Het Treinverkeer
leper-Roeselare
Noord=Atlantische Conferei tie te Brussel
Het algemeen belang moot primeren
Generaal Eisenhower opperbevelhebber van Noord-Atlantische strijdmacht
De
Dochter van de Jungle»
terug een eenvoudig
Hollands meisje
Algemeen akkoord over organisatié
der Europese verdediging
PUROL GENEEST RUWE HUID
BERTHA HERTOGH WEER THUIS
BUITENLANDS OVERZICHT
Uit Vatikaanstad
Erge treinbotsing
te Lier
Zysters-SVSsssIona-
rissen naar Endië
vertrokken
SCHUIF
Een verstekeling
op de Kamina
TREKKINGEN
Aanstellen van Productieleider
m'
N BEU WE VLIEG
TUIGRAMPEN
Zoals wij in de laatste berichten verleden week gemeld heb
ben, Is Bertha Hertogh Donderdagavond 14 December, in gezelschap
van haar moeder In Nederland terug gekeerd. Het doek is dus ge
vallen over een tragisch gebeuren dat een lange nasleep vormt van
het oorlogsgebeuren, dat ook liet verre Oosten teisterde. Daar was
het niet alleen een treffen van elkaar vijandige legers, doch veel
meer nog een botsing tussen twee beschavingen. Bertha Hertogh was
als slachtoffer in deze strijd betrokken. De Mohamedaanse wereld
eiste haar voor zich op en wilde van dit blanke Katholiek meisje
een der zijnen maken. Het Opperste Gerechtshof te Singapore be
sliste er anders over en bracht orde in de zaken door Bertha terug
te schenken aan haar ouders in Nederland. De ontvangst te Schip
hol was dan ook als een vreugde-uiting te beschouwen omdat de
blanke wereld een der zijnen terug kreeg.
HÏT WXK3LIJKS NIEUWS f Zalerïhf 28 De«. 10K>, Mud*.
De Twaalf te Brussel
Een overtalrijke menigte had voor de woning der Hertogh's in Bergen-
op-Zoom post gevat waar Bertha Hertogh Woensdagavond 13 De
cember rond 23.30 uur toekwam. De politie had alle moeite om de
menigte, die tenslotte toch het cordon zou doorbreken, in bedwang
te houden.
DB AANKOMST OP SCHIPHOL
Schiphol, de grote Nederlandse
luchthaven, verkeerde Donderdag
avond 14 December, In een schijn
baar kalme stemming. Te kalm
zelfs om normaal te zijn, want het
terrein waar het K.L.M.-toestel,
de Constellation Maastrichtver.
wacht werd, was letterlijk schoon
gevaagd. Het publiek was door de
politie en maréchaussees op eerbie
dige afstand buiten het terrein ge
houden.
Alleen het restaurant leek een
bijenkorf waar ontelbare buiten
landse journalisten naast hun Ne
derlandse collega's de laatste
nieuwsjes bespraken in afwachting
van het ogenblik dat Bertha Her
togh zou toekomen.
Onder de fotografen scheen het
niet al te best te boteren, deze le
verden onderling een kleine veld
slag en vochten om de beste plaat
sen te veroveren.
Om 20,45 u. was het grote ogen
blik gekomen. In de verte hoorde
men het naderend gebrom van een
vliegtuig. Ogenblikkelijk flitsten de
zware projectoren van de film
operateurs aan en daar baadde de
landingsbaan in een schitterend
licht.
Uit het duister kwam de lucht
reus aanrollen tot hij in de felle
lichtstralen verscheen en halt
maakte vóór die startbaan die naar
het restaurant leidt.
De toeschouwers leken enigszins
ontgoocheld toen de deuren open
klapten en de reizigers het toestel
verlieten. Slechts gewone reizigers
stapten uit en van de lang ver
wachten bleek er geen spoor.
Het laatst van al stapten een
dame en een meisje in bruine man
tel uit het toestel. Een man, die
al die tijd geduldig aan de trap had
staan wachten, sprong naar voor
en omhelsde beide. Het meisje
scheen onthutst onder die plotse
omhelzing. Het was Bertha Hertogh
die voor het eerst sedert lange ja
ren voor haar vader stond.
De officiële tolformaliteiten ont
trokken de reizigers voor enkele
minuten aan de ogen van het pu
bliek.
LAAT ONS MET KUST...
In het restaurant namen de
journalisten terug hun plaats in.
Weer was er herrie om de beste
plaatsen te veroveren rond een
bank die in het midden van het
lokaal stond opgesteld en waar
vader en moeder Hertogh met hun
dochtertje zouden plaats nemen.
Om vijf voor negen kwam het
drietal binnen en, moest gedurende
enkele ogenblikken het kruisvuur
der blitzlampen van de fotografen
doorstaan.
Bertha keek verwezen toe. Nog
was het rumoer niet helemaal ge
stild toen vader Hertogh rechtstond
en een korte toespraak aflas van
een briefje.
De man was zeer ontroerd. Hij
dankte allen die iets gedaan had
den om hem zijn dochtertje terug
te schenken, inzonderheid de Ne
derlandse Minister van Buitenland
se Zaken en de Nederlandse zaak
gelastigde in Singapore. Hij be
treurde dat er te Singapore de
laatste dagen, tijdens de onlusten
omwille van zijn dochtertje, zoveel
slachtoffers gevallen waren.
Hij besloot zijn toespraak met de
woorden: Nu is het genoeg, iieve
mensen, laat ons met rust. Wij
willen ons kind weer helemaal voor
ons alleen hebben. Laat ons met
rust en sluit deze periode, die ons
zoveel ellende berokkende, met deze
avond af
NAAR HUIS
In auto ging het dan naar Ber
gen op Zoom, waar de familie
Hertogh woont. De politie zorgde
er voor dat de reporters ditmaal op
afstand gehouden werden. Om
streeks middernacht kwam de klei
ne karavaan in het plaatsje toe.
De politie had moeite om de geest
driftige menigte in bedwang te
houden.
Nauwelijks was Bertha in het
ouderlijk huis binnen, waar zij door
broers en zusjes verwelkomd werd,
of daar brak de menigte door het
cordon en riep om Bertha. Deze
verscheen ten slotte nog eenmaal
voor het raam om de menigte toe
te wuiven. Toen werden de luiken
neergelaten en zo viel meteen het
doek over deze gebeurtenis die het
vermocht de wereld maanden lang
in spanning te houden.
De «dochter van de jungle»,
zoals Bertha, Hertogh wel eens ge
noemd werd, was weer een een
voudig Hollands meisje geworden.
Toen Bertha Hertogh bij de ouderlijke woning toekwam werd zij
hartelijk begroet door de andere kinderen van het gezin. Op de
voorgrond bemerkt men Bertha (rechts) met een van haar zusters.
De H. Vader beveelt alle
Bisschoppen op post te blijven
met het oog op godsdienstige
manifestaties voor de vrede.
Het agentschap Reuter heeft uit
doorgaans goedingelichte kringen
van het Vatikaan vernomen, dat
Paus Pius XII alle Bisschoppen
over de gehele wereld zou bevolen
hebben tijdens de huidige crisis
periode op hun post te blijven.
Men hecht aan dit nieuws niet
de betekenis, dat het Vatikaan een
oorlog als nakend beschouwd, doch
men beschouwt het veeleer als een
nieuwe maatregel om de katholie
ken over de gehele wereld te mo
biliseren voor godsdienstige mani
festaties voor de vrede.
De Middernachtsmis, die dit jaar
uitzonderlijk op Nieuwjaarsnacht
mag worden opgedragen, geldt a's
voorbeeld voor deze campagne voor
de vrede, die door de Paus wordt
gevoerd.
Voorlaatste plechtigheid
van het H. Jaar.
Zondagochtend 17 December, had
ten overstaan van een talrijke me
nigte gelovigen in de St Pietersba-
V witiz btarattSM §y,
Te Korbeek-Lo, op de lijn
Leuven-Tienen, stortte de in uit
voering zijnde nieuwe brug in, on
der de druk van een zware kraan.
Persoonlijke ongevallen bleven uit,
daar het logge gevaarte slechts
langzaam kantelde en de arbeiders
die er aan het werk waren tijdig
de plaat, konden poetsen.
Te Ronchamp, Frankrijk, wer
den vier mijnwerkers ingesloten
ingevolge een ondergrondse instor
ting.
siliek te Rome de laatste plechtig
heid van het Heilig Jaar, vóór de
sluiting van de deuren plaats.
Pius XII heeft als Bisschop van
Rome de mis opgedragen voor de
inwoners van de stad. Op de sedia
gestatoria gezeten werd hij op da
verende toejuichingen onthaald,
terwijl de koren het Tu es Pe
trus zongen, waarna de Gelezen
Mis begon.
Vier miltioen pelgrims te
Rome gedurende 1 jaar.
Het aantal personen, dat sedert
het begin van het jubeljaar de be
devaart naar de Heilige Stad heeft
ondernomen, wordt door het jong
ste bulletijn van het Heilig Jaar
op nagenoeg 4 millioen geschat.
Het waren in de eerste plaats 2
millioen Italianen. Vervolgens ko-
EEN BELANGRIJKE
GEBEURTENIS
Sedert gisteren, Maandag, zijn
dus te Brussel, in het provinciaal
bestuur, de afgevaardigden bijeen
van de twaalf landen die het
Noord-Atlantisch pact ondertekend
hebben.
Hun opzet? Eindelijk tot een
practisch accoord te komen betrej-
fends de organisatie van de Wes
terse verdediging. Het is meer dan
tijd. Er gingen minstens reeds
twee jaar nutteloos verloren.
Die conferentie zou op zich zelf
al van uitzonderlijk belang zijn,
maar ze tvordt om twee redenen
van een absoluut buitengewoon be
lang:
1) om het feit dat de wederbewa-
pening van Duitsland waarvan de
bespreking en de beslissing in een
zeer acuut stadium is gekomen en
2) om de zeer ernstige spanning
die zowel in het verre Oosten als te
Lake Succes heerst.
De week die we thans beleven,
door de beslissingen die er kunnen
genomen worden en de reacties die
er kunnen uit voortvloeien, zal ver
moedelijk van historische betekenis
zijn.
Die gebeurtenis trouwenszoals
elke gebeurtenis, staat niet alleen.
Ze moet gezien worden in het ka
der van de huidige constellatie en
bestudeerd worden onder al haar
aspecten.
Op de voorgrond staat dan: de
wederbewapening van Duitsland,
enerzijds omdat er zo iueinig eens
gezindheid dienaangaande bestaat
en onder de Westerse mogendhe
den en in Duitsland zelf en ander
zijds omdat Moskou, juist op de
vooravond van de conferentie van
Brussel, heeft laten weten dat de
Sovjet-Unie niet weerloos zou toe
zien dat West-Duitsland opnieuw
sou bewapend worden.
In die complexiteit heeft elk as
pect van die zaak zelfs meerdere
uitzichten die in hun gevolgen zelfs
zeer tegenstrijdig kunnen werken.
HET MILITAIRE UITZICHT
Wanneer men bedenkt welke de
verhouding der krachten is op zui
ver militair gebied, dan is het se
dert lang duidelijk dat het Westen
onder opzicht manschappen, moei
lijk de West-Duitse bevolking mis
sen kan voor een daadwerkelijke
beveiliging van onze streken.
Wanneer we immers de bevol
kingscijfers naast elkaar leggen,-
dan heeft West-Europa Duitsland
nodig om het millioenen aantal
van het Oosters blok te bereiken.
De 80 millioen West-Duitsers bete
kenen inderdaad een derde van de
West-Europese bevolking en de re
publiek van Bonn telt zoveel zielen
als de twee Westerse ngroten»,
Engeland en Frankrijk samen.
In het licht van de Sovjetoor-
Icgsvoering tijdens de jongste we
reldoorlog en van de Chinese tac
tiek op dit ogenblik in Korea blijkt
het belang van millioenenlegers
nog duidelijker.
In die twee gevallen werd en
tvordt inderdaad duidelijk aange
toond dat zeer technisch uitgeruste
legers met tanks en andere zware
bewapening niet kunnen voorko
men dat infanterie met lichte wa
pens tussen de grote wegen doorzij
pelt en het front doet kraken.
Tegenover die nog aan de gang
zijnde les van Korea blijkt een in
schakeling van Duitsland in het
Atlantisch verdedigingssysteem bij
gevolg absoluut noodzakelijk.
Maar e. is nog een andere be
schouwing die deze -eerste te niet
doet.
Inderdaad: opdat Duitsland zou
kunnen ingeschakeld worden moet
men over de noodzakelijke tijd be
schikken om die eenheden op te
stellen en ze te bewapenen. Tijd
dus voor de instructie en tijd ook
voor de fabricatie van de nodige
wapens.
Welnu, het is duidelijk dat die
twee voorwaarden op dit ogenblik
nog niet vervuld zijn.
Maar ter zelf dertijd laat Moskou
lapten dat het niet weerloos zou
toezien dat er tot die wederbewa
pening vaji West-Duitsland zou
worden overgegaan.
Wat zij daarmee bedoelen is niet
zo heel duidelijk, maar er is een
artikel van de bekende publicist
Walter Cippman dat zeer veel in
druk heeft gemaakt en waarin ge
wezen wordt op het feit dat Mos
kou thans juist dezelfde uloorden
gebruikt als Chou en Lai gebruikt
Heeft toen hij in naam van com
munistisch China de U.N.O. waar
schuwde de 38e breedtegraad in
Korea niet te overschrijden.
En de conclusie ligt voor de
hand: als men wel tot de wederbe
wapening van Duitsland overgaat,
dan zal Moskou zich verplicht zien
(volgens zijn opvattingen natuur
lijk') dit gewapenderhand te ver
hinderen.
Het is nu natuurlijk niet zeker
dat die interpretatie van Lippman
de juiste is. Maar er is zeker kans
toe dat dit wel het geval is.
Welnu, tegenover die mogelijk
heid, krijgt het probleem zelfs
het zuiver militair probleem een
totaal ander uitzicht.
Inderdaad: indien de wederbewa-
pening van West-Duitsland recht
streeks en onmiddellijk tot een
nieuwe oorlog moet leiden, dan zou
het een dwaasheid zijn, dit te ivil-
len doen op een ogenblik dat de
andere Westerse naties nog niet
voldoende uitgerust en geoefend
zijn om die gebeurlijke aanval op
te vangen en af te slaan.
Geen Munchenpolitiek meer zegt
Truman, want de wereld heeft on
dervonden dat een politiek van
toegevingen tot geen resultaat
leidt.
Accoord, maar men moet toch
een onderscheid maken.
Wanneer alle Atlantische lan
den de nodige tijd zullen gehad
hebben en de nodige inspanningen
zullen gedaan hebben om het no
dig aantal divisies in lijn te stellen,
dan kan men zonder veel vrees
dergelijke Sovjetbedreigingen in de
tvind slaan; die bedreigingen zou
den in die omstandigheden ver
moedelijk zelfs niet geuit worden.
Maar welk nut zou het hebben
thans te beslissen: Duitsland wordt
herbewapend, wanneer men toch de
mogelijkheid niet heeft het te doen
en dat die beslissing alleen ae on
mogelijkheid kan meebrengen die
beslissing ooit uit te voeren.
Van militair standpunt uit ge
zien menen tvij dan ook te mogen
besluiten: met de beslissing om
trent de wederbewapening van
Duitsland moet gewacht worden.
Hoelang? Vermoedelijk tot de
andere Atlantische landen hun
militaire sterkte tot het gewenste
peil hebben opgevoerd.
HET POLITIEK ASPECT
Diezelfde kwestie van de Duitse
loederbewapening heeft ook een
politiek uitzicht, zoals we hierbo
ven zegden.
Dit is trouwens voor niemand
een geheim en wij zelf hebben er
herhaaldelijk over gehandeld en
Frankrijk ervan beschuldigd zich
uit nationalistisch conservatisme te
gen die noodzakelijke maatregel te
verzetten.
Op politiek plan blijven we trou
wens volhouden dat de houding
blijft voortspreken over een Duits
gevaar», niet redelijk en niet op
recht Europees is.
Maar er is iets anders, namelijk
de toestand en de opvattingen in
Duitsland zelf.
Hoe ziet die er uit?
Welnu, in de eerste plaats is er
dit algemeen feit dat alle Duitsers
van geen minderwaardige positie
loillen weten en dat ze van die ge
legenheid graag gebruik willen ma
ken om volledig terug gelijkberech
tigd te worden. We zagen hen in
derdaad reeds voorstellen eerst op
genomen te worden in de U.N.O.
vooraleer met een of ander voor
stel tot wederbewapening in te
stemmen.
Die houding is, van Duits stand
punt uit gezien, zo dwaas niet, na
tuurlijk.
En zelfs van algemeen standpunt
kan er weinig tegen gezegd wor
den dat West-Duitsland eerst een
oprecht onafhankelijke Staat ivenst
te worden vooraleer de wapens op
te nemen.
Maar anderzijds is er ook het
feit dat de Duitse socialisten tegen
elke wederbewapening zijn, zeggen
de dat, indien de Westmachten niet
bekioaam zijn een gebeurlijke Rus
sische aanval af te slaan, dat
Duitsland er dan maar beter bui
ten blijftf want dat het beter is
gebolsjewtseerd te worden in een
huis dat rechtop staat dan in een
huis dat in puin werd geschoten.
Dat maakt dat men bijgevolg
voor de vraag staat: zelfs indien
de Westmachten bereid zijn alle
mogelijke toegevingen te doen aan
Duitsland, het dan nog niet zeker
is dat Duitsland van die wederbe
wapening zal willen horen.
Hier wordt het militair aspect
door het politiek aspect dus zo
goed als gedekt.
HET DIPLOMATIEK
UITZICHT
De ivederbewapening van Duits
land roept natuurlijk ook 'n stelle
tje diplomatieke vragen op.
We hebben er reeds op gewezen
toen wij het hierboven hadden
over de Sovjet nota aan Londen
en Parijs.
Er is echter meer. Er blijft nog
altijd de kwestie van het vredes
verdrag met Duitsland en dat met
Oostenrijk.
We zijn natuurlijk reeds zeer ver
af van de accoorden van Yalta en
Potsdam, waarvan beide contrac
terende partijen de ene van de an
dere beweren dat zij die accoorden
geschonden hebben.
Er is tenslotte het jongste voor
stel van de Sovjet Unie om een
Vier-Landen-conferentie te houden
om over het Duits probleem te
spreken. En men weet dat Ame
rika, Engeland en Frankrijk van
plan zijn die besprekingen te be
ginnen, op voorwaarde dat de Sov
jet Unie bereid is meerdere pro
blemen te bespreken.
Vanaf dat ogenblik was het dan
ook, van uit diplomatiek oogpunt,
aangewezen elke beslissing om
trent de wederbewapening van
Duitsland uit te stellen totdat de
resultaten positieve of nega-
tieve van die conferentie ge
kend zijn.
Ook het diplomatiek standpunt
dus valt volledig samen met het
politiek en het militair dat wij
hierboven hebben uiteengezet.
Wij zijn nu gelukkig te kunnen
vaststellen dat de conferentie der
twaalf te Brussel ditzelfde inzicht
in de zaken heeft gehad.
Inderdaad men heeft meegedeeld
dat men het eens geworden was
over een principiële beslissing
het Plan Spotford mqar men
heeft in feite het beslissingsrecht
om practisch tot wederbewapening
over te gaan in handen gelegd van
de Drie Groten.
Theoretisch luidt het alleen dat
die beslissing zo genomen werd om
toe te laten dat de drie Westelijke
bezetters dienaangaande contact
zouden nemen met de West-Duitse
regering, maar iedereen begrijpt
onmiddellijk dat men evenzeer ge
dacht heeft aan de vierledige con
ferentie die waarschijnlijk binnen
kort doorgaat.
ZELF HET MAXIMUM DOEN
Er is echter in verband met de
conferentie der twaalf nog iets
anders te zeggen, dat nochtans ook
kadert in de hierboven gegeven be
schouwingen.
Van Amerikaanse zijde werd in
derdaad uitdrukkelijk en nadruk
kelijk verklaard dat Amerika thans
gedisciplineerd en op volle kracht
zou werken om het arsenaal van
de vrijheid goed te voorzien van
al het nodigemaar dat het Ame
rikaanse volk tot die ernstige op
offeringen te onzen bate alleen be
reid is wanneer het de zekerheid
heeft dat wij allen al doen ivat in
onze macht ligt dm ook ons deel
tot die gemeenschappelijke verde
diging en veiligheid bij te dragen.
Het zal dan ook noodzakelijk zijn
dat die voorwaarde vervult wordt
en dat ons volk wordt wakker ge
schud uit zijn loomheid. Loomheid
die ofwel voortkomt uit defaitis
me, of uit overdreven genotzucht,
tengevolge van een socialistische
campagne die in het land de in
druk wil wekken dat datgene wat
de regering voorstelt overdreven is,
terwijl dezelfde mensen op buiten
landse tribunes voortdurend maar
verkondigen dat men tot zeer grote
inspanningen en opofferingen moet
bereid zijn.
Van de regering zouden we ech
ter durven vragen dat ze zeer spoe
dig met concrete ontwerpen voor
de dag komt en dat zij de nodige
contacten zou leggen én met de
meerderheid én met de minderheid,
opdat die levensgewichtlge beslis
singen door alle zgn. nationale par
tijen zouden kunnen genomen wor
den.
19-XII-50. V. WESTERLINCK.
14 GEKWETSTEN
Woensdagavond rond 18 u. botste
de reizigerstrein Antwerpen-Aar-
schot die om 17.25 u. uit Antwerpen
vertrok, bij het binnenrijden van
het station te Lier op de aldaar
stilstaande trein Lier-Kontich.
De laatste wagen van de aange
reden trein werd volledig ingebeukt,
ook het eerste rijtuig van de aan
rijdende trein liep zware schade op
en werd uit de sporen gelicht.
De inzittenden van dit rijtuig
werden door elkaar geslingerd.
Spoedig daagde geneeskundige hulp
op, 14 gekwetsten dienden verzorgd
te worden waarvan drie reizigers
wiens toestand onrust baart.
Gelukkig was het rijtuig van Be
trein die aangereden werd, nog to
taal onbezet.
Men wijst het ongeval aan een
verkeerde wisselstand die veroor
zaakt werd door de sneeuw. De
mist belemmerde trouwens totaal
het uitzicht.
Dinsdag jl. zijn o.m. volgende
zustersmissionarissen van de H.
Augustinus te Heverlee, per boot
naar Indië vertrokken:
Dame Marie-Philomène (MeJ'uf-
fer Jeanne Lafaut, Izegem)
Dame Marie-Oswald (Mej. Marle
Debeir, Boezinge).
na lezing, ona blad in de handen
van een vriend of gebuur die
het nog niet heeft. U bewijst
er s een dienst mee. Dank.
Aan boord van het troepentrans
portschip Kamina waarmede
het vrijwilligersbataljon voor Korea
Maandagochtend vertrok uit Ant
werpen, werd een verstekeling ont
dekt.
Het betreft een 19-jarige Jonge
ling, die een aanvraag had gedaan,
maar die niet werd aangeworven.
Men vermoedt, dat de jongeling
met de hulp van enkele vrienden
uit het vrijwilligersbataljon onge
merkt is kunnen inschepen. Hij
werd door de rijkswacht opgeleid.
Tweede Schijf.
Trekking v. Woensdag 20 December.
Wint 1 millioen:
Reeks 5321 Nr 8.
Wint 500.000 frank:
Reeks 4383 Nr 996.
De andere obligaties van deze
reeksen zijn terug-betaalbaar aan
1.000 fr.
VERW. GEWESTEN 1923
Trekking v. Woensdag 20 December.
Wint 250.000 frank:
Reeks: 305.381 Nr 4.
Winnen 50.000 frank:
Reeks: 9.619 Nr 4.
Reeks: 179.944 Nr 1.
Reeks: 342.977 Nr 4.
De overige obligation van deze
575 fr. of 550 fr., naargelang zij
reeksen zijn uitibetaalbaar met
overgemaakt werden volgens het
Koninklijk Besluit van 11 Mei 1935.
Dhr Paul Van Zeeland, Minister van Buitenlandse Zaken, voor
zitter van de Raad der Ministers van het Atlantisch Pact, heeft
Dinsdagavond, een radiotoespraak gehouden. Hij verklaarde o.m.:
De vergadering te Brussel van de Raad van het Atlantisch Pact
heeft alles bereikt wat zij zich had voorgenomen.
De Atlantische macht, waarvan men sinds maanden spreekt, zal
eindelijk tot stand komen, en zal reeds dadelijk haar bevestiging vin
den in de aanstelling van een opperbevelhebber. Deze macht zal een
verschansing uitmaken, onder beschutting waarvan wij opnieuw vrijer
zullen kunnen ademen, onder beschutting waarvan wij, met even
veel begrip als voorheen, maar met meer zekerheid, onze inspannin
gen zullen kunnen hervatten voor het opbouwen van een vrede ivelke
die naam waardig is.
In het grote salon van het Paleis
van de Gouverneur van Brabant,
te Brussel, werd Maandagmorgen
jongstleden de zesde zitting van
de Atlantische Raad ingezet.
Gedurende het week-end waren
reeds de Ministers van Buitenland
se Zaken en de Ministers van
Landsverdediging met hun toege
voegde ambtenaren in onze hoofd
stad aangekomen, o.m. de Heren
Bevin, Schuman, Sforza, e.a., wijl
de Hr Dean Acheson slechts Maan
dagmorgen per vliegtuig te Meis
broek toekwam.
Onder voorzitterschap van de Hr
Frank Pace, Amerikaans Minister
van het Leger, werd de Conferen
tie van de 12 Ministers van Lands
verdediging geopend. In zijn ope
ningsrede wees hij erop dat de
Amerikaanse plannen een sterke
verhoging voorzien van de wapen-
leveringen aan de Europese landen,
van wie in ruil, dan een maximum
inspanning werd gevraagd. Op deze
bijeenkomst, welke duurde tot half
drie in de namiddag, werden de
coordoneerd. Het gebruik van de
industriële hulpbronnen der Staten
leden dient vergemakkelijkt. Een
opperste leider zou worden be
noemd voor de gecombineerde wa-
pehproduktie;
Omtrent deelname van Duitsland
aan de gemeenschappelijke verde
diging bestaat eensgezindheid on
der dc leden-Staten. Deze deelna
me of bijdrage zou tot gevolg heb
ben de verdediging van Europa te
versterken. Aan de Regeringen van
de U. S. A., Groot-Brittanië en
Frankrijk' wordt de zorg overgela
ten hierover verder te onderhande
len met de Duitse Bondsrepubliek.
Ten slotte beklemtoonde het slot
communiqué dat de genomen be
slissingen geen ander doel hebben
dan de handhaving en de verste
viging van de vrede;, nog, dat de
Staten-leden van het Atlantisch
Pact vastbesloten zijn op de inge
slagen weg te volharden, tot de
vrede zal verzekerd zijn.
Omtrent een aanbeveling getrof
fen op deze conferentie bleek te
vens dat, wat betreft de Duitse
aanbevelingen van jie ^Raad der herbewapening, zou aangenomen
zijn dat Duitse eenheden van 6.000
man zouden worden opgenomen in
Plaatsvervangers behandeld.
In de namiddag, te 16.30 uur,
onder voorzitterschap van de Hr
Paul Van Zeeland, Belgisch Minis
ter van Buitenlandse Zaken, werd
dan de eerste gezamenlijke confe
rentie gehouden van de Ministers
van Buitenlandse Zaken en dei-
Ministers van Landsverdediging van
het Noord-Atlantisch Pact.
Dinsdag werd opnieuw vergaderd
en in de namiddag werd de con
ferentie besloten. Het slotcommu
niqué, dat na verloop der confe
rentie werd bekend gemaakt, kun
nen wij als volgt samenvatten:
Op aanbeveling van het Verde
digingscomité werden de toepas
singsmaatregelen uitgewerkt ter op
richting in Europa van een aan
eengesloten strijdmacht onder één
bevelhebber en onder één gecen
traliseerde controle en bestaande
uit troepen die door de regeringen
van de deelnemende landen zullen
geleverd worden;
De President der U.S.A. werd
verzocht Generaal Eisenhower ter
beschikking te stellen voor de func
tie van opperbevelhebber;
Begin 1951 zal Generaal Eisen
hower zijn ambt opnemen en zijn
hoofdkwartier in Europa oprich
ten; hij zal worden ter zijde ge
staan door een internationale staf
bestaande uit officieren van de
landen die aan de verenigde strijd
krachten deelnemen:
Onder zijn controle zal de op
leiding gebeuren van de onder zijn
bevel geplaatste eenheden, evenals
hun groepering in een aaneen
gesloten doelmatige verdedigings
strijdmacht;
Ook de oroductie der aangeslo-
het Atlantisch leger, wijl Duitse
luchtmachteenheden zouden wor
den toegelaten, ter ondersteuning
van de in het Atlantisch leger op
genomen eenheden. Tot een her
opleving van de Duitse luchtmacht
zou zulks evenwel niet mogen lei
den. Anderzijds zou Frankrijk er
op gesteund hebben dat een oplos
sing van de Duitse herbewapening
slechts dan mag gebeuren nadat
het Schuman-plan volledig in orde
en getekend is.
De zorg van een definitieve rege
ling werd ten slotte aan de Grote
Drie overgelaten om de mogelijk
heid van een conferentie der Qrote
Vier open te laten.
In verband met de bevoorrading
der grondstoffen werd nog verno
men dat de Raad van oordeel was
dat de prijzen ervan dienen ge
remd en de produktie ervan ver
hoogd, desnoods door rantsoene
ring.
GENERAAL EISENHOWER
REEDS BENOEMD DOOR
PRESIDENT TRUMAN
Ingaande op het verzoek van de
Atlantische Raad heeft President
Truman reeds Dinsdag jl. Gene
raal Dwight D. Eisenhower be
noemd tot opperbevelhebber van
de Noord-Atlantische strijdkrach
ten.
In het begin van toekomend jaar
zal hij reeds in Europa toekomen
om er zijn ambt op te nemen.
Naar verluidt mag zijn komst zelfs
verwacht worden met 1 Januari e.k.
Generaal Alfred Guenther, die de
conferentie te Brussel bijwoonde,
zou aangesteld worden tot zijn
stafchef.
Hier nog een en ander omtrent
Eisenhower zelf:
Bij de eerste wereldoorlog was
Eisenhower luitenant-kolonel.
In 1941generaal-majoor. Na
Pearl-Harbour nam hij het bevel
van de stafdivisie.
In Juni 1942: bevel over Ame
rikaanse troepen in Europa.
In Augustus 1943 verscheen hij
met zijn troepen in Sicilië en Ita
lië.
Hij leidde de invasie in 1944 in
Normandië.
Na de oorlog: hoofd van de le
gerstaf.
In 1948 werd hij voorzitter van
de Columbia-Universiteit. Hij wei
gerde zich kandidaat te stellen
voor het presidentschap der Ver
enigde Otaten.
OOK DE GROTE DRIE HIELDEN
CONFERENTIE
Behandeling van de Duitse kwestie
en onderzoek van mogelijkheid
tot onderhandelen met de Sovjets.
Na beëindiging van de Conferen
tie van de Atlantische Raad zijn
dan op het. Ministerie van Buiten
landse Zaken te Brussel, op Dins
dagnamiddag, ook de HH. Ache
son, Bevin en Schuman bijeenge
komen, bij de Hr Van Zeeland.
Hun conferentie ving aan te
17.20 u. en duurde tot 21.28 u.
Het voornaamste punt op de
agenda zou de Duitse kwestie zijn
geweest. Nog zou een akkoord zijn
bereikt om de voorwaarden vast te
stellen onder dewelke de Grote
Drie bereid zijn deel te nemen aan
een Conferentie der Grote Vier. De
Duitse kwestie zal vermoedelijk
definitief worden opgelost nadat
zal gebleken zijn of al dan niet
een woordje kan gepraat worden
met de Sovjets.
Anderzijds moesten de Drie Gro
ten oordelen over de toestand in
het Verre Oosten, nl. over de vraag
op welke voorwaarde Communis
tisch China kan erkend worden.
Ook diende besproken de kwestie
van het. gebruik der atoombom en
de reactie der geallieerden indien
Communistisch China de 38ebreed-
oversclyÜto
Er werd dus een persconferentie
gehouden te Roeselare!
Tijdens deze vergadering, belegd
door de Nationale Federatie der
autobusuitbaters, werden de belan
gen der autobusuitbabers op de ver
schillende lijnen besproken. Er
werd beslist op te treden tegen
over de Nationale Maatschappij der
Buurtspoorwegen voor wat de lijn
leper-Roeselare over Langemark en
Roeselare-Diksmuide betreft.
Het was anderzijds voor sommi
ge belanghebbende autobusuittoa-
ters een zeer geschikte gelegenheid
om een pleidooi pro-domoom
trent de voordelige vervanging der
treinen door autobussen op de lijn
Roeselare-Ieper de wereld in te
zenden. Eens te meer kan worden
vastgesteld dat private belangen
bij sommige personen de voorrang
schijnen te hebben op het alge
meen belang.
Voor zoveel mocht nodig blijken,
leggen wij er nadruk op dat door
ons bepaald optreden wij enkel en
alleen verlangen het algemeen be
lang te dienen. Wij trachten een
oplossing in het voordeel van de
bevolking en van ons Gewest te
bekomen. Het mag inderdaad niet,
dat ieen ganse streek verwaarloosd
wordt omdat een paar gemeenten
daardoor zouden lijden. Er kan ook
een mouwtje worden aangepast
voor deze gemeenten en wij komen
er wel op terug. Wij begrijpen heel
goed dat tussengelegen gemeenten
met de autobusregeling belang heb
ben en er de voorkeur aan geven.
Wij kunnen evenwel niet begrijpen
dat zekere inlichtingen, waarvan
de nauwkeurigheid ten zeerste be
twist wordt, verstrekt worden In
aanwezigheid van Vertegenwoordi
gers der N.M.B.S. Inzake inlichtin
gen en vooruitzichten, berekenin
gen door de N.M.B.S. kunnen wij
hierin een woordje meespreken.
Wij hebben in ons lijvig dossier tal
van bewijsmateriaal en gegevens
die door niemand zullen betwist
wordlen. Wilt U, beste Lezers, een
voorbeeld van de berekeningen en
vooruitzichten bij onze N.M.B.S.?
Document 936 7-12-1931 De
Raad van Beheer der N.M.B.S. stelt
voor de spoorlijn Ieper-Roesielare
door autobusdiensten te vervangen.
Het deficiet is immers 72.000 fr. per
jaar. Er zal een autobusdienst in
gelegd worden ten titel van proef.
De voorziene winst beloopt 440.000
l fr. per jaar. Wat was het resultaat?
Document 1400 3-6-1933 Een
deficiet van 487.182 fr. wanneer een
winst voorzien was van 366.000 fr.
Kortom een misrekening van 850
duizend fr.
Document 1677 1-2-1934 Het
volgend jaar 1933 deficiet 545
duizend fr. misrekening 985 dui
zend fr.
Document 1770 18-4-1934
Deficiet over 10 maanden 237.860 fr.
De exploitatie der autobusdien
sten in de jaren 1932-1937 was de
ficitair van meer dan 2.500.000 fr.
waar er een winst voorzien wa? van
2.200.000 fr. Alle commentaar is
overbodig. Zijn deze millioenen in
de kas der belastingbetaalders te
recht gekomen? En wie boekte het
grootste voordeel?
Nu komt men ons in aanwezig
heid van Inspecteurs der N.M.B.S.
de uitbatingskosten per autorail
voorhouden aan 30 40 fr. per
kilometerrit. Deze berekeningen
zijn totaal uit de lucht gegrepen,
want moest dit werkelijk zo zijn,
dan is het om te wanhopen voor
de toekomst van. de N.M.B.S., en
wij zouden de raad geven aan de
Hr Minister Segers om onmiddel
lijk de uitvoering' van de in aan
bouw nieuwe 50 bestelde autorails
stop te zetten.
Door een beheerder der N.M.B.S.
zelf, werd op 16 Maart 1937 mede
gedeeld dat de kostprijs van een
kilometerrit per autorail Diesel
mekaniek 0,93 fr. bedroeg, daar
bij te voegen de afschrijving, het
gebruik der baan, bewaking der
overwegen, enzomeer! In 1937 be
droeg de afschrijving per kilome-
VLIEGTUIG TE PLETTER
IN VENEZUELA
28 Studenten aan boord.
Een vliegtuig met 28 studenten
aan boord, benevens de bemanning,
is in de nabijheid van Columbiaan-
se grens, op de Monte Carmelo
te pletter gestort. Er zouden in
totaal 31 doden te betreuren zijn.
INDISCHE DAKOTA
VERONGELUKT
Een Dakota van de Air India
op reis van Madras naar Trivan-
droem, met 20 personen aan boord,
werd als vermist aangegeven. Na
meerdere dagen opzoekingen door
verschillende andere vliegtuigen,
werd het wrak van het toestel ge
vonden. De 16 passagiers en de 4
leden van de bemanning, waren
allen omgekomen.
30 FRANSE MILITAIREN
IN VLIEGONGELUK
OMGEKOMEN
Dertig militairen, nagenoeg allen
Franse officieren, zijn gedood bij
een vliegongeluk, waarbij twee Jun
kertoestellen in volle vlucht in de
streek van Tourane (Indochina)
tegen elkaar zijn gebotst.
AMERIKAANS TOESTEL
VERDWENEN
37 Personen aan boord.
Een C-54 transportvliegtuig van
de Amerikaanse luchtmacht, is met
30 personen en een 7-koppige be
manning verdwenen tijdens een
vlucht van Okinawa naar de lucht
basis Clark nabij Manila op de
territ 0,35 fr., onderhoud der boen
eveneens 0,25 fr„ bewaking en sei
nen o,40 fr., hetzij samen 0,80 fr.
per kilometerrit erbij te voegen
kostprijs van 0,93 fr., of 1,88 fr. in
1937. Wij kunnen om zeer breed te
zijn een coëfficiënt van 5 nemen en
de kostprijs op 9,16 fr. brengen.
Wij zullen nog verder gaan. en zul
len voor onvoorziene onkosten 50
bij voegen om niet te misrekenen
zoals de NMJ3.S., dan komen wij
nog maar aan circa 14 fr. per kilo
meterrit, hetgeen na ingewonnen
inlichtingen overdreven schijnt, WIJ
zijn ver van de 30 k 40 fr, geciteerd
in de persconferentie. Bewaking
der overwegen 2.000.000 fr. «Naar
't schijnt» wordt er ons verklaard
op dJe nota. Och kom, zulkdanige
beweringen bewijzen eenvoudig dat
de uiteenzettingen en mededelingen
aan de pers niet zakelijk zijn. Hoe
veel bewaakte overwegen zijn er
tussen leper en Roeselare? Wij
achten het overbodig dit cijfer van
2.000.000 fr. te weerleggen. Overi
gens bij een exploitatie van do
spoorweg op een rationele wijze
kunnen op deze bepaalde plaatsen,
stilstanden voorzien worden. De ge
weldige administratie in verschil
lende stations, gaat het rapport
verder... 't verwonderd ons ten
zeerste dat men de Noord-Zuldver-
bindlng niet bljsleurt! Dit argu
ment van die geweldige adminis
tratie is juist oorzaak sedert jaren
van die milliarden verlies bij de
N.M.B.S. Dit logge apparaat, die
centralisatie heeft het zover ge
bracht dat de gemeenschap tussen
kwam in de laatste jaren voor meer
dan twintig milliard. En nu zouden
de HH. Inspecteurs der NM.B.p.
komen spreken van de geweldige
administratie in de stations der Ujn
leper-Roeselare. Beziet onze sta
tions Ieper-Zonnebeke-Moorsled&-
Passendale-Roeselare en treft een
vergelijk met de milliardendaju in
Noord-Zuid te Brussel Ja, lamme
goedzakken zijn wij en worden ook
zo behandeld!
Het was maar een proefneming
zegde men in 1932 de spoorlijn
was deficitair en met de autobus
zullen wij winsten verwezenlijken
en in 1938 schafte men de auto
bussen af omdat zij deficitair wa
ren en richtte men terug het trein
verkeer in. Gans het gewest en ook
de reizigers waren tevredep over
de bestaande toestand «spoorver
keer door autobusdienst aangevuld».
In 1950 was het treinverkeer op
nieuw deficitair en opnieuw worden
autobussen Ingeschakeld. Denkt U
dat de autobusexploitatie nu een
boni zal opleveren? Totaal mis
hoor! De toestand en de enkele
maanden exploitatie moeten dit
reeds uitwijzen, want met het aan
tal autobus-ritten, de verdub
beling, de voorlopige en noodzake
lijke inschakelingen, zal dit expe
riment opnieuw falicant uitlopen.
Geen privaatzaken, noch minder
private belangen, wij verlangen
juiste gegevens, lieren Inspecteurs
der N.M.B.S. Wij verlangen ge
lijke behandeling met andere ge
westen: de densiteit der bevolking
in onze streek heeft daar recht op!
Besparingen ja, volledig akkoord,
maar eerst onpartijdig onderzoek
en geen cijfers «pro-domo», want
naar gelang de omstandigheden
veranderen de cijfers. Er wordt ge
schermd met het belang der tus
sengelegen gemeenten en allerlei
voordelen voor de reizigers. Een
uiteenzetting zonder zakelijke fei
ten, wordt in de pers verspreid,
statische gegevens worden vooruit-
gesteld, politieke personnages ver
anderen van zienswijze en worden
verdedigers der autobussen. Denkt
U, Beste Lezers, dat dit alles is om
het algemeen belang te dienen, om
het economisch belang der streek
te bevoordeligen? Totaal mis! Dit
alles heeft voor doei privaat be
langen Men zoekt betrekkingen
en vriendschappelijke bijeenkom
sten worden belegd. Men tracht de
pers te overtuigen en wij vragen
ons dan terecht af, moeet alles zó
klaar, zó zuiver, zó eenvoudig en
zó juist zijn, dan zou dit alles
overdreven en niet nodig zijn. De
getroffen maatregelen vervanging
der treinen op de lijn leper-Roese-
iare door autobussenzijn zeker
lijk niet in het voordeel van ons
gewest. Spreekt er iemand over de
vervanging der treinen op de lijn
Roeselare-Menen? Niemand, want
dit is inderdaad, naar onze mening,
een goede oplossing. De baan van
Roeselare-Menen is een zeer ge
schikte baan. Overigens is Menen
veel meer op Kortrijk dan op Roe
selare aangewezen. Maar hier door
de afschaffing der lijn Ieper-Roe-
selare wordt een gans gewest af
gesneden.
Zekere personen trachten een of
ander Volksvertegenwoordiger of
Senator te beïnvloeden, alhoewel
aangesteld om de gemeenschap te
dienen, tracht men ze te overtuigen
de privaat-belangen ten bate.
En ten slotte! Hoe komt het dat
de lijn Ieper-Kortemark blijft be
staan? Daar waar er sprake was
deze ook te vervangen door a/uto-
busdiensten. Brieven voor de aan
besteding werden aan autobusex
ploitanten toegestuurd, maar e»
werden geen offertjes gedaan. Dooi
ambtenaren van het Verkeerswezen
werd zelfs de wijze raad gegeven
niet mede te doen aan die aanbe
steding. En zo komt het wellicht
dat de lijn leper-Roeselare werd
geslachtofferd!
WIJ herhalen het door ons vroe
ger gedane voorstel dat een oom
missie zou worden samengesteld
om de toestand te onderzoeken en
dat de personen deelmakend van
deze commissie zouden worden
aangeduid door de Heren Minis
ters van Verkeerswezen, Gouver
neur der Provincie, de Handelska
mers van Roeselare en leper en het
Vlaams Economisch Verbond. Deze
commissie zou als opdracht ont
vangen het vervoerprobleem in ons
gewest te onderzoeken, want recht-
af verklaard, hebben wij alle reden
om zeer wantrouwig te staan te
genover sommige personen betrok
ken in de afschaffing der spoor-
verbindiflg tussen leper ra Koeae-
