s Een Elfde Juli-meditatie De Oorlog in Korea Onze landbouw tegenover Benelux en de E. O. E. S. Naar een oplossing van de Koningskwestie Poperinge - Ommegang Socialisten verwekken incidenten in gemeen schappelijke vergadering van Kamer en Senaat Noord-Koreanen zetten hun opmarsch voort - Soewon en intsjon in hun handen - De Han-rivier voorbij KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN ONZE 4 UITGAVEN: 46" JAAR. N' 27. 8 ZATERDAG Bladzijden PRIJS 2 Frank JULI 1950 door Dr M. Sobry, Senator Jongeling onder frcscior verpletterd te Westend© BUITENLANDS OVERZICHT JA, HiJ KOMT TERUG Kamer en Senaat vergaderden samen op Donderdag 6 Juli Ministerie van Binnenlandse Zaken OUDERLING DOOD AANGETROFFEN TE ROESELARE STORT 52 FRANK voor O. L Wrouw van St-Jan LUISTERRIJKE PROCESSIE OP ZONDAG 9 JULI TE 10 UUR 41 Van de 59 Staten aangesloten bij de UN. 0, keuren dezes houding goed 'HOOFDBUREEL en REDACTIE: Poperïnge - Gasthuisstr. 19. Tel. 9 - Postcheckr. 47.63.60. PLAATSELIJKE BURELEN: Roeselare: J. VERRIEST-DEZEURE St-Alfonsusstr, 12. Tel. 1523. leper: P. BRAS-DEKLERCK de Stuersstraat 4. - Tel. 445. Veurne: M. D'HERT, Noordstraat 14. Nieuwpc-.t: Drukkerij DUMON, Marktstr. Aangesloten bij het Verbond der Belgische Periodieke Pers. HET WEKELIJKS NEUS POPERINGE (met randgemeenten). IEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten). mwwm ABONNEMENTSPRIJS 1950: België tot Nieuwjaar 52 fr. Belgisch Congo 3,— fr. p. week Frankr, Holland 3,fr. p. week Andere landen 3,50 fr. p. week Verantwoordelijke Uitgever: J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge. Elfde Juli! Vlaggen wapperen, beiaarden gie ten blijde klanken over de steden van 't Vlaamse Land, onze oude, on- ae nieuwe strijd- en zegeliederen weergalmen. De Gulden Sporenslag wordt herdacht. Die herdenking is een plicht: een plicht van echte vaderlandsliefde. De slag, de zege van 1302 is 't fun dament waarop België is gebouwd. Die gemeentenaren, Bruggelingen, Ieperlingen, mannen uit het Brugse Vrije, van de kuststreek, waren er zich misschien niet van bewust. Zij wilden wat was recht en wonnen wat zij wilden». Zij berekenden niet. Om 't even of ze een klein of groot volk waren, zij wilden vrij zijn... Liever vrij dan alle goed In die vrijheid, die bevochten vrij heid. toonden die gemeentenaren, toonde dat klein volkaan de gro tere wat het wel vermocht. Bouwers van kathedralen, van stadhuizen, grootmeesters in de beeldhouw- en schilderkunst, grootmeesters in de muziek, maakten zij dat woordje «Vlaanderen» wereldbekend en... wereldberoemd. Kom, we hebben zoveel redens om fier te zijn over dat groots verleden! We leven nog in de glans en schit tering van dat verleden. Komen de vreemdelingen Vlaanderen niet be zoeken om die eeuwenoude schatten te bewonderen? Komen ze niet van over zee om Brugge en Gent te be zoeken en leper dat, na twee oorlo gen. niets beters en schoners vindt dan niet naar de nieuwe mode zijn fitadsbeeld te hervormen, map1 zi.in middeleeuws kleed aan te tra&ken! Hoe is het mogelijk? Dat volk moet herlevenZo zei, Izo schreef, zeventig jaar geleden Hifo Verriest. Was dat volk dood? Het had er alte schijn van. Och, men had veel over, alles over voor wat dat volk... vroeger had ver richt. Men liep hoog op met de Vlaamse kunst, maar «het» volk? Het Vlaamse Volk uit die dagen? La ten we er maar liever niet over spreken... 't Is geen misdaad Vla ming te zijn, maar 't is toch een on geluk! Zo schreef een Waal. 't Is een meditatie weerd in 1950, na te gaan hoe dat volk stilaan wak ker werd geschud, 't Duurde zo lang, want er waren nog zo vele kwakzalversin het land die de half-ontwaakten nog slaapdrank jes» opgoten. We zijn zelfs in 1950 nog niet helemaal bevrijd van die kwakzalvers, van die mensen die het nog imme» voornaam en buitenge woon d°ftig vinden in 't Waamse land... Vlaamsonkundig te zijn!» Wat heeft het moeite eekost aan da+ volk recht te laten wedervaren! We zijn zoveel dank verschuldigd aan die... ouderen, aan die velen die vergeten zijn. maar gezwoegxï hebben voor hun volk: die stuk voor stuk van de wetgeving in ons land krn' melkes reoht loskregen. Ik dacht er nog op deze week. Ik ging' voorbij een soort kazerne: Rijkswachtlas ik boven de grote ingangspoort. Waar is de tijd dat in de Senaat ge spot werd met al dat Vlaams Als ge denkt dat er in 't Frans staat Gendarmerie en dat men dè,t ver talen zal door.Gendarmerie Jaren heeft het geduurd, een hal ve eeuw... en de strijd duurt nog voort, in het leger, in de kolonie, in de verschillende ministeries. Op 11 Juli kunnen we dat alles 's overwegen. We hebben veel veld slagen moeten winnen in het Par lement, in Provincie- en Gemeente besturen Dat volk moet herleven! Kon het nog leven? Tussen de ho gere standen en het eigenlijke volk lag er een... afgrond. Ons volk had geen leiders, het had... heren! Zo ten minste waren de... advokaten, de notarissen, al wie hogere studies had gedaan. We weten wel dat er uit zonderingen waren die enkelen werden de eerste leiders immers! Als ge nu toch denkt dat heel het mid delbaar onderwijs in 't Frans werd gegeven! De jongeren kunnen dat niet begrijpen, kunnen zich dat niet indenken en toch! Dat is geschiede nis en nog wel... moderne geschiede nis. Van vak- of technisch onder wijs in onzetaal was er geen spraak. Wie zou les gegeven hebben? Kijk nu, hoe wij er voor staan? Dat is nog meer... moderne geschiedenis! Maar... Dan moeten we 's overwe gen waar wij... persoonlijk staan en wat van ieder van ons verwacht wordt... morgen! Het Vlaamsis min of meer in eer hersteld. De deuren en poorten zijn niet meer afgegrendeld voor de Vlamin gen. Maar de zovelen zijn er nog die als ze de noorten binnen zijn geraakt die potdicht achter zich sluiten... Ais zii maar binnen zijn!... en naar hun volk niet meer omzien. Ons volk zelf? Moet een Zondags volk worden. Spreek nu nog van de... blauwe kiel en de... zijden klak en de rode neusdoek of halsdoek, 's Zondag-s zit ons volk in de kleren zo pront en preuts als de heren! Waarom alleen 's Zondags? Men kan aan het woord Heren volk een slechte betekenis geven, maar ook een eoede. Herenvolk niet door... pretentie en grootdoenerij, maar een herenvolk in zijn dasre- lii'kse omeang, zijn beleefdheid, zijn voornaamheid, zijn deftigheid in zi.in taal en gesprek! Een hoogstaand volk. ook hoogstaand wanneer het gaat om dokwerkers of mijnwerkers... een volk van hoogstaande mensen, gezond naar lijf en... ziel!... Zo her- Ie"» helemaal d&t volk. Dat is de Elfde Juli-meditatie 1950 van P* VLAMYNCK. Donderdagnamiddag vergaderder: Kamer en Senaat in gemeenschap pelijke zitting om tot toepassing over te gaan van de wet van 1945. Men is in deze vergadering niet verder geraakt dan tot de samen stelling van het bureau ten gevolge van de onbeschaamde socialistische obstructie die tijdens deze vergade ring niets anders gedaan hebben dan urenlang de C.V.P.-Senator Leemans te beledigen, om te eindigen met het aanheffen (Socialisten en Liberalen) van: A bas la calotte. Spaak durfde er nog mee boffen en proclameerde aan het einde der zitting; men weet nu tot wat wij in staat zijn.Dhr Duvieussart re plikeerde: «wij hebben ook een les gegeven, deze van waardigheid, het land zal weten te kiezen tussen bel de. Volgende week worden de debatten voortgezet. Terwijl er zich thans belangrijke evoluties voordoen In het kader van de Europese organisatie voor econo mische samenwerking (E. O. E. S.) houden we er aan hier beknopt aan te tonen waar men eigenlijk op het internationaal economisch plan naar toe wil. en wat we er aan hebben voor onze landbouwproducties. Voorafgaandelijk wensen we .-'eer duidelijk te onderlijnen dat er hier bij voor onze landbouweconomie ont zaglijk veel belang op het SDel staat daar de al of niet verdere le?fba~r- heid er van zal afhangen. Onlangs hadden te Parijs verschei dene vergaderingen plaats van de E.O.E.S. met het oog op de regeling van een Europese betalingsunie voor de bevordering van de Europese handel. Daarbij werd eveneens een verdere verruiming vooropgesteld in zake vrijgeving van de handelspro ducten om bij het einde van het jaar reeds 75 te overschrijden. Dit z u dan meebrengen dat vanaf 1951 meer dan de drie vierden van de producten, die in aanmerking komen voor de intereuropese handel, van gelijk welke aard ook, volledig vrij over de grenzen zouden kunnen ko men zonder enige kwantitatieve be perking noch prijzenregeling. Dit alles is begrepen in het opzet dat ons moet terug brengen op de weg van het economisch internatio nalisme zoals het bestond vóór 19i4, en in 1939 ontaard was tot het eco nomisch nationalisme. De hogere motieven voor deze verwezenlijkingen liggen in de ver hoging van de levensstandaard dei- volkeren, en het behoud van de wereldvrede. Lofwaardig initiatief voorzeker! Doch verliezen we hierbij niet uit het oog dat de practische uitwerking en toepassing er van, rekening hou dend met de huidige toestanden, allerhande moeilijkheden en gevaren insluiten, welke zeker niet over het hoofd kunnen gezien worden. Dit geldt vooral voor ons land en wel in 't bizonder .voor onze land bouw. Op deze weg naar de Europese economische samenwerking is er voor onze regering een zeer gewich tige taak weggelegd. Een eerste te ken van kordate beslistheid hebben we daarvan reeds kunnen vaststellen toen de hr Van Zeeland te Parijs zich halsstarrig verzet heeft tegen de overdreven offers, die van ons land aanvankelijk gevraagd werden bij de regeling van de intereuropese betalingsunie. Wat de hr Spaak ai- daar verkorven had heeft onze C V. P.-Minister van Buitenlandse Zaken in één handomdraai weten beter te oriënteren. Maar dit is niet alles. Van de Regering verwachten we ook drar- enboven in 't bizonder dat in de E.O.E.S. met grote omzichtigheid zou worden te werk gegaan ten aanzien van de vrijgeving der goederen in de Europese handel voor wat speciaal de landbouwproducten betreft. Daar ligt inderdaad' voor ons land het delicate en gevaarlijk cruciaal punt. Tot hiertoe mochten we in het bizonder kader van Benelux, waarin de vrijgeving der goederen reeds ge deeltelijk van toepassing is ook voor zekere landbouwproducten zoals de kaas en de aardappelen, beschikken ever een degelijk verdedigingsmiddel tegen de van uit Holland ongelijke concurrentie, dit langs het Protocole van Mei" 1947. Het werd ons tot nog toe aldus mogelijk gemaakt voor de invoer uit Nederland heffingen, be perkingen en zelfs verbod op te leggen. Dit protocole werd tot vóór ver scheidene weken over geheel de Jijn tamelijk krachtdadig gehandhaafd door onze C.V.P.-Minister van Land bouw. Daaraan werd echter onlangs afbreuk gedaan voor de Hollandse kaas wegens onredelijke halsstarrig heid vanwege de Hollandse Regering, waardoor bij ons als laatste red middel de toevlucht is moeten ge nomen worden tot een beschermings toestel onder vorm van subsidies bij de voortbrengst. Dit strookt zeker niet met onze dirigistische land bouwpolitiek en er kan voor ons zeker geen spraak van zijn nog lan ger deze weg op te gaan, willen we de doelmatigheid van het protocol niet zien ondermijnen. Het is intussen een bittere voor smaak en tevens een verwittiging van hetgeen onze landbouw zou te verduren hebben bij een eventuele spoedige verwezenlijking van cie Be nelux Economische Unie. Het gevaar van deze innerlijk reeds bestaande verzwakking daarvan ligt nog dieper. In de E.O.E.S., en dus ook ten overstaan van de Benelux, komt de strekking naar voor om de vrijgeving der handelsproducten in absoluten zin in toepassing te bren gen. Welnu 't gevolg daarvan voor on ze landbouw zou dan zijn niets min der dan de afschaffing van 't Proto cole. Toegepast op hetgeen nu in voege is terwijl de aardappelen vroeger reeds werden vrijgegeven, is het geenszins uitgesloten dat in het na jaar ons land overrompeld wordt met consumptie-aardappelen uit Neder land aan prijzen beneden onze kost prijs met het onafwendbaar gevolg dat onze eigen productie er aan wordt opgeofferd. Ook onze talrijke selecteurs van plantaardappelen zou den er grote moeilijkheden kunnen aan beleven. Stellen we daarnaast dan de nieu we toestand waarvoor we zouden ko men te staan vanaf 1951 met ene vrijgeving van 75 der goederen of nog meer. Wat gewordt er dan van onze zuivelproductie? Wanneer tegenover een prijzenpeil merkbaar lager in Holland dan bij ons, waarvan de oorzaken vooral van kunstmatigen aard zijn. de Neder landse zuivelproducten alhier vrij en vrank zonder enige beperking en dus zonder toepassing van het Pro tocole worden ingevoerd, dan is het zeer duidelijk te zien dat meteen onze nationale landbouwproductie in haar voornaamste levensbron onherstel baar zou worden getroffen. Welnu zeer duidelijk gezegd, dat zouden wij, onder geen enkel voor wendsel kunnen aanvaarden. In de E.O.E.S. zal deze kwestie zeker zonder uitstel in 't klaar moe ten getrokken worden. We rekenen daarvoor aldaar in 't bizonder op onze kranige Minister van Buiten landse Zaken. Midden dit zeer gewichtig inter nationaal gebeuren richten we ons dan ook speciaal naar onze Minister van Landbouw, aan wie we het ont staan van het Benelux-Protocole te De 23-jarige jongeling Cannaert Daniël van Mannekensvere, was Donderdag 6 Juli, rond 9 uur, zoals naar gewoonte met zijn knecht, Dhondt Achiel van dezelfde ge meente, in de Schoolstraat te West- ende zand komen halen. Tot nu toe deed hij dit werk met wagens en paarden, doch ditmaal en voor de eerste keer, kwam hij met traktor en aanhangwagen. Toen de aan hangwagen in de zandpunt-, juist ne vens de straat was geladen, was Cannaert met ziin traktor langs de straat komen te staan, juist voor de woning van Weduwe Blomme. Met een schuifloop aan een paal ge bonden zou hij de wagen op de si-raat brengen, doch toen de motor in actie kwam brak de kabel en de traktor sloeg achterwaats over. Dhondt kon zich juist bijtijds redden door van de trak tor af te springen. Erger was het gesteld met Cannaert die onder het logge voertuig terechtkwam. Dhondt, de kinderen Blomme en Coopman vader en zoon, deden ter stond het onmogelijke om het slacht offer uit zijn pijnlijke toestand te redden. De traktor werd terug op de wielen gezet. Cannaert was de borst ingedrukt en droeg een gapende wonde aan het voorhoofd. De jon gen moet op slag zijn gedood. Kem- missaris Lewvllie en de Rijkswacht van Middelkerke kwamen snel ter plaatse. Door de Brandweer van Middelkerke werd het stoffelijk over schot naar zijn woning te Manne kensvere overgebracht. D. Cannaert was alleen nog thuis met zijn moeder die weduwe is. KOREA, een gevaar en een les EEN DELICATE OPERATIE Het is bijna overbodig een titel te zetten bovenaan dit artikel, leder een verwacht toch dat het zal gaan over het conflict in Korea en de gebeurte nissen ermee verbonden. En iedereen zal in dit artikel ook het antwoord willen vinden op de maag die hij zich met een zekere angst stelt: Komt er een nieuwe wereldoorlog Welnulaat het mij onmiddellijk zeggen, en dat zal ook niemand verwonderen .- ik weet het niet. Ik kan alleen proberen u eerlijk te zeggen wat daar in bevoegde krin gen over gedacht wordt en hoe ik zelf die zaken zie. En het eerste wat wij moeten vaststellen is het volgende: dat steeds meer leden van de Verenigde Naties hun instemming betuigen met de resoluties en de oproepen van de Veiligheidsraad, zodanig dat het pro test en de hulp met de dag wereld wijd worden, en dat wij stilaan staan voor een gemeenschappelijke hou ding van alle vrije landen tegenover de brutale aanval door de commu nistische Noord-K or eanen begaan te genover de Zuiderlingen. Men heeft maar al te goed ont houden dat de Volkenbond aan non interventie ten gronde gegaan is, en dat het systeem van Munchen toe passen alleen betekent de oorlog uit stellen en onvermij delijker maken. Juridisch, politiek en moreel is de houding van de Veiligheidsraad en van de landen die die oproepen heb ben beantwoord, onaanvechtbaar. Militair is het echter een ander paar mouwen. De Noordelijke strijdkrachten zijn perfect uitgerust en geven blijk van vechtlust, terwijl de Zuidelijke het meest noodzakelijke krijgsmaterieel ontberen en eerder defaitistisch ge stemd zijn. Zonder hulp van buiten zouden de Zuiderlingen dan ook na weinige dagen tot capitulatie gedwongen ge weest zijn. En daar zit het hem nu juist. De Veiligheidsraad heeft goed en vlug gereageerd. Amerika is onmid dellijk. daarop bijgesprongen. Dat heeft in de gehele wije wereld een zeer goede terugslag gehad, lade' een heeft gezegd: het is ermee ge daan zich telkens maar te laten doen. Maar opdat het effect zou volledig zijn, moet de orde daar hersteld worden, en moet dit vlug gaan. Ame rika heeft zichnu persoonli-ik sterk ingezet en het kan dus niet meer toelaten dat de Noord-Kor eanen het zouden halen tegen zijn eigen troe pen. Maar als die zeae van d° Sudis- ten en de Amerikanen niet vlug komt, dan dreigen er andere geva ren, o.m. dat communistisch China 4 JULI 1950. Besluit van de Regent houdende bljeenroe»ing van de Kamer der volksvertegenwoordigers en de Senaat in Verenigde Kamers. KAREL, Prins van België, Regent van het Koninkrijk, Aan allen, tegenwoordigen en toekomenden, HEIL. Gelet op artikel 82 van de Grondwet; Gelet op de wet van 19 Juli 1945, strekkende tot het voor zien in de uitvoering van artikel 82 van de Grondwet; Op de voordracht van de Minister van Binnenlandse Zaken en op het advies van de Ministerraad, Wij hebben besloten en Wij besluiten: Artikel 1. De Kamer der volksvertegenwoordigers en de Senaat worden in Verenigde Kamers bijeengeroepen voor Don derdag 6 Juli 1950, te 14 uur. Art. 2. De Minister van Binnenlandse Zaken is belast met de uitvoering van dit besluit. Gegeven te Raversijde, de 4 Juli 1950. KAREL Vanwege de Regent: De Minister van Binnenlandse Zaken, A. DE VLEESCHAUWER. Bij voormeld besluit werden beide Kamers dus opgeroepen om samen te vergaderen om te stemmen over het decreet waarbij in toepassing van de wet van 19 Juli 1945, een ein de zal worden gesteld aan de onmo gelijkheid van regeren voor Koning Leopold III. Eenmaal het decreet gestemd zal het regentschap ten ein de lopen en zal de Koning in het land kunnen terugkeren. Zo de oplossing van de Konings kwestie zo dichtbij is geworden, is het wel dank de C.V.P. De bijeenkomst werd voorzien te worden gehouden in de Kamer. Heer Van Cauwelaert werd aangeduid om de bijeenkomst voor te zitten. Er wordt verwacht dat Socialist-en en Liberalen pogingen zullen inzet ten cm het debat zo lang mogelijk te doen aanslepen. Velen hunner im mers willen in het debat tussenko men. Mogelijks wordt nog het debat ver- lenad tot Dinsdag e.k. Wanneer het de Koning mogelijk worden zal naar het land terug te keren, kan nog niet juist bepaald worden. In de gezamenlijke zitting zal ver moedelijk ook een huideadres aan de Prins-Regent gehouden worden. Men mag verwaohten dat, na de stemming uitgebracht door de beide danken hebben, die thans als drin gende taak heeft in hoofdzaak te zorgen voor de leefbaarheid van onze landbouw, en de strikte ver zekering van de rendabiliteit ervan op een vast plan om hem uitdrukke lijk te zeggen dat de eerste dringende en onmisbare vereiste daartoe is het onwrikbaar integraal behoud van het Protocole Kamers, de Koning, in zijn rechten hersteld, onmiddellijk naar zijn land zal terugkeren. De terugkeer zou ge beuren per vliegtuig, en in gezelschap van Prins Boudewijn en van Prinses Josephine-Oharlotte. De teerling is intussen geworpen. De Prins-Regent heeft reeds Brussel verlaten en vertoeft nu te Raversijde, en te Brussel wacht het Koninklijk Paleis nu op de terugkeer van onze Vorst. Met volle zekerheid kunnen wij nu eindelijk eens verklaren: Ja, Koning Leopold ni komt terug. Het is de 40« vergadering van de beide Kamers sedert het ontstaan van België. 34 maal kwamen de Ka mers bij de opening van de parle mentaire zittijd in gemeenschappe lijke zitting bijeen om het aanhoren van een troonrede van de Koning. De eerste maal gebeurde zulks In November 1831, de laatste maal op 8 November 1910. Het werd toen een zeer bewogen zitting. De linker zijde wou toen met alle middelen een ontbinding uitlokken met het oog op de invoering van het alge meen stemrecht. Die ontbinding zou er pas in 1912 komen. Er zijn verdei- vijf precedenten van bijeenroeping der beide Kamers waarbij de troonsopvolging ter spra ke kwam: 1. Eedaflegging van Leopold II, op 17 December 1865: 2. Eedaflegging van Albert I, op 23 December 1909: 3. Eedaflegging van Leopold III, op 23 Februari 1934; 4. Benoeming van de Prins-Regent, op 20 September 1944; 5. Eedaflegging van Prins Karei, op 21 September 1944. mee zou doen met de Noord-Korea- nen en dat Amerika aldus van zelf zou betrokken worden in een oor log met het Rode China. En nu mag men niet uit het oog verliezen dat er een militair lerbond bestaat tus sen de U.S.S R. cn Rood China. Langs dit kanaal kan het dus toch een Russisch - Amerikaanse oorlog worden, indien Rusland dit op een bevaald ogenblik verlangt. En zelfs zonder zover te gaan: Moskou kan oorlogsmatericel sturen aan Noord-Korea zoveel het wil en op zeer gemakkelijke mmier. Zo zou het Koreaans conflict van zeer lange duur kunnen worden, zou het een slag zijn tussen Russisch en Ame rikaans materieel en zouden de Ver enigde Staten er practisch toe ge dwongen worden een belangrijke mi litaire macht in het Verre Oosten in gang te houden. Die militaire macht zou dan natuurlijk niet elders kun nen gebruikt worden, wanneer Mos kou het in zijn brein zou krijgen op een andere plaats zelf toe te slatin of een sateliet in het vuur te jagen. Misschien is het dat wat Moskou zoefct? In elk geval is het duidelijk dat zowel de ene als de andere veron derstelling voor Amerika en het Westen zeer ongunstig zijn. Ze moe ten bijgevolg zo goed als mogelijk vermeden worden. Naar ons oordeel bestaan er dan ook maar twee goede oplossingen in het Koreaans geschil: ofwel kan Amerika, met medewerking der an dere Uno-landen spoedig de boven hand krijgen, ofwel moet er een verzoeningspoging gedaan worden, bv. door tussenkomst van Indië, dat nooit met een der tivee blokken heeft willen meedoen, maar dat deze loecr de zijde van de Veiligheidsraad ge kozen heeft. Een berichtje in die zin werd dezer dagen zelfs gelanceerd. Was het een proefballon? En door wie opgelaten? Heeft een bemiddelings- en ver zoeningspoging kans tot slagen? Zoveel vraagtekens. De grote vraag die onder dat alles schuilt en die alles conditioneert, is en blijft: wat wil Rusland met het Koreaans gevalalleen de weer- standswil van Amerika en de U.N.O. meten, een oefenterrein vinden voor het experimenteren van bepaalde wapens, een bepaald bruggenhoojd bezetten in 't vooruitzicht van mo gelijke verdere operaties, of... een abces in 't leven roepen dat op elk mg-a ent als voorwendsel kan geno men worden om een algemene derde wereldoorlog te doen losbreken. Op die vragen kan niemand ant woorden. Misschien zelfs de macht hebbers van het Kremlin niet omdat ze wellicht het een will'en, het an der wensen, nog iets anders des noods bereid zijn op te nemen en tenslotte misschien zelf geen mees ter meer zullen zijn over het defini tief verloop van de gebeurtenissen. DE GROTE LES VOOR HET WESTEN Er zijn uit dit geval in Korea voor het Westen veel besluiten en lessen te trekken. De eerste zou men zeggen is die dat men in de vredelievendheid van het communisme nu absoluut niet meer kan geloven. Dit is voor ons echter geen les. Dat is het alleen voor een aantal misleiden of moed willig blinden. Wat ons moet treffen is, dat de Sovjetsatellieten uitstekend en tot de tanden gewapend zijn en dat zij bijgevolg op elk ogenblik een oorlog kunnen ontketenen waarin onver mijdelijk de eerste successen voor hen zullen zijn. Hoezeer wij dan ook nog weten en overtuigd zijn dat zij uiteindelijk het onderspit zullen moe ten delven, toch betekent het feit alleen dat wij door hun moedwil in een nieuwe oorlog kunnen gedom peld worden, reeds genoeg. De grote les die wij er moeten uit halen voor wat onze eigen vei ligheid en ivelvaart f etreft, is dat wij moeten de sterksten zijn. En hierbij zou men nu drie soor ten klachtenlitaniën kunnen aanhef- fen. De eerste zou dan gericht zijn tegen de geallieerden die tijdens en onmiddellijk na de oorlog maar al te veel aan Rusland hebben toege geven; en ze zou speciaal bitter run nen zijn aan het adres van wijlen President Roosevelt die blijkbaar de onverantwoorde illusie koesterde dat de U.S.S.R. naar een vrije demo cratie aan 't evolueren was. De tweede soort zou dan gericht zijn tegen de Anglo-Amerikanen die na de oorlog demobiliseerden en duizenden vliegtuigen en tanks tot schroot veroordeelden, terwijl Rus land niets vernietigde en integen deel op volle toeren voort produ ceerde. En de derde soort zou tenslotte gaan tegen al onze Westerse rege ringen en partijen, die sedert het afsluiten van het Pact van Brussel en het Atlantisch Pact maar al te weinig gedaan hébben om onze vei ligheid te verzekeren. In al die klaaglitaniën zou zeer gemakkelijk de stem der oprecht- Zondagmorgen, 2 Juli, toen Mevr. Jules Verledens-Vancornpernolle, wo nende Vierwegstraat, van de vroeg mis naar huis kwam, was ze ver wonderd haar man niet ontmoet te hebben die zich gewoonlijk naar de volgende mis begaf. Thuis gekomen vond ze echter haar openstaande woning verlaten en kreeg geen antwoord op het ge roep naar haar man. Toen ze zich achter het huis in de tuin begaf, kwam ze tot een akelige ontdekking- de man lag uitgestrekt op de grond en toonde geen teken van leven meer. Een bijgeroepen geneesheer kon slechts de dood vaststellen van de 69-jarige ouderling. op postcheckrekening Nr 4763.60 der Drukkerij Sansen, Poperinge, en ons blad zal U wekelijks tot einde 't jaar per post tehuis be steld worden. heid en der redelijkheid doorklin ken. Maar het zou tenslotte toch maar weinig aarde aan de dijk bren gen. Men leeft niet van de spijt om en de critiek op een minder goed ver ledenmaar van de hardnekkigheid waarmee men onmiddellijk een be tere toekomst wil boetseren. En hier zijn toe dan gelukkig te kunnen getuigen dat de huidige re gering zich zeer ernstig met dit pro bleem bezighoudt. In dit verband, kunnen we dan ook niet nalaten te wijzen op de deficiënte houding der vorige rege ringen onder het beleid van dhr Spaak en op de ongelukkige en mis dadige houding die de socialisten thans aannemen door zelfs op het gebied der buitenlandse politiek de regering niet te steunen en aldus afbreuk te doen aan een vrije demo cratische traditie en noodzakelijk heid die de C.V.P. toen ze in de oppositie was altijd gerespecteerd heeft, nl. de buitenlandse politiek te maken tot een werkelijke nationale politiek, gesteund door alle natio nale partijen. EEN LES VOOR QQST-AZIE EN VOOR DE WERELD Er is uit de huidige gebeurtenis sen echter nog iets anders te rapen, en wel een dure les voor de vrije Staten van Oost-Azië en voor de gehele wereld. Want inderdaad, wanneer wij de vechtlust der Noord-K or eanen zien en het defaitisme der Zuiderlingen, dan moet men zich de vraag stellen: hoe komt dat toch. En dan volstaat het niet de oor zaak daarvan te wijten aan het feit dat de enen door het communistisch ideaal of fanatisme zijn aangegre pen en de anderen het slachtoffer zijn van een democratische luste loosheid. Neen, waar het geval pijnlijk is, dat is juist hierdoor dat de Oost- Aziatische Staten die geen slacht offers van het communistisch impe rialisme werden, ook geen üemocra- tiën zijn maar Staten waar een kleine kaste nog de plak zwaait en de grote massa van het volk ver knecht en uitbuit, Hoe zou zo 'n volk dan vechtlust kunnen bezitten of gevoelen? Ze hebben er absoluut niets bij te ver liezen onder een andere heerschap pij te vallen. In Korea bv. waar in 't Zuiden enkele grote landlords de massa in armoede dompelen, terwijl men in 't Noorden tot een herver deling van de gronden is overge gaan, hoe zou men daar mogen ver onderstellen dat de soldaten moedig zouden strijden voor het behoud van hun miserie wanneer ze 't bij de anderen hopen beter te hebben? Welnu dat lijkt ons het funda mentele te zijn, want daar zoals hier bestrijdt men het communisme niet met wapens of met wapens al leen, maar vooral door er een so ciaal systeem tegenover te plaatsen dat beter is dan het communisme. En hier willen we geen verwijt richten aan de Verenigde Staten, want die hébben meer dan eens de Zuid-Koreanen daar zeer scherp op gewezen. De feiten bewijzen echter dat het onvoldoende is er op te wij zen. Men zal er de huidige heersers rechtstreeks of onrechtstreeks moe ten toe dwingen. En laten wij er vooral zelf uit ont houden dat die les ook practisch is voor Afrika en dus voor onze kolo nie. Als wij niet minstens zo be kommerd zijn om de sociale evolutie der inlanders als om de economi sche ontwikkeling van dat land, dan zullen wij vroeg of laat de schuld dragen van zeer ernstige moeilijk heden op het Afrikaans continent. 5-7-50. V. WESTERLINCK. HET MIRAKELBEELD VAN O. L. VROUW VAN ST-JAN Een grote stilte heerste op dat ogenblik en de 25.000 pelgrims op de Markt en de bijkomende straten ho ren al met eens weerklinken, ma- jestatisch de thebaans-e trompetten, begeleid van een twaalftal instru menten, die door hun zoete toonwis- seling de toeschouwers tot in 't diep ste der ziel doen trillen, Aanstonds daarop begint de Bis schoppelijke Hoogmis. De mis Cum Jubilo werd prach tig uitgevoerd door een koor van 600 stemmen: 't was al bidden en jubelen! Dit is slechts een staaltje van die onvergetelijke plechtigheid. 's Namiddags een prachtige his torische en godsdienstige stoet, waar over nog dikwijls verteld wordt in veel huiskringen. De jaren vliegen voorbij en de godsvrucht tot O. L. Vr. van St-Jan vergaat nooit en blijft geworteld in het hart der gelovigen en jaarlijks in Maart het Plechtig Triduum en de luisterrijke Processie v-an jl© Om megang verfrissen het geheugen bij ons volk en versterken de dankbaar heid tegenover die lieve Moeder. In de bange oorlogsjaren van 1914- 1918 werd er toch zoveel gebeden en gesmeekt door de bevolking. Het waren gruwelijke en droevige dagen voor Poperinge en in 1915, zoals alle bewoners van de stad op de vlucht moesten, werd O. L. Vr. van St-Jan ook geëvacueerd en ze werd. god dank, in zekerheid gebracht en be waard te Conchil-le-TempIe in Frank rijk, van waar ze triomfantelijk te rugkwam in Februari 1919, door de lasten en zorgen van Z. E, H. Vuyl- steke zaliger, die erover een inte ressante bladzijde schreef. In 1939 weerom slechte mare we gens oorlog, 't Was in Mei en op een van die stille avonden werd een grote bedevaart-ommegang ingericht om Maria's hulp af te smeken in nood en gevaar. Geheel Poperinge was er, op straat geen andere drukte noch beweging en onder 't geluid der klokken, kwam men terug in St-Jar.skerk, Zij was echt bestormd en nog een grote me nigte schaarde zich rond de kerk om luidop te bidden en smeefcbe Ma ria om hulp en troost, 't Was die dag het dertigste verjaren van de plechtige Kroning. Die nieuwe oorlogsjaren brachten ons nog dichter van onze goede Moe der en na veel pijnlijke en benauwe lijk© dagen en nachten mochten we op 7 September 1944 de bevrijdings dag vieren en O. L. Vr, van St-Jan bedanken^, die ons bevrijdde en spaar de van groter rampen. De Poolse soldaten oofe grote Maria/vereer ders brachten ons nog dichter bij Onze Lieve Vrouwe van St-Jan. En nu staan we ln 1959. op de drempel van POPERÏNGE-OMME- GANö, en nog eens zullen we uit ganser hart O. L. Vr. aanroepen. Op 9 Juli zullen we orrae luister rijke Frooessle piëteitvol door de straten van de stad zien voorbij trekken en we zullen bidden elk voor zich en voor elkaar. De vijftiende eeuw was voor de Stad Poperinge een tijdstip van bit tere ellende: verwoesting, oorlog, hongersnood, besmettelijke ziekten, burgertwisten, verkwijning' van han del en nijverheid beproefden haar beurtelings. Te midden dier steeds aangroeien de rampen, die als de woeste baren ener onstuimige zee onze Moederstad bestormden, blonk al met eens door Gods genade, een lieve Ster wier fonkelende stralenglans, troost en moed in de beproefde harten kwam nederstorten. Die zoet-glinsterende ster was Maria, de Moeder Gods, Onze Lieve Vrouw van St-Jan, met de zalige naam van Troosteres der Bedruktenterecht begroet. Zij zou Hare Moederlijke goedheid aan een diepbedroefd huisgezin be tonen en die uitgelezen weldaad werd de voorbode van ontelbare genaden, door de loop der eeuwen aan de voet van 't Mirakelbeeld verworven. De archieven van 1479 en volgende jaren spreken reeds met lof en eer over het betrouwen der Poperingse bevolking en verhalen het groot Mi rakel van het doodgeboren kindje dat het leven bekwam en het H. Doopsel kon ontvangen en twee uren nadien weerom stierf en aan de voet van O. L. V.-altaar in St-Janskerk begraven werd. Vele gebeurtenissen en bijzondere genezingen, door de eeuwen heen, deden de bevolking ter kerke stromen met hun bisschoppen en abten, met vele, vele priesters en monikken van de oude abdijen van West- en Frans Vlaanderen; de oude gilden met vaandels en banieren brachten hulde aan het Mirakelbeeld en sedertdien vindt men altijd en opnieuw ons volk ln gebed want he den als voorheen staat Maria in ons midden als Beschermster van 't Hop- peland en als Moeder van alle Po- peringenaars. Alle honderd jaren sedert 1479 wa ren er prachtige stoeten ingericht ter ere van O. L. V. van St-Jan. De oude boeken die wij nog bezitten spreken er breedvoerig over en verbeelden de majestatische en kunstige triomf wagens der vorige eeuwen. In 't jaar 1909 had hier de plechti ge Kroning van ons Mirakelbeeld plaats. Het is een dag geweest diie geboekt staat in de geschiedenis van onze stad en die geprent blijft in 't hart en het geheugen van die het beleefden. De Grote Markt was prachtig versierd en daar zag men een echte mensenzee. Op slag van 10 uur begon de ceremonie onder het zingen van het Regina CceliZijn Hoogw. Mgr Waffelaert, bisschop van Brugge klimt statig naar het Beeld, leest de voorgeschreven gebe den en doet traag en liturgisch de plechtige Kroning van het Mirakel beeld. Veel Mariavereerdera van stad en streek zullen deze korte beschrijving- bewaren, ze vertellen in de huiskring en ln ere houden de ingewortelde devotie tot O. L. Vr. van St-Jan, go als onze ouders en voorouders deden: Maria aanroepen in alle omstandig heden en moeilijkheden van 't leven en nooit vergeten de aloude Omme gang te gaan om trouw te blijven aan de godsvrucht en de traditie van eeuwenlange liefde en dank tegen over ons Mirakelbeeld. Wanneer ons armoe dreigt of drukt. Als ziekt' of pijn ons kwelt, Als alles, wat wij doen, mislukt, Als ramp op ramp ons knelt, Als Iets op aard' ons troosten kan Ach! zie op ons néér, Troost ons door uw voorspraak dan, O Moeder van den Heerl DE OORLOG IN ZUID-K0REA SINKIANGi -v-i CHINA WIXdam «Tien! SJJAPAN öformoM «^PHIUPPUNEN De frontlijn bevindt zich reeds meer Zuidwaarts dan hier op dit kaartje is aange stippel d. Thans wordt de strijd hoofdzakelijk geleverd op een lijn gele gen tucsen de rivier de Han tot Zuid waarts Seoel en verder tot aan de Gele Zee. DE STRIJDVERRICHTINCEN Na een vijftal dagen strijd, dus einde vorige week, waren de aan vallende Noord-Koreanen er reeds in gelukt de hoofdstad van Zuid- Korea, Seoel, te veroveren en de rivier Han te bereiken. Deze stel lingen hebben zij dan geconsolideerd, wijl pantsereenheden de rivier over staken en hier en daar stellingen der Zuiderlingen wisten te doorbre ken. Om de aanvallen van de Ameri kaanse luchtmacht te ontgaan heb ben de Noord-Koreanen dan hun aanvallen beperkt tot tijdens de nachturen wijl zij binst de dag in dekking bleven. Regens hebben ge durende enkele tijd hun actie, als mede deze der Amerikaanse lucht macht, gedeeltelijk verhinderd. Begin dezer week waren de open bare en militaire diensten der Zuid- Koreanen en de Amerikaanse missie, gevestigd te Soewon, uit de stad gevlucht daar bericht werd dat de Noord-Koreanen de stad zouden bin nenrukken. Dit bericht bleek onjuist te zijn en Soewon werd opnieuw verdedigingspunt van de Zuid-Ko- reaanse troepen. Zelfs werd gemeld dat de Zuid-Koreanen het vliegveld van Kimpo bij Seoel hadden ver overd. De Noord-Koreanen bleven echter niet inactief en weldra zetten zij een omsingelingsbeweging om Soe won en de nabijgelegen plaats Intsjon in. Deze actie werd doorge voerd door vijf divisies, samen 35.000 man sterk, met talrijke pantserwa gens. Weldra stortte de verdedi gingslinies der Zuid-Koreanen ineen en Dinsdag werd medegedeeld, en bekend docr het Hoofdkwartier van Generaal Mac Arthur, dat Soewon en Intsjon in handen der Commu nisten waren gevallen. Tot dan toe waren de Nocrd- Koreanen nog niet in voeling ge komen'met de inderhaast in Zuid- Korea aangevoerde Amerikaanse landstrijdkrachten. Dit eerste kon tact vond -nu plaats op Woensdag morgen en zou suksesvol zijn verlo pen voor de Amerikanen daar zij een oprukkende Noord-Kqreaanse pantserkolonne in hun opmarsch zouden kunnen gestuit hebben. Naar de laatste berichten over dit treffen blijkt dat de Amerikanen vooruitgeschoven pantserwagens kon den terugwerpen maar dat nader hand de Noord-Koreanen in grote sterkte terugkwamen en de Ameri kanen dwongen hun stellingen te ver laten en hen zelfs zouden omsingeld hebben. De toestand op Woensdag bleek de volgende te zijn: de Noord-Koreanen zetten hun massa-aanvallen door op een front lopende van de Han-rivier over Ichow, Soewon tot aan de kust bij Ichou. De Noord-Koreanen pogen de tegenstrever in te sluiten in dit gebied. Amerikaanse luchtmacht on vloot bleven ook niet werkloos. Door jachtvliegtuigen werden meerdere luchtgevechten geleverd met Nocrd- Koreaanse toestellen van het Rus sische type Yak meestal sukses vol, wijl eveneens pantser- en auto- kolonnes der Noord-Koreanen werden aangevallen, bestookt en verliezen toegebracht. Het tegenovergestelde deed zich eveneens voor. Zware en half-zware bommenwerpers veerden bombardementen uit op strategischs en militaire doeleinden van de Noord-Koreanen, wijl de hoofdstad van Noord-Korea, Pjongjang, her haaldelijk met honderden bommen bestookt werd. Op zee werd de blokkade van alle Koreaanse kusten doorgevoerd door vlooteenheden van de U.S.A., reeds versterkt met Britse oorlogsbodems. Door deze vlooteenheden werden reeds een 12-tal Noordelijke torpedo jagers in de grond geboord. Een Britse oorlogsbodem werd beschadigd bij een luchtaanval. Meer in het achterland wordt het Zuid-Koreaanse leger nu hergegroe- peerd, wijl verwacht wordt dat de aangebrachte Amerikaanse troepen, welke meestal ontscheepten te Pusan, de aanvallen der Noord-Koreanen tot zover zullen moeten opvangen, mits de steun van hun luchtmacht en vloot. (Zie vervolg 3* biadX

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1950 | | pagina 1