VASTENBRIEF door Mgr Lamiroy Geweldig stormweder boven West-Europa Zontocrmoente 6en oacle Dao(p, een hoog bedied Spaakistan De Communistische Ie Colonne in West-Europa 't Is door het Doopsel dat wij kin- Sieren Gods worden, en «herboren Slit het water en den H. Geest», zo- Jils O. H. J. C. zelf uitlegde aan Nl- ïodemus,ctie in den nacht Hem on dervragen kwam. Door de wateren Van het Doopsel wordt onze ziel ge nassen ën gezuiverd van de erfzon de, en terzelfdertijd ontvangt zij een Jiieuw leven, dat ons in Gods ogen Rechtvaardig maakt, zodanig dat wij .(terecht) genoemd worden kinderen Gods en het (werkelijk) zijn i HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag S Maart 1949. Blz. 2, Wind en water veroorzaken zware schade MÜBioeiten frank schade aan de ICust Voor millioenen schade aan de Kust. ZWAAR VERKEERSONGEVAL TE ROESELARE MIDDELKERKE IN HET OMLIGGENDE Schepen vastgelopen op de Schelde. Verder in het land. IN HET BUITENLAND Meerdere doden in Duitsland. DE MOORD TE OOSTDUINKERKE Wedersamenstelling van het drama. 13 MAART! HET PROCES KRAVCHENKO TE PARIJS &L&. GINO BARTALI SCHONK FIETSEN AAN HET VATIKAAN SCHUIF EERSTE NON-STOPVLUCHT ROND DE WERELD DOOR AMERIKAANSE REUZEN- VESTING VASTENBOEKJE PRIJS: 12,50 FR. STORT .84 FRANK OFFICIEREN EVENEENS IN HET GEDRANG ITALIAANSE EN BRITSE COMMUNISTISCHE LEI DERS DOEN THOREZ NA trut fre bemclöe (Balerij. i KATHOLIEKEN! AAN T WIEGJE VAN UW ENGELTJE! lener, 1919. 'I Zeer. lieve Broeders, Wij lezen in het Evangelie volgens Jen H. Joannes dat de goddelijke Za ligmaker eensdaags, door Samaria gaande naar Galilea, vermoeid van ie reis ging neerzitten aan de bron Van Ja rob bij de stad Sitfhar. Daar (wam na uit de stad een vrouw om va ter te putten en Jezus zegde tot ïaar: «Geef mij te drinken». Doch leze antwoordde: Hoe vraagt gij, foie een Jood zijt, te drinken aan mij, Tlie een Samaritaanse ben». En in derdaad de Joden vermeden allen om gang met de Samaritanen, die zij als 'onrein beschouwden. Dan sprak de goddelijke Meester tot haar: Indien gij de gave Gods kendet en writ wie tot U zegt: geef mij te drinken, gij zoudt hem dit zelf gevraagd hebben, en hij zou U le vend water hebben geschonken... Al wie (immers) van dit water (hier van tie bron) drinkt, zal nog dorsten; doch wie,, zal gedronken hebben van het water, dat ik hem zal geven, zal in eeuwigheid niet dorsten; maar het water, dat ik hem zal geven, zal in hem eed bron worden van water dat springt.tot'het eeuwig leven». De vrouw verstond die taal niet, waarin de Heiland spreekt over de bronnen der genade, waarmede de II. Geest allen drenkt, die in Hem ge loven; dan echter openbaarde zich 'Jezus als den Messias, die komen «ou, en de vrouw geloofde in Hem. Z. L. B., hoevelen van onze heden daagse m.ensen, die nochtans ge- tioopt Werden in den H. Geest», ver staan al evenmin die woorden, of hebben die heerlijke waarheden van ons heilig geloof heel en al vergeten. Het blijft ongelukkig waar, wat Joan- fces, de Evangelist, zegt in zijn voor- Woord, waarin hij de eeuwige geboor te uit den Vader beschrijft van het Woord Gods dat voor ons is mens ieworden, en onder ons heeft ge woond In Hem was leven, en het leven Was het licht der mensen; en het ■échijnt in de duisternis, en de duis- P'ieht schijnt in de duisternis, en de luisternis nam het niet op... Hij was in de wereld, en de wereld, is door lem gemaakt,- en de wereld heeft ïem niet gekend. Hij kwam in tijn eigendom (tot zijn uitverkoren Folk), maai- de zijnen namen Hem aiet aan. Doch zovelen Hem aan- aamen,... en in Hem geloven, aan aen gaf hij de macht om kinderen (jG-ods te worden Van af de schepping van dai eer- «ten mens had God hem de bovenna tuurlijke genade geschonken, die aan ifeans zijn nakomelingschap door ge- Jboorte zon worden overgezet. Door fien val van Adam, «in wien wij al len gezondigd hebben», werd die or- Sfe volkomen verstoord, zodat wij fthans van nature geworden zijn Kinderen der gramschap In zijn oneindige goedheid zond God echter in de wereld zijn enigen Zoon, die óp zich al de zonden en 'boosheden nam der mensen, en den 'schuldbrief vernietigde die tegen ons luidde, door dezen aan het kruis te nagelen In den naam van Christus gedoopt,, zijn wij met Hém gestorven aan de zonde en verrezen tot een nieuw leven. Door het sacrament van het DoopseJ worden wij «herboren en hernieuwd door den H. Geest,... zodat wij .gerechtvaardigd door de genade .van Jezus-Christus, onzen Zaligmaker, in hoop erfgenamen worden van het eeuwig leven erf genamen van God en mede-erfgena men van ..Christus Zeer geliefdenschrijft ae H. Joannas- nu.,(reeds in dit leven) zijn wij kinderen Gods en het blijft nog verborgen,Kat wij, (eensdaags, in het ander leyén) zullen zijn. (Maar) wij weten dat wanneer dit openbaai zal worden, wij. gelijk zullen zijn aan God en Hem zien, zoals Hij is»,'in het licht ..der heerlijkheid. Daarop, hèeft God, die rijk is aan barmhartigheid, om de grote liefde, waarmede' Hij ons heeft bemind, ons medelevend .gemaakt met Christus door de g.en'adeen die vereniging met Hem,is.zp innig dat wij met Hem maar één lichaam meer uitmaken, het mysuèfó lichaam van Christus, dat is tig "heftige Kerk, en waarvan Hij hieropaarde het onzichtbaar hoofd Is. Die wohdëi-fechone lering van onze Inlijving in Christus werd met voor liefdé iiï rijft'brieven ontwikkeld door den H. PaftTös, die op weg naar Da mascus om de christenen te vervol gen, de stem had gehoord: «Ik ben Jezus, dien gij vervolgten onmid dellijk de les had begreoen. Zoals het lichaam één is schrijft hij, en.v.ele ledematen telt, en (nochtans) al de ledematen van het li chaam, alhoewel talrijk, toch maar één lichaam zijn. zó ook Christus. Want In één Geest rijn wij allen tot één lichaam gedoopt... Gij zijt het li chaam van Christus, en elk afzonder lijk, elkanders leden». «In Christus gedoopt rijt gij allen één»; «in Hem maken, wij allen maar één lichaam meer; uit». Dezelfde lering vinden wij in de heerlijke rede van Jezus na het. laat- ete avondmaalIk ben de ware Wijnstok.,. Blijft (dus) in mij en ik (blijf) In U. Gelijk de rank geen vrucht kan dragen uit richze1!, in dien ze niet aan den wijnstok blijft, Eo ook gij niet. Die in mij blijft, en jr> wien ik blijf, deze draagt vele Vrucht, want zonder mij kunt gij biets doen Door het Doopsel worden wij als herboren."geheiligd in waarheid, en hernieuwd door den H. Geest, die in Ons woont als in een tempel. De ge nade. die ^pt! Doopsel ons geeft en de Biecht ons'terugschenkt, is waarlijk heiligmakende gratie, die ons inwen dig en wérkelijk rechtvaardig maakt; «ij bestaat niet enkel, zoals de pro testanten leren, in een uiterlijke Sechtvaardl'ging, zodat door de ver wensten van Jezus-Christus, de zon- (2e ons wordt vergeven, maar zij geeft Waarlijk aan onze ziel een nieuw le- ,yen, het bovennatuurlijk leven der genade. Wij worden, volgens de eigen woorden van den heiligen Petrus, de goddelijke natuur deelachtigdoor ;$at. zoals de H. Thomas van Aquino ihierbij opmerkt, ln onze zielen een bijkomstige hoedanigheid en vol- ïnaaktheid wordt Ingestort, waardoor wij de goddelijke Goedheid deelach tig zijn. De genade verandert onze natuur .liet en vermindert ook niet onze na tuurlijke begaafdheden. Ze verheft 'Se integendeel en geeft ons een nieu we volmaaktheid, die de eisen en krachten van alle geschapen wezen overtreft en ons bekwaam maakt om bovennatuurlijke daden te stellen, Waardoor wij onze bovennatuurlijke eindbestemming door verdienstelijke Wei-ken kunnen bereiken. De genade is dus als op onze na tuur geënt: onze ziel wordt Gods na tuur deelachtig door de heiligmaken de gratie en onze vermogens door de ingestorte goddelijke en zedelijke deugden met de gaven van den H. Geest; ons lichaam zelf wordt op rijn manier erdoor geheiligd, want het is de tempel geworden van den H. Geest. De eerste der goddelijke deugden ls het geloof, dat ons verstand ver licht en ons bekwaam maakt voor waar aan te nemen, om reden van Gods opperste en onfeilbare waarheid zelf, alles wat God geopenbaard heeft en door de H. Kerk ons voorhoudt. Door het geloof worden wij Gods eigen kennis deelachtig; wij kennen erdoor de hoogste waarheden, die voor alle geschapen wezen verbor gen blijven, en God alléén kennen kan. Nu weliswaar kennen wij nog maar als door een spiegel en in een raadselzoals de Apostel zegt, maar eensdaags ontvouwt en ontplooit zich dit kennen in het aanschouwen van God van aangezicht tot aange zicht»; in den hemel zullen wij God kennen, gelijk wij door Hem gekend worden. Door de hoop, de tweede der god- lijke deugden van voorzichtigheid, sterkt om doelmatig te streven naar het hoogste en ongeschapen Goed. Wij hopen immers, door de verdien sten van Jezus-Christus, met een vast betrouwen, van God te bekomen het eeuwig geluk en de nodige sterkte om dit te verdienen, omdat God onein dig goed is, almachtig en getrouw ln zijne beloften. Het geloof echter zal ophouden wanneer wij God zien zullen; de hoop wanneer wij het hoogste en opperste geluk zullen genieten; alléén zal blij ven voortbestaan hiernamaals de liefde, de grootste der drie goddelijke deugden, waardoor wij God bemin nen bovenal en onzen naaste als ons zelf om God, om reden dat God on eindig volmaakt en alle liefde hoogst waardig is Benevens de goddelijke deugden, die zó genoemd worden omdat zij God zelf tot rechtstreekse beweegre den en als voornaamste voorwerp hebben, bezitten wij nog andere in gestorte en bijblijvende gesteltenis sen, die ons geneigd mak-n en in staat stellen om het goede te doen. Het zijn hoofdzakelijk de vier zede lijke deugden voor voorzichtigheid, rechtvaardigheid, sterkte en matig heid, die onze daden en zeden rege len naar de rede en het geloof. Eindelijk heeft God, die ons daar bij gedurig bijstaat door dadelijke genaden, zich gewaardigd ons de ze ven gaven van den. H. Geest te schenken, die ons gewillig maken om zijn ingevingen te volgen en een on schatbaar middel uitmaken om tot de christelijke volmaaktheid te ko men. Z.L.B., de goddelijke genade maakt ons aan God aangenaam en genadig wordt zij ons gegeven zonder onze verdienste, door de verdiensten van O. H. J. C., die weliswaar alléén ons heeft verlost maar die ons niet zalig maken zal, noch kan, zonder onze vrije medewerking met de gratie. Wij moeten en mogen het eeuwig geluk verdienen door onze goede werken; «het geloof zonder de wer ken is dood en van geen tel. Door ons betrouwvol gebed kunnen wij echter, naar de verzekering die Jezus zelf ons gaf, van God alles verkrij gen. Laten wij dus met aandrang bidden om de genade te bekomen dei- volharding en nu wij nog eens staan op den drempel van den heiligen Vastentijd, vragen wij ook de genade der bekering voor zovele zondaars, opdat zij, de gave Gods beter ken nend, weerom den weg zouden be wandelen van christelijke deugd en volmaaktheid, in het licht van Hem, die is het Licht der wereld en te vens ook de Weg, de Waarheid en het Leven (Vervolg a.s. week). Een ongemeen hevige storm woed de in de nacht van Maandag op Dinsdag jl., niet alleen over ons eigen landeke, maar ook over gans West- Europa. Door heftige rukwinden werden te lande veel dakpannen afgerukt, bo men ontworteld, telefoon- en elec- trische palen omvergeworpen, daken beschadigd, enz. maar op zee ver keerden meerdere schepen in nood en langs de kusten werd voor tien tallen millioen schade aangericht door de hoog opgezweepte zee welke o.m. te Oostende, Nieuwpoort, en an dere plaatsen, ook te Antwerpen, over de dijken sloeg %i er meerdere stra ten onder water zette. Hoge vloed was hieraan mede schuld. Dinsdag hield de storm dan nog steeds aan. De kust werd bijzonder zwaar ge- teiste#. OOSTENDE werd geteisterd door een watervloed. De beukende golven sloegen over de zeedijk en het water stroomde de middenstad in. Tegen de aanstormende watermassa was niets aan te brengen en talrijke huizen en nog meer kelders werden onder wa ter gezet. In de Langestraat stond het water 30 cm. hoog. Het Westers staketsel dat bijna volledig was her steld onderging voor nagenoeg 7 mil lioen fr. schade, wijl het Oosters sta ketsel en de kabieneninrichtingen zeer zwaar hadden te lijden. Op "de dijk werden dallen en banken weg gespoeld en in de straten werd het plaveisel deerlijk gehavend. Om on gevallen te vermijden moest de elec- trische stroom uitgeschakeld worden. Aan hotels, villa's en woningen werd daarbij door wind en water veel schade aangericht. Op Dinsdagnamiddag bereikte te Oostende de storm een nieuw hoog tepunt. De golven sloegen weerom over de dijk. Langestraat, de Van Iseghemlaan en naburige straten stroomden onder, en natuurlijk alle kelders, tot op 800 meter van het strand. Aan de visserskaai stond het water zo goed als gelijk met de op pervlakte van de kaai. Ter hooget van de Osborne was de schade het grootst. Men berekent dat te Oostende al leen er voor een 25 millioen fr. scha de werd aangericht. Tussen OOSTENDE en KNOKKE werden de eleotrische leidingen af gerukt en moest het tramverkeer stilgelegd worden. Het zand gierde van de hoge duinen en stapelde zich op, op de grote baan zodat het ver keer voor de auto's erg bemoeilijkt werd. Vermissen van vissersvaartuigen werd niet gemeld. Te HEIST-AAN-ZEE sioeg Je zee over de dijk en zocht zijn weg in de straten van de stad waar elk ver keer moest worden stopgezet, ook van het spoor. In de nabijheid sloeg een golf oter een auto en sleurde deze mede tot op het strand. De Inzitten den kwamen er gelukkiglijk heel huids vanaf. Te BLANKENBERGE werd een politieagent door eèn rukwind opge tild en ten gronde geslagen, aldus liep hij een beenbreuk op. Ook op WESTENDE-BAD liet de storm van zich horen. Een barak, toebehorend aan een ondernemer, werd stuk gewaaid. Een vensterluik kwam van de tweede verdieping van een villa op de dijk naaf beneden, Op de grote baan naar leper kwam het Vrijdag 25 Februari jl. tot een zware botsing tussen de auto van Kr D'Huvcttere en deze van Hr Lebon, beiden uit Roeselare. De auto van ijzerhandelaar Lebon botste met ge weld tegen deze van Hr D'Huvetterc en beukte daarop de muur in van de woning van Dokter Demuynck. De auto bleef daar steken. Als bij wonder werd niemand gewond. waalde een 30-tal meter verder, sloeg een paar ruiten stuk en bleef dan vlak naast een auto liggen, schouwers hebben nog trachten te door de baren uiteengeslagen. Toe schouwers hebben nog trachtten te redden wat er te redden viel. Te LOMBARDSIJDE woedde er een echt orkaan. De wind kwam vlak uit zee. Het stormde dan ook ge weldig en de golven sloegen toren hoog. Bij hoogtij verdween het sta ketsel onder de baren. De zee beukte tegen de dulnen aan. Gans het schorreen het vroegere golfterrein liepen onder water, De hoveniers trachtten het water met een dam te gen te houden, dooh op het ogenblik dat wij deze regels schrijven (Dins dagavond) zijn toch reeds enkele landerijen onder water gezet. Als cle storm aanhoudt vreest men dat bij het nieuwe hoogtij in de komende nacht nog meer hovingen zullen over stroomd worden. Het wordt een strijd tussen de natuurelementen en de mens. Onze lokale correspondent meldt; Het stormt wel meermaals op een Jaar aan de kust, doch een plotse storm zoals tijdens de nacht van Maandag op Dinsdag, vlak Noord- West, dus werkelijk loodrecht op de zeedijk, met zulke kracht hebben de mensen aan zee nog niet zo heel veel meegemaakt. Nochtans was het 's namiddags, bij hoge tij, dat de meeste schade gebeurde: De tij moest rond 2.30 u. zijn hoogste punt bereiken en vanaf twee uur sloegen de golven reeds met geweld over de dijk. Tussen Middelkerke en Oostende, vanaf de watertoren tot aan de eigendom van Prins Karei werden de blauwe stenen, die ver boven de 100 Kgr. wegen, door de golven weg gerukt, de tegels kregen het dan hard te verduren en bedekten weldra de tramlijnen. De golven sloegen over de tramlij nen, over de Koninklijke baan tot in de duinen. Auto's en vrachtwagens werden door de rukwinden ln de duinen geduwd en moesten hulp van andere wagens Inroepen, ondertussen waren allen natuurlijk flink gezegend ge worden. De troepen werden te Oostende en te Koksijde geconsigneerd, om in geval de dijken zouden begeven ter stond hulp te kunnen bieden. Het is gelukkiglijk niet nodig ge weest. Nochtans werden aan de zeedijk tussen Westende en Oostende, dus op het grondgebied van de gemeente Middelkerke voor millioenen schade aangericht. Misschien zullen de Beheren van Bruggen en Wegen nu willen Inzien, dat het noodzakelijk is golfbrekers aan te leggen te Middelkerke. Te WATOTJ heerste er ln de nacht van Maandag op Dinsdag en gedu rende heel Dinsdag een geweldige storm, welke veel schade bracht aan daken en enige schouwen omver ï-ukte. De bouwvallige schuur van C, D. moest- aan de "windstoten ge loven en stortte ln. Te ELVERDINGE werd in de nacht van Maandag op Dinsdag ln de Oude Boezingestraat een blik semafleider afgeknakt. De Tuinwijk moest zorgen voor een massa nieuwe pannen. In de Oude Ieperstraat wer den ruiten gebroken en ln de Klap- straat werd zelfs een «kaffoergplaats» omvergeblazen. Ook over IEPER woedde een hevige storm gepaard met rukwinden en hagelbuien. Alles beperkte zich tot het vallen van enkele pannen, een paar ruiten die stuk sprongen als ook een begin van schoorsteenbrand op de weg naar Boezinge, bij L. M.. Te EESEN heeft de storm Dins-; dag 11. een telefoonpaal omvergewor-i pen langs de kalsijde van VladSloo; ook in het dorp waren enige draden losgerukt die in de morgen het ver keer belemmerden. In de Diksmuide- straat werd een muurtje dat diende als afsluiting voor het huis van de sékretaris der gemeente, door de wind omvergerakt. Ook vele daken- waren beschadigd. Op de Schelde liepen, nabij Ant werpen twee schepen vast, welke na derhand konden worden vlot ge bracht. Het water overspoelde er de Steen plaats. In de dokken gingen verschillende lichters en een stoomschip op drift. Drie kranen van 3 ton gingen aan het rollen en ondergingen grote schade, wijl een kraan van 6 ton omsloeg en vernield werd. De bedie ner werd erg gewond. In de Drukke- rijstraat te ANTWERPEN stortte een hulsmuur in, zonder gevolgen voor personen. Aan een straathoek werd een auto met aanhangwagen omver- gewaaid. Te Brussel, aan de gebouwen van de Sabena, werd de grote schutting langs de voorkant volledig omverge worpen. Te Schaarbeek werd een zinken dakbedekking afgerukt en kwam in de bomen terecht. Te Anderlecht werd een knaapje door de wind op genomen en voor een tram geslin gerd; de kleine werd door de schep- plank van de tram weggeslingerd, maar bekwam toch ernstige verwon dingen. Te Veltem werd de zendmast van Radio Brussel III omgewaaid. Te Mechelen stortte de gevel van een geteisterd huis ln, met stelling en al. Te Chatelineau plofte een 35 meter hoge fabriekschouw neer. Te Brugge stortte een ophaalbrug ln. Te Burcht trad de Schelde buiten haar oevers en te Temse werd de dijk doorbroken. Te Huise stortte een stuk zoldering van een klaslokaal tijdens de lessen naar beneden. Verscheidene voor werpen werden daardoor verbrijzeld, doch als bij wonder werd niemand gekwetst. Te Ooigem werd het dak van een garage afgerukt en tegen het uitstal raam van een winkel geslingerd, dat verbrijzeld werd. In hetzelfde dorp k.wam de voorgevel van een tijdens de oorlog uitgebrand huis op de steenweg terecht. Ook ln het buitenland werd zware schade aangericht door de storm. De Duitse gebombardeerde steden, o.m. Keulen, Frankfort en Mainz haddén bijzonder zwaar te lijden on der de rukwinden. Meerdere geteis terde huizen alsmede muren stortten er ln. Uit Keulen werd gemeld dat aldus een 15-tal personen om het leven kwamen. Te Dusseldorf waren er eveneens doden te betreuren. Te Frankfort viel een muur op een wo ning in dewelke 4 personen gedood werden. Te Essen, Mainz, Kassei en andere plaatsen vielen eveneens talrijke do den en gewonden te betreuren. Te Berlijn stortten ook talrijke ge bouwen in en een 50-tal personen werden onder het puin bedolven. Te Rome, waar de storm ook woedde werd een voorbijganger door een in stortende muur gedood. Op zee zou een Pools schip ge zonken rijn. Aan de Britse kust gierde de wind aan ee nsnelheid van 130 Km. per uur en sedert 50 jaar had men er geen dergelijke storm gekend. Meer dere vissersdorpen spoelden onder water. Veel kleine schepen verkeer den in nood. Zelfs in Amerika woedde een erge sneeuwstorm bij dewelke 12 perso nen om het leven kwamen. Verbeke op de plaats der misdaad. Maandag ln de namiddag stapten de Heren van het Parket, van B.O.B., de Rijkswacht e.a. af op de plaats waar het lij'k van Jachtwachter Le- gein werd ontgraven. Verbeke uit Lombardsijde, nu eens schuw dan weer onverschillig, werd aan een strenge confrontatie onderworpen. Ter plaatse weiden meerdere vast stellingen gedaan. Door graafwerk werd een andere spade ontdekt. Toe val of bezwarend? Het aanhoudingsmandaat werd be krachtigd. Verbeke werd terug naar Brugge overgebracht. Allen naar de Hoogmis en Te Deum Wij bidden voor onze H. Vader. Het proces Kravchenko-Lettres Fransaises wordt te Parijs verder voortgezet. Nieuwe getuigen kwamen verkla ringen afleggen voor of tegen Krav- ohenko. Een vrouw, Margarethe Neu mann, kwam er verklaren, als gewe zen Duitse communiste, dat destijds Stalin Duitsche communisten uitle verde aan Hitier. Zie hierover on ze «Brief uit Parijs». Een andere getuige was de zoge noemde Rode Deken van Canter bury alias Hewlett Johnson, die het Sovjet-regiem verdedigde, en voorhield dat in Rusland vrijheid van godsdienst heerst. Voor de rechtbank weid thans ook het handschrift van Kravohenko's boek Ik verkoos de Vrijheid neer gelegd. Kravchenko zou zijn boek reeds voorbereid hebben toen hij nog in 1043 in Rusland verbleef. Ter zitting van Woensdag Jl. wer den een paar getuigen gehoord die hun oordeel kwamen vellen over het handschrift en waarvan een een les gaf ln Russchische spraakleer. De verdediging van «Les Lettres Fran- saiseslegde tevens enkele doku- menten voor welke juist uit Moskou waren aangekomen en waarbij werd betoogd dat Kravchenko destijds gevangenisstraf opliep en een slecht ambtenaar was geweest. WiMWWWWWWWMVMMWl Luistert nu eens zéér aandachtig naar de aankondigingen van de goddelijke dienstenin uw paro chiekerk; hoogstwaarschijnlijk is er daar spraak van het vastenser- moenZondagnamiddag, of op een dag ln de week, 't komt er tenslotte niet op aan, wordt in onze parochies gedurende de Vastentijd nog. altijd de passiegepreekt. In een reeks van predikaties wordt de oude, door iedereen gekende, en toch altijd zo nieuwe geschiedenis verhaald van Jezus' bitter Lijden, en de lessen welke onze Verlosser ons daar gaf duidelijker gemaakt. Wie ge ook zijt, Ik geef u den raad: ga niet weg uit de kerk, zonder het voornemen: dat gij dit jaar de pas siesermoenen volgt! Waarom niet? Is het niet de geschiedenis van véél leed en véél smart, gedragen door een ander, maar voor u? Weet ge dan niet meer,' dat als Jezus gegeseld werd en gekroond met doornen en genageld op een kruis, dat het was voor u gelijk voor mij en voor alle mensen? Ik was overlaatst ergens op een be grafenis: de begrafenis van een po litiek gevangene, wiens lichaam nu eerst overgebracht werd naarl't ge boortedorp. Daar hoorde een toe spraak bij van de burgemeester: en die sprak ervan: deze is gestorven voor onze vrijheid en onze bevrij ding! Ja, maar Jezus dan? Die is toch gestorven voor onze eeuwige be vrijding van iets dat nog véél erger is dan de ergste vijandelijke bezet ting! Vergeet dat niet, christenmens, vergeet dat niet; en laat het u her inneren, en daarom volgt de passie sermoenen. Het kan u maar deugd doen, want het zal u helpen, om de vruchten niet te verspelen van dat ontzaggelijk lijden, door Jezus voor u gedragen met zoveel liefde. Kom, geen aarzeling, 't staat vast: 't weze dan Zondagnamiddag, of 't weze op een avond in de week, zelfs als ge daarvoor een vermaak moet opgeven, of uw werk schikken en re gelen, 't is de moeite waard: geen aarzeling, 't staat vast: dit jaar, méér dan ooit, naar de passiesermoenen! Brief uit Brussel. (d-589) WWWWBWrtlWWWWWWWWft Bartali, de bekende Italiaanse wielrenner, bouwt thans eigen fiet sen merk BartaliDe drie eerste fietsen van zijn fabricaat is hij als geschenk gaan aanbieden op het Vatikaan. Het eerste, in luxe-uitvoe ring, was bestemd voor de H. Vader, maar Bartali sprak de wens uit dat die fiets zou worden gegeven aan een Hongaars missionaris, als teken van solidariteit met de reactie van de Paus en van alle katholieken tegen het proces van Boedapest. Het twee de rijwiel wilde hij graag toegewe zen zien aan de hulp-centra voor Franse en Belgische arbeiders en het derde aan een mijnwerker van Sar dinië. MMMMHMMAMUWMVMWWM na lezing, om blad in de banden een uwer vrienden of buren die ons blad niet hebben. U bewijst er ons een dienst mee. Dank. Een Amerikaanse reuzenvesting B.-50heeft voor de eerste maal ln de wereldgeschiedenis een non- stopvlucht om de wereld gemaakt. Het toestel was gestart te Fort Worth, Texas, werd vier maal van uit de lucht bevoorraad, namelijk over de Azoren, Saoedi Arabië, de Philipijnen en Hawaï, en vier dagen nadien landde het terug te Fort Worth. Er waren 14 man aan boord. In 94 uren had de bommenwerper 34.250 Km. afgelegd. De gemiddelde snelheid had 425 Km. bedragen. of Dagelijkse Oefeningen en Godvruchtige Bemerkingen voor al de Dagen van de Vasten op het Lijden van 0.-H.-J.-Chr. BOEKHANDEL SANSEN-VANNESTE GASTHUISSTR. 15 - POPEBINGE. Per post verzonden tegen opzenden van 13 fr. in postzegels, of zelfde bedrag te storten op Postoheckreke- ning 155.70 van Boekhandel Sansen- Vanneste, Poperinge. Bijzondere voorwaarden voor voortverkopers. IWWWWWWWVWWWWWW op postcheckrekenlng Nr 4763.60 der Gebroeders Sansen, Poperinge, en ons blad zal U wekelijks tot einde 't jaar per post tehuis be steld worden. (VERVOLG) bezit gevonden van dokumenten wel ke de landsverdediging betroffen en dit toen hij een vliegtuigenfabriek verliet. Friedland houdt staande dat die dokumenten hem slechts dienen moesten voor het opstellen van een artikel voor zijn blad. Onder de verdere aangehoudene lieden bevinden zich o.m. Robert Pennillaut, bestuurder van het communiserend weekblad France d'Abord en verder een tekenaar van een genationaliseerde vliegtuigenfa briek. Anderzijds legde Hr Ramadier, Mi nister van Landsverdediging, klacht neer tegen het Centraal Comité van de Communistische Partij. Vier der aangehouden journalisten zullen voor de militaire rechtbank moeten verschijnen onder beschuldi ging van het bezitten en het ver spreiden van geheimen der landsver dediging. Begin dezer week werden ook nog twee Franse officieren aangehouden, namelijk majoor Teulery en kapitein Azema, beide in actieve dienst we gens het overhandigen van militaire dokumenten aan een niet nader ge noemde buitenlandse attaché. De majoor zou zulks hebben toegegeven. Beide waren Sovjet-vrienden. De majoor was een oud partisaan en aandeelhouder van het communis tisch blad France d' Abord De ka pitein was instructeur aan een pa-' rachutisten-school. Nog een andere officier werd onderhoord ln verband met deze splonagezaak. Men verwacht nog meerdere arres taties. In Italië vond de houding der Franse Communisten eveneens grote weerslag en zo werd Togliatti, de Ita liaanse comunistische leider door een journalist ondervraagd over de hou ding der Italiaanse communisten bij een Sovjet-bezetting. Togliatti ant woordde hierop dat zo een Sovjetle- ger een aanvaller moest achterna zet ten op Italiaans grondgebied, het Italiaanse volk klaarblijkelijk de plicht hebben zou het Sovjetleger zo doeltreffend mogelijk te helpen. De Britse communistenleider Haris Bollitt verklaarde eveneens op een vergadering van het nationaal be stuur van rijn partij dat de Britse communisten, in geval van oorlog, zich aan de zijde van Rusland zouden moeten scharen. Zij zouden stakin gen en actieraden moeten organi seren om oorlog onmogelijk te ma ken. Het wordt tijd dat al dat gevaar lijke goedje eens in veiligheid ge bracht worde, want «om de veilig heid van de staat aan het wankelen gebracht te hebben zitten er thans veel, min gevaarlijken achter slot en grendel dan al die ultra-rode Indi vidu's die overal rond hen, netten aan het spannen zijn! Maar... Toen ik onlangs peter moest zijn, hoorde ik de moeder tot de meter zeg gen: «Als lk U bidden mag, heet het meisje Coleta». En dit bevestigde mijn vermoeden dat veel oude namen (Coleta, Fransciska, Marianna, enz) weer in gebruik, komen. En dat ls goed. Want deze namen die eeuwen lang alhier werden gedragen roepen grote figuren op. Ja, Coleta b.v. Wij vieren haar feest op 6 Maart. Wij vertellen over haar, want haar leven en werk ls nauw met het onze verbonden. Coleta werd op 31 Januari 1381 geboren te Corbië, een kleine stad van Picardië, die in die tijd Ingeschakeld was in de Burgondlsche Staat. Haar vader, Robert Boëllet, was een eenvoudig timmerman en haar moeder deed het huishouden. Haar moeder was bij de zestig en treurde er om geen kind te hebben; zij bad tot God en werd verhoord toen zij het leven schonk aan een sterk dochtertje dat in het doopsel de naam Coleta ontving. Deze naam werd gegeven uit dank baarheid voor Sint-Nikolaas, die door haar ouders ook speciaal aanroepen was. Coleta is inderdaad slechts een ver korting van Nicole, Nicolette. Vanaf haar prilste Jeugd verdiende Coleta door haar godsvrucht en haar nederigheid de bij naam die zij zelf later koos: «Kleine dienstmaagd des Heren». Zij groeide op ln gratie, maar haar gestalte bleef klein. Op een dag dat zij op bedevaart was gegaan, zei ze nederig tot God: «Helaas, Heer, belieft het U dat ik zo klein bJijf? Haar gebed werd verhoord, want haar kleren die ons nog overblijven, bewijzen dat zij groot van gestalte was. Daarom ook wordt Coleta aanroepen door de ouders wier kinderen niet goed groeien. Toen ze Jong meisje was, verbleef ze enkele tijd bij de Begijnen van Corbië, die leefden zoals hun medezusters ln de zo bloelende begijnhoven van Vlaanderen. Daar ze zich vervolgens helemaal aan God wilde wijden trok ze zich als boe telinge terug in een kluis bestaande uit drie plaatsen, en die gelegen was tussen twee steunmuren van de Onze Lieve Vrouwkerk te Corbië. In haar bidplaats was er een opening met een tralie voor die haar toeliet de goddelijke diensten bij te wonen en te communiceren. Dit tralievenster wordt heden ten dage be waard te Brugge bij de Clarissen. In haar kluis kreeg ze rechtstreeks van God de zending over te gaan tot de hervor ming en de stichting van de kloosters van de Heilige Clara, en het was voortaan haar bijzonderste werk op aarde. Na veel moeilijkheden en tegenkantin gen gaat rij aan het werk, alleen onder steund door hetgene ze wist de wil van God te zijn, die haar had uitgekozen voor deze delikate zending. Een vervallen Instelling hervormen. Ze slaagde in haar stichting op veel plaatsen. Overal waar zij voorbijkomt, en de strenge klooster hervorming onderneemt worden haar woorden gesteund door schitterende mi rakelen. Zij brengt haar hervormings werk tot een prachtig einde, ook ln Vlaanderen. Het apostolaat dat Coleta op het oog had was: de Clarissen terug te brengen tot de strenge toegepaste regel van de Heilige Clara. De essentie van deze regel bestaat ln een vurige en volgehouden godsvrucht, doorleefd ln een kader van uiterste armoede. Dit alles moet geleid worden door een zeer strenge regel, doch vermengd met een bewonderenswaardige liefde die tot ver bulten het klooster reikt door de gebeden die de Clarissen voort durend dag en nacht bidden voor de zon daars en voor de wereld die verwijderd is van God en van de kerk. Vanaf 1427 had Coleta besloten te Gent een klooster van gereformeerde Clarissen te stichten; haar besluit werd zeer goed onthaald door de burgers van de stad Gent. Er gebeurde een nederige stichting in 1429, en in 1432 verleent Filips de Goede, door een akte, gedagtekend uit Brussel, aan de Clarissen van Geut het recht geldinzamelingen te houden. Het bouwen van het klooster was door de zorgen en door de godsvrucht der Gente naren voltooid ln 1440. Op 3 Augustus 1442, kwam Coleta aan te Gent. Zij was vergezeld van Zuster Odette, dochter van de Hertog van Bur- gondië, die door haar werd aangeduid als eerste abdis van het Gentse klooster. Coleta werd te Gent met de grootste eerbetuigingen ontvangen; zij verbleef daar iets langer dan 2 maanden; tijdens dit verblijf ontplooide zij haar gewone heilige werkkracht. Zij droeg er eerst zorg voor daar de stichting te organise ren van een buitengewoon arm klooster, dat Bethlehem genoemd werd om re den van zijn armoede. Zij kreeg er veel bezoek en haar stralende heiligheid deed overvloedige roepingen ontstaan. Op 3 November 1446, verliet Coleta het klooster van Hesdln en vertrok opnieuw naar Gent, langs Kortrljk om. Op 6 De cember kwam Moeder Coleta aan te Gent, waar zij door haar dochters van Bethlehem» met blijdschap ontvangen werd. De vreugde werd weldra verstoord, want weinige dagen na haar aankomst, werd Coleta overvallen door een riekte die heel het huls in kommer bracht. Midden de maand Febr. zegt zij aan haar verenigde zusters dat zij naar God ver trekt zij geeft haar aansporingen en hernieuwt haar ontroerende raadgevin gen. Op Zondag 26 Februari gaat zij te biecht, woont de H. Mis bij en ontvangt de H. Communie. De volgende nacht wordt zij omringd door een groot god delijk licht; zij ligt lange tijd in bezwij ming, maar komt terug bij kennis, 's Maandags 27, is zij geknield in haar bid plaats gereed om de H. Mis bij te wonen, en aldus gaan de dagen van de week voorbij, 's Zaterdags 's morgens heeft zij een ongewone pijn. Rond 8 uur gaat rij, nadat zij de H. Mis heeft bijgewoond, naar haar slaapplaats van stro, kijkt er een ogenblik naar, en zegt, na een groot kruisteken gemaakt te hebben dit is mijn laatste rustplaats». Gans gekleed, zoals ze dit altijd gedaan heeft, strekt ze zich daarop uit. Rond haar hoofd draagt rij de zwarte sluier die Paus Benediktus XIII haar vroeger had gegeven, toen zij opgenomen werd ln de Orde van Sint Fransclseus. Van dit ogen blik af begon, terwijl zij volledig helder van geest was, een doodstrijd die twee volle dagen duurde. Zij ligt onbeweeglijk op deze bundel stro die tussen twee hou ten schutsels samengehouden is. Haar zusters, die medelijden hebben, brengen haar een hoofdkussen met pluimen in; zij bemerkt dit en stoot het van haar weg. Zij gaf zachtjes de geest op Maandag 6 Maart, kort voor de middag, terwijl de Zusters van het klooster en haar biecht vader, Pierre de Vaux, aanwezig waren. Zij was 67 jaar oud. Twaalf uren na haar overlijden werd haar lichaam veranderd in een prachtige schosnheid; het was wit als sneeuw en de aders die men onder deze witheid kon zien waren als van fijn azuur; al haar ledematen waren zeer schoon, zeer zui ver en buigzaam. Meer dan 30.000 perso nen kwamen haar bezoeken. De derde dag na haar dood werd haar schoon en maagdelijk lichaam eenvoudig en god vruchtig onder enig gewaad begraven op het gemeenschappelijk kerkhof nabij hét klooster. Haar graf werd eerst overdekt met een eenvoudige houten beschutting, die wel dra een kapel van devotie werd. Van alle kanten kwam men daar bid den en gunsten afsmeken; de koningin van Frankrijk, de koningin van Enge land, echtgenote van Karei de Stoute kwamen daar op bedevaart. De Gentse bevolking en het Vlaamse volk hadden steeds voor Coleta een grote en bijzon dere verering. In het jaar 1557, werd haar lichaam gedurende de godsdienstoorlogen naar Atrecht overgebracht, maar kwam negen jaar later met de Zusters Clarissen naar Gent terug. Toen Jozef II in 1782 de verbanningen der kloosterlingen veror dend had, moesten de Arme Klaren op nieuw Gent verlaten. Madame Louise de France, karmelites, ontving het lichaam van de heilige te Saint-Denis en schonk het aan de Clarissen van Foligny, in de Jura, waar het nog bewaard en vereerd wordt. Toen de Arme Klaren van Gent terug naar hun klooster kwamen, brach ten zij de mantel van de Heilige Coleta mee: het is een grote neerhangende schoudermantel van grijsbruine wol; de voering bestaat uit verschillende stukken stof, die met zorg samengevoegd zijn. Het ls de echte mantel die door de Heilige gedragen werd. Eeuwen zijn voorbijgegaan. Nog genie ten tal van kloosters van de zegen der hervorming van Ste Coleta. Kloosters waar gebeden en geboet wordt, dag en nacht. Voor ons allen. Voor de wereld die stikt in zonde. Kloosters, die Gods straffende hand tegenhouden. Kloosters, donderschermen van onze bedreigde maatschappij. De term is niet nieuw. Ik geloof dat men van Spaakistan voor het eerst ge sproken heeft in de tijd toen da nieuwe Indische Staat Pakistan werd opgericht. In diezelfde tijd was men, toen reeds, al aan het werk om de landen van West- Europa nauwer aaneen te sluiten. Het zal de een of andere zwan- zeur geweest zijn die in het par lementaire halfrond deze term gebruikt heeft om hierdoor de on afgebroken inspanningen van da Hr Spaalc ten gunste van een Westerse Unie op kernachtige wijze in het licht te stellen. Zover zijn wij intussen nog niet. Wij hebben nog altijd onze oude papieren van goede of minder goede Belg met min of meer rechten. Wij zijn nog geen inwo ners van Spaakistan of van da Verenigde Staten van Europa. Wel coquetteren wij ivat met de Beneluxerij maar het wantrou wen en de argwaan is niet altijd van de lucht. En toch komen we vooruit: langzaam maar zeker. We kunnen zelfs zeggen dat het nu niet meer zo heel lang zaam gaat en dat de verschillen de landen van West-Europa snel ler de weg naar elkander vinden. Als de nood aan de man komt moet men wel een extra-inspan ning doen. Dit is dan ook gebeurd te Brussel waar in het afgelopen weekeind talrijke vooraanstaan de politiekers bijeengekomen zijn op het zogenaamde congres van de Internationale Raad der Euro pese Beweging. De gedachte aan de Europese Unie groeit. Zij werd in deze con gresdagen verzinnebeeld met de groene letter «E», de beginletter van Europa, op witte achtergrond die aan vele gevels wapperde alt een vlag. Deze gedachte en deze werkmg voor een eendrachtig Europa val len echter niet in de smaak van de Communisten die alleen willen weten van een eendrachtig bol sjewisme. Het is dan ook niet te verwonderen dat de koko's zich ingespannen hebben om dit con gres zoveel mogelijk tegen te wer ken. Zij willen niet weten van een Europese Unie omdat zij daarin veel minder kansen heb ben om hun geniepig ondergronds woelwerk voort te zetten dan in de afzonderlijke en zwakke de mocratieën van West-Europa, die slechts langzaam herstellen van de oorlog. Neen, de Communisten zijn niet gediend met de Verenigde Staten van Europa omdat zij er van dromen de eerste viool té spelen in de Verenigde Sovjet republieken of Volksdemocratieën van Europa. Laten wij hopen dat hun dro men deze keer niet bewadtrheid worden zoals in Tjecko-Slowakije, en alleen maar wensdromen blij ven. Van het airke dat zij óns met hun volksdemocratie voor spelen moeten wij alhier niets hebben. De Communisten hebben dat trouwens goed ondervonden toen het congres der Europese Beweging zijn hoogtepunt vond in een massameeting voor de Brusselse Beurs waarop o.a. de H.H. Spaak en Churchill spraken. Zij hadden eerst al geprobeerd een tegenmanifestatie op touw te zetten, maar Burgemeester Vande Meulébroeck, die van geen vodden wil weten, had hun dat verboden omdat ze het te laat aanvroegen. De koko's besloten dan maar wat herrie te maken op de meeting zelf waar ze zich onder de dui zendkoppige massa mengden om een beetje te roepen en een beet je vlugschriften uit te delen. Een heel klein beetje maar. Want de Brusselaars zijn wel zwanzeurs maar voor de luttele keren dat ze met een serieus ge zicht naar onze nationale Pol- Henri kunnen luisteren moeten ze ook van geen vodden weten. En ze maakten er korte metten mee met de koko's. Niet gezeverd hé, manneke!* zeiden ze, en ze sloegen de strooi briefjes uit hun handen en duw den ze op een hoopke tot ze door de politie opgescharreld werden. En als ze niet heel braaf waren deelden de kiekenfretters al gauw zelf een paar meppen uit. Neen, dat plezier wilden de Brusselaars zich niet laten ont nemen. Trouwens de Hr Spaak zelf liad er deugd van omdat hij weer eens een aanleiding vond om zich kwaad te maken. Hij heeft eens gezegd dat. hij verzot was op on derbrekingen van zijn redevoe ring en dat is best te geloven. Want dan pas is hij goed in for me omdat hij zijn tegensprekers in het vuur van de repliek heel wat meer kan te slikken geven dan in een kalme toespraak. Gij zult ons niet tegenhou den*. riep hij tot de communis ten. Vandaag zijn wij met dui zenden, morgen zij wij met mil lioenen i en "de aanwezigen juich ten volmojidig toe. g Spaakistan, de Europese Unie, de Verenigde Staten van Europa of hoe men het ook noemen mo ge, heVben in onze eerste-minis- ter Spaak een krachtige voor vechter gevonden. Laten wij ho pen dat de in het uitzicht gestel de Europese Raad nu spoedig op gericht wordt en laten wij hopen dat de Europese Unie de sterke band en de krachtige dam van de vrede moge worden waarop wij vier jaar na de oorlog nog steeds te vergeefs wachten. PAS. Bevlagt op 13 Maart uw hulzen! Onze H. Vader jubileert! I VOLKSVERZEKENS O! Jonge Moeder, aan uw zij, 'n Engeltje! Jong Vadertje, het blijft U bij, dat Engeltje! 't Ontwekt!... 't Lacht op U allebei, t lief Engeltje! Als t slaapt waakt Mamie heel nabij het Engeltje I En 's morgens vroeg groet het U blij» uw Engeltje! GIJ bidt dan samen, met uw drij, bij 't Engeltje! Nu dankt ge Jezus, zot en blij om 't Engeltje! En Moêke bidt: Behoud het mij, mijn Engeltje! En Vake droomt het Vlaams en VrlJb rijn Engeltje! En Bonpa speelt de melody van 't Engeltje 1 c&o

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1949 | | pagina 2