VOLKSONDERWIJS
Lantaarnaansteker,
Offert par le Gonnétable.
Oiseau Dewanckel.
HERBERGKERMIS
Alzijdig
V* siïiïgi'A' dat «I
Vlaamsch Tooiieel.
Mengelwerk.
LOTGEVALLEN EENER WEES
F ra nes Arbalétriers.
TEERLINGBAK.
Lijkdienst
van 11. V iclor Bouteca,
te Giieluvell.
helft der XVIP eeuw, dat te Yper
nog bestaat. Hij werd in 1665 ge-'
bouwd door P. La Francq, zooals de
schoone ankers in gesmeed ijzer het
aanduiden, die den voorgevel ver
sieren. Daarom verdient dat gebouw,,
met zorg gemetseld in bruine brik
ken, bedekt met tallooze lagen wit
sel, van hersteld te worden en be
waard te blijven. De gevel aan de
Westzijde had oorspronkelijk spits
toeloopende trapgeveltjes, gelijk die,
welke men nog aan de Oostzijde be
merkt. Die trapjes werden wegge
broken door mannen zonder kunst
smaak, noch schoonheidsgevoel over
meer dan eene eeuw, wanneer zij in
roode brikken de driehoekige deelen
der spits toeloopende trapgeveltjes
herbouwd hebben.
Het gebouw van den ouden Berg
van Bermhertigheid, langs de Yper-
lee staande, die vroeger onder den
open hemel vloeide, moest, met de
Lombaardbrugge, een heel schilder
achtig plekje van onze oude stad
uitmaken.
STAD YPER.
EM WILLEMS-FONDS.
drie voordrachten
in de zaal der BEU RS ,Car tonstraat,
telkens 0111 3 uur.
Ij Zondag 29 Januari 1911
Spreker M. R. GORDENIER,
Onderwijzer te Yper.
Onderwerp
De Belgische Werkman
door de eeuwen heen.
2) Zondag 5 Februari 1911.
Spreker M. Cam. HUYSMANS, Volks
vertegenwoordiger te Brussel.
Onderwerp
de Kantwerksters.
3) Zondag 12 Februari 1911
Spreker: M.VERCOULLIE, Hoogleeraar
te Gent.
Onderwerp
de Vlaamsche Hoogeschool.
INGANG
10 c. voor de mannen.
VRIJ voor de vrouwen.
De alomgevierde Vlaamsche Ster
geeft hare vierde vertooning van het
100
DE
Uit het Engelsch.
TWEEDE DEEL.
Tiende Hoofdstuk.
Eene verrassing.
De Catskillberg was eene meer geschikte
plaats voor uwe levendige verbeelding en
uwen nadenkenden geesteen fijn gevoelig
gemoed moest niet al de pijlen van boosaar
digheid, afgunst en kwaadwilligheid wor
den blootgesteld, waaraan men in zulke
verzamelplaatsen van eigenliefde, laaghar
tige en onmedoogende wezens onmisbaar ter»
doel staat.
0 riep Geertrui uit, terstond begrij
pende dat de heer Philips hare mismoedig
heid aan gekwetsten trots of misschien aan
eene ernstige beleediging toeschreef, gij
zijt al te streng; niet allen zijn eigeulL-
veud, niet allen zijn onvriendelijk.
Ach, gij zijf jong en vol vertrouwen.
Vertrouwen wien gij kunt, en zoolang gij
kunt. Ik vertrouw niemand.
Niemand Is er dan niemand ia de
geheele wereld, wien gij lief hebt en ver
trouwt
Bezwaarlijkzeker niet meer daueen.
Wie zou ik vertrouwen
3u wie zijn zij Hoe zuilen w feu
wintergetij op ZONDAG, 5 FEBRUARI
eerstkomende, otn Gure *s avonds.
Zullen vertolkt voeden
i° Een Slachtoffer der
Verleiding,
drama in 4 bedrijven,een schoon stuk,
vol roerende tooneelen en stichtende
tafereelen, krioelende van de leerrijk
ste wenken en zedelessen, eene parel
in zijne soort, en
20 Daar is Mijnheer,
blijspel met zang in een bedrijf, een
heel lief en aardig brokje dat veel en
hartelijk zal doen lachen en dat daarbij
eene puik greep is uit ons dienstboden
leven.
Op het aandringen van velen heeft
onze wakkere Ster besloten eene bui
tengewone vertooning te geven, met
opschorsing van het abonnement od
MAANDAG 6 FEBRUARI 19-11, om 8
ure 's avonds.
De beide stukken
Eert Vader en Moedér,
drama in 3 bedrijven, en
Grietje,
zangtooneelspel in twee bedrijven, die
op 18 December laatst zulk een nooit
beleefden bijval hadden en heel de tal
looze, opeengeperste menigte toe
schouwers in verrukking brachten,
zullen dan nog eens opgevoerd wor
den. Het zullen dus twee kunstavon
den zijn in den vollen zin des woords.
Prijzen der plaatsen 's Zondags
4°, 2 fr. 2% 1 fr. 3e, 0-50 fr. 's
Maandags, 1e, 1-50 fr. 2e, 1 fr. 3e
0-50 fr.
Voor eiken avond kan men kaarten
op voorhand nemen bij den heer K.
Deweerdt, Rij seist raat, 59.
Tir du 23 Janvier 1911.
Haut total Brunfaut.
Bas total Gillis G.
Moyen totalAertsens L
2° Bas totai DecleinFr.
2e Haut totalHoflack Em.
tmmmm
STAD YPER.
Op Zondag 29 Januari 1911
ten 7 ure 's avonds
A LA GONCIERGER8E,
Botermarkt, 26,
bewoond door Henri WATERBLEY
PRIJSKAMP
Inleg 10 centiemen.
onderscheiden ik zeg u, jonge vriendin,
dat volgens mijne ondervinding en ik
ben rijk, zeer rijk in ondervinding - hij
klemde zijne tanden op elkander en sprak
met bitterheid de zoogenaamde goede,
rechtschapene, oprechte man, slechts een
geverniste huichelaar, een fijnbeschaafd en
gepolijst zondaar schijn te zijn.
Vertrouw op deugd waar zij te vin
den is, antwoordde Geertrui maar 0, ver
trouw liever iedereen dan niemand.
Gij zijt een goed kind. vol hoop en
christelijke liefde, zegde de heer Philips,
haren arm vaster drukkende. Ik zal beproe
ven in u te gelooven. Maar zie, onze vrien
den komen van het concert terug. Laten wij
hen te gemoed gaan.
Zij hadden eeoen heerlijken avond gehad
Alboni had zich zelve overtroffen en zij
hadden zulk een spijt dat Geertrui niet
mede was gegaan Maar misschien, fluister
de Netta, hebt gij u te huis nog boter onder
houden. Zij had half berouw over deze
schalkachtige scbimpschoot, nog eer de
woorden haar waren ontsnapt want Geer
trui, die onbeschroomd op den arm van den
heer Philips bleef leunen, zag haar zoo ge
heel zonder eenige verwarring of verlegen
heid, dat haar blik alleen genoeg was om
Netla's vermoeden te wederleggen
Jufvrouw Clinton was er ook, vervolg
de Netta, en zag er heerlijk uit. Zij had
een drom van hoeren om zich heen maar
hebt gij niet opgemerkt, n daarmede
keerde zij zich naar mevrouw Petrancourt)
dat een daarvan zulk eene bijz-.ndere gunst
scheen te vin len, dat ik mij verwonderde
dat de anderen er niet geheel door ontmoe
digd werden Ik in-en dien rijzigen knap
pen jongman, die haar in de zaal bracht en
kort daarop heenging. Zoolang hij bij haar
Op Zaterdag 14 Januari 11. had om
i Q ure de plechtige begrafenis plaats
Ge Gheluvelt van M. Victor Bouteca,
Q-udste broeder van den ieverigen en
^Velbeminden bestuurder onzer Ko-
n inklijke Philharmonie.
M. Victor Bouteca was gemeente
o ntvanger en gepensionneerde ge
meente hoofdonderwijzer te Ghelu-
v elt, vereerd met de burgerlijke me-
d alie van t° klas en met het herinne-
Htngskruis van Z. M. Koning Leo
pold II.
Hij bezat het aanzien en de achting
d»er bevolking die ook talrijk toege
stroomd was om den betreurden af-
g estorvene een laatste blijk van ge
negenheid te komen betoonen.
De lijkstoet werd geopend door de
heeren Jules, Alphonse en Cyrille
14 outeca, broeders van den overlede
ne.
In den lijkstoet hadden plaats ge
nomen de onderwijzers met de
le-erlingen der gemeenteschool en
h^t vaandel der gemeente de leden
dear maatschappij St-Sebastiaan waar
van de overledene deel miek de
R den van den gemeenteraad en van
h^t Bureel van Weldadigheid, de
Jij kbaar werd gedragen door de leden
dor Maatschappij St-Sebastiaan.
Onder de talrijke menigte welke
de^n lijkstoet volgde, bemerkte men
ee-n groot getal onderwijzers en ge-
weezen onderwijzers van het school-
ka&ntoti Meenen, met den Cantonalen
opoziener M. L. Snauwaert aan 't
npoofd, veel ambtenaren en aanzien-
b ke personen uit de omliggende ge
meenten en eenige vrienden uit Mee-
pt n' afvaardiging onzer Koninklijke
-HHrilharmonie.
Na den lijkdienst had de teraarde
bestelling plaats op het kerkhof te
<Jbneluvelt, waar Isidoor Deleu,
ge pensionneerd onderwijzer van
-V1^sessen, voor eene beroerde en in-
togene menigte de volgende lijk—
recAie uitsprak
Mijne Iieeren,
Het zij mij toegelaten, in naam van
«e'T onderwijzend personeel, en in
bijzonder van den Algemeenen Bel
gischen Onderwijzersbond, een laatste
va!Aarwet te zeggen aan onzen gewezen
C°rA>lega' Mijnheer Victor Bouteca.
^Voon van onderwijzer, voelde hij
zici.h van jongs af tot het onderwijzers-
aai nDt gelokt, en, nadat hij zijne studiën
Maan, en zijn diploma verworven
He^sf, had zij voor niemand anders oogen of
oore-eQ
rr TT" Het was dezelfde, niet waar, zegde
Sena vragend, die naderhand, tegen het
emcyje van het concert, weder binnenkwam
eene poos tegen den muur bleef staan
leucjaeu
7— Ja, antwoordde Netta, hij wachtte
®aa^cU tot Alboni gedaan had met zingen, en
i' -o naar jufvrouw Clinton komende boog
a J'e, en fluisterde haar iets in het oor. Kort
aaiiröa st0Qd zij op efl gjngen Z1j bejden
z'ch'baar verdriet van de andere
wa^reu--- Ik l8tte 6r °P' dat ziJ >let venster,
7a.au 1 Wil zaten> voorbijkwamen en te
oen bet park doorgingen.
8t~r Ja' Juist in bet midden van dat fraaie
ü11 de bammermoor, zegde Hele-
hper, Hoe wfs het mogelijk dat zij konden
uetsi i ngaan
Pe^- 0 het is "iet. vreemd, zegde de heer
zuik Ja,H0Urt' dat jufvrouw Clinton onder
met omstandigheden aan eene wandeling
voor-)'' !f'Jobeer Sullivan boven de beste muziek
vuu' hkeur geeft.
ondj^ uWÜarT Vroe^ Netta- Is bij zoo
twïj Z0U denken d»t daaraan niet te
cour ?r wa.8' antwoordde de heer Petran-
e jDet, S F'°"fdat men het algemeen voor
met verbintenis houdt. Hij was in de lente
met Ie7 ui" anjs' e" ziï Ziin allen
Iede.^^ f ««'«boot naar huis gekomen
op gZTZrr mijnheer Clinton er zeer
gLT,y! ,t'd, 1S' en F fvrouw Isabella maakt
6 j geueim van hare voorkeur.
- O zeker viel mevrouw Petrancourt
meer, twrifeit U- 'e!|S waaraan Di«matid
twee Jof f t er vau avo"d door
^0 of arie dames van spreken.
er nu
meet
had, legde hij zich er op toe met den
grootsten iever, om de kinderen, die
hem toevertrouwd wierden, eene goe
de opvoeding te geven, hunnen geest
te ontwikkelen en met kennissen te
verrijken. Hij achtte zich gelukkig afg
zijne lessen goede vruchten oplever
den, en de kinderen zijne school kon
den' verlaten met eene genoegzame
geleerdheid om in de wereld hunne
zaken met verstand te kunnen verrich
ten.
Eerst wierd Victor Bouteca te Hel-
kijn als hulponderwijzer benoemd in
het jaar 1873, en hij bleef daar werk
zaam tot dat hij in 1879 als hoofdon
derwijzer te Gheluvelt geroepen werd.
Hier oefende hij deze bediening uit tot
in October 1904, toen hij, na 31 jaren
ieverigen dienst zijn pensioen ontving.
In Gheluvelt zijn ze talrijk, degenen
die hem de kennissen verschuldigd
zijn, waarmede zij zich in hunnen toe
stand hebben kunnen verhelpen, en
die hem daarover zeer dankbaar toon
den.
Ook is het voor de familie van den
afgestorvene eenen troost te zien hoe
de bevolking der gemeente haren g<
wezen onderwijzer eene laatste hulde
komt brengen.
Naar het voorbeeld van wijlen zij
nen geëerden vader, had Victor Boute
ca van bij zijne intrede in het onder
wijs de noodzakelijkheid gevoeld zich
aan te sluiten bij de groote Maatschap
pij Den Algemeenen Belgischen
Onderwijzersbond, om met zijne col
lega's samen te werken tot de verbete
ring van het onderwijs en het verede
len van den Onderwijzersstand. In den
tijd waar de afgestorvene werkzaam
was, had het Onderwijs en de onder
wijzers tegen groote moeielijkheden te
worstelen. En Victor Bouteca was van
die generatie onderwijzers, die, door
een gevoel van solidariteit aan elkan
der gehecht waren door de banden
der vriendschap en die elkander onder
steuning wisten te geven in de moeie-
lijke omstandigheden waarin velen van
ons zich bevonden gedurende den
pijnlijken schoolstrijd dien wij door
leefden. Makker Victor was eenen der
onderwijzers die regelmatig onze ver
gaderingen en congressen bijwoonden.
Hij vond er eene ware vreugd in als
hij ons streven bekroond zag om in
het onderwijs betere methoden in te
voeren of om het lot der onderwijzers
te verbeteren of hun gezag te vergroo-
ten.
Ook is het voor ons, zijne gewezen
collega's en makkers, met een gevoel
van harteleed, dat wij de pijnlijke ziek
te, en dan de dood van onzen vriend
Victor Bouteca vernomen hebben.
Wij nemen van U afscheid, Victor,
met eene diepe droefheid, U wen-
schende dat de Eeuwigheid voor U
eene zachte rust weze.
Hoe was Geertrui onder dit gesprek te
moede? Kon zij. die zes jaren lang het
denkbeeld had gekoesterd dat zij voor Wil
lie alles in alles was en steeds zou blij ven
bon zij geduldig daarbij blijven staan en
hem aan eene andere hooren toewijzen
Zij deed dit niet met bewustheid ech
ter, want haar hoofd duizelde en z j zou
gevallen zijn. indien de heer Philips haai'
niet ondersteund had, die haren arm Z"<)
stevig vas hield, dat schoon hij duidelijk
voelde hoe zij beefde, de anderen dit niet
konden zien. Gelukkig dacht ér ook nie
mand aan om op haar gezicht te letten ei
daar zij emigzins in do schaduw stond,
was hij de eenige die, wel bewust van hare
ontroering, den strakken blik harer oogen,
den verstijfden glimlach harer lippen en de
doodschebleekheid harer wangen opmerkte.
Daar zoo staande, met een hart dat a's
met zware hamerslagen klopte, en bijna
geloovende, dat zij in eenen akeligen droom
verkeerde, luisterde zij met aandacht, en
hoorde en begreep ieder woord. Zij had ech
ter niet kunnen spreken of zich bewpgen,
al was het om haar leven te doen, en een
oogenblik later had het toeval haren bijna
onrustbaren toestand kunnen verraden
maar de heer Philips dacht, sprak en han
delde voor haar, en zoo wer I zij behoed
voor een tooneel waarvoor hare kieschheid
zou gebeefd hebben.
Mijnheer Sullivan zegde hij. Ja een
knappe jongen Ik ken hem wel jufvrouw
1 trui, ik moet u eerie anecdote van h 111
vertellen en voort stappende in de rich-
hng. welke zij hielden toen zij het gezel-
so lap, d it van het concert kwam, ont
moetten, hield hij zich alsof zij nog voornfl'
mens waren hunne wandeling te vervolgen-
Wordt Voortgezet
HET BESTUUR-
OF DB
JAARLIJKSCHE
OP DEN
