BLTiEALAAB Vlaamsche Ervaringen 1' Jaargang Nn 15. YPERSCHE BODE Bijvoegsel. Zondag 10 April 1927. Professor Daels lm n TersprtMt "ie tpeiscie mie De feesten w orden opgeluisterd door het muziek van Boesinghe. De Commissie zal alles beslissen. Noordschote. Diamanten Bruiloft. De echtelingen Karei Depover-Sophie Deman, wederkeerig geboren te Merckem den 27 November 1S44 en te Noordschoote den 27 November 184S zullen op den 2d«' Paaschdag hun diamanten bruiloft vie ren. Uit dit huwelijk sproten 14 kinderen, waan an nog 1 m leven, 31 kleinkinderen en 10 achterkleinkinderen. A L I. E K L I Dixmude. De nieuwe Burgemeester .W. 1 keyser, katholiek, werd buiterx den gemeenteraad om tot burgemeester verkozen, spijts het gehuil en gejank der uitstervende liberale bende. M. De Keyser is een zoetwater flamingant. Hij heeft den gouverneur van West-Vlaanderen dadelijk verklaard dat hij het frontistisch gedoe van Samyn afkeurt. Aan minister Vauthier beloofde hij ook plechtig, zich zoo Bel gisch mogelijk te toonen en nooit ofte nooit de gele vlag aan 't Stadhuis en aan de openbare gebouwen uitte steken. Onjdat M. De Keyser beloofd heeft aan den mini stervan zoo fraai te zijn mag hij te Dixmude op de eerste plaats zitten, 't Is te hopen dat hij zoo brave niet zal blijven. Smartelijk ongeluk te Kortrijk Kindje levend in zijn bed verbrand Een zeer pijnlijk ongeluk gebeurde in de Kapelstraat' te Kortrijk. Echtgenoote Otte- vaere-Dhont had, zooals naar gewoonte, omstreeks 4u. 's namiddags,haar kindje den driejarigen Jaak, boven in zijn bedje te sla pen gelegd en was dan terug beneden gegaan. Eenigen tijd nadien, werd een andere vrouw, die een belendende kamer betrekt, een sterken brandreuk gewaar. Zij verwit tigde dadelijk de ouders van het kind. In het bedje vonden zij,omringd van vlam men, het arme w ichtje waarvan gansch het lichaam slechts een enkele brandwonde vormde. Geneesheer Vryghein, dadelijk ontboden diende het kleineslachtoffer debestezorgen toe doch alles bleek vruchteloos. 1 Iet kindje overleed na uren lang de ijselijkste pijnen te hebben verduurd. Het onderzoek wees uit dat na te slapen te zijn gelegd, de kleine Jaak ontwaakt was en in zijn nabijheid zwavelstokjes en een kaarsje had gevonden, waarmede hij al spelende de ramp had gesticht. Dc droefheid der ouders is hartver scheurend. B ru ggeBijna een zeer erg ongeluk Maandag te 4 uur het een Hollander, Salo mon, die met zijn vrouw op den trein gezeten was zijn uurwerk al door het ven ster nevensden trein vallen.Hij stapte dade lijk uit om het op te rapen, doch op hetzelf de oogenblik kwam een ander trein aange reden en de Hollander werd door de loco motief met geweld omvergeworpen, geluk- kiglijk buiten de riggels. Hij stond spoedig op en kroop weer in zijn compartiment, doch het bloed leekte uit een vreeselijke wonde aan het onderste deel van het lin kerbeen. Zijn vrouw viel in onmacht bij het zien van het erg toegetakelde been. Andere medereizigers^ droegen hem naar 't stationgebouw. Nu is hij in't hospitaal en men vreest dat hij zijn been zal moeten afgezet worden. Een reiziger van 100 kilo valt uit den trein Toen de trein rond 8 uur 's avonds het station van Komen binnenreed was het konvooi zoo lang dat de laatste spoorwa gens buiten de damkaai stonden. De vijf en vijftig jarige Laurent Juul, die het fatsoen lijk gewicht van 100 kilo weegt, «tapte uit, doch hij deed daarbij een zwaren val met het gevolg dat eene rib gebroken was. Het slachtoffer werd huiswaarts gebracht. Door een trein vermorzeld te Rijsel Aan den overweg van het Faubourg des Postes. te Rijsel, werkte een groep arbei ders, onder het toezicht van den heer Pour- rier, 46 jaar oud. kantonniersoverste in dienst van de Compagnie du Nord. op de spoorbaan Rijsel-Bethune. De ploeg moest zich op bevel van den baas buiten de spo ren opstellen om een goederentrein door te laten. De heer Pourrier, die met het in smeren van een wisselnaald bezig was, bleef tot het laatste oogenblik op de lijn eensklaps daagde echter de sneltrein Rijsel- Bethune op en de ongelukkige spoorweg arbeider werd door de lokomotief gevat. De dood was oogenblikkelijk. De heer Pourrier laat acht kinderen achter. In Frankrijk verminderen de geboor ten maar gestadig en de kindersterfte neemt toe. Spijtig dat er in dat schoon land zoo weinig moedige moeders wonen. Dat komt nu van de ziekelijke overbeschaving die naar 't woord van groote opvoedkun digen veel ruwer is dan gemis aan be schaving. 't Verdrag met Nederland De Nederlandsche Eerste Kamer heeft het Verdrag verworpen, met groote meer derheid (33 tegen 17). Onze lezers hebben dit nieuws reeds vernomen. Waar echter de n. druk moet opgelegd, is ditdeze is sedert den oorlog de tweede groote neder laag der fransche expansie- politiek. De eerste was het verplicht ontruimen van het Ruhrgebied, dit werd echter zoo behendig gedaan dat het tot heel velen nog niet doorgedrongen is dat die ontruiming in fpite eene nederlaag was. In zake het ver drag echter heeft Frankrijk al zijn belgi- sche persslaven betaald met geld of eer of andere «persoonlijke voordeden» doen oprukken. Jonk. van Karnebeek zelf heeft den franschen boeman de stok achter de deur als overtuigend dreig- argument gebruikt, ledereen buiten de Belgen natuurlijk weet dat het hier ging om een expansie-politiek van Frank rijk, een opdringen naar de Rhijn. De Nederlanders, trouw aan hun verleden, hebben op dreigementen evengoed als op vleierijen (denk aan de decoratie-regen) geantwoord met weigering hun volksbe staan op te offeren en te bukken voor het fransch gezag. Dit krijgt nu een geweldigen deuk op een oorlog aansturen durft noch Frankrijk gezien zijn economische wondeplek noch zijn vassaal België wat kan het dan nog anders dan een reeks bedreigingen en beschimpingen uiten Doch het heeft daarvan reeds zoon overgroot verbruik gemaakt,uitmuntend gediend doorde Belgi sche pers die schelden kan en verdacht maken als geen dat dit middel verder niets uithalen zal, dan alleen de spijt van de verslagene aantoonen. Nu weten ook andere natiën dat Frankrijk, vroeger zoo machtig dat niemand het den voet dwars dierf zetten, niets vermag als men het aan durft. Zijn invloed zal dan ook verder dalen in heel Europa. MEXICO Kerkvervolging en opstand Dat de kerkvervolging voortduurt kun nen de ontkenningen der regeering niet ontkennen. Verleden week publiceerde het Engelsch kath. weekblad Universe fotos van mannen, om hun geloof gedood. Van een andere kant wordt het nieuws beves tigd dat overal plaatselijke opstanden uit gebroken zijn, om het bewind omver te werpen. Men verwacht dat de Vereenigde- Staten als de Senaat met verlof is, toelaten zal wapens te verkoopen aan de mistevre denen. Dan zal de strijd in enkele weken uitgestreden zpjn nu is het gebrek aan wapens algemeen DOOR Wij nemen er het volgende over uit In den nacht van den slag bij Ramsca- pelle, (1014) was Algeriaansche-Arabische ruiterij van dienst tusschen Veurne en Wulpen. Het waren spahis, gehuld in hun groote mantels, het hoofd gedekt met sier lijke tulbanden. Ik vroeg aan een Fransch officier of die Algeriaansche arabieren zich zoo maar gewillig lieten gebruiken om met het Fransch leger te vechten. De Fransche officier antwoordde mij die menschen weten dat zij er alle stoffelijk voordeel bij hebben van met ons goed te staan en wij zorgen er voor die menschen op alle gebied te eerbiedigen. De afdeeling ruiterij'welke u hier ziet, staat onder bevel van een zoon van Abdel Kader. Zjj worden gedrild en aangevoerd in hun taal, door hun eigen mannen, staan onder bevel van rasechte arabieren die vrij en in hun taal gerecht uitoefenen. Een paar weken later werd mij gevraagd te Adinkerke een Vlaamschen jongen te bezoeken die veroordeeld was geweest voor diefstal. Hij vertelde mij Ik ben oorlogsvrijwilliger. Voor een paar weken deed mijn kommandant mij een briefje onderteekenen dat betrekking had op een diefstal van voedsel in de kompagnie. Ik liet hem opmerken dat ik van dit briefje niets verstond omdat het in het Fransch was opgesteld. I lij antwoordde mij, dat dit er niets aan deed en dat ik maar te teeke nen had. Ik teekende. Dezelfde week werd ik veroordeeld tot 8 dagen cachot omdat ik zelf had onderteekend dat ik het was die het voedsel gestolen had. Toen de jongen mij dat verbelde dacht ik aan de Algerianen. Het werd mij gegeven den toer van het bataljon te doen met een nieuw genoemd majoor. Als welkomgroet bij de jongens, zei de majoor hen in.het Fransch, dat zij zich in volle vertrouwen tot hem mochten wenden voor alle zaken waar ze dachten dat onrechtvaardigheid zou begaan zijn. Hij herhaalde de zaak in het erbarmlijkste Vlaamsch. Dadelijk kwam een jongen te voorschijn en zeiMijn majoor, ik ken geen Fransch en de onderofficier heeft mij vqor de instructie inde Fransche afdeeling geplaatstik vraag van naar de Vlaamsche over te gaan. De majoor vroeg aan de onderofficier Pourquoi ce soldat fait il partiedu grouped'instructionen francais De onderofficier antwoordde Farce que sans cela je n'aurais eu aucun soldat pour l'instruction en francais.» De majoorkeerde zich naar den Vlaamschen jongen en zei Ne faites pas de difficultés pour ces cho- ses la ce ne vaut pas la peine. Ik dacht aan de Algerianen. Toen de toestanden scherper werden en na een botsing te Leyseele een'Vlaamschen jongen werd binnengebracht met een bree- de stompe wonde boven op het hoofd en wat naar achter, zoodat het zeker was dat hij getroffen was geweest door een slag gegeven van boven en van achter, schreef ik mijn waarnemingen in een verslag en getuigde hetzelfde voor het militair gerecht. Ik deed den auditeur opmerken dat zijn secretaris niet in staat was om mijn Vlaamsche getuigenis op te nemen. De jongen werd veroordeeld tot vier jaargevang en toen ik eischte de officieele documenten te mogen inzien, las ik in het tegenoverge stelde van wat ik had getuigd, ik dacht aan de Algerianen. Toen ik in 1917, ten gevolge van een bevel, waarbij de hoogleeraars die in 't leger dienst^ deden ten minste kapitein moesten zijn, op eenige weken tijds van onderluite nant tot kapitein was bevorderd en ik plots door de ziekte van een overste voor enkele dagen aan het hoofd van een ambulantie kwam te staan het was juist in de maand Juli kreeg ik geheime bevelen waarbij werd opgelegd de jongens den 11 Juli in de barakken opgesloten te houden, met verbod den Vlaamschen Leeuw te zingeiv Den 14 Juli staken op de Vlaamsche bloed lijn overal de vlaggen uit voor het natio naal Fransch feest Arm Vlaanderen Toen in den loop van 1915 de werking van de Vlaamsche hoogstudenten op 't front zich stilaan ontwikkelde, en in 1916 in vollen bloei kwam met de honderdduizend zegeltjes ter verzedelijking van onze jon gens, met de boekerijen der voorlinie, met de lessen en leergangen die op het front werden ingericht, was het voldoende voor hoogere officieren te bemerken dat er ern stig werk werd geleverd en nog meer dat er Vlaamsch werk werd geleverd om dit alles te bestrijden en te veroordeelen. Generaal Wielemans in dit oogenblik hoofd van den Belgischen staf, had de zaak onderzocht. Zonder dat ik hem ooit te voren had gezien, werd ik een zekeren dag door een hooger officier van mijn omge ving ontboden om het middagmaal op het groot hoofdkwartier te nemen. Ik werd, bij dit zeer eenvoudig maal, nevens den opper bevelhebber geplaatst, en op het einde van het maal zegde mij generaal Wielemans Jk houd er aan in uw persoon geluk te wenschen aan de hoogstudenten van de vooi linie, om de prachtige hoogstudenten werking welke zij hier hebben tot stand gebrachtik aanschouw hunne werking als eene werking van groote vaderlands liefde. Toen wij enkele dagen later ter censuur van het groot hoofdkwartier aankwamen om de prachtige teekening van liet Ijzer- kruis van Joe Englisch te toonen en de toelating ie vragen om dit kruis met het A.V.V.V.V.K. op honderdduizend exempla ren op de voorlinie te verspreiden als zegel tje van hoogstudenten, dan kregen wij dadelijk als antwoord van den bestuurder van de Sureté In Gods naam komt mij dat nietvragen,gaat vooruit, gaat vooruit! Die mensch, die noch Vlaming, noch katho liek was, besefte dat de Vlaamsche hoogstu denten een plicht vervulden met hun volk te dienen. Maar Generaal Wielemans stierf. Dade lijk daarop begon de anti-Vlaamsche ver volging. Een beve.l verscheen op de leger orders om aan de almoezeniers op tp leggen zich afzijdig te houden van allp Vlaamsche beweging, terwijl eenieder goepl wist dat* er boven de 80 p. li. Vlamingen in de voorlinie waren, toen ik eep paar weken later toevallig in het hoofdkwartier, doch ditmaal in de wachtkamer zat, hoorde ik in de kamer daarnevens een majoor aan een kommandant het bevel geven al de aalmoezeniers v. het leger te rangschikken in twee lijsten, een witte en een zwarte lijst en op de zwarte lijst moesten komen al de aalmoezeniers welke niet duidelijk openlijk het bewijs hadden gegeven dat zij, aan het bevel zich afzijdig te houden van Vlaam sche beweging, hadden gehoorzaamd. Begrijpt gij en voelt gij wat dit alles inliad. De witte lijst en de zwarte lijstZiet gij Cezember, Auvours, Fresnes de Orne Op het titelblad van het eerste vlugschrift door de hoogstudenten uitgegeven Voor onze Vrouwen teekende English op eene zijde een doornen kroon met een zwaard, het oorlogswee van onze jongens, en op de andere zijde een doornen kroon met een hart, het lijden van onze jongens doorstaan uit liefde voor eigen volk en taal. SIHMTKLBIUEK. Zondag laatst keerden de Rood-witte Yperlingen met de punten uit Roesselaere terug alwaar zij met 2-5 de mandelzonen op eigen veld versloegen. Zondag aanstaande krijgen wij het

HISTORISCHE KRANTEN

De Ypersche bode (1927-1928) | 1927 | | pagina 3