ALARM IN EUROPA! Oost West organiseren zich 't Waren geen... dutsen Eerste Minister Speslc handt in de Kamer een belangrijke rede over ie BuëtenEaisdse Politieke Toestand Sociale Veiligheid voor de Middenstand KATHOLIEK WEEKBLAD VAN WESTVLAANDEREN Belgisch Sabena-Vliegtuig stort te pletter te Londen Het Marshal!-Plen en de Westerse Unie zijn noodzakelijk Onze LITTERAIRE Prijskamp ONZE BURELEN: 3 Iwmr Rusland wil geen oorlog verklaart hij. Rusland wil geen oorlog. BUITENLANDS OVERZICHT Het Vraagstuk van de Middenstand Finland het volgend Stalinslachtoffer Spaak's weigering van Bevinplan te Parijs goed onthaald 1.000 Fr.PRIJZEN DE H. BLOEDPROCESSIE TE BRUGGE W' 1 ««wwvrwww Zaterdag 6 Maart 1948. BESTUUR EN REDACTIE: Gasthuisstraat 19, Poperinge. Telefoon 9. Posteheck 47.G3.60. ABONNEMENTSPRIJS VOOR: België tot Nieuwjaar: 86 fr. Belgisch Congo 3.— fr. p. weck. Frankrijk Holland 3,— fr. p. week. Andere landen 3,50 fr. p. week. Uitgave POPERINGE-IEPER-WERVIK en Omliggende HET KELIJKS Aangesloten bij V.B.P.P. 5* JAAR. N' 10. tvt.^'AAWi'WVVWVWWWWbii PRIJS PER N': 2 FRANK. Roeselart, St-Alfonsusstraat 11. leper, G. de Stuersstraat 4. Poperinge, Gasthuisstraat 19. Veurne, Noordstraat i4. Wervik, Kasteelstraat 26. Nleuwpoort, Langestr. (M. Dumon) ONZE UITGAVEN: Roeselare-Ieper-Meenen. 4 4 Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide.| 4 Poperlnge-Ieper-Wervik. WWWWIVIMIWfWWfMWWWvC' Een echte vechtjas die Admi raal Thierry d'Argenlleu. Een zee man uit den oorlog '14-T8, in '40 ■weerom gemobiliseerd, Comman dant van een.Frans oorlogsschip, dat te Dakar deel nam aan de po ging om die haven in handen te krijgen; Commandant van de «Vrije Franse Zeemacht» tot het einde ran den oorlog en nadien Admiraal van de Vloot. Sedert zat hij in Indo-China, werd terugge roepen omdat vooral de commu als een notaboekje, dat nog plaats over heeft in onze... broekzak. Ik had er zelf deugd van zo iets te vernemen over die conferentie van Pater... van Admiraal d'Ar- genlieu. Niet dat we nu allen moeten Leclerc spelen en een dik ke missaal moeten kopen om er meê naar de Hoogmis te gaan; niet dat we links en rechts moe ten kijken en wijzen dat die dik ke missaal daar ook onder onzen nisten hem met m t hert dragen.,^ zit_ Maar ,t zit hem elderg. En geen wonder! Die Admiraal is lerc was niet me€r beschaamd eigenlijk eenPater Carmeliet! zi mis£aai dan om d Die zeebonk trok immers na 1918 j en revolver. Hij was ^at hij naar 't klooster, maar werd er, ®as; soldaat en geJlovige... he( ooor de mobilisatie, weer uitge- €ne K) goed; 7Q ^rfectB als het haald en wacnt mog op de kans andere Punt! Zouden we dat ook om terug de stille cel te betrek- ni ter€n? ,g Zondags? En ken intussen werd hij van de we dat in de Vast|n ni€fc stilte en de rust naar t groot ge-|>s proberen in de week> wanneer rucht en naar t groot gewe d ge- we tjjd }iebben of tijd kunnen ma- EiPul jken... Kom, de plaatsenaars en Verleden week kwam hij spre-;de jonge boeren? En... zou 't niet fec i te Brussel over Generaal kunnen... gevonden worden dat Leclerc Dat was een andere jnu voor mannen niet meer! klepper! Ge herinnert U? Com- dat dje traditionele en zeer mandant Leclerc, die eigenlijki plechtige grote kuis voor Pasen, een edelman was met een naam|jn de Passieweek worde gedaan? als een klok... zijn naam was «dejpan konden zo vele, met de mis- Hauteclpcque haalde staaltjes yaai onder den arm, naar de kerk lit! Van het Tenad-Meer in Mid-jgaan cn d€ officies bijwonen. ten-Afrika rukte hij op dwars :Doen we maar als die drie klep- loor de Saharawoestijn, viel de pers: onbeschaamd zijn bij ons Italianen in de rug en kwam dui- tenden kilometer verder aan de Middellandse Zee om 't einde te verhaasten van de Duits-Italiaan se nederlaag ln Afrika, 't Was de zelfde generaal die met zijn ge motoriseerde - mannekes Parijs binnenrukte en dan 't Oosten in, naar Metz en Straatsburg voor- uitvloog. Leclerc? Een afgod voor rijn mannen, een kerel uit een stuk en een durver die altijd slaagde. d'Argenlieu moest, waar hij j over Leclerc sprak, er een derde klepper bijhalen, Generaal Koe- nig... Duitse naam van een El-1 zasser. 't Was Koenig die met een j handsvol manschappen Rommel's offensief ophield van uit een klei ne versterking in Noord-Afrika. Tot sïot sloeg Koenig zich met zijn mannen door de Duitsers heen. Leclerc en Koenig zijn legendarische figuren geworden, niet alleen voor de Fransen. Le clerc werd voor enkele maanden slachtoffer van een vliegtuig-on geval in Noord-Afrika, wijl Koe nig thans opperbevelhebber is van het Frans leger in bezet Duitsland. Drie kleppers, weet ge: d'Argen lleu, Leclerc, Koenig! Echte soldaten, die naam en faam verwierven, hun plicht de den tegenover hun land... en nooit vergaten dat ze nog andere plich ten hadden. Ze zullen te Brussel wel gemon keld en vreemd opgekeken heb ben, al was het grootste deel van het publiek... katholiek, wanneer die Admiraal vertelde hoe Leclerc 's Zondags naar de kerk trok, met zijn missaal onder den arm en hoe in die kerk Generaal Koenig 't harmonium speelde. Ik weet nu maar niet wie de Mis deed. Ziet ge dien generaal met zijn missaal onder den arm? En ziet ge Koenig aan het harmonium? Kleppers zeg ik; echte! Kerels als Foch! De Minister van Oorlog een papenvreter maar geen... degen- vreter wou eens weten van Foch welke officieren 's Zondags Mis hoorden. Het antwoord was eenvoudig: «Wijl Ik altijd ln de eerste rij kniel, kan ik niet weten wie... achter mij zit! Ik dacht aan Foch, wanneer ik las wat d'Argenlieu van Lecletc en Koenig vertelde. En... 'k dacht aan iets anders. d'Argenlieu, Leclerc. Koenig en Foch... iedereen wist wat men aan die kerels had! Iedereen ge voelde zich 'n weinig... klein bij die kleppers. En daar ging Le clerc uit als een ere-communie- kant, net als een congreganiste met zijn missaal onder den arm. We steken wij gewoonlijk onze kerkboekin onze binnenzak en meestal ls 't een klein ding... ter kerke gaan... die drie waren geen... dutsen! PÈ VLAMYNCK. Een DC-3 Sabena-vliegtuig, dat Dinsdagavond jl. rond 20.30 u. Brus sel had verlaten, is bij zijn aankomst op het vliegveld van Heathrom, bij London, te pletter gestort en in brand geschoten. Het toestel had wegens de mist blind moeten vliegen met behulp van radar. Men vermoedt dat de mist dan ook oorzaak van de ramp is. Zodra het toestel op de grond was neergeslagen, schoot het volledig in vuur. Gehuil en geschreeuw steeg op, omstanders, beambten van het vlieg veld sprongen toe maar slechts een drietal der inzittenden konden uit het brandend toestel weggerukt wor den; alle andere, 19 in totaal, kwa men om en van hen kon naderhand nog slechts onkennelijk geworden verbrande lijken teruggevonden wor den. De drie geredden waren tevens zwaar verbrand, onder hen bevindt zich een Britse Brigade-generaal. Behalve de drie omgekomen leden van de bemanning bevonden zich geen andere Belgen aan boord. De piloot, Kapitein Goblet, was een be proefd piloot die tijdens de iaatste oorlog zich herhaaldelijk bij de R.A.F. had onderscheiden. ABRAHAM LINCOLN KRIJGT BEZOEK Ter Kamerzitting van Woensdag jl. was de belangstelling' groot; Hr Spaak moe§t namelijk een rede houden om- de buitenlandse politiek van ons land en over de internationale toestand. De huidige spanning welke thans in die wereld heerst, ingevolge de jongste gebeurtenissen in Tchecko- Siowakije en Finland, was oorzaak dat aan het huidige debat in de Ka mer over de buitenlandse politiek een zo groot belang was gehecht. De Hr Spaak is een bijzonder flink redenaar-. Hij was daarbij Woensdag nog in een beste dag, zodat alle aan wezigen dan ook met spanning zijn toespraak hebben gevolgd. De Rede. Onze Eerste-Minister en tevens onze Minister van Buitenlandse Za ken zette zijn rede in met een be roep te doen op de verstandhouding' van eenieder en erop te wijzen dat een poging dient gedaan om elkaar te begrijpen ten. einde de spanning en de ongerustheid te verdrijven. 1947 WAS EEN SLECHT JAAR rede raakte Hr Spaak vervolgens de Russische politiek en de vorming van een Westerse Unie aan. De grote vraag, vervolgde hij, is thans of Rusland een politiek voert die gevaarlijk is voor de vrede. Ik geloof niet, betoogde hij, dat een re gering op oorlog aanstuurt, ook de Russische niet. Wat moeten we dan denken van de Russische politiek? Ze is dikwijls onbegrijpelijk en dikwijls onverdraag lijk. De geschiedenis heeft aan Rus land geleerd dat het grote uitbrei dingen van grondgebied moet nemen om zich te verdedigen. Dit is een eerste uitleg. Ten tweede kunnen we zeggen dat de communisten in alle landen hun actie op internationaal plan bewegen. Sommigen zullen zeggen dat ik te optimist of te idealist ben. Nochtans ben ik overtuigd van wat ik zoeven zegde. Rusland heeft nog heel wat te doen om zijn bewoners een levens standaard te geven gelijk aan die van West-Europa; het heeft werk voor tientallen, voor honderd jaar. Het heeft dus geen behoefte aan een nieuwe oorlog. De Eerste-Minister haalt dan het Russisch-Belgisch handelsverdrag aan als bewijs dat België met Rusland even goede betrekkingen wil onder- Het jaar 1947 was geen goed jaar, betoogde de Hr Spaak, en zo wees hij op de talrijke mislukkingen cp internationaal gebied, o. m. van de conferenties van Moskou en Lon- den, het uitblijven van een oplossing houden als met Amerika van het Duitse vraagstuk, mislukking bij de. algemene vergadering van de U.N.O. en weigering van de Oost- Europese landen om een oplossing te zoeken voor verschillende problemen, o. m. Griekenland dat volledig ver deeld is. Al die conferenties brachten dus geen aarde aan den dijk. Drie negertjes leggen bloemen neer bij het standbeeld van Abraham Lin- coln te Trenton, in de A'erenigde Sta ten. 139 Jaar geleden werd deze grote staatsman geboren en de kleinen wit ten hem hun erkentelijkheid belonen, want gedurende zijn bestuur werd de siaveuMntiei afgeschaft» HET MARSHALL-PLAN Hr Spaak raakte vervolgens het Marshall-plan aan. Dit, zegde hij, heeft tot doel heel Europa ter hulp te komen, het is tegen geen enkel land en tegen geen enkele doctrine gericht, alleen tegen de chaos en de ellende. Het initiatief om die hulp te bekomen moet evenwel van Europa zelf uitgaan. Dit plan heeft niets, te maken met imperialisme, maar betekent grootmoedigheid. Dit plan wil aan de Europese landen geen vernederende politieke of eco nomische voorwaarden opleggen. Er werden slechts twee voorwaar den gesteld: het initiatief en het ac- coord der Europese landen. Rusland werd hiertoe uitgenodigd maar wei gerde en die weigering gaf aanlei ding tot eenzelfde gevoLg van wege de landen van Oost-Europa. DE NOODZAKELIJKHEID ERVAN Het Marshall-plan ls evenwel nood zakelijk, thans honderdmaal nodiger dan verleden jaar. Zo de hulp niet in de eerste weken komt zullen de Europese landen voor onoverkome lijke economische en sociale toestan den staan. De toestand zou dan ern stiger worden dan tijdens de oorlog. Zo die hulp komt kunnen Al.I.E Europese landen zich redden. De toestand in ons eigen land is er ook volledig afhankelijk van. Er bestaat een Europese solidariteit op dit gebied. Zo het Marshall-plan uit gevoerd wordt kan Europa weder- oprebouwd worden. Men moet verder gaan dan het indienen van de lijst der eigen be hoeften. Het Marshall-plan is het middel om een oplossing te zoeken. Amerika is steeds grootmoedig ge weest tegenover Europa, maar het moet aan Europa niet alleen geven of verkopen, het moet ook kopen bij ons. Alleen hierdoor kan de oplos sing gevonden worden. Hr Spaak verklaart verder dat hij de oppositie tegen heit Marshall-plan niet begrijpt. Het plan is gezond en onontbeerlijk. De landen uit Oost- Europa kunnen er niets tegenover stellen. Het is: Marshall-plan of niets. Waarom dan die vijandigheid, waarom leveren de communisten er een strijd tegen? Wellicht, gtng spre ker verder, zal een der communisti sche leden hierop antwoord geven. In hel verder* verloop van sijn Westers Pact. Dhr Spaak handelt dan over de rede van Bevin, die van grote be tekenis is, en er op wijst dat En geland zijn plaats in Europa, in neemt. Sprekende over het voorstel tot oprichting van het Westei's pact, dat militaire, economische, politieke en culturele bepalingen bevat, deelt de Eerste-Minister mede, dat België en de andere Benelux-landen dit voor stel hebben aangenomen. De volgen de dagen wordt het te Brussel op punt gesteld. Wanneer men ziet dat Oost-Europa op aile gebied georganiseerd is, zal men het dan een misdaad noemen dat West-Europa onderlinge verdra gen afsluit? Ik kritikeer het feit dat Ooet-Europa georganiseerd is niet. Er bestaat een zekere economische nood zaak voor. Ik zie niet in waarom men moet beweren dat daar- oorlogs doeleinden onder schuil gaan. Als West-Europa zich organiseert is er evenmin een reden om te ver klaren dat dit met agressieve bedoe lingen gebeurt. Er is geen enkel staatsman in West-Europa die een uitdagende politiek wil voeren. Ik meen dat wij het voorgestelde pact moeten sluiten. Maar een poli tiek verdrag heeft slechts waarde voor ons als het gepaard gaat met militaire overeenkomsten. Het voornaamste echter is de eco nomische samenwerking; zij is abso luut noodzakelijk. In West-Euiopa is, buiten Benelux, nog niets tot stand gebracht. De economische politiek in de onderscheiden landen loopt darr ook fel uiteen en maatregelen in één lahd genomen hebben een nadelige weerslag in een ander. Het is thans noodzakelijk realis tisch1 te zijn. Ik ben voorstander van een economische entente. Beslist men welke politiek men zal volgen, dan moet men bereid zijn de voordelen maar ook de nadelen te aanvaarden; want die zullen er zijn. In perioden van voorspoed is het onmogelijk die nadelen te doen aanvaarden. De prin- cipüe beslissingen moeten in moei lijke omstandigheden getroffen wor den. Thans wordt de gelegenheid gebo den een grote beslissing te nemen. Veel gelegenheden hebben wij reeds laten voorbijgaan. De regering heeft thans haar- verantwoordelijkheid ge nomen. De rede van de Hr Spaak weid langdurig door- de meerderheid, C.V. P.- en B.S.P.-leden, toegejuicht, ook door de liberalen, maar niet door de communisten. Ut ie vervolg 1" teiad) WIJ HADDEN GELIJK. Het is dus in Tcheclto-Slowakije afgelopen zoals wij het verleden week Dinsdag hadden voorzien. President Benesj heeft gecapitu leerd; Tchecko-Slowakije is ach ter het ijzeren gordijn verdwe nen. Het is gedaan met de kort stondige vrijheid die zij in 1045 op de Nazi's heroverd hadden. Van nu af aan zullen we niet juist meer weten wat er zich in het land van Mazaryck zal voor doen. Pers en radio werden ge lijkgeschakeld. Het marionetten theater van Moskou heeft iceer een nieuw toneel en een aantal nieuwe poppen veroverd. Het Russisch leger staat prac- tisch op 250 Km. van Frankfurt en op 'n 400 Km. van de Franse grens. Heel Oost-Europa is één kazerne en één arsenaal, 'n Paar honderd divisies van het Rode Leger staan gereed voor de sprong. Zoals Hitler in de periode 1938-39, doet Stalin thans wat hij goed vindt. Finland korpt deze week aan de beurt. Over Griekenland schrijven Amerikaanse autoriteiten dat de toestand onhoudbaar wordt zon der rechtstreeks ingrijpen. Oostenrijk wordt reeds bedreigd. De communisten van Trieste hebben de O. V. V. laten weten dat zij thans de rechtstreekse methode gaan toepassen. In Italië verklaart Eerste-Minister de Gasperi dat de communisten actiegroepen aan 't oprichten zijn naar Tchecko-Slowaaks mo del en in Frankrijk moet einde Maart de tweede poging op grote schaal gebeuren. En altijd en overal blijft het basisrecept hetzelfde: agitatie door 'n bepde woelmakers die men doet doorgaan als de dra gers van de volkswil, het beschul digen van de tegenstanders van de meest duistere misdrijven en dan de greep naar de macht om het volk, de democratie en de we reldvrede te verdedigen. Het geval van Trieste begint hier weer zeer typisch. Men zal zich herinneren dat de Angelsak- sers zo dwaas geweest zijn toe te geven dat Trieste een Vrijstad zou icorden onder bestuur van de O. V. V. Onze nationale papenvre ter en gewezen Minister van Bin nenlandse Zaken, Bulsseret, was zelfs candidaat voor het gouver neurschap. In afwachting echter dat een gouverneur benoemd wordt staat de stad onder Angel saksisch militair bestuur (en het is te hopen voor Trieste en Italië dat het zo blijft). Nu hebben de coco's van Trieste aan dat militair bestuur laten weten dat ze ervan afzagen nog langer vreedzaam samen te wer ken en dat ze tot de volksagitatie zouden overgaan. En waarom? Omdat de Anglo-Amerikanen het grondgebied uitsluitend op Italië africhten en hardnekkig het Yougo -Slavisch aanbod weige ren, Trieste in te schakelen in de geplanifleerde economie van Ti to En het memorandum der communisten (dat zelfs aan de U. N. O. zal worden overgemaakt besluit: Men moet er zich aan verwachten dat de spanning te Trieste zal toenemen, tengevolge van de Anglo-Amerikaanse provo caties in deze streek, die er op gericht zijn een nieuwe oorlog te ontketenen... De vreedzame sa menwerking met de Anglo-Ame- rikanen zal dan ook worden stop gezet en ER ZAL VRIJE TEUGEL GEGEVEN WORDEN AAN DE COMBATIEVE GEEST VAN DE ARBEIDERS VAN TRIESTE». Voila! De formule der nazi's blijft in erebeschuldig uiv slacht offers eerst en maak ze dan af, er zal altijd iemand zijn om te geloven dat gij de waarheid spreekt en het recht verdedigt. DE DIEPERE OORZAKEN. Wanneer we ons echter gaan afvragen hoe het dan komt dat het communisme thans zo'n drei gende afmetingen heeft aangeno men dat we werkelijk van een alarmtoestand in Europa en in de wereld moeten spreken, dan ko men wij tot de vaststelling dat we eens te meer leven in omstandig heden die fel op die van 1938-39 gelijken. Weer is er in Europa maar één werkelijke militaire macht. Frankrijk en Engeland liggen lain door uitputting en in nerlijke moeilijkheden, en Ame rika is ver af. Rusland is in Euro pa de continentale macht. De Westerlingen moeten vooral steu nen op de zee- en luchtmacht. En iedereen weet nu dat beide vloten tot onbeduidende proporties wer den herleid. Men spreekt in Ame rika nu wel van een programma van 35.000 vliegtuigen en in En geland beklaagt men er zich over dat de vloot thans zo verzwakt is en dat ze opnieuw tot de sterkte van 1939 zou moeien worden opge voerd. Maar intussen heeft Rus land nu reeds ruim twee jaar zijn grootste kracht aan de bewape ning besteed en heeft het een voorsprong op de westelijke machten genomen. Zal Rusland nu, gelijk Duits land in 1940, denken dat het vlug zijn slag kan slaan vooraleer de Amerikanen de tijd gehad hebben ernstig te reageren? Wie zal het zeggen? Wie iveet trouwens hoe ver het nu staat met de Russische opzoekingen inzake atoomenergie en lange afstandswapens? Zullen zij trachten verstoppertje te spe len tot ze atoombommen in serie hebben geproduceerd om dan ook Amerika te kunnen aanvallen Moeilijke vragen om er op te antivoorden, Maar wat geen twij- jel iijdt is de imperialistische geest die het communisme be heerst, en die de wereld wil over spoelen. Thans, wordt dit weer algemeen erkend en zelfs politici gelijk on ze nationale Spaak die eerst, tot groot onheil van ons land, gedu rende twee jaar met de Terfve's en andere Lalmand's heeft gere geerd, wordén nu de grote aposte len van het hardnekkig verzet tegen de communisten. Gedane zaken hebben natuur lijk geen keer, maar het mag ivel eens gezegd worden dat de diepe re oorzaak van de huidige tragiek gelegen, is in het' feit dat de An gelsaksische leiders op internatio naal plan een archi-gevaarlijke flirt met het Kremlin hebben ge voerd en, ook na de oorlog, een krankzinnige toegevingspolitiek hebben geduld. Vit de memoires die thans de ene na de andere verschijnen, en niet het minst uit die van de gevluchte boerenleider Mikolajczyk, blijkt nochtans over duidelijk dat de Angelsaksers er geen ogenblik konden aan twij felen welk vlees ze In de kuip hadden. Niets is natuurlijk zo cynisch als internationale politiek. Rus land heeft op de tweede wereld oorlog gespeculeerd om zijn gro te avorid over de wereld te bren gen. Eerst moesten Nazi's en Wes terse kapitalisten elkaar uitmoor den, en dan zou het Rode Leger een parademarsch houden en met de vruchten der overwinning weglopen. Dat was de betekenis van het Duits-Russisch niet-aan- valspakt. De Duitse aanval van 21 Juni 1941 heeft die berekeningen in de war gestuurd en het is begrijpe lijk dat de Westerlingen veel of fers gebracht hebben om die oor logstoestand tussen Duitsland en Rusland te bestendigen, maar waar het onbegrijpelijk wordt, dat is dat ze die toegevingspoli tiek ook na de V-dag in Europa hebben voortgezet. DADEN, GEEN WOORDEN. Maar dat is het verleden en we zullen het aan de kamerstrate gen en de historici overlaten, daar verdere beschouwingen aan te wijden. Ons moet vooral de toe komst interesseren. En dun blijkt het onmiddellijk dat we in de toekomst alleen kun nen gered worden icanneer de Westerlingen nu ook eens Rus land zullen toeroepen: Halt, nu is het genoeg. - Maar dat zullen ze pas kunnen wanneer ze sterker zullen zijn dan Rusland. En daarom moeten re nu ophouden met woorden te jongleren, en da den stellen. O ja, er is een Marshall-plan waarover ie pas en te onpas ge sproken wordt, maar intussen zijn maanden en maanden verlopen en is er nog niets van in huis ge- »ViAn^i*1»> iii>r*i mri*iriikVn'V|i iirf>rvii|"ri komen. Er wordt gediscussieerd en gepalaberd, haast zo erg als bij de negers. Senator zo en zo vindt er dit aan te veel of te kort. Elke partij bekijkt en bespreekt het in 't licht van de a. s. presidentver kiezingen en intussen gaat kost bare tijd verloren. Er wordt ook sedert maanden gesproken over een Westerse Unie. Commissies studeren en conferen ties komen bijeen. Maar het gaat zo lastig, want elk zit er met zijn egoïsme en zijn aftands nationa lisme. Elk wil er graag bij winnen, maar afstand van iets doen gaat zo lastig. En intussen spreken de Sovjets over geen enkel plan, maar ze hebben er een en ze voeren het uit. Op een brutale manier na tuurlijk en met de revolver in de vuist. Bij ons in het Westen mag het natuurlijk zo niet gaan. Maar het moet gedaan zijn met die eindeloze discussies terioijl de vijand reeds de poorten rameit. Het moet gedaan zijn met de plannen die dan niet worden uit gevoerd of doorgezet. Het moet gedaan zijn met de dwaze scru pules die Engeland en Frankrijk er toe leidden een niets beteke nend Pact van Duinkerke af te sluiten in plaats van stoutweg een Westers Blok op te richten naar het model van het Oosters. Of meent men misschien dat men het communisme met ande re dan met zijn eigen middelen zal in bedwang houden? De tijd dringt en de oplossing die moet gevolgd worden is dui delijk: in recordtijd moet tussen de Wesferse Staten een algemeen verdrag worden afgesloten: eco nomisch, politiek en militair. Wat Dimitrov van Stalin niet publiek mocht doen omdat het overbodig was, moet er bij ons van komen: het oprichten van een Westers ge menebest dat één economisch, po litiek en militair blok zou zijn. En dan moet dit blok zich tot Amerika richten en zeggen: kijk hier, dat is onze toestand; zoveel dollars hebben we nodig, zoveel vliegtuigen, schepen en tanks. Wilt ge die geven dan is het met de communistische opmarsch ge daan, wilt ge niet, dan kunnen wij aan de drukking van Moskou niet weerstaan, en dan zal Ame rika ook zelf maar de gevolgen daarvan moeten dragen. En intussen moeten wij naar communistisch voorbeeld maar zonder nekschoten en concentra tiekampen ons eigen kamp zui veren en de communisten uit el ke schakel van het openbaar le ven weren. De Staat heeft immers zo goed het recht en de plicht zich tegen de inwendige vijanden te verdedigen als tegen de uit wendige. Dat zijn de twee voorwaarden waarop de redding van hst Wes- ten nog mogelijk is. 2-3-48. V. WESTERLINCK. <!l!l!!!!ll!l!lll!!lllll)l!!llllU!!!lllllI!!lllll!lll!III!IU!l!llllll!lllllll!IIIIIllilllllllllill!llll!l!!llll!!ll!lllll!!!lllllllll!linillltllllll!!S!3!ninffi!l!t BRIEF UIT PARIJS PARIJS. De inter nationale ge beurtenissen hebben aan de houding van de kleine West-Europese staten een verdragende betekenis verleend. Vandaar het belang dat de Franse politieke kringen hechten aan de po litieke gedragslijn der Beneluxlanden. België. Nederland en Luxemburg wor den nl. meer en meer als een eenheid beschouwd, zowel economisch als po litiek. Het lijdt geen twijfel dat we op dit ogenblik een gewichtige tu.ssenpause beleven waarbij twee wereldmachten zich trachten te reorganiseren. De U. S. S. R. spant zich in om de landen die in haar levensrühnte liggen, zo snel en zo grondig moge lijk aan de eisen van de kommunis- tische nieuwe orde aan te passen. Vandaar de brutale haast der gebeur tenissen achter het ijzeren gordijn waarover we reeds een aantal bijzon derheden brachten. De militaire ■"er- dragen tussen de Balkansatellieten van het Kremlin; de bruuske abdica tie van Michael van Roemenië; de putch van Budapest; de vlucht van Micholaitsjek uit Warschau zijn zo veel etappen van deze brutale en me- dogenloze «aanpassing» van iet Sovjetregiem. En dan spreken we niet over de moord op Petkov of de aan houding van Maniu en zoveel ande ren. Bij de laatste gebeurtenissen te Pr aag is Tsjechoslovakije een Sovjet- satelliet gewerden en de verkiezin gen naar Russische aard zullen deze toestand bekrachtigen. Finland is dus het laatste land waar de vuist van Meskou nog niet neerviel. Men kent de antl-kommu- nistische en anti-Russische gezind heid der Finnen genoeg om te besef fen waarom hot Kremlin hier nog geen aanslag of complot ont dekte. Maar de politieke waarnemers te Parijs achten het waarschijnlijk dat de Lente een poging tot onder drukking van Finland brengt. Daarmeê zou het Oosten zijn or dening voorlopig bereikt hebben. Maar ook het Westen zoekt een nauwere samenwerking. In de eerste plaats onder druk van Washington dat met lede ogen de laatste demo cratische staten van Europa onder ling verdeeld ziet en ten tweede on der den drang van het kommunis- tiscb gevasr dat zowel de binnenland se regimes als de buitenlandse veilig heid bedre' t. Vandaar het Bevin-plan dat «en uitbreiding van het Duinkerke-Pakt voorziet. Dit verdrag tussen Engeland en Frankrijk is, afgezien van de vage vriendschapsverklaringen, vooral een militair defensieakkoord tegen een eventuele Duitse aanval. Men weet dat Spaak het voorstel van Bevin afwees en veeleer een eco nomische toenadering voorstelde. Deze houding van Spaak, die de logische voortzetting is van de poli tiek van Leopold III (al weigert hij wellicht dit te erkennen) werd te Parijs zonder wrok aanvaard. Dit is van aard om vele waarne: mers te verbazen als men weet hoe zeer men er Koning Leopold een grief van maakt, in 1936 het militair akkoord met Frankrijk te hebben op gezegd. En toch is de ver-klaring eenvoudig: spijts alle vriendschapsbetuigingen bestaat er een grote rivaliteit tussen Frankrijk en Engeland. Deze wrijvin gen wei-den nog versterkt door de de valuatie van de Franse frank, spijts de hevige tegenstand van Londen, en de Franse zienswijze ten over staan van het Duitse probleem. Frankrijk heeft niet zonder tevre denheid vastgesteld dat de door Bevin voorgestelde blokvormingonder Engelse leiding, door België, Neder land en Luxemburg afgewezen werd. Daartegenover overwon het Franse standpunt dat de medewerking der Beneluxlanden aan de conferentie van Londen voorzag. In zekere zin boekte de Franse di plomatie dus een negatief en een po sitief succes. Weliswaar is de onmid dellijke draagwijdte ervan zeer ge ring; maar liet zijn kentekens van een evolutie. Te Parijs is men nl. van oordeel dat de Westerse eenheid meer op eco nomische basis moet berusten, in te genstelling met de militaire bondge nootschappen der landen achter het ijzeren gordijn. Twee zienswijzen van twee tegen over elkaar staande werelden! Wanneer wij rondom ons kijken naar de graad van welstand en be staanszekerheid bij de verschillende volksklassen komen we tot volgende vaststellingen. De arbeiders zijn ze ker nog steeds de volksklasse die het minst weelde kent, die het minst ge niet van de stoffelijke goederen der wereld. Men mag nog zoveel scher men met de hoge lonen van sommi ge categorieën arbeiders, in werke lijkheid zal iedereen moeten toege ven dat een arbeiderswoning kleiner en armer is dan een burgerswoning, dat een arbeider minder geld en goed heeft dan een boer of een handelaar en dat hij zich zeer zelden de luxe kan permitteren zijn kinderen te la ten studeren en zijn gezin een schoon, comfortabel en zoals men het heet deftig bestaan te verschaffen. Daarentegen echter, moet worden toegegeven dat een steeds omvang rijker sociale wetgeving het bestvans- risico van de arbeiders merkelijk heeft verminderd. Verzekering tegen werkloosheid, tegen ziekte en invali diteit, tegen ouderdom en vroegtijdig afsterven hebben de arbeiders reeds grotendeels verlost van de bestaans- onzekerheid die hun leven destijds beheerste en bestendig' bedreigde. Ieder weldenkend burger moet dan ook het stelsel van de sociale veilig heid voor de arbeiders toejuichen als een rechtmatige bescherming van de ze minder-bedeelde klasse en als een waarborg van sociale vrede. Maar we zien onmiddellijk ook een hele groep mensen die dikwijls even' arm of nog armer zijn dan de doorsnee arbeiders, met dit verschil, dat zij van alle so ciale veiligheid verstoken zijn en ook van geen enkel van de bijkomende voordelen genieten die onder: vorm van compensatiebons, wederuitrus- tingsbons, enz. aan de economisch- zwakken werden uitgedeeld. Wij kennen een ventje dat, van iedereen veriaten in een liefdadig heidsgesticht terechtkwam en later, toen hij het er niet gewoon kon wor den, bij een bevriend herbergier 'n kamertje kreeg. Dat ventje heeft een jaarlijks inkomen van vierduizend frank, zegge 3.000 frank pacht van 'n eigen huisje en duizend frank in trest van een klein gespaard kapi taaltje. Dat rentenierke is een ge wezen zelfstandigeDit wil zeggen dat hij als middenstandergeen pensioen geniet en als economisch- sterke zelfs geen compassiebons kan krijgen. Zo werd hij van zelfstandig nering- doeiier EEN PARIA VAN DE SAMENLEVING. Is dit een uitzondering? Laat het ons aannemen, hoewel we wellicht verrast zouden opzien moesten we de omvang dezer uitzonderingen kennen. In ieder geval illustreren zij ten volle het feit dat de middenstander niet alleen zelfstandig zijn bedrijf leidt en zijn werk vrij regelt maar- dat hij ook persoonlijk het risico van zijn winst of verlies draagt en steeds voor de veiligheid van zijn toekomst heeft ingestaan. Ongetwijfeld was juist deze onze kerheid een sterke spoorslag die de middenstander tot bijna onbeperkte werkkracht en initiatief heeft aange moedigd. Het dragen van risico en het aandurven van zaken waarvan het uiteindelijk resultaat dikwijls twijfel achtig was heeft de beste middenstan ders niet zelden tot een hoge en ka pitaalkrachtige positie in de samenle ving geleid. De strijd voor het le ven die zij volledig op eigen houtje voerden scherpte hun persoonlijke kwaliteiten en gaf hen een weer standsvermogen waardoor ze dikwijls harde tegenslagen en lastige crisisja ren te boven kwamen. Bij zover zelfs dat men de middenstanders, in ande re kringen ging vergelijken met het onkruid dat wild en taai in alle gron den wortel schiet en steeds terug op- -komt als men het uitgeroeid waant. De middenstander werd de verper soonlijking van onze Belgische deugd die plantrekkerijheet en hij gaat er groot op in geen Hein ge rucht te verschieten, ALS MEN HEM MAAR MET RUST LAAT. Doch dat is nu precies uitgesloten! De tijd van de onbeperkte vrijheid is voorbij. De Staat heeft meer en meer hooi op zijn vork genomen, en moeten nemen. In alle moderne lan-' den zag men de Staatsdiensten een geweldige uitbreiding nemen. Zo ziet men dat bij de werkende bevolking van Frankrijk één persoon op drie in dienst is van de Staat. Hoezeer men ook spreekt van be sparingen, de bestaande staatsdien sten breiden meer en meer uit en worden voortdurend met nieuwe in stellingen aangevuld. Het zou ons te ver leiden moesten we dit verschijn sel hier trachten te verklaren. Ieder een zal echter zonder bewijsvoering aanvaarden dat die uitbreiding- van de Staatsdiensten voor gevolg heeft de steeds zwaarder-wegende belastin gen en de steeds ingewikkelder pape- rasserij. Dit betekent voor de mid denstander hetzij wij het graag hebben of niet dat hij meer en meer Denk er op, U hebt tijd fof| Zondag 21 Maart. Op Maandag 3 Mei a. s. zal Brug ge zoals telken jarc getuige zijn van een Heerlijk schouwspel: de Heilig Bloed-Processie. De H. Bloed-Processie is genoeg zaam bekend dan dat wij er nog na der zouden over uitweiden, Dit wordt trouwens bewezen door de toeloop (in 1947 meer dan 100.000) die van jaar tot jaar toeneemt. Zoals telken jarc Heeft het Ge meentebestuur van Brugge er voor gezorgd dat genummerde zitplaatsen langs de doortocht der Processie zul len te verkrijgen zijn. De prijs be draagt 25 fr. en bestellingen kunnen gedaan worden door storting op of overschrijving naar P. C. R. nr 197.33 Gemeentebestuur van Brugge De N. M. B. S. zal eveneens spe ciale treinen inleggen die het reizi gersverkeer vóór en na de Processie zullen verzekeren. Voor alle nadere inlichtingen wen de men zich tot tic Stedelijke Dienst voor Toerisme, 16, Dyvcr, Brugge, oi tot tic ic:s»i£,bi,iscliaj>pcii en autocu- riitea. ZIJN ZELFSTANDIGHEID ZIET INKRIMPEN. Wanneer de ambachtsman of ne- ringdocner de Vrijdag of zelfs de Donderdagmorgen opstaat, mag hij zeggen: van nu tot Zondag werk ik voor de fiscus. Wanneer hij eiken dag een uur of meer verliest voor het ver vullen van allerlei formaliteiten en voor het bijhouden van allerlei papie ren mag hij zeggen: ik ben lederen dag voor één of meer uren staats bediende Dat is één. Maar er is nog iets anders. ILL'be drijfsleven staat meer en meer onder Invloed van de internationale poli tiek, van de economische akkoorden en verdragen, van de buitenlandse concurrentie. Zaken die politiek on vermijdelijk en zelfs zeer gunstig zijn, zoals het Benelux-akkoord ea het Marshall-plan hebben ongetwijfeld een nadeligen terugslag op bepaalde nationale bedrijfstakken. De vooruit gang van de techniek, de uitvindin gen, de concentratie van de produk- tie en van de verdeling in grote fa brieken en handelsondernemingen be tekenen voor tal van kleine ambaohts- en neringsbedrijven een onmiddellijk gevaar. Een gevaar waaraan ze wel licht niet zullen ontsnappen zonder gedurfde vernieuwing van hun werk methodes, en zonder nauwe samen werking. In ieder geval is het duide lijk dat, waar langs de ene kant dé zelfstandigheid van de middenstan der meer en meer inkrimpt, langs de andere kant IIET RISICO VAN IIET KLEIN BEDRIJF GESTADIG GROEIT. Het is dus zeker niet zo gek te be weren dat de middenstanders meer en meer het gevaar lopen zonder voL doende middelen te staan wanneer ze op 't eindè van hun leven een ver diende of een verplichte rust zouden ingaan. Dit gevaar is zoveel te groter daar het gespaarde geld toch altijd aan sterke waardeverminderingen blootgesteld is. In die voorwaarden moeten we ons wel eens de vraag stellen: WORDT DE SOCIALE VEILIGHEID VOOR NIET-LOONTREKKEND EN EEN NOODZAKELIJKHEID? Reeds 'n paar jaren is men bezig met de studie en de bespreking van verscheidene ontwerpen in die -in. Wanneer men erover spreekt met middenstanders wordt men gewoonlijk op heftig protest onthaald. Men wil wel 'n pensioen en alle mogelijke voordelen, maar... «Wie zal het be talen Natuurlijk de betrokkenen zelf! Een patroon hebben ze niet, en de Staat kan maar betalen wat de belasting inbrengt. Maar zodra men een cijfer lanceert en zegt dat alia middenstanders, gemiddeld 4.0C0 f:;. per jaar zouden moeten betalen om hun sociale veiligheid te verzekeren, heeft men warempel genoeg gezegd. Daarom denken wij dat deze wetge ving, hoe noodzakelijk en hoe nuttig ze ook mag zijn, door de grote massa van de middenstanders niet sympa thiek zal onthaald worden. Daarom menen we dat, althans in het begin, en totdat het systeem de gunst -an het publiek zal hebben gewonnen, iets anders zal moeten gezocht worden: EEN VRIJE EN AANGEPASTE VORM VAN VERZEKERING. Het heeft geen zin het stelsel van de sociale veiligheid der arbeiders zonder meer op de middenstanders toe te passen. De verzekering tegen werkloosheid en zelfs tegen ziekte (misschien met uitzondering van de slepende ziekten) kunnen zeker ge rust achterwege gelaten worden. Twee belangrijke zaken dienen echte? te worden overwogen. Het eerste is een verhoging van de gezinsvergoe dingen. Het tweede is een pensioen. Dit pensioen zal natuurlijk geen for tuin zijn, en het zal voor iedereen hetzelfde bedragen. In middenstands kringen verdedigt men hierbij he» princiep van de vrijheid van aanr sluitingVrije Instellingen, en vrij heid om er al dan niet aan meê te doen. De Staat zou nochtans bij springen om die vrije verzekering aan te moedigen. We zullen hier in geen verdere details treden. Hét was er ons alleen maar om te doen de middenstanders erop te wijzen dat de sociale veiligheid een belangrijk onderdeel van hun vraagstuk uit maakt. Wat zal er van in huls komen? In hoever zal het sukses hebben? Wij weten het niet. Maar wat wij weten is dat ieder echte middenstander die zich om zijn toekomst bekommert tot plicht heeft hier eens ernstig over na te denken, dat hij zich erover een mening moet vormen en die mening' langs het kanaal vrai zijn organisa tie aan de wetien-brouwers moet mee delen. Want een zaak die óns zó rechtstreeks aanbelangt mag niet worden bedisseld zonder dat wij er over worden geraadpleegd. A. M. DE EERSTKOMENDE VER- GADERÏNG VAN DE U.fi.O. Trygve Lie, algemeen secretaris van de U.N.O.. toont foto van het Balais dc Cliallet, te Parijs, waar da eerst komende algemene vergadering van do U.N.O. zal plaats grijpen. Do Franso Regering zai do kosten voor (ie inrichting van Let jfaicij oy xUJi licrnub

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1948 | | pagina 1