Lantaarnaansteker,
Waar was René
geldzucht der kloosterlingen een der
bijzonderste oorzaken der Fransche
revolutie van 1789 is geweest.
Natuurlijk is het, dat, na die revolu-
'e van 1789, onze provinciën zich onder
ransch gebied bevindende, het getal
kloosters van dag tot dag verminderde.
Voegen wij erbij dat onder het bewind
van Joseph II, de kloosters in ons land
een heel slechte faam bezaten, en in 't
bijzonder de kloosters voor vrouwen.
Deze faam was zoodanig in aller geheu
gen gebleven, dat in 1830, toen het
Nationaal Congres weinig, voorstaan
ders der kloosters, men reeds van de
kwestie sprak.
«Ishetwelnoodig, zegde erM. Beyts,
dat wij opnieuw kloosters laten sticb-
ten Zullen wij nogmaals de Doode
Hand welke.zoo de Staten verarmt,
inbrengen Voor hetgeen de vrou-
wenkloosters aangaat, hebt gij hun
voormalig gedrag vergeten
Eb een der voorstaanders der kloos
ters antwoordde dat hij geenszins het
gedacht had tot het leven te roepen
«die kloosters, welke in weelde en
rijkdom verrë de gewone levensmid-
delen overtroffen, doch slechts hun
wilde de noodige middelen verschat-
fen om hen toe te laten hun doel te
bereiken. Het ware vernielen in
plaats van oprichten voegde hij
erbij, want de weelde zou den ijver
der kloosterlingen doen verdwijnen,
en al het goede dier vereenigingen
ten onder brengen. Men zou zich dus
moeten beperken tot het verschaffen
van het noodige om te bestaan, ten
einde aldus de kloosterlingen niet te
doen afhangen van de milddadigheid
der burgers.
Zelfs deze matige voorstellen werden
door het Congres verworpen.
En niettegenstaande de wil van 1830
door de Constituante uitgebracht, hoe
zien wij de kloosters niet steeds aan
winnen in getal en rijkdom
Wij zijn op het punt gekomen dat
niet een onzer gemeenten, zonder ten
minstens een klooster te vinden is.
- Sedert 1830, datum onzer Onafhan
kelijkheid, heeft men meer dan 2000
nieuwe kloosters gesticht, welke dage
lijks den ondergang der kleine burgerij
bewerken, door onverpoosde concur
rentie, van meer tot meer de burgers
verplichten, te buigen onder het juk
hunner beschermelingen, de klerika-
len.
En zeggen dat in 't jaar 1830, onze
voorouders eene revolutie hebben op
touw gezet ten einde voor hun en hun
ne kinders VRIJHEID te bekomen.
aas -sbs
Een goed liberaal abon
neert zich aan DE WEER
GALM
Mengelwerk. 120
DE
LOTGEVALLEN EENER WEES
Uit het Engelsch
TWEEDE DEEL.
Vijftiende Hoofdstuk
De lang verwachte,
teruggekomen»
2 Heeft iemand uw paard bezorgd 1
j Ik heb het voor het huis vastgebonden.
Wijlie keek uit het venster (het was nu
hij na-'donker) om te zien of' het paard daar
nog stond. De heer Graham schikte zich
Weder in zijnen leuningstoel en zag in het
vuur. Er volgde eene tweede poos van stilte,
pijnlijker dan de eerste.
Gij zijt ook veranderd, zegde Geertrui
eindelijk,.tot antwoord op. Willie's onvol
tooid gezegde. en toen vraezende dat hij
zich gekrenkt mocht voelen over eene op
merking, die hij wel weten moest dat in
meer dan één opzicht waar was, kwam baar
nogmaals een blos op de wangen.
Hij voelde zich echter niet gekwetsr, maar
antwoordeJa, een oosfersch klimaat maakt
groote verard ringen maar ik geloof toch
dat ik haast niet meer veranderd kan wezen
dan gij zijt. Denk eens aan, Geertrui, gij
waart nog maar een kind toen ik heenging.
Ik had wel moeten begrijpen dat ik eene
jonge dame z >u wedervind-m, maar ik geloof
dat ik mij dit nooit recht zou verheeld heb
Keu en ander.
liet Antiklerikaal liartel te
Brussel.
Dank aan de welwillende tusschen-
komst van den heer burgemeester Max
is het antiklerikaal kartel te Brussel
gesloten en ligt het paspoort gereed
van uittredende klerikaien.
Hoerah
't Staat er.
Voor al de klerikale bladen is de
machtige antiklerikale betooging van
15 Oogst, te Drussel, een fiasco ge
weest.
Welnu, we zijn met onzen fiasco uit
nemend zeer tevreden.
Maar wat was de klerikale betooging
van Leuven dan
Het laat<ste woord vaii ll. Woeste.
Woeste blijft volharden in zijnen
strijd tegen de Schoolbonswet.
Te Aalst drukte hij zich op het Korï-
gres der Jonge Wachten uit als volgt.
lie ben geen partijganger van den
Schoolbon welke dan ook opgegeven is.
Wat heeft de betooging Schollaert
dan nog te beteekenen
Datum der fiiezingen.
Een wetsontwerp wierd destijds
neergelegd door de heeren Buyl, Jan-
son en Daens, om de wetgevende kie
zingen, die steeds plaats hebben in
Mei, vast te stellen op einde Oogst of
November, ten einde aan de werklie
den, die naar Frankrijk gaan werken
in den oogst of in de beetwortels toe te
laten aan de kiezingen deel te nemen.
De Commissie, met het onderzoek
van dat ontwerp gelast, heeft onder
zocht hoeveel zulke werklieden aan de
Meikiezingen geen deel kunnen ne
men.
Ziehier de cijfers per arrondisse
ment
Brugge
1642
Kortrijk
1552
Roesselare-Thielt
2158
Vuerne-Dixrnude-Oostende
1559
Yper
1482
Gent-Eekloo
3186
Dendermonde-St-Niklaas
2008
Audenaerde
4119
Aalst
5529
M. Woeste wil van dat wetsontwerp
niet hooren spreken, omdat hij meent
dat het grootste deel dier werklieden
voor de klerikaien niet zouden stem
men
En zoo zien zich 23,000 kiezers on
rechtstreeks van hun kiesrecht be
roofd
Wanneer zijt"gij van Calcutta ver
trokken.
In het laatste van februari. Ik heb de
lentemaanden te Parijs doorgebracht.
Gij hebt niet geschreven, sprak Geer
trui met eene haperende stem.
Neen, ik dacht met elke stoomboot
over te komen en wilde u verrassen.
Wel bewust dat zij waarschijnlijk veel
minder verrast had geschenen dan hij ver
wachtte, keek zij eenigzitis verlege maar
antwoordde toch Het speet mij wel dat ik
u wederzie, Wiliie.
Gij kunt niet zoo blijde zij n als ik b n,
sprak hij met eeri" fluisterende stem en haar
teedt-r aanziende. Met ieder oogenblik be
gint gij, nu ik ii zie, meer naar u zelve te
gelijken. Maar ik begin toch te denken, dat
ik kwam.
Geertrui glimlachte Willie's manieren
waren zoo geheel onveranderd, en wat hij
zegde was zoo vriendelijk, dat het haar
onbillijk voorkwam aan - zijne welwil
lendheid !e twijfelen, hoewel zij gevoelde
dat zij geene aanspraak meer had op zijne
onv rdeelde liefde.
Neen, zegde zij, ik houd wel van ver
rassingen. Herinnert gij u niet, dat ik dat
al t ij<1 deed
01 ik het mij herinner? Wel zeker,
antwoordde hij. Ik heb nooit iets vergeten
waarvan gi) hiehit
Juist op dit oogenblik begonnen de vogel
tjes, welker kooi voor het venster hing,
waarbij Willie zat, zacht jes te fluiten, gelijk
zij bij het vallen van den avond altijd dc'en.
Hij keek op.
Uwe vogeltjes, zegde Geertrui de
vogeltjes, die gij mij gezonden heb'.
Zijn zij nog allen in leven en gezond
vroeg hij.
Wel ja waar was René
Zondag laatst bij de grrroote betoo
ging van Leuven??? 't Vuil...
Nieuwsblad zal daarover wellicht
stom blijven als een karpei.
We zullen 't u zeggen in uwe
plaats.
Terwijl eenige turners der St Mi-
chielsghilde, vergezeld van ^un
blekmuziek en eenige pilaarbijters,
dit alles onder 't geleide van een
gekruinde, de.... bewondering
hoeveel verwekten der Leuve
naars, was Mijnheer René, kat...olijk
vertegenwoordiger van Fper, zijne
zinnen gaan verscherpen aan de
boorden van Zillebekevijver de
arme man was in diepe overwegin
gen gedompeld, over de toekomst
zijner partij.
Immers onze klerikale volksver
tegenwoordigers van 't arrondisse
ment waren altijd Woestisten, en
zij hebben niet gedoogd hunne hulde
te brengen aan het slachtoffer van
het school wetsontwerp (wij bedoelen
heer Frans Schollaert).
Zoo kwam het dat niettegenstaan-
deal hetloopen èn bellen ènschellen,
slechts een handsvol Ypersche kle
rikaien, waaronder niet één enkel
hoofdman, naar Leuven het slacht
offer hebben gaan omhelzen.
't Nieuwsbladje klerikaal
vlaamsch blad, sprekende van de
machtige betooging van 15 Oo st,
vroeg ons, Waar is Ernest en het
beloofde zelfs eene premie te schen
ken aan wie hem antwoorden kon,
terwijl 't Journal d'Ypres», het
fransch klerikaal blad, bevestigde
dat onze liberale volksvertegenwoor
diger te Brussel in den stoet tegen
woordig was en aan 't hoofd van de
afgevaardigden der maatschappijen
van ons arrondissement stond. Zie
daar de goede trouw der klerikale
schrijvelaars nogmaals ontbloot.
Wat verbittering en gramschap
toch al beweegbrengen
't Nieuwsblad kan nu nog zijne
lezers wijsmaken dat boven de 500
katholieken naar Leuven trokken....
maar dat Mijnheer René hen niet
kon vergezellen tengevolge eener
plotselinge geestesontsteitenis door
de groote hitte veroorzaakt
't Is er heel goed bekwaam voor.
WAAR WAS RENÉ
Ten bureele dezes. Declaration pour
brassergereed gedrukt, aan genadigen
prijs.
0 ja, allen.
Dan zijt gij eene goede meesleres voor
de diertjes geweest. Zij z jn heel teer.
Ik houd veel van hen.
Gij draagt zoo goed zorg voor wie gij
lief hebt, lieve Geertje, drt' gij zeker zijt
hen zoolang in het leven te houden als maar
mogelijk is.
Zijn loon, nog meer dan Zijne woorden,
verried de diepe beieekenis, waarmede hij
dit zegde. Geertrui zweeg.
Is juivrouw Graham nog wel
Tot antwoord verhaalde Geertrui, dat
haar zenuwgestel zeer geschokt was, door
de akelige omstandigheden, welk" zij on
langs had beleefd, en dit gaf aanleiding om
van het verbranden der stoomboot te spre-
ken, hoewel Geertrui zich onthield van te
zeggen, dat zij zelve daarbij in levensgevaar
had verkeerd
Willie sprak met veel gevoel over dat
treurig ongeluk, en met verontwaardiging
over be r.ekelooze loszinnigheid, die de
001 zaak daarvan was geweest. Hij besloot
met te zeggen dat er hooggeschatte vrien
den van hem aan boord waren geweest,
maar h j niet geweten had, nat Jufvrouw
Graham, die hij om Geertruides wil li af had
insgelijks daarbij was geweest.
Het gesprek tusschen Geertrui en Willie
was nu ongedw-mgen en bijna even ge
meenzaam als vroeger geworden. De
laatste had zich bij haar op de sofa gezet
om ongehinderd te kunnen praten, want
hoewel do heer G ahaui, voor zoovel zij
wisten, weder in slaap was gevallen, was
het niet gfmakkelijk, zijne tegenwoor
digheid geheel te vergeten De oorzaken van
Willie's plotselinge terugkom t, de waar
schijnlijke duur van zijn verblijf, zijne ver
dere vooruitzichten en voorat de redönen
Lijst der Apothekers
van dienst zijnde
van h mibiagN lol Hl urNt .s'avoiuis
ZONDAG 3 ShiTLMHGR 19i I
.11. E. (i A IIS AA I
MEENENSTRAAT n° 6'. ÏDRR.
Vcedsel der dieren door
mond- en klauwzeer
aangetast.
Eene besmettelijke ziekte, van de
ergste soort, namelijk het mond- en
klauwzeer, heeft het vee aangetast
landbouw en nijverheid lijden er ten
zeerste door, het wordt ook een gevaar
voor de openbare gezondheid.
Mond- en klauwzeer is eene ziekte
die door microben wordt voortgezet
zij is besmettelijk en treft voornamelijk
het rundvee, schapen, geiten enzwijnen'
aan, ja, de tnensch is er ook vatbaar
voor.
Men kan de ziekte herkennen aan
de etterpuisten die zicii vormen, het
zij in den mond, hetzij op den uier
hetzij op de pooten. Soms treft men zé
tegelijkertijd aan op deze drie plaatsen,
soms achtereenvolgens op eiklichaams
deelongelukkiglijk geeft men dik
wijls niet de minste aandacht op de
voorteekens der ziekte.
De ziekte begint met koortsen, die
men gemakkelijk herkent aan het
treurig uitzicht der koe, de achterblij
vende eetlust, het moeilijk herkauwen,
de vermindering der rnelkopbrengst,
de rillingen over het heele lichaam en
de verhitting der huid de muil is
droog en warm. De eigenaar bemerkt
de ziekte gewoonlijk eerst dan, wan
neer het dier begint te zeeveren, veel
speeksel aan het uiteinde der lippen
verliest. Soms gaat de koe moeilijk of
mankt zelfs'dit is een teeken dat de
ziekte reeds eenige dagen hare wer
king doet gevoelen. Na dit begin, kan
men den uitslag in den muil waarne
men door blaasjes, die zich in het
slijmvlies voordoen, op den binnen
kant der lippen, op dit deel van den
muil boven de boven rij tanden gele
gen, op den binnenkant' der kaken en
op de tong. De blaasjes zijn verschil
lend in vorm en grootte. Sommige zijn
zeer klein, andere rond en groot, ja,
zij kunnen zelfs de grootte van een
duivenei bereiken. Het vliesje dier
blaasjes heeft eerst eene grijze kleur,
daarna witachtig berst eindelijk open
en de groote zweren ontstaan en wor
den zichtbaar, 't Zijn die zweren die
het kauwen en het doorhalen van 't
voedsel zeer pijnlijk maken.
Gemakkelijk is het te begrijpen dat
die blaasjes het muilvlies zeer sterk
prikkelen, wat eene oorzaak is van
waarom hij langer dan acht dagen had ge
wacht om haar te komen bezoeken dit
waren ond rwerpen, welke Geertrui zelfs
uit gewone ideuwsgi righeid had moeten
aanroeren maar die voor haar allen verbo
den waren". Z j durfde en wilde hem geene
vertrouwelijke mede 'eelingen afdwingen
over zaken, die ontwijfelbaar met zijne
verloving met Isabella Clinton in verband
moesten staan, on Willie, diep gegriefd door
dn gebr k aan belangstelling van hare zijde,
onthield zich v„n hare aandacht iets op te
swingen, dat Z'j scheen te vergeten of
geene opmerkzaamh id waaubg te achten.
Zij spraken van het l vpn te Calcutta en
Ie. Parijs, van Geptruide's ondervinding al,8
onderwijzeres en van vele and re dingen
geen woord van hetgeen b->ide het naast aan
het hart lag Eindelijk kwam er eene dienst
bode zeggen dat de th»e gereed was. Drt heer
Graham stond op en bleef met den rug naai'
het vuur staanWillie stond insgelijks op
en wilde afscheid nemen De heer Graham
noodigde hem met koude beleefdheid om te
blijven, en G erlrui aarz-lde niet om hem
daai toe te dringen maar hij bedankte met
e nee ernst, waaruit zij duidelijk moert
opmak- n, dat hij de stroefheid, waarmede
de heer Graham hem behandelde, wel be
merkte en gevoelde.
Behalve dat de oude heer over het geheel
e n afkeer van jonge lied >n had, en dat
Millie door zijn bezoek de rustige stilte ha
gesfooord, die hij zoo gaarne, en than' z°°
Zelden genoot, kwam er ook eene wtevelige
herinnering bij hem op, dat Geertrui eens
hem zeiven en Amelia had verzaakt (want
zoo noemde hij bij zich zelve 1 haregemo«'
delijke keus tusschen tegenstrijdige pl cb'
ten) voor de familie, waarvan die jongm*11
het eenig overgeble.en medelid was.
(Wordt Voortgezet.)
OF DE
