Truman blijft President in Amerika
De sociale onrust in Frankrijk
DE WEEK IN ONS LAND
Sinte (Doopten op zijn Peepd
Van hackten de kupe...
DE BERLIJNSE CRISIS
Spanning in de Politieke
Toestand in ons Land
LITURGISCH KALENDE*
DE EXPEDITIE
VAN PROF. PICCARD
EN COSYNS
Maarschalk SiaSSn beschuldigt
het Westers een akkoord te
hebben algeweien.
Heer Bramuglia hoopt in de Veiligheidsraad
nog steeds op een overeenkomst.
Mijnstaking afgenomen in Lotharingen
ftS&uw® ernstige incidenten in Keord-
FrnnSirëJk finssen sinkers en trespen
Mannen van de ordediensten met benzine
overgoten en met granaten bestookt
DE NIEUWE KLOKKEN VAN BOEZINGE
ZONDERLINGE MIST
DOODT 20 PERSONEN
IN DE U.S.A.
ONTDEKKER VAN D.T.T.
KRIJGT NOBELPRIJS
Dit IDolfc 30 vroom en 30 vro
1
1
KRUISJES IN
VLAANDEREN!
leper, Wapenstilstand W*
c HET WEKELIJKS NIEUWS Zalerda» 4' I1948. Blz, Z
ii i
t Is nu Allerzielendag
Toen we nog student waren in het college dan kregen we van
jaar tot jaar, vanaf het zesde Latijn tot in Rlietorika, rond dien
tijd als ondericerp voor het wekelijks stijlwerk: Allerheiligen
Allerzielen!
Dat was klassiek.
Even klassiek was het gebruik dat in al de stijlwerken de
pompeuze beschrijving voorkwam van de vreugde der heiligen en
de droefheid van de zielkens in het vagevuur.
Al de tegenstrijdigheden tussen de twee liturgische feesten
werden uitgezocht en uitgerafeld tot in de laatste détails: blanke
en zwarte gewaden, het beiaarden van de jubelende klokken en
het treurig tampen van het klagende klokgelui, de ontelbare scha
ren der gelukzaligen triomferend in de lichtende glorie van de
hemel en de even ontelbare scharón der arme zielkens die in de
duisternis van het vagevuur smachten en hunkeren naar de ver
lossende klaarheid van het hemelse paradijs.
En het was goed zó. En het hoeft niet te veranderen. Al
schijnt het soms wat opgeschroefd en al klinkt de taal ook aleens
wat overdreven: het is nog zó kwaad niet dat deze tegenstelling
diep, zeer diep ingeprent wordt in de geest van de jongeren.
Mettertijd slijt de bluf er vanzelf af en de waarheid van die
scherpe tegenstelling blijft ankervast gedrukt in de ziel.
Het is een grote ramp voor onze tijd dat zelfs in een katho
liek land als het onze, misschien wel meer dan de helft van ons
volk, zelfs op Allerheiligen en op Allerzielen aan deze tegenstelling
niet meer denken: ze treden niet meer over de drempel van onze
kerken alwaar na de plechtige feestviering van alle heiligen de
rouwdiensten voor de gelovige zielkens gehouden ivorden. Wat
zeg ik? Ze horen zelfs niet meer de klokken onzer kerken als
zij met volle vreugde-klanken de gelovigen uitnodigen naar het
jubelfeest van hen die de eeuwige kroon verdienden en luisteren
zelfs niet meer naar het klagend gelui van de doodsklokken die
hen oproepen om deel te nemen aan de gebeden en de gewijde
gezangen die opstijgen tot Gods troon van barmhartigheid om
de verlossing van de lijdende zielen te bekomen.
We staan verbaasd als we twintig d dertig jaar terugdenken
in het verleden en onwillekeurig rijst in ons deze nare gedachte
naar boven: hoe is alles rondom ons toch meer heidens ge
worden.
O! met Allerzielen worden er nevens de kerk en nevens het
kerkelijke, nogal wat plechtigheden gehouden.
Maar alles is zó koud-heidens en zó ijdel en zonder grondige
betekenis.
De taal die men spreekt bij dergelijke gelegenheden is zó dat
zij het leven voor de afgestorvenen afsluit bij hun dood en ijzig
klinkt het wanneer die taal zó duidelijk te kennen geeft dat het
voor goed gedaan is met de overledene en dat enkel nog, zoals
men dat uitdrukt: czijn gedachtenis steeds in onze herinnering
zal blijven voortleven!
Het ergste is dat niet alleen ongelovigen, doch zelfs katho
lieken, al iveze het dan ook nog onbewust en zonder kwade be
doeling, deze heidense taal overnemen, wanneer zij hier of daar,
bij een plechtigheid, het woord voeren.
Zij spreken en doen alsof buiten deze herinnering niets meer
bestaat van de overledene. Bloemen, redevoeringen, bezoeken
aan de grafsteden, herdenkingen van den sterfdag, hulde aan de
nagedachtenis: dat alles is in dergelijke plechtigheden niets an-
'ders dan een herinneringshulde aan iemand wiens aandenken
men wil bewaren voor het verleden, doch voor wie geen heden
en geen toekomst zouden bestaan.
We hebben schoon te trachten deze heidense mentaliteit weg
te moffelen en te verdoezelen: ze bestaat. En bovendien ze zijpelt
meer en meer door in de levensopvatting van ons volk. Een bur
gerlijke begrafenis is geen uitzondering meer. Vroeger werd zo 'n
'gebeurtenis besproken als een akeligheid welke men verafschuw
de: thans is het zo ver gekomen dat het voorbijgaat zonder bij-
donder opzien te baren.
Het is stilaan gekomen, langzamerhand en van lieverlede:
zulke veranderingen in de geesteshouding van een volk geschie
den niet plotseling en ineens. Daar varen jaren en jaren over
heen. En dat is misschien wel de reden waarom het niet zó scherp
Meer opvalt. Moest de wijziging plots gebeuren dan zou men te
fielder het verschil inzien.
Maar nu werd de echte opvatting over leven en dood, over
dood en toekomstig leven, zoetjes aan afgesleten. Daar zit ook
'het groot gevaar: dat men niet meer klaar en duidelijk het ver
keerde dezer, opinie inziet. Of liever nog juister gezegd: dat men
hiiet eens meer vermoedt dat de heidense opvatting over leven en
'dood, oorzaak is ervan dat men het hedendaagse leven inricht op
een valse grondslag en een verkeerde basis. Denkt ge wel dat
het hedendaagse leven zó louter-materialistisch zoude zijn en dat
we zo'n gebrek aan geestelijk leven zouden moeten vaststellen rond
om ons indien men een juister opvatting had over de grote levens
vraag?
En waarom zou in onze moderne tijden niet evengoed als
vroeger de mogelijkheid bestaan om dat juiste inzicht te doen
herleven bij ons volk. Is het niet omdat er teveel over dit le
vensvraagstuk gezwegen wordt? Waarom schijnt men zo be
vreesd om deze grote waarheid in al haar grootheid en schoonheid
op pakkende en treffende wijze voor te houden.
Over de materiële levensnoden worden boeken op boeken ge
schreven en uitgegeven, dagelijks in tientallen van dagbladen we
tenschappelijke bijdragen opgenomen, vergaderingen gehouden,
besprekingen gevoerd, doch over het levensvraagstuk wordt nu en
Üan, zoioat om de zeven jaren, in de missiepreken eens duchtig
gehandeld. En dan weerom stilzwijgen voor enkele jaren!
Het is waarachtig niet veel voor een zaak van eeuwig belang.
VERVOLG)
Dit beduidt dat President Truman,
die in de laatste maanden herhaal
delijk af te rekenen, had. met een
Republikeinse meerderheid in de Se
naat, hiervan voortaan volledig zal
bevrijd zijn en de handen meer vrij
liebben zal.
Opvallend is de zware nederlaag
Van Wallace, bewijzend dat de be
volking der U.SA. in haar geheel ge
kant blijft tegen elk communisme.
WAT NU?
Nu President Truman de overwin
ning in de "wacht heeft gesleept, mag
worden verwacht dut hij de ingesla
gen buitenlandse politiek van verzet
tegen een verdere communistische
o.pmarsch met nog meer kracht zal
doorvoeren en heit Marshall-plan ver
der zal worden uitgewerkt. Er wordt
tevens verwacht dat het Atlantisch
Pakt nu vastere vormen zal kunnen
nemen.
Door Hr Monod, die de eerste duik-
tooht medeinaakte met Prof. Piccard,
tot een diepte van 25 nieter, werd
nadien medegedeeld dat toen de
trond bereikt werd. het water er hel
er blauw en rustig was, wijl de bo
dem gerimpeld was door kleine zand
banken waartussen telkens een dal
biet donkere zeewieren. In het licht
der schijnwerpers werden millioenen
kleine schaaldiesrtjes opgemerkt die
door elkaar kruisten.
Zaterdag 30 Oktober jl. zijn de
Scaldis en de Elie Moniers nu
afgevaren naar het vuureiland Pogo,
eiland waar zich. een reusachtige
vuurberg verheft. Nabij Pogo werd
bij een zware zee gepoogd over te
gaan tot een onbemande duiktocht.
De duikklok werd neergelaten maai'
Slingerde erg tot ten slotte 600 kgr.
ballast- loskwam en op het dek neer
stortte, zodat de bathyscaaf terug
fnoest worden opgeborgen en de
proef uitgesteld tot beter tij.
Andere kringen menen evenwel dat
Generaal Marshall wel ontslag zou
kunnen aanbieden en dat hij zou
worden vervangen door de Hr Vinson,
die door President Truman dan toch
naar Moskou zou gestuurd worden
voor het houden van besprekingen.
In de wereld heeft de zege van
President Truman eerst verrassing
maar in de West-Europese landen
alsmede in Turkije en Griekenland
grote tevredenheid verwekt. In En
geland bijzonderlijk was de voldoe
ning groot.
HARRY TRUMAN
Hr Truman werd geboren in 1884.
Hij stamt af van een farmersfamilie
uit Missouri. Eerst werd hij bedien
de in een apotheek, dan in een bank
instelling te Kansas-City. Dit leven
beviel hem echter niet langer en hij
keerde voor 10 jaar naar de hoeve
terug. Toen de oorlog 1914-18 uitbrak
kwam hij als luitenant der artillerie
naar Europa over. In 1918 was hij
reeds tot majoor bevorderd. Eerst na
deze ocrlog stapte hij in 1934 .in de
politiek, om weldra Senator verko
zen te worden der Missouri-staat.
In 1945, bij het overlijden van Pre
sident Roosevelt, volgde hij deze op
daar hij bij de verkiezingen van 1944
aangeduid was door de partij van
Rooesevelt tot kandidaat voor het
vice-presidentschap. Thans vei-viel
zijn 4-jarig mandaat binnen enkele
maanden, maiar, zoals hoger gezegd,
zal hij dit, dank zij zijn herkiezing,
andermaal waarnemen.
Stalin beschuldigt het Westen
het akkoord afgewezen te heb
ben en een aanvalsoorlog voor
te bereiden.
In een interview toegestaan aan
een journalist van de Russische
Pravdalegde Maarschalk Stalin
enkele verklaringen af inzake het
Berlijnse geschil.
De verklaringen welke de Sovjet
dictator aflegde hielden zware be
schuldigingen in aan het adres van
de Westelijke mogendheden. Zo ver
klaarde hij o.m. dat op 30 Augus
tus jl. wel een akkoord wad bereikt
te Moskou maar dat de U.SA. en
Groot-Bribbanje dit nadien hadden
verloochend. Nog dat ook te Parijs
tussen de Hr Visjinski en de Hr Bra
muglia, die besprekingen voerde uit
naam van de Westersen, een akkoord
was bereikt maar dat de vertegen
woordigers van de U.S.A. en Groot-
Brittanje andermaal dit: van gener
waarde 'hadden verklaard.
Aan het adres van Ohurehill ver
klaarde hij dat deze een oorlogsop
hitser was. De Angelsaksische mo
gendheden beschuldigde hij verder
onder geen voorwendsel een akkoord
te willen 'bereiken en een aanvals-
politiek te voeren; nog dat de zoge
naamde neutrale landen van de Vei
ligheidsraad de agressiepolitiek van
de Angelsaksers steunden.
De verklaringen door Maarschalk
Stalin afgelegd verwekten een on
gunstige weerslag te Parijs in de
U.N.O.-middens. Zo werd opgemerkt
dat Stalin nooit voordien zo scherpe
taal aan het adres van het Westen
had gesproken, en dat dit nu heel
en al lag in de lijn die wij gewoon
waren te horen door Molötoff en
Visjinski, wijl de rode dictator vroe
ger gewoonlijk eerder verzoenend op
trad.
Velen drukten de mening uit dat
het interview van Stalin een defini
tieve breuk zou betekenen.
Er werd tevens opgemerkt dat Sta
lin Frankrijk niet betrokken had in
zijn beschuldigingen.
Londen en Washington
logenstraffen de beweringen
van Dictator Staiin.
PROTEST VAN DE HEER SPAAK
Pas waren de verklaringen van de
Sovjet-leider bekend of er werd zo
wel te Londen als te Washington
ten stelligste ontkend dat te Parijs
een akkoord zou zijn bereikt gewor
den dat achteraf afgewezen werd.
Heer Spaak, de Belgische Eerste-
Minister, tekende tevens protest aan
namens de neutrale landen tegen de
aantijging van Stalin als zouden deze
neutralen een agressiepolitiek steu
nen.
HEER BRAMUGLIA ZWIJGT
De Argentijn Hr Bramuglia, die de
Veiligheidsraad had voorgezeten bij
de behandeling van de Berlijnse
kwestie en tevens onderhandelingen
had gevoerd, weigerde echter tussen
te komen inzake de beschuldigingen
van Stalin en de heftige reageriiig
van de Westerse mogendheden. Hij
verklaarde niet te willen bevestigen
indien al of niet een akkoord werd
bereikt te Parijs, daar hij nog steeds
gelooft in de mogelijkheid van een
oplossing en hij de bestaande ge
schillen niet wil aandikken.
In een interview toegestaan aan
een vertegenwoordiger van AFP.
betoogde de Hr Bramuglia nadien
dat er nog steeds verscheidene op
lossingen voor het Berlijnse geschil
bestaan; dat slechts kleine menings
verschillen de groot - mogendheden
scheiden, en dat hij heeft geweigerd
positie te kiezen inzake de beschul
digingen van Stalin om de positie
die hij heeft bekleed tijdens de niet-
ofïlcieel gevoerde besprekingen en
verder zed hij nog steeds tot bemid
deling 'bereid te zijn.
Akkoord of geen akkoord?
Toch werd de vraag gesteld of ja
d'an neen een akkoord zou zijn be
reikt geworden te Borlijn. Hierbij
werd tevens opgemerkt dat, zo zelfs
de HH. Visjinski en Bramuglia,
die onderhandelde namens de zes
neutralen, tot overeenstemming
zouden zijn gekomen over bepaalde
punten, dit de Westerse mogendhe
den nog niet verplichtte die even
eens goed te keuren.
Er werd tevens gemeld dat de Hr
Visjinski zou hebben voorgesteld' aan
de Hr Bramuglia de opheffing van
de beperkingen betreffende het ver
voer te land en te water door te voe
ren op de dag dat de vier militaire
gouverneurs zouden bijeenkomen, en
de opheffing van de beperkingen op
het spoorvervoer te verschuiven tot
de 20 November, dag waarop de Sov-
jebmunt in gans Berlijn in omloop
zou moeten worden gebracht.
Op dit laatste punt zou men dan
gestruikeld zijn, daar zulks ander
maal zou betekend hebben dat de
Westersen zouden hebben moeten
onderhandelen onder dwang, ttz. dat
de Russen daarbij steeds zouden
kunnen dreigen met de vervoerhe-
perking op het spoor te handhaven
zo alles niet naai- him zin verliep.
PROF. ERNST REUTER
De Sociaal-dcmokratische meier van
Berlijn. Thans wordt hij, alsmede vijf
andere leden van de Berlijnse Ge
meenteraad, door de Russen beschul
digd de betogingen tegen de Sovjets
op touw te hebben gezet.
Deze dwang willen de Westersen Im
mers niet meer aanvaarden.
Door het Agentschap Tass werd
naderhand de inhoud van een re
solutie bekend gemaakt, inhoudende
wat hierboven werd vermeld maar
in meer uitgebreide zin, welke vol
gens de Russen te Parijs zou zijn
goedgekeurd geweest maar nader
hand door de U.SA. en Groot-Brit-
banje verworpen.
Een verdere ontwikkeling heeft de
Berlijnse crisis deze laatste dagen
dan niet meer 'gekend. Toch weid
een proefballon opgelaten. Er werd
namelijk vooropgezet diat de U.S.A.
wel voorstellen kon Duitsland volle
dig te ontruimen, om de Russen voor
te zijn bij dergelijk voorstel. Tot
nogtoe is het hierover slechts tot ge
ruchten gebleven.
Maandag vertrok de Eerste-Minister 8. Gezondmaking der parastatale
terug naar Parijs. Wel had hij pools
hoogte genomen van de politieke
toestand in het binnenland maar hij
had geen tijd gevonden om zijn no
ta op te stellen.
C.V.P. STELT
BESPREKINGSBASIS op
Intussen heeft de leiding van de
C.V.P. zelf aan de Hr Spaak een no
ta overhandigd waarin de bijzonder
ste voorwaarden zijn vervat voor een
verdere samenwerking en welke als
basis voor verdere besprekingen die
nen te worden aanzien.
De programmaschets van de C.V.P.
kan als volgt samengevat worden:
1. Er moet een nieuwe poging ge
daan worden om de Koningskwestie
tot een nationale oplossing te bren
gen.
2. Vóór 21 September 1949 moet
een wet goedgekeurd worden waar
bij de volksvertegenwoordiging aan
gepast wordt aan de uitslagen van de
volkstelling.
3. De akkoorden vroeger bereikt
over het schoolvraagstuk, moeten
worden toegepast. Aan de eerste twee
jaren van het vrij middelbaar on
derwijs moet de kosteloosheid wor
den toegekend ten zelfden titel als
aan de twee overeenkomstige school
jaren van het officieel onderwijs.
4. Strenge toepassing der wet op
het gebruik der talen in de openbare
besturen.
5. Maatregelen moeten getroffen
worden om de partijdige benoemin
gen te keer te gaan.
6. De bestuurlijke loopbaan moet
in haar waarde hersteld worden.
7. De Staatsagenten moeten beter
bezoldigd worden, dank zij een ver
mindering van hun aantal.
Achteraan in de kerk hangen de drie splinternieuwe klokken gereed voor
de wijding en de consacratie.
De klókken van Boezinge twee
klokken. werden aan stukken ge
schoten in de oorlog van 1914-18.
Zij werden vervangen door een
nieuw klokkemkkoord van drie, waar
van er twee door de Duitsers weg
gehaald werden in 1944. Een er
van werd teruggebracht en de strik
ken der andere bleven te Hamburg.
Nu worden zij vervangen door
een nieuw zwaarder klokkenakkoord
van drie 'klokken, De klokken, ge
leverd door het Huis Michiels van
Doornik, kwamen toe Vrijdag-morgen
29 October 11. en werden opgehangen
achteraan in de kerk. We namen
do kans te 'baat om er een kijkje van
te nemen. Zij zullen eerstdaags
gewijd en geconsacreerd worden.
instellingen, waarborg van zelfstan
digheid hunner beheerraden tegen
over de minister voor al wat de be
noemingen betreft.
9. Afschaffing van sommige nut
teloos geworden ministriële departe
menten.
10. Uitbreiding van het krediet;
vereenvoudiging van het belasting
stelsel en vermindering der belastin
gen voor de kroostrijke gezinnen; ge
lijkheid van belastingsvoet voor de
inkomsten van vrije beroepen en
voor de lonen.
11. Verlaging van de levensduurte
per sector van de economie; afschaf
fing van staatstoelagen; vrije onder
handeling over de lonen tussen werk.
gever en werknemer in het kader van
het algemeen belang; rentabiliteit en
wedermtrusfing van de landbouw;
snélle likwidatie van de oorlogsscha
de; rechtzinnige toepassing der struc-
tuurhewormingen.
12. Onmiddelijke sanering van de
Maatschappelijke Zekerheid, accoord
met de belanghebbende inrichtingen:
syndicaten, mutualiteiten, enz.
13. Huisvestingspolitiek: toepas
sing der wet De Taeye en aanmoedi
ging tot huizenbouw door de aange
nomen maatschappijen.
14. Herziening van het stelsel der
gëzinstoelagen, rekening houdende
met het feit dat de moeder buitens
huis werkt of niet.
15. Oprichting van een intermini
steriële commissie voor herziening
van de repressie met machtiging tot
transactie voor de Minister van Fi-
nantiën.
16. Verdediging van het land, bin
nenlandse veiligheid, oplossing van
het vraagstuk der vreemdelingen;
versteviging van Benelux en van het
Vijf Landenpact; toepassing van het
Marshall-plan.
17. Oprichting van een regerings
commissie voor de verbetering van de
werking van het Staatsbestel.
De zeèr gedetailleerde voorstellen
van de C.V.P. bewijzen dat men van
onze zijde de regeringsonderhande
lingen wil aanvangen in volle klaar
te en in volle loyauteit.
HR SPAAK ZAL
ONDERHANDELINGEN
VOORTZETTEN
Door de Hr Spaak werd van uit
Parijs een nota gezonden aan de HH.
Voorzitters van C.V.P. en B.S.P., me
morandum welke hen Woensdag jl.
is geworden, en waarin de Eerste-Mi
nister zijn zienswijze uiteenzet over
de verschillende gestelde problemen.
Harerzijds heeft de C.V.P.-leiding
zes onderhandelaars aangeduid om
naniens de C.V.P. de besprekingen te
voeren. Deze zes zijn de HH. De
Schrijver, Van Zeeland en Segers en
de Ministers Eyskens, Duvieusart en
Behogne.
De onderhandelingen moesten nu
Vrijdag 5 November in de voormid
dag ingezet worden onder voorzit
terschap van de Hr Spaak die in
tussen uit Parijs zal zijn terugge
keerd. Men hoopt dat een beslissing
zal bereikt worden voor de avond tij
dens de welke een kabinetsraad moet
wórden gehouden.
DE STAKINGEN IN DE
KOOLMIJNEN
ONTRUIMINGEN GAAN
GEPAARD MET INCIDENTEN
Daar in de meeste koolmijnbek
kens de stakers steeds weigerden het
werk te hervatten en nog menige
schachten bezetten, zijn politie-
krachten en legerafdelingen, zelfs
gesteund door zware Shermann-
tanks, verder doorgegaan met het
ontzetten dezer mijnen.
In de meeste gevallen verliep dit
zonder incident. In het gebied van
St Etienne viel het laatste bolwerk
van de stakers zonder verzet in han
den der openbare machten.
Te Carvin, nabij Lens, kwamen de
stakers in verzet tegen de soldaten
die in drie colonnes naar de schacht
oprukten. Een fles zuurstof werd
naar de ordediensten geworpen. Ten
slotte werden een 6-tal lieden aange
houden, waaronder drie Duitsers.
Zondag jl. waren alle schachten door
de troepen bezet geworden in de ge
bieden van Carvin, Valenciennes,
Douai, Oignies en Bruay.
Te Liévin werd Dinsdag overgegaan
tot de zuivering van de laatste der
door de stakers aldaar bezette
schachten. Hierbij deden zich ech
ter zeer zware incidenten voor. Sta
kers hadden rondom de mijn grach
ten gedolven welke zij met benzine
en stookolie gevuld hadden en die
zij dan in brand staken. Benzine
werd tevens naar de soldaten gegooid
en granaten in hun midden gewor
pen om tevens de benzine te doen
ontbranden. Toen een jeep beladen
met munitie door de stakers was
omsingeld werd ln de grond gescho
ten met mitraljeuzen zodat de sta
kers daarop het op een lopen zetten.
Een 15-tal leden van de ordedienst
werden aldus gewond. 5 manschap
pen waren gewond door granaat
scherven. Ten slotte werd besloten,
nadat traangasbommen werden ge
bruikt en met los kruit geschoten,
de mijn te omsingelen en langzaam
de ring nauwer toe te halen.
Tot dusver zouden sedert de sta
king uitbrak meer dan 300 leden van
de ordediensten verwondingen heb
ben opgelopen.
LICHTE WERKHERNEMING
VASTGESTELD
In de laatste dagen werd evenwel
een lichte werkhervatting in menige
mijn vastgesteld. In Lotharingen
zijn zelfs bijna alle mijnwerkers te
rug naar de mijn gegaan. In andere
bekkens is de werkhervatting veel
minder geweest.
Door de Franse Minister van Bin
nenlandse Zaken werd dan Woens
dag bekend gemaakt dat practisch
alle mijnen waren bezet door de or
dediensten en dat op de 145.000 mijn
werkers welke het land telt er reeds
44.624 het werk hadden hernomen.
Sabotage op spoorwegnet.
Op Dinsdag jl. werden ook twee
communistische sabotagedaden ge
pleegd op het Franse spoorwegnet.
Bij Marseille liep een trein met
mijnwerkers van het spoor doordat
spoorstaven waren losgeschroefd. Bij
Valenciennes ontspoorden om zelfde
reden eveneens een lokomotief en
vier wagons. Er vielen gelukkig geen
slachtoffers te betreuren.
C.G.T. saboteert lossen van
ingevoerde kolen.
Door de communistische C.G.T.,
die de stakingsdans leidt bij onze
Zuiderburen, werd ook een oproep
gedaan tot de havenarbeiders, opdat
deze zouden weigeren de schepen te
lossen welke in de Franse havens in
gevoerde kolen aanbrengen; ook tot
de spoorwegarbeiders om de Invoer
van Belgische kolen te verhinderen.
In de meeste havens, o.m. te Kales,
Duinkerke, Dieppe, Le Havre, Rouen,
Bordeaux, St Nazaire en Marseille
hebben daarop de dokwerkers, uit
solidariteit met de stakende mijn
werkers, geweigerd kolenschepen te
lossen.
Door de Franse overheden werden
alsdan soldaten, o.m. Senegalezen, en
ook politiekrachten, ingezet om de
kolenschepen te ontladen, zodat dan
een deel van de dokwerkers toch het
werk hervatten. Zulks kon evenwel
niet beletten dat er thans in de
Franse havens tientallen schepen
wachten om van hun kolen ontladen
te worden.
Kenschetsend Is tevens dat Polen
sedert het begin van de staking geen
steenkool meer naar Frankrijk heeft
gestuurd.
REEDS EEN VERLIES VAN
5 MILLIOEN TON KOLEN
Men schat dat het verlies aan ko-
lenproductie door de huidige staking
teweeggebracht reeds circa 5 mil-
lioen ton bedraagt. Gelukkig dat een
grote voorraad voor handen was zo
dat de meeste nijverheden hun werk
konden voortzetten. In zekere fabrie
ken is de toestand evenwel nijpend
geworden en gevallen werden reeds
aangehaald van fabrieken die bij ge-
llllll
brek aan kolen, het werk moesten
stopzetten.
De opzet der Franse communisten
is ten slotte 's lands bedrijvigheid
stop zetten en sociale onrust kweken,
Communistische Vakbond stuurt
aan op algemene werkstaking.
NIET-COMMUNISTISCIIE VAK
BIJ ONDERHANDELINGEN MET
BONDEN WEIGERT DE REGE
RING NIEUWE LOONSVERHO
GINGEN TOE TE STAAN
Alhoewel sedert de oorlog alle
Franse regeringen het erop aange
legd hebben om te verhinderen dat
prijzen en lonen steeds maar de
hoogte ingingen, de prijzen meer
dan de lonen, Is geen enkele der op
volgende regeringsploegen in dit op
zet geslaagd. Zo is de index die in
Augustus 1947 1.068 punten beliep,
gestegen tot 1.783 punten in Septem
ber jl. Dit voor de prijzen. De lonen
hebben evenwel geen tred gehouden
met deze prijzen, zodat begrijpelijk
is dat de arbeiders steeds moeten
aansturen op loonsverhogingen, wel
ke dan weerom prijzenverhogingen
tot gevolg hebben.
Ter verbetering van het lot der
Franse arbeiders werden deze laatste
dagen onderhandelingen gevoerd tus
sen regering n niet-communistische
vakbonden. De Regering heeft even
wel geweigerd hogere loonsverhogin
gen toe te staan dan de 15% toege
kend in September jl. Wel zal de
regering de prijzen doen verminde
ren van wijn, klederen, vlees, boter,
en enkele andere producten, daaren
tegen zullen deegwaren, chocolade,
olie, enz. verhogen.
Alhoewel ontgoocheld omtrent de
regeringsbesluiten gaf het Christelijk
Vakverbond bevel tot werkhervatting
aan zijn leden.
De C.G.T. daarentegen gaf een be
vel aan alle aangesloten mijnwer
kers om op Dinsdag het werk neer
te leggen. Daarbij legde zij pogingen
aan bij de metaalbewerkers, textiel
arbeiders en spoorwegarbeiders even
eens tot algemene staking over te
gaan. De metaalarbeiders en textiel-
werkers hadden ais uiterste datum
5 November gesteld opdat de rege
ring voldoening op hun looneisen ge
ven zou. Met spanning werd naar
die datum uitgezien. Intussen wer
den het bevel en de oproep der
C.G.T. Dinsdag niet algemeen ge
volgd.
Zoekt g'iets .'huren of te kopen;
Zoekt ge 'n meid, 'n plaats of watt
Wacht niet langer, maar plaats nog heden
'n Kleine c ZOEKl R li ons bladl
25» ZONDAG NA SINXEN
7 NOVEMBER
Wat een kostbare les geeft Sim
Paulus ons vandaag in het Epistel
van deze Zondagmis! We hebben zo,
juist Allerheiligen gevierd; we heb,
ben gedacht aan al de Gelukzaligen,
die voor eeuwig het onvergankelijk
geluk bezitten, zonder schaduw of
ondergang; en bij het bedenken van
hun grote glorie hebben wij misschien
gezucht: hoe kan ik dht verdienen)
Ik, in mijn dagelijks werk, verdoken
en nederig, eentonig en zonder glans,
kan ik wel hopen eens die ontzaglijke
beloning waardig te worden? Luistert
naar den raad van den Apostel;
Wat gij ook doen moogt, met woon)
of daad, doet alles in den naam van
Christus onzen Heer, en dankt altijd
en overal uw Vader uit den hemel»,
Ziedaar in al zijn eenvoud het ge.
heim van de heiligheid. Alles in den
naam van Christus doen, dat ii
steeds handelen in zijn vriendschap,
gesteund op die heerlijke Godsgava
van de heiligmakende genade, welka
ons werd gegeven door het Doopsel
en alléén door de doodzonde wordt
vernietigd. Alles in den naam van
Christus doen, dat is steeds handelen
volgens zijn lering en zijn wetten,
in plaats van het oor te lenen aan
de stem van de bedorven en beder-
vende wereld en haar bondgenoten
in ons, onze driften. Alles in den
naam van Chistus doen, dat is steeds
handelen voor zijn glorie, bewust
offerend elk woord en elke daad als
een erkenning en een belijdenis van
zijn goddelijk Koningschap over ons,
En dan, den Vader uit den hemel
steeds danken; zo overtuigd dat alles
komt van Hem, en dat alles uiting
en bewijs is van zijn liefde, zuur en
zoet, leed en vreugde; danken bij
voorbaat, ook op de ogenblikken
waarop zijn liefde onverstaanbaar
ls, gelijk wij het doen zullen later in
de eeuwigheid, waar alles klaar en
verstaanbaar wordt is Gods wijze
schikkingen. Dè,t is de heiligheid, dis
de Heiligen in den hemel heeft ge
bracht en ze daar heeft gekroond
mét luister en geluk; dat wordt het
geheim van onze heiligheid. Want wis
in geest van dankbaarheid tegenover
den goeden God, verenigd met Chris-
tus zijn Zoon en onzen Heer, zijn da.
gen vult met de woorden en de da-
den welke door zijn Voorzienigheid
van ons worden gevraagd, die maakt
van alles gouden verdienste voor 't
eeuwig Rijk! Mochten wij 't begrij
pen en 't beleven, dag na dag!
7 Nov.: H. Willibrordus, bisschop
belijder, grote apostel van
de Nederlanden.
8 Nov.: Octaafdag van Allerheill-
gen.
9 Nov.: Kerkwijding van Sint Jan
van Lateranen, Moeder en
Hoofd van alle kerkenen
zetelkerk van den Paus.
10 Nov.: H. Andreas Avellinus, Belij
der, patroon tegen schielij-
ken dood.
11 Nov.: H. Martinus, Bisschop be
lijder, de eerste Heilige dis
buiten de martelaars werd
vereerd.
12 Nov.: H. Martinus I, paus en mar
telaar.
13 Nov.: H. Didacus, Belijder.
14 Nov.: 26* Zondag na Sinxen.
NAAR HET EINDE VAN
HET MINISTERIE VOOR
RAVITAILLERING
Naar verluidt zou de Hr Moens de
Fernig, Minister van Ravitaillering,
verklaard hebben dat hij bij het ein
de van het jaar uit de regering tre
den zal daar zijn taak practisch ten
einde is.
Toen hij ln de regering trad wa
ren in zijn departement nog 6.000
bedienden in dienst, getal 'dat op 1
Januari tot 600 zal zijn geslonken.
Hr Moens de Fernig heeft, zoals
men weet, geen politiek mandaat.
PRINSES JOSEPHINE-CHARLOTTE
OP BEZOEK NAAR BELGIE?
Zij zou enkele dagen bij
Koningin Elisabeth doorbrengen.
In sommige kringen doet het ge
rucht de ronde dat Prinses Josephi
ne-Charlotte zou van plan zijn en
kele dagen bij Koningin Elisabeth te
Brussel door te brengen.
Men meent dat dit bezoek in de
loop van de maand November zal
plaats hebben.
DE WARE ONDERGROND
VAN DE KONINGSKWESTIE
De socialistische volksvertegen
woordiger Piérard is een van die
zeldzame mensen die, spijts een lan
ge politieke loopbaan, nog een echt
kinderlijke rechtzinnigheid in zich
hebben behouden. Daarom is hij het
enfant terriblevan de socialisti
sche partij. Uit zijn kinderlijke pen
vloeit niet zelden wat meer doortrap
te partijgenoten steeds met veel
woordenomhaal willen verdoezelen.
Zo ook weer in zijn laatste artikel
over de koningskwestie in het or
gaan van de socialistische federatie
van de Borinage. Ziehier hoe dhr
Piérard de Koningskwestie ziet:
«Wat er ook van zij, één ding
mag men niet vergeten, nl. dat de so
cialistische partij, die op dit ogenblik
het bewind deelt, een republikeinse
partij is. De republiek is een punt
van haar programma. De socialisti
sche federatie van do Borinage heet
Het Amerikaanse stadje Donora,
pensilvaiua, werd in een dichte wolk
van repk en mist gehuld die dagen
lang niet wilde opstijgen. Uitwase
mingen v an ssnelterijen zouden in
de mist zijn blijven hangen. In het
stadje werden intussen honderden
personen ongesteld; 63 moesten wor
den gehospitaliseerd en 20 stierven.
Deze laatste waren meestal asthma-
lijders. Bij bevel werden er de meeste
smelterijen gesioben.
Heer Dokter Paul Mueller, uit Ba-
zei, die het D.T.T. ontdekte, won de
JSobeiprfj» voor geneeskunde.
Ze gaan weeral overal met licht en
luister Sinte Maarten vieren. Sinte Maar
ten die we zo geren zien, die alles geeft,
die alles kan. De grootste heilige ln de
eeuwenoude kinderdevotie, die geld en
koek en kleren en speeltuigen deelt.
Sinte Maarten op zijn peerd, die smijt
een beurze met geld Kom, kom, we zou
den van 't Westland niet zijn, als we hem
niet te kennen hadden op zijn feestdag.
Hij is toch bij ons een populaire mens,
zo populair dat wij niet geaarzeld hebben
hem in ons lied een vertrouwelijke nepe
te geven, meer nog, een nip in zijn ach
terwerk te geven...
Nee, 't en Is niet schone, we weten 't
maar zo bestaan wij, als we met iemand
thuis zijn, we slaan op zijn schoere, wij
nijpen in zijn arm, en we zouden hem een
verzet in zijn achterwerk geven... Ook een
heilige verschiet daar niet van. De heili
gen zijn immers zeer wijze mensen, ze
kijken dwars door uw vel, tot In uw arm
hart, en ze zien wel wat er gemeend is en
niet gemeend als gij gezongen en getierd
hebt:
Sinte Maartens avond,
De Torre gaat mee naar Gentl
Daar we hem een ereplaats in ons
Volksleven hebben gegeven, willen we be
ginnen met een en ander uit zijn wonder
leven te vertellen.
't Is toch zo lange geleden...
Sinte Maarten is immers straat-oud, zo
oud als onze eerste wegen, die de Romei
nen hier hebben aangelegd. Over die we
gen kwam Martinus naar Gallië, als Ro
meins soldaat, en dit reeds vanaf zijn
veertiende jaar. Op zijn tiende jaar was
hij reeds catechumeen of geloofsleerling,
om pas gedoopt te worden toen hij acht
tien jaar was. Over die wegen trokken
immers da eerste zendelingen, dia zelfs
tot In onze gewesten geraakten. Sinte
Maarten muntte van jongsaf uit door een
bijzondere naastenliefde. Toen hij aan de
stadspoort kwam, zat er daar een dood
arme man, bibberend van de koude, die
luid achter een aalmoes snikte. Maar
Martinus' geldbuidel was leeg, en ln zijn
tas was geen kruimel brood meer te vin
den. De man was maar half gekleed. En
daar krijgt Martinus een edel gedacht:
hij sneed met zijn zwaard zijn mantel in
tweeën en bedekte de schamele naakt
heid van de man met de warme soldaten-
mantel. En gedurende de nacht verscheen
nu Ons Here zelf aan Martinus.
Hij droeg de mantelhelft, knikte vrien
delijk Martinus toe en sprak:
Martinus heeft mij gekleed met de
zen mantel. Dit zei hij tegen de engelen
die hem omringden, en de Heer was heer
lijk om aan te zien met dezen mantel.
Jammer maar dat er zoveel mensen
zijn, die nog te zeer vergeten, dat al het
goede dat zij aan den armen kleineh man
of aan de missie geven, de minste aalmoes,
het kleinste stukje brood en het minste
lapje, aan Ons Here zelve geven. Den ar
me gegeven, is Gode geleend 1 zegt het
spreekwoord, doch. we vergeten zo geerne,
och al te geerne al deze spreekwoorden,
al3 het een persoonlijk offer van ons
vraagt.
Telkens als we naar het beeld of da
print van Sinte Maarten kijken, zouden
we er eens moeten aan denken.
Talrijk zijn de legenden uit het leven
van de goede heilige. Daar heb je b.v. de
legende van de denneboom, dien schonen
rechten boom, waarvoor onze voorouders
ln de heilige wouden van Wodan, een wa
re verering hadden.
Een reuze-den werd werkelijk in een bes
aanbeden. Martinus stelde voor de den te
vellen, en liet zich er vóór aan een ande
ren boomstomp binden.
De heidenen kapten zelf den boom om
en toen deze op 't punt stond om op Mar
tinus neer te donderen en hem te verplet
ten, sloeg deze een kruiske er over, en de
boom werd door een geweldigen rukwind
plots naar de ommezijde verslagen, waar
hij bijna het heidense volk verplette.
Talrijk zijn de legenden uit zijn leven.
We moeten ze allemaal niet als Evangelie
gaan aanvaarden, doch ze zijn een bewijs
dat het vrome leven van de volksheilige
eeuwen lang levend was onder de men
sen. De eenvoudigste levensfeiten zijn in
de volksmond vaak tot wonderen gegroeid,
want het simpele volk is mirakelziek.
Een heiligenleven, hoe wonder het ook
mocht zijn, is in de ogen der mensen nog
nooit wonder genoeg. Ditzelfde hebben we
met Godelieve van Gistel, met Liezebeth
van Turingen, met Sint Elooi en Sint
Baafs.
Zo wordt er b.v. verteld over het ezelke
van Sinte Maarten. Ja, een ezelke, ln
plaats van het statige ros, dien witten
schimmel, die hem op Sinter Klaas deed
gelijken, en hem dezelfde rol deed spelen
als de grote kindervriend. Welnu, Sinte
Maarten kwam op zekere dag naar do
Vlaanderen kuststreke op zijn ezel geze
ten. Hij preekte geweldig lang, want de
vissers en boeren lieten zich niet zo ge
makkelijk overklappen. Met al dat lango
preken was Sinte Maartens ezelke gaan
schuifelen, 't Beestje had immers groten
honger, vond geen gras in de duinen, en
was Godweet waar verdoold, 't Werd
avond en daar stond Sinte Maarten nu
zonder ezel! De mensen kregen er zuiver
kompassie mee, en liepen mee op zoek,
legden vuren aan, staken toortsen op,
balkten en zochten... en vonden eindelijk
het ezelke, dat met een welgevulde balg
te slapen lag onder een boom. En zie, zo
waren allemaal zo blij dat ze koeken bak
ten en avondkermis hielden. En de le
gende verhaalt dat daar de oorsprong van
de Sinte Maartenskoeken zou te zoeken
zijn.
Dit leven werd bewaard. Vroeger werd
aan de huiselijke haard het leven van
Sinte Maarten voorgelezen. En alhoewel
een vreemdeling wordt hij hier geëerd en
gediend als een kind van eigen huize.
Martinus werd later priester, ook bis-
schop van Tours, en trok op geloofspre-
dikatie uit in Gallië, vandaar wordt hij
de Apostel van Gallië genoemd.
Hij stierf ten jare 400 te Candes, op een
uur of tien van Tours af. Het volk zelf
ging het stoffelijk overschot halen, en
wat een der vroomste uitingen en volks
toelopen der Middeleeuwen was, gebeurde
ook hier: duizenden liepen samen om te
voet, in plechtigen stoet het lijk naar
Tours te brengen. Hij werd op 11 Novem
ber begraven, vandaar zijn feestdag op
deze dag. Zijn graf werd een beroemde
bedevaartplaats. Werkelijk wonderen wa
ren er te zien. Martinus werd een grote
volksheilige, de heilige van het Avond
land.
Zijn naam werd weldra nog algemener
bekend omdat het nieuwe kerkelijk jaar
dan begon op zijn feestdag, 11 November.
De Advent was te dien tijde ook een vas
ten. En een vasten, die veertig dagen
duurde! En dat was geen vasten mei na
me, doch werkelijk honger lijden. Vóór
Fasen kwam er dan nog zulke vasten!
Wel, de Advent is 't begin van het ker
kelijk jaar, en zo was Sinte Maarten stil
aan een soort kerkelijke Nieuwjaardag ge
worden.
In November, of slachtmaand, zagen
onze voorvaderen het einde van het jaar.
Zij offerden van het versgeslachte vee aan
hun goden een dankofferande, en dron
ken een specialen mededrank, die hun al
de goede gaven van het verlopen jaar
moest in herinnering brengen, dat was
wat men heette, ter minne drinken.
Doch de Kerk heeft gaandeweg al deze
heidense gebruiken een kersten aange
zicht gegeven, een kersten betekenis en
een kersten naam.
Viert dus gerust maar onze goede Sinta
Maarten I
steeds socialistische republikein»)
federatieSedert Koning Albert
hebben wij onze republikeinse over
tuiging de domper opgezet. Maar vaa
het ogenblik af dat de Koning een
twistappel wordt tussen de burgers,
indien hij zich niet vrijwillig wil
terugtrekken, dan hernemen wij on
ze vrijheid en herinneren wij er aan
dat wij beginselvaste republikeinen
zijn.
Het kan bijna niet oprechter. Het
is zelfs zo brutaal dat men zich niet
zal kunnen ontdoen van de indruk
dat de hr Piérard hier eindelijk eern
de grond van de Koningskwestie
zelf blootgelegd heeft.
C.V.P.-LEIDERS AAN HET WOORD
In de verlopen week hebben ander
maal meerdere C.V.P,-leiders door
heen het land het woord gevoerd op
een of andere C.V.P.-vergadering,
om er de politieke toestand te be
handelen.
Hr De Schrijver sprak o. m. te
Roeselare.
Te Oudenaarde was Hr Van Cau-
welaert, voorzitter van de Kamer, de
redenaar, die ruim twee uur het
woord voerde.
Te Antwerpen werd op een C.V.P.-
vergadering de kwestie der repressie
behandeld door de HH, Valvekens
en Fimmers, en Minister R. De Man
gaf te Avelgem ook een uiteenzetting
over de politieke toestand.
Wat zullen de eerste dagen onJ
brengen?
ZAL DE SENAAT NA VOLGENDE
VERKIEZINGEN 175 SENATOREN'
TELLEN?
Er is reeds veel spraak geweest over
de invloed welke de gehouden volks
telling zou kunnen hebben op het
aantal.zetels in de Kamer. Ook voor
de Senaat zou deze telling wijzigin
gen kunnen bijbrengen onder meer
het opvoeren van het aantal senator
zetels van 167 tot 175. Er zouden dus
8 senatoren bijkomen, waarvan ,B
rechtstreekse, twee provinciale en een
gecoöpteerde senator, welke alle zou
den toekomen aan de Vlaamse Pro
vincies en Brabant.
Op basis van de verkiezingsuitsla
gen van 1946 zou de C.V.P. een vol
strekte meerderheid kunnen verwer
ven in de Senaat bij toepassing van
deze wijzigingen.
DE KROONPRINS wordt
uitgenodigd tot de
senaatszitting
Uit Brussel wordt gemeld dat aan
Prins Boudewijn, die 18 jaar oud 1®
geworden en van rechtswege zitting
bekomt in de Senaat, door de Minis
ter van Binnenlandse Zaken een uit
nodiging werd gezonden om op <1®
2* Dinsdag van November de eerst®
vergadering van de nieuwe zittijd
van de £3enaat te komen bijwonen,
uitnodigiiig welke tot alle andere se
natoren tevens werden gezonden.
Deze uitnodiging tot de Kroonprins
werd overgemaakt aan de Hr Piren-
ne, secretaris van de Koning.
V olksverzekens
Kruisjes treuren om het lijden!
Kruisjes midden veld en land-
Kruisjes spreken ons van strijden!
Kruisjes tot het Noordzeestrand!
Kruisjes wijzen ons de wegen I
Kruisjes sieren Vlaanderland!
Kruisjes die Soldaten kregen!
Kruisjes op hun graf geplant!
Kruisjes, bidt voor Belglë's Zonen'
Kruisjes, Jie men sloeg in gruis 1
Kruisjes, die SS dierf honen!
Kruisjes pleittren t Hakenkruis!
