HET LIBERAAL PROGRAMMA. A. Dechièvre flet liberaal programma is volkslievend en rechtvaardig het is de rechtvaardigheid zelve Inderdaad dit programma eischt enkel GELIJKHEID IN ALLES EN VOOR EL- gEEN Gelijke rechten en gelijke plichten. Gelijkheid voor de stembus algemeen kiesrecht en één man ééne stem, met de evenredi ge vertegenwoordiging Gelijkheid in de loting Elk soldaat voor zijn lot, de begoederde nevens den volksjon gen, dit ware maar recht Dit programma eischt ook DE RECHTVAARDIGHEID en eerst en vooral Een ouderdomspensioen, beter dan 9 centen daags, van de kierikalen, voor de bejaarde werklieden Een beter volksonderwijs, waarbij met eenen de vrijheid van den huisvader gewaar borgd wordt in 't kiezen der school. Onze tegenstrevers liegen wanneer zij zeggen dat de liberalen, eens aan het bestuur des lands, vervolgers en wetverkrachters zullen worden Gelijkheid in rechten en plichten dat willen de anti-klerikalen Wervick. HET WILDE MEISJE. Geld verkwisting. Een gevaar. Geheel het land door, wordt er geld verkwist dat het eene schande is. Millioenen worden verteerd aan forten kostelijke paleizen rijzen uit den grond maar, de nuttigste werken blijven onvoltooid en, wanneer de li beralen in de Kamers voorstellen van ter hulp te komen aan de slachtoffers der rampen en overstroomingen ant woordt de minister dat hij daarvoor geen geld heeft. Hier in ons arrondissement Yper hebben zeden steenweg van Meenen op Veurne langs Yper uitgebroken om er een aan stof en modder rijken macadam voor automobiels van te maken. Daarvoor hebben zij honderden en honderden duizendfrankengevonden. Nu zullen ze hetzelfde schadelijke werk aanvangen op den steenweg van Yper naar Waasten De aanbe steding is reeds gedaan. En 't zij voor het voltooien van de vaart van Yper op Comen of voor het instaat louden van de vaart van Yper op doesinghe vinden zij geen cent Kiezers Wat zegt gij van zulke mannen Wij lezen in leProgrès. De plaatsing van den schouwburg Tmouprez schijnt, voor eon groot ge tal onzer medeburgers, zeer slecht ekozen, Inderdaad, hij is geplaatst op twee meters onzer Halle en indien, bij onge- "k, die schouwburg, die in planken opgetimmerd en met lijnwaad overdekt ia, de prooi der vlammen moest wor den, hij zou een ernstig gevaar zijn voor ons oud monument. Onze burgemeester, voor het oogen- |k, andore begijnen te geeselen heb bende, heeft de schranderheid niet gehad aan dat gevaar te denken. Indien het gerucht der barakken en der paardenmoleii3 optie Groote Markt de uitvoering der tooneel- en zang spelen verhindert die door do troep denouprez gegeven worden, is beigeen JjGen om dien schouwburg recht over d1'groote Botermarkt te plaatsen Er daar eene plaats die er voor be- slpmd scheen, en zeer goed gelegen was voor dat vermaak beze plaats, over cenigen tijd door °nz9 meesters met vele kosten ge- maakt, was wonderwel geschikt voor d' slach van vermaak maar de uit v°aring van sommige stukkon hadden kuische ooren kunnen kwetsen van z"kere inwoners der plaats en 't is |n'Jachien de oorzaak van den onge- u*kigen keus onzer meesters. Wat zal de Commissie der Monu- ftuten er over denken komen, met verzoek van inlas- lngi eene kaart te ontvangen die is geweest aan al de katho- y 9 kiezers van liet arrondissement ALEER, do groote regeeringsuitgaven te stemmen. Indien wij niet vooraf weten wat de heeren afgevaardigden doen zullen in de Kamer, gebiedt ons de voorzichtig heid een wit, briefje te geven. - - ELIXIR DAIVVERS stilt maa^- en SHiikpijn De kiesperiode is volop open en alles doet voorzien, dat, onze zegepraal nog schitterender dan in 1902 zal wezen. De liberale Associatie van 'i arron dissement Y,-er richt eene reeks mee tingen in, welke alie Zondagen, van nu tot de kiezing, in de bijzonderste gemeenten van het arrondissement zul len plaats hebben. Op Zondag 11 Maart was het de beurt van Meesen. Zondag laatst te Wervick, die aau zijne tweede meeting is, traden als sprekers op de heeren Lamberty, advokaat, provinciaal raadslid te Gent een talentvolle spreker en volks vertegenwoordiger Nolf. Beurtelings hekelden zij het kleri kaal gouvernement, dat aan al zijne beloften te kort bleef, en ontwikkei- den zij het liberaal programma, door het hevig handgeklap der aanhoorders begroet. Men voelt dat er iets veranderd is De hoop heerscht in onze rangen De verlossing is nabij Wij hebben het vast betrouwen, dat de kiezingen van 27 Mei, ons eindelijk van het noodlottig gouvernement, dat ons sedert bijna het vierde oener eeuw verdrukt, zal verlossen. Het zij zoo P. S. De kierikalen maken zich de gebeurtenissen van trankrijk ten nutte. Zij zullen er enkel voor hunne on kosten zijn. SUanque a Me co u r re ment. A chat ei I ente de M^omls publiés Jchange de coupons Conversion ei Mouse ription a tons emprunts Beiges et étrangers. iüMdivrance sue tons pays de lettres de crédit,traites et cheques. Avances de fonds. üèpót de fonds Comptes-couranlsde Dépóts de fonds avec carnet de*chèques. 15, riatï de 'flcniii. 85 §a 18 E liaison foiadée cia 1873. Koninklijke Maalseliappij der Vrije Kruisboog&ciiullers van Yper. Gewoon blasoenschieting van 25 Maarti906 Aangeboden doob de maatschappij. Prijs. Hoog getal 6 6 6 5 23 5 3 1/2 6 6 Dewanckel. Prijs Laag getal 12 11/21 1/2 6 Vermeulen Leon. BALSA M, zuivere kina wijn, verwekt eetlust. Ki van den volgenden inhoud ezers van 't saiisclie land. di Vr aagt aan uwe volksvertegenwoor- a^!s dat men u raadplege Y00R- AVIS IMPORTANT. Vérification des tirages de titres remboursables. La listes qui me sont préaentées doivent être dressées par ordre iiumé- riqvio. U bureau est ouvert de 9 d 12 h^matin. INLEIDING. 111. (8de Vervolg.) De hut der vervloekten. Langs de kust en tusschen de reusachtige rotsen die haar tot steun dienden, stond eene armoedige hu', met granietstukken en hard geworden aarde gebouwd, gedekt met dui- nenhelm, en slechts ééne opening bezittende langs den zeekant, waarin beurtelings de Wind des onweders en de versohillige leden slopen die hot huisgezin Kermar uitmaak ten. Talrijk ah een geslacht vermenigvul digde het oneindiglijk door huwelijken die de levenskracht uitmergelden van een ge slacht dat een reuzengeslacht was geweest. Heliër, die er het opperhoofd van was, had meer dan zijn honderdste jaar bereikt. Hij hield zich nog recht en zijne gespierde gestalte behield eene soort van woeste waar digheid. Lang wit haar bedekte zijne schouders. Hij droeg een grof visscherskostuum maar men bevestigde in de streek dat, indien Kermar lust kreeg om een grondgoed te koopen en geborduurde kleêren aan te trek ken, hij het zou gedaan hebben op de wijze waarop de toovergodinnen hare grillen vol doen. Zes zonen met norsch uitzicht, gielachti- ge gelaatskleur, zwart haar, eeltige handen, en door talnjke wonden misvormd, veree- nigden zich rond den honderdjarigen grij saard. Dan kwamen de kinderen zijner zo nen, woelzieke jeugd, die reeds de sluwheid roet de onversaagdheid mengde, door het buurschap gehaten, en die het bewijs van den haat dien men hun toedroeg duur deed betalen. Hei huis heette de hut der vervloekten. De reiziger maakte een kruis wanneer hij hetontwaarde, en de herders van hetstrand, de zeegras rapers, de schelpanvisschers, menschen die gewoonlijk goed err vreed zaam zijn, lieten nooit na eene beleediging of eene vervloeking te mompelen wanneer zij een der leden van dat gezin ontwaarden. De pastor -van het dorp, in zijne onuit puttelijke lit fde, had geprfbgd die harten te vermurwen die harten waren harder dan de rots waarop hunne hut gebouwd was; maar Heliër Kelrnar had den priester verjaagd,en de kinderen vervolgden hem met hunne uit- jouwingen wanneer zij hem in den weg ontmoetten terwijl hij zijne getijden las of het oor leende aan de klachten eens ongeluk- kigen De oudsten der streek verzekerden dat Heliër Kelmar gedoopt was geweest, maar de godsdienstige herinneringen die betrek- kingop dit huisgezin hadden, bepaalden zich hierbij. De huwelijken der zonen hadden in afgelegene dorpen plaats gehad, en men was zeker dat de laatste kleinkinderen niet gedoopt waren. Ja, de Kermar's waren vervloekt van God en van de menschen Meer dan eens had het gerecht zijne zwa re haud op Heliër's schouder gelegd maar het had zich verplicht gevonden hem los te laten schoon iedereen hem als een grooten misdadiger aanzag. Da verdenking was overal, nergens vond men het bewijs. Van tijd lot tijd spanden de zonen eene kleine zwarte koei met scherpe hoorns'vóór eene kar die zij zorgvuldiglijk meteen zeil doek overdekten en met stroo vulden Z j gingen naar Brest, verder misschien, en kwamen na twee weken terug; het strooi lag nog op het ruwe voertuig maar de zwarte koei scheen het met min moeite voort te trekken. In d i duistere nachten, terwijl de vis- schers der kust op gevaar huns levens het brood des huisgezins gingen winnen, ont- waardden zij somtijds een schitterend licht inde hut der ver vloekten. Liederijke gezan gen weêrgdmden er, en hoe onstuimiger dé zee werd en dreigde schrikkelijk te zijn, hoe meer de godsiasterende gezangen weêrgalrn- den, en te gelijk schenen te spotten met God die door de stem des onweders sprak, en met liet ong> luk der menschen die door d-n w nd en de baren geslingerd waren. Men liet niet na beschuldigingen van too- vertj te voeg *n bij al degene die op rekening der lede i van dat gezin in omloop waren. Satan, zeide men, voerde de zielen der ver vloekt n de eene na de andere weg, en de overlevenden vroegen voor de dooden de gebeden des pastors niet, lerwijl de brui- schende golven tegen de rotsen sloegen, ver zekerdennen de bieeke hoofden der afgestor vene gezien te hebben, om bermhartigheid smeekende boven het witte schuim der ba ren Een eenig sche. sel ontsnapte half aan den algêmeenen afkeer. Z'j was het niet alleen aan haren ouderdom, aan hare zeldzame schoonheid verschuldigd, maar ook aan eene reeds verwijderde omstandigheid, die in hare ziel eene onbepaalde herinnering, in den geest haars grootvaders een bewogen gedacht en in het hart harer oudsten iets bitters liet dat aan den haat geleek. Tegenstrijdiglijk het gebruik dor familie Kermar, had Miehiel, de jongste der bende en de minst bedorvene misschien, een meis je van Penmark gehuwd, en had haar op z keren dag in de hut gebracht. Het was een vreesachtig en zwak schepsel, dat door Mi ehiel van een dringend gevaar was gered ge weest en er in toegestemd had zijne vrouw te worden. Daags na hare aankomst in de hut, ween de de ongelukkige dat zij snikte zij ver trok echter niet. Koesterde zij de hoop haren echtgenoot te onttrekken aan het leven dat hij leidde Meende zij dat zij verplicht was haar zwaar kruis zonder buigen te dragen God wist het Zij bleef bleek en treurig, zich afzonderende te midden dier familie die haar niet annam en zich afvragende welk haar lot zou zijn. God liet toe dat het kort was. De eenige vreugd die zij kende was deze van moeder te worden het meisje dat God in hare ar men legde kwam haar eerst als eene ver troosting vóór, dan werd het eene bron van angst en schrik. D» arme Micheline, die men 'gedurig bespiedde en vervolgde, kon geen priester vragen om haar kind te doo- pen, noch het naar de kerk dragen. Te vergeefs smeekte zij Miehiel eene chris'ene van zijne dochter te maken. Mi ehiel, de bespottingen zijner broeders vree- zende, weigerde onophoudelijk. Van dit oogenb'ik af verdween Micheline's laatste hoop, zij wenschte dat God haar uit deze P L V ft. 11 rl t 1 inli I 1 CD s: o c a- O 23 CD NO Q>

HISTORISCHE KRANTEN

De Weergalm (1904-1914) | 1906 | | pagina 3