HET RUHRVRAAGSTUK
Trygve Lie en Evatt doen een
oproep tot de Grote Vier
Regeringscrisis
Generaal Bradley,,,
predikt l
Minister Struye neemt ontslag
Radiorede van dhr De Man
Minister van Wederopbouw
1,75 Fr. zegel
voor een brlel
De werkloosheid
DE BERLIJNSE KWESTIE
en verzoeken ze onverwijld be
sprekingen in te zetten om de
Berlijnse kwestie te regelen.
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR PÖPERÏNGE EN OMSTREKEN
3' JAARGANG. Nr 47.
ZATERDAG
NOVEMBER 1948
Prijs per Nummer: 2 Fr.
4HMBI
BUITENLANDS OVERZICHT
Gunstig onthaal bij de Soviets. - Ge
Westersen wensen evenwel een oplossing
in de schoot von de VeiSigheidsrund.
dit ingevolge de houding der Socialisten na de inter»
pellatie Collard in de Kamer
C. V. P. - Ministers met hem soiidair
AAN DE GETEISTERDE!*
SCHUIF
Keer Minister Struye
neemt ontslag
STORT 12 FRANK
Geachte
Dames en Heren
en beste
Lezers van ons Blad
«wWUVWMItaMt
BESTUUR en REDACTIEp-
t$ Gasthuisstraat 19, Poperinge
Telefoon Nr 9. Postcheck 47.63.60.
Verantwoordelijke Vitoever
F. Sansen, Gasthuisstraat 19, PoperingcA
ABONNEMENTSPRIJS 1949
België (tot Nieuwjaar) 6 fr.
Belgisch Congo 3.fr. p- weejt
Crankrijk Holland 3.fr. p. week
Andere landen 3.50 fr. p. week
Aangesloten bij het Verbond
der Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
ONZE 4 UITGAVEN:
POPERINGE (met randgemeenten).
IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Meenen en raodgemeen.ci:).
KUSTSTREEK ilVeurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
twwwm
20
■'"(""'■'reWB
't Sermoen van een generaal!
Van een authentieke generaal;
en dan nog de eerste de beste
generaal niet; want 't gaat met
generaals lijk met ingenieurs
en... burgemeesters, de ene is
de... andere niet!
«Onze» generaal is Omar Brad
ley, hoofd van de generale staf
van het Amerikaans leger... Hoed
af voor zulk heerschap!
Die generaal heeft op 11 No
vember een rede gehouden te
Boston, in de Verenigde Staten.
Die rede was tevens een... ser
moen; een waar sermoen.
'k Zou waarachtig wensen dat
al onze pastoors den een of an
deren Zondag dat Bradley-ser-
moen zouden geven.
Dat sermoen?
De echte demokratie alleen
kan, wanneer ze nog sterker
wordt dan nu, het communisme
doen achteruitgaan. Ge moet het
heil niet verwachten van een aan
groei van onze legermacht; want
die aangroei kan ten slotte niets
anders dan de Verenigde Staten
uitputten. Zo wordt ons land ten
slotte een gemakkelijke prooi van
de vijand. We hebben te veel
wetenschapsmensen en te wei
nig... Godsmensen. We hebben
het atoom-mysterie opgelost maar
we hebben de Bergredever
worpen.
Sermoen in twee punten.
- Onze pastoor heeft ook de ge
woonte Jg uTn sermoen ip twee
of drie *puhten te vs;4êl^L
eerste, ten tweede, ten derde!)
Maar we zijn dat zo gewoon dat
we daar niet meer de aandacht
op vestigen.
Het eerste punt van 't sermoen.
Da ware, de echte demokratie
moet versterkt, geschoord en ver
stevigd worden. Maar waar is die
echte, die ware demokratie te vin
den zonder religie? De rechten,
öe vrijheid, de persoonlijkheid
van ieder mens moeten gevrij
waard worden. Waar gebeurt dat,
als de religie over boord gegooid
is? 't Was niet te verwonderen
dat Rozenberg van het nazisme
zelf een... nieuwe religie wilde
maken, waarmee al de voor
schriften van 't christendom tot
oudewijfspraat werden gemaakt.
Daarom werd de jeugd aan de
Kerk ontstolen, daarom mocht
geen les in godsdienst gegeven
worden. Zo kwam men er toe dat
de burgers van huis werden weg
gehaald, losgerukt uit hun gezin
en werkmidden omdat de nieuwe
Staat die werkkrachten nodig had
duizend kilometer verder. Daar
om moesten ouden van dagen en
zieken... verdwijnen omdat ze een
last waren voor de Staat. Daar
om was ook moord en gevan
genis een gepast middel om u
van andersgezinden te verlossen.
«Liefde» was zottigheid... de haat
was veel doelmatiger. «Vrijheid?»
kom, men moest denken, han
delen op... commando. En dat
noemde men de... nieuwe orde.
In Rusland heerst ook die nieu
we orde. De kleur van het uni
form verschilt,... de fles is niet
de zelfde, de inhoud wel.
Recht, vrijheid, persoonlijkheid
dat alles moet de demokratie
waarborgen... en dat alles is ech
te demokratie en echt christen
dom. Mensen die vrij zijn, wier
rechten gewaarborgd zijn, die
hun eigen menselijke persoon
lijkheid kunnen ontwikkelen,...
die kunnen geen communisten
zijn.
A
Dat tweede punt? Maar dat is
fameus raak gezeid.
De mannen van de wetenschap
en van de techniek hebben waar
lijk wonderen verricht. Zulkdani-
ge wonderen dat sommigen mi
rakel» roepen en de wetenschap
en de techniek als God vereren.
De wetenschap legt alles uit, de
wetenschap ontdekt alles. De
techniek? Men vaart onder zee,
we gaan allicht onder zee kun
nen wonen, Professor Piccard is
bezig met de eerste onderzeese
huizen te bouwen. Men doorklieft
de lucht... de radar en de tele
visie en wat weet ik nog al meer...
't Mysterie van het atoom is geen
mysterie meer en morgen vindt
men er een bom op die heel ons
wereldje, waar we op leven, naar
de maan doet vliegen, of in dui
zend stukken doet springen.
Godsmannen zijn er tekort.
Bradley wil niet zeggen dat er
pastoors en paters tekort zijn.
Want hij zelf is wel een Gods
man; en dan nog een die 't aan
durft om een preek te houden!
Maar hij zegt ons dat we moeten
gelovige mensen zijn, die erken
nen als de Heer van de weten
schap, als de Meester van alles,
de Meester van allen, de Meester
aan wie we onderdanig moeten
zijn, wiens geboden we moeten
onderhouden. Kort, wiens... pro
gramma we moeten volgen.
En dat programma? 't Staat in
't Evangelie; dat programma dat
is die... Bergrede.
De Bergrede? Nooit van ge
hoord? Toch wel, want dat was
in mijn tijd het langst antwoord
op een vraag van de catechismus.
Zo 'n lange antwoorden vind ik
niet in de nieuwe. We waren op
school en in de lering nooit op
ons gemak als die vraag viel;
want vallen deed ze, DIE
vraag... Welke zijn de acht Za
ligheden?... Zou 't nog gaan om
te antwoorden?
De Bergrede?... dat zijn de acht
Zaligheden, dat is heel 't pro
gramma van O. L. Heer. Dat was
iels niejaws: Zijt arm van geest
.§K' denk niet dfit ieder bank-
Dfisfi* u maakte zijt
zachtmoedig, zijt oygr
kwaad en dat van anderen,
reehtveerdig, zijt bermhertig, zijt
zuiver en rein van binnen en niet
alleen van buiten, zijt vreedzaam
en verdraagt zelfs iets en nog
meer uit liefde voor de Heer.
Dat programma?
Overloopt nu nog eens die pro
grammapunten... Dat programma
bant de oorlog, bant de echte ar
moede en alle miserie uit de we
reld.
Dat programma bracht geen
nieuwe orde in de wereld. En was
nooit geen orde geweest.
Dat programma is 't program
ma van de orde. Waar men er
van afwijkt komt er wanorde.
En dat ons dat moet herinnerd
worden door een generaal. Maar
DE GENERAAL PATTON »-
TANK
jjfcxï w
gjgj - - -< ggggfejg' j
Door liet Amerikaanse leger werd
een nieuwe soort tank geconstrueerd
welke de naam van de beroemde
Generaal van de tweede wereldoor
log Generaal Patton draagt. Dit
nieuw soort tank overtreft alle ver
wachtingen.
VERHOGING
DER POSTTARIEVEN
vanaf 15 December.
Tijdens een onlangs gehouden Ka
binetsraad hebben d>e Ministers de
herziening' van de posttarievén be
sproken.
Zij zijn het eens geworden om
trent de verhoging dezer tarieven.
De verhoging zal de coefficient van
2.25 bereiken. De frankerin-g van een
brief voor het binnenland zal op 1,75
frank worden gebracht en die van
een brief voor het buitenland op 4 fr.
Het tarief voor het postabonne
ment op de dagbladen evenals dat
van de dagbladen die door de uit
gevers onder band worden verzonden,
worden niet gewijzigd.
Deze verhoging zal toegepast wor
den vanaf 15 December e. k.
Een jaar geleden waren er in Bel
gië 34.052 volledige werklozen en
13.662 toevallige. Dit cijfer is in de
loop van het jaar 1948 voortdurend
gestegen en op het einde van de
maand Oktober bedroeg het aantal
volledige werklozen 88.762 terwijl er
44.451 toevallige of gedeeltelijke
werklozen ingeschreven waren.
Alles laat voorzien dat dit aantal
in de loop van deze Winter nog zal
verhogen en mogelijks het cijfer
150.000 zal bereiken.
Dit stelt het land voor een zwaar
probleem. Bij steeds toenemende
werkloosheid neemt de koopkracht
ook verder af, met als gevolg nieuwe
werkloosheid en minder verkoop op
de binnenlandse markt. De grootste
oorzaak hiervan is dat onze afge-
t was ook een... Amerikaanse ge- wqfete _produkten zo moeUljfc ïmi-
neraal en hoofd van de staf van
't leger! En preêken... kon hij.
PÉ VLAMYNCK.
nen uitgevoerd worden. Een herle
ving van de bouwnijverheid en de
openbare werken zou zeer gunstige
invloed kunnen uitoefenen.
TERUG ONDER DUITSE LEIDING
Op 10 November jl. vernam de
wereld dat de generaals Clay en
Robertson besloten hadden de in
dustrie van het Ruhrgebied te
rug onder Duitse leiding te plaat
sen. En tevens werd beslist dat de
Ruhrindustrie opnieuw zou ge
groepeerd worden.
Dat ivas een opzienbarend
nieuws én voor de wereld én voor
Duitsland.
In Duitse kringen werd het van
zelfsprekend met veel genoegen
geacteerdaangezien zij hierdoor
weer een groot stuk van hun zelf
bestemming srecht en hun onaf
hankelijkheid terugkregen.
De reacties van het buitenland
zijn daarentegen zeer verschil
lend. In Amerika en Engeland
worden de maatregelen door de
regeringen genomen over 't alge
meen door de bevolking goedge
keurd. In Frankrijk integendeel
kwam een hevige reactie los, die
tot in de officiële spreekbeurten
van 11 November doorsloeg. En
de president van de republiek én
de eerste minister hebben er zich
beide in zeer officiële termen over
beklaagd. Anderzijds werd de
eerste dag van de zopas bijeen
gekomen conferentie der zes te
Londen ook volledig gewijd aan
het protest van Frankrijk in ver
band met het Ruhrprobleem.
Doch zowel in het buitenland
als in het binnenland Duitsland
vraagt men zich af hoever die
hergroepering terug zal doorge
voerd worden.
Inderdaad, voor de oorlog was
geheel de industrie van het Ruhr
gebied in handen van enkele zeer
machtige, concerns en kartels, die
aldus meer macht en gezag had
den dan veel politieke gezagdra
gers en meer gewicht in de weeg
schaal konden werpen dan een
generale staf.
Na de vernietiging nu van het
Hitlcrr^gime werden die kartels
serie on
afhankelijke oèdrijven. Qasngff
was' de politieke en economische
macht der vroegere grootmagna
ten gebroken. Dat was een goed
resultaat. Volgens objectieve des
kundigen was daar echter ook
een slecht gevolg mee verbonden,
nl. dat een aantal van die thans
zelfstandig staande bedrijven op
zich zelf niet renderend kunnen
werken en dat er bovendien een
grote energieverspilling uit voort
vloeit.
Er was bijgevolg te ver ont
vlochten. Nu men terug zal groe
peren rijst alleen de vraag of
men niet opnieuw in het tegen
overgestelde euvel zal vervallen
en of men dus nu opnieuw niet
te ver zal gaan met het hergroe
peren.
Amerikaanse kapitalistische
tendensen zullen wel die richting
uitgaan, doch Truman en Attlec
lijken niet van die opinie te zijn.
En ten andere: de beslissing is
dat de Duitse staat, wanneer hij
ll!IIIIIHIIIIII!lllllllllltlllllllllllllllllllltlll!!ll!llllllllllllllll!lllllllllllllllllllll!lll!lllllllll!llll!llll!llllllllllllllll!llll!lllllll!lllllll!lllllllllllllllllllllllll!n!!l!llli
DE OPROEP VAN DE
SECRETARIS-GENERAAL EN
DE VOORZITTER VAN DE U.N.O.
Door de Hr Trygve Lie, Secretaris-
Generaal van de U.N.O.en de Heer
Evatt, Voorzitter der zelfde organi
satie der verenigde naties en tevens
afgevaardigde voor Australië, werd
Maandag 1 Nov. jl. een. oproep ge
richt tot de HH. Queuille, Stahn,
Attlee en Truman, opdat zij onver
wijld besprekingen zouden aanvat
ten en de nodige maatregelen tref
fen om de Berlijnse kwestie te rege
len.
DE KRYPTE VAN DE VERNIELDE IJZERTOREN
OP II NOVEMBER JL. HERINGEWIJD
Terwijl op 11 November jl. over 't ganse land de gesneuvelden ('er eer-
logen '14-T8 en '40-'45 plechtig herdacht werden, green enk te Kaaskerke
en aan de voet van de vernielde IJzertoren een intieme hulde plaats voor
do jongens aan de Ijzer gesneuveld in '14-18. Na de plechtige Dienst
In de kerk te Kaaskerke begaven de c-pgekomenen zich naar de Krvptc
van de vernielde IJzcrtoren waar door Z. E. H. Knudde, pestoor ie Kaas
kerke, bijgestaan door een E. P. Minderbroeder uit Diksv. nide, de graven
gezegend werden. Foto hierboven geelt ons daar een beeld van. Links
bemerken we de Weren Franssen en ('iottens, respectievelijk voorzitter en
sckreiaris van het Ijzerhedevaartcoinité, die de Pr.esle- volgen bsjj zijn
zegenende rondgang in de geschonden Kryptc,
In deze oproep herinneren zij aan
de betuigingen van goede wil voor
heen bevestigd, wijzen erop dat het
onderzoek door de Veiligheidsraad
uitgewezen heeft dat een oplossing
mogelijk is en houden ze tevens voor
dat anderzijds het oorlogsgevaar
steeds groter wordt. Aan de Grote
Vier werd ook gevraagd de bemidde
lingspogingen van de Hr Bramuglia
te steunen.
MOSKOU ANTWOORDT DE
BESPREKINGEN TUSSEN
DE VIER TE WENSEN
Maar het Westen eist eerst
en vooral de opheffing der
blokkade.
Dit verzoek van de hoogste ambte
naren van de U N.O., dat onver
wachts kwam, kende een zeer ver
schillend onthaal en uiteenlopende
reacties.
Het onthaal was koel te Londen en
Washington waar men de mening
uitdrukte dat dit verzoek in de Rus
sische kaart spelen was om de posi
tie der Westersen te verzwakken. In
Frankrijk werd het verzoek met ge
mengde gevoelens vernomen, wijl
van de beginne af vooropgezet werd
dat Moskou de inhoud van de oproep
met genoegen had vernomen.
Maandag en Dinsdag jl. -werden de
onderscheidene posities reeds duide
lijker gekend.
Hr Visjinski antwoordde reeds op
de brief van de HH. Trygve Lie en
Evatt. In dit schrijven zou de Rus
sische afgevaardigde op de U.N.O.
medegedeeld hebben dat de Sovjet-
Unie, net als te voren, wenst dat de
ze Berlijnse aangelegenheid zou ver
wezen worden naar de Raad van de
Ministers van Buitenlandse Zaken,
zelfs een persoonlijk contact van de
staatsleiders genegen te zijn. A.P.
had voordien reeds gemeld dat Sta
lin de oproep van de HH. Lie en
Evatt genegen was.
In verband met die oproep legde
de Franse Minister van Voorlichting,
de Hr Mitteraud, een eerder dubbel
zinnige verklaring af. Enerzijds
HEER BRAMUGLIA
TE LONDEN
Hr Bramuglia, minister van Buiten
landse Zaken van Argentië en tevens
voorzitter van de Veiligheidsraad, is
naai- Londen afgereisd om bespre
kingen te voeren omtrent de Engels-
Argentijnse betrekkingen. Heer en
Mevr. Bramuglia gefotografeerd in
de Argentijnse Ambassade te Londen.
VWVWWVWVVMflAflMMVIMM
na het vredesverdrag terug zal
ontstaan, zelf maar zal moeien
oordelen of de Ruhrindustrie in
haar kapitalistische vorm moet
blijven voortbestaan, dan wel of
ze moet genationaliseerd of geso
cialiseerd worden. Welnu, ook
daarover schijnt geen twijfel .mo
gelijk, aangezien de twee sterkste
partijen: Christelijke Democra
ten en Sociaal-Democraten (So
cialisten) het er over eens zijn
dat het in elk geval geen zuivere
privaatexploitatie meer zijn mag.
MOETEN WE SCHRIK HEBBEN?
Het grote argument dat Frank
rijk naar voor brengt is er in de
grond een dubbel:
1) Juist 30 jaar na de wapen
stilstand in 1918 geeft men aan
Duitsland de beschikking terug
over de meest formidabele wapen
smidse die de moderne wereld
kent.
2) Nu er gesproken wordt van
een Verenigd Europa heeft het
geen zin die industrie aan de
Duitsers te gaan teruggeven; die
moest geïnternationaliseerd, ge
inter europeaniseerd worden.
Wat is nu de waarde van die
argumenten?
Naar onze mening zijn ze niks
waard. En ziehier waarom.
1) Het blijft zo verstaan dat de
geallieerde bevelhebbers de su
pervisie blijven behouden en het
opperste beslissingsrecht in ge
heel de Ruhrindustrie.
2) Het feit dat de Duitsers die
leiden betekent absoluut niet dat
ze terug een wapenfabriek moet
worden, aangezien het vredesver
drag moet voorzien dat er een ef
fectieve controle behouden blijft
over de Duitse zware industrie.
3) Het feit dat West-Europa nu
moet georganiseerd worden wil
toch niet zeggen dat de Ruhr aan
het eigen Duits bezit moet ont
trokken worden, zoniet zou men
met de sleutelindustrie van de
qnftere West-Europese landen
'(0tzeiide moefe^ doen. Natio
naal Treziü Ml nje\jeggeh natw
naai
niet in één etape te verwezenlij
ken. Het moet uitgebouwd wor
den langs de nationale staten om.
4) Door Duitsland de Ruhr te
ontnemen zou men hei tegen de
Westmachten opjagen. Welnu,
het doel is juist Duitsland tot een
integrerend bestanddeel van
West-Europa te maken. Met
dwang bereikt men niets. Met
overreding alles. Zo slaagde Hitier
er niet in ons voor zijn verenigd
Europa te winnen omdat hij er
ons toe dwingen wilde. Zo zullen
wij er ook niet in slagen de Duit
sers voor ons Europa te winnen
als we hen niet vrijwillig laten
aansluiten.
5) De gehele vraag of de Ruhr
industrie in Duitse handen een
nieuw oorlogsgevaar voor het
Westen meebrengt, ligt hierin,-m
hoever wij er zullen in slagen een
gemeenschappelijk statenblok te
vormen waarin elk zijn nationale
rijkdom tot 't nut van 't alge
meen zal aanwenden.
De Franse thesis gaat naar on
ze mening dan ook uit van een
verouderde, overwonnen opvat
ting als zouden de verhoudingen
nog ooit kunnen terug herleid
worden tot die van 1939. Een
Duits-Franse oorlog is eenvoudig
ondenkbaar geworden. In de hui
dige internationale reuzenver-
hóudingen kan zulks alleen nog
gebeuren als Duitsland met Rus
land zou marcheren tegen een
Frankrijk dat bij Amerika aan
leunt. Én bijgevolg is de Ruhr-
kwestie evenveel een Amerikaan
se als een Franse kwestie. Ame
rika zal dan ook zo gek niet zijn
de Ruhr terug op te drijven als
het vrezen zou dat het daarmee
wapens smeed die tegen zich zelf
zouden gekeerd worden.
Het verwondert ons dan ook
ten zeerste dat de eerste reactie
van Spaak icas toen hij dienaan
gaande door de journalisten on
dervraagd was: dat wij België
meer aan de kant van Frankrijk
staan dan aan die der Angelsak-
sers. Of liever het verwondert ons
niet want Spaak durft nooit po
sitie kiezen wanneer het fezeer
tegen de verkeerde opvattingen
van zijn partij bazen ingaat. Het
maakt ons eerder ongerust omdat
het de vernieuwing en de uitbouw
van West-Europa zou kunnen
vertragen, iets wat in geen geval
ivenselijk is.
HET EVENWICHT HERSTELLEN
Ons komt integendeel voor dat
het herstel van de productie
capaciteit van de Ruhrindustrie
met den dag meer en meer ver
eist wordt, cn door de gebeurte
nissen in Europa én door de ge
beurtenissen in het Verre Oosten.
Welnu een ernstige productie
zal nooit bereikt worden wanneer
men de Duitsers zelf hun xcoord
bij de uitbating en de organisatie
niet laat meespreken.
Of denkt Frankrijk niet na
over de hoogconjunctuur die door
de Russen geschapen icordt in
het industriebekken van Silezië
en de in feite geannexeerde Bal-
kanlanden (vooral Tchecko-Slo-
wakije)
En meent Frankrijk geen en
kele conclusie te moeten trekken
uit de totale overrompeling van
het door de Japanners sterk geïn
dustrialiseerde Mandsjoerije door
Chinese communisten?
Die beide veroveringen van het
Kremlin roepen om een tegen
een totaal nieuwe wereldordening
in te schakelen.
Dit gebeurt thans met Japan
in het Verre Oosten. Dit gebeurt
met Duitsland in het Westen.
Men kan dit betreuren én om
dat onze aanranders van giste
ren aldus gedeeltelijk gerehabi
liteerd worden, én omdat men
eerder de weg van de ONTwape-
ning als die van de BEwapening
zouden moeten opgaan.
Maar zolang Rusland slechts
op de U.N.O. over ontwapening
spreekt en in de practijk het te
genovergestelde doet, zijn wij ge
dwongen het op die waanzinnige
weg na te vólgen. En op dit
ogenblik menen wij dat we voor
de keuze staan: ofwel samen mei
de ex-vijanden een nieuioe we
reld bouwen ofwel samen met
hen gebolsjewiseerd worden. Het
mag een lastige keuze zijn maar
een feit is eerbiedtvaardiger dan
een lord-mayor.
En onze conclusie?
De beste en enige manier om
de Ruhrkwestie definitief op te
lossen: actief West-Europa uit
bouwen. Als deel van dat geheel
is Duitsland niet gevaarlijk, maar
kan het integendeel ontzaglijke
diensten bewijzen.
16-11-48. V. WESTERLINCK.
HET VERLOOP
DER INTERPELLATIE
De Kamer ging dan Donderdag
over tot het horen der interpellatie
Collard, die de Hr Struye, Minister
van Justitie, te verantwoording wilde
roepen omtrent een gratiemaatregel
verleend aan de gewezen Waalse
Rexisten Boveroulle en Surin, die hun
doodstraf hadden zien omzetten in
levenslange hechtenis.
Vooraleer het woord te verlenen
aan de Hr Collard, verzocht de Voor
zitter van de Kamer dat het debat
in waardigheid zou verlopen.
De socialist Collard ontwikkelde
vervolgens zijn interpellatie. Hij be
toogde dat de Hr Minister bij de ge
nadeverlening aan de twee voormel
de Rexisten de voorheen vastgestel
de criteria niet in ere had gehouden,
schetste de beroering welke daze gra
tieverleningen in de Borinage had
den verwekt, gaf een overzicht van
de misdaden door de twee betrokke-
hield hij voor, het voorstel Lie-Evatt
goed te keuren, maar anderzijds liet
hij opmerken dat zij samen met de
Angel-Saksische landen slechts on
derhandelingen zouden voeren na
opheffing van de blokkade.
Te Parijs hielden de HH. Marshall,
Schuman en Mac Neil (die Hr Be-
vin verving), conferentie. Volgens
een Amerikaanse zegsman zouden
deze Drie vastgesteld hebben dat
eerstens het Berlijnse geschil aan de
Veiligheidsraad moet voorgelegd en
door deze moet worden geregeld;
tweedens dat de drie Westerse Lan
den hun vroegere verklaringen ge
stand houden nl. niet te kunnen on
derhandelen onder dwang, ttz., zo
lang de blokkade gehandhaafd blijft.
EEN NIEUWE OPROEP EVATT-LIE
Op Woensdag jl. werden aan de
HH. Evatt en Lie de Westerse ant
woorden bekend geworden die zoals
waren voorzien afwijzend waren. Een
HH. Evatt en
Lie een nieuwe oproep gericht tot de prestatie in'het kamp der vrije
Grote Vier om toch maar een oplos- '.Westmachten, en zolang de An-
sing voor de Berlijnse kwestie te wil- I gelsaksers nu die tegenprestatie
door eigen bondgenoten alleen
sing voor de Berlijnse
len zoeken en vinden. In deze oproep
wordt steeds aangedrongen opdat
steun zou worden verleend aan de po
gingen van de Hr Bramuglia.
(Zie vervolg op 2" blad)
kunnen doen, wensen zij onge
twijfeld niets beter. Maar wan
neer zij dan moeten constateren
dat één dier bondgenoten, Frank
rijk, on grove wijze tekort schiet
door de productie naar beneden
ic voeren door werkstakinaen en
nn lezing, ons blad in de banden 1 SQ.botupC, dun Zijn zij Wel Ver
een uwer vrienden of buren dic plicht beroep te do€7l Op de VÏj-
ons blad niet hebben. U bewijst i anden van gisteren VO"r zover lire
er ons een dienst mee. Dank. bereid gevonden worden zich in
Wij zien dat de bijeenkomsten van
geteisterden steeds talrijker en tal
rijker worden. Maar, terwijl deze bij
eenkomsten zouden moeten dienen
om aan deze ongelukkige oorlogs
slachtoffers een werkelijk objectieve
en onpartijdige voorlichting te ver
schaffen, schijnen zij geen ander
ueztti fua jrM -,Sv, doel te hebben dan de instandhou-
misbruik. WëÈhfUTDiiii gingen de uitbreiding van een agita-
tie 3ie SéS tfi pflgemder is daai zij
volkomen overbodig iif:
Men kan zich niet ontdoen van het
gevoel dat sommigen de uitvoering
van de wet zouden willen verhinde
ren, met een doel dat wij niet moe
ten nagaan.
Zo dit werkelijk het geval is, heeft
de Regering tot plicht in te grijpen.
Men heeft U in het verleden ge
noegzaam gewezen op de onvol
maaktheid van de wet, op de ver
traging bij haar ten uitvoerlegging
en op de moeilijkheden waarmede
men op administratief gebied had te
kampen.
Men is deze administratieve moei
lijkheden thans te boven gekomen,
ten minste voor zover dit mogelijk
was. Het Hoofdbestuur en de Provin
ciale Directies beschikken thans over
alle onontbeerlijke middelen om over
te gaan tot effectieve toepassing van
de wet in samenwerking met de
coöperatieven voor geteisterden.
De vertraging b;j de ten uitvoer
legging van de wetsbepalingen is
overigens geen vertraging in de ech
te zin van het woord. Deze periode
was noodzakelijk om de 30 Konink
lijke- en Ministriële Besluiten, die
de wetgever had voorzien, voor te be
reiden, op te stellen en te publiceren.
Zou ik dan ter zeke het recht niet
hebben verontwaardigd te zijn, wan
neer ik zie wat zich thans voordoet,
wanneer ik kritiek verneem en ai de
valse aantijgingen hoor. Men verwijt
de Minister van Wederopbouw an
derhalf jaar te hebben besteed aan
het doen aannemen van een wet op
oorlogsschade, de eerste in West-
Europa, en aan het voorbereiden van
haar ten uitvoerlegging. Men zegt
echter niets meer over de jaren tus
sen 1944-1947 en over hetgeen gedu
rende die periode in afwachting van
hetgeen zich thans voordoet, is ge
schied.
Vreest men dat de oorlogsschade
eindelijk zou worden vergoed en dat
aan de ellende van de geteisterden
een einde zou komen? Men zou het
gaan geloven, wanneer men de her
ziening van de wet op de oorlogs
schade met aandrang hoort eisen.
Laat mij U zeggen dat ik altijd de
voorkeur heb gegeven aan het ten
uitvoerlegging van een wet, zelfs
wanneer deze onvolmaakt is, liever
dan de hersenschim van een vol
maaktheid na te lopen, die wegens te
veel moeilijkheden en een al te grote
ingewikkeldheid toch niet kon wor
den bereikt. Ik heb vastberaden de
voorkeur gegeven de vergoeding voor
oorlogsschade met spoed uit te beta
len, liever dan gevaar te lopen gedu
rende lange maanden in het maquis
van de parlementaire proceduren te
verdwalen.
De herziening van de wet, die ik
mij voorneem te verwezenlijken,
moet strekken tot de vereenvoudi
ging, tot de rechtzetting van al wat
twijfelachtig is en de geteisterden
nadeel zou kunnen berokkenen. Ik
durf echter niet beloven dat de wet,
na haar herziening, milder zal zijn
dan de huidige.
Want, wat men er ook over denke,
de huidige wet is eigenlijk geen ech
te vergoedingswet.
De vergoeding, in de juridische be
tekenis van het woord, is verschul
digd door diegene die de schade heeft
veroorzaakt. In dit geval is het de
Duitser. Men heeft na de oorlog
1914-18 de illusie gekoesterd dat hij
het zou doen: aan deze illusie ech
ter mogen wij zelfs niet meer den
ken. Wij zijn er integendeel van
overtuigd dat de Duitser die ditmaal
meer uitgeput uit de oorlog is geko
men dan zijn overwinnaars, het
kwaad niet zal kunnen herstellen dat
hij hun aangedaan heeft.
De gegevens, waarover wij beschik
ken, bieden ons .mogelijkheid het be
drag dat voor de vergoeding nodig
is, thans op 50 milliard te schatten,
waar men vroeger had gedacht dat
37,5 milliard zou volstaan. 50 mil
liard moet door belastingen op het
nationaal inkomen worden geheven.
Door de erkende credietorganismen
moet bovendien 45 milliard onder
vorm van leningen worden gevonden
om de bij de wet, toegestane her-
stelcredieten te kunnen verlenen.
De vermoedelijke kosten van de
wet zullen dus bij de 100 milliard be
dragen. Kunt U nog gaan geloven
dat het mogelijk zou zijn nog meer
te doen, zonder ontegensprekelijk de
economische heropleving van ons
land in gevaar te brengen?
QEt diezelfde reden moet ik ver-
kiar&u aet het eêh herswschinj
zijn op een herziening van het be
sluit betreffende de mobilaire een
heden te gaan hopen, om de goede
reden dat de uitvoering er van al
leen bij de 10 milliard zal vereisen;
10 milliard, voor de roerende goede
ren alleen en men zou wensen dat
'deze som nog zou worden verhoogd'
Er wordt bij de wet bepaald, dat
men slechts kan betalen wat nood
zakelijk is voor de wedersamenstel-
ling van een mobilair van beschei
den omvang. Ik kan wel begrijpen
dat diegenen die fortuinen hadden
belegd in mobilair, in luxueuse bi
bliotheken, kunstverzamelingen, in
effecten en aandelen, die thans ver
loren gegaan zijn, protesteren, om
dat deze schade nooit zal worden
vergoed. Wat ik echter veel minder
begrijp, is het feit dat men ter zake
de minder begoede klassen van onze
bevolking opzweept, want zij toch
zullen zich in vele gevallen, dank zij
de vergoedingen voor oorlogsschade,
een vollediger en gerieflijker mobi
lair kunnen aanschaffen dan vroeger
het geval was.
Door aldus stelling te kiezen, zal
men de geteisterden ongetwijfeld
beter voorlichten omtrent sommige
kwesties, waarvan overvloedig ge
sproken wordt op sommige van de
bijeenkomsten waarop ik zoëven zin
speelde.
Betekent dit dat de geteisterden
geen enkele moeilijkheid ondervin
den? Zo is het mij bijvoorbeeld niet
onbekend dat sommigen zouden wil
len, maar niet kunnen bouwen, bij
gebrek aan geldmiddelen. Alhoewel
de voorschotten en credieten voor
weinig omvangrijke bouwwerken in
het geheel 4,5 maal de waarde 1939
bereiken, is het soms onmogelijk het
werk af te maken, omdat de geldmid
delen ontbreken. Maar is zulks niet
dikwijls te wijten aan het feit, dat de
geteisterde meer en beter wil dan
hij vroeger had?
Deze wens is ongetwijfeld gewet
tigd, maar het is eveneens zeker, dat
geen enkel geteisterde het recht
heeft zich te verrijken bij de ver
goeding voor oorlogsschade.
(Zie vervolg 2" blad).
nen bedreven, namelijk verklikkin
gen, dienst bij Atowehrstellen, Gesta
po en Rex. Na verder hulde gebracht
te hebben aan de Hr Struye o. m. om
zijn diensten als weerstander, vraagt
de Hr Collard dat schuldigen zouden
moeten betalen.
Na de Hr Collard nam de Liberaal
Fierco het woord om meer executies
te eisen, pas de pitié zegde hij.
Hr Minister Struye antwoordde
daarop aan de Kamer. Hij wees eerst
op de zware verantwoordelijkheid
welke op de Minister van Justitie
weegt, alswanneer hij uitspraak
moet doen op het verlenen van gra
tie. Hij betoogde verder dat in het
geheel mag gerekend worden op een
1400 doodstraffen, dewelke alle ge
rechtvaardigd zijn, op een aantal ge
vallen in 1944-45 uitgesproken. Kan
men een 1.000 doodstraffen uitvoeren,
vraagt de Heer Minister vervolgens.
Kan men in ons land nog een 500-tal
uitvoeringen veroorloven, wijl in Bel
gië sedert 1860 de hoogste straf was
afgeschaft. De Senaat ging er reeds
mee akkoord dat de doodstraf slechts
zou toegepast worden op de meest
afstotende misdadigers. Elke gratie
verlening gebeurt slechts na een zeer
nauwkeurig onderzoek en verschei
dene criteria worden hierbij gevolgd.
Wat nu de gevallen Boveroulle en
Surin betreft, er zijn honderden ge
vallen erger dan deze, en zo de te
rechtstelling van die beide moest
voorgesteld zijn geweest, dan moes
ten er ook honderden gefusiljeerd
worden. In België werden er reeds
232 terechtgesteld, in Luxemburg
slechts 5 en in Nederland ook maar
22. Wat nu de twee betrokkenen zelf
aangaat, verklaarde de Hr Struye
dat Boveroulle niet veroordeeld werd
wegens moord of doodslag, maar dat
zijn activiteit hoofdzakelijk politiek
en politioneel was geweest. Inzake
Surin werden de verklikkingen ten
zijnen last gelegd niet bewezen.
Omzetting van doodstraf op levens
lange hechtenis is daarbij geen re-
hou-
erg,
zo niet erger, dan dé eerslë.
Men kan geen honderden executies
eisen, maar toch zullen er nog komen.
De Regering zal anderzijds een wets
ontwerp neerleggen, inhoudende dat
de wet Lejeune niet toepasselijk zijn
zal na omzetting van de doodstraf.
Hr Struye werd toegejuicht door
de C.V.P. en drie Socialisten.
In het verder debat eist de Socia
list Hoyaux nog honderden executies
een een onverbiddelijke bestraffing.
De Communist Terfve vond dan op
zijn beurt dat er nog geen bloed ge
noeg gevloeid had.
Hr Spaak, Eerste-Minister, kwam
dan nog tussen in het debat, wijst op
de solidariteit in de regering, zet het
mechanisme der begenadiging uiteen,
houdt voor dat in feite alle tegen de
doodstraf zijn, en verzoekt de Kamer
de goede wil van de Minister te er
kennen.
Na het debat werden twee moties
neergelegd, een van de Socialisten
Bohay en Collard waarin de gratie
verlening van Boveroulle en Surin
betreurd wordt; een tweede van de
C.V.P. waarbij eenvoudig overgegaan
wordt tot de dagorde.
De Liberalen sloten zich aan bij de
•Socialistische motie en ook de Com
munisten zouden de motie tegen de
Minister steunen.
Men stond er dan alweer met ,1
wat links is tegen de C.V.P.
Minister Struye liet het evenwel
niet tot een stemming komen. Aan
de Kamer deelde hij mede met te
wensen dat zijn beleid de aanleiding
zou zijn tot een breuk tussen beide
partijen die de regering uitmaken
en dat hij derhalve zijn ontslag zou
aanbieden.
Hr Spaak meldde daarop dat ''e
Regering zou bijeenkomen en ge
beurlijk ontslag nemen.
C.V.V.-MINISTERS
SOLIDAIR MET HEER STRUYE
Na afloop van de kamervergadering
werd bekend gemaakt dat de C.V.P.-
Ministers volledig solidair bleven zo
dat het waarschijnlijk werd dat zij
alle samen met de Hr Struye ontslag
zouden aanbied an.
Vrijdag morgen moest de Rege
ring bijeenkomen om een beslissing
te treffen. Algemeen werd een rege
ringscrisis verwacht.
op postcheckrekeyiing Nr 4763.60
der Gebroeders Sansen, Poperinge,
en ons blad zal U wekelijks tot
einde 't jaar per post tehuis be
steld worden.
iWWtlWVIAMIWWUWUWWWWWIAAfWtfWWWWWIIWWWIAnAMUW
Ik heb de eer U mij voor te stel
len als werkend lid van onze re
dactie. Mijn naam is Snot. Op
school zeggen de jongens Snot
je dat heb en hoor ik liever, j
want het klinkt niet zo tsn...-
achlig. Nevens mij staat hier mijn broer. Dat is onze Snet. Hij heeft
in de hoogte wat ik in de breedte heb; we kunnen dus alle twee
niet klagen en dat doen ive ook zeker niet.
Na twee weken doorheen gans het Westland met onze span
doek te zijn opgetrokken, weet ge dus allen dat we vandaag komen
moesten; hewel, we zijn hier.
Menheer de drukker zei dat we maar langs achter in zijn
gazet op het 8' blad onze plaats zouden krijgen: 't doet er niet toe,
we zijn al blij dat ws erin geraken, en gij allen zult er waarschijn
lijk ook blij om zijn, want heden beginnen wij ons werk: onze
AVONTUREN IN HET WESTLAND.
Wat we allemaal uitsteken en beleven zullen, weten we zelf
nog niet... we handelen als gehoorzame kindé.ren naar de wil van
onzen geestelijkenvader, de meester met de tekenpen: Leo
Zeemeeuw.
We zullen er niet langer over staan praten. We reizen het
af naar ons plaatske op het 8' blad waar we U terug zullen vinnen,
en gij ons ook. en waar U ons in dit nummer aan het werk zult zien,
We groeten U allen zeen SNOXJfi.