1824
1949
125 JARIGE NAAM
GEVESTIGDE FAAM
ALGEMEENE VERZEKERINGEN
De Avonturen van ROBINSON door Dirk Keikop
V
OP HET LEVEN
Karei DELAN0TE-B0UR6E0IS
Hebt U J
Geld nodig
14
IURIJVI
IHET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 31 Dec. 1949. Blz. 8.
1
ÖELG1SCHE MAATSCHAPPIJ VAN'
Roman van H. COUR/§^\|-|l.ER
bureel te kortrijk 13, statiestraat tel, 211.60
Voor alle VERZEKERINGEN bij de
wendt U tot het agentschap van de
cassein 106 poperiiige ïei. 373
PARTIJ LAND 2 Ha. 42 ca.
KATHOLIEKEN die wensen een
GEKROOND KALF
VEAU PRIME
uhx kalverenw varkens
65 DAAR SUCCES/
ERIEVIG WOONHUIS
Belgische Hypotheekmaatschaj^ij
in Spaarkas n.v
OCCASIE-AUTO'S
BERQUIN HECTOR,
TOT 4(% DER WAARDE
voor he KOPEN of B0U-
WEN v EIGENDOMMEN
WAAROM IS HET VARKEN EEN
/ww iterm liïwft?
Tekenverhaal Het Wekelijks Nieuws''
h&iustlg.
M'N BESTE LEZERESJES EN LE
ZERS, 1949 loopt ten einde! Weldra
staan we in het nieuwe jaar. Het
Manneke uit de Maan wenst aan zijn
beste Lezersschaar een Zalig en Ge
lukkig Nieuwjaar.
Ja, weldra zal de jaarklok haar
laatste tik verklanken in 't univer
sum van de tijd en eeuwigheid. 1949
zal er dan niet meer zijn. Voorbij!
Onherroepelijk voorbij! Onherroepe
lijk opgeslorpt in de milliardentei der
dagen. Voorbij met al 't goede, dat in
z'n schoot geboren werd. Voorbij met
al 't kwade, waarmee z'n schulden-
boek werd bezwaard. Voorbij! Voor
bij! Voorbij! Koning Tijd is onver
murwbaar. Hij verslindt z'n eigen
kroost. 1949 zal 't lot gedeeld hebben
van z'n zusteren die voorgingen
Langzaam zinkt het weg in de ravijn
der vergetelheid, in de regionen van
't volmaakt verleden.
We staan dan weer met onze twee
voeten in 't nieuw jaar! Ook de meest
lichtzinnige mens wordt thans wel
eens een ogenblik ernstig en komt
tot bezinning, daar de rusteloze pols
slag van de tijd thans meer dan ooit
op z'n deur klopt... We zijn als de
wandelaars op een verrentocht, die
nu op een heuvel zijn aangekomen:
we staan een ogenblik sfcl terwijl
onze ogen ronddwalen over de wijde
verte. We kijken langs de v eg, die we
hebben afgelegd. We zien de bossen,
die ons rijkdom brachten, ,ve zien de
velden, in blanke bloei staar-, we zien
de frisse bron, waaraan we onze dorst
hebben gelest en de schaduwrijke
plekjes waar we behaaglijk hebben
uitgerust.... Maar we zien ook ci.it
stuk van de weg, dat daar in de
snikhete zon te verschrompelen lag,
de wilde bergstroom, waar we door
heen moesten waden, de steile hoog
ten, die we moesten beklimmen...
vanaf de heuvel kunnen we dat alles
nog eens overzien en we vinden toch
dat de weg, die ons soms zo eindeloos
lang toescheen, nog verbazend kort
is geweest....
Zo gaat het ook met ons, wanneer
we bij het einde van het jaar en het
begin van het nieuwe nog eens terug
blikken in het verleden. Ja, we heb
ben op onze weg heel wat ontmoet.
Veel gelukkige uren en ogenblikken
van stil genot! Maar ook veel droef
heid en schreiend harteleed! Uren
van strijd en beproeving, tegenslag
en moedeloosheid!
En nu, bij het begin van het nieuwe
jaar, is alles weer voorbij! Over dat
alles heeft de vergankelijkheid haar
sluier gespreid...Nooit dringt de ver
gankelijkheid van al het aardse
sterker tot ons door dan bij de ver
wisseling van het oude met het
nieuwe jaar.
De wijze man had gelijk toe hij zei:
IJdelheid der ijdelheden, alles is
ijdelheid!
En nauwelijks is den doodsreutel
van ouderling 1949 verstorven of het
krijten van baby 1950 treft het oor:
Deze baby heil! En we vragen ons
nieuwsgierig af wat er uit dat wicht
groeien zal. Brengt 1950 ons de zo
lang verwachte vrede? Vrede met
ons-zelf - vrede met de naaste - vrede
in de landen - vrede over gans de
wereld! We weten het, het wiegekleed
van baby 1950 is niet helemaal met
rozen bestikt, er staan ook nog door
nen op. Maar kom...beste vrienden en
vriendinnen...zeg met mij: «Moed
verloren, alles verloren! Achter de
wolken schijnt de zon! Betrouwen
we op de Goddelijke Voorzienigheid
en met een weinig zonnig optimisme
van onze kant, wordt 1950 een jaar
van vrede, een jaar naar onze zin,
een'jaar vol Zaligheid en Geluk!
Daarom aan allen een Zalig en Ge
lukkig Nieuwjaar! 11
Een Zalig Nieuwjaar, niet in de
ij dele zin van het woord, niet in de
ij dele klank, die een banale repetitie-
dreun daarin legt, doch in de oud
christelijke zin, die gelovige traditie
schiep. Een Zalig Nieuwjaar, die U
nader brengt tot uw eeuwige bestem
ming. Een Gelukkig Nieuwjaar aan
de stoffelijke mens. De vervulling van
al uw liefste wensen en verlangens.
En ten slotte in 1950 een grote dosis
Van het heerlijk optimisme, dat
steeds door de wolken heen de zonne
stralen ziet! 111 Dat wensen U Ma-
renta en het Manneke uit de Maan.
M'N BESTE LEZERESJES EN LE
ZERS, ik hou geweldig veel van
boeken! Boeken zijn vrienden, die
nooit ontrouw worden en U steeds
een aangenaam gezelschap zijn. Ver
leden week kwam ik toevallig bij een
vriend terecht, die een rijke bibli
otheek bezat, volgepropt met kunst
volle, waardevolle boeken. Daartussen
lag een oud,, vergeeld boek. Het stak
af bij al die pracht-leren banden,
waarop in vergulde letters de titel
werd aangekondigd. Ik vroeg hem
hoe hij zo'n oud, versleten boek tus
sen al die juwelen duldde.
Dat boek,klonk z'n stem diep-
ontroerd, «is moeders oud gebeden
boek. Nog liever gaf ik al mijn
schatten aan boeken weg en zoals
U ziet, ik bezit een rijkdom aan
waardevolle werken dan dat ik
m'n kleinood moest ontberen: Moe
ders oud gebedenboek.
Moeders troost en toeverlaat in
haar laatste levensjaren toen ze,
moe en oud en versleten, nog slechts
één ding kon doen: bidden!
En hoe heeft ze gebeden! Het
oude boek draagt er de sporen van.
Neen, het ziet er niet mooi of aan
trekkelijk uit. Een ding dat, jaar -in
jaar uit, dag aan dag, in handen is,
in dikwijls zo onbeholpen en bevende
handen, die niet meer voorzichtig
bladeren kunnen dit kan geen
mooi kleed bewaren. Het is versleten
en opgebruikt zoals haar leven ver
sleten is in dienst van haar kinde
ren. De band is haast gans los, de
rode snee is verbleekt. De bladen,
vele zijn los, zijn stukgelezen, ver
geeld en op sommige plaatsen gans
verfrommeld onder de stijver wor
dende vingeren.
Moederke, lief, Moederke, hoe
dikwijls hebben je handen in dit
boek gebladerd, zoals ik het nu doe.
Hoeveel duizenden en duizenden ma
len heb je het bij je bijziende ogen
gehouden! Hoe dikwijls vielen tranen
op de bladzijden... ik moet er nu m'n
lippen op drukken, want ik weet voor
wie je zoveel hebt gebeden. Ik begrijp
nu je bange zorg voor ons allen, die
je, elk afzonderlijk, op biddende
handen droeg.
En zelfs als ik het niet wist, dan
zou dit gebedenboek het me verra
den. Want op vele plaatsen valt het
vanzelf open... en daar zijn de blad
zijden donker, alsof ze doorgebeden
waren!
En daar lees ik: Smeekgebed voor
m'n kinderen. Gebed in groot ver
driet. Betrouwen op Gods Voorzienig
heid. Gebed tot de Moeder van
Smarten... Gebed der huismoeder
voor de overleden man. Gebed voor
een foede dood... Om een zalig ster
vensuur. Gebed in lijden en smarten.
»Mijrt ogen zijn heet en rood als
dit boek als onder onzichtbare han
den, op deze plaatsen openvalt en
me stilzwijgend het verhaal doet van
wat je laatste jaren op aarde heeft
gevuld.
ik streel za-'-ht de versleten blad
zijden als iets heiligs, want je eigen
handen kan ik niet meer strelen.
Moederhanden, die onvermoeibaar
voor ons in de wéér waren. Die in
de laatste jaren voï-edig tot bidden
de handen werden! hief, oud boek,
wat ben je me dierb<xlr' ïk bezit
verscheidene mooie gebedenboeken,
ook uiterlijke mooie, wa.it ik hou
er wan dat fijne zaken ook een fijn
gewaad hebben. Een is er r1 gedre
ven leder gebonden. Maar >:.'e ver
bleken voor dit versleten doorgeö»den,
oude boek waaruit het leven en*de
liefde van Moeder ademen.
's Avonds hou ik het in de han«
den, leg het dikwijls aan mijn wan
gen, adem z'n geur op... en voel dat
je weer dicht bij me zijt, Moeke.
v De diepe bron van onuitputte
lijke moederliefde, waaruit we wer
den geboren en opgegroeid, stroomt
geheimzinnig uit dit oude boek, dat
me tot een heiligdom is geworden.
Ik ben vertrokken, diep ontroerd
en nadenkend over dat oud, versle
ten gebedenboek tussen die pracht
boeken in die rijke bibliotheek.
MET DE KERSTDAGEN ben ik
in verlof geweest op het platteland.
Men moet eens voor een week of
zo op de buiten gaan logeren om ie
zien hoe mensen en dieren er samen
leven. Ik verbleef bij de broer van
Marenta, die plattelandsdokter is. Op
zekere dag vergezelde ik hem op een
van z'n tochten. We kwamen bij een
braaf boertje.
Wel, Hannes, vraagt m'n schoon
broer-dokter, hoe gaat het met de
gezondheid?
Slecht, dokter, slecht, antwoordde
dat boertje, al m'n kippen zijn ziek!
IK NEEM THANS AFSCHEID met
de wens voor 1950: Zuiver U van die
eeuwige vijandschap met uw gebuur,
met een vroegere vriend, die U mis
schien iets misdaan heeft. Vijand
schap brengt nooit geen aarde aan
de dijk. Willen we van 1950 een
vredesjaar maken, beginnen we dan
eerst met ons-zelf in vrede te stellen
door met onze evenmens in vrede te
leven.
Tenslotte: SPREEK GEEN KWAAD
OVER UW VIJANDEN U HEBT
ZE IMMERS ZELF GEMAAKT!!
Het Manneke uit de Maan.
N.V. VOOR LEVENSVERZEKERINGEN
PENSIOENEN •ONGEVALLEN
HYPOTHECAIRE LENINGEN
Wat heb i
Mengelwerk ean Het Wejgffo avs
jRTE INHOUD
Twee yaar na de dood van zijn eerste
vrouw huwt Heinrich Nordegg, Weduwe
von Bhoden. Mede door de talrijke
buitensporige uitgaven van Mevr. von
Rhoden, gaat de Firma Nordegg bergaf.
Het vooruitzicht van de onvermijdelijke
ondergang der Firma ondermijnt de ge
zondheid van Heer Nordegg en op zijn
ster/bed belooft Romana, zijn enige
dochter, met haar eigen vermogen de
zaak terug op te helpen, meteen krijgt
ze volmacht over de fabriek. Alle onre
delijke uitgaven dienen ingekrompen en
dit brengt meermaals botsingen tussen
Romana en haar stiejmoeder, bijgestaan
door haar dochter Beatrix. Hans, broeder
van Beatrix, weet Romana te vertrou
wen. Gerald von Rhoden, stiejbroedcr
van Mevr. Bylla's eerste echtgenoot, on
gehuwd en schatrijk, komt bi] hen op
bezoek. Beatrix, belust op een mooie par
tij, maakt hem het hof, wat hem niet
onverschillig laat, tot Hans hem, onbe
wust, de waarheid zegt.
Gerald keek hem aan, «mijn beste
jongen, het zal niet anders gaan,»,
zeide hij.
Hans slikte zenuwachtig. Die on
mannelijke zwakte zou hem bijna
weer overvallen. Hij liep naar het
raam en beproefde zich te herstellen.
Maar mevrouw Bylla verzette zich
ook. Zij had bemerkt, dat tussen
Beatrix en Gerald een verhouding
begon te ontstaan, zoals zij die had
gewenst, en zij wilde tot geen prijs,
dat door plaatselijke verwijdering
een verkoeling zou ontstaan.
«Daar mag je niet aan denken,
Gerald. Doe toch of je niets gemerkt
hebt van het onzaglijk gemis aan
tact mijner stiefdochter. Gij zijt
onze gast en niet die van haar. Het
feest dat ik ter ere van jou wil geven
zal plaats hebben. Beatrix heeft er
zich zo op verheugd, en ik ben het
haar schuldig nu en dan een feestje
te geven. Zulk een jong meisje moet
in de wereld komen. Indien mijn
stiefdochter geen champagne toe
staat voor haar gasten, dan zal ik
(c4051)
(HIT WESTLAND)
.(e-4070).
UIT TER HA D TE KOOF.
KOMEN KRÜISEEKEi
In gebruik sedert meer dail 9 jaar
door Maurice Nuyten. üil. ter
Studie van Notaris Ramlult te
WERVIK. (d-3925)
het bekostigen van mijn zeer krap
toegemeten kleedgeld. Dat zal R">ma-
ria raft&aeren.»
Gerald keek haar verlegen, aan. Sta
mij dan tenminste toe, lieve Bylla,
dat lk Je een som ter beschikking
stel, waarmede Je de meerdere uit
gaven kunt bestrijden, die door mijn
verblijf hier ontstaan. Als broer van
de vader van Je kinderen, mag lk Je
zo'n aanbod wel doen. Sta mij toe,
dat lk een checque voor Je schrijf.»
Mevrouw Bylla zuchtte diep.
«Och, beste Gerald, Je bent altijd
als een trouwe broer voor mij ge
weest, en stellig wil lk Je niet kwetsen
door je aanbod af te slaan. Je weet
hoe pijnlijk het mij is,» zeide zij.
Maar zij keek toch scherp en on
derzoekend naar zijn chequeboek om
te zien welke som hij voor haar be
stemde.
Voor Gerald was dit alles nog veel
pijnlijker. Hij schreef de cheque vlug
en reikte ze haar over.
«Het spreekt toch vanzelf, dat lk
je help, Bylla,zeide hij. Hij wist,
dat hij voor niets ter wereld langer
zou zijn gebleven, indien hij niet op
deze wijze ln de kosten van zijn ver
blijf daar had mogen bijdragen.
Mevrouw Bylla nam de cheque, die
haar een mooie ronde som verzeker
de, in ontvangst. Hans had zich weer
haastig omgewend. Hij keek moeder
ernstig en chr.
Huwelijk aan te gaan, schr. in volle
vertrouw, om inllchtlngsdocum. naar
«De Gelukkige Haard» te Leisele. -
Enig werk ln West-Vlaanderen, talr.
gelegenh., vr. ln ledereens geval, spoe
dig vervulling uwer wensen, strikte
geheimh., waarb. verzekerd. (d-308)
wvwwwwwwuwwwvwwv
strak aan toen zij het papier ln ont
vangst nam. Het bloed steeg hem
hoofd, hef, yra.j jen
blos van schaamte, omdat zijn moe
der het geld van oom Gerald aan
nam.
Eensklaps verliet hij de kamer,
alsof hij vreesde hier te zullen stik
ken. Gerald keek hem na. HIJ voelde,
dat Hans van iets vervuld was dat
hem hinderde, dat hij het niet eens
was met zijn moeder en zuster.
En hij zelf?
De scène van zoéven had hem toch
te denken gegeven. Eerst had hij het
gevoel gehad, dat het optreden van
Romana het gevolg was geweest van
kleinzielige spaarzaamheid. Maar
toen hij hoorde, dat ln twee Jaren in
dit huishouden voor tweeduizend
mark champagne was gebruikt,
schrok hij. Dat was een heel behoor
lijke som. Daarin had Bylla haar
zucht tot verkwisten te zeer bot ge
vierd, en misschien zag Romana de
noodzakelijkheid ervan ln om krach
tig paal en perk te stellen aan deze
verkwisting. Misschien had Hendrik
Nordegg om deze reden zijn dochter
in zekere zin tot voogdes aangesteld
over zijn verkwistende vrouw.
In elk geval was hem het optreden
van Romana niet onaangenaam ge
weest, ofschoon hij aan haar nu ééns
bleek worden en dan weer kleur krij-
UöofqekeuAda. votdid ïaS. V vo&Dttid*
gitxAadüiHqumkwAkefspoedige wttus,
Jn&cAi/Agth. 115, BONNE VIESTRAAT- BRUSSEL
gen had gemerkt hoe pijnlijk haar ge
sprek was geweest, was zij met rus-
staan.
Hij wist niet of Hendrik Nordegg
een groot vermogen had nagelaten
en in hoeverre Romana ln staat was
om haar stiefmoeder geld ter be
schikking te stellen. De inrichting
van het huis was voornaam. Het ont
brak aan niets. Er was naar zijn
mening geen spoor van gierigheid.
De kwestie met de champagne was
volstrekt niet ln het nadeel van Ro
mana, want als zij niet over onuit
puttelijke middelen beschikte, was
het zeer verstandig, dat zij zulke
hoge wijnrekeningen niet wilde be
talen.
De belde dames waren enkele ogen
blikken weggeroepen. Gerald ging
Intussen naar de aangrenzende salon
en nam plaats ln een fauteuil. In ge
peins verdiept keek hij naar zijn
handen, die op de armleuning rust
ten. De ring van Calutta boeide zijn
oog. Helder en klaar straalde de ring
tegen hem. Hij had de wonderkracht
ervan nog niet op de proef gesteld.
Met opzet had hij het vermeden in
het bijzijn van andere mensen er
naar te kijken. Het was alsof een
zekere bedeesdheid hem tegenhield
de ring op de proef te stellen. Sedert
deze zich zo glad en vast om zijn
slanke vinger had gelegd, vond hij
hem toch wel een zeer bijzondere
ring.
Nu kwam Beatrix uS kamer weer
binnen en vlijde zich tegenover hem
ln de stoel.
Ben je zo ln gedachten ver
diept? vroeg zij op haar vleiende
manier.
Gerald wilde Juist het hoofd op
heffen en haar antwoorden; daar zag
hij opeens, dat de helderheid van de
steen begon te vertroebelen, alsof er
zich een sluier over verspreidde. Hij
kon er zijn ogen niet van afwenden.
Misschien dacht ik aan Jou, Bea
trix, antwoordde hij langzaam, ter
wijl hij onbeweeglijk bleef zitten,
«Aan mij? Dacht je werkelijk aan
mij vroeg zij zacht, en boog zich
naar voren om te trachten hem recht
in de ogen te zien.
Maar hij keek onafgewend naar de
steen, waarvan het helder blauw, nu
een melkachtige, troebele tint had
aangenomen.
«Ja, Beatrix, ik dacht aan Je. Ik
moest nadenken over hetgeen Je mij
verteld hebt, wat Je al die Jaren met
mijn portret hebt besproken en over
de gedachten en gevoelens, die Je
daarbij hadt. Jaren aaneen heb Je
mijn portret op Je schrijftafel voor
Je gehad, ls het niet zo?
Ze schoof haar stoel naderbij, stak
AGENTSCHAPPEN
Alveringcm:
PhUibert Bailleul,
Dorpplaats 65.
Be veren - Koesbr.
Robert Lepée,
Hondschootestr 91.
Geluwe:
Rog. Denijs, Verzek.,
Beselarestraat 50.
Hooglede:
Marie-L. Pleters,
Roeselarestraat 8.
IIou tem:
Mevr. Germain Cou-
dron-Vandamme,
Plaats 46, Zillebeke.
Ingclm unster:
Marcel Ampoorter,
Weststraat 13.
Izegeui
Rafaël Parret,
St-Crispijnstraat 19.
Kemmel:
Leo Duplacie,
Reningelststraat 63.
Koekelare:
Mr Jozef Bulcke,
Ichtegemstr. 12.
Krumbcke:
Mej. Maria Denys,
Dorpplaats.
Leke:
A. Denolf, koster.
Nieuwstraat, 21.
Loker:
W' L. Dousy-Mor-
Dorpplaats. Itreu,
Meesen:
Hector Vercruysse,
Ketelstraat 14.
Georges Dehein,
rue Alph. Hottat 26,
Ixelles.
Moorslede:
Achiel Goemaere,
Dadi zeiestraat 32.
Nleuwpoort:
Mr Alfons Depelchln,
Kokstraat, 24.
Studie van Noterls
UUKMANS ie VEUKNB.
'ENBARE VERKOPING
van
anhorigh - ^:n, stalling
>erg
en
Pril» onderneming beheerd doo» hel
Ko»kHjh Beilut» ven 15 December 1934
J-ANGE NIEUWMAAT 40 ANTWERPEN
Oostvleteren:
Me). Y. Van Hutte,
Henri Debergltraat.
Poetkapeilc;
M" W" M. De Stter-
De Vide
Ploegsteert:
Victor Menet,
r. d'Armentières 10.
Poperinge:
Gilbert Reniere,
Gasthuisstraat 63.
Michel Maes,
Westvleterenstw., 1
Proven:
M""H. Prinzie-Dei,
Statiestraat 55.
Rcninge:
Er. Van Eecke-Delfl
Zwartestr. 4.
Roeselare:
Raymond Angillis,
Pilkemstraat 41.
Roesbrugge:
Gerard Delplace,
Gemeentesecr., Harine.
St-Pieterskapelle.
Lekei
André Provoost,
Dorp, 12.
Vlamertinge:
Mevr. C. Duran-
Debruyae,
Popei'ingestraat 7,
Voormelde:
Gilbert Deiannoy,
Dorp, 82.
Warneton:
Pierre De Simpel,
Wervik:
Valère VerfailUe,
Molenstraat 49.
Wesivleteren:
W* Jul. Quaghebeur,
Poperingestraat 71.
Woumen:
M": E. Barbier-
Vercruysss,
Laugemarkstr. 341 a.
Wulveringem: r
Michel Duron,
Goudenhoofd 38, J
Vinkem. v
ERNSTIGE PERSONEN KUNNEN EEN AGEfTSCHAP AANVKAG®.
RUILING
AANKOOP VERKOOP
Men aanvaardt occasie-auto's
gratis ln dépdt tot verkoop,
bijzondere voorwaarden.
Kredietverlening van 6 tot 18
maanden - Hypotheekleningen.
- Regionale Agent D. I.O.A.
Industriële, handels- en auto
mobielverdedigingen. - Verdedi
ging ln alle betwiste zaken.
Kosteloze inlichtingen:
Verzekeringen - Alg. Agentschap
Dikkebuschstw. 22, IEPER.
(d-3086) TeL M9.
Zoekt g'iets t'hurtn of te kopen.
Zoekt ge 'n meid, 'n plaats of watt
Wacht niet langer, maar plaats nog heden
n Kleine ZOEKER in ons blad!
aan 2 Vz
FABRIKjNTEN, HAND
Vehoogt uw zakencijler,
Vekoept op krediet
Afhandeing binnen de 3 dager
Inspectie: MARTIN Ch,
St NikLasatr. 11, IEPER
Iel 831
Alle dag u ran 9 tot 12 uur.
«MM
yyyVVVWWWWWVWWiWWWWWMaMWWiVWVWIMIW
Omdat hel varken een zeer g-ool omzellings-
vermogen bezit. Dit geschied! op doelmiiige wijze wan
neer dierlijk eiwit, mineralen en vilaminei aan de hoeve
voeders worden toegevoegd. 10-15 VITAFORT ge
mengd bij graangewassen en aardappeler breng! de ont
brekende en onmisbare elementen aen.
Langs VITAFORT en via hat varken i eer goede omzet-,
ling der hoeveprodukten, kwalileitsvlee; op den kori
sten tijd.
VITA"FO RT mi rsllsdfps vmmAmrm, Ommmmgoslold op basis van
VITAFORT bU «M hmrsdolmmr wmm vmrirotwon.
GAUVERIT, 61, Wasserijstr. - SCHOTEN-ANTWERPEN
haar hand door zijn arm en vüjdde
zich tegen hem aan.
Ja, Gerald, jaren aaneen. Je ogen
hebben al mijn handelingen geaten,
en het ls mij steeds geweest, alsof er
een MJzondere betovering ran Je
ogen uitging op mij zelf..»
«Een bijzondere betovering,» her
haalde Gerald verstrooid en keek alg
onder een ban naar de ring) steeds
doffer werd de steen. Gerald meende
zijn ogen niet te kunnen geloven.
Eindelijk wendde hij er de mik met
geweld af en keek Beatrix recht aan.
Het was Immers hier in huis het
enige portret van mij?
Zij knikte, en keek hem met tedere
stralende ogen aan.
«Ja, Gerald, het enige, en ft was
gelukkig en trots, dat het mij toebe
hoorde. Ik zou het ook voor geen
schatten ter wereld hebben Prijs
geven,
Hij glimlachte ietwat vreemd.
«Nu, nu dat zeg Je gemakke
lijk.
Zij haalde diep adem.
«Och, Gerald, hoe kan Jij weten
hoe dierbaar het portret mij ie. En
als ik er aan denk, dat er weer een
tijd zal komen, waarin ik niets dan
dit portret van Je zal hebben och
als lk daaraan denk, kan lk mijn
tranen niet bedwingen. Ik wilde, dat
Je steeds hier bleef.»
81. Vuur was er nu en het was
van zeer groot belang voor hem dit te
onderhouden. Hij had reegis bemerkt
dat er aan de rots een uitsprong was
die een goede bescherming tegen de
regen vormde, daar moet het haard
vuur komen, besliste hij.
82. Met zijn spade toog hij aan
het werk en vereffende eerst de grond.
De harde grond bood we wat tegen
stand want zijn zelfgefabrikeerde spa
de was nog geen mode-werktuig,
Stilaan diepte liij dan de bodem uit
voor zijn haardvuur.
83, Hij had reeds bemerkt dat er
een weinig verder dan de grot klei tè
vinden was die wel geschikt bleek om
brikken te maken. HIJ maakte er en»
Sele gereed uit de zaöhte klei en leg-
e deze in de warme zon om ze te la
ten drogen.
84. Toen hij enkele stenen ge
maakt had, keerde hij terug naar zijn
grot om te eten. Na zijn maaltijd Zet
te hij zich neer om uit te rusten en
toen dacht hij hoe eenzaam hij hier
Was. Had lk toch gezeüschap, peinsde
hij, een hdnd of een kat of...
85. ...Ja, een ander diertje en hij
ontdekte plots ln een hoek een spin
die haar net aan 't maken was, hij
bekeek de fijne draadjes en de han
dige pootjes van het diertje. Dat leeft
toch ook, meende hij, het leeft;
wacht hij zou haar voedsel geven.
86. Vliegen en andere insekten
vond hij hier genoeg en hij was al
tijd zeer handig geweest die te van
gen, Zijn nieuw tijdverdrijf bestond
er nu in altijd maar vliegen te van-
voor de apin die een klein on-
deeltje van sljn leven werd.
Het gelukte haar om trinet
haar mooi» ogm t« doen komen
Oerald keek neer op het U
hoofdje. Een bdwelmende geurt
tot hem op. Hit zachte lichaam
het Jonge mesje vlijde zich
hem aan. Het was een zeer gen
lijke en betoverende positie, 0:
■ou zeker bezweken zijn voor di
tovering, indien Hans hem niet
geheel andere eohllderin; van
portret had gegeven, en indlei
ring niet zulk <«n doffe tint had)
genomen.
HU sprong plotseling op, zoda
hand van Beatrix van rijn arm!
Dat lal wei niet kunnen,
Lang aal ft bier niet meet V
blijven,Belde bij kalm en veel
Ier dan anders,
Beatrix had tWh zoéven voort'
op t«n beslissende let. Zij hsi
hoopt, dat iU reeds heden Oer»
•en beslissende verklaring zou
aen brengen. En nu ontglipte
haar bo geheel onverwacht, Ht
naar het raam.
Dat beviel haar in het geheel
ZIJ overlegde hoe zij opnleaï
een aanknopingspunt sou J-
Maar daar verontschuldigde hl
«Ik heb enlg« noodzakelijk®
ven te schrijven, Beatrix. Tot
ziens, later.
Ct ven®
Ondergetekende begeert ee"
abonnement op Het
Nieuws uitgave
Naam
Adres
Gemeente (stad)
(Ham
idt#
(1) Niet vergeter ie gextnsl'
vermelden. VÜ5BL»
Wanneer ge dit
na uitknipt en onder opa»
zegel van 20 centiem
adres van «Het v'
Gasthuisstraat 19, PopWj*
ervoor dat U enkele ast i
bezoek krijgt vau de p Üot d
het geld innen komt opa t»
om de week ons
Do prijs van het ver?L,|r,
kan d- lezer steeds »aj>
dertje nevens de titel
Daar staat: Abonneffl0^;
tot Nieuwjaar U' i» W"
drag dat hij dan aaa
digd aai alja. j
