VOOR POPERINGE EN IEPER
Er kraaide geen
haantje over
De zedelijke
van de Koningskwestie
I entoonstelling
Woningnood te Nieuwpoort
Al Vissers vereremerkt te De Panr
Oe aloude ScMilliedreef omkaderde dit met luisterrijke Volksfeest!
75 Bemanningsleden kwamen in de duikboot
het leven nadat deze een treiler aangevaren h<
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE-IEPER-WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
BUITENLANDS OVERZICHT
bij de Firma
STEVENS GEBROEDERS
Vanden Peereboomplaats 7, IEPER
Van 15 Juni tot 1 Juli 1951
Met schrijf gerief en fototoestel doorheen onze streek 2.
VAN 1 JULI AF VALLEN
SOMMIGE
5 FR.-STUKKEN EN DE
2 FR.-STUKKEN
BUITEN OMLOOP
Minister Segers komt hen het ereteken opspelden voor daden
moed tijdens hun vissersleven uit de bezettingsjaren
een der yisscismeisjes dat »n typische kjetlij m Biet het vismiUldj? o p tjo ryg mee opstapte iu dc slo
HET WEKELIJKS
FOPEKINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
POSTABONNEMENT 1951
België (tot einde 1951) 7J
Belgisch Congo 4fr. p. Wi
Frankrijk Holland 4fr. p. w'
Andere landen 5fr. p. w
Verantwoordelijk* Uitgever,
J. Sansen, Gasthuisstraat 19. Poper
N
U gaan die dagen gewoon
voorbij. Men noemt ze,
lijk vele andere, met dat
dode cijfer uit de steeds
terugkerende reeks uit de
maand... de «zoveelste»
van de maand zoals men met cijfers
spreekt over electrische lampen,
over motoren en over het... matri-
cuulnummer van de soldaten en
we denken en vergaan in cijfers.
Jammer genoeg!
'k Wenste dat we zoals vroeger
St Jansdag noemden en St Pieter
en Paulus vierden.
24 en 29 Juni hebben ons niets te
vertellen. St Jan, St Pieter en Pau
lus zeggen ons geweldig veel.
St Jan, die woestijnreus, met zijn
kemelharen kleed; die boetveerdig-
heid predikte, maar zelf het niet
na te volgen voorbeeld gaf. Die ge-
weldigaard, die donderde tegen al
les wat verkeerd was, die vurige, die
wondere redenaar, die bij de Jor-
daan duizenden zag saamstromen,
de doodgewone mensen, handeldrij
vende reizigers, soldaten, volk uit
de stad en tot de hoge burgerij en
dë ongenaakbare heren en dames
toe, die niet konden weerstaan aan
de bekoring om toch ook eens dien
rarenprofeet te zien en te ho
ren!
St Jan had in die dagen, wat men
nu heten zou: geweldig veel... suc
ces, een zot succes. Die bijval was
zo groot dat het hem naar het
hoofd moest stijgen. Maar niet bij
St Jan! Die kerel, al vuur en vlam,
boog als een kind voor Hem, die na
St Jan gekomen was, maar zoveel
groter was hij dat hij zich niet
weerdig achtte zijn schoenriemen
toe te binden. Hij, St Jan, moest
kleiner worden, die andere moest
groeien.
St Jan wordt gediend voor... kin
derziekten, voor... stuipen! St Jan
zou moeten gediend worden door de
grote mensen, om te kunnen nede
rig en ootmoedig, om te kunnen
klein en kinderlijk blijven, opdat
wij geen stuipen van... hoogmoed
in de kop zouden krijgen, niet be
dwelmd zouden worden door eigen
succes; vooral dan wanneer wij ook
in bescheiden mate meedoen aan
een of ander goed werk
Ik houde geweldig van St Jan;
een reus van geweld, een kind in
nederigheid en dienstbaarheid.
St Pieter stierf als zijn Meester,
op een ruw kruis.
St Paulus werd onthoofd.
Dat is nagenoeg negentien honderd
jaar geleden. In die dagen was dat
geen zeldzaamheid; in volle heiden-
ddm immers! In onze dagen is dat
evenmin een zeldzaamheid. In Chi
na en achter het ijzeren gordijn
zijn de «Nero's» uit onze super-
beschaafde nieuw-heidense tijd even
grote bloedhonden.
Petrus en Paulus stierven marte
laar voor dat nieuw geloof!
...Er kraaide geen haantje over.
Negentien honderd jaar later
sterven duizenden martelaars voor
dat zelfde geloof. Och, dat is...
doodgewoon! Er kraait geen haan
tje over. Er bestaan nu dagbladen,
er is een wereldpers, er zijn wereld-
agentschappen die dagelijks naar
alle windstreken nieuwsberichten
uitzenden. Maar, dat mensen om
hun Christen geloof de dood ingaan,
dat is nu zo natuurlijk en, dat
anderen die gelovigen folteren en
vermoorden, is ook zo natuurlijk en
zo alledaags dat de wereldpers er
over zwijgt.
Dat is negentien honderd Jaar
geleden! Door die negentien eeuwen
loopt een rode lijn, een lijn van
bloed van martelaars. De geschie
denis van de Kerk is in bloed ge
schreven.
En toch! Hoe dikwijls lazen we
verleden jaar en ook reeds dit
Jaar, dat honderdduizend mensen
zich verdrongen te Rome op het
St Pietersplein, dat duizenden zich
verdrongen in die reuzekerk, de St
Pieter en Paulus kerk te Rome?
Biecht maar rechtuit dat ge zo en
thousiast waart als die jubelende
menigte, wanneer ge aan uw radio
die plechtigheden volgdet. Beken
maar dat ge gezinderd hebt van
aandoening bij dat gebeuren. Ge
hebt gekeken naar de foto's of naar
de films waar ge de Paus mocht
zien, gedragen in die zee van volk,
zegenend links, zegenend rechts
zijn... kinderen. Want hij is de
Paus, de... Papa Pius XII, de Hei
lige Vader, de Vader van honderden
millioenen Katholieken over de
hele wereld.
Die St-Pieterskerk, de grootste
der wereld, is gebouwd boven het
graf van dien Petrus, die voor ne
gentien honderd jaar, op een vroe
ge morgen, door soldaten van Kei
zer Nero werd opgeleid en aan een
kruis geklonken!
...Dan kraaide er geen haantje
over! Het Rome van Nero en de
keizers werd en bleef het Rome van
St Pieter. Dat is geschiedenis van
negentien honderd jaar. Dat is ook
een... cijfer!
Leg dat nu uit met al 't menselijk
verstand van de wereld. Sleur daar
nu al de cijfers, al de statistieken
en de wetenschap bij
Neen, dat is met al die dingen
nog duister en onverklaarbaar, wijl
het licht uit die St Pieterskerk en
het Vatikaan straalt, eeuwen lang,
zonder ondergaan, spijts bloed en
vervolging, tot en over de Noord
en Zuidpool!
Doodjammer is het dat we, in
onze... dwaze tijd, in cijfers denken
en spreken.
St Jansdag, St Pieter en Paulus...
dat is heel wat anders dan 24 en
29 Juni.
Er zijn er wel die wensen dat
over die dagen... geen haantje zou
kraaien.
Onze plicht: Kijken naar die
woestijnreus Pt Jan... trouwe kin-
ders zijn van de Kerk, van Paus
Pius XII, de opvolger van St Pieter:
en even denken dat die Kerk is de
Rots waartegen alle geweld te plet
ter loopt. Bidt ge soms wel eens
voor die Kerk, voor uw Kerk? Dat
is oneindig beter dan denken en
spreken in... cijfers!
PÉ VLAMYNCK.
Recente joto van Koning Leopold UI met zijn zoon, de Konink
lijke Prins, genomen in het Koninklijk Paleis op 11 Juni jl.
Oe Verkiezingen in Frankrijk
HET SYSTEEM
HEEFT GOED GEWERKT
Onze lezers zullen zich ongetwij-
feld nog herinneren hoeveel moeite
het gekost heeft vooraleer de nieu
we kieswet, die voor 't eerst met de
verkiezingen van verleden Zondag
werd toegepast, gestemd geraakte.
En dat was zeer begrijpelijk, want
bij elke wijziging van een kieswet
tracht elke partij bij voorbaat te
berekenen of het haar voor- of na
deel zal bijbrengen. En daar het
moeilijk voor iedereen voordelig
kan zijn, is er nog al wat weer
stand te overwinnen.
Er is in de eerste plaats dit: dat
de meerderheid die een nieuwe kies
wet stemt er voor zal zorgen dat
het in haar voordeel is. Maar als
er meerdere partijen in die meer-r
derheid zetelen, dan is het ook al
moeilijk het zo te combineren dat
elkeen er zijn hapje kan van doen.
Zo was het dan ook in Frankrijk
bij voorbaat zo goed als zeker dat
bv. de socialisten er zouden bij win
nen en de M.R.P. er zou bij ver
liezen.
Maar er was ook iets anders dat
belang had, nlte zorgen dat de
partijen die liet midden houden
tussen rechts en links extremisme
het pleit wonnen en aan de macht
bleven. En daaraan heeft de M.R.P.
geofferd.
Het kwam er in de eerste plaats
op aan de communistische macht
in het parlement te verminderen,
en tevens te voorkomen dat de
R.P.F. van de Gaulle een bedrei
ging voor een centrumregering zou
worden.
De gehele kieswet iverd dan ook
onder de inspiratie van Minister-
President Queuille in mekaar ge
stoken om dat doel te bereiken.
Dhr Queuille mag dan ook een
bloempje op zijn hoed steken: zijn
systeem heeft tot het beoogde re
sultaat geleid.
MAAR ZAL HET SPELLETJE
HOUDEN?
Op het ogenblik dat wij schrijven
zijn de resultaten van de verkiezing
nog niet officieel bekend. Nochtans
staat reeds vrijwel vast dat op de
544 zetels er een goeie honderd naar
de Gaulle gaan en 'n kleine hon
derd naar de communisten
Er blijven er dus een drie hon
derd over daartussen die men om
trent allemaal nodig heeft om een
ernstige regeringsmeerderheid te
hebben.
Maar dat betekent tevens dat het
een regering zou ivorden samenge
steld uit zeven verschillende partij
en minstens negen verschillende
parlementaire groepen.
En de vraag is of dit tot een ern
stige regering zal kunnen leiden.
Men kan bijna bij voorbaat in
ontkennende zin antivoorden Het
is meer dan waarschijnlijk dat de
serie der chronische ministercrises
zal doorgaan en dat men nu eens
om 'n gril van die, dan weer om
'n appetijt van een ander het per
soneel van de regering zal wijzigen.
Vrije Ingang
GELUKKIGE MENSEN
Journalisten die met potlood en
notaboek in de hand het huis van
boven tot beneden afneuzen ziet
men misschien wel liever langs ach
ter dan langs voor. Bij ons bezoek
aan de nieuwe stadswoningen te
Nieuwpoort was dit niet het geval
want wij waren in gezelschap van
de Burgemeester en Stadsarchitect
die overal als welkome gasten be
groet werden.
Over paperassen, administratieve
formaliteiten en andere rommel die
het ievén vergalt en zuur maakt, is
er cïïe dag te Nieuwpoort niet ge
sproken. Wel wist de Burgemeester
aan de bewoners dezer stadswonin
gen te vertellen voor welke dag men
de metser of de timmerman mocht
verwachten voor .een of ander kar-
Er werd te Nieuwpoort gedacht aan de ouden van dagen, die in de
kleine doch gezellige woningen, zoals men ze hierboven afgebeeld ziet,
een gelukkige oude dag kunnen slijten. De krotwoningen behoren voor
deze gelukkige mensen tot het verleden. In de inzet bemerkt men
van links naar rechts: dhr Burgemeester Gheeraert, het kranige echt
paar Charles Vanbesien-Van Belle en de stadsarchitect van Nieuw
poort, dhr J. Decreus. Charles en Euphrasie zijn werkelijk dc kc-
nin0 te rijk met hun jiruchtici huisje waar zij een gelukkige oude dag
doorbrengen.
weitje op te knappen. Het zijn prac-
tische mensen te Nieuwpoort die
dit initiatief namen en zij voeren
hun plannen uit met veel zin voor
werkelijkheid, niet om een zaak
te doen maar wel om hun mede
burgers te helpen.
Wil men het verschil kennen tus
sen een van de zogenaamde Terfve-
woningen en een der nieuwe Stads
woningen dan hoeft men niet naar
de kostprijs en zelfs niet voorname
lijk naar het uitzicht van die wo
ningen te kijken, doch men doet er
beter aan eens met de mensen te
gaan praten die in die huizen wo
nen. Dan is alle verder commen
taar overbodig.
VOOR EEN GELUKKIGE
OUDE 1>AG
Voor de ouden van dagen stelt
het womngprobleem zich op een
zeer bijzondere wijze. Waar een van
beide echtgenoten overleden is
biedt het ouderljngengqsticht steeds
een onderkomen, doch in de an
dere gevallen, waar beiden nog sa
men zijn en reeds een hoge leef
tijd bereikten, biedt het probleem
der huisvesting een zeer speciaal
uitzicht.
Tot veel onderhoudswerk zijn de
oudjes niet in staat en trappen be
klimmen is voor hen ook al uit de
boze. Toen het probleem door dhr
Burgemeester ter sprake gebracht
werd in de Commissie van Open
bare Onderstand werd men het
eens dit vraagstuk op te lossen met
een woningtype dat aan de kust
veel gebruikt wordt als landhuisje
namelijk de «bungalow».
Even voorbij het Sint-Janshospi
taal, naast de vaart, werden twee
reeksen van drie en een van vier
(Si* vervolg VU. 2.)
HEER PAUL RAMADIER
gewezen Eerste-Minister der Fran
se Republiek, Socialist (S.F.I.O.),die
niet meer herkozen werd en al
dus wellicht het slachtoffer is
geworden van een nieuw kiesstelsel,
dat hij zelf heeft helpen doorhalen.
Het blijft dan ook een open vraag
of de zogenaamde republikeinse paf
tijen niet te vroeg zullen gejuicht
hebben om het fiasco van de Gaulle
die gedacht had daags na de ver
kiezingen het bewind te kunnen in
handen nemen.
De R.P.F. heeft een eerste uitslag
behaald die, zonder overrompelend
te zijn, tóch zeer indrukwekkend is,
te meer daar de Gaulle's partij van
geen enkel apparentement geivild
heeft, en, zoals de communisten,
helemaal alleen is opgekomen.
Als de sterkste oppositiegroep zal
de R.P.F. niet nalaten dagelijks op
de regering los te hameren en haar
oppositie positie alleen zal haar on
getwijfeld nieuwe sympathieën aan
brengen. (Zie vervolg blz. 2.)
LAATSTE TERMIJN
VAN INWISSELING
Het Ministerie van Financiën
deelt mede dat met ingang van
1 April 1951 buiten koers gesteld
werden:
1. de zuiver nikkelen vijffrank
stukken, met 31 millimeter dia
meter en met de beeldenaar
van Z. M. ALBERT;
2. de zuiver nikkelen vijffrank
stukken, met 25 millimeter dia
meter, dragend op de ene zij
de de Belgische leeuw en, op de
andere zijde, de wapenschilden
van drie van onze provinciën;
3. de zinken vijffrankstukken;
4. de stalen muntstukken van 2 fr.
Tot 30 Juni 1951 mogen deze
muntstukken tegen andere gangba
re munten worden uitgewisseld aan
de loketten van de Nationale Bank
van België, te Brussel en buiten de
hoofdstad. In de plaatsen waar er
geen agentschap van de Nationale
Bank bestaat, worden deze munt
stukken aangenomen, tot 30 Juni
1951, door de ontvangers der r;-te-
rijen. der belastingen, der douanen
en accijnzen, der registratie en do
meinen.
Van 1 Juli 1951 af zal de inwisse
ling ophouden cn verliezen de be
wuste stukken definitief alle waarde.
Toen hij, in Februari 19$b, voor
de Verenigde Kamers de grond
wettelijke eed aflegde, heeft Ko
ning Leopold III in zijn Troonrede
beloofd, zich steeds volledig ten
dienste te stellen van België. De
beslissing van Zijne Majesteit., die
deze dagen aan het land bekend
werd gemaakt, is de pijnlijke be
kroning van de uitvoering tot in
haar uiterste konsekwesties van
deze koninklijke belofte.
De bladen hebben inderdaad niet
nagelaten, de grootheid te onder
lijnen van de recente koninklijke
boodschap. Wellicht te weinig werd
evenwel de nadruk gelegd op het
zuiver-menselijke aspect van deze
beslissing. Het moet beslist voor
de Vorst als mens een zeer pijn
lijk ogenblik zijn geweest, ivan-
necr hij de handtekening zette
onder de brief aan de Eerste-Mi
nister, waarmee hij dc volledige
overdracht der koninklijke mach
ten aan zijn zoon op 16 Juli e.k.
vaststelde. Pijnlijker nog dan dit
andere tragische ogenblik, in Mei
iSifO, toen hij als soldaat de be
slissing treffen moest de wapens
neer ie leggen, om zijn volk en
siin land voor groter onheil te spa
ren. In Mei 19.jO werd hij inder
daad gedwongen door de omstan
digheden, die hem werden opge
drongen door de overmacht van
een vijandelijk leger; thans werd
hem de beslissing afgedwongen
door de stromingen binnen het
eigen land, door de meningsver
schillen die gedurende vijf jaren
de Belgen onderling hebben ver
deeld.
Maar, zijn beloften getrouw,
heeft de Vorst ook ditmaal in vol
komen grootmoedigheid afstand
gedaan van zijn eigen persoonlij
ke gevoelens om alleen liet belang
van de natie te dienen.
GEEN TERUGKEER
MOGELIJK
De troonafstand lag in de lijn
van de historische ontknoping der
revolutionnaire Juli-dagen van vo
rig jaar. In de rangen der konings-
gezinden heeft wellicht hier of
daar nog enige hoop voorgezeten
dat die ontknoping ongedaan zou
kunnen gemaakt worden voordat
een definitieve regeling zou zijn
ingetreden. Die stille hoop van
mensen, die gedurende zovele ja
ren. de Koning trouw waren ge
bleven, die weten dat de meerder
heid der bevolking hun trouw heeft
gedeeld en dat de zaak van de Ko
ning een rechtvaardige zaak was,
die stille hoop, op de genomen be
slissingen van 1 Augustus terug te
kunnen keren, is beslist begrijpe
lijk. Diegenen, die verantwoorde
lijkheid dragen voor de uiteinde
lijke regeling, mochten nochtans
v niet blind blijven voor de bestaan
de machtsverhoudingen in het
land, voor de fanatieke overtui
ging van een minderheid, die al
blijft ze dan ook een minderheid,
toch sterk genoeg is om haar in
vloed te doen geiden op de politie
ke evolutie van de natie.
Van 10 Augustus 1950 dag van
de voorlopige overdracht der mach
ten tot 10 Juni '51 zijn tien
maanden verlopen, tijdens dewelke
de rust en de orde zijn terugge
keerd in het land, tijdens dewelke
de zo deerlijk geschonden natio
nale eendracht werd hersteld rond
de persoon van de jonge Konings
zoon, tijdens dewelke, tenslotte, de
Vorst zelf heeft kunnen nagaan,
dat de nieuwe toestand alleen de
continuïteit van het gezag en van
de dynastie in de natie kon waar
borgen. In die voorwaarden is de
vervroeging van de definitieve
overdracht der koninklijke macht
dan ook de supreme uitvoering van
de belofte die Koning Leopold III
bij zijn eedaflegging had uitgespro
ken.
DE DUBBELE WEERSLAG
VAN DE KONINKLIJKE
BESLISSING
De Koning, de regering en dc
ganse pers hebben niet nagelaten
de indruk te vestigen, dat de plech
tigheid van 17 Juli de eedafleg
ging van Koning Boudewijn de
bezegeling betekent van de natio
nale eendracht rond de troon. Dit
is beslist de eerste weerslag van
de recente koninklijke beslissing.
Er is echter meer.
Door zijn koninklijke geste,
waarvan de hoge zedelijke waarde
door alle nationale politiekers
wordt erkend, heeft Koning Leo
pold niet alleen tegenover zijn
eigen landgenoten, maar eveneens
ten aanzien van de ganse wereld,
de lage verdachtmakingen ver
gruisd, waarmee de politieke pas
sie der voorbije jaren hem had
overladen. Al is de definitieve op
lossing van de koningskwestie dan
ook niet diegene, die de aanhan
gers van de Vorst gedurende jaren
hadden gehoopt en verwacht, toch
is van die aard. dat Koning Leo
pold III de geschiedenis ingaat als
een groot Vorst,, en dat het vuil
waarmee men hem heeft bezoedeld
in de politieke campagnes terug
valt op het hoofd der kleine men
sen die het in hun passie hebben
uitgestrooid.
Èn dat mogen de koningsnezin-
den niet vergeten. De politieke
overwinnaars van het constitutio
nele conflict in ons land, kunnen
misschien ivel de linkse partijpoli
tieker* zijn, de morele zege noch
tans hoort aan de Vorst, wiens ze
delijke grootheid torenhoog oprijst
boven alle kleinheid die in dc po
litieke antichambres maar al te
veel voorzit.
De rehabilitatie van de Koning
zal evenwel slechts dan volledia
zijn. wanneer wij allen en de
koningsgezinden in de eerste plaats
voor de wereld en de geschie
denis bewijzen, dat de zelfverloo
chening van een groot Vorst, niet
nutteloos is geweest, en dat we ons
in eerbiedige gehoorzaamheid van
zijn koninklijke ivens, eendrachtig
scharen rond de persoon van do
Vijfde Koning der Belgen, Boude
wijn I.
Aan ons echter, aan allen die het
steeds goedgemeend hebben, be
hoort de plicht te waken op onze
dynastie... en ons van nu af ge
reed te wapenen tegen alle gekon-
kelfocs der linksen en te roepen:
HANDEN AF...
Het wrak van de Affray ontdel
Hierboven de met 1 Juli ongeldig wordende muntstukken.
Kwetsbaar en tevens gevaarlijk op zee is de duikboot, de toren met periscoop en luclitzuiger levt
bij aanvaring zeer veel risico. Nochtans kan de duikboot dikwijls op onverwachte wijze ingrijpen.
bovenstaande tafereel zag een Amerikaans oorlogsreporter in de Stille Oceaan, toen hij de ti'
meemaakte aan boord van een duikboot. De bevelhebber had in de periscoop ontwaard hoe een v\ i
tuig, dat in nood verkeerde, over de golven streek. Dadelijk steeg de duikboot naar de oppervli'
en de bemanning kon de passagiers van het vliegtuig van een zekere dood redden.
Gewettigde onzekerheid is een meer nijpende smart dan de meest
brutale werkelijkheid. Toen de Britse duikboot Affrayals vermist
werd opgegeven, Donderdag 19 April, en de Engelse Koning reeds
namens de Koninklijke Familie een rouwbeklag overmaakte aan de
familieleden van de bemanning, rees pas voor goed een tergende twijfel
nopens de Affray en haar bemanning. Men bouwde en rekende zó
sterk op de moderne uitrusting van deze duikboot en nog meer op
de verfijndheid van de moderne opsporingsmiddelen en reddingsuit
rustingen, dat men het schier als een onmogelijkheid ging beschouwen
dat een duikboot als de Affray zo maar spoorloos kon verdwijnen
en vernietigd kon worden in de golven.
Men verdiepte zich in veronderstellingen en gissingen en zelfs
werd er gesproken van spionnage, kaping door een vreemde vloot. De
ene veronderstelling was fantastischer dan dc andere, tot tenslotte een
zakelijk communiqué vanwege het departement van Marine, Donderdag
14 Juni in het Britse Lagerhuis, medegedeeld door James Callaghan,
berichtte dat het wrak van de Affraydoor de Reclaim ontdekt
werd op 70 meter diepte tegen de rand van de Hurd-slenk, een der
diepzeebanken van het Kanaal. Zo werd, na ongeveer twee maanden,
eindelijk een aanknopingspunt gevonden om deze verschrikkelijke
zeeramp op te helderen.
ÉÉN DUIKBOOTRAMP PER JAAR
Sedert de tijd van De Ruyter en
Nelson, toen de oorlog ter zee met
karvelen en zeilschepen gevoerd
werd, is er veel veranderd. De me
chanisatie bracht een groter be
weeglijkheid mede en men kwam
er ten .slotte toe met het gebruik
van de zo gevreesde duikboten,
verrassende aanvallen te doen on
der water wat voor de tegenstan
der steeds dodelijk werd. Terwijl
de oorlog 1914-1918 bewees hoe ge
vaarlijk de duikboot kan zijn,
want de geallieerden werden door
de Duitse U-boten op het nippertje
van de nederlaag gebracht wist
Engeland zijn eigen onderzeevloot
uit te bouwen tot een geducht wa
pen, waaraan met de jaren de
meest verfijnde technische midde
len werden toegevoegd.
In vredestijd is de duikboot niet
op non-actief, want de opleiding
van de manschappen vraagt een
ver doorgedreven training. Deze
oefenvaarten eisen echter regelma
tig hun offers en het blijkt wel een
fantastische speling van het nood
lot te zijn dat precies 30 Britse
duikboten vergaan zijn in de laat
ste 30 jaren. Hierbij werden de 74
duikboten niet medegerekend die
volgens de gegevens der Admirali
teit, door oorlogsomstandigheden
gekelderd werden.
DE AFFRAY»
OP NACHT-OEFENVAART
Maandag 16 April 1951 verliet de
Affrayde haven van Ports
mouth. De 28-jarige Korvettenka-
pitein John Blackburn, gehuwd en
vader van een lief meisje, had een
bijzondere opdracht gekregen
de marinebasis van Dartmouth,,
ren 21 officieren aangeduid on
de Affray mee uit te varen,,
tijdens de nadht proef nemx
moesten gedaan worden metl
speciaal toestel dat toelaat bij ij
ternis foto-opnamen te maken;
der water. Van de .31 offic
werden er 21 door het lot a^i,
duid om de reis mee te mgl
de 10 andere... werden dooi)
lot van de dood gered.
Met 75 man aan boord richt.'
Affrayde steven op het e\;
Wight, en 40 km. verder wei'
21.15 u. onder zee gedoken.1
gens de ontvangen orders moe:1
Affray» 's anderendaags ten',
den van Dartmouth terug o|;
ken, precies te 8.15 u. en vi
radio kontakt zoeken met zijn I
Elf uren lang heeft men kj
kunnen vermoeden van het i
hopig drama, dat zich op de b
van de zee afspeelde. Nieii,
dacht er aan dat tijdens deze(
75 mensen wanhopig vochten l,
de dood of misschien in één;,
wenk uit het leven gerukt we,
Toen begon druppel na dr<
de vertwijfeling en de angst
meester té maken bij familie!'!
vrienden en kennissen die aat
gebleven waren. Eerst wilde
aan geen ramp geloven en ,s
men over het misverstaan van'
vangen bevelen. Doch de tijd
merde traag en onverdroten ';l
en de beloofde seihen var'
Affray bleven steeds uit.
Op dat ogenblik begon de -
niek een fantastische wedloop'1
het noodlot.
(Zie vervólg
Vissers hebben een hard cn lastig leven. Toeristen en badgasten
zien van het vissersleven alleen de schilderachtige buitenkant, maar
weten niets over het harde zwoegen op zee. Nog minder kunnen zij
vermoeden hoe het er tijdens de oorlog aan toe ging toen de haring-
zegen die over ons land neerstreek, betaald werd met het trotseren
van duizend en één gevaren door onze onvervaarde zeebonken... en
met mensenlevens.
Maandag, 18 Juni, zijn die onbekende helden aan de eer gekomen
te De Panne. Minister Segers kwam lien voor hun moed belonen met
een ereteken en stelde die onverschrokken kerels, die gedurende 2 tot
4 jaar op zee gezwoegd hebben tijdens de oorlogsjaren, tot voorbeeld
aan het nageslacht.
Maar De Panne heeft ook zijn feesttraditie. de aloude Scharbil-
liedreef, die thans luistert naar de moderne naam van Kasteelstraat,
heeft haar Scharbilliebeker en, zoals de traditie liet wil, werd hierin
liet stevig bruine gerstenat geschonken om de kermis in te luiden van
dt feestelijk versierde Kasteelstraat.
'N HARTELIJK VOORGER1 'JHT
De feestelijkheden van deze
Maandagnamiddag begonnen reeds
te 14.30 u. met een voorgerecht
waar oud en jong mocht van mee-
snoepen.
Bijgestaan door zijn gade. knipte
dhr schepen Houbaert het lint door
waarmede op symbolische wijze de
feestelijkheden in de Kasteelstraat
ingezet werden. Aan Mw Houbaert
werd een prachtige bloemenruiker
aangeboden.
De voorzitter van het feestcomité,
dhr Ch. Vieren, bijgestaan door dhr
Germ. D'Havelose. secretaris; dhr
Jos. Provoost, schatbewaarder, en
de heren E. Bonneux, M. Verhaeghe,
G. Delobelle en G. Montaigne, be
stuursleden, allen in visserskledij,
verwelkomde in hartelijke woorden
de aanwezigen en stelde maai
delijk voor dat dhr Schepe:
eerste een dronk zou doen u:
Scharbilliebeker. Met een 1
zwaai werd de tapkraan in he!
met extra-bruine geslagen. Me.
Cecile Montaigne nam de hon
waar en bond ,de schepen eerj
servet voor alvorens de bekerj
te bieden. Ondertussen had dij
cretaris de oorkonde ontrold
deed aan iedereen kond hoi
Scharbilliebeker ten eeuwigen j
in de Scharbilliedreve dlentl
waard te worden en op welke
hij bij het jaarlijks feest dient
bruikt. 'j
Na de eredronk door sch
Houbaert, volgde deze door 1
Houbaert. Telkens steeg een
van toejuichingen op. De leder
het comité, .neringdoeners, v.
die pas uit zee terugkeerden,
kwamen aan de beurt om var
lekkere nat te proeven. Andere
nen bierpotten kwamen aanru
ter versterkng en onze fotog
die de handen vol had om alle
(Zie vervolg bl
Boven: een zicht op de tribune waar de personaliteiten voor de officiële plechtigheid hadden pla
genomen. Van links naar rechts bemerkt men dhr Burgemeester Gevaert; Z. Exc. Minister Segers; t
Houbaert, 1° Schepen, en de leden van de Gemeenteraad. Onder: een paar opnamen uit de fe
telijkheden. Links: dhr. Volksvertegenwoordiger Jan Piers doet de eredronk uit de Scharbilliebeker.-
Midden: het feestcomité van de Kasteelstraat, allen zijn in visserskledij uitgedost. Wij bemerken ev<
eens dhr Schepen Houbaert en zijn dame. die de opening der feestelijkheden voorzaten. Rccli
