ALARM IN EUROPA!
Oost West organiseren zich
't Waren geen... dutsen
Eerste Minister Speslc handt in
de Kamer een belangrijke rede
over ie
BuëtenEaisdse Politieke Toestand
Sociale Veiligheid
voor de Middenstand
KATHOLIEK WEEKBLAD VAN WESTVLAANDEREN
Belgisch
Sabena-Vliegtuig
stort te pletter
te Londen
Het Marshal!-Plen en de Westerse
Unie zijn noodzakelijk
Onze LITTERAIRE
Prijskamp
ONZE BURELEN:
3 Iwmr
Rusland wil geen oorlog verklaart hij.
Rusland wil geen oorlog.
BUITENLANDS OVERZICHT
Het Vraagstuk van de Middenstand
Finland het volgend Stalinslachtoffer
Spaak's weigering van Bevinplan te Parijs goed onthaald
1.000 Fr.PRIJZEN
DE H. BLOEDPROCESSIE
TE BRUGGE
W' 1 ««wwvrwww
Zaterdag 6 Maart 1948.
BESTUUR EN REDACTIE:
Gasthuisstraat 19, Poperinge.
Telefoon 9. Posteheck 47.G3.60.
ABONNEMENTSPRIJS VOOR:
België tot Nieuwjaar: 86 fr.
Belgisch Congo 3.— fr. p. weck.
Frankrijk Holland 3,— fr. p. week.
Andere landen 3,50 fr. p. week.
Uitgave POPERINGE-IEPER-WERVIK en Omliggende
HET
KELIJKS
Aangesloten bij V.B.P.P. 5* JAAR. N' 10.
tvt.^'AAWi'WVVWVWWWWbii PRIJS PER N': 2 FRANK.
Roeselart, St-Alfonsusstraat 11.
leper, G. de Stuersstraat 4.
Poperinge, Gasthuisstraat 19.
Veurne, Noordstraat i4.
Wervik, Kasteelstraat 26.
Nleuwpoort, Langestr. (M. Dumon)
ONZE UITGAVEN:
Roeselare-Ieper-Meenen.
4 4 Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide.|
4 Poperlnge-Ieper-Wervik.
WWWWIVIMIWfWWfMWWWvC'
Een echte vechtjas die Admi
raal Thierry d'Argenlleu. Een zee
man uit den oorlog '14-T8, in '40
■weerom gemobiliseerd, Comman
dant van een.Frans oorlogsschip,
dat te Dakar deel nam aan de po
ging om die haven in handen te
krijgen; Commandant van de
«Vrije Franse Zeemacht» tot het
einde ran den oorlog en nadien
Admiraal van de Vloot. Sedert zat
hij in Indo-China, werd terugge
roepen omdat vooral de commu
als een notaboekje, dat nog plaats
over heeft in onze... broekzak.
Ik had er zelf deugd van zo iets
te vernemen over die conferentie
van Pater... van Admiraal d'Ar-
genlieu. Niet dat we nu allen
moeten Leclerc spelen en een dik
ke missaal moeten kopen om er
meê naar de Hoogmis te gaan;
niet dat we links en rechts moe
ten kijken en wijzen dat die dik
ke missaal daar ook onder onzen
nisten hem met m t hert dragen.,^ zit_ Maar ,t zit hem elderg.
En geen wonder! Die Admiraal is lerc was niet me€r beschaamd
eigenlijk eenPater Carmeliet! zi mis£aai dan om d
Die zeebonk trok immers na 1918 j en revolver. Hij was ^at hij
naar 't klooster, maar werd er, ®as; soldaat en geJlovige... he(
ooor de mobilisatie, weer uitge- €ne K) goed; 7Q ^rfectB als het
haald en wacnt mog op de kans andere Punt! Zouden
we dat ook
om terug de stille cel te betrek- ni ter€n? ,g Zondags? En
ken intussen werd hij van de we dat in de Vast|n ni€fc
stilte en de rust naar t groot ge-|>s proberen in de week> wanneer
rucht en naar t groot gewe d ge- we tjjd }iebben of tijd kunnen ma-
EiPul jken... Kom, de plaatsenaars en
Verleden week kwam hij spre-;de jonge boeren? En... zou 't niet
fec i te Brussel over Generaal kunnen... gevonden worden dat
Leclerc Dat was een andere jnu voor mannen niet meer!
klepper! Ge herinnert U? Com- dat dje traditionele en zeer
mandant Leclerc, die eigenlijki plechtige grote kuis voor Pasen,
een edelman was met een naam|jn de Passieweek worde gedaan?
als een klok... zijn naam was «dejpan konden zo vele, met de mis-
Hauteclpcque haalde staaltjes yaai onder den arm, naar de kerk
lit! Van het Tenad-Meer in Mid-jgaan cn d€ officies bijwonen.
ten-Afrika rukte hij op dwars :Doen we maar als die drie klep-
loor de Saharawoestijn, viel de pers: onbeschaamd zijn bij ons
Italianen in de rug en kwam dui-
tenden kilometer verder aan de
Middellandse Zee om 't einde te
verhaasten van de Duits-Italiaan
se nederlaag ln Afrika, 't Was de
zelfde generaal die met zijn ge
motoriseerde - mannekes Parijs
binnenrukte en dan 't Oosten in,
naar Metz en Straatsburg voor-
uitvloog. Leclerc? Een afgod voor
rijn mannen, een kerel uit een
stuk en een durver die altijd
slaagde.
d'Argenlieu moest, waar hij j
over Leclerc sprak, er een derde
klepper bijhalen, Generaal Koe-
nig... Duitse naam van een El-1
zasser. 't Was Koenig die met een j
handsvol manschappen Rommel's
offensief ophield van uit een klei
ne versterking in Noord-Afrika.
Tot sïot sloeg Koenig zich met
zijn mannen door de Duitsers
heen. Leclerc en Koenig zijn
legendarische figuren geworden,
niet alleen voor de Fransen. Le
clerc werd voor enkele maanden
slachtoffer van een vliegtuig-on
geval in Noord-Afrika, wijl Koe
nig thans opperbevelhebber is
van het Frans leger in bezet
Duitsland.
Drie kleppers, weet ge: d'Argen
lleu, Leclerc, Koenig!
Echte soldaten, die naam en
faam verwierven, hun plicht de
den tegenover hun land... en nooit
vergaten dat ze nog andere plich
ten hadden.
Ze zullen te Brussel wel gemon
keld en vreemd opgekeken heb
ben, al was het grootste deel van
het publiek... katholiek, wanneer
die Admiraal vertelde hoe Leclerc
's Zondags naar de kerk trok, met
zijn missaal onder den arm en
hoe in die kerk Generaal Koenig
't harmonium speelde. Ik weet nu
maar niet wie de Mis deed.
Ziet ge dien generaal met zijn
missaal onder den arm? En ziet
ge Koenig aan het harmonium?
Kleppers zeg ik; echte! Kerels
als Foch!
De Minister van Oorlog een
papenvreter maar geen... degen-
vreter wou eens weten van
Foch welke officieren 's Zondags
Mis hoorden. Het antwoord was
eenvoudig:
«Wijl Ik altijd ln de eerste rij
kniel, kan ik niet weten wie...
achter mij zit!
Ik dacht aan Foch, wanneer ik
las wat d'Argenlieu van Lecletc
en Koenig vertelde.
En... 'k dacht aan iets anders.
d'Argenlieu, Leclerc. Koenig en
Foch... iedereen wist wat men
aan die kerels had! Iedereen ge
voelde zich 'n weinig... klein bij
die kleppers. En daar ging Le
clerc uit als een ere-communie-
kant, net als een congreganiste
met zijn missaal onder den arm.
We steken wij gewoonlijk onze
kerkboekin onze binnenzak
en meestal ls 't een klein ding...
ter kerke gaan... die drie waren
geen... dutsen!
PÈ VLAMYNCK.
Een DC-3 Sabena-vliegtuig, dat
Dinsdagavond jl. rond 20.30 u. Brus
sel had verlaten, is bij zijn aankomst
op het vliegveld van Heathrom, bij
London, te pletter gestort en in
brand geschoten.
Het toestel had wegens de mist
blind moeten vliegen met behulp van
radar. Men vermoedt dat de mist
dan ook oorzaak van de ramp is.
Zodra het toestel op de grond was
neergeslagen, schoot het volledig in
vuur. Gehuil en geschreeuw steeg op,
omstanders, beambten van het vlieg
veld sprongen toe maar slechts een
drietal der inzittenden konden uit
het brandend toestel weggerukt wor
den; alle andere, 19 in totaal, kwa
men om en van hen kon naderhand
nog slechts onkennelijk geworden
verbrande lijken teruggevonden wor
den.
De drie geredden waren tevens
zwaar verbrand, onder hen bevindt
zich een Britse Brigade-generaal.
Behalve de drie omgekomen leden
van de bemanning bevonden zich
geen andere Belgen aan boord. De
piloot, Kapitein Goblet, was een be
proefd piloot die tijdens de iaatste
oorlog zich herhaaldelijk bij de
R.A.F. had onderscheiden.
ABRAHAM LINCOLN
KRIJGT BEZOEK
Ter Kamerzitting van Woensdag jl.
was de belangstelling' groot; Hr Spaak
moe§t namelijk een rede houden om-
de buitenlandse politiek van ons land
en over de internationale toestand.
De huidige spanning welke thans
in die wereld heerst, ingevolge de
jongste gebeurtenissen in Tchecko-
Siowakije en Finland, was oorzaak
dat aan het huidige debat in de Ka
mer over de buitenlandse politiek een
zo groot belang was gehecht.
De Hr Spaak is een bijzonder flink
redenaar-. Hij was daarbij Woensdag
nog in een beste dag, zodat alle aan
wezigen dan ook met spanning zijn
toespraak hebben gevolgd.
De Rede.
Onze Eerste-Minister en tevens
onze Minister van Buitenlandse Za
ken zette zijn rede in met een be
roep te doen op de verstandhouding'
van eenieder en erop te wijzen dat
een poging dient gedaan om elkaar
te begrijpen ten. einde de spanning
en de ongerustheid te verdrijven.
1947 WAS EEN SLECHT JAAR
rede raakte Hr Spaak vervolgens de
Russische politiek en de vorming van
een Westerse Unie aan.
De grote vraag, vervolgde hij, is
thans of Rusland een politiek voert
die gevaarlijk is voor de vrede. Ik
geloof niet, betoogde hij, dat een re
gering op oorlog aanstuurt, ook de
Russische niet.
Wat moeten we dan denken van
de Russische politiek? Ze is dikwijls
onbegrijpelijk en dikwijls onverdraag
lijk. De geschiedenis heeft aan Rus
land geleerd dat het grote uitbrei
dingen van grondgebied moet nemen
om zich te verdedigen. Dit is een
eerste uitleg. Ten tweede kunnen we
zeggen dat de communisten in alle
landen hun actie op internationaal
plan bewegen.
Sommigen zullen zeggen dat ik te
optimist of te idealist ben. Nochtans
ben ik overtuigd van wat ik zoeven
zegde. Rusland heeft nog heel wat
te doen om zijn bewoners een levens
standaard te geven gelijk aan die
van West-Europa; het heeft werk
voor tientallen, voor honderd jaar.
Het heeft dus geen behoefte aan een
nieuwe oorlog.
De Eerste-Minister haalt dan het
Russisch-Belgisch handelsverdrag aan
als bewijs dat België met Rusland
even goede betrekkingen wil onder-
Het jaar 1947 was geen goed jaar,
betoogde de Hr Spaak, en zo wees
hij op de talrijke mislukkingen cp
internationaal gebied, o. m. van de
conferenties van Moskou en Lon-
den, het uitblijven van een oplossing houden als met Amerika
van het Duitse vraagstuk, mislukking
bij de. algemene vergadering van de
U.N.O. en weigering van de Oost-
Europese landen om een oplossing te
zoeken voor verschillende problemen,
o. m. Griekenland dat volledig ver
deeld is.
Al die conferenties brachten dus
geen aarde aan den dijk.
Drie negertjes leggen bloemen neer
bij het standbeeld van Abraham Lin-
coln te Trenton, in de A'erenigde Sta
ten. 139 Jaar geleden werd deze grote
staatsman geboren en de kleinen wit
ten hem hun erkentelijkheid belonen,
want gedurende zijn bestuur werd de
siaveuMntiei afgeschaft»
HET MARSHALL-PLAN
Hr Spaak raakte vervolgens het
Marshall-plan aan. Dit, zegde hij,
heeft tot doel heel Europa ter hulp
te komen, het is tegen geen enkel
land en tegen geen enkele doctrine
gericht, alleen tegen de chaos en de
ellende. Het initiatief om die hulp
te bekomen moet evenwel van
Europa zelf uitgaan. Dit plan heeft
niets, te maken met imperialisme,
maar betekent grootmoedigheid. Dit
plan wil aan de Europese landen
geen vernederende politieke of eco
nomische voorwaarden opleggen.
Er werden slechts twee voorwaar
den gesteld: het initiatief en het ac-
coord der Europese landen. Rusland
werd hiertoe uitgenodigd maar wei
gerde en die weigering gaf aanlei
ding tot eenzelfde gevoLg van wege
de landen van Oost-Europa.
DE NOODZAKELIJKHEID ERVAN
Het Marshall-plan ls evenwel nood
zakelijk, thans honderdmaal nodiger
dan verleden jaar. Zo de hulp niet
in de eerste weken komt zullen de
Europese landen voor onoverkome
lijke economische en sociale toestan
den staan. De toestand zou dan ern
stiger worden dan tijdens de oorlog.
Zo die hulp komt kunnen Al.I.E
Europese landen zich redden.
De toestand in ons eigen land is
er ook volledig afhankelijk van. Er
bestaat een Europese solidariteit op
dit gebied. Zo het Marshall-plan uit
gevoerd wordt kan Europa weder-
oprebouwd worden.
Men moet verder gaan dan het
indienen van de lijst der eigen be
hoeften. Het Marshall-plan is het
middel om een oplossing te zoeken.
Amerika is steeds grootmoedig ge
weest tegenover Europa, maar het
moet aan Europa niet alleen geven
of verkopen, het moet ook kopen bij
ons. Alleen hierdoor kan de oplos
sing gevonden worden.
Hr Spaak verklaart verder dat hij
de oppositie tegen heit Marshall-plan
niet begrijpt. Het plan is gezond en
onontbeerlijk. De landen uit Oost-
Europa kunnen er niets tegenover
stellen. Het is: Marshall-plan of
niets. Waarom dan die vijandigheid,
waarom leveren de communisten er
een strijd tegen? Wellicht, gtng spre
ker verder, zal een der communisti
sche leden hierop antwoord geven.
In hel verder* verloop van sijn
Westers Pact.
Dhr Spaak handelt dan over de
rede van Bevin, die van grote be
tekenis is, en er op wijst dat En
geland zijn plaats in Europa, in
neemt.
Sprekende over het voorstel tot
oprichting van het Westei's pact, dat
militaire, economische, politieke en
culturele bepalingen bevat, deelt de
Eerste-Minister mede, dat België en
de andere Benelux-landen dit voor
stel hebben aangenomen. De volgen
de dagen wordt het te Brussel op
punt gesteld.
Wanneer men ziet dat Oost-Europa
op aile gebied georganiseerd is, zal
men het dan een misdaad noemen
dat West-Europa onderlinge verdra
gen afsluit? Ik kritikeer het feit dat
Ooet-Europa georganiseerd is niet. Er
bestaat een zekere economische nood
zaak voor. Ik zie niet in waarom
men moet beweren dat daar- oorlogs
doeleinden onder schuil gaan.
Als West-Europa zich organiseert
is er evenmin een reden om te ver
klaren dat dit met agressieve bedoe
lingen gebeurt. Er is geen enkel
staatsman in West-Europa die een
uitdagende politiek wil voeren.
Ik meen dat wij het voorgestelde
pact moeten sluiten. Maar een poli
tiek verdrag heeft slechts waarde
voor ons als het gepaard gaat met
militaire overeenkomsten.
Het voornaamste echter is de eco
nomische samenwerking; zij is abso
luut noodzakelijk. In West-Euiopa is,
buiten Benelux, nog niets tot stand
gebracht. De economische politiek in
de onderscheiden landen loopt darr
ook fel uiteen en maatregelen in één
lahd genomen hebben een nadelige
weerslag in een ander.
Het is thans noodzakelijk realis
tisch1 te zijn. Ik ben voorstander van
een economische entente. Beslist men
welke politiek men zal volgen, dan
moet men bereid zijn de voordelen
maar ook de nadelen te aanvaarden;
want die zullen er zijn. In perioden
van voorspoed is het onmogelijk die
nadelen te doen aanvaarden. De prin-
cipüe beslissingen moeten in moei
lijke omstandigheden getroffen wor
den.
Thans wordt de gelegenheid gebo
den een grote beslissing te nemen.
Veel gelegenheden hebben wij reeds
laten voorbijgaan. De regering heeft
thans haar- verantwoordelijkheid ge
nomen.
De rede van de Hr Spaak weid
langdurig door- de meerderheid, C.V.
P.- en B.S.P.-leden, toegejuicht, ook
door de liberalen, maar niet door de
communisten.
Ut ie vervolg 1" teiad)
WIJ HADDEN GELIJK.
Het is dus in Tcheclto-Slowakije
afgelopen zoals wij het verleden
week Dinsdag hadden voorzien.
President Benesj heeft gecapitu
leerd; Tchecko-Slowakije is ach
ter het ijzeren gordijn verdwe
nen. Het is gedaan met de kort
stondige vrijheid die zij in 1045
op de Nazi's heroverd hadden.
Van nu af aan zullen we niet
juist meer weten wat er zich in
het land van Mazaryck zal voor
doen. Pers en radio werden ge
lijkgeschakeld. Het marionetten
theater van Moskou heeft iceer
een nieuw toneel en een aantal
nieuwe poppen veroverd.
Het Russisch leger staat prac-
tisch op 250 Km. van Frankfurt
en op 'n 400 Km. van de Franse
grens. Heel Oost-Europa is één
kazerne en één arsenaal, 'n Paar
honderd divisies van het Rode
Leger staan gereed voor de
sprong. Zoals Hitler in de periode
1938-39, doet Stalin thans wat hij
goed vindt.
Finland korpt deze week aan
de beurt.
Over Griekenland schrijven
Amerikaanse autoriteiten dat de
toestand onhoudbaar wordt zon
der rechtstreeks ingrijpen.
Oostenrijk wordt reeds bedreigd.
De communisten van Trieste
hebben de O. V. V. laten weten
dat zij thans de rechtstreekse
methode gaan toepassen. In
Italië verklaart Eerste-Minister
de Gasperi dat de communisten
actiegroepen aan 't oprichten
zijn naar Tchecko-Slowaaks mo
del en in Frankrijk moet einde
Maart de tweede poging op grote
schaal gebeuren.
En altijd en overal blijft het
basisrecept hetzelfde: agitatie
door 'n bepde woelmakers die
men doet doorgaan als de dra
gers van de volkswil, het beschul
digen van de tegenstanders van
de meest duistere misdrijven en
dan de greep naar de macht om
het volk, de democratie en de we
reldvrede te verdedigen.
Het geval van Trieste begint
hier weer zeer typisch. Men zal
zich herinneren dat de Angelsak-
sers zo dwaas geweest zijn toe te
geven dat Trieste een Vrijstad
zou icorden onder bestuur van de
O. V. V. Onze nationale papenvre
ter en gewezen Minister van Bin
nenlandse Zaken, Bulsseret, was
zelfs candidaat voor het gouver
neurschap. In afwachting echter
dat een gouverneur benoemd
wordt staat de stad onder Angel
saksisch militair bestuur (en het
is te hopen voor Trieste en Italië
dat het zo blijft).
Nu hebben de coco's van Trieste
aan dat militair bestuur laten
weten dat ze ervan afzagen nog
langer vreedzaam samen te wer
ken en dat ze tot de volksagitatie
zouden overgaan. En waarom?
Omdat de Anglo-Amerikanen
het grondgebied uitsluitend op
Italië africhten en hardnekkig
het Yougo -Slavisch aanbod weige
ren, Trieste in te schakelen in de
geplanifleerde economie van Ti
to En het memorandum der
communisten (dat zelfs aan de
U. N. O. zal worden overgemaakt
besluit: Men moet er zich aan
verwachten dat de spanning te
Trieste zal toenemen, tengevolge
van de Anglo-Amerikaanse provo
caties in deze streek, die er op
gericht zijn een nieuwe oorlog te
ontketenen... De vreedzame sa
menwerking met de Anglo-Ame-
rikanen zal dan ook worden stop
gezet en ER ZAL VRIJE TEUGEL
GEGEVEN WORDEN AAN DE
COMBATIEVE GEEST VAN DE
ARBEIDERS VAN TRIESTE».
Voila! De formule der nazi's
blijft in erebeschuldig uiv slacht
offers eerst en maak ze dan af,
er zal altijd iemand zijn om te
geloven dat gij de waarheid
spreekt en het recht verdedigt.
DE DIEPERE OORZAKEN.
Wanneer we ons echter gaan
afvragen hoe het dan komt dat
het communisme thans zo'n drei
gende afmetingen heeft aangeno
men dat we werkelijk van een
alarmtoestand in Europa en in de
wereld moeten spreken, dan ko
men wij tot de vaststelling dat we
eens te meer leven in omstandig
heden die fel op die van 1938-39
gelijken. Weer is er in Europa
maar één werkelijke militaire
macht. Frankrijk en Engeland
liggen lain door uitputting en in
nerlijke moeilijkheden, en Ame
rika is ver af. Rusland is in Euro
pa de continentale macht. De
Westerlingen moeten vooral steu
nen op de zee- en luchtmacht. En
iedereen weet nu dat beide vloten
tot onbeduidende proporties wer
den herleid. Men spreekt in Ame
rika nu wel van een programma
van 35.000 vliegtuigen en in En
geland beklaagt men er zich over
dat de vloot thans zo verzwakt is
en dat ze opnieuw tot de sterkte
van 1939 zou moeien worden opge
voerd. Maar intussen heeft Rus
land nu reeds ruim twee jaar zijn
grootste kracht aan de bewape
ning besteed en heeft het een
voorsprong op de westelijke
machten genomen.
Zal Rusland nu, gelijk Duits
land in 1940, denken dat het vlug
zijn slag kan slaan vooraleer de
Amerikanen de tijd gehad hebben
ernstig te reageren? Wie zal het
zeggen? Wie iveet trouwens hoe
ver het nu staat met de Russische
opzoekingen inzake atoomenergie
en lange afstandswapens? Zullen
zij trachten verstoppertje te spe
len tot ze atoombommen in serie
hebben geproduceerd om dan ook
Amerika te kunnen aanvallen
Moeilijke vragen om er op te
antivoorden, Maar wat geen twij-
jel iijdt is de imperialistische
geest die het communisme be
heerst, en die de wereld wil over
spoelen.
Thans, wordt dit weer algemeen
erkend en zelfs politici gelijk on
ze nationale Spaak die eerst, tot
groot onheil van ons land, gedu
rende twee jaar met de Terfve's
en andere Lalmand's heeft gere
geerd, wordén nu de grote aposte
len van het hardnekkig verzet
tegen de communisten.
Gedane zaken hebben natuur
lijk geen keer, maar het mag ivel
eens gezegd worden dat de diepe
re oorzaak van de huidige tragiek
gelegen, is in het' feit dat de An
gelsaksische leiders op internatio
naal plan een archi-gevaarlijke
flirt met het Kremlin hebben ge
voerd en, ook na de oorlog, een
krankzinnige toegevingspolitiek
hebben geduld. Vit de memoires
die thans de ene na de andere
verschijnen, en niet het minst uit
die van de gevluchte boerenleider
Mikolajczyk, blijkt nochtans over
duidelijk dat de Angelsaksers er
geen ogenblik konden aan twij
felen welk vlees ze In de kuip
hadden.
Niets is natuurlijk zo cynisch
als internationale politiek. Rus
land heeft op de tweede wereld
oorlog gespeculeerd om zijn gro
te avorid over de wereld te bren
gen. Eerst moesten Nazi's en Wes
terse kapitalisten elkaar uitmoor
den, en dan zou het Rode Leger
een parademarsch houden en met
de vruchten der overwinning
weglopen. Dat was de betekenis
van het Duits-Russisch niet-aan-
valspakt.
De Duitse aanval van 21 Juni
1941 heeft die berekeningen in de
war gestuurd en het is begrijpe
lijk dat de Westerlingen veel of
fers gebracht hebben om die oor
logstoestand tussen Duitsland en
Rusland te bestendigen, maar
waar het onbegrijpelijk wordt,
dat is dat ze die toegevingspoli
tiek ook na de V-dag in Europa
hebben voortgezet.
DADEN, GEEN WOORDEN.
Maar dat is het verleden en we
zullen het aan de kamerstrate
gen en de historici overlaten, daar
verdere beschouwingen aan te
wijden. Ons moet vooral de toe
komst interesseren.
En dun blijkt het onmiddellijk
dat we in de toekomst alleen kun
nen gered worden icanneer de
Westerlingen nu ook eens Rus
land zullen toeroepen: Halt, nu is
het genoeg. - Maar dat zullen ze
pas kunnen wanneer ze sterker
zullen zijn dan Rusland. En
daarom moeten re nu ophouden
met woorden te jongleren, en da
den stellen.
O ja, er is een Marshall-plan
waarover ie pas en te onpas ge
sproken wordt, maar intussen zijn
maanden en maanden verlopen
en is er nog niets van in huis ge-
»ViAn^i*1»> iii>r*i mri*iriikVn'V|i iirf>rvii|"ri
komen. Er wordt gediscussieerd
en gepalaberd, haast zo erg als bij
de negers. Senator zo en zo vindt
er dit aan te veel of te kort. Elke
partij bekijkt en bespreekt het in
't licht van de a. s. presidentver
kiezingen en intussen gaat kost
bare tijd verloren.
Er wordt ook sedert maanden
gesproken over een Westerse Unie.
Commissies studeren en conferen
ties komen bijeen. Maar het gaat
zo lastig, want elk zit er met zijn
egoïsme en zijn aftands nationa
lisme. Elk wil er graag bij winnen,
maar afstand van iets doen gaat
zo lastig.
En intussen spreken de Sovjets
over geen enkel plan, maar ze
hebben er een en ze voeren het
uit. Op een brutale manier na
tuurlijk en met de revolver in de
vuist.
Bij ons in het Westen mag het
natuurlijk zo niet gaan.
Maar het moet gedaan zijn met
die eindeloze discussies terioijl de
vijand reeds de poorten rameit.
Het moet gedaan zijn met de
plannen die dan niet worden uit
gevoerd of doorgezet. Het moet
gedaan zijn met de dwaze scru
pules die Engeland en Frankrijk
er toe leidden een niets beteke
nend Pact van Duinkerke af te
sluiten in plaats van stoutweg
een Westers Blok op te richten
naar het model van het Oosters.
Of meent men misschien dat
men het communisme met ande
re dan met zijn eigen middelen
zal in bedwang houden?
De tijd dringt en de oplossing
die moet gevolgd worden is dui
delijk: in recordtijd moet tussen
de Wesferse Staten een algemeen
verdrag worden afgesloten: eco
nomisch, politiek en militair. Wat
Dimitrov van Stalin niet publiek
mocht doen omdat het overbodig
was, moet er bij ons van komen:
het oprichten van een Westers ge
menebest dat één economisch, po
litiek en militair blok zou zijn.
En dan moet dit blok zich tot
Amerika richten en zeggen: kijk
hier, dat is onze toestand; zoveel
dollars hebben we nodig, zoveel
vliegtuigen, schepen en tanks.
Wilt ge die geven dan is het met
de communistische opmarsch ge
daan, wilt ge niet, dan kunnen
wij aan de drukking van Moskou
niet weerstaan, en dan zal Ame
rika ook zelf maar de gevolgen
daarvan moeten dragen.
En intussen moeten wij naar
communistisch voorbeeld maar
zonder nekschoten en concentra
tiekampen ons eigen kamp zui
veren en de communisten uit el
ke schakel van het openbaar le
ven weren. De Staat heeft immers
zo goed het recht en de plicht
zich tegen de inwendige vijanden
te verdedigen als tegen de uit
wendige.
Dat zijn de twee voorwaarden
waarop de redding van hst Wes-
ten nog mogelijk is.
2-3-48. V. WESTERLINCK.
<!l!l!!!!ll!l!lll!!lllll)l!!llllU!!!lllllI!!lllll!lll!III!IU!l!llllll!lllllll!IIIIIllilllllllllill!llll!l!!llll!!ll!lllll!!!lllllllll!linillltllllll!!S!3!ninffi!l!t
BRIEF UIT PARIJS
PARIJS. De inter nationale ge
beurtenissen hebben aan de houding
van de kleine West-Europese staten
een verdragende betekenis verleend.
Vandaar het belang dat de Franse
politieke kringen hechten aan de po
litieke gedragslijn der Beneluxlanden.
België. Nederland en Luxemburg wor
den nl. meer en meer als een eenheid
beschouwd, zowel economisch als po
litiek.
Het lijdt geen twijfel dat we op dit
ogenblik een gewichtige tu.ssenpause
beleven waarbij twee wereldmachten
zich trachten te reorganiseren.
De U. S. S. R. spant zich in om de
landen die in haar levensrühnte
liggen, zo snel en zo grondig moge
lijk aan de eisen van de kommunis-
tische nieuwe orde aan te passen.
Vandaar de brutale haast der gebeur
tenissen achter het ijzeren gordijn
waarover we reeds een aantal bijzon
derheden brachten. De militaire ■"er-
dragen tussen de Balkansatellieten
van het Kremlin; de bruuske abdica
tie van Michael van Roemenië; de
putch van Budapest; de vlucht van
Micholaitsjek uit Warschau zijn zo
veel etappen van deze brutale en me-
dogenloze «aanpassing» van iet
Sovjetregiem. En dan spreken we niet
over de moord op Petkov of de aan
houding van Maniu en zoveel ande
ren.
Bij de laatste gebeurtenissen te
Pr aag is Tsjechoslovakije een Sovjet-
satelliet gewerden en de verkiezin
gen naar Russische aard zullen
deze toestand bekrachtigen.
Finland is dus het laatste land
waar de vuist van Meskou nog niet
neerviel. Men kent de antl-kommu-
nistische en anti-Russische gezind
heid der Finnen genoeg om te besef
fen waarom hot Kremlin hier nog
geen aanslag of complot ont
dekte. Maar de politieke waarnemers
te Parijs achten het waarschijnlijk
dat de Lente een poging tot onder
drukking van Finland brengt.
Daarmeê zou het Oosten zijn or
dening voorlopig bereikt hebben.
Maar ook het Westen zoekt een
nauwere samenwerking. In de eerste
plaats onder druk van Washington
dat met lede ogen de laatste demo
cratische staten van Europa onder
ling verdeeld ziet en ten tweede on
der den drang van het kommunis-
tiscb gevasr dat zowel de binnenland
se regimes als de buitenlandse veilig
heid bedre' t.
Vandaar het Bevin-plan dat «en
uitbreiding van het Duinkerke-Pakt
voorziet. Dit verdrag tussen Engeland
en Frankrijk is, afgezien van de vage
vriendschapsverklaringen, vooral een
militair defensieakkoord tegen een
eventuele Duitse aanval.
Men weet dat Spaak het voorstel
van Bevin afwees en veeleer een eco
nomische toenadering voorstelde.
Deze houding van Spaak, die de
logische voortzetting is van de poli
tiek van Leopold III (al weigert hij
wellicht dit te erkennen) werd te
Parijs zonder wrok aanvaard.
Dit is van aard om vele waarne:
mers te verbazen als men weet hoe
zeer men er Koning Leopold een
grief van maakt, in 1936 het militair
akkoord met Frankrijk te hebben op
gezegd.
En toch is de ver-klaring eenvoudig:
spijts alle vriendschapsbetuigingen
bestaat er een grote rivaliteit tussen
Frankrijk en Engeland. Deze wrijvin
gen wei-den nog versterkt door de de
valuatie van de Franse frank, spijts
de hevige tegenstand van Londen,
en de Franse zienswijze ten over
staan van het Duitse probleem.
Frankrijk heeft niet zonder tevre
denheid vastgesteld dat de door Bevin
voorgestelde blokvormingonder
Engelse leiding, door België, Neder
land en Luxemburg afgewezen werd.
Daartegenover overwon het Franse
standpunt dat de medewerking der
Beneluxlanden aan de conferentie
van Londen voorzag.
In zekere zin boekte de Franse di
plomatie dus een negatief en een po
sitief succes. Weliswaar is de onmid
dellijke draagwijdte ervan zeer ge
ring; maar liet zijn kentekens van
een evolutie.
Te Parijs is men nl. van oordeel
dat de Westerse eenheid meer op eco
nomische basis moet berusten, in te
genstelling met de militaire bondge
nootschappen der landen achter het
ijzeren gordijn.
Twee zienswijzen van twee tegen
over elkaar staande werelden!
Wanneer wij rondom ons kijken
naar de graad van welstand en be
staanszekerheid bij de verschillende
volksklassen komen we tot volgende
vaststellingen. De arbeiders zijn ze
ker nog steeds de volksklasse die het
minst weelde kent, die het minst ge
niet van de stoffelijke goederen der
wereld. Men mag nog zoveel scher
men met de hoge lonen van sommi
ge categorieën arbeiders, in werke
lijkheid zal iedereen moeten toege
ven dat een arbeiderswoning kleiner
en armer is dan een burgerswoning,
dat een arbeider minder geld en goed
heeft dan een boer of een handelaar
en dat hij zich zeer zelden de luxe
kan permitteren zijn kinderen te la
ten studeren en zijn gezin een schoon,
comfortabel en zoals men het heet
deftig bestaan te verschaffen.
Daarentegen echter, moet worden
toegegeven dat een steeds omvang
rijker sociale wetgeving het bestvans-
risico van de arbeiders merkelijk
heeft verminderd. Verzekering tegen
werkloosheid, tegen ziekte en invali
diteit, tegen ouderdom en vroegtijdig
afsterven hebben de arbeiders reeds
grotendeels verlost van de bestaans-
onzekerheid die hun leven destijds
beheerste en bestendig' bedreigde.
Ieder weldenkend burger moet dan
ook het stelsel van de sociale veilig
heid voor de arbeiders toejuichen als
een rechtmatige bescherming van de
ze minder-bedeelde klasse en als een
waarborg van sociale vrede. Maar we
zien onmiddellijk ook een hele groep
mensen die dikwijls even' arm of nog
armer zijn dan de doorsnee arbeiders,
met dit verschil, dat zij van alle so
ciale veiligheid verstoken zijn en ook
van geen enkel van de bijkomende
voordelen genieten die onder: vorm
van compensatiebons, wederuitrus-
tingsbons, enz. aan de economisch-
zwakken werden uitgedeeld.
Wij kennen een ventje dat, van
iedereen veriaten in een liefdadig
heidsgesticht terechtkwam en later,
toen hij het er niet gewoon kon wor
den, bij een bevriend herbergier 'n
kamertje kreeg. Dat ventje heeft een
jaarlijks inkomen van vierduizend
frank, zegge 3.000 frank pacht van
'n eigen huisje en duizend frank in
trest van een klein gespaard kapi
taaltje. Dat rentenierke is een ge
wezen zelfstandigeDit wil zeggen
dat hij als middenstandergeen
pensioen geniet en als economisch-
sterke zelfs geen compassiebons
kan krijgen.
Zo werd hij van zelfstandig nering-
doeiier
EEN PARIA
VAN DE SAMENLEVING.
Is dit een uitzondering? Laat het
ons aannemen, hoewel we wellicht
verrast zouden opzien moesten we de
omvang dezer uitzonderingen kennen.
In ieder geval illustreren zij ten
volle het feit dat de middenstander
niet alleen zelfstandig zijn bedrijf
leidt en zijn werk vrij regelt maar-
dat hij ook persoonlijk het risico van
zijn winst of verlies draagt en steeds
voor de veiligheid van zijn toekomst
heeft ingestaan.
Ongetwijfeld was juist deze onze
kerheid een sterke spoorslag die de
middenstander tot bijna onbeperkte
werkkracht en initiatief heeft aange
moedigd. Het dragen van risico en het
aandurven van zaken waarvan het
uiteindelijk resultaat dikwijls twijfel
achtig was heeft de beste middenstan
ders niet zelden tot een hoge en ka
pitaalkrachtige positie in de samenle
ving geleid. De strijd voor het le
ven die zij volledig op eigen houtje
voerden scherpte hun persoonlijke
kwaliteiten en gaf hen een weer
standsvermogen waardoor ze dikwijls
harde tegenslagen en lastige crisisja
ren te boven kwamen. Bij zover zelfs
dat men de middenstanders, in ande
re kringen ging vergelijken met het
onkruid dat wild en taai in alle gron
den wortel schiet en steeds terug op-
-komt als men het uitgeroeid waant.
De middenstander werd de verper
soonlijking van onze Belgische
deugd die plantrekkerijheet en
hij gaat er groot op in geen Hein ge
rucht te verschieten,
ALS MEN HEM MAAR MET RUST
LAAT.
Doch dat is nu precies uitgesloten!
De tijd van de onbeperkte vrijheid
is voorbij. De Staat heeft meer en
meer hooi op zijn vork genomen, en
moeten nemen. In alle moderne lan-'
den zag men de Staatsdiensten een
geweldige uitbreiding nemen. Zo ziet
men dat bij de werkende bevolking
van Frankrijk één persoon op drie in
dienst is van de Staat.
Hoezeer men ook spreekt van be
sparingen, de bestaande staatsdien
sten breiden meer en meer uit en
worden voortdurend met nieuwe in
stellingen aangevuld. Het zou ons te
ver leiden moesten we dit verschijn
sel hier trachten te verklaren. Ieder
een zal echter zonder bewijsvoering
aanvaarden dat die uitbreiding- van
de Staatsdiensten voor gevolg heeft
de steeds zwaarder-wegende belastin
gen en de steeds ingewikkelder pape-
rasserij. Dit betekent voor de mid
denstander hetzij wij het graag
hebben of niet dat hij meer en
meer
Denk er op, U hebt tijd fof|
Zondag 21 Maart.
Op Maandag 3 Mei a. s. zal Brug
ge zoals telken jarc getuige zijn van
een Heerlijk schouwspel: de Heilig
Bloed-Processie.
De H. Bloed-Processie is genoeg
zaam bekend dan dat wij er nog na
der zouden over uitweiden, Dit wordt
trouwens bewezen door de toeloop
(in 1947 meer dan 100.000) die van
jaar tot jaar toeneemt.
Zoals telken jarc Heeft het Ge
meentebestuur van Brugge er voor
gezorgd dat genummerde zitplaatsen
langs de doortocht der Processie zul
len te verkrijgen zijn. De prijs be
draagt 25 fr. en bestellingen kunnen
gedaan worden door storting op of
overschrijving naar P. C. R. nr 197.33
Gemeentebestuur van Brugge
De N. M. B. S. zal eveneens spe
ciale treinen inleggen die het reizi
gersverkeer vóór en na de Processie
zullen verzekeren.
Voor alle nadere inlichtingen wen
de men zich tot tic Stedelijke Dienst
voor Toerisme, 16, Dyvcr, Brugge, oi
tot tic ic:s»i£,bi,iscliaj>pcii en autocu-
riitea.
ZIJN ZELFSTANDIGHEID ZIET
INKRIMPEN.
Wanneer de ambachtsman of ne-
ringdocner de Vrijdag of zelfs de
Donderdagmorgen opstaat, mag hij
zeggen: van nu tot Zondag werk ik
voor de fiscus. Wanneer hij eiken dag
een uur of meer verliest voor het ver
vullen van allerlei formaliteiten en
voor het bijhouden van allerlei papie
ren mag hij zeggen: ik ben lederen
dag voor één of meer uren staats
bediende Dat is één.
Maar er is nog iets anders. ILL'be
drijfsleven staat meer en meer onder
Invloed van de internationale poli
tiek, van de economische akkoorden
en verdragen, van de buitenlandse
concurrentie. Zaken die politiek on
vermijdelijk en zelfs zeer gunstig zijn,
zoals het Benelux-akkoord ea het
Marshall-plan hebben ongetwijfeld
een nadeligen terugslag op bepaalde
nationale bedrijfstakken. De vooruit
gang van de techniek, de uitvindin
gen, de concentratie van de produk-
tie en van de verdeling in grote fa
brieken en handelsondernemingen be
tekenen voor tal van kleine ambaohts-
en neringsbedrijven een onmiddellijk
gevaar. Een gevaar waaraan ze wel
licht niet zullen ontsnappen zonder
gedurfde vernieuwing van hun werk
methodes, en zonder nauwe samen
werking. In ieder geval is het duide
lijk dat, waar langs de ene kant dé
zelfstandigheid van de middenstan
der meer en meer inkrimpt, langs de
andere kant
IIET RISICO VAN IIET KLEIN
BEDRIJF GESTADIG GROEIT.
Het is dus zeker niet zo gek te be
weren dat de middenstanders meer en
meer het gevaar lopen zonder voL
doende middelen te staan wanneer ze
op 't eindè van hun leven een ver
diende of een verplichte rust zouden
ingaan. Dit gevaar is zoveel te groter
daar het gespaarde geld toch altijd
aan sterke waardeverminderingen
blootgesteld is.
In die voorwaarden moeten we ons
wel eens de vraag stellen:
WORDT DE SOCIALE VEILIGHEID
VOOR NIET-LOONTREKKEND EN
EEN NOODZAKELIJKHEID?
Reeds 'n paar jaren is men bezig
met de studie en de bespreking van
verscheidene ontwerpen in die -in.
Wanneer men erover spreekt met
middenstanders wordt men gewoonlijk
op heftig protest onthaald. Men wil
wel 'n pensioen en alle mogelijke
voordelen, maar... «Wie zal het be
talen Natuurlijk de betrokkenen
zelf! Een patroon hebben ze niet, en
de Staat kan maar betalen wat de
belasting inbrengt. Maar zodra men
een cijfer lanceert en zegt dat alia
middenstanders, gemiddeld 4.0C0 f:;.
per jaar zouden moeten betalen om
hun sociale veiligheid te verzekeren,
heeft men warempel genoeg gezegd.
Daarom denken wij dat deze wetge
ving, hoe noodzakelijk en hoe nuttig
ze ook mag zijn, door de grote massa
van de middenstanders niet sympa
thiek zal onthaald worden. Daarom
menen we dat, althans in het begin,
en totdat het systeem de gunst -an
het publiek zal hebben gewonnen, iets
anders zal moeten gezocht worden:
EEN VRIJE EN AANGEPASTE
VORM VAN VERZEKERING.
Het heeft geen zin het stelsel van
de sociale veiligheid der arbeiders
zonder meer op de middenstanders
toe te passen. De verzekering tegen
werkloosheid en zelfs tegen ziekte
(misschien met uitzondering van de
slepende ziekten) kunnen zeker ge
rust achterwege gelaten worden.
Twee belangrijke zaken dienen echte?
te worden overwogen. Het eerste is
een verhoging van de gezinsvergoe
dingen. Het tweede is een pensioen.
Dit pensioen zal natuurlijk geen for
tuin zijn, en het zal voor iedereen
hetzelfde bedragen. In middenstands
kringen verdedigt men hierbij he»
princiep van de vrijheid van aanr
sluitingVrije Instellingen, en vrij
heid om er al dan niet aan meê te
doen. De Staat zou nochtans bij
springen om die vrije verzekering
aan te moedigen. We zullen hier in
geen verdere details treden. Hét was
er ons alleen maar om te doen de
middenstanders erop te wijzen dat
de sociale veiligheid een belangrijk
onderdeel van hun vraagstuk uit
maakt. Wat zal er van in huls komen?
In hoever zal het sukses hebben? Wij
weten het niet. Maar wat wij weten
is dat ieder echte middenstander die
zich om zijn toekomst bekommert tot
plicht heeft hier eens ernstig over na
te denken, dat hij zich erover een
mening moet vormen en die mening'
langs het kanaal vrai zijn organisa
tie aan de wetien-brouwers moet mee
delen. Want een zaak die óns zó
rechtstreeks aanbelangt mag niet
worden bedisseld zonder dat wij er
over worden geraadpleegd.
A. M.
DE EERSTKOMENDE VER-
GADERÏNG VAN DE U.fi.O.
Trygve Lie, algemeen secretaris van
de U.N.O.. toont foto van het Balais
dc Cliallet, te Parijs, waar da eerst
komende algemene vergadering van
do U.N.O. zal plaats grijpen. Do
Franso Regering zai do kosten voor
(ie inrichting van Let jfaicij oy xUJi
licrnub