Het Vissersleven te Nieuwpoort Geteisterden wij helpen U Mammoei Poppo, de Qopmhoptiqe Daar is nog niets verloren De A. W. T. - Gewestdag gehouden te Poperinge op Zondag 17 September 1950 RADIO HELIKON is KWALITEIT De Oorlog in ICorea HEI WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 23 Sept. 1950. Blz. 2.j, ZWALU V LIEF waar sn it gij heen?... HET SNEEUWDE REEDS IN ITALIË DE N.S.B. IEPER HULDIGDE HAAR SECRETARIS EN MEDESTICHTER HEER GEORGES VANDEWEGHE ZO GAAT HET! Duits soldaat vermist se dert de slag om Stalingrad DIOCESANE LEIDERSDAG VAN DE K. B. M. J. WEST-VLAANDEREN TE ROESELARE Z. E. P. VANCANNEYT UIT EMELGEM vertrekt voor de tweede maal naar zijn Missie in Congo. MOTORIJDER RIJDT DOOR SLAGBOOM VAN OVERWEG TE VEURNE Voor iedereen al ZEKERHEID ROND HET AANSTAANDE CONGRES VAN DE C.V.P. EEN MOTIE VAN DE AFDELING VEURNE BANK VAN ROESELARE NV Noordstraat 38, Roeselare. STORT 30 FRANK BLIKSEM INGESLAGEN OP HET VATIKAAN DUSVENKAMPIOEN VALT DOOD TE MALDEGEM KERKELIJK NIEUWS PIANO- CMU DDE FRANS WEERSCHIP OP MIJN GELOPEN 51 opvarenden om het leven gekomen BISDOM BRUGGE DOGMAVERKLARING TE ROME In bet Ucbt ber oube leoenben VROUW DOOR VRACHT. AUTO OMVERGEREDEN TE MENEN Chauffeur zette weg voort. LANDBOUWERS! CERES AN CENTRUM-APOTHEEK K. Van Nielandt, Bertenplaats 8, Poperinge ZANDTAPIJTLEGSTER TE HEKELGEM GESTORVEN Op hoge ouderdom. bewonderen. BRIEF UIT BRUSSEL J>E STEKJES EN DE BADKAMER De tewfl^pstigen hebben het toch moete* «^geven. Verleden week vond men zo »eg overal waar voor geld iets te kïijge» was. Maar r.u slenteren ze met-Melancholieke gezichten door de grote e» kleine warenhuizen waar nu: weer de stilte heerst na de storm. £>e pret te er at om een paar sardine blikjes te kopen, wanneer je voor je ogem-stiap.els van het goedje ziet lig gen. En pas hadden we onze «bri quet i weer zo goed en zo kwaad als dat ging gevechtsklaar gemaakt, of daar waren de stekjes weer. Meteen werd dok geen blik meer gegund aan de zogenaamde actualiteits koopjes», zoals daar bijvoorbeeld wa ren,-de gasaanstekers met vuursteen of andere. Het is weer gedaan met de dure^ grappen en met de dure rommel. We ktsmnen nu onze rekening op maken. Maar we moeten nog afwach ten of wé bij de negotie veel profijt hebber» gedaan. Want deze keer zijn we er allemaal ingelopen, hoewel we tegen onze geburen afgeven op de hamsteraars en op de naïeve koop woede van het publiek waarvan we toch ook deel uitmaken. We mogen allemaal op onze borst kloppen en onze zonden bekennen. De ellende is begonnen met de stekjes. Naar het heet, zou een onzer groot ste Jticif erf abrieken van de toestand geprofiteerd hebben om alle rommel van de hand te doen. Men beweert zelfs dat de fabriek het er op aan gelegd .heeft om een tekort te doen ontstaan. Bij de bevrijding zou zij grote hoeveelheden stekjes vervaar digd, hebben voor de uitvoer. Maar er daagden geen kopers op, omdat het goedje van mindere kwaliteit was. Enkele maanden geleden staak te men in deze fabriek alle werk zaamheden. De voorraden geraakten uitgeput en de stekjes werden schaars. Op dat ogenblik dan zou de fabriek de onverkochte stocks van mindere kwaliteit vlug van de hand gedaan hebbe^ tegen de oude schappelijke prijs; I Zo zegt men. En we kunnen het best geloven. Misschien zullen we het een dezer dagen ondervinden wanneer de prijs van de stekjes zal dalen met 1 tot 2 fr. per pak. Niet iedereen heeft de tijdelijke lucifersschaarste tragisch opgenomen. Voor het uitstalraam van een authen tieke Brusselse zwanzeurplom- bier-zingueur en verkoper van bad- kaméfs ên sanitaire toestellen, ben gelden aan lange garendraden on vervalste pakken van tien lucifer doosjes.' En op een bord voor het raam kon men lezen dat «la maison» aan elke koper van een badkamer of van een Engelse W.C., een pak stekjes ten geschenke zou aanbieden. Wij weten niet of deze attractie vee! kopers heeft gelokt. EEN DELICATE TAAK Enkele dagen geleden werd de tekst beurtenissen rond de machtsover dracht. Elders in dit blad vindt gij de besluiten van deze commissie. De commissie stond niet voor een gemakkelijke taak. Dat wordt al dadelijk gezegd in de inleiding van deze besluiten, waar gewezen wordt op de beperkte inlichtingsbronnen waarvan de meeste dan nog ontoe gankelijk bleken. Het was ook een ondankbaar werk. Enerzijds werd het zeker niet met een welwillend oog gevolgd door al diegenen die zich terecht of ten on rechte tot de verantwoordelijken meenden te moeten rekenen. Ander zijds heerste er in brede kringen van de openbare opinie in de C.V.P. een nauwelijks verholen wantrouwen ten opzichte van de doeltreffendheid van dit onderzoek, ja, zelfs ten opzichte van de eerlijke bedoelingen van de onderzoekscommissie. Men bedenke daarbij dat de leden van deze commissie bij dit onderzoek volstrekt niets te winnen hadden, integendeel. Het was dus op zichzelf beschouwd reeds een moedige daad dit onderzoek te willen aanvatten. Wij mogen nu ook zeggen dat zij deze delicate taak eerlijk en gewe tensvol hebben vervuld. GEMAKKELIJKE KRITIEK De meeste C.V.P.-kranten hebben dit verslag dan ook gunstig onthaald. Dit wil natuurlijk nog niet zeggen dat men in alle kringen de conclusies ervan onderschrijft, bijlange niet. Maar men erkent dat de hr Vande- kerekhove met zijn onderzoekscom missie al het mogelijke heeft gedaan om de puntjes op de i's te zetten, hoewel de hulpmiddelen waarover hij beschikte, volstrekt niet toereikend waren. Al de andere beschouwingen die men aan dit verslag vastknoopt, be horen tot het domein van de gemak kelijke en voorbarige kritiek. En op dit terren willen wij ons niet begeven, omdat het verslag niet be stemd is voor ontijdige perscommen taar, maar in de eerste plaats als basis dient voor een ruime bespreking, een openhartig gewetensonderzoek op het aanstaande C.V.P.-congres. Ai het onaangename, het bittere of het zure dat in verband met dit verslag moet opwellen en zijn vrije loop hebben, zal tijdens deze congres, dagen gehoord worden tot meerder heil van de C.V.P. en tot stichting van al diegenen die ondanks alles hun hoop behouden in deze partij. En met al dezen zeggen wij het Franse spreekwoord na volgens het welk de vuile was niet aan de straat kant moet worden gedaan, maar in familie. Wij moeten ons niet nodeloos aan de bespotting van onze tegenstanders en vijanden overleveren. Onze taak als meerderheidspartij is hiervoor te belangrijk. Daar is voor de partij en voor het land nog niets verloren wanneer uit het aanstaande C.V.P.-congres blijkt dat de leiding en de leidende kringen Zo klinkt het in een weemoe dige melodie die de ■jaarlijkse trek der zwaluwen beschrijft, de trek naar beter oorden wan neer hier in onze streken de koude zijn voelhorens begint uit te steken. Dinsdagmorgen zaten die lieve vogeltjes zo zielig te kijken op de telefoondraden, precies een stille meditatie voordat de grote tocht aanvangt. Zware wolken drijven aan de hemel, 't is een kil weertje. De grote trek begint. Verleden jaar werd de grote trek aangevangen op 19 Sep tember, ergens langs de golven de banen der provincie Luxem burg; men vreesde zelfs dat de telefoondraden, waarop de dui- zende vogeltjes hadden plaats genomen zouden begeven onder de last. Toen klonk daar plots, een voor mensenzintuigen onwaar neembaar signaal en daar ver dween gans de bende... naar be ter oorden. De Winter met al zijn nasleep van koude en ellende was inge treden. Zaterdag 16 Sept. is op de geberg ten nabij Udina sneeuw gevallen, ter wijl de temperatuur plots gedaald is. Ook in de streek van Trente zijn de bergen van op duizend meter hoogte met sneeuw bedekt. Hevige onweders, die over het plat teland hebben gewoed, hebben scha de aan de gewassen aangericht en tal van branden veroorzaakt. bekend gemaakfvan de besluiten der commissie die de verantwoordelijk- I dlg? le_ssen. getrokken hebben om met heid. moest onderzoeken van sommige C.V.P.-kringen in de politieke ge-1 vaste hand het stuur te wenden. PAS. Zoekt g'iets t'huren of te kopen, Zoekt ge 'n meid, 'n plaats of wat? Wacht niet langer, maar plaats nog heden 'n Kleine «ZOEKER in ons blad! THANS DOOR DE AMERIKA NEN OP KOREA KRIJGSGE VANGEN GEMAAKT Een inwoner uit Offenburg (Baden), die sedert de slag om Stalingrad in de Winter van 1942-1943 als vermist werd op gegeven, heeft thans voor het eerst bericht gezonden aan zijn ouders, in een brief uit Korea, waar hij door de Amerikaanse troepen is krijgsgevangen ge maakt. De gevangene schrijft in zijn brief niet, hoe hij in Koera is gekomen. Hij uit de hoop weldra gerepatrieerd te zullen worden. Mr.joor Moesman. N.S.B.-voorzitter, spelt dhr Vandeweghe het Ridder kruis van de Leopoldsorde op de borst. Zaterdag 16 September werd tij- deweghe gehuldigd door de Voorzit- dens een gezellig avondfeest te leper ter, dhr Moesman. Na een inleidend een warme hulde gebracht aan dhr Georges Vandeweghe, secretaris, me destichter der N.S.B.'-afdeling leper. Aan de eretafel hadden plaats ge nomen: ere-voorzitter Advokaat Van- der Mersch; Voorzitter Moesman; Secretaris en Mevrouw Vandeweghe en Mevrouw Gits. Onder de opgeko- menen bemerkten wij: Heer Decock, voorzitter der Poilus de France; Hr Bossue, regionale voorzitter der Po litieke Gevangenen; Hr Leroy, voor zitter der Harmonie N.S.B.Hr Tyt- gat Fr., voorzitter der Belgische Na tionale Beweging en tal van bestuurs leden en ere-leden der N.S.B. Bijna iedereen was vergezeld van zijn echtgenote, hetgeen een kleurrijk en zeer aangenaam gezelschap vormde. woord; waarin spreker de ware be tekenis der N.S.B. omschreef als een vereniging' van broederlijkheid en solidariteit van hen die het natio naal erfgoed verdedigden, huldigde hij dhr Vandeweghe als de ziel der vereniging, als de man die steeds ter beschikking staat van iedereen. De Voorzitter was dan ook geluk kig aan dhr Vandeweghe het Rid derkruis der Leopoldsorde te over handigen dat hem bij Koninklijk Besluit van 10 Augustus 1950 ver leend werd. Tot slot van deze viering werd aan Mevr. Vandeweghe, die steeds haar echtgenoot steunde in zijn verantwoordelijke taak, een prach- Wij hebben een heerlijke dag be leefd, Het was een waardige inzet van een nieuw toneelseizoen. Dat de opkomst niet zo talrijk was als vo rige jaren, willen wij wel wijten aan de onzekere weersomstandigheden. Of zijn sommige kringen nog niet helemaal ontwaakt uit hun... zomer- slaap. Laat zij dan maar gauw ont waken! Alleszins dit weten wij: de afwe zigen hebben iets gemist. De verga dering was een der schoonste en aangenaamste die wij nog gehad heb ben. Wij mochten er bemerken: Z. E. H. Dekén Butaye; Weleerw. hr Maer- tens, Gouwproost; de heer Raf. De Cock, Gouwsecretaris; enkele Eerw. HH. en het voltallig A.W.T.-Gewest- bestüUT. Begonnen werd met een ge bed en ée» korte inleiding door onze propagandaleider M. De Clercq. Het koor van dé Kunstkring «Richten» uit leper, dat de vergadering opluis- terde, heeft ons aangenaam verrast door zijn zeer goede uitvoering, zo wel in het eerste als in het tweede gedeelte. Zowel wat de uitvoering als het programma betreft, is het bij zonder In de smaak gevallen. Een geoefend oor kon wel eens een aan zet horen die niet helemaal door die juistheid en trefzekerheid geken merkt was, waarvan het vervolg ge tuigde. Dit wil echter geen afbreuk doen aan de puike, hoogstaande en verzorgde uitvoering. Aan de dirigent, Hr G. Van Overbeke, die het geheel zo goed in handen had, en aan de leden, een hartelijk proficiat! De voordrachtgever, A. Demedts, het applaus heeft het bewezen, heeft door zijn pittige causerie de geest en het hart een uur lang geboeid. Als onderwerp had hij gekozen: «Be denkingen over het wezen der dra maturgie Zijn eerste deel was meer van geschiedkundige aard, maar zo levendig door zijn anecdotische vorm. Het tweede gedeelte concentreerde zich rond de vraag: wat is toneel, wat moet het zijn? Het antwoord luidde: «spiegel van het leven, van het bezielde levenMaar ook hier was alle didaktiek op zij gesteld. De voordracht zelf was een vorm van bezield belevenAlles was zo vol leven, zo vol kleur. Zelfs onze Eerw. H. Proost moet zo onder de indruk zijn geweest, dat hij in dezelfde trant zijn kort slotwoordje hield. 's Avonds werd. naar loffelijke ge woonte, een toneelstuk opgevoerd: «Het Rechte Spoor» (J. Fabricius), deze maal door enige der beste krachten uit de streek van Poperinge. Wij hebben nogmaals kunnen vast stellen dat die streek over zeer goede toneelspelers beschikt. Want zo een werk, in zo luttel tijdsbestek, op zo een goede manier op te voeren, daar voor moet men talent bezitten en mogen én regisseur én spelers er zeer om geloofd worden. Waarlijk het was een heerlijke dag. Dinsdagavond 19 Sept., rond 20 u., reed de motorijder Raym. Lalysse, Frans douanier, door d-e nedergela- ten slagboom van de overweg aan de Pannesteenweg te Veurne. De barreelwachter, Jerome De Rycke uit Adinkerke, behield zijn koelbloe digheid en kon de ongelukkige, die op 'de spoorbaan bleef liggen, nog juist voor de wielen van de aanstor mende trein wegtrekken en hem al dus van een zekere dood redden. Zijn rijtuig werd een 300-tal meters door de trein meegesleurd. Lalysse werd, na de eerste zorgen ter plaats te hebben ontvangen, naar de St Augustinuskllniek te Veurne overgebracht voor verdere verpleging. SPEELKALENDER A.W.T. IEPER. Zondag 8 Oktober, te 18 u. en Maandag' 9 Oktober, te 20 u., zaal Familiekring, opvoering van Mijnheer Klaproos door Gerard Nielen. Kring Crescendo. IEPER. Zondag 15 Oktober, te 17 u. en Maandag 16 Oktober, te 20 u., zaal Stadsschouwburg, opvoering van De Dames met de Groene Hoedjes» door A. Acrement. Kring Richten WATOU. Zondag 29 Oktober, en Zondag 5 November, opvoering van Gezworen Kameraden door Ge rard Niêlen. Kring «Kunst Adelt». Door het ongunstige weder, dat de laatste tijd maar niet wil wijken, werden de vissers meestal genood zaakt in de haven te blijven liggen. Daardoor is er bij de vissers niet veel gebeurd. Alleen de N796 «Marie- Jeanne» van eigenaar Beyen August, heeft onkans gehad. Hij was op vis vangst in de Gote. Daar kwam hij met zijn net vast aan een wrak. Er was geen redden aan en met het net ging ook de visboedel verloren. De visvangst werd heraangevat met een nieuw net, toen dezelfde onkans er mee gemoeid werd. Ook het twee de net geraakte vast. Het kon nog opgehaald worden, maar het was helemaal stuk gescheurd, zodat de reis moest onderbroken worden en de thuisreis aangevat werd. Na een heel avontuur zijn de schepen, die verleden week in Engelse havens hadden moeten binnenvluch ten voor het stormweder, weer thuis geraakt. De eerste dagen hebben ze hun lading ginder moeten verkopen. Tussenin hebben ze nog eén paar malen kunnen vissen en zijn dan naar de thuishaven teruggekeerd. Sommigenhebben er 24 tot 36 u. voor nodig gehad om thuis te gera ken. Na deze bewogen uitvaart, kre gen ze toch als beloning een goede prijs voor hun lading. De baggermolen, die, zoals eerst voorzien was, tot aan het kattesas zou gaan, zal nu zijn werk voort zetten tot aan de langebrug. De vis- de vele arduinblokken, die nog in de sers hopen dat het zal mogelijk zijn haven verspreid liggen, door dit werd te doen verdwijnen, opdat ze zo toch veilig' in- en uit zouden kun nen varen, zonder gevaar voor de schroef van hun boot. De vissers maken zich nu klaar om na de kermis de volle haring vangst aan te vatten. Dsze vangst geschiedt met drijfnetten. Dit zijn zeer lange netten, waarvan één uit einde bovengehouden wordt met kurk, die dan een zevental meter diep gaan en waarvan het andere uiteinde naar beneden getrokken wordt met lood. Deze netten drijven met het getij mee. De haring, die rapper zwemt dat het getij, botst tegen het net aan, geraakt met de kop in een gaat je van het net en kan door zijn kieuwen niet meer terug. Deze haring draagt bij ons de naam van pan haring en is veruit de beste in kwa liteit. De prijs er van is ook steeds aan de hoge kant. Dit hopen de vis sers ook vooral voor dit jaar, daar de vangst deze zomer in Oostende niet schitterend was. In het begin van het seizoen is deze haring vooral te vinden buiten de Nieuwpoortbank, dus recht tegenover onze kust. Later op het seizoen moet de vangst voort gezet worden voor Kales. De visvangst lag gedurende het afgelopen weekeind volledig stil. Door het aanhoudend stormweer kon er vanaf Vrijdagavond geen enkel boot meer zee kiezen. De vissers zeggen dat ze het nog nooit geweten hebben, zulk een weder voor de tijd van het jaar en dan nog van aan houdende duur. Bij het nagerecht werd dhr Van- tige tuil bloemen overhandigd. (d-7882) VERVOLG aan de Noor-Koreanen de keuze ge steld werd: ofwel capitulatie, ofwel ondergang. Philippijnse soldaten zijn thans ook op het Koreaanse front toegeko men! GEEN VREDESONDERHANDELINGEN Enkele dagen geleden werden ge ruchten verspreid als zouden de Noord-Koreanen vredespogingen heb ben gedaan langs de bemiddeling van India en Rood-China. Zulks werd eveneens gelogenstraft, zo door de Pandit Nehroe als door de Regerin gen van Washington en Londen. Naar de laatste berichten werd door <ie Zuld-Koreaanse marinefusi- liers nog een nieuwe landing uitge voerd. namelijk te Samtsjok, een plaats gelegen op de Oostkust van Korea, ettelijke km. boven Pohang, daarbij, een eindpunt van een spoor- weglijn die door geheel Korea loopt. Zij zouden er reeds, een sterk brug genhoofd hebben kunnen vestigen, in de omgeving van Seoel zouden Amerikaanse tankcolonnes de poor ten van de stad hebben bereikt. VII I. DEFINITIEVE AFHANDELING VAN DOSSIERS BETREFFENDE KLEINE SCHADEGEVALLEN De wet op de snelle voorschotten heeft alle definitieve afhandeling, al thans betreffende gebouwde onroe rende goederen, stopgezet, om zich alleen bezig te. houden met het uit keren van voorschotten, 80 groot, voor huizen, welke ten minste 30 vernield geweest zijn. Sinds enkele tijd echter wordt weer definitieve afhandeling gedaan betreffende geteisterden, die de vol gende voorwaarden vervullen: 1. In Oktober 1944 niet meer dan 200.000 fr. bezitten; 2. Maar 1 onroerend goed' hebben; 3. Een geteisterd goed bezitten, waarvan de constructiewaarde 1939, niet hoger is dan 60.000 fr. Op grond van deze voorwaarden gebeurt thans een algemene herzie ning van alle dossiers, en alle ge teisterden, welke deze voorwaarden kunnen vervullen, zullen, zowel voor het onroerend als voor het roerend goed, definitief afgehandeld worden. Als wij de voorwaarden van dich terbij beschouwen, zien wij al vlug dat het hier gaat over min vermo gende geteisterden, eigenaars van 'n werkmans- of klein burgershuis. Om zich 'n gedacht te vormen over de constructiewaarde van 60.000 fr., wel ke als grens wordt gesteld, kunnen wij dat doen overeenkomen met 'n huis dat in hedendaagse cijfers om gezet 'n kleine 300.000 fr. zou kosten cm nieuw te bouwen, of ongeveer 'n 225.000 fr. verloopwaarde zou hebben. De belangrijkheid van de schade speelt geen rol, zodat vólgens deze werkwijze een groot aantal kleine schadegevallen hun oplossing zullen krijgen. II. RUIMERE DEBLOKKERING VOOR GEÏEISTERDEN WORDT IN HET VOORUITZICHT GESTELD Er zou momenteel gewerkt worden aan 'n wetsvoorstel, waarbij de ge teisterden welke minstens 30 scha de opliepen aan hun gebouwd on roerend goed, zouden kunnen aan spraak maken op een gedeelte van hun nog geblokkeerd geld. Tot op heden was deblokkage alleen moge lijk voor geteisterden, met gebouwd onroerend goed, dat voor minstens 66 vernield was. Verder wordt deblokkering overwo gen, naar het blijkt, ook voor ge teisterden die schade opliepen aan hun bedrijfsuitrusting. Door de C.V.P.-afdeling Veurne werd aan de Senatoren en Volksver tegenwoordigers van het Arrondisse ment volgende motie gezonden: Het CV.P.-Bestuur van Veurne, in speciale vergadering samengekomen, vindt het dringend nodig Ued. ken baar te maken dat de C.V.P .-leden en kiezers van Veurne in overgrote meerderheid htm volledige goedkeu ring verlenen aan het verslag van de onderzoekscommissie, voorgezeten door de Heer Midhiel Vandekerkhove. Zij verklaren zich onvoorwaardelijk akkoord met het opstel van dit ver slag naar hun mening nog in te ge matigde bewoordingen uitgedrukt, en met de gevolgtrekkingen en wensen die het besluiten. Daarom en benevens deze wensen, eist de C.V.P. afdeling Veurne: 1. Dat er verandering kome in de partijleiding, wil de partij het vertrouwen der leden terugwinnen. 2. Dat er klaarheid gebracht worde nopens de gebeurtenissen die zich afspeelden tijdens de tragische nacht, waardoor de Koning moreel gedwongen werd troonafstand te doen, en dat klaar uitgemaakt worde wie de schuldigen zijn. 3. Dat de schuldigen, zij wezen Mi nisters of partijleiders, volstrekt en DEFINITIEF (niet momenteel) uit de Regering en de Partijlei ding geweerd blijven. 4. Dat de Regering absoluut een ho mogene C.V.P.-Regering moet blij ven, zoniet heeft de parlementaire meerderheid geen zin meer. 5. Dat de huidige Regering van nu af aan de nodige maatregelen moet treffen om de orde te hand haven en de onlusten in alle ge val te voorkomen. 6., Dat Ued. met de andere C.V.P.- mandatarissen van ons arrondis sement op het aanstaande Alge meen Nat. Congres der C.V.P. van Zondag naast, de tolk zoudt zijn van onze uiterste verbittering' en van onze eisen. Indien onze eisen niet in aanmer king worden genomen, zal het C.V.P.- Bestuur van onze afdeling zich ver plicht achten globaal ontslag te ne men, kan het geen de minste activi teit meer presteren voor de C.V.P. en onmogelijk bij zijn leden uw kandi datuur of die van ondere C.V.P.- mandatarissen bij latere verkiezin gen nog steunen. HET BESTUUR. Op Zondag 17 September jl. hield de K.B.M.J. West-Vlaanderen haar diocesane leidersdag voor de jaars- inzet te Roeselare, in de bovenzaal van Patria80 K.B.M.J.-leiders waren opgekomen. De Heer Henri Tanghe zette deze heerlijk-geslaagde leidersdag in met een uitvoerig jaarverslag. De hoog tepunten van het voorbije jaar wa ren de Diocesane Meivaart met de hernieuwing van de toewijding aan O. L. Vrouw; de plechtige leiders aanstelling door de afgevaardigde van Zijne Excellentie Mgr. Lamiroy en het onvergetelijk Zomerfeest van Izegem op 6 Oogst jl. Deze uiterlijke hoogtepunten zijn slechts een uiting van een nog veel meer verheugende opbloei van in nerlijke bezieling en veroverings geest. Een zeer levendige bespreking volgde, waarin vooral werd bena drukt de geest van verantwoordelijk heid die voortaan elk »fdelings- of groepleider en zelfs elk actief lid dient te kenschetsen. Vervolgens werd het woord ver leend aan den Heer Advokaat en Volksvertegenwoordiger en steeds gevierde jeugdvriend Albert Declerck uit Korrijk. Hij schonk ons een vrijmoedig inzicht in de actuele cri sis van de christelijke Vlaamse volks kracht. De grondslag van zijn be toog kwam hierop neer: datgene wat ons verdeelt is gering in verhouding van alles wat ons verbindt; niette min is het noodzakelijk dat wij ko men tot een eensgezinde verklaring der Pauselijke encyclieken die te vens rekening houdt met de actuele pauselijke riohtlijnen; dan zal op nieuw elke geleding van de maat schappij aanvoelen dat de éne so ciale lering van de Kerk voor alle klassen geldt. Een ruime bespreking v-lgde en het besluit lag in deze richting: de jongere generatie moet zich nog sterker voorbereiden om over groter mannenmoed te beschikken dan haar voorzaten. Voor het overige was het algemeen gevoel dat er nog veel kan ■hersteld als 's lands leiding thans onversaagd én de wet gestand blijft én de overtreding naar recht be straft. In de namiddag werd het nieuwe jaarplan op geestdriftige wijze uit eengezet door Z. E. H. J. Fruytier, gouwproost. Het gaat er om een po sitie in het licht van onze katholieke beginselen tegenover elk levensge bied. Dit ja-ar wordt een gans bij zondere aandacht gewijd aan de cul turele vorming van de jonge midden standers. Niettemin gaat de belang stelling hoofdzakelijk naar de vor ming en ontwikkeling van actieve kernen die eoht apostolisch bezield zijn en leren bekommernis dragen met de zielen van hun stand- en volksgenoten. Het nationaal orgaan der K.B.M.J. Opmarszal, dank zij de medewerking van een flinke redactieploeg uit onze gouw, voortaan als maandblad verschijnen met een vernieuwde combatieve geest. De grootste verwezenlijking van het werkjaar zal het Tweede Con gres zijn van de K.B.M.J., ter gele genheid van het 20-jarig bestaan van de West-Vlaamse Middenstands- jeugd, op 3 Mei 1951. Deze datum zal de bekroning betekenen van een gans jaar van intense activiteit tot uitbreiding van onze beweging in alle gemeenten van énig belang over gans de provincie. Daartoe zullen we beroep doen op de medewerking van het N.C.M.V. en in dien zin zal er een motie worden overgemaakt aan de provinciale leiding van het Chris telijk Middenstandsverbond van West-Vlaander en Deze heerlijk geslaagde leidsrsdag werd besloten met het gebed, het Evviva, de Vlaamse Leeuw en het Belgisch Nationaal Lied. WVtrjWWVWttTW&IUMAjWtAAfMWW Agentschappen: IEPER, Diksmuldestraat 22. VEURNE, Noordstraat 24. BRUGGE, Vlamingstr 35 Alle Bank-, Beurs- en Wissel- verriehtingen. op postcheckrekenïng Nr t. 63.6(1 der Drukkerij Sansen, Poperinge, en ons blad zal U wekelijks tol einde 't jaar per post tehuis be steld worden. Z. E. H. Vancanneyt, uit Emelgem, die op 26 September e.k. voor de tweede maal naar de Missie vertrekt. Een Missionaris dwingt altijd eer bied af en wanneer die onversaagde geloofspredikers terug in hun streek komen of wanneer zij opnieuw de reis aanvatten naar hun missie, dan zijn het van die ogenblikken dat men meer dan ooit de schoonheid van hun levensroeping aanvoelt. Toen Z. E_ P. Vancanneyt, uit Emelgem, op 2 Februari 1949, na 14 jaren onverdroten arbeid in het Vi cariaat van het Albertmeer, daar in de N.-O.-hoek van Belgisch Congo, bij de goudmijnen van Kilo-Moto, naar zijn vaderland wederkeerde, was Emelgem terecht fier op zijn dorpsgenoot. Die Witte Pater met zijn rozenkrans van zwarte en witte kralen op de borst, met de rode Fez op het hoofd, werd zo vertrouwd met het gewone dorpsbeeld van Emelgem, toen de Pater Vancanneyt in de ouderlijke woning der Prinsesstraat zijn rustdagen kwam doorbrengen, dat zijn dorpsgenoten thans stellig een grote leemte zullen aanvoelen wanneer de sympathieke Pater terug naar zijn missiegebied zal vertrek ken. Na vier maanden meer dan ver diende rust werd Pater Vancanneyt door zijn Oversten belast met de Missiepropaganda vanuit het Missie huis der Wittg Paters te Gits. Zo werd zijn verblijf iets langer dan een voorzien jaar. Op Dinsdag 26 September echter" gaat de grote wens van de onver- saagde Missionaris terug in vervul ling en zal hij zijn tweede afreis doen naar Congo. Wij mochten van de Pater zelf enkele bijzonderheden vernemen over zijn Mis siegebied. Toen hij met zijn medebroe ders voor de eerste maal toekwam in het rijke mijngebled van Kilo-Moto, waren de Protestanten daar reeds 15 jaar bedrijvig geweest. Met twee andere Pa ters eri een Broeder werd de hand aan het werk geslagen. De Missieschool die gesticht werd kende succes en na vier jaar reeds was het aantal leerlingen groter dat dit der Protestanten. Zo ver kwam het trouwens dat regelmatig leder jaar vijf leerlingen der school naar het Seminarie konden gestuurd worden. Hier dient ook op gewezen dat er in dit Vicariaat reeds 8 inlandse priesters zijn. Zo'n missiepost vraagt veel werk; 40 Hectaren land moeten ontgonnen en be werkt worden, ruim 100 leerlingen vra gen onderricht en daarbij moet de re dactie verzorgd worden van het Congo- lees blad Hodidat zeer gretig gelezen wordt en benevens een katholiek onder richt ook al het wereldnieuws en plaat selijk nieuws bevat. Zo is de pater gin der professor, boer, bouwer en redacteur. Er wacht Z. E. P. Van Canneyt een zware taak, hij bouwt er thans een nieuwe kerk. Hier in Vlaanderen vond de Pater zeer veel steun voor dit grote werk. Z. E. P. Van Canneyt vroeg ons dan ook langs deze weg nogmaals al zijn weldoeners te danken voor hun edel- edelmoedigheid. Wij doen het graag bij deze gelegenheid en wij wensen namens al onze lezers de dappere Missionaris goede reis en een schoon apostolaat. Voordelige voorwaarden. Deze zeventiende Zondag na Sinxen zoudt ge kunnen noemen de dag van de naastenliefde in het Kerkelijk Jaar. Want vandaag worden de mecst-over- tuigende teksten uit het Nieuwe Testa ment voorgelegd om de plicht van naastenliefde te beklemtonen, In het Epistel horen We Sint Paulus met allen aandrang wijzen op de eens- tezindheid, wat zég ik, de eenheid die ussen de mensen 'en vooral tussen de christenen moet heersen. Weest uw roeping tot het geloof toch. waardigi Weest erom bezorgd, de eenheid van geest te bewaren door de band van de onderlinge vrede. Eén lichaam en een geest, een Heer en een geloofeen God die Vader is van allen! En in het Evangelie horen we Jezus zelf antwoorden op de vraag van de Schriftgeleerden: Welk is het grootste gebod van God?En het is met deze Tijdens een onweer dat boven Ro me was losgebroken, is de bliksem in geslagen op de gebouwen van het Va- tikaan. Het dak van het gebouw, waar de commandanten en officieren van de pauselijke gendarmerie zijn gehuisvest, werd licht beschadigd. verklaring: Gij zult God beminnen uit geheel uw hart en al uw krachten: dat is en blijft het eerste en het groot ste gebod: maar even groot en even dringend is dit andere gebod: gij moet de naaste beminnen gelijk uzelf. Al léén waar deze twee geboden worden onderhouden, is Gods wet vervuld Bij die twee uitspraken verbleekt al les wat mensen zeggen kunnen om de naastenliefde aan te prijzen: als Jezus zo gesproken heeft, als de grote Apostel Paulus die woorden van de goddelijke Meester met zoveel nadruk herhaalt en inscherpt, dan is alle verdere aanspo ring overbodig en nutteloos. Er is maar één God, en Hij is de Vader van de éne mensenfamilie, en dus zijn alle mensen broeders: er is maar één Chris tus, en Hij is het hoofd van het éne lichaam der Kerk, en dus zijn alle christen ledematen van hetzejde li chaam door hun één geloof. En dan volgt onverbiddelijk de ge volgtrekking: de mens die zijn naaste niét bemint, wordt als een broeder die zijn broeder haat: de christen die de naastenliefde overtreedt, wordt als een lidmaat dat een ander lidmaat van het zelfde lichaam verwerpt! Waarom zou den wij dan van deze Zondagmis niet het gebruik maken dat met deze. ver maningen van Jezus en Sint Paulus overeenkomt: onderzoeken hoe het staat met onze naastenliefde? Hebben wij de evenmens lief? Heeft geen enkel mens reden om te klagen over ons, over onze woorden, over onze bedoelin gen, over onze daden? Hebben wij geen tweedracht gebracht in de grote men senfamilie waartoe wij behoren; geen tweespalt in het mystieke lichaam van Christus ons hoofd? Het blijft toch al tijd het teken waaraan ze de christe nen zullen erkennende daadwerke lijke, oprechte, welwillende naasten liefde. Tijdens een feest van de duiven- maatschappij Recht voor Allen te Maldegem, viel plots de kampioen, Kamiel Van Lantschoot, 62 jaar, ten gronde. De duivenkamploen gaf na enkele minuten de geest. Dit geval bracht grote ontroering in de duiven- liefhebberskringen aldaar. Koop RECHTSTREEKS in FABRIEK VOLDERSTRAAT 7, GENT U betaalt veel minder en be komt 1° kwaliteit. Groot gemak van betaling, zonder intrest, noch wissels(7757) Het Frans weerwaarnemingsschip Laplaceliep op Zaterdag jl. op een mijn ten Westen van St Malo, gelegen aan de krist van Bretagne, ofschoon bedoeld gebied herhaaldelijk voordien was schoongeveegd. De ramp deed zich voor te midder nacht. Zohaast mogelijk werd hulp gestuurd maar van de 93 opvarenden konden er slechts 42 gered worden, zodat 51 opvarenden om het leven kwamen. Onder dezen bevindt zich de Kapitein. Het schip zonk in min dan 5 minuten. OVERLIJDEN E. H. Merchier Valeer, op rust zijn de aalmoezenier van de Zusterkens der Armen te Oostende, is over'"den te Moorslede op 14 September 1950. Het hoogtepunt van het Heilig Jaar te Rome zal bereikt worden op 1 November e. k„ dank de dogmaver klaring door de Paus, van Maria's Hemelvaart. De laaAste dogmaver klaringen zijn gebeurd in 1854 over de Onbevlekte Ontvangenis, in 1870 over de Pauselijke Onfaalbaarheid. Een Mariaal wereldcongres zal te Rome deze uitzonderlijke gebeurte nis voorafgaan. Als massaplechtig heden worden daarbij voorzien op 29 October een Internationale mas savergadering in de thermen van Caraealla: op 30 Oktober een gemeen schappelijk rozenkransgebed voorge beden door Z. H. de Palis, op 31 Oc tober een lichtstoet met Mariabeel den uit Rome, Italië en Buitenland. Een viertal gekroonde Mariabeelden uit België zullen daarin opgenomen worden. De plechtigheid van de dog maverklaring op Allerheiligen zal voor het eerst in de geschiedenis op het St Pietersplein geschieden, In gevolge de massale opkomst uit alle werelddelen, Kardinalen, Bisschop pen en Hoge Kerkprelaten vooraan. Onder de auspiciën van het Maria- halfuurtje dat door E. P. Leopold, o.c.d., elke Zaterdag in het BNRO Studio van Kortrljk wordt geleld, wordt een Rome rels Ingelegd voor deelname aan de bo- vehgenoemde Roomse plechtigheden. Alle inlichtingen, met omstandig prospektus, kunnen aangevraagd wor den aan adres: Sekretariaat Maria-half- uurtje, Karmelietenklooster, Paterstraat nr 5, te leper. Ter abdij van Reims woont Broeder Poppo. Hij is de goede, de barmharti ge. De grootste sukkelaars zoekt hij op, want in het goede Vlaande ren, het land van Leie en Schelde, hebben de mensen een hart van koc- kebrood. Nu heeft hij een melaatse ont dekt. Met sidderende stem vertelt deze zijn verleden, zijn bande loze jeugd, en spreekt verder over zijn ouders: Zij hadden mij altijd vertroeteld als een poedel. Hun machtig bezit was aan mijn lichtzinnigheid toevertrouwd. God weet hoe ik het beheerd heb. Ik heb de uitgemagerde boer, die een penning van zijn cijns te kort betaalde, brutaal in 't gezicht geslagen. Ik heb hun vruchten vertrapt. Ik heb er de handen afgekapt om een ander van deze euveldaad te kunnen beschuldigen. Ik ben vrekkig ge weest als het de horige man betrof, doch een spilpenning als het mezelf en mijn wilde lusten betrof. Eerst lette ik nauwkeurig toe op het beheer van geld en vrucht om van lieverlede alle werk en alle zorg te vergeten voor het fuiven en feesten met losballen en schurken. Zo heb ik er in korte jaren heel 't vaderlijk besterf doorgejaagd. Dan moest ik maar als een horige in de tredmolen lopen en de ploeg slepen. Dat was me te min. En het welige leventje kon ik me niet ont zeggen. Ik moest geld hebben. Op gelijk welke manier. Ik ben roofridder, een gemene dief geworden. Een dief wordt een moordenaar. Een machtige heer heb ik neergestoken op de weg. De graaf is er achtergekomen. Ik werd ver oordeeld om door het zwaard te sterven, waarmede ik had gemoord. Doch de graaf, die door mijn vader altijd eerlijk ende trouw werd gediend, had medelij met mij. Hij spaarde mij het leven. Ja ren zuchtte ik in de kerker. Eindelijk kreeg ik de vrijheid terug, nadat ik ge zworen had in beêvaart naar St Jacob van Compostella te gaan. Bekeerde boe ven, gewiekste Joden en halve heiligen verslijten in groten getale de St Jacobs- beêweg. Zieken ook. Ik heb bij zo'n zieke geslapen in een hooiopper. Bij een me laatse. Drie dagen later had de koorts m!j te pakken. Ik heb me nog tot Compostella gesleept. Daar heb ik gebeden om ver giffenis. Niet om genezing. Want wat mij overkomt is loon naar werken. Ik heb er maanden over gedaan om het land, dat van ons is, terug te zien. Om hier eenzaam te lijden en te sterven. Nee, ik mor niet. Wat mij overkomt, verdien ik. Ik ratel de mensen van mij weg. Het bos is mijn slaapsteê en mij werpen ze een homp toe als naar een bandhond, die ze niet durven te benaderen. Er is geen hoop meer voor mij. De zon straalt, de hemel is oneindig blauw, de bloemen bloeien aan mijn voet en in de verte helmt kinderzang. Maar dit alles is niet meer voor mij. Nee, ik klaag niet. Broeder lichaafn, de kerker van mijn ziel, brokkelt langzaam weg. Straks ont snapt mijn ziel en stijgt zij naar God. Ik verlang naar dit -uur. Mocht ik mezelf laten verhongeren, ik zou het met liefde doen. Doch God alleen behoort dit leven toe. Het leven dat zo schoon zou geweest zijn, als ik anders was geweest. Het le ven... Ach, ik kan nog zo hongeren naar het leven, om een nieuw leven te be ginnen. Zoals gij deedt, Broeder Poppo. Gij zijt de broeder van kreupele en le proos, gij schenkt lachend het godsdeel weg en uw ogen zegenen ons. Gij, de rijke heer van Deinze, hebt have en goed vaarwel gezegd om In dit stille klooster van Reims de wereld te vergeten en de hemel te veroveren. Doch Broeder Poppo, die het niet kan verdragen dat hij in het zonnetje wordt gezet, gooit het dadelijk over een andere boeg. Gij spreekt te lang, gij vermoeit u, Gozewijn. Gozewijn heft het gelaat naar Poppo, buigt het vlug weer neer. Vergeef mij, zegt hij. ik vergat het. Ja, hij vergeet zijn melaatsheid. Zo goed is het bij Broeder Poppo. Hij ver geet de melaatsheid die de neus en een oor heeft weggevreten, die gruwelijke ga ten boort in het afzichtelijke gelaat. Vergeef mij, Broeder Poppo, ga heen. Weer lopen mijn wonden en deze stank... Nee, ik ga niet heen, Gozewijn. Drink deze melk, er is honing in gemengd. Hef het hoofd op dat ik uw wonden zuivere. Dat hoofd en die wonden... Een huiver van walg schiet over Poppo's ruggegraat. Weglopen! Hij zou willen weglopen, weg van deze stinkende leproos, zoals allen doen, die zijn nare ratel horen rellen over de weg. Maar Poppo verbijt zijn walg, dwingt zijn ogen tot nader toe kijken, dwingt zijn handen tot het zuive ren der wonden, tot het knopen der wind sels. Want daar is een stem die roept in hem: Wat gij aan de minsten der mijne hebt gedaan, dat hebt gij aan Mij gedaan.» Broeder Poppo doet meer. De avond valt. De mist stijgt op. Het wordt koud. Straks luidt de klok voor de avondgetij den. En hier ligt deze melaatse in grote nood. Sta op, broeder leproos, zegt Poppo en hij helpt de man overeind. Gozewijn hangt aan de arm van Broe der Poppo. Zo slenteren ze door de kloos terpoort die Broeder Poppo op een kier liet staan. Wat doet gij daar, Broeder Poppo? Gij sleept een leproos binnen de kloos termuren. De kloosterregel verbieeft het u. Maar Poppo hoort niet eens deze stem in hem. Zijn grote ideernls brengt alles tot zwijgen. Hij wil deze melaatse hel pen. Hij leidt hem naar de ziekenkamer, waar alleen een bedtrog staat. Vlug loopt Broeder Poppo naar de schuur, komt .met een armvol hooi terug, spreidt het in de trog uit. De melaatse neemt hij op hij is zo licht als een strooien man strekt hem uit over het hooi. Maar het is zo kil in deze kamer. En zo eenzaam. Broeder Poppo loopt naar zijn slaap vertrek. Een schapenpels en een oude mantel liggen boven de slaapzak. Hij neemt alles mee, bedient er de leproos mede. Deze ligt daar nu koninklijk hoog te rusten. Goddank, nog luidt de getij- denklok niet. Broeder Poppo gaat naast de zieke zitten, spreekt zacht tot hem en vertelt van de goede here Jezus, die de melaat sen genas. Ofschoon er maar één was die het verdiende, één die terugkwam om te danken. Bid dat gij wezen moogt als die ene, zegt Poppo. Daar begint in het stijgende duister de getijden-klok te luiden. Poppo scheidt no de van de melaatse. Ik zal voor u om lafenis bidden, zegt Poppo. 's Heren wil is mijn wil, antwoordt de melaatse. Ik dank u. Bid echter vooral voor mijn zielelafenis. De melaatse hijst zich op om Poppo te groeten, knikt met het geschonden hoofd, strekt zich weer neer op het leger. Veel maanden is het geleden dat hij nog zo goed te ruste lag. En de vreedzame kloosterklok die luidt, de klop van een vroom en vreedzaam hart gelijk. En het zachtruisende psalmenge zang dat als een avondlied hier binnen stijgt. Het is alles zo goed. Zo goed bin nen het kloosterbeluik te Reims. In de Naam des Vaders... De melaatse begint te bidden. Sluimert in, slaapt uur op uur terwijl een edelknape uit Deinze, de rijkste uit het Leieland, op de planken- vloer rust. Nee, niet slaapt. Want Broe der Poppo bidt: Heer, genees die arme melaatse. Hij heeft nu al genoeg geleden. Spreek slechts één woord en hij zal goed en gezond worden. Als de Metten luiden komt Poppo in de vroege dageraad naar beneden. Zijn stap is nog traag, want de ledematen zijn verstijfd. En toch zet hij het plots op een lopen. Want het hele klooster staat op stelten. Een vreemde man is in het klooster geslopen. Hij heeft In het ziekenvertrek geslapen, doch niemand heeft hem daar binnengelaten. Nog ligt zijn legerstee daar. Hij staat nu bij de schoolmagister te spreken, doch stikt in zijn woorden. Waar. waar? Vóór de kapel staat de melaatse. Gene zen. Als hij Broeder Poppo ziet, komt hij op hem toegelopen, barst in tranen uit, doch kan geen woord uiten. Zo gelukkig, zo ontroerd is hij. Poppo vraagt aan de magister om de zieke naar buiten te mogen leiden. Doe het, zégt de magister. Poppo loopt met Gozewijn mede tot onder de kloosterpoort. Vóór hem staat de genezene: gaaf, gezond, stralend als de nieuwe dag. Nu kan hij spreken, nu wil hij Broeder Poppo danken. Doch deze legt hem de vinger op de mond. Zwijg, mijn broeder. En dank God voor deze weldaad. Ga in vrede. Zo scheidt Broeder Poppo van de me laatse. Achter hem valt de poort weer dicht. Doch als Pcppo kort nadien naar moe der Adelnive op het slot van Deinze trekt, is het wonder aldaar reeds bekend. En Deinze dankt de Heer voor Poppo, zoon van Titzekin en Adelnive, de edel ste telg van deze aloude stad op de Leie. Eeuwen zijn voorbij gegaan en 'nog danken ze daar de grote abt Poppo, wiens kromstaf aldoor beschermend over het nijvere Deinze neigt. F. R. BOSCHVOGEL. Van den Abeele Angêle, wonende te Menen, Moeskroenstr., kwam per fiets uit de richting Rekkem, langs de provinciale baan Menen-Moes- kroen. Ze reed op de berm, gebruikt door fietsers, en ziende dat een auto uit de richting Menen aankwam, stak zij de baan over aan het ge hucht Nieuw Kwartier, te Menen. ZIJ werd gevat, van haar flets geworpen en gekwetst aan het haafd en armen door het achterwiel van een camion. De geleider zette zijn weg voort. De fiets werd totaal ontredderd. De rijkswacht opende een onderzoek. Voor uw ZAAIGRANEN t« ontsmetten gebruikt Vraagt onze uiterst gunstige prijzen. Tel. 500. (7972) Op 87-jarige leeftijd overleed te Hekelgem Victorine Callebaut, ont* werpster van het eerste zandbapijt. Samen met haar zuster Adela baat. te zij aldaar een landelijke herberg uit en strooide op zulk een bedreven wijze wit zand op de vloer, dat de aldaar gevormde figuren steeds de aandacht der bezoekers trokken. Aangemoedigd door kunstschilder Valerius De Saedeleer, volhardden zij en legden in 1880 het zand met lijm vast op doek of hout. Op de Wereldtentoonstelling te Parijs werden twee zandtapijten ge legd, nl. de portretten van Koning Leopold II en de Sjah van Perzië. Later werd op uitnodiging een zandtapijt gelegd in het paleis van de Koning van Denemarken. Talrijke bezoekers, waaronder Ko ningin Elisabeth, Koning Leopold III. Koningin Asti-id, de dochter van Ko ning Emmanuel en de Heer Dcwey. gewezen burgemeester van NswWorife kwamen te Hekelgem het zanclUpiJ*

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1950 | | pagina 2