Middelbare Schooi
van den Staat
te y p e r.
Het Gestolen Kind,
Mengelwerk. j)
Briefwisseling.
Vergiftiging.
Moedige daad.
Bloedig drama.
kinderen in schoolverlof hebben ze
te mogen op reis zenden wat is er
verdrietiger dan ze te moeten te huis
houden en genoodzaakt te zijn hen
te berooven van de beloofde uitspan
ningen na een jaar werkens en studie.
De treinen zijn proppens vol voor
al de bestemmingen in al de steden
zijnde gasthoven vol en men vindt
moeielijk een behoorlijk verblijf met
het geld in de hand.
De smaak van reizen ontwikkelt
zich merkelijk de gedachten veran
deren, en de volkeren, vroeger zoo
ontrouwig, worden van langs om
meer malkander genegen.
De beschaving., dank zij het groot
gemak der gemeenschappen, breidt
zich uit over al de rijen der samen
leving de volkeren, zoo lang ver
deeld door bijvoeglijke vraagstuk
ken, altijd bereid malkander te be
strijden, redeneeren meer en zullen
eindigen met malkaar te verstaan en
te achten.
En wat is er leerzamer dan de
reis Hoe wilt gij dat de mensch die
zich afzondert in de plaats waar hij
geboren*is; zich gemoedelijk een ge
dacht make van al wat men hem
vertelt of van al wat hij in de dag
bladen of in de boeken leest.
In alle landen is er eene loffelijke
strekking zich te doen kennen met
aan de reizigers de meeste uitspan
ningen, gemak en welstand te ver
schaffen.
De steden in het algemeen, ver
fraaien en worden zeer netde be
sturen die zich bekommeren om
hunne lastgevers, kunnen de maat
regelen door de gezondheid voorge
schreven toepassen; zij maken rio
len, schaffen de straten zonder uit
gang af en richten eene verdeeling
in van overvloedig en 'gezond drink
water.
In al de steden waar de bestuur
ders in het volbrengen hunner plich
ten de kleine kleingeestige beweeg
redenen, nu politieke en dan van
eigen belang wegschuiven, bestatigt
men een grooten vooruitgang.
Breede straten, met boomen om
zoomd, vervangen de oude wijken
met smalle straten, groote waranden
met vijvers nemen de plaats in van
straten zonder uitgang, ware hoofd
zetels van ziekten en de sterften ver
minderen merkelijk.
Overal, in de voorspoedige en
goed bestuurde steden, verschaft
men lucht en groenheid.
Te Yper, ongelukkiglijk zijn de
goede inzichten versmacht door de
politiek het geld der lastenbetalers
dat zoo nuttig zou kunnen gebruikt
worden voor het gezondmaken der
stad, dient om alle slach van spelen
te geven met het èenige doel het
kiezerskorps uit te koopen de ho-
Tafereelen uit het
Rotterdamsche Volksleven.
Eene wandeling naar
Crooswijk.
I.
De vespers waren ten einde de laatste
klanken der zilveren altaarschel stierven
weg in de ruimte, terwijl de priester het
allerheiligste in het Tabernakel verborg, en
de wierookwalmen in allerlei kronkelingen
opwaarts stegen en met het beeldhouwwerk
speelden, dat den zoeten naam omkransde
De wegstervende tonen des orgels deden het
volk uitgeleide dat na den volbrachten plicht
in 's Heeren huis, ter maaltijd toog of wan
deling voltrokken liet.
Onder de uit de kerk stroomende menigte
bevond zich een jong, deftig gekleed heer,
wiens voorkomen, zich door het heerlijke
zomerweder tot eene gulheid en vriendelijk
heid, ofschoon zekere ernst over zijne trek
ken verspreid lag. Onder zijn sierlijk
gekamden baard vertoonde zich een ge
kleurd zijden das met geborduurde punten,
die het hagelwitte boord omslootzijn rok,
broek en. vest waren van fijn zwart laken
zijn hoed, die een bosch van brullen bedekte,
wedijverde met zijne laarzen in glans aan
beide zijden van zijn helder borsthemd I
ven welke de stad met groote kosten
gemaakt heeft, zijn niet onderhou
den het park, waar zoovele concer
ten gegeven zijn geweest, zal gedeel
telijk verdwijnen de lanen, zoozeer
door de reizigers bewonderd, zijn
verwoest door de straatbengels de
politie blijft onverschillig waartoe
goed, zegt zij, processen-verbaal op
te maken ten laste der ouders, die
burgerlijk verantwoordelijk zijn, er
is nooit geen gevolg aan gegeven,
uit vrees eenen kiezer te misnoegen.
Met de gewoonte van alles te laten
gebeuren, gaat men niet verre en
verwezenlijkt men geenen vooruit
gang.
In de stad vraagt men zich af
waarin het werk bestaat van den
Schepen van openbare werken de
vischteelt, wel is waar, houdt hem
veel bezig, kwestie om de vijvers
zijner hofsteden vischrijk te maken.
Maar is het eene reden om met de
belangen der schatplichtigen te spot
ten en de zoo belangrijke zaak der
gezondheid te vérwaarloozen
Het is meer dan tijd dat het kie
zerskorps mannen kieze die anders
bezorgd zijn met den voorspoed der
stad Yper.
Wij vestigen de aandacht der in
woners onzer stad op den nieuwen
brief welken wij komen te ontvangen.
Zij zullen erin zien met welke zwie
righeid onze magistraten belangstel
len in de gezondheid en den welstand
hunner lastgevers.
Yper, 14 September 1907.
Heer Uitgever,
In uw nummer van verledene week ver
wijt een uwer abonnenten aan de bewoners
der Maloulaam, geene klacht ingediend te
hebben nopens den stank die heerscbt in
de wijk der statie, voortgebracht door de
vuilnissen welke men er dagelijks in werpt.
Schoon voordeel Verleden jaar was de
nieuwe wijk gedurende twee maanden be
smet en na talrijke reclamaties heeft men
eindelijk tot de ontsmetting overgegaan.
Tegenwoordig zijn er dagen dat de,reuk
on verdragelij k is en men verwacht met on
geduld dat het noodige gedaan zij. Moet
men op zijne knien vallen om eene onmis
bare zaak te bekomen
Eindelijk, zij zijn goed gehuisvest op de
Maloulaan, men klaagt insgelijks dat de
doorgang .der automobielen zooveel stof
geeft. Hoe de huizen verluchten
E11 wanneer zal men de laan besteenigen?
Een lezer van De Weergalm
Beste lezer, wilt gij dezen staat
van zaken doen eindigen, werkt met
ons, in de maand October aanstaan
de, tot de omverwerping van dezen
die zich om de openbare gezondheid
bekreunen als om eene kers.
Algemeene wedstrijd van het
Middelbaar Onderwijs
van den iaagsten graad
voor jongens, in 1907.
A. Letterkundig deel.
Reeks A.
Leerlingen die de Ie klas of Ja studie
jaar geëindigd hebben zonder eene
der tivee vorige klassen te verdubbe
len.
Gérard August, van Yper,
leerling der Staats middelbare School
te Yper (53 punten op 100).
Devos flaurits, van Yper,
leerling derzelfde school, (51 punten
op 100).
A. Letterkundig deel.
Reeks C.
Leerlingen die de /e klas verdubbeld
hebben in het studiejaar
Delvaux Georges, van Yper,
leerling derStaats middelbare School
te Yper (60 punten op 100).
B. Wetenschappelijk Deel.
Reeks A.
Gérard August, leerling der
zelfde school (74 punten op 100).
Devos Maurits, leerling der
zelfde school (63 punten op 100).
Reeks C.
Delvaux Georges, leerling
derzelfde school (73 punten op 100).
Vandenhende Raoul, leer
ling derzelfde school (66 punten op
100). -
Van Wichelen Arthur, leer
ling derzelfdë school (50 punten op
ioo).
Deze schitterende uitslagen strek
ken tot eere van MM, Gérard, Devos,
Delvaux, Vandenhende en Van Wi
chelen,- alsook hunner achtbare lee
raren.
Wij sturen hun onze vurigste ge-
lukwënschen.
Verledene week werden vereclnllige
persoüen ODgersteld na hat middagmaal
gebruikt te hebben. Hun toestand werd
zoo erg dat men verplicht was eenen
dokter te halen die weldra eene ver
giftiging vaststelde en een krachtig
tegengift, voorschreef. Dank aan dezen
maatregel kon men de aangetaste per
sonen redden, die nu geheel buiten ge
vaar zijn.
Na eene ondervraging der zieken,
vernam men dat deze personen paar'
denvleescb geëten hadden, en aan
stonds werd een onderzoek ingesteld.
Men vernam dat het vleesch welk door
een paardenslachter der stad verkocht
was geweest, door eenen deskundige
was goedgekeurd en dat bet vleesch
voorzien was van den stempel van het
slachthuis.
Men vraagt zich af hoeveel trouw
man mag hebben in de keuring en jn
het stempelen van het vleesch. Zou de
deskundige met het toezicht gelast,
misschien op de hoogte zijner taak niet
zijn, zooals men beweert Welnu dat
men hem vervango door eenen bekwa
men persoon en het leven en de ge
zondheid onzer stadsgenooten zal niet
in gevaar zijn.
De gezondheids commissie zou daar
over moeten waken.
De heer Erniel Coff'yn wandelde de
verleden week op de buitenwandeling
die van de Diksmuidepoort naar het
Minneplein leidt, toen hij eensklaps
achter het slachthuis een jongen be
merkte die in het water gevallen was.
Een andere jongen was weggeloopen
en het ODgelukkig slachtoffer zou ze
ker verdronken zijn hadde het ongeval
niet bemerkt geweest-,
M. Coffyn, uiet kunnende het slacht
offer uittrekken, riep om hulp aan de
werklieden vaa M. Seys die, niet verre
van daar, aan 't lossen waren en spoe
dig kwamen toege.-teld. Het was hooge
tijd De drenkeling ging voor de laat
ste maal ondergaan, wanneer een der
werklieden, zekere Verleure, eensklaps
in het water sprong en, geholpen door
een tweeden werkman, den armen jon
gen van eene gewisse dood redde.
Deze daad van zelfopoffering ver
dient beloond te worden, die twee
werklieden werden gelukwenscht door
hunnen baas en door de personen die
op het hulpgeroep van den heer Goff'yn
toegesneld waren.
Zondag avond, om 6 ure, verliet
Leopold Van Hecke, 39 jaar oud,
oorspronkelijk van Gent, de herberg
In den bloeienden Rozelaar, en
ging de Groenstraat te Wervick op,
waar hij vijf bedronken kerels ont
moette. Van Hecke, die ook bedronken
was, verzocht die kerels te zwijgen.
Er ontstond daarop een algemeeuen
twist Van woorden kwam het weldra
tot daden, en de ongelukkige Gente
naar zakte eensklaps ten gronde, ge
troffen door eene vreeselijke messteek
in den buik, zoodat de ingewanden uit
de woDde puilden.
Toeschouwers snelden den gekwetste
ter hulp, en droegen hem naar het
hospitaal, waar hij verzorgd werd.
Zijn toestand is zeer erg De daders
zijn kunnen vluchten.
men het Haagsche Veir opgaan op eens
viel Karei desnapster in de rede door een
geartieuleerden uitroep br
Wat vroeg Amelie.
Zie die Jodin, antwoorde hij 't
hoofd naar de Raamstraat wend nde, «hebt
gij ooit afzichtelijker wezen ontmoet Door
hare gescheurde, smerige muts komen de
haren in dikke bossen te voorschijn haar
jak e,i rok hebben geen kleur hare zwarte
kousen, waaruit de hiel van haren zwarten
voet onbeschaamd te voorschijn treedt, zijn
op hare gebarsten schoenen gezakt
't Is waar, Karei, viel Amelie hem in
de rede, a maar dit is toch niets nieuws
men behoeft slechts in dezen hoek van de
stad te komen, om altijd dergelijke schoon
heid te ontmoeten.
Behalve op Subath alleen omdat de
Joodsche vrouwen zulk een onbegrijpelijk
contrast :n hare Sabbaths- eb allelaagsche
kleederen vertonnen boezemt het gezicht
van dat schepsel mij walging in. Kom des
Zaterdags in de Raam- of Zandstraat van
oud tot jong ziet gij ze uitgedost in de bont
ste kleuren niet alleen zijn zij buitenge*
woon gekleed, maar ook munten zij uit
door reinheid, zoo lat zij, die door veelkleu-
rigen opschik haar toilet niet bederven, niet
zelden een gevaarlijk bevallig voorkomen
hebben En wie zijn ze, die op Sabbath,
nette stoffen of neteldoeksche kleederen
dragen, wier vingeren, hals, borst en ooren
van goud schitteren Het zijn zij, die van
Zondag tot Vrijdag in gehavende en
scheurde kleedereu loopea, een morsig e11
daalde een fijne gouden ketting neder, die
zich in zijn vestzak innig verbond met een
keurig gouden repetitie. Aan zijn rechter
hand droeg (lij een gouden ring, waarvan
het bovenste gedeelte den vorm had van een
kastje in hetwelk een van gitzwart haar
gevlochten matje was verborgen op 't
plaatje, dat hét kastje sloot stonden de let
ters A. S
Zoodra hij de kerk verlaten had, plaatste
hij zich aan de overzijde derstraaten lette,
terwijl hij zwart glacé handschoenen aan
trok, met zichtbare nauwkeurigheid op al
len, die zich uit bet groote gebouw verwij
derden. Na eenig oogenblikken verliet hij
zijne plaats, trad naar de kerkdeur, lachte
vriendelijk tegen eene dame en bood haat-
den arm, nog voor zij de laatste trede van
het portaal verlaten had, daarop verwijder
de hij zich met haar in de richting der
Wagenstraat.
Amelie Schuurman, zoo heette de dame,
mocht met recht schoon genoemd worden.
Duizend weken hadden van haar eene aan
vallige maagd gemaakt, op wier gelaat,
levenslast met aanminnige vriendelijkheid
om den palm streden. De kleur van beur
haar, dat met lange krullen tusschen de
bloemen van haren hood en hare blozende
wangen nederhing, hebben wij reeds ge
noemd, toen wij spraken van het matje in
den ring van haren cavalier hare fijn ge-
teekende lippen hadden slechts geringe aan
leiding noodig om zich tot een gdinlach te
krullen <je rose linten, die zich in een
breeden strik onder hare kin samensti engel
den, veree.iigden z.ich met den fijnste bloe
men, welke haar omklemden, om het don
kere harer lokkeu oogen en wenkbrauwen
op bevallige wijze (e temperen. Haar toilet
was deftig maar eenvoudig het bestond
uit een kleedje van wit zijden mantille,
paarse glacé-handschoenen, laarzen van
paarse stof met verlakte punten Om den
pols droeg zij een gouden armband een
ketting van hetzelfde metaal hing op hare
borst, een dito ring waarvan de omtrek ge
groefd en met blonde in elkander ge-stregel-
de haren belegd, en op welke bovenzijde
K. V. D. O. gegraveerd was, droeg zij aan
de rechterhand.
Het elegante paar verwijderde zich, zoo wij
zeiden, in de richting van de Wagenstraat,
die het vervolgens afging beiden
voerden een druk gesprek, zooals gewoon-
lijk jonge lieden die sinds eenige weken met
elkander verloofd zijn. Het liep in den aan
vang hoofdzakelijk over de toiletten van de
voorbijgangers, in welk gesprek Amelie, als
e begrijpen valt, den boventoon voerde
deze dame was prachtig gekleed die had
eene prachtige mantille eene andere prijk
te met een ongewonen hoed, zeker naar eene
mode die haar het eerst wasbekend ge-
geworden. Ook waren er op wier toilet aan
merkingen werden gemaakt was het
kleed]e van de eene wat ouderwetsch
de nieuwe hoed van de andere behoorde niet
J ,de chalon of maf>tei van eene vorige
Onder deze en dergelijke modepraatjes
was men de Wagenstraat ten einde, en zou
r
moile.
