SCHAAKRUBRIEK
Kraisweordraodsef Nr 4
ledereen koopt
De Druivelaar
Q Voor U,
P Mevrouw
VERLEDEN EN TOEKOMST
DE WINTER NADERT
RADIO KORTRIJK
N.C.M.V.-Berichten
TEKENVERHAAL HET WEKELIJKS NIEUWS
Nr 12.
VOOR ONZE KLEINE
MEISJES
EL I S ABETHU
D U S||V 0 LH A L
E I g|K 0 U|E H E
LBWAHDELEH
E S JU A D E R||| V A
HEMI1VE10|
|NA|P Y§0 E E L
T I H K®H E T T E
Eg 0 M 5| S E G
GLEMEHTIHA
KWALITEIT
EN WAARBORG
Prijzen buiten alle
concurrentie.
PU
BLOKALMANAK
Speciale prijzen voor
voortverlcopers
Ja, ja! ik denk, dat het prach-
Houdt U gereed,Heren.
Zoon» de vliegtuigen -
boven de STAD 2un J
geeft ge vuu#.. opè£-m
•-t» past'. ittjs
'dir is een kans om
hem te cvermees--
l teren,-**
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 27 Oct. 1951. Bladz. 9.
VROUWENHOEKJE
Zonder dat wij het schier kon-
r' 'ii vermoeden zijn we van de Zo-
i er de Winter ingestapt October
-eft zich ingespannen om ons met
n zonnelach te doen vergeten dat
Winter naderde en toch is de
id onverbiddelijk vooruitgêstapt en
opt de Winter aan de deur.
's Avonds wordt het gezellig in
ie huiskamer, dubbel gezellig om-
li it wij weten dat het buiten koud
-i nat is.
Hét is weer de tijd van de her-
j -leringen uit het voorbije leven.
Aan onze kinderen vertellen wij
•aag uit het verleden. Dat verle-
n hoeft daaron nog zo oud niet
- zijn, want de wereld waarin het
veto zich afspeelt, verandert tegen-
oordig zo vlug Wij kregen zelf
'i ui onze ouders herinneringen me
die liggen al verder af en klin-
-n in de oren van onze kinderen
N sprookjes.
Dat is de altijd opieuw terug-
arende confrontatie tussen verle
en en toekomst Wij zelf staan
et één voet in het verleden, ter-
ijl de jeugd nog helemaal gericht
iï«n warme blouse tal welkom
frjh bij het steeds kouder wordende
eder. Het bovenste model is een
House in geruite stof met opstaan-
tiè kraag, lange mouwen en ee
-nvoudig takje als versiering. Oiu
er een warm vestje met sjaalkraag
KM dP een. lichte blóuse gedragen
"Ordt
Week van 28 October tot en met
8 November 1951.
Zondag 28 October:
9.10: Mooie opnamen voor jong en
cud. 10.00: Plechtige H. Mis.
1 H.00: Boekenschouw. 11.10: Zon
dagmorgen zonder zorgen. 11.30:
Roger Snoeck aan het hammondorgel.
Maandag 29 October:
18.18: Berate bedrijf uit Car
men», Georges Bizet. 13.50: Wal-
van Emiel Waldteufel. 14.00:
Ryclua: «De Meesterwerken der Sym
fonische Muziek - De Symfonieën
''in Jozef Haydn. 14.25: De vro-
f'.lke golf. 15.00: De blue Hugarlan
'wad speelt. 15.15: Halfuur voor
vrouw. 15.45: Het orkest Artle
Shaw.
Dinsdag 30 October:
18.00: Het kwartet Luclen Geklere.
18.80: In ons operettentheater.
17.00: Nieuwe geluiden. 17.30: Kin-
rteruurtje. 18.15: Blng Crosby
zingt. 18.30: Westvlaamse wetens-
vaardigheden. 18.40: Uit onze
"■'estvl. muzlekschat. 19.20: Praat
je met de voetbalsportliefhebbers.
19.30: Wielersportpraatje. 19.40:
Rhythmclub.
Woensdag 31 October:
20.00: Onze bonte Woensdagavond.
- 21.00: «Rond den Heerd».
■2.00: Ons wekelijks operaconcert.
Donderdag 1 November:
18.00: Beroemde zangsterren.
'5.30: Pathetische symfonie In H.-
'Reln, Peter Tohalkowsky. 17.30:
'>9 vrolijke golf. 17.45: Zangreoltol
''oor de mezzosopraan Paula Van
love. 18.25: Hongaarse mars, Hec-
'or Berlioz. 18.30: Ir 3. Demeyere
"ver Westvlasumse Bouwstoffen».
'8.40: Solisten spelen. 19.30: Half
uur voor de Jeugd.
Vrijdag 2 November:
13.15: Mooie koorwerken. 13.30:
Voorlezing uit het werk van P. R.
fioschvogel. 13.45: Kwartet Nr 14
d klein: De Dood en het Meisje
14.20: Kerk- en tempelscenes uit
Opera's. 15.00: Ons radlozlekenbe-
"'oek. 15.30: Westvlaamse muziek
'u weemoedige etemmlng.
Zaterdag 3 November:
18.00: Harmonlkarecltal door Noël
Rose. 16.15: Bobbejaan Schoepen
?.lttgt. 10.45: Ons verzoekplaten-
Rrtgramma. 18.30: Met de micro
tltor Westvlaanderen. 18.45: Het
'<i96ie lied. 19.20: Voetbalsport-
pra&tje. 19.30: Marl&halfuur.
Is op de toekomst. Vergelijkingen
tussen vroeger en nu zijn nuttig
maar wij mogen ons daarbij niet
nutteloos vastklampen aan de oever
van het verleden, want dan scheu
ren wij nutteloos onze handen stuk
Het leven gaat voorwaarts, altijd
voorwaats en zich vastzetten in wat
voorbij is kan nooit vruchtbaar zijn.
Maar uit het verleden, dat wij
graag voor onze kinderen opdiepen,
houden wij het goede en het scho
ne over, omdat er daar voor jonge
levens zeer schone knippatronen
voorhanden zijn.
Met Allerheiligen en Allerzielen
zullen wij nog meer dan ooit be
hoefte hebben te vertellen over
voorouders en verwanten die in de
schaduw van het verleden staan.
Doe dan gerust een greep in dit
schoon verleden want ge zult in die
levens, welke ook gevuld waren met
strijd om het leven en het bestaan,
schone voorbeelden vinden. Die le
vens, waarmede wij ons door tal
rijke banden verbonden weten, zeg
gen meer tot een jeugdige verbeel
ding dan de grote daden van on
bekende helden die wij altijd ge
neigd zijn als onbereikbaar te be
schouwen
Geef uit uw eigen leven de
schoonste herinneringen mede aan
uw kinderen. Hoe de tijden ook ver
anderen, toch blijven altijd de
eeuwige waarden bestaan die het
leven beheersen. De schone eigen
schappen van het karakter die bi.i
het voorgeslacht het leven schoon
maakten, hebben nog altijd hun
volle waarde.
Zo wordt de opvoeding doorge
voerd volgens de oude normen.
Uiterlijkheden kunnen in het le
ven veranderen, maar wij moeten
er voor zorgen dat de grote waar
den, die het innerlijke van het le
ven uitmaken, hierdoor niet aan
getast worden
Met de tijd van de rustige avon
den in familie breekt de tijd van
bezinning aan. Breng tijdens deze
avonden uw kinderen rustig terug
naar het verleden om hun de mid
delen ter hand te stellen hun eigen
toekomst schoner uit te bouwen.
Breng hen daardoor in het spoor
dat aansluit bij het voorbije om
hen te leren schone mensen te wor
den. TANTE KOBA.
ZITDAGEN OVER DE PROVINCIE
IN DE WEEK VAN 29 OCTOBER
TOT 3 NOVEMBER
MAANDAG 29 OCTOBER.
Voormiddag: Veurne - Diksmuide
- leper - Menen - Tielt - Roeselare
- Poperinge.
Namiddag: Izegem.
Speciale zitdag door Hr Volksver
tegenwoordiger A. Degryse, 45, H.
Horriestraat, Roeselare.
DINSDAG 30 OCTOBER.
Voormiddag: Torhout - Oostende
- Veurne - Poperinge - Menen -
Tielt - Roeselare.
Namiddag: Torhout - Roeselare.
WOENSDAG 31 OCTOBER.
Voormiddag: Veurne - Diksmuide
- Menen - Tielt - Roeselare.
Namiddag: Kortemark - Izegem.
DONDERDAG 1 NOVEMBER.
Allerheiligen: geen zitdag.
VRIJDAG 2 NOVEMBER:
Voormiddag: Torhout - Nieuw-
poort - Poperinge - Wervik - Me
nen - Tielt - Roeselare - Oostroze-
beke.
ZATERDAG 3 NOVEMBER.
Voormiddag: leper sociaal bu
reau van 9 tot 12 uur) - Menen -
Izegem - Poperinge.
Hé,hé hé...Ofwel. l»»t.:. ge..
m'j los... ofwel deuk ik met
mun voet de2e knop in...en
gans..de aarde.. verdwjnt.'.
..Ziet Gil het.'. twee
schoten en zestig
bommenwerpers naar
de dujvel!..ha,ha,ha.ha!
uitwerking is verschrik
keluk.de vliegtuigen wor
den weggeslingerd en
uiteengerukt.
Mr ar bOuOWAV nog z-jn
vriend bemerken de
gemaskerde MAN niet
Vie UiT een deuropening te
voorschün
hier weg ge
raken!? Ha^a..
Niemand gaat
hier Bui ten.
Ook nun nIetI
16 SEPTEMBER 1951
DIAGRAM Nr 7
A B C D E F G
De eindspelen die vorig jaar door
zekere omstandigheden niet meer
konden klaargemaakt worden, zul
len voortaan weer verschijnen, en
wel om de 14 dagen. Onderstaande
inlassing dient als voortzetting van
de wedstrijd voor twaalf op te los
sen eindspelen, daarna begint een
nieuwe- reeks van 24 eindspelen in
wedstrijd voor 't jaar 1952.
ALGEMEEN
WEDSTRIJDREGLEMENT
De oplossing, de kortst mogelijke
matzetting met alle mogelijke va
rianten, moet gezonden worden met
adresvermelding van de mededin
ger, aan het adres van MAURICE
BAERT, Diksmuidestr. 79, IEPER.
ten laatste op de 2" Zondag na de
gramverschijning.
Elke goede oplossing geeft recht
STAND DER STUKKEN
Wit: Kg2, Tal, Tél,
Lé3, Lé2, Pf3,
Dd2 (13).
Pions: a3, b4, d4, f2,
g3, h2.
Zwart: Kh7, Dd5, Ta8,
Tf6, Pg6, Lb7,
L?7.
Pions: a6, b5, ?4, f7,
g6, h6 (13).
Zwart aan eet wint snel?
Hoe?
Voor het koude seizoen zijn deze
modellen zeer practised. De grotere
meisjes dragen op een donker blau
we rok èen blouse in schotse ruit
en met witte kraag. De kleineren
dragen een lange brock in schotse
ruit en een donker blauwe blouse.
op 5 punten bijgerekend bij de
reeds bekomen punten van vorige
goede oplossingen.
PARTIJ Nr 13. Gespeeld in de
match België-Frankrijk 1949. -
Crépeaux (F.) - LEMAIRE (B.)
- Franse partij.
1. é2-é4, é7-é6; - 2. Ddl-é2 (een
oude zet die absoluut niets pres
teert); - 2. q7-q5 (verhindert
3. d4)- 3 g2-g3, Pb8-p6; - 4. Lfl-
g2, Pg8~f6; - 5. Pbl-c3, Pc6-d4; -
6 Ué2-d3, é6-é5; - 7. Pgl-f3 (in
de hoop van op aanval te kunnen
spelen, laat wit toe dat zwart de
kwaliteit wint); - 7. q5-q4; -
8 Dd3xq4, Pd4x?2+; - 9. Kél-dl,
P?2xal; - 10. Pf3xé5, d7-d5ü (dit
pi'onoffer beoogt een snelle ontwik
keling door Ld6 en 0-0); - 11. Dc4-
a4+ (om na 11. Ld7; - 12. Pd7x,
Dd7x; - 13. Pb5, in troebel water
proberen te vissen); - 11. Pf6-d7;
- 12 é4xd5, Lf8-d6; - 13. P65-Q4, 0-0!
(een tijdelijk stukoffer dat zwart
met rente terugwint); - 14. Pé4xd6,
Pd7-<;5- 15. Da4-f4, g7-g5; - 16.
Df4-q4 (na 16. Dé5 volgt er 16.
f6); - 16. Dd8xd6: - 17.
Pc3-b5, Dd6-f6ü; - 18. Dc:4xc5? (wit
tekent hiermede zijn doodvonnis,
beter ware geweest 18 Tfl 0111 na
18. Lg4+; - 19. f3 te laten vol
gen); - 18. Lq8-g4+; - 19. Kdl-él
(op 19. f3 volgt natuurlijk 19.
Lxf3; - 20. Lxf3, Dxf3+ en mat
volgt); - 19. Ta8-q8; - 20. Pb5-c7
(de dame mag natuurlijk van de
lijn niet): - 20. Df6-é5+; - 21.
D?5-é3, Tg8xq7; - Wit geeft het op'.
Een mooie prestatie van Lemaire.
PARTIJ Nr 14. Gespeeld te Bue-
nos-Aires 1948 - Grootmeester
Nadjorf offert er lustig op los
en behaalt een sueloVerwinning.
- NADJORF-Sapiro. - Franse
partij.
1. é2-é4, é7-é6; - 2. d2-d4, d7-d5:
- 3. Pbl-c3, d5xé4; - 4 Pq3xd4.
PbB-d7: - 5. Pgl-f3, Fg8-f6; - 6.
Zie vervolg hiernevens
123456789 10 Horizontaal. 1. Berucht
Duits concentratiekamp. 2.
Glorie; zangstuk voor een
stem. 3. Plechtige verkla
ring; toornig. 4. Door twee
deelbaar: bijwoord; afk. van
ampèreuur. 5. Zot aan een
vorstelijk hof; voedster; soort
papegaal. 6. Half; lage tem
peratuur. 7. Voegw.; rivier
in Brabant en Limburg. 8.
Tweede stamvader van de
mensheid; muzieknoot. 9.
Smalle bergpas; touw om Iets
vast te leggen: voegw. 10.
Een plat steentje over het wa
ter scheren.
Vertikaal. 1. Berucht Bel
gisch concentratiekamp. 2.
Eerste vrouw; drinkgeld. 3.
Bomen uit de Libanon; katjes-
dragende boom. 4. Uitroep:
landbouwwerktuig. 5. Be
denkelijk; afk. van Anno
Mundl; van 't werkwoord
staan. 6. Bisschop van Reims die Clovis doopte. 7. Koopmansgoed;
bestaat. 8. Behoeftig; wettig bewijsschrift; 9. Chinese afstandsmaat;
eilanden In Nederlands-Indië; achter voegsel. 10. Bekend Duits concen
tratiekamp; gepieente ln Luxemburg
UITSLAG
KRUISWOORDRAADSEL Nr 3
Lfl-d3, Lf8-é7; - 7. 0-0, b7-b6; -
8. Pf3-é5, L?8-b7; - 9. Fé4xf6|-,
g7xf6; - 10 Pé5xf7!Ké8xf7; -
11. Ddl-h5 F, Kf7-g8; - 12. Tfl-él,
Pd7-f8- 13 Telxé6!Pf8xé6; -
14. Ld3-?4, Dd8-d6; - 15. Lcl-h6,
Lé7-f8; - 16. Tal-él, Lb7-?8; - 17.
Dh5-é8. Lq8-d7: - 18. Telxé6ü,
Ta8xè8; - 19. Té6xé8+-, Ld7-é6; -
20 Lc4xé6-|-, Dd6xé6; - 21. Té8xf8.
MAT!! zondei' commentaar!
W LACONTE.
BIJ DE
POPERINGE
Tel. 200.
'T OUDST GEKENDE;
'T MEEST VERTROUWDE;
'T GROOTSTE MAGAZIJN
DER STREEK.
Ristournozcgels
Vacantie en Reizen
(2497)
M'N BESTE LEZERS EN LEZE
RESJES, men vraagt zich soms af
op een hopeloze manier: maar wat
scheelt er aan onze wereld? Want
het is een feit dat er iets niet in
orde is. Dat hoeft ge niet gezegd te
worden, dat ondervindt ge dage
lijks.
De grote wortel van het kwaad
in onze eeuw is de trots. Ze is de
trots op de atoombom, alhoewel ze
er angst voor heeft. Ze is trots om
dat dë mens vlugger kan vliegen
dan het geluid, trots op duizende
dingen, op plastic, radar, televisie,
mechanische werktuigen en reken
machines. De jongste gebeurtenis
sen hebben een weinig angst in de
ze trots vermengd. De gebeurtenis
sen van deze eeuw maken het
moeilijk de waarschuwingen weg te
lachen. Maar dan komen de psy
chiaters, de economisten, de socio
logen en de politiekers op het to
neel en zingen hun koor van ge
makkelijke zekerheid. We moeten
onszeive kennen; we moeten de
eoonomische wetten aan ons dienst
baar maken; we moeten ons sociale
leven controleren; we moeten aan
de staat gehoorzamen; en dan, zo
schreeuwen zij, zullen we een se
rene en geordende wereld kennen.
Maar men vergisse zich niet: de
laatste vijftig jaren hebben onze
trots niet gebroken. We hebben de
wrange overtuiging dat het met de
beschaving verkeerd is gelopen,
maar we denken de reden ve ken
nen en we menen dat we, alleen
en zonder hulp, de zaken nog recht
kunnen zetten.
De wegen van God verschillen zo
zeer van de wegen der mensen. God
schrijft recht in kromme letters.
Dat blijft nog altijd een hoofd
waarheid. Als grote heilige van
onze eeuw verkoos God een een
voudige, kinderlijke kloosterzuster,
de Heilige Theresia. Zij was de ne
derige. Deze eeuw Is trots. Zij hiëld
van het eenvoudige; onze eeuw
houdt van het gecompliceerde. Zij
noemde haar «kleine weg» de ze
kere weg; deze moderne eeuw weet
dat haar wegen onzeker zijn. Haar
weg leidde naar de loutere vrede;
onze weg leidt naar verwarring.
TANTE PHILOMENE komt op
bezoek en vraagt zoetsappig aan
Jantje: 4?
En wat verlangt ge te worden,
vent?
Politieagent, Tante!
Zo, en waarom dat?
Omdat Ik dan iedereen kan
wegjagen als er wat te zien Is! I
lachte Janneman.
Ja, dat is onze wereld ln 't klein.
Alles w,lllen zien, goed of slecht,
komt er niet op aan. Als men het
maar zien kan.
WE LEVEN in, een tijd van re
cords! De wereld leeft veel te snel.
Alles moet in record-tempo gebeu
ren. Men gaat er om kampen om
al die records. Zoals onlangs in
Holland nog:
Men heeft in Holland weer beslist
Om een hele reeks records getwist.
Toch blijven er nog hopen staan,
Die nimmer werden nagedaan,
't Record van 't lachen aan één stuk,
Van zuiver, onbezorgd geluk,
Bestaat bijvoorbeeld een vol uur
Achttien minuten, kwestie duur.
Ik voeg hier echter daadlijk bij:
De man was ziek na die partij!
't Record van 't drinken staat op naam
Van een Romein met grote faam.
Die goot in slechts één enkele geut
Ruim dertien liters door zijn teut
't Record van 't eten hoort de man,
Die vijf minuten at en dan
Spaghetti binnen had gewerkt,
Twee honderd meter, juist gemerkt,
't Record van 't lezen zonder poos
Behoort dominee Nameloos,
Die bijna dertig uur tegaar
De Bijbei voorlas aan de sohaar.
Het chewing-gum-recordvesrmeldt
Een vijf en veertig stuks, geteld,
Geknauwd, herkauwd ln enen door,
Door een stuk Yankee-commodoor.
't Record ln 't kussen heet te zijn
Zeven uur dertig mohdfestijn.
Eerst op het laatste van de kus
Draaiden de kussers van hun sus.
Ziezo, daartegen zinkt Van Vliet
Met zijn record bijna in 't niet.
Daartegen valt zelfs Schotte plat,
Al dronk heel 't land om hem zich zat.
Records mogen verbazend zijn,
Op 't eind van 't spel worden ze klein,
Wa
vanneer men ze maar veri
'gelijkt
ijkt.
verbeeldt zich dat hij verschrikke
lijke pijn heeft.
De volgende dag stelde hij weer
de gebruikelijke vraag aan deze
zelfde verpleegster:
Hoe gaat het vandaag met
hem?
Ach, dokter, hij beweegt zich
niet meer: hij verbeeldt zich dat
hij dood la!
Van verbeelding gesproken!
Dokter Drieskens heeft een zoon:
Stafke. En Stafke ia verliefd. Zijn
vader zou zeggen: hij verbeeldt zich
erliefi"
geen
zoete werkelijkheid. Dat kan ik
dat hij verli
het echter
:d is. Bij Stafke is
maar
is. Bil Staf
verbeelding,
ledd. Dat ka
Met andere, zoals hoger blijkt
D'R IS VERLEDEN WEEK bij
ons Missie geweest. Ge weet wel:
dan komen er twee, drie paters een
week lang preken over duvel, hel,
verdoemenis en allerhande derge
lijke donder-sermoenen. Om er
kippenvel van te krijgen. In alle
geval, het doet eens deugd op zo'n
manier aan uw eeuwigheid herin
nerd te worden. De Zaterdag was
er dan Algemene Biecht. Een van
de paters, Pater Alonsius, die het
succes van de week was geweest,
had het geweldig hard te verduren.
Allen wilden bij hem te biechte
gaan. Tineke, de notarisdochter,
was ook bij hem te biechte geweest.
Nadat hij het zondenregister van
die jonge dame had gehoord, vroeg
hij haar:
En nu, mijn dochter, zijn dat
nu alle zonden, die op uw geweten
drukken?
Ach, Vader, ik moet nog de
zonde der ijdelheid biechten.
En hoe doet die zonde zich
voor, mijn dochter?
's Morgens, fluisterde Tineke,
als ik in de spiegel kijk, dan kan
ik niet anders dan bij mezelf zeg
gen: Wat zie ik er toch wonder
mooi uit!
Mijn dochter, zei Pater Alon
sius goedhartig, dat is geen zonde.
Het is een vergissing!
IN DE NABURIGE STAD is er
een dokter komen wonen. Dokter
Drieskens. Een beroemd dokter!
Een eigenaardige dokter! Hij is
van mening dat alle ziekte verbeel
ding is wat dikwijls de waar
heid is en dus door suggestie
genezen kan worden.
Daarom duldt hij geen enkele po
sitieve uitlating over zijn zieken.
Op zekere dag vroeg hij aan een
verpleegster van een zeer ernstige
Hoe maakt hij het vandaag?
Niet al te best dokter, hij
heeft verschrikkelijk veel pijn!
Maar Zuster, hoe dikwijls
moet ik U nog zeggen dat U het
verkeerd zegt. moet zeggen: hij
iedere Zondag-namiddag vaststel
len wanneer ik hem het rijke boe
renhof van de Van Bekegems zie
opfietsen. Daar woont en slaapt
zijn teerbeminde: Adronietje Van
Bekegem, drie en twintig jaar en
de bloem van onze parochie. En
dat er ware liefde bij is, dat heeft
Stafke nog zo lang niet geleden
bewezen.
De kraaien gaapten van de hitte
en toch trotseerde hij hitte en zon
nestralen om zijn eeuwige liefde te
bezoeken. De zweetdruppels perel-
den op z'n voorhoofd toen hij aan
kwam.
Ge zweet er van, Jongen, zei
Adronietje, 'k peisde dat ge het
zoudt gelaten hebben voor de hltté?
Ho, 'k en doe, hapte Stafke,
al had ik moeten bezwijken onder
weg, toch zou ik naar u gekomen
zijn!!
En zeg me nu nog dat zoiets geen
ware liefde is!
Die familie Drieskens is een
eigenaardige familie. Stafkee Non
kel, een broer van zijn moeder, die
professor is aan de Universiteit, is
een onbesuisde man en ziet boven
dien zeer slecht. Zo begaf hij zich
op zekere morgen door een geweldi
ge dikke mist, zoals men die alleen
in Engeland vinden kan, naar de
Universiteit en was bovendien, zo
als alle professoren, diep ln ge
dachten verzonken. Plotseling bot
ste hij tegen iets aan. Onthutst
riep hij uit:
Neemt U me niet kwalijk. Me
vrouw, maar bemerkte onmiddellijk
daarop dat het maar een koe was.
Toen enkele uren later, de mist
was nog altijd even dik, weer naar
huis terugkeerde, liep hij met al
z'n onstuimigheid weer tegen
iemand aan. Nu was het de zwaar
lijvige vrouw van Notaris Broek-
vent. Onmiddellijk schoot hem de
scène van 's morgens te binnen,en
riep tot die dame:
Mijn hemel, wat willen die
koeien vandaag toch allemaal!!!
VAN EIGENAARDIGE MENSEN
gesproken. Op mijn dorp wonen er
twee broers, die uren in 't ronde
gekend staan als twee uitzonder
lijke typen. Sooten en Seven. Drij
vers leven er moedermens alleen,
zonder vrouwmens en boeren op
hun manier. Ge kunt u even voor
stellen hoe paleis-achtig het er
moet uitzien. Sooten Drijvers is
wel de ergste van de twee. Het
staat bij iedereen vast dat Sooten
ergens een vijze moet hebben los
zitten. Op een keer ging Sooten
aan Seven zeggen dat hij zich ging
verhangen. Seven, die het niet ge
loofde, deed voort aan zijn werk.
Sooten stapte naar zijn kamer, ge
legen boven Sevens werkplaats®,
en sloeg een grote haak in de bal-
ke. Seven hoorde na enige minu
ten niemendalle meer. Die doodse
stilte ging hem niet en hij trok
naar boven. Sooten hing daar
waarachtig gelijk een vliegmachine
met de koorde rond zijn buik.
Jamaar, zei Seven, alzo kan
't niet gaan, Sooten... ge moet de
koorde rond uwen hals doen als ge
wilt dat 't reussiert!
Mijn kloefen, antwoord© Soo
ten, 'k hebbe geprobeerd aan mijn
nekke en 'k en had geen asem
meer!
MADAMEKE ROELENS was óp
schok om een paar schoenen voor
haar jongen.
Ik wou een paar schoenen ko
pen voor mijn jongen!
Welk nummer? vraagt d© win-
IcgIICT
Hij h©eft nog geen nummer.
Tot nu toe heeft hij altijd op z'n
blote voeten gelopen', zei Madame-
k© Roelens!
M'N BESTE VRIENDEN, iedere
tijd kent zijn revolutie en iedere
revolutie heeft haar symbool. Maar
weet U wat ONS symbool moet
zijn?
ONS symbool is dat der gevou
wen handen: zij kunnen niet slaan;
noch aanvallen zij kunnen geen
steun geven noch zich verdedigen.
Ze zijn er slechts om te bidden en
te smeken: tien gothische toren
spitsen, die zich ten hemel richten
omwille der mensenzielen.
Moesten we allemaal dat symbool
tot het onze maken, in alle om
standigheden, dan zou de wereld
haar trots verliezen, haar haat
doen verdwijnen en haar goedheid
zou allen gelukkig maken.
Laten we allemaal zulke levende
symbolen zijnMet een beetje goeie
wil is dat niet zo moeilijk!
WAT MOEILIJKER WAS, dat
was voor Meester Donck, die aan
zijn. kleine gasten moest uitleggen
wat een doorschijnend voorwerp is.
Toen hij een uur lang daarover
had geschoolmeesterd, vroeg hij
aan Kareltje Sproete:
Vriendje, wat is een doorschij
nend voorwerp?
Een voorwerp waar men door
heen kan zien, antwoordde Kareltje.
Goed, zei de Meester, noem er
een.
Een vensterruit, Mijnheer.
Goed! Gij, Fred je, noem gij
er ook eens een.
Een sleutelgat, Meester, zei
Fredje.
IK WENS AAN ALLEN nog een
plezierige Zondag en tot volgende
week.
Het Manneke uit de Maan!
te verkrijgen
ter drukkerij
van het blad
20
KORTE INHOUD:
JfMi-Plere Grossar, oud-piloot, ls
ditos werkloos. Op zekere das ont-
|noet hij Renée, een meisje waarvoor
'dl veel belancstclUnK koestert, maar
pij kan nem niet uitstaan. BIJ haar
thuis wordt er een feestjè gegeven,
"nn baron vraagt haar hand. doch zij
z"«!t reeds verloofd te zijn met zekere
■'can-Pierre, die zo ln Engeland leerde
'•ennen. Tot overmaat van ramp kom:
J'e oud-piloot, die ook Jean-Plerrc
heet, die avond bij haar aankloppen
"li ledereen denkt dat hij de echte
"rlcofde is. Renée doet, in het bij -
"IJn van de casten, zeer verliefd, maar
jjanneer ze later samen ls mot Jean-
•Itrre, zegt ze hem dat alles maar
niilóhélarlj ls. Toch vraagt Renée op-
"at Jean Pierre op het kasteel zou blij -
tan, totdat de baron vertrekt.
Ze zullèn niets lièvêr wensen...
Goed... Wannéér kom jij nog eens
over? Het is al zo lang geleden...
Ja, dat begrijp ik... Ja... ja... ja...
O ja! Ik zend hen zelf op pad! Je
Uoèt hem zien. Ze zijn zo'n mooi
Paartje. Ja... goed. Dag Eugénie...
Groet Homère! Ja... Da-ag!
Ze hing op.
«Ma!» zei Renée. «Wat heb je
nu weer gedaan?»
«Jullie moeten naar Corsica!»
Mep mevrouw Brandt opgewonden.
«Naar waar?» vroeg Jean Pierre,
terwijl hij zijn vaas bijna Het val
len, en verwonderd omkeek.
«Naar Corsica! Ben ,ie niet blij?
«8 16.»
Renée keek hem woedend aan.
Ik had tante Eugénie beloofd,
haar dadelijk op te bellen, als
Jean kwam,zei mevrouw Brandt
tot Renée. En ze heeft jullie geïn
viteerd. Jullie moeten met het yacht
gaan, en niet te gauw terugkomen.
Zal het niet heerlijk zijn, zo'n reis
je, helemaal onder jullie tweetjes,
met niemand er bij om te storen?»
Renée keek naar Jean Pierre, en
zag dat hij een gebaar maakte, dat
betekende: zie je wel? Heb ik het
niet gezegd?
«Maar ma,» zei Renée. «Jean is
nu pas thuis. Moet je hem nu da
delijk weer wegjagen?
Jean Pierre trad op haar toe
en zei:
Ze mogen me naartoe jagen,
waar ze willen, liefste. Overal waar
jij bent, ben ik goed.
Er snokte een zenuwtje op en
neer aan Renée's mond. En haar
voet jeukte om hem een trap tegen
de schenen te geven, maar ze be
dwong zich, en zei:
Dank je, lieveling.
Ik zal Gustave verwittigen, dat
hij proviand naar het yacht moet
voeren,» zei mevrouw Brandt.
Gustave weet wat er nodig is op
een yacht. Jullie kunnen morgen
vroeg vertrekken, om zeven uur
bijvoorbeeld, dan zijn jullie tegen
zes UU1' 'S avonds op Corsica, ten
minste als jullie de wind een beetje
meehebben. Wat doen jullie deze
namiddag?
Er is een tuinfeest bij André.
zei Jean Pierre. Claude heeft ons
uitgenodigd. Ik moet boksen.
Boksen? Waarom boksen? Waar
is boksen goed voor? vroeg me
vrouw Brandt.
«Ze hebben jmij uitgedaagd, om
dat ik hen Renée heb ontstolen.
O, hoe opwindend,riep me
vrouw Brandt, terwijl zij verheugd
in de handen klapte.
Renée keek om.
«Boksen?» vroeg zij. «Ga jij
boksen
Ja.
Renée begon klaterend te lachen.
Jean Pierre keek haar verstoord
aan.
«Waarom moet je lachen?
vroeg hij.
Kan je boksen? vroeg Renée
nog steeds lachend.
Jean Pierre was beledigd.
Zou je dat zo onwaarschijnlijk
voorkomen? vroeg hij.
Re'-ée bleef glimlachen, en liep
terug de tuin in. Jean Pierre liep
haar achterna. Toen ze weer bij de
rozen waren, vroeg hij
Waarom denk je, dat ik niet
kan boksen? Zie ik eruit als iemand
die niet kan boksen?
«Je weet niet wat Je gedaan
en met de handen in de broekzak
ken naar de biljartzaal liep, en op
zijn eentje moeilijke caramboles
probeerde te maken, voelde hij, dat
er iets op zijn maag lag, en toen
hij eerlijk zijn binnenste onder
zocht, ontdekte hij, dat het Car-
pentier was.
ZEVENDE HOOFDSTUK
Teen ze in de open sportwagen
van Renée naar het landgoed van
André Révler reden, zat Renée stil
letjes voor zich uit te glimlachen.
Jean Pierre zag het en ergerde er
zich aan. Hij had al een paar keren
boos naar haar omgekeken, maar
ze had gedaan of ze het niet zag,
en toen de weg een bocht maakte
naar rechts toe, op een plaats
waar je nergens kon rijden dan
naar rechts, zei ze:
Rechts hier.
Het maakte Jean Pierre woedend.
En kort daarop was er links een
zijwegeltje, dat naar het erf van
een klein boerderijtje bezijden de
weg leidde.
Rechtdoor, zei Renée.
Dacht je, dat Ik dat kiekenskot
ginder ging binnenrijden,stoof
Jean Pierre op.
Renée bleef glimlachen zonder
naar hem te kijken. Een kilometer
verder kwamen ze op een kruispunt
van drie wegen. Jean Pierre aar
zelde, en loerde uit de hoek van
zijn oog naar Renée. Renée voelde,
dat hij het gaspedaal losliet. Ze
zei niets. Ze zat aan een van haar
lange vingernagels te vijlen. Toen
ze bijna helemaal stilstonden, keek
ze verwonderd op, en vroeg:
Wat is er?
En dan zei ze op een toon alsof
het vanzelfsprekend was:
O... naar links.
Jean Pierre gaf gas, dat de weg
en de wagen er van kraakten, en
het scheelde geen haar, of Renée
had bij de schok haar hele vinger
nagel afgerukt.
Ze reden nog een paar kilome
ters, en dan was er een lange muur,
die een park afsloot, en op de hoek
was er een grote ijzeren poort, met
de naam Révier erin verwerkt.
Jean Pierre reed binnen, en volg
de een breed pad, dat door een
weelde van bloemen en heesters
naar het kasteel voerde. Het kasteel
was ouder dan dat van Renée, maar
iets kleiner. Jean Pierre reed tus
sen twee uitgestrekte vijvers door.
Er waren zwanen, en er lag een
wit bootje tussen de waterlelies.
Achter de vijvers reden ze door
een tunnel van klimop en rankro-
zen, en dan zagen ze links een hele
rij wagens staan, allemaal lichte,
openliggende sportwagens. Jean
Pierre parkeerde er de zijne naast
en stapte uit.
Er was een zwembassin, waai
duchtig gezwommen werd, en op d(
rand van de kom zaten meisjes ir
blauwe, en gele, en gebloemde bad
pakken. Er waren ook termisplei-
nen, waar jongens en meisjes ir.
het wit aan het spelen waren
Daarnaast was een graspleintje,
waar jongelui met degens scherm
den. Vlak tegen de zwemkom was
een dansvloer, waar verschillende
paartjes lustig rondschoven op de
maat van een snelle fox. Achter
de dansvloer was een bar, waar
cocktails en ijsdrankjes geschon
ken werden. En daarnaast was een
boksring opgesteld.
Claude en André kwamen op hen
toegelopen. Jean Pierre herkende
André als de jongeman, die hem
gisteren aan de biceps gevoeld had.
Ze groetten elkaar, en Claude vroeg
Ben je in forme?
We hebben de ring van de club
naar hier laten overbrengen,» zei
André. «Wil je eens komen kij
ken?
Jean Pierre liet zich meevoeren
naar de ring. Het was een prach
tige ring. Het vilt was geheel on
geschonden, en de koorden waren
nieuw.
Wat denk je?
Ct Vervolgt.)
hebt. waarde vriend.zei Renée,
terwijl zij monkelend een nieuwe
ruiker maakte.
Waarom niet?
Ze hebben een boksclub hier,
weet je.
Amateurs,zei Jean Pierre
smalend.
Carpentier komt trainen.
Carpentier? vroeg Jean Pierre
iets minder zelfzeker.
Dan schokte hij de schouders op,
en zei:
Ik moet niet tegen Carpentier
vechten.
Neen,zei Renée op een toon,
die niets zei.
Jean Pierre stak zijn duimen in
zijn gordel, en zei:
Je denkt, dat ik niet kan bok
sen, nietwaar?
Renée ging voort met ruikers
maken, en haar gezicht stond in
een tergend vriendelijke plooi. Jean
Pierre keek of ze iets zou zeggen,
maar ze zei niets.
Ik kan niet boksen, nietwaar?
herhaalde hij.
En toen ze weer niets antwoord
de, zei hij:
«Ha ha! Je zal wat zien.»
En dan nog eens:
«Je zal wat zien.
Maar terwijl hij daarna fluitend
