HET ARRONDISSEMENT.
//rw'
lste Jaergang.
Zaterdag 10cn October 1857.
No 7.
Volgens onze wetten, in overeenkomst
met den geest van onzeinstellingen, moeten
de gemeente raden zich alleenlyk bezig
houden met de belangen der gemeente.
In dienen zin heeft men tot nu toe den
keus voor die raedsheeren aenschouwd; en
daerom, ten minsten onder de conserva-
teurs, heeft men de zorg der gemeente be
langen toevertrouwd, aen verstandige, ie-
verachtige en nogtans bedaerde mannen,
zonder van hun eene politieke belydenis af
te eisschen. Niets is 'er zeker redelyker;
want de gemeente raden moeten niet, ge-
lyk de Kamers te Brussel, zich met politieke
betwistingen bezig houden; 't ware boven
dien gevaerlyk de zelve in het strydperk
der partyen in te wikkelen.
Maer hedendaegs, dank zy aen de lee
ringen der liberalen, die nooit iets anders
voor inzigt hebben dan in troebel water te
visschen, moet het 'er al anders gaen. In
plaets van de gerustheid en bedaerdheid
die in de gemeente raden bestaen heeft,
moet er woeling en twist in zelve in-
gebragt worden.Volgenshun, degemeente
raden zyn politieke vergaderingen, die zich
met de politieke kwestien moeten bezig
houden; bygevolge in plaets van ware be-
stuerders, moeten de raedsheeren politieke
mannen zyn, en de gemeente kiezingen,
politieke kiezingen worden. En zoo ge-
zeid, zoo gedaen alwaer de liberalen woe
len, niet alleen in de groote steden, maer
tot op de geringste dorpen, worden de ge
meente kiezingen in politieke strydperken
veranderd.
Dusdanige handelwys nogtans is zoo
onvoorzigtig als uitzinnig; zy kan maer
voor het land ongelukkige gevolgen voort
brengen.
Wanneer de Kamers te Brussel zyn over
weldigd geworden door de opstandelingen
TREK VAN EENEN OUDEN KANONNIER.
der straet en hunne kasseysteenen, hebben
verscheide gemeente raden reeds willen
onwettiglyk in de kwestie, die door volks
vertegenwoordigers wierd onderzocht, tus-
schenkomen, en zelfs hun woordeken
zeggen in den raed des koningsmaer,
wanneer, het geheele land door, de ge
meente raden zich met politieke zullen
bezig houden, wanneer ieder bestuer zich
zaken,die het niet aengaen,zalaentrekken,
en dat aldus de werkingen der lidmaten
van het staetslichaem zullen verward zyn,
dan zal onze Constitutie nog door diepere
wonden aengedaen worden, dan deze die
ze in de rampzalige dagen van Mei 11. heeft
moeten onderstaen.
Daerom is het noodig dat alle goede
borgers hunne ooren stoppen aen alle li
berale ophitsingen, dat zy de gemeente
kiezingen behouden in de palen der wet en
der goedereden. Lid zyn van eene liberale
associatie, zich verbonden hebben aen het
eene of het andere liberale kopstuk, is toch
zeker geene hoedanigheid, die, van eenen
onervaren vlas-baerd, eenen fakkel van ver
stand en wysheid maken kan; wel konnen
klappen en tieren, overal in de gemeente,
van den grooten man maken, van den li-
berael spelen, om dat men nu en dan, en
somwylen alle zaterdagen, wat gemeens
heeft met de liberalen van stee: dit al kan
toch niet overeenkoomen met het gezonde
oordeel, de voorzigtigheid, de bedaerdheid,
die in eenen goeden gemeente raedsheer
moet gevonden worden.
In een woord de gemeente kiezers heb
ben het grootste belang, niet van liberale
slaven, niet van gerucht en lawytmakers,
niet van opgeblazene hollekoppen, maer
van onafhangelyke, verstandige, gezetene
en ervarene mannen, voor het stadhuis te
kiezen.
Het welvaren, de gerustheid van de stad,
van de gemeente, van het land zelfs, hangt
daer van af.
MIDDENSCHOOL VAN DEN STAET TE YPEREN.
Mynheer
den Opsteller van de Gazette van Ypeuen.
Wij landslieden, wy vinden met voldoening
in uwe Gazette, nu een nieuwmaertje van hier
en dan een van daer; 't is wel, en dit betoont
dat gy bykans in iedere gemeente me.dehan-
delaers hebt, die u lietgene te lande gebuert,
overschrijven. Ik ook, ik zal wanneer het gele
gendheid geeft, u wat op het papier stellen; en
om te beginnen zal- ik van daegivat mijnen
neus in de affaircns van uwe eigene stad by
steken. Ik ben maer 'ne boeren burgmeester
maer toch ik weet nu en dan al ivat, dat gy
niet en weet.;
Wel nu, M' de Opsteller, gy en uwe stadsge
noten iveet gy dat, 't voorledene jaer, eenige
proprietarissen van uwe slee, hunne pachters
genoodzaekt hebben hunne kinderen te zenden
lot de middenschool by uw komunael kollegie
gevoegd?
Weet gy, en uwe stadsgenoten, dat die jon
gelingen beurzen bekomen hebben door het
toedoen en de voorspraek van die IIII. proprie
tarissen?
Ilc burgmeester vanik zegge liet u, en
't is waer; gelooft er van ivat gy wilt.
Maer bemerkt met my,gy en allen te samen,
dat, op die wyze de stad Yperen, de Provinlie
en de Staet, 't is te zeggengy Yperlingen
voorenuit, en wy allen conlribuabelen, betalen
voor den onderhoud van jongelingen, wiers
ouders welstellende zyn. Ik zegge dikwyls
by my zeiven: Indien de kinders der landslieden
moeten voor hun onderwijs ondersteund wor-
GAZETTE VAN YPEREN
Dit blad verschynt den Zaterdag
van iedere week.
Prys van inschryving by jaer
Voor de Stad. Fr. 4-°°-
Voor de Provinciën. Fr. 4"5o.
De Jaeigang begint met den ien
September.
EN VAN
GODSDIENST EI VADEKLAID.
BEKENDMAKINGEN:
zeventien centiemen den drukregel
BrievenBekendmakingen en Geld
moeten aen den uitgever Vrachtvrij
toegezonden worden,
De bekendmakingen moeten den
Donderdag, toegezouden worden.
Er wordt nu veel gesproken over de onmeêdoogende
wederwraek der Engelschen in Indië en vooral van de
Cipayersdie men ter dood brengtmet hen aen den
mond der kanonnen vast te binden. Dit is zulk een
nieuw en ongebruikt middel nietals men wel gelooven
zou. De Engelschen bedienen er zich sedert lang van,
en hebben er tydens hunnen oorlog met Frankryk meer
dan eens gebruik van gemaekt. In de voorledene eeuw nog,
deden zy al de fransche spioenen of anderen, die in hunne
handen vielen, aldus omkomen. In den eersten tyd der bezet
ting van Haïti door de Engelschen, het is te zeggen omtrent
1791hielden de soldaten van generael Abercrombi, te Port-
au-Prince, een franschen spioen aen, wiens proces weldra
geregeld wierd. Terwyi men hem ter plaets leidde, alwaer
het kanon, met brandende lont, reeds geheel bereid stond,
vond hy middel om te ontsnappen. De soldaten, die hem
niet hadden kunnen bewaren, liepen achter hem, tot in
het huis van eenen bakker waerin men hem zag verdwy-
nen. Hy wierd nagezocht van in den kelder tot op den
zolder; maer de vlugteling wierd niet gevonden. Alsdan
begon men te roepen dat de bakker zyn medepligtige was,
en men hield hem aen.
In de woeling was een geweerschot door een Engelschen
Soltlael afgeschoten geworden, eu men beweerde het tegen
deel dat alles verwikkelde de zaek van den nieuw gevan
gene zoodanig, dat de generael zonder meerdere verklaring
bevool, dat men hem de plaets zou doen nemen van
dezen, die gevlugt was. Spoediger regt doen was nooit
gezien geweest; maer generael Abercrombi wilde naer
geene logenstraffing luisteren het kanon was geladen, de
lont ontstoken, er moest iets gedaen worden.
De ongelukkige bakker was eohter wanhopig; gedurende
gansch den weg hield by niet op te roepen
Ik ben onschuldig. Het was verlorene moeite. Op de
plaets aengekomen, begon men hem op het werktnig te
bindeu, dat de straf moest uitvoeren. Men deed hem de
armen uitstrekken, en kloeke koorden bonden hem aen een
stuk, waren aen zyne handen vast, en ligtten hem van den
grond, derwyze dat de mond van het kanon juist op het
midden der borst gaf.
De bakker schreeuwde altyd voort en hield zyhe onschuld
staende. Men brengt de lont aen het stuk, het schot gaet
af. Welligt zult gy denken dat onze man 't halven doorge
schoten is? Geenszins, hy staet geheel en gansch nevens het
stuk, maer altyd vastgekneveld, en hy schreeuwt nog luider
lk ben onpligiig,
Het is een mirakel! roept men van alle kanten,
en men loopt er rekenschap van geven aen den generael,
die ditmael bewogen is, en beveelt dat men den bakker
voor hem zou brengen. Niet dat hy hem genade wil schen
ken, hoewel het mirakel het wel verdiende j maer het feit
Arrondissement Yperen, 6tn October 1857.
'K. en zeg niet «Jat ?k 11e slimryk Ben;
Jlaer 'k. vrage Ben ik. dwaes?
komt hem zonderling genoeg voor om er over ingelicht te
worden; by zal daerna zien wat dat er hem te doen staet.
Gelukkiglyk, terwyi men den bakker by hem leidde, was de
ware pligtige aengehouden en ter dood gebragt, en de andere
kon zyn verhael doen met de zekerheid dat men hem de
proef geene tweede mael zou doen beginnen.
Toen ik in Frankryk was, zegde hy den generael, diende
ik langen tyd by de artillerie. De kanons en ik zyn dus oude
vrienden; ook verloor ik den kop niet als ik uw kanon naderde
en men my dwong het in de armen te nemen. Sellens zag ik
wat er my te doen stond. Ik zegde by my zeiven dat, eens
vastgemaekt zynde, indien de koorden spel genoeg overlieten
om my op zyde te schuiven en den kogel voorby te laten
vliegen, ik gered kou zyn.
Ik heb, God dank, nog al magt. Toen men my zegde de
armen op het kanon uit te strekken vereenigde ik alle myne
krachtenen bood myne handen aen met gesloten elleboogen de
armen schier hangende. Uw volk was heel en gansch met zyne
manoeuvers bezig, het zag de myne nietde koorden wareu
overigens zoo gespannen als of ik de elleboogen niet ge
bogen had gehad. Gy kunt wel denken dat ik de 11 gene die
de lont aen het stuk moest brengen niet uit het Oog verloor.
Toen hy de lont nederliet, stak ik den arm uit en sprong op
zyde de kogel vloog voorby.
De brave man, by het doen van het verhael, was min ont
roerd dan degenen die het aeuhoorden. De generael gaf hem
een gullen handdrnk, eu deed hem 5oo louis voortellen. H«if
was wel verdiend geld.