DE WEEK IN ONS LAND
Vastenbrief 1948 van 1 Ex. Mgr Lamiroy, Bisschop van Brugge
Zijn er te veel
Middenstanders
Hef Vraagstuk
Emiel Hullebroeck 70 Jaar
vkk de Middenstand
DE UITBETALING VAN DE
COMPENSATIEBONS
UIT HET STAATSBLAD
TERREINAFSLUITING
DOORGEBROKEN TIJDENS
VOETBALWEDSTRIJD
TE BRUSSEL
Twintig gewonden.
DE AS VAN GANDHI IN DE HEILIGE RIVIER GEWORPEN
RIJKSWACHTER
UIT MALMEDY
WINT VIJF MILLIOEN
HET BEELD VAN
O. L. VROUW VAN FATIMA
NAAR AFRIKA
INGESCHEEPT
22* INTERNATIONALE
JAARBEURS van BRUSSEL
AUTO VAN
BRUGSE JONGE DAME
MET 11 Ksr. SIGARETTEN
AANGESLAGEN
RUSSISCH GRAAN
VOOR BELGÏE
CHURCHILL
VIJF KEER GROOTVADER
VIERLING
IN PENSYLVANIE
HOEVEKNECHT NEERGE
STOKEN TE BAVIKHOVE
ZONDAG IN DE KERK
KABOUTERKENS!
PRIESTERBENOEMIÏ;LJi
H. PRIESTERWIJDINGEN
MEID VERONGELUKT
TE BELLE
dood tai gttofc'
«c HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 21 Febr. 1948. Blz. 2.
n.
de middenstand het
hoofd opsteekt om zijn bestaansrecht
te r<
eljre*»aal
id opsteek
erdtedigen krijgt hij hetzelfde ver-
Wijs- te horen: Gij zijt overbezetI De
i H-uidentens vragen twee honderd kilo
i solen om hun winkel te verwarmen.
Jet Ministerie antwoordt: Eigenlijk
lebt gij recht op 500 kg. zoals de
jloemenwinkels en de zadelmakers,
tnaar gij krijgt geen gram want gij
üjt veel te talrijk
Het naiddenstandsverbond vraagt
ütat de comipensatiebons zouden wor
'den toegekend aan de niet-gepen-
Bionneerde ouderlingen en aan de
(handelaars die minder dan 40.000 fr.
'per jaar verdienen en de Minister
antwoordt: Ik weet het, de verdeling
der cömpensatiebons is onrechtvaar
dig, maar wij kunnen er niet méér
toekennen omdat het te kostelijk zou
Komen en omdat ge te talrijk zijt.
De middenstand protesteert tegen
de onmenselijke controle en de onmo-
j'gelijke inkrimping van zijn officiële
'^Winstmarge, en de Eerste Minister
tdept uit in 't Parlement:
EK ZIJN 100.000
MIDDENSTANDERS TE VEEL!
1 En met het simpel gebaar van een
Jongen die zijn marbels van broekzak
'erwisselt voegt hij eraan toe:
En
Er- zijn 18.000 arbeiders die kolen
't Is dos kwestie van 100.000 midden
standers af te schaffen en er arbei
ders van te maken. Liefst mijnwer
kers, want, zo gaat dhr Spaak verder
c Er zijn 18.000 arbeiders die kolen
loskappen en er zijn 12.000 tussen-
ersonen die de kolen tot bij de ver-
ruiker brengen.
En inderdaad, op het eerste zicht
fcljn dat argumenten waarmeê men
den boer van zijn paard zou slaan. De
spolitiekers knikken bezorgd en de
dagbladen wijden er. hoofdartikels
yaan. En iedereen vraagt zich af hoe
nen hei zal klaarspelen om die 100.000
Overtollige middenstanders te «pro
letariseren Welnu, al deze mensen,
net de Eerste Minister aan het hoofd,
runnen misschien zeer knappe en op
tam domein zeer bevoegde mensen
Jtijn, maar waar ze dergelijke bewe
ging onberedeneerd op de markt gooi
en moeten wij hen zeggen dat zij de
bal misslaan, want
DIT VRAAGSTUK IS NIET ZO
SIMPEL!
Indien er, alles samen genomen,
.Veel. meer middenstanders zijn dan
(Vroeger dan moeten wij eerst toege
ven dat er ook meer mensen zijn dan
(Vroeger. Indien we verder vaststellen
dat er meer middenstanders zijn per
1 duizend, mensen dan vroeger dan
(moeten we er ook aan toevoegen dat
de bevolking er thans andersuitziet
dan vóór honderd jaar. Er zijn meer
ipudëre mensen, en er zijn minder
(kinderen. Er zijn dus meer mensen
.('die werken, en minder mensen waar
dóór moet gewerkt worden. Daaruit
"(Volgt dat er niet slechts te veel mid
denstanders, maar ook te veel werk
lieden zijn, dat er te veel handen zijn
die schoenen maken en te weinig
IVoeten die schoenen verslijten. Een
derde vaststelling is de volgende. In
dien er meer mensen zijn om de goe
deren te verdelen dan om ze te fabri
ceren,'Is dit ook niet een gevolg van
de mecanisatie der productie? Een
bepaalde machine kan twintig werk
lieden uitschakelen, maar totnogtoe
iheeft men geen machine uitgevonden,
ie twintig winkels overbodig maakt,
dag waarop onze radio-ontvang-
jppst niet slechts muziek maar ook.
Waren zal aan huis bestellen zullen,
er inderdaad honderdduizenden win
kels afgeschaft worden, maar zóver
Zijn we gelukkig nog niet.
Na deze beschouwingen die nodig
Zijn om het vraagstuk van de over
bezetting van de middenklasse in het
juiste daglicht te stellen, kunnen we
hu met meer omzichtigheid de kern
Van de zaak aanpakken, en kunnen
We nu inderdaad toegeven, zonder
•h cijfer vooruit te zetten
SOMMIGE
MIDDENSTANDSBEROEPEN
ZIJN ZEKER OVERBEZET.
Dit geldt voornamelijk in de sec
tor van de handel, van de verdeling
dér goederen. Maar wanneer we on
middellijk daarop de oorzaken van
deze overbezetting nagaan zien we
drie voorname kwesties op de voor
grond treden:
1) Het vreemdelingenprobleem;
2) De cumul;
3) De al te gemakkelijke vestiging
van nieuwe handelaars.
V/ij nemen deze drie vraagstukken
één voor één onder de loupe: Over
he t eerste zullen we misschien beter
Ingelicht zijn als de volkstelling ons
Zal leren hoeveel vreemdelingen er op
dit ogenblik in ons land zijn. Niemand
kan het op 100.000 na zeggen. In
leder geval blijkt uit een grondige
studie van de Limburgse Volksverte
genwoordiger Dr Dexters, dat er op
10 middenstanders zeker 1 vreemde
ling is. Deze vreemde handelaars,
meest Nederlanders, Fransen, Italia
nen, enz., zijn vooral actief te Brus-
eel. Antwerpen, langs de kust, ln de
Ardennen en rond de kolenbekkens.
Tal Van verplaatste personendie
Sinds de bevrijding naar België kwa
men om in de kolenmijnen te werken,
vonden het gemakkelijker ijsroom te
ve-kopen of als leurder in alles en
nog wat de baan te doenWil dit
nu zeggen dat wij die mensen hun
bestaan niet gunnen? Hoegenaamd
niet! Maar er zit «rijp en groen»
tussen die vreemdelingen, en daarom
Vinden wij een ernstige vreemdelin
gencontrole noodzakelijk. En wanneer
de m!ddenstandsberoepen volzet of
overbezet zijn is het normaal dat on
ze eigen landgenoten vooraf door de
Staat beschermd worden. Daarom Is
de eerste stap naar de zuivering van
öe middenstand een ernstige toepas
sing van de bestaande
WETTEN OP DE ACTIVITEIT
DER VREEMDELINGEN.
Het tweede vraagstuk is niet
minder ingewikkeld; Op vijf midden-
standsbedrijven is er één dat uitge
baat wordt door een loontrekkende of
door de vrouw van een loontrekkende.
Het zijn mensen die vooruit willen,
en daarom onze bewondering afdwin
gen. Maar is het niet verkeerd dat
iemand die als loontrekkende geniet
van al de voordelen der sociale wet
geving, van een flinke kindertoeslag,
Van compensatiebons, en later van
pensioen, zijn inkomsten tracht aan
te vullen door de niet-loontrefckende
die deze voordelen niet hebben, con
currentie aan te doen? Is het niet
verkeerd dat een loontrekkende ach
ter zijn uren karweitjes verricht te
gen te lage prijzen en aldus het be
staan ontneemt aan mensen die
daarvan moeten leven? Deze mensen
pijn gewoonlijk de grootste ontduikers
van belastingen. Ze kunnen zich ge
makkelijk verschansen achter hun
hoofdinkomen en een bespottelijke
fcanaifte indienen over hun bijver
dienste Daarom menen wij dat
waar zekere handelstakken werkelijk
overbezet zijn, men vroeg of laat de
belanghebbenden voor de keuze zal
moeten stellen tussen het risico van
een zelfstandige handelszaak en de
veiligheid van een loontrekkend be
roep.
Ten andere, wanneer de grootwa
renhuizen eerlang him concurrentie
kracht ten volle zullen ontplooien zal
het op de duur onmogelijk zijn nog
een handel uit te baten zonder er al
zijn tijd en vakkennis voor ln te zet
ten, zonder zekere vormen van orga
nisatie en samenwerking en zonder
stoutmoedige modernisering. De twee
de etappe in de zuivering van de
middenstandsberoepen zal dan ook
onvermijdelijk zijn
DE UITSCHAKELING
VAN DE CUMUL.
Ten slotte moeten we toegeven dat
een groot getal arbeiders sinds de
oorlog naar 'do middenstand zijn
overgegaan. Eigenlijk is dit zeer nor
maal. De arbeider die vooruit wil en
zich opwerkt streeft natuurlijk naar
de zelfstandigheid. Een regelmatige
toevoer van de beste arbeiders kan
de middenklasse slechts versterken en
moet dus worden toegejuicht. Maai
de kwestie is hier, dat vele nieuwe
middenstanders het slechts geworden
zijn dank zij de oorlogsomstandighe
den en de zwarte markt. Velen heb
ben er smaak in gevonden winst te
maken door woekerpraktijken waar
voor niet de minste vakkenis nodig
was. Bij velen heerst de misopvatting
dat iedereen commerpantkan
worden, en dan niet meer moet wer
ken. En ook hier ligt de schuld bij
de Staat die de vestiging van nieuwe
middenstandsbedrijven bijna onvoor
waardelijk heeft toegelaten. Het twij
felachtige certificaat van burger
deugd was omzeggens de enige voor
waarde die gesteld werd.
Welnu, wij zijn ervan overtuigd dat
het middenstandsberoep slechts zal
gezuiverd worden door
EEN GEZONDE VESTIGINGSWET.
Een dergelijke wet heeft in Neder
land reeds haar vruchten afgeworpen.
Ieder burger die een winkel wil ope
nen moet beantwoorden aan zekere
voorwaarden van eerlijkheid, kapi
taalkracht of krediet en beroepsbe
kwaamheid. Hij moet drager zijn van
een' middenstandsdiploma dat gege
ven wordt na een speciale kursus
waarvan de stof voor ieder beroep
door de betrokken beroepsvereniging
werd vastgesteld. Wanneer wij niet
alleen de bestaande middenstandsbe
drijven willen beschermen maar ook
het beroep zelf willen ln stand hou
den tegèn de groeiende concurrentie
van het grootkapitaal zullen wij tot
zulke wet onze toevlucht moeten ne
men.
Zo ziet men dat het gemakkelijk is
uit te roepen: Er zijn er 100.000 te
veel». Maar waar men de aard van
dé ziekte onderzoekt en ernstig over
weegt hoe men de patient zal opere
ren, ziet men dat dit een ander paar
mouwen is. En men antwoordt dan
spontaan:
DOKTER, GENEES UZELF!
Onderzoek Of er ook geen staatsbe
dienden te veel zijn. Of die dichtbe
volkte burelen van uw twintig Minis
teries,' waar onze centen in verdwij
nen en waar duizenden hun tijd do
den met dikwijls overbodig of nutte
loos papierbemorsen, ook niet voor
zuivering vatbaar zijn. Want alvorens
de bijl in de boom te slaan, moet men
eerst heel het bos doorwandelen en
beginnen met het overbodig struik
gewas en kreupelhout te verdunnen.
Eerst dan zal men kunnen zien welke
bomen in de weg- staan.
't Vervolgt.
De bons der compensatievergoedin
gen door de handelaars aangenomen
en voor de maanden December 1947
en Januari 1948 uitgegeven zijn 'be
taalbaar aan de loketten der Nationa
le Bank tot en met 21 Februari.
De bankinstellingen van het land
mogen tot dezelfde datum de bans
uitgegeven voor dezelfde perioden
aannemen.
GEBRUIK VAN EIEREN IN
BROOD- ÉN BANKETGEBAK
TOEGELATEN
Het Staatsblad van heden maakt
een besluit bekend, betreffende het
gebruik van eieren in de brood- en
banketbakkerijen. Vanaf heden aal
het gebruik van ongepelde eieren,
toegelaten zijn voor het vervaardigen
van alle banket- of bakkerij produc
ten.
Op 20 Februari werd Emiel Hulle
broeck 70 jaar. Wie, onder degenen
die hem gekend hebben, die hem ooit
mochten horen spreken en zingen, of
die zelf zo dikwijls zijn jeugdige, fris
se liederen gezongen hebben, wie kan
liet geloven? Hullebroeck, die zijn
volk leerde zingen, die liet honderden
mooie liederen geschonken heeft, zag
het levenslicht op 20 Februari 1878
te Gentbrugge. Geboren uit het sim
pele Vlaamse werkersvolk, is hij heel
zijn leven dat volk trouw gebleven
en heeft hij er voor getoondicht en
gezongen worden, ja, dat hij zelf
heeft hij het niet bezongen?
Is het niet jammer te moeten vast
stellen dat zijn liederen niet meer
gezongen worden, ja, dat hij zelf
niet meer gekend is door de genera
tie onder de dertig? Hoe komt het?
Nochtans hebben zijn liederen niets
aan bekoorlijkheid, frisheid en zan
gerigheid ingeboet. Zou 'het niet lig
gen aan die vloed van volks- en we
zensvreemde muziek en schlagerrom-
mel die ons komt overgewaaid uit
het buitenland en die hart en oor
sluiten voor het schone en edele van
eigen bodem
En onze jeugdverenigingen, zingen
zij n>iet veel meer stap- en gezel
schapsliederen op vreemde melodieën,
die wel mooi kunnen klinken, maar
die toch niet van ons zijn, die niet
tot ons hart spreken?. Nochtans,
onze Vlaamse toondichters en bijzon
derlijk Emiel Hullebroeck, hebben
toch ruimschoots gezorgd voor lie
deren die niet moeten onderdoen
integendeel voor 't schoonste wat
uit de vreemde komt. Me dunkt dat
liet een taak is van onze jeugdbewe
gingen weer te grijpen naar liet eigen
Vlaamse lied en het weer te doen
klinken in onze gezonde, opene luch
ten...
Hullebroeck werd geboren uit een
voudige lieden die in die zoge
naamde goede oude tijd hard
moesten werken om hun vijf kinde
ren te kunnen groot brengen. Van
in zijn prilste jeugd voelde de jongen
zeer veel voor muziek en op 'twaalf
jarigen ouderdom was hij reeds leer
ling van het Gents Conservatorium
waar hij orgel, harmonie en compo
sitie studeerde.
Daar hij overal als te jong werd.
aangezien om als orgelist te worden
aangenomen werd hij muziekbestuur-
der van verschillende volksmaatschap
pijen.
In dien tijd stichtte hij het Gentse
a capella-koor en bestudeerde dan
ook de werken onzer oude Neder
landse polyfonisten. Met dit koor be
haalde hij de hoogste onderscheidin
gen in binnen- en buitenland en wel
voornamelijk in Frankrijk te Rijsel,
Parijs, Reims en Brest.
In 1904 trad liij voor het eerst op
als zanger en voordrachtgever in het
Algemeen Nederlands Verbond te
Gent. Dit was het begin van zijn
succes als varende zanger, hier en
over de grenzen.
In zijn voordrachten behandelde hij
de geschiedenis van het Vlaamse
volkslied en als voorbeeld van wat
liet gezonde volkslied moet zijn, zong
hij zijn eigen liederen, die wij nu nog
zo graag zingen. Het was de tijd van
Moederke alleen dat ons nog
steeds opnieuw ontroert en dat ver
taald is in het Zuid-Afrikaans, het
Duits en het Engels.
Hij bracht het frisse, levende volks
lied van dorp tot stad, van land tot
land. Hij bracht het in Engeland,
Zwitserland, Italië, ja zelfs in Sint-
Petersburg. En overal viel hem een
buitengewoon succes ten deel.
In de oorlog 14-18 geraakte hij als
vluchteling in Nederland waar hij zijn
levenswerk voortzette. In 1915 trok
iiij naar Nederlandsch Indië.
Na de oorlog zong hij weer in bijna
alle steden cn dorpen van het Vlaam
se land. Velen zullen zich zijn op
treden herinneren hier in onze West
hoek.
In 1920 onderneemt hij een reis
naar Zuid-Afrika waar hij op 63
plaatsen optreedt en in 1923 brengt
hij het Vlaamse lied in Amerika.
Doch niet alleen schittert Hulle
broeck als toondichter, zanger en re
denaar, maar ook als leraar, muziek-
bestuurder, beheerder en organisator
heeft hij zijn kundigheden bewezen.
Docht het best is hij gekend als
Schepper van die honderden liederen
die ons zo treffen door het volkse
en de eenvoud die er uitstraalt.
Wie zong er nooit dat blijvend-
mooie Moederke alleen En wie
beleeft er geen deugd -a.au nu nog
eens het Klompenliedeke» te zin
gen? Hoe dikwijls hebben de stu
denten in vreugd en plezier niet ge
zongen van «De Gilde viert» en het
Zuid-Afrikaanse Di'e Studentejare
gan verbij»? Wie is er nooit ont
roerd geweest door het innige De
Ooievaar»? Onder zijn meest beken
de liederen hebben we nog: «De
Wiegende Mijnwerker», «Hij die
geen liedje zingen kan Marleen
tje», «Tineke van Heule «De Dah
lia», Het Died van de Beiaardier»..
H'ij heeft heft goede lied in "dé
huiskring binnen gebracht en behan
delde dan ook met voorliefde het
huiselijk geluk (bv. Hemelhuis
de liefde, het ambacht. Ook over
Vlaanderen en zijn volk heeft Hul-
lebroek parelen van liederen voort
gebracht, als daar zijn't Died van
Nele«Vlaamse Kermis», «De
Blauwvoet
Om al dit schone ons zo kwistig
geschonken, om zijn langdurige taaie
arbeid in dienst van zijn land en volk,
om de vele zalige stonden die we
door zijn liederen genoten hebben,
danken we de grijze meester en bren
gen hem hulde. Op 20 Februari be
reikten hem dan ook de gelukwensen
uit ganj het land en van ver over de
grenzen in zijn fraaie woning te
Boschvoorde, waar hij zijn oude dag
doorbrengt, oog 'immer werkende
voor zijn volk. C. D.
Tijdens de voetbalmatch Union St-
Gillis - Anderiécht, welke Zondag jl.
te Brussel doorging en een enorme
belangstelling kende, brak een ter
reinafsluiting door. Tientallen toe
schouwers stuikten aldus over elkaar
naar beneden. Toen de bilan van de
ramp gemaakt werd, vond men dat
een 20-tal personen, meestal vrouwen
en kinderen, waren gewond geerden,
waarvan twee nogal ernstig.
'*»r m
Deze plaat is een der laatste foto's welke genomen werden van de ver
moerde Gandhi, namelijk toen zijn lijk opgebaard werd te New-Delhi, voor
het Birla-House, waar het voordien verblijf had gehouden. Een nichtje van
tie afgestorvene legt hier bloemen neer nevens het lijk, dat kort nadien
naar de oevers van de Joemmastroom zou worden gebracht, om er te wor
den verbrand. Wij meldden reeds hoe dit verbranden is geschied en
hoe de as van de grote Indische leider verzameld werd. Sedertdien werd
het grootste deel van deze as naar Allahabad overgebracht, waar de urne
in ontvangst werd genomen door Pandit Nehroe en andere personaliteiten.
Met een amphibiewagen werd dan, in aanwezigheid van een ontelbare
menigte, opgevaren tot aan de samenvloeiing van Ganges en Joemma, twee
heilige rivieren, waar de oudste zoon van Gandhi dan de as aan de wateren
heeft toevertrouwd. De dood van Gandhi heeft Indië nog geen rust be
zorgd. Te Bombay werden namelijk, bij aanpiakbrieven, bedreigingen geuit
aan Pandit Nehroe, wijl in Pakistan Moslems 500 huizen van Hindoes
hebben uitgebrand.
DE RUILVERKAVELING
VAN LANDBOUWGRONDEN
In kabinetsraad van Vrijdag 13 Fe
bruari jl. werd het wetsvoorstel in
zake ruilverkaveling van landbouw
gronden behandeld en goedgekeurd.
De ruilverkaveling heeft tot doel
een beter gebruik van de grond te
verzekeren door de verdeling der
gronden en de afstanden, die de uit
batingen scheiden, te verminderen en
in de plaats van verspreid liggende,
dooreenlopende of ingesloten perce
len, aaneenliggende stukken land
met een onafhankelijke toegang te
bekomen.
In het ontwerp wordt het principe
nagestreefd verspreide gronden, al
thans tijdelijk, samen te brengen,
nieuwe verkeerswegen aan te leggen
en eventueel werken van openbaar
nut of ter verbetering van de grond
uit te voeren, en daarna aan de eige
naars nieuwe percelen toe te wijzen,
zoveel mogelijk van gelijke opper
vlakte, kwaliteit en waarde als de
gronden, die zij voor de uitwerking
van de bepalingen terzake hebben
afgestaan.
HET VROUWENSTEMRECHT
Het wetsontwerp op het vrouwen
stemrecht gaat zijn verdere lijdens
weg.
Volgens het door de Socialisten ge
geven woord moest het ter behande
ling komen in de Kamer op Dins
dag jl. De Kamer aanhoorde even
wel de interpallatie van de Com
munist Lalmand over de arbeiscon-
flikten in het land en de daarop ge
geven antwoorden, met het gevolg
dat de kwestie andermaal uitgesteld
werd.
Anderzijds hebben drie Socialis
tische Kamerheren een amendement
op het wetsontwerp ingediend, ertoe
Strekkende aan de vrouwen slechts
stemrecht te verlenen met 1950. De
C. V. P.-groep van de Kamer kwam
evenwel bijeen om o. m. samen dit
amendement te bespreken en daarop
werd besloten geen duimbreed af te
wijken van het ingenomen stand
punt en het amendement Brunfaut-
Anseele-Van Belle te' verwerpen.
Ook de Socialistische Kamerleden
vérgaderden om deze kwestie te be
handelen en van hun zijde besloten
zij bedoeld amendement goed te keu
ren.
Woensdag werd dan door de Kamer
de bespreking over het Vrouwenstem-
récht ingezet. De Socialisten pleitten
voor het aanvaarden van het amen
dement Anselee-Van Belle-Brunfaut;
■de C. V. P. wees dit onvoorwaardelijk
van de hand wijl Minister Vermeylen,
namens de Regering, de zienswijze
toetrad dat het ontwerp diende goed
gekeurd zoals het was ingediend.
Na tussenkomst van talrijke spre
kers alsmede van de Hr Spaak, werd
het ontwerp andermaal naar de com
missies verwezen, maar Donderdag jl.
moest het evenwel andermaal ter
sprake worden gebracht.
Blijven beide groepen op hun res
pectievelijk standpunt, dan zou het
wel politieke moeilijkheden kunnen
bijbrengen.
Donderdagmiddag werd bekend ge
maakt dat in de commissie des mor
gens een compromis werd bereikt,
maar dat de onderscheidene kamer-
groepen daarover dan nog dienden
te beraadslagen en dat de Kamer in
de namiddag dan nog stemmen zou.
Zo mogelijk zullen wij de uitslag
hiervan onder «Laatste Berichten»
mededelen.
GEEN DUITSE KRIJGSGEVAN
GENEN MEER IN ONS LAND
Begin vorig jaar werkten er 60.000
Duitse krijgsgevangenen in onze ko
lenmijnen en in de landbouw» Sedert
dien werden zij naar huis gestuurd
en theoretisch zijn er thans geen
Duitse'krijgsgevangenen meer in ons
land.
Aan 5.500 dier Duitsers, die een
aanvraag indienden om in België
verder te mogên blijven werken, werd
hiervoor toestemming gegeven. Velen
onder hen horen thuis in de Ooste
lijke zone en verkiezen niet huis
waarts te keren.
Ongeveer 4.000 hunner werken in
de mijnen. Voorlopig is het hun nog
niet toegestaan hun families alhier
te laten overkomen. Die in de Wes
terse zones wonen, mogen regelma
tig in verlof gaan, en komen ook re
gelmatig naar België terug.
DE WERKLOOSHEID VERHOOGT
Sedert enkele maanden is de werk
loosheid in ons land steeds aan het
stijgen gegaan. Zo waren er in de
week van 1 tot, 7 Februari 70.400
volledige en 34.500 onvolledige werk
lozen, wat een verhoging van res
pectievelijk 1.400 en 1.3(10 tegenover
de voorgaande week betekent.
RONDSCHRIJVEN VAN
MINISTER STRUYE OVER TOE
PASSING VAN DE WET LEJEUNE
Krachtens de onderrichtingen van
dhr Lilar, de voorganger van dhr
Struye, was de regel dat incivieke
gedetineerden maar van de wet Le-
jeune konden genieten na de twee
derden der straf, behalve in uitzon
derlijke gevallen.
Naar wij vernemen, zou Heer
Struye, Minister van Justitie, de
toepassing van het rondschrijven
van dhr Lilar uitgebreid hebben.
Luidens een nieuw rondschrijven,
dat de Minister aan de gevangenis
directeurs zou gericht hebben, wordt
de administratie uitgenodigd, met
oog op de toepassing van de wet Le-
jeune, bij prioriteit te onderzoeken:
De gevallen van de oude lieden
van meer dan 65 jaar.
De gevallen van de gedetineerden,
die op het ogenblik der feiten nog
geen 13 jaar oud waren.
De gevallen der gedetineerden, die
op het ogenblik der feiten nog
geen 20 jaar oud waren.
De gevallen der vaders van meer
dan acht kinderen.
Deze maatregel vertegenwoordigt
onbetwistbaar reeds iets. Vooral, wat
betreft de jeugdige dilenquenten, be
antwoordt dit rondschrijven aan een
algemeen verlangen, dat zelfs door
de Communisten werd uitgedrukt.
Maar het is nog veel te weinig.
Moordenaars, bandieten, verkrach
ters kunnen van de wet Lejeune ge
nieten!
Waarom de incivieken niet, geval
len van echt verraad daargelaten?
DE TREK NAAR DE
GROTE STEDEN
Volgens tabellen over de beweging
der bevolking in 1946, verschenen in
het Statistisch Bulletijn, blijkt het
dat de trek van het platteland naar
de grote steden nog steeds aanhoudt.
Het Arrondissement Antwerpen
won 6.000 inwoners, het Arrondisse
ment Brussel won 11.000 zielen; Oost
ende, Brugge en Veurne zagen het
aantal hunner arrortdissementele in
woners met enkele honderden aan
groeien, maar behalve deze arron
dissementen was er verder bijna
overal verlies. Het land over het ge
heel genomen dient aangestipt, dat
het Vlaamse gedeelte 7.500 inwoners
verloor, het Waalse gedeelte won er
8.600.
Tevens dient verder aangestipt de
aanhoudende veroudering van de
Belgische bevolking, door het slin
ken van het geboorteaantal.
HET INKOMEN DER
GENEESHEREN EN ADVOKATEN
In onze vorige nummers wezen wij
reeds op het scherp conflikt dat ge
rezen was tussen de Hr Minister van
Financiën, die zorgt draagt opdat
elkeen zijn belastingen zou betalen,
en de HH. Geneesheren en Advoka-
ten, naar aanleiding van het opleg
gen aan deze vrije beroepen van een
boekhouding en een strookboekje.
Veel nieuws is omtrent deze be
twisting evenwel dezer laatste dagen
niet gekomen. Wat evenwel kan aan
gestipt, is een parlementaire vraag
gesteld door de Socialistische Sena
tor Bouilly, die gaarne had geweten
welke de aangegeven bedrijfsinkom-
sten zijn geweest van geneesheren,
heelkundigen en advokaten.
Uit het antwoord van de Minister
van Financiën blijkt dat in 1946:
1.526 Geneesheren en 33 heel
meesters verklaarden een inkomen
van minder dan 25.000 fr.; 1.398 ge
neesheren en 37 heelmeesters ver
klaarden een jaarlijks inkomen tus
sen de 25.000 en 50.000 fr.; 2.631 ge
neesheren en 70 heelmeesters ver
klaarden een jaarlijks inkomen tus
sen 50.000 en 100.000 fr. En tenslot
te 1249 geneesheren en 196 heel
meesters verklaarden een jaarlijks
inkomen van meer dan 100.000 ff.
Er zijn in ons land in totaal 2.675
advokaten en pleitbezorgers. Indien
wij hun eigen verklaring aan de fis
cus mogen geloven hadden 1.129 van
hen t. w. z. 41 in 1946 een inko
men van minder dan 25.000 fr. 594
d. w. z. ongeveer 20 verklaarden
hetzelfde jaar een inkomen tussen
25.000 en 50.000 fr.; 685 d. w. z. ca.
25 verklaarden een jaarlijks in
komen tussen 50.000 en 100.000 fr. en
eindelijk 267 d. i. amper 10 schij
nen behoorlijk de eindjes aan me
kaar te knopen en verklaren meer
dan 100.000 fr. voor 1946
BELGISCH-RUSSISCH HANDELS
AKKOORD ONDERTEKEND
Volgens Woensdag namiddag te
Brussel ontvangen berichten zou het
Belgisch-Russisch Handelsakkoord op
18 Februari 's avonds te Moskou on
dertekend worden.
ARBEIDERSSYNDIKATEN EISEN
SAMENROEPING VAN DE
NATIONALE CONFERENTIE
VAN DE ARBEID
Na óverleg tussen A. C. V. en A. B.
V. V. hebben beide arbeiderssyndika-
ten andermaal besloten bij de Eerste
Minister aan te dringen tot de sa
menroeping van de Nationale Confe
rentie van de Arbeid.
Een rijkswachter van de brigade
van Malmedy heeft de som van vijf
millioen frank gewonnen tijdens de
laatste trekking van de Lening voor
de Wederopbouw.
De gelukkige winnaar wenst zijn
naam geheim te houden en.heeft be
sloten bij de Rijkswacht te blijven.
RHUM DJANNA
DOMAINE DE DORVAL
ELIXIR D'ARQUES
PORTO TOSVINO (5861)
Zaterdag is het beeld van O. L.
Vrouw van Fatima te Antwerpen in
gescheept voor Afrika, om zijn we
reldreis v.oort te zetten. Zulks ge
beurde op de «Ribeira Grande», een
schip dat thans zijn eerste vaart on
derneemt.
De 22° Internationale Jaarbeurs
van Brussel zal gehouden worden van
17 tot 28 April 1948. Niettegenstaan
de de beschikbare oppervlakte dit
jaar 80.000 m2 heeft bereikt, moest
de aangevraagde ruimte voor ieder
deelnemer worden herleid. Al de be
schikbare plaatsen werden in min
dan 15 dagen bezet. Al de weekvoor-
middagen wórden uitsluitend aan de
kopers voorbehouden. De I.J.B. is lid
van de Unie der Internationale Jaar
beurzen, officieel organisme dat al de
Europese betitelde jaarbeurzen groe
peert.
De I.JJB. is universeel en interna
tionaal:
30 vreemde naties zullen er verte
genwoordigd zijn. De verkoop ln 't
klein is er ten strengste verboden,
zelfs in de Sectie «VOEDING».
Meer dan 3.500 fabrikanten zullen
er hun laatste creaties tentoonstellen.
d(605g>.
De douanen te Arras hebben een
auto, die in de richting van Bapau-
me trachtte te ontvluchten, tegen
gehouden. Na een nauwkeurig onder
zoek ontdekten de beambten in het
wandbekleedsel 11 kilo Belgische si
garetten.
De bestuurder slaagde er in tij
dens het onderzoek het hazenpad te
kiezen. Hij liet de auto, de smokkel
waar en een jonge dame, die hem
vergezelde, mej. Marie-Thérèse V.,
uit Brugge, in de steek.
Mej. V. verklaarde dat zij niet wist
dat deze sigaretten in de auto ver
borgen waren. Zij wees er verder op
dat de bestuurder nog maar pas twee
dagen bij haar in dienst was.
De douane eist van de dame, die
is aangehouden, meer dan 1 mil
lioen frank boete.
In goedingèlichte kringen wordt
vernomen dat, volgens de onlangs te
Moskou geparafeerde Belgisch-Rus
sische handelsovereenkomst, Rusland
445.000 ton graan aan België zal le
veren voor de maand Juli. In deze
hoeveelheid zijn begrepen 250.000 ton
tarwe, 90.000 ton rogge, 60.000 ton
gerst, 25.000 ton haver en 20.000 ton
maïs.
Churchill is grootvader geworden
van een vijfde kleinzoon. Zijn doch
ter Mary schonk verleden week
Donderdagochtend het leven aan een
flinke jongen van 3,5 kg,
Latrobe (Pensylvanië)Bij de
25-jarige Mevr. Barbara Zavanda,
werd een vierling, drie meisjes en
een jongen geboren. Ofschoon de
kinderen te vroeg geboren werden
zijn moeder en kinderen kloek en ge
zond. De huisarts had het in Decem
ber jl. reeds voorspeld.
Gedurende 9 jaar had de hoeve
knecht Marcel Cnockaert, uit Oost-
roozebeke, aan de arbeid geweest op
de hoeve De Donckele, gelegen Aar-
denweg 100, te Bavikhove, bewoond
door de gebroeders De Donckele Aimé
en Leon en hun zuster Agnès,
Cnockaert had onlangs échter ge
zocht om te trouwen met de zuster
De Donckele maar was hierom ont
slagen geworden.
Zondagmorgen jl. rond. 6.30 was
Cnockaert andermaal op de hoeve
gekomen en wou met alle middelen
binnengeraken. Zelfs dreigde hij ge
weld te gebruiken. Langs de -achter
deur is Aimé De Donckele daarop
naar buiten gelopen om Cnockaert
te verjagen. Beide mannen werden
handgemeen, tot plots Cnockaert een
groot mes uithaalde en zijn tegen
strever er zes steken mede toebracht
ln de onderbuik. De gewonde zeeg
ten gronde, wijl de moordenaar de
vlucht nam.
De Donckele werd naar een kliniek
te Kortrijk overgebracht; er zou nog
hoop bestaan hem het leven te red
den. Cnockaert werd aangehouden.
(VERVOLG)
Z. L. Br., men biecht niet aan een
mens, maar aan God, wiens plaats de
priester inneemt ln den biechtstoel. De
biechtvader verklaart dan ook niet dat
God U vergiffenis heeft geschonken,
maar door de macht die hij gekregen
heeft van God, en ln Gods naam,
schenkt hij zelf U vergiffenis en zegt:
Ik ontsla U van jiwe zonden
Wat de priester weet door de biecht ls
daarom voor hem, als mens, niet be
staande, en om geen reden, hoe gewich
tig ook, zelfs niet om zijn eigen leven
te redden, mag hij er ooit enig gebruik
van maken. En er zijn martelaren ge
weest van het geheim der biecht, zoals
de H. Joannes Nepomucenus. om maar
één geval, het meest bekende, dat his
torisch bewezen ls, aan te halen.
Hoe wonderbaar aangepast ls deze
goddelijke Instelling niet aan onze men
selijke zwakheid en natuur I Men kan
weliswaar vergiffenis bekomen, ook van
de zwaarste zonde, door een volmaakt be
rouw, op voorwaarde nochtans dat men
daarbij het rechtzinnig voornemen maakt
die zonde ln de biecht te belijden. Doch,
alhoewel een volkomen berouw niet zo
moeilijk ls om verwekken, als men zich
soms voorstelt, zullen velen nochtans la
ter mogelijks twijfelen over de volmaakt
heid van hun leedwezen en Immer voort
ongerust blijven. Is het daarom niet dat
God gewild heeft, door de Instelling van
dit sacrament der boetvaardigheid, dat
een mens. met goddelijke macht echter
bekleed en ln Zijn naam U zeggen zou:
Ik ontsla U van al uw zonden, ga heen
in vrede en zondig nu niet meer?
Het ls een feit daarbij dat de pro
testanten, die de biecht als sacrament
hebben verworpen, bekennen moeten dat
deze lnstelilng*heel en al met de god
delijke Wijsheid en Barmhartigheid over
eenstemt. ZIJ betwisten zelfs niet dat de
biecht een helllzamen Invloed uitoefent
op de enkelingen, en bekennen het
overgroot belang ervan voor de hulsge
zinnen en voor de menselijke samenle
ving, Ja zelfs voor de burgerlijke gemeen
schap. De biecht ls Inderdaad een on
vervangbare rem tegen het kwaad, ook
het meest verdokens; het la een hulp
middel zonder wecaja ln de opvoeding
der Jeugd en voor de vorming van het
karakter; zonder haar stelt men zich
zlelenlelding enNware zielzorg niet eens
meer voor. Geen wonder dan ook dat
men ln sommige protestante sekten, te
gen alle lering en vooroordelen ln, stil
aan terugkeert tot de biecht, zoals deze
ln de katholieke Kerk bewaard werd.
Z. L. Br., het sacrament der boetvaar
digheid eist vanwege den zondaar de be
kentenis van het bedreven kwaad, met
een rechtzinnig berouw en het volbren
gen van de penitentie of voldoening, die
door den priester wordt opgelegd.
Het bijzonderste en voornaamste van
deze drie delen der biecht, la het berouw.
Iedereen ziet Immers gemakkelijk ln dat
het volstrekt onmogelijk ls, vergeving te
bekomen van zijn zonden, wanneer men
daarover geen leedwezen zou hebben met
den vasten wil zich te beteren. Het vol
staat nochtans niet een 'akte van berouw
enkel met de lippen op te zeggen; de
woorden zelf zijn van minder belang,
maar volstrekt noodzakelijk ls een op
recht en Inwendig leedwezen, uitwendig
beleden, en dat men best verwekt voor
aleer ln den biechtstoel te treden.
Het berouw moet algemeen zijn, recht
zinnig en bovennatuurlijk. Het moet zich
uitstrekken tot 'alle bedreven doodzon
den, die men na een ernstljf onderzoek
Indachtig ls. Het rechtzinnig berouw on
derstelt dat men de zonde als het groot
ste kwaad aanziet, zodat men liever alles
zou verliezen, zelfs het leven, eerder dan
God nog door een doodzonde te ver
grammen. Het moet echter niet gevoelig
zijn, en men kan een dieper leed voelen
over den dood van een geliefd wezen, en
toch de zonde boven alles verfoeien. De
zonde wordt Immers bedreven door zich
van God wetens en willens af te keren;
de terugkeer tot God, door het leedwe
zen, moet dan ook geschieden door den
wil.
Het berouw moet bovennatuurlijk zijn,
met Gods geuadeverwekt, en mag niet
steunen op louter menselijke beweegre
denen, op het verlies bijvoorbeeld alleen
lijk van tijdelijke goederen, of van scha
de ln zijn eer en faam. De reden van
het berouw moet bovennatuurlijk zijn
en wanneer men de zonde verfoeit, om
dat men gelooft dat God de oneindige
goedheid ls, dan heeft men een volmaakt
berouw; een onvolmaakt wanneer men
enkel spijtig ls, omdat God die oneindig
rechtvaardig ls. de zoude straffen moet
met de eeuwige pijnen der hel.
Het volmaakt berouw vergeeft de dood
zonde, zelfs nog vóör de biecht; maar
omdat God wil dat alle doodzonden ge
biecht zouden worden, blijft de ver
plichting bestaan deze zonden ln de
biecht te belijden. Een volmaakt berouw
ls natuurlijk beter dan een onvolmaakt,
maar een onvolmaakt berouw volstaat
voor een goede biecht.
Z. L. Br., om volledig te zijn moeten
WIJ nog uiteenzetten welke zonden en
wanneer men deze biechten moet. Welke
zonden moet men biechten? Alle dood
zonden, die na het Doopsel bedreven
werden, en die men na een naarstig on
derzoek Indachtig ls, met hun aantal,
ten minste 'benaderend, en de omstan
digheden, die den aard der zonde moge
lijks kunnen veranderen of de boosheid
ervan zeer bezwaren. Een onvrijwillig
vergeten doodzonde wordt door de biecht
met de ander beleden zonden vergeven;
men moet deze nochtans ln de volgende
biecht belijden. Een doodzonde daaren
tegen, die vrijwillig verzwegen wordt,
maakt van de biecht een heiligschennis,
en moet ln de eerstvolgende goede biecht,
met al de zonden en sindsdien wellicht
bedreven heiligschennissen, rechtzinnig
beleden worden.
Er bestaat geen goddelijk, en ook geen
kerkelijk gebod dat ons verplicht de
dagelijkse zonden te biechten. God heeft
Immers, ln zijn oneindige goedheid, an
dere middelen voorzien, zoals het gebed,
aalmoezen, het ontvangen der H. Sacra
menten en allerhande goede werken, om
ons van de kleinere zonden te zuiveren,
door die middelen, worden wij afkerig
van do aardse goederen, waaraan wij te
veel gehecht zijn geweest, en wordt on
ze liefde tot God, het oneindig Goed," die
verflauwd was, weerom aangevuurd.
Tussen al deze middelen ls echter het
sacrament der boetvaardigheid ver het
best geschikte, om vergiffenis te beko
men van de dagelijkse zonde en boet
vaardigheid ervoor te doen. Het ls bijge
volg uiterst heilzaam minstens die da
gelijkse zonden te biechten, die ona ge
leidelijk tot doodzonde zouden kunnen
brengen of ook ons meest belemmeren
ln het vervullen van onze plichten. On
nodig eraan toe te voegen dat daarbij
over die zonden een rechtzinnig berouw
nodig ls, en de vaste wil, met Gods gra
tie, zich ervan te beteren.
Wanneer moet men biechten? Als men
ln doodzonde gevallen ls; zo luidt het
gebod van God zelf; de tijd wordt ech
ter niet bepaald. Door het gebod van de
H. Kerk, dat sinds eeuwen bestaat, wor
den al de gelovigen, die tot de Jaren
van verstand gekomen zijn, verplicht
minstens ééns 's Jaars, rond Pasen, hun
zonden te biechten; en deze verplich
ting wordt onmiddellijk dringend, wan
neer men ln gevaar ls van sterven. HIJ
die zou weigeren deze zware verplichting
na te leven, wordt als openbaar zondaar
beschouwd en mag niet ln de kerk be
graven worden.
Na de biecht moet nog de opgelegde
voldoening volbracht worden. Deze maakt
een volledlgend deel uit van het sacra
ment, en heeft derhalve een bijzondere
ultboetlngskracht. De opgelegde peniten
tie ls ln sommige gevallen een zware
verplichting; meestal echter niet, maar
men heeft er alle belang bij nochtans
zo zo gauw en zo getrouw mogelijk te
volbrengen.
Z. L. Br., gij weet allen bij ondervin
ding dat de biecht een last ls voor leder
een; het ls echter een wet, een zware
wet, waarvan niemand ontslagen ls en
niemand kan ontslaan. Zo ziet men nog
eens beter ln dat Christus zelf dit sacra
ment heeft Ingesteld.
Voor de priesters ls het een vermoeien
de taak, met een buitengewoon grote
verantwoordelijkheid; zij ook daarbij
moeten, zoals do gewone gelovigen, hun
biecht spreken. Wie zal dan ook geloven
dat de priesters de biecht hebben uit
gevonden, zoals sommige protestanten
boweren, die totnogtoe nooit er geslaagd
zijn den tijd of de plaats te vinden,
waar de biecht zou ontstaan zijn. Hoe
zou overigens een radlkale verandering,
een ware omwenteling als deze ln de
Kerk kunnen gebeurd zijn, zonder weer-
Btand én zonder enig spoor na te laten?
Het staat daarentegen rotsvast, overdui
delijk bewezen door klare teksten en on
weerlegbare getuigenissen, dat de biecht
aoala ze nu non ln de katholieke Kerk
bestaat, van de eerste tijden af ln voege
was, en altijd beschouwd werd als een
goddelijke Instelling.
Iedereen ls 'er van overtuigd dat biech
ten niet aangenaam ls, maar ls het niet
beter zijn kwaad bekend te maken aan
een priester, die door het geheim der
biecht voor eeuwig gebonden blijft, lie
ver dan er voor beschaamd te moeten
staan voor gans de wereld, op den dag
van het laatste oordeel? En gij weet.
Z. L". Br., hoe goed O. L. Heer ls, en
hoe Bint Paulus aan God den naam gaf
van Vader van alle barmhartigheid
De goddelijke Meester ls de goede her
der, die zijn kudde alleen laat om het
verloren 6ChaapJe op te zoeken; hijzelf
zegde dat HIJ gekomen was om de zon
daars te redden, en ook dat er ln den
hemel meer vreugde ls voor één zondaar
die zich bekeert, dan voor negen en ne
gentig rechtvaardigen, die geen bekering
nodig hebben».
GIJ kent de schone parabel van den
verloren zoon, en gij weet hoe Christus
aan de overspelige vrouw en aan Magda-
lena, de openbare zondares, vergiffenis
schonk. Zijn laatste gebed op het kruis
was het niet voor zijn eigen beulen:
Vader vergeef het hun, want zij weten
niet v/at zij doen». En gij zoudt durven
te twijfelen aan Zijn goedheid en aar
zelen tot Hem te gaan, die zei Komt
allen tot Mij, gij die belast en beladen
zijt, en Ik zal U verkwikken Al wogen
uwe misdaden zo zwaar als gans de we
reld, toch zult gij ervan ontlast worden,
door een rechtzinnige en rouwmoedige
biecht, en dan zult gij het geluk vinden,
dat gij totnogtoe vruchteloos hebt ge
zocht en den vrede meteen, dien de we
reld niet kent en U ook niet ontnemen
kan.
Da Vasten ls echter eveneens voor die
zielen, die het geluk hadden den vrede
met God te bewaren, en die dikwijls
mogen ter H. Tafel naderen, een tijd
van ernstig onderzoek en overweging.
In zijn wereldbrief Mystici Corporis
Chrlstispreekt de H. Vader een stren
ge afkeuring uit tegen hen. die het aan
durven de biecht der dagelijkse zonden
voor te stellen als minder noodzakelijk,
en beweren dat de dagelijkse Communie
TWEEDJJ ZONDAG VAN
DE VASTEN
22 FEBRUARI
We zouden er allen voordeel bij
hebben, vandaag, in deze Zondagmis,
eens heel aandachtig te luisteren
naar de vermaning van Sint Paulus
in de epistel: «Mijn broeders, wij
smeken er u om, en bezweren u in
de naam van de Here Jezus: blijfl
toch leven gelijk gij het van ons ge.
hoord hebt, dat het moet om God to
behagen 1 Want dit is de wil van God
en uw eigen heiliging: dat gij vpn
alle ontucht afziet, en uw lichaam
bezitten blijft in ongereptheid en eer
baarheid. God heeft u toch niet ge
roepen tot onreinheid, maar tot hei
ligheid in Christus onze Heer»,
Een oproep, ja, ook voor ons in onze
tijd. Als oudere en meer bezadigde
mensen zeggen: «De wereld ls
slechtdan bedoelen ze toch meest
al dat: de wereld lokt naar zonde van
onreinheid, en keurt goed wat, vol
gens onze katechismus, verboden
wordt door Gods zesde en negende
gebod. En dat is zo: onze wereld, die
wereld die door Jezus vervloekt
wordt, bindt haar slachtoffers met
de gouden ketenen van dè,t plezier,
en bedwelmt ze met de drank uit
diè genotsbeker. De mikroob van de
ontucht bezwangert de lucht, méér
dan welke ziekte-mlkroob in be-
smettingstijd. Och, wat willen we
het bewijzen, het steekt de ogen uit.
Lokken naar dat plezier, en goed
keuren van die zonde, dat is in deze
tijd de taktiek van de duivel, gelijk
het de taktiek geweest is van de
mensenhatende boze geest in alle
tijden; maar nu heeft hij daarbij
de onvoorwaardelijke steun bijna
van grootmachten en openbare opi
nie. Zijn er onder ons géén die zich
hebben laten beïnvloeden? Is ln ons
allen, die vandaag ter kerke gaan,
ongerept en ongeschonden gebleven
het schone ideaal van reinheid en
zuiverheid dat kinderjaren zo heer
lijk maakt en kinderogen zo rustig
en diep doet stralen? Anders, anders
is het goed, dat wij weer eens laten
doorklinken tot in het diepste v*a
ons christenmensen-hart de verma
ning van de grote apostel: «Broe
ders, mijn broeders toch! Het is da
wil van God; en 't is uw heiliging
daarbijen 't is uw eer en uw schoon
heid en uw geluk, dat gij afziet van
alle ontucht, onder welke vorm, in
welke stand ook. Denkt eraan, ik be
zweer er u om! God, God van
alle reinheid, en de Heilige Maagd
van de maagden, doet groeien tus
sen ons de reinheid in jeugd en hu
welijk; doet glanzen in de ogen van
onze opgroeiende kinderen en schit
teren op het voorhoofd van onza
jonge lieden, de schone zuiverheid:
tot Uw glorie, en tot ons heil, en tot
zedelijke gaafheid en grootheid van
ons volk.
Liturgisch Kalender:
22 Febr.: Tweede Zondag v. d. Vas
ten; 2° g. en laatste Evang.
v. S. Pieters Stoel te Antio-
chië; Credo.
23 Febr.: H. Petrus Damianus, Bis
schop-Kerkleraar; 2° g. en
laatste Evang. v. d. dag;
Credo.
24 Febr.: Mis v. d. dag; 2° g, v. cL
Vigilie v. S. Matthias; 3»
g. v. O. L. Vrouw; laatste
Evang. v. d. Vigilie.
26 Febr.: H. Matthias,: Apostel: Glo
ria; 2« g. en laatste Evang.
v. d. dag; Credo.
26 en 27 Febr.: Mis v. d. dag; 2' g.
A cunctis; 3° g. voor le
venden en doden.
28 Febr.: H. Gabriel v. d. Moeder
v. Smarten, Belijder; 2° g.
en laatste Evang. v. d. dag.
29 Febr.: Derde "Zondag v. d. Vasten.
VOLKSVERZEKENS1
Kleine ventjes, pullemutsen.
Groen en rood en zwart en geel,
Komen, lopen, kletsen, klutsen.
Nooit en zag ik er zoveel!
In de zilvre maneglansen,
Springen witte baarden rond.
Met hun kleine beentjes dajisen
Al de dwergjes op de grond!
Middernacht!... Elk zingt- 'n deuntje.
Allen op 'n paddestoel!
't Fluitje gaat!... Ze zien 'n keuntjel
Allen vluchten in de poel!
Bcselare - 1948 - GEO.
ontslaat van veelvuldige biecht. Geheel
anders ls de lering der H. Kerk, en de
Paus aarzelt niet dergelijke leerstellin
gen als verderfelijk te veroordelen.
Indien gij zo zuiver waart als een
engel en zo heilig als Joannes de Doper
lezen wij ln de Navolging Chrlsti, nog
zoudt gij niet waardig zijn het hooghei
lig sacrament der Eucharistie te ontvan
gen WIJ zien dan ook dat de H. Kerk
aan de kloosterlingen de wekelijkse
biecht voorschrijft en oplegt aan de Bls-
schoppen er over te waken dat de prleS'
ters zelf dikwijls te biecht gaan.
De veelvuldige biecht ls Immers, zoals
Zijne Heiligheid ln dienzelfden wereld-
brief zegt, het beste middel om zijn da
gelijkse zonden uit te boeten en vooruit
te komen op den weg der deugd. Door
de biecht leren wij onszelf en ons eigen
zwakheid kennen; wij vorderen ln chris
telijke nederigheid; wij leren den wor
tel van het kwaad uit onze ziel uit
roeien en gewonnen er ons aan de na
latigheid en geestelijke lauwheid te be
strijden. De biecht zuivert het geweten;
sterkt den wil, ls een helzaam middel
tot zleleleldlng en door de kracht van
het sacrament wordt ln ons de helllg-
makende gratie vermeerderd
Z. L. Br., gedurende de Vasten worden
ln al onze kerken de lijdensmeditaties
besloten met het smeekgebed, dat de
koninklijke profeet Davld tot God richt
te, na zijn jammerlijken val. Laten wij
ln denzelfden geest van boetvaardigheid
bidden voor onszelf, artne zondaars
en voor al de zondaars en zondaressen,
die aan Gods barmhartige liefde weer
stand bieden.
Miserere mei, DeusWees mij ge
nadig, o mijn God, volgens uw grote
barmhartigheid... Zuiver mij van mijn
ongerechtigheid, en reinig mij van mijn
zonde, want lk erken het kwaad dat lk
bedreven heb, en dat mij steeds voor do
ogen staat... Geef mij den vrede terug
van uw heil... Een vermorzeld en rouw
moedig hart zult gij niet verstoten
Deze herderlijke brief zal van op den
predikstoel worden afgelezen, ln al de
kerken en openbare bidplaatsen van Ons
Bisdom, op den Zondag van Quinquage
sima en de twee volgende Zondagen.
Gegeven te Brugge, op O. U Vrouw
Lichtmis, den 2 Februari 1B48.
t HENRIOÜ3.
Bissoua» van Bnum*.
BISDOM BRUGGE
Zijne Hoogwaardige Excellentie
Mgr Lamiroy heeft benoemd tot
Pastor:
te Ruddervoorde, E. H. Van Ris,
Pastor in Westkerke-Roksem;
te Westkerke-Roksem, EVH. Ver-
mersch Jos., Pastor in Steenè;
te Steene, E. H. Devriendt G,
Onderpastor te Knokke (H. Marp-
reta)
te Oostkerke (Diksmuide), E. H.
Hui'tekant, Onderpastor in Belleg&u.
Tot Onderpastor:
-op St Salvator te Brugge, E. H.
De Ketelaere, Onderpastor op liet H.
Hart te Oostende;
te Oostende (H. Hart), E. H. De-
neweth. Onderpastor in Aarsele;
te Bellegem, E. H. Vercruysse,
Onderpastor in Vladsloo;
te Aarsele, E. H. Boydens, On
derpastor in Westkapelle;
te Knokke (H. Margareta)E. H.
Oastelein, Onderpastoor in Westende;
te Westende, E. H. Carpentler,
priester in het Groot Seminarie;
te Vladsloo, E. H. Deceüninck
Coadjutor in Oostkerke tVeurne);
te Westkapelle, E. H. Ver helst,
priester in het Groot Seminarie;
te Koksijde, E. H. Gheeraeri»
priester in het Groot Seminarie.
E. H. Vermeesch, Onderpastor t»
Koksijde, werd benoemd tot Leraar
in de Hoteliersschoolte Koksijda.
Op Zaterdag 21 Februari om 8.39 u,
zal Z. Exc. Mgr Lamiroy, bisschop
van Brugge, in <le leerk van het Groot
Seminarie, de H. Priesterwijding toe
dienen aant
De Jaeger Joris, Dudzele.
Devos de Molderghem Jan, Veurna
Devos de Molderghem Paul, Veurn*
Halsberghe André, Kortrijk.
Janssens Eugeen, Lauwe.
Maesen Reimond, Izegem.
Noterdaeme joz., St-Eloois-Winket
Vanncste Alfred, Kortrijk.
Vanwijnsberghe Georges, Deerlijk.
IN DE HOEKEN. Bij mijn vrouW
zijn da hoeken netl Ik gebruik
het Lavéciredat parketten
en meubels wast en boent. W
drogist verkoopt dit boenwas.
To Belle, ln het huis ven de Heer
Notteau, viel de dienstmeid, Lydl»
BrouioouUt, 73 jaar oud, van de I
dertoej». liei
liep hierbij een ache
