RUSLAND STAAT SCHAAK
De blokkade van Berlijn
•nlitgshulde
Epuratie inzake Burgertrouw
Wij schrappen
onze naam niet
Zaterdag 10 Juli 1948.
BESTUUR EN REDACTIE:
Gasthuisstraat 19, Poperinge.
Telefoon 9. Postcheck 47.63.60.
Uitgave POPERINGE-IEPER-WERVIK en Omliggende
ONZE BURELEN:
ONZE UITGAVEN:
AAN ONZE LEZERS EN
CORRESPONDENTEN
BUITENLANDS OVERZICHT
HAROP
DE TROMPE STEEKT
V. S. van Amerika, Groot-Brittanje Frankrijk
maken protestnota over aan Moskou.
Opheffing ven bSeSthade mn Berlijn voorwaarde
tof herneming der vierledige besprekingen,
Kortrijk grootse
ZONDAG 18 JUU 1948
1 Houdt die namiddag vrij
DE WEG TERUG I -
De nieuwe wet is een eerste stap in de
richting van rechtvaardigheid, eerherstel
en likwidatie der etterende wonde der
epuratie.
WERD EEN MEISJE
UIT KESSEL-LOO
TE LOURDES GENEZEN?
STORT 50 FRANK
NIEUWE ZWARE LUCHTVAARTRAMPEN
ITALIAANS VLIEGTUIG TE PLETTER GESTORT
t TE KEERBERGEN
.8 Doden - 4 Geredden.
TWEE PASSAGIERSVLIEGTUIGEN
BOTSEN TEGEN ELKAAR BOVEN ENGELAND
44 Doden.
ABONNEMENTSPRIJS VOOR:
België tot Nieuwjaar 50 fr.
Belgisch Congo 3,fr. p. week.
Frankrijk Holland 3,fr. p. week.
Andere landen 3,50 fr. p. week.
Aangesloten bij V.B.P.P.
HET WEKELIJKS
PRIJS PER Nr; 2 FRANK. KATHOLIEK WEEKBLAD VAN WESTVLAANDEREN
Poperinge, Gasthuisstraat 19.
leper, G. de Stuersstraat 4.
YVervik, Kasteelstraat 28.
Roeselart, St-Aifonsusstraat 12.
Veurne, Noordstraat 14.
Nieuwpoort, Langestr. IM. Dumon)
Roeseiare-Ieper-Meenen.
Veurne-Nleuwpoort-Diksmuide,
Poperinge-Ieper-Wervik,
Morgen Zondag 11 Juli.
MEN ZEI dat het de romanti-
achen tijd was, als op 11 Juli de
vlaggen sloegen in de wind, op-
tocnt werd gehouden, de fanfare
Schetterde, de blauwvoet.,, vloog
en de Vlaamse Leeuwdon
derde.
Romantische tijd!
Nu: ZEI MEN, zijn we realisten
geworden; en we doen niet meer
lueè aan dat vertoon.
En MEN staat verbaasd over
zijn eigen verstand en zijn ultra
modern realisme!
Morgen vieren we wel 11 Juli.
En wijzijn de realisten en die
anderen zijn schuwe bangeriks en
pantoffelhelden. «Wij» vieren, wij
die weten in welk schoon landje
wij wonen en er van houden; die
onze plaats in ons vaderland be
zetten willen, die 't als een enorm
verlies voor ons zelf en ons land
zouden aanzien, moesten wij ooit
afstaan en prijsgeven wat ons
groot maakte en aanzien gaf: on
ze taal, onze gehechtheid aan
Rome, onze eigen aard en ge-
zinsdeugden.
Maar we leven in een andere
tijd?
na wel; nu houdt men meer
van een oom die veel geld won,
ai was het met smokkelen, dan
van een oom die «iemand» was!
Nu heeft men meer respect voor
bankbriefjes dan voor verstand,
wetenschap of kunst! Dat heet in
de gewone taal... ontaarden, maar
heel het zogenaamd modern le
ven is ontaarding en achteruit
gang. Dat zogenaamd modern
leven sloopt alles wat goed is en
schoon. En wij zouden daar
aan toegeven? Morgen zou een
neger die lezen noch schrijven
kan, maar een borst heeft als
een coifre-fort en vuisten om een
os te vellen en die ergens in
Amerika ui een bokswedstrijd de
wereldkampioen in de ring slaat,
een groot man, een held zijn?...
Dat is, weet ge, geen mensen
maar olifanten-beschaving! Doen
wij daaraan mee?
Morgen vieren wij
Want op 11 Juli 1302 was het
niet om een beurs dat onze ge
meentenaren vochten, maar om
de... vrijheid. En die vrijheid was
hun zo dierbaar dat zij het aan-
dierven het sterkste en machtig
ste leger uit dien tijd te weer
staan en, met de hulp van hier
boven, uit mekaar te ranselen.
Hun vrijheid! Nog staat ge
beeldhouwd op een schoorsteen
Van 't stadhuis te Brugge:
leder poorter van Brugge am-
Ibachtsman of andre
is vrij d'een lijk d'andere!
De vrijheden hunner gemeente,
van de ambachten en de nerin
gen. Is Brugge niet een soort re
likwieschrijn?
Onzevoorouders bouwden,
schilderden... meesterstukken! En
dat zou 't onze niet zijn? en daar
zouden we niet van houden? Zij
hadden hun eigen, hoogstaande
beschaving al hieten ze maar...
Vlamingen? En dat zouden we
maar laten varen als oude rom
mel, als oude broldie jaren op
de zolder lag?
Voor die vrijheid vochten onze
boerenin 1798. Men noemde
hen brigands Maar die naam
werd hun gegeven door de «Quis
lings» uit dien tijd, zoals wij zelf
nu door geparfumeerde nullitei
ten gescholden worden voor...
boeren!
Om die vrijheid vochten onze
jongens in 1914-'18. En 't blijft
een eeuwige schande dat men de
grafzerken schond van onze jon
gens; en 't blijft om wraak roe
pen dat het IJzermonument in
puin blijft liggen en de schurken,
die er van hielden opnieuw het
land te verdelen, ongestraft ble
ven.
Om die vrijheid hebben we ge
vochten in 1940. Gevochten met
meer durf, meer taaiheid en meer
offergeest dan diegenen die ko
ning en leger besmeurden en een
paar dagen later capituleerden
en... collaboreerden!
Morgen vieren wij. Op 11 Juli
werd Vlaanderen vrijgevochten en
tc Kortrijk op 't Groeningeveld
staat de wieg van ons vaderland,
België.
We houden van Vlaanderen, we
houden van België.
Het Is het werk van de Voor
zienigheid dat Vlamingen en Wa
len één gemeenschap vormen. Een
prachtige, een heerlijke gemeen
schap. Maar in een gemeenschap,
wil ze leefbaar zijn, moet gelijk
heid van rechten bestaan.
Wij vragen slechts het onze! Al
zijn wij, Vlamingen, de meerder
heid. Hebben wij het onze?
Zie, ik las hoe in Congo vóór
enkele dagen bij de grote plech
tigheden, gesproken werd in 't
Frans, in 't Vlaams en in 't Con-
golees! Mijn blad wees er op hoe
de Vlamingen tevreden waren,
de Vlamingen in Congo, wel te
verstaan! En 'k dacht bij me
zelf; men zou in België misschien
wel eens in 't Frans en in 't Con-
golees spreken en de Vlamingen
over 't hoofd zien.
Wij vragen geen voorrechten,
maar willen t'huis zijn in ons
land, te Brussel even goed als
elders. Wij zijn niet de minderen,
de achterlijken. En zo er onder
ons zijn die besmet zijn met die
achterlijkheids-mentaliteit, dat ze
die weggooien... dat is iets voor
de oude rommel. Ons land kan
alleen dan groot zijn wanneer
Walen en Vlamingen mekaar eer
biedigen en hoogachten. Maar we
moeten beginnen met ons zelf,
onze burgers, onze boeren, onze
arbeiders te eerbiedigen en hoog
te schatten.
11 Juli staat in dat teken.
Is dat dan zo moeilijk? Wekt
dat wantrouwen? Bij wie? Het
kan alleen wantrouwen verwek
ken bij die mensen die meer hou
den van een oom, die geld won al
smokkelen maar van wie ze...
erven moeten, dan van een hoog
staande mens, die niet aan geld
dacht, maar leefde voor weten
schap en kunst,... die meer ver
dienste had dan... geld! Wij, Vla1
mingen, schreven onze naam in
de geschiedenis van West-Europa.
Wij willen dien naam niet schrap
pen.
Daarom vieren wij 11 Juli.
PÉ VLAMYNCK.
Van 4 tot 11 Juli is het de
Kermis te Poperinge.
Het kan nu zoel gebeuren
aat in het nummer van he
den enkele min dringende of
actuele bijdragen niet ver
schenen zijn en uitgesteld
werden tot ons volgend num
mer.
De kermisweek immers is
de week der betaalde verlof
dagen en... een beetje ker-
misvieren zal ons zeker wel
niemand misgunnen.
Zondag 11 Juli herdenken wij de
verjaardag van de Guldensporenslag
in 1302, te Kortrijk.
De Guldensporenslag was van het
grootste belang voor de totstand
koming van België en, in de ontwik
keling van het Land naar zijn hui
dige eenheid en zelfstandigheid, een
van de meest beslissende tussenkom
sten van het Vlaamse Volk. Zowel
als een hoogdag voor het Vlaamse
land, zou 11 Juli een Nationale Feest
dag behoren te zijn.
In afwachting mogen de Vlamin
gen zelf deze dag niet onopgemerkt
laten voorbijgaan, zonder uiting te
geven aan hun Volksfierheid, die de
grondslag is van de echte vader
landsliefde. Zolang niet op 11 Juli,
Nationale Feestdag, scholen, werk
huizen en kantoren gesloten zijn,
kunnen zij althans op persoonlijke
wijze de Vlaams'e hoogdag vieren.
Laten zij vooral hun huizen-bevlag
gen!
De Vlaamse Leeuwenvlag heeft
haar eeuwenoude betekenis en waar
de, nooit verloren. Sinds een Vlaams
ridder in de kruistochten het schild
met klimmende zwarte leeuw' op een
Turks krijger veroverde en het naar
Vlaanderen meebracht, is de leeuw
het symbool geworden van der Vla
mingen vrijheidsliefde en fierheid.
Om de leeuw verwierven de strij
ders van 1302 de erenaam van
Klauwaards. Geen smet, geen mis
bruik kon zijn symbolische beteke
nis en waarde aantasten. Nu, zoals
vroeger, moeten dan ook op 11 Juli
de leeuwen aan de gevels van onze
Vlaamse huizen dansen. Laten wij
niet vergeten het woord dat Koning
Albert in 1914 sprak tot de 80
Vlaamse soldaten in het Belgische
leger: «Vlamingen, gedenkt de Slag
der Gulden Sporen!
Da vidsfonds-Hoofdbestuur.
MAARSCHALK SOKOLOVSKY
de Russische opperbevelhebber der
Oostbczettingszone, on wie de last
weegt alle moeilijkheden in de weg
te leggen van de Westerlingen om
dezen uit Berlijn te verdrijven.
Elke hoop op ontspanning in de
toestand geschapen rond Berlijn,
welke door de Russen van de Wes
terse zones afgezonderd wordt langs
baan en spoor, is totnogtoe ijdel ge
bleken.
De luchtweg, die alleen nog als ver
bindingsweg ter beschikking staat
van de Westerse machten, wordt door
deze thans ook druk benut. Door de
Britten werden zelfs Sunderland-wa-
tervliegtuigen ingezet, die dan neer
strijken met zware ladingen op een
Berlijns meer, gelegen in de Britse
zone. Anderzijds worden ook kolen
geparachuteerd, wat nog 'nimmer
voordien is voorgevallen.
Dag en nacht zijn de Amerikaanse
en Britse transportvliegtuigen in het
luchtruim, om de bevoorrading aan
te brengen voor een bevolking van
circa 2 en half millioen inwoners.
Om de 8 minuten, brengt een toestel
een nieuwe lading aan.
Er blijkt evenwel vrees te bestaan
dat de Russen zullen pogen ook de
luchtverbinding te dwarsbomen; in
hun bladen begonnen zij immers
reeds de Westerse mogendheden te
beschuldigen machines weg te slepen
uit Berlijn.
De betrekkingen tussen de ver
schillende bezettende overheden, zijn
er deze laatste dagen ook niet beter
op geworden. Zo legde de Russische
Kolonel Kalinin de verklaring af,
dat de Russen niet langer meer zou
den zetelen in.i de vierledige Kom-
mandatura en dat deze dus niet lan
ger meer bestond.
Aan Maarschalk Sokolovski, de
Russische bevelhebber, werd gelegen
heid gegeven zijn goede intenties ge
uit in zijn schrijven aan de Britse
Opperbevelhebber, Generaal Robert
son, in daden om te zetten, zodat hij
werd verzocht samen te komen met
de Britse, Amerikaanse en Franse
Opperbevelhebbers. De uitnodiging
werd aanvaard en de bijeenkomst
had plaats, maar vruchteloos, Soko
lovski weigerde de blokkade op te
heffen.
De Russen lieten aan de Berlijnse
Gemeenteraad weten, dat deze slechts
de Russische bevelen diende na te
volgen, wat wellicht oorzaak zou kun-
Zicïifje op het Gatow-vliegplein van Berlijn, dat thans door de Britten
druk gebezigd wordt voor de aanvoer van allerlei levensmiddelen en
andere goederen bestemd voor de Berlijnse bevolking der Westerse zones.
Vooraan een paar tran spor Woestell en, achteraan spitfires yan de R-AJF.
nen worden van een dubbele Ber
lijnse Gemeenteraad.
In de Westerse zones van Berlijn
werd intussen cle pasmunt op de
vroegere waarde gebracht; in deze
zones was de waarde met 9 tienden
verlaagd, wijl in de Russische zone
de waarde ervan was behouden. Dit
gaf aanleiding tot smokkel op grote
schaal. Anderzijds werd door de Wes
terse Opperbevelhebbers bepaald dat
in hun Berlijnse zones de lonen aan
de arbeiders slechts voor 25 moch
ten worden uitbetaald, en de rest in
Oostzone-munt, wat aanzien werd als
een practische erkenning door de
Westerse bezetters van de mark door
de Russen in hun sector ingevoerd.
Sedert een 10-tal dagen werd, in
gevolge gevoerde besprekingen, ver
wacht dat de Westerse mogendheden
rechtstreeks bij de Russische Rege
ring te Moskou een protest zouden
laten geworden inzake de toestand te
Berlijn. Er werd o.m. immers voor
gehouden dat een officier niet het
recht had beslissingen van de vier
regeringen te niet te doen.
Dinsdag jl. hebben de U. S. A.
Groot-Brittanje en Frankrijk aan de'
Russische ambassadeurs te Washing
ton, Londen en Parijs protestnota's
overhandigd. Elk der protesterende
regeringen had een eigen tekst op
gesteld. Alhoewel de inhoud dier no
ta's nog niet offcieel is bekend ge
maakt, blijkt het toch reeds dat met
de opheffing van de blokkade rond
Berlijn de eerste voorwaarde werd
gesteld voor de herneming van vier
ledige besprekingen omtrent Duits
land.
Deze stap stelt dus een einde aan
de besprekingen tussen Generaals
om het geschil tot het diplomatiek
gebied te brengen en rechtstreeks te
behandelen door de betrokken rege
ringen.
Of onder diplomatische druk de
«technische moeilijkhedenwaar
over de Russen steeds spreken, zul
len verdwijnen is een open vraag.
Wat er ook van zij, de Westerse geal
lieerden zullen niets onverlet laten
om het verkeer naar Berlijn te her
stellen. Men beseft te Londen maar
al te wel dat de bevoorrading met
voedsel en steenkool langs de lucht
niet voor onbepaalde tijd kan voort
duren. Draper, de - Amerikaanse on
derstaatssecretaris van landsverde
diging verklaarde in dit verband:
Indien de Russen niet snel hun zo
nes opnieuw openstellen zullen de
Amerikanen hun eigen weg gaan en
eigenmachtig maatregelen treffen om
de verkeersbeperklng op te heffen.
Hij voegde er aan toe dat de Ver
enigde Staten vastbesloten waren
elke mogelijke actie in overweging
te nemen Robertson van zijn kant
verklaardeWanneer 2 millioen
mensen op voedsel wachten, kun
nen we geen plichtplegingen in acht
nemen, s
Uit dit alles blijkt hoe ernstig de
toestand is welke om en te Berlijn
wordt geschapen.
Te Londen anderzijds, voert de
Britse regering besprekingen met
drie vertegenwoordigers van de Se-
ci&al-Demokratische partij, die er
Zaterdag jl. per vliegtuig zijn aange
komen.
In West-Duitsland zelf is men be
gonnen met een campagne van Red
Berlijn en van hun schaarse rant-,
soenen geven de Wést-Duitsers nog
af opdat eten zou kunnen worden
Zie vervolg hiernevens S/tST
PEARL HARBOUR 1941
BERLIJN 1948
Het Amerikaanse weekblad Ti
me*» begint zijn beschouwingen
over de gebeurtenissen te Berlijn,
in -zijn jongste nummer, als volgt:
De provocatie was, 6 Vi jaar
geleden, te Pearl Harbour eenvou
dig, vlug en onherroepelijk: Ja
panse bommen sloegen op enkele
seconden tijd, op de U. S.-slag-
schepen in. De uitdaging te Ber
lijn is van langere adem. Door de
normale bevoorrading van de
2.500.000 inwoners der westelijke
zones van Berlijn te verhinderen
willen de Russen de Westerse Ge
allieerden op enkele dagen of we
ken uit Berlijn wegjagen.
Betekent dat oorlog tussen de
Verenigde Staten en Rusland? Al
leen de Russen kunnen hierop
antwoorden. De Amerikanen ho
pen stevig dat het zo niet wordt.
Er zijn nu drie mogelijkheden
om de oorlog te voorkomen.
1) De Westerse Mogendheden
kunnen Berlijn verlaten. Doen ze
dat, dan geven ze de meest critie-
ke en vooruitgeschoven post in
Europa prijs en laten ze de Rus
sen toe een nieuwe satellietstaat
op te richten. Millioenen Euro
peanen zullen dan ook met ont
zetting vaststellen dat de weste
lijke grootmachten voor de rauwe
Sovjetmacht terugdeinzen. Oos
tenrijkers, Italianen, Turken en
Zzveden om geen andere te noc
men zullen hieruit dan de
noodlottige besluiten trekken.
2) In Warschau werd verleden
week een tweede oplossing voor
gesteld, en zoel door Mister Molo-
tov. Aan het einde van de confe
rentie met de Ministers van Bui
tenlandse Zaken van zijn satel
lietstaten, deed Molotov een
nieuwvredesaanbod aan de
Westelijke Mogendheden: de vier
bezettezide mogendheden zouden
Berlijn verlaten, een democrati
sche regering aan de macht
brengen en hun troepen uit
Duitsland terugtrekken. (De Roer
daarentegen zou onder vierledig
toezichtznoeten komen volgezis
de wijzen van Warschau)
Het Kremlin vindt dit natuur
lijk de goede oplossing, want
zij hebben er een handje van weg
om dergelijke «democratische»
regeringen te organiseren
En het vertrek der bezettingstroe
pen wil in hun gedachten ezi be
doelingen zeggen: geheel Duits
land onder Sovjetplak brengén en
het Westers Blok rechtstreeks en
onmiddellijk bedreigen.
3) Amerika en Engeland ver
kozen echter een derde oplossing:
stand houden. Als de Russen de
treinen stil hielden, dan vlogen
de Westerlingen: om de vier mi
nuten een vliegtuig, dag en nacht.
Churchill vatte de situatie goed
samen: Wij wensen hartgrondig
dat de vrede zou mogen bewaard
blijven, maar wij hebben geleerd
dat er geen veiligheid gewaar-
borgd wordt door toe te geven
aan dictators, ze wezen nazi of
communist... De enige hoop op
vrede is gelegen in een krachtda
dige houding. Wij moeten het de
aanvaller dziidelijk maken dat wij
de wereld tegen hem in het gelid,
zullen brengen en dat wij onszelf
cn onze zaak zullen verdedigen
met alle zniddelen indien hij de
verraderlijke dolkstoot zou geven.
Ik kan U niet verzekeren dat een
verschaft aan de 2 millioen Berlij-
ners der Westerse zones. Dit voedsel
wordt dan per vliegtuig overgebracht.
Duitse spoorambtenaren spraken zich
ook uit tegen de blokkade en ver
klaarden zich bereid de spoorlijn tus
sen Berlijn cn de Westerse zones in
8 dagen tijds te kunnen herstellen,
zo de Russen het toelieten.
Te Frankfurt anderzijds had een
bijeenkomst plaats tussen de Mili
taire Gouverneurs en de 11 Duitse
Ministers der Westelijke Zone, ter be
handeling van de vorming van de
Trizonia en van een West-Duitse re
gering. Inzake het tweede punt heb
ben de Duitse vertegenwoordigers
nog uitstel gevraagd.
Woensdag jl. werd nu gemeld dat
de Russen thans ook overgegaan zijn
tot het bewaken van de luchtweg.
Russische jagers vergezelden zekere
toestellen der westerse geallieerden.
Britse vliegers hebben er zich ook
over beklaagd dat hun radioverbin
dingen gebrouilleerd werden. De
Russen hebben ook gewaarschuwd
dat de vliegtuigen die zich buiten de
32 km. brede luchtstrook zullen wa
gen, zullen gedwongen worden te lan
den. Anderzijds hebben de Russen
ook nog de verbindingen van 15 trams
stilgelegd, waarvan de meeste toe
vallig door de Westerse zone lopen.
VWVVWUWtlVVWVWVWVWtAAfVt
krachtdadige houding alle oor
logsgevaar zal verwijderen... maar
ik ben er zeker van dat een der
gelijke houding niet alleen de
beste, maar de enige kans is om
een derde wereldoqrlQQ^te voor
komen...
TECHNISCHE MOEILIJKHEDEN...
De Sovjet-Maarschalk Sokolov-
sky heeft iets zeeg van onze na
tionale Van Glabbeke! Onze fa
meuze Oostendenaar maakte zich
inderdaad in 1945 beroemd door
voor te zoenden dat men geen
nieuzoe algemene verkiezingen
kan houden wegens technische
moeilijkheden»: er zoaren potlo
den en koordjes te kort!
Een gelijk spelletje speelt ook
Sokolovsky die beweert dat het
treinverkeer moet zoorden stopge
zet wegens technische znoeilijk-
hedenMaar toen de drie ives-
telijke kommandanten hem vroe
gen wanneer die moeilijkheden
zouden uit de weg geruimd zijn,
antzooordde hij niet. Integendeel:
de vierledige kommandantur werd
gesaboteerd, nieuzoe moeilijkheden
in de geldcirculatie zverdezi ge
schapen, en de Berlijzise commu
nisten traden gewelddadig op te
gen de Berlijnse gemeenteraad
omdat die geezz partij wilde kie
zen voor de Russische bezetter te
gen de andere drie mogendheden.
De westelijke bevelhebbers de
den nochtans al het mogelijke om
de zaken zo kalm mogelijk op te
ziemen en de geschillezi in der
minne te regelezi. Maar alles zoas
te vergeefs. En er zoerd zelfs een
ogenblik gevreesd dat de Russen
incidenten zouden uitlokken langs
de internationale luchtcorridor
Dat kan trouwens ziog dagelijks
gebeuren.
De zoestelijke mogendheden re
deneren als volgt: wij zijn te Ber
lijn krachtens internationaTe ac-
coordezi, ezi wij blijven er dzis.
Men zal er ons niet uitgooien,
dan door een oorlog», zei Gene
raal Lucius Clay.
Intussen moet men toezien dat
de Russen door een hongerblok-
kade tegen de Duitse bevolking de
Azigelsaksers trachten te verjagen
en daarbij nog zo vierkantig zijn
.dat ze proberen de schuld van de
1 Duitse honger op de Westermach
ten te schuiven... wat natuurlijk
alleen de gesynchroniseerde com
munistische kranten geloven.
Zou het dan voor een dictator
merkelijk fataal zijn dat hij, uit
overmoed, zijn eigen ondergang
bewerkt?
DIPLOMATEN
VOLGEN DE GENERAALS OP
De besprekingen ezi onderhan-
aelingezi der westelijke komman
danten met Maarschalk Soko
lovsky zitten volledig in het slop.
De westelijke mogendheden
zouden dan ook besloten hebben
tot de laatste middelen hun toe
vlucht te nemen: een gezamenlij
ke diplomatieke demarche bij het
Kremlin. Sedert een tiental dagen
zetelt te Londen inderdaad een
permanente commissie die de ge
beurtenissen te Berlijn op de voet
volgt en daar is men thans van
oordeel dat, na de weigering van
Sokolovsky het treinverkeer te
herstellen, alle middelen der kom
mandanten uitgeput zijn. Er blijft
alleen nog een diplomatieke op
lossing over.
Heeft die demarche nzi enige
kans tot een resultaat te leiden?
Ongetwijfeld, indien de west
machten zekere toegevingen wil
len doenbv. Ruslazid laten mee
spelen bij de controle over de
Roer, of een centrale Duitse re-
gerizig oprichten onder commu
nistische invloed. Maar daar
kan natuurlijk geen sprake van
zijn.
En anders? Wel wij geloven dat
de westmachten de diplomatieke
slag kunnen winnen, omdat Rus
land schaak staat. Het kan zich
naar onze mening alleen maar
terugtrekken of... oorlog voeren.
Als men nu aanneemt dat Rus
land op dit ogenblik een oorlog
eerder vreest 'dan wenst (ze zit
ten nog zonder atoombommen)
dan moet men aannemen dat ze
hun koning zullen verplaatsen.
Inderdaad: ze hebben moeten
ondervinden dat de westmachten
zich niet om dreigementen terug
trekken, en dat ze de bevoorra
ding van hun Berlijnse zones
spijt alles verzekeren. Deze lucht-
bevoorrading vergt vanzelfspre
kend reusachtige inspanningen en
offers, maar het effect ervan is
niet dat er een zekere ontmoedi
ging zou komen en zekere me
ningsverschillen zouden ozitstaan
onder de Westelijke verbondenen.
Integendeel: ziaarmate de moei
lijkheden groter worden en het
Sovjetgevaar scherper vormen
aanneemt, in dezelfde mate groeit
de eensgezindheid en de verbeten
wil om stand te houden in geheel
het Westen.
En wanneer de U.S.A. thans
tegen alle vroegere uitspraken in
confereert met de vertegen
woordigers van het Vijflandcn-
pact, overweegt bij het Westers
Blok aan te sluitezi en de modali
teiten van een nieuwe leen- en
pachtwet uitwerkt, dan komt dit
in grote mate voort uit de ob-
structiepolitiek door het Krem
lin gevoerd en dan leidt dit er
naar het spel op het politiek
schaakbord nog geslotener te ma
ken.
Intussen heeft het Kremlin ook
kunnen ondervinden dat zijn pro
paganda bij de Berlijners maar
weinig succes heeft geoogst, maar
dat de hongerblokkade integen
deel de natuurlijke anti-commu
nistische gevoelens nog heeft doen
oplaaien.
De machthebbers te Moskou
zzzllen er zich dan gok vermoe
delijk rekenschap van geven dat
de drukkizig te Berlijn een slech
te zet geweest is en zullen ze be
reid zijn hun stukken terug te
nemen, indien de westmachten
maar accoord willen komen op
een formule die de schijn nog kan
redden.
We hopen het tenminste dat de
Russen zo verstandig zullen zijn,
zoniet wordt het de fatale aan
loop naar de fatale ontknoping.
En die ontknoping zou voor de
communisten wel eens het begin
van het einde kunnen betekenen.
GENERAAL LUCIUS CLAY
de opperbevelhebber der Amerikaanse
bezettingstroepen in Duitsland, en die
van wege zijn regering alle macht
bezit om gelijk welke maatregelen te
treffen te Berlijn om de rechten dei-
Amerikaanse troepen te vrijwaren.
Tenware zij zouden van oordeel
zijn dat alleen een oorlog hen
nog van een natuurlijke dood kan
readen.
I)E EBBE
VAN HET COMMUNISME
Onmiddellijk na de oorlog was
het vioed. Nu begint de eboe.
In West-Europa eerst uit ae re
deringen gegooid en in de oppo
sitie vastgenageld, verliezen ze
hier de administratieve sleutel
posities van waaruit ze de Grote
Avond konden voorbereiden.
In Noord-Europa heeft nun bru
tale politiek alleen naar een ver-
scherpce weerstand geleid, en de
jongste verkiezingen in Finland
waar ze een tioaalftal zetels ver
loren bewijzen dat zelfs de meest
bedreigde volkeren geen lust ge
voelen om zich zo maar te laten
opslokken.
In Oost-Europa tenslotte, dat
het uitsluitend jachtgebied van
het Kremlin geworden is, schijnt
er ook een haar in de boter te
zijn.
De historie van het Kominform
tegen Tito is inderdaad een eigen
aardige geschiedenis. Niet dat wij
enige lust gevoelen om nu zo iets
als sympathie te gevoelen voor de
Yougo-Slavische dictator wiens
wandaden ivij zo maar niet kun
nen vergeten en vergeven. En 't is
ook best mogelijk dat er heel wat
comedie rond heel dat geval ge
speeld ivordt, want het past slecht
met de communistische tactiek
iemand te veroordelen wanneer
men niet op voorhand zeker is
dat de muis in de val is.
Maar toch: waar rook is, is
vuur, zei Uilenspiegel, en wat er
nu ook mag achterzitten, één
zaak is naar ons oordeel duide
lijk: ook in het hol der beren zijn
allen het niet roerend eens, en
Moskou's rijk is zo groot gewor
den dat het Kremlin niet meer
de perfecte controle heeft over al
zijn gevangenen. Dat herinnert
ons trouwens aan de nazi's die op
een zeker ogenblik alles perfect
in handen hadden en van hun
Quislings een perfecte gehoor
zaamheid mochten verwachten.
Dat. was toen alles hen nog voor
de wind ging. Maar zodra de kan
sen enigszins keerden, begonnen
de poppen te dansen.
Zouden we daaruit ook mogen
afleiden dat het Moskou niet
meer zo goed gaat en dat de sa
tellieten bijgevolg rumoerig en
opstandig worden in de hoop, des
noods zonder Rusland, de posities
te bewaren die ze, dank zij Rus
land veroverd hebben?
Of is het het normaal gevoel
van nationaal zelfbeioustzijn dat
in opstand komt tegen de slaven-
rol waarop alle volksdemocra
tieën zijn aangewezen?
Om het even: het weinige dat
ivij er over weten wijst uit dat er
in het Oosters Blok ernstige bui
tenlandse moeilijkheden bestaan,
en dat het gevaar voor dissidentie
bestaat. Moskou zal dat natuur
lijk niet gemakkelijk laten ge
beuren en beiverkt op dit ogen
blik ongetwijfeld de Yougo-Sla
vische communisten op een zeer
bizondere manier.
Intussen blijkt duidelijk dat het
communisme voortdurend veld
verliest, ook in Oost-Europa waar
het met geweld wordt staande
gehouden.
Dit moet ons dan ook een riem
onder het hart steken om met
meer kracht en meer spoed nog
het Westers Gemenebest volledig
uit te bouwen.
7-7-48. V. WESTERLINCK.
Een meisje uit Kessei-Loo zou t.e
Lourdes op wonderbare wijze gene
zen zijn. Het geldt hier de 30-jarige
Germaine Dormaels, tijdelijk verblij
vende met haar ouders in de Snep
penstraat te Kessel-Loo, daar hun
■huis 'te Blauwput tijdens de bombar
dementen totaal vernield werd. Deze
juffrouw was sinds 1937 ziek en lag
plat te bed sedert 1944 wegens een
zware ziekte die haar het gaan on
mogelijk maakte. Bij gelegenheid van
de gro.e ziekenbedevaart was juf
frouw Dormaels onlangs te zamen
met vele anderen uit het Leuvense
naar Lourdes gereisd. Zij nam er aan
alle godsdienstoefeningen deel en
stelde een tSer laatste dagen van
haar verblijf aldaar plots vast dat
het haar mogelijk was recht te blij
ven staan. Nadat zij uit het bad ge
komen was, kon zij zich zelf te za
men met een vriendin rechtstaande
laten fotograferen. Onmiddellijk wer
den de nodige medische vaststellin
gen gedaan. Juffr. Dormaels maakte
de terugreis in de beste voorwaar
den en stapte te Leuven blijgezind
en stralend van geluk uit de trein.
Dagelijks mag zij-nu korte tijd op
staan en zij kan zich reeds verplaat
sen. Het is nu aan de bevoegde in
stanties om uitspraak te doen in deze
zaak.
De nieuwe wet is een eerste stap
in de richting van rechtvaardigheid,
eerherstel en likwidatie der etterende
wonde der epuratie.
De wet van 14 Juni 1948 die de be
sluitwet van 19 September 1945 moet
vervangen is eindelijk verschenen in
het Staatsblad en is van toepassing
sc-dert 6 Juli 1948.
Een volledig commentaar geven
van die wet is onmogelijk. Enkel wil
len wij in een kort overzicht vluchtig
aanduiden welke cle nieuwe princie
pen zijn door die wet aangenomen en
welke personen die wet moet interes
seren.
De hieronder bepaalde personen
mogen ingevolge die nieuwe wet, hun
politieke en burgerlijke rechten te
rugvragen binnen de twee maanden
(het is te zeggen tot op 5 September
1948) door aangetekend schrijven ge
richt aan den Procureur des Konings
van het arrondissement van hun
woonplaats.
Let dus goed op, de termijnen zijn
zeer kort.
1) Al degenen die als afgezette
ambtenaren enz. onder toepas
sing vielen van artikel 1 van de
besluitwet van 19 September
1945 en die van ambtswege en
zonder verhaal vijf rechten had
den verloren: (stemmen, kiezen,
openbaar ambt waar te nemen,
eretekens te dragen en lid te zijn
van de jury).
2) AI degenen die op de lijst van
de incivieken gesteld werden
door de auditeurs, dat zij al of
niet verzet aangetekend hebben
en zelfs indien zij van hun ver
zet afgewezen werden.
3) Al degenen die veroordeeld wer
den door krijgsgerechten tbt cor
rectionele straffen, t.t.z. tot en
met vijf jaar gevangenisstraf.
(Vijf jaar hechtenis of opslui
ting is een criminele straf).
Wanneer zij een aangetekend
schrijven gericht hebben aan den
Procureur des Konings moeten ze
wachten tot'deze magistraat hen laat
weten dat de zaak opgeroepen wordt
voor de Burgerlijke Rechtbank van
Eersten Aanleg. De rechtbank neemt
dan een beslissing en tegen die be
slissing- hebben de belanghebbenden
en de Procureur des Konings het
recht van beroep aan te tekenen. De
zaak komt dan voor het Hof van Be
roep. Tegen de beslissingen van het
Hof van Beroep mag men zich in ver
breking voorzien voor het Hof van
Cassatie.
Daaruit mogen we dus afleiden dat
degenen die reeds een verhaal had
den ingediend en die er niet in ge
lukt zijn hunne rechten terug te
krijgen, zelfs indien ze tot in verbre
king zijn geweest, terug mogen her
kansen en herbeginnen.
Zij moeten herbeginnen!
Wellicht zullen ze opmerken: Het
gerecht zal toch hetzelfde uitspreken
als de eerste maal. Dit is glad ver
keerd.
Inderdaad, de nieuwe wet heeft een
gans nieuw systeem ingericht. Vol
gens de oude Besluitwet was in som
mige en in de meeste gevallen de
rechter gebonden aan strikte criteria's
en moest hij in bepaalde gevallen de
op postcheckrekenlng Nr 4763.60
der Gebroeders Sansen, Poperinge,
cn ons blad zal U wekelijks tot
einde 't jaar per post tehuis be
steld worden.
vervallenverklaring uitspreken. Zc
b.v. wanneer iemand lid was geweest
van het V.N.V. of van De Vlag, dan
kon de rechter, gebonden aan de wet,
niets anders dan hem bij uitspraak
zijn rechten doen verliezen. Het de
bat ging juist enkel en alleen over
het feit: weten of hij lid was of niet
van die beweging. Thans is dit alle
maal veranderd. De rechter mag in
elk bepaald geval oordelen of die
persoon, zelfs indien hij lid was, toch
zijn burgen-echten mag behouden of
niet. De rechter - mag souverein en
vrij-keurig over elk geval oordelen en
mag uitspraak doen in billijkheid en
rechtvaardigheid. Wij hebben veel
redenen om te menen dat de rechters
.zeer breed zullen zijn. Hoe kan men
immers de burgerrechten en politieke
rechten ontnemen aan iemand die
b.v. niet veroordeeld werd. a'swan-
neer de wet zelfs toelaat dat degenen
die vijf jaar gevangenisstraf hebben
gekregen, die mogen terug ontvan
gen. Is dat geen teken en geen wen
king van de wetgever aan de rech
terlijke macht?
Vroeger ook was het voor een amb
tenaar voldoende hem zijn rechten te
doen verliezen, omdat hij zou af
gezet geweest zijn op grond van zijn
gedraging ten opzichte van den vij
and tijdens de bezettingDa nieu
we wet eist daarentegen dat hij
ernstig aan zijn burgerplicht en zou
tekort gekomen zijn Wat reads heel
wat anders is.
Ook is het volgens ons een plicht
voor degenen die hunne rechten ver
loren hebben, ze terug te vragen.
Aldus zullen zij de gelegenheid heb
ben terug een plaats te kunnen
innemen in de maatschappij om er
als deftige burgers hun brood: en dit
van hun gezin te kunnen verdienen.
Voegen wij daarbij nog, dat in ge
val de rechtbank de rechten terug
geeft aan de afgezette ambtenaren,
hun administratief dossier terug ver
stuurd wordt naar de administratieve
dienst die tegen hen een tuchtmaat
regel genomen heeft, ten einde ge
beurlijke herziening van de tucht
straf te bekomen. Dit is dus de enige
gelegenheid die ze hebben om hun.
geval volledig te doen herzien.
Zelfs degene die verzet aangetekend
hebben op voet van de oude besluit
wet en op wier verzet er nog geen de
finitieve beslissing is genomen, zou
den, menen wij, een nieuw verzet
moeten aantekenen krachtens de be
palingen van de nieuwe wet.
Die nieuwe wet is dus een stap
vooruit in de richting van rechtvaar
digheid, eerherstel en likwidatie van
de etterende Wonde van de repressie.
Is ze voldoende? Wij menen het
niet. Het zijn nog altijd administra
tieve straffen die uitgesproken zijn in
weerwil van de grondwet en het zijn
altijd retroactieve straffen. De prin
ciepen blijven dus gekrenkt. Daaren
boven zullen de belanghebbenden af
hangen van de willekeurige beslissin
gen van de rechters die door geen
vaste regels meer gehouden zijn. In
een gelijkaardig geval zal de ene
rechtbank zó, de andere anders uit
spreken. en in., één en dezelfde recht
bank zal veel afhangen naar gelang
de rechters die toevallig zullen zete
len.
Aldus besluiten wij: Die wet is een
eerste stap. Andere wetten zullen
moeten komen die deze nog zullen
moeten aanvullen en verbeteren.
Maar intussen zouden de belangheb
benden ongelijk hebben hun kans
niet te wagen en de gelegenheid te
laten voorbijgaan het onrecht dat hen
aangedaan werd. pogen te doen her
stellen en goed le maken.
H.
Deze foto stelt u voor het gans uiteengereten Italiaans toestel dat nabij
Keersbergen te pletter sloeg in de bossen, tengevolge snelheidsverlies na
een mislukte landingspoging. Zoals gemeld waren er F doden te betreu
ren bij deze ramp.
Op Donderdag 1 Juli jl., in de na
middag, stortte een Italiaans passa-
igierstoestel van de lijn Milaan-Brus-
sel, te pletter nabij het vliegveld van
Keersbergen, waar he; had pogen te
landen. Oorzaak was vermoedelijk
hoogteverlies.
Het toestel viel te pletter midden
het bos en sloeg onmiddellijk in vuur
en vlam. Van de 12 inzittenden wer
den er 8 gedood, waaronder twee Bel
gen, wijl er 4 werden gered. Onder
de geredden bevindt zich de air-hos
tess, die uit de brandende kajuit werd
getrokken door een andere overle-
jvende, een Zuid-Afrikaan, die zich
dan nog onmiddellijk naar Meisbroek
per auto deed voeren waar hij dan
plaa;s nam aan boord van een an
der vliegtuig dat hem naar Stock
holm bracht.
Zondag JL rijn een vliegtuig van de
Scandinavian Airlines System en
een Brits toestel van de R.A.F.-
Commandin de buurt van het1
vliegveld van Northolt, tegen elkaar
gevlogen en te pleiter gestort in de
bossen van de omtrek. Het Zweedse
toestel kwam uit Stockholm, het Bries
uit Colombo. De toestellen kwamen
op de grond terecht op een 2,5 km.
van elkaar. Het Zweeds toestel brand
de daarbij uit.
Aan boord van het Zweeds toestel
bevonden zich 25 passagiers en 7 le
den van de bemanning. In het Bri..se
vliegtuig waren er 12 personen aan
boord, o. m. Sir Edward Gent, Britse
Hoge Commissaris voor Malaikka.
Alle inzittenden van beide toestel
len kwamen om hea leven.
