Zelfs niet voor een...wagon!
Wordt het ernst met den vrede
DE WEEK IN ONS LAND
De Zigeunerkaravaan is daar!
HET WEKELIJKSCH NIEUWS
Aan onze
Posta bonnenten
J be:
EERSTE ROME-REIS
van Monseigneur DEMETS
De eerste sneeuw
KATHOLIEK WEEKBLAD VAN WESTVLAANDEREN
otüwjï:
BESTUUR EN REDACTIE: jjj
Ssnsen Gebroeders
Gasthuisstraat 19,
Poperinge
Telefoon 9. Postchcck 47.63.60.
ZATERDAG 7 DECEMBER 1946.
PRIJS PER N': 2 FRANK
JAAR. N' 27.
BLOKALMANAIC
De Druivelcsar,
1947
Boekhandel Sansen-Vanneste
Poperinge.
PRIJS: 10 FRANK.
WIE KRIJGT TEXTIEL-
BEVOORRADING?
WALVISCH AANGESPOELD
MIRAKÜLEÜZE GENEZING
TE LOURDES BEVESTIGD
Dossiers van Oorlogsschade J
GETEISTERDEN
OPGELETj
DE PAUS
OVER OOSTENRIJK
KRUISPUNT
VAN OOST EN WEST
POLITIEKE
VRIJE TRIBUNE
VAN RADIO-BRUSSEL
BUITENLANDSCH OVERZICHT
TEXTIELPRIJZEN BLIJVEN
GEREGLEMENTEERD
DE STEWARDESS
Aan onze Postabonnenten
in België
Wie 56 fr. stort
Wie van nu af een abon
nement begeert tot einde
Juni 1947
ZENDE ONS 6 Fr.
A
Onze Abonn enten
in Frankrijk
HOE KUNT Oil
ieder week thuis ontveR§est?
INSCHRIJVINGSBULLETIJN
ABONNEMENTSPRIJS VOOR:
België (tot Nieuwjaar!: 6,frank.
Belgisch Congo 3,fr. p. week.
Frankrijk Holland 3,fr. p. week.
Andere landen. 3,50 fr. p. week.
WEKELIJKSCH
«I
ELKEN DAG:
Humor - Blijmoedigheid
Volkswijsheid - Vroomheid.
Te verkrijgen:
Bijzondere prijs voor voortverkooper*.
WwwwuwaaMWWMfwwwws
Het eeuwig spel herbegint^
't Is nu al weken aan een stuk
dat in blauwe en roode bladen
het «SCIIOOLVRAAGSTUK» weer
naar boven wordt gehaald! Mijn
heer Missiaen met zijn rooden
confrater Bracops speelt een voor
name rol bij deze historie. Zijn
antiklerikalisme rijst naarmate
zijn populariteit zinkt en zakt.
Neutraal onderwijs wil men in
ons land! en dat langs de offi-
cieeie school. Daar alleen worden
de deftige burgers aan den loo
penden band gefabriceerd. Def
tige en verdraagzame burgers die,
lijk Mr Bracops zelf, met sinap-
pels gooien naar een der grootste
slachtoffers van Hitier, naar de
gewezen Bondskanselier Schuss-
nigg!
Alles werd in werk gesteld om
de vrije scholen te kleineeren
en hatelijk te maken bij het volk.
Alles mislukte'!
Want kijkt ge naar de cijfers,
dan komt ge voor het feit te
Btaan dat hoe langer hoe meer
de ouders hun kinders naar de
vrije scholen sturen. In een land
met gezonde demokratie zou
Iedereen zeggen: de vrije school
heeft het vertrouwen van de
ouders, 't is de plicht van Mr de
«Staat» rekening te houden met
den wil van de ouders.
Maar de demokratie van de
hoeren Bracops en Missiaen is
absoluut niet gezond. Het is de
mokratie op zijn smalst. De
foode lap hangt voor de oogen
van die heeren, ze willen de wer
kelijkheid niet zien, ze willen een
GEFORCEERDE werkelijkheid
scheppen, langs de wet.
De Roode Vaanzelf geeft
toe dat ongeveer 60 van de
kinders de vrije school bezoeken.
Dan spreken we nog niet eens
Van VAKSCHOLEN, waar duizen
den jonge arbeiders opgeleid wor
den om morgen als flinke ge
schoolden als ware technlekers
hun «man» te staan!
In onze provincie hebben wij
tal van vakscholen,... vrije! en
een paar officieele!
De heeren die onze vakscho
len uit den booze achten, de lee
raars aan die scholen minder be
talen dan een sjouwer, aan die
onderwijzers en leeraars de we-
deruitrustingsbons weigeren, die
heeren noemen zich de vrien
den van het onderwijs»? Ze zijn
ln werkelijkheid de... doodgravers
van het onderwijs.
Voor middelbaar onderwijs werd
ln onze provincie buitengewoon
goed gezorgd.
Dia inrichtingen, middelbare
VTije scholen en colleges, kosten
geen cent aan den Staat!
De vrienden van het officieel
onderwijs vinden echter dat dit
een... zuiver misbruik is; een ech
te schande is. Daarom werden dan
hier in de provincie tal van staats
middelbare scholen opgericht, tot
Jn Komen en Torhout toe. Het
kost natuurlijk geen cent aan de
vrienden van het officieel on
derwijs»... de «Staat» bouwt, de
Staat betaalt de leeraars of be
ter... wij betalen; de heeren van
het officieel onderwijs laten... ge
beuren! Zoo betalen wij twee
maal! voor onze eigen kinders en
voor die anderen! Vindt ge niet
dat het zeer goedkoop is voor de
heeren van den... overkant? Waar
Wij vakscholen of colleges inrich
ten ligt de groote last op ons.
*t Is voldoende voot Missiaen en
O van een andere meening te
*ljn om alle last op de bevolking
te leggen. Wel een zeer goêkoope
manier om vriend van het onder
wijs te zijn!... goêkooper nog dan
eerelid zijn van een dorpsfanfare
of voetbalclub. Ge dondert en een
ander mag afschieten.
Dat heet men bij ons... school
politiek!
Neutraliteit! Wat is dat? Noch
koud noch warm, mossel noch
visch?
In Duitschland schaften de
Nazisde vrije scholen af. Al
leen de officieele schoolkon
aan de kinders de gewenschte
staatsburgerlijke opvoeding ge
ven. De vrije school was uit den
booze... daar werden geen «Nazis»
gekweekt. Kent gij 't verloop?
Nu zijn er nieuwe meesters In
Duitschland.
De bezetters zijn er de baas.
In de Russische zone kan er
geen spraak zijn van vrije scho
len. Daar moet men aan den loo
penden band... Sovjetburgers fa-
briceeren
In de andere zones, bij de Ame
rikanen, Franschen en Eugelschen
hebben de ouders de oprichting
van... vrije scholen gevraagd.
ZIJ WETEN WEL WAAROM.
Zij hebben ONDERVONDEN hoe
hun kinderen werden misvormd,
zij hebben ondervonden hoe te
gen hun wil en wensch, hun eigen
kinderen werden groot gebracht,
hoe die kleinen moesten haten
wat vader en moeder liefhadden,
leerden misprijzen wat vader en
moeder eerbiedigden en hoog
hadden geschat. DIE school ver
nietigde wat de ouders hadden
opgebouwd.
A
Wij zouden DIE les niet begre
pen hebben?
DAT argument hadden we vroe
ger niet, maar DIE ervaring wil
len we absoluut niet tot de onze
maken, wat Mr Missiaen en O
er ook over mogen denken.
We weten hoe thans met...
Sint Niklaas in sommige steden
propaganda wordt gemaakt voor
de officieele school. Nu wordt
breed en mild gegeven! De school,
de leerboeken, de gebouwen wor
den toch door den Staat... onder
houden. En nu schieten de... vrij
zinnigen éénmaal in hun beurs!
Lokaas?
Neen de ouders zijn niet zoo
stom of dwaas... De vrienden van
het officieel onderwijs mogen we
ten dat nu als vroeger, ouders
hun kinders niet verkoopen, zelfs
niet voor een wagon St-Niklaas-
goed.
PÉ VLAEMYNCK.
Eon besluit van 20 November 1946,
houdende regeling van de verdeeling
der textielgoederen is verschenen,
waardoor het nu wellicht mogelijk
zal zijn ook bij kleinhandelaars tex-
tielwaren te vinden.
Éik fabrikant die op 31 December
1939 werkzaam was, moet, volgens dit
besluit, 70 van zijn huidige produc
tie aan zijn kliënteel van 10 Mei 1940
voorbehouden.
Ieder kleinhandelaar in textielwa-
ren die op 10 Mei 1940 handel dreef,
bekomt dus, bij zijn toenmalige fa
brikant, bevoorrading bij voorrang.
Zoo deze fabrikant dus reed' 100
van zijn vooroorlogsche productie
bereikt, heeft de kleinhandelaar recht
op 70 van zijn bestellingen In 1938-
1939. Dit besluit treedt op 1 December
in werking.
In Gold Spring, nabij Huntington,
werd een walvlscli door de zee aan
strand geworpen. Of hij bekijks had!
Ge ziet hem hier omringd door de
toeschouwers.
In 1938 werd de 4-jarige Francois
Pascal met bedevaarders uit Aix-en-
Provence naar Lourdes gebracht daar
het kindje blind was en lam op de
vier ledematen. In het genadeoord
werd 'het kind plols genezen.
Daar deze genezing zich totnogtoe
bestendigd heeft werd op 2 Oktober
jl. door het waarnemingsbureau te
Lourdes deze genezing als mirakuleus
aangenomen.
-'V
-
x 1
De geteisterde» moeten hun
nieuwe aangiften van oorlogs
schade vóór 15 Januari 1947 per
aangeteekend schrijven en port
vrij insturen (of indienen) bij
de Provinciale Directie van. het
Ministerie van Wederopbouw,
Prins Leopoldstraat 8, te SINTE
KRUIS (Brugge).
De ge teisterden die een voor
schot .of een leaning wensehen
te beteomen, worden ook aange
spoord hun aanvraag daarom
trent zoo spoedig mogelijk in te
dienen.
Let dus wel op... en houdt
deze uiterlijke datuon in t oog.
twvwvrs'Yywnswwvi
Paus Plus XII heeft Zaterdag bij het
Jn entvangst nemen van de geloofs
brieven van den nieuwen Ooeten-
rijkschen vertegenwoordiger bij den
Heilige Stoel, Rudolf Kohlruss, een
toespraak gehouden in de Duitsche
trial, waarin Zijne Heiligheid er op
wee-, dat het door den oorlog zwaar
getroffen Oostenrijk een belangrijk
E-agveld was waarop de rivaliteit tus
schen Oost en West werd uitgevoch
ten.
«Wij gelooven te mogen denken,
dat heden ten dage de oogen van de
Croste denkers der wereld meer dan
ooit gericht zijn op Oostenrijk, welk
land, hoewel het hulpeloos is achter
gelaten, van Europeesch standpunt
bezien altijd belangrijk blijft. Oosten
rijk bevindt zich op dit tijdstip in
de linie waar die ontmoeting 'tus-
*ehen machtige rivalen, tusschen
Oost en West, tusschen reeds geves
tigde en nieuwe ideologieën, plaats
vindt.
DIgr DEMETS
TJit "Vervlers wordt gemeld dat een
overvloedige sneeuw is gevallen in
de streek van Elsenbom, de Baraque
Michel en op de hoogten der Arden
nen rond Stavelot. De wegen van
het hoog plateau zijn met sneeuw be
dekt.
Voor enkele dagen had ik de gele
genheid, Mgr DEMETS te ontmoe
ten. Onze lezers,, vooral uit de streek
van Moemen, Geliuwe en Kortrijk
kennen hem: pas enkele weken ge.e-
den werd hij tot Bisschop gewijd, en
sedert 'eenige dagen is hij terug in
het land, na zijn eerste Rome-reis.
Monseigneur, het zou voorzeker
de lezers van Het Wekelijksch
Nieuws», vooral die uit uw streek,
plezier doen, een en ander te verne
men over uw reis naar Rome!
Meent U? Dan zal ik u ook graag
wat vertellen! Het was niet voor
m'n plezier dat ik naar Rome ging;
maar het is aan alle bisschoppen
van de wereld voorgeschreven, na
een zeker aantal jaren den Heiligen
Vader persoonlijk te gaan verslag uit
brengen over het katholiek leven in
hun Bisdom. En het is dan ook uit
naam van Mgr MORIS, Bisschop van
Roseau (Antillen), waarvan ik de
hulpbisschop ben, dat ik naar Rome
ging.
En U hadt een voorspoedige
reis, Monseigneur?
Voorspoedig, alles samen geno
men, toch wel; maar ik raad diege
nen die geen verre reizen moéten on
dernemen aan, nog wat te wachten!
Vooral naar Italië! Van Brussel tut
Zürich ging het gemakkelijk pier vlieg
tuig: en voor een oud gediende! (On
ze lezers weten dat Mgr DEMETS
aalmoezenier was bij het invasie-le
ger, en dat vliegen voor hem geen
nieuwigheid meer is!) Van Zürich
tot Milaan ging het ook nog gemak
kelijk: per trein; maar toen! U moet
bedenken, het treinverkeer in Italië
is nog altijd zeer ontredderd. Van
Milaan tot. Florence hebben we dan
ook ik had als gezel en secretaris
E. P. Prosper MEERSCHAUT, Re
demptorist, evenals ikzelf, meegeno
men eenvoudig van stad tot stad
de autotouseen genomen! Dat ram
méér tijd maar het was toch zekerder.
En van Florence tot Rome, weer
trein. Voor den terugkeer hadden we
een meevaller: we konden gebruik
maken van een sneltrein Rome-Nice,
die slschts eens per veertien dagen
loopt. Maar als Ik zeg: een sneltrein!
Alle bruggen ln Italië zijn gedurende
den langzamen aftocht der Duit-
schers opgeblazen: de Gealliëerden
hebben wel noodbruggen aangelegd,
maar dis zijn allemaal op enkel spoor
berekend: en u begrijpt, op' een groo
te lijn met enkel spoor gaat er dik
wijls véél tijd verloren met wachten,
ergens op een zijspoor, tot de trein
uit tegenovergestelde- richting voor
bij is. Daarbij, op al die noodbrug
gen moest de vaart verminderd wor
den, soms tot 5 kilometer per uur: en
zoo werd het gedurig vertragen en
weer op gang geraken. We hebben
dan ook méér dan een dag en half
gedaan over die reis!
En van Nioe naar Brussel, Mon
seigneur?
Weer per vliegtuig. Gedurende
den oorlog heb ik véél gevlogen, maar
zoo, in vredestijd, is het toch interes
santer. Vooral de overvlucht over
Zwitserland is prachtig! Die hooge
sneeuwbergenOp een gegeven oogen-
blik zag ik door het venster aan de
e-ene zijde een echt wintertooneel:
sneeuw en ijs; en langs de andere
zijde, aan den voet van den berg, een
vallei in helderen zomerzonneschijn.
U hebt gezegd, Monseigneur, dat
U eigenlijk gegaan zijt om den Heili-
Vader te bezoeken? U hebt dan ook
j Z.H. den Paus gezien?
Ja, maar niet te Rome. Zijn
Heiligheid was op dat oogenblik nog
te Castel-Gandolfodat is een buiten
verblijf, op een 20 kilometer van Ro
me, in de campagra. Eerst ging het
niet zoo gemakkelijk: de Paus was
daar eigenlijk om wat uit te rusten,
en de niet volstrekt r.oodige audiën
ties werden dan ook stopgezet. Maar,
een missiebisschop, die slechts voor
enkele dagen te Rome verblijft! Ik
kreeg dan ook een bijzondere adiën-
tie den 13 October.
En uw indruk over den Paus?
Hoe zal ik dat zeggen? De Paus,
dat is de Heilige Vader! Geen stijve,
hooge en koude verhevenheid die af
schrikt, wel neen. De Paus vroeg, ik
antwoordde, eenvoudig-weg, zooals ik
het meende. We begonnen in het
Engelscb, even later spraken we
Fransch, om on het einde der audiën
tie in het Latijn te vervallen. U weet
immers dat onze Paus verschillende
talen spréékt? Toen ik te Castel-
Gandolfo was, had er ook een open
bare audiëntie plaats, en op den- tijd
van een half uur, sprak de Heilige
Vader in vijf verschillende talen,
waaronder ook Poolsch en Russisch!
Maar de Paus is ook de bestuurder
van heel de Kerk, bekommerd met
het heil van do zielen tot in ons ver
re eilanden-bisdom. Ik heb daar, in
dat onderhoud met den Opperherder,
zeer kostbare richtlijnen meegekre
gen voor het apostolaat ln onze mis
sie.
(Zie vervolg 5' blad.)
Zaterdag 7 December, te 19.50 uur,
spreekt voor de micro van het N.IR.,
Vlaamsehe golflengte, Heer Advokaat
RENAAT VAN ELS LANDE
over:
«HET STATUUT VAN DE AMB
TENAREN IN HET LICHT VAN
DE JONGSTE BENOEMINGEN
EN BEVORDERINGEN.
Dit vraagstuk heeft de®e laatste
tijden heel wat stof opgejaagd' en
zelfs aanleiding gegeven tot interpel
laties in onze Wetgeven de Kamers,
tengevolge de willekeurige .benoemin
gen tot dewelke onze huidige Regee-
ring steeds maar overgaat en waar
door verdienstelijke ambtenaren de
bevordering niet betamen op dewelke
zijn rechtmatig recht hebben'.
Stemt duts Zaterdagavond el op
N.IJt.-Brussel, te 19.50 uur.
«HIJ SLOEG DEN BAL MIS
Wanneer sommige lezers tijdens
de laatste loeek zullen vernomen
hebben wat er te New-York, op
de vergaderingen van de Organi
satie der Vereenigde Volkeren, al
lemaal gebeurd is, dan gaan ze
wellicht dit artikel met groot
voorbehoud lezen of het maar
direct overslaan, zeggende: hij
kent er niks van, want verleden
week zit hij ons nog voor te pra
ten dat er van dat ontwapenings
voorstel niks gaat in huis komen
omdat een internationaal verdrag
over de ontwapening geen zin
heeft wanneer tevens geen con
trole organisme wordt opgericht
dat overal mag gaan kijken hoe
het met die ontivapening of be
wapening staat, en dat Rusland
nooit van een dergelijke controle
zal willen hooren.
En ivat is er nu gebeurd?
Dat voorstel van ontwapening
én de controle is er schitterend
doorgegaan. Rusland heeft de
controle aangenomen en zelfs
voorgesteld, terwijl het Amerika
was dat tegenstribbelde.
Naar de bloote feiten beoor
deeld heb ik dus verleden week
den bal mis geslagen.
Laten we echter niet te vlug
oordeelen en eens nader toezien
hoe die ontwapeningskwestie ge
groeid is.
STRTJD OM HET KAMPIOEN
SCHAP VAN DEN VREDE
Het begon eigenlijk zooRus
land kwam met de vraag voor den
dag dat de geallieerden de sterk
te van hun strijdkrachten zou
den opgeven die in niet-vijandige
landen verbleven.
Deze vraag had in den grond
niks te zien met een echte zorg
om den vrede, maar was klaar
blijkelijk bedoeld om Engeland in
een lastig parket te brengen en
ook de Vereenigde Staten. Beide
Angel-Saksische landen hebben
inderdaad militaire afdeelingen in
Griekenland, Egypte, de Rhilipij-
nen, China en elders.
Moest het nu uit de opgegeven
cijfers blijken dat de EugeUchen
of Amerikanen op die punten veel
troepen liggen hebben, dan zou
den alle communistische partijen
over geheel de wereld een huil
concert aangeheven hebben te
gen die conservatieve reaction-
nairs die vrije landen onder hun
juk houden. Bleek het integendeel
dat de Angel-Saksers in die lan
den slechts over een geringe mi
litaire macht beschikken, dan
zouden diezelfde vijfde colonnes
niet geaarzeld hebben onmiddel
lijk burgeroorlogen te ontkete
nen.
Ex-vijandige landen en landen
zooals Polen, die als doorgangs
gebied gebruikt worden zouden
natuurlijk niet onder den maat
regel vallen.
Groot-Brittannië en de Ver
eenigde Staten hebben dit spel
dan ook doorzien, en hebben on
middellijk een tegenvoorstel ge
daan waarin gevraagd werd dat
ook de getalssterkte van de troe
pen in de bezette gebieden en de
doorgangslanden zou opgegeven
worden. Rusland was ook hierop
accoord. Dan was er echter nog
een moeilijkheid, die van de troe
pen in eigen land. Ook die opgave
moest volgens Engeland en Ame
rika worden gedaan en terecht,
want hoe gemakkelijk ware 't niet
een moeilijkheid: die van de troe
pen uit Duitschland, Polen en den
Balkan terug te trekken binnen
weinige dagen, om ze dan, na de
opgave en de controle weer naar
hun huidige pleisterplaatsen te
rug te sturen. Voor Engeland
en Amerika die al hun troepen
over zee te brengen hebben is dit
systeem werkelijk een onmogelijk
systeem. De afstanden zijn zoo
reusachtig en de scheepsruimte
zoodanig beperkt dat het onmo
gelijk is om daar dezelfde ma-
noeuvers uit te voeren als de Sov
jets dit te lande kunnen.
Dit begon nu in het vel van
de Sovjets te snijden, want al
hoewel niemand juist weet hoe
veel troepen zij onder de ivapens
houden, toch weet iedereen dat
hun legermacht momenteel ver-,
uit de talrijkste is.
En het eigenaardige van het
geval is nu weer dat Rusland zich
hier niet tegen verzet. Ze volgt
een nieuwe tactiek en zegt: op
gave van troepensterkte ook bin
nen de eigen grenzen. Goed, maar
dat alleen is onvoldoende, want
wat is men met soldaten zonder
wapens! Dus ook opgave van be-
wapzningssterkte- En zoo tracht
Rusland dit geval toch weer te
gen de Angel-Saksers uit te spe
ldt, want indien dit voorstel door
ping dan moest Amerika natuur
lijk voor den dag komen met
zijn atoombommen, raketvliegtui
gen, rabotten en andere gehei
men.
Zoo werd deze discussie over de
troepensterkte een echt kampi
oenschap. Om de beurt werd een
punt gemarkeerd, en de match
ging maar door.
Maar het laatste punt heeft En
geland toch gewonnen nl. dat
van de internationale controle.
Engeland had zich immers tot
nog toe niet zoozeer laten meesle
pen door dat woordengekraam
over ontivapening, want zooals
Frankrijk na den vorigen oorlog
zoo weet Engeland nu dat het bij
't uitbarsten van een nieuw con
flict het meeste gevaar loopt en
het eerst bedreigd is. Het hield
ei dan ook streng aan dat er
werkelijk zou gecontroleerd wor
den hoe groot de troepen- en wa
pensterkte is en of er iverkelijk
ontwapend wordt.
En nu gebeurde het zonderlin
ge feit dat Rusland, dat steeds
Legen elke controle op zijn gebied
geweest is, het voorstel steunde,
terioijl Amerika dat vroeger, in
het plan Baruch, zelf die controle
had voorgesteld, er nu tegen was!
Hoe is dat mogelijk, zou men
zeggen.
Wel kijk: niettegenstaande al
len bluf heeft de U.S.S.R. nog
iteeds het geheim der atoombom
niet ontdekt. Zij zijn dan ook
bereid groote offers te brengen
om Amerika er toe te verplichten
zijn atoombommen te vernietigen
en er-geen nieuwe meer te pro-
duceeren.
Amerika voelt daarentegen wei
nig lust om zoo maar alle soorten
vreemde controleurs toegang te
verleenen tot al de steunpunten
en basissen die het zoo wat over
de gelieele wereld heeft ingericht.
WAT STEEKT DAAR ALLEMAAL
ACHTER?
Wie de zaken op een objectieve
manier bekijkt, die ziet onmiddel
lijk dat er achter geheel dit spel
een combinatie steekt.
liet gaat zoo maar niet vanzelf.
Rusland dat tot nu toe, zoowel
te Neiv-York als te Parijs, onhan
delbaar geweest is, ivordt zoo
maar niet in één slag een on
baatzuchtige medewerker aan hei
werk voor den wereldvrede. Wel
nu de goede ivil van Rusland is
plots enorm groot: alle vraag
stukken die blijven hangen wa
ren omdat de Sovjets geen reden
wilden verstaan, worden nu in
een handomdraai opgelost: Tries
te, de scheepvaart op den Donau,
de herstelbetalingen aan Grie
kenland en Yougo-Slavië, de ont
wapening, enz., enz.
Er moet bijgevolg iets gebeurd
zijn dat de Russen er toe heeft
doen beslissen totaal van tactiek
te veranderen en hun geweer op
het ander schouder te plaatsen.
Ongetwijfeld moet de uitleg
hiervoor gezocht worden in de
geheime besprekingen die Byrnes
en Molotov verleden week samen
hebben gehad, want zoo koppig
en onverbiddelijk als de Russen
voordien ivaren, zoo toeschiete
lijk en redelijk zijn ze sedertdien
geworden. Ja, ze zouden zelfs al
wijzigingen toestaan op stuk van
vetorecht! Denk eens aan.
De kwestie komt bijgevolg hier
op neer: welke koopjes hebben
Byrnes en Molotov daar met el
kaar gesloten, of hoe heeft Ame
rika daar Rusland aangepakt.
Er zijn nu wel menschen die
vreezen dat de twee staatslieden
daar werkelijk een koopje geslo
ten hebben ttz. dat zij de wereld
in twee invloedssferen verdeeld
hebben en elkaar beloofd hebben
dat ze in mekaars invloedssfeer
niet zouden tusschenkomen. Zoo'n
herhaling dus van het Duitsch-
Russisch niet-aanvalspact van 23
Augustus 1939, maar deze keer op
wereldschaal in plaats van op
Europeesch plan.
Gevoelige zielen zullen natuur
lijk en onmiddellijk uitroepen:
dat kan niet ivaar zijn, want
Amerika kan met de bolsjewisten
niet overeenkomen en kan zeker
geen bepaalde deelen van de we
reld aan de Sovjetdictatuur prijs
geven!
Kalmpjes aan, want Amerika is
imperialist en wil zaakjes doen.
En bij zaken en imperialisme
komt nu eenmaal geen gevoel te
pas en is het beter een goed ac
coord te hebben dan een slecht
proces. Zoo'n geheim verdrag is
dus zeker niet uitgesloten.
En toch hebben wij moeite om
het aan te nemen, want welke
invloedssfeer zou Rusland kunnen
toegewezen zijn, buiten de lan
den die ze nu werkelijk in haar
greep heeft? China niet, want
Amerika heeft dit land absoluut
noodig als afzetgebied voor zijn
enorme productie. Het Midden-
Oosten of het nabije Oosten ook
niet, ivant daar zal het toch zijn
petroleumvelden niet afstaan
Over Afrika is van zelfs geen
spraak en West-Europa kan Ame
rika niet opofferen zonder zijn
eigen flank bloot te stellen, want
de Russen aan de Kanaalkust wil
zeggen Engeland bezet en de aan
val op de Atlantische Kust van
Amerika ingezet.
Over nieuwe gebieden kan er
dus moeilijk spraak geweest zijn
en wanneer het alleen zou gegaan
hebben over het behoud van de
landen die nu in den Russischen
greep zitten, dan begrijpen ivij
niet waarom de Sovjets hiervoor
al die toegevingen zouden doen,
want die landen hebben ze nu
toch onder den knoet.
Wij vreezen dan ook niet dat
Amerika ons bv. verkocht heeft
tegen een stuk Mongolië of ik
iveet niet wat.
Maar dan? Wat is er dan wel
tusschen Byrnes en Molotov ge
beurd?
Wij iveten het niet, maar we
zien toch alvast twee mogelijk
heden.
Het is in de eerste plaats niet
uitgesloten dat Byrnes eens en
voor goed zijn tanden zou ge
toond hebben aan Molotov. Men
weet inderdaad dat veel Ameri
kanen overtuigd zijn dat de oor
log met Rusland onvermijdelijk
is, en dat het dus maar best ware
er onmiddellijk mee te beqinnen
in plaats van Stalin dezelfde kans
te geven tot wederopbouiv en her
bewapening die men aan Duitsch
land gegeven had.
Byrnes kan dus als volgt tot
Molotov gesproken hebben: Luis
ter vriend, ons geduld is ten ein
de. Ge kunt van nu voort kiezen:
ofwel ernstig meewerken op in
ternationaal plan, ofwel atoom
bommen op Moskou, Leningrad,
Stalingrad. Kieio, enz., enz...
Waarop Molotov natuurlijk zou
moeten toegegeven hebben, want
Rusland is voor 't oogenblik niet
tegen Amerika opgewassen.
Ofwel is het er veel simpeler
en minder oorlogsachtig aan toe
gegaan.
Iedereen weet dat de Sovjet-
Unie ten grooten deele vericoest
is. Daarom bestelen zij al de door
hen bezette landen en voeren zij
geheel de Duitsche industrie weg
naar Rusland. Maar al wat ze op
die manier kunnen pakken is nog
lang niet voldoende om hun land
terug op te bouwen.
Daarvoor hebben ze vreemde
hulp noodig. En wie kan nu hulp
verleenen in deze ontredderde
ivereld tenzij Amerika. Het is dan
ook sedert lang dat Rusland
tracht een leening van de Ver
eenigde Staten los te krijgen.
Nu kan het best gebeuren dat
de nood in Rusland zoo dwingt
dat ze die leening absoluut moe
ten hebben, ook al moeten zij er
zware politieke toegevingen voor
doen... zooals ze tijdens de afge-
loopen week op de vergaderingen
van de O.V.V- hebben gedaan.
Misschien is dit een eenigszins
naïeve veronderstellingmaar is
het toch niet kenschetsend dat
de Russische afgevaardigde Vi-
chinsky voor een vergadering te
New-York, waarop 15.000 perso
nen aanwezig waren, vooral den
nadruk legde op de noodzakelijk
heid commercieele betrekkingen
te hebben met de kapitalistische
landen?
Het zou ons niet verwonderen
dat daar de uitleg te vinden is
voor de Russische ommekeer: ze
kunnen niet meer weg zonder het
Amerikaansch crediet.
Nu zal het er echter op aan
komen er over te ivaken dat Rus-
land het geld van Amerika niet
misbruikt om wapens te smeden
tegen Amerika, zooals Duitsch
land dat tusschen de twee oor
logen heeft gedaan.
In afwachting dus van een ern
stige ontivapening en het oprich
ten van een wereldleger ten dien
ste van een echte wereldmacht,
zal het maar voorzichtigst zijn,
zooals Bevin het onlangs nog uit
drukte, door wederzijdsche ver
dragen de veiligheid van het eigen
land te beschermen.
Het kan zijn dat Rusland het
eerlijk meent, maar het zal eerst
vele en harde bewijzen moeten
geven vooraleer wij het aanne
men. V. WESTERLINCK.
ONS MINISTERIE VAN LAND
BOUW, VERZEKERAAR
Hr Lefebvre, Minister van Land
bouw, heeft bij de Kamer een wets
ontwerp ingediend ertoe strekkende
een fonds voor veeverzekering te
stichten, dat onder het gezag zou
blijven van dit Ministerie.
De premiën zouden worden geëischt
door de gemeenteontvangers of in de
slachthuizen, en dit bij het slachten
van dieren of den invoer ervan. De
opbrengst der premiën zou moeten
worden, gebezigd om schadeloosstel
ling te geven aan de veehouders die
dieren verliezen of zoo zij zich van
waaröelcoze dieren ontdoen om 'bete
re aan te kweeken. De opbrengsten
zouden eveneens gebezigd worden tot
oprichting van centra waar entstof
fen zouden worden voortgebracht ter
bestrijding van de veeziekten enz.
Minister Lefebvre zal van zijn Mi
nisterie dus een veeverzekeringsin-
stelling maken, en meteen alle mu
tualiteiten voor veeverzekering wel
ke uit privaat initiatief zijn gespro
ten, uitschakelen.
JEE DE SCHUYFFELEER ONT
VANGT HET KRUIS
PRO ECCLESIA ET PONTEFICE
Kan. Cardyn heeft, in naam van
Z.H. de Paus, het Kruis Pro Ecclesia
et Pontlflce overhandigd aan Heer
Jet De Schuyffeleer, voovmalïgen na-
tipnalcn voorzitter der K.A.J.
Hr De Schuyffeleer, die erg gewond
werd bij het vliegtuigongeval te Gan
der vertoeft nog steeds in het Gast
huis te Brussel. De wonde aan zijn
been, veroorzaakt door het afzetten
van een voet, is heelemaal dicht, maar
zijn brandwonden zijn nog niet heele
maal genezen. Binnenkort zal hij
evenwei het Gasthuis mogen verla
ten.
ONZE LEGERSTERKTE
MINISTER DE FRAITEUR
VOORZIET 73.500 MAN
Kolonel de Fraiteur, minister van
Landsverdediging, heeft op het bu
reau der Kamer een wetsontwerp
neergelegd waarbij het aantal sol
daten voor 1947 wordt vastgesteld.
De minister stelt voor 48.600 dienst
plichtigen en 24.900 beroepsmilitairen
onder de wapens te houden. De dienst
plichtigen zouden ingedeeld zijn als
volgt: 40.000 in het gewone leger,
550 in de Zeemacht, 1.750 in het
vliegweren en 6.300 in de economische
eenheden, zooals sedichar, wachtba-
taljon's, enz.
Van de beroepsmilitairen zouden
er 20.000 tct het leger en de econo
mische diensten behooren, 400 tot de
zeemacht en 4.500 tot het vliegwezen.
Dit zou een gemiddeld totaal vor
men van 73.500 manschappen. Een
deel der dienstplichtigen van de klas
se 1946 en een deel der klasse 1947
zou in den loop van 1947 onder de
wapens geroepen worden.
DE C.V.P.
EN DE KONINGSKWESTIE
«Le Soir» beweerde dat de C.V.P.
het wetsvoorstel dat zij ingediend
had bij de Kamer en voorstellende
het houden van een referendum over
de Koningskwestie, zou teruggetrok
ken hebben. Naderhand is gebleken
dat dit bericht, zuivere onwaarheid
was en door het blad louter werd ge
fantaseerd.
TUSSCHENKOMST VAN DEN
STAAT TEN BATE VAN
DE N.M.B.S.
Einde 1945 had de Nationale Maat
schappij van Belgische Spoorwegen
een tekort van 2.366 miilioen frank,
waarvan nog 88 miilioen van voor den
oorlog.
De Belgische Staat heeft evenwel
besloten een groot deel van deze
schuld op zich te nemen, o.m. zeke
re tekorten voortspruitende uit den
oorlogstoestand eoodat het globaal
tekort voor de N.M.B.S. zou worden
teruggebracht op 600 miilioen.
Het Ministerie van Economische
Zaken vestigt de algemeene aandacht
op het feit dat enkel de reglemen-
iteering betreffende de rantsoenee-
ring der textielgoederen vanaf 1 De
cember 1946 afgeschaft is.
De reglementeering betreffende de
prijzen dezer waren blijft wel te ver
staan in haar geheel geldig; er zal
ten andere overgegaan worden tot
een versterking der controlemaatre
gelen,
De zigeuners behooren tot het
schilderachtige uitzicht onizer wegen.
Met den oorlog hebben ze 't niet ge
makkelijk gehad. Nu zijn ze daar te
rug.
Langs de straat kernen ze aangere
den: een zAgeunerskolonle met ver
sleten, krakende woonwagentjes, slor
dige wouwen, onbekommerde man
nen, wilde natuurkinderen, wat hooi
en wat paarden, een rommel van
potten en pannen, groote hoeden, ko-
ieurige sjaals, wijde rokken... Elkeen
komt er eens naar kijken, en ziet ze
met een zucht van verlichting verder
trekken.
Zoo wa.s het gister, zoo is het al
eeuwen. Hetzelfde volk, dezelfde schrik
waarmede re dorpen en gehuchten
vullen, dezelfde slechte reputatie.
Ze zijn een volk op hun eigen,
een staalt binnen den staat. Zie trek
ken zich niks aan van belasting, sol
datendienst, re laten Boergonje maar
waaien.
En wij allen we hebben ons al
meer dan eens de vraag gesteld: Van
waar zijn ze toch uitgekropen? Hoe
lang dolen ze al rond? Hoe leeft dat
volk wel? En meer andere vragen.
We zullen aan onze weetgierige le
zers een antwoord trachten te geven
op al deze 'belangwekkende vragen.
Vanwaar komen de Zigeunerstam-
men?
Eigenlijk uit het verre Indië, uit
het hartje van Azië. Reeds in de
jaren 800 hadden ze voet gezet op
het Europeesch vasteland, te Byzan
tium, om zich vooral gedurende de
15» eeuw over gansoh Europa te ver
spreiden.
Wij leven tegenwoordig in den tijd
van de vliegtuigen, die de jonge
meisjes in de gelegenheid stelt om
een zeer gezochte bezigheid te vin
den. De stewardess moet zoo een
beetje van alles kennen. Zij moet
verscheidene talen machtig zijn, zie
ken kunnen verzorgen en met kinde
ren kunnen omgaan en, voor alles,
moet zij de kompagnie vertegen
woordigen en de reisgenooten hun
luchtreis zoo aangenaam mogelijk
laten doorbrengen. Maar als men het
meisje in uniform op de foto ziet
mag men wel denken dat alles in
orde zal zijn.
Meeste» onre voor-vaderen uit d«
Jaren 1400 uit hun graf opstaan, ze
zouden er even raip weer terug in
springen bij het zien van al die ver
anderingen van tale, kleedlj, uitvin
dingen, modem leven. Doch rees er
een zigeuner-koning op, uit dez«
eeuwen, hij zou zich nog even aarts
vaderlijk kunnen gaan neerzetten
bij zijn horde, dezelfde taal spreken,
helpen vloeken en stelen, en leven
lijk God in Frankrijk!
Toen de Westersche volkeren van
Europa, waartoe ook onze stam be
hoort, die zwartharige onverzorgde
bende zagen aankomen waren re niet
alleen verwonderd, doch ook zeer be
vreesd. Want ze waren in errke'e Ja
ren fel van remit a tie veranderd. Ze
heetten zich zelf Rom& en beweer
den dat ze van over een breed, water
gekomen waren. Hun st.'el en hun
eeniee .stiel was toen' reeds: noti'dék,
paarden beslaan, zingen, schuifelen
en dansen, zwarte kunst en waaxzeg-
sjerit. Godsdienst, wetten, elzen vas
te levensvormen waren onbekende
dingen voor hen. Lezen en schrijven
nog veel minder.
Eeuwen lang hebben ze t ln ons
werelddeel bont en goed gemaakt-,
dank de onwetendheid en llohtgeloo-
vlgbeid der goegemeente. Nu eens
waren ze een groep bedevaarders uit
Ezypte. waar bun vaderen het «eloof
verzaakt hadden. Natuurli-'k durfde
geen er.teele christenziel uit de Mid
deleeuwen de Zigeuners een stroo in
den weg leggen. Zoo geraakten, zo
dan overal binnen. Reeds 1n 1415 wa
ren er ruim 14.000 in Italië. Toen
men begon in te zien dat ze een blij
vende gcesel zouden worden voor
West-Europa, was er geen tijd om er
veel aan te. denken. Ome streken
werden immers gedurig dcor onon
derbroken oorlogen geteisterd.
En zoo hadden de Zigeuners dB
handen en voeten vrij. Om eên ge
dacht Ibe hebben over het zigeuner-
volk ie van toen. moeten we maar eens
de meer dan 599 .iaar oude waar
schuwing leren, die de stad Bazel
uitvaa.rdi^de om haai- bevolking op
hun hoede te brengen.
Dat volkje kent den truk ooi hun
lichaam met afzichtelijke brandwon
den te overdekken. Geweldige man
nen loopen rond, meh lange messen
en vertellen dat ze iemand vermoord
hebben en dat ze een zware geldstraf
moeten betalen, zoo niet dat het coi
hun lijf gaat. Van anderen is hun
gezicht zoodanig initreemeerd dat ge
zoudt zweren dat hét uitterende lie
den zijn. Dan hebt ge blinden met
vodden voor de oogen die ln bloed
drenken. Naar hun aeg-ven zijn het
slachtoffers van een rooversoverval
in 't bosch. en werden re met gloeien
de ijizers de oogen uitgestoken. Ge
lukkig werden ze door medelijdends
voorbijgangers gered. Anderen ver
stoppen hun vod,den, wrijven zich In
met. brandnetels teren t bevriezen en
gaan aan de kerkportalen hurken,
halfnaakt en deerniswekkend, om al
dus aan een nieuw pak te geraken.
Dan hebt ge er nog die zich laten
in de boelen klinken en een vrees
lijk misbaar maken als krankzanni-
<ren of als bezetenen, en hun gelei
ders vertellen hierbij dat ze naar zulk
of zulk heiligdom moeten gaan die
nen, cm van den duivel verlost te
zijn, en dat ze daartoe girder een
kaars van twaalf pond ws.s zullen
moeten offeren, om van hun kwaal
bevrijd te zijn.
Toch waren de menschen niet al
len uilen in deze tijden en zagen ze
duidelijk in, met wat soort van .ge-
meene bedriegers ze hier te doen
hadden.
(Zie vervolg 5' blad.)
Het Fostbeheer is reeds bezig
de abonnementsprijs- voor 1947
te innen.
Gezien de onzekerheid van
papier- en andere prijzen, kun
nen wij enkel den prijs vaststel
len voor een half jaar.
De abonnementsprijs voor de
zes eerste maanden van 1947" be
draagt 50 fr.
Daar de postbode slechts één
maal het kwijtschrift komt aan
bieden, verzoeken wij beleefd
onze geachte Postabonnenten dit
bedrag te willen gereedleggen,
om het bij het eerste bezoek
van den Postbode hem het te
willen overhandigen.
Aan allen bij voorbaat dank.
op postcheckretesninig 47.63.60
van c Het Wekelijksch Nieuw»
Poperinge, zal ons blad ontvan
gen van nu tot einde Juni 1947.
A
in postzegels en ontvangt ons
blad onder band van nu tot
Nieuwjaar. Intusschen zal de
Post 59 fr. komen ontvangen
voor regeling postabonnement
halfjaar 1947.
worden vriendelijk verzocht, vóór
einde Januari as., de atoonne-
mentsprije 3 Belg. fr. per
week cars 1e laten geworden.
Bes; is cms het bedrag doen op
sturen door een Familielid dat
in België verblijft.
DIT GAAT OP 3 MANIEREN:
1. - Vraag aan onzen Verkooper dat hij U wekelijks HET WEKE
LIJKSCH NIEUWS» thuis bestede. Hij zal dit stipt doen aan den
prijs van 2 frank per nummer.
2.- Geef uw adres op aan de Bode wanneer hij bi.1 U aan huis kemt
en vraag hem een abonnement op het WEKELIJKSCH NIEUWS
3. - Vul onderstaand inschrijvlngsbulletijn in (knip het uit) en steek
het in een OPEN omslag met zegel van 10 centiem. Stuur uw omslag
dan af aan «HET WEKELIJKSCH NIEUWSGasthuisstraat 19,
Poperinge.
Ondergeteckcnde begeert een postabonnenment:
NAAM
ADRES
GEMEENTE (STAD)
(Handteeken)
Wie volgens manier 2 of 3 ©en abonnement vraagt., zal enkel
ons blad; ontvangen met Januari 1947.
Wie ons blad seffens begeer;, sture bij den omslag 6 Ir. tn
postzegels, en wij zongen voor het owerige.