Keurvoordrachten van het
West-Vlaamse Davidsfonds
HET CONGRES
VAN M KUST
Op Zondag 20 November
TE BLANKENBERGE
GRIJSAARD
DOODGEREDEN TE GITS
Slachtoffer is de gepension-
neerde veldwachter
van Hooglede
STUDENTEN BEZETTEN
GRAVENKASTEEL TE GENT
WERELDNIEUWS
IN T KORT
Snuif en wrijf
POPERINGE HULDIGDE
KONING LEOPOLD III
Op Zondag 20 November e.k. gaat
te Blankenberge in de zaal Rerum
NovarumWeststraat, het Congres
van de Kust door.
PROGRAMMA:
Te 10 uur: Voorleggen en bespre
ken der verslagen en besluiten van
de drie Studiecommissies:
Toerisme, in de grote zaal;
Economie, In de benedenzaal;
Visserij, kleine zaal boven.
Te 2.30 uur: Algemene vergadering
in de grote zaal; - Voorleggen van
de besluiten; - Feestrede door Mi
nister Segers.
BRIEF UIT BRUSSEL
NOG STEEDS KRAPULOCRATIE
WIJ hebben er voor enkele wtken
reeds op gewezen in verband met di
zaak Rlnchard, welke mensonterende
daden en handelingen gepleegd wet.
den onder de mom van het verzet,
onder de bezetting en vooral na de
bevrijding. Dit kon geschieden dank
zij het oogluikend toedoen van een
regime dat wij het regime van d«
krapulocratie geheten hebben.
Dat regime is nog niet dood.
Wij vernemen vandaag dat een
bomaanslag gepleegd werd op het ae.
cretarlaat van het Algemeen Neder,
lands Zangverbond.
Waarom deze aanslag.
In de jongste weken had dit Ver
bond een protestactie Ingezet tegen
de BNRO, inzonderheid tegen hot
overdadig gekweel van vreemde vooral
van Franse liedjes, In de Vlaamse
uitzendingen. Deze protestactie ken.
de een vrij groot succes. Zij werd on.
der meer gekenmerkt door het ver.
zenden van protcstkaarten die door
het A.N.Z. werden verspreid en
waarvan reeds 5.000 aan de BNRO
werden gestuurd.
Enkele hoge omes in de BNRO
moeten dit, naar men zegt, blijkbaar
zeer kwalijk genomen hebben. Dit
zou dan totnogtoe de enige uitleg
zijn die men vindt om de aanleiding
tot deze bomaanslag te verklaren.
Wij mogen wei zeggen dat het re-
gime van do krapulocratie nog niet
uitgeroeid is.
Als dat in het gezegende jaar 1949
nog mogelijk is, dan vinden wij dat
het hoog tijd wordt om er met de
grove borstel door te gaan.
ZAL HET ONDERZOEK
IETS OPLEVEREN?
Het gerecht heeft een onderzoek
ingesteld.
Maar mogen wij ons niet een klein
beetje aan gerechtvaardigde scepsi»
overgeven wanneer wij denken aan da
vele aanslagen, moorden en geweid-
daden die zonder enig rechterlijk ge-
volg bleven.
Wanneer aanslagen, zoals deze ge-
pleegd op het secretariaat van het
Algemeen Nederlands Zangverbond
en andere, met een opvallende regel
maat onbestraft blijven dan verzei
len we in de reinste krapulocratie
waarin geen recht heerst en het recht
straffeloos met de voeten getreden
wordt.
INFORMATIE
Onpartijdige berichtgeving zoals dl»
in enkele grote buurlanden bestaat,
treft men in ons land niet aan. On
partijdige kranten bpstaan in on»
land niet.
Wanneer een of ander nieuws,
agentschap een bericht verspreidt
wordt dit door de kranten op ver
schillende manieren opgediend. Dit
wil zeggen dat deze kranten dan bij
bedoeld bericht een commentaar ten
beste geven dat past in hun krant.
Doorgaans zijn zij wel zo eerlijk het
bericht geheel af te drukken wanneer
dit uit een vreemde bron afkomstig is.
Er is echter in ons land een grots
krant die zich sedert jaar en dag
beroemt op zijn onzijdigheid, maar
die zich ai jaren lang aan onbe
schaamde vervorming van de nieuws
berichten overlevert. Deze voorvech
ter van de zogezegde «neutrale»
berichtgeving, die natuurlijk alleen In
een Brussels grootstadsmilieu in le
ven kan blijven, heeft na de bevrij
ding een tijd lang met de natte vin
ger in de lucht gestaan en zich dan
aan de zijde geschaard van de link
sen en de roden en partij gekozen
voor de belagers van de Koning.
Verleden week nu hoorden wij In
de radio het bericht dat de Koning te
Parijs een afvaardiging had ontvan
gen van Luikse oudstrijders die hem
het vaandel van hun vereniging had
den overhandigd met de bede h«t te
bewaren en het weer naar BelgiS
mede te brengen wanneer hij de uit
oefening van zijn Koninklijke prero
gatieven komt hervatten.
Ditzelfde bericht lazen wij in de
zelfde zin In verschillende kranten
tot ons oog viel op het berieht van de
hoger vermelde neutrale krant.
De meesterkoks van de neutrale
gaarkeuken hadden daar weer iets
klaar gemaakt. Zij zegden weliswaar
In hun blad dat de koning een af
vaardiging had ontvangen van Luik
se oudstrijders die hem een vaan
del hadden geschonkenmaar zij
repten met geen woord over de ver
klaring van de oudstrijders die de
Koning verzocht hadden hun vaan
dei mede te brengen h!i -
keer naar België.
Dat is dan de neutrale ti:
geving van een onzer «grote» kran
ten uit de hoofdstad. De gewone lezer
bemerkt het bedrog natuurlijk niet
zo rap. Maar de trouwe lezer krijgt
toch een klein schokje wanneer hij
eenmaal vaststelt dat hij er zo brw
taal tussen genomen wordt.
MISLUKT MAN03UVRE
In de eerste vergadering van da
Kamer werd het voorstel inzake de
volksraadpleging behandeld en naar
een bijzondere commissie verzonden,
Dit liep niet van een leien dakje.
De pas herkozen voorzitter maakte
niet van zijn recht gebruik om het
woord te ontnemen aan de Hr Huys-
mans die ten onrechte begon uit te
weiden over de grondwettelijkheid
van het voorsteL De socialisten had
den blijkbaar vooruit berekend dat
dit de aanloop kon zijn naar een
voorstel om het advies te vragen van
de Raad van State over de grondwet
telijkheid van de volksraadpleging.
Zij deden niet alleen dit voorstel,
maar stelden de zaak voor alsof de
Heer Van Cauwelaert verplicht was
dit advies te vragen wanneer een
groot aantal volksvertegenwoordigers
hierom verzochten.
De socialisten hadden hiermede de
kennelijke bedoeling de volksraad
pleging af te lelden op een zijspoor
en de voorzitter van de Kamer in een
moeilijke positie te brengen.
ZIJ zijn in hun opzet echter nlfl
geslaagd.
De liberalen zijn niet eenparig in
gegaan op het lokmiddel der socialis
ten toen de Hr Van Cauwelaert tot
een stemming liet overgaan over zijn
houding en zijn weigering om het
voorstel Inzake de volksraadpleging
voor advies naar de Raad van State
te zenden. De beslissing die door de
Voorzitter was genomen werd door
de Hoge Vergadering bekrachtigd.
De socialisten kijken nu een beetje
beteuterd omdat hun trukje niet ge
slaagd Is en omdat de Kamervoorzit
ter niet gevallen Is in de strik die re
hem gespannen hebben.
De Heer Van Cauwelaert wees er
zeer terecht op dat de Kamervoorzit
ter weliswaar het advies van de Raad
van State mag Inwinnen over som
mige wetsvoorstellen doch hiertoe
geenszins gehouden is.
Overigens hebben de socialisten at
te gemakkelijk uit het oog verloten
dat het advies van de Raad van
State In dit verband alleen in tech
nisch en in juridisch opzicht kan
worden gegeven en dat de Raad niet
moet oordelen of een wet al dan nie*
grondwettelijk Is.
De rest, zegt men gewoonlijk.
larie en apekool.
Ook het geleuter van sommige so
cialistische praatjesmakers die n'
geleerde theorlën gaan verkopen
neutrale kranten over de grond
wettelijkheid van de volksraadplo*
ging. Dat alles is larie en apekool.
Hebben de socialisten niet mcefj
malen bewezen dat de grondwet zo®
voor hen larie en apekool is.
Dat ze dan liefst maar oplioiide#
met hun koude kunstjes. Het ha»"
toch niets uit. PAS
;dat deze twee manieren van mede-
Werking niet, als dusdanig, onder den
[kerkdijken ban vallen; de vergiffenis
-■der zonde kan steeds bekomen wor
den door een goede biecht, dit wil
keggen, met een rechtzinnig leed-
Wezen en een vast voornemen zich
♦e beteren.
j: Z. L. B., men mag de houding van
de Kerk tegenover het communisme
niet uitsluitend beoordelen volgens
de veroordelingen die zij er over uit
spreekt. De katholieken hebben in
de huidige maatschappelijke omstan
digheden een zwaren plicht te ver
vullen, waaraan Paus Pius XI, za
liger gedachtenis, reeds herinnerde,
wanneer hij streng diegenen ver
maande die niet krachtdadig durven
in te grijpen om toestanden te doen
ophouden of te wijzigen die de gees
ten van de volksmassa verbitteren,
en den weg voorbereiden die leidt
naar ontreddering en ondergang van
de samenleving.
Ziehier hoe enze H. Vader Paus
pius XII zich onlangs uitdrukte no
pens de maatschappelijke hervormin
gen: Het is enkel volgens de begin
selen en den geest van het christen
dom dat de sociale hervormingen
zullen kunnen verwezenlijkt worden,
zoals de noden en de betrachtingen
Van onzen tijd ze streng opeisen.
Zij vragen van de enen, geest van ont
hechting, en offer, van de anderen zin
voor verantwoordelijkheid en ver
draagzaamheid, van allen hard en
zwaar werk. Daarom wenden wij ons
tot de katholieken van gans de we
reld cm hen aan te sporen zich niet
tevreden te stellen met goede bedoe
lingen ch schone programma's, doch
moedig over te gaan tot hun prac-
tische verwezenlijking. Dat zij niet
aarzelen hun krachten in te spannen
met deze van anderen die, al staan
zij buiten hun rangen, niettemin
akkoord éa-an met de sociale leer van
dë Katholieke Kerk en die bereid
Zijn den weg dien de Kerk aanwijst
té volgen; deze is de weg, niet van
dé geweldige omwentelingen, maar
van de beproefde ervaring en van
krachtdadige besluiten.»
'-Indien de sociale plicht zwaar op
alle christenen weegt, moet hij noch
tans gans bijzonder de bezorgdheid
Dinsdagavond omstreeks 7,30 u. be
vond de genaamde Pieter Deklerck,
86 j. oud, gepensionneerd veldwach
ter te Hooglede, zich te voet langs
de Bruggesteenweg op het grondge
bied Gits. Ter hoogte van het café
Casa Mia wilde hij de baan overste
ken, doch werd gevat door de wagen
bestuurd door zekere Popelier, uit
Torhout, welke uit laatstgenoemde
stad in de richting van Roeselare
gebold. De voerder kon de grijsaard
niet meer ontwijken zodat deze on
der de wagen terecht kwam en met
ingedrukt voorhoofd en verdere ern
stige verwondingen werd opgenomen.
Dokter Vandebroucke uit Hooglede
herkende in het slachtoffer zijn alom
geprezen dorpsgenoot Pieter Deklerck.
De dood moet ogenblikkelijk geweest
zijn. Pieter Deklerck die nog steeds
te Hooglede woonachtig was, genoot
niet alleen daar eenieders sympathie,
doch was in het hele ommeland als
een verstokt en befaamd jager be
kend. Tal van eigenaardige anecdo-
ten uit zijn leven en lange Jagers
loopbaan doen bij zijn dorpsgenoten
de ronde. Deze tragische dood heeft
dan ook te Hooglede een algemene
verslagenheid gewekt.
Op Woensdag Jl. hadden zich een
groep Gentse studenten, waaraan
zich een aantal studenten uit Leuven
hadden aangesloten, toegang ver
schaft tot het Gravenkasteel te Gent
om er ëen clubzitting te houden.
Toen de Politie wilde optreden werd
zij onthaald op appelen, peren en an
dere projectielen. Brandweer en
Rijkswacht in veldkledij, opdagend in
vier camions, werden ten slotte bij
gehaald om de studenten te deloge-
ren. Het tramverkeer werd omgeleid
en een beleg werd ingezet. Ten slotte
haalden het Brandweer, Politie en
Rijkswacht, na een eerder hardhan
dig optreden en de studenten werden
dan nog wat in Let Gravenkasteel
opgehouden.
maakt Uw tanden wit
en stetk als ivoor.
Alleen in Apotheken.
Uw valling van neus, keel.
of borst weg met__
Op elke wond.
Verzacht - itcnecst.
TROUW EN NAUWGEZET
Wie vermoedde dat Gezelle naar Brug
ge terugging om er te sterven? Hij kwam
toe in 't Engels Klooster, waar zovele
hooggeboren katholieke vrouwen uit En
geland hun nederig leven sleten. Die
Engelse kloosterinstellingen in ons land
waren meestal stichtingen (of bijhuizen
ervan) uit de tijd van de vervolgingen
tegen de katholieken ln Engeland.
Monseigneur Waffelaert leidde Gezelle
ln het klooster binnen. Van eerstaf aan
waren die goecle kloosterzusters gewonnen
door de kinderlijke eenvoud, de onuitspre
kelijke dienstvaardigheid van hun nieu
wen bestuurder. Het verhulzen was een
zwaar slameur en van zijn eerste weken
aldaar, bleek het dat de grote dichter
ziek was. En toch deed hij zijn priester-
werk zo goed als een beginneling. «Father
Geselle» kon zo schoon les geven in krls-
telijke lering, hl] boeide weer als vroeger
door kurieuse wetenswaardigheden, wilde
liefde kweken, grote liefde voor godsdienst
en godsdienstles. Het was een zleletroost
zo menselijk doorvoeld bij hem te biecht
te gaan. En ondertussen zorgde hij voor
de kerkzang, was een voorbeeld van stich
tend leven, durfde niet roken op zl.1n
kamer om geen stoornissen te verwekken
en was zo nauwgezet in zijn kleinste plich
ten dat hij elders niet meer gerust zat.
DE REIS NAAR ENGELAND
Een neef, E. H. Cesar Gezelle zegt dan
ook: een gespannen leven als dat, was de
oud° man te zwaar.
'T GERAAKTE NA DEN NOENE...
En de 19 October lag hij te bed met
een grote buil achter zijn linker oor;
heet van de koorts en gedurig verdorst.
Prof. Verriest van Leuven werd geroe
pen... Gezelle wilde maar van hem weten.
Doch hij kon niet komen en zond Dokter
Verhoef. De behandeling kon de zieke
niet meer helpen, het zou niet lang meer
duren.
De grote Gezelle zou van dit ziekbed
niet meer opstaan... HIJ gebaarde nog te
brevieren en hield het boek verkeerd, hij
doolde of zuchtte eens weer bij zijn ver
stand: «Laat me alleen, ik heb nog zo
veel te peinzen!...Een kwlksteert kwin-
kelde buiten en de stervende man luis
terde... Och, zei hij, Tc hoorde toch zo
gcerne de veugelkes schuifelen... Mon
seigneur Waffelaert komt hem nog bezoe
ken en de stervende priester wil zich nog
oprichten. Zijn dierbare neef, priester
Cesar Gezelle, dient hem de laatste Hei
lige Sacramenten toe. Hij greep nog zijn
neef Cesar bij de hand en fluisterde: Ik
heb geleefd, ln simpllcitates cordes et
veritateDe Zondag 27 November brak
aan, 't geraakte na de noen, één uur...
en toen stierf hij stil.
Vlaanderen had zijn grootsten dichter
verloren. Nu lag hij priesterlijk uitgedost
met het grote gerimpelde voorhoofd te
rusten. t
Van dichten kwam er intussen niet veel
in huls. De Goddelijke Beschouwingen
waren omtrent zijn enig schrijverswerk.
De molen op de hoge veste die ginder
ver te vertellen stond van zoete kinder
tijden, lokte nog even een dichtje uit..
O Meulewal, met al 't geheugen
Der schuldeloze onnoozelheld.
HIJ was in de Zomer geplaagd met ge
zwel en zweren, maar ten hoogste be
terde het wat. De Bisschop vroeg hem
nu op reis te gaan naar Engeland. Zou
het reizen hem niet wat opknappen?
Maar toen hij de 20 September naar
Brugge terugkeerde, was het niet gebe
terd.
Hij kwam levend terug, maar met de
dood op zijn schouders (C. G.). Hij werkt
nog aan het vertalingswerk van de Mé-
ditatlonesen dichtte ten laatste malei
«O Heere God...» waaruit:
Ootmoedig, eerbiedwaardig, zal
Uio gave, o God, ik dragen...
Tot 't einde toe mijns levens, en
Daar nood doet hulpe vragen.
Totdat mijn oog uw weerglans niet,
Maar vlak uw eigen wezen ziet.
Hij kreeg nog de vertaling af tot 'blz. 240
en moest het toen stilleggen.
