5
DSnmUHEEXUB
De C. V. P. heeft gecapituleerd
voor een onzinnige Revolutie
Ontgoocheling, verbittering en diepe verslagenheid in gans Vlaanderen
Indrukwekkende Boetprocessie
Wie deed er ons in doeken
Bomaanslagen
te Antwerpen
Stakingen
wannrfln
De minderheid heeft haar zin gekregen
na de spot te hebben gedreven met orde en wet
De Koning besluit tot macfotsepdracht aan Prins
Boudewijn die op 7 September 19SI de troon zal bestijgen
Handels- Kermisfoor brachten
nering en vreugde
katholiek weekblad voor poperinge en omstreken
en
de gemeenschappelij
ke mededeling
van de koning
en de regering
46e JAAR.
Nr 31.
8
ZATERDAG
Bladzijden
PRIJS
2 Frank
AUGUSTUS
1950
De politieke toestand rondom de Koningskwestie
WETTEN DIE NIET
MEER TOEGEPAST
WORDEN
Veurne hield ziin oude
itie hoog...
De vreugdeklanken waren zo bitter kort:
met het intermezzo van een
ABONNEMENTSPRIJS 1950:
België tot Nieuwjaar 44 fr.
Belgisch Congo 3,— fr. p. week
Frankr. Holland 3,fr. p. week
Andere landen 3,50 fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge.
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge - Gasthuisstr. 19.
Tel. 8 - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE
St-Alfonsusstr. 12. Tel. 1523
leper:
P. BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. - Tel. 445
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Nieuwpi .t:
Drukkerij DUMON, Marktstr.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
ONZE 4 UITGAVEN:
POPERINGE (met randgemeente,
IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
Alle Belgen zijn gelijk
voor de weten...
aldus spreekt het straf
wetboek:
De beslissing, die in het begin
dezer week werd bekend gemaakt
en waarbij de Koning, onder druk
van een C.V.P.-regering, de macht
overdraagt aan zijn zoon, de Her
tog van Brabant, is door alle ge-
zonddenkende Vlamingen en ook
door een belangrijk deel der
Waalse bevolking als een slag in
het aangezicht aangevoeld.
De persoon zelf van de Koning
en van de Kroonprins willen we
volledig buiten beschouwing la
ten. Het kan gemakkelijk lijken
voor de verantwoordelijken uit
de regeringsmillieu's de verant
woordelijkheid van de beslissing
op de Koning af te wentelen,
maar dan nog blijft het feit, dat
de regering zich aan haar verant-'
woordelijkheid niet kan onttrek
ken en dat zij en de partij
die ze vertegenwoordigt de
beslissing moet kunnen verrecht
vaardigen tegenover haar kiezers
korps. De volstrekte meerderheid
werd verleend om de Koning te
rug te brengen, en niet om het
standpunt van de minoritaire
linkse partijen te doen zegevieren.
Het is immers een feit dat de
C.V.P.mèt de volstrekte meer
derheid, veel meer heeft toegege
ven aan de herrieschoppers dan
de partij ooit heeft toegestaan
zonder die parlementaire meer
derheidsmacht.
TELOORGANG VAN DE
DEMOCRATIE
had, heeft Vlaanderen zich niet
alleen verzoend met België, maar
heeft het ook daadwerkelijk en
op prachtige wijze zichzelf inge
zet voor de uitbouw van een sterk
België... Door één enkele beslis
sing van een aarzelende regering,
die enkel en alleen door de stem
men der Vlamingen aan het be
wind heeft kunnen komen, is dat
alles teniet gedaan.
De deur staat weer wagenwijd
open voor alle mogelijke experi
menten van extremisme in Vlaan
deren.
Men zegt, dat een te groot ge
deelte der Waalse bevolking zich
niet bij 's Konings terugkeer kon
neerleggen. Tellen dan de 72
van Vlaanderen helemaal niet
mee?
De C.V.P. heeft het land het
gezonde deel van het land
vreselijk ontgoocheld. We willen
het verwijt niet toesturen aan
de mandatarissen van de partij,
want deze voor Vlaanderen ent
erende beslissingen werden ge
troffen door partijlichamen, zon
der dat zelfs de wettelijke verte
genwoordigers van het land ge
raadpleegd werden. Maar daar
om komt het erop aan dat deze
mandatarissen een zeer ernstige
zuivering eisen in de partij; het
ontslag van de leiders die ver
antwoordelijk zijn voor de ver
raderlijke zwakheid van 1 Augus
tus, en de nodige maatregelen om
het die mensen onmogelijk te
maken nog verder een rol te spe
len in de politiek van de partij.
Gebeurt dit niet, dan zullen de
verbitterden in Vlaanderen hun
slag thuishalen, ten nadele van
de christelijk-sociale gedachte;
ten nadele van de orde en de
rust, en ten nadele, tenslotte, van
Vlaanderen zelf.
DE KONING EN DE KROONPRINS
Betekent dit dan, dat we het
gebaar van de Koning niet aan
vaarden? Integendeel, wij kun
nen begrijpen en bewonderen te
recht, dat Koning Leopold de
groot-menselijkheid heeft gehad,
zijn persoon nogmaals op te of
feren, en we bewonderen het te-
zeer, dan dat we de loyauteit te
genover zijn zoon zouden wei
geren.
Maar we zullen ook nooit ver
geten, dat dit gebaar van de Ko
ning werd opgedrongen door re-
volutionnair geweld, en dat zekere
partijleiders, die we eens ons ver
trouwen hebben gegeven, de Ko
ning NIET met de nodige kracht
verdedigd hebben.
Tweede boek, eerste titel: Mis
daden en wanbedrijven tegen
de veiligheid van de Staat.
Art. 101:
De aanslag op het leven of de
persoon van de Koning wordt met
de clood gestraft.
Art. 104:
De aanslag, die tot doel heeft,
hetzij de regeringsvorm of de or
de van troonsopvolging te vernie
tigen of te veranderen, hetzij de
burgers of inwoners de wapenen
tegen het koninklijk gezag te doen
opnemen, wordt met levenslange
hechtenis gestraft.
Art. 106;
De samenspanning tegen het le
ven of de persoon van de Koning
wordt met vijftien tot twintig ja
ren dwangarbeid gestraft, indien
zij het plegen ener daad om de
uitvoering ervan voor te bereiden
ten gevolge heeft, en met tien tot
vijftien jaren derzelfde straf in
het tegenovergestelde geval.
Art. 112:
Al wie alleen het besluit neemt
een aanslag te plegen op het leven
of de persoon van de Koning,
wordt met opsluiting gestraft,
wanneer hij een daad bedrijft om
de uitvoering ervan voor te be
reiden.
Vijfde titel: Misdaden en
wanbedrijven tegen de open
bare orde door bijzonderen ge
pleegd.
Art. 271:
Opstand bedreven door een en
kele persoon, met wapenen voor
zien, wordt met gevangenisstraf
van drie maanden tot twee jaren
gestraft, indien hij zonder wape
nen is geschied, met de gevan
genisstraf van acht dagén tot zes
maanden.
Art. 272:
Indien de opstand door ver
scheidene personen en tengevolge
ener vooraf gemaakte afspraak
wordt bedreven, worden de op
standelingen, die wapens dragen,
tot opsluiting veroordeeld, en de
andere tot gevangenisstraf van
een tot vijf jaren.
Wat is er van die teksten ge
worden?
En nochtans staan ze in dat
zelfde wetboek nog altijd op de
zelfde plaats en op dezelfde blz.
waar ze vóór 6 jaar stonden.
Toen werden tienduizenden
VLAMINGEN, omwille van die
wetteksten, achter de tralies
gelapt en werden vrouwen en
kinderen tot ondergang toe ver
volgd...
Toen en tot voor twee da
gen nog waren onze ver
lichte Walen van oordeel dat
alle Vlamingen zich m die
wetteksten bezondigd hadden.
Nu... telt dat alles niet
meer... de Walen hebben er
hun eigen interpretatie van.
Internationale Bondsvoorzitters
spuwen er op... en onze Rege-
-mg beefde ervoor en verkocht
er haar mooiste volksgroep om.
Gezegend land waar... alle
burgers gelijk zijn voor de wet!
Bittere ontgoocheling. gal-
zure nasmaak.
Misschien liggen te La' en en
op onze onderscheidene stad
huizen de Koningshuldebloemen
nog fris genoeg om de Vlaamse
lijkkoets te volgen...
...Vlaenderen is dein recht
out?...
Wat de regering van de C.V.P.-
premier Jean Duvieusart thans
heeft bewerkt, is een verschrik
kelijk praecedent, waarbij wel
eens de toekomst van de demo
cratische instellingen van het land
in het gedrang zou kunnen wor
den gebracht.
In een democratie immers is het
de macht van de parlementaire
meerderheid die de richting van
de landspolitiek aanduidt. Wan
neer een gedeelte van de politieke
opinie hoe aanzienlijk haar
minderheid ook zij niet met
de gevolgde politiek kan instem
men, dan staat het haar vrij,
langs parlementaire weg, de re
gering ten val te brengen, op
nieuwe verkiezingen aan te stu
ren, en te trachten aldus, in de
wettelijkheid, de meerderheid te
verplaatsen en de eigen macht
in het parlement te vergroten.
Een landbeleid waar het de min
derheid is, die haar wil opdringt
aan de meerderheid van de be
volking is een revolutiebewind,
hoe men het ook draait of keert.
Er werd vorige week met revo
lutie gedreigd. De minclerheid
sprak van een mars op Brussel
van mogelijk bloedvergieten
van straatrumoer. De regering
had ter harer beschikking het
volledige apparaat van instellin
gen, dat tot taak heeft de orde
te verzekeren. Een regering die
haar plicht begrijpt, zorgt ervoor,
dit apparaat in werking te kun
nen stellen om de orde te hand
haven tegen alle herrie, die door
gelijk welke minderheidsgroepen
wordt ontketend.
De houding van de homogene
C.V.P.-regering is echter anders
geweest. Zij heeft de uitvoering
van de wil, die door de parlemen
taire meerderheid tot uitdrukking
was gebracht méér nog, die
de goedkeuring wegdroeg van
honderdduizenden burgers van
het land, die andere partijen aan
kleven in de wind geslagen en
heeft gecapituleerd voor de be
dreigingen met oproer. In feite
dus, heeft de regering gemene
zaak gemaakt met de revolutie
stokers. Het klinkt misschien
hard, maar het is nochtans de
realiteit, die zich uit een objec
tieve beschouwing der gebeurte
nissen opdringt.
Dit heeft verschrikkelijke ge
volgen. Als het volstaat dat een
hoop onverantwoordelijke herrie
schoppers met wapengeweld drei
gen om gelijk welke parlemen
taire meerderheidsbeslissing on
gedaan te maken, dan vragen
we ons af, welk nut het nog
heeft een parlementair regime
te huldigen. Wanneer morgen de
huidige regering, trouw aan
haar programma, de schoolkwes
tie langs parlementaire weg wil
oplossen, zal het dan ook vol
staan dat Isabella Blume en Max
Buset hun mensen op straat
brengen, om de onrechtvaardig
heden te bestendigen?
Dergelijke methodes passen
misschien wel in enkele Zuid-
Amerikaanse republiekjes, maar
naar ons weten ligt Brussel toch
niet in Zuid-Amerika.
DE DOODSTEEK VOOR BELGIE?
De houding van de C.V.P.-rege-
ring in de recente politieke ge
beurtenissen is echter niet alleen
zwaar van gevolgen voor de de
mocratie, ook het land wordt er
door op een gevaarlijke weg ge
bracht.
Voor de eerste maal in het be
staan van België, was Vlaanderen
praktisch verzoend met de ge
dachte van de unitaire Belgische
Staat. In ruime mate heeft daar
toe de groot-menselijke houding
van Koning Leopold III bijge
dragen. Alleen reeds om de één
heid van het land te verzekeren
heeft België zijn vorstenhuis no
dig, en het begrijpen, dat de Vla
mingen steeds bij Leopold III
hebben ontmoet, heeft daarvan
de sterkste bevestiging gebracht.
Dank zij de Koning en zijn door
Vlaanderen naar waarde geschat
gedrag in de moeilijkste uren die
België heeft te doorworstelen ge
Voorzitter José Van den Abeele
verwelkomde de personaliteiten en
dankte hen voor hun steun aan deze
tweede Handelsfoor van de Midden
stand te Veurne. Hij stipte aan hoe
van regeringswege thans vernieuwde
belangstelling bestaat voor de Mid
denstand en meldt met fierheid dat
Veurne thans ook zijn eigen sociaal
bureau heeft dat erkend werd door
de Staat.
Na een speciaal dankwoord voor
de Z. E. H. Principaal van het Colle
ge, die zo bereidwillig zijn iokalen
ter beschikking stelde, wenst hij de
exposanten die aan deze handels
foor deelnemen een groot aantal be
zoekers, een prachtweertje en... flin
ke zaken.
Terloops deed spreker nog opmer
ken dat de troebele omstandigheden
in het land sommige firma's van
deelname weerhouden hebben, doch
hij voegde hier onmiddellijk aan toe
dat het gebrek aan kwantiteit ruim
schoots vergoed werd.
Na het schenken van de erewijn
werd door dhr Burgemeester Floor
de handelsfoor voor geopend ver
klaard.
De overheden en genodigden brach
ten dan een bezoek aan de handels
foor waarvan de verschillende stands
in de ruime lokalen van het college
waren ondergebracht.
Zoals we het reeds deden opmer
ken, was er op deze handelsfoor geen
overvloed van standen. De exposan
ten echter stelden het publiek scha
deloos door zeer verzorgde prestaties
die aan het geheel een voornaam ca
chet gaven.
DE KERMISFOOR OPENT
MET EEN HULDE AAN
VERDIENSTELIJKE
FOORKRAMERS
Zaterdagavond om 8 uur stipt werd
de kermisfoor van Veurne plechtig
geopend met bazuingeschal van op
de St-Niklaastoren. Perelend drop
pelden de klanken der thebaanse
trompetten over de daken. Oud en
jong mocht thans zijn herte ophalen
aan het kermisjolljt.
Op het stadhuis had echter een
korte plechtigheid plaats, waarbij
twee trouwe kermisbezoekers, die
beide gedurende 30 jaar met hun at
tracties het welslagen van Veurne-
kermis hielpen verzekeren, in de
bloemen gezet werden.
De ruime zaal van het Stadhuis
vulde zich met foorkramers. Aan de
eretafel bemerkten wij dhr Floor,
Burgemeester der stad, omringd door
leden van de gemeenteraad. Aan
weerszijden zaten dhr en Mevrouw
Pierre Semay, alsmede dhr en Me
vrouw Sylvester Bossuwé.
De 85-jarige Pierre Semay, die er
nog kranig uitziet, bezoekt Veurne
sedert 1920 elk jaar met zijn circus,
terwijl dhr Sylvester Bossuwé reeds
45 jaar de Veurnse kermismarkt aan
doet, eerst met een snoep- en speel
tuigwagen en daarna met de auto-
skooter.
(Zie vervolg 2* blad
Niet de oliede vitriool heeft het
gedaan!
Ge zult elders in ons blad wel
kunnen lezen HOE alles verliep en
HOE het precies eindigde. Ik vertik
het sedert jaren Brussel te bekijken,
hoe zou ik er henen gaan als de
Brusselaars het Noorden helemaal
jewijt zijn.
Maar ik weet dat de vitriool het
gedaan heeft. De socialistische par
tij is teruggekeerd naar haar vroe
ger uitzicht: zij is een revolutionaire
partij. Tevens heeft ze nazi en com
munistische methodes overgenomen,
zodanig dat zij niet langer 'n demo-
kratische partij genoemd kan worden.
Dat heel dat links gedoe een-
minderheid was en is, dat weet ieder
een; dat communisten, Waalse sepa
ratisten, 'aalse federalisten, socia
listen en liberalen voor die revolutie
broederlijk samen gingen hebben we
gezien. Te Luik vielen slachtoffers,
ondede drie doden was een Zuid-
Slaviër. Ge kunt u afvragen wat die
vreemdeling te zien had met het
koning svraagstuk! In Henegouwen
en Luik zijn duizenden vreemdelin
gen, Italianen, Zuid-Slaviërs, Balka
nezen in de mijnen en hoogovens-
Op die ontheemdenmogen de
gangmakers van geweld en revolu
tie rekenen.
De socialisten deden net als Hit
ler en Stalin. Hitler viel Tsjecho-
Slowakije binnen, viel Polen binnen,
't Was weet ge 't nog! wel de
schuld van de Tsjecken en de Po
len. Beweren de communisten nu
niet dat het de Zuid-Koreanen en
de... Amerikanen zijn die de oorlog
hebben ontketend in Korea? Is
het te verwonderen dat de socialis
ten nu de gendarmen voor moor
denaars schelden
De vitriool heeft het gedaan!
Werd aan de arbeiders gevraagd
of zij... lust hadden de arbeid neer
te leggen? Werd aan de tram-man
nen gevraagd de wagens binnen te
houden? of waren het de bedreigin
gen en de kasseistenen die als over
redingsmiddel moesten dienen? Al
leen misschien in sommige staats
diensten en... parastatale diensten
mochten de gangmakers rekenen op
de mannetjes die zij er zelf hadden
binnengeloodst onder de socialisti
sche en communistische ministers.
's Nachts werd het spoor onklaar
gemaakt. Sabotage! eenvoudig weg:
gemene misdaad waarbij meer
slachtoffers konden vallen... arbei
ders, dan er herrieschoppers vielen
te Luik.
Vitriool! Madame Blume, die te
Brussel saam met een communist...
Dispy, de winkelhuizen verplichtte
te sluiten, omdat er een bende melk
baarden volgde die de ruiten zou uit
gooien.
Neen, de minderheid gaf zich niet.
Maar... de communisten zijn alles
zins een... minderheid. En met de
zelfde logica of redenering van
onzesocialisten kunnen zij mor
gen precies hetzelfde doen en zul
len in het eenlieidssyndikaat pre
cies dezelfde saboteurs, ruitentikkers
en vreemdelingen vinden om het
zelfde werk te verrichten.
Wat moeten de communisten in de
handen gewreven hebben wanneer
zij die algemene repetitievoor
hunrevolutie beleefden. En re
deneren zij zo slecht als ook zij be
weren dat de minderheid zich niet
geeft voor de meerderheid? Dat de-
mokratisch princiep van de meer
derheid heeft uitgedaan, dank zij
onze socialisten.
Er is nog een ander kantje van
die historie te bekijken.
Het schijnt dat er te Luik door
de Waalse separatisten plannen wer
den voorbereid om een regering te
vormen en zich af te scheiden van
de Vlaamse provincies.
De hoofdstad Brussel, de provin
cies Luik en Henegouwen hebben
ons land op stelten gezet. Niet al
leen de Vlaamse provincies maar
ook Namen en Luxemburg moeten
buigen voor de Brusselaars en de
separatisten of federalisten uit Wal
lonië.
Zou die minderheid morgen geen
revolutie kunnen verwekken omdat
de... Vlamingen de meerderheid ge
worden zijn in ons land? Omdat de
Waalse grieven niet ingewilligd wer
den?
En onze Vlaamse socialisten spe
len dat Waals spel mee, zeer ge
dwee en zeer gehoorzaam! Onze
Vlaamse socialisten helpen België
met vitriool begieten. Doen ze dat
onbewust? We mogen het niet meer
veronderstellen. Maar dat er voor
de eenheid van het land een nieuw
gevaar geschapen werd, dat steekt
de ogen uit!
De vitriool heeft het gedaan...
De boodschap van de koning ivas
olie, olie die verzacht en geneest.
Ons landje had genoeg geleden, tvas
genoeg gekwetst om met olie te wor
den behandeld.
De socialisten hebben de vitriool
verkozen; ons land is thans nog
meer gekneusd, nog dieper gewond.
Ddt is wat ik wilde bekijken; een
ander kan u vertellen hoe alles pre
cies verliep... dat is historie, ik was
veel te ver af om dat verloop te vol
gen.
Maar waar men ons landje diep
heeft verscheurd, waar de socialis
ten hun minderheidstaktiek hebben
aangewezen aan de communisten,
waar de Vlaamse socialisten met de
blinddoek blijven lopen... daar moes
ten we toch ook even bij blijven
stilstaan, en de uitwerking bekijken
van de vitriool.
Zo er ooit spraak kon zijn van
incivismehebben we nu het meest
brutale incivismt beleefd. We moe
ten durven kijken om te weten wat
wij morgen tot plicht zullen krijgen.
PE VLAMYNCK.
Veurne heeft dit jaar zijn traditionele kermisdagen gevierd met
een luister die zelfs de meest verstokte zwartkijkers een riem onder het
hart stak. Het valt moeilijk te bepalen wat de duizende mensen naar
Veurne lokte. De Handelsfoor, die door velen als een gewaagde onder
neming in deze troebele dagen bestempeld werd, schonk de bezoekers
terug het vertrouwen in de toekomst van ons land. Het valt immers
niet te loochenen dat de middenstanders, die nuchtere zakenlieden zijn,
bewezen hebben zich door niemand van de wijs te laten brengen.
In het kader der feestelijkheden, die Veurne beroerden, trok de
aloude boetprocessie, de ommegang in ruwe boetepijen en met zware
houten kruisen, door de stad. De stilte zweefde als een schaduw door de
oude straten, alleen nog onderbroken door de gedempte stemmen van
biddende mensen.
Na de plechtige opening der handelsfoor te Veurne, werd van de
aanwezigen een foto genomen. We bemerken op de voorgrond o.m.
van links naar rechts dhr Bestendig Afgevaardigde Smissaert, Volks
vertegenwoordiger dhr Jan Fiers uit Oostende, Z. E. H. Deken van
Veurne Vanden Berghe, dhr Senator Van Buggenhout, dhr Van den
Abeele, Voorzitter der N.C.M.V. gewest Veurne, dhr Floor, Burge
meester te Veurne en uiterst rechts hr Omer Decuyper, Provinciaal
Voorzitter der N.C.M.V. en Provincieraadslid.
De geschiedenis zal eens haar
oordeel vellen over hen c"e de Ko
ningsgetrouw sn. 72 van Vlaande
ren en de 58 vr.n verloo
chenden om het straatrumoer ter
wille te zijn.
Uit het nuchtere feitenmateriaal
van Zondag stippen wij aan dat de
Nationale Federatie der politieke ge
vangenen en rechthebbenden, met
aan haar hoofd de Hr Ros, het ini
tiatief nam om de Koning te bren
gen tot het veraoeningsgebaar
Zondag riep de voormelde Hr Ros
zijn bestuur samen: Jean Tijtgat
voor de Vlaamse gewesten, Albert
Regibeau voor de Waalse gewesten,
Luc Sommerhausen voor Brussel,
Mevr. de Hepcée voor de rechtheb
benden en Nicolas Monami, stichtend
lid der federatie.
Laat ons edelmoedig zijn en aan
nemen dat er op die zes toch één
Vlaming is.
Zij hebben dus de onderhandelin
gen in. gang gezet.
Wie zich bij dit gezelschap aan
sloot?
Hier volgt de lijst:
- dhr Terfve en Mevr. Grégoire,
communisten:
GEEN VASTBERADENHEID
De Koning heeft gesproken. Hij
heeft 's lands eenheid boven alles ge
steld en zichzelf geofferd hiervoor.
Dit is een edel gebaar waarvan men
de omvang moeilijk naar waarde kan
schatten.
Wij kunnen ons echter niet van de
indruk ontdoen dat de houding van
de Koning ingegeven werd door een
gebrek aan vastberadenheid bij de
regering. De Koning voelde zich blijk
baar niet genoeg gerugsteund door
de regering die aarzelingen gekend
heeft en fatale vergissingen.
Er werd aan de Koning een ont
roerende bloemenhulde gebracht uit
het gehele Vlaamse land en ook uit
het Waalse landsgedeelte. Toen de
Gentenaars aan het Paleis van La
ken overrompeld werden en met ste
nen bekogeld stond Spaak midden
het gespuis en moedigde het aan.
Maar er werden geen maatregelen
getroffen en de Hr Spaak ging vrij
uit.
Blume en Dispy hitsten dagenlang
de gemoederen tegen de Koning op
en leidden vandalenbenden die in de
grootwarenhuizen vernielingen aan.
richtten.
Maar er werden geen maatregelen
getroffen.
De arbeidsvrijheid werd op erger
lijke wijze belemmerd, overheidsper
sonen schoten op flagrante wijze te
kort, er werden moedwillige vernie
lingen aangericht.
Maar er werden geen maatregelen
getroffen.
TE LAAT
Men liet maar begaan, men liet
het gepeupel meester van de straat.
Men had de meerderheid en de
machtsmiddelen om de orde te be
waren maar men zwichtte voor het
straatrumoer van de minderheid.
Wij staan op de steile helling die
leidt van de waarachtige democratie
naar de Volksdemocratie van Oosters
model. Misschien zijn wij daar rijp
voor, rijp voor de vernedering die
men ons aandoet, rijp om te buigen
voor de wil van de straat en om ons,
als snullen, bij de neus te laten lei
den. Misschien verdienen wij niet be.
ter omdat wij de meerderheid niet
hebben weten aan te wenden met
de meerderheidsmentaliteit die het
doel wil maar ook de middelen.
Heeft het in deze omstandigheden
nog wel zin het politieke spel mede
te spelen wanneer wij steeds de
eeuwige verliezers zijn?
Wij weten het warempel niet.
DE PIL VERGULDEN
Men zal er wel in slagen ons te
doen geloven van wel en beloften van
vastberadenheid en wat nogal meer
afleggen... voor de volgende keer, als
't nog eens te doene zal zijn.
Wij zijn immers Vlamingen en
lamme goedzakken en zullen 't maar
weer geloven... voor één keer.
Men zal ons alles komen uitleggen
hoe alles is gebeurd om beters wil...
en de pil vergulden.
Maar het feit blijft onomstootbaar:
de meerderheid heeft gezwicht voor
de minderheid. De oproerstokers
kraaien victorie, al de rest is larie
en apekool.
De Socialisten hebben hun slag
thuisgehaald. De eerste stap naar de
republiek is gezet.
De toekomst is niet erg bemoedi
gend. Wij vragen ons in gemoede af
wanneer de minderheid het masker
zal afleggen en ook de troonsaf
stand zal eisen van Koning Boude
wijn. Zal dan de meerderheid van
lamme goedzakken weer zwichten zo
als het thans is gebeurd?
Pas.
raakte zelf verstrikt in een verwarde
berichtgeving en zo kon men in de
radioberichten vernemen b. v. dat
het Staatsblad 's anderdaags niet
zou verschijnen om dan enkele mi
nuten later een logenstraffing van
dit bericht te horen uitzenden...
Minister De Taeye hield Zondag
avond om 19 u. een rede voor de
radio om de arbeiders aan te manen
aan het werk te blijven, ten einde
zich zelf geen schade te berokkenen.
ONDERHANDELINGEN
In de nacht van Zondag ep Maan
dag werd een delegatie van politieke
gevangenen en rechthebbenden door
de Koning ontvangen. Deze afvaar
diging kwam haar bemiddeling bij
de Vorst aanbieden. Om 2 u. in de
nacht vergaderden de Ministers in
het kabinet van dhr Duvieusart.
Alles wees er op dat er ernstige
besprekingen gevoerd werden. Wan
neer om 7,20 u. *de kabinetsraad ge
ëindigd bleek, werd er echter geen
verklaring gepubliceerd.
Om 9,20 u. begeeft Buset zich naar
het paleis te Laken, korten tijd na
dien komt ook de liberaal Motz en
begeeft zich naar de Eerste-Minister.
Zo wordt er gans de Maandag
druk onderhandeld. Men wil blijk
baar een oplossing voor dezelfde
dag want 's anderendaags dreigt de
mars op Brussel.
In de namiddag wordt door dhr
Duvieusart een tip opgelicht van
het geheim dezer drukke onderhan
delingen. Hieruit blijkt dat de Ko
ning bereid is tot een verzoenings-
gebaar op basis van zijn boodschap
van 15 April jl.
Maandagavond scheen men dan
tot een akkoord gekomen te zijn.
Door de drie partijen werd overeen
gekomen de machtsoverdracht te
doen aan Prins Boudewijn. Een
wetsontwerp in die zin zou door de
Regering worden neergelegd en zou
bij hoogdringendheid door de Ka
mers worden besproken.
Een bekendmaking van de Koning
tot de bevolking, die Maandagavond
werd verwacht, is slechts Dmsdag-
ochtend. om 7 u. gebeurd.
In de loop van de nacht, waren
naar het schijnt nieuwe moeilijk
heden gerezen wat de uitvoering be
treft van het besluit van de Koning.
Om 2 uur Maandagnacht begaven
al de Ministers zich naar het pa
leis te Laken, waar een ministerraad
werd gehouden, onder het voorzitter
schap van de Koning.
Om 6.30 u. Dinsdagochtend is de
ministerraad geëindigd. De nieuwe
moeilijkheden^waren blijkbaar over
brugd, want om 6.45 u. werden tege
lijkertijd door de diensten van het
kasteel te Laken en het kabinet van
de Eerste-Minister de proclamatie
van de Koning bekend gemaakt.
De begrijpelijke reactie...
Afgevaardigde Smissaert waren even
eens aanwezig, ook talrijke vooraan
staanden uit de Middenstandsorgani
satie hadden er aan gehouden hier
tegenwoordig te zijn. Zo bemerkten
wij de hh. Morreeuw, Provinciaal Se
cretaris van de Middenstandsorgani
satie voor West-Vlaanderen; Omer
De Cuypere, Provinciaal Voorzitter
van het N.C.M.V. en tevens Provin
ciaal Raadslid: Van den Abeele José,
N.C.M.V.-Voorzitter voor het gewest
Veurne; Tempere August, Voorzitter
van het gewest Oostende; Laridon,
dd. Voorzitter; Dionys Slosse, onder
voorzitter van het gewest Diksmuide.
Vanwege de plaatselijke organisatie
bemerkten wij nog de bestuursleden:
dhr Adv. Lemahieu, rechtskundig
adviseur; dhr Gabriel Deschodt en
dhr Jos. Gantoas.
Zie vervolg hiernevens pf
- dd. hh. Motz, Coulonvaux en Le-
fèbvre, liberalen;
- dd. hh. Buset en Spaak, socia
listen;
- dd. hh. De Schrijver en Vander
Straten-Waillet, C.V.P.
Op 15 leden van gans dit gezel
schap zijn DRIE Vlamingen te on
derscheiden.
Met zo'n democratisch procédé was
het natuurlijk zeer gemakkelijk de
Vlamingen te muilbanden.
Intussen zongen de Vlamingen
geestdriftig hun strijdliederen of la
gen zij met hun oor op de luidspre
ker geplakt om te vernemen hoe men
hen te Brussel in de doekjes deed.
De wet der democratie in ons land
wordt dus als volgt toegepast: 15
personen beslissen over het lot van
ons land en van die 15 zijn er DRIE
die de mening vertegenwoordigen
van de éne helft van het land, ter
wijl Wallonië en Brussel, die de an
dere helft vormen, tevreden zijn met
een kleine meerderheid van 12 te
gen 3.
Zó worden wij, Vlamingen, behan
deld en... verkocht
Wij beleven zonderlinge «tijden. Wij
zijn getuigen van zonderlinge zeden
in een land dat totnogtoe bekend
was om zijn gematigdheid en zijn ge
zond verstand.
De grondwettelijkheid, de vrijheid
en recht zijn woorden waarvan de
inhoud en de betekenis ijdei zijn ge
worden.
De volksfrontregering heeft in het
land na de bevrijding een ongrond
wettelijke toestand laten voortbe
staan door de Koning buiten het
land te houden. Deze toestand heeft
zes lange jaren geduurd. Tot de
machten van de orde de overhand
behaalden na een harde strijd die
evenwel alleen met wettige middelen
werd gevoerd.
Het land was opgelucht omdat een
grote meerderheid zich uitgesproken
had voor het herstel van de grond
wettelijke orde en voor de terugkeer
van de Koning.
De uitslag van de Volksraadpleging
werd bevestigd door de uitslag van
de algemene verkiezingen.
Wij zagen de toekomst vertrouwvol
tegemoet want het woord was nu aan
de meerderheid. En de Koning kwapi
terug in het land naar de wil van
deze meerderheid die regeerde vol
gens de wetten van de democratie.
En nog geen tien dagen later doet
de Koning afstand van de troon.
Men spreekt we! van opdracht van
bevoegdheid maar dat komt bij na
der toezicht al op hetzelfde neer.
Ja, wij beleven zonderlinge tijden.
De minderheid drijft tegenwoordig
haar wil door tegen de meerderheid.
Het volksfront staat in de minder
heid en in de oppositie maar het
haalt zijn slag thuis. Wij zijn voor
waar getuigen van zonderlinge tijden.
Men liet het zover komen dat deze
rumoerige minderheid meende dat
zij onaantastbaar was en onoverwin
nelijk.
Men bepaalde zich tot enkele ferme
redevoeringen die dagen te laat
kwamen en tot maatregelen die door
de gebeurtenissen al lang waren
voorbijgestreefd. De tijd der mooie
redevoeringen was voorbij, daden
kwamen alleen nog te pas, en die
bleven nit.
En zo waren wij dan verzeild in
de typische houding van een deca
dente bourgeoisdemocratie die in zich
zelf niet meer geloofde en zich ge
wonnen gaf vooraleer de strijd ge
streden was.
HET DOEL EN DE MIDDELEN
Vierentwintig uur voor de meer
derheid het pleit gewonnen had heeft
zij op lamentabele wijze gefaald en
het hoofd verloren. Zij is gezwicht
voor de minderheid. Zij heeft zich
door de gebeurtenissen laten over
rompelen in plaats van deze te dwin
gen naar haar vaste wil.
Maar wij zeiden het reeds, daar
was geen vaste wil, geen vastbera
denheid genoeg bij deze meerderheid
die gecapituleerd heeft voor het ge
weld van de straat. Zij wilde het doel
maar zij wilde de middelen niet.
Werd de monarchie gered?
Wij geloven er niets van. De po
litiek is een spel van beloven en ge
ven. Het Volksfront heeft zich in ons
land sedert de bevrijding doen op
merken door de nooit nageleefde be
loften waarmede het de anderen, zo
als het spreekwoord luidt, in vreugde
deed leven. Dit zal ook thans weer
het geval zijn.
EEUWIGE VERLIEZERS
Het paleis van Laken en het ka
binet van de Eerste-Minister delen
mede:
«Daar de Koning de vertegen
woordigers van de drie traditionele
partijen heeft ontvangen, hebben
deze hem medegedeeld dat zij ho
pen een einde te zien stellen aan
de crisis, welke het land door
maakt zulks in eerbied voor de
monarchie en de dynastie, en met
voorafgaande bezorgdheid, de een
heid der Beigen te verzekeren.
De Koning heeft hun geantwoord:
Sedert de crisis, veroorzaakt
door de Koningskwestie, in Bel
gië duurt, heb ik steeds gemeend
dat de eerste maatregel er moet
in bestaan de grondwettelijke orde
te herstellen. Dit is thans geschied.
Ik was steeds de mening toege
daan dat het mijn plicht was in
te gaan op de wens, de uitoefe
ning van mijn grondwettelijke
prerogatieven, die door de Ver
enigde Kamers zou worden uit
gesproken, te hervatten. Dit is wat
ik gedaan heb op 22 Juli jl.
(Zie vervolg 2* blad),
In de nacht van Dinsdag op
Woensdag werden te Antwerpen vijf
bomaanslagen gepleegd. De eerste
bom ontplofte te 22.30 u. voor de
woning van dhr Van Cauwelaert P.,
Voorzitter der Kamer van Volksver
tegenwoordigers, de ontploffing richt
te onbeduidende schade aan.
Een bom die niet ontplofte werd
geworpen voor de woning van Mevr.
Emma Van Eynde in de Thaliastr.
te Berchem. Men vermoedt echter
dat de daders hun bom bestemd
hadden voor Volksvertegenwoordiger
Jef Van Eynde die tevens hoofdre
dacteur is van de socialistische
Volksgazet en die in de Thalia-
straat woont doch een paar huizen
verder. Verder kwamen nog bommen
tot ontploffing voor de gebouwen der
«Volksgazet?, voor het bondsgebouw
van het A.B.V.V. en ten slotte voor
de gebouwen van het persagentschap
Vervoer en DistributieAgence
Dechenne.
Naar blijkt uit het ingestelde on
derzoek zouden de daders zich met
een kleine donkerkleurige personen
wagen verplaatst hebben
DE HANDELSFOOR
PLECHTIG GEOPEND
De film geven der gebeurtenissen
van de laatste dagen staat, vrijwel
gelijk met een aaneenschakeling van
revolutionnaire daden. Het gepeupel
is in Wallonië en Brussel op straat
gekomen. Zij die de straat in rep
en roer gezet hebben, behoorden tot
de klasse van mensen die altijd klaar
staan voor gelijk welk vuil karweitje
en die door de grote rode bazen op
gestookt worden om hun duistere
maar vooraf goed beredeneerde plan
nen uit te voeren.
De Socialisten waren zelfs zo op
recht tijdens de Kamerzitting van
Donderdag 27 Juli de oproer die zij
planden, openlijk aan te kondigen.
De socialist Paque zegde tijdens het
debat: «Ik verklaar plechtig dat wij,
Walen, nooit zullen buigen voor het
fiamingantisch clericalisme. We zul
len tot het uiterste gaan.
Die roden hadden echter duivels
goed hun spel in elkaar gestoken en
alhoewel veel arbeiders niet geneigd
waren in te gaan op de stakingsbe
velen. hadden zij voor een voldoende
aantal belhamels gezorgd die overal
stakingen uitlokten. De sabotage en
de terreur deed de rest.
Toen Vrijdag in een metaalfabriek
te Charleroi bij geheime stemming
beslist werd over het al dan niet
staken, spraken zich 140 arbeiders
op 157 uit tegen de staking.
Vrijdag echter viel in de Waalse
industrie-centra het werk vrijwel
volledig stil. Ook het spoorwegver
keer in Wallonië. Te Brussel en om
geving hadden een 50-tal bedrijven
hun deuren moeten sluiten, ander
zijds was het personeel van een 5-tal
Brusselse gemeenten in staking.
Sommige Gentse en Antwerpse be
drijven werden Zaterdag eveneens
in de stakingen betrokken, terwijl
de botsingen met de Rijkswacht die
de werkwilligen beschermde, toena
men.
Ten einde meester te blijven van
de toestand, werden door de Rege
ring bijzondere maatregelen getrof
fen; alle samenscholingen in de
Brusselse, Luikse en Vervierse agglo
meraties werden verboden. Eenhèden
van het leger werden in bedreigde
zones gestationeerd, zo verklaarde
men althans.
Intussen werd door de Socialisten
en de leiders van het A.B.V.V. een
mars op Brussel aangekondigd voor
Dinsdag 1 Augustus. Te Brussel de
den zich Zaterdag enkele botsingen
voor tussen betogers en Rijkswacht.
ERNSTIG INCIDENT
TE GRACE-BERLEUR
Drie oproermakers gedood
Alhoewel de Zondag over het al
gemeen tamelijk kalm verliep, deed
er zich te Grace-Berleur, een dorpje
bij Luik, Zondagnamiddag een ern
stig incident voor. Stakers waren
samengekomen in een bijeenkomst
geleid door de socialistische Volks
vertegenwoordiger Paque. Pas was
de vergadering begonnen toen de
Rijkswacht ter plaatse verscheen en
bevel gaf de vergadering te ontbin
den. Het beviel hen slecht want een
aanwezige slingerde de bevelvoerder
een steen in het aangezicht waarop
een andere aanwezige poogde de
handmittraillettL uit de handen van
de rijkswachter te rukken. Deze
achtte zich terecht in staat van wet
tige zelfverdediging, trok zijn revol
ver en vuurde. Een betoger werd
neergeschoten, de andere betogers
wierpen zich op de rijkswachters die
zich met hun wapens verdedigden.
Drie personen werden hierbij gedood.
MAATREGELEN
TEGEN DE MARS OP BRUSSEL
Inmiddels troffen de Socialisten
en het AJB.V.V. maatregelen voor
een mars op Brussel die Dinsdag
1 Augustus moest doorgaan. Dooi
de Gouverneur van Brabant werd
echter een besluit getroffen waarbij
elke concentratiebeweging op Brus
sel of zijn voorsteden verboden werd.
De verwarring nam meer en meer
toe. Het officiële agentschap Belga
In de lokalen van het gastvrije
O. L. Vrouw-college te Veurne werd
Zaterdag 29 Juli de Handelsfoor der
Nationale Christen Middenstands-
vereniging geopend.
Onder de personaliteiten, hierbij
aanwezig, bemerkten wij: Z. E. H.
Vandenberghe, Deken te Veurne; Z.
E. H. Verhamme, Principaal van het
O. L. Vrouw-College; Z. E. H. Ver-
venne, Pastoor van St Walburga;
dhr Burgemeester Floor; de hh.
Schepenen Jos. Van Hee en Florent
Vandenbroucke, deze laatste is te
vens Middenstandssecretaris te Veur
ne; dhr Stadssecretaris Huyghe; dhr
Pirmin Jonckheere; de hh. Senator
Van Buggenhout en Volksvertegen
woordiger Piers, alsmede Bestendig