Stadsnieuws.
Lantaarnaansteker,
ZOïIDAGRUST
CONCOURS HSPPiQUE
behigHt
Ëene nieuwe laks.
M J. DËCHIÈVBE,
Meii^elwerk. 1,2
Boekennieuws.
Cercle équeslre Yprois.
grand
Schrikkelijk ongeluk.
Nieuwstijdingen.
partij vergaderingen, meetings en
indrukwekkende openbare betoogin
gen moet lucht geven.
Geene bespreking van het wets
ontwerp waarvan het karakter van
partij aanslag onloochenbaar is
Ontbinding en algemeens verkiezin-
genvolgens de laatste volkstelling
Ziedaar het ordewoord
Voortaan zal de stad een inkom
geld ontvangen voor het bezoek van
onze gebouwen en het museum. Wij
komen niet op tegen den genomen
maatregel, maar wij zouden volgaarne
de bestemming willen kennen der
opbrengst van gezegde taks Indien
het is om zich middelen aan te schaf
fen om zooveel mogelijk nog meer
de vreemdelingen aan te lokken,heb
ben wij er niets tegen dat men den
vreemdeling belast, des te meer dat
nu ook het bezoek onzer openbare
gebouwen betaald wordt onder vorm
van drinkgeld. De stad, die opoffe
ringen doet voor het onderhoud on
zer gebouwen, zal eene inkomst ont
vangen die haar toekomt. Bovendien
is de taks matig, hetgeen zijn moest.
Nochthans aanvaarden wij niet
dat men de Yperlingen ook verplicht
te betalen om onze gebouwen te be
zichtigen. Men zal ons heel waar
schijnlijk doen opmerken dat het
moeilijk is te onderscheiden, 't Is
mogelijk, maar dat men één dag per
week vaststelle, waarop het publiek
kostelooze ingang zou hebben om
een bezoek af te leggen aan onze
gebouwen.
Apotheker van dleiiast zijnde
ZONDAG 28 MEI 1911
STATIESTRAATn° 15, YPER.
Beheer van Posterijen.
Bijzondere postzegels liefdadig
heidszegels genaamd, werden op 1
Juni 1910 ter gelegenheid van de Ten
toonstelling te Brussel uitgegeven, ten
voordeele vau den Belgischen Nationa-
DE
LOTGEVALLEN EENER WEES
Uit het Engelsch.
TWEEDE DEEL.
Dertiende Hoofdstuk.
Onzekerheid.
Het lieve oude buitenverblijf was nog het
zelfde. De tijd scheen het slecht iets meer
genoeglijk en vreedzaams te hebben ver
leend. Maar hoe is het met de bewoners.
De heer Graham, gelijk wij reeds hebheu
aangeduid, heeft nieuwe ondervinding op
gedaan en hoewel sommige trekken van
zij n karakter te diep geworteld zij n om nooit
geheel te worden uitgeroeid, is hij in vele
opzichten een ander mensch geworden. Er
was een tijd geweest, toen hij zich met moed
tegen alle nieuwigheden zou hebben verzet,'
die op zijne vooroordeelen en zijn huislijk
gemak inbreuk maakten maar ouderdom
en ziekelijkheid hadden zijn geest eenigzins
verdoofd en zijnen tot nog toe onweerstaan-
baren verzwakt. Bovendien had hij in
dien tijd zijn lot vereenigd met dat eener
vrouw die wel zooveel stijfhoofdigheid be
zat, met juist genoeg goedhartigheid en
beleid vereenigd, dat zij iu ieder opzicht,
waarin zij dit van belang achtte, haren zin
kon krijgen Zij gaf hem wel is waar toe in
zijn liefste zwak, liet hem inden streelend-
s en waan blijven dat zijn gezag (wanneer
hij verkoos het 'e doen gelden) onhetwist-
len Bond tot bestrijd wig der tering,
voor het oprichten van sanatoria voor
onvermogende vrouwen en kinderen
in de verschillende provinciën van het
Rijk.
Die zegels, met nominale waarde van
1, 2, 5 en 10 centiemen, worden ver
kocht tegen 2, 4, 10 en 15 centiemen
het verschil wordt geheel aan het be
doelde werk afgestaan.
Ter gelegenheid van de Tentoonstel
ling te Oharleroy, zijn de verkouptijd
en de geldigheidsduur der liefdadig
heidszegels, welke respectievelijk ge
steld waren tot 30 Juni en 30 Septem
ber 1911, verlengd tot 31 October 1911
en 31 Januari 1912.
Onder voormelde voorwaarden, wor
den ook postzegels van dezelfde soort
van 5 en van 10 centiemen verkocht,
waarop naderhand het jaartal 1911
of de melding Oharleroy 1911 werd
gedrukt.
De liefdadigheidszegels over het al
gemeen zijn zonder waarde in interna
tionalen dienst zij mogen dus niet
gebezigd worden om zendingen naar
het buitenland te frankeeren.
De Geuzenstad, door Karet van den
Oever. Een groot in 8° van 200 bladz,
met omslagteekening van G. Van de
Woestyne. Luxe-uitgave, prijs: 3.00.
Volksuitgave, voor bibliotheken en
prijsuitdeelingen, prijs: 1,25 het ex.
per dozijn. Uitgever J. Vermaut.
Langesbeenstraat, 28, Kortrijk.
De beroerde tijd der XVP eeuw die
aan Conscience Het Wonderjaar
ingaf, heeft ook aan Karet van den
Oever deze belangrijke verhalen inge
geven.
Is er iets interessanter in de geschie
denis der stad Antwerpen dan het be
leg door Farnese en de heldhaftige
verdediging van MarnixvanSinte-Alde-
gonde in 1585
In eene reeks kleurige, visionnaire
fresken wordt die geweldige strijd tus-
schen Paapsche en Ivalvinistische ele
menten afgeschilderd, zoodat men als
het ware den indruk verkrijgt der his
torische werkelijkheid.
De eigenaardige levenswijze der Ant-
werpsch borgers uit de XVP eeuw
zal er psychologisch uit blijken. Een
verhaal als De Watermeulen van
Deurne is verders eene lezing over
waard om zijne historische visie op het
Antwerpsch-joodsctïb familieleven, ter
wijl de geheimzinnige handelwijze van
een perlied man als Jonkheer Quintijn
Salmasius, oud-baljuw van de Bijdel-
meer den lezer toelaten zal een blik
te werpen op de raadselachtige onder
gronden van den grooten Confessie-
strijd, die toenmaals de Nederlanden
te vuur en te zwaard zetten.
baar was, maar wist toch alle gfèwichtige
zaken naar haren zin te doen gaan, en had
hem eindelijk zoo in het nauw gebracht,
dat hij zich tot regel had gesteld, zooveel
gemak en rust te nemen als hij kon beko
men, en, alles maar te laten loopen gelijk
het wilde. Geen wonder dus, dat hij thams
eenige weken van rustige eenzaamheid om
trent met dezelfde blijdschap te gemoet zag,
als een schoolknaap zijn vacantietijd.
Amelia zit in hare eig#ne kamer, onacht
zaam in een los morgendgewaad gekleed.
Zij is bleeker dan ooit, en haar gezicht
duidt angstige onrust aan. Telkens wanneer
de deur geopend wordt, schrikt zij en be
gint te beven, terwijl plotseling een gloed
haar gelaat overspreidten tweemaal is zij
dien morgend reeds in tranen uitgeborsten.
Elke inspanning, zelfs die om zich te klee-
den, komt haar moeilijk voor zij kan niet
naa«r Get rtruide's voorlezen klisteren, maar
stoort haar telkens, om vragen te d#ën naar
het verbrander) der stoomboot, hare eigene
redding, die van anderen <vi al de omstan
digheden, die met dat akelig toon.ee! van
schrik en dood in verband staan. Haar ze
nuwstelsel is blijkbaar zeer geschokt, en
Geertrui ziet haar aan en weent, en ver
wondert zieh hoe hare gewone gelijkmoe
digheid en kalmte haar zou hebben ver
laten.
Zj zijn sedert het ontbijt te samen ge
weest, maar Amelia wil nu niet dat Geer
trui langer bij haar blijft. Zij moet gaan
wandelen of ten minste eenige afwisseling
van bezigheid zoeken. Over een uur mag zij
terug komen om haar voor het diner te hel
pen kleeden, hetgeen Amelia volstrekt niet
wil verzuimen, daar zij bovenal verlangt,
in het bijzijn van haren vader den schijn
van gezondheid en vergenoegdheid te bewa
ren. Geer'rai gevoelt dat Amelia ernstige
~De fijne intrigue van Het Wedren
van Jonkheer Klemp zal me.alleei
doen glimlachen, maar tevensookhe
verband doen voelen tusschen Ant
werpsch stads- en Kempisch buitenle
ven van dien tijd.
Na de Kempische Vertelsels gee
Karei van den Oever ons iDe ^en-
stad Moge het Vladmsche volk ei
zooveel genoegen aan beleven als aan
de Vertelsels
Jeudi 25 IVlai (Ascension.)
3.000 Fit. i)E PiUX
On peut se procurer des cartes
d'entrée au grand Concours üsp-
pique du 25 Kïaij au SULTAN et
au B©C„ Orand'PSacs.
Les cartes de tribunes seront
vaiabies pour la fête du lende-
main.
De groote koers Parijs-Madrid is met
een groot ongeluk begonnen. Het was
6 u. 35 m. toen, Zondagmorgen, het
vertrek gegeven werd aan den vlieger
Train. Deze laatste kon niet wel opstij
gen, uit hooide van het groote gewicht
dat hij moest meenemen. Hij had te
veel brandstof medegenomen en bo
vendien had hij als passagier M. Bon
nier.
Hij vioog op 15 meters hoogte, en
keerde nogal snel terug.
Hij ging juist den hangar van het
huis Ostra voorbijvliegen, toen hij op
zijne vluchtlijn een peloton kurassiers
ontmoette. Om ze te vermijden, moest
hij naar links afzwenken, waar zich
eene groep van een vijftigtal personen
bevond, waaronder MM. Monis was,
président van het Kabinet, Berteaux,
minister van Oorlog, en andere waar
digheidsbekleders.
M. Monis en de minister van Oorlog
gingen naar de oflicieele tribuun terug.
Train poogde zijn toestel hooger te
doen stijgen, maar zijn eendekker ge
hoorzaamde niet. De voorzitter van het
kabinet en de personen die hem verge
zelden, poogden te vluchten, de eenen
links en de anderen rechts, maar zij
hadden den tijd niet.
Het vliegtoestel, toen het ongeluk
voorkwam, was nog enkel een meter
50 centimeters van den grond.
M. Bertaux werd door de schroef
aangegrepen, ten gronde geworpen en
hij verdween heeienal onder het hoofd
gedeelte van het toestel, dat op hem
viel en hem verpletterde.
spreekt dat zij werkelijk alieen weoscht
te blijven en geloovende dat, voor de eerste
maal, hare tegenwoordigheid inderlijk is,
begeeft zij zich naar hare eigene kamer, en
laat Amelia, niet het hoofd in de handen en
nu voor de derde maal in tranen uitbersten-
de, zitten.
Nauwelijks is Geertrui in hare kamer, of
jufvrouw Ellis komt baar opzoeken, zet zich
neer en begint op eene wijze die alleen reeds
genoeg is om gerustheid in te boezemen en
de angstige droefheid van het arme meisje
te vergroote, breedvoerig uit te weiden over
den schrikkelijken invloed, dien de herinne
ring van dat ijselijk geval op Amelia heeft.
Zij is geheel van de wijs, is het laatste ge
zegde der huishoudster, en als zij in een
paar dagen niet begint te beteren durf ik
wel zeggen dat niemand weten kan, wat de
gevolgen zullen zijn. Amelia is zwak en Diet
geschikt om te rezen. Wat mij betreft, ik
wenschte dat zij te huis gebleven was. Ik
houd niet veel van reizen, vooral niet in dezen
ijselijk gevaarlijken tijd.
Geiukkig vuur de arme Geertrui wordt
jutvrouw Elis eindelijk naar de keuken
geroepen, en nu kan het meisje over de
vreemde gebeurtenissen der laatste dagen
nadenken gebeurtenissen, die haar, in-
ilnen zij zoo lang leeft, nog jaren lang te
denken zullen geven. Doch terstond wordt
zij wederom gestoord. De werkmeid, die
den heer Graham zijn dagblad brengt, heeft
ook iets voor aar. Een brief. Met een beven
de hand neemt zij dien aan, en durft nauwe
lijks naar het schrift van het adres of het
postmerk zien Hare eerste gedachte is aan
Willie maar eer zij daarop nog hoop of
vrees kan bouwen, wordt haar waan verdre
ven, want hoewel het postmerk Hieuw York
is, en hij zich daar zou kunnen bevinden
is de hand haar geheel vreemd. Nog een
M. Monis werd in volle gelaat getlof
fen door den rechtervleugel van het
toestel, dat hem omwierp. De schroef
trof hem aan het been, dit op (Jrie
plaatsen brekend.
M. Antoine Monis, die zich naast zijn
va Ier bevond, en M. Deutsch werden
eveneens gewond, maar licht. De ande
re personen der groep werden niet
getroffen, de eenen dank zij hunne
koelbloedigheid, de anderen omdat zij
den tijd hadden te vluchten. Er waren
er die zich plots hadden ten gronde
gelegd, en deze werden derwijze niet
getroffen.
ROUBAIX. —Schrikkelijke ontplof,
fing. - In de rue d'Alger, in het ge
bouw der «Société de Dégraissagê»had
Donderdagavond zes uur, een erge ont
ploffing plaats in de droogkamer. Een
man werd o p den slag gedoodd rie ande
ren zijn verbrand geworden en een
dezer verkeert in stervensgevaar. Deze
droogkamer, welke eigenlijk den vorm
heeft van een ketel, dient tot verdam
ping van den benzien en was Zaterdag
gekuischt geworden. Vier personen be
vonden er zich tijdens de ontploffing.
Het is de 50-jarige Jozef Heye, wo
nend te Herseewe, gehucht Lont-Bont,
welke werd gedood.
De gekwetsten zijn Jozef Lorthiou,
Verreu en Delbecque. Alleen Verrue
bevindt zich in zeer ergen toestand. Hij
werd verbrand op gansch het lichaam
en ligt op sterven.
Bandietendaad. Een jongeling
van Dottenijs (West-VL). Victor Houte
mans, keerde per rijwiel terug uit Rou-
baix toen hij, onder de spoorwegbrug,
op Sortel, twee groepen van vijf kerels
zag staan. Toen hij aanreed, spanden
zij eene koord en Houtmans viel. Dan
sprong een der bandieten toe, greep
hem aan de keel en hem met een open
mes bedreigend, zei hij«Als gij roert,
zijt gij dood Dan ontnam men hem
zijn geld, twee frank, en een der schel
men nam de vlucht met het rijwiel. Ten
slotte mishandelden de schelmen den
jongeling.
Later werd op den Sortel de dief van
het rijwiel aangehouden in eene her
berg. Hij is opgesloten.
HOUTKERQUE. De bandieten. -
De rechtbank veroordeelde Dury tot een
jaar gevang, Reckebusch tot 16 maand
en De Gitter tot twee maand. Deze ke
rels verspreiden de radeloosheid rond
Houtkerque en waren plegers van tal
rijke diefstallen.
i HAUTMONT. Bloedig drama.
I Sinds II Mei leefde te Hautmont de 16-
jarige Angèle Lenain metden24-jarigen
Alfred Rousies. Maandag van huis ge-
denkbeeld, vari bijna even groot gewicht,
komt haar voor den geest en bijna buiten
staat om adem te halen, door bet gewet!
der aandoeningen, die haar overstelpen,
breekt zij den brief open en leest
Geliefde Geertrui mijne veelbeminde
dochier want dat zijn gij waarlijk, hoe
wel de zielesinart en wanhoop eens vaders
mij alleen de woorden hebben afgeperst,
waarmede ik u noem Ie. Het was geene ra
zernij, die in dat donkere uur van gevaar
mij dreet om u aan mijn hart te sluiten en
u de mijne te uoemen. Dikwijls tevoren had
dezelfde aandoening mij aangetast, en tel
kens had ik die bedwongen. Ook nu nog
zou ik de inspraak der natuur willen smoren,
vertrekken en mijn ongelukkig leven in een
zaamheid betreuren maar de stem in mijn
binnenste heeft eeus gesproken en kan niet
weder tót zwijgen gebracht worden.
Inaien ik u vi;oolijk, gelukkig en blij
geestig had gezien, zou ik niet geëischt heb
ben uwe vreugde 'tedeelen, veel minder had
ik eene schaduw op uw pad willen werpen,
maar gij zijt droevig en onrustig, mijn arm
kind, en uwe smart sluit een nog nauweren
band tusschen on< dan dien der verwant
schap, en maakt u duizendmaal tot mijne
d ichterwant ik ben een ongelukkig man,
moede van het leven, en kan gevoel hebben
voor het leed van anderen.
Gij hebt een goed en zacht hart, mij"
kin I. Gij hebt eens om het leed van eenen
vreemdeling geweend zult gij thans uw me
delijden weigeren, indien gij al uwe l'e'R
niet geven kunt aan den eenzamen vader.
met een brekend hart en eene bevende ban
het noodlottig woord schrijft dat hem 111,8
schien tot den haat en de verachting,.2®
doemen van het eenige wezen, waarop h'J
gemeenschap eener natuurlijke betreks'"»
kan doen gelden (Wordt Voortgetd)
- i
OF DE
