VOOR POPERINGE EN IEPER
12
24
Dat leren... droge cijfers
Het Kattefeest te leper
zette andermaal de Lakenstad in rep en roer
Westvlaame
Electriciteitsproblemen
Het gevecht tegen de dood
Zeeramp ter hoogte van
Oostende
Drievoudige kindermoord wordt berecht
voor het Assisenhof van Westvlaanderen
Bruggenbouw in Zuid-
Westvlaanderen
Vermoedelijk 21 opvarenden verdronken
Hieuwe vooruitzichten - Belangrijke benoemingen
Hieuwe Leiebruggen te Menen, Komen en Waasten
Wat brengt ons de
Ontaarde vader en dochter staan terecht
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE-IEPER-WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
Bladzijden
PRIJS
3 Frank
ZATERDAG
FEBRUARI
1951
Kapitein na zijn redding bezweken
BUITENLANDS OVERZICHT
pbuji
Voor de Beïgisefie
Grensarbeiders
in Frankrijk
VIJFTIG JAAR GELEDEN STIERF PETER BENOIT
door F. R. Boschvogel.
BOOPDBUREEL ell REDACTIE:
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9 - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
leper:
P. BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. - Tel. 445.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstr.
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE
St-Alfonsusstr. 12. - Tel. 1523.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
47= JAAR
Nr 8
POSTABONNEMENT 1951:
België 105 fr.
Belgisch Congo 4fr. p. week
Frankrijk Holland 4fr. p. week
Anderelanden 5fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge.
HET Is jaren geleden Pa
ter Vyncke was gestor'
ven In Congo. «RATTE
VYNCKE» schreef Ver-
rlest in zijn Twintig
Vlaamse Kloppen». Niemand kon
het bijna geloven dat die oud-
zouaaf van de Paus, oud-onder
pastoor van Dadizele, een van de
eerste Witte Paters die naar Congo
trok, dat die man van ijzer en
staal dood was. We lazen, jaren
later nog, de brieven van dien
stoeren zendeling die de zwarten
leerde bidden, maar ook de Blauw
voet» en de «Vlaamse Leeuw»
leerde zingen. Later reeds waren
't de zwarten die niet geloven kon
den dat Pater Segers van Gistel
gestorven was. Pater Segers was
inderdaad ziek teruggekeerd maar
genas en werd bij zijn terugkomst
in de missie meer dan koninklijk
ontvangen door zijnzwarten.
Dat alles is oude geschiedenis ge
worden. Oude geschiedenis hoe de
Witte Paters hun christenen moes
ten bewapenen om de slavenhan
delaars aan het Tanganikameer
van hun missies te verjagen. Tot
die voorbije jaren behoort ook nog
de missionering van de Zusters van
Liefde van Gent. Pionierswerk!
Congo lag in die jaren t'enden
de wereld. Nu: nog een grote dag
«vliegen» van uit Brussel! Dat
land van menseneters, van dwer
gen, van poelen en moerassen, van
oerwoud en brousse, van nijlpeer-
den, krokodillen en ander onzalig
gedierte, is een bloeiende kolonie
geworden. Er is niemand zo- onkun
dig dat hij niet weet welke grote
rol Congo speelde in de voorbije
oorlog. Er is niemand zo onkundig
dat hij niet weet hoe andere lan
den met schuine ogen loerden naar
Congo, die niet weet wat Congo
met zijn koper, met zijn uranium
en zijn andere bodemschatten nu
betekent.
Maar over die schatten en rijk
dom heb ik het niet.
Ik heb het wel over cijfers. Cij
fers zijn droog maar kunnen soms
geweldig veel betekenis hebben.
Zijt ge ooit te Antwerpen ge
weest... vroeger, als een Congoboot
afreisde? Ieder keer waren er zen
delingen mee. Paters, Zusters, Broe
ders. Het was een ware rush
van zendelingen naar onze Ko
lonie. Geen orde, geen congregatie
of ze eisten hun deel op om het
zwarte land te helpen beschaven.
Denkt U diait maar goed inwij
zouden een land beschaven dat ons
helemaal onbekend was en 86 maal
zo groot is als België. Beeldt U dat
NU in.
Wat was het dan een bedrijf en
beweging bij die Congoboten! Het
afscheid van de zendelingen was
ieder, maal een geweldig, pakkende
gebeurtenis. Ge ttioest een hart van
lood hebben om ongevoelig te blij
ven. De «besten» van de onzen
gingen heen om dat groot avontuur
te wagen: primitieve mensen te be
schaven, van die dompelaars...
mensen en christenen te maken.
Dat is alles een goed vijftig jaar
geleden... 't Is waar er bleef nauw
contakt tussen de zendelingen en
ons volk; nauw contakt. Was er
wel een land in de wereld waar de
zendelingen zo populair, zo volks
geliefd en zo... talrijk waren als in
onze Vlaamse streek, als in West-
Vlaanderen? Telt alleen maar de
Vlaamse Missiebisschoppen in Con
go van af die grote figuren van
Mgr Roelens van Ardooie tot Mgr
Buyse van Lo, die einde 1950 bis
schop werd gewijd.
Heel dat stuk Vlaamse ge
schiedenis rolt voor mij af, wijl ik
de droge cijfers bekijk van 't ver
slag over 1949 van het Congolees
Gouvernement-Generaal.
Congo telt nu ongeveer 11 mil-
lioen inwoners; en is ook naar het
oordeel van vreemdelingen een
prachtkolonie geworden. Die vreem
den oordelen natuurlijk eerst naar
de... opbrengsten van een land. In
derdaad is er reuzevooruitgang ge
maakt op dat gebied. Was Congo
een zware lastpost voor het moe
derland, de toestand is fel gewij
zigd en verbetert met de dag.
Maar, al is dat geen bijzaak, we
weten immers zelf al te goed dat
de stoffelijke toestand van een volk
invloed heeft op het hele leven,
deze belangstelling gaat in de eer
ste plaats naar het eigenlijk be
schavingswerk.
Op die 11 millioen inwoners wa
ren er einde 1949: twee millioen
vijf honderd drie en dertig duizend
katholieken, waaronder vier hon
derd negentien duizend katholieke
gezinnen. 1
Dat benadert een vierde van de
totale bevolking!
Ziet gij die cijfers voor U Kunt
ge U indenken wat een som werk
dat heeft gevraagd? Neen dat is
ondoenlijk. Dat is zendelingenwerk
waar geen ander kan over oorde
len. Hadden onze zendelingen zich
niet helemaal weggeschonken aan
hun werk, met echte verbetenheid,
met nooit versagende volherding,
spijts tropische hitte, spijts mala
ria en slaapziekte, spijts alle mi
series, spijts alle moeilijkheden van
binnen en buiten... hoe was dat
mogelijk geweest?
Scheutisten, Jesuieten en Witte
Paters van Afrika staan vooraan
in de missionering. Waren er in
1940 3.065 geestelijken waaronder
het missiepersoneel, in 1949 was dit
getal gestegen tot 3.967. Wie is er
verwonderd als ik zeg dat de Vla
mingen daar het leeuwenaandeel
hebben?
Beschaving! We hebben geleerd
wat heidense beschaving is. Japan
heeft ons dat getoond, China, In
dochina en Indonesië leren het ons
in onze dagen. Wat zou Congo er
nu reeds uitzien was de missie
werking niet zo heldhaftig niet zo
prachtig gevoerd geweest.
Dat is het werk van die zende
lingen, van die duizenden Vlamin
gen: Priesters, Broeders, Zusters, die
vaarwel zegden aan have en huis
omwille van de zwartjes
het thuisfront. Waarachtig, Vlaan
deren heeft zijn zendelingen niet
vergeten, noch het missiewerk Wat
is rondgegaan, gecollecteerd, ge
speeld,... genaaid en gewroet ge
weest voor de «missie-zwartjes»?
Want het is waarachtig vadertje
Staat niet geweest die Voor
zienigheid speelde in Congo.
...Een cijfer te meer! Op een
begroting van meer dan vier en een
half milliard bedraagt de post voor
de eredienst9 millioen frank1
Maar best dat ik geen Kamerlid of
Senator ben!
't Is jaren geleden. Van een pri
mitief volk een beschaafd, christe
lijk volk maken in een gebied na
genoeg 90 maal zo groot als het
moederland, was dat geen hersen
schim, geen gewaagde dwaasheid?
En nu? En dat is voor 75 het
werk van Vlaamse Zendelingen.
Zou Congo geen perel zijn aan
Vlaanderens kroon?
Dat Ieren... droge cijfers.
PÉ VLAMYNCK.
Woensdagnamiddag jl. werd ter
hoogte van Oostende, twee mijl ten
Westen van het lichtschip West-
hinder, een vaartuig opgemerkt dat
zijdelings op de kiel dreef. De zee
vaartdiensten uit Oostende, die ge
alarmeerd werden, zonden de sleper
Zeehond ter plaatse.
Het gekapseisde vaartuig bleek
een Franse diepzeetrawler te zijn
uit Boulopie, namelijk de Due de
Normandie die op weg was naar
Vlissingen om er te bunkeren. Het
is een der modernste eenheden dei-
Franse vloot voor de IJslandse vis
serij.
Nog eer de Zeehond hulp had
kunnen bieden was een Amerikaans
schip, de American Counsilor de
trawler genaderd en slaagde erin de
kapitein en zijn broer te redden.
Deze hadden zich aan de kiel vast
geklampt en zich weten drijvend te
houden. Men vreest echter voor het
leven van de kapitein. Uit Vlissin
gen is geneeskundige hulp aan
boord van het Amerikaanse schip
gekomen om de slachtoffers te ver
zorgen.
Naar verluidt waren er nog 20
opvarenden aan boor-1 van de Due
de Normandiemen vreest dat zij
allen omgekomen zijn. Het ongeval
is te wijten aan de woelige zee,
waardoor het schip op een zand
bank geslingerd werd en kapsside.
DE KAPITEIN OVERLEDEN
Donderdagmorgen werd gemeld
dat kapitein Rigue, die het bevel
voerde over de trawler en samen
met zijn broer gered werd, niette
genstaande de beste zorgen overle
den is. Van de andere opvarenden
werd nog geen teken van leven ont
vangen zodat men terecht vreest
dat 21 mensenlevens te betreuren
zijn.
Het orakel van Moskou
EEN PAAR VERGELIJKINGEN
Men heeft Stalin soms genoemd:
De Paus van het communisme. En
die vergelijking -r- ook al mag ze
oneerbiedig klinken is niet zo
verkeerd.
Inderdaad: over de grote proble
men doet Stalin en Stalin alleen
uitspraak. Ik zou haast zeggen in
zaken van communistisch geloof
en zedt n
En zoals de Paus soms encyclie
ken schrijft, zo staat Stalin soms
interviews toe. Zoals de encyclie
ken dikwijls zeer grote gevolgen
hebben, zo ook de stellingnamen
van de meester van het Kremlin.
Dat is gedeeltelijk het werk van En ook de interpretatie die van
beide teksten gegeven wordt is
vaak zeer uiteenlopend.
Tot zover een vergelijking.
Maar, waar een encycliek een
vaste tekst is met leerstellige
grondslag waarover niet kan ge
discussieerd worden, daar zijn de
interviews van Stalin meestal
raadsels die loutere voorboden zijn
van een politiek die men echter
pas leert kennen op het ogenblik
dat ze verwezenlijkt wordt.
Het zijn dus, zoals in de tijd
der oude Grieken en Romeinen,
echte «orakels-».
Inderdaad in die oude tijden
wensten veldheren en staatslieden
bij voorbaat te weten waaraan ze
zich moesten verwachten. En toen
gingen zij het orakel raadplegen.
Een kip werd opengesneden, of
cirkels in de lucht getrokken of
andere onzin meer en daaruit werd
dan de toekomst gelezen.
Maar die heidense priesters of
priesteressen waren zeer voorzieh
tig. Zij deden altijd zeer duistere-
uitspraken, zodanig dat ze na dè
gebeurtenissen altijd een uitleg
konden vinden die aantoonde dat
het orakel juist geweest was.
Wel, zo gaat het ook met de
interviews van Stalin. Met de
catechismus zou men moeten zeg
gen: ze zijn duister, vuil en geheel
gesteld om te lijden...
ER STAAT VAN ALLES IN
Eenieder, begaan om de econo
mische ontwikkeling en de verdere
opbloei van onze Westvlaamse
Gouw, zal met belangstelling ken
nis nemen van de grondige wijzi
gingen aangebracht aan de struc
tuur en de statuten van een Elec-
triciteitsmaatschappij waarvan de
bedrijvigheid in Midden-Vlaanderen
is gelegen. Wij zouden grotelijks
aan onze plichten van voorlichting
tekort komen moesten we deze
aangelegenheid niet nader toelich
ten.
Het gaat om de Belgische Maat
schappij voor Electrische Uitbatin
gen, waarvan de Maatschappelijke
Zetel tot nog toe gevestigd was te
Brussel. Deze maatschappij bezit in
onze gouw talrijke concessies, even
eens een uitbatingscentrale te
Noordschote.
Op 26 Januari 11. werd er over
gegaan tot wijziging der statuten:
financiële aanpassing; overbren
ging van de Maatschappelijke Zetel
en benoeming van Beheerders. Dit
alles is verschenen in de bijlagen
van het Belgisch Staatsblad op 17
Februari onder nummer 2352. De
getroffen beslissingen zijn van zul
ke aard, dat ze in de toekomst de
Electrische bedrijvigheid in onze
Gouw ten zeerste zullen beïnvloe
den.
Onze Openbare Besturen mogen
niet onverschillig toezien en moe
ten deze zaak van dichtbij volgen.
Vooraf weze het ons toegelaten
op te merken aan de leiders der
Belgische Maatschappij voor Gas-
Electriciteitsbedrijf in West-
vlaanderen, dat wij als Vlamingen
betreuren dat de Franse taal steeds
primeert bij een Maatschappij in
Westvlaanderen gevestigd. Van deze
gelegenheid hadden de leiders moe
ten gebruik maken om van meetaf
de statuten in de Nederlandse taal
te publiceren. Dit ware niet alleen
rechtvaardig maar tevens billijk,
temeer daar het bedrijf zich in
Westvlaandeden bevindt. De HH.
Leden van de Raad van Beheer
geven wij de raad kennis te nemen
van de brochure De Vervlaamsing
in het Bedrijfslevendoor Profes
sor Robert Vandeputte (Uitgave
van de Katholieke Vlaamse Lands
bond).
WAT IS ER DAN IN FEITE
OP 26 JANUARI 1951 GEBEURD
Niets anders dan de voltrekking
van een programma door de Di-
(Zie vervolg blz. 7.)
:-F:
Wat er juist in Stalin's inter
view staat, dat zullen de lezers
ongetwijfeld elders in dit blad te
rugvinden.
Sommige mensen zullen het mis
schien erg, ja schandalig vinden.
Stoort U daar niet aan. Beledigin
gen en verwijten schijnen nu een
maal tot de diplomatieke stijl en
de beleefdheidsformules van alle
dictaturen te behoren.
En de leugens en halve waarhe
den, daar zijn we ook al lang aan
gewoon. Dat blijft bij het oude
principe: lieg maar altijd door, er
zal steeds iets van over blijven.
Blijven dan de punten die Sta
lin heeft aangeraakt. Daar is ook
niets buitengewoons in, tenzij dat
hij met geen woord over de Duitse
kwestie gesproken heeft waarvan
het Kremlin nochtans de laatste
maanden steeds beweerd heeft dat
het hetprobleem van de wereld
politiek was.
Waar hij het meest over spreekt
dat is over demobilisatie, ontwa-
pening, het Verre Oosten, de Ver
enigde Naties en de kruistocht
voor de vrede.
Er is echter niets, van alles wat
er in staat, dat in onze oren zeer
overtuigend klinkt.
Rusland kan niet tegelijkertijd
een politiek voeren van grote open
bare werken en opdrijving van be
wapening en strijdkrachten? En
waarom niet? Hitier heeft het toch
occ gedaan.
In een dictatuur is dat trouwens
zo moeilijk niet. Men zet iedereen
op rantsoen zodanig dat er een
minimum aan verbruiksgoederen
Hierboven foto van de twee betichten. Links: Jozef Tetaert, vader van Jenny, die beschuldigd wordt van
medeplichtigheid en rechts: Jenny Tetaert, de vrouw die on beestachtige wijze haar drie bloedeigen khi-
Steeds verder worden nieuwe
problemen uit de weg geruimd om
i de netelige Frans-Belgische grens-
arbtiderskwestie zo goed mogelijk
j te kunnen oplossen.
Wat de wettelijke gezinsvergoe
dingen betreft, vei nemen we dat zij
voor de maanden van Februari en
Maart met 20 zullen verhogen,
terwijl een definitieve verhoging
ivordt voorzien tegen 1 April as.
Een nieuw kollelctief akkoord
verd te Parijs op 2 Feb'uari jl.
afgesloten met het cog op de Fran
se textiel-industrie. Wat Noord-
Frankrijk betreft, werden volgende
bepalingen uitgewerkt: de effektie-
ve lonen, alle premiën medfgere-
kend, zullen vanaf 1 Februari 1951
met 5 wo'den vermeerderd, ter
wijl twesdens een minimumloon
van 78 fr. zal worden verzekerd.
Wat het verlof bij geboorte aan
gaat. stond een Franse Wet van
18 Mei 1946 drie dagen betaald
verlof toe bij een geboorte. Dit
voordeel werd aan de grensarbei
ders onttrokken sedert 1 Juli 1949.
Een bijvoegsel aan de Frans-Bel
gische kor.ventie voorziet opnieuw
voor de grensarbeiders dit verlof
van drie dagen zoals vroeger. De
betaling hiervan kan reeds worden
bekomen voor verlof genomen voor
geboorten sedert de tweede helft
der maand Januari 1951. Om van
dit voordeel te genieten, moeten de
grensarbeiders een vraag tot beta
ling opstellen op een formulier, dat
bij hun Patroon ter hunner be-
moet voortgebracht worden. En
voor de grote openbare werken
heeft men steeds de mensenreserve
van de tien- of honderd duizenden
politieke delinquenten die in con
centratiekampen pardon: weder-
opvoedingskampen worden on
dergebracht en waarvan de arbeid
aan de staat nul frank, komma,
nul centimes kost.
En hetzelfde met de zogezegde
vredesvoorstellen. Stalin verwijt
Engeland en de andere Westerse
landen die niet te hebben aange
nomen. Maar dat die voorstellen
over b.v. atoomcontrole en ontwa
pening onzin waren, dat voegt hij
er liever niet aan toe.
Maar wij weten het nog maar
al te goed. Stalin wilde dat Ame
rika al zijn atoombommen vernie
tigde, maar wilde van geen enkel
redelijk controleplan waarbij een
U.N. O .-commissie alle wapenfabri-
caties zosi kunnen nagaan. En toen
hij sprak van ontwapening dan
was zijn onthutsend voorstel dat
elk land zijn effectieven met 10 t.h.
zou verminderen. Al ware het nu
ook 90 t.h., dat had nog geen zin
want op dat ogenblik had Rusland
alleen twee en een half maal zo
veel mannen onder de wapens als
Amerika en Engeland samen.
Ook over het Koreaans geschil
wordt onzin verteld: de U.N.O. is
(Zie vervolg blz. 2.)
Een foto-samenstelling uit de Kattefeesten te leper. Onder: Een toneel uit de plechtige rechtszit
ting; de graaf met zijn gevolg luistert toe, hoe iegen de kat de doodstraf wordt geëist. Boven
links: met Thebaanse trompetten wordt de uitvoering van het vonnis aangekondigd. Rechts van dit
beeld bemerkt men de toeschouwers die het werpen der katten afwachten.Uiterst rechts zit de stads-
nar die van op het hoge balkon de menigte toewuift met zijn narrenstaf, die hij in de rechter hand
houdt, terwijl hij in de linker hand een katje klaar heeft om het over de menigte uit te werpen.
De zon was niet van de partij
om voor de zoveelste maal Freia de
kat te zien ter dood veroordelen
voor de aloude leperse lakenhallen.
Een nijdige koude wind was in haar
plaats gekomen om het geduld van
de wachtende toeschouwers op een
harde proef te stellen. Toch was
de stemming erin, want de wach
tende menigte had een rijke keus
van fooraantrekkelijkheden voor
zich om de tijd te doden en toen
de frisse tonen van de Ypriana
over de markt weerklonken, stuw
den ai de kermistenten en barak
ken hun publiek naar buiten, want
het groot spektakel, waar leper
telkenjare op vergast wordt, zou
beginnen. Freia de kat met haar
gC7,eHinn.en werden, luid miauwend,
voor de rechterstoel van Graaf
Arnulfus gesleept.
DE IEPERSE HOOGDAG
Het was verleden Zondag 18 Fe
bruari de zesde uitgave sedert de
bevrijding van de traditionele kat-
tefeesteri in leper. Weer waren
honderden kijklustigen naar de
Laksnstede gekomen om 1 er dit
volkse feest mee te vieren.
Om half vier kwam een kleurige
stoet, met de muziekmij «Ypriana»
op kop, van uit de Rijselstraat de
markt opgestapt. De toeschouwers
die er zich reeds aan verwachtten
dat het feest zou beginnen kwa
men echter bedrogen uit, want
graaf Arnulfus die met zijn rijke
hofhouding mee opstapte in de
stoet, waar de grote zware kat met
talrijke kleinere katjes gevankelijk
meegevoerd werden, scheen de gure
wind niet te duchten en hield er
aan eerst nog een wandeling door
de stad te doen met zijn kleurrijke
stoet. Zo moest nog een uurtje ge
wacht en konden de foormannen
nog een flinke stuiver verdienen
van de kermisgasten.
Toen de Ypriana om half vijf
andermaal de markt opkwam kon
het spectakel, het echte kattefeest
beginnen.
DE KAT MOET DOOD
Freia, een potige zwarte kat van
manshoogte die voor de gelegen
heid alleen op de, achterpoten liep,
scheen precies geen kat om zon-
*ssm vermoorde. Voor beu zitteu bou vertMiaets, Mw Demüf en Etoré uit Brugge. ISie vmlaa frfe.gJ Issit&ktos werdt ssöfilislsa.-
Triomf op triomf heeft Benoit
verder beleefd. Met honderden en
duizenden staat de volksmassa zijn
cantaten te zingen: De oorlog - De
Schelde - De kindercantate - De
Van Rijswijckcantate - Vlaanderens
Kunstroem, en zoveel andere. Zijn
leerlingen veroveren de Prijs van
Rome. Zijn Vlaamse muziek groeit
en bloeit alom. En elkeen verstilt
van ontroering, als hij zijn Derde
Fantasie op klavier hoort, zijn
Moederspraak hoort zingen, zijn
Intrede van Alva te Gent hoort
donderen en dreigen. Ach, en zo
oneindig veel meer. Sla de lijst van
zijn werken na, en ge vraagt u af:
waar heeft die vent toch al die
moed, al die tijd, en al die inspi
ratie gehaald.
Doch Loontje komt om zijn
BoontjeBenoit voelt de ziekte
naderen... en het spook van de
dood.
Wat zegt hij tegen zijn goede
vriend Julius Sabbe?
We gaan stilaan naar 1902,
Brugge en Kortrijk zullen de zes-
honderste verjaring van de Gul
densporenslag moeten vieren dat de
torens daveren op hun grondvesten.
Waarom niet met een massaspel,
zoals de Zwitsers hebben gedaan!
Hebben wij nu nog niet genoeg ge
leuterd met ons toneel? Ik herinn r
me, diat ik in 1887, van uit Bayreuth
naar huis schreef, toen we het
grootse decor op de Wagnerspelen
gezien hadden., dat we in Vlaan
deren nog een geslacht ten achter
zijn, en dat we wel nog een halve
eeuw in dezelfde slenter zullen
verstrikt zitten. Maar wij zullen
durven, mijn dierbare Julius, wij
zullen durven te Brugge en te
Kortrijk, in 1902, te Kortrijk zullen
de triomfante Grocningelegers ze
gezingend dwars door de stad op
rukken naar het Guldensporanmo-
numeüt, waar ze zullen begroet
worden door een geweldig groot
koor...
Zo zet Benoit zijn visioenen voor
het nieuwe massaspel uiteen. Ook
de Brugse markt heeft hij vaak
bekeken, met het oog op een gran
dioos Vlaams spel.
Zijn geest wordt overstormd door
vele vermetele, revolutionnaire plan
nen.
Die plannen krijgen een grootse
en tragische gestalte, want ze zijn
de laatste uitspattingen van een
geniale levensgeest, die stilaan
dooft in lang en donker gemijmer.
Het staat in zijn ogen te lezen,
het klopt soms wild in zijn hart,
het duizelt in zijn bloed en grauwt
in zijn gelaat: P. Benoit gaat naar
het einde.
Zijn vrienden zien hem vervallen,
durven er niet over te spreken,
maar schudden het hoofd achter
zijn rug, ontzet en ontroerd: We
hebben hem zo nodig, we kunnen
hem niet missen.
Gedurende het groot verlof wordt
Peter Benoit veel slechter door een
grote bloedspuwing. De dokters, De
Wandere en Gustaaf Verriest,
schrijven hem volstrekt rust voor.
Rust voor de man die nooit gerust
heeft.
Zijn privaat-secretaris, de vurige
en onvermoeibare Edward Keurveis,
moet de Meester steeds bedwingen:
Bedaar, Meester, wacht er mee tot
ge weer veel beter zijt.
Maar Benoit wil absoluut nog
enigs dringende punten afhandelen,
vooval een werkje over de herin
richting der leergangen op het con
servatorium. Hij laat zich weer
brand'ousssn zetten. Het is nood
lottig voor hem. Doch hij wil nog
wat napraten.
Zo zit het Duivelke alias Ed
ward Keurveis, te vertellen over de
eenvoudige doch bekoorlijke manier
van harmoniseren van Hubrscht
Waelrant in zijn lied Vaarwel
mijn broeder», uit Keizer Kareis
tijd. Benoit neemt hem een papier-
ke uit de handen, schrijft er enkele
akkoorden op, bij een eindje melo
die uit dit ontroerend schone lied,
en zet er bovenHedendaagse
wending.
(Zie vervolg blz. 2.)
der handschoenen aan te pakken
De beulsknecht die haar aan d<
keten hield mocht er af en toe al
zijn macht aan gebruiken en zelfi
meer dan een upper-cut van ir
ontvangst nemen.
De kleine katjes schenen het ge
val echter niet zo tragisch op t«
nemen en dansten plezierig in hel
rond.
Waardig begaf Graaf Arnulfus
zich naar het verhoog dat tegen
de halle stond opgetimmerd. De
kermisgeluiden vielen stil en op da!
ogenblik zette leper de klok terug
tot in de 10° eeuw. Thebaanse
trompetten maanden tot stilte aan
De Baljuw trad vervolgens naai
voren, ontrolde zijn perkament en
vorderde tegen de kat zinnebeeld
van bedrog, valsheid en ontrouw,
voorwerp van superstitie en afgo
derij, oorzaak van rampen, onge
lukken en... nachtelijk straatla-
waai... de doodstraf». Met luid
miauw onderlijnden de kleine kat
jes elke zin van deze verschrikke
lijke eis. De grote kat, Freia in
hoogst eigen persoon, werd woes!
en ontsnapte zelfs een paar maal
aan de waakzaamheid van haai
geleider.0
Doch het baldadig kattespei zou
niet lang meer duren. Graaf Ar
nulfus maakte er korte metten mee
en veroordeelde de kat tot de dood
straf. Het publiek onthaalde dit
vonnis met gejuich en blikte reeds
naar het versierde balkon hoog te
gen de halletoren aangebracht.
Terwijl de grote kat werd weg
gebracht tot voltrekking van het
vonnis begon de muziek het vro
lijke wijsje van bet kattelied, ge-
toondicht door de Ieperling Geor
ges Van Egroo, te spelen. De kleine
katjes die nog op het verhoog wa
ren lieten het zich niet aan hun
hart komen en dansten een vro
lijke kattedans rond het grafelijk
gevolg.
EEN KATTEREGEN
De kattepret was gauw gedaan,
'n paar helpers joegen de kleinen
weg want daar was de Nar op het
balkon verschenen.
(Zie vervolg blz. 2.)
De kerk te Harelbeke zoals die er uitzag vóór d«
.bombardementen in18.49,
BELANGRIJKE WERKEN
AKTIEF DOORGEVOERD
De bruggenbouw in Zuid-West-
vlaanderen wordt zeer aktief door
gedreven. Na de Groeningestede
krijgen nu ook Menen, Komen en
Waasten prachtige nieuwe Leie-
bruggen en deze zijn er ook brood
nodig. Men bedenke slechts even,
dat alleen te Menen reeds langs
de houten noodbrug dagelijks door
de Diensten van Bruggen en Wegen
gemiddeld 3.200 auto's werden ge
noteerd en dit, buiten het touris-
tisch seizoen. Daarbij kwam nog
dat de omleiding van het verkeer,
ontelbare verkeersongevallen met
zich bracht.
De belangrijke werken werden
aanvaard door de grote ijzergiete
rijen en constructie-werkhuizen te
Haine-St-Pierre, en zijn totaal in
metaal opgetrokken, waarop dan
gebstonneerd wordt. Een nieuwe
techniek van plaatsing werd hier
voor het eerst door gemelde werk
huizen in gebruik genomen en het
mag gezegd dat de werken veel
minder tijd in beslag hebben ge
nomen dan algemeen verwacht.
DE BRUG TE MENEN
In gereedheid tegen 4 Maart a.s.
De brug te Menen, de belangrijk
ste der drie nieuw opgerichte Leie-
bruggen, werd door de firma aan
vaard voor een totale som van
4.800.000 fr., hoewel de Staat een
som van 130.000 fr. zal terugwinnen
bij de afbraak van de huidige
noodbrug. De grootste brug heeft
een totale breedte van 14 meter,
waarvan 9 m. voor de straat met
de tramlijn in het midden en 2,50
m. langs iedere zijde voor de voet
paden, die van de weg zijn afge
sloten om te vermijden dat voet
gangers op straat zouden komen.
Nadat de voetpaden gedurende de
werden nu ook reeds de tramsporen
aangelegd en, naar een werkopzich-
ter ons mededeelde laat alles voor
zien dat de werken tegen 4 Maart,
as. in Volledige gereedheid zullen,
zijn. Het werk getuigt van de grote
vooruitgang der techniek van onze
bruggenbouwers en zal tevens aan
deze verkeersader met Frankrijk,
het vooroorlogs en tevens typisch
uitzicht terugschenken.
DE GRENSBRUG TE KOMEN
De constructie van het ijzeren
gebinte der grensbrug te Komen,
is voleindigd en ook hier worden
reeds data voor de volledige gereed
heid en inhuldiging vooropgezet.
De brug werd als het ware gebouwd
op de oever, en regelmatig vooruit-
geduwd naarmate de verschillende
stukken aan elkander konden wor
den gebracht. Het totale werk werd
verdeeld in vier delen en weegt in
totaal 290 ton. De bogen dezer
merkwaardige brug hebben een ma
ximumhoogte van 12 meter terwijl
de grootste stukken van het ijzeren
gebinte een gewicht van 6.850 kg.
en de kleinste een gewicht van
650 kg. daarstellen.
EEN DERDE LEIEBRUG
TE WAASTEN
Tegen Paasdag ingehuldigd.
Even verder langs de Leie, nl. te
Waasten, wordt een derde grote
Leiebrug afgewerkt welke de twee
zustergemeenten zal verbinden.
Lange tijd werden hier ook deze
belangrijke werken door de winter
vertraagd, doch ook hier reeds
wordt de laatste hand gelegd aan
een nuttig werk. Alle materiaal
komt hier hoofdzakelijk van Menen,
waar eenzelfde brug met bijna ge
lijke afmetingen ligt. Dit laat nog
toe tijd te winnen en er wordt
medegedeeld, dat de inhuldigings-
datum met Paasdag aou kunnen
SaHSftXiJte-
