s
Een Elfde Juli-meditatie
De Oorlog in Korea
Onze landbouw tegenover
Benelux en de E. O. E. S.
Naar een oplossing
van de Koningskwestie
Poperinge - Ommegang
Socialisten verwekken
incidenten in gemeen
schappelijke vergadering
van Kamer en Senaat
Noord-Koreanen zetten hun opmarsch voort - Soewon
en intsjon in hun handen - De Han-rivier voorbij
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN
ONZE 4 UITGAVEN:
46" JAAR.
N' 27.
8
ZATERDAG
Bladzijden
PRIJS
2 Frank
JULI
1950
door Dr M. Sobry, Senator
Jongeling onder
frcscior verpletterd
te Westend©
BUITENLANDS OVERZICHT
JA, HiJ KOMT TERUG
Kamer en Senaat vergaderden samen
op Donderdag 6 Juli
Ministerie van Binnenlandse Zaken
OUDERLING
DOOD AANGETROFFEN
TE ROESELARE
STORT 52 FRANK
voor O. L Wrouw van St-Jan
LUISTERRIJKE PROCESSIE OP ZONDAG 9 JULI TE 10 UUR
41 Van de 59 Staten aangesloten bij de UN. 0,
keuren dezes houding goed
'HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperïnge - Gasthuisstr. 19.
Tel. 9 - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE
St-Alfonsusstr, 12. Tel. 1523.
leper:
P. BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. - Tel. 445.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Nieuwpc-.t:
Drukkerij DUMON, Marktstr.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
NEUS
POPERINGE (met randgemeenten).
IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
mwwm
ABONNEMENTSPRIJS 1950:
België tot Nieuwjaar 52 fr.
Belgisch Congo 3,— fr. p. week
Frankr, Holland 3,fr. p. week
Andere landen 3,50 fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge.
Elfde Juli!
Vlaggen wapperen, beiaarden gie
ten blijde klanken over de steden
van 't Vlaamse Land, onze oude, on-
ae nieuwe strijd- en zegeliederen
weergalmen. De Gulden Sporenslag
wordt herdacht.
Die herdenking is een plicht: een
plicht van echte vaderlandsliefde.
De slag, de zege van 1302 is 't fun
dament waarop België is gebouwd.
Die gemeentenaren, Bruggelingen,
Ieperlingen, mannen uit het Brugse
Vrije, van de kuststreek, waren er
zich misschien niet van bewust. Zij
wilden wat was recht en wonnen
wat zij wilden». Zij berekenden niet.
Om 't even of ze een klein of groot
volk waren, zij wilden vrij zijn...
Liever vrij dan alle goed
In die vrijheid, die bevochten vrij
heid. toonden die gemeentenaren,
toonde dat klein volkaan de gro
tere wat het wel vermocht. Bouwers
van kathedralen, van stadhuizen,
grootmeesters in de beeldhouw- en
schilderkunst, grootmeesters in de
muziek, maakten zij dat woordje
«Vlaanderen» wereldbekend en...
wereldberoemd.
Kom, we hebben zoveel redens om
fier te zijn over dat groots verleden!
We leven nog in de glans en schit
tering van dat verleden. Komen de
vreemdelingen Vlaanderen niet be
zoeken om die eeuwenoude schatten
te bewonderen? Komen ze niet van
over zee om Brugge en Gent te be
zoeken en leper dat, na twee oorlo
gen. niets beters en schoners vindt
dan niet naar de nieuwe mode zijn
fitadsbeeld te hervormen, map1 zi.in
middeleeuws kleed aan te tra&ken!
Hoe is het mogelijk?
Dat volk moet herlevenZo zei,
Izo schreef, zeventig jaar geleden
Hifo Verriest.
Was dat volk dood? Het had er
alte schijn van.
Och, men had veel over, alles over
voor wat dat volk... vroeger had ver
richt. Men liep hoog op met de
Vlaamse kunst, maar «het» volk?
Het Vlaamse Volk uit die dagen? La
ten we er maar liever niet over
spreken... 't Is geen misdaad Vla
ming te zijn, maar 't is toch een on
geluk! Zo schreef een Waal.
't Is een meditatie weerd in 1950,
na te gaan hoe dat volk stilaan wak
ker werd geschud, 't Duurde zo
lang, want er waren nog zo vele
kwakzalversin het land die de
half-ontwaakten nog slaapdrank
jes» opgoten. We zijn zelfs in 1950
nog niet helemaal bevrijd van die
kwakzalvers, van die mensen die het
nog imme» voornaam en buitenge
woon d°ftig vinden in 't Waamse
land... Vlaamsonkundig te zijn!»
Wat heeft het moeite eekost aan
da+ volk recht te laten wedervaren!
We zijn zoveel dank verschuldigd
aan die... ouderen, aan die velen die
vergeten zijn. maar gezwoegxï hebben
voor hun volk: die stuk voor stuk
van de wetgeving in ons land krn'
melkes reoht loskregen. Ik dacht er
nog op deze week. Ik ging' voorbij
een soort kazerne: Rijkswachtlas
ik boven de grote ingangspoort.
Waar is de tijd dat in de Senaat ge
spot werd met al dat Vlaams Als
ge denkt dat er in 't Frans staat
Gendarmerie en dat men dè,t ver
talen zal door.Gendarmerie
Jaren heeft het geduurd, een hal
ve eeuw... en de strijd duurt nog
voort, in het leger, in de kolonie, in
de verschillende ministeries.
Op 11 Juli kunnen we dat alles
's overwegen. We hebben veel veld
slagen moeten winnen in het Par
lement, in Provincie- en Gemeente
besturen
Dat volk moet herleven!
Kon het nog leven? Tussen de ho
gere standen en het eigenlijke volk
lag er een... afgrond. Ons volk had
geen leiders, het had... heren! Zo
ten minste waren de... advokaten, de
notarissen, al wie hogere studies had
gedaan. We weten wel dat er uit
zonderingen waren die enkelen
werden de eerste leiders immers! Als
ge nu toch denkt dat heel het mid
delbaar onderwijs in 't Frans werd
gegeven! De jongeren kunnen dat
niet begrijpen, kunnen zich dat niet
indenken en toch! Dat is geschiede
nis en nog wel... moderne geschiede
nis. Van vak- of technisch onder
wijs in onzetaal was er geen
spraak. Wie zou les gegeven hebben?
Kijk nu, hoe wij er voor staan? Dat
is nog meer... moderne geschiedenis!
Maar... Dan moeten we 's overwe
gen waar wij... persoonlijk staan en
wat van ieder van ons verwacht
wordt... morgen!
Het Vlaamsis min of meer in
eer hersteld.
De deuren en poorten zijn niet
meer afgegrendeld voor de Vlamin
gen.
Maar de zovelen zijn er nog die als
ze de noorten binnen zijn geraakt
die potdicht achter zich sluiten...
Ais zii maar binnen zijn!... en naar
hun volk niet meer omzien.
Ons volk zelf? Moet een Zondags
volk worden.
Spreek nu nog van de... blauwe
kiel en de... zijden klak en de rode
neusdoek of halsdoek, 's Zondag-s zit
ons volk in de kleren zo pront en
preuts als de heren!
Waarom alleen 's Zondags?
Men kan aan het woord Heren
volk een slechte betekenis geven,
maar ook een eoede. Herenvolk niet
door... pretentie en grootdoenerij,
maar een herenvolk in zijn dasre-
lii'kse omeang, zijn beleefdheid, zijn
voornaamheid, zijn deftigheid in zi.in
taal en gesprek! Een hoogstaand
volk. ook hoogstaand wanneer het
gaat om dokwerkers of mijnwerkers...
een volk van hoogstaande mensen,
gezond naar lijf en... ziel!... Zo her-
Ie"» helemaal d&t volk.
Dat is de Elfde Juli-meditatie 1950
van
P* VLAMYNCK.
Donderdagnamiddag vergaderder:
Kamer en Senaat in gemeenschap
pelijke zitting om tot toepassing over
te gaan van de wet van 1945.
Men is in deze vergadering niet
verder geraakt dan tot de samen
stelling van het bureau ten gevolge
van de onbeschaamde socialistische
obstructie die tijdens deze vergade
ring niets anders gedaan hebben dan
urenlang de C.V.P.-Senator Leemans
te beledigen, om te eindigen met het
aanheffen (Socialisten en Liberalen)
van: A bas la calotte.
Spaak durfde er nog mee boffen
en proclameerde aan het einde der
zitting; men weet nu tot wat wij
in staat zijn.Dhr Duvieussart re
plikeerde: «wij hebben ook een les
gegeven, deze van waardigheid, het
land zal weten te kiezen tussen bel
de.
Volgende week worden de debatten
voortgezet.
Terwijl er zich thans belangrijke
evoluties voordoen In het kader van
de Europese organisatie voor econo
mische samenwerking (E. O. E. S.)
houden we er aan hier beknopt aan
te tonen waar men eigenlijk op het
internationaal economisch plan naar
toe wil. en wat we er aan hebben
voor onze landbouwproducties.
Voorafgaandelijk wensen we .-'eer
duidelijk te onderlijnen dat er hier
bij voor onze landbouweconomie ont
zaglijk veel belang op het SDel staat
daar de al of niet verdere le?fba~r-
heid er van zal afhangen.
Onlangs hadden te Parijs verschei
dene vergaderingen plaats van de
E.O.E.S. met het oog op de regeling
van een Europese betalingsunie voor
de bevordering van de Europese
handel. Daarbij werd eveneens een
verdere verruiming vooropgesteld in
zake vrijgeving van de handelspro
ducten om bij het einde van het
jaar reeds 75 te overschrijden. Dit
z u dan meebrengen dat vanaf 1951
meer dan de drie vierden van de
producten, die in aanmerking komen
voor de intereuropese handel, van
gelijk welke aard ook, volledig vrij
over de grenzen zouden kunnen ko
men zonder enige kwantitatieve be
perking noch prijzenregeling.
Dit alles is begrepen in het opzet
dat ons moet terug brengen op de
weg van het economisch internatio
nalisme zoals het bestond vóór 19i4,
en in 1939 ontaard was tot het eco
nomisch nationalisme.
De hogere motieven voor deze
verwezenlijkingen liggen in de ver
hoging van de levensstandaard dei-
volkeren, en het behoud van de
wereldvrede. Lofwaardig initiatief
voorzeker!
Doch verliezen we hierbij niet uit
het oog dat de practische uitwerking
en toepassing er van, rekening hou
dend met de huidige toestanden,
allerhande moeilijkheden en gevaren
insluiten, welke zeker niet over het
hoofd kunnen gezien worden.
Dit geldt vooral voor ons land en
wel in 't bizonder .voor onze land
bouw.
Op deze weg naar de Europese
economische samenwerking is er
voor onze regering een zeer gewich
tige taak weggelegd. Een eerste te
ken van kordate beslistheid hebben
we daarvan reeds kunnen vaststellen
toen de hr Van Zeeland te Parijs
zich halsstarrig verzet heeft tegen
de overdreven offers, die van ons
land aanvankelijk gevraagd werden
bij de regeling van de intereuropese
betalingsunie. Wat de hr Spaak ai-
daar verkorven had heeft onze C V.
P.-Minister van Buitenlandse Zaken
in één handomdraai weten beter te
oriënteren.
Maar dit is niet alles. Van de
Regering verwachten we ook drar-
enboven in 't bizonder dat in de
E.O.E.S. met grote omzichtigheid zou
worden te werk gegaan ten aanzien
van de vrijgeving der goederen in
de Europese handel voor wat speciaal
de landbouwproducten betreft. Daar
ligt inderdaad' voor ons land het
delicate en gevaarlijk cruciaal punt.
Tot hiertoe mochten we in het
bizonder kader van Benelux, waarin
de vrijgeving der goederen reeds ge
deeltelijk van toepassing is ook voor
zekere landbouwproducten zoals de
kaas en de aardappelen, beschikken
ever een degelijk verdedigingsmiddel
tegen de van uit Holland ongelijke
concurrentie, dit langs het Protocole
van Mei" 1947. Het werd ons tot nog
toe aldus mogelijk gemaakt voor de
invoer uit Nederland heffingen, be
perkingen en zelfs verbod op te
leggen.
Dit protocole werd tot vóór ver
scheidene weken over geheel de Jijn
tamelijk krachtdadig gehandhaafd
door onze C.V.P.-Minister van Land
bouw. Daaraan werd echter onlangs
afbreuk gedaan voor de Hollandse
kaas wegens onredelijke halsstarrig
heid vanwege de Hollandse Regering,
waardoor bij ons als laatste red
middel de toevlucht is moeten ge
nomen worden tot een beschermings
toestel onder vorm van subsidies bij
de voortbrengst. Dit strookt zeker
niet met onze dirigistische land
bouwpolitiek en er kan voor ons
zeker geen spraak van zijn nog lan
ger deze weg op te gaan, willen we
de doelmatigheid van het protocol
niet zien ondermijnen.
Het is intussen een bittere voor
smaak en tevens een verwittiging
van hetgeen onze landbouw zou te
verduren hebben bij een eventuele
spoedige verwezenlijking van cie Be
nelux Economische Unie.
Het gevaar van deze innerlijk reeds
bestaande verzwakking daarvan ligt
nog dieper. In de E.O.E.S., en dus
ook ten overstaan van de Benelux,
komt de strekking naar voor om de
vrijgeving der handelsproducten in
absoluten zin in toepassing te bren
gen. Welnu 't gevolg daarvan voor on
ze landbouw zou dan zijn niets min
der dan de afschaffing van 't Proto
cole.
Toegepast op hetgeen nu in voege
is terwijl de aardappelen vroeger
reeds werden vrijgegeven, is het
geenszins uitgesloten dat in het na
jaar ons land overrompeld wordt met
consumptie-aardappelen uit Neder
land aan prijzen beneden onze kost
prijs met het onafwendbaar gevolg
dat onze eigen productie er aan
wordt opgeofferd. Ook onze talrijke
selecteurs van plantaardappelen zou
den er grote moeilijkheden kunnen
aan beleven.
Stellen we daarnaast dan de nieu
we toestand waarvoor we zouden ko
men te staan vanaf 1951 met ene
vrijgeving van 75 der goederen of
nog meer. Wat gewordt er dan van
onze zuivelproductie?
Wanneer tegenover een prijzenpeil
merkbaar lager in Holland dan bij
ons, waarvan de oorzaken vooral van
kunstmatigen aard zijn. de Neder
landse zuivelproducten alhier vrij en
vrank zonder enige beperking en
dus zonder toepassing van het Pro
tocole worden ingevoerd, dan is het
zeer duidelijk te zien dat meteen onze
nationale landbouwproductie in haar
voornaamste levensbron onherstel
baar zou worden getroffen.
Welnu zeer duidelijk gezegd, dat
zouden wij, onder geen enkel voor
wendsel kunnen aanvaarden.
In de E.O.E.S. zal deze kwestie
zeker zonder uitstel in 't klaar moe
ten getrokken worden. We rekenen
daarvoor aldaar in 't bizonder op
onze kranige Minister van Buiten
landse Zaken.
Midden dit zeer gewichtig inter
nationaal gebeuren richten we ons
dan ook speciaal naar onze Minister
van Landbouw, aan wie we het ont
staan van het Benelux-Protocole te
De 23-jarige jongeling Cannaert
Daniël van Mannekensvere, was
Donderdag 6 Juli, rond 9 uur, zoals
naar gewoonte met zijn knecht,
Dhondt Achiel van dezelfde ge
meente, in de Schoolstraat te West-
ende zand komen halen. Tot nu toe
deed hij dit werk met wagens en
paarden, doch ditmaal en voor de
eerste keer, kwam hij met traktor
en aanhangwagen. Toen de aan
hangwagen in de zandpunt-, juist ne
vens de straat was geladen, was
Cannaert met ziin traktor langs de
straat komen te staan, juist voor
de woning van Weduwe Blomme.
Met een schuifloop aan een paal ge
bonden zou hij de wagen op de
si-raat brengen, doch toen de motor
in actie kwam brak de kabel
en de traktor sloeg achterwaats
over. Dhondt kon zich juist
bijtijds redden door van de trak
tor af te springen. Erger was
het gesteld met Cannaert die onder
het logge voertuig terechtkwam.
Dhondt, de kinderen Blomme en
Coopman vader en zoon, deden ter
stond het onmogelijke om het slacht
offer uit zijn pijnlijke toestand te
redden. De traktor werd terug op de
wielen gezet. Cannaert was de borst
ingedrukt en droeg een gapende
wonde aan het voorhoofd. De jon
gen moet op slag zijn gedood. Kem-
missaris Lewvllie en de Rijkswacht
van Middelkerke kwamen snel ter
plaatse. Door de Brandweer van
Middelkerke werd het stoffelijk over
schot naar zijn woning te Manne
kensvere overgebracht.
D. Cannaert was alleen nog thuis
met zijn moeder die weduwe is.
KOREA, een gevaar en een les
EEN DELICATE OPERATIE
Het is bijna overbodig een titel te
zetten bovenaan dit artikel, leder een
verwacht toch dat het zal gaan over
het conflict in Korea en de gebeurte
nissen ermee verbonden.
En iedereen zal in dit artikel ook
het antwoord willen vinden op de
maag die hij zich met een zekere
angst stelt: Komt er een nieuwe
wereldoorlog
Welnulaat het mij onmiddellijk
zeggen, en dat zal ook niemand
verwonderen .- ik weet het niet.
Ik kan alleen proberen u eerlijk
te zeggen wat daar in bevoegde krin
gen over gedacht wordt en hoe ik
zelf die zaken zie.
En het eerste wat wij moeten
vaststellen is het volgende: dat steeds
meer leden van de Verenigde Naties
hun instemming betuigen met de
resoluties en de oproepen van de
Veiligheidsraad, zodanig dat het pro
test en de hulp met de dag wereld
wijd worden, en dat wij stilaan staan
voor een gemeenschappelijke hou
ding van alle vrije landen tegenover
de brutale aanval door de commu
nistische Noord-K or eanen begaan te
genover de Zuiderlingen.
Men heeft maar al te goed ont
houden dat de Volkenbond aan non
interventie ten gronde gegaan is, en
dat het systeem van Munchen toe
passen alleen betekent de oorlog uit
stellen en onvermij delijker maken.
Juridisch, politiek en moreel is de
houding van de Veiligheidsraad en
van de landen die die oproepen heb
ben beantwoord, onaanvechtbaar.
Militair is het echter een ander
paar mouwen.
De Noordelijke strijdkrachten zijn
perfect uitgerust en geven blijk van
vechtlust, terwijl de Zuidelijke het
meest noodzakelijke krijgsmaterieel
ontberen en eerder defaitistisch ge
stemd zijn.
Zonder hulp van buiten zouden de
Zuiderlingen dan ook na weinige
dagen tot capitulatie gedwongen ge
weest zijn.
En daar zit het hem nu juist.
De Veiligheidsraad heeft goed en
vlug gereageerd. Amerika is onmid
dellijk. daarop bijgesprongen. Dat
heeft in de gehele wije wereld een
zeer goede terugslag gehad, lade'
een heeft gezegd: het is ermee ge
daan zich telkens maar te laten
doen.
Maar opdat het effect zou volledig
zijn, moet de orde daar hersteld
worden, en moet dit vlug gaan. Ame
rika heeft zichnu persoonli-ik sterk
ingezet en het kan dus niet meer
toelaten dat de Noord-Kor eanen het
zouden halen tegen zijn eigen troe
pen.
Maar als die zeae van d° Sudis-
ten en de Amerikanen niet vlug
komt, dan dreigen er andere geva
ren, o.m. dat communistisch China
4 JULI 1950. Besluit van de Regent houdende bljeenroe»ing
van de Kamer der volksvertegenwoordigers en de Senaat in
Verenigde Kamers.
KAREL, Prins van België, Regent van het Koninkrijk,
Aan allen, tegenwoordigen en toekomenden, HEIL.
Gelet op artikel 82 van de Grondwet;
Gelet op de wet van 19 Juli 1945, strekkende tot het voor
zien in de uitvoering van artikel 82 van de Grondwet;
Op de voordracht van de Minister van Binnenlandse Zaken
en op het advies van de Ministerraad,
Wij hebben besloten en Wij besluiten:
Artikel 1. De Kamer der volksvertegenwoordigers en de
Senaat worden in Verenigde Kamers bijeengeroepen voor Don
derdag 6 Juli 1950, te 14 uur.
Art. 2. De Minister van Binnenlandse Zaken is belast met
de uitvoering van dit besluit.
Gegeven te Raversijde, de 4 Juli 1950.
KAREL
Vanwege de Regent:
De Minister van Binnenlandse Zaken,
A. DE VLEESCHAUWER.
Bij voormeld besluit werden beide
Kamers dus opgeroepen om samen
te vergaderen om te stemmen over
het decreet waarbij in toepassing
van de wet van 19 Juli 1945, een ein
de zal worden gesteld aan de onmo
gelijkheid van regeren voor Koning
Leopold III. Eenmaal het decreet
gestemd zal het regentschap ten ein
de lopen en zal de Koning in het
land kunnen terugkeren.
Zo de oplossing van de Konings
kwestie zo dichtbij is geworden, is het
wel dank de C.V.P.
De bijeenkomst werd voorzien te
worden gehouden in de Kamer. Heer
Van Cauwelaert werd aangeduid om
de bijeenkomst voor te zitten.
Er wordt verwacht dat Socialist-en
en Liberalen pogingen zullen inzet
ten cm het debat zo lang mogelijk
te doen aanslepen. Velen hunner im
mers willen in het debat tussenko
men.
Mogelijks wordt nog het debat ver-
lenad tot Dinsdag e.k.
Wanneer het de Koning mogelijk
worden zal naar het land terug te
keren, kan nog niet juist bepaald
worden.
In de gezamenlijke zitting zal ver
moedelijk ook een huideadres aan
de Prins-Regent gehouden worden.
Men mag verwaohten dat, na de
stemming uitgebracht door de beide
danken hebben, die thans als drin
gende taak heeft in hoofdzaak te
zorgen voor de leefbaarheid van
onze landbouw, en de strikte ver
zekering van de rendabiliteit ervan
op een vast plan om hem uitdrukke
lijk te zeggen dat de eerste dringende
en onmisbare vereiste daartoe is
het onwrikbaar integraal behoud
van het Protocole
Kamers, de Koning, in zijn rechten
hersteld, onmiddellijk naar zijn land
zal terugkeren. De terugkeer zou ge
beuren per vliegtuig, en in gezelschap
van Prins Boudewijn en van Prinses
Josephine-Oharlotte.
De teerling is intussen geworpen.
De Prins-Regent heeft reeds Brussel
verlaten en vertoeft nu te Raversijde,
en te Brussel wacht het Koninklijk
Paleis nu op de terugkeer van onze
Vorst.
Met volle zekerheid kunnen wij nu
eindelijk eens verklaren: Ja, Koning
Leopold ni komt terug.
Het is de 40« vergadering van de
beide Kamers sedert het ontstaan
van België. 34 maal kwamen de Ka
mers bij de opening van de parle
mentaire zittijd in gemeenschappe
lijke zitting bijeen om het aanhoren
van een troonrede van de Koning.
De eerste maal gebeurde zulks
In November 1831, de laatste maal
op 8 November 1910. Het werd toen
een zeer bewogen zitting. De linker
zijde wou toen met alle middelen
een ontbinding uitlokken met het
oog op de invoering van het alge
meen stemrecht. Die ontbinding zou
er pas in 1912 komen.
Er zijn verdei- vijf precedenten van
bijeenroeping der beide Kamers
waarbij de troonsopvolging ter spra
ke kwam:
1. Eedaflegging van Leopold II, op
17 December 1865:
2. Eedaflegging van Albert I, op
23 December 1909:
3. Eedaflegging van Leopold III, op
23 Februari 1934;
4. Benoeming van de Prins-Regent,
op 20 September 1944;
5. Eedaflegging van Prins Karei, op
21 September 1944.
mee zou doen met de Noord-Korea-
nen en dat Amerika aldus van zelf
zou betrokken worden in een oor
log met het Rode China. En nu mag
men niet uit het oog verliezen dat
er een militair lerbond bestaat tus
sen de U.S.S R. cn Rood China.
Langs dit kanaal kan het dus toch
een Russisch - Amerikaanse oorlog
worden, indien Rusland dit op een
bevaald ogenblik verlangt.
En zelfs zonder zover te gaan:
Moskou kan oorlogsmatericel sturen
aan Noord-Korea zoveel het wil en
op zeer gemakkelijke mmier. Zo zou
het Koreaans conflict van zeer lange
duur kunnen worden, zou het een
slag zijn tussen Russisch en Ame
rikaans materieel en zouden de Ver
enigde Staten er practisch toe ge
dwongen worden een belangrijke mi
litaire macht in het Verre Oosten in
gang te houden. Die militaire macht
zou dan natuurlijk niet elders kun
nen gebruikt worden, wanneer Mos
kou het in zijn brein zou krijgen
op een andere plaats zelf toe te
slatin of een sateliet in het vuur
te jagen.
Misschien is het dat wat Moskou
zoefct?
In elk geval is het duidelijk dat
zowel de ene als de andere veron
derstelling voor Amerika en het
Westen zeer ongunstig zijn. Ze moe
ten bijgevolg zo goed als mogelijk
vermeden worden.
Naar ons oordeel bestaan er dan
ook maar twee goede oplossingen in
het Koreaans geschil: ofwel kan
Amerika, met medewerking der an
dere Uno-landen spoedig de boven
hand krijgen, ofwel moet er een
verzoeningspoging gedaan worden,
bv. door tussenkomst van Indië, dat
nooit met een der tivee blokken heeft
willen meedoen, maar dat deze loecr
de zijde van de Veiligheidsraad ge
kozen heeft. Een berichtje in die zin
werd dezer dagen zelfs gelanceerd.
Was het een proefballon? En door
wie opgelaten?
Heeft een bemiddelings- en ver
zoeningspoging kans tot slagen?
Zoveel vraagtekens.
De grote vraag die onder dat alles
schuilt en die alles conditioneert, is
en blijft: wat wil Rusland met het
Koreaans gevalalleen de weer-
standswil van Amerika en de U.N.O.
meten, een oefenterrein vinden voor
het experimenteren van bepaalde
wapens, een bepaald bruggenhoojd
bezetten in 't vooruitzicht van mo
gelijke verdere operaties, of... een
abces in 't leven roepen dat op elk
mg-a ent als voorwendsel kan geno
men worden om een algemene derde
wereldoorlog te doen losbreken.
Op die vragen kan niemand ant
woorden. Misschien zelfs de macht
hebbers van het Kremlin niet omdat
ze wellicht het een will'en, het an
der wensen, nog iets anders des
noods bereid zijn op te nemen en
tenslotte misschien zelf geen mees
ter meer zullen zijn over het defini
tief verloop van de gebeurtenissen.
DE GROTE LES
VOOR HET WESTEN
Er zijn uit dit geval in Korea voor
het Westen veel besluiten en lessen
te trekken.
De eerste zou men zeggen is die
dat men in de vredelievendheid van
het communisme nu absoluut niet
meer kan geloven. Dit is voor ons
echter geen les. Dat is het alleen
voor een aantal misleiden of moed
willig blinden.
Wat ons moet treffen is, dat de
Sovjetsatellieten uitstekend en tot
de tanden gewapend zijn en dat zij
bijgevolg op elk ogenblik een oorlog
kunnen ontketenen waarin onver
mijdelijk de eerste successen voor
hen zullen zijn. Hoezeer wij dan ook
nog weten en overtuigd zijn dat zij
uiteindelijk het onderspit zullen moe
ten delven, toch betekent het feit
alleen dat wij door hun moedwil in
een nieuwe oorlog kunnen gedom
peld worden, reeds genoeg.
De grote les die wij er moeten
uit halen voor wat onze eigen vei
ligheid en ivelvaart f etreft, is dat
wij moeten de sterksten zijn.
En hierbij zou men nu drie soor
ten klachtenlitaniën kunnen aanhef-
fen. De eerste zou dan gericht zijn
tegen de geallieerden die tijdens en
onmiddellijk na de oorlog maar al
te veel aan Rusland hebben toege
geven; en ze zou speciaal bitter run
nen zijn aan het adres van wijlen
President Roosevelt die blijkbaar de
onverantwoorde illusie koesterde dat
de U.S.S.R. naar een vrije demo
cratie aan 't evolueren was.
De tweede soort zou dan gericht
zijn tegen de Anglo-Amerikanen die
na de oorlog demobiliseerden en
duizenden vliegtuigen en tanks tot
schroot veroordeelden, terwijl Rus
land niets vernietigde en integen
deel op volle toeren voort produ
ceerde.
En de derde soort zou tenslotte
gaan tegen al onze Westerse rege
ringen en partijen, die sedert het
afsluiten van het Pact van Brussel
en het Atlantisch Pact maar al te
weinig gedaan hébben om onze vei
ligheid te verzekeren.
In al die klaaglitaniën zou zeer
gemakkelijk de stem der oprecht-
Zondagmorgen, 2 Juli, toen Mevr.
Jules Verledens-Vancornpernolle, wo
nende Vierwegstraat, van de vroeg
mis naar huis kwam, was ze ver
wonderd haar man niet ontmoet te
hebben die zich gewoonlijk naar de
volgende mis begaf.
Thuis gekomen vond ze echter
haar openstaande woning verlaten
en kreeg geen antwoord op het ge
roep naar haar man. Toen ze zich
achter het huis in de tuin begaf,
kwam ze tot een akelige ontdekking-
de man lag uitgestrekt op de grond
en toonde geen teken van leven
meer. Een bijgeroepen geneesheer
kon slechts de dood vaststellen van
de 69-jarige ouderling.
op postcheckrekening Nr 4763.60
der Drukkerij Sansen, Poperinge,
en ons blad zal U wekelijks tot
einde 't jaar per post tehuis be
steld worden.
heid en der redelijkheid doorklin
ken. Maar het zou tenslotte toch
maar weinig aarde aan de dijk bren
gen.
Men leeft niet van de spijt om en
de critiek op een minder goed ver
ledenmaar van de hardnekkigheid
waarmee men onmiddellijk een be
tere toekomst wil boetseren.
En hier zijn toe dan gelukkig te
kunnen getuigen dat de huidige re
gering zich zeer ernstig met dit pro
bleem bezighoudt.
In dit verband, kunnen we dan
ook niet nalaten te wijzen op de
deficiënte houding der vorige rege
ringen onder het beleid van dhr
Spaak en op de ongelukkige en mis
dadige houding die de socialisten
thans aannemen door zelfs op het
gebied der buitenlandse politiek de
regering niet te steunen en aldus
afbreuk te doen aan een vrije demo
cratische traditie en noodzakelijk
heid die de C.V.P. toen ze in de
oppositie was altijd gerespecteerd
heeft, nl. de buitenlandse politiek te
maken tot een werkelijke nationale
politiek, gesteund door alle natio
nale partijen.
EEN LES VOOR QQST-AZIE
EN VOOR DE WERELD
Er is uit de huidige gebeurtenis
sen echter nog iets anders te rapen,
en wel een dure les voor de vrije
Staten van Oost-Azië en voor de
gehele wereld.
Want inderdaad, wanneer wij de
vechtlust der Noord-K or eanen zien
en het defaitisme der Zuiderlingen,
dan moet men zich de vraag stellen:
hoe komt dat toch.
En dan volstaat het niet de oor
zaak daarvan te wijten aan het feit
dat de enen door het communistisch
ideaal of fanatisme zijn aangegre
pen en de anderen het slachtoffer
zijn van een democratische luste
loosheid.
Neen, waar het geval pijnlijk is,
dat is juist hierdoor dat de Oost-
Aziatische Staten die geen slacht
offers van het communistisch impe
rialisme werden, ook geen üemocra-
tiën zijn maar Staten waar een
kleine kaste nog de plak zwaait en
de grote massa van het volk ver
knecht en uitbuit,
Hoe zou zo 'n volk dan vechtlust
kunnen bezitten of gevoelen? Ze
hebben er absoluut niets bij te ver
liezen onder een andere heerschap
pij te vallen. In Korea bv. waar in
't Zuiden enkele grote landlords de
massa in armoede dompelen, terwijl
men in 't Noorden tot een herver
deling van de gronden is overge
gaan, hoe zou men daar mogen ver
onderstellen dat de soldaten moedig
zouden strijden voor het behoud van
hun miserie wanneer ze 't bij de
anderen hopen beter te hebben?
Welnu dat lijkt ons het funda
mentele te zijn, want daar zoals
hier bestrijdt men het communisme
niet met wapens of met wapens al
leen, maar vooral door er een so
ciaal systeem tegenover te plaatsen
dat beter is dan het communisme.
En hier willen we geen verwijt
richten aan de Verenigde Staten,
want die hébben meer dan eens de
Zuid-Koreanen daar zeer scherp op
gewezen. De feiten bewijzen echter
dat het onvoldoende is er op te wij
zen. Men zal er de huidige heersers
rechtstreeks of onrechtstreeks moe
ten toe dwingen.
En laten wij er vooral zelf uit ont
houden dat die les ook practisch is
voor Afrika en dus voor onze kolo
nie. Als wij niet minstens zo be
kommerd zijn om de sociale evolutie
der inlanders als om de economi
sche ontwikkeling van dat land, dan
zullen wij vroeg of laat de schuld
dragen van zeer ernstige moeilijk
heden op het Afrikaans continent.
5-7-50. V. WESTERLINCK.
HET MIRAKELBEELD VAN
O. L. VROUW VAN ST-JAN
Een grote stilte heerste op dat
ogenblik en de 25.000 pelgrims op de
Markt en de bijkomende straten ho
ren al met eens weerklinken, ma-
jestatisch de thebaans-e trompetten,
begeleid van een twaalftal instru
menten, die door hun zoete toonwis-
seling de toeschouwers tot in 't diep
ste der ziel doen trillen,
Aanstonds daarop begint de Bis
schoppelijke Hoogmis.
De mis Cum Jubilo werd prach
tig uitgevoerd door een koor van
600 stemmen: 't was al bidden en
jubelen!
Dit is slechts een staaltje van die
onvergetelijke plechtigheid.
's Namiddags een prachtige his
torische en godsdienstige stoet, waar
over nog dikwijls verteld wordt in
veel huiskringen.
De jaren vliegen voorbij en de
godsvrucht tot O. L. Vr. van St-Jan
vergaat nooit en blijft geworteld in
het hart der gelovigen en jaarlijks
in Maart het Plechtig Triduum en
de luisterrijke Processie v-an jl© Om
megang verfrissen het geheugen bij
ons volk en versterken de dankbaar
heid tegenover die lieve Moeder.
In de bange oorlogsjaren van 1914-
1918 werd er toch zoveel gebeden
en gesmeekt door de bevolking. Het
waren gruwelijke en droevige dagen
voor Poperinge en in 1915, zoals alle
bewoners van de stad op de vlucht
moesten, werd O. L. Vr. van St-Jan
ook geëvacueerd en ze werd. god
dank, in zekerheid gebracht en be
waard te Conchil-le-TempIe in Frank
rijk, van waar ze triomfantelijk te
rugkwam in Februari 1919, door de
lasten en zorgen van Z. E, H. Vuyl-
steke zaliger, die erover een inte
ressante bladzijde schreef.
In 1939 weerom slechte mare we
gens oorlog, 't Was in Mei en op
een van die stille avonden werd een
grote bedevaart-ommegang ingericht
om Maria's hulp af te smeken in
nood en gevaar.
Geheel Poperinge was er, op straat
geen andere drukte noch beweging
en onder 't geluid der klokken, kwam
men terug in St-Jar.skerk, Zij was
echt bestormd en nog een grote me
nigte schaarde zich rond de kerk
om luidop te bidden en smeefcbe Ma
ria om hulp en troost, 't Was die
dag het dertigste verjaren van de
plechtige Kroning.
Die nieuwe oorlogsjaren brachten
ons nog dichter van onze goede Moe
der en na veel pijnlijke en benauwe
lijk© dagen en nachten mochten we
op 7 September 1944 de bevrijdings
dag vieren en O. L. Vr, van St-Jan
bedanken^, die ons bevrijdde en spaar
de van groter rampen. De Poolse
soldaten oofe grote Maria/vereer
ders brachten ons nog dichter bij
Onze Lieve Vrouwe van St-Jan.
En nu staan we ln 1959. op de
drempel van POPERÏNGE-OMME-
GANö, en nog eens zullen we uit
ganser hart O. L. Vr. aanroepen.
Op 9 Juli zullen we orrae luister
rijke Frooessle piëteitvol door de
straten van de stad zien voorbij
trekken en we zullen bidden elk voor
zich en voor elkaar.
De vijftiende eeuw was voor de
Stad Poperinge een tijdstip van bit
tere ellende: verwoesting, oorlog,
hongersnood, besmettelijke ziekten,
burgertwisten, verkwijning' van han
del en nijverheid beproefden haar
beurtelings.
Te midden dier steeds aangroeien
de rampen, die als de woeste baren
ener onstuimige zee onze Moederstad
bestormden, blonk al met eens door
Gods genade, een lieve Ster wier
fonkelende stralenglans, troost en
moed in de beproefde harten kwam
nederstorten. Die zoet-glinsterende
ster was Maria, de Moeder Gods,
Onze Lieve Vrouw van St-Jan, met
de zalige naam van Troosteres der
Bedruktenterecht begroet.
Zij zou Hare Moederlijke goedheid
aan een diepbedroefd huisgezin be
tonen en die uitgelezen weldaad werd
de voorbode van ontelbare genaden,
door de loop der eeuwen aan de voet
van 't Mirakelbeeld verworven.
De archieven van 1479 en volgende
jaren spreken reeds met lof en eer
over het betrouwen der Poperingse
bevolking en verhalen het groot Mi
rakel van het doodgeboren kindje
dat het leven bekwam en het H.
Doopsel kon ontvangen en twee uren
nadien weerom stierf en aan de voet
van O. L. V.-altaar in St-Janskerk
begraven werd. Vele gebeurtenissen
en bijzondere genezingen, door de
eeuwen heen, deden de bevolking ter
kerke stromen met hun bisschoppen
en abten, met vele, vele priesters en
monikken van de oude abdijen van
West- en Frans Vlaanderen; de oude
gilden met vaandels en banieren
brachten hulde aan het Mirakelbeeld
en sedertdien vindt men altijd en
opnieuw ons volk ln gebed want he
den als voorheen staat Maria in ons
midden als Beschermster van 't Hop-
peland en als Moeder van alle Po-
peringenaars.
Alle honderd jaren sedert 1479 wa
ren er prachtige stoeten ingericht ter
ere van O. L. V. van St-Jan. De oude
boeken die wij nog bezitten spreken
er breedvoerig over en verbeelden de
majestatische en kunstige triomf
wagens der vorige eeuwen.
In 't jaar 1909 had hier de plechti
ge Kroning van ons Mirakelbeeld
plaats. Het is een dag geweest diie
geboekt staat in de geschiedenis van
onze stad en die geprent blijft in 't
hart en het geheugen van die het
beleefden. De Grote Markt was
prachtig versierd en daar zag men
een echte mensenzee. Op slag van
10 uur begon de ceremonie onder het
zingen van het Regina CceliZijn
Hoogw. Mgr Waffelaert, bisschop
van Brugge klimt statig naar het
Beeld, leest de voorgeschreven gebe
den en doet traag en liturgisch de
plechtige Kroning van het Mirakel
beeld.
Veel Mariavereerdera van stad en
streek zullen deze korte beschrijving-
bewaren, ze vertellen in de huiskring
en ln ere houden de ingewortelde
devotie tot O. L. Vr. van St-Jan, go
als onze ouders en voorouders deden:
Maria aanroepen in alle omstandig
heden en moeilijkheden van 't leven
en nooit vergeten de aloude Omme
gang te gaan om trouw te blijven
aan de godsvrucht en de traditie van
eeuwenlange liefde en dank tegen
over ons Mirakelbeeld.
Wanneer ons armoe dreigt of drukt.
Als ziekt' of pijn ons kwelt,
Als alles, wat wij doen, mislukt,
Als ramp op ramp ons knelt,
Als Iets op aard' ons troosten kan
Ach! zie op ons néér,
Troost ons door uw voorspraak dan,
O Moeder van den Heerl
DE OORLOG IN ZUID-K0REA
SINKIANGi
-v-i CHINA WIXdam
«Tien! SJJAPAN
öformoM
«^PHIUPPUNEN
De frontlijn bevindt zich reeds meer
Zuidwaarts dan hier op dit kaartje is
aange stippel d. Thans wordt de strijd
hoofdzakelijk geleverd op een lijn gele
gen tucsen de rivier de Han tot Zuid
waarts Seoel en verder tot aan de Gele
Zee.
DE STRIJDVERRICHTINCEN
Na een vijftal dagen strijd, dus
einde vorige week, waren de aan
vallende Noord-Koreanen er reeds
in gelukt de hoofdstad van Zuid-
Korea, Seoel, te veroveren en de
rivier Han te bereiken. Deze stel
lingen hebben zij dan geconsolideerd,
wijl pantsereenheden de rivier over
staken en hier en daar stellingen
der Zuiderlingen wisten te doorbre
ken.
Om de aanvallen van de Ameri
kaanse luchtmacht te ontgaan heb
ben de Noord-Koreanen dan hun
aanvallen beperkt tot tijdens de
nachturen wijl zij binst de dag in
dekking bleven. Regens hebben ge
durende enkele tijd hun actie, als
mede deze der Amerikaanse lucht
macht, gedeeltelijk verhinderd.
Begin dezer week waren de open
bare en militaire diensten der Zuid-
Koreanen en de Amerikaanse missie,
gevestigd te Soewon, uit de stad
gevlucht daar bericht werd dat de
Noord-Koreanen de stad zouden bin
nenrukken. Dit bericht bleek onjuist
te zijn en Soewon werd opnieuw
verdedigingspunt van de Zuid-Ko-
reaanse troepen. Zelfs werd gemeld
dat de Zuid-Koreanen het vliegveld
van Kimpo bij Seoel hadden ver
overd.
De Noord-Koreanen bleven echter
niet inactief en weldra zetten zij
een omsingelingsbeweging om Soe
won en de nabijgelegen plaats
Intsjon in. Deze actie werd doorge
voerd door vijf divisies, samen 35.000
man sterk, met talrijke pantserwa
gens. Weldra stortte de verdedi
gingslinies der Zuid-Koreanen ineen
en Dinsdag werd medegedeeld, en
bekend docr het Hoofdkwartier van
Generaal Mac Arthur, dat Soewon
en Intsjon in handen der Commu
nisten waren gevallen.
Tot dan toe waren de Nocrd-
Koreanen nog niet in voeling ge
komen'met de inderhaast in Zuid-
Korea aangevoerde Amerikaanse
landstrijdkrachten. Dit eerste kon
tact vond -nu plaats op Woensdag
morgen en zou suksesvol zijn verlo
pen voor de Amerikanen daar zij
een oprukkende Noord-Kqreaanse
pantserkolonne in hun opmarsch
zouden kunnen gestuit hebben.
Naar de laatste berichten over dit
treffen blijkt dat de Amerikanen
vooruitgeschoven pantserwagens kon
den terugwerpen maar dat nader
hand de Noord-Koreanen in grote
sterkte terugkwamen en de Ameri
kanen dwongen hun stellingen te ver
laten en hen zelfs zouden omsingeld
hebben.
De toestand op Woensdag bleek de
volgende te zijn: de Noord-Koreanen
zetten hun massa-aanvallen door op
een front lopende van de Han-rivier
over Ichow, Soewon tot aan de kust
bij Ichou. De Noord-Koreanen pogen
de tegenstrever in te sluiten in dit
gebied.
Amerikaanse luchtmacht on vloot
bleven ook niet werkloos. Door
jachtvliegtuigen werden meerdere
luchtgevechten geleverd met Nocrd-
Koreaanse toestellen van het Rus
sische type Yak meestal sukses
vol, wijl eveneens pantser- en auto-
kolonnes der Noord-Koreanen werden
aangevallen, bestookt en verliezen
toegebracht. Het tegenovergestelde
deed zich eveneens voor. Zware en
half-zware bommenwerpers veerden
bombardementen uit op strategischs
en militaire doeleinden van de
Noord-Koreanen, wijl de hoofdstad
van Noord-Korea, Pjongjang, her
haaldelijk met honderden bommen
bestookt werd.
Op zee werd de blokkade van alle
Koreaanse kusten doorgevoerd door
vlooteenheden van de U.S.A., reeds
versterkt met Britse oorlogsbodems.
Door deze vlooteenheden werden
reeds een 12-tal Noordelijke torpedo
jagers in de grond geboord. Een
Britse oorlogsbodem werd beschadigd
bij een luchtaanval.
Meer in het achterland wordt het
Zuid-Koreaanse leger nu hergegroe-
peerd, wijl verwacht wordt dat de
aangebrachte Amerikaanse troepen,
welke meestal ontscheepten te Pusan,
de aanvallen der Noord-Koreanen
tot zover zullen moeten opvangen,
mits de steun van hun luchtmacht
en vloot.
(Zie vervolg 3* biadX