DRIJFZAND S
VOORSCHOTTEN
AAN ONZE LEZERS
de regiering weigert
Leopold akkoord omtrent
het aanstellen van een
Commissie van Juristen
De Motorbrand
stoffen blijven
gerantsoeneerd
ZATERDAG 29 JUNI 1946.
BESTUUR EN REDACTIE:
Gasthuisstraat 19^
PRIJS PER N'
2 FRANK
1® JAAR. Nr 4.
Telefoonnummer
POPERINGE 9.
Postcheckrekensnsr
Sansen Gebroeders 47.63.60
POPERINGE
Prijs voor 't Abonnement:
Tot Nieuwjaar 50,fr.
KATHOLIEK WEEKBLAD VAM WESTVLAAMDEREM
DE SCO^STOSICWESTSe
BUITENLANDSCH OVERZICHT
ZAL LANGS DE RADIO
TOT BELGIE SPREKEN
DE VOORZITTERS
VAN KAMER EN SENAAT
BIJ EERSTE MINISTER
VAN ACKER
De reeds uitgedeelde
rantsoenzegels voor
Juli ongeldig
DE REGEERING WEIGERT
NAKLANK
KONINGSBETOQGINS
TE KORTRIJK
I ntimidatie-poli Hek
uit te betalen aan voorrang
hebbende Getessterden
TERMIJN TOT INDIENEN
DER DOSSIERS MET ZES
MAANDEN VERLENGD
HET AFSCHEID
VAN DEN EX-KONING
ir«wy*.ri^awwwMWW»A£S'
t£
Men abonneert zich op alle post- Pj
kantoren van 't land, of bij I
SANSEN GEBROEDERS g.
Gasthuisstraat 19, jgj
POPERINGE
rostcheckrekening 4763.60. J®
Zondag 30 Juni zullen te Luik de
sluitingsfe-estelijkheden plaats heb
ben van de H. Sacramentsfeesten.
Volgens esn uit Rome ontvangen
telegram zal Z. H. de Paus op Zon
dag 30 Juni voor Radio-Vatikaanstad
het woord voeren tot de Belgen.
De toespraak zal te 12 uur of te
6.4-5 uur gehouden worden.
Voor de e-rst-e maal zal de Paus
zoodoende voor de micro een rede
houden, die speciaal voor ons land
bestemd is.
Deze toespraak zal door alle Bel
gen met vreugde en eerbied beluis
terd worden.
De ministerraad heeft besloten tot
nadere schikking, de rantsoeneering
van de motorbandstoff-en in voege te
houden.
Deze rantsoeneering omvat twee
maatregelen:
1) de beperking van het aantal tot
het verkeer toegelaten motor-rij- en
voertuigen;
2) de beperking van de, aan- elk
motor-rij- of voertuig toegekende
hoeveelheid brandstof.
Diensvolgens blijven de verkeers-
vergunningen en brandstofbons in
voege, evenals de reiswijzers en de
werkboekjes.
Ilc zal altijd weigeren mee te
i werken aan een strategisch plan
dat tegen Rusland gericht is.
j Maar indien de ijzeren gordijn
van Stettin tot Tirana blijft be
staan dan zal Europa in twee
kampen verdeeld worden en een
nieuwe oorlog zal hieruit vol
gen...
Zoo sprak Bevin gedurende een
uur en twintig minutenen alle
afgevaardigden begrepen dat de
schuld niet bij Bevin maar bij
Stalin en Molotov ligt indien de
toekomst thans zoo somber is.
Als één man stemde het con
gres het vertrouwen in zijn Mi
nister van Buitenlandsche Zaken.
Sterk door dezen steun en steu
nend op de breede sociale politiek
waarvoor Attlee de goedkeuring
gekregen had keerde Bevin terug
naar Parijs, gereed om elk Sov-
jelverwijt den kop in te slaan.
WEG MET DE COMMUNISTEN!
De stemming die na de speech
van Bevin plaats greep was dan
ook het normaal uitvloeisel van
het vertrouwen dat men in Attlee
en in hem zelf gesteld had.
Hoe zou men de communisten
in de partij kunnen toelaten wan
neer de Labourregeering toch be
zig was met den Engelschen ar
beider een levensmogelijkheid te
geven die geen enkele Sovjet
werkman de zijne mocht noemen
en wanneer het vastgesteld was
dat de Engelsche communisten
mede verantwoordelijk waren voor
de moeilijke betrekkingen van
Groot-Brittannie met Rusland.
De aanvraag van de commu
nisten om in de Labourpartij op
genomen te worden werd dan ook
met een overweldigende meerder
heid afgewezen: 2.678.000 neen-
stemmen tegen slechts 468.000 ja-
stemmen.
Stalin en zijn Sovjet-sanhedrin
kunnen er een puntje aan zuigen
en inzien hoe dwaas ze zijn wan
neer ze voorwenden dat alleen
het communisme het geluk aan
de arbeiders en den vrede aan de
wereld kan brengen.
En ook onze Belgische socialis
ten mogen van hun Engelsche
confraters leeren hoe men de
communisten moet behandelen.
V. WESTERLINCK.
EEN KLEINE BAD STAD
De bekoring is groot om U deze
week reeds te spreken over de
Conferentie van Parijs waar reeds
heel wat gebeurd is, maar aan
gezien ze nog steeds voortduurt
zullen we ons ongeduld nog lie
ver wat op de proef stellen, want
het is gevaarlijk het vel van den
beer te verkoopen vooraleer hij
geschoten is.
Op de geschiedenis vooruitloo-
pen en voorspellingen doen is ook
niet van het beste, vooral niet
wanneer het om zulke belangrij
ke gebeurtenissen gaat.
In plaats van dan ook met V
in de conferentiezaal van het
Palais du Luxembourg te Parijs
binnen te dringen, gaan we lie
ver een stapje wandelen aan het
strand te Bournemouth.
Bournemouth is een kleine stad
aan de Zuidkust van Engeland,
een vijftigtal kilometer ten'Zuid-
Oosten van Southampton.
Het weder is in Engeland al
niet veel beter dan bij ons en op
het strand is het er bijgevolg ook
niet zeer druk. Te Bournemouth
zijn er trouwens nooit erg veel
toeristen. De oningewijde bad
gasten waren dan ook zeer ver
wonderd wanneer ze voor een
veertiental dagen plots een groo-
te massa nieuwe toeristen zagen
toekomen.
Die toeristen waren echter geen
gewone maar politieke toeristen.
Het waren de 1.179 afgevaardig
den van de Labourpartij die hier
het congres van hun partij kwa
men bijwonen.
De inwoners van Bournemouth
wisten dat. Het was ten andere
voor hen geen nieuwigheid. Zij
herinnerden zich het jongste
congres van 1945 waarop de La
bour af gevaar dig den niet alleen de
overwinning in Europa gevierd
hadden, maar tezelfdertijd reeds
geklonken hadden op de over
winning die ze ongetwijfeld bij
de volgende verkiezingen zouden
behalen.
Ze herinnerden zich ook het
historisch congres van 1940 waar
op de Labour het voorstel van
Churchill aangenomen had om,
samen met de Conservatieven die
toen aan het bewind waren, een
regeering van Nationale Unie te
vormen.
En ze herinnerden zich al de
vorige congressen, want sedert
jaar en dag is Bournemouth het
onveranderlijk rendez - vous van
de afgevaardigden van de Labour
partij.
Zoo wordt een kleine stad be
roemd, zonder dat hiervoor schijn
baar eenige speciale reden be
staat.Denk aan Stresa, aan Lo
carno, aan Yalta, Potsdam, enz.,
enz... allemaal plaatsen die hun
algemeene bekendheid uitsluitend
te danken hebben aan een be
paalde politieke gebeurtenis die
er plaats greep.
Zoo is ook Bournemouth thans
algemeen bekend omdat hier voor
een veertien dagen dat congres
plaats had en dat dit congres van
groote beteekenis is voor de ver
dere geschiedenis van Engeland
en van de wereld.
Tijdens dit congres werden in
derdaad drie zeer belangrijke be
slissingen genomen: de politiek
der nationalisaties werd goedge
keurd; Betiin kreeg het volle
dig vertrouwen; de aanvraag
van de communisten om bij de
Labour aan te sluiten werd met
klank verworpen.
Laten we die drie punten eens
wat van dichter bij bekijken.
DE NATIONALISATIES
ledereen weet met welk een
groot succes de Labourpartij de
jongste verkiezingen in Engeland
gewonnen heeft. Men kan ge
neigd zijn dit met continentale
oogen te bezien en te zeggen: Ja,
dat is de onvermijdelijke ver
schuiving naar links die op nood
zakelijkerwijze op eiken oorlog
volgt, maar dat zal ook een liedje
van korten duur zijn. We zullen
trouwens hetzelfde zien gebeuren
als na den vorigen oorlog: na
korten tijd zal Attlee de vlag moe
ten strijken omdat ze de geld
machten den baas niet zullen
kunnen.
Het is mogelijk. Maar eerst
zien, zei de blinde. Want deze
keer heeft de Labour de moei
lijkheden voorzien. Zij toeet bij
ondervinding hoe moeilijk het is
een land doorheen een na-oorlog-
sche periode te laveeren. En ze
lieeft aldus geredeneerd: Als spe
ciale machten tijdens den oorlog
verantwoord zijn TIJDENS den
oorlog, dan zijn ze het ook ON
MIDDELLIJK NA den oorlog aan
gezien de moeilijkheden minstens
even groot zijn.
Attlee heeft dan ook van bij
den aanvang van zijn regeering
volmachten gevraagd voor vijf
jaar om op het gebied van ravi
tailleering en economie de noo-
dige maatregelen te kunnen ne
men.
In het kiesprogramma nu van
de Labour stond uitdrukkelijk dat
het in Engeland moest gedaan
zijn met het kapitalistisch regi
me en dat voortaan het welzijn
van de natie den voorrang moest
hebben op de belangen van be
paalde groepen. De practische
formuleering van dit laatste be
ginsel luidt: nationalisaties.
Laat U nu door dat woord niet
afschrikken, want zooals de La
bourpartij geen socialistische par
tij is zooals de onze, zoo zijn de
nationalisaties die zij doorvoert
ook geen marxistische realisaties
zooals men dat bij ons zou willen.
Ze zijn de verwezenlijking van
een gezonde sociale rechtvaardig
heid.
De conservatieven voeren ech
ter een geweldige oppositie en
trachten op alle mogelijke ma
nieren de geleide economie die de
travaillisten uitbouwen te rem
men.
Daarom zette Attlee te Bourne
mouth nog eens de principes uit
een en toonde hij aan wat zijn
regeering reeds verwezenlijkt had.
Geheel het congres drukte op-
nieuio zijn vertrouwen in de re
geering uit, zoodat Attlee en zijn
medewerkers, door de meerder-
HEER ATTLEE
Engelsch Premier
heid van het Engelsche volk ge
steund, in dit oude moederland
van de democratie thans sterk
staan, om ook de eersten echten
sociaal-democratischen staat uit
te bouwen die de Russische dic
tatuur van het proletariaat zal
beschamen omdat ze de sociale
rechtvaardigheid aan de politie
ke vrijheid zal weten te koppelen.
DE BUITENLANDSCHE POLITIEK
De zwaarste brok van het con
gres was echter de rede door dhr
Bevin, Minister van Buitenland
sche Zaken, uitgesproken en de
moties die hierop moesten volgen.
Dhr Bevin wist in het parle
ment reeds de algemeene instem
ming voor zijn politiek te winnen,
en op de eerste Conferentie te
Parijs kon hij tevens steunen op
de goedkeuring van al de Domi
nions, want tezelfdertijd als de
vergadering met Byrnes, Molotov
en Bidault doorgingen, waren te
Londen ook de Eerste Ministers
van Canada, Australië, Zuid-Afri-
ka en Nieuw Zeeland bijeen. Zij
vertegenwoordigden het Britsche
wereldrijk en zij steunden Bevin
onvoorwaardelijk in zijn kracht
dadige politiek.
Maar er werd gefluisterd, ge
schreven en luidop verkondigd, in
Engeland en vooral in het bui
tenland dat Bevin meer succes had
bij de conservatieven dan bij zijn
eigen partij. En dat was tot aan
het congres van Bournemouth ook
eenigszins waar.
Er heerscht inderdaad in de
Labourpartij een sterke stroo
ming tengunste van vriendschap
pelijke betrekkingen met Rusland.
Het is ten andere een van de re
denen van hun succes geweest
bij de jongste verkiezingen dat de
Labour beweerde dat zij, als so
cialisten, veel beter met Rusland
over de baan zouden kunnen dan
de conservatieven van wie men
vreesde dat ze een scherpe anti-
Sovjet politiek zouden voeren. Na
één jaar Bevin-politiek nu kwam
men tot de vaststelling dat de
betrekkingen met Rusland steeds
slechter en slechter werden, en
meerdere afgevaardigden waren
geneigd de schuld hiervoor aan
Bevin en niet aan Stalin te wij
ten. Dhr Zilliacus dreef het zelfs
herhaaldelijk zoo ver in het week
blad The New Statesman and
Nation de regeering openlijk om
haar buitenlandsche politiek aan
te vallen. Zoo ging men vertellen
dat er in de Labour een uiterst
linksche vleugel was die niet met
Bevin accoord, was. En dat bleek
ook waar te zijn, want op het
congres te Bournemouth liep het
al spoedig in het woord dat een
motie van wantrouwen tegen Be
vin zou voorgesteld worden.
Maar de gewezen syndicalist en
transportarbeider wist zijn slag
thuis te halen! Zijn rede duurde
een uur en twintig minuten en
wanneer hij zich neerzette rees
heel de zaal recht om hem uit
bundig toe te juichen. Bevin kan
naar Parijs teruggaan en aan
Byrnes en Molotov triomfantelijk
verklaren dat hij niet alleen door
het Empire en het parlement,
maar ook door de arbeiders van
Engeland onvoorwaardelijk ge
steund werd.
Hoe had hij het gedaan ge
kregen?
Wel heel eenvoudig met de taal
van het gezond verstand te spre
ken.
De motie die vraagt de
vriendschapsbanden met Rusland
nauwer toe te halen is zeer on
schuldig. Wat me minder aan
staat is het feit dat ze blijkbaar
wil zeggen dat ik tot nog toe mijn
best niet gedaan heb om dit re
sultaat te bereiken... Laten we
even in het verleden terug gaan...
Ik heb de interventiepolitiek van
dhr Churchill, die we nu beta
len, tegengewerkt... (spreker doelt
op de pogingen van Churchill om
na den vorigen oorlog het Sovjet
regime omver te werpen)... en al
den dank die ik ervoer gekregen
heb ivas een poging vanwege de
communisten om het syndicaat
dat ik gesticht had te verdeden...
Thans moet ik herhalen dat de
ergste vijanden van de Russische
vriendschap juist onze commu
nisten zijn...
Ik heb te Moskou aan Stalin
aangeboden ons vriendschapsver
drag viet 25 jaar te verlengen.
Hij antwoordde mij dat er iets
moest veranderd worden in het
verdrag. Ik heb hem gevraagd
wat hij verlangde doch kreeg
geen antwoord... Wat kan ik
meer deen?... Ik heb gesprekken
gevoerd met den Russischen Am
bassadeur, doch zonder resul
taat... Wij willen handelsbetrek
kingen aanknoopen en Sir Staf
ford, Cripps stond met een vlieg
tuig klaar om te vertrekken. Is
hei mijn schuld dat wij geen en
kel antwoord ontvangen hebben?
leder Engelsch dagblad pu
bliceert regelmatig de verklarin
gen van Stalin en Molotov. Maar
mijn laatste rede in het parle
ment werd tot nog toe niet eens
in de Russische pers vernoemd.
Waarom mag hei Russische volk
niet toeten wat er buiten de gren
zen omgaat?...
Naar aanleiding van talrijke dief
stallen van rantsoenzegels, heeft het
Ministerie besloten alle zisgels voor de
komende periode, met uitzondering
van de Nrs 11 en 30, gedateerd
10-7-194(6, ongeldig te maken.
Voor de komende periode zullen dus
nieuwe zegels door de Gemeentebe
sturen moeten worden uitgereikt.
Uit dit schrijven bleek dus ckn wil
van den Koning cm ge-en duimbreed
van zijn positie af te wijken maar
om tevens alles te vermijden wat tot
een verscherping van d-3 bestaande
crisis zou leiden.
Het is duidelijk dat, met de aan
neming door den Koning van het
voorstel door de Voorzitters van
Kamer en Senaat gedaan, om door
den Koning zelf en den Eerste Mi
nister een college van juristen t-e
zien samenstellen die ven de dossiers
voor en te-gen den Koning kennis
zal nemen, elk ander initiatief in-
middel had kunnen uitgesloten wor
den. Had men alsdus gehandeld dan
zou de Koningskwestie in een nieuwe
phase. zijn getreden.
Maar onze Regeering Van Acker
moest zich andermaal onverzoenlijk
voordoen.
Vergaderd in Kabinetsraad Don
derdag avond werd het aannemen
door den Koning van het voorst. 1
van de Voorzitters van Kamer en
Senaat besproken. Alhoewel men mag
aannemen dat dergelijk voorst:I niet
zou gedaan geweest zijn zender dat
dc Regeeringsleider ervan op de hoog
te was, heeft de Kabinetsraad beslo
ten niet in te gaan cp h:t nieuwe
voorstel ter oplossing van de Ko
ningskwestie.
Minister Buisseret, in rrrri vrn
den Raad, deelde mede dat de sdr.r.e
onderhandelingen gebeurd waren bui
ten de Regeering om; dat de rv~sc-
-ring onmogelijk het voersis! kan tij-
treden; dat alleen het Parlement be
voegd is tot het instellen vrn een
onderzoek; dat die commissie geen
voldoening zou kunnen geven en dat
d-s Regeering zelf alleen bevoegd is
om mededeelingen van den Koning
in c ;var.gst te nemen.
De Regeering treedt dus onverzoen
lijker op dan ooit.
Deze beslissing heeft eenige ver
rassing gebracht, daar men het te
genovergestelde verwacht had.
De C.V.P. blijft iniusschsn vast op
haar standpunt staan en naar ver
luidt zal het voorstel tot het houden
van e-cn volksstemming opnieuw blf
de Kamer aanhangig worden ge»
maakt.
Ter gelegenheid van de Koningsge»
zind,;- betooging te Kortrijk op Zon
dag 16 Juni jl. heeft hét Socialistisch
Algemeen Vakverbond een intimida
tie-affiche op de stadsmuren van
Kortrijk aangeplakt. De titel klonk:
Laatste waarschuwing.
Maar dit was een grootspraak waar
de Koningsgezind:n uit liet Kertrijk-
sche zich weinig hebben aan ge-
i stoord.
Op dia affiche stond end": meer
te lezen: «Leopold heeft gedaan...
I Zijn verblijf in h-:t buitenland komt
hem gcwansrïit voor. H'j bfijve waar
I hij is en late ons met ru:
Verder klinken de dreigementen:
Wij waarschuwen hier zoo de reac-
tie zoekt naar herrie, kan ze herrie
krijgen. Laat rust waar rust is; zoo-
niet komt er roering...
En toch is de Koningsgezinde be-
iocging te Kortrijk doorgegaan, met
waardigheid cn met kracht. Maar
van de greotsprakige intimidatie-
mannen was er geen enkel te zien.
Alles verliep zonder het minste inci
dent. De Kortrijksche betoogir.g heeft
aldus hei bewijs geleverd dat W-:st-
Vlaandsren met een handsvol anti-
Koningsgezind-en geen rekening moet
houden ook niet ais ze mrt dreigen-
de affichen afkomen,
j De leuze blijft: Voor Vorst, voor
Vrijheid en voor Recht!
LEVE KONING LEOPOLD III
Eïck der Koningsgezinde^
van west-Vlaanderen,
van COURTHS MAHLER
In overeenkomst met den Uit
gever van De Poperingenaar
en op aanvraag van tal Lezers
van ons blad, zal het vervolg
van dat boeiend mengelwerk in
«Het Nieuws van de Week» ver
schijnen.
Aanstaande week zullen wij
e>:n korte samenvatting geven
van wat reeds verscheen, en dan
in de volgende weken eenige
bladzijden geven dis- reeds vroe
ger overgenomen werden, dit
om onze Lezers het vorige goed
weer in het gedacht te printen
om dan het pakkend vervolg en
slot te vernemen. Zoo zullen
de nieuws Lezers ook met even
veel belangstelling dit boeiend
verhaal kunnen volgen.
Een aantal Abonnenten die ons blad nu per post onder
afzonderlijken band ontvangen, vragen dat wij het noodige zou
den doen opdat ons blad hen den ZATERDAG MORGEN zou
besteld worden.
Het is ons tot en met 6 Juli onmogelijk aan dit verzoek
te voldoen. Na C Juli komt die zaak in orde: vanaf 13 Juli zul
len alle Postabonnenten den ZATERDAG MORGEN besteld
worden. Een weinig geduld dus.
Vanaf 1 Juli zal de Postbode aan allen die thans ons blad
door de post onder afzonderlijken band ontvangen, een kwijt-
schrift aanbieden.
Wie dus begeert ons blad verder PER POST te ontvan
gen, betale 50 frank (48 2 frank inningskosten) aan de Bode
en hij ontvangt ons blad tot einde 1946. Wil het geld, a.u.b.,
gereed leggen tegen de Bode komt; hij keert geen tweede maal
terug.
Wie begeert in 't vervolg besteld te worden door een onzer
Verkoopers, betale niet aan de Postbode en weigere dus het
kwijtschrift. Hij late dan ook niet na, onze Verkooper, die bij
hem aan huls komt, ons blad aan te vragen.
Aan allen dank en achtingsvolle groeten.
DE REDACTIE.
Men leest An weemoed én ontgooche
ling op het aangeoiclit ven den I'a-
li;».?.nscben ex-koning- Timber!->, wan
neer hij, even voor zijn gedworgen
afreis uit Jtplie, vaarwel zegt aan de
army kinderen van li a-me.