29 Wij hebben onze Koning terug in het Land Zijne Majesteit Koning Leopold III is teruggekeerd uit ballingschap en werd met onbegrensde vreugde door zijn getrouwe onderdanen ontvangen Koning Leopold tot hot Belgisch Volk JA, de Koning terug! De socialisten staan onze arbeiders en bedienden naar het leven Bomaanslagen moeten hun politieke mislukkingen goedmaken Hunne Koninklijke Hoogheden Kroonprins Baudewijn en Prins Albert vergezelden hun doorluchtige vader 5» JAAR. 30. 12 Bladzijden ZATERDAG PRIJS 2 Frank 1950 KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN Ka e eCsc&.GfiftKg van Regentschap met tfS stemmen ir de Verenigde Renters kregen de gebeurtenissen hun nornidcal verieep ONTROEREND AFSCHEID Het Regentschap afgeschaft HET HISTORISCH DECREET ONZE 4 UITGAVEN: JULI ABONNEMENTSPRIJS 1950: België tot Nieuwjaar 46 fr. Belgisch Congo 3,fr. p. week Frankr. Holland 3,fr. p. week Andere landen 3,50 fr. p. week V erantwoordeliike Uitgever: J. Sansen, Gasthuisstraat li, Poperinge. HOOFDBUREEL en REDACTIE: Poperinge Gasthuisstr. 19. Tel. 9 - Postcheckr. 47.63.60. PLAATSELIJKE BURELEN: Roeselare: J VERRIEST-DEZEURE St-Alfonsusstr. 12. - Tel. 1523 leper: P. BRAS-DEKLERCK de Stuersstraat 4. - Tel. 445. Veurne: M. D'HERT. Noordstraat 14. Nieuwpc t: Drukkerij DUMON, Marktstr. Aangesloten bij het Verbond der Belgische Periodieke Pers. Verheven Boodschap van de VorstI I tot de Natie Recht is recht! Zo waren wij im mer; go zijn we, goddank, nog: Vla mingen verdragen geen onrecht. Recht is geschied! Ook tegenover onze Koning. Leopold is terug. In meer dan een gezin is een traan ge stort geweest, wanneer we de eerste woorden hoorden uit zijn mond. 't Is waar, we zijn niet de straat opge lopen, we hebben niet gejuicht en gejubeld dat horen en zien verging... Hoe meer ons volk... gepakt is, hoe stiller het is. Vreugde en verdriet laten wij bezinken in ons. Maar we gevoelen te meer en te dieper. En met een enkel woord 't was nage noeg als een zucht kwam het er Uit: EINDELIJK. Maar ge moet dan weten hoeveel verbetenheid, hoeveel koppigheid er achter dat ene tüoord .verschok, n zit. 't Is niet altijd verkeerd als stille waters diepe gronden hebben. We dragen ons hert op onze hand, jawel maar we loven niet te koop met onze genegenheid, onze aanhanke lijkheid, we smijten onze armen niet in de lucht, maar toe dragen onze genegenheid daar binnen, gieten ze niet uit, vergooien ze niet, maar he lvaren ze als in een brandkoffer, dat enkel woord was voldoende: I-Iet was een lange redevoering weerd: Ein delijk. Inderdaad: eindelijk heeft de Ko ning s-kruisw eg een einde gevonden. De laatste krijgsgevangene is terug gekeerd naar zijn land. Aan de grote banneling werd het gegund zijn va derland terug te zien. We hebben dit drama nooit helemaal begrepen; we hebben nooit kunnen begrijpen hoe 't mogelijk was dat men een m,ens zo kon besmeuren, zo laag en laf kon aanvallen... Nooit heeft een Amerikapn gehandeld met een Ne ger, zoals de anti-koning sgezinden hier handelden met... hunKo ning! Zo 'k me niet vergis zijn die fameuse lasteraars dan nog de zelfde die hele dagen de mond vol hebben van De rechten van de Mens Men moet in het buitenland een aardige opvatting hebben over de... beschaving van 'de Belgen! Recht is geschiedI Eindelijk! Da zwarte bladzijde uit de geschie denis van ons land, ivorde nu uitge rukt en verbrand. 't Is wel mogelijk dat mennog tracht hier en daar spel te maken! Vijf jaar lang immers icerd ons volk vergiftigd door de... anti-klerikale pers en door de blauwe en rode anti klerikale Kaïnerheren. We zullen nog niet eenmaal aan de Communisten denken die in die campagne hun ontbindings-propaganda zagen voe ren door hun... landgenoten. Men keerde terug tot de anti-paapse A bas la Calotte van voor tachtig jaar en de Marseillaiseklonk in ae Kamers! Zijn aai nu de vrucuien van het., neutraal onderwijs? Die mannen r.e'cen eigen.ijk naar het nachtlucht,e of naar de v.sma.kt! Die Heren hebben zich zelf over trof jen. We mogen er ons dan ook wel aan vericachten dat zij zullen pogen nog langer de brandfakkel rond te zwaaien in 't land. Maar de wind kan' ook die fakkels doven. De gewone man ts heel die herrieschop- perij moê, meer dan moê. Uto werk laten i.aan voor de se .one ogen van LuSJl of Hf aak,- die wel hun titel van Staatsministerwillen laten vallen, wijl die titel geen... centen opbrengt, maar och arme 1.000 jr. van hun wedde over hadden voor de campagne tegen de Koning? Dat kan misschien nog gelukken bij heetge bakerde Walen, maar de wind! De wind zal de brandfakkel doven. Immers... De Koning sprak! Hij sprak tot zijn makkers van IJzer en Leie; tot hen die daar STONDEN! Hij sprak tot hen die even als hij... weggevoerd werden. Hij sprak over 's lands welvaart en de sociale rechtvaardigheid en richt te zich tot de jeugd, de hoop en toe komst van het land. En dat klonk zo heel anders dan die taal van vitriool! Dat klonk zo gemeend, zo koninklijk! In plaats van vitriool... olie die geneest! Kom, wie ivas niet ontroerd als de Koning, op wie een berg modder werd uitgestort, verklaarde dat hij tot allen de hand uitstak. Waar hij wenste dat het verleden het verle den sou blijven en allen eensgezind zouden arbeiden aan s lands wel vaart! Wie ivas niet ontroerd? Was dat niet een koninklijk ge baar? Zoudt ge menselijk gesproken niet eens zelf het... boekje hebben opengeslagen van uw belagers? Zoudt ge hun, onder vier ogen, 's met de vuist betalen voor alles wat ze U zo mild met hun tong hadden geschon ken? Zoudt ge nu, teruggekeerd in uw land 's U zelf verdedigen? Niets van dat alles, niets. Geen druppel vitrioolniets dan olie om te verlichten en te genezen. ...Dat waren Koningswoorden! Een KoningsdaadWe luisterden! Die Koning spreekt de taal van zijn volk. ...In naam van dat zelfde volk, ge baarden te spreken, al die zogezeide Staatslieden die nooit de moeite de den de taal te spreken of te leren van de meerderheid hunner landgenoten! Ik vroeg me dikwijls af hoe 't mo gelijk is dat ook Vlamingen in dat gareel kunnen lopen; in 't gareel van de Marseillaise-blaffersWe kre gen ook meer dan ons deel vitriool uit dien hoek. Eindelijk! Recht is geschied. Ons landje kan inderdaad nu een nieuwe toekomst tegemoet gaan. Met vertrouwen! Maar veel olie is er nodig, geen vitriool waarachtig! De Koning gaf het voorbeeld. Doen we hem na. PE VLAMYNCK. DE KONING IS DAAR Zaterdag 22 Juli 1950. De zon rijst statig de jonge Juli morgen in. Op het vliegveld te Evere staan afdelingen der luchtmacht op gesteld. Op het terras der officieren- mess wachten 83 journalisten op de komende gebeurtenissen. Te 6,45 u. komen de eerste officiële wagens voorgereden, de overheden stellen zich op op het terras voor de controletoren van het vliegveld. Men merkt o.m. op Prins Arnaury de Merode, grootmaarschalk van het Hof, burggraaf Du Pare, gouverneur Zaterdagmorgen, om 5 15 tl., vertrok Zijne Majesteit Koning Leopold III per vliegtuig uit het gastvrije Zwitserland. Drie zilveren vogels stenden ter beschikking van de Vorst, de Prinsen en de personalitei ten, het waren 3 Dakota's van het Belgisch leger. De rrinses van Retie, die rouw draagt voor haar overle den moeder, was diep ontroerd. Prinses Jocephine-Char'.otte ver gezelde haar. Het was een zeer ontroerend ogenblik toon de Vorst zijn ga de ten afscheid op beide wan gen zoende. Het was hier een man die doelbewust daarheen ging waar zijn plicht hem riep. En wanneer de vliegtuigen hun aanloop namen over de lange startbaan bleven daar twee vrouwen staan wuiven met de pijn in het hart. van de hertog van Brabant, de HH. Van Zeeland, minister van Buiten landse Zaken, De Vleeschauwer, mi nister van Binnenlandse Zaken, Mo- reau de Meien, minister van Land- verdediging, luitenant-generaal Piron, hoofd van het militair huis van de koning, luitenant-generaal Baele, hoofd van de algemene legerstaf, luitenant-generaal Leboutte, hoofd van de staf van de luchtmacht, lui tenant-generaal Joris, bevelhebber van het eerste militaire gewest, en generaal Tromme, bevelhebber van de basis. Te 7 u. kondigt trompetgeschal de aankomst aan van kolonel Jaumotte, bevelhebber van de afdeling van de luchtmacht, waarna het vaandel door het vaderlands lied wordt begroet. Plots snijden 8 Meteor-jagers door de lucht; de koning is in aantocht. Acht jagers der basis van Florennes doemen op tot eensklaps de lucht breekt onder het donderend aanstor men van een landend vliegtuig, naast de eerste Dakota, landt een tweede. Het is 7,19 u. De troepen staan in houding. De overheden be geven zich voor het gebouw waar beide vliegtuigen zich over de lan dingsbaan met traagdraaiende moto ren naar toe richten. En terwijl de klaroenen een jui chende Te Veldeblazen, draait de deur van de eerste Dakota open. Zijne Majesteit Koning Leopold III verschijnt in de deuropening. Inmid dels is ook Prins Baudewijn uit zijn toestel gestapt. Prins Albert volgt zijn Vader terwijl de overheden de Koning en de Prinsen begroeten. Een Braban?onne weerklinkt, de Ko ning en de Prinsen groeten het vaan- del en schouwen de opgestelde troe pen. Alles speelt zich af als in een mooi sprookje. De aanwezige jour nalisten zijn diep ontroerd. Pas wanneer opnieuw in donderende vlucht de Meteortoestellen over het Van op de trappen van het Koninklijk Paleis groc, de Vorst Hij voelt zich weer thuis omringd van de beide Prinsen, de menigte die hem huldigt. Is het niet alsof onze Koning een ogenblik de strenge-vorstelijke waardigheid vergeet? Zó diep mens-voelend immers gaat zijn hand de hoogte in al: een blijde wuivende groet. Men ontwaart die spontane vreugde op het door zorgen verouderd wezen. Ginds, te Sankt-Wolfgang en in Pregny ontmoette hij gereserveerde mensen die Hem wel wilden bevrijden... maar het niet vermochten,... of vijanden die Hem schier hun haat niet konden verbergenTerug bij de zijnen echter vond de Koning de bevrijding van die bezwarende, jarenlang pijnigende angst. 'Voorbij dat alles. Voorbij die gedicteerde vrees voor de terugkomst, voorbij dit vermoeden een onverschillige bevolking te ontmoeten... Hij is bij de zijnen terug; de zijnen, die Hem een onbegrensd welkom toejubelen; de zijnen, die vele mensen die zo diep menselijk-aanvoelend hun vreugde losser toom gevenZó ging zijn hand lachend de hoogte in, en een donderende echo was het resultaat van dit diep-menselijk Koninklijk gebaar. De laatste vergadering van de Ver enigde Kamers waar tot de stemming over de toepassing van de wet van 1945 moest overgegaan worden, ging door Donderdag 20 Juli 1950. Het was een historische gebeurte nis. De Socialisten die gewaar wor den dat zij met de rug tegen de muur gedrumd werden en uitgepraat ge raakten voelen dat zij veld verliezen en tegen de volstrekte C.V.P. -meer derheid toch niet opkunnen. Wan neer de Voorzitter, dhr. Van Cauwe- laert aankondigt dat tot de stemming zal overgegaan worden staat de so cialist Spaak recht en verklaart dat zijn groep de zitting voor de stem ming zal verlaten. De Socialisten voegen de daad met het woord en de Liberalen vergezellen ïen bij hun uittocht. Alleen de Vlaamse Liberaal dhr. Lahaye, had de moed ter zit ting aanwezig te blijven. De stemming' verliep vlot, de 198 aanwezigen verklaarden door hun stemming dat de onmogelijkheid te regeren heeft opgehouden. (197 C.V.P. en 1 Liberaal). Op het zelfde uur werd de vlag die wapperde boven het Koninklijk Pa leis neergelaten. Het Regentschap is ten einde. DE SOCIALISTEN LOPEN EEN BLAUWTJE OP De Socialisten hadden zich inmid dels naar het Paleis begeven om aan de Prins Regent hun hulde-adres van eigen fabricaat te overhandigen, zij kregen echter voor antwoord dat de Prins hen op dat ogenblik niet kon ontvangen. Ze dropen af met be schaamde kaken. HULDEADRES AAN DE PRINS REGENT Na de stemming van het historisch decreet kwamen de Liberalen terug in de Kamers om deel te nemen aan de stemming over het hüldeadtes dat. door de Regering was voorgesteld en gericht was tot de Prins Regent. De Liberalen stemden ditmaal mede met de C.V.P. Hier volgt de tekst van dit huldè-adres: Monseigneur, De Verenigde Kamers betuigen aan Uwe Koninklijke Hoogheid hun diep gevoelde erkentelijkheid. »Zij danken Uwe Koninklijke Hoogheid omdat Zij, onmiddellijk na de bevrijding de ontzaglijke last van het Regentschap over het Koninkrijk heeft aanvaard en, met nauwgezette naleving van Haar, grondwettelijke plichten, die func tie heeft uitgeoefend op een wijze die het aanzien van ons Land en de Eendracht van de Natie heeft gehandhaafd. De Verenigde Kamers, diep er kentelijk voor de uitmuntende diensten die Uw Koninklijke Hoog heid bewezen heeft, Verklaren plechigs Zijne Koninklijke Hoogheid, Prins Karei, Graaf van Vlaanderen, Prins van België, heeft zich ten zeerste verdienstelijk gemaakt je gens het Vaderland, NAAR PREGNY Vrijdag reeds vertrok dhr. Duvieu- sart, Eerste-Minister, vergezeld van de Voorzitters van beide Kamers naar Pregny om aan de Vorst offici eel de opheffing van de verbanings- wet mede te delsn. Te Pregny had, in aanwezigheid van deze personaliteiten en van een vertegenwoordiger der Zwitserse re gering, Vrijdagavond een i.fsoheids- plechtigheid plaats, tijdens dewelke de Vorst aan de Zwitserse regering zijn dank betuigde voor de hein ver leende gastvrijheid. Het. Staatsblad van 21 Juli 1950 verscheen met een bijzon dere uitgave waarin de tekst gegeven werd van het histo risch decreet dat over het einde van het Regentschap besliste. Wij geven hieronder integraal dit historisch decreet: De Kamer der Volksverte genwoordigers en de Senaat, in verenigde vergadering bijeenge komen in uitvoering van het besluit van de Regent, dd. 4 Juli 1950, Na er over beraadslaagd te hebben overeenkomstig de wet van 19 Juli 1945, strekkende tot het voorzien in de uitvoering van artikel 82 van de Grond wet, Stellen vast: De onmogelijkheid tot rege ren van Zijne Majesteit Ko ning Leopold III heeft een ein de genomen. Brussel, in het Paleis der Na tie, op 20 Juli 1950. De Voorzitter, F. Van Cauwelaert. De Plaatsverv, Voorzitter, P. Struye. De Secretarissen: Oh. Heger, J. Massonnet. veld scheren, komen de aanwezigen tot bezinning en bekijken dan rustig het bruingetaande, door zorgen en jaren verouderde gelaat van onze Vorst die toch nog steeds die sterke wilskrachtige trek rond de mond be waarde. Wanneer de Vorst de troepen ge schouwd heeft, schuiven twaalf zware personenwagens aan waarin de Vorst, de Prinsen en de personaliteiten plaats nemen. Onderweg waar de Koninklijke stoet voorbij komt, staan hier en daar groepjes nieuwsgierigen opge steld die het vroeg ochtenduur trot seerden en de Koning levendig toe juichen. Op gans de doortocht wordt door gewapende Rijkswachters de eer be wezen. Aan de Van Praetbrug hadden enkele socialistische parlementairen zich opgesteld om hun haat eens uit te schreeuwen bij de doortocht van de Vorst. Zij moesten zelf dit on dankbaar karweitje opknappen ver mits zij blijkbaar geen enkel hunner aanhangers er toe hadden kruinen bewegen hier te komen manifesteren. Het viel hen echter niet mee. Want een paar auto's der Rijkswacht slo ten juist de ingang der straat af toen de stoet zou voorbij komen. Eer zij van hun verschot bekomen waren, was de Koning reeds voorbij. Rond het paleis te Laken was een flinke ordedienst ingericht. Hare Ma jesteit koningin Elisabeth verwel komde haar Zoon en beide kleinkin deren op de meest hartelijke wijze. BOODSCHAP TOT HET PARLEMENT De Koning ontving Zaterdagvoor middag om 11 u., de Voorzitters van beide Kamers en deed hen voorlezing (Zie vervolg 2* blad). Een groots huldebetoon bracht Zaterdag en Zondag in gans het land. de bevolking tot het toppunt der vreug de; overal in steden en dorpen werden huidebetogingen op touw gezet ter ere van onze dierbare Vorst Z. M. Leopold IIIBloemen en nog bloemen stroom, en toe. Al wat zomerpracht aan kleurenweelde kon schenken werd bijgebracht, het werd een nooit geziene kleurensymphonie van het stille Vergeet-mij-nietje tot de voor name Gladiool. Overal bogen de hoofden eerbiedig ten groet aan de Vorst, wiens borstbeeld of foto stond opgesteld Hierboven een beeld van deze treffende plechtigheid te Poperinge, waar de menigte samen gestroomd was rond het gedenkteken der oorlogsgevallenen, waar het borstbeeld van de Vorst tegen een ach tergrond stond opgesteld. WAARDE LANDGENOTEN, Na zes lange jaren verbanning voel ik mij diep ontroerd nn ik op nieuw de voet heb gezet op vader landse bodem, waar ik door het parlement word teruggeroepen. Mijn hand is gestrekt naar al wie zoals ik, slechts door een ge dachte zijn bezield, het land te dienen. Mijn terugkeer maakt een einde aan de lange constitutionele crisis waaronder België te lijden had. Ik zal al doen wat in mijn macht ligt opdat dit een begin zij van nationale verzoening in het teken van verdraagzaamheid en goede trouw. Nu ik mijn vaderland terugzie, gaan mijn gedachten uit naar mijn oude wapenbroeders uit de twee oorlogen. Met hen heb ik aan de Ijzer en de Leie gestaan. Met fierheid mo gen wij zeggen dat de Belgische troepen van 1940-'45, evenais de Belgische strijdkrachten van 1914- 1918, hun plicht volkomen hebben vervuld, en naar de mate van hun middelen, in Europa en in Afrika, en bij de bevrijding, tot de eind overwinning hebben bijgedragen. Onze kolonie, die aan België on wrikbaar blijft gehecht, heeft aan de oorlogvoering merkwaardig deelgenomen. Nit wil ik onder strepen. Mijn eerste gedachten gaan ook uit naar al wie, in welke hoedanig heid ook, in België en in het bui tenland, zich schrap gezet hebben in een fiere houding van verzet tegen de vijand, (jie geleden hebben in de strijd vool V onafhankelijk heid en hebben vertrouwd in de eenheid en in de traditionele in stellingen van het land. Wij beschouwen het als een dringende plicht het lot te behar tigen van al wie zich voor het va derland hebben opgeofferd, van hun weduwen en wezen. Gelukkig is eenzelfde solidariteit die tassen de Belgen onderling heeft bestaan, ook tussen België en de Geallieerden na de oorlog gehandhaafd. De samenwerking die op het westelijk en Atlantisch plan tot uiting komt, is een waarborg voor welvaart en vrede. Met de levendigste belangstelling heb ik de breedopgezette politiek van sociale hervormingen gadege slagen, die sinds de bevrijding door het land werd gevolgd. Bij voorbaat sluit ik mij aan bij al wat zal wor den ondernomen om meer welvaart en sociale rechtvaardigheid te doen heersen. Speciaal gaat mij de jeugd ter harte, die morgen de toekomst van België zal bouwen. Moge zij het vertrouwen en de hoop waardig zijn die de natie in haar stelt. Waarde landgenoten, ik doe een plechtig beroep op uw eensge zindheid en bezweer u. laat u niet met ijdele en onvruchtbare twisten van het goede doel afleiden. Zoals mijn voorgangers het de den, die op sommige tijdstippen van hun bewind, op wrede wijze werden aangevallen, zal ik de tegen mij gevoerde polemieken vergeten om alleen aan de toekomst te den ken. De koning is het symbool van de continuïteit van de natie. Hij heeft tot taak een raadgever te zijn, buiten de partijtwisten om, met eerbied voor de besluiten van de meerderheid, met aandacht voor de meningen van de minder heid. Welke ook de nieuwe beproevin gen mogen zijn, die de toekomst mij oplegt, ik beschouw dat als mijn taak. Belgen, weest onze nationale leu ze indachtig: Eendracht maakt machtGod besclierme België. De. Koning en de Prinsen keerden na zes jaar afwezigheid terug in het land. Mocht weldra ook de Konink lijke Gade en Prinses Josephine-Charlotte volgen, dan eerst zal het Paleis te Laken weer de thuisivor- den der Koninklijke Familie en zal de vreugde om de «thuiskomstvolledig zijn. De socialisten hebben bedreigd tijdens gans de periode die de terugkeer van de Koning voorafging. Zij hebben bedreigd met sta kingen. Deze stallingen vlotten echter niet naar hun zin omdat de arbeiders zeer goed weten, zelfs de meest heetgebakerde Walen, dat het Spaak, Buset en consoorten niet zullen zijn die hun verloren arbeidsuren zullen goed maken. Dat mochten die heren reeds onder vinden, hun stakingsbcvelen worden traag en sporadisch opgevolgd. Zij hebben dan naar een ander wapen gegrepen, het wapen dat gehanteerd wordt door bandieten van het laagste allooi, die zicli buiten en boven de wet achten en waarvan het leven van een mede burger van geen tel is, het wapen der bomaanslagen. Hun sabotage daden zijn een walgelijk moordenaarswerk. In werkelijkheid is het de arbeidersklasse niet die zich tot deze ploertenstreken leent, zij is slechts het slachtoffer van dit alles. In werkelijkheid zijn het slechts enkelen die onder de verantwoordelijk heid en voor rekening van een Spaak, een Buset, een Majoor, een Van Acker, een Missiaen of een Spinoy de gemeenste daden uithalen. Zij hadden zelf de droevige moed niet het moordend dynamiet aan te brengen doch zij zijn er de aanstokers en verantwoordelijken voor. DE AAP KOMT UIT DE MOUW Verdachtmakingen kunnen niet op- r wegen tegen deugdelijk bewijsmate riaal. In de nacht van Maandag op Dinsdag reads kwam de aap uit de mouw en konden twee terjpoietsn. op heterdaad gesnapt worden Het was op Dinsdag rond 0.30 uur dat een patroelje der Rijkswacht te Vilvoorde bij de spoorlijn Brussel- Antwerpen twee mannen bemerkten en tegenhielden. Naast de twee ver dachte individuen lag een tien me ter lange lont met ontsteker die naar een grote hoeveelheid springstoffen leidde. Die heren terroristen hadden de lont lang genoeg gemaakt, om hun eigen lieve leventje niet in gevaar te brengen. De twee mannen werden opgeleid en onder aanhoudingsbevel geplaatst. Het betreft hier Maurice Faes, gebo ren te Vilvoorde op 14 Februari 1918, wonende op de Mechelse steenweg, 132 te Vilvoorde en Albert Van Roy, geboren te Fontainebleau op 17 Mei 1918, wonende Fabriekstraat, 38 te Vilvoorde. Het zijn twee Vakbondse cretarissen van de afdelingen van het A.B.V.V. te Vilvoorde. De ene is secretaris van de metaalarbeiders- bond en de andere van de algemene tule vervolg 3° binJk HET WEKELIJKS POPERINGE (met randgemeenten). IEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten). ra ramiram

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1950 | | pagina 1