Het Vissersleven
te Nieuwpoort
Geteisterden
wij helpen U
Mammoei
Poppo, de Qopmhoptiqe
Daar is nog niets verloren
De A. W. T. - Gewestdag
gehouden te Poperinge
op Zondag 17 September 1950
RADIO HELIKON is KWALITEIT
De Oorlog
in ICorea
HEI WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 23 Sept. 1950. Blz. 2.j,
ZWALU V LIEF
waar sn it gij heen?...
HET SNEEUWDE REEDS
IN ITALIË
DE N.S.B. IEPER HULDIGDE HAAR SECRETARIS EN
MEDESTICHTER HEER GEORGES VANDEWEGHE
ZO GAAT HET!
Duits soldaat vermist se
dert de slag om Stalingrad
DIOCESANE LEIDERSDAG
VAN DE K. B. M. J.
WEST-VLAANDEREN
TE ROESELARE
Z. E. P. VANCANNEYT
UIT EMELGEM
vertrekt voor de tweede maal
naar zijn Missie in Congo.
MOTORIJDER RIJDT DOOR
SLAGBOOM VAN OVERWEG
TE VEURNE
Voor iedereen al ZEKERHEID
ROND HET AANSTAANDE
CONGRES VAN DE C.V.P.
EEN MOTIE VAN
DE AFDELING VEURNE
BANK VAN
ROESELARE NV
Noordstraat 38, Roeselare.
STORT 30 FRANK
BLIKSEM INGESLAGEN
OP HET VATIKAAN
DUSVENKAMPIOEN VALT
DOOD TE MALDEGEM
KERKELIJK NIEUWS
PIANO- CMU DDE
FRANS WEERSCHIP
OP MIJN GELOPEN
51 opvarenden om het leven
gekomen
BISDOM BRUGGE
DOGMAVERKLARING
TE ROME
In bet Ucbt ber oube leoenben
VROUW DOOR VRACHT.
AUTO OMVERGEREDEN
TE MENEN
Chauffeur zette weg voort.
LANDBOUWERS!
CERES AN
CENTRUM-APOTHEEK
K. Van Nielandt,
Bertenplaats 8, Poperinge
ZANDTAPIJTLEGSTER
TE HEKELGEM
GESTORVEN
Op hoge ouderdom.
bewonderen.
BRIEF UIT BRUSSEL
J>E STEKJES EN DE BADKAMER
De tewfl^pstigen hebben het toch
moete* «^geven. Verleden week vond
men zo »eg overal waar voor geld iets
te kïijge» was. Maar r.u slenteren
ze met-Melancholieke gezichten door
de grote e» kleine warenhuizen waar
nu: weer de stilte heerst na de storm.
£>e pret te er at om een paar sardine
blikjes te kopen, wanneer je voor je
ogem-stiap.els van het goedje ziet lig
gen. En pas hadden we onze «bri
quet i weer zo goed en zo kwaad als
dat ging gevechtsklaar gemaakt, of
daar waren de stekjes weer. Meteen
werd dok geen blik meer gegund
aan de zogenaamde actualiteits
koopjes», zoals daar bijvoorbeeld wa
ren,-de gasaanstekers met vuursteen
of andere. Het is weer gedaan met
de dure^ grappen en met de dure
rommel.
We ktsmnen nu onze rekening op
maken. Maar we moeten nog afwach
ten of wé bij de negotie veel profijt
hebber» gedaan. Want deze keer zijn
we er allemaal ingelopen, hoewel we
tegen onze geburen afgeven op de
hamsteraars en op de naïeve koop
woede van het publiek waarvan we
toch ook deel uitmaken.
We mogen allemaal op onze borst
kloppen en onze zonden bekennen.
De ellende is begonnen met de
stekjes.
Naar het heet, zou een onzer groot
ste Jticif erf abrieken van de toestand
geprofiteerd hebben om alle rommel
van de hand te doen. Men beweert
zelfs dat de fabriek het er op aan
gelegd .heeft om een tekort te doen
ontstaan. Bij de bevrijding zou zij
grote hoeveelheden stekjes vervaar
digd, hebben voor de uitvoer. Maar
er daagden geen kopers op, omdat
het goedje van mindere kwaliteit
was. Enkele maanden geleden staak
te men in deze fabriek alle werk
zaamheden. De voorraden geraakten
uitgeput en de stekjes werden schaars.
Op dat ogenblik dan zou de fabriek
de onverkochte stocks van mindere
kwaliteit vlug van de hand gedaan
hebbe^ tegen de oude schappelijke
prijs; I
Zo zegt men. En we kunnen het
best geloven.
Misschien zullen we het een dezer
dagen ondervinden wanneer de prijs
van de stekjes zal dalen met 1 tot
2 fr. per pak.
Niet iedereen heeft de tijdelijke
lucifersschaarste tragisch opgenomen.
Voor het uitstalraam van een authen
tieke Brusselse zwanzeurplom-
bier-zingueur en verkoper van bad-
kaméfs ên sanitaire toestellen, ben
gelden aan lange garendraden on
vervalste pakken van tien lucifer
doosjes.' En op een bord voor het
raam kon men lezen dat «la maison»
aan elke koper van een badkamer
of van een Engelse W.C., een pak
stekjes ten geschenke zou aanbieden.
Wij weten niet of deze attractie
vee! kopers heeft gelokt.
EEN DELICATE TAAK
Enkele dagen geleden werd de tekst
beurtenissen rond de machtsover
dracht. Elders in dit blad vindt gij
de besluiten van deze commissie.
De commissie stond niet voor een
gemakkelijke taak. Dat wordt al
dadelijk gezegd in de inleiding van
deze besluiten, waar gewezen wordt
op de beperkte inlichtingsbronnen
waarvan de meeste dan nog ontoe
gankelijk bleken.
Het was ook een ondankbaar werk.
Enerzijds werd het zeker niet met
een welwillend oog gevolgd door al
diegenen die zich terecht of ten on
rechte tot de verantwoordelijken
meenden te moeten rekenen. Ander
zijds heerste er in brede kringen van
de openbare opinie in de C.V.P. een
nauwelijks verholen wantrouwen ten
opzichte van de doeltreffendheid van
dit onderzoek, ja, zelfs ten opzichte
van de eerlijke bedoelingen van de
onderzoekscommissie.
Men bedenke daarbij dat de leden
van deze commissie bij dit onderzoek
volstrekt niets te winnen hadden,
integendeel. Het was dus op zichzelf
beschouwd reeds een moedige daad
dit onderzoek te willen aanvatten.
Wij mogen nu ook zeggen dat zij
deze delicate taak eerlijk en gewe
tensvol hebben vervuld.
GEMAKKELIJKE KRITIEK
De meeste C.V.P.-kranten hebben
dit verslag dan ook gunstig onthaald.
Dit wil natuurlijk nog niet zeggen
dat men in alle kringen de conclusies
ervan onderschrijft, bijlange niet.
Maar men erkent dat de hr Vande-
kerekhove met zijn onderzoekscom
missie al het mogelijke heeft gedaan
om de puntjes op de i's te zetten,
hoewel de hulpmiddelen waarover hij
beschikte, volstrekt niet toereikend
waren.
Al de andere beschouwingen die
men aan dit verslag vastknoopt, be
horen tot het domein van de gemak
kelijke en voorbarige kritiek.
En op dit terren willen wij ons niet
begeven, omdat het verslag niet be
stemd is voor ontijdige perscommen
taar, maar in de eerste plaats als
basis dient voor een ruime bespreking,
een openhartig gewetensonderzoek
op het aanstaande C.V.P.-congres.
Ai het onaangename, het bittere
of het zure dat in verband met dit
verslag moet opwellen en zijn vrije
loop hebben, zal tijdens deze congres,
dagen gehoord worden tot meerder
heil van de C.V.P. en tot stichting
van al diegenen die ondanks alles
hun hoop behouden in deze partij.
En met al dezen zeggen wij het
Franse spreekwoord na volgens het
welk de vuile was niet aan de straat
kant moet worden gedaan, maar in
familie.
Wij moeten ons niet nodeloos aan
de bespotting van onze tegenstanders
en vijanden overleveren. Onze taak
als meerderheidspartij is hiervoor te
belangrijk.
Daar is voor de partij en voor het
land nog niets verloren wanneer uit
het aanstaande C.V.P.-congres blijkt
dat de leiding en de leidende kringen
Zo klinkt het in een weemoe
dige melodie die de ■jaarlijkse
trek der zwaluwen beschrijft,
de trek naar beter oorden wan
neer hier in onze streken de
koude zijn voelhorens begint uit
te steken.
Dinsdagmorgen zaten die lieve
vogeltjes zo zielig te kijken op
de telefoondraden, precies een
stille meditatie voordat de grote
tocht aanvangt. Zware wolken
drijven aan de hemel, 't is een
kil weertje. De grote trek begint.
Verleden jaar werd de grote
trek aangevangen op 19 Sep
tember, ergens langs de golven
de banen der provincie Luxem
burg; men vreesde zelfs dat de
telefoondraden, waarop de dui-
zende vogeltjes hadden plaats
genomen zouden begeven onder
de last.
Toen klonk daar plots, een
voor mensenzintuigen onwaar
neembaar signaal en daar ver
dween gans de bende... naar be
ter oorden.
De Winter met al zijn nasleep
van koude en ellende was inge
treden.
Zaterdag 16 Sept. is op de geberg
ten nabij Udina sneeuw gevallen, ter
wijl de temperatuur plots gedaald is.
Ook in de streek van Trente zijn de
bergen van op duizend meter hoogte
met sneeuw bedekt.
Hevige onweders, die over het plat
teland hebben gewoed, hebben scha
de aan de gewassen aangericht en
tal van branden veroorzaakt.
bekend gemaakfvan de besluiten der
commissie die de verantwoordelijk- I dlg? le_ssen. getrokken hebben om met
heid. moest onderzoeken van sommige
C.V.P.-kringen in de politieke ge-1
vaste hand het stuur te wenden.
PAS.
Zoekt g'iets t'huren of te kopen,
Zoekt ge 'n meid, 'n plaats of wat?
Wacht niet langer, maar plaats nog heden
'n Kleine «ZOEKER in ons blad!
THANS DOOR DE AMERIKA
NEN OP KOREA KRIJGSGE
VANGEN GEMAAKT
Een inwoner uit Offenburg
(Baden), die sedert de slag om
Stalingrad in de Winter van
1942-1943 als vermist werd op
gegeven, heeft thans voor het
eerst bericht gezonden aan zijn
ouders, in een brief uit Korea,
waar hij door de Amerikaanse
troepen is krijgsgevangen ge
maakt. De gevangene schrijft
in zijn brief niet, hoe hij in
Koera is gekomen. Hij uit de
hoop weldra gerepatrieerd te
zullen worden.
Mr.joor Moesman. N.S.B.-voorzitter, spelt dhr Vandeweghe het Ridder
kruis van de Leopoldsorde op de borst.
Zaterdag 16 September werd tij- deweghe gehuldigd door de Voorzit-
dens een gezellig avondfeest te leper ter, dhr Moesman. Na een inleidend
een warme hulde gebracht aan dhr
Georges Vandeweghe, secretaris, me
destichter der N.S.B.'-afdeling leper.
Aan de eretafel hadden plaats ge
nomen: ere-voorzitter Advokaat Van-
der Mersch; Voorzitter Moesman;
Secretaris en Mevrouw Vandeweghe
en Mevrouw Gits. Onder de opgeko-
menen bemerkten wij: Heer Decock,
voorzitter der Poilus de France; Hr
Bossue, regionale voorzitter der Po
litieke Gevangenen; Hr Leroy, voor
zitter der Harmonie N.S.B.Hr Tyt-
gat Fr., voorzitter der Belgische Na
tionale Beweging en tal van bestuurs
leden en ere-leden der N.S.B. Bijna
iedereen was vergezeld van zijn
echtgenote, hetgeen een kleurrijk en
zeer aangenaam gezelschap vormde.
woord; waarin spreker de ware be
tekenis der N.S.B. omschreef als een
vereniging' van broederlijkheid en
solidariteit van hen die het natio
naal erfgoed verdedigden, huldigde
hij dhr Vandeweghe als de ziel der
vereniging, als de man die steeds ter
beschikking staat van iedereen.
De Voorzitter was dan ook geluk
kig aan dhr Vandeweghe het Rid
derkruis der Leopoldsorde te over
handigen dat hem bij Koninklijk
Besluit van 10 Augustus 1950 ver
leend werd.
Tot slot van deze viering werd
aan Mevr. Vandeweghe, die steeds
haar echtgenoot steunde in zijn
verantwoordelijke taak, een prach-
Wij hebben een heerlijke dag be
leefd, Het was een waardige inzet
van een nieuw toneelseizoen. Dat de
opkomst niet zo talrijk was als vo
rige jaren, willen wij wel wijten aan
de onzekere weersomstandigheden.
Of zijn sommige kringen nog niet
helemaal ontwaakt uit hun... zomer-
slaap. Laat zij dan maar gauw ont
waken!
Alleszins dit weten wij: de afwe
zigen hebben iets gemist. De verga
dering was een der schoonste en
aangenaamste die wij nog gehad heb
ben. Wij mochten er bemerken: Z. E.
H. Dekén Butaye; Weleerw. hr Maer-
tens, Gouwproost; de heer Raf. De
Cock, Gouwsecretaris; enkele Eerw.
HH. en het voltallig A.W.T.-Gewest-
bestüUT. Begonnen werd met een ge
bed en ée» korte inleiding door onze
propagandaleider M. De Clercq. Het
koor van dé Kunstkring «Richten»
uit leper, dat de vergadering opluis-
terde, heeft ons aangenaam verrast
door zijn zeer goede uitvoering, zo
wel in het eerste als in het tweede
gedeelte. Zowel wat de uitvoering als
het programma betreft, is het bij
zonder In de smaak gevallen. Een
geoefend oor kon wel eens een aan
zet horen die niet helemaal door die
juistheid en trefzekerheid geken
merkt was, waarvan het vervolg ge
tuigde. Dit wil echter geen afbreuk
doen aan de puike, hoogstaande en
verzorgde uitvoering. Aan de dirigent,
Hr G. Van Overbeke, die het geheel
zo goed in handen had, en aan de
leden, een hartelijk proficiat!
De voordrachtgever, A. Demedts,
het applaus heeft het bewezen, heeft
door zijn pittige causerie de geest
en het hart een uur lang geboeid.
Als onderwerp had hij gekozen: «Be
denkingen over het wezen der dra
maturgie Zijn eerste deel was meer
van geschiedkundige aard, maar zo
levendig door zijn anecdotische vorm.
Het tweede gedeelte concentreerde
zich rond de vraag: wat is toneel,
wat moet het zijn? Het antwoord
luidde: «spiegel van het leven, van
het bezielde levenMaar ook hier
was alle didaktiek op zij gesteld. De
voordracht zelf was een vorm van
bezield belevenAlles was zo vol
leven, zo vol kleur. Zelfs onze Eerw.
H. Proost moet zo onder de indruk
zijn geweest, dat hij in dezelfde trant
zijn kort slotwoordje hield.
's Avonds werd. naar loffelijke ge
woonte, een toneelstuk opgevoerd:
«Het Rechte Spoor» (J. Fabricius),
deze maal door enige der beste
krachten uit de streek van Poperinge.
Wij hebben nogmaals kunnen vast
stellen dat die streek over zeer goede
toneelspelers beschikt. Want zo een
werk, in zo luttel tijdsbestek, op zo
een goede manier op te voeren, daar
voor moet men talent bezitten en
mogen én regisseur én spelers er zeer
om geloofd worden.
Waarlijk het was een heerlijke dag.
Dinsdagavond 19 Sept., rond 20 u.,
reed de motorijder Raym. Lalysse,
Frans douanier, door d-e nedergela-
ten slagboom van de overweg aan
de Pannesteenweg te Veurne. De
barreelwachter, Jerome De Rycke
uit Adinkerke, behield zijn koelbloe
digheid en kon de ongelukkige, die
op 'de spoorbaan bleef liggen, nog
juist voor de wielen van de aanstor
mende trein wegtrekken en hem al
dus van een zekere dood redden.
Zijn rijtuig werd een 300-tal meters
door de trein meegesleurd.
Lalysse werd, na de eerste zorgen
ter plaats te hebben ontvangen,
naar de St Augustinuskllniek te
Veurne overgebracht voor verdere
verpleging.
SPEELKALENDER A.W.T.
IEPER. Zondag 8 Oktober, te 18 u.
en Maandag' 9 Oktober, te 20 u.,
zaal Familiekring, opvoering van
Mijnheer Klaproos door Gerard
Nielen. Kring Crescendo.
IEPER. Zondag 15 Oktober, te 17
u. en Maandag 16 Oktober, te 20 u.,
zaal Stadsschouwburg, opvoering
van De Dames met de Groene
Hoedjes» door A. Acrement. Kring
Richten
WATOU. Zondag 29 Oktober, en
Zondag 5 November, opvoering van
Gezworen Kameraden door Ge
rard Niêlen. Kring «Kunst Adelt».
Door het ongunstige weder, dat
de laatste tijd maar niet wil wijken,
werden de vissers meestal genood
zaakt in de haven te blijven liggen.
Daardoor is er bij de vissers niet veel
gebeurd. Alleen de N796 «Marie-
Jeanne» van eigenaar Beyen August,
heeft onkans gehad. Hij was op vis
vangst in de Gote. Daar kwam hij
met zijn net vast aan een wrak. Er
was geen redden aan en met het
net ging ook de visboedel verloren.
De visvangst werd heraangevat met
een nieuw net, toen dezelfde onkans
er mee gemoeid werd. Ook het twee
de net geraakte vast. Het kon nog
opgehaald worden, maar het was
helemaal stuk gescheurd, zodat de
reis moest onderbroken worden en de
thuisreis aangevat werd.
Na een heel avontuur zijn de
schepen, die verleden week in Engelse
havens hadden moeten binnenvluch
ten voor het stormweder, weer thuis
geraakt. De eerste dagen hebben ze
hun lading ginder moeten verkopen.
Tussenin hebben ze nog eén paar
malen kunnen vissen en zijn dan
naar de thuishaven teruggekeerd.
Sommigenhebben er 24 tot 36 u.
voor nodig gehad om thuis te gera
ken. Na deze bewogen uitvaart, kre
gen ze toch als beloning een goede
prijs voor hun lading.
De baggermolen, die, zoals eerst
voorzien was, tot aan het kattesas
zou gaan, zal nu zijn werk voort
zetten tot aan de langebrug. De vis-
de vele arduinblokken, die nog in de
sers hopen dat het zal mogelijk zijn
haven verspreid liggen, door dit
werd te doen verdwijnen, opdat ze
zo toch veilig' in- en uit zouden kun
nen varen, zonder gevaar voor de
schroef van hun boot.
De vissers maken zich nu klaar
om na de kermis de volle haring
vangst aan te vatten. Dsze vangst
geschiedt met drijfnetten. Dit zijn
zeer lange netten, waarvan één uit
einde bovengehouden wordt met kurk,
die dan een zevental meter diep gaan
en waarvan het andere uiteinde naar
beneden getrokken wordt met lood.
Deze netten drijven met het getij
mee. De haring, die rapper zwemt
dat het getij, botst tegen het net
aan, geraakt met de kop in een gaat
je van het net en kan door zijn
kieuwen niet meer terug. Deze haring
draagt bij ons de naam van pan
haring en is veruit de beste in kwa
liteit. De prijs er van is ook steeds
aan de hoge kant. Dit hopen de vis
sers ook vooral voor dit jaar, daar
de vangst deze zomer in Oostende
niet schitterend was. In het begin
van het seizoen is deze haring vooral
te vinden buiten de Nieuwpoortbank,
dus recht tegenover onze kust. Later
op het seizoen moet de vangst voort
gezet worden voor Kales.
De visvangst lag gedurende het
afgelopen weekeind volledig stil.
Door het aanhoudend stormweer kon
er vanaf Vrijdagavond geen enkel
boot meer zee kiezen. De vissers
zeggen dat ze het nog nooit geweten
hebben, zulk een weder voor de tijd
van het jaar en dan nog van aan
houdende duur.
Bij het nagerecht werd dhr Van- tige tuil bloemen overhandigd.
(d-7882)
VERVOLG
aan de Noor-Koreanen de keuze ge
steld werd: ofwel capitulatie, ofwel
ondergang.
Philippijnse soldaten zijn thans
ook op het Koreaanse front toegeko
men!
GEEN
VREDESONDERHANDELINGEN
Enkele dagen geleden werden ge
ruchten verspreid als zouden de
Noord-Koreanen vredespogingen heb
ben gedaan langs de bemiddeling van
India en Rood-China. Zulks werd
eveneens gelogenstraft, zo door de
Pandit Nehroe als door de Regerin
gen van Washington en Londen.
Naar de laatste berichten werd
door <ie Zuld-Koreaanse marinefusi-
liers nog een nieuwe landing uitge
voerd. namelijk te Samtsjok, een
plaats gelegen op de Oostkust van
Korea, ettelijke km. boven Pohang,
daarbij, een eindpunt van een spoor-
weglijn die door geheel Korea loopt.
Zij zouden er reeds, een sterk brug
genhoofd hebben kunnen vestigen,
in de omgeving van Seoel zouden
Amerikaanse tankcolonnes de poor
ten van de stad hebben bereikt.
VII
I. DEFINITIEVE AFHANDELING
VAN DOSSIERS BETREFFENDE
KLEINE SCHADEGEVALLEN
De wet op de snelle voorschotten
heeft alle definitieve afhandeling, al
thans betreffende gebouwde onroe
rende goederen, stopgezet, om zich
alleen bezig te. houden met het uit
keren van voorschotten, 80 groot,
voor huizen, welke ten minste 30
vernield geweest zijn.
Sinds enkele tijd echter wordt
weer definitieve afhandeling gedaan
betreffende geteisterden, die de vol
gende voorwaarden vervullen:
1. In Oktober 1944 niet meer dan
200.000 fr. bezitten;
2. Maar 1 onroerend goed' hebben;
3. Een geteisterd goed bezitten,
waarvan de constructiewaarde 1939,
niet hoger is dan 60.000 fr.
Op grond van deze voorwaarden
gebeurt thans een algemene herzie
ning van alle dossiers, en alle ge
teisterden, welke deze voorwaarden
kunnen vervullen, zullen, zowel voor
het onroerend als voor het roerend
goed, definitief afgehandeld worden.
Als wij de voorwaarden van dich
terbij beschouwen, zien wij al vlug
dat het hier gaat over min vermo
gende geteisterden, eigenaars van 'n
werkmans- of klein burgershuis. Om
zich 'n gedacht te vormen over de
constructiewaarde van 60.000 fr., wel
ke als grens wordt gesteld, kunnen
wij dat doen overeenkomen met 'n
huis dat in hedendaagse cijfers om
gezet 'n kleine 300.000 fr. zou kosten
cm nieuw te bouwen, of ongeveer 'n
225.000 fr. verloopwaarde zou hebben.
De belangrijkheid van de schade
speelt geen rol, zodat vólgens deze
werkwijze een groot aantal kleine
schadegevallen hun oplossing zullen
krijgen.
II. RUIMERE DEBLOKKERING
VOOR GEÏEISTERDEN WORDT
IN HET VOORUITZICHT GESTELD
Er zou momenteel gewerkt worden
aan 'n wetsvoorstel, waarbij de ge
teisterden welke minstens 30 scha
de opliepen aan hun gebouwd on
roerend goed, zouden kunnen aan
spraak maken op een gedeelte van
hun nog geblokkeerd geld. Tot op
heden was deblokkage alleen moge
lijk voor geteisterden, met gebouwd
onroerend goed, dat voor minstens
66 vernield was.
Verder wordt deblokkering overwo
gen, naar het blijkt, ook voor ge
teisterden die schade opliepen aan
hun bedrijfsuitrusting.
Door de C.V.P.-afdeling Veurne
werd aan de Senatoren en Volksver
tegenwoordigers van het Arrondisse
ment volgende motie gezonden:
Het CV.P.-Bestuur van Veurne, in
speciale vergadering samengekomen,
vindt het dringend nodig Ued. ken
baar te maken dat de C.V.P .-leden
en kiezers van Veurne in overgrote
meerderheid htm volledige goedkeu
ring verlenen aan het verslag van
de onderzoekscommissie, voorgezeten
door de Heer Midhiel Vandekerkhove.
Zij verklaren zich onvoorwaardelijk
akkoord met het opstel van dit ver
slag naar hun mening nog in te ge
matigde bewoordingen uitgedrukt, en
met de gevolgtrekkingen en wensen
die het besluiten.
Daarom en benevens deze wensen,
eist de C.V.P. afdeling Veurne:
1. Dat er verandering kome in de
partijleiding, wil de partij het
vertrouwen der leden terugwinnen.
2. Dat er klaarheid gebracht worde
nopens de gebeurtenissen die zich
afspeelden tijdens de tragische
nacht, waardoor de Koning moreel
gedwongen werd troonafstand te
doen, en dat klaar uitgemaakt
worde wie de schuldigen zijn.
3. Dat de schuldigen, zij wezen Mi
nisters of partijleiders, volstrekt
en DEFINITIEF (niet momenteel)
uit de Regering en de Partijlei
ding geweerd blijven.
4. Dat de Regering absoluut een ho
mogene C.V.P.-Regering moet blij
ven, zoniet heeft de parlementaire
meerderheid geen zin meer.
5. Dat de huidige Regering van nu
af aan de nodige maatregelen
moet treffen om de orde te hand
haven en de onlusten in alle ge
val te voorkomen.
6., Dat Ued. met de andere C.V.P.-
mandatarissen van ons arrondis
sement op het aanstaande Alge
meen Nat. Congres der C.V.P. van
Zondag naast, de tolk zoudt zijn
van onze uiterste verbittering' en
van onze eisen.
Indien onze eisen niet in aanmer
king worden genomen, zal het C.V.P.-
Bestuur van onze afdeling zich ver
plicht achten globaal ontslag te ne
men, kan het geen de minste activi
teit meer presteren voor de C.V.P. en
onmogelijk bij zijn leden uw kandi
datuur of die van ondere C.V.P.-
mandatarissen bij latere verkiezin
gen nog steunen.
HET BESTUUR.
Op Zondag 17 September jl. hield
de K.B.M.J. West-Vlaanderen haar
diocesane leidersdag voor de jaars-
inzet te Roeselare, in de bovenzaal
van Patria80 K.B.M.J.-leiders
waren opgekomen.
De Heer Henri Tanghe zette deze
heerlijk-geslaagde leidersdag in met
een uitvoerig jaarverslag. De hoog
tepunten van het voorbije jaar wa
ren de Diocesane Meivaart met de
hernieuwing van de toewijding aan
O. L. Vrouw; de plechtige leiders
aanstelling door de afgevaardigde
van Zijne Excellentie Mgr. Lamiroy
en het onvergetelijk Zomerfeest van
Izegem op 6 Oogst jl.
Deze uiterlijke hoogtepunten zijn
slechts een uiting van een nog veel
meer verheugende opbloei van in
nerlijke bezieling en veroverings
geest. Een zeer levendige bespreking
volgde, waarin vooral werd bena
drukt de geest van verantwoordelijk
heid die voortaan elk »fdelings- of
groepleider en zelfs elk actief lid
dient te kenschetsen.
Vervolgens werd het woord ver
leend aan den Heer Advokaat en
Volksvertegenwoordiger en steeds
gevierde jeugdvriend Albert Declerck
uit Korrijk. Hij schonk ons een
vrijmoedig inzicht in de actuele cri
sis van de christelijke Vlaamse volks
kracht. De grondslag van zijn be
toog kwam hierop neer: datgene wat
ons verdeelt is gering in verhouding
van alles wat ons verbindt; niette
min is het noodzakelijk dat wij ko
men tot een eensgezinde verklaring
der Pauselijke encyclieken die te
vens rekening houdt met de actuele
pauselijke riohtlijnen; dan zal op
nieuw elke geleding van de maat
schappij aanvoelen dat de éne so
ciale lering van de Kerk voor alle
klassen geldt.
Een ruime bespreking v-lgde en
het besluit lag in deze richting: de
jongere generatie moet zich nog
sterker voorbereiden om over groter
mannenmoed te beschikken dan haar
voorzaten. Voor het overige was het
algemeen gevoel dat er nog veel kan
■hersteld als 's lands leiding thans
onversaagd én de wet gestand blijft
én de overtreding naar recht be
straft.
In de namiddag werd het nieuwe
jaarplan op geestdriftige wijze uit
eengezet door Z. E. H. J. Fruytier,
gouwproost. Het gaat er om een po
sitie in het licht van onze katholieke
beginselen tegenover elk levensge
bied. Dit ja-ar wordt een gans bij
zondere aandacht gewijd aan de cul
turele vorming van de jonge midden
standers. Niettemin gaat de belang
stelling hoofdzakelijk naar de vor
ming en ontwikkeling van actieve
kernen die eoht apostolisch bezield
zijn en leren bekommernis dragen
met de zielen van hun stand- en
volksgenoten. Het nationaal orgaan
der K.B.M.J. Opmarszal, dank
zij de medewerking van een flinke
redactieploeg uit onze gouw, voortaan
als maandblad verschijnen met een
vernieuwde combatieve geest.
De grootste verwezenlijking van
het werkjaar zal het Tweede Con
gres zijn van de K.B.M.J., ter gele
genheid van het 20-jarig bestaan van
de West-Vlaamse Middenstands-
jeugd, op 3 Mei 1951. Deze datum zal
de bekroning betekenen van een
gans jaar van intense activiteit tot
uitbreiding van onze beweging in
alle gemeenten van énig belang over
gans de provincie. Daartoe zullen we
beroep doen op de medewerking van
het N.C.M.V. en in dien zin zal er
een motie worden overgemaakt aan
de provinciale leiding van het Chris
telijk Middenstandsverbond van
West-Vlaander en
Deze heerlijk geslaagde leidsrsdag
werd besloten met het gebed, het
Evviva, de Vlaamse Leeuw en het
Belgisch Nationaal Lied.
WVtrjWWVWttTW&IUMAjWtAAfMWW
Agentschappen:
IEPER, Diksmuldestraat 22.
VEURNE, Noordstraat 24.
BRUGGE, Vlamingstr 35
Alle Bank-, Beurs- en Wissel-
verriehtingen.
op postcheckrekenïng Nr t. 63.6(1
der Drukkerij Sansen, Poperinge,
en ons blad zal U wekelijks tol
einde 't jaar per post tehuis be
steld worden.
Z. E. H. Vancanneyt, uit Emelgem,
die op 26 September e.k. voor de
tweede maal naar de Missie vertrekt.
Een Missionaris dwingt altijd eer
bied af en wanneer die onversaagde
geloofspredikers terug in hun streek
komen of wanneer zij opnieuw de
reis aanvatten naar hun missie, dan
zijn het van die ogenblikken dat
men meer dan ooit de schoonheid
van hun levensroeping aanvoelt.
Toen Z. E_ P. Vancanneyt, uit
Emelgem, op 2 Februari 1949, na 14
jaren onverdroten arbeid in het Vi
cariaat van het Albertmeer, daar in
de N.-O.-hoek van Belgisch Congo,
bij de goudmijnen van Kilo-Moto,
naar zijn vaderland wederkeerde,
was Emelgem terecht fier op zijn
dorpsgenoot. Die Witte Pater met
zijn rozenkrans van zwarte en witte
kralen op de borst, met de rode Fez
op het hoofd, werd zo vertrouwd met
het gewone dorpsbeeld van Emelgem,
toen de Pater Vancanneyt in de
ouderlijke woning der Prinsesstraat
zijn rustdagen kwam doorbrengen,
dat zijn dorpsgenoten thans stellig
een grote leemte zullen aanvoelen
wanneer de sympathieke Pater terug
naar zijn missiegebied zal vertrek
ken.
Na vier maanden meer dan ver
diende rust werd Pater Vancanneyt
door zijn Oversten belast met de
Missiepropaganda vanuit het Missie
huis der Wittg Paters te Gits. Zo werd
zijn verblijf iets langer dan een
voorzien jaar.
Op Dinsdag 26 September echter"
gaat de grote wens van de onver-
saagde Missionaris terug in vervul
ling en zal hij zijn tweede afreis
doen naar Congo.
Wij mochten van de Pater zelf enkele
bijzonderheden vernemen over zijn Mis
siegebied. Toen hij met zijn medebroe
ders voor de eerste maal toekwam in
het rijke mijngebled van Kilo-Moto,
waren de Protestanten daar reeds 15 jaar
bedrijvig geweest. Met twee andere Pa
ters eri een Broeder werd de hand aan
het werk geslagen. De Missieschool die
gesticht werd kende succes en na vier
jaar reeds was het aantal leerlingen
groter dat dit der Protestanten. Zo ver
kwam het trouwens dat regelmatig leder
jaar vijf leerlingen der school naar het
Seminarie konden gestuurd worden.
Hier dient ook op gewezen dat er in dit
Vicariaat reeds 8 inlandse priesters zijn.
Zo'n missiepost vraagt veel werk; 40
Hectaren land moeten ontgonnen en be
werkt worden, ruim 100 leerlingen vra
gen onderricht en daarbij moet de re
dactie verzorgd worden van het Congo-
lees blad Hodidat zeer gretig gelezen
wordt en benevens een katholiek onder
richt ook al het wereldnieuws en plaat
selijk nieuws bevat. Zo is de pater gin
der professor, boer, bouwer en redacteur.
Er wacht Z. E. P. Van Canneyt een
zware taak, hij bouwt er thans een
nieuwe kerk. Hier in Vlaanderen vond
de Pater zeer veel steun voor dit grote
werk. Z. E. P. Van Canneyt vroeg ons
dan ook langs deze weg nogmaals al zijn
weldoeners te danken voor hun edel-
edelmoedigheid. Wij doen het graag bij
deze gelegenheid en wij wensen namens
al onze lezers de dappere Missionaris
goede reis en een schoon apostolaat.
Voordelige voorwaarden.
Deze zeventiende Zondag na Sinxen
zoudt ge kunnen noemen de dag van
de naastenliefde in het Kerkelijk Jaar.
Want vandaag worden de mecst-over-
tuigende teksten uit het Nieuwe Testa
ment voorgelegd om de plicht van
naastenliefde te beklemtonen,
In het Epistel horen We Sint Paulus
met allen aandrang wijzen op de eens-
tezindheid, wat zég ik, de eenheid die
ussen de mensen 'en vooral tussen de
christenen moet heersen. Weest uw
roeping tot het geloof toch. waardigi
Weest erom bezorgd, de eenheid van
geest te bewaren door de band van de
onderlinge vrede. Eén lichaam en een
geest, een Heer en een geloofeen God
die Vader is van allen!
En in het Evangelie horen we Jezus
zelf antwoorden op de vraag van de
Schriftgeleerden: Welk is het grootste
gebod van God?En het is met deze
Tijdens een onweer dat boven Ro
me was losgebroken, is de bliksem in
geslagen op de gebouwen van het Va-
tikaan. Het dak van het gebouw,
waar de commandanten en officieren
van de pauselijke gendarmerie zijn
gehuisvest, werd licht beschadigd.
verklaring: Gij zult God beminnen
uit geheel uw hart en al uw krachten:
dat is en blijft het eerste en het groot
ste gebod: maar even groot en even
dringend is dit andere gebod: gij moet
de naaste beminnen gelijk uzelf. Al
léén waar deze twee geboden worden
onderhouden, is Gods wet vervuld
Bij die twee uitspraken verbleekt al
les wat mensen zeggen kunnen om de
naastenliefde aan te prijzen: als Jezus
zo gesproken heeft, als de grote Apostel
Paulus die woorden van de goddelijke
Meester met zoveel nadruk herhaalt en
inscherpt, dan is alle verdere aanspo
ring overbodig en nutteloos. Er is maar
één God, en Hij is de Vader van de
éne mensenfamilie, en dus zijn alle
mensen broeders: er is maar één Chris
tus, en Hij is het hoofd van het éne
lichaam der Kerk, en dus zijn alle
christen ledematen van hetzejde li
chaam door hun één geloof.
En dan volgt onverbiddelijk de ge
volgtrekking: de mens die zijn naaste
niét bemint, wordt als een broeder die
zijn broeder haat: de christen die de
naastenliefde overtreedt, wordt als een
lidmaat dat een ander lidmaat van het
zelfde lichaam verwerpt! Waarom zou
den wij dan van deze Zondagmis niet
het gebruik maken dat met deze. ver
maningen van Jezus en Sint Paulus
overeenkomt: onderzoeken hoe het staat
met onze naastenliefde? Hebben wij
de evenmens lief? Heeft geen enkel
mens reden om te klagen over ons,
over onze woorden, over onze bedoelin
gen, over onze daden? Hebben wij geen
tweedracht gebracht in de grote men
senfamilie waartoe wij behoren; geen
tweespalt in het mystieke lichaam van
Christus ons hoofd? Het blijft toch al
tijd het teken waaraan ze de christe
nen zullen erkennende daadwerke
lijke, oprechte, welwillende naasten
liefde.
Tijdens een feest van de duiven-
maatschappij Recht voor Allen te
Maldegem, viel plots de kampioen,
Kamiel Van Lantschoot, 62 jaar, ten
gronde. De duivenkamploen gaf na
enkele minuten de geest. Dit geval
bracht grote ontroering in de duiven-
liefhebberskringen aldaar.
Koop RECHTSTREEKS in
FABRIEK
VOLDERSTRAAT 7, GENT
U betaalt veel minder en be
komt 1° kwaliteit. Groot gemak
van betaling, zonder intrest,
noch wissels(7757)
Het Frans weerwaarnemingsschip
Laplaceliep op Zaterdag jl. op
een mijn ten Westen van St Malo,
gelegen aan de krist van Bretagne,
ofschoon bedoeld gebied herhaaldelijk
voordien was schoongeveegd.
De ramp deed zich voor te midder
nacht. Zohaast mogelijk werd hulp
gestuurd maar van de 93 opvarenden
konden er slechts 42 gered worden,
zodat 51 opvarenden om het leven
kwamen. Onder dezen bevindt zich
de Kapitein. Het schip zonk in min
dan 5 minuten.
OVERLIJDEN
E. H. Merchier Valeer, op rust zijn
de aalmoezenier van de Zusterkens
der Armen te Oostende, is over'"den
te Moorslede op 14 September 1950.
Het hoogtepunt van het Heilig
Jaar te Rome zal bereikt worden op
1 November e. k„ dank de dogmaver
klaring door de Paus, van Maria's
Hemelvaart. De laaAste dogmaver
klaringen zijn gebeurd in 1854 over
de Onbevlekte Ontvangenis, in 1870
over de Pauselijke Onfaalbaarheid.
Een Mariaal wereldcongres zal te
Rome deze uitzonderlijke gebeurte
nis voorafgaan. Als massaplechtig
heden worden daarbij voorzien op
29 October een Internationale mas
savergadering in de thermen van
Caraealla: op 30 Oktober een gemeen
schappelijk rozenkransgebed voorge
beden door Z. H. de Palis, op 31 Oc
tober een lichtstoet met Mariabeel
den uit Rome, Italië en Buitenland.
Een viertal gekroonde Mariabeelden
uit België zullen daarin opgenomen
worden. De plechtigheid van de dog
maverklaring op Allerheiligen zal
voor het eerst in de geschiedenis
op het St Pietersplein geschieden, In
gevolge de massale opkomst uit alle
werelddelen, Kardinalen, Bisschop
pen en Hoge Kerkprelaten vooraan.
Onder de auspiciën van het Maria-
halfuurtje dat door E. P. Leopold, o.c.d.,
elke Zaterdag in het BNRO Studio van
Kortrljk wordt geleld, wordt een Rome
rels Ingelegd voor deelname aan de bo-
vehgenoemde Roomse plechtigheden.
Alle inlichtingen, met omstandig
prospektus, kunnen aangevraagd wor
den aan adres: Sekretariaat Maria-half-
uurtje, Karmelietenklooster, Paterstraat
nr 5, te leper.
Ter abdij van Reims woont Broeder
Poppo. Hij is de goede, de barmharti
ge. De grootste sukkelaars zoekt
hij op, want in het goede Vlaande
ren, het land van Leie en Schelde,
hebben de mensen een hart van koc-
kebrood.
Nu heeft hij een melaatse ont
dekt. Met sidderende stem vertelt
deze zijn verleden, zijn bande
loze jeugd, en spreekt verder over
zijn ouders:
Zij hadden mij altijd vertroeteld als
een poedel. Hun machtig bezit was aan
mijn lichtzinnigheid toevertrouwd. God
weet hoe ik het beheerd heb. Ik heb de
uitgemagerde boer, die een penning van
zijn cijns te kort betaalde, brutaal in
't gezicht geslagen. Ik heb hun vruchten
vertrapt. Ik heb er de handen afgekapt
om een ander van deze euveldaad te
kunnen beschuldigen. Ik ben vrekkig ge
weest als het de horige man betrof,
doch een spilpenning als het mezelf en
mijn wilde lusten betrof. Eerst lette ik
nauwkeurig toe op het beheer van geld
en vrucht om van lieverlede alle werk
en alle zorg te vergeten voor het fuiven
en feesten met losballen en schurken. Zo
heb ik er in korte jaren heel 't vaderlijk
besterf doorgejaagd. Dan moest ik maar
als een horige in de tredmolen lopen en
de ploeg slepen. Dat was me te min. En
het welige leventje kon ik me niet ont
zeggen. Ik moest geld hebben. Op gelijk
welke manier. Ik ben roofridder, een
gemene dief geworden. Een dief wordt
een moordenaar. Een machtige heer
heb ik neergestoken op de weg. De
graaf is er achtergekomen. Ik werd ver
oordeeld om door het zwaard te sterven,
waarmede ik had gemoord. Doch de
graaf, die door mijn vader altijd eerlijk
ende trouw werd gediend, had medelij
met mij. Hij spaarde mij het leven. Ja
ren zuchtte ik in de kerker. Eindelijk
kreeg ik de vrijheid terug, nadat ik ge
zworen had in beêvaart naar St Jacob
van Compostella te gaan. Bekeerde boe
ven, gewiekste Joden en halve heiligen
verslijten in groten getale de St Jacobs-
beêweg. Zieken ook. Ik heb bij zo'n zieke
geslapen in een hooiopper. Bij een me
laatse.
Drie dagen later had de koorts m!j te
pakken. Ik heb me nog tot Compostella
gesleept. Daar heb ik gebeden om ver
giffenis. Niet om genezing. Want wat mij
overkomt is loon naar werken. Ik heb
er maanden over gedaan om het land,
dat van ons is, terug te zien. Om hier
eenzaam te lijden en te sterven. Nee, ik
mor niet. Wat mij overkomt, verdien ik.
Ik ratel de mensen van mij weg. Het
bos is mijn slaapsteê en mij werpen ze
een homp toe als naar een bandhond,
die ze niet durven te benaderen.
Er is geen hoop meer voor mij. De
zon straalt, de hemel is oneindig blauw,
de bloemen bloeien aan mijn voet en in
de verte helmt kinderzang. Maar dit alles
is niet meer voor mij. Nee, ik klaag niet.
Broeder lichaafn, de kerker van mijn
ziel, brokkelt langzaam weg. Straks ont
snapt mijn ziel en stijgt zij naar God.
Ik verlang naar dit -uur. Mocht ik mezelf
laten verhongeren, ik zou het met liefde
doen. Doch God alleen behoort dit leven
toe. Het leven dat zo schoon zou geweest
zijn, als ik anders was geweest. Het le
ven... Ach, ik kan nog zo hongeren naar
het leven, om een nieuw leven te be
ginnen. Zoals gij deedt, Broeder Poppo.
Gij zijt de broeder van kreupele en le
proos, gij schenkt lachend het godsdeel
weg en uw ogen zegenen ons. Gij, de
rijke heer van Deinze, hebt have en goed
vaarwel gezegd om In dit stille klooster
van Reims de wereld te vergeten en de
hemel te veroveren.
Doch Broeder Poppo, die het niet kan
verdragen dat hij in het zonnetje wordt
gezet, gooit het dadelijk over een andere
boeg.
Gij spreekt te lang, gij vermoeit u,
Gozewijn.
Gozewijn heft het gelaat naar Poppo,
buigt het vlug weer neer.
Vergeef mij, zegt hij. ik vergat het.
Ja, hij vergeet zijn melaatsheid. Zo
goed is het bij Broeder Poppo. Hij ver
geet de melaatsheid die de neus en een
oor heeft weggevreten, die gruwelijke ga
ten boort in het afzichtelijke gelaat.
Vergeef mij, Broeder Poppo, ga heen.
Weer lopen mijn wonden en deze stank...
Nee, ik ga niet heen, Gozewijn. Drink
deze melk, er is honing in gemengd. Hef
het hoofd op dat ik uw wonden zuivere.
Dat hoofd en die wonden... Een huiver
van walg schiet over Poppo's ruggegraat.
Weglopen! Hij zou willen weglopen, weg
van deze stinkende leproos, zoals allen
doen, die zijn nare ratel horen rellen
over de weg. Maar Poppo verbijt zijn
walg, dwingt zijn ogen tot nader toe
kijken, dwingt zijn handen tot het zuive
ren der wonden, tot het knopen der wind
sels. Want daar is een stem die roept in
hem: Wat gij aan de minsten der
mijne hebt gedaan, dat hebt gij aan
Mij gedaan.»
Broeder Poppo doet meer. De avond
valt. De mist stijgt op. Het wordt koud.
Straks luidt de klok voor de avondgetij
den. En hier ligt deze melaatse in grote
nood.
Sta op, broeder leproos, zegt Poppo
en hij helpt de man overeind.
Gozewijn hangt aan de arm van Broe
der Poppo. Zo slenteren ze door de kloos
terpoort die Broeder Poppo op een kier
liet staan.
Wat doet gij daar, Broeder Poppo?
Gij sleept een leproos binnen de kloos
termuren. De kloosterregel verbieeft het u.
Maar Poppo hoort niet eens deze stem
in hem. Zijn grote ideernls brengt alles
tot zwijgen. Hij wil deze melaatse hel
pen. Hij leidt hem naar de ziekenkamer,
waar alleen een bedtrog staat. Vlug loopt
Broeder Poppo naar de schuur, komt
.met een armvol hooi terug, spreidt het
in de trog uit. De melaatse neemt hij op
hij is zo licht als een strooien man
strekt hem uit over het hooi. Maar het
is zo kil in deze kamer. En zo eenzaam.
Broeder Poppo loopt naar zijn slaap
vertrek. Een schapenpels en een oude
mantel liggen boven de slaapzak. Hij
neemt alles mee, bedient er de leproos
mede. Deze ligt daar nu koninklijk hoog
te rusten. Goddank, nog luidt de getij-
denklok niet.
Broeder Poppo gaat naast de zieke
zitten, spreekt zacht tot hem en vertelt
van de goede here Jezus, die de melaat
sen genas. Ofschoon er maar één was die
het verdiende, één die terugkwam om te
danken.
Bid dat gij wezen moogt als die ene,
zegt Poppo.
Daar begint in het stijgende duister de
getijden-klok te luiden. Poppo scheidt no
de van de melaatse.
Ik zal voor u om lafenis bidden, zegt
Poppo.
's Heren wil is mijn wil, antwoordt
de melaatse. Ik dank u. Bid echter vooral
voor mijn zielelafenis.
De melaatse hijst zich op om Poppo te
groeten, knikt met het geschonden hoofd,
strekt zich weer neer op het leger. Veel
maanden is het geleden dat hij nog zo
goed te ruste lag.
En de vreedzame kloosterklok die luidt,
de klop van een vroom en vreedzaam hart
gelijk. En het zachtruisende psalmenge
zang dat als een avondlied hier binnen
stijgt. Het is alles zo goed. Zo goed bin
nen het kloosterbeluik te Reims. In de
Naam des Vaders... De melaatse begint
te bidden. Sluimert in, slaapt uur op
uur terwijl een edelknape uit Deinze, de
rijkste uit het Leieland, op de planken-
vloer rust. Nee, niet slaapt. Want Broe
der Poppo bidt:
Heer, genees die arme melaatse. Hij
heeft nu al genoeg geleden. Spreek slechts
één woord en hij zal goed en gezond
worden.
Als de Metten luiden komt Poppo in
de vroege dageraad naar beneden. Zijn
stap is nog traag, want de ledematen
zijn verstijfd. En toch zet hij het plots
op een lopen. Want het hele klooster
staat op stelten.
Een vreemde man is in het klooster
geslopen. Hij heeft In het ziekenvertrek
geslapen, doch niemand heeft hem daar
binnengelaten. Nog ligt zijn legerstee
daar. Hij staat nu bij de schoolmagister
te spreken, doch stikt in zijn woorden.
Waar. waar?
Vóór de kapel staat de melaatse. Gene
zen. Als hij Broeder Poppo ziet, komt hij
op hem toegelopen, barst in tranen uit,
doch kan geen woord uiten. Zo gelukkig,
zo ontroerd is hij. Poppo vraagt aan
de magister om de zieke naar buiten te
mogen leiden.
Doe het, zégt de magister.
Poppo loopt met Gozewijn mede tot
onder de kloosterpoort. Vóór hem staat
de genezene: gaaf, gezond, stralend als de
nieuwe dag. Nu kan hij spreken, nu wil
hij Broeder Poppo danken. Doch deze
legt hem de vinger op de mond.
Zwijg, mijn broeder. En dank God
voor deze weldaad. Ga in vrede.
Zo scheidt Broeder Poppo van de me
laatse. Achter hem valt de poort weer
dicht.
Doch als Pcppo kort nadien naar moe
der Adelnive op het slot van Deinze trekt,
is het wonder aldaar reeds bekend.
En Deinze dankt de Heer voor Poppo,
zoon van Titzekin en Adelnive, de edel
ste telg van deze aloude stad op de Leie.
Eeuwen zijn voorbij gegaan en 'nog
danken ze daar de grote abt Poppo, wiens
kromstaf aldoor beschermend over het
nijvere Deinze neigt.
F. R. BOSCHVOGEL.
Van den Abeele Angêle, wonende
te Menen, Moeskroenstr., kwam per
fiets uit de richting Rekkem, langs
de provinciale baan Menen-Moes-
kroen. Ze reed op de berm, gebruikt
door fietsers, en ziende dat een auto
uit de richting Menen aankwam,
stak zij de baan over aan het ge
hucht Nieuw Kwartier, te Menen. ZIJ
werd gevat, van haar flets geworpen
en gekwetst aan het haafd en armen
door het achterwiel van een camion.
De geleider zette zijn weg voort. De
fiets werd totaal ontredderd. De
rijkswacht opende een onderzoek.
Voor uw ZAAIGRANEN t«
ontsmetten gebruikt
Vraagt onze uiterst
gunstige prijzen.
Tel. 500. (7972)
Op 87-jarige leeftijd overleed te
Hekelgem Victorine Callebaut, ont*
werpster van het eerste zandbapijt.
Samen met haar zuster Adela baat.
te zij aldaar een landelijke herberg
uit en strooide op zulk een bedreven
wijze wit zand op de vloer, dat de
aldaar gevormde figuren steeds de
aandacht der bezoekers trokken.
Aangemoedigd door kunstschilder
Valerius De Saedeleer, volhardden
zij en legden in 1880 het zand met
lijm vast op doek of hout.
Op de Wereldtentoonstelling te
Parijs werden twee zandtapijten ge
legd, nl. de portretten van Koning
Leopold II en de Sjah van Perzië.
Later werd op uitnodiging een
zandtapijt gelegd in het paleis van
de Koning van Denemarken.
Talrijke bezoekers, waaronder Ko
ningin Elisabeth, Koning Leopold III.
Koningin Asti-id, de dochter van Ko
ning Emmanuel en de Heer Dcwey.
gewezen burgemeester van NswWorife
kwamen te Hekelgem het zanclUpiJ*