Het bezoek van Prinses
aan ons Land
Josephine-Charlotte
e
Oqqp is nog ene Specialist
De Oud-Ontmijners van Belgie
der Verbroedering Sectie W.=VI.
werden bij Z. M. Koning Leopold
te Prégny ontvangen
Ibf OtCj
MtUidt
IJL WcJsuuZAc
WEST-VLAANDEREN
BEGROET DE PRINSES
Te Veurne.
Het bezoek te De Panne,
Triomfantelijke doortocht
der Prinses te Roeselare.
Terug naar Brussel.
Donderdag naar Mechelen.
LEVE DE PRINSES!
LEVE DE KONING!
MEN MAG 40.000 FRANSE
FRANK NAAR FRANK
RIJK MEENEMEN
MILLIOENEN TE WINNEN
DE NIEUWE PASTOOR
VAN ADINKERKE
8
BELGISCH JACHTVLIEG
TUIG IN DE LUCHT ONT
PLOFT TE LOMBARDSIJDE
VERKOOP
BLINDENBLOEMPJE
PAASGROET!
BISDOM BRUGGE
DE TREKKING VAN DE
KOLONIALE LOTERIJ
TE IEPER
BELGISCHE LUITENANT
ONTDEKT HEBREEUWSE
BIJBELTEKSTEN
IN PALESTINA
GODSDIENSTONDERWIJS
EN KRUISBEELD
STAD DIKSMUIDE
GROOTSE
H. HARTFEESTEN
op ZONDAG 26 JUNI 1949
Openlucht-toneel met
200 uitvoerders, onder regie
van A. Vander Plaetse
op 26 Juni en 3 Juli 1949.
i hi WSWgtSMi%
©ns paasverbaal.
DE THERMOMETER
STIJGT
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 16 April 1949 Blz. 2.
(VERVOLG)
oe officiële sjerp om de lenden, ho
pend dat, de Prinses er een kort op
onthoud doen zou, spandoeken, alle
schoolkinderen opgesteld, en eik had
zijn arbeid verlaten om de Prinses,
's Konlngs dochter, te zien voorbij
rijden.
En overal steeg overdonderend op:
Leve de Prinses en Leve Koning
Leopold-®. In Prinses Jospehine-
Charlotte begroette Vlaanderen Ko
ning Leopold.
Langs de baan mompelde een oude
man: «Nu de Prinses terug is, kan
de Koning niet lang meer wegblij
ven Mocht deze voorzegging wel
dra bewaarheid worden.
Te Ninove geraakte de karavaan
moeilijk door tussen de begeesterde
massa, die bloemen in de prinselijke
auto wierp. Even buiten de stad
moest, halt gehouden worden om de
bloemtuilen te schikken. Te Neder-
biakcl luidden de klokken en volgde
een nieuwe bloemenhulde voor de
Prinses. Te Oudenaarde hadden we
de grootste overrompeling door de
vergezellende rijkswachters-motorij
ders meegeleefd. Alles werd ver
zwolgen 'in, de van geestdrift woelen
de menigte. Er werd gewuifd met fo
to's van Koning Leopold, waar op
gedrukt stond: «Door 's vijands toe
doen zich in de onmogelijkheid be
vindend ons te regeren Uit de bal
kons eh vensters hingen de mensen
bij trossen.
Te' Deinze liep het volk de auto
van de- Prinses achterna en weldra
zat de wagen vast tussen een kluwen
van mensen die aldoor «Leopold»
riepen.
Te Aarsele stond dhr d'Outryve
d'Ydewalle, Gouverneur van de Pro
vincie "West-Vlaanderen, aan 's pro
vincies grenzen de Prinses af te
v/achten om haar welkom te heten.
Een zware bloemenkrans werd in de
auto gelegd, en weerom verder ging
tie triomftocht.
Te Tielt, zwart van het volk, een
nieuwe triomf. Burgemeester Sena
tor Beert heette de Prinses welkom.
Van daar dan naar Lichtervelde
waar tegenover de kerk een reusach
tig beeld van Koning Leopold was
opgesteld, Onder ooi-verdovend ge
juich van een volksmassa die het
ganse kerkplein bezette, stapte de
Prinses uit en ging bloemen neerleg
gen aan het monument opgericht ter
nagedachtenis van de 13 Lichtervel-
denaars die in Duitsland tijdens de
bezetting onthoofd werden. Een mi
nuut stilte, dan worden haar opnieuw
bloemen aangeboden, wordt er ge-
Juicht én gejubeld, en weldra ging de
tocht weerom verder, nu naar Veur
ne.'
Het was reeds bijna 2 uur van de
namiddag toen de Prinses Veurne be
reikte. Waar het juist marktdag was
geweest. Op de Grote Markt hing een
portret van Koning Leopold, van
reusachtige afmetingen, met eronder
geschreven: Hij komt terug Ver
der meerdere spandoeken met als op
schriften o.m.: «Leve Leopold III»,
De Westhoek blijft trouw en vol
gende zin welke duidelijk de beteke
nis van de triomf door het volk be
zorgd aan de Prinses betekende:
Wij begroeten in U onze Koning
Aan de herdenkingsplaat voor de
gesneuvelden aangebracht aan het
Stadhuis hield de prinselijke auto
even stil. Hier werden haar bloemen
aangeboden, ook nabij de school der
Eerw. Blauwe Zusters werden door
de weesjes bloemen overhandigd aan
de lieve Prinses.
Woensdag 13 April 1949. Heuglijke
dag voor De Panne, daar het de gro
te eer geschonken wordt Hare Ko,
ninklijke Hoogheid Prinses Josephi
ne-Charlotte te ontvangen.
Van in de vroege morgen reeds zag
men aan de mensen dat er iets on
gewoons op til was. De gelukkige
glimlach was op ieders mond. De
huizen overal versierd en bevlagd.
Rond het A. E. P.-home, het te
huis voor verzwakte kinderen van
oud-krijgsgevangenen en oudstrij-
ders, waar de Prinses zou toekomen
scond er vanaf elf uur een grote mas
sa, te wachten. Steeds meer en meer
ipensen kwamen zich scharen langs
de Albert Dumontlaan. Hun geduld
zou echter op de proef gesteld wor
den, want Hare Koninklijke Hoog
heid kwam met meer dan een uur
vertraging aan. Eindelijk te 14.10 u.
zag men beweging in de massa ko
men, zag men de rijkswachters en
politieagenten zich schrap zetten.
Inderdaad daar kwam de Prinses
langs de Dumontlaan aangestapt
vergezeld van haar gevolg en de Ge-
meenteoverheid. Bij hare aankomst
aan het1 tehuis van de A.E.P. werd
door het plaatselijk muziekkorps
Ste Ceciliade Brabanconne ge
speeld. Toen de laatste tonen weg
stierven steeg een oorverdovend ge
juich uit, de menigte op en werd er
in koor Leopoldgeroepen. Men
zag het de mensen aan dat ze gedu
rende zo veie jaren hun gevoelens
het zwijgen hadden opgelegd en nu
luidkeels aan hun ware gevoelens
lucht konden geven.
De Prinses was amper het tehuis
binnen of het volk eiste haar op het
balcon, waar haar een minutenlange
ovatie te beurt viel en het volk steeds
maar riep Leopold Leopold
De Prinses was een en al glimlach
t-n was zeer aangedaan. Zoals ze daar
stond op het balcon, wuivend met
haar hand, met het simpele witte
hoedje op het hoofd dat aan onze
betreurde Koningin Astrid zo eigen
was, was het precies of Koningin As
trid daar stond. Zo eenvoudig, zo be
minnelijk. Vele mensen hadden de
ttanen in de ogen en menig mansper
soon meende zijn neus te moeten
snuiten. Onvergetelijke ogenblikken.
In het gebouw van de A. E. P. werd
door de heer Burgemeester Gevaert
een woord van welkom gesproken en
overhandigde hij een photoalbum
ever De Panne. Vervolgens begaf de
Prinses zich te midden van de jui
chende menigte naar de villa «Les
IIoux». waar het middagmaal met
de kinderen plaats had.
Het volk wilde echter niet vertrek
ken en bleef buiten wachten. Te
15.30 uur begaf Hare Koninklijke
Hoogheid zich naar het tennisplein
gelegen langs de Ernest d'Arripe
laan, waar een openluchtfeestje ge
geven werd te Harer ere door de
kinderen van de A. E. P.
Het geroep Leopold Leopold
vergezelde haar maar Immer.
Na afscheid genomen te hebben van
de plaatselijke overheden stapte de
Prinses tenslotte in haar wagen om
ringd door de jubelende menigte, een
laatste gewuif met haar slanke hand
tot afscheid aan het volk, totdat de
auto om de hoek van de Duinkerke
laan verdween.
Een laatste roep Leve de Prin
ses JLeve de Koning
De Panne heeft daarmee voor eens
en voor altijd bewezen hoe haar in
woners de Koninklijke familie lief
hebben.
Intussen had de Prinses de weg
terug naar Brussel ingeslagen en
langs Veurne, Diksmuide werd de
tocht voortgezet aiover Roeselare.
MN KLEINE DINGEN KENT
MEN DE GROTE MENSEN
Groot is ze wel, maar zo een
voudig, beminnelijk en schijnbaar
bedeesd... Prinses Josephine Char
lotte ging, na haar ontvangst in
het A. E. P.-huis naar «Les Houx»
om in gezelschap van de villigia-
tuurkinderen, samen met hen het
middagmaal te nemen.
Daar gekomen stonden ze allen
recht aan tafel. Zonder de minste
aanduiding plaatste ze haar zwar
te handtas en handschoen op
tafel, keek even beminnelijk rond
en maakte ze een kruisje. Alles
was er doodstil... Ze prevelde een
Wees Gegroet je de 50 kinder-
kes deden het haar na... en toen
maakte ze opnieuw haar kruiste
ken èn zette ze zich schalks-la
chend neder...
Dingen die prente slaan»...
Woensdag 11. was een der schoonste
dagen uit het leven van onze Roese
la arnaars: de Prinses deed er een
triomfantelijke doortocht.
In de morgen waren we verwittigd
dat de prinses langs Roeselare zou
voorbijtrekken, op haar terugreis De
Panne-Brussel. Spontaan werden de
huizen rijkelijk bevlagd: nationale
driekleur en hier en daar een fiere
leeuwenvlag wapperden blijgezind
om onze Prinses en in de Prinses
onze geliefde Vorst te huldigen.
Op de St Michielstoren en op en bij
het Stadhuis sloegen de kleurige
wimpels in de wind.
De doortocht was voorzien voor
omstreeks 16 uur. Vanaf 15 uur
stonden de inwoners en scholen op-
eengeprest in de straten waar de
Prinses zou voorbijtrekken.
Wie die volksmassa bijeen zag
miek onvermijdelijk de opmerking
dat onze mensen hier wel bewust zijn
van de geweldige rol die onze Ko
ning Leopold III vervulde in de ban
ge dagen van Mei, toen we alle le
gers zagen vluchten en toen een be
slissing moest genomen worden om
de uitmoording onzer vluchtelingen,
onzer bevolking, onzer soldaten, ein
de Mei 1940 te beletten. Die nu
veel praat hebben waren toen ge
vlucht: Frankrijk in, Engeland in.
Eén Leider was gebleven, zag de
nood van zijn Volk, zag de noodza
kelijkheid er een einde aan te stellen
en nam de enige beslissing die kon
en moest genomen worden. Dit heeft
ons Volk niet vergeten en daarover
wilde ons Volk heden zijn dankbaar
heid aan onze Vorst betuigen met
heden de Prinses hulde te komen
brengen.
De geestelijke en burgerlijke over
heid had zich geplaatst op de stoe
pen van het stadhuis. Het stadsmu-
ziek had zich aan de ingang opge
steld, en speelde enkele opwekkende
marchen. Met ongeduld werd de
komst van de Prinses verbeid.
Te 17.15 u. begonnen de klokken
triomfantelijk te luiden. De wagen
met de Prinses was in aantocht. Dik
ke hagen mensen stonden rijkhalsend
uit te zien naar de komst van de
Prinses. Daar is Zij Een luid ge
roep steeg op. Kinderen slaan met
hun kleurige vlaggetjes. Mannen en
vrouwen slaan vreugdevol met hoed
en wimpels in de lucht. Kreten ho
ren wij van «Leve Leopold», «Leve
öe Prinses De rijkswacht krijgt de
handen vol. De auto met de Prinses
omringd door de politie houdt stil
voor het Stadhuis. Vlug worden er
bloemen ln naam van de stad Roe
selare aangeboden, door dhr Burge
meester, en enkele korte woordjes
gewisseld. Ook heer G.J. De Meester,
Eerste Schepen, kan tot bij de auto
haderen, en ook worden er enkele
woorden met de heer G.J. De Mees
ter gewisseld. Na dit kort oponthoud
vervolgt de Prinses haar weg, door
heen een juichende duizendkoppige
menigte, die de auto achterna loopt.
Nog lang zal men zeker over deze
heugelijke dag ln Roeselare spreken.
Leve de Prinses- Leve Ko
ning Leopold!
Het Vlaamse Volk blijft zijn Ko
ning dankbaar en eist zijn spoedige
terugkomst!
Van Roeselare uit dan terug naar
Laken. Langs de weg terug weerom
overal geestdrift en grote beeltenis
sen van Koning Leopold.
Te Rumbeke hing een reusachtige
foto van Koning Leopold aan de
kerktoren. Te Izegem kon de wagen
van de Prinses met moeite doorrij
den, tegengehouden door een stuwen
de massa volk. Te Ingelmunster,
Wielsbeke, "Waregem, en verder ston
den dan maar telkens weer duizen
den en duizenden de Prinses af te
wachten om toch maar een glimpje
van haar gelaat_ te kunnen zien en
haar ten minsté toch te kunnen toe
juichen.
Bij haar terugkeer in Zwitserland
zal Prinses Josephine-Charlotte veel
schone dingen aan haar Vader kun
nen vertellen en de blijken van trouw
van het eigene Volk kunnen over
maken.
Toen te 20.30 u. het Paleis van La
ken terug bereikt werd, stond er
weeral een massa volk de Prinses op
te wachten en weer was het dezelfde
overrompeling en geestdrift.
Op Woensdag werd dan nog ver
nomen dat Prinses Josephine-Char
lotte op Witte-Donderdag naar
Mechelen zou reizen om er in de
St Romboutskerk het officie van Wit
te-Donderdag bij te wonen, dat door
Z. Em. Kardinaal Van Roey moest
worden opgedragen.
Geruchten hebben ook de ronde
gedaan over een verloving van Prin
ses Josephine-Charlotte met Prins
Jan van Luxemburg. Deze geruchten
werden door de Prinses gelogenstraft
die zou verklaard hebben dat daar
van hoegenaamd geen sprake is.
Laten wij dit verslag over de triom
fantelijke tochten van Prinses Jo
sephine-Charlotte door ons landeke
hesluiten met een passus over te ne
men uit een artikel onder zelfde
hoofding verschenen ln De Stan
daard
Wij willen de Prinses behouden
als de Dochter van een regerende
Vorst. Wij wensen, dat zij haar Va
der in de uitoefening van zijn zware
taak zou bijstaan, dat zij evenals
wijlen Koningin Astrid, de weg naar
het hart van haar onderdanen zou
vinden, dat haar schoonheid en haar
jonge glimlach een tikje poëzie op
het grauwe staatsieven zou werpen.
Het is derhalve onze plicht thans
meer dan ooit voor de terugkeer van
Koning Leopold te ijveren. De staats
greep van de linkse partijen moet
spoedig ongedaan gemaakt worden;
de grondwettelijke orde moet her
steld worden. Verenigd om de Troon
zuilen wij hand in hand een nieuwe
lente ingaan, voor het vaderland een
toekomst opbouwen, die schoner en
rechtvaardiger zai zijn, dan het ver
leden, dat wij achter ons laten.
De Franse Regering heeft be
slist het maximum bedrag aan
Franse biljetten dat door reizi
gers mag worden ingevoerd, op
40.000 frank te brengen. Het
Belgisch Wisselinstituut ver
klaarde zich daarmede accoord.
Boven dit bedrag in Franse fr.
mag men nog 1.000 Belg. fr.
meenemen.
De delegatie bij de Koning. Op den achtergrond bemerken we E. H. A.
Baert, oud-aalmoezenier der ontmijners, thans onderpastoor te Oostvle-
teren. Meer vooraan (rechts) onze Koning in gesprek met Ere-Luite-
nant-Itolonel Samyn. Vooraan hebben we dan, links, Hr Gilbert Soenen,
uit Proven en rechts Hr Albert Sedeyii uit leper.
als U, voor de wekelijkse trekking
der Lening tot Wederopbouw, KOS
TELOZE deelnemingsbons bezit, die
de Fabrieken FORTIOR U aanbie
den ter gelegenheid van hun 30-jarig
bestaan. Vraag ze aan uw apotheker
of winkelier. (d-1132)
E. H. A. Van den Berghe, Landbouw
ingenieur, Leraar aan het College te
Nieuwpoort, welke door Mgr Lamlroy
als Pastoor te Adinkerke benoemd
werd.
lX.£>Lcist*TtL
<pLe. -AjocAx+x.
«O
Reeds lang werd de mogelijkheid
overwogen, om met een delegatie oud
soldaten ontmijners naar Prégny te
gaan.
Eindelijk werd, vanwege het Se
cretariaat van de Koning, de ont
vangst vastgesteld voor 7 of 8 April
1949.
Met de auto van Hr Gilbert Soe
nen uit Proven trok de delegatie be
staande uit Hr Emiel Samyn, Ere-
luitenant-Kolonel, St Andries, Brug
ge; E. H. Antoon Baert, oud-aalmoe
zenier, onderpastoor, Oostvleteren;
en de HH. Albert Sedeyn, oud Kor
poraal, chauffeur, leper en Gilbert
Soenen, oud soldaat, handelaar, Pro
ven, Woensdag morgen vroeg langs
Frankrijk naar Zwitserland, en kwa
men nog de zelfde dag in Geneve
aan.
Wij hadden het genoegen met een
van ;hen, zopas thuis gekomen, te
praten, en -ziehier hoe hij ons zijn
reis uitbeeld®:
Des anderendaags stelden wij ons
in verbinding met Le Reposoir te
Prégny en werden door Hr Weemaes
ontvangen die de officiële ontvangst
met Zijne Majesteit de Koning kon
regelen voor Vrijdag 8 April te 10 u.
Op Vrijdag 8 April te 9.45 stipt
bevonden wij ons reeds voor Lé Re
posoir», het prachtig Domein met
uitzicht op het Lemanmeer te Prég
ny. Daar juist nog een ontvangst
plaats greep, werden wij ln het sa
lon van Z. M. voorgesteld door Hr
Weemaes aan de Koning te 10.15 u.
Om de beurt werden wij door Z.
Majesteit begroet en waren wij diep
onder de indruk door zijn optreden.
Wij gevoelden direct dat we hier
stonden niet alleen voor een grote
Koning maar voor een edel mens.
Onmiddellijk daarop las Kolonel Sa
myn een in het Nederlands opgestel
de huldebrief af waarvan de tekst als
volgt luidt:
SIRE,
Op Vrijdag 8 April jl. was de 22-ja-
rige onderofficier Bastin, te Koksijde
met een Spitfire opgestegen om bom
bardementsoefeningen in duikvlucht
uit te voeren. De piloot eindigde zijn
laatste week opleiding.
Tijdens de oefening ontplofte het
toestel wijl het zich op een hoogte
van ongeveer 300 meter bevond, ter
hoogte van de watertoren te Lom
bards! j de. De wrakstukken van het
toestel lagen over een grote opper
vlakte verspreid en de piloot bleek op
slag te zijn gedood.
Dinsdag jl. werd de ongelukkige pi
loot in zijn geboortestad, Marcinelle,
plechtig ten grave gedragen.
Het is voor mij een grote eer op
fleze dag Uwe Majesteit te mogen toe
spreken in naam van de West-Vlapm-
se ontmijners en van ds oud-ontmij
ners der Verbroedering van België.
Wij vinden haast geen woorden
voldoende om onze grote dankbaar
heid uit te spreken, omdat Uwe Ma
jesteit het ons toestond, ons ln audiën
tie te ontvangen.
Maar het is vooral hierom dat wij
or.ze erkentelijkheid willen betonen
aan Uwe Majesteit, omd'at wij onder
vonden hebben hoe nauw de bevolking
en, de oud-ontmijners, uwe onderda
nen, aan het hart liggen.
Wij weten uit de geschiedenis hoe 1
de Koningen van ons land geregeerd Qle'l;>c' wds-
hebben, en steeds in dienst stonden
van de bevolking.
Onder de orders van Zijne Konink
lijke Hoogheid Uw Vader, stond Uwe
Majesteit als soldaat aan de IJzer, in
de oorlog van 1914-18. In de laatste
oorlog heeft Uwe Majesteit, niet al
leen als Opperbevelhebber, maar ook
als mens, de bevolking steeds ten dien
ste .gestaan.
De oud-ontmijners van België heb
ben even eenvoudig, even moedig en
ongeacht, Uwe Majesteit nagevolgd in
de dienst die zij bewezen aan land en
volk.
Reeds onder de oorlog hebben de
secties die onder mijn bevel stonden
met verbetenheid gewerkt ten voor
dele van de burgerlijke bevolking; en
na de oorlog hebben wij het werk, dat
door S.E.D.E.E. en ontmijnersbatal-
jons voorzien was voor drie jaar, vol
eindigd in een anderhalf jaar.
Hierbij bieden wij Uwe Majesteit
een album aan, waarin een verslag te
vinden is over het gepresteerde werk
cn de geleden verliezen, een serie fo-
tos die Uwe Majesteit een gedacht
kunnen doen vormen van de manier
van ontmijners, en tenslotte onze ere
lijst van gevallenen, die stierven voor
Vorst, voor Vrijheid en voor Recht.
Dit is een blijk van onze erkente
lijkheid en hoogschatting tegenover
Uwe Majesteit, maar ook een bewijs
van trouw van oud-soldaten-ontmij-
ners, die onder de eerste rangen van
het Leger mogen genoemd worden,
aan hun Opperbevelhebber en wettige
Koning.
SIRE, met ongeduld zien wij uit
naar de dag waarop wij Uwe Majes-
tt it terug triomfantelijk zullen mo
gen begroeten in ons dierbaar Vader
land.
Intussen drukken wij onze trouw
uit aan het Belgisch Vorstenhuis, in
de persoon van Uwe Majesteit en blij
ven wij van Uwe Majesteit de zeer
gehoorzame dienaren en getrouwe on
derdanen.
DE ONTMIJNERSDELEGATIE!
(Getekend)
Em. Samyn, ere-luit. colon., St-Andries.
Ant. Baert, oud-adj. com., Oostvleteren.
Gilb. Soenen, oud-soldaat, Proven.
Alb. Sedeyn, oud-korp., leper.
Deponing luisterde met aandacht
en we zagen dat, hij diep ontroerd
werd op het einde. Daarna gaf E. H.
Baert het album met mooi lederen
omslag, samengesteld door de zorgen
der EE. ZZ. der H. Familie uit leper
en prachtig versierd. Dit album be
vatte vooreerst een honderdtal foto's
over land- en zeemijnen; de manier
van ontmijnen, onschadelijkmaken,
tentoonstellingen en monumenten.
Verder een omstandig verslag van
het gepresteerde werk en de geleden
verliezen en tenslotte de erelijst van
de doden gevallen in de ontmijning
sedert 1942 tot 1949, zijnde: 7 offi
cieren, 21 onderofficieren, 25 korpo
raals, 47 soldaten en 7 militaire werk
mannen (totaal 107).
Daarop dankte de Koning in keu
rig Nederlands en zegde dat hetgeen
wij hem betuigden, Hem waarlijk
getroffen had. Hij bedankte voor het
album.
Hiermede was de officiële ont
vangst ten einde. Toen kwam Z. M.
ln ons midden en stelde ons allen
persoonlijke vragen. Z. M. doorbla
derde het album en vroeg nopens
veie dingen uitleg hetwelk wij Hem
verschaften. Z. M. herinnerde zich
nog zeer goed zijn bezoek aan de
kazerne van West-Rozebeke in 1939
toen Kolonel Samyn nog in actieve
Z. M. was verheugd te vernemen
dat de bevolking van Oostvleteren
van 1914-18 nog wist van het offi
cieel bezoek aan de generale staf op
het hof van landbouwer Ameloot.
Daarop vroegen wij de Koning of
hij zo vrij kon zijn antographen te
verlenen, wat Z. M. heel gaarne deed.
Wij boden foto's aan van Z. M. met
de Koninklijke familie en allen te
kende hijzelf. Toen overhandigde
Kolonel Samyn aan de Koning een
officiële huldebrief vanwege het ge
meentebestuur van St Andries waar
van hij deel uitmaakt en nog enkele
andere persoonlijke huideadressen.
We vroegen aan Z. M. of we door
heel de koninklijke familie konden
ontvangen worden. De Koning druk-
Zie vervolg hiernevens
Op Paaszondag 17 April wordt
over het gehele Vlaamse land
het blindenbloempje verkocht,
-ten voordele van het hoogstver-
dienstelijke werk Licht en
Liefde voor onze Blinden waar
bij 2.000 blinden aangesloten
zijn.
Dit werk van naastenliefde
verdient ieders steun en hulp.
Het wachtwoord weze dus: elk
kope een blindenbloempje.
jp i ui» o nji»wp) <>i
VOLKSVERZEKENS
Hoor, daar zijn de klokken weder,
Die naar Rome zijn gegaan,
Bij de Paus! Hij was zo teder,
En ze zijn toch zo voldaan!
Hoor, ze jublen in de toren,
Z' hebben eitjes meegebracht!
En ze zijn als 't jaar tevoren,
Door de kindren blij verwacht!
Hoor ze Alleluiazingen!
Vlaanderen door zijn ze de tolk!
't Is de Paasgroet die ze bringen,
Aan het Krist en-Vlaamse Volk!
leper - 1949 - GEO.
Pasen is de gelegenheid bij uit
stek om, christen mensen ondereen,
een «Zalige Hoogdag» te wensen!
Want Pasen is toch het feest der
feesten», omdat het de herinnering
brengt aan de Verrijzenis van Jezus,
het grootste mirakel dat de Heer
heeft gewrocht en daardoor het be
slissende bewijs voor de waarheid
van ons Geloof, en omdat het tege
lijk alle christenen doet verrijzen,
van de dood van de zonde naar het
leven van de genade, indien het no
dig was, en anders van een minder
vurig tot een beter godsdienstig leven.
Pasen, dat is de geestelijke lente:
overal, in de harten en de gemoede
ren, nieuw fris leven. Maar lente is
er niet voor zichzelf; lente, dat is
maar belofte van zomer en vooral
van herfst. Wat zouden immers de
duizenden bloemen baten, als er geen
rijpe vruchten van kwamen Met
bloemen stilt ge uw honger niet! Dat
is dan ook de vermaning die ons door
onze Moeder de Kerk vandaag bij
monde van Sint Paulus wordt toe
geroepen: «Christus is verrezen van
daag, maar weet en bedenkt: na zijn
verrijzenis is Jezus nooit opnieuw
gestorven, en heeft de dood nooit
meer vat gehad op Hem! Het be
sluit spreekt de Kerk niet uit, om
dat het er zo duidelijk uit straalt
voor ieder die niet ziende blind is:
het moge ook zo zijn voor u, die ver
rezen zijt in dezen Paastijd! Het mo
ge waar zijn, dat ook op u de dood
van de ziel geen vat meer hebbe,
maar dat het nieuwe leven, dat gij
zijt gaan putten in de vergevende of
versterkende paasbiecht, en dat gij
zijt gaan voeden met de goddelijke
Kracht in de paascommunie, moge
in u nu bewaard blijven, spijt strijd
en bekoring, doorheen al de dagen
van uw leven.
Wij nemen die vermaning van de
Moeder van onze zielen aan, en wij
maken er een belofte, wat zeg ik 1
Een ernstig en duren eed van: ook in
mij blijft dit Pasen onaangetast en
ongeschonden, en 't nieuwe leven be
waar ik voor 't Eeuwig Leven!
PRIESTERBENOEMINGEN
Zijn Hoogw. Excellentie Mgr La-
miroy heeft benoemd tot pastoor te
Adinkerke, E. H. Vanden Berghe A.,
landbouwingenieur, leraar aan het
College te Nieuwpoort.
WWWVWtMWWMiUUWWVUVVI
Op Zaterdag 23 April e. k., te
20 urn-, gaat in de Stadsschouw
burg te leper de trekking door
van de zesde schijf 1949 van de
Koloniale Loterij. Dit zal opge
luisterd worden door een ge
mengd Schouwspel met mede
werking van Maurits Callaerts,
zanger en conferencier, Faule
Sevre, Tony Van der Heyden,
Marc en Joe, enz. Ook het or
kest van Fernand Loncin ver
leent zijn medewerking.
De ingang is vrij.
te zijn spijt uit dat Prinses van Réthy
en Prinses Josephine Charlotte af
wezig waren; maar hij zou ons Prins
Boudewijn voorstellen. De Koning
liet ons alleen en ging zelf de Prins
zoeken. Toen hij met Prins Boude
wijn het salon binnenkwam stelde
hij ons zijn zoon om de beurt voor
en als een goeie vader zegde hij:
Wat zegt U van mijn zoon, hij is
flink gegroeid, nietwaar! Inder
daad, Sire Hij doet goede stu
dies op het college te Geneve.
Prins Boudewijn sprak ons in per
fect Nederlands toe, vroeg in welke
secties we waren en nog enkele an
dere persoonlijke vragen. Daar de
Prinsessen afwezig waren nam Prins
Boudewijn in hun plaats de bloemen
aan, aangeboden door de HH. Gil
bert Soenen en Albert Sedeyn, van
wege de verbroedering der ontmij
ners, sectie West-Vlaanderen.
Hiermede was de receptie geëin
digd. De Koning en Prins Boudewijn
"begroeten ons, dankten nogmaals en
verwijderden zich. Het was 10,45 u.
Verheugd om de hartelijke ont
vangst werden wij door Hr Weemaes
na enkele foto's genomen te hebben,
buitengeleid, diep onder de indruk
van de eer die ons was te beurt ge
vallen.
Een Belgische luitenant, Philippe
Lippens, U.N.O,-waarnemer te Am
man, heeft in de woestijn van Judea
een grot ontdekt waarin hij tot dus
ver onbekend gebleven Hebreeuwse
bijbelteksten heeft gevonden. De grot
in kwestie bevindt zich op 12 Km. van
Jericho. De vondst bestond uit tal
rijke perkamenten en papyrus-frag
menten en blijkt van uiterst groot
belang te zijn. Deze handschriften
van de bijbel zouden 10 eeuwen ouder
zijn dan de oudste totnogtoe gekend.
ItMVtAMWWtnAfiAMftftMUIMWWfaM
Volksvertegenwoordiger Willot heeft
aan de minister van Openbaar On
derwijs op 15 Maart jl. volgende par.
lementaire vraag gesteld:
Wanneer in een klas van een offi
cieel atheneum al de leerlingen de
lessen volgen in de katholieke gods
dienst, mag dan aan die leerlingen de
toelating, die zij eenparig vragen,
om in hun klas een kruisbeeld, door
hen zelf betaald, op te hangen, ge
weigerd worden?
Minister Huysmans heeft op deze
vraag nog niet geantwoord.
neer wij in volle kiescampagne
zijn en wanneer al de aanstaan
de vroede vaderen van Parle
ment en Senaat aan al hun lief
hebbende kiezers een pensioen,
een auto en een villa zullen belo
ven.
Het wordt nog een gezellige tijd.
Pas.
Hij is een jongen uit deze Westhoek. Zijn
naam is Fielten. Hij was de vijlde thuis in
een bende van acht, op een ossenboerderijtje
van een schorte groot. En hij zou metselaar
worden. Zijn baas nam hem meê naar 'n en-
treprise ln Gent. En daar maakte hij ken
nis met een schoon kloek ^meiske, Jeannel
't Is de gang van de wereld. Hij zag Jeanne-
ke geren. Ze trouwden. Maar Fielten moest
beloven naar Gent te komen, en op het fa
briek te werken.
Gottekens, als ge snotverlie/d zijt, zoudt
ge V zelve 't vel laten afstropen.
Enfin, hij trouwde, kroop in een van die
donkere huisjes in de achterbuurt, ging zijn
uren werken op 't fabriek, floot en zong en
was in de zevende hemel met Jeanneke.
En toch kwam de tijd dat Fielten naar de
buiten verlangde. Zo'n krot van een huis,
drie dochtertjes hebben die met een bleke
snuit op elkaar gekropen zitten, en zelve uw
harte voelen kloppen van verlangen naar
een groene tak en een open hemel. Kom,
Zeanneke, we gaan eens optellen.
Ja, ze kwamen er. Top, dat ging.
Ze bouwden een proper landhuizeke, met
een streepje land er bij. Enfin, zoiets als in
het liedje van Een huis met een tuintje ge
huurd.
Fijn, mijne man. Na je fabriekwerk nog
een kipje en een konijntje kunnen kweken,
een peentje en een krop sala. Om hemels
gelukkig te zijn. Ja, zo gelukkig als in het
liedje voornoemd: a Dan voel ik mij ais eeii
koning zo rijk.
Een vierde kindje wordt verwacht. Al de
wijze verstanden van buurvrouwen en won
derdokters waren het erover eens: Fielten,
't zal een zone zijn.
Een zone, die groeit, en als vader wat ouder
wordt, een spa kan steken en een kotje tim
meren, Een zone, die met U achter 't land
loopt. Een zone, die...
Het was een dochterI
Fielten was 't hart in. Toen ze van de
doop thuiskwamen was hl] poereloere. En
dat was verdorie niet van puur kontente-
ment, zulle!
Maar Ons Here kan ook goed zijn voor de
vaders. Zie ne keer wat er gebeurde. Twee
jaar nadien komen ze Fielten een blauw
briefje afgeven een telegram van Jeanne
ke die weeral in 't moederhuis zat waar
op er te lezen stond: Fielten, 't is ne zeune!
Fielten in de hoogste hemel, dat moet ga
niet vragen!
Geluk en ongeluk, 't passeert al lijk een
wind. De jaren gaan er over. De bomen en
struiken in de tuin zijn groot en schoon ge
worden. De oudste dochters worden bakvis
sen en Bakkertje loopt naar school. Ik was
het vergeten te zeggen: het zoontje kon zo
aardig koeken bakken in de tuinaarde, toen
hij nog een dreumes was, dat ze hem Bak
kertje heetten.
Bakkertje loopt naar school, zeiden we. Hij
deed er zo'n goeie zaken, dat de schoolmees
ter eens tegen Fielten zei: Vriendschap, die
jongen van U zal het ver brengen. Hij re
kent en tekent als een ingenieur. Een pri-
mus. Uw Theophlcl wordt nog ministert
Sjongens, wat is het een geluk, en trots U
te kunnen verrekken en verslijten om zo'n
jongen later te zien
Later/..
Waar blijft uw Theophiel toch? komt
meester vragen. Dat is nu tien dagen, dat
hij niet meer te zien is op school.
Ziek, zucht Jeanneke, ziek, meester,
'k En wete niet hoe zeer. 't Is wreed om zien.
Al wat hij eet spuwt hij uit. De doktefi
schudt zijn hoofd.
En Fielten zit zijn hoofd te schudden. Hij
heeft rust nog duur. Zijn eten kropt in zijn
keel. Hij zit daar achter de tafel en moet
beet voor beet binnenduwen. Aan de over
kant van de tafel zit Bakkertje. Zijn ogen
zitten diep, en zijn neus staat scherp als|
een mes. Bakkertje, zijn zoon.
Hoe gaat het, jongen?
Goed vader!
Maar het gaat niet goed. Als Bakkertje in
zijn bed zit, vraagt vader:
Heeft hij zijn pillen geslikt, Zeanne?
Ja.
Zijn melk gedronken?
Ja, Fielten, ja...
En?
Och ja, ge weet het, alles weer uitge
spuwd.
De dokter komt met een specialist, een
van de beste uit Gent. Fielten moet zeshon
derd frank betalen, nieuwe medicijn, nieu
we dropjes in 't glas, nieuw diëet.
En ook nieuwe hoop in huis. Vruchteloze
hoop. Bakkertje gaat kennelijk de berg af.
Ge kunt het van zijn gezicht en van zijn
ajgemagerd lijf aflezen: een kindeke van de
dood. Fielten ziet het, voelt het, zit daai\
weer te knabbelen aan zijn brood, drinkt een
slok koffie, zet dan ineens alles neer op ta
fel. Zo met een bons en een vloek tussen de
tanden. En dan gaat hij buiten, slaat de deur
dicht. Dan is het ademloos stil in huis. En
ze horen een zacht, maar donker gezoem op
het achteruit. Fielten, die daar te huilen
staat als een jongen die een schop in zijn
gat kreeg. Fielten die snikt: Bakkertje, Bak
kertje toch. Bakkertje mijn zeune!
De dokter blijft vijf dagen weg.
Waarom zit ge zo lang weg? vraagt Fiel
ten een beetje hard.
De dokter doet teken naar Fielten!
Kom eens mee naar buiten.
Ge vraagt--waarom ik hier in vijf dagen
niet kwam? zegt de dokter.
Fielten knikt.
Zijt ge een vent, die de waarheid kunt
verdragen, de harde waarheid
Fielten knikt nog. Maar zijn ogen blinken
al.
Vriendschap, zegt de dokter, ik kan ut»
jongen maar weinig meer helpen, alleen nog
een beetje verlichten.
Da je wilt zeggen, dat Bakkertje...
En nu knikt de dokter droef.
En die specialist? zegt Fielten met angst
in zijn stem.
De dokter schudt neen.
En dat alle hope verloren is, dokter?
De dokter schudt weer neen. En dan zegt
hij:
Daar is nog éne specialist, die er wat
kan aan doen.
Hier in 't land, dokter?
Ja.
Waar?
De grote Specialist, Fiel. 'ft Wil zeggen
Q'?w Lieve Heer. Die lean meer dan al da-,
dokters samen. Vanavond zal ik met mijn
hinders bidden voor Bakkertje, 't Is de enige
uitkomst. Er is nog één kleine kans om te
genezen. En die kunnen we afbidden, Fiel.
Vanavond. Doe je mee, Fiel?
Fiel staat daar beduusd. Hij hoort eichzel-
ve traag ja zeggen.
En uw Pasen houden, Fiel.
Het 'antwoord kropt in zijn keel. Zijn Pa
sen houdenI Godhemelsedeugd. Dat heeft
hij al zolang niet meer gedaan. En Onze
Lieve HeerDat woord spreekt hij nooit
meer uit. Kunde gij zeggen hoe ge dat ver
leert? Geen tijd hebben om fatsoenlijk te
bidden, 's Zondags geren langa slapen. Lie
ver naar de duiven kijken dan naar de mis
gaan. Ga 'n hebt toch maar én» Zondag te
de week.
De duiven, de velokoers, d» hondenolub,
de voetbal, de cinema, de café...
De kerk vergeet ge licht. En als ge er een
voet in zet, komt het uit. Da kameraden
treiteren er U mee, net als met die Kajot-
ters, die hun kruiske maken vóór schafttijd.
Bidden, wat moet hij bidden? Waar? Er\
hangt -alleen een kruiske op het kamertje
van hun meisjes..,
Vanavond, zei de dokter. Voor Bakkertje.
De enige, de laatste hoop.
En op het koertje staat Fielten alleen. Ze
denken dat hij daar weer te treuren staat.
Onze Lieve Heer, voor Bakkertje.
Hij geraakt niet verder,
Des anderendaags komt de dokter opnieuw.
Fielten is thuis gtbleven van fabriek. De
dokter tast naar de pols van Bakkertje. Het
jongentje ligt daar als een lijk. Roerloos, le
venloos. Fielten staat weer buiten te wach
ten.
Dokter?
Flauw, Fielten. Bijt op uw tanden, »«nt.
Bakkertje moet berecht worden.
En terwijl hij dat zegt, lulden de Paae-
klofcken. De klokken die naar Rome vliegen,
zeggen de kinderen. Want het Is Witte Don
derdag. En zonder klop of klepel komt de
priester in 't wit naar Fieltens toe. Voor de
berechting. Hij ziet de gebuurvrouw die de
keerskens ontsteekt en hoort Bakkertje zeg
gen: Komt de pastoor al, Marie?
Fielten zou willen schreeuwen. Hij loopt
de tuin in, het hek uit, 't land in, en staat
met zware ogen naar de rookpluimen van de
fabrieken te kijken. Tot de pastoor weg ie.
En nu moeten we waken.
Ik zal het doen, Jeanne.
Hij doet het. En die nachten zijn zo lang,
Jeanne wil hem aflossen. Hij jaagt haar naar
bed terug.
Stil is het in Bakkertje's kamertje. En
triestig. In de hoek een dof lampje, en in
het bed het gewoel van Bakkertje, tot hij
weer stilvalt en een tukje slaapt. En dart
weer die stilte. En Fielten die daar alleen zit
met zijn gedachten... Het is morgen Pasen,
Fielten. Weet je nog hoe ze daags voordien
de beste kleren uitklopten, moeder, vader,
allemaal, en hoe ze opgepoetst als voor een
bruiloft, hun Pasen gingen houden. Heeft
het hun ongeluk bijgebracht? Neen, neen,
geluk1 Ze waren zo kontent, zo welgezind.
Moeder sloeg met een tinnen lepel op de
vingers als een zijn kruiske niet maakte aan
tafel. En vader die 's avonds in de hoek met
allen samen te bidden zat. En gij houdt uw
Pasen niet, Fielten, 't Is haast twintig jaar
geleden. Uw Pasen houden! zegt de dokter.
Voor Bakkertje.
En nog kunt ge geen besluit nemen. Laat
U dat toch niet wijs maken, vent, dat en
niets anders is dan dit arme slovende leven.
Uw gezond verstand kan dit niet aanvaarden.
Van waar komde gij, Fielten? Uit wiens han
den? En op dat kruiske daar, dat buurvrou-
we Marie op 't sohouwke liet staan... One
lieert De wereld keert de rug naar Hem.
Maar waar gaan we naartoeWaar gaat gij
naartoe, Fielten? Zijt toch geen stommerik,
geen grote onnozelaar. Ons Heer roept. Roept
U wakker langs dit kwijnende Bakkertje. Hij
roept! Hij komt! Hij biedt U een kans. Ge
luk of ongeluk! Kies, grijp! Grijp naar het
geluk, vent! Naar de rust, de vrede. Misschien
kan het Bakkertje helpen... Ha, gij dacht
zonder Hem, eonder Pasen en zonder kerk,
een hemel op aard» te 'scheppen. Bestaat
niet, mens! Zij die 't V willen wijs maken,
geloven 't zelve niet...
Zie, daar is de rust op 't kloeke gezicht
van uw vader. En uw moeder die glimla
chend te sterven lag...
En gij, Fielten?
En alzo een nacht lang. Alleen met al die
gedachten.
De klok slaat vijf. Paasmorgen. Jeanne ie
daar nog ne keer.
Kom nog een eindje in 't bed. Fielten?
Bakkertje slaapt.
Neen, ik, Jeanneke.
Wat zoekt gij?
Mijn beste schoenen, melske. En mijn.,,
maar dat gaat U niet aan.
Wat is dat nu?
Laat me gerust. Ik ga mijn Pasen hou
den.
Stilte. Ge hoort Bakkertje ademen. Een
schone morgen. Fris! En die sohone dage
raad. En die klok die luidt.
Uw Pasen houden. Dat is niet zo moeilijk.
Al hebt ge 't zelf in geen twintig jaar ge
daan.
Twintig jaar, zucht de pastoor in zijn
bleohtstoel, 't is lange geleden. Maar One
Here zal een schonoe dag aan U beleven,
Zo'n schapen zijn bijzonder welkom.
Een zware biecht, mijnheer pastoor.
Ja, mensen zijn sukkelaars. Maar als de
goe wille er is om te beteren, zal 't al juist»
zijn. Kom, we gaan een beetje helpen...
En ons Here die daarna in uw harte komt.
En Fielten, die bidt: Voor Bakkertje, One
Here, voor mijn jongen die daar zo ziek ligt.
Fielten is niet meer zo ongerust als hij
naar huis komt. Hij laat alles in de handen
van Ons Heer, Leven en dood, het is toch al
het Zijne.
Bakkertje blijft daar nog dagen hangen
tussen leven en sterven. Fielten gaat weer
naar zijn werk. Als 't verslecht moet ge een
van de meisjes Zenden met een velo, Jeanne.
Maar zo ver komt het niet. De Woensdag
avond komt Fielten thuis van zijn werk. De
dokter staat nevens Bakkertje.
Hoe is 't, dokter?
Hij is de gevaarlijke brug over, Theo
phiel.
Wat zegt gij, dokter?
Dat Bakkertje er door komt... Maar 't ie
hier zo bedompt. Zet toch eens het raam op
een kier.
Ze doen het. En door da kier komt muziek
uit buurmans radio. Bakkertje tast met zijn
handen naar zijn matras. Wil recht.
Wel jongen? vraagt Fielten.
Bakkertje kijkt naar vader.
Vader, zegt hij. Gij hebt het me eens
beloofd.
Wat?
Wanneer krijg ik mijn nieuwe trekor-
gel?
Geen antwoord. Fielten streelt het haar van
zijn jongen. Hij kijkt naar de dokterr
Merci, dokter! zegt hij.
En die muziek speelt voort.
1
R. BOSCHVOGELw
Brief uit Brussel.
D« polsslag van het politieks
leven versnelt en de thermometer
stijgt.
Na de jongste Ministerraad ft
het duidelijk geworden dat het
regeringsschip door een voltreffer
werd geraakt en langzaam aan
het zinken is. En de bemanning
verlaat stilaan de zinkende boot,
Er werden reeds datums be
sproken maar er werd nog niett
definitiefs gezegd. Alleen zou men.
naar verluidt, liever niet op ij
Juni ter stembus gaan... omdat
er die dag te veel processies uit
gaan, maar op 26 Juni. Vooraleer
het zover komt moet er in hei
parlement nog worden gestemd
over het vervroegd vrouwenstem
recht en de zetelaanpassing. De
Walen menen dat ze met beide
voorstellen beduveld worden er\
schijnen zinnens te zijn de be
spreking te-rekken en te sabote
ren door elk op hun beurt een do
delijk lange spreekbeurt te hou
den over beide aangelegenheden.
Van de andere kant heeft de Hr
Vermeylen reeds verklaard dat de
Kamer zonder onderbreking zal
zetelen om de bespreking van, en
de stemming over beide ontwer
pen in een enkele vergadering af
te handelen. Het zal er nog gaan
stuiven als de Walen, desondanks,
hun sabotage willen doorvoeren
Dan zydlen we in onze Kamer het
spelletje meemaken dat in de Ita
liaanse Kamer te bezien viel bi]
de bespreking van het Atlantisch
Pact.
Ook in andere kringen stijgt
de thermometer van het politieke
leven.
In de schoot van de verschillen
de politieke partijen houdt men
zich reeds druk bezig met de voor
bereiding van de kandidatenlijs
ten voor de Kamer en de Senaat.
Sommige vroede vaderen geven
de pijp voorgoed aan Maarten en
gaan een welverdiende rust tege
moet. Andere zullen zich voor de
eerste maal voor het kiezerskorps
aanbieden, zoals b.v. de huidige
Minister van Koloniën, de Heer
Wigny, die van Luik is maar zich
te Doornik voor de Senaat candi-
daat zou stellen.
Over het vuile zaakje waarin de
socialistische Volksvertegenwoor
diger en Wallingantenleider Gre-
goire was betrokken, werd verder,
geen nieuws vernomen. Hij is toch
nog tijdig uit den bak geraakt om
te horen dat hij opnieuw candi-
daat is voor de Kamer. Ook de
socialistische Burgemeester van
Molenbeek, de Hr Machtens, komt
opnieuw op de lijsten voor, on
danks het feit dat hij onlangs be
schuldigd werd betrokken te zijn
in een onzuivere geldzaak uit de
tijd van de Gutt-operatie. Een ge
luk dat die twee politiekers tot
de partij van Max Buset en Achiel
Van Acker behoren. Moesten ze
tot de C.V.P. behoord hebben, het
land zou niet groot genoeg ge
weest zijn om de schande te ho
ren verkondigen en de Kamer zon
niet lang geaarzeld hebben om de
onschendbaarheid op te heffen.
Maar wie tot de socialistische
congregatie behoort is vuurvast
en onbederfelijk. En wanneer er
een luchtje aan is dan zal de
automatische zelfwasserij van het
partijbureau van de P.S.B. hem
wel even opfrissen: geivassen en
gesteven voor een nieuw man
daat.
Over de scheurlijsten wordt
nogal veel in de wind gebazeld.
Als men de wensen van de So
cialisten voor de werkelijkheid
moest nemen dan zouden de af
zonderlijke lijsten bij de C.V.P.
als paddestoelen uit de grond
schieten. Zo'n vaart zal het ge
lukkig wel niet nemen.
Van Baron de Dorlodot mug
men natuurlijk wel een klqni
vertoning verwachten maar men
kan nog niet zeggen dat het een
machtsvertoning zal worden. De
man slaat waarlijk de bal mis
wanneer hij meent dat de ernsti
ge mensen uit onze Vlaamse ge
westen op hem gewacht hebben
om bij' de aanstaande, stemming
volkomen gelukkig te zijn.' De
Rexleider heeft in den tijd ook
gemeend dat zijne haring in
Vlaanderen zou braden en dat het
een fameuze haring zou zijn
maar 't was maar zo'n klein sar
dientje.
De Liberalen rieken al de mi
nisteriële portefeuilles.
Zij hebben altijd een scherpt
reuk gehad en soms een heel
klein beetje teveel verbeelding. Zi
beelden zij zich nu bijvoorbeeld
in dat de Liberalen in ons land
bij de eerstvolgende verkiezingen
een overweldigend succes tege
moet gaan omdat de conservatie
ve partij in Engeland enkele ze*
tels gewonnen heeft op de tra
vaïllisten. f,
Wij zullen maar kalm zijn ei
afwachten. En niet zo naïef all
de Belgische Socialisten die des-,
tijds ook meenden dat het soda*,
listisch broodje gebakken wo.S
omdat de travaillisten in Enge
land de zege behaalden. Dat
broodje begint nu aardig te
schimmelen maar daar zullen de
Belgische Socialisten liefst niet
teveel woorden, aan verspillen.
Een beetje zenuwachtig zijn zi]
weldie socialistische steunpilaren
van onze welvaart. Zodanig zelf)
dat zij al eens uit de toon vallen
en er het fatsoen bij verliezen, of.
zich gewoonweg belachelijk ma
ken.
Want men kan toch niet ern
stig blijven bij het socialistisch
verslag ovei het bezoek van Prin
ses Josephine-Charlotte. De ver
slaggever van de Peuple heeft
zich namelijk geërgerd over het
grote aantal geestelijken die zich
onder de menigte bevonden we'-
ke de Prinses begroette. En de
sukkelaar vindt er niets beters op
dan aan die eerwaarde heren de
raad te geven in de Goede Weel:
liever wat meer ingetogenheid in
acht te nemen. Zou die verslag
gever soms een reactionnairc so
cialist zijn die de vassiesermoc-
nen bijwoont en wijwater smok
kelt?
Dat de ministers van de vallen
de regering een beetje zenuwach
tig gaan doen kan men best be
grijpen. Ook voor hen is het een
sprong in het onbekende. Macr
daarom moeten ze toch nog niet
overdrijven zoals die C.V.P.-m'-
nister die onlangs verklaarde dot
de Hr Spaak in elk geval na de
verkiezingen Minister van Buiten
landse Zaken zou blijven.
Dat is natuurlijk niet onmoge
lijk maar nog zo zeker niet.
Daar zijn in de C.V.P. toch ook
nog wat knappe koppen die even
min als de Hr Spaak een slecht
figuur zouden slaan als MinisW
van Buitenlandse Zaken. Mt"
denlce slechts aan de Heer WW
Zeeland.
Maar ja, als de thermometer,
van het politieke leven naar oifl*
hoog gaat zegt men soms dingen
die men niet nader overwogen
heeft. Dat zal in de komende da'
gen zeker niet verbeteren wan'
(ZI* vervolg onderaan vorig* kolouii
