Wie was het eigenlijk
De Koningskwestie beheerst alle
Politiek Leven in ons land
PERSTENTOONSTELLING
>SmaadkaarterT
De 72-jarige Jan Van den Branden uit
Laken voor de 2*maalte voet naar Lourdes
Priesterbenoeminpn
Hr Spaak voor de Kamer:
...Wan niemand kan ge
zegd warden dat hij zich
aan de Politiek verrijkt
LELIJK TUIG IN MOOIE HANDEN
NATIONALE 6 INTERNATIONALE KATHOLIEKE
Het Huwelijk van
Vorst
onze
Hoe de Oudstrijders
de Koningskwestie opvatten
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERÏNGE EN OMSTREKEN
ZATERDAG
FEBRUARI 1950
12 BLADZIJDEN
ZE SCHRIJVEN
AAN DE KONING
ZIJN ER VERBORGEN
SCHATTEN
IN OUDENBURG?
BUITENLANDS OVERZICHT
TIfloTenC"nfen°mnmWeei: <■«»»«»**-
Maar hij vergeet er aan toe te voegen dat zijn oorlogs
jaren hem te Londen, naar het coeücient 4 van heden,
per jaar 1.412.000 tr. opbrachten.
to
ZaaiArsenaal, Poienpiein
Van Zaterdag 4 Februari 1950 te 15 uur
tot en met Woensdag 8 Februari te
Te Roeselare
BESTUUR en REDACTIE:
Gasthuisstraat 19, Poperïnge
Telefoon Nr 9. Postcheck 47.63.60.
ABONNEMENTSPRIJS 1950
België tot Nieuwjaar 96 fr.
Belgisch Congo 3.—fr. p. week
Frankrijk Holland 3.— fr. p. week
Andere landen 3.50 fr. p. week
Aangesloten "bij het Verbond
der Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
ONZE 4 UITGAVEN:
POPERÏNGE (met randgemee. m).
IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
SE
46° JAAR.
Nr 5.
4
Prijs per Nummer: 2 Fr.
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Sausen, Gasthuisstraat 19, Poveringe
Een politiek gevangene uit de Wij, die 't gewoon regiem reeds van
streek zendt ons hieronder staand buiten kenden, stonden, onder bewa-
schrijven met verzoek tot opname, king van onzeDuitse bromberen,
We voldoen graag aan zijn verzoek op enkele meter afstand te luisteren.
en laten hieronder zijn brief volgen. 5_n n
Kaarsrecht stond Graaf Carton de
Graaf Carton de Wiart verklaarde Wiart, die dan reeds 73 jaar oud was,
ln de Kamer: «Leopold III was de vooraan. Al opeens klonk kalm, be-
eerste wserstander.daard, maai- vast, het protest van
Mr Missiaen snauwde toen: «Gij Carton de Wiart, die de Duitsers er
beledigt de Weerstand! van beschuldigde eenvoudig alle in-
Ik heb daarover mijn eigen mening ternationale overeenkomsten te ver
en 't zal me groot genoegen doen, zo loochenen en spijts alle recht en re-
Het Wekelijks Nieuwsmijn me
ning wil meedelen aan de bevolking
uit de streek van Mr Missiaen.
den gijzelaars vast te zetten. Naar
mate hij sprak, kreeg die stem meer
en meer klank en hoekige gebaren
onderlijnden 't protest.
Colonel Goethals zou nu het pro-
Tk weet niet of Mr Missiaen in 1940, test in 't Duits vertalen. Ma een paar
wanneer de bezetting compleet was, zinsneden sneed Major Schirven hem
met Hendrik De Man aan een nieu- het woord af, snauwde een antwoord
we orde dacht en aan het likwideren en... verdween,
van de politieke partijen in ons land. ...Wij keken eens naar «onze»
Ik weet niet of Mr Missiaen aanhan- Duitsers. Hoeveel jaren was 't wel ge-
ger was, al dan niet, van de beruchte leden dat een Duitser een opmerking
Unie van Hand- en Geestesarbei- dierf maken aan een Major?
ders Of hij Attentistwas of wat Naast mij stond de Heer Van Wal-
ook, ik weet het niet. Ik zou uit zijn leghem, Socialistisch volksvertegen-
Gij beledigt de Weerstand! beslui- woordiger van Charleroi. Hij stond in
ten dat hij effectief meedeed aan bewondering voor die kranigheid van
Weerstand, maar ik weet er niets van. Carton en... «zeg wat ge wilt,» zei
Ik zal echter vertellen wat ik wel bij mij, als Carton zoiets doet, dan
weet. is dat toch heel wat anders dan moest
't Was in Augustus 1942. bet van ons komen!
Te Leuven, in de Tiense straat, zat Er waren bij ons nog een aantal
een bonte groep gijzelaars opgesloten.
Een bonte groep, van alle kleur moet
ge weten. Ik was ook onder die... uit
verkorenen. We waren een groot hon
derdtal en West-Vlaanderen was zeer
rijk vertegenwoordigd.
Op een namiddag was er plots gro
te beroering. We waren wij meestal
maar van geringe conditie, op enkele
uitzonderingen na, en daar werd
plots de elite van Brussel binnenge
bracht: Graaf Carton de Wiart; He-
rlnckx, burgemeester van Ukkel; Vau-
thler, rector van de Universiteit van
Brussel, met een paar professors: de
bestuurder van St-Louis en de studie
prefect: Pater Rutten; Colonel Goet
hals, die militair attaché was geweest
Fransmans, zogezeide Communisten,
maar voor de negen tienden infraaie
jongens. Die konden hun ogen noch
oren geloven, En dat is een graaf?
En een oud-eerste Minister? En geen
collaborateur? En die durft de Duit
sers zo brutaal de waarheid zeggen!
Zou Np: Missiaen dat optreden van
Carton de Wiart weerstand noemen?
Hij mag gerust onderzoeken of ik
waarheid schrijf, al dan niet. In Ka
mer en Senaat zal hij nog Socialisten
vinden .die getuige waren van die ge
beurtenis en eerlijk genoeg om te
bevestigen wat ik vertel.
Het kan gebeuren dat Mr Missiaen
bij een of andere omstandigheid kra
niger opgetreden is dan Carton de
aan de Ambassade te Berlijn; een Wiart, ik weet het niet; het kan ge-
generaal... een groep van ongeveer beuren.
dertig man. Het kan gebeuren, ik weet het niet.
Een gebeurtenis! dat Mr Missiaen dat optreden van
Major Schirven of Schirgen, die de Carton niet aanschouwt als een daad
directie in handen had van de ge- van weerstand. Maar wij, die zaten,
vangenlssen in België, was voor de die Fransmans en die Brusselaars
omstandigheid met zijn adjunct, een waren er van overtuigd dat dit op-
Hauptmannnaar Leuven geko- treden van de oud-eerste Minister
men. Hij hield voor die Brusselaars wel een kranige weerstandsdaad was.
een korte rede, die Colonel Goethals Carton was dan 73. Nog even kra-
moest vertalen. De Brusselaars had- hig is hij nu, acht jaar latei-,
den zeer zwaar gezondigd tegen de Mr Missiaensnauwde.«Gij be-
geboden van de Führer en daarom ledigt de Weerstand!»
waren nu een aantal gijzelaars uit- Wie was het nu wel die de beled.i-
gekozen en die gijzelaars zouden aan eer was? Carton de Wiart of... Mis-
een zeer streng regiem worden on- siaen.
derworpen. Een politiek gevangene.
De Socialisten hebben er thans
een nieuwtje op gevonden om te
I trachten hun ophitsende anti-
koningscampagne kracht bij te
zetten, zij willen nu de Koning
zelf overtuigen dat de man uit
t de straatZijn terugkeer niet
wenst. Daarom hebben ze al hun
volgelingen in Marx, Buset,
I Spaak en consoorten, aange
maand postkaarten te verzenden
aan de Koning waarop verzocht
wordt dat de Vorst zou afstand
doen van de Troon.
1 Maar de rode helden nijpen lie
ver de katjes in het duister en
I vergeteru» regelmatig naam en
adres van afzender te vermelden
I zodat de Minister van Verkeers
wezen het gepast oordeelde, en
met reden, de doorzending van
deze smaadschriften te verbie
den. Deze Socialistische brief-
I wisseling zal dus veilig opgebor
gen blijven tot... laat ons zeg-
i gen, tot Van Acker of een ande
re rode heer Minister van Ver
keerswezen wordt. Tenware dat
tegen dan onze Vorst terug is,
wat wij allen van harte wensen.
Eens bevond er zich te Oudenburg,
tussen Brugge en Oostende, een ver
maarde abdij, dat staat historisch
vast; de plaats ervan kan nauwkeu
rig bepaald worden. Thans is ieder
bovengronds spoor van deze stich
ting verdwenen en bevindt dit ge
bied zich binnen de eigendom van
een bloemist.
Buiten de historie bestaan er nog
minder vaste gegevens die wel niet
a priori te loochenen zlin en waar-
heidsgronden bevatten. Zo zouden er
zich 1 de ondergrond van deze
plaats nog gangen bevinden die dooi
de vroegere monniken aangelegd
werc'en, hetzij als schuiloord of ont
vluchtingsgelegenheid in geval van
overval, hetzij als schatkamer.
Sommige beweren dat deze gan
gen zouden doorlopen tot Gistel en
zelfs tot Jabbeke. Wat er ook van
zij er heeft zich sedert enkele dagen
een groep onderzoekers aan het werk
gsteld onder leiding van een Deen
en een Antwerpenaar. Naar verluidt
beschikken de onzoekers over inlich
tingen waarvan het publiek tot nog-
toe g'eén kennis kfeèg maar die toch
de overtuiging bijbrachten dat het
moeite loont de ondergrond even te
onderzoeken en de bedoelde gansen
te bereiken. Zijn het schatten of be
langrijke oude archiefstukken? Af
wachten is de boodschap.
De Liberale Volksvertegenwoordiger
Van de Wlele heeft het nuttig geoor
deeld de regering twee vragen te
stellen in betrekking met het huwe
lijk van de Koning met de Prinses
van Rethie. Hij vraagt het oordeel
der regering over de juridische en
grondwettelijke toestand van de echt
genote van onze Vorst en van hun
zoontje Alexander.
Men dient hierbij op te merken
dat de grondwet over dergelijk ge
val niets voorziet, ten tweede dat de
gestelde kwestie generlei juridische
of grondwettelijke gevolgen kan heb
ben vermits het huwelijk van de
Vorst een louter privaataangelegen
heid is.
Had de Liberale Volksvertegen
woordiger zich de moeite getroost de
verklaring te lezen die ter gelegen
heid van de huwelijksafkondiging
zelf afgelegd werd dan zou hij ver
nomen hebben dat dit huwelijk al
leen het familiaal en privaat leven
van de Koning' raakte, dat de Ko
ninklijke Gade had afgezien van de
titel en de rang van Koninginen
dat de eventuele nakomelingen uit
dit huwelijk geen erfelijk recht op de
Kroon zouden genieten.
Waar artikel 64 van de Grondwet
bepaalt dat Geen enkele daad van
de Koning haar uitwerking kan heb
ben zonder tegentekening van de Mi
nister kan dit hier niet van toe
passing zijn, vermits Hij enkel door
bedoeid artikel 64 gebonden is in zo
ver Hij daden stelt als Koning; dit
geldt niet voor zijn privaat leven.
De Vorst zelf heeft verklaard dat
dit huwelijk enkel weerslag had op
zijn privaat leven.
Men heeft ook gemeend van linkse
zijde dat Koning Leopold III
De Heren Snaak en consoorten. die op het ogenblik dat onze jongens
hun nlioht deden onder het opperbevel van hun Koning, het vel in
veiliaheid brachten, verklaren nu schaamteloos dat de legerleiding niet
eens zora droeg voor de vernieling der bruggen over de IJzer. Om hun
moedwillige onn-.etendlieid voor te lichten geven wij bovenstaande foto
van de in 1940 vernielde. IJzerbrug te Diksmuide.
Nieuwe phase in de koude Oorlog
STALIN IS SLOKOC
De nieuwe Chinese führer, Mao-
Tse-Toeng, is nu sedert 43 dagen
met vadertje Stalin aan 't praten.
Dat duurt wel lang. Het moet dus
niet al te best vlotten...
Ik kan je geloven! Stalin wil
zo niet minder dan de controle
over een heleboel Chinese havens,
zodat de Chinezen onmiddellijk
zouden zien dat ze werkelijk door
een vreemde mogendheid werden
overrompeld. En Mao, die zijn
volk kent, weet dat dit onmid
dellijk zijn regime zou in gevaar
brengen. Het is dus lastig om toe
te geven.
En Stalin wil ook dat Mao hem
200.000 arbeiders zou ter beschik
king stellen. En dat voor een land
dat juist door de oorlog werd om
geploegd en dat terug moet wor
den opgebouwd. Het is voor
Mao ook moeilijk dat toe te geven.
En Stalin wil nog dat China
een heleboel voedsel levert aan
de U.S.S.R. en dat voor een volk
dat dreigt zelf van de honger om president van communistisch China,
te komen! Mao moet werkelijk die thans met Stalin onderhandelt
zeven maal zeven keer nadenken, en spijt alles Chinees blijft.
vooraleer daarin te bijten, want
ook dat zal voor hem en zijn En hier wil ik van bij het be
nieuw^ regime meer dan gevaar- gin zeer duidelijk zeggen: indien
lijk zijn. ]iet me£ cie waterstofbom moet
En Stahn vraagt nog dat een ggan zoals het met de atoombom
aantal toegevingen zouden ge- gegaan is, dan is het een ongeluk
daan worden voor een hels serie wetenschap er ooit toege-
minderheden. Practisch wil dit raakt is ze te fabriceren.
nSe Zt5 ie Zn IZaV. 'S.ZZfZX'JÜ. fl'.Tj'i""
zouden staan, afgericht zouden ^rs^0fbom. ®ac?na heeft Rus-
ziin ov de USSR om kort na- land seook> dank zij spionnage en
dien erdoor te worden opgeslokt* wetenschappelijke opzoekingen.
Enz... enz... En dan?
Mao veelt de greep die m.en nu- Dan zegt men: niemand zal ze
al rond zijn Jceel legt. En hij nog durvengebruiken uit vrees
tracht te weigeren... of ten min- dat de tegenstander ze eveneens
ste substantiële tegenprestaties te zal gebruiken, want dat zou dan
krijgen. het einde van de beschaving zijn.
En hij vraagt dus een lening. Inderdaad, één waterstofbom
vaarden van scheidsrechterlijke
uitspraken en het oprichten van
een internationale legermacht
om die scheidsrechterlijke uit
spraken te doen eerbiedigen.
Indien de V. S. de wetenschap
pelijke veroveringen in die zin
willen gebruiken, dan zullen zij
de zaak van de vrede en de mens
heid ten zeerste gediend hebben.
Maar als ze dat willen doen,
dan moeten ze dat vlug doen, zo
niet zal Rusland eensdaags ook
waterstofbommen bezitten en dan
is de kans weer verkeken.
De nieuwe phase, door de wa
terstofbom, in de koude oorlog
geopend, kan dus tevens de eind-
phase betekenen en tevens het
voorspel van een werkelijke vrede
Het lot van de mensheid ligt in
de hand van de Amerikaanse
staatslieden. Geve God dat zij die
verantwoordelijkheid weten te
dragen zoals het behoort.
31-1-50. V. WESTERLINCK.
MAO-TSE-TOENG,
Of hij ze krijgt? Misschien wél.
Of ten minste een belofte.
Maar hoe hij zich ook keert
of draait, vroeg of laat wordt hij,
net zoals alle communistische va
zallen voor de brutale vraag ge
steld: gehéél zijn volk en geheel
zijn land met haar en huid aan
het Kremlin uit. te leveren. En
dan zal hM te kiezen hebben'tus
sen een Tito-houdïng en een rol
a. la Grozea. Bierut en anderen.
Intussen hliikt duideliik dat de
Chinese Veldtochteen bloe
dige vha.se is in de koude oorlog,
en dat deze veldtocht, door het
Kremlin gevoerd werd, niet in
't belang van het Chinese volk,
maar met het uitsluitend doel
havens, grondstoffen, arbeiders
en kanonnenvlees te vinden...
pour la prochaine dernière.
En verder: over China, en dank
zij China het gehele Verre Oosten
te vuur en te zwaard te kunnen
zetten.
Volgens de jongste berichten
zou voldoende zijn om een gehele
grote agglomeratie of een geheel
industrieel centrum, te vernieti
gen in één oogwenk.
Aanvankelijk had men ge
meend dat de atoombom in de
hand van één grote zou volstaan
otri de andere in bedwang-te bov-
■5 n. Practise*, is het gebleken
dat Het geworden is een wedloop
naar de maximv.mpro&uctie van
atnorébommen en dat men z.e wél
zal gebruiken de mer nverivfad
is er m.éêr te hohben dan (ie te
neur, trever en ais men deukt er
o.ld.vs een svoedige overwinning
m,ee fp behalen.
Zal het nu anders verlopen met
de waterstofbom? Wij geloven het
niet, en moest Rusland er op dit
ogenblik een paar hebben, dan
zouden zij niet aarzelen die te ge
bruiken tenminste als bedrei
ging bij om 't even welk ultima
tum.
In die omstandigheden is er.
heeft Moskou zelfs reeds Ho Chi naar mijn mening, maar een dub-
Min en de Vietnam in Indo-China bele mogelijkheid meer open.
erkend.
Het wil. dus nu. dank zij die
rebel. Keizer Bao Dai uit het za-
dH lichten en Indo-China het
lot van China doen ondergaan.
Dergelijke manoeuvres moeten
De eerste, en de meest gunstige
en de meest redelijke en mense
lijke. is de volgende: dat Rusland
eindelijk eerlijk de vrede zou na
streven, zelf zou ontwapenen,
haar imperialistische politiek zou
natuurlijk vanwege de Verenigde stopzetten en een vrij toezicht zou
Staten een tegenmanoeuvre uit
lokken.
BE WATERSTOFBOM
toelaten vanwege de Verenigde
Naties over alle mogelijke wapen
productie.
Wil Rusland dat niet, dan moet
mén onmiddellijk zijn toevlucht
Een reactie van territoriale nemen tot de andere mogelijk-
aard bv. is de erkenning van de heid, hoe onaangenaam ze ook
regering van Bao. Dai door Ame- weze, omdat het de enige is die
rika. Dat wil zeggen dat de V.S. ons nog rest om een derde we-
van plan zijn daar actief op te reldbrand te voorkomen,
treden. En die mogelijkheid is de vol-
Inderdaad, moésten ze niet gende: dat Amerika onmiddellijk
zinnens zijn Bao Dai met de wa- een paar waterstofbommen pro
pens te helpen, dan zouden ze ducere en dat zij daarmee, en ge-
hem niet erkennen juist op het steund door die macht en haar
ogenblik dat de communistische practisch atomisch overwicht, aan
internationale hem wil doen ver- Rusland volgende eis zou voor-
awtjnen.
Maar Amerika speelt op dit
ogenblik een andere kaart, wo.ar-
van men de indruk heeft dat ze
sterker is, nl. de waterstofbom.
U hebt er zonder twijfel al over
leggen onmiddellijk accoord
gaan met een internationale con
trole ov de wapenproductie en een
werkelijke medewerking aan de
U.N.O en o.m. aan de Veiligheids
raad, met al de gevolgen die daar,
recht niet had zijn echtgenote de
titel van Prinses van Rethiete
geven.
Als Prins van Saksen-Coburg-Go-
tha heeft onze Vorst en zijn echtge
note het recht de familiale Titula
tuur te voeren, het is belachelijk hier
een grondwettelijke zaak in te willen
Zi~n.
Het ware vanwege de linkse par
tij en verstandiger geweest deze kiese
kwesties met rust te laten, ze zouden
ten minste hun eigen onwetend
heid niet ten toon gespreid hebben,
en brwijs geleverd hebben van wat
tact.
Pé Vlamynck
v-aagt ons licm bij onze le
zers la willen verontschul
digen, daar het koude weer
hem te pakken kreeg en op
k merarrest bracht.
Wc hopen dat dit niet lang
zal duren en verwachten
hem heel zeker a.s. week te
rug in onze kolommen.
B. E.
Onder voorwendsel dat de Konings-
kwestie enkel een louter politieke
aangelegenhei l is, ums men er toe
gekomen bij de Oudstrijders-Ver
enigingen en, wat nog het meest
verwondering baarde, bij deze van
1940, de Koningskwestie in de ver
geethoek te duwen
Deze passieve houding was inge-
geve door handige volitiekers die
het gevaarlijk vonden het gesloten
het front der soldaten van '40 aan te
gelezen in dit blad of elders. Ik in het belang van de vrede, moe
zaken een woordje mochten meepra
ten.
Het is dan ook op initiatief van
een der belangrijkste verenigingen
SzSf'S onmmüim een got. toW
gans het land de vraag gesteld werd
moet er dus niet zeer veel over
zeggen. Het volstaat er aan te her
inneren dat de vernielingskracht
van de waterstofbom honderd
maal groter is dan die van de
atoombom.
In de V. S. ontstond er natuur-
ten uit voortvloeien, nl. het aan
vallen; zij waren immers zonder on
derscheid getrouw gebleven aan hun
Legeraanvoerder.
Hoe dikwijls hoorde men het de
Koningbelagers tiet uitbazuinen dat
het leger moedig gestreden had, de
soldaten van de 18 daagse veldtocht
kregen een pluimpje, het waren hel
den. Die politiekers oordeelden het
dan ook geraadzaam de Opperbevel
hebber litiek aan te vallen, ho
pende op die slinkse manier de sol
daten voor hunzaak te winnen.
Zij zijn van een kale rei. thuis
gekomen, de Oudstrijders bleven
trouw!
Op dat ogenblik kwam dhr Spaak
aandraven met de kwestie van de
bruggen over de IJzer en over de
haven van Zeebrugge. Men kent het
resultac', de hatelijki aantijgingen
werden in een duidelijk antwoord
door het Secretariaat van den Ko
ning de kop ingedrukt en Spaak, viel
wanhopig in discrediet als militair
criticus.
Maar dit antwoord had nog een
ander gevolg. De Oud-Strijders oor
deelden thans met recht dat het hier
niet meer ging om politieke kwesties
en dat ze bijgevolg h-ei kenni3 van
of ze het gepast oordeeldenalvo
rens in het debat tussen te komen,
eerst een afvaardiging naar Prégnyi
te zenden om de trouw van de sol
daten van '40 te betuigen aan hun
Opperbevelhebber
(Zie vervolg 2" blad).
tussen de geleerden, de politici en
de militairen, enerzijds in hun
eigen groep en anderzijds onder
mekaar.
De grote vraag die iedereen
moet bekommeren is de volgende:
zal de waterstofbom de zaak van
de vrede dienen of niet.
BISDOM BRUGGE
Zijn Hoogw. Excellentie Mgr La-
miroy, bisschop van Brugge, heeft
benoemd tot onderpastoor te Waas
ten, E. H Rob. Lcrberghe, leraar aan
het College te Veurne: te Deerlijk,
E. H. Arth. Lagae, leraar aan het
College te Menen
Tijdens zijn rede in het debat over de Volksraadpleging,
Dinsdag jl., liet dhr Spaak zich volgende zin ontvallen: «Van nie
mand kan gezegd worden dat hij zich aan de politiek verrijkt
Da aanwezigen bogen nederig het hoofd en nadat de eerste emotie
voorbij was 't duurde maar een ogenblik hebben de socia
listen en liberalen de indruk van deze woorden we&jevstagd met
donderend handgeklap.
Spaak die zijn mond voorbijgepraat had, gleed vlug over deze
passus heen en begon over andere dingen te praten.
Iedereen weet in ons land wat
een Minister en een Volksvertegen
woordiger verdient en iedereen is
er mee akkoord dat alle werk, ook
het hunne, moet vergoed worden.
We willen hier geen bespiegelingen
houden over luxueus leven, auto's
en dergelijke, maar de verklaring
dat politiekers zien niet verrijken
paste allerminst in de mond van
dhr Spaak.
D" S- :tohette-r"l:etv>. die een hocte bereikte van 250 mijlen boven de
aarcis, hoger dan ev.ii ander tuig door inensetihnnden vervaardigd,
wordt ons door een mooie dame voorgesteld.
De «Switchette» is een kJein elee- snraak wordt genaamd «Bumper»
trisch tuig. hier in de rechterhand en bestaat uit een Duitse V.-2 met,
gehouden dom- Mrs. Do1r"-es Mohi- on de neus vastgehecht een ander
mann van Sbeneetadv, tiss. Dit tuig van Amerikaanse constructie,
kleine tuig had voordien een hoogte
bereikt van 250 mijlen boven de
aarde, een hoogte du.s welke totnog
toe nimmer werd bereikt door enig
ander tuig bij mensenbanden ver
vaardigd. In haar linkerhand houdt
Mrs. Mohlmann een miniatuurmodel
va pen twee-stuks raket waarvan
de Switchette een deel was. Deze
raket, welke een hoogterekord neer
haalde in Februari 19^9, was aan-
vankelij' aanzien als zijnde gedesin
tegreerd vooraleer de atmosfeer der
aarde terug te hebben bereikt, maar
niettegenstaande deze mening werd
een deel van de raket teruggevonden
in
gedoemd «Wac Corporal».
Alswanneer de twee-stuks raket
een hoogte bereikte van 20 mijlen
werd de kleine raket afgescheiden
van de moeder-raket en- vervolgt ze
met grote snelheid haar tocht, hoger
op, tot een recordhoogte van 250 mij
len. De Switchette is een deel van
het mechanisme gebezigd om de
kleine raket te doen afvuren van de
V.-2. De Wac Corporalop deze
foto gelijKt een fijn gescherpt pot
lood, aangehecht op de neus van de
V.-2.
Proefnemingen met allerlei derge
lijk tuig waarvan hier sprake, worden
de^Whlte-Sands, proefterreinen *lnOpdrachtvanTet Departe
ment van Landsverdediging der
U.S.A.
der U.S.A.
De twee-stuks raket waarvan hier
WAT VERDIENDE SPAAK
TIJDENS DE LAATSTE OORLOG?
Over de manier waarop met het
geld der schatkist tijdens het ver
blijf van de Ministers te Londen om
gesprongen werd in de periode 40-45
besiaat er nog altijd nic-t veel klaar
te. Maar toch beschikt men thans
reeds over voldoende gegevens om
uit te maken wat een man als Spaak
zich zoal liet uitbetalen.
Spaak was toen Miiiisier van Bui-
temanase Zaken, bij zijn terugkeer
verweet hij meer dan eens aan an
deren niets te hebben gedaan voor
hun land. We betwisten niet dat hij
wéi iets deea; maar dan ook abso
luut niet gratis. Niemand zal er be
zwaar in vinden dat hij betaald
werd, maar zo stellig beweren cdat
niemand zich aan de politiek ver
rijkt dat was wel een beetje over
dreven. 't Is ten andere ook altijcj
gevaarlijk veel zaken te beweren, al
wezen het nog geen gesprongen brug
gen e.a., als er documenten of cij
fers bestaan die achteraf kunnen ter
verduidelijking opgeroepen worden.
Alles werd uitbetaald in Ponden
(we rekenden het Pond-Sterling aan
137 fr., t.t.z. de koers van vóór de
oorlog). De levensduurte liet zich
toen in Engeland nog niet merkbaar
voelen, zodat we om een juist ge
dacht te hebben van deze sommen
in vergelijking met de huidige le
vensstandaard, alles met 4 zouden
moeten vermenigvuldigen. Maar we
geven liever alle cijfers zoals ze toen
werden opgetekend.
In 4 jaar tijd ontving Spaak in
totaal 10.307 Pond Sterling. Hetzij,
omgerekend in onze munt aan 137,
de som van 1.412.000 fr. (bemiddeld
dus psr jaar 350.000 fr. Hier is dan
nog zijn parlementaire vergoeding
niet bi.igerekend.
Wanneer we nu dit bedrag ontle
den over een .iaar. we nemen 1943
als basis hiervoor, dan komen we tot
volgende optelling:
Vergoeding (als minister) 102.40(1
Representatiekosten 20.070
Vergoeding voor bijkomende
lasten ïftdAon
Autowagen 64.525
Parlementaire Vergoeding 4.0.000
Totaal ">1
Daarbij moet men dan bedenken
dat Spaak zich toen in een land
bevond dat in oorïog was en waai
er nu precies geen grote reizen at
te leggen vielen.
Wanneer we zo 'n jaarwedde toet
sen aan de huidige toestanden en
dus vermenigvuldigen met 4 (vol
gens het thans geldend coëfficiënt')
dan zijn er buiten Spaak misschien
nog wel mensen die een bedrag van
rond de 1 millioen en half als jaar
wedde een hongerloon zullen vin
den... als 't werkelijk zo is. gelukkig
dan dat de openbare onderstand nog
bestaat.
EEN DANKBARE MAN.
Dat Pelgrims hier komen van wijd en van zijd
'k Zal zalving hier geven aan ieder die lijdt
Terwijl hei buiten vriest en wintert en iedereen niet meer dan
nodig buitenhuis vertoeft, trekt over Franltrijks eenzame wegen een
pelgrim met een zware rugzak en een gaanstok. Op zijn borst draagt
hij een eenvoudige medaille van O. L. Vrouw van Lourdes.
Jan Van den Branden uit Laken deed reeds in 1949 deze verre
tocht. Zijn 42-jarige dochter lag thuis zwaar ziek, zij was verlamd.
De geleerde wetenschapsmensen hadden bedenkelijk het hoofd ge
schud en lieten geen hoop bestaan de vrouw te genezen. Maar haar
vader was een diep gelovig man, hij hoorde nog de naklank der de
vote Lourdes-hymne waar de woorden van O. L. Vrouw aan do kleine
Bernadette als een boodschap tot alle sukkelaars klinkt: 'k Zal zal
ving hier geven aan ieder die lijdtTwee dagen verbleef hij in
Lourdes. Getroost en gesterkt ving hij de lange terugtocht aan met
in zijn hart het danklied van iemand die niet tevergeefs om hulp
gesmeekt had. Lourdes ontgoochelt nooit! Steeds wordt ginder aan
de grot van Massabielle de zielesmart genezen. Dat ook is een wonder
van Lourdes.
Maar eens terug thuis wachtte de bedevaarder nog een belo
ning; zijn dochter genas van haar vreselijke ziekte. Jan Van den
Branden wist dat zijn gebed thans helemaal verhoord was: op 2 Ja
nuari 1950 begon hij zijn tweede, zijn dankbedevaart.
HET GROOTSTE WONDER
VAN LOURDES
Jan Van den Branden, met knapzak
en reisstok op doortocht in onze
streek.
Sinds 1882, toen deze commissie werd
ingesteld, zijn elk jaar meer dan 1000
dokters naar het bureau gekomen om
Sedert 8 Januari 1844 is er te Lour- er studeren en rapporten op te ma
des, het vergeten plaatsje m de Fran- ^en. Meer dan de helft hiervan zijn
se Pyreneeën, iets veranderd. De een- g3en chr-*---- velen zijn vijan-
voudïge mensen van het eenzaam (jige ongelovigen. Geen enkel geleerde
dorpje kregen plotseling een schok
in hun stil bestaan en naarmate de
was totnogtoe in staat ook maar één
erkende wonderbare genezing langs
dagen vorderden, breidde het nieuws natuurlijke weg te verklaren.
zich uit als een vloedgolf, eerst over
Frankrijk, dan over gans de wereld:
Welk geneesmiddel zou er immers
in staat zijn de uitgestorven longen
dat O. L. Vrouw, die zich de Onbe- van een teringlijder plots te vervan-
vlskte noemde, op 11 Februari 1844
gen door gezonde organen? Welke
verschenen was aan een onwetend geneesheerkom laat ons niet te
meisje: BERNADETTE >-OlBIROUS. ver uitweiden over al deze vonaer-
Toen kwam er plots beweging in bare gevallen. De geneeskunde heeft
de logge mensenmassa van t midden immers reeds meer dan 100 jaar lang'
der 19': eeuw. Al de menselijke mise- haar onmacht moeten bekennen
r:3 die zich in de samenleving op- hier een natuurlijke verklaring te
hoopte werd b- de wondere Grot vinden
verwacht: kreupelen, blinden, ver- En toch is heel dit complex van
minkte wrakken van mensen kwa- - -
men genezing zoeken in het wondere
water der bron die op bevel der On
bevlekte ontsprong en tot op heden
nog steeds onverpoosd haar miraku-
leuze geneeskracht uitdeelt.
wonderbare genezingen nog niet HET
GROOTSTE WONDER van Lourdes.
HAAR LICHAAM BLEEF ZIEK
In een der zalen van het grote Pa-
van
van
tot 19 uur.
De w eten schap s paard e haar kritiek MdeHngmVFonge6-*
niet, gelovige en ongelovige dokters mesbare ziekln Vrouwen d'e Sfert
ieder geval onderzoeken. nm™wSn van het léven en
,1! die enkel weten dat ze eens zullen
r'-^i n f" sterven zonder de hoop te hebben ooit
neeskundige Vereniging van O. L. nog gezon(j te worden, slijten er dt
Vrouw van LourdesHaar commls- «au hun hopeloze dagen,
sie van sceptische medici is enig in
d® geschiedenis der heiligdommen. <Zie vervolg 2' blad)