Stadsnieuws.
Lantaarnaansteker,
Briefwisseling.
Ter gelegenheid der
bedankingen.
Mengelwerk. 127
LOTGEVRLLEN EENER WEES
De erkentenis van
't Journal,
de erkentelijkheid
van 'l Journal
Daarna wordt overgegaan tot de
stemming van het bureel. M. Cooreman
wordt voorzitter herkozen met 150
stemmen tegen 1 aan M. Schollaert en
2 witte briefjes M. Nerinckx, lc on
der-voorzitter met 82 tegen 75 witte
M. Harmignies, 2e ondervoorzitter, met
82 tegen 75 witte MM. Mansart, Bor-
boux, de Kerckhove en Huyshauwer
worden schrijvers genaamd.
Na eene kleine woordenwisseling,
werd vastgesteld dat in de zitting van
Woensdag, na de trekking der sectiën,
M. de Broqueville, namens het gou
vernement eene vei klaring zal af
leggen.
De zitting werd daarna geheven.
In den Senaat.
De zitting is voorgezeten door M.
Leger, oudste lid. Deze geeft lezing van
den brief van M. Simonis zijn ontslag
gevende van voorzitter.
De kiezing voor het bureel geeft geeft
voor uitslag Voorzitter, M. de Fave-
reaü, met 78 stemmen tegen 2 aan M.
Keesen, 2 aan M. 't Kint de Roodebeke
en 19 stemmen.
1" Onder - voorzitter, M. 't Kint de
Roodebeke, met 77 stemmen tegen 14
en M. Dupont, 2° onder voorzitter
met 78 stemmen tegen 13.
MM. Goblet d'Alviella, Lafontaine,
Rapsaet, en Orban de Xivry, secreta
rissen.
Na de bedankingen van de voorzit
ter vraagt M. Dupont namens de linker
zijde, welke de vooruitzichten zijn van
het gouvernement na de uitslagen der
gemeentekiezingen
Minister Berryer antwoordt dat de
uitslag der volksoptelling zal gekend
worden met 31 December en dat hij
zou toelaten het wetsvoorstel, aangaan
de de vermeerdering der volksverte
genwoordigers en senators, neer te
leggen.
Wij hebben het volgend artikel ont
vangen
Het schijnt bij 't zeggen van 't
Journal dat onze vrienden, de niet
gekozen kandidaten der laatste kiezin
gen, aan de eenvoudigste regelen der
kinderlijke en eerlijke beleefdheid te
kort gebleven zijn zij hebben er niet
aan gedacht hunne kiezers te bedan
ken, wanneer de overwinnende kleri
kale kandidaten de hunne op de schit
terendste wijze bedankt hebben
DE
Uit het Engelsch.
TWEEDE DEEL.
Zestiende Hoofdstuk.
Geschiedenis van den vader.
Deze en verscheidene andere voorvallen
op de reis droegen echter bij om haar een
vertrouwen op mij in te boezemen, dat nog
eer wij de haven bereikten op eene zware
proef werd gesteld.
Zeventiende Hoodslufc
Het verloren kind
terug-gevonden.
Kapitein Grey stierf. Wij waren nog eene
week zeilens van onze bestemming toen hij
ziek werd en drie dagen voor dat wij veilig
op de reede van Rio voor anker kwamen,
blies hij den adem uit Ik deelde met Lucy
de taak om den lijder te verzorgen drukte
hem eindelijk de oogen toe en droeg het be
zwijmde meisje in mijne armen naar een
ander gedeelte van het schip. Met vriende
lijke toespraak bratht ik haar weder bij
hare zinnen en toen, door de volle bewust
heid van haar verlies overstelpt, verzonk zij
in eenen toestand van hopelooze neerslach
tigheid, die smartelijker was om aan te zien
Welke zwarte ondankbaarheid en
welke treilende tegenstelling
Altijd loshoofdig als ganzen, die
heeren van 't Journal
Wel neen l de liberale kandidaten
hebben dezen keer niet gemeend be
dankingen te moeten uitbazuinen, en
zij hadden daar hunne goede redenen
voor.
Men bedankt voor eenen dienst,
voor eene daad van verplichting. Alzoo
hebben de klerikalen gepeinsd, al deze
te moeten bedanken die, in groot getal,
de eene voor geld, de andere voor
beloften, tegen hun innige overtuiging,
hunne stem aan de kandidaten der
geestelijkheid gegeven hebben. En daar
het hinderlijk geweest ware enkel die
en bij sneden te bedanken, heeft men
in blok bedankt, en dat met eene
overtolligheid, een gerucht, en geklin-
klank, die overigens, zooals wij het
aangeteekend hebben, de ontlasting
verried van de hevigste vrees, tot het
laatste oogenblik onderstaan.
De liberale kiezers hadden geenszins
zulke bedankingen noodig, noch eenige
andere, zij hebben allen gestemd vol
gens hunne denkwijze, hun geweten,
zonder dat men noodig had hunne
stem te dwingen, noch gelijk op welke
wijze geweld aan te doen, en, natuur
lijk zij vonden dat het eerder hun
plicht was zich erkentelijk te toonen
en deze te bedanken, die wel hadden
willen hunnen naam leenen voor den
strijd de pogingen en de vervelingen
er van ondergaan de gevaren er van
loopen en aan hun, de kiezers, de
gelegenheid verschaffen om hunne
overtuiging lucht te geven, hun verlan
gen uit te drukken en hunne hoop te
dienen.
En alzoo moet het volgens ons, voor
een vrij kiezerskorps zijn, dat zijne
rechten en zijne plichten kent.
Dat men vroeger, in de verledene
strijden, waarin de klerikalen zoo dik
werf verslagen werden, het gebruik
door hen in voege gebracht werd door
hen geschapen en uitgevonden van de
kiezers te bedanken, hetzij zoo Maar
dat is hoegenaamd geene reden om dat
in stand te houden, en, nogeens, het is
ons gedacht dat de kandidaten bij de
kiezing van 15 October, men weet hoe
overwonnen, wel gedaan hebben de
onkosten van propagande niet te ver-
hoogen door onnoodige plakkaten van
bedanking.
Een geabonneerde kiezer.
Het is eigenaardig om zien hoe het
Journal, dat het wagen durft lessen
van dankbaarheid aan de liberale kan
didaten van 15 October te geven, zich
erkentelijk toont jegens zekere kleri-
dan hare vroegere bewusteloosheid Kapitein
Grey had niet voor zijne dochter gezorgd
het was hem ook onmogelijk geweest dit te
doen, gelijk de staat zijner zaken naderhand
deed blijken. Wel mocht het arme meisje
haar droevig lot bejammeren want zij was
zonder eenenkei bloedverwant op de wereld,
zonder geld en op reis naar een vreemd
land, dat de ongelukkige wees geene schuil-
plaats aanbood. Wij begroeven haren vader
in de zee, en na het vervullen van dien treu-
rigen plicht, zocht ik Lucy op en beproefde,
gelijk ik reeds verscheidene malen vruchte
loos had gepoogd, haar tot bewustheid van
haren toestand te brengen en met haar te
overleggen wat haar voor de toekomst te
doen stond want wij waren nu zoo dicht
bij onze haven, dat wij binnen weinige
uren genoodzaakt zouden zijn het schip te
verlaten en een verblijf in de stad te zoeken
Zij luisterdenaar mij zonder antwoord te
geven.
Eindelijk gaf ik eenen wenk van de nood
zakelijkheid, waarin ik mij bevond om haar
te verlaten, en vroeg of zij eenig plan voor
de toekomst had Zij antwoordde alleen door
in tranen uit te bersten.
Ik betuigde het diepste medelijden met
hare smart, en bad haar om niet zoo te
schreien.
En toen nep zij snikkend, en zich zelve
telkens met heftige uitbarstingen van droef
heid in de rede vallende, mijne barmhartig
heid in, en smeek'e mij om haar niet te ver
laten of gelijk zij het uitdrukte, te verza
ken Zij herrinnerde mij, datzijgeheel alleen
op de wereld was, dat zij zich, zoodra zij
een voet aan wal zette, onder vreemdelingen
zou bevinden, en nogmaals mijn medelijden
inroepende, bad zij mij, om haar niet aan
haar lot over te laten.
kale kopstukken, en dat daags na die
kiezing.
Proef dit eens, en merk op dat wij
hel hem niet doen zeggen hebben
Bij eenigen, leert het, tellen de
katholieke voorschriften ten meeste
een half uur per week 's Zondags
als het klept voor de mis (eene gele-
zene, natuurlijk).
Het overige van den tijd, worden
zij in het ongenaakbare geborgen.
9 Het zijn grolpotten om ze niet te
9 naderen vraag hun geenen dienst,
9 het zou u berouwen een vrijmet-
9 selaar, een godloochenaar, een on-
9 godsdienstige van beroep, die nooit
9 eenen voet ter kerk zet, is veel meer
9 aanspreekbaar en gedienstig (1)
9 Wee u, als gij een stuk grond hebt,
9 dat naast hunnen eigendom ligt
9 denkt niet er uwen voet op te zetten,
9 of den voet van uwen os of van uw
9 peerd raak aan geen strooitje of
9 takje gij zoudt onmiddelijk eene
9 vracht scheldwoorden krijgen, zoo
9 gauw mogelijk gevolgd door het be-
9 zoek van den veldwachter.
9 Zij hebben geene ooren, zelfs niet
9 voor de beste uitleggingen als zij
9 het wetboek voor hen hebben, laten
9 zij u niet meer los dat gij in den
9 nood of in 't ongeluk zijtdat gij
9 weduwe zijt met vele kinders en
9 zonder bestaanmiddelen, ik beklaag
9 uals gij hun iets verschuldigd zijt.
9 Er zijn katholieke huizen, die hard
9 zijn voor de arme lieden de onder-
9 hoorigen moeten er zwoegen van 's
9 morgens tot 's avonds, zonder rust,
9 zonder een enkel goed woord.
9 Daarnevens, daar, zijn de meesters
9 menschelijk het is vermakelijk u
9 voor hen op te offeren ze te dienen
9 de dienstknecht en de meid zijn
9 geene lastdieren die meesters,
9 nochtans, gaan naar de mis nietrij
9 hebben eenvoudiglijk een hart. Het
9 zijn menschen, maar gij, wat zijt gij
9 Beesten, besluit de schrijverwant
9 de mensch een gezellig dier zijnde,
9 en gij katholieken van een half uur
9 per week, niet gezellig wezende,
9 wat blijft er
En zoo voorts, eene groote kolom en
half.
Hewel, wat schijnt er u van, vrienden
lezers
Dat is allemaal waar en wel gezegd,
niet waar en 't is wat wij, in meer dan
eene omstandigheid, zelf gezegd heb
ben met gevaar af luide kreten Ie doen
slaken en ons door de pennelikkers
van 't Journal te hooren uitschelden
voor lasteraars.
(i) Wij zullen daaruit niet afleiden dat al
de kerels zonder godsdienst brave men
schen zijn. Onder hen zijn er ook ongelikte
beren. Enkelijk zij maken geene aanspraak
op den godsdienst en op Christus, zij het
zijn joden in de gewone beteekenis des
woords, want er zijn ook goede joden, niet
waar (N. der R.)
Wat kou ik doen Ik had niemand anders
op de wereld om voor te leven. Wij waren
beide ouderloos en alleen. Er bestond echter
één punt van Aerscbil. Ik kon werkeu en
haar beschermen zij kon geen van beide
doen. Ik zou dan toch iets hebben waarvoor
ik leefde, en voor haar was deze kans,
hoewei slechts een redmiddel voor armoede
en gebrek, beter- dan de nood en de gevaren,
waaraan zij anders zou zijn bloodgesteld. Ik
zegde baar duidelijk hoe weiuig ik haar had
aan te bieden dat mijn hart verplet en
gebroken was maar dat ik bereid was voor
haar te werken, dat ik haar voor gevaren
wilde behoeden, medelijden met haar heb
ben, en baar misschien door den tijd zou
leeren liefhebben,
Het onnoozele meisje had niet eens aan
een huwelijk gedacht zij had de bescher
ming van eenen vriend, riiet van eenen
echtgenoot gezocht maar ik beduidde haar
dat dit de eenige band was, die de noodza
kelijkheid onzer scheiding kon verhoeden
en in de nederigheid harer smart nam zij
mijn zoo weinig vleiend aanbod aan.
De eenige vei trouwde onzer plotselinge
verloving, de eenige getuige van ons buwe
lijk, dat weinige uren later plaats had, was
een oud zeeman, die Lucy van hare kindseh-
heid af had gekend en liet' gehad, en riens
naam u misschien gemeenzaam zal zijn
Ben Grant Hij ging met ons aan land, en
naar de kerk, die onze eerste bestemming
was. Hij volgde ons naar het nederige ver
blijf, waarmede wij vooreerst tevreden wil
den zijn, en wijde zich geheel aan den
dienst van L-icy, met niets on'zienden, maar
in één geval, helaas (gelijk gij weldra ver
nemen zult) verkeerden en noodlottigen
ij ver.
Na veel moeite kreeg ik werk van eenen
man, in wien ik toevallig een oud en hoog-
De hedendaagsche farizeërs zijn le
gioen en men ontmoet er in alle mid
dens. Christus, moest Hij herboren
worden, hebben wij meer dan eens
opgemerkt, zou ze gelijk eertijds met
zweep- en knoetslagen uit de tempels
jagen. En, evenwel, het zijn, in vele
plaatsen, die aan 't hoofd van alles
staan en die, in kiezingstijden, de for
tuin der klerikale kandidaten maken.
Zoogezegde katholieken, die van
Christus leer maar het masker aan
hebben, maar die men eerbiedigt en
vereert, in schijn ten minste voor den
steun en de kracht die zij aanbrengen
voor wat men de goede zaak 9 noemt.
Dat een eenvoudig liberaal, braaf en
eerlijk man, overigens zelfs den katho
lieken godsdienst behoefende(en het is
overbodig er bij te voegen dat er ove
ral vele zulke zijn) in eene kiezing sta
tegenovereenen katholiek van de soort
door het Journal zoo geschetst, het zal
daarom niet te min gebeuren dat deze
beschermd, gesteund en geholpen zal
zijn door de klerikale partij, de geeste
lijkheid aan't hoofd, en dat met behulp
van alle middelen, de slechte gelijk de
andere.
Zulke dwalingen, dergelijke snood
heden ziet men alle dage.
Als er een is in de klerikale partij,
die voor den zegepraal van die partij
tijdens de kiezingen van 15 October,
betaald heeft, met zijnen persoon ten
minste, 't is wel zekerlijk onze Meier.
Iedereen heeft hem inderdaad zien
van deur tot deur loopen, door alle
weders en op alle uren, de hooge zij
den hoed in de hand, om stemmen af
te bedelen voor zijne kandidaten, en,
in ondersteunende rang, (zooals men,
meenen wij, op de rechtbank zegt) ten
zijnen gunste alleen.
Algeineenlijk vond men (zelfs in 't
klerikale kamp, dat het te verre of te
lage gaan waste veel toegeven of
afdalen, en dat de eerste magistraat
van eene stad als Yper meer de waar
digheid had moeten bewaren, die vast
is aan de bediening, wie er ook de
bezitter van zij
Maar Mons Colaert, zooals het Journal
hem nu na ons betiteld, heeft die be
kommernis, dien takt, dat eergevoel
niet gehad, en heeft zich als de eerste
de beste of om beter te zeggen de
laagste boerenburgemeester gedragen
en velen vragen zich nog, gansch ver
baasd, hoe zooveel nederigheid, of zoo
weinig fierheid in een zelfden persoon
met zooveel verwaandheid kan samen
gaan Het is waar, altijd waar, dat de
uitersten zich raken.
Wat er ook van zij, Mons Colaert
heeft, in alle geval, medegewerkt aan
den bijval van den heer Valeer Seys,
geacht vriend van mijnen vader erkende.
Hij was verscheidene jaren te Rio geweest,
dreef eenen voordeeligen handel, en nam
mij gaarne als klerk in dienst. ra;j nu en
dan van huis zendende, om zijne zaken el
ders te bezorgen. Daar mijne betrekking
vast en voordeelig was waren wij niet alleen
spoedig boven gebrek verheven, maar was
ik ook in staat mijne jonge vrouw in eenen
stand te plaatsen, welke haar, zoo geene
weelde, toch alle gemakken des levens ver
zekerde.
Hare zachtaardigqeid en lieftalligheid,
de blijdmoadigheid, waarmede zij zich onze
eerste ontberingen getroostte, deijver, waar
mede zij mij trachte gelukkig te maken,
bleven niet zonder invloed p mij. Ik streed
tegen mijne sombere zwaarmoedigheid het
gelukte mij de wo k van mijn voorhoofd te
verbannen, en de ontijdige rimpels, die hare
zachte hand streelend Wegvaagde, kwamen
eindelijk wiet weder terug. De weinige
maanden, die ik met uwe moeder door
bracht, Geertrui, vormen een tijdperk van
stil gedopgen in de berinering van mijn
onrv.siig leven. Ik had haar eindelijk fee
der lief niet gelijk ik Amelia had lief
gehad, dit was niet te verwachten maar
a's eene eenzaame bloem, die, op het graf
mijner jeugdige hoop ontlook, verspreidde
zij eenen verkwikkelijken geur op mijn
pad, «n hare dochter is mij niet dierbaar
der. omdat zij een deel vaa mij zeiven
is, dan als eene gedachtenis van die tee-
dere bloera, die eensklaps uit de hand
gerukt en onbarmhartig vei treden werd.
Wordt Voortgezet.)
OF DB
<35$ £35$ *38$ fc&BS ?35$£S?$
'vassBsmsKB&BMBfÊKm nwnmamsamsmmiumm UHwmfflHwgawmgp