VOOR POPERINGE EN IEPER
30
Van Licht en Schaduw I
H
KALENDERHERVORMING
1951 Tijds
De nieuwe Wet inzake Ouderdoms-
pensioenen door Volksvertegenwoordiger J. Stubbe
GOD, GEEF
16
Ons Wandkalender 1951
NIEUWJAARNUMMER
ONZE 3 UITGAVEN:
Bladzijden
PRIJS
3 Frank
ZATER\G
1950
BUITENLANDS OVERZICHT
Wij regelen nog steeds ons leven naar een kalendersysteem
welke de Oude Romeinen, 2.000 jaar geleden hebben ontworpen
91 ever eet Je t^J^eJaciieJ.
trto to'li haar fertolen^h zich veilig voelen ook zov-
aanpaVn aan dl stleS Iwande- üer millioenen legers, want het be-
rënde Pató datum zoi geheel alleen de atoombom die
Dit
nieuw© jaar,
WELKE ZIJN DE VOOR
NAAMSTE BEPALINGEN?
1 eerste maal zullen toebe- g
UI
HOOFDBUREEL en REDACTIE
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9 - Postcheckr. 47.83.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
leper:
P. BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. - Tel. 445.
Nleuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktetr.
Rosse lare:
J. VERRIEST-DEZEURE
St-Alfonsusstr. IJ. - TeL 1528.
Veurne:
M. DUERT, Noordetraat 14.
Aangetloten bij het Verbond der
Belgitcht Periodieke Pert.
HET WEKELIJKS
POPERINGE en IEPER (met Wervü eti randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Dlksmvide en randgemeenten).
46» JAAR
Nr 52
DECEMBER
POSTABONNEMENT 1951:
Belglt 126 fr.
Belgieeh Congo 4 fr. p. ween
Frankrijk - Holland 4 fr. p. week
Anderelanden 6fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
'J. Santen, Gasthuisstraat 19, Poperinge.
et jaar ligt op zijn
reeuwstro. Weerom
een jaar dat bijgezet
wordt ln de eindelijk
lange rij van de voor
bije jaren. De kist zal groter
moeten zijn; 't is niet alleen
een Jaar, maar een halve eeuw
die verdwijnt.
Een halve eeuwl
De 20» eeuw werd gedoopt De
eeuw van het licht
Waarom? 't Was 't algemeen
gevoelen dat die eeuw een nieu
we tijd zou inluiden van uitvin
dingen en ontdekkingen. Was
dat zo mis?
We zijn er inderdaad onzeg
lijk op vooruitgegaan:
Waar zijn de kleine elektrieke
lampjes? Van de nacht kan
men klare dag maken. Men
kookt electrlsch, men verwarmt
electrisch, men geneest elec
trlsch. De eeuw van de electri-
citelt. De eeuw van de motoren.
Och kom, we kenden de gas
motoren, kolossale stukken en
waren er preus om. En nu? 't Is
al motor dat ge hoort, ziet en
riekt; tot de soldaten toe wer
den gemotoriseerd. Wie telt nog
de auto's, de zware kamionnen
die de huizen doen daveren waar
ze voorbijkomen, de jeeps! Wie
telt nog de moto's langs de
baan? Dan hebben we nog geen
woord gerept over het vliegwe
ren. Vliegen als vogels? Daar
heeft men eeuwen aan gedacht,
maar nu? Wie zou er nog dur
ven spreken van vliegen als de
vogel. Het laatste vraagstuk is
opgelost: sneller vliegen als het
geluid. Men kan in Europa op
stijgen te 10 uur en neerstrij
ken in Amerika nog voor het
daar 10 uur is. In amper 24 uur
vliegt ge van Brussel naar Con
go. Afstanden zijn afgeschaft.
De wereld wordt te klein voor de
mensen van deze tijd. Ze willen
reeds naar de maan vliegen!
De eeuw van het gewapend
beton! Een hele omwenteling in
't bouwen van hulzen, van fa
brieken, van flats, van wolken
krabbers.
Dan heb ik nog maar enkele
aspekten bekeken van de grote
uitvindingen en toepassingen
van de wetenschap in onze eeuw
van het licht! Het verstand van
de mens wierp licht, veel licht
tot...
Men vond eveneens twee oor
logen uit. En die oorlogen wer
den zeer wetenschappelijk ge
voerd, de laatste vooral, 't Was
alles gemotoriseerd, gemekani-
seerd. De vliegers bromden in
de lucht dat we te schudden en
te beven zaten, alleen maar als
zij in escader over onze dorpen
en steden hun weg zochten,
naar andere streken of naar een
ander doel; de duikboten had
den schnorkelszodat men
wachten moest op de uitvinding
van de Radar om ze te repe-
reren! En op het einde van de
oorlog kwam de atoombom ons
de verzekering geven dat de
mens niet wachten moet op het
einde van de wereld om alles te
zien vergaan. De mens kan dat
bijna zelf nu als hij er lust toe
gevoelt.
En terwijl duizenden en dui
zenden slachtoffers vielen, dan
trachtten de dokters en de art
sen met nieuwe uitvindingen en
steeds meer gedurfde operaties,
de gekwetsten te genezen.
Licht? Jawel, maar licht met
geweldig veel... schaduw.
We zijn erop vooruitgegaan
op sociaal gebied. Hoe zijn de
toestanden gewijzigd in ons
land? De welvaart is gegroeid,
verschrikkeijk gegroeid. Dat
zien en ervaren we. Een net van
organisaties en inrichtingen,
een serie wetten hebben de toe
standen zodanig gewijzigd dat
de ouderen er verstomd over
staan.
Hoe dikwijs hoort ge niet:
Wat is dat alles veranderd bij
«onze> tijd... een tijdspanne
van 50 jaar. Men leeft anders,
men woont anders, men werkt
anders. Van klinieken, van ma-
terniteit, van kinderwelzijn, van
vakantie-kolonies, van preven
toriums, van sana's, van dat al
les was geen spraak! Geen
spraak van honderd andere din
gen...
Licht? Ja, we zijn erop voor
uitgegaan. Maar nooit hoorden
we van millioenen mensen die
omkwamen van honger en ge
brek, van milioenen daklozen,
van ondervoede kinders, van
millioenen vluchtelingen en ont
heemden, van millioenen ban
nelingen en gevangenen, van
millioenen mensen gedoemd tot
slavenleven in Siberië, in urani-
um-mijnen, in groeven.
Licht? Jawel, maar er is ge
weldig veel schaduw!
Die halve eeuw heeft ons in
derdaad veel gebracht. Het be
loofde licht, maar men had mis
schien aan de schaduw niet ge
dacht. De wetenschap heeft ons
inderdaad veel nuttige en even
veel schadelijke nieuwigheden
verschaft.
Is de mens zelf, in die halve
eeuw, er beter op geworden?
Gaat van hem meer licht uit?
Meer wijsheid, meer medevoe-
len, meer liefde? Of zouden we
niet denken dat de mens ge
poogd heeft door techniek en
machines die dingen te vervan
gen? Die dingen? Begrip voor
elkaar, werkelijke overeenkomst
echte naastenliefde.
Och, we weten er alles van,
wanneer we rondom ons kijken.
Er is licht, maar er is, jammer
genoeg, zo verschrikkelijk veel
schaduw. We hebben, maar toch
zo weinig, vanwege de grote
staatslieden horen spreken over
humanisme, over christendom,
daar waar het ging over de gro
te problemen van oorlog en vre
de. Truman, de Amerikaan, ging
verst waar hij zei dat we, om de
vrede moeten geloven in ons
zelf maar ook in God.
En toch is er iemand die de
weg wijst, toch is er iemand die
licht brengt, licht zonder scha
duw. Waar anderen zoeken, daar
hoeft die ene niet te zoeken. Het
hele jaar door, ontelbare malen,
aan geleerden en aan gewone
mensen, aan millioenen mensen
heeft Z. H. Pius XII het woord
gericht, tijdens het Heilig Jaar
Langs de Radio, over de hele
wereld, werden zijn boodschap
pen uitgezonden. Die boodschap
van de Paus, is de boodschap
van het begin van onze eeuw. de
boodschap van Benedictus XV,
onder de oorlog 1914-18, van
Pius XI; de boodschap van 1939,
de boodschap die uitgezonden
werd onder de jongste oorlog.
Een brengt er vrede, een
brengt er hcht in de duisternis!
Het Jaar van het Atlantisch Pact
DE KORF IS TE VOL
Aan het einde van het jaar een
overzicht moeten geven van nat er
tijdens de algelopen twaalf maan
den guemaai Op het wereldtoneel is
gepeurd,, is een onbegonnen en
onmogelijk werk.
Men zou er inderdaad moeten
schrijven over al de internationale
gebeurtenissen, zo vreedzame als
gewapende en dat zou ons voeren
naar de Organisatie der Verenig
de /oikeren, naar de Raad van
Straatsburgnaar de Europese Or
ganisatie voor Economische Sa
menwerking, naar het Marshall
plan, de Commonwealth Conferen
tie, de Tariferingsconferentie van
Torkey, de Ronde Tafelconferentie
voor Indonesië, de conferenties van
Eén. Hij die op Kerstdag onder Oostende en Luxemburg in ver
ons kwam wonen.
Wat zal de tweede helft van
de 20" eeuw ons brengen?
Zal men luisteren naar: Hem
die licht brengt zonder duister
nis? Of zullen de mensen zon
der Hem, nieuw licht ontdek
ken dat nog meer schaduw
geeft? En eindigt het dan niet
met een totale verdwijning van
dat licht in de duisternis?
Het Heilig Jaar werd nu ge
opend voor dit! Daar ligt een
band met Benelux, de conferenties
van het Noord-Atlantisch Pact.
ds vergaderingen van de Komin-
form achter het ijzeren gordijn, de
Chinees-Russische accoorden. de
Oorlog in Korea, de moe'Hikheclen
in Vietnam, de Chinese burgeroor
log, de kwestie van Kashmir in
Indië, de log in Tibet, de op
stand in Nepal, enz, enz. enz...
Te lang, veel te lang om ze zelfs
alleen maar te vermelden. Laat
staan ze te bespreken.
En daarnaast zouden we 'n hele
.I boel gebeurtenissen moeten bespre-
bron van licht. Zullen wij het j yen van ee)-der binnenlandse aard
begrijpen? ue nochtans allen hun terugslag
PE VLAMYNCK. 1 hadden op internationaal plan:
Paus Gregorius XIII, d'e in 1582 de
Kalender-hervorming; doorvoerde.
Twee duizend jaar, sindsdien is
de leefwijze "an de mens en het
aanschijn der aarde totaal veran
derd. Vergelijken wij slechts een
ogenblik ons bestaan met dit van
de Oude Belgen die leefden in hut
ten en spelonken en met een
schaapsvacht hun naaktheid be
dekten. Alles is gewijzigd! Alleen
de tijdrekening van toen is o, op
zo weinig na dezelfde gebleven!
Ja, beste lezer, de Oude Romeinse
veroveraars wisr geduchtste wapens
de lans en het zwaard, wier snelste
vervoermiddel de twee-wielige
strijdwagen en wier voortreffelijk
ste verlichting de rokende toorts
was, hebben de kalender hier bin
nengebracht welke daar nog steeds
aan onze kamerwand hangt.
Was de kalenderregeling door Ju
lius Caesar ingevoerd op de klei
ne correcties na, welke door Paus
Gregorius XIII in 1582 werden aan
gebracht dan zo volmaakt, dat
zij voor alle eeuwen en alle volken,
niettegenstaande de totaal veran
derde maatschappij, dienstig bleef
en blijven zal? Helemaal niet!
Maar wij zijn zodanig met onze ka
lender vergroeid dat wij zijn on
regelmatigheden niet aanvoelen en
velen de talrijke moeilijkheden
niet vermoeden welke hij in zijn
onvolmaaktheid voor het econo
misch en maatschappelijk leven
medebrengt.
De Wereld, wentelt voort, de mensen walsen tegen:
- Voelt ieder niet de druk van 't dwingend Noodlot wegen? -
Wat brengt de Morgen aan, uit 't lichtend-bleek verschiet?
Een schittrend feest-gefuif? Een klagend dodenlied?
Geschiedenis blijft trouw aan 't eeuwig herbeginnen...
Zal Eigenbaat, wellicht, een sluwe Zet verzinnen?
De vijand wordt een vriend; de vriend een vijand weêr:
Verzoening lijkt een gunst... Het mensenrecht een Eer!
Het bliksemt aan de kim en donkre donders draven...
Beschaving wandelt, stom, aiover verse graven...
De Vrede gaat voorbij, onmondig, op de dool;
En, hunkrend, viert de Haat, dol-grijnzend, kroegejool...
Wat baten offerbloed van jonge mensenlevens?
En hopen rokend puin, met werkverschaffing tevens?
De mensheid ligt verscheurd: de grote Vier, meteen...
De Tijd verslijt de Macht en wijst de Grootste Eén.
KERSTAVOND 1950.
In elk huis wordt er met de Nieuwjaarsdagen hier en daar een
almanak opgehangen. Meestal is het een eenvoudig rechthoekig stuk
karton, met twaalf maand-kolommetjes rond een prentje geschikt, of
het welbekende plukboekje, ergens onder een lachende meisjeskop of
een oude Vlaamse spreuk gelijmd. »p zichzelf heeft zo'n almanak niet
veel waarde, we kregen hem misschien ten titel van reklaam, of de
brave kruidenier heeft hem ons als Nieuwjaarsgift geschonken. Toch
draagt dit waardeloze druksel in i.ich, de formule van de tijdsregeling
waarnaar wij ons hele bestaan inrichten en plooien en naar hetwelke
zich het leven van ontelbare geslachten doorheen onze hele beschaving
over Oudheid en Middeleeuwen, sinds twee duizend jaar heeft geschikt.
maanden 30 of 31. Bovendien be
staat er geen ordelijke schikking in
de manier waarop deze diverse
mamdperiodes elkaar afwisselen,
inderdaad, Juli en Augustus welke
elkaar onmiddellijk opvolgen, kre
gen elk 31 dagen toegewezen. Zo
dat iedereen af en toe wel eens op
de knokkels van zijn hand hoeft te
tellen om uit te maken hoe het nu
precies met Maart of September
gewTongen zit.
De moeilijkheden hiermee zijn
het best gebleken onder de oorlog,
toen het onmogelijk ging om een
rantsoeneringsperiode te ontwerpen
welke bij de lengte der maanden
aan te passen was. De vastgestelde
periode van 30 dagen slenterde
door de maanden heen, zodanig dat,
niettegenstaande de 102 rantsoene
ringstijdperken welke wij gekend
hebben, het voor vele mensen nog
steeds een heel probleem was om
juist te bepalen wanneer de lopen
de zegeltjes ongeldig en de nieuwe
gangbaar waren.
De maanden zijn evenmin op re
gelmatige wijze in weken ingedeeld.
Maanden en weken vormen allebei
een afzonderlijk onderdeel van het
jaar, zij gaan elk hun eigen gang.
De kleine handelaar welke weke
lijks zijn personeel betaalt, kan U
niet altijd zeggen of hij met winst
of verlies werkt, want deze maand
heeft misschien vijf uitbetaïings-
dagen en de vorige had er slechts
vier.
Ook het aantal werkdagen in de
maand schommelt van 24 tot 27,
naar gelang er vier of vijf Zonda
gen voorkomen en sommige feest
dagen, als Kerstmis, bijvoorbeeld,
op een Zondag ofwel midden in de
week plaats vinden. Maandelijkse
statistieken in de nijverheid en de
grote ondernemingen, betreffende
de productie, de lonen, de algeme
ne onkosten, zijn om deze reden niet
te vergelijken en geven wel eens
een vals beeld. Bij aile mensen die
met cijfers omgaan, handelaars, in
dustriëlen, bankiers en statistici
vormt deze onregelmatigheideen
ernstig bezwaar
Een ander euvel is het voortdu
rend veranderen van de dag waarop
een gegeven datum valt. 1 Mei, bij
voorbeeld, overloopt al de dagen
der week, normaal zou hij elk jaar
een dagje verder wipp:n, maar het
schrikkeljaar dat cm de vier jaar
voorkomt, maakt het verschijnsel
wat ingewikkelder. Alleen om de 28
Jaar heeft over geheel het jaar de
zelfde volgorde der dag-da; a werr
plaats. Het vergt dan ook een he
le berekening om uit te maken op
welke dag bijv. 1 Mei 1920 voor
kwam of 1 Mei 1970 vallen zsl.
Laat ons veronderstellen dat U
deel uitmaakt van een vergadering
welke de 15" van ieder maand sa
menkomt. Dan moet U telkens
weer de almanak raadplegen om
na te gaan of de 15» niet op een
Zondag valt, in welk geval de ver
gadering misschien een dagje ver
schoven wordt. Of omgekeerd, wan
neer uw sociëteit vergadert op de
2« Dinsdag van de maand, dan moet
U ook weer de kalender napluizen
om precies de datum van samen
komst te kennen.
En zie maar eens hce de zgn.
vaste feestdagen, als 1 Mei, 2t Juli,
15 Augustus, Allerheiligen en Kerst
mis door de dagen heen schomme
len, telken jaxe weer anders. Nu
eens vallen zij op een Zondag en
verliezen zij als bijkomende feest
dag veel van hun betekenis; dan
weer komen zij op een Zaterdag te
recht, wat ten zeerste miskomt,
vooral in grote bedrijven, waar op
<*ie dag tal van werken en zaken
aienen afgesloten te worden. Komt
een dergelijke feestdag op een Vrij
dag of een Dinsdag, dan hoeft er
weeral eens beslist of men op de
tussenliggende dag het werk, ja dan
neen, hervatten zal. Zo zijn er tel
ken jare weer nieuwe en andere
beslissingen te treffen. Hoeveel ge
makkelijker ware het niet, wanneer
eens en voor altijd dezelfde gang
van zaken zou vastgelegd zijn.
Met de veranderlijke feestdagen,
Pasen vooral, zijn de moeilijkheden
nog veel groter. Deze feestdag, de
spil van het Kerkelijk jaar, hup
pelt zonder regelmaat tussen 22
Maart en 25 April. Dit heeft niet
alleen zijn nadeel in het burgerlijk
leven, maar zelfs de geestelijkheid
klaagt over deze toestand. De ge
boortedag van de God-mens komt
wel op een vaste datum voor, is het
niet onlogisch dat de verjaardag
van Zijn verrijzenis verandert mét
de loop van de maan Dit brengt
op zijn minst genomen een voort
durende verwarring mee in het
Kerkelijk jaar. Hebt U nog nooit
gemerkt hoe de priester die het H
Misoffer opdraagt, af en toe de
kapittels van zijn missaal moet
doorbladeren om de -'oorgeschreven
gebeden van die dag terug te .vin
den? En wie over een volledig ge
bedenboek beschikt, kan dit werk
niet met vrucht hanteren, zonder
verkiezingen, nieuwe regeringen,
binnenlandse moeilijkheden of be
slissingen van verdragende bete
kenis.
u ziet dus meteen dat de korf
werkelijk te vol is, en dat er geen
sprake kan van zijn dat alles te
behandelen.
Geen enkele lezer zal dat trou
wens ook van mij verwachten, des
te meer daar hij elders in dit blad
een ander overzicht zal vinden,
waarin hij de voornaamste gebeur
tenissen met dag en datum zal
terugvinden.
Wij hebben ons dan ook voor
genomen slechts één vraag te stel
len en te beantwoorden: heeft dit
jaar 1950 ons dichter of verder
van de vrede gebracht en welke
zijn. voor het aankomend jaar, de
redelijk toegelaten vooruitzichten.
Die manier van doen lijkt trou
wens op die van elk mens in zijn
huishouden: men bekijkt eerst het
jaar in zijn geheel om te zien ot
het goed cf slecht was en pas daar
na gaat men zich in 't bizonder
afvragen waar men verbetering kan
aanbrengen, en tracht men, uit de
fouten of de successen van het ver
leden, een richtlijn te vinden voor
de toekomst.
HET BEGON IN JANUARI
Toen wij een veertien dagen ge
leden te Brussel de Conferentie
der Twaalf van het Atlantisch
Pact op bezoek kregen, waren er
misschien mensen die dachten dat
het weer om iets nieuws ging. Be
ter ingewijden wisten echter dat
het Atlantisch Pact reeds bijna een
jaar oud was en vroegen zich dan
ook af hoe het mogelijk was dat
men na ruim elf maanden tijd nog
niet verder stond.
Het was inderdaad op 27 Jauari
van dit jaar dat te Washington
een aantal bilaterale bijstandsver
dragen werden ondertekend die
allen samen het Noord-Atlantisch
Pact uitmaakten, pact dat er op
gericht was de ruimte rond de
Noord-Atlantische Oceaan de no
dige wapenmacht en legersterkte te
geven om de Sovjets elke lust te
ontnemen die streken aan te val
len, of, zo die aanval toch loskwam,
hem zegevierend te kunnen af
slaan.
Welke de oorzalcen ivaren die
aanleiding gaven tot het afsluiten
van dit pact?
Ze zijn menigvuldig, maar de
voornaamste is wel: de niet afne
mende, maar integendeel steeds
stijgende, aggressiviieit van het in
ternationaal communisme.
En, zeer concreet, mag wel ge
zegd worden dat het praedominan-
enige weken tijds te doen capitu
leren. Hiroshima en Nagasaki wa
ren namen die bij elke mogelijke
aanvaller de haren moesten te ber
ge doen rijzen.
Maar eens dat wapen in beide
handen, veranderde de toestand
volledig. Van dan af werd het de
fameuze wedloop waarover wij het
in de loop van het jaar herhaal
delijk hebben gehad: Rusland heeft
een overwicht aan klassieke bewa
pening, Amerika aan atoombewa
pening. indien het communisme er
in slaagt het atoomevenwicht te be
reiken vooraleer wij het oneven
wicht in andere ivapens hebben
hersteld, dan moeten wij ons op
alles voorbereiden, mogen wij ons
aan het ergste verwachten.
Kan het Westen integendeel de
svurt v innen, dan bestaat er veel
kans dat de vrede kan gehand
haafd worden.
NEUTRALISTEN
EN A7LANTISTEN
Waarom het dan zolang geduurd
Heeft vooraleer men het over alles
eens was en dat er practisch kon
ernstig gewerkt worden.
Wel, essentieel om vier redenen:
1. Dat wij in het Westen staan
met 'n aantal democratieën die er
elK hun eigen gedacht op nahou
den, en bij het vormen van dat ge
dacht en het nemen van een be
slissing elk van een speciale bin
nenlandse toestand afhankelijk zijn.
(Zie vervolg blz. 2.)
zer,
Een jaar ging voorbij... en een jaar begint.
De overgang van het oude in het nieuwe jaar gaat
zo stil, haast onopgemerkt en toch staat de mens er
even bij stil want op dat ogenblik spreekt het verleden
en de toekomst.
Heimwee welt op om het moois dat weer tot het ver
leden behoort, maar toch een rijkdom blijft waaruit
het leven is gegroeid.
Maar boven dit alles hangt ons stil verlangen naar
wat komen gaat.
Naar oud en vroom gebruik wenst ieder aan familie,
vrienden en bekenden een Zalig en Gelukkig Nieuw
jaar.
Wij sturen U vandaag ook deze heilwens toe, dier
bare lezer.
Het is immer onze innigste betrachting geweest ons
blad mooier en degelijker te maken. De lezer heeft zelf
deze vooruitgang kunnen volgen. De nieuwe rotatie die
in dienst gesteld werd tijdens het afgelopen jaar heeft
ons in staat gesteld deze ontwikkeling flink uit te bou
wen.
De belangstelling van de lezers voor ons blad was
hierin een zeer gewaardeerde steun. Het Wekelijks
Nieuws blijft steeds het vertrouwen genieten en dat
stemt ons uitermate tot vreugde.
Thans staat het nieuwe jaar voor de deur.
Weze het voor allen een jaar van vrede en voorspoed.
Mocht over onze gouwen het oorlogsgevaar afgewend
blijven. Mocht ieder ook in zichzelf de innerlijke vre
de bewaren, dan zal 1951 een schoon en goed jaar zijn.
God geve het.
Dat Zalig en Gelukkig Nieuwjaar wensen U van harte.
a
dat hij telkens weer het Bisschop
pelijk jaarkalendertje raadpleegt.
het volgende wasde beruchte
A-bom ook in Sovjethanden.
Inderdaad: tot dan toe kon het
raas aatum- I in 1945 al voldoende gebleken was
(Zie vervolg blz. 3.) om een sterke macht Japanop
In de regeringsverklaring DU-
VIEUSART, de eerste homogene
C.V.P.-Regering, werd een verbete
ring a angekondigd van het lot der
gepensionneerde loontrekkenden en
zelfstandige arbeiders.
Ds politieke gebeurtenissen lieten
de Heer BEHOGNE, toenmalig Mi
nister van Arbeid en Sociale Voor
zorg, niet toe het beloofde initiatief
te nemen.
De Heer VAN DEN DAELE, op
volger van Heer BEHOGNE, heeft
zich onmiddellijk aan 't werk gezet
en legde een ontwerp neer, dat reeds
op 15 December 11. in de Kamer
gestemd werd en op 22 December
door de Senaat.
Reeds redert jaren wordt een
hervorming der pensdoenwetgeving
aangekondigd; aan parlementaire
initiatieven ontbrak het niet, voor
al de C.V.P. bleef niet achterwege.
In 1947 werd door de H.H. VER-
HAMME en Consoorten een eerste
voorstel neergelegd.
Ook in regeringskringen hield
men zich met het vraagstuk bezig.
In het socialistisch dagblad Voor- periode die h«t jaar 1945 vooraf -
uit» van X Febfcüdiu 1948 verscheen I gaat.
DE VOORNAAMSTE BEZWAREN
Als eerste onregelmatigheid in ons
kalendersysteem, dient aangestipt
het ongelijk aantal dagen dat de
maanden werd toegekend. Februari
telt 28 of 29 dagen, de overige
■Mn
KAREL CAENEN.
adjUindM,»' ftTiuimiüM
Te mi'den van dnze donkere, dagen want het l'cht is nog maar te goeï in de
lucht, of het gaat weer bedot spelen achter mistbank of wolkendek wordt het nieuwe
jaar geboren.
Het kruipt te voorschijn als een piepjong ding, zijn klare kinderogen ivijd open
gesperd, kijkend naar de onbekende verten van tover-schone toekomst, zijn poeze'pollen
vooruit, gereed om te grijpen naar al de schone dingen die de tijd belooft en die het
zelf vermoedt daar, juist éven buiten het bereik van de grijpgrage k'auwkens...
Zó is het jonge jaar, fris, jeugdig en vol verwachting. Want de tijd wijst naar
de toekomst. Wat verleden is, is voorbij, voor eeuwig en altijd...
De mensen leven een tijdeken in do begoochehng. Zij wensen elkaar een Zalig
en Gelukkig Nieuwjaar! 't Zal voortaan allemaal veel beter gaan: met de zaken met
de kinderen, met de crisis en de belastingen, met de koude oorlog en de voeibalpronostie-
ken, met de Koloniale Loterij, met het weder... enz... enz...
Maar het jaar zal nauwelijks een paar maanden oud zijn, of ivij zullen weten
dat het juist iveer zo gaat als het vorige en al de andere daarvoor: een mengeling van
goed en kwaad, van vreugde en rouw, van jubel en klagen.
Omdat wel de tijdsomstandigheden veranderen, maar niet de mens die erin leeft.
Want die blijft eeuxvig en altijd dezelfde: wat liefde, wat haat, veel tekortkomingen, maar
ook een groot en rein verlangen naar goedheid, schoonheid en vrede.
Daarom is onze wens voor 1951. dat wij gedurende dit jaar allemaal een beetje onze
kleinheid zouden indijken en ons verlangen naar schoonheid in bewuste daden omzetten,
dat elke dag ons tenminste iets dichter zou brengen naar het einddoel van ons bestaan:
het genieten van de Opperste Schoonheid.
Want, of wij nu werkman zijn of bediende, baas of knecht, soldaat of burger, boer
of stadsmens, wij gaan langs verschillende wegen naar hetzelfde doel: alle dagen een
stappeke dichter... alle jaren een laddersport hoger... of lager.
God, geef ons dat wij dit jaar alle dagen één klein klankschilfertje opvangen
van het schone lied, waaraan uw engelen van in 't begin der eeuwen repeteren...
een interview, toegestaan door d?
toen regerende socialistische Mi
nister Troclet. Wij lezen o.m. in
dit interview:
Sedert 10 maanden houd ik
me bijna voortdurend bezig met
het vraagstuk van de ouderdoms
pensioenen, voornamelijk ten over
staan van de vrije verzekerden,
die slechts een maxsmumpensioen
kunnen genieten van 6.400,fr.
Doch ira kan ik U mededelen dat
op I Februari een wetsontwerp
zal ingediend worden, dat op
definitieve w'het stelsel der
pensioenen zal regelen, zowel voor
de vrije- als voor de verplicht
verzekerden.
1 Februari 1948 is lang voorbij;
De Heer Troclet blééf nog een hele
tijd Minister, doch legde geen ont
werp neer, zonder dat ooit van so
cialistische zijde hiertegen gepro
testeerd werd.
Wij hebben gemeend dit te moe
ten onderlijnen, omdat bij de be
spreking van bovengenoemd ont
werp, sommige socialistische Ka
merleden een werkelijk demago
gische taal hebben gesproken.
De nieuwe wet is niet volmaakt.
Zij brengt echter noemenswaardige
verbeteringen, waarvan het belang
niet mag onderschat worden en die
aan de Staat een jaarlijkse uitgave
opleggen van circa 650 millioen. Wij
stellen daarenboven vast dat door
de nieuwe wet een reeks besluiten
verwezenlijkt worden, besproken en
aangenomen op het Congres van de
Landsbond der Christelijke Mutua
liteiten, dat te Brugge gehouden
we".'d op 10 September 1950.
1. - VOOS DE LOONTREKKENDE
EN VRIJE VERZEKERDEN:
A) Dg ouderdomsrentetoeslag,
voorzien in de tabel gevoegd bij de
wet van 15 December 1937, wordt
verdubbeld voor de gewezen loon
trekkenden en verdriedubbeld voor
de vrije verzekerden.
Voorbeeld: Een gehuwd gepen
sionneerde, geboren in 1080, zal een
jaarlijkse verhoging bekomen van
2.600,— fr. Geboren in 1885, be
draagt de verhoging 2.300,— Ir.
Een alleenstaande, in hetzelfde
jaar geboren, ontvangt onderschei-
delijk 1.500,fr. en 1.200,fr.
De vroeger toegestane verhoging,
die de compensatievergoeding moest
vervangen, blijft behouden.
B) In geval van overlijden van
een alleenwonend gerechtigde, war
den de niet uitbetaalde gelden ge
stoft aan de persoon die het bewijs
levert det hij de begrafeniskosten
heeft betaald. Voor de andere ge
rechtigden blijven de bepalingen
van art. 38 van kracht.
C) Een hertrouwde weduwe her
krijgt het recht op weduwrente-
toeslagen, welke zij vóór haar nieuw
huwelijk genoot, tenzij zij, uit hoof
de van haar laatste echtgenoot, op
een weduwrentetoeslag van een
hoger bedrag aanspraak kan maken.
2. - BEPALINGEN ALLEEN TOE
PASSELIJK VOOR DE LOON
TREKKENDEN:
A) De maandelijkse bijdrage voor
de werklozen van meer dan 21 jaar
oud, wordt vanaf 1 Januari 1951
gebracht van 5 op 15 fr. Wij ves
tigen de aandacht van de werk
lozenkassen op de noodzakelijkheid
deze afhouding te doen.
B) Vrijstelling van stortingen voor
de periode die de wetgeving op de
maatschappelijke zekerheid voor
afgaat.
Al de gewezen loontrekkenden,
geboren vóór 1 Januari 1881, zelfs
al deden ze geen enkele storting,
maar die kunnen bewijzen dat ze in
bestendige dienst geweest zijn van
één of meer werkgevers, gedurende
minstens 2/3 der periode, liggend
tussen hun 50" en 65» jaar, kunnen
pensioen genieten.
Deze maatregel werd ingevoerd
omdat het onrechtvaardig was een
loontrekkende te laten boeten voor
de door zijn werkgever niet gedane
stortingen, vooraleer de wetgeving
op de nieuwe maatschappelijke ze
kerheid in toepassing werd gesteld.
De datum nl. geboren vóór 1 Ja
nuari 1881, was echter slecht ge
kozen; inderdaad; men had beter
in de wetgeving bepaald, dat geen
stortingen vereist werden voor d«
Reeds op 18 November 1947 werd
op hel: bureel der Kamer, door
C.V.P.-vèrtegenwoordigers e-en wets
voorstel neergelegd om hieraan
een einde te stellen.
Deze onrechtvaardigheid wordt
thans hersteld; voor gewezen loon
trekkenden, waarvoor geen stortin
gen werden gedaan tot en met hun
verjaarmaand va-n het jaar 1945,
volstaat het te bewijzen dat zij ge
woonlijk en hoofdzakelijk als loon
arbeiders werden tewerkgesteld, ge
durende 2/3 der periode, liggend
tussen hun 50» jaar en het jaar 1945.
Vanaf het verzekeringsjaar 1945-
1946 worden echter stortingen ver
eist tot in het verzekeringsjaar tij
dens hetwelk d-e leeftijd van -65 jaar-
bereikt wordt,
C) Onvoorwaardelijke vrijstfllirïj'
van stortingen tijdens de oorlogs
jaren.
De huidige wetgeving ontslaat van
het bewijs van stortingen voor de
verzekeringsjaren 1939-1940 tot en
met 1944-1945, op voorwaarde dat
d-e rechthebbenden gedurende deze
periode de hoedanigheid van loon
trekkenden niet verloren hebben.
Konden geen aanspraak maken
op dit voordeel:
1) De loonarbeiders die tijdens de
bezetting geen loonarbeid ver
richt hebben en voor eigen re
kening gewerkt hebben;
2) De loonarbeiders die arbeid heb
ben verricht in een land dat met
België geen verdrag tot weder
kerigheid heeft afgesloten. Tot
deze laatste categorie behoren al
de arbeiders die zogezegd vrij
willig naar Duitsland gingen
werken (ds gedeporteerden kun
nen de heir kracht inroepen).
Ieder eeh weet dat, vooral in
Vlaanderen, heel wat werkloze ar
beiders naar Duitsland gingen wer
ken, weliswaar niet als gedepor
teerde, maar om in hun onderhoud
en dat van hun gezin te voorzien.
De nieuwe wetgeving voorziet al
gehele amnestie voor de oorlogs
periode.
Blijven alleen van de voordelen
beroofd
1) Diegenen wier gemiddeld jaar
lijks inkomen tijdens de oorlogs
periode de 36.000 fr. te boven
ging;
2) De verzekerden, die deel hebben
uitgemaakt van een vijandelijke
para-militaire of politieformatie,
of die, uit hoofde van hun ge
drag tijdens de bezetting, straf
rechterlijk veroordeeld werden.
D) Uitbreiding voor de bedienden.
De vroegere wetgeving voorzag
dat de bedienden slechts aanspraak
konden maken op de kosteloze
ouderdomsrentetoeslag, indien hun
gemiddeld jaarlijks inkomen lager
was dan;
- 36.000 fr. voor de periode die
1 Januari 1945 voorafgaat;
- 60.000 fr. vanaf 1 Januari 1945.
Thans worden deze cijfers onder -
scheideliik gebracht op 60.000 fr. en
120.000 fr.
E) Verhoging der stortingen.
De minimum jaarlijkse storting
voor een verplicht verzekerde, die
vastgesteld was op 50 fr. moet var-
af het verzekeringsjaar 1950-51,
150 fr. bedragen.
3. BEPALINGEN ALLEEN
TOEPASSELIJK VOOR DE
VRIJ VERZEKERDEN
A) De stortingen voor de vrije
verzekerden werden nog niet aan
gepast aan de na-oorlogse toe
stand; de jaarlijkse bedragen wa
ren nog steeds 120 fr. voor de man
nelijke en 60 fr. voor de vrouwe
lijke verzekerden.
(Zie vervolg blz. 2.)
lil,
wordt a.s. week in het g
g nummer van 6 Januari, j§
g aan ons blad toegevoegd, m
1 We doen dit omdat dan g
1 eerst de langs de post om,
g ingeschreven nieuwe abgn- s
m nementen hun blad voor de 1
H deeld krijgen.
