Stadsnieuws.
Lantaarnaansteker,
Ons Kameroverzicht.
Opbrengst der markten.
Mengelwerk. 55
LOTGEVALLEN EENER WEES
die ellenden troosten De menschen
doelen u zoo weinig hunne vreugden
■aede, en zij denken aan u, als zij lij
den. Oordeelen ze wij niet te streng, en
denken wij dat wij zelf soms alzoo met
God handelen.
Gij weet het, niets doet aan den
priester zooveel kwaad, als de liefd®
tot h«t geld zijt liefdadig, dus. Ik
ken een priester uit mijn bisdom, die
gansch zijne parochie bekeerd heeft,
met zijne eigene meubelen te sohenken
aan eene familie, die door eenen brand
geruineërd was.
Enz., enz. Wij zouden gansch het
werk kunnen uitschrijven, en het zou
de moeite verdienen.
Maar zeg, lezer, hoeveel priesters
kent gij, die beantwoorden aan het
portret van den voorbeeldigen man,
dien de kardinaal op zoo treffend® wij
ze, afschildert
Er zijn er aenige, maar zij worden
bliksems zeldzaamhetmeerendeel van
hen staat gedurig met woorden van
imnachting, van misprijzen, van ver
volging en soms van echten haat op de
lippen de ware kristenen liefdadigheid
is vervangen door de politieke werking
de priesters vindt men meer in politie
ke vergaderingen en in bonden, dan
in d® hutten der armen, dan bij de bed
den der kranken de priester die ver-
eenigt, en sust en lenigt, en woorden
van vrede spreekt is vervangen door
dan priester die ophitst, bedreigt,
seheldt en vermaledijdt, en om het
werk t® bekroonen, voor 't gene de
liefde tot het geldt aangaat, wij zien de
opperste onzer priesters, bisschop
Waffelaert, van Brugge, die gemengeld
is in een proces, in hetwelk hij miljoe
nen betwist aan d® arme familie van
eenen zotten pastoor.
De priesters klagen soms dat zij
hun gezag verliezen wij raden hen
aan, van hef werk van kardinaal Mer-
cier te lezen en te overdenken. Zij zul
len er misschien de reden van verstaan.
Waarom hebben de Belgen 't al
gemeen zuiver stemrecht niet
Een woeste aanval van
Woeste. Een minister van
oorlof die de waarheid zeft.
Het groot mirakel van Me-
chelen.
De redevoering van M. Woeste werd in
de Kamer omthaald op eene ijzingwekkende
stilte.
't Is 't begin van 't einde.
Een volksvertegenwoordiger deelde ons
den indruk mede van deze ijskelderachtige
redevoering
Gij hebt zeker wel eens in St-Maartens-
kerk een uitvaart van eerste klas met verbe
tering bijgewoond. Bij het R. I. P. vallen
eensklaps het orkest, den orgel, de koorzan
gers stil het rinkelen der bellen, de zang
der officieerende priesters, alles zwijgt, men
hoort zelfs niet meer hoesten of geene stoe
len verschuiven. Het ceremonieel is er wel
op berekend om eensklaps eene doodsche
stilte te doen invallen en de gansche too-
neelschikking is zoodanig verzonnen dat de
indruk overweldigend is.
Wij hebben nagenoeg denzelfden indruk,
op 't oogenblik dat M. Woeste zich neerzet
te. Te recht mocht een mijner katholieke
confraters in mijne nabijheid zeggen 't is
de uitvaart van 't ministerie, lijk présent
Gelijk een katholiek blad met spijt doet
opmerken, moet gij nu niet denken dat M.
Woeste alleen staat, omdat hij door zijne
collegas op zulke ijzingwekkende stilte werd
onthaald. Verre van daar
Voor eenen opmerker was er daar eene
zeer belangwekkende gelaats- en zielkun-
digé studie te doen. Er waren daar binet-
tes te zien, waarvan er wezenlijk een Ja
nusmaker af te gieten ware. Zij deden al
wat mogelijk was om langs den eenen kant
te lachen en langs den anderen kant te
krijschen, instemmende met M. Woeste of
zijnen toorn vreezende en langs den ande
ren kant in de gratie willende blijven van
een ministerie, dat zich misschien nog eeni-
ge dagen aan 't bewind zal kunnen vast
klampen en waarvan zij nog de eene of an
dere gunst verwachten. Het is immers ge
kend dat katholieke ministeriën, in extre
mis, altijd trachten nog een groot getal cre
aturen te plaatsen vooraleer er uit te mui
zen.
Het pijnlijke van het tooneel was juist 't
onzekere waarin de acteurs verkeeren. De
ministers immers hadden den troost voor
den schijn dat geene enkele toejuiching
den woesten aanval van M, Woeste ont
haalde, maar zij hadden daarbij de verzeke
ring dat M. Woeste niet alleen staat, dat
een groot deel van de politieke geestelijk
heid zijne taktiek blijft steunen en dat zijn
gezag op de meerderheid der katholieke
banken nog groot genoeg is om er de mi
nisters mede omver te kegelen.
De redevoering van M. Woeste is meer
geweest dan een aanval tegen het ontwerp
van legerhervorming der regeering. Het is
een vergiftigde pijl bij voorbaat geplant in
het ministerie Helleputte-Verhaegen, waar
op de jonge katholieke dravers het oog heb
ben, indien het ministerie Schollaart be
zwijkt, wat onvermijdelijk is, aangezien het
doodelijk lood in de vleugels gekregen heeft.
Het is genoeg geweten dat M. Woeste
sterk verbitterd werd door den val van het
ministerie de Smet-de-Naeyer, val welke
het werk is van de Verhaegens en andere
Helleputten. Heden heeft hij het deze hard
dravers hard doen bekoopen. 't Waren als
hamerslagen die hij op Helleputte deed
neervallen en deze hamerslagen bedoelden
bij weerbots den intrigueerenden mislukten
baron-democraat Arthur-Verhaegen en den
bond der gedomestikeerde werklieden.
Ondertusschen zoeken de slimste infir-
miers van de katholieke rechterzijde naar
een lapmiddel om de nieuwe wonden te he
len of te bedekken welke zich in het verrot
lichaam der klerikale partij vertoonen, na
dat M. Woeste het verband had afgetrok
ken waarmede zij op h£t jubelfeest van Me-
chelen nog wist te paradeeren,
Welk kolossaal contrast tusschen de oog
verblindende overweldigende tooneelschik-
king van dit jubelfeeest, gesteund door
eene exhibitie van oude beenen, vellen,
nagels, haar tanden, tanden en andere
macabere overblijfsels ofte relikwieën van
zoogezegde mirakuleuze heiligen, welk
contrast, zeggen wij, tusschen deze over-
prachtige apotheose met de zoo deerlijke
instorting en vernietiging, waarvan wij
Dinsdag in de Kamer hetuigen waren.
Erbarmlijk, schokkend
Vertroostend was het daarop het woord
te hooren van een eerlijk man, van den
minister van oorlog, die den moed had
in tegenstelling met zijne triestige voor
gangers, Pontus, Cousebant en tutie-quanti
de waarheid aan 't land te zeggen over
het droevig verval van ons leger en de el
lendige militaire taktiek van de clericale
partij te vernietigen tot in hare laatste ver
schansingen, namelijk in de wet op het vrij-
willigerschap waarop zij gerekend had om
de ontoereikendheid van het leger te ver
duiken.
Toch moeten wij het betreuren dat de
minister van oorlog niet krachtdadiger aan
gedrongen heèft om den persoonlijken
dienstplicht onmiddelijk op het voorplan te
brengen, als volksgezinden grondslag van
de legerhervorming.
De zooeven bedoelde ini'irmiers van de
rechterzijde zoeken reeds eene formuul
waarmede zij verhopen de verbrokkelde cle
ricale rechterzijde te kunnen vereenigen
Opgepast voor die formulen in extremis,
waarmede de jezuiten op 't onverwachts af
komen. Het is op die wijze dat de progres
sisten en de socialisten zich door de Uni
versiteit van Leuven lieten beetnemen en
het ellendig meervoudig kiesstelsel aan
vaardden, dat onder gelijkheids- en recht
vaardigheids oogpunt meer schokkend is
dan het cijnsstelsel.
Zouden de clericalen thans ook zulke for
mule ontdekken tot oplossing van de leger
hervorming
Aan de liberalen een oog in 't zeil te hou
den. Wat er nu ook gebeure het ministe
rie komt niet alleen erg gehavend uit den
strijd, maar de doodelijke microbe der ver
deeldheid heeft zich vermeniguldigd en
tast al meer en meer de clericale partij aan
in hare laatste levenskrachten.
Het jubelfeest voor den val van de cleri
cale partij zal in diepgevoelde vreugde, in
nationale eensgezindheid en in uitbundigen
geestdrift al het klatergoud wegspoelen
waarmede onze tegenstrevers de 25sten ver
jaardag gevierd hebben van hunne heilloo-
ze en vervloekte overheersching.
Gelijk het verstandig publiek het
bekent, is er in den Gemeenteraad
niets dan de heeren D'Huvettere,
Sobry, Begerem en Biebuyck, die
zich een weinig ernstig bezighouden
met de belangen der stad en die, bij
Geertrui spoedig op dat hij in slaap was ge
vallen.
Ziende dat zij, terwijl hij daar zat, hein
onmogelijk voorbjj kon komen zonder hem
wakker te maken, legde zij het dagblad
neer, en wilde een liefhebberij werkje uit
haren zak halen (want zelden sleet zij haren
tijd in ledigheid) toen zij voor de deur eene
schaduw zag en opkijkende den persoon
aanschouwde, wien zij gistere* besloten
had te vermijden.
De heer Bruce staarde haar aa», met die
vrijpostige bedaardheid, welke zij altijd
zoo aanstootelijk had gevonden. Hij had
een'ruikertje rozen in de hand en hield dit
nu omhoog om het haar te lateu zien.
Heel mooi, zegde Geertrui, terwijl
zij de fijne takjes beschouwde, die met een
overvloed van mosrozenknopjes, zoowel
roode als witte, prijkten.
Zij sprak zacht, uit vrees van den
heer Graham te wekken. De heer Bruce
liet dus zijne stem insgelijks tot een gefluis
ter dalen, en zegde, terwijl hij met de rozen
boven haar hoofd wuifde Ik hield ze ook
voor heel mooi toen ik ze plukte, maar nu
verliezen zij bij de vergelijking jufvrouw
Geertrui en dit gezegde vergezelde hij met
eenen veelbeteekenden blik naar de rozen
harer wangen.
Geertrui, die dit versletene compliment
reeds dikwijls uit den mond van den heer
Bruce had gehoord, gaf er geen antwoord
op, maar opstaande ging zij naar de voor
deur, en sprak Ik zal de zijdeur ingaan,
mijnheer Bruce, en de dames laten weten
dat gij hier zijt.
O ik bid u, doe dal niet, sprak hij
zich in de weg plaatsende. Dat zou eene
wreedheid zijn ik heb geen het minste
verlangen om ze te zien.
gelegenheid, billijke en gezonde 0n
merkingen aanbieden. De ander
Raadsleden zijn voor het meerendeel
maar onbekwamen, goed 0m te
stemmen zonder onderzoek noch over
denking al wat men hun voorstelt"
Indien er onder dezen somtijds een is
die den mond opent, is het maar om
domheden te zeggen die den spot der
toehoorders verwekken.
De fameuze commissiën of afdee-
lingen die de stadszaken moeten on
derzoeken, indien hunne leden tegen
woordig zijn, wat zelden gebeurt
bestudeeren geen enkel voorwerp dat
hun onderworpen is.
iVL Colaert van zijnen kant, houdt
zich bezig met speculatiën en buurt
spoorwegen hij betrouwt zich op de
verslagen die men hem doet en ge
looft dat al zijne onderhoorigen, in
wie hij een blind vertrouwen stelt
met ijver hunne plichten vervullen en
dat alles regelmatig gebeurt als in
de beste der mogelijke besturen.
Het is, naar het schijnt, waarin
onzen burgemeester zich bedriegt.
Alzoo in de laatste zitting van den
gemeenteraad heeft M. Sobry, een
weinig klaarziender dan zijne ambt-
genooten, aangetoond dat al de ont
vangsten der markten aan het dalen
zijnen dat deze der botermarkt alleen
van 1302 fr. verminderd zijn.
Daarop heeft M. Colaert doen aan
merken dat de melkerijen die in al de
gemeenten gevestigd zijn, de oorzaak
zijn van de vermindering van ont
vangsten der botermarkt, en dat de
control der vischmarkt, der eier- en
kiekenmarkten gedaan wordt gelijk
eertijds en zeer streng is
Hij heeft echter beloofd te onder
zoeken of er bijzondere oorzaken zijn
van die vermindering, maar dat er
voor de botermarkt niets te doen is.
Dat het onzen Burgemeester niet
mishage, is hij wel zeker dat er niets
te doen is Zijn zijne bevestigingen
niet vermetel
Wij gelooven integendeel dat er
veel te doen is om de oorzaken te
ontdekken dezer vermindering van
ontvangsten.
Heeft M. Colaert zich ooit reke
ning gegeven door zich zelve hoe
zijne fameuze control der markten,
waarmede hij zoo zeergestoefd heeft,
uitgevoerd was en die maar geduren
de de eerste jaren, uitslagen heeft
gegeven.
Het is niet genoeg reglementen te
maken, men moet vooral zorgen dat
zij goed onderhouden worden.
Is er geene verwaarloosheid of
verslapping in den dienst der mark-
Hij sloot haar den weg zoo geheel af, dat
zij genoodzaakt was terug te keeren en
zich weder neer te zetten. Nu haalde zij
haar werk te voorschijn, terwijl haar gelaat
haar ongonoegen te kennen gaf.
De heer Bruce meende een zegepraal be
haald te hebben en wilde daarvan gebruik
maken.
Jufvrouw Geertrui zegde hij wilt ge
mij wel het genoegen doen om deze bloemen
vandaag in uw haar te dragen
Ik draag nooit kleurige bloemen, ant
woordde Geertrui, zonder op te zien van
het lapje neteldoek waaraan zij bezig was
Meenende dat dit aan haren rouw was
toe te schrijven (want zij droeg een eenvou
dig zwart kleedje) zocht hij uit den ruiker-
de witte knopjes uit, en haar deze wederom
aanbiedende, verzocht hij haar dat ze om
zijnent wil in hare donkere lokken zou
vlechten.
Ik ben u Wel verplicht, antwoordlij
Geertrui. Ik heb nooit schoonere rozen ge
zien maar ik ben niet gewoon zulk een
toilet te maken, en hoop dus dat gij mij
zult verschoonen
Dus wilt ge mijne bloemen niet aan
nemen
0 ja, met genoegen, antwoordde zij
wederom opstaande, als ge ze mij in een
glas water in de voorkamer wilt laten zet
ten, waar wij er allen genot van kunuen
hebben.
Ik heb mijne bloemen niet ten g«*
bruike voor het. geheele huishouden afgesne
den en meegebracht, sprak Benjamin, haj'
verstoord. Als gij ze niet wilt dragen, juf*
vronw Geertrui, zal ik ze iemand geven
die het wel wil doen
Dit dacht hij, zou haar ongerust doen
worden, want zijne ijdelheid was zoo groo
DE
or DE
Uit het Engelsch.
Acht en twintigste hoofdstuk
De teleurgestelde minnaar.
Het zal spoedig blijken hoe moeilijk zij
het bevond dit voornemen ten uitvoer te
brengen.
Daags na den beschreven morgend kwam
de heer Graham tegen den middag uit de
stad terug, en zich bij de joDge dames in
het voorhuis voegende vouwde hij zijn dag
blad open, reikte het aan Kitty over en
verzocht haar hem het nieuws voor te lezen.
Wat zal ik lezen zegde Kitty, het
papier eenigzins met tegenzin aannemende.
Het hoefdartikel, als het u belieft.
Kitty keerde het blad om en liet hare
oogen haastig de kolommen langs gaan, en
zegde toen dat zij dat artikel niet vinden
kon. De heer Graham zag haar met verba
zing aan en wees haar de bedoelde plaats.
Zij begon, maar had nauwelijks «enen vol
zin gelezen, of de heer Graham stuitte haar
door te zeggen L°es zou gauw niet ik
kan geen enkel woord verstaan Nu sloeg
zij tot het andere uiterste over en las zoo
onuitstaanbaar langzaam, dat haar toehoor
der haar wederom stuitte, en haar beval
het blad aan hare nicht te geven.
Bella nam het van de pruilende Kitty over
en las het artikel uit, doch niet zonder een
paar malen eene plaats te moeten herhalen
om ze duidelijker te lezen.
Verlangt ge nog iets meer te hooren,
mijnheer zegde zij.
Ja, wilt ge mij het acheepnieuws eens
voorlezen.
Bella gelukkiger dan Kitty, vond de
plaats en begon, maar duidelijk stootte zij
op de verkortingon van sommige woorden,
die voor haar geheel onbegrijpelijk waren,
en bleef steken.
Hoe dom, mompelde de heer Graham,
haar het blad bijna uit de hand rukkende
niet eens het scheepsnieuws te kunnen le
zen Waar is Geer trui Waar is Geertrui
Flint Zij is het eenig meisje, dat ik ooit
gezien heb, dat iets verstaat. Wilt ge haar
eens roepen, Kitty
Kitty ging, hoewel schoorvoetend om
Geertrui te roepen en zegde haar waarom
zij komen moest. Geertrui was verbaasd
sedert den dag, waarop zij geweigerd had
bij bem. te blijven, had de hepr Graham
baar nooit weder verzocht hem voor te le
zen. Zij kwam echter terstond, en zich
neerzettende op de plaats, die Bella bij de
deur had ledig gelaten, begon zij met het
scheepsnieuws, en las vervolgens, zonder
Hts te vragen, de verschillende andere be
richten in die orde, waaraan zij wist dat de
heer Graham gewoon was.
De oude heer, in zijlnen armstoel achter
overleunende. met zij een jichtigen voet op
eene ottoinane, die tegenover hem stond keek
buitengemeen vergenoegd, en toen Bella en
Kitty naar hare kamer waren gegaan, zeg
de hij Dat gelijkt naar den ouden tijd,
niet waar, Geertrui Daarop sloot hij zijne
oogen, en uit zijne diepe ademhaling maakte
1
