HET LIBERAAL PROGRAMMA.
A. Dechièvre
flet liberaal programma is volkslievend en rechtvaardig het is de rechtvaardigheid
zelve Inderdaad dit programma eischt enkel GELIJKHEID IN ALLES EN VOOR EL-
gEEN Gelijke rechten en gelijke plichten.
Gelijkheid voor de stembus algemeen kiesrecht en één man ééne stem, met de evenredi
ge vertegenwoordiging
Gelijkheid in de loting Elk soldaat voor zijn lot, de begoederde nevens den volksjon
gen, dit ware maar recht
Dit programma eischt ook DE RECHTVAARDIGHEID en eerst en vooral
Een ouderdomspensioen, beter dan 9 centen daags, van de kierikalen, voor de bejaarde
werklieden
Een beter volksonderwijs, waarbij met eenen de vrijheid van den huisvader gewaar
borgd wordt in 't kiezen der school.
Onze tegenstrevers liegen wanneer zij zeggen dat de liberalen, eens aan het bestuur des
lands, vervolgers en wetverkrachters zullen worden
Gelijkheid in rechten en plichten dat willen de anti-klerikalen
Wervick.
HET WILDE MEISJE.
Geld verkwisting.
Een
gevaar.
Geheel het land door, wordt er geld
verkwist dat het eene schande is.
Millioenen worden verteerd aan
forten kostelijke paleizen rijzen uit
den grond maar, de nuttigste werken
blijven onvoltooid en, wanneer de li
beralen in de Kamers voorstellen van
ter hulp te komen aan de slachtoffers
der rampen en overstroomingen ant
woordt de minister dat hij daarvoor
geen geld heeft.
Hier in ons arrondissement Yper
hebben zeden steenweg van Meenen
op Veurne langs Yper uitgebroken
om er een aan stof en modder rijken
macadam voor automobiels van te
maken.
Daarvoor hebben zij honderden en
honderden duizendfrankengevonden.
Nu zullen ze hetzelfde schadelijke
werk aanvangen op den steenweg
van Yper naar Waasten De aanbe
steding is reeds gedaan. En 't zij
voor het voltooien van de vaart van
Yper op Comen of voor het instaat
louden van de vaart van Yper op
doesinghe vinden zij geen cent
Kiezers Wat zegt gij van zulke
mannen
Wij lezen in leProgrès.
De plaatsing van den schouwburg
Tmouprez schijnt, voor eon groot ge
tal onzer medeburgers, zeer slecht
ekozen,
Inderdaad, hij is geplaatst op twee
meters onzer Halle en indien, bij onge-
"k, die schouwburg, die in planken
opgetimmerd en met lijnwaad overdekt
ia, de prooi der vlammen moest wor
den, hij zou een ernstig gevaar zijn
voor ons oud monument.
Onze burgemeester, voor het oogen-
|k, andore begijnen te geeselen heb
bende, heeft de schranderheid niet
gehad aan dat gevaar te denken.
Indien het gerucht der barakken en
der paardenmoleii3 optie Groote Markt
de uitvoering der tooneel- en zang
spelen verhindert die door do troep
denouprez gegeven worden, is beigeen
JjGen om dien schouwburg recht over
d1'groote Botermarkt te plaatsen Er
daar eene plaats die er voor be-
slpmd scheen, en zeer goed gelegen
was voor dat vermaak
beze plaats, over cenigen tijd door
°nz9 meesters met vele kosten ge-
maakt, was wonderwel geschikt voor
d' slach van vermaak maar de uit
v°aring van sommige stukkon hadden
kuische ooren kunnen kwetsen van
z"kere inwoners der plaats en 't is
|n'Jachien de oorzaak van den onge-
u*kigen keus onzer meesters.
Wat zal de Commissie der Monu-
ftuten er over denken
komen, met verzoek van inlas-
lngi eene kaart te ontvangen die
is geweest aan al de katho-
y 9 kiezers van liet arrondissement
ALEER, do groote regeeringsuitgaven
te stemmen.
Indien wij niet vooraf weten wat de
heeren afgevaardigden doen zullen in
de Kamer, gebiedt ons de voorzichtig
heid een wit, briefje te geven.
- -
ELIXIR DAIVVERS stilt
maa^- en SHiikpijn
De kiesperiode is volop open en alles
doet voorzien, dat, onze zegepraal nog
schitterender dan in 1902 zal wezen.
De liberale Associatie van 'i arron
dissement Y,-er richt eene reeks mee
tingen in, welke alie Zondagen, van
nu tot de kiezing, in de bijzonderste
gemeenten van het arrondissement zul
len plaats hebben.
Op Zondag 11 Maart was het de
beurt van Meesen.
Zondag laatst te Wervick, die aau
zijne tweede meeting is, traden als
sprekers op de heeren Lamberty,
advokaat, provinciaal raadslid te Gent
een talentvolle spreker en volks
vertegenwoordiger Nolf.
Beurtelings hekelden zij het kleri
kaal gouvernement, dat aan al zijne
beloften te kort bleef, en ontwikkei-
den zij het liberaal programma, door
het hevig handgeklap der aanhoorders
begroet.
Men voelt dat er iets veranderd is
De hoop heerscht in onze rangen
De verlossing is nabij
Wij hebben het vast betrouwen, dat
de kiezingen van 27 Mei, ons eindelijk
van het noodlottig gouvernement, dat
ons sedert bijna het vierde oener eeuw
verdrukt, zal verlossen.
Het zij zoo
P. S. De kierikalen maken zich de
gebeurtenissen van trankrijk ten
nutte.
Zij zullen er enkel voor hunne on
kosten zijn.
SUanque a Me co u r re ment.
A chat ei I ente
de M^omls publiés
Jchange de coupons
Conversion ei Mouse ription
a tons emprunts Beiges et étrangers.
iüMdivrance sue tons pays
de lettres de crédit,traites et cheques.
Avances de fonds. üèpót de fonds
Comptes-couranlsde Dépóts de fonds
avec carnet de*chèques.
15, riatï de 'flcniii. 85
§a 18 E
liaison foiadée cia
1873.
Koninklijke Maalseliappij
der Vrije Kruisboog&ciiullers van Yper.
Gewoon blasoenschieting van 25 Maarti906
Aangeboden doob de maatschappij.
Prijs. Hoog getal
6 6 6 5 23 5 3 1/2 6 6 Dewanckel.
Prijs Laag getal
12 11/21 1/2 6 Vermeulen Leon.
BALSA M, zuivere kina
wijn, verwekt eetlust.
Ki
van den volgenden inhoud
ezers van 't saiisclie land.
di
Vr
aagt aan uwe volksvertegenwoor-
a^!s dat men u raadplege Y00R-
AVIS IMPORTANT.
Vérification des tirages de titres
remboursables.
La listes qui me sont préaentées
doivent être dressées par ordre iiumé-
riqvio.
U bureau est ouvert de 9 d 12 h^matin.
INLEIDING.
111.
(8de Vervolg.)
De hut der vervloekten.
Langs de kust en tusschen de reusachtige
rotsen die haar tot steun dienden, stond eene
armoedige hu', met granietstukken en hard
geworden aarde gebouwd, gedekt met dui-
nenhelm, en slechts ééne opening bezittende
langs den zeekant, waarin beurtelings de
Wind des onweders en de versohillige leden
slopen die hot huisgezin Kermar uitmaak
ten. Talrijk ah een geslacht vermenigvul
digde het oneindiglijk door huwelijken die
de levenskracht uitmergelden van een ge
slacht dat een reuzengeslacht was geweest.
Heliër, die er het opperhoofd van was,
had meer dan zijn honderdste jaar bereikt.
Hij hield zich nog recht en zijne gespierde
gestalte behield eene soort van woeste waar
digheid.
Lang wit haar bedekte zijne schouders.
Hij droeg een grof visscherskostuum maar
men bevestigde in de streek dat, indien
Kermar lust kreeg om een grondgoed te
koopen en geborduurde kleêren aan te trek
ken, hij het zou gedaan hebben op de wijze
waarop de toovergodinnen hare grillen vol
doen.
Zes zonen met norsch uitzicht, gielachti-
ge gelaatskleur, zwart haar, eeltige handen,
en door talnjke wonden misvormd, veree-
nigden zich rond den honderdjarigen grij
saard. Dan kwamen de kinderen zijner zo
nen, woelzieke jeugd, die reeds de sluwheid
roet de onversaagdheid mengde, door het
buurschap gehaten, en die het bewijs van
den haat dien men hun toedroeg duur deed
betalen.
Hei huis heette de hut der vervloekten.
De reiziger maakte een kruis wanneer hij
hetontwaarde, en de herders van hetstrand,
de zeegras rapers, de schelpanvisschers,
menschen die gewoonlijk goed err vreed
zaam zijn, lieten nooit na eene beleediging
of eene vervloeking te mompelen wanneer
zij een der leden van dat gezin ontwaarden.
De pastor -van het dorp, in zijne onuit
puttelijke lit fde, had geprfbgd die harten te
vermurwen die harten waren harder dan de
rots waarop hunne hut gebouwd was; maar
Heliër Kelrnar had den priester verjaagd,en
de kinderen vervolgden hem met hunne uit-
jouwingen wanneer zij hem in den weg
ontmoetten terwijl hij zijne getijden las of
het oor leende aan de klachten eens ongeluk-
kigen
De oudsten der streek verzekerden dat
Heliër Kelmar gedoopt was geweest, maar
de godsdienstige herinneringen die betrek-
kingop dit huisgezin hadden, bepaalden zich
hierbij. De huwelijken der zonen hadden
in afgelegene dorpen plaats gehad, en men
was zeker dat de laatste kleinkinderen niet
gedoopt waren.
Ja, de Kermar's waren vervloekt van
God en van de menschen
Meer dan eens had het gerecht zijne zwa
re haud op Heliër's schouder gelegd maar
het had zich verplicht gevonden hem los te
laten schoon iedereen hem als een grooten
misdadiger aanzag. Da verdenking was
overal, nergens vond men het bewijs.
Van tijd lot tijd spanden de zonen eene
kleine zwarte koei met scherpe hoorns'vóór
eene kar die zij zorgvuldiglijk meteen zeil
doek overdekten en met stroo vulden
Z j gingen naar Brest, verder misschien,
en kwamen na twee weken terug; het strooi
lag nog op het ruwe voertuig maar de
zwarte koei scheen het met min moeite voort
te trekken.
In d i duistere nachten, terwijl de vis-
schers der kust op gevaar huns levens het
brood des huisgezins gingen winnen, ont-
waardden zij somtijds een schitterend licht
inde hut der ver vloekten. Liederijke gezan
gen weêrgdmden er, en hoe onstuimiger dé
zee werd en dreigde schrikkelijk te zijn, hoe
meer de godsiasterende gezangen weêrgalrn-
den, en te gelijk schenen te spotten met
God die door de stem des onweders sprak,
en met liet ong> luk der menschen die door
d-n w nd en de baren geslingerd waren.
Men liet niet na beschuldigingen van too-
vertj te voeg *n bij al degene die op rekening
der lede i van dat gezin in omloop waren.
Satan, zeide men, voerde de zielen der ver
vloekt n de eene na de andere weg, en de
overlevenden vroegen voor de dooden de
gebeden des pastors niet, lerwijl de brui-
schende golven tegen de rotsen sloegen, ver
zekerdennen de bieeke hoofden der afgestor
vene gezien te hebben, om bermhartigheid
smeekende boven het witte schuim der ba
ren
Een eenig sche. sel ontsnapte half aan den
algêmeenen afkeer. Z'j was het niet alleen
aan haren ouderdom, aan hare zeldzame
schoonheid verschuldigd, maar ook aan eene
reeds verwijderde omstandigheid, die in
hare ziel eene onbepaalde herinnering, in
den geest haars grootvaders een bewogen
gedacht en in het hart harer oudsten iets
bitters liet dat aan den haat geleek.
Tegenstrijdiglijk het gebruik dor familie
Kermar, had Miehiel, de jongste der bende
en de minst bedorvene misschien, een meis
je van Penmark gehuwd, en had haar op
z keren dag in de hut gebracht. Het was een
vreesachtig en zwak schepsel, dat door Mi
ehiel van een dringend gevaar was gered ge
weest en er in toegestemd had zijne vrouw
te worden.
Daags na hare aankomst in de hut, ween
de de ongelukkige dat zij snikte zij ver
trok echter niet.
Koesterde zij de hoop haren echtgenoot
te onttrekken aan het leven dat hij leidde
Meende zij dat zij verplicht was haar zwaar
kruis zonder buigen te dragen
God wist het Zij bleef bleek en treurig,
zich afzonderende te midden dier familie die
haar niet annam en zich afvragende welk
haar lot zou zijn.
God liet toe dat het kort was. De eenige
vreugd die zij kende was deze van moeder
te worden het meisje dat God in hare ar
men legde kwam haar eerst als eene ver
troosting vóór, dan werd het eene bron van
angst en schrik. D» arme Micheline, die
men 'gedurig bespiedde en vervolgde, kon
geen priester vragen om haar kind te doo-
pen, noch het naar de kerk dragen.
Te vergeefs smeekte zij Miehiel eene
chris'ene van zijne dochter te maken. Mi
ehiel, de bespottingen zijner broeders vree-
zende, weigerde onophoudelijk. Van dit
oogenb'ik af verdween Micheline's laatste
hoop, zij wenschte dat God haar uit deze
P L V ft. 11 rl t 1 inli I 1
CD
s:
o
c
a-
O
23
CD
NO
Q>