nstaande Verkiezingen Liefde en heimwee zingen in zijn peinst Eerste MinisterSpaak antwoordt aan Koning Leopold 3een simmen aan parade- politiekers DE KONINGSKWESTIE i Regering drukt spijt uit over aanvallen tegen de Koning - Blaam voor Linkse Pers fMMUvmwwuvwMaiwmhsiR' DiksmuiOe 3fr. Cbopin HuSdedagZ.E.H.Deken O. Vanden Abeele HET MARSHALL-PLAN - Zaterdag 18 Juni 1949. Blz. 2. »i wn— HET WEKELIJKS NIEUWS DE MADONA «-PROCESSIE TE RIJSEL We staan nog amper tien dagea voor de verkiezingen waarvan ieder een zegt dat ze buitengewoon belang rijk zijn en ge zoudt waaj'empel niet zeggen dat de partijen het bijzonder ernstig opnemen. Van een verkie zingscampagne kunnen wij bijna niet spreken, zo kalm verloopt de verkie zingsstrijd., Links en rechts zien wij al eens een plakbrief maar het papier en de drukkosten moeten blijkbaar heel wat duurder uitvallen dan dit bij de voorgaande verkiezingen het geval was want het grote plakwerk en de plakbrievenseries van in 1948 vinden we niet weer. Misschien zijn de politieke partijen wat zuiniger geworden bij het voeren van hun propaganda. Zij denken waarschijnlijk dat het toch allemaal boter aan de galg Is in een land waar de mening van de kiezer veeleer ge oriënteerd wordt door de dagelijkse lezing van de krant. De kiezer weet wel voor welke partij hij zal stemmen en zijn keuze wordt niet bepaald door het aantal meetings of kiesma- nifesten dat een partij hem opdient. Daarom denken de leiders van de politieke partijen dat het beter is niet te veel geld te verspelen aan kies- propagapda waardoor per slot van rekening geen massale stemmenaan- winst kan worden bereikt. Het is mogelijk dat wij, alleen' in de dagen die de verkiezingen onmid dellijk voorafgaan, wat meer zwier en ijver zullen zien ten toon spreiden in de kiespropaganda. Dat zal dan een soort algemene herhaling en kor te samenvatting zijn van de voor naamste partijprogramma's... dia niet zo duur valt en meer effect sor teert bij de vergeetachtige kiezer. Geen enkele partij schijnt zich veel te bekommeren over de raag wat het vrouwenstemrecht ons zal oren- gen. Alle partijen, die in het parle ment zo roerend eensgezind waren om dit goed te keuren, zien deze nieuwe «beproeving», met de gela tenheid waarmee men een onafwend baar noodlot afwacht tegemoet. Te recht menen zij dat ook de vrouwen wel weten wat zij bij de kiezingen moeten doen. Misschien is het voorzichtigheid en probeert men de vrouwen liever geen politiek programma aan te praten uit schrik dat ze, uit geest van tegenspraak, voor de tegenstan der stemmen. Alleen de socialisten hebben nog wat veel illusies wanneer zij denken, in een vloek en een 'zucht, met enke le gemotoriseerde verkiezingstournees; at de Belgische vrouwen tot het za ligmakend socialisme te kunnen be keren van Buset, Missiaen, Van den Eynde en andere mannen van dit slag. Van de communisten hebben» we nog maar bitter weinig gehoord. Wij geloven eerlijk dat zij zich koest hou den, zo koest mogelijk om zo weinig mogelijk bibbergeld te moeten be talen op 26 Juni. Zij zullen nu ook al wel weten dat de verkiezingen hen een fameuze afstraffing zullen geven die ze ruimschoots verdiend hebben. Wat de C.V.P. betreft gaat iedereen akkoord om te erkennen dat haar posities voor de komende kiesstrijd bijzonder gunstig zijn. Door de ver ruiming van haar lijsten heeft zij voorzeker in Vlaanderen heel wat misnoegden, weifelaars en wanke laars in hare rangen gebracht. Het aantal blanco-stemmen dat bij de vorige verkiezingen vrij grote ver houdingen aannam in sommige be langrijke centra, was een waar schuwing die ter harte genomen werd. Wij kunnen gerust zeggen dat deze verloren stemmen grotendeels uitgebracht werden door mensen die rechts gericht waren maar hun ver trouwen niet konden schenken aan de C.V.P. Dit is nu niet meer het geval. Wij kunnen nu als goed vlaming ook stemmen voor de C.V.P. en wij zijn blij dit te kunnen doen. Wan neer wij zien dat de Brusselse C.V.P.- lijst een kandidaat voordraagt die van de vervlaamsing der Gentse ho geschool eenmaal gezegd heeft dat het een misdaad tegen de geesi was, dan stemmen wij niet voor deze ove rigens zeer verdienstelijke politieker maar... naast deze kandidaat hebben wij er nu andere op de C.V.P.-lijst: goede Vlamingen waaraan we graag onze stem, schenken. Zo zullen vele mensen redeneren wier stem. in 1946 verloren ging. om dat zij geen kandidaat vondetf die hen voldqening schonk. Dit is nu niet het geval en wij hopen dat de C.V.P. hiervan de vruchten zal pluk ken. Misschien zijn er nog naïevelingen die menen dat er buiten het kader van de C-.V.P. meer te bereiken valt, Maar hun aantal zal zeker niet bij zonder groot zijn. Wanneer zij lisver voor een persoon stemmen dan voor een programma dan hebbsn zij die gelegenheid om deze geste chiméri- que te stellen. Maar niemand zal daar baat bij hebben. Wanneer de C.V.P,, de grootste par tij van ons land in de Kamers rog in de minderheid gesteld wordt door de coalitie van de linkse partijen dan moet men waarlijk niet denken uat een alleenstaande zonderling of cos- mocraat het halen kan tegen de hele hoge vergadering. Wie zijn steun schenkt aan para- depolitiekers laat zijn stem verloren gaan voor de C.V.P. en verzwakt de partij. Buiten een grote partij is mets te bereiken. Daarom moeten wij haar eensgezind, zo groot mogelijk maken, groter dan de linkse coalitie, tot de grootste concentratie van Vlaamse katholieken. Daarbuiten is geen concentratie. Geen stemmen aan paradepolitie- kers. PAS. DE LIBERALEN EN DE KONINGSKWESTIE Eeveii-sns te Brussel op een mee- Zijn lijkdienst had plaats, in aanwe zigheid van 4.000 personen in de Made leine te Parijs. Hij Wf$rd begraven op Père Lachaisenaast Bellini en de Poolse grond uit de zilveren doos werd over zijn kist uitgestort. Zijn hart werd in een gouden urne naar Warschau over gebracht. De muziek van Ohopin grenst door haar uiterste verfijning, gratie en sier lijkheid, aan verwijfdheid en ziekelijk heid. Zijn genie was wondergroot wan neer de Fransman in hem de boventoon voert. Maai- zij neemt nog een hoger vlucht, wanneer de Pool in hem zijn hartstocht den vrijen teugel laat. Dan schrijft hij muziek die onovertroffen is in haar geweldig vuur, haar kracht en zelf haar wildheid. Want al doorkruisten zoveel vrouwenfiguren zijn korten levens loop en al was haar invloed en vooral deze van George Sand van zoveel bete kenis, toch was de liefde niet de grote inspiratiebron lijk het algemeen wordt geloofd. Chopin's grote hartstocht ging wel degelijk naar zijn vaderland uit. Het zingen, het vedelen en dansen van Poolse boeren, evenals de echo van de zware rampen die zijn Polen troffen, alles wat zijn verre land betrof, leeft op In zijn muziek, overglansd met de mysterieuse schoonheid van een romantisch heimwee. Als componist voor de piano, staat Cho- pin vooraan, te midden van de grootsten die nieuws brachten. Hij had de bizon dere gave muziek te schrijven die zowel aan de toetsenreeks als aan de tien vin geren volkomen was aangepast. De ruw heid van menig pianist-componist ont brak hein helemaal: hij bracht een bui tengewone verfijning van piano-muziek en in het piano-spel, en heeft ons ge schonken de teerste, als kant zo fijne kunstwerken. Chopin ging heen, een eeuw geleden- Maar zijn muziek blijft. En de film La Chanson des Souvenirheeft veel ge daan om hem alhier nader bekend te maken. Mocht gij echter veel naar hem luis teren, nu vooral in dit Chopins-jaar, nu er overal Chopin-concerten worden gege ven. In October 1849 blies Frédéric-Frangois Chopin te Parijs zijn laatsten adem uit. Hij was 39 jaar oud. Aan zijn sterfbed stonden geschaard zijn zuster Louise, die hij in allerijl had laten komen, prinses Czartoryska, een zijn meest begaafde leer lingen, en de gravin Potocha die de ster vende, volgens zijn wens, een aria van de door hem zo vereerden Bellini moest voorzingen. Met weinig figuren uit de muziekge schiedenis werd zo gedweept als met die van Chopin. Alles in en rondom hem verhoogde de bizondere bekoring die deze romanticus bij uitnemendheid uitstraal de. Hij was verfijnd als een prins, leefde in ballingschap en toch in een schitte rend milieu van aristocraten en artisten; hij hield van luxe en kleedde zich met een ongeëvenaarde elegantie. Door de vrouwen verafgood, door vooraanstaande mannen verwend leed hij evenwel aan een slepende ziekte die hem zo vroeg tijdig ten grave leidde. Al deze omstandigheden maJken zijn verschijning en zijn biographie hoogst interessant. Van afkomst was Chopin half Pools naar zijn moeder, half Frans naar zijn vader. Daarbij bracht hij de ene helft van zijn leven door te Warschau (hoofd stad van Polen) en de andere helft te Parijs. Hi; werd geboren in de omgeving van Warschau uit een uiterst gelukkig huwe lijk. Zijn moeder speelde volmaakt plano. Hij was de enige zoon en de tweede van de zes kinderen. Het feit dat hij vijf zusjes had schijnt niet zonder mvloed te zijn gebleven op de vorming van zijn karakter, dat altijd gevoelig en teer, meer vrouwelijk dan mannelijk is geble ven. Ook al zijn zusters hadden, als hun vader, bizondere verstandelijke litteraire en artistieke gaven. Gemeenschappelijk musiceren was een van de sterkste ban den in dit gelukkig gezin. Al heel vroeg bleek de jonge Frédéric een grote muzi kale aanleg te hebben: als jongen van vijf jaar sloop hij eens midden in den nacht naai- beneden en ging tot verba zing van zijn ouders op de piano ver schillende stukken spelen die hij van zijn moeder gehoord had. Hij kreeg toen een tijdje pianoles van zijn oudste zuster 1840 1940 VERVOLG Twee duizend schoolkinderen hou den een reusachtig zangfeest. De taèrijke groep B.J.B.-ruiters opmen de stoet. Negen muzieken nemen er aan deel. Alle jeugdverenigingen stappen me de op. 's Namiddags: Tc 2.30 u.: Vorming van de stoet in de Lindekens. De. verschillende muziekmaatschap pijen, schoolgroepen, jeugdverenigin gen zullen zich, schikken volgens de richtlijnen die zij ofwel enkele dagen vooraf, ofwel nog ter plaatse van de ordecommissarissen zullen ontvangen betreffende hun plaats in de stoet en betreffende de beurten om te spelen. Te 3 ure: Optocht langs de West- straat, Markt, Statiestraat, Bortier- laan, Maria Doolaeghestraat, Eesen- straat, terug naar de Markt. Z. E. H. Deken zal samen met de ZZ. EE. HH. Pastoors en de HH. Burgemeesters de stoet in ogen- s -.houw nemen op de eretribune op de Markt. Te 3.30 ure: HULDEBETOGING en REUZEZANGFEEST op de Grote Markt. De liederen woiden uitge voerd door de schoolkinderen en de Jeugdverenigingen. Daartussenin kor te toespraken door: Z. E. H. Kan. V. Laridon, namens de Priesters van de Dekenij; Dhr Burgemeester M. Vandenbus- sche van Klerken, namens de bevol king van de Dekenij; Dhr Burgemeester E. Missiaen van Diksmuide, namens de bevolking van de Stad. Te 5 ure: GROOT OPENLUCHT TONEEL: «KONING VAN SMAR TEN». pelde hem door, buiten zijn medeweten, affiches te laten aanplakken die over twee dagen een concert van hem aankondig den. Het werd een ongehoord succes, die zijn stemming deed omslaan. Opgetogen schreef hij zijn ouders hoe minzaam hij door Beethoven's vriend, Vorst Lichnow- sky, werd ontvangen en schreef verder: Dit is mijn entrée in de grote wereld. Terug in het vaderland verloor hij weer zijn opgewektheid door allerlei tegenwer king en leed meer dan ooit door Con stance die met hem speèlde. In 1830 verliet hij weer Warschau, aar zelend: «Ik heb een voorgevoel dat, als Ik eenmaal Warschau verlaat, ik er nim mer zal terugkeren.Dat voorgevoel is juist gebleken. Bij zijn heengaan nam hij een zilveren doos mee, gevuld met Poolse aarde. Het was de enige Poolse aarde waarmee hij voortaan in aanra king zou komen. Chopin werd vergezeld van een vriend, en de stad die zij voor him eerste langer verblijf kozen was We nen. Een paar dagen na hun aankomst vernamen zij uit Warschau dat de revo lutie was uitgebroken. Zijn vriend keer de dadelijk terug om mee te doen en hij, ofschoon nog niet ziek, maar zeer teer van gestel, bleef treurend achter. Als Russisch onderdaan moest hij zijn pas verlengen, wat hij uit haat tegen de on derdrukkers naliet, hij werd hierdoor een banneling. Wanneer te Wenen de pest uitbrak, verliet hij deze anti-Poolse stad en trok via Salsburg en Munchen naar Stuttgart, waar hij de Inname van War schau vernam. Uit zijn dagboek blijkt dat hij zijn verstand dreigde te verliezen. De onzekerheid over het lot van zijn ouders, naastbestaanden en vrienden maak te hem radeloos. In deze stemming schreef hij zijn Revolutie-Etude en verscheidene andere stukken. T'einden raad reisde hij naar Parijs, dat zijn tweede vaderland zou worden. Daar werd hij opgenomen f in de hoogste kringen, ging er om met gezanten, vorsten, ministers. Hij ontving er de vriendschap en achting van heel wat kunstenaars, die hem hun composi ties opdroegen. Hij kwam er in aanra king met den beroemden pianist Kalk- brenner, die vol bewondering was voor zijn betoverenden aanslag en vol geest drift over de egaliteit van zijn werk. On der zijn vrienden telde hij Liszt, Men delssohn, Berlioz, Hiller, die hem trouw bleef tot aan zijn dood; Bellini vereerde hij zo, dat hij naast hem 'begraven wilde worden. Kort na Chopin's aankomst te Parijs trouwde Constance Gladkowska, zij maakte in zijn hart plaats voor een an dere gevaarlijke vrouw: gravin Delfina Potocka. Zij was de enige vrouw die Chopin's liefde oprecht beantwoord heeft; kort was hun verhouding. Vlak na dit avontuur verloofde hij zich met Maria Wodzinska, die plotseling trouwde met den zoon van Chopin's peetoom. Daarna kwam hij, door Liszt, in betrekking met George Sand. De vriendschap, die toen ontstond, duurde tien jaren. Zij was voor hem een ware vriendin, al leed hij onder haar avonturen met anderen. Geduldig verdroeg zij zijn prikkelbaar humeur. In 1838 woonde zij met Chopin, terwille van zijn gezondheid, op Mallorca ook om dat haar zoon longziek was. Hier vol tooide Chopin de Preludes opus 28 en enige andere werken. Maar hier werd zijn gezondheid nog slechter. Hij herstel de weer op het landgoed Nohant van George Sand. Door deze vriendschap wer den de jaren 1839-'45 het hoogtepunt van zijn scheppend vermogen. Doch plotseling kwam ook de breuk. Slechts vier jaar heeft Chopin dit overleefd. Totaal ver zwakt maakte hij nog een tournee door Engeland. Enige maanden verbleef hij nog in Schotland. Doch het klimaat dwong hem naar Frankrijk terug te gaan waar hij in armoe stierf. Louise en schoot zo vlug op, dat er wel dra een beroepsmusicus bij te pas moest komen. Dit was Albert Zywny, een voor treffelijk paedagoog en kunstenaar, groot vereerder van Bach. Leraar en leerling waren even bescheiden: jaren later ver klaarde Chopin nog: Bij Zywny moet zelfs de grootste ezel iets lerenen Zywny zelf beweerde na twee jaar zijn leerling niets nieuws meer te kunnen bij brengen. Met de pianotechniek had Cho pin nochtans moeite. Hij trachtte zelfs zijn onontwikkeld en vierden vinger te forceren door houten wiggen tussen zijn vingers te klemmen. Chopin kon toen reeds buitengwoon improviseren en spoe dig ook componeren. Zijn vader was ech ter zo verstandig en onbaatzuchtig zijn teren jongen niet als wonderkind te ex ploiteren en zond hem naar een pensio naat om er op te groeien tussen de jon gens van zijn leeftijd. Zestien jaar oud deed hij eindexamen gymnasium en wijdde zich toen geheel aan de muziek. Niemand kon echter ver hinderen dat hij veel te hard werkte, waardoor zijn karakter ln die studieja ren geheel veranderde: de bescheiden, vrolijke jongen, die hij tot zijn 18» jaar was, werd prikkelbaar en melancoliek. Hiertoe droeg ook bij zijn ongelukkige liefde voor de operazangeres Constance Gladkowska, die door haar gecoquetteer met hem en een paar Russische officieren hem veel leed toebracht. In dien tijd hoorde hij Paganini, die een geweldigen indruk op hem maakte. Wat Paganini deed voor de vioollitteratuur dat deed hij voor de pianomuziek: het uitdruk kingsvermogen vergroten. Weldra verliet hij Warschau, die hem te klein werd, om naar Wenen te reizen. Het leven ln de vreemde bleek hem zo koud en hij hun kerde naar zijn vaderland, naar al het heerlijke dat hij ginds niet had gewaar deerd. Maar een studiegenoot overrom- BELGIE, BEST GEVOED EN GEKLEED LAND VAN EUROPA In verband met de kredieten voor het Marshall-plan heeft het Waak hond-comité van net Amerikaanse Congres voorgesteld de voorzien en aangevraagde kredieten te vermin deren voor West-Europa. Ook heeft het aangedrongen op de omwisselbaarheid der verschillende munten. Het Comité stelt voor de invoer van voedingswaren te verminderen voor Groot-Brittan je, ook de grondstof- feninvoei voor dit land, verder een vermindering met 13.400.000 dollar van de Industriële invoer ln België en Luxemburg. De verminderingen voorzien voor Frankrijk en Ierland zijn veel kleiner. Voorhoudend dat gezien een stag natie bestaat in de Europese textiel industrie, bijzonderlijk in België, be sluit het i erslag vaii het comité hier over als volgt: De inwoners van België zijn beter gevoed en beter gekleed dan die van om het even welk ander Europees land. België heeft geen aanvullend» invoer van wol noch katoen meer no dig voor zijn binnenlandse behoeften en als zijn buitenlandse markten ork verzadigd zijn, dan heeft dit land dl in het E.CA.-program voorziene dol lars niet nodig,

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1949 | | pagina 4