A. Dechièvre i HET WILDE MEISJE Vlaamsche Schouwburg. De Hoogte in Een Valsch Bericht Théalre d'Vpres. Dood van den Baron Surmont de Volsberghe. Avis aux actionnaires. Met genoegen zagen wij er twee nieuwelingen optreden de heeren G. Pottd ep K. Wolffdie goed rolvast waren en op hun gemak de planken betraden. Er steekt iets goeds in hen, dat maar vraagt om zich te ontwik kelen Zij zullen tot goede spelers ge dijen. De mindere rollen werden ook goed weergegeven en de figuratie miste ook haar doel niet. De tooneelen waren breed en de tooneelschikking gepast, de gebaren naar de toestanden afgemeten en natuurlijk, üok de uit spraak was verzorgd. Geen wonder dat eik tafereel daverende toejuichingen uitlokte. Daarna volgde Een Boerenmeisje, blij spel met zang in een bedr'jf, door J. Boeland, een stukje dat veel en harte lijk deed lachen en menige zedeles bevat. Mevr Hebbelynck, met de rol van Sophieboerenmeid, en de heer De- weerdt, met die van Natusboeren knecht, hebben zich zelve overtroffen en oprecht tranen doen lachen. Mej. Z. Devers, in de rol van Monikaen de heeren J. Ossieur, met die van Bruno L. Vancampo, met die van Blankers G. Potelle, met die van Felixen K. Wolft, met die van veldwachterhebben ook wel gespeeld. De figuratie liet niets te Wenschen en de zang was al lermooist. Het stukje had dan ook een ongehoorden bijval. Het orkest speelde in de tusschen- poozen eenige lieve stukjes, die door het publiek wol onthaald werden. Het was eene zoo leerrijke als genot volle vertooning, die den Sterrelingen ter eere strekt en in lange door de vele toeschouwers niet zal vergeten zijn. Natus. Wij vernemen mat genoegen dat Maandag 12 November aanstaande eene groote buitengewone Volksver tooning zal gegeven worden door den Tooneel- kring Breydel's Zonen van Brugge. Men zal er opvoeren Geprimeerd drama in 3 bedrijven van Miel Frantzen, En vooraf' Geprimeerde vermakelijke zedenschets in één bedrijf, door Lod Lievevrouw-Coopman. Opening der bureelen om 6 1/2 ure en gordijn om 7 ure. Men kan kaarten op voorhand be komen bij M. De Groote, Vandenpee- reboomplaats, en aan het bureel den dag der vertooning. Marcli 13ïVoveml>reprochain, aura lieu la représentation des a Cloches de Corneville, opéra comique en qua- tre actes. Si le succès qu'obtient. la troupe Martini a Tournai est confirmé par le public d'Ypres, (ce dont il n'y a aucune raisonde douter) cettetroupe reviendra ré^ulièrement dans le courant de l'hi- ver. 'Les Cloches de Corneville ont eu partout un tel succès que nous ne sau- rions trop engager les amateurs a aller retenir leurs places chez le concierge du Theatre, d'antant plus que tout le monde peut entendre cette pièce aussi bien les jeunes gens que les jeunes fil- les. Getto pièceest trés morale et pas une expression même a double entente ny est prononcée. Proeft Petit Beurre PAREIN Antwerpen. De Baron Surmont de Volsberghe is overleden Idnsdag 30 October in het kasteel van Siut-Denis Westrem, van Gent, in den ouderdom van b9 jaren. Afkomstig van Gent, de Baron Sur mont kwam zich te Yper vestigen in 1865 hij werd opvolgentlijk provin- ciaal Raadslid, bestendige afgevaar digde en Senator. In 1891 werd hij burgemeester van Yper benoemd en vervulde deze be diening tot inTebruari 1901, datum op welke hij door den Koning werd geroepen om bet ministerie van Arbeid te besturen. M. Surmont de Volsberghe was een van deze die in 1891 de trappen van het Stadhuis beklommen ten gevolge eener schandelijke kiezing, waarvan het genoeg is de gedachtenis te herin neren. Zijn bestuur bereidde den on dergang van ons openbaar onderwijs zijne politiek in schoolzaak was deze van eenen sectans en onder dat oog punt scheidde ons een afgrond. Wij hebben M. Surmont bestreden, menige zijner daden gehekeld Wij rekenen het ons echter eenen plicht eene bewogene hulde te brengen aan zijne nagedachtenis. M. Surmont de Volsberghe had groote en kostelijke hoedanigheden Ondanks zijn aristo- cratischen oorsprong had hij eene eenvoudige handelwijze en vol van goedhartigheid. Hij was begaafd met een schoon verstand en bezat bestuur lijke kennissen. Hij had een aard vol oprechtheid en kon in zekere omstan digheden het geschreeuw der fauatie- ken zijner partij trotseeren Het was namelijk het geval toen hij in den Senaat de gedachtenis van Jules Bara begroette. Burgemeester van Yper, vervulde hij ter zelfder tijd in den Senaat eene onderscheiden rol, tusschenkomeude in het meerendeel der politieke debat ten. Zijn overgang naar het ministerie was overigens tamelijk onbeduidend en zeer kort. Ook zegt men in het alge meen dat hij het groot ongelijk had den burgemeesters zetel te verlaten voor den ministerieeleu zetel. Zij zijn talrijk dezen die zijne terug komst van de hoofdstad zouden gewild hebben hem de sjerp van Burgemee ster zien hernemen, die hij tijdelijk verlaten had Maar eene geduchte ka- bale tegen hem gesmeed besliste er anders over. M. Surmont de Volsberghe viel, slachtoffer der kuiperyen van de eene en der lafhartigheid van de andere van dezen die hij zijne beste vrienden meende. Vernoegd verliet hij Yper om er niet meer weder te keereu. Het lij kis te Yper aangekomen ten 9 ure 40. Het gouvernement was verte genwoordigd door de heeren Liebaert, Francotte en Vander Bruggen, minis ters. Bemerkt onder de aanwezige overheden M. de Mérode, voorzitter van den Senaat, M de Vinck, Vanden- peereboom, (Japelle, Vercruyse, Sena toren de Heeren Van Merris, Nolf, volksvertegenwoordigers, M. Merghe- lynck arrondissements commissaris M. Bos8aertde schepenen en ge meente Raaddeden van Yper, enz. enz. Twee lijkreden werden uitgespro ken, de eene door M. Francotte namens de Regeering de andere, door M. Co- laert. Een lange stoet waarvan het leger, het Pompierekorps, de Stadsharmonie, de Katholieke Fanfare en de Weezen deel maakten, heeft zich naar Sl Pie terskerk gewond, waar de dienst plaats gehad heeft. De begraving heeft plaats gehad te Yper in den familiekelder. 9. n 2® Midden op 2® Hoog en 2® Laag, Florent Mailliard. 10 3e Midden op 2e Hoog en 2® Laag, René Vermeulen. 5. prijs Edouard Vandevyver. Kauyue et ESecouvccnieut. Achat et Ye ate de iFonds publics Échauye de coupons. Cour ecsion et Souscript ion a ton8 emprunts Beiges et étrangers. SAéliceauce sue tons pays de lettres de crédit,traites et cheques. Avances de fonds. Depót de fonds CompBs-courants de Dépots de fonds avec carnet de cheques. SOCIÉTÉ OES ANCIENS POMPIERS DE LA VILLE D'YPRES Les obligations portant les nos 36, 163 et 176, sorties au tirage du 2 cl, 8ont remboursables a partir de ce jour, dans les bureaux de M. A. De chièvre, Bartquier, rue de Meuin. La Gommission. 2. 3. 4. 5. 6 7. 8. -l 15. rtic «le %2eiiin. 15 VPUFJi %laison fosiüéc eu 1873. Koninklijke Maatschappij der Vrije Kruisboogschutters van Yper. Maandag 5 November 190ff. Schieling aangeboden door den Voorzitter. 1. Prijs 1® Vogel, Louis Mahieu. n 2® Laag getal, Ernest Nolf. le Vogel, L. Vandenhende. le Hoog getal, F. Pintelon. n 3® Vogel, verlot. 2® Laaggetal, R Ommeslagh. 2e Hoog getal, Valère Dupont. n le Midden op 1® Hoog en le Laag, Henri Ghristiaen. AVIS IMPORTANT. Vérification des tirages de titres remboursables. Les listes qui me sont présentées doivent être dressées par ordre numé- rique. Le bureau est ouvert de 9 d 12 htesmalin TWEEDE DEEL. 11. Het Ravijn der Duizend vogels. 'S anderendaags, met da morgenscheme ring, trok de burggraaf het park in geheel zijne lengde door en bereikte het bosch van Songy Eene morgendzon verlichtte de groo te kruinen der eeuwenoude boomen en schoot harestralen iri de onbeplanteplaatsen die noch vochtig waren van den dauw. De vogelen hadden hua: e zangen aangeheven, en van tijd tot tijd kondigde de wrijving der takken den doorgang van ee en reebok aan. De zee-officier stapte blijmoedig voort; de gewoonte van liet schip had hem niets van zijne lenigheid noch van de slapheid zijner spieren ontnomen. Hij scheen met iets bezig, en verhaastte zijne stap als t-en man die haas! heeft de oplossing van een raadsel te vinden^ Na eene halve uur gaans bevond hij zich \óór een klein steenen huisje, dat onder de klimop en de klauDrbloemen half ver borgen was een glimlach zweefde op zijne lippen, wanneer hij die woning herkende, en, met den vinger op een half openstaanden vensttrblind kloppende, riep Antoninus Moeder Simona moeder Simona Hoe zijt gij het, m jnheer de burg graaf welke vreugd u weder te zien, en wat zal mijn man gelukkig zijn Niet meer dan ik, moeder Simona, en om het u te bewijzen verwittig'ik u dat ik, na met Aulic over de aanstaande jacht ge sproken te hebben, dair, op uwe tafel, een van die konijntjes zal eten die gij zoo goed weet te bereiden. Zou mijnheer de burggraaf zich ver waardigen. En waarom niet, Simona Omdat ik of ficier van 's konings zeemacht ben, en dat, ik meer dan eens den Eegelsehen vrees heb aangejaagd, kan ik dezen vergeten wien ik zoovele aangename uren verschuldigd ben Nooit, Simona, nooit en Aulic weet het wel Ja, antwoordde de vrouw des bosch wachters, hij weet het, en, als hij van u spreekt maakt zich de aandoening van hem meester hij herinnert zich u het musket te hebben leeren hanteren, en wanneer bij uwe heldendaad vertelt, verschoon hem, mijnheer de burggraaf, nimmer laat hij na te zeggen ii Ofschoon M. Antoninus officier des konings is, is hij mijn eerste leerling geweest. Hij heeft gelijk het zich te herinneren, Simona, en ik vergeet het ook niet.... waar is hij dan zoo vroeg, die goede Aulic Eh wie weet het, mijnheer de burg graaf 9 verd. Dag sedert drie weken is hij als betoo- en nacht is hij op de been, en nochtans, M. d'Epinoy jaagt zelden Men zou zeggen dat mijn man bezeten is. Ik wacht hem dikwijls een deel van den nacht; hij komt misnoegd en afgemat t'huis, en als ik hem vraag wat hij zoekt schudt hij het hoofd en weigert mij te antwoorden. Ik weet het, ik, fluisterde de burg graaf. Simona aanschouwde den jongelinggansch verwonderd. Het is toch vernederend voor mij in het leven mijns echtgenoots niet meer te tellen. Eertijds kwam hij blijmoedig en wel gezind te huis, sprak mij van de wilde ver- kens waarvan hij het leger gevonden had, van de herten die hij niet zou nalaten met den herfst te jagen, van de jonge wolven waarvan men de streek moest zuiveren. Ik stel :e belang in zijne ontdekkingen, in zijne ontwerpen maar sedert drie weken zou men /.eggen dat hij gansch veranderd is. Dezen morgend heb ik hem gevraagd langs welken kant hij zich begaf, hij heeft gean twoord Wat geeft u dat Is het verstaanbaar, ik vraag het u, na twintig jaren gelukkig huishouden Onge twijfeld heeft bij verstaan dat hij mij be droefde, want hij heeft er bijgevoegd Het is op u niet dat ik boos ben Ik geloof het wel wat kan ik mijnen man misdaan hebben Bij zijn vertrek heeft hij mij toegeroepen Ik ga naar het Ravijn der duizend vogelen. Goed, sprak da jongeling, ik zal mij bij hem begeven.... Zorg voor het konijn tje Simona. Mijnheer de burggraaf mag gerust zijn. Antoninus groette de vrouw met min zaamheid en volgde de richting die zij hem aangewezen had. De officier bereikte welhaast een half be- rijbaren weg, die het prachtig bosch in twee deelen sneed Overgroote eiken, reusachtige plataanboomen welker bladen rosachtige tinten hadden, sehoone masthoornen kortten hunne stemmen in, mengden hunne takken en maakten een ontzaggelijk hladerdak uit dat de stralen der morgendzon met moeite doorboorden. Dan, met eene barschheid dat niets verrechtvaardigde, veranderdè het uitzicht van het bosch op eene gansch volle dige wijzo. De weg werd smaller en maakte een netwerk uit met andere voetwegels uindelijk in de uitdunning deswouds verhie ven zich reusachtige rotsen, nu oens met een smaragdgroen mos bekleed, omringd van bleekgroen varenkruid in somher klimop gesloten; geurig gemaakt door kamperfoe- liën met houtachtigen stengel. Dieovergroo- te zandsteenen hadden, ten gevolge eener oversti ooming waarvan zich het geheugen in den nevel der eeuwen verliest, met eene verschrikkelijke wanorde de eene op de an dere gerold en, reuzenboomen in hunnen val verprijzelende, hadden zij in de ruimten die hen scheiden niets laten groeien dan zwak heestergewas, welker zamengedrukte wor telen geene groote ontwikkeling konden be reiken De steen overmeesterde alles, de granietblokkrn hadden ten hunne voordeele het b sch afgeschaft. In eene groote ruimte verving een ongeregelde warboel de heer lijkheid van het woud. Maar het wilde uitzicht dezer plaats had niet min luister dan de bundels olmen, pla tanen en eeuwenoude eiken. Op de verwondering die het zicht van dat gedeelte van 't bosch van Songy veroorzaak te, vo'gde eene soort van strenge verruk king. Die afgebrokene en woeste natuur prangde het hart, maar zij boeide den geest van hem die haar in haren woeste naakt heid kwam verrassen en hield hem naden ken i staan Men kon niet ongevoelig blijven vóór dat tafereel, waar het schrikkelijke zich aan het verhevene mengde. Men zocht door welke aardsche omwerping die blok ken door eenen krater hadden uitgeworpen of vs n de zijde eens bergs waren lasgerukt geweest. Iu zijne jeugd had Antoninus meer dans eens dat woeste deel van het bosch doorluopen nooit had het zulken diepen indruk op hem gemaakt. Een oogenblik bleef hij onbewegelijk, de aanzienlijke op hooping der rotsen beschouwende dan, een afloopend voetpad nemende, begon hij te dalen Een dubbel gemurmel vervulde het bosch boven, schommelde de wind de bladeren der jonge boomen die tusschen de rotsen groei den, en beneden, op eene diepte die de jon geling nog niet peilen kon, hoorde men het gerucht van water over de steenen stroom de en bruisende watervallen vormden. Eensklaps ontbrak de grond vóór den wandelaar een steile zandsteenen muur, zoo hoog als de grootste rotsteilten die tot schutsmuur aan den Oceaan dienen, daalde tot bij den halfuitgedroogden stroom, Eu tegenover verhief zich een tweede steile muur, nu eens zamengesteld uit gladde en effen deelen, dan uit rotsen die toevalliglijk gevallen waren en met eene wonderbare stoutheid het evenwicht behielden. Het ra vijn was maar erne ophooping van rotsen van alle grootten, door het schuim van het kokende water bevlekt. Maar de natuur, als om zich te wreken .r, - - <N c: O CD O* (33e VERVOLG

HISTORISCHE KRANTEN

De Weergalm (1904-1914) | 1906 | | pagina 3