I
Iedereen koopt
Meubels D
oone
Kruiswoordraadsel Ir 1
AANBESTEDINGEN
Voor U,
P Mevrouw
TEKENVERHAAL HET WEKELIJKS NIEUWS
Nr 9.
j eaa
cós ijt/ uur
N. DE FRAEYE, 40-44, Landbouwstraat, ROESELARE.
Wed. DERYNCK-TRUANT, 11, Vlamingstraat, POPERINGE.
Gebroeders RAMMANT, 6, Kor tem arkstraat, TORHOUT.
Uitslagen
VROUWENHOEKJE
VERANTWOORDELIJKHEIDSGEVOEL
NAMIDDAGKLEED
IN TAFT
MALSE ZEEP
van zuivere lijnolie.
SCALDISWERKEN
RUIEN
STEYR BERICHT t
SCHUIF
POPERINGE
KWALITEIT
EN WAARBORG
Prijzen buiten alle
concurrentie.
N. C. M. V.
17
ecllt zijn' Ge be"
weer dichtbij, zoals het hoorde.
Hij zei:
MIJN BESTE LEZERSSCHAAR,
■Is ik eens aandachtig de wereld
b»ki]k met z'n brutaal egoïs—
tlsrlealUme, z'n berekening
oïsme, z'n
en z'n
donker pessimisme, dan kom Ik tot
de vaststelling dat er maar twee
soorten gelukkige mensen zijn: de
echte christenen en de dichters.
De echtechristenen, die hun
christendom in daden beleven, we
ten dat er in alles een Vader voor
hen zorgt: de Grote Baas van hier
boven en de dichters leven los van
de wereld, die voor hen geen knip
voor de neus waard is. Zij leven
in dichterlijke sferen, eenzaam en
gelukkig. Zij stappen door hun dro
men van schoonheid en van kunst.
Zij bereizen met hun dichterlijke
verbeelding alle landen der wereld
en dit voor niks asjeblief. Ze zien
de dag opengaan in een stralende
schoonheid, zon of regen, omdat de
natuur altijd even mooi blijft.
HET WEKELIJKS NIEUWS» Zaterdag Oct. 1951. Bladz. 9.
De dichter gaat de wereld rond,
En zoekt heil dat voor hem bestond.
Dé dichter trekt over land en zee,
Door rode oorlog en witte vree,
Op de rug van een olifant
Door Indië, 't angstwekkend godenland.
In een draagstoel met zij bespannen
Door China's diepste binnenlanden.
Berijdt de pampa's, de stille, steppen,
Waar schuwe aguti's zich 't hol inreppen,
Om op een bergponey te verdwijnen
In Gran Chaoo's ruigste ravijnen,
Bevaart in een kano lagunenkusten
Om van het mondaine leven te rusten,
Dat hem omstuwde in de luxe-trein
En op de boot van de Cunard-Line.
Dan weer draagt hem een trouwe kameel
Als een schip door de zee van oneindig geel
Of is hij, door wolven vervolgd, in een slede
Besneeuwde steppen doorgegleden,
Staart in een stilte van kristallijn
Naar 't Noorderlicht, voorwereldlijk rein,
En gaat weer te voet door de mensenmenigt
Die andren uitstoot, zich weer verenigt.
Hij komt te Londen aan per trein,
Ieder stad kan voor hem Jeruzalem zijn.
Zo reist de dichter, bezwaard door zijn dromen
Door t land der mensheid In eenzaamheid.
Zijn lied bereikt, vooruitgevlogen,
Maar zonder hem, de Eeuwigheid!
J®N SCHOT, ge weet wel de gie-
riitheid in persoon, kwam in New-
vSrk stapte een hotel binnen en
vroeg om een kamer.
De portier stond hem te woord:
We hebben nog een paar goe-
;elt zich naar
loers: 36 dol
lar eerste vercuepmg: 35 dollar:
tweede verdieping: 34 dollar, enz.!
- Goed, zei de Schot, geef mij
naar de vijf-en-dertigste verdie-
piKrtil
ja, ge kunt in het leven ook te
i ipiarzaam zijn en zo gierig worden
«I c at ge u zelf en uw omgeving on-
i i ïuiddg maakt. Laten we voor dat
«e kamers. De Prils regf
tie verdieping: gelijkvlo
ur eerste verdieping:
oppassen. Er is
ijker dan gierige
i Warden Slambroeck en Mance,
7 ju wijf, twee mensen, die wroeten
ie in hun miserie, en leven op en van
as wereld, moeten de moeite niet
it m om te sparen, want d'r is geen
wi f. jaren aan. Bij hen bestaat er dan
k' tok geen gevaar om gierig te wor-
ten. Enfin, twee gelukkige sukke-
Sjjj- laars,
'h Warden ligt nu erg ziek te bedde
iv fit is enkele dagen geleden berecht
rden. Aan Mijnheer Pastoor
- En is dat nu zo erg met hem?
- Uw man is in bedenkelijke
W .'laat, vrouwe, zei de pastoor, maar
itst Heilig Oliesel kan hem de ge-
j amdheid weergeven als het hem
B 2% is.
i 's Anderendaags kwam de pastoor
*i Warden bezweken en vond hem,
11 Goddank, in veel betere staat.
|P
- Dat zal 't uitwerksel zijn van
Olie, sprak de paster.
r Pl
Inderdaad, antwoordde Mance,
't aal dat zijn. 't Is toch jammer
5 tf&t een mens niet rijk is.
- Dat ge niet rijk zijt? vroeg
(is pastoor verwonderd.
die ik zogezegd voor een ouder ka
meraad wenste mede te nemen.
Vooralsnog verdween het onge
opend in mijn broekzak. Het zat
er veilig en goed. Maar het brandde
als een felle bekoring, waaraan ik
voor het oog van mijn peter niet
begeven mocht, gezien het pakje
niet voor mij scheen bestemd te
zijn. Ik wist me echter al een hele
Piet, enkel door het feit dat ik in
mijn broekzak sigaretten borg. Alle
studenten hebben immers sigaret
ten op zak en al droeg ik ook een
veloeren studentenpet met een paar
koperen sterretjes op, totnogtoe was
ik in mijn ogen nog maar een
«kleine» gebleven, omdat ik nog
niet rookte. Maar eens binnen had
ik alle minderwaardigheidscomplex
van mij afgeworpen. Zoals de gro
ten zou ik leren paffen op de Don
derdag- en Zondagwandelingen. En
gebeurde het dat de een, of ander
leraar of de directeur een speciale
gunst aan de studenten verlenen
wilde, dan mOchten we op de
speelplaats gedurende een uurtje
roken. Ik zou dus van de partij
wezen et niet langer meer als een
blaambek moeten toezien.
Doch, alvorens het zover kwam,
moest ik natuurlijk de proef onder
staan hebben. In het geniep trók
ik nog dezelfde avond tijdens het
studie-uur naar het W.C. en leerde
er met smaak en in alle profijte
lijkheid de eerste rook bij langzame
en prikkelende teugen door het pa
pieren cylindertje halen. Natuurlijk
had de misselijkheid me bij deze
eerste oefening te pakken, doch
deze onaangename kant had ik er
voor over om «groot» te worden
en te zijn.
En het is een feit, hetwelk we in
ons leven door ondervinding steeds
hebben geleerd, dat men een kwa
de gewoonte beter went dan een
goede. We doen liever gewaagd
;root dan eenvoudig te blijven, en
('Professor Gollowhsjen auto werd Jn het
\RHYUN GEVONDEN....'! "DONDERS. WtE ZVfJ2)»T?j
'6 y KOM T TE PAS, SERGEANT'
ZO Gij NOG RIET MN
Trof. Nun gehoord hebt,
KUNT GE NU ZÜN WERK
Zien .bahr'.
Weken leng
tracht Martin een
SPOOR VRNÏE uiTviti
SER TE ONTDEKKEN.
EERST BEGEEFT HÜ
ZICH NAAR HET GE-
BOUW WH ft Ru tT
H/LCARi kon ont
snappen doch de
VOGEL IS GHHN
VUEGEn
Op zekere zo hg
ECHTER.
I gr
- Ja, Mijnhere, 'k en zou er later heb ik nog vernomen dat bij-
willen zonder zijn in mijn voorbeeld meisjes, die thuis niet
huis als ik rijk ware!
HEB NIET TE KLAGEN van
mijn Marenta, integendeel. D'r is
s maar op één ding dat ze altijd vies
i -5 en dat is op mijn «smerige»
baretten, Dat kan ze nu eenmaal
«let verdragen en in al haar engel-
chtlg geduld verdraagt ze het
toch. Maar 't neemt niet weg dat
z8 er te pas en te onpas kan over
zeuren.
Enfin, de vrouwen moeten ook
hun amusement hebben. Ik zeg
maar zo:
«Gerookt vlees bederft niet!
nietwaar mannen, en een sigaretje
zn tijd, dat smaakt opperbest.
Ho« ik eigenlijk heb leren roken?
Wel, luister, al kan ik u niet ga-
I anderen dat mijn verhaal zeer
Mcntena is voor de Jeugd.
Sr is,een Vlaams spreekwoord,
dat luidt: Jong geleerd is oud
gedaanen deze wijsheidskorrel
teröaart veel van onze gewoonten.
Dat ik in latere Jaren zo geweldig
verhangen ben aan 't roken, vindt
un aanleiding in die eerste, verre
[,.0WVffigen op gebied van groot
doenerij, die allengs in mijn doen
pn laten een zekere gewoonte had-
den getrokken.
In het eerste Jaar van pensio-
naatieven ik was toen amper
pen opgroeiende vlegel van tien
|a«r, hetgeen inderdaad het slechte
dpmeeld voor onze jeugd uit
maakt kreeg ik op zekere dag
net, bezoek van mijn grootvader,
[lie tegelijk mijn peter was. Geluk
kig dat het niet mijn vader was
dia me kwam bezoeken, want al
kuierend door de provinciestad,
waagde ik het op zeker moment
een pakje sigaretten af te bedelen,
mogen roken, net zoals ik in mijn
vlegeljaren, stlekum naar het W.C.
verdwijnen om in drie, vier trek
ken een sigaret in rook te doen
veranderen.
Zo heb ik dan die vermaledijde
gewoonte aangekweekt, die men ro
ken noemt, doch die alle hulsmoe
ders verwensen omwille van de vele
resten, die steeds in de huiskamer
zichtbaar blijven. Zodat op zekere
dag de mooie koperen plaat op
mijn pijperek overplakt was met
een fatsoenlijk papier, waarop in
caligraphie getekend stond: 't Is
geen man, die het roken niet laten
kan! Dat was alleszins voor mij
bestemd en ik zou er bijna mijn
hoofd op verwedden dat dit een
stille zet is van mijn dochter, aan
wie ik het roken immer verboden
heb.
Voor haar hoop ik vurig dat zij
dergelijke gewoonte later niet hoeft
te bestrijden.
IN DE NABIJHEID Van Baden
ligt een klein plaatsje, Oberstein.
De bewoners ervan zijn nog al
langvingerig aangelegd. Een pen
siongast, die 's nachts met een rij
tuig onderweg was, vroeg de koet
sier waar ze zich eigenlijk bevon
den.
In Oberstein! was het ant
woord.
Maar ik zie hélemaal geen
huizen, zei de reiziger.
Ja maar, wat dacht U dat dié
mensen van Oberstein 's nachts hun
huizen buiten lieten staan???
MIJN BESTE VRIENDEN EN
VRIENDINNEN, de wereld is mooi,
het leven is mooi, daarom: Gaat
lachend door het leven!
Geen tub verliezend
SPOEDEN DE MENNEN
ZiCH NHHR BE HOOFD
STHd, WAAR VOLGENS
het plan, het labo-
■RRTOK/UM Z/CH
MOET BEVINDEN
Nu de wintermaanden zich zo
stilaan opdringen en het vroeg
donker worden de avonden in huis
of rond de haard verlangt, willen
we graag de lezers een handje toe
steken om het doorbrengen dier
avonden te veraangenamen.
't Beste middel, van oudsher be
kend, is en blijft nog steeds het
aangenaam, nuttig en leerrijk tijd
verdrijf.
'n Kruiswoordraadsel oplossen is
daar 'n welkome vriend voor.
We herbeginnen nogmaals een
maandenlange reeks, hopen dat
het U allen aan aangenaamheid
moge bevallen en vooruit dan.
123456789 10
Alle mensen gaan op aarde steeds hun eigen weg,
Die bezaait is met geluk en ook wat pech.
Iedreen heeft kleine zorgen, zij riet groot of klein,
Doch niet kniezen laat de leuze zijn!
Word je oud, drukken de dagen zwaarder op je rug,
Denk dan liever aan de jonge tijden t'rug.
Zich wat ongelukkig voelen brengt zo weinig baat,
Daarom luistert naar mijn gouden raad:
Gaat lachend door t leven,
Want vreugde moet er zijn.
Gedenk steeds na regen
Komt er zonneschijn,
Is er soms iets dat niet gaat,
Doe als ik mijn beste maat,
Zing of fluit een vrolijk lied,
Het verdrijft zorg en verdriet.
Gaat lachend door *t leven,
Want vreugde moet er zijn!
Gedenk steeds na regen
Komt alvast weer zonneschijn!!!
Het Manneke uit de Maan.
alle
een
Horizontaal. 1. Gemeente
bij leper. 2. Sanatorium
bij Poperinge; antiseptisch
tandpoeder. 3. Nutten; ge
meente in Oostvlaanderen.
4. Voorzetsel; voor de gek hou
den. -5. Achteraf; stengels
van uitgedorst koren; muziek
noot. 6. Telwoord; beden
kelijke. 7. Paradijs; edel
gas. 8. Vlaskam; bevesti
ging. 9. Grootvader; ezelge
luid. 10. Akelige; stervor
mige bloem.
Vertikaal. 1. Noorderhelft
van België. 2. Dubbele klin
ker; wereld. 3_, Deel van een
fornuis; Bisschopsstad van
Jansenius. 4. Tocht te
paard; zenuwblad. 8. Het
grootste getal uitmakend; ge
meente ln Westvlaanderen.
6. Bewoners van Noorwegen;
vader. 7. Op deze wijze:
schobbejak. 8. Wars van
laagheid: Portugees-Xndlë. 9. Stad ln Oostvlaanderen; vorm van
pers. voornw. 10. Gemeente in Oostvlaanderen; onvruchtbaar.
1 i
ALGEMENE BOUWWERKEN
9 Okt. KOK8ITDE. Te 11 U„
op de Dienst der Militaire Gebouwen-
Luchtmacht, Géruzetkazerne, Gen.
Jacqueslaan, Etterbeek, bouwen van
2 privaatpaviljoenen op het vliegveld.
Bestek: 800.000 fr.
12 Okt. IEPER. Te 15 u., ter
Commissie van Openbare Onder
stand, Rijselstraat 38, bouwen van 5
huizen, Pennestraat te leper.
15 Okt. ROESELARE. Te 11
uur, ten stadhuize, bouwen van de
pastorij op de St Jozefsparochie. Be
stek: 921.442,85 fr.
23 Okt. NIEUWPOORT. Te
17 u., ten stadhuize, bouwen van 10
goedkope woningen in 2 blokken van
5 woongelegenheden op het terrein
ten Zuiden der Witte Brigadelaan.
CENTRALE VERWARMING
15 Okt. KOKSIJDE. Te 11 u„
op de Dienst der Militaire Gehouwen-
Luchtmacht, Géruzetkazerne, Gen.
Jacqueslaan. Etterbeek, bouwen van
een stookcentrale op het vliegveld.
Bestek 700.000 fr.
VERSCHILLENDE
15 Okt. ROESELARE. Te 11
uur, op de Dienst der Militaire Ge
bouwen 27, Hooistraat, Brugge, her
stellen en ln werking brengen van
waterzuiveringsinstallatie, herstel-
lingswerkplaats voor oude kleren. Be
stek: 95.000 fr.
BRUG- EN
WATERBOUWWERKEN
19 Okt. NIEUWPOORT. Te
11 u., op de Dienst der Kust, 69, Lan-
DE ZEGELS «MELIOR» worden bedeeld door verschillende groothandelaars in koloniale waren, o. m. door
volgende Firma's:
gestraat, Oostende, allerhande her
stellingswerken aan de voormalige
vlotkom in de haven.
GAS- EN WATERLEIDINGEN
19 Okt. WEVELGEM. Te 11
uur, op de Dienst der Militaire Ge
bouwen-Luchtmacht, Géruzetkazer
ne, Gen. Jacqueslaan., Etterbeek, aan
leggen van een nieuwe verbinding tot
de bestaande waterbedeling op het
vliegveld. Bestek: 210.000 fr.
WEGENBOUW-
EN RIOOLWERKEN
8 Okt. STUIVEKENSKERKE.
Te 11 u., ten gemeentehuize, gewoon
onderhoud van wegen van groot ver
keer (onderhoud van kasselwerk).
10 Okt. TIELT. Te 10 u., ten
stadhuize, aanleggen van voetpaden
ln de Felix D'Hoopstraat en St Jans
straat. Lot 1, bestek: 192.672,82 fr.;
lot 2, bestek: 127.236,97 fr.
ALGEMENE BOUWWERKEN
24 Sept. LOMBARDSLTDE. Te
11 u., op de Dienst der Militaire Ge
bouwen Hooistraat, 27, Brugge, bou
wen van een brandstoffenatapelplaats
in het kamp.
DENOLF L„ Oostende, 116.338 fr.
24 Sept. ROESELARE. Te 11
uur, op de Dienst der Militaire Ge
bouwen, Hooistraat 27, Brugge, uit
voeren van beglaasde plafonds ln de
herstellingwerkplaats voor oude kle
ren, H. Verrieststraat.
POLLET A., Esen, 99.875 (verbe
terd); Van Rolleghem L., St Michlels,
127.376 fr.
BRUG- EN
WATERBOUWWERKEN
21 Sept. MIDDELKERKE. Te
11 u., op de Dienst der Kust, Lange-
straat 69, Oostende, herstellen van
piasbermen van de zeedijk.
RENOVAN p.v.b.a., te Oostende, fr.
327.932; Van Huele Gebr., Oostende,
386.556; Aannemingen M. en J. Braet
N. V., Nleuwpoort, 436.222; Wed. A.
Lanoye, Oostende, 472.394,80: De
Groote en Cattrysse H„ P.v.b.a., te
Oostende, 818.208 fr.
28 Sept. MIDDELKERKE. Te
11 u., op de Dienst der Kust, Lange-
straat 69, Oostende, herstellen van
de zeedijkglooiing.
RENOVAN, Oostende, 323.107; De-
groote en Cattrysse, te Oostende,
336.322; M. en J. Braet N. V., Nleuw
poort, 372.730,50; Wed. A. Lanoye, te
Oostende, 393.982; Van Huele Gebr.,
Oostende, 402.087,50; Dermui G., te
Varsenare, 491.410; E. Casteleyn, Gis
tel, 895.630.
dus een gelegenheid moet gelaten
worden aan de kinderen om «an-
Het geeft altijd een onbehaaglijk
gevoelen wanneer men met mensen
ln aanraking komt die geen ver
antwoordelijkheidsgevoel hebben. In
de kringen waar zij werkzaam zijn
zwi "-.t men er voor dergelijke per
sonen een belangrijke taak toe te
vertrouwen, omdat men bij onder
vinding weet dat zij er toch'niets
van terecht zullen brengen en in
geval van mislukking of tegenslag
altijd gereed staan met duizend en
een uitvluchten om de verantwoor
delijkheid op andermans rug te
schuiven.
Mensen met een sterk verant
woordelij ksgevoel zullen het nood
zakelijkerwijze verder brengen in
het leven dan anderen, omdat zij
meer vertrouwen inboezemen.
Inzake opvoeding der kinderen is
het aankweken van verantwoorde-
lijksheidsgevoel van het allergroot
ste belang. Zoals bij gans het op
voedingsprobleem is het ene kind
voor deze vorming van het karak
ter gemakkelijker vatbaar dan het
andere. Sommigen hebben het als
een soort aangeboren gave meege
kregen, terwijl wij er bij anders
geen spoor van ontdekken.
In grote gezinnen is het een ge
woon verschijnsel dat de oudsten,
die vanaf jeugdige leeftijd voor de
kleineren moeten helpen zorgen,
een sterke ontwikkeling van deze
karaktertrek vertonen. Met de jon
geren heeft men dus doorgaans het
meeste last wat dit betreft.
Om het besef van verantwoorde
lijkheid aan te kweken is het no
dig dat de kinderen over een ze
kere vrijheid beschikken, dat er
Bovenstaand namiddagkleed werd
door Jacques Griffs ontworpen in
gestreepte taft. De kleine sjaal-
kraag omlijnt mooi de V-vorm dé-
colletage. De beide panden van de
rok zijn over elkaar geslagen zodat
een der panden een waaier vormt.
(3216)
ders te doen».
Maar oppassen, geen misverstand
op dit gebied. Men mag hier de
15 PK diesel:
slechts 79.000 fr.
30 PK diesel:
slechts 119.500 fr.
Hydroliek:
9.900 fr.
DIESEL STEYR
««ID« «(.««Dim»
OHJUt IMLOCOCM. nu 01
Leverbaar uit
voorraad.
na lezing, ons blad in de handen
Tan een vriend of gebuur die
het nog alct heeft, U bewijst
er ons ee i dienst mee. Dank.
elijk
Met het nieuwe schooljaar dat
pas begon is weer de strenge regel
maat van het avondwerk of huis
werk en het lessen leren ingetre
den. Het avondwerk en het lessen
leren zijn door het onderwijzend
personeel niet bedoeld als een kar
wei voor vader en moeder, want
die hebben reeds zorgen genoeg en
zijn 's avonds blij even te kunnen
uitblazen na een zware dagtaak-
Dat er af en toe een handje toege
stoken wordt is begrijpelijk, maar
wanneer dit «handje toesteken»
loopt over een rij van drie, vier en
meer schoolgangers dan wordt het
een slavenwerk waartegen geen en
kele huismoeder en geen enkele
huisvader tegen op kan.
Wij hebben hier een schone gele
genheid om het kind verantwoor
delijkheidsgevoel bij te brengen.
Allereerst is het avondwerk een
toepassing en een herhaling van
hetgeen tijdens de schooluren aan-
teleerd werd. Het is een verder uit-
iepen van de reeds ontvangen
lessen. Wij moeten er dus onze
schoolgangers op wijzen dat een
aandachtig volgen der lessen het
nakomend werk vergemakkelijkt.
Inzake de uitvoering zelf van het
erk hebben wij volledig de hand
vrij om het verantwoordelijkheids
besef dieper in te prenten. Wie
eerst een paar uren gaat spelen zal
in de late avonduren alles nog met
de gauwte in elkaar moeten flikken
en er niet veel goeds van terecht
brengen. Wanneer de ouders op dit
ogenblik de situatie trachten te
redden door zelf de rekensommen
te maken of vertaling te dicteren
bewijzen zij hun kinderen een gro
te ondienst, zij bedriegen op dat
ogenblik hun kinderen, de onder
wijzer en vooral zichzellf. Wij laten
op dat ogenblik een schone kans
ontglippen tot karaktervorming.
In het teven kan men altijd de
schijn redden maar de toekomst
vindt er geen baat bij, Hoe zal het
morgen gaan en overmorgen? Plan-
trekkerij kan lappen en pleisters
leggen, maar doet niet aan opbou
wend werk.
In deze richting mogen wij onze
kinderen niet opvoeden, doch wel
ln de richting van het plichtsbesef.
Laat de bengel die in de school on-
was en thuis zijn tijd
gerust een flinke straf
oplopen en geef er desnoods nog
een bij liever dan een karakter een
verkeerde plooi te geven.
Er wordt de laatste tijd zoveel
gesproken over «de moeder aan
de haard». Vader is niet altijd
thuis om met zijn gezag de nodige
steun te. geven. Moeder mag niet
alleen de hulshoudster zijn die
stopt en naait, wast en plast, zij
moet ook de kinderen vormen tot
schone mensen die in het latere
leven hun verantwoordelijkheid
kunnen opnemen, die weten wat
plicht is. Aan die taak begint men
als het plantje nog klein is.
TANTE KOBA.
BIJ DE
Tel. 200.
'T OUDST GEKENDE;
'T MEEST VERTROUWDE;
'T GROOTSTE MAGAZIJN
DER STREEK.
Ristournozegels
«Vacantie en Reizen»
(2497)
Zitdagen over de provincie Ln de
week van 8 tot 13 October 1951.
Maandag 8 October:
Voormiddag: Veurne Dlksmuid»
leper Menen Tlelt Roess-
lare Poperinge.
Namiddag: Izegem Speciale altdag
door Volksvert. Degrljse, ten huize,
H. Horrlestr. 45, Roeselare. van 2 tot
4 uur.
Dinsdag 9 October:
Voormiddag: Torhout Oostende
Veurne piksmuide Poperinge
Menen Tlelt Roeselare.
Namiddag: Passondale Zonnebejte
Wevelgem Bissegem Marko
Moorsele Roeselare Wlelsbeke.
Woensdag 10 October:
Voormiddag: Veurne Dlksmulde
Watou Menen Tlelt Roeselare.
Namiddag: Kortemark Roesbrugge
Boezlnge Blkschote Rollegem
Wlngene Izegem.
Donderdag 11 October:
Voormiddag: Oostende Veurne
Dlksmulde Poperinge leper
Menen Tlelt Roeselare.
Namiddag: Mlddelkerke Ingel-
munster Oostrozebeke.
Vrijdag 12 October:
Voormiddag: Torhout Nleuw
poort Poperinge Wervlk Me
nen Tlelt Roeselare Oostroze
beke.
Zaterdag 13 October:
Voormiddag: leper Menen
Kortrljk Izegem Poperinge.
KORTE INHOUD:
Jean-Piere Grossar, oud-piloot, is
tnsna werkloos. Op zekere dag ont-
(toet hij Renée, een meisje waarvoor
"'I veel belangstelling koestert, maar
«J kan nem niet uitstaan. BIJ haar
'luis wordt er een feestje gegeven,
ten baron vraRgt haar hand. doch zij
(W reeds verloofd te zijn met zekere
^«n-Plerre, die ze ln Engeland leerde
"eanen. Tot overmaat van ramp komt
Je oud-piloot, die ook Jean-Pierre
i;eet, die avond bij haar aankloppen,
"tt ledereen denkt dat hij de echte
'prlootdo ls. Renée doet, ln het bij-
van 00 gasten, zeer verliefd, maar
p'aneer ze later samen ls met Jean-
'isrre, zegt ze hem dat alles maar
"ulohelarlj ls.
«Een glas bourgogne, asjeblief,»
?-pl hij zonder opkijken tot de man,
hem onderzoekend stond te be-
Wjken.
«Zijt gij echt?» vroeg Gustave
wantrouwig.
Bourgogne,zei Jean Pierre.
Gustave schonk een glas bour
gogne in, en. gaf het hem.
Dank je,zei Jean Pierre, en
"'J dronk het in één teug leeg, en
zei;
«Nog een, asjeblief.»
Gustave schonk opnieuw in en
lroég nog eens:
Zijt gij echt?
«Bijna,» zei Jean Pierre.
Gustave bleef hem bekijken, en
te i:
Nog niet,zei Jean Pierre, ter
wijl hij de rest van de eend nam en
zijn tanden in de borst zette.
GIJ zijt geen spook, nietwaar?
vroeg Gustave, die 's avonds soms
griezelige boeken las.
Ik was een spook aan het wor
den, zei Jean Pierre. Maar het
gaat al beter. Hoe heet je?
Gustave.
Jean Pierre, aangenaam.
Jean Pierre at voort. En toen hij
na het tweede glas bourgogne, het
afgeknaagde borstbeen weglegde,
zei hij:
Een stukje brood, asjeblief.
Gustave gaf het hem. Jean Pier
re veegde er de schotel mee schoon
en at het op. Intussen wees hij
naar het glas. Gustave schonk het
opnieuw vol.
Drink ook iets,zei Jean Pierre,
Gustave aarzelde.
Drink iets,zei Jean Pierre.
Gustave nam een tweede glas, ep
schonk het vol. Jean Pierre stond
op, hief zijn glas, en zei:
«Op Je gezondheid, Gustave.»
Gustave boog. Zij dronken. En
toen kwam mevr. Brandt binnen.
«O, hier ben je.»
Jean Pierre zag, dat haar ge
stalte opnieuw vaste vormen had
aangenomen. En haar stem klonk
Het is mijn gewoonte, mevrouw,
's avonds voor het slapen gaan, een
glas wijn te drinken met de chef
van het personeel. Het is een oud
gebruik op mijn familiekasteel. Ik
hoop, dat gij mij toestaat, dit ge
bruik ook hier in ere te houden.
Natuurlijk, Jean, natuurlijk.
Heb je je geamuseerd vanavond?
Bizonder goed, mevrouw.
Dan wens ik je goede nacht.
Renée zal je je kamer tonen.
Dank u wel, mevrouw, en wel
te rusten. Goede nacht Gustave.
Goede nacht, mijnheer.
Jean Pierre liep naar het salon,
en zag Renée boven op de trap
staan. Hij liep naar haar toe, en
vroeg
Is dit mijn kamer?
Ja. Je deed vreemd daareven.
«Ik heb het voorgeborchte van
het rijk der schimmen bezocht. De
eend heeft mij teruggebracht.
«De eend. Er is een eend aan de
poort. Alleen die eend kan je te
rugbrengen naar het rijk der men
sen. Mij heeft ze teruggebracht.
Het was een goede eend. Slaapwel,
liefste. Dit was een wonderbare
dag. En als alles een droom ls ge
weest, en lk word wakker op mijn
bank ln het park, met koude voe
ten en een stijve rug, dan zal ik
me jou herinneren als het heer
lijkste, verrukkelijkste, wonderbaar
MENGELWERKHET WEKELIJKS NIEUWS'
ste meisje van de hele wereld.
Hij zoende haar, en liep zijn ka
mer binnen.
ZESDE HOOFDSTUK
Het was geen droom. Toen Jean
Pierre wakker werd de volgende
morgen, opende hij de ogen, en hij
draaide zich om, en wou de ogen
weer sluiten. Maar er was iets on
gewoons. Hij voelde het aan zijn
lichaam. Alles was zacht, en fijn,
en geurig. En vlak voor zijn ogen
was er kant aan de sprei, heei
fijne kant, die trilde als je er op
ademde. En hij zag zijn arm, die
op de sprei lag, en die arm zat in
een lichtgele pyjama, zoals hij er
nooit gedragen had. En dan keek
hij omhoog, en hij zag een grote,
brede zoldering in gesneden hout,
vol bladeren, en bloemen, en kop
pen van beesten. En dan hief hij
zich verwonderd op, en steunde op
de linkerhand. Hij was in een grote
kamer vol prachtige meubels, alle
maal in donker, gesneden hout met
veel koper eraan, en midden daar
tussen stond het bed, en daar lag
hij in. En naast het bed lag zijn
broek op een stoel. En toen schrok
hij. Achter de stoel stonden benen
En toen hij verschrikt omhoog
keek, zag hij dat het een hele man
was, die boog en zei:
Goede morgen, mijnheer.
En toen herinnerde Jean Pierre
zich alles. En hij glimlachte van
geluk, omdat het geen droom was,
en hij zei opgewekt:
Goede morgen, Gustave.
Gustave keek hem knorrig aan,
en vroeg:
Zal ik thee van mijnheer laten
brengen?
Hier? In bed?vroeg Jean
Pierre.
Als mijnheer het liever anders
heeft...
Neen, neen, het is goed zo.
Breng maar op, Gustave. Hoe laat
is het?
Half twaalf, mijnheer.
Zó laat?
Ja, mijnheer.
Zijn de anderen al op?
«Ja, mijnheer.
Ben ik de laatste?
«Ja, mijnheer.»
Hindert dat?
Neen, mijnheer.
Goed.
Hij ging recht zetten, en wou het
kussen in zijn rug wat hoger leg
gen. Maar Gustave hield het reeds
klaar, en Jean Pierre zei:
O, dank je wel, Gustave.
Hij lel zijn handen op de sprei,
en voelde met welbehagen, hoe
zacht dat allemaal was. Gustave
had intussen op een knopje ge
duwd, en kort daarop verscheen
Léon met een presenteerblad. Gus
tave nam het over, en plaatste het
op het nachttafeltje. Léon ging
weer weg. Gustave schonk de dam
pende thee uit, deed er suiker en
melk bij, en reikte de tas over aan
Jean Pierre. Deze nam ze aan, en
slurpte er voorzichtig aan. De thee
deed goed. Hij dronk met korte,
genietende teugjes. Dan vroeg hij:
Hoe stelt iedereen het van
daag?
Gustave bekeek hem somber,
en zei:
Nu zal ik uw bad klaar maken.
Hij keerde zich om, en verdween
in de naburige kamer.
«Hij houdt niet van mij,» zei
Jean Pierre bij zichzelf.
Maar verder ging hij daar niet
op in. Hij dronk zijn thee, en
schonk zich een tweede tas in. Dan
zag hij een doosje naast de theepot
staan. Hij opende het, en zag, dat
het sigaretten waren. Hij stak er
een op. Dan legde hij een schijfje
citroen in zijn thee, keek toe, ter
wijl het sap zich verspreidde, roer
de erin, en dronk. Het was heerlijk.
«Iedereen moest 's morgens thee
op zijn bed krijgen,» dacht hij.
t Er gaat niets boven thee 's mor
gens op je bed.»
Renée was in het park. Ze sneed
rozen met een lange schaar. Zij
droeg een lichtgroen morgenkleedje,
en een wit lintje in haar haren. Zij
droeg ook lange lederen handschoe
nen, voor de doornen. Zij had haar
arm reeds vol rozen, en het be
dauwde fluweel van de kelken
hulde haar geheel ln een wolk van
frisse geuren. Zij knipte er nog bij,
en iedere keer als ze een stengel
doorgeknipt had, nam ze hem voor
zichtig vast, om de kelken niet los
te schudden, trok hem uit het bos,
en legde hem bij de andere in haar
arm.
Toen kwam Angèle, haar zuster,
aangelopen.
Hij is wakker,zei ze opgewon
den. Gustave heeft gebeld, en
Léon heeft de thee naar boven ge
dragen.
Renée glimlachte, en sneed een
nieuwe roos.
«O, ik weet niet, hoe je zo kalm
kunt zijn,» zei Angèle. «Was ik in
je plaats, ik zou niet weten waar
ik moest blijven.»
Gisteren, toen je bij Francois
was, wist je dat toch.
«O, Frangois...» zei Angèle sma
lend.
Geef je niet meer om hem?
Angèle trok haar neusje op.
('t Vervolgt.j
