nstaande Verkiezingen
Liefde en heimwee zingen in zijn peinst
Eerste MinisterSpaak antwoordt
aan Koning Leopold
3een simmen
aan parade-
politiekers
DE KONINGSKWESTIE
i
Regering drukt spijt uit over aanvallen tegen
de Koning - Blaam voor Linkse Pers
fMMUvmwwuvwMaiwmhsiR'
DiksmuiOe
3fr. Cbopin
HuSdedagZ.E.H.Deken
O. Vanden Abeele
HET MARSHALL-PLAN
- Zaterdag 18 Juni 1949. Blz. 2. »i wn—
HET WEKELIJKS NIEUWS
DE MADONA «-PROCESSIE TE RIJSEL
We staan nog amper tien dagea
voor de verkiezingen waarvan ieder
een zegt dat ze buitengewoon belang
rijk zijn en ge zoudt waaj'empel niet
zeggen dat de partijen het bijzonder
ernstig opnemen. Van een verkie
zingscampagne kunnen wij bijna niet
spreken, zo kalm verloopt de verkie
zingsstrijd., Links en rechts zien wij
al eens een plakbrief maar het papier
en de drukkosten moeten blijkbaar
heel wat duurder uitvallen dan dit
bij de voorgaande verkiezingen het
geval was want het grote plakwerk
en de plakbrievenseries van in 1948
vinden we niet weer.
Misschien zijn de politieke partijen
wat zuiniger geworden bij het voeren
van hun propaganda. Zij denken
waarschijnlijk dat het toch allemaal
boter aan de galg Is in een land waar
de mening van de kiezer veeleer ge
oriënteerd wordt door de dagelijkse
lezing van de krant. De kiezer weet
wel voor welke partij hij zal stemmen
en zijn keuze wordt niet bepaald
door het aantal meetings of kiesma-
nifesten dat een partij hem opdient.
Daarom denken de leiders van de
politieke partijen dat het beter is niet
te veel geld te verspelen aan kies-
propagapda waardoor per slot van
rekening geen massale stemmenaan-
winst kan worden bereikt.
Het is mogelijk dat wij, alleen' in
de dagen die de verkiezingen onmid
dellijk voorafgaan, wat meer zwier
en ijver zullen zien ten toon spreiden
in de kiespropaganda. Dat zal dan
een soort algemene herhaling en kor
te samenvatting zijn van de voor
naamste partijprogramma's... dia
niet zo duur valt en meer effect sor
teert bij de vergeetachtige kiezer.
Geen enkele partij schijnt zich veel
te bekommeren over de raag wat
het vrouwenstemrecht ons zal oren-
gen. Alle partijen, die in het parle
ment zo roerend eensgezind waren
om dit goed te keuren, zien deze
nieuwe «beproeving», met de gela
tenheid waarmee men een onafwend
baar noodlot afwacht tegemoet. Te
recht menen zij dat ook de vrouwen
wel weten wat zij bij de kiezingen
moeten doen.
Misschien is het voorzichtigheid
en probeert men de vrouwen liever
geen politiek programma aan te
praten uit schrik dat ze, uit geest
van tegenspraak, voor de tegenstan
der stemmen.
Alleen de socialisten hebben nog
wat veel illusies wanneer zij denken,
in een vloek en een 'zucht, met enke
le gemotoriseerde verkiezingstournees;
at de Belgische vrouwen tot het za
ligmakend socialisme te kunnen be
keren van Buset, Missiaen, Van den
Eynde en andere mannen van dit slag.
Van de communisten hebben» we
nog maar bitter weinig gehoord. Wij
geloven eerlijk dat zij zich koest hou
den, zo koest mogelijk om zo weinig
mogelijk bibbergeld te moeten be
talen op 26 Juni. Zij zullen nu ook
al wel weten dat de verkiezingen hen
een fameuze afstraffing zullen geven
die ze ruimschoots verdiend hebben.
Wat de C.V.P. betreft gaat iedereen
akkoord om te erkennen dat haar
posities voor de komende kiesstrijd
bijzonder gunstig zijn. Door de ver
ruiming van haar lijsten heeft zij
voorzeker in Vlaanderen heel wat
misnoegden, weifelaars en wanke
laars in hare rangen gebracht. Het
aantal blanco-stemmen dat bij de
vorige verkiezingen vrij grote ver
houdingen aannam in sommige be
langrijke centra, was een waar
schuwing die ter harte genomen
werd. Wij kunnen gerust zeggen dat
deze verloren stemmen grotendeels
uitgebracht werden door mensen die
rechts gericht waren maar hun ver
trouwen niet konden schenken aan
de C.V.P.
Dit is nu niet meer het geval.
Wij kunnen nu als goed vlaming
ook stemmen voor de C.V.P. en wij
zijn blij dit te kunnen doen. Wan
neer wij zien dat de Brusselse C.V.P.-
lijst een kandidaat voordraagt die
van de vervlaamsing der Gentse ho
geschool eenmaal gezegd heeft dat
het een misdaad tegen de geesi was,
dan stemmen wij niet voor deze ove
rigens zeer verdienstelijke politieker
maar... naast deze kandidaat hebben
wij er nu andere op de C.V.P.-lijst:
goede Vlamingen waaraan we graag
onze stem, schenken.
Zo zullen vele mensen redeneren
wier stem. in 1946 verloren ging. om
dat zij geen kandidaat vondetf die
hen voldqening schonk. Dit is nu
niet het geval en wij hopen dat de
C.V.P. hiervan de vruchten zal pluk
ken.
Misschien zijn er nog naïevelingen
die menen dat er buiten het kader
van de C-.V.P. meer te bereiken valt,
Maar hun aantal zal zeker niet bij
zonder groot zijn. Wanneer zij lisver
voor een persoon stemmen dan voor
een programma dan hebbsn zij die
gelegenheid om deze geste chiméri-
que te stellen.
Maar niemand zal daar baat bij
hebben.
Wanneer de C.V.P,, de grootste par
tij van ons land in de Kamers rog
in de minderheid gesteld wordt door
de coalitie van de linkse partijen dan
moet men waarlijk niet denken uat
een alleenstaande zonderling of cos-
mocraat het halen kan tegen de hele
hoge vergadering.
Wie zijn steun schenkt aan para-
depolitiekers laat zijn stem verloren
gaan voor de C.V.P. en verzwakt de
partij. Buiten een grote partij is mets
te bereiken. Daarom moeten wij haar
eensgezind, zo groot mogelijk maken,
groter dan de linkse coalitie, tot de
grootste concentratie van Vlaamse
katholieken.
Daarbuiten is geen concentratie.
Geen stemmen aan paradepolitie-
kers. PAS.
DE LIBERALEN EN DE
KONINGSKWESTIE
Eeveii-sns te Brussel op een mee-
Zijn lijkdienst had plaats, in aanwe
zigheid van 4.000 personen in de Made
leine te Parijs. Hij Wf$rd begraven op
Père Lachaisenaast Bellini en de
Poolse grond uit de zilveren doos werd
over zijn kist uitgestort. Zijn hart werd
in een gouden urne naar Warschau over
gebracht.
De muziek van Ohopin grenst door
haar uiterste verfijning, gratie en sier
lijkheid, aan verwijfdheid en ziekelijk
heid. Zijn genie was wondergroot wan
neer de Fransman in hem de boventoon
voert. Maai- zij neemt nog een hoger
vlucht, wanneer de Pool in hem zijn
hartstocht den vrijen teugel laat. Dan
schrijft hij muziek die onovertroffen is
in haar geweldig vuur, haar kracht en
zelf haar wildheid. Want al doorkruisten
zoveel vrouwenfiguren zijn korten levens
loop en al was haar invloed en vooral
deze van George Sand van zoveel bete
kenis, toch was de liefde niet de grote
inspiratiebron lijk het algemeen wordt
geloofd. Chopin's grote hartstocht ging
wel degelijk naar zijn vaderland uit. Het
zingen, het vedelen en dansen van Poolse
boeren, evenals de echo van de zware
rampen die zijn Polen troffen, alles wat
zijn verre land betrof, leeft op In zijn
muziek, overglansd met de mysterieuse
schoonheid van een romantisch heimwee.
Als componist voor de piano, staat Cho-
pin vooraan, te midden van de grootsten
die nieuws brachten. Hij had de bizon
dere gave muziek te schrijven die zowel
aan de toetsenreeks als aan de tien vin
geren volkomen was aangepast. De ruw
heid van menig pianist-componist ont
brak hein helemaal: hij bracht een bui
tengewone verfijning van piano-muziek
en in het piano-spel, en heeft ons ge
schonken de teerste, als kant zo fijne
kunstwerken.
Chopin ging heen, een eeuw geleden-
Maar zijn muziek blijft. En de film La
Chanson des Souvenirheeft veel ge
daan om hem alhier nader bekend te
maken.
Mocht gij echter veel naar hem luis
teren, nu vooral in dit Chopins-jaar, nu
er overal Chopin-concerten worden gege
ven.
In October 1849 blies Frédéric-Frangois
Chopin te Parijs zijn laatsten adem uit.
Hij was 39 jaar oud. Aan zijn sterfbed
stonden geschaard zijn zuster Louise, die
hij in allerijl had laten komen, prinses
Czartoryska, een zijn meest begaafde leer
lingen, en de gravin Potocha die de ster
vende, volgens zijn wens, een aria van
de door hem zo vereerden Bellini moest
voorzingen.
Met weinig figuren uit de muziekge
schiedenis werd zo gedweept als met die
van Chopin. Alles in en rondom hem
verhoogde de bizondere bekoring die deze
romanticus bij uitnemendheid uitstraal
de. Hij was verfijnd als een prins, leefde
in ballingschap en toch in een schitte
rend milieu van aristocraten en artisten;
hij hield van luxe en kleedde zich met
een ongeëvenaarde elegantie. Door de
vrouwen verafgood, door vooraanstaande
mannen verwend leed hij evenwel aan
een slepende ziekte die hem zo vroeg
tijdig ten grave leidde.
Al deze omstandigheden maJken zijn
verschijning en zijn biographie hoogst
interessant.
Van afkomst was Chopin half Pools
naar zijn moeder, half Frans naar zijn
vader. Daarbij bracht hij de ene helft
van zijn leven door te Warschau (hoofd
stad van Polen) en de andere helft te
Parijs.
Hi; werd geboren in de omgeving van
Warschau uit een uiterst gelukkig huwe
lijk. Zijn moeder speelde volmaakt plano.
Hij was de enige zoon en de tweede van
de zes kinderen. Het feit dat hij vijf
zusjes had schijnt niet zonder mvloed te
zijn gebleven op de vorming van zijn
karakter, dat altijd gevoelig en teer,
meer vrouwelijk dan mannelijk is geble
ven. Ook al zijn zusters hadden, als hun
vader, bizondere verstandelijke litteraire
en artistieke gaven. Gemeenschappelijk
musiceren was een van de sterkste ban
den in dit gelukkig gezin. Al heel vroeg
bleek de jonge Frédéric een grote muzi
kale aanleg te hebben: als jongen van
vijf jaar sloop hij eens midden in den
nacht naai- beneden en ging tot verba
zing van zijn ouders op de piano ver
schillende stukken spelen die hij van zijn
moeder gehoord had. Hij kreeg toen een
tijdje pianoles van zijn oudste zuster
1840 1940
VERVOLG
Twee duizend schoolkinderen hou
den een reusachtig zangfeest.
De taèrijke groep B.J.B.-ruiters
opmen de stoet.
Negen muzieken nemen er aan deel.
Alle jeugdverenigingen stappen me
de op.
's Namiddags:
Tc 2.30 u.: Vorming van de stoet
in de Lindekens.
De. verschillende muziekmaatschap
pijen, schoolgroepen, jeugdverenigin
gen zullen zich, schikken volgens de
richtlijnen die zij ofwel enkele dagen
vooraf, ofwel nog ter plaatse van de
ordecommissarissen zullen ontvangen
betreffende hun plaats in de stoet
en betreffende de beurten om te
spelen.
Te 3 ure: Optocht langs de West-
straat, Markt, Statiestraat, Bortier-
laan, Maria Doolaeghestraat, Eesen-
straat, terug naar de Markt.
Z. E. H. Deken zal samen met de
ZZ. EE. HH. Pastoors en de HH.
Burgemeesters de stoet in ogen-
s -.houw nemen op de eretribune op
de Markt.
Te 3.30 ure: HULDEBETOGING
en REUZEZANGFEEST op de Grote
Markt. De liederen woiden uitge
voerd door de schoolkinderen en de
Jeugdverenigingen. Daartussenin kor
te toespraken door:
Z. E. H. Kan. V. Laridon, namens
de Priesters van de Dekenij;
Dhr Burgemeester M. Vandenbus-
sche van Klerken, namens de bevol
king van de Dekenij;
Dhr Burgemeester E. Missiaen van
Diksmuide, namens de bevolking van
de Stad.
Te 5 ure: GROOT OPENLUCHT
TONEEL: «KONING VAN SMAR
TEN».
pelde hem door, buiten zijn medeweten,
affiches te laten aanplakken die over twee
dagen een concert van hem aankondig
den. Het werd een ongehoord succes, die
zijn stemming deed omslaan. Opgetogen
schreef hij zijn ouders hoe minzaam hij
door Beethoven's vriend, Vorst Lichnow-
sky, werd ontvangen en schreef verder:
Dit is mijn entrée in de grote wereld.
Terug in het vaderland verloor hij weer
zijn opgewektheid door allerlei tegenwer
king en leed meer dan ooit door Con
stance die met hem speèlde.
In 1830 verliet hij weer Warschau, aar
zelend: «Ik heb een voorgevoel dat, als
Ik eenmaal Warschau verlaat, ik er nim
mer zal terugkeren.Dat voorgevoel is
juist gebleken. Bij zijn heengaan nam
hij een zilveren doos mee, gevuld met
Poolse aarde. Het was de enige Poolse
aarde waarmee hij voortaan in aanra
king zou komen. Chopin werd vergezeld
van een vriend, en de stad die zij voor
him eerste langer verblijf kozen was We
nen. Een paar dagen na hun aankomst
vernamen zij uit Warschau dat de revo
lutie was uitgebroken. Zijn vriend keer
de dadelijk terug om mee te doen en hij,
ofschoon nog niet ziek, maar zeer teer
van gestel, bleef treurend achter. Als
Russisch onderdaan moest hij zijn pas
verlengen, wat hij uit haat tegen de on
derdrukkers naliet, hij werd hierdoor een
banneling. Wanneer te Wenen de pest
uitbrak, verliet hij deze anti-Poolse stad
en trok via Salsburg en Munchen naar
Stuttgart, waar hij de Inname van War
schau vernam. Uit zijn dagboek blijkt
dat hij zijn verstand dreigde te verliezen.
De onzekerheid over het lot van zijn
ouders, naastbestaanden en vrienden maak
te hem radeloos. In deze stemming schreef
hij zijn Revolutie-Etude en verscheidene
andere stukken. T'einden raad reisde hij
naar Parijs, dat zijn tweede vaderland
zou worden. Daar werd hij opgenomen
f
in de hoogste kringen, ging er om met
gezanten, vorsten, ministers. Hij ontving
er de vriendschap en achting van heel
wat kunstenaars, die hem hun composi
ties opdroegen. Hij kwam er in aanra
king met den beroemden pianist Kalk-
brenner, die vol bewondering was voor
zijn betoverenden aanslag en vol geest
drift over de egaliteit van zijn werk. On
der zijn vrienden telde hij Liszt, Men
delssohn, Berlioz, Hiller, die hem trouw
bleef tot aan zijn dood; Bellini vereerde
hij zo, dat hij naast hem 'begraven wilde
worden. Kort na Chopin's aankomst te
Parijs trouwde Constance Gladkowska, zij
maakte in zijn hart plaats voor een an
dere gevaarlijke vrouw: gravin Delfina
Potocka. Zij was de enige vrouw die
Chopin's liefde oprecht beantwoord heeft;
kort was hun verhouding. Vlak na dit
avontuur verloofde hij zich met Maria
Wodzinska, die plotseling trouwde met
den zoon van Chopin's peetoom. Daarna
kwam hij, door Liszt, in betrekking met
George Sand. De vriendschap, die toen
ontstond, duurde tien jaren. Zij was voor
hem een ware vriendin, al leed hij onder
haar avonturen met anderen. Geduldig
verdroeg zij zijn prikkelbaar humeur. In
1838 woonde zij met Chopin, terwille van
zijn gezondheid, op Mallorca ook om
dat haar zoon longziek was. Hier vol
tooide Chopin de Preludes opus 28 en
enige andere werken. Maar hier werd
zijn gezondheid nog slechter. Hij herstel
de weer op het landgoed Nohant van
George Sand. Door deze vriendschap wer
den de jaren 1839-'45 het hoogtepunt van
zijn scheppend vermogen. Doch plotseling
kwam ook de breuk. Slechts vier jaar
heeft Chopin dit overleefd. Totaal ver
zwakt maakte hij nog een tournee door
Engeland. Enige maanden verbleef hij
nog in Schotland. Doch het klimaat
dwong hem naar Frankrijk terug te gaan
waar hij in armoe stierf.
Louise en schoot zo vlug op, dat er wel
dra een beroepsmusicus bij te pas moest
komen. Dit was Albert Zywny, een voor
treffelijk paedagoog en kunstenaar, groot
vereerder van Bach. Leraar en leerling
waren even bescheiden: jaren later ver
klaarde Chopin nog: Bij Zywny moet
zelfs de grootste ezel iets lerenen
Zywny zelf beweerde na twee jaar zijn
leerling niets nieuws meer te kunnen bij
brengen. Met de pianotechniek had Cho
pin nochtans moeite. Hij trachtte zelfs
zijn onontwikkeld en vierden vinger te
forceren door houten wiggen tussen zijn
vingers te klemmen. Chopin kon toen
reeds buitengwoon improviseren en spoe
dig ook componeren. Zijn vader was ech
ter zo verstandig en onbaatzuchtig zijn
teren jongen niet als wonderkind te ex
ploiteren en zond hem naar een pensio
naat om er op te groeien tussen de jon
gens van zijn leeftijd.
Zestien jaar oud deed hij eindexamen
gymnasium en wijdde zich toen geheel
aan de muziek. Niemand kon echter ver
hinderen dat hij veel te hard werkte,
waardoor zijn karakter ln die studieja
ren geheel veranderde: de bescheiden,
vrolijke jongen, die hij tot zijn 18» jaar
was, werd prikkelbaar en melancoliek.
Hiertoe droeg ook bij zijn ongelukkige
liefde voor de operazangeres Constance
Gladkowska, die door haar gecoquetteer
met hem en een paar Russische officieren
hem veel leed toebracht. In dien tijd
hoorde hij Paganini, die een geweldigen
indruk op hem maakte. Wat Paganini
deed voor de vioollitteratuur dat deed
hij voor de pianomuziek: het uitdruk
kingsvermogen vergroten. Weldra verliet
hij Warschau, die hem te klein werd, om
naar Wenen te reizen. Het leven ln de
vreemde bleek hem zo koud en hij hun
kerde naar zijn vaderland, naar al het
heerlijke dat hij ginds niet had gewaar
deerd. Maar een studiegenoot overrom-
BELGIE, BEST GEVOED EN
GEKLEED LAND VAN EUROPA
In verband met de kredieten voor
het Marshall-plan heeft het Waak
hond-comité van net Amerikaanse
Congres voorgesteld de voorzien en
aangevraagde kredieten te vermin
deren voor West-Europa.
Ook heeft het aangedrongen op de
omwisselbaarheid der verschillende
munten.
Het Comité stelt voor de invoer van
voedingswaren te verminderen voor
Groot-Brittan je, ook de grondstof-
feninvoei voor dit land, verder een
vermindering met 13.400.000 dollar
van de Industriële invoer ln België
en Luxemburg. De verminderingen
voorzien voor Frankrijk en Ierland
zijn veel kleiner.
Voorhoudend dat gezien een stag
natie bestaat in de Europese textiel
industrie, bijzonderlijk in België, be
sluit het i erslag vaii het comité hier
over als volgt:
De inwoners van België zijn beter
gevoed en beter gekleed dan die van
om het even welk ander Europees
land. België heeft geen aanvullend»
invoer van wol noch katoen meer no
dig voor zijn binnenlandse behoeften
en als zijn buitenlandse markten ork
verzadigd zijn, dan heeft dit land dl
in het E.CA.-program voorziene dol
lars niet nodig,