5 DSnmUHEEXUB De C. V. P. heeft gecapituleerd voor een onzinnige Revolutie Ontgoocheling, verbittering en diepe verslagenheid in gans Vlaanderen Indrukwekkende Boetprocessie Wie deed er ons in doeken Bomaanslagen te Antwerpen Stakingen wannrfln De minderheid heeft haar zin gekregen na de spot te hebben gedreven met orde en wet De Koning besluit tot macfotsepdracht aan Prins Boudewijn die op 7 September 19SI de troon zal bestijgen Handels- Kermisfoor brachten nering en vreugde katholiek weekblad voor poperinge en omstreken en de gemeenschappelij ke mededeling van de koning en de regering 46e JAAR. Nr 31. 8 ZATERDAG Bladzijden PRIJS 2 Frank AUGUSTUS 1950 De politieke toestand rondom de Koningskwestie WETTEN DIE NIET MEER TOEGEPAST WORDEN Veurne hield ziin oude itie hoog... De vreugdeklanken waren zo bitter kort: met het intermezzo van een ABONNEMENTSPRIJS 1950: België tot Nieuwjaar 44 fr. Belgisch Congo 3,— fr. p. week Frankr. Holland 3,fr. p. week Andere landen 3,50 fr. p. week Verantwoordelijke Uitgever: J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge. HOOFDBUREEL en REDACTIE: Poperinge - Gasthuisstr. 19. Tel. 8 - Postcheckr. 47.63.60. PLAATSELIJKE BURELEN: Roeselare: J. VERRIEST-DEZEURE St-Alfonsusstr. 12. Tel. 1523 leper: P. BRAS-DEKLERCK de Stuersstraat 4. - Tel. 445 Veurne: M. D'HERT, Noordstraat 14. Nieuwpi .t: Drukkerij DUMON, Marktstr. Aangesloten bij het Verbond der Belgische Periodieke Pers. HET WEKELIJKS ONZE 4 UITGAVEN: POPERINGE (met randgemeente, IEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten). Alle Belgen zijn gelijk voor de weten... aldus spreekt het straf wetboek: De beslissing, die in het begin dezer week werd bekend gemaakt en waarbij de Koning, onder druk van een C.V.P.-regering, de macht overdraagt aan zijn zoon, de Her tog van Brabant, is door alle ge- zonddenkende Vlamingen en ook door een belangrijk deel der Waalse bevolking als een slag in het aangezicht aangevoeld. De persoon zelf van de Koning en van de Kroonprins willen we volledig buiten beschouwing la ten. Het kan gemakkelijk lijken voor de verantwoordelijken uit de regeringsmillieu's de verant woordelijkheid van de beslissing op de Koning af te wentelen, maar dan nog blijft het feit, dat de regering zich aan haar verant-' woordelijkheid niet kan onttrek ken en dat zij en de partij die ze vertegenwoordigt de beslissing moet kunnen verrecht vaardigen tegenover haar kiezers korps. De volstrekte meerderheid werd verleend om de Koning te rug te brengen, en niet om het standpunt van de minoritaire linkse partijen te doen zegevieren. Het is immers een feit dat de C.V.P.mèt de volstrekte meer derheid, veel meer heeft toegege ven aan de herrieschoppers dan de partij ooit heeft toegestaan zonder die parlementaire meer derheidsmacht. TELOORGANG VAN DE DEMOCRATIE had, heeft Vlaanderen zich niet alleen verzoend met België, maar heeft het ook daadwerkelijk en op prachtige wijze zichzelf inge zet voor de uitbouw van een sterk België... Door één enkele beslis sing van een aarzelende regering, die enkel en alleen door de stem men der Vlamingen aan het be wind heeft kunnen komen, is dat alles teniet gedaan. De deur staat weer wagenwijd open voor alle mogelijke experi menten van extremisme in Vlaan deren. Men zegt, dat een te groot ge deelte der Waalse bevolking zich niet bij 's Konings terugkeer kon neerleggen. Tellen dan de 72 van Vlaanderen helemaal niet mee? De C.V.P. heeft het land het gezonde deel van het land vreselijk ontgoocheld. We willen het verwijt niet toesturen aan de mandatarissen van de partij, want deze voor Vlaanderen ent erende beslissingen werden ge troffen door partijlichamen, zon der dat zelfs de wettelijke verte genwoordigers van het land ge raadpleegd werden. Maar daar om komt het erop aan dat deze mandatarissen een zeer ernstige zuivering eisen in de partij; het ontslag van de leiders die ver antwoordelijk zijn voor de ver raderlijke zwakheid van 1 Augus tus, en de nodige maatregelen om het die mensen onmogelijk te maken nog verder een rol te spe len in de politiek van de partij. Gebeurt dit niet, dan zullen de verbitterden in Vlaanderen hun slag thuishalen, ten nadele van de christelijk-sociale gedachte; ten nadele van de orde en de rust, en ten nadele, tenslotte, van Vlaanderen zelf. DE KONING EN DE KROONPRINS Betekent dit dan, dat we het gebaar van de Koning niet aan vaarden? Integendeel, wij kun nen begrijpen en bewonderen te recht, dat Koning Leopold de groot-menselijkheid heeft gehad, zijn persoon nogmaals op te of feren, en we bewonderen het te- zeer, dan dat we de loyauteit te genover zijn zoon zouden wei geren. Maar we zullen ook nooit ver geten, dat dit gebaar van de Ko ning werd opgedrongen door re- volutionnair geweld, en dat zekere partijleiders, die we eens ons ver trouwen hebben gegeven, de Ko ning NIET met de nodige kracht verdedigd hebben. Tweede boek, eerste titel: Mis daden en wanbedrijven tegen de veiligheid van de Staat. Art. 101: De aanslag op het leven of de persoon van de Koning wordt met de clood gestraft. Art. 104: De aanslag, die tot doel heeft, hetzij de regeringsvorm of de or de van troonsopvolging te vernie tigen of te veranderen, hetzij de burgers of inwoners de wapenen tegen het koninklijk gezag te doen opnemen, wordt met levenslange hechtenis gestraft. Art. 106; De samenspanning tegen het le ven of de persoon van de Koning wordt met vijftien tot twintig ja ren dwangarbeid gestraft, indien zij het plegen ener daad om de uitvoering ervan voor te bereiden ten gevolge heeft, en met tien tot vijftien jaren derzelfde straf in het tegenovergestelde geval. Art. 112: Al wie alleen het besluit neemt een aanslag te plegen op het leven of de persoon van de Koning, wordt met opsluiting gestraft, wanneer hij een daad bedrijft om de uitvoering ervan voor te be reiden. Vijfde titel: Misdaden en wanbedrijven tegen de open bare orde door bijzonderen ge pleegd. Art. 271: Opstand bedreven door een en kele persoon, met wapenen voor zien, wordt met gevangenisstraf van drie maanden tot twee jaren gestraft, indien hij zonder wape nen is geschied, met de gevan genisstraf van acht dagén tot zes maanden. Art. 272: Indien de opstand door ver scheidene personen en tengevolge ener vooraf gemaakte afspraak wordt bedreven, worden de op standelingen, die wapens dragen, tot opsluiting veroordeeld, en de andere tot gevangenisstraf van een tot vijf jaren. Wat is er van die teksten ge worden? En nochtans staan ze in dat zelfde wetboek nog altijd op de zelfde plaats en op dezelfde blz. waar ze vóór 6 jaar stonden. Toen werden tienduizenden VLAMINGEN, omwille van die wetteksten, achter de tralies gelapt en werden vrouwen en kinderen tot ondergang toe ver volgd... Toen en tot voor twee da gen nog waren onze ver lichte Walen van oordeel dat alle Vlamingen zich m die wetteksten bezondigd hadden. Nu... telt dat alles niet meer... de Walen hebben er hun eigen interpretatie van. Internationale Bondsvoorzitters spuwen er op... en onze Rege- -mg beefde ervoor en verkocht er haar mooiste volksgroep om. Gezegend land waar... alle burgers gelijk zijn voor de wet! Bittere ontgoocheling. gal- zure nasmaak. Misschien liggen te La' en en op onze onderscheidene stad huizen de Koningshuldebloemen nog fris genoeg om de Vlaamse lijkkoets te volgen... ...Vlaenderen is dein recht out?... Wat de regering van de C.V.P.- premier Jean Duvieusart thans heeft bewerkt, is een verschrik kelijk praecedent, waarbij wel eens de toekomst van de demo cratische instellingen van het land in het gedrang zou kunnen wor den gebracht. In een democratie immers is het de macht van de parlementaire meerderheid die de richting van de landspolitiek aanduidt. Wan neer een gedeelte van de politieke opinie hoe aanzienlijk haar minderheid ook zij niet met de gevolgde politiek kan instem men, dan staat het haar vrij, langs parlementaire weg, de re gering ten val te brengen, op nieuwe verkiezingen aan te stu ren, en te trachten aldus, in de wettelijkheid, de meerderheid te verplaatsen en de eigen macht in het parlement te vergroten. Een landbeleid waar het de min derheid is, die haar wil opdringt aan de meerderheid van de be volking is een revolutiebewind, hoe men het ook draait of keert. Er werd vorige week met revo lutie gedreigd. De minclerheid sprak van een mars op Brussel van mogelijk bloedvergieten van straatrumoer. De regering had ter harer beschikking het volledige apparaat van instellin gen, dat tot taak heeft de orde te verzekeren. Een regering die haar plicht begrijpt, zorgt ervoor, dit apparaat in werking te kun nen stellen om de orde te hand haven tegen alle herrie, die door gelijk welke minderheidsgroepen wordt ontketend. De houding van de homogene C.V.P.-regering is echter anders geweest. Zij heeft de uitvoering van de wil, die door de parlemen taire meerderheid tot uitdrukking was gebracht méér nog, die de goedkeuring wegdroeg van honderdduizenden burgers van het land, die andere partijen aan kleven in de wind geslagen en heeft gecapituleerd voor de be dreigingen met oproer. In feite dus, heeft de regering gemene zaak gemaakt met de revolutie stokers. Het klinkt misschien hard, maar het is nochtans de realiteit, die zich uit een objec tieve beschouwing der gebeurte nissen opdringt. Dit heeft verschrikkelijke ge volgen. Als het volstaat dat een hoop onverantwoordelijke herrie schoppers met wapengeweld drei gen om gelijk welke parlemen taire meerderheidsbeslissing on gedaan te maken, dan vragen we ons af, welk nut het nog heeft een parlementair regime te huldigen. Wanneer morgen de huidige regering, trouw aan haar programma, de schoolkwes tie langs parlementaire weg wil oplossen, zal het dan ook vol staan dat Isabella Blume en Max Buset hun mensen op straat brengen, om de onrechtvaardig heden te bestendigen? Dergelijke methodes passen misschien wel in enkele Zuid- Amerikaanse republiekjes, maar naar ons weten ligt Brussel toch niet in Zuid-Amerika. DE DOODSTEEK VOOR BELGIE? De houding van de C.V.P.-rege- ring in de recente politieke ge beurtenissen is echter niet alleen zwaar van gevolgen voor de de mocratie, ook het land wordt er door op een gevaarlijke weg ge bracht. Voor de eerste maal in het be staan van België, was Vlaanderen praktisch verzoend met de ge dachte van de unitaire Belgische Staat. In ruime mate heeft daar toe de groot-menselijke houding van Koning Leopold III bijge dragen. Alleen reeds om de één heid van het land te verzekeren heeft België zijn vorstenhuis no dig, en het begrijpen, dat de Vla mingen steeds bij Leopold III hebben ontmoet, heeft daarvan de sterkste bevestiging gebracht. Dank zij de Koning en zijn door Vlaanderen naar waarde geschat gedrag in de moeilijkste uren die België heeft te doorworstelen ge Voorzitter José Van den Abeele verwelkomde de personaliteiten en dankte hen voor hun steun aan deze tweede Handelsfoor van de Midden stand te Veurne. Hij stipte aan hoe van regeringswege thans vernieuwde belangstelling bestaat voor de Mid denstand en meldt met fierheid dat Veurne thans ook zijn eigen sociaal bureau heeft dat erkend werd door de Staat. Na een speciaal dankwoord voor de Z. E. H. Principaal van het Colle ge, die zo bereidwillig zijn iokalen ter beschikking stelde, wenst hij de exposanten die aan deze handels foor deelnemen een groot aantal be zoekers, een prachtweertje en... flin ke zaken. Terloops deed spreker nog opmer ken dat de troebele omstandigheden in het land sommige firma's van deelname weerhouden hebben, doch hij voegde hier onmiddellijk aan toe dat het gebrek aan kwantiteit ruim schoots vergoed werd. Na het schenken van de erewijn werd door dhr Burgemeester Floor de handelsfoor voor geopend ver klaard. De overheden en genodigden brach ten dan een bezoek aan de handels foor waarvan de verschillende stands in de ruime lokalen van het college waren ondergebracht. Zoals we het reeds deden opmer ken, was er op deze handelsfoor geen overvloed van standen. De exposan ten echter stelden het publiek scha deloos door zeer verzorgde prestaties die aan het geheel een voornaam ca chet gaven. DE KERMISFOOR OPENT MET EEN HULDE AAN VERDIENSTELIJKE FOORKRAMERS Zaterdagavond om 8 uur stipt werd de kermisfoor van Veurne plechtig geopend met bazuingeschal van op de St-Niklaastoren. Perelend drop pelden de klanken der thebaanse trompetten over de daken. Oud en jong mocht thans zijn herte ophalen aan het kermisjolljt. Op het stadhuis had echter een korte plechtigheid plaats, waarbij twee trouwe kermisbezoekers, die beide gedurende 30 jaar met hun at tracties het welslagen van Veurne- kermis hielpen verzekeren, in de bloemen gezet werden. De ruime zaal van het Stadhuis vulde zich met foorkramers. Aan de eretafel bemerkten wij dhr Floor, Burgemeester der stad, omringd door leden van de gemeenteraad. Aan weerszijden zaten dhr en Mevrouw Pierre Semay, alsmede dhr en Me vrouw Sylvester Bossuwé. De 85-jarige Pierre Semay, die er nog kranig uitziet, bezoekt Veurne sedert 1920 elk jaar met zijn circus, terwijl dhr Sylvester Bossuwé reeds 45 jaar de Veurnse kermismarkt aan doet, eerst met een snoep- en speel tuigwagen en daarna met de auto- skooter. (Zie vervolg 2* blad Niet de oliede vitriool heeft het gedaan! Ge zult elders in ons blad wel kunnen lezen HOE alles verliep en HOE het precies eindigde. Ik vertik het sedert jaren Brussel te bekijken, hoe zou ik er henen gaan als de Brusselaars het Noorden helemaal jewijt zijn. Maar ik weet dat de vitriool het gedaan heeft. De socialistische par tij is teruggekeerd naar haar vroe ger uitzicht: zij is een revolutionaire partij. Tevens heeft ze nazi en com munistische methodes overgenomen, zodanig dat zij niet langer 'n demo- kratische partij genoemd kan worden. Dat heel dat links gedoe een- minderheid was en is, dat weet ieder een; dat communisten, Waalse sepa ratisten, 'aalse federalisten, socia listen en liberalen voor die revolutie broederlijk samen gingen hebben we gezien. Te Luik vielen slachtoffers, ondede drie doden was een Zuid- Slaviër. Ge kunt u afvragen wat die vreemdeling te zien had met het koning svraagstuk! In Henegouwen en Luik zijn duizenden vreemdelin gen, Italianen, Zuid-Slaviërs, Balka nezen in de mijnen en hoogovens- Op die ontheemdenmogen de gangmakers van geweld en revolu tie rekenen. De socialisten deden net als Hit ler en Stalin. Hitler viel Tsjecho- Slowakije binnen, viel Polen binnen, 't Was weet ge 't nog! wel de schuld van de Tsjecken en de Po len. Beweren de communisten nu niet dat het de Zuid-Koreanen en de... Amerikanen zijn die de oorlog hebben ontketend in Korea? Is het te verwonderen dat de socialis ten nu de gendarmen voor moor denaars schelden De vitriool heeft het gedaan! Werd aan de arbeiders gevraagd of zij... lust hadden de arbeid neer te leggen? Werd aan de tram-man nen gevraagd de wagens binnen te houden? of waren het de bedreigin gen en de kasseistenen die als over redingsmiddel moesten dienen? Al leen misschien in sommige staats diensten en... parastatale diensten mochten de gangmakers rekenen op de mannetjes die zij er zelf hadden binnengeloodst onder de socialisti sche en communistische ministers. 's Nachts werd het spoor onklaar gemaakt. Sabotage! eenvoudig weg: gemene misdaad waarbij meer slachtoffers konden vallen... arbei ders, dan er herrieschoppers vielen te Luik. Vitriool! Madame Blume, die te Brussel saam met een communist... Dispy, de winkelhuizen verplichtte te sluiten, omdat er een bende melk baarden volgde die de ruiten zou uit gooien. Neen, de minderheid gaf zich niet. Maar... de communisten zijn alles zins een... minderheid. En met de zelfde logica of redenering van onzesocialisten kunnen zij mor gen precies hetzelfde doen en zul len in het eenlieidssyndikaat pre cies dezelfde saboteurs, ruitentikkers en vreemdelingen vinden om het zelfde werk te verrichten. Wat moeten de communisten in de handen gewreven hebben wanneer zij die algemene repetitievoor hunrevolutie beleefden. En re deneren zij zo slecht als ook zij be weren dat de minderheid zich niet geeft voor de meerderheid? Dat de- mokratisch princiep van de meer derheid heeft uitgedaan, dank zij onze socialisten. Er is nog een ander kantje van die historie te bekijken. Het schijnt dat er te Luik door de Waalse separatisten plannen wer den voorbereid om een regering te vormen en zich af te scheiden van de Vlaamse provincies. De hoofdstad Brussel, de provin cies Luik en Henegouwen hebben ons land op stelten gezet. Niet al leen de Vlaamse provincies maar ook Namen en Luxemburg moeten buigen voor de Brusselaars en de separatisten of federalisten uit Wal lonië. Zou die minderheid morgen geen revolutie kunnen verwekken omdat de... Vlamingen de meerderheid ge worden zijn in ons land? Omdat de Waalse grieven niet ingewilligd wer den? En onze Vlaamse socialisten spe len dat Waals spel mee, zeer ge dwee en zeer gehoorzaam! Onze Vlaamse socialisten helpen België met vitriool begieten. Doen ze dat onbewust? We mogen het niet meer veronderstellen. Maar dat er voor de eenheid van het land een nieuw gevaar geschapen werd, dat steekt de ogen uit! De vitriool heeft het gedaan... De boodschap van de koning ivas olie, olie die verzacht en geneest. Ons landje had genoeg geleden, tvas genoeg gekwetst om met olie te wor den behandeld. De socialisten hebben de vitriool verkozen; ons land is thans nog meer gekneusd, nog dieper gewond. Ddt is wat ik wilde bekijken; een ander kan u vertellen hoe alles pre cies verliep... dat is historie, ik was veel te ver af om dat verloop te vol gen. Maar waar men ons landje diep heeft verscheurd, waar de socialis ten hun minderheidstaktiek hebben aangewezen aan de communisten, waar de Vlaamse socialisten met de blinddoek blijven lopen... daar moes ten we toch ook even bij blijven stilstaan, en de uitwerking bekijken van de vitriool. Zo er ooit spraak kon zijn van incivismehebben we nu het meest brutale incivismt beleefd. We moe ten durven kijken om te weten wat wij morgen tot plicht zullen krijgen. PE VLAMYNCK. Veurne heeft dit jaar zijn traditionele kermisdagen gevierd met een luister die zelfs de meest verstokte zwartkijkers een riem onder het hart stak. Het valt moeilijk te bepalen wat de duizende mensen naar Veurne lokte. De Handelsfoor, die door velen als een gewaagde onder neming in deze troebele dagen bestempeld werd, schonk de bezoekers terug het vertrouwen in de toekomst van ons land. Het valt immers niet te loochenen dat de middenstanders, die nuchtere zakenlieden zijn, bewezen hebben zich door niemand van de wijs te laten brengen. In het kader der feestelijkheden, die Veurne beroerden, trok de aloude boetprocessie, de ommegang in ruwe boetepijen en met zware houten kruisen, door de stad. De stilte zweefde als een schaduw door de oude straten, alleen nog onderbroken door de gedempte stemmen van biddende mensen. Na de plechtige opening der handelsfoor te Veurne, werd van de aanwezigen een foto genomen. We bemerken op de voorgrond o.m. van links naar rechts dhr Bestendig Afgevaardigde Smissaert, Volks vertegenwoordiger dhr Jan Fiers uit Oostende, Z. E. H. Deken van Veurne Vanden Berghe, dhr Senator Van Buggenhout, dhr Van den Abeele, Voorzitter der N.C.M.V. gewest Veurne, dhr Floor, Burge meester te Veurne en uiterst rechts hr Omer Decuyper, Provinciaal Voorzitter der N.C.M.V. en Provincieraadslid. De geschiedenis zal eens haar oordeel vellen over hen c"e de Ko ningsgetrouw sn. 72 van Vlaande ren en de 58 vr.n verloo chenden om het straatrumoer ter wille te zijn. Uit het nuchtere feitenmateriaal van Zondag stippen wij aan dat de Nationale Federatie der politieke ge vangenen en rechthebbenden, met aan haar hoofd de Hr Ros, het ini tiatief nam om de Koning te bren gen tot het veraoeningsgebaar Zondag riep de voormelde Hr Ros zijn bestuur samen: Jean Tijtgat voor de Vlaamse gewesten, Albert Regibeau voor de Waalse gewesten, Luc Sommerhausen voor Brussel, Mevr. de Hepcée voor de rechtheb benden en Nicolas Monami, stichtend lid der federatie. Laat ons edelmoedig zijn en aan nemen dat er op die zes toch één Vlaming is. Zij hebben dus de onderhandelin gen in. gang gezet. Wie zich bij dit gezelschap aan sloot? Hier volgt de lijst: - dhr Terfve en Mevr. Grégoire, communisten: GEEN VASTBERADENHEID De Koning heeft gesproken. Hij heeft 's lands eenheid boven alles ge steld en zichzelf geofferd hiervoor. Dit is een edel gebaar waarvan men de omvang moeilijk naar waarde kan schatten. Wij kunnen ons echter niet van de indruk ontdoen dat de houding van de Koning ingegeven werd door een gebrek aan vastberadenheid bij de regering. De Koning voelde zich blijk baar niet genoeg gerugsteund door de regering die aarzelingen gekend heeft en fatale vergissingen. Er werd aan de Koning een ont roerende bloemenhulde gebracht uit het gehele Vlaamse land en ook uit het Waalse landsgedeelte. Toen de Gentenaars aan het Paleis van La ken overrompeld werden en met ste nen bekogeld stond Spaak midden het gespuis en moedigde het aan. Maar er werden geen maatregelen getroffen en de Hr Spaak ging vrij uit. Blume en Dispy hitsten dagenlang de gemoederen tegen de Koning op en leidden vandalenbenden die in de grootwarenhuizen vernielingen aan. richtten. Maar er werden geen maatregelen getroffen. De arbeidsvrijheid werd op erger lijke wijze belemmerd, overheidsper sonen schoten op flagrante wijze te kort, er werden moedwillige vernie lingen aangericht. Maar er werden geen maatregelen getroffen. TE LAAT Men liet maar begaan, men liet het gepeupel meester van de straat. Men had de meerderheid en de machtsmiddelen om de orde te be waren maar men zwichtte voor het straatrumoer van de minderheid. Wij staan op de steile helling die leidt van de waarachtige democratie naar de Volksdemocratie van Oosters model. Misschien zijn wij daar rijp voor, rijp voor de vernedering die men ons aandoet, rijp om te buigen voor de wil van de straat en om ons, als snullen, bij de neus te laten lei den. Misschien verdienen wij niet be. ter omdat wij de meerderheid niet hebben weten aan te wenden met de meerderheidsmentaliteit die het doel wil maar ook de middelen. Heeft het in deze omstandigheden nog wel zin het politieke spel mede te spelen wanneer wij steeds de eeuwige verliezers zijn? Wij weten het warempel niet. DE PIL VERGULDEN Men zal er wel in slagen ons te doen geloven van wel en beloften van vastberadenheid en wat nogal meer afleggen... voor de volgende keer, als 't nog eens te doene zal zijn. Wij zijn immers Vlamingen en lamme goedzakken en zullen 't maar weer geloven... voor één keer. Men zal ons alles komen uitleggen hoe alles is gebeurd om beters wil... en de pil vergulden. Maar het feit blijft onomstootbaar: de meerderheid heeft gezwicht voor de minderheid. De oproerstokers kraaien victorie, al de rest is larie en apekool. De Socialisten hebben hun slag thuisgehaald. De eerste stap naar de republiek is gezet. De toekomst is niet erg bemoedi gend. Wij vragen ons in gemoede af wanneer de minderheid het masker zal afleggen en ook de troonsaf stand zal eisen van Koning Boude wijn. Zal dan de meerderheid van lamme goedzakken weer zwichten zo als het thans is gebeurd? Pas. raakte zelf verstrikt in een verwarde berichtgeving en zo kon men in de radioberichten vernemen b. v. dat het Staatsblad 's anderdaags niet zou verschijnen om dan enkele mi nuten later een logenstraffing van dit bericht te horen uitzenden... Minister De Taeye hield Zondag avond om 19 u. een rede voor de radio om de arbeiders aan te manen aan het werk te blijven, ten einde zich zelf geen schade te berokkenen. ONDERHANDELINGEN In de nacht van Zondag ep Maan dag werd een delegatie van politieke gevangenen en rechthebbenden door de Koning ontvangen. Deze afvaar diging kwam haar bemiddeling bij de Vorst aanbieden. Om 2 u. in de nacht vergaderden de Ministers in het kabinet van dhr Duvieusart. Alles wees er op dat er ernstige besprekingen gevoerd werden. Wan neer om 7,20 u. *de kabinetsraad ge ëindigd bleek, werd er echter geen verklaring gepubliceerd. Om 9,20 u. begeeft Buset zich naar het paleis te Laken, korten tijd na dien komt ook de liberaal Motz en begeeft zich naar de Eerste-Minister. Zo wordt er gans de Maandag druk onderhandeld. Men wil blijk baar een oplossing voor dezelfde dag want 's anderendaags dreigt de mars op Brussel. In de namiddag wordt door dhr Duvieusart een tip opgelicht van het geheim dezer drukke onderhan delingen. Hieruit blijkt dat de Ko ning bereid is tot een verzoenings- gebaar op basis van zijn boodschap van 15 April jl. Maandagavond scheen men dan tot een akkoord gekomen te zijn. Door de drie partijen werd overeen gekomen de machtsoverdracht te doen aan Prins Boudewijn. Een wetsontwerp in die zin zou door de Regering worden neergelegd en zou bij hoogdringendheid door de Ka mers worden besproken. Een bekendmaking van de Koning tot de bevolking, die Maandagavond werd verwacht, is slechts Dmsdag- ochtend. om 7 u. gebeurd. In de loop van de nacht, waren naar het schijnt nieuwe moeilijk heden gerezen wat de uitvoering be treft van het besluit van de Koning. Om 2 uur Maandagnacht begaven al de Ministers zich naar het pa leis te Laken, waar een ministerraad werd gehouden, onder het voorzitter schap van de Koning. Om 6.30 u. Dinsdagochtend is de ministerraad geëindigd. De nieuwe moeilijkheden^waren blijkbaar over brugd, want om 6.45 u. werden tege lijkertijd door de diensten van het kasteel te Laken en het kabinet van de Eerste-Minister de proclamatie van de Koning bekend gemaakt. De begrijpelijke reactie... Afgevaardigde Smissaert waren even eens aanwezig, ook talrijke vooraan staanden uit de Middenstandsorgani satie hadden er aan gehouden hier tegenwoordig te zijn. Zo bemerkten wij de hh. Morreeuw, Provinciaal Se cretaris van de Middenstandsorgani satie voor West-Vlaanderen; Omer De Cuypere, Provinciaal Voorzitter van het N.C.M.V. en tevens Provin ciaal Raadslid: Van den Abeele José, N.C.M.V.-Voorzitter voor het gewest Veurne; Tempere August, Voorzitter van het gewest Oostende; Laridon, dd. Voorzitter; Dionys Slosse, onder voorzitter van het gewest Diksmuide. Vanwege de plaatselijke organisatie bemerkten wij nog de bestuursleden: dhr Adv. Lemahieu, rechtskundig adviseur; dhr Gabriel Deschodt en dhr Jos. Gantoas. Zie vervolg hiernevens pf - dd. hh. Motz, Coulonvaux en Le- fèbvre, liberalen; - dd. hh. Buset en Spaak, socia listen; - dd. hh. De Schrijver en Vander Straten-Waillet, C.V.P. Op 15 leden van gans dit gezel schap zijn DRIE Vlamingen te on derscheiden. Met zo'n democratisch procédé was het natuurlijk zeer gemakkelijk de Vlamingen te muilbanden. Intussen zongen de Vlamingen geestdriftig hun strijdliederen of la gen zij met hun oor op de luidspre ker geplakt om te vernemen hoe men hen te Brussel in de doekjes deed. De wet der democratie in ons land wordt dus als volgt toegepast: 15 personen beslissen over het lot van ons land en van die 15 zijn er DRIE die de mening vertegenwoordigen van de éne helft van het land, ter wijl Wallonië en Brussel, die de an dere helft vormen, tevreden zijn met een kleine meerderheid van 12 te gen 3. Zó worden wij, Vlamingen, behan deld en... verkocht Wij beleven zonderlinge «tijden. Wij zijn getuigen van zonderlinge zeden in een land dat totnogtoe bekend was om zijn gematigdheid en zijn ge zond verstand. De grondwettelijkheid, de vrijheid en recht zijn woorden waarvan de inhoud en de betekenis ijdei zijn ge worden. De volksfrontregering heeft in het land na de bevrijding een ongrond wettelijke toestand laten voortbe staan door de Koning buiten het land te houden. Deze toestand heeft zes lange jaren geduurd. Tot de machten van de orde de overhand behaalden na een harde strijd die evenwel alleen met wettige middelen werd gevoerd. Het land was opgelucht omdat een grote meerderheid zich uitgesproken had voor het herstel van de grond wettelijke orde en voor de terugkeer van de Koning. De uitslag van de Volksraadpleging werd bevestigd door de uitslag van de algemene verkiezingen. Wij zagen de toekomst vertrouwvol tegemoet want het woord was nu aan de meerderheid. En de Koning kwapi terug in het land naar de wil van deze meerderheid die regeerde vol gens de wetten van de democratie. En nog geen tien dagen later doet de Koning afstand van de troon. Men spreekt we! van opdracht van bevoegdheid maar dat komt bij na der toezicht al op hetzelfde neer. Ja, wij beleven zonderlinge tijden. De minderheid drijft tegenwoordig haar wil door tegen de meerderheid. Het volksfront staat in de minder heid en in de oppositie maar het haalt zijn slag thuis. Wij zijn voor waar getuigen van zonderlinge tijden. Men liet het zover komen dat deze rumoerige minderheid meende dat zij onaantastbaar was en onoverwin nelijk. Men bepaalde zich tot enkele ferme redevoeringen die dagen te laat kwamen en tot maatregelen die door de gebeurtenissen al lang waren voorbijgestreefd. De tijd der mooie redevoeringen was voorbij, daden kwamen alleen nog te pas, en die bleven nit. En zo waren wij dan verzeild in de typische houding van een deca dente bourgeoisdemocratie die in zich zelf niet meer geloofde en zich ge wonnen gaf vooraleer de strijd ge streden was. HET DOEL EN DE MIDDELEN Vierentwintig uur voor de meer derheid het pleit gewonnen had heeft zij op lamentabele wijze gefaald en het hoofd verloren. Zij is gezwicht voor de minderheid. Zij heeft zich door de gebeurtenissen laten over rompelen in plaats van deze te dwin gen naar haar vaste wil. Maar wij zeiden het reeds, daar was geen vaste wil, geen vastbera denheid genoeg bij deze meerderheid die gecapituleerd heeft voor het ge weld van de straat. Zij wilde het doel maar zij wilde de middelen niet. Werd de monarchie gered? Wij geloven er niets van. De po litiek is een spel van beloven en ge ven. Het Volksfront heeft zich in ons land sedert de bevrijding doen op merken door de nooit nageleefde be loften waarmede het de anderen, zo als het spreekwoord luidt, in vreugde deed leven. Dit zal ook thans weer het geval zijn. EEUWIGE VERLIEZERS Het paleis van Laken en het ka binet van de Eerste-Minister delen mede: «Daar de Koning de vertegen woordigers van de drie traditionele partijen heeft ontvangen, hebben deze hem medegedeeld dat zij ho pen een einde te zien stellen aan de crisis, welke het land door maakt zulks in eerbied voor de monarchie en de dynastie, en met voorafgaande bezorgdheid, de een heid der Beigen te verzekeren. De Koning heeft hun geantwoord: Sedert de crisis, veroorzaakt door de Koningskwestie, in Bel gië duurt, heb ik steeds gemeend dat de eerste maatregel er moet in bestaan de grondwettelijke orde te herstellen. Dit is thans geschied. Ik was steeds de mening toege daan dat het mijn plicht was in te gaan op de wens, de uitoefe ning van mijn grondwettelijke prerogatieven, die door de Ver enigde Kamers zou worden uit gesproken, te hervatten. Dit is wat ik gedaan heb op 22 Juli jl. (Zie vervolg 2* blad), In de nacht van Dinsdag op Woensdag werden te Antwerpen vijf bomaanslagen gepleegd. De eerste bom ontplofte te 22.30 u. voor de woning van dhr Van Cauwelaert P., Voorzitter der Kamer van Volksver tegenwoordigers, de ontploffing richt te onbeduidende schade aan. Een bom die niet ontplofte werd geworpen voor de woning van Mevr. Emma Van Eynde in de Thaliastr. te Berchem. Men vermoedt echter dat de daders hun bom bestemd hadden voor Volksvertegenwoordiger Jef Van Eynde die tevens hoofdre dacteur is van de socialistische Volksgazet en die in de Thalia- straat woont doch een paar huizen verder. Verder kwamen nog bommen tot ontploffing voor de gebouwen der «Volksgazet?, voor het bondsgebouw van het A.B.V.V. en ten slotte voor de gebouwen van het persagentschap Vervoer en DistributieAgence Dechenne. Naar blijkt uit het ingestelde on derzoek zouden de daders zich met een kleine donkerkleurige personen wagen verplaatst hebben DE HANDELSFOOR PLECHTIG GEOPEND De film geven der gebeurtenissen van de laatste dagen staat, vrijwel gelijk met een aaneenschakeling van revolutionnaire daden. Het gepeupel is in Wallonië en Brussel op straat gekomen. Zij die de straat in rep en roer gezet hebben, behoorden tot de klasse van mensen die altijd klaar staan voor gelijk welk vuil karweitje en die door de grote rode bazen op gestookt worden om hun duistere maar vooraf goed beredeneerde plan nen uit te voeren. De Socialisten waren zelfs zo op recht tijdens de Kamerzitting van Donderdag 27 Juli de oproer die zij planden, openlijk aan te kondigen. De socialist Paque zegde tijdens het debat: «Ik verklaar plechtig dat wij, Walen, nooit zullen buigen voor het fiamingantisch clericalisme. We zul len tot het uiterste gaan. Die roden hadden echter duivels goed hun spel in elkaar gestoken en alhoewel veel arbeiders niet geneigd waren in te gaan op de stakingsbe velen. hadden zij voor een voldoende aantal belhamels gezorgd die overal stakingen uitlokten. De sabotage en de terreur deed de rest. Toen Vrijdag in een metaalfabriek te Charleroi bij geheime stemming beslist werd over het al dan niet staken, spraken zich 140 arbeiders op 157 uit tegen de staking. Vrijdag echter viel in de Waalse industrie-centra het werk vrijwel volledig stil. Ook het spoorwegver keer in Wallonië. Te Brussel en om geving hadden een 50-tal bedrijven hun deuren moeten sluiten, ander zijds was het personeel van een 5-tal Brusselse gemeenten in staking. Sommige Gentse en Antwerpse be drijven werden Zaterdag eveneens in de stakingen betrokken, terwijl de botsingen met de Rijkswacht die de werkwilligen beschermde, toena men. Ten einde meester te blijven van de toestand, werden door de Rege ring bijzondere maatregelen getrof fen; alle samenscholingen in de Brusselse, Luikse en Vervierse agglo meraties werden verboden. Eenhèden van het leger werden in bedreigde zones gestationeerd, zo verklaarde men althans. Intussen werd door de Socialisten en de leiders van het A.B.V.V. een mars op Brussel aangekondigd voor Dinsdag 1 Augustus. Te Brussel de den zich Zaterdag enkele botsingen voor tussen betogers en Rijkswacht. ERNSTIG INCIDENT TE GRACE-BERLEUR Drie oproermakers gedood Alhoewel de Zondag over het al gemeen tamelijk kalm verliep, deed er zich te Grace-Berleur, een dorpje bij Luik, Zondagnamiddag een ern stig incident voor. Stakers waren samengekomen in een bijeenkomst geleid door de socialistische Volks vertegenwoordiger Paque. Pas was de vergadering begonnen toen de Rijkswacht ter plaatse verscheen en bevel gaf de vergadering te ontbin den. Het beviel hen slecht want een aanwezige slingerde de bevelvoerder een steen in het aangezicht waarop een andere aanwezige poogde de handmittraillettL uit de handen van de rijkswachter te rukken. Deze achtte zich terecht in staat van wet tige zelfverdediging, trok zijn revol ver en vuurde. Een betoger werd neergeschoten, de andere betogers wierpen zich op de rijkswachters die zich met hun wapens verdedigden. Drie personen werden hierbij gedood. MAATREGELEN TEGEN DE MARS OP BRUSSEL Inmiddels troffen de Socialisten en het AJB.V.V. maatregelen voor een mars op Brussel die Dinsdag 1 Augustus moest doorgaan. Dooi de Gouverneur van Brabant werd echter een besluit getroffen waarbij elke concentratiebeweging op Brus sel of zijn voorsteden verboden werd. De verwarring nam meer en meer toe. Het officiële agentschap Belga In de lokalen van het gastvrije O. L. Vrouw-college te Veurne werd Zaterdag 29 Juli de Handelsfoor der Nationale Christen Middenstands- vereniging geopend. Onder de personaliteiten, hierbij aanwezig, bemerkten wij: Z. E. H. Vandenberghe, Deken te Veurne; Z. E. H. Verhamme, Principaal van het O. L. Vrouw-College; Z. E. H. Ver- venne, Pastoor van St Walburga; dhr Burgemeester Floor; de hh. Schepenen Jos. Van Hee en Florent Vandenbroucke, deze laatste is te vens Middenstandssecretaris te Veur ne; dhr Stadssecretaris Huyghe; dhr Pirmin Jonckheere; de hh. Senator Van Buggenhout en Volksvertegen woordiger Piers, alsmede Bestendig

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1950 | | pagina 1