We willen Mensen zijn en... dankbaar! De lijn wordt doorgetrokken Het Europa-Congres te Brussel liter Paus Pius XII vierde 10e Verjaring van zijn Pontificaat De Communistische Vijfde Colonne in West - Europa KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN ZATERDAG MAART 19 4 9 BUITENLANDS OVERZICHT Afgevaardigden van 17 landen confereren oprichting van Europese Unie over Hr Churchill onder de aanwezigen 2,949 Millioen Werk lozensteun in 1949 HULDEDAG PAUS PIUS XII 70 Generaals vragen Churchill om herzie ning van zijn Mémoires DE KRYPTE VAN DE IJZERTOREN WORDT HEROPGEBOUWD De Fransen zullen, mochten de Russen Frankrijk binnentreden, deze verwelkomen met open armen Thorez. Thorez door de Nationale Vergadering formeel afgekeurd. - Communistische Journalisten wegens spionnage aangehouden. BESTUUR en REDACTIE: Gasthuisstraat 19, Poperirige Telefoon Nr 9. Postcheek 47.63.60. ABONNEMENTSPRIJS 1949 45* JAAR. N' io. België tot Nieuwjaar 84 fr. Belgisch Congo 3.fr. p. week Frankrijk Holland 3.fr. p.week Andere landen 3.50 fr. p. week Aangesloten bij het Verbond der Belgische Periodieke Pers. HET WEKELIJKS 5 ONZE 4 UITGAVEN: POPERINGE (met randgemeenten). IEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Meenen en randgemeenten) KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten). IS POPEEfflOESUK Prijs per Nummer: 2 Fr. Verantwoordelijke Uitgever: i J Santen, Gasthuitst-aat 19, PotteHnge. fëWVWWWWWWWWWWVM^ We zitten er weerom in; in de «Vasten». Maar 't is al verre maar de naam meer die overgebleven is. 't Doet ons vreemd als we nog horen hoe 't vroeger was; en de kleineren lekkebaarden als ze ver nemen hoe op As-Woensdag en ep Goê-Vrijdag stuitenmet siröpe erop geëten werden...! 't Mensdom is verflauwd? in 't gelove alleszins, of toch in 't beleven van da:t geloof, 't Zat er vroeger diep in, vastgewortcld. Nu is 't meer oppervlakkig gewor den; 't is heel dun geworden, zo dun als de... melk, beweert Fiel! Met As-Woensdag hebben «wij» de Vasten ingezet, ons laten 't kruiske drukken op het voor hoofd, ten teken van rouwmoe digheid over ons eigen kwaad, ten teken van boete. Kinders die misdoen moeten gestraft worden, niet uit piézier van straffen, maar om te leren dat kwaad waarlijk kwaad is; en oni in 't vervolg dat kwaad te vermijden. We zijn de eersten om achter straf te roe pen als anderen misdaan heb ben. We zagen, jammer genoeg, na die oorlog welke zotte straffen gegeven werden voor... pekelzon den. We waren er getuige van hoe kleine fouten tot grote mis daad werden opgeschroefd. We weten genoeg hoe er geroepen werd om sterf voor... onschuldi- gen. En als er ievers een zwaar misdrijf wordt gepleegd, als ievers een gewetenloze schurk een gera- fmeerde misdaad pleegt, dan komt het al#, van zelf over onze lippen: de hel is nog te weinig voor dien kerel!» Zo zijn wij! Maar verandert danig snel als wij zelf schuldig zijn,... niet alleen tegenover de gewone mens, maar wanneer we goed weten dat we O. L. Heer misdeden. Dan roe pen we niet.om straf, nog min dei- om harde straf! En toch komt die straf, want ze -is verdiend en we krijgen precies, juist gemeten, loon naar werken. Want één al leen is rechtvaardig, die de juiste maat kent en toepast. Dan kwam de Vasten, de stren ge Vasten, de tijd van de boete, van de aanveerde straf om de latere straf te ontgaan. Maar we zijn... oppervlakkig geworden... voor ons zelf. En hoe meer we ons zelf ontslaan, des te harder en te ruwer zijn we geworden voor anderen. We zou den er wel mee zijn moest O. L. Heer met ons te werk gaan ge lijk de fameuze... repressie. We hoorden Zondag de brief van de Bisschop voorlezen in onze kerk. De Vasten? We zijn nagenoeg allen ontslagen. Maar toch blijft de wet van boete en versterving bestaan. We mogen nu zelf kiezen; we «pelen rechter in onze eigen zaak. Ais we nu maar iets doen! We kunnen 't waarachtig niet scho ner hebben. 't Enige wat ons aangeraden Wordt is, uit geest van verster ving de nood van de dag dra gen; de kleine miseries of de grote, de kruiskens die er dikke staan in ieders lochting! En verder, wat beter nog de naas tenliefde oefenen; mekaar niet opeten, geen riemen snijden uit andermans vel... een klein muile bandje dragen, dat niemand ziet. Hebt ge 't nog onthouden? Van die twee Fransmans die naar huis kwamen achter 't bete- eeizoen. De een sakkerde langs de weg, gromde als hij t'huis kwam, zei met moeite goên dag, gooide zijn bezatse waar ze vliegen wilde en sakkerde nog als de kleinen va der» blij kwamen groeten. En die andere? Hij had 't zelf de werk verricht, in zon en regen op de kouters gestaan, 's nachts op een brits gelegen in een -hun gaar. Hij kwam al fluiten naar huis, kwam lachend binnen. Wat een zaligheid weer t'huiskomen, met de ponke voor 't vrouwke dat weken na één met al de kommer en last had gezeten! Wat een blij weerzien... kom als een nieuwe trouwdag! En de kleinen die een kruisken kregen en een baardeke Een plezier zonder einde,... want zijn werk en zijn last? 't was ge weest voor t'huis, voor wijf en jongens! Zo gaat het, zo we willen, met ©ns! Onze kleine en grote kruiskes dragen we in de Vasten uit ver sterving en uit liefde voor Hem, die dat lompe kruis sleepte op zijn ontvleesde schouders, strom pelde en viel over de straatkeien, zijn armen uitstrekte op het kruis en daar hing aan het schand hout, begekt, uitgejouwd en ge sard door de groten van zijn volk, begekt en uitgejouwd door gans zijn volk... en stierf voor mij en voor u. A IK kan gij kunt dat voor zeker ook mij kwabloedig ma ken als ik iemand plezier bewijs en die ieraandachteraf me voorbijgaat lijk de Schelde door Antwerpen, zonder op of om te. kijken. Ondankbaarheid?... Niet altijd, maar oppervlakkigheid en... dwaasheid! Is 't ook zo niet met ons? I-Jet kruis hangt in de keuken. Doet het meer dan daar... han gen? Doen wij meer dan het la ten hangen? Keren we 's avonds onze stoel om te knielen vóór dat beeld! Wie ziek was, in 't... operaöö- gesticht lag,' kan uren aan één stuk vertellen over zijn gevaarten, en we luisteren. Onder de Vasten luisteren we naar dat enig verhaal van de Passie? En nochtans, wat de Heer leed, leed Hij voor u en mij. 't Is wei eigenaardig en toch waar: wij waren de zieken en Hij was de arts. Hij was het die ons... opereren moest van kwaad en zonde. Hij sneed niet... en nam toch alles op zich; Hij leed, Hij stierf in onze plaats. En wij wer den genezen. Zo oppervlakkig dat we de Zon dagnamiddag voor alles tijd vin den; maar niet voor het passie sermoen? Zo oppervlakkig dat we de sta ties van de kruisweg in de kerk niet meer zien? En nooit eens de kruisweg gaan? 't Is Vasten! Kom. we willen dwaas noch onverschillig, noch oppervlakkig zijn. We willen mens zijn en dankbaar. PÉ VLAMYNCK. IN T OOSTEN GAAT DE SERIE VERDER. Verleden week gaven we hier een overzicht van de stand der Kerkvervolging in de landen ach ter het IJzeren Gordijn. Intussen evolueren de zaken verder. In Bulgarije is het proces tegen de 15 leidende protestanten thans in volle gang. Het brengt abso luut niets nieuws. De beklaagden, die ook gedurende een paar maand bewerkt werden, 'leg gen ook weer volledige bekente nissen af. En die bekentenissen zijn weer dezelfde: wij hebben gespionneerd voor rekening van de Amerikanen; wij hebben ons volk verraden en de volksdemo cratie ondermijnd. Juist zoals in het proces van Kardinaal Mindszenty zijn de verklaringen weer vol tegenstrij digheden en feitelijke onmoge lijkheden. De geschreven verkla ringen krioelen van de onjuisthe den en de fouten. Maar wat doet het er toe: het enige wat de gro te, verachterde massa van die landen ziet is: dat zij bekentenis sen afleggen. Zij begrijpen niet hoe het mogelijk is, maar mis schien wordt toch de twijfel ge zaaid, en aat is al heel wat voor de communisten die intussen een half aanvaarde schijnreden ge vonden hebben om tegen de christelijke kerken verder ten strijde te trekken. Inmiddels wacht Kardinaal Mindszenty in zijn cel op de nieuwe behandeling van zijn zaak voor het opperste gerechtshof Maar de Hongaarse dictators willen zoveel mogelijk nut halen lil de marmeren zaal van het Pa leis der Academiën werd op Vrijdag 25 Februari jl. het Congres van de Internationale Raad der Europese Beweging geopend. Afgevaardigden van 17 landen waren er tegenwoor dig. Vorig jaar werd te Den Haag reeds een eerste Congres gehouden met het idee van een Verenigd Europa. Talrijke beraadslagingen die se dertdien in verschillende hoofdste den werden gevoerd, leidden tot de samensmelting in een internationale raad van alle bestaande Europese be wegingen: De Unie der Europese Fe deralisten van prof. Brugmans; de United Europe Movement van Chur chill; de Europese Economische Sa menwerking van Van Zeeland; de Conseil Francals pour l'Europe Unie van R. Dautry: de Europese Parle mentaire Unie van G. Bohy en de Nouvelles équipes internationales waarvan de Fransman Bichet de voorzitter is. De afgevaardigden van al deze ver noemde bewegingen, gegroepeerd in landenafvaardigingen, waren nu te Brussel het 2" E-Congres komen bij wonen. Als vlag werd namelijk aangeno men een grote letter E op een groene fond. Ook Duitse afgevaardigden namen aan het Congres deel. Hr Spaak, Eerste-Minister van België, sprak het welkomwoord uit waarna het woord gevoerd werd door de Hr Churchill, ex-Britse premier, en pionier van een Verenigd Europa. Door alle aanwezigen werd hr Chur chill luid toegejuicht. Ook hr Van Zeeland voerde daarna nog het woord. Al deze redenaars pleitten ten bate van de Europese Unie. EEN VOORSTEL VANWEGE HET VATIKAAN De tweede dag van het Congres was hoofdzakelijk gewijd aan het werk in de verschillende commissies. In de commissie welke de Rechten van de Mens behandelde, stelde Mgr Cento, Pauselijk Nuntius te Brussel, namens het Vatikaan voor dat aan de opstelling van deze rechten, vol gende paragraaf zou worden gevoegd: elk gerechtelijk stelsel dat de ver nietiging van de menselijke persoon lijkheid op het oog heeft wordt ver oordeeld Het was de eerste maal dat het Vatikaan op een congres van de Europese Beweging tussenbeide kwam. In de verschillende commissies werden alsdan de resoluties ontwor pen waarin de wensen van de confe rentie vastgesteld werden welke best zouden kunnen leiden tot een Euro pese Unie. DE MASSABIJEENKOMST AAN DE BEURS TE BRUSSEL Op Zondag was een 20.000 koppige massa opgekomen aan het Beursge bouw om er de HH. Teitgen, Frans Minister van Landsverdediging, Churchill en Spaak te horen pleiten ten bate van de Europese Unie en om de massa voor de keuze te si ellen: Eenheid of Oorlog De Communisten poogden vruch teloos deze plechtigheden te storen. Hierover verwijzen wij naar onze Brief uit Brusseldie over deze communistische tegenactie uitweidt. Veel hadden de woelmakers hier evenwel niet in te brengen en alle redenaars konden vrijuit de menigte toespreken. Geestdriftig werden de redenaars toegejuicht, bijzonderlijk de Hr Churchill. Hr Churchill verklaarde er om.: «Waarom kunnen grote en kleine lieden, de arbeiders- en landbouwers massa niet in vrede leven? Omdat zij tot dusver geen internationale organisatie hadden, die hun de mid delen gaf om in vrede en vrijheid te leven. Wat willen zij? Vrede en de vruchten van hun arbeid plukken. Er mag in de wereld geen terreur meer bestaan. De Euorpese beweging zal de volken van Europa beveiligen. De helft van Europa vertoeft in de gevangenis. Indien Europa één wordt zal het het grootste toevluchtsoord worden van alle lieden die in vrij heid willen leven». TELEGRAM VAN Z. H. PAUS PIUS XII De Heilige Vader zond volgend te legram aan het Congres: De Heilige Vader, die een vader lijke belangstelling toont voor ieder initiatief aat streeft naar de een dracht en de eenheid der volkeren, zendt u zijn meest hartelijke wensen. Hij smeekt Gods zegen af over de beraadslagingen van de Raad der Europese Beweging. Hij bidt God hen bij hun werk te leiden, opdat hun inspanning zou bijdragen tot het tot stand komen van een recht vaardige en duurzame vrede onder de naties EUROPESE POLITIEK VASTGESTELD Maandag jl. werd het Congres be ëindigd welke volledig werd gewijd aan afscheidsredevoeringen en de bekendmaking van de talrijke goed gekeurde resoluties. Tevens werd de tekst bekendgegeven van de 12 prin cipes waarin door het Congres de Europese politiek vastgelegd werd. Zicht genomen tijdens de openingsziUmff van het E-Congres te Brussel, Heer Churchill, in het midden, wijl hij zijn rede ulir< eeiri. Aan zijn linkerhand de lieer Spaak; verder vindt men de Hr Guy Moliet (Frank rijk) en Graai Sforza (Italië), TOGLIATTI de leider der Italiaanse communisten. uit hun weerloos en gemechani seerd slachtoffer: van uit zijn cel deden zij de Kardinaal een brief schrijven aan de Bisschoppen om er'op aan te dringen, dat zij toch een accoord zouden sluiten met de staat. Dat accoord wordt vu rig door de communistische bon zen te Budapest verwacht en ver langd. WaaromOmdat zij dan schijn baar zouden beioezen hebben dat zij goede verhoudingen wensen tussen Kerk en Staat. Denk aan' het Concordaat met Hitler!) Om dat zij dan zeker een hoop din gen zouden krijgen die ze anders zullen pukken, op gevaar af de bevolking weer op te jagen en haar weerstandswil te staven. En, vooral omdat de Bisschoppen dan onrechtstreeks Kardinaal Minds zenty zouden verloochenen en zijn politiek zouden veroordelen. Men west nu dat een paar Hongaarse Bisschoppen menen dat zij moeten trachten te pac- tiseren met de volksdemocratie. Maar de meerderheid denkt er anders over. En ook de Paus denkt er anders over. Verleden week nog veroordeelde hij opnieuw alle beulen van de Kardinaal en waarschuwdede Hongaarss be volking teen een slappe of mak ke houding tegenover Rakosi en zijn gezellen. -t Het ant'woord van de Bisschop pen moest reeds Zondagavond binnen zijn. Maar Dinsdagavond was er nog niets. De Hongaarse volksdemocraten hebben ogen gehad die groter waren dan hun buik. En verder ten Noorden is er nu ook weer onrustbarend nieuws: de communisten ageren geweldig in Finland en brachten bijna de regering ten val. De Sovjetgezant werd dan voor informatie naar Moskou geroepen en iedereen vraagt zich bezorgd af of hij naar Helsinki niet zal terugkeren met formele bevelen om een koude re volutie door te voeren en ook Fin land onder Sovjetbewind te bren gen. In de ogen van de Kremlinstra- tegen kan dit best de tegenzet zijn die ze menen te moeten doen, nu het bijna zeker blijkt dat Noorwegen zich niet zal laten be dotten of afdreigen, en bij het Atlantisch Blok zal aansluiten. IN HET WESTEN ZEGGEN ZE WAT WIJ WISTEN. Zoals onze Lezers wel elders in dit blad zullen lezen, heeft de Franse Nationale Vergadering een rumoerige zitting beleefd (de zo veelste!) naar aanleiding van de verklaringen door de landverra der Thorez afgelegd in het Cen traal Comité van de Communisti sche Partij. De verklaring van Thorez komt noch min noch meer hierop neer: moest er een oorlog komen tegen de Sovjet-XJnie, dan zullen de communisten niet vechten maar saboteren. Alsof wij dat nog niet wisten! En alsof wij vergeten waren hoe de communisten in 1939 het mo reel van het leger ondermijnd hebben en hoe zij tot in Juni 1941 met de Duitsers gecollaboreerd heoben! Voor wie nemen zij ons dan wel? En Togliatti, die acht het nodig gelijkaardige beloften af te leg gen. Of moeten we zeggen: drei gementen uit te spreken. Inderdaad, wij krijgen de in druk dat het werkelijk dreige menten zijn. Zij willen ons op nieuw schrik aanjagen met spook beelden van burgeroorlog en on veiligheid op te roepen. En dat doen ze natuurlijk het eerst en het luidst in landen waar ze nog sterk zijn, om aldus te zelfder- tijde te meten in hoever de Rege ringen van Frankrijk en Italië zuluen durven reageren. Over die sterkte der Moscovie- tenpartij zal er echter ook zoda nig lang niet meer gepraat wor den, want alle tekenen wijzen er op dat zij meer en meer het ver trouwen der arbeiders verliezen, zoals blijkt uit de achteruitgang van de C.G.T. in Frankrijk en uit de herhaaldelijk mislukte stakin gen in Italië. (Zelfs te Milaan en Turijp, rode bolwerken bij uit stek, worden de communistische wachtwoorden niet meer opge volgd). En wat de reacties van de Re geringen betreft, daar moeten ze ook niet te veel illusies meer over houden. De tivee Ministers van Binnenlandse Zaken Monet en Scelba zijn nu precies geen katten om zonder handschoenen vast te pakken. In Italië gaan de woelmalzers bij dozijnen de doos in, terioijl Frankrijk zojuist een reeks processen tegen Sovjet- spionnen aankondigt. Eindelijk, eindelijk dan, wordt het Westen weer wekker uit zijn hypnotische slaap. Eindelijk gaat men tegenover de helden van Stalingrad weer de nekschoten van Katyn plaatsen. Eindelijk durft en mag men weer de ivaar- heid zeggen zonder vrees voor represailles vanwege verontwaar digde nationale verzetsgroepe ringen en onafhankelijkheids fronten Men laat zich niet meer vangen aan het parabeltje van het ge democratiseerde Rusland en de Sovjetagenten worden door de volksmassa met het passend mis prijzen en het noodzakelijk wan trouwen behandeld. Het is nu ook zeer goed moge lijk dat de communisten met op zet thans een dergelijke houding aannemen en dergelijke chokan- te verklaringen 'afleggen in de zoete hoop aldus een aantal ver volgingen uit te lokken om daar uit weer stof tot agitatie te ha len, desnoods nog eens te tonen hoe sterk ze zijn, en worden er enkele kort gestoken, die als mar telaars van het regime te doen doorgaan. Nu de Westerlingen hun echte martelaars in het Oos- tersblok hebben, zocht Moskou misschien ook communistische martelaars in het Westen te heb- hen. Dat spelletje zal echter maar weinig aarde aan de dijk bren gen, want niemand gelooft nog in hun vermoorde onschuld. EEN HOOPVOL TEKEN:' HET EUROPA-CONGRES TE BRUSSEL. Inmiddels ging dus te Brussel het Europa-Congres door waar over u ook wel elders in dit blad zult lezen. Dergelijke manifestaties zijn de tegennangers én van de gedwon gen ineeiismelting achter het ijzeren gordijn, én van de anti communistische strijd. Op het Europa-Congres ging hef inderdaad om iets positiefs en," om een bundeling van vrije krachten die vrijwillig een nieuw en groter gemenebest willen in 't leven roepen. En het feit alleen dat men voor een dergelijke meeting 20.000 Brusselaars op een Zondagna middag (terwijl alle footballclubs aan 't spelen zijn!) bijeen krijgt, getuigt dat het hier niet gaat om een hersenschim en een ideaal dat slechts door enkelen ivordt gedragen. Verder spreekt het ook boekdelen dat de com munistische herrieschoppers niet ïangër de straat meestér zijnx maar door de politie moesten be schermd worden tegen de ivoede van de meetingisten. Wat moet het kameraad Demany zwaar op de maag vallen dat hij geen hele karavanen misleide O.F.-ers meer naar Brussel krijgt om tegen ie manifesteren, en dat liij aldus zijn toevlucht moet nemen tot een schamel notatje aan de pers waarin hij dan protesteert tegen de aanwezigheid van gewezen vijanden op het congres. Over geheel dat congres is trou wens maar één zaak te zeggen. Het was goed, heel goed zelf. Maar het was maar een congres. En dat wil zeggen dat het maar goed zal zijn als de besluiten door het congres genomen zullen uit gevoerd worden. Maar daar ligt juist de grote stronkeisteen van al dergelijke manifestaties: er is geen over-, Jieid, geen gezag dat ze kan doen uitvoeren. En nochtans: alle vol- keren verlangen ernaar. Om dat echter goed te kunnen, zou er een werkelijk supra-natio- naal gezag boven de Staten moe ten ontstaan. Dat wilde Frank rijk, dat wilde ook Benelux, maar dat heeft Engeland van kant ge schoven, zodanig dat het Par lement van Straatsburg dat bin nen afzienbare tijd zal tot stand komen geen enkele wet zal kun nen uitvaardigen, maar alleen adviezen zal kunnen geven aan de raad der regeringsafgevaar digden. Zolang we op die weg blijven en niet verder geraken, zijn we nog niet op het juiste pad. Maar dan vragen wij ons af ivaarom men met dat stelsel niet begint op een kleinere schaal, tussen landen die beweren dat zij het zó willen, bv. binnen het kader van Benelux. Waarom zou men niet evengoed het politiek staatkundig aspect aandurven als het economisch? Maar indien men dat dan wil, dan is het hoog tijd ermee te be ginnen, en dan zou het moeten gedaan zijn met verschillende wegen op te gaan zoals men thans bezig is, bv. op sociaal ge bied. Daar toch is Nederland be zig zijn bedrijfsraden op een ge heel ander type op te richten als wij in België. Daar krijgen die raden werkelijk reglementerende bevoegdheid, kunnen zij minima- en maxima-lonen en prijzen vaststellen; kortom, wordt het een echte corporatieve organisa tie die men bij ons juist volledig wil vermijden. Elkeen ziet nu in dat het beter ware daar van meetaf aan nu men in beide landen toch voor een totaal nieuwe wetgeving staat een gelijke lijn in te volgen. Dit zou mogelijk zijn in dien we een echt Benelux-parle- ment kregen dat. binnen een wel bepaalde bevoegdheidsfeer, alge mene maatregelen voor geheel Benelux mocht vastleggen. Waarom doet men het niet? 1-III-1949. V. WESTERLINCK. Op Woensdag 2 Maart Jl. was het juist tien jaar geleden dat Kardinaal Eugenio Pacelli tot Paus werd ver kozen door het Conclaaf der Kar dinalen. Welke vreugdevolle ontroe ring bracht die verkiezing vóór tien jaar niet in de Katholieke wereld. In de loop dier tien jaren heeft de H. Vader in zijn pontificaat zware en tevens vreselijke tijden gekend en steeds heeft Hij bezinnende woor den tot de wereld gericht. In oor logstijd heeft Hij zoveel mogelijk het lijden van de mensheid helpen helen. Thans weer staat de Kerk in de branding en wordt met duivelse sluwheid een offensief gevoerd in Oost-Europa tegen de rots van Pe trus, wat de katholieken over de gehele wereld tot meer innige ver eniging tot de H. Vader heeft ge noopt. Bidden wij opdat de H. Vader nu betere jaren mocht kennen en na de zware voorbije strijd, zegevolle tijd mocht tegemoet zien. Op zelfde dag, 2 Maart jl., vierde de H. Vader tevens zijn 73e verjaar dag. Leve Paus Pius XII. Afstemmen op B.N.R.O. Zender Kortrijk. Ter gelegenheid van.de groot se HULDEDAG, gehóuden bij de 10« vergadering der Pauskeu ze en de 50e verjaardag der Priesterwijding van Z. H. PAUS PIUS XII, spreekt op DINSDAG 8 MAART, te 6.30 u. 's avonds, Z. E. H. A. KINDT, Diocesaan Hulp-proost der K.A. in het Bis dom Brugge, overHulde aan Z. H. Paus Pius XII, 10 jaar Paus - 50 jaar Priester Door Luitenant-generaal baron Terlinden werd medegedeeld dat 70 Belgische generaals, die in der haast konden worden bereikt, een brief aan dhr Churchill ondertekend hebben, waarin deze verzocht wordt zijn ver klaringen betreffende de gebeurtenis sen, die de koning, opperbevelhebber van het leger, in 1940 tot camtulatie noopten, volgens de geschiedkundig» feiten, te willen verbeteren. Verscheidene andere generaals hebben hun spijt te kennen gegeven dit schrijven niet te kunen onderte kenen, daar zij zich op een te ver afgelegen plaats bevinden. Intussen had de Hr Churciiiii, op een plechtigheid van de E-b:weging gehouden op Zaterdag jl. hulde ge bracht aan het dappere Belgische leger Over de houding van Koning Leopold III heeft hij echter niets ge waagd. Laat ons hopen dat hij over onze duurbare Vorst ook zijn verkla ringen in zijn mémoires ral willen wijzigen. De herstelling moet klaar zijn tegen 21 Oogst aanstaande, dag der Bedevaart. Het Comité van de Ijzerbedevaart vergaderde Zaterdag namiddag te Brussel. Na. goedkeuring van rekeningen en begroting, werd de zaak van herstel van de krypte besproken. De kosten van het noodzakelijk en dringend herstel van de krypte en het bouwen van een ingangspoort worden geschat op ruim 500.0J0 fr. De werden die uitgevoerd, worden, zullen van blijvende aard zijn er zijn dus het eerste stadium van het heropbouwen van de IJzsrtoren. Deze herstelling moet klaar zijn voor de 22ste bedevaart op 21 Au gustus 1949. De gelden die door het herstelcomité en door het Davids- fonds bij inschrijving opgehaald werden, zijn volledig opgegaan aan de opruimingskosten. Het Comité houdt er aan de heren van het voorlopig herstelccnnté en het hoofdbestuur van het Davids- fonds hartelijk te danken voor hun daadwerkelijke hulp. Het Comité voor de bedevaarten naar de Graven van de IJzer, Hoge Brug 86, Kaaskerke, postchecknum- mer 94.660, opent nieuwe steuulij- sten en hoopt dat al de Vlamingen zullen bijdragen tot het bekostigen van de werken die hoogdringend dienen uitgevoerd, Uit het verslag van de Kamerkom- mïssie voor Financiën blijkt dat in 1943 de Staat 879 millioen heeft uit gegeven ten behoeve van de werklo zen. Er werdt vooropgesteld dat voor 1949 de Staat voor zelfde doel 2 #49 millioen nodig hebbe» 1 THOREZ de leider der Franse communisten. FRANSE COMMUNIST THOREZ VERKLAART DAT HET FRANSE VOLK NOOIT OORLOG TEGEN RUSLAND VOEREN ZAL Een verklaring van de Franse com munistische leider Thorez alsmede een resolutie van de Franse commu nistische Partij, inhoudende dat het Franse volk nooit oorlog zou voeren tegen de Sovjet-Unie en dat zo de Sovjet-legers Frankrijk mochten binnenkomen de Fransen die zouden ontvangen zoals gedaan werd in Po len, Roemenië en andere volksdemo- kratische landen, t.t.z. met open ar men, hebben geweldige beroering ge bracht niet alleen in Frankrijk zelf maar ook in gans de vrije wereld. Hieromtrent vinden onze lezers evenwel nadere gegevens in onze brief uit Parijs welke in zelfde blad verschijnt. Deze verklaring en resolutie kwa men dus hierop neer dat landver raad, zo het voor de Sovjets gedaan wordt, verheerlijkt werd en de eige ne vaderlandsliefde afgelegd werd voor de trouw aan Moskou. FRANSE NATIONALE VERGADERING KEURT THOREZ AF Na de bekendmaking van de com munistische verklaringen werd door de Franse M.R.P.-afgevaardigde Scherer in de Nationale Vergadering de regering geïnterpelleerd over de betekenis van de gezegden van de Hr Thorez. Deze interpellatie, waarover ook wordt uitgeweid in onze Brief uit Parijs, gaf aanleiding tot een be wogen zitting welke eindigde met de goedkeuring van een motie waarbij de houding van de hr Thorez veroor deeld werd, en 386 stemmen behaalde tegen 182. Na het debat verklaarde heer Queuille nog dat het kabinet op dracht gegeven had aan het Gerecht zich met de verklaring Tho'rez bezig te houden. Uit de verklaring van de heer Queuille afgelegd als antwoord aan Thorez, knippen wij nog het vol gende: Wij zullen dus een stok steken HET E-CONGRES TE BRUSSEL e «Él $1» gl Spandoeken, gehecht aan de zuilen van het Beursgebouw, riepen de be volking op tot de massavergadering welke voor Zondag jL werd belegd op het Beursplein. Communisten trachtten die spandoeken in brand te steken maar slaagden hierin slechts gedeeltelijk; een ervan, deze uiterst fechts, werd half opgebrand. (Zie brief uit Brussel, 2» bladj voor alles wat ge poogt te onderne men, en vooral zullen wij nooit dul den dat gij de moreel aantast van het leger, dat tot plicht heeft het vader land te verdedigen. Ket heeft mij ten zeerste verwonderd dat gij niet ge reageerd hebt, zoals elke Fransman zou doen, alvorens U af te vragen, hoe gij zoudt handelen, indien de Russen hier waren: waarom hebt gij U niet afgevraagd: «Wat zou ik doen, om te beletten dat ze tot hier komen? RECHTSVERVOLGING INGESTELD TEGEN COMMUNISTEN CACHIN EN BONTE Door de Franse Minister van Jus titie, Ifr Robert Lecourt, werd even eens medegedeeld dat rechtsvervol gingen werden ingesteld en een ver zoek werd ingediend tot opheffing van de onschendbaarheid van de communist Hr Cachin. Dit uil hoof de dat de Heer Cachin de politieke - directeur is van het communistisch blad L'Humanitédat eveneens de verklaring had gedrukt: Nooit zal het Franse Vort tegen de U S.S.R. oorlog voeren Ook werd de opheffing van ce par lementaire onschendbaarheid ge vraagd tegen de Communist Bonte, de propagandachef der partij en uit gever van het communistisch blad France Nouvelleeveneens voor publicatie van de verklaring Thorez, waardoor het moreel van het leger wordt ondermijnd. COMMUNISTISCHE JOUR NALISTEN AANGEHOUDEN WEGENS SPIONNAGE. Zaterdag jl., daags na net, debat in de Assemblée Nationaleover de verklaring Thorez, 'zijn de dien sten voor de bewaking van het grondgebied of de Veiligheid, over gegaan tot huiszoekingen in de kantoren van het communistisch weekblad Regards en andere com munistische tijdschriften, alsmede bij journalisten gehecht aan die bladen. De politie trok het ook op nsar de burelen van de communistische C.G.T. Pierre Juin, de hoofdredacteur van Regardseen journalist ge hecht aan dit blad alsmede een ty piste en drie ander e personen werden naar de Veiligheidsdienst opgeleid. De voormelde aangehoudene journa list, Füv .,land genaamd, werd In hei (Zie yervoia op 2' blad).

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1949 | | pagina 1