VOOR POPERINGE EN IEPER 12 Niet alleen te Clermont-Ferrand D Pater Lievens Tm ^18 Bank van Roeselare Rinchard op 19 November voor het Assisenhof van Brabant Luisterrijk herdenken van roemvol Wapenfeit te loordscliote fT 1/ Het stoffelijk overschot van ontdekt op het kerkhof te lieverlee bij Leuven Ingetogen 11-Novemberhulde aan de IJzerhelden te Kaaskerke Man doet dodelijke te Vlamertinge val Prinselijk Wijk in het Grant-llerlogiloi Het pensioenstelsel voor de vrij verzekerden Een eeuw geleden werd Kardinaal Mercier geboren r KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE-IEPER-WERVIK EN OMSTREKEN ONZE 3 UITGAVEN: ZATERDAG Bladzijden PRIJS t NOVEMBER 3 Frank 1951 BUITENLANDS OVERZICHT COmwille van Uw zakelijk belang Omwille ven Uw eigen stad en streek Omwille van Westvlaanderens Economische Weerbaarheid Handelt konsekwent Vertrouwt al uw financiële bewerkingen toe aan de WESTVLAAMSE BANK de "De geest van plichtsvervulling der IJzer- jongens moet Vlaanderen opnieuw bezielen Een misdadige geneesheer en acht mede plichtigen zullen zich over negen misdaden moeten verantwoorden Kort daarop in de kliniek overleden land der Zouaven herdenkt morgen Zondag IS November, samen met de plaatselijke j'; Oudstrijdershond, dit heldenfeit ^OPDBUREEL en REDACTIE: Poperinge Gasthuisstr. 19. Tel. 9 Postcheckr. 47.63.60. PLAATSELIJKE BURELEN: leper: P. BRAS-DEKLERCK de Stuersstraat 4. - Tel. 445. Nieuwpoort: Drukkerij DUMON, Marktstr. Roeselare: J. VERRIEST-DEZEURE St-Alfonsusstr. 12. - Tel. 1523. Veurne: M. D'HERT, Noordstraat 14. Aangesloten bij het Verbond der Belgische Periodieke Pers. asm HET WEKELIJKS POPERINGE en IEPER (met Wervfk en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK Veurne-Nieuwpoort-Dtksmuide en randgemeenten) 47® JAAR Nr 46 POSTABONNEMENT 1951: België (tot einde 1951) 15 fr. Belgisoh Congo 4 fr. p. week Frankrijk Holland 4 fr. p. week Andere landen 5fr. p. week Verantwoordelijk* Uitgever: J. Santen, Garthuiutraat 19, Poperinge. EZKR dagen werd rond gegaan op onze parochie. Er is natuurlijk geen enkele parochie in Vlaan deren, al is ze maar een halve... schorte groot, waar ge niet wekelijks vragers, klagers oü leurders ziet rondgaan. «Voor 't Wit-Gele Kruis!» Een paar jonge meiskes deden hun rondgangvan huis tot huis. 't Wit-Gele Kruis? vroeg ik; en hoe gaat het op uw tocht? Niemand viel af, verschillende families kwa men bij... we tellen reeds meer dan de twee-derden van de gezinnen opder onze leden. Kon ik wel verwonderd zijn? Toch een weinig! 'k Weet wel dat O. L. Heer van alles zijn getal moet hebben, dat er dwarsdrijvers zijn die niet mee doen» omdat de anderen... mee doen, dat er vrekken zijn die in hun vrekkigheid veronderstellen dat vrekkigheid en gezondheid een en 't zelfde zijn: maar toch! Dan schoot in mijn gedacht dat ik ergens iets gelezen had over non- nekes en ziekenverpleging; ik had het weigerlijk weggelegd en vond het weer. Ge weet, of g'hebt horen vertel len, dat over vijftig jaar de nonne- kes en de paters uit hun klooster en uit Frankrijk werden gedreven om eerst na de oorlog 14-18 te mogen terugkeren. Nu gebeurt hetzelfde achter het IJzeren Gordijn, ook daar' worden de zusters uit hospi talen, en gestichten verjaagd, uit gedreven of naar concentratiekam pen gevoerd. It Zou eens willen weten hoe de deken, de gebrekkigen en de oude dutsen het nu stellen in die ge stichten. Maar... hier is de historie. *t Gebeurde met een Engelsman, Hilary St. George Sanders, van Hentfield (Sussex). Die menheer was de gewezen bibliothecaris van het Engels Parlement. In een brief aan het groot Frans blad Le Figa ro» op 26 Juni laatstleden, schreef hij dat de affiches van de Franse spoorwegen die aan de Engelse toe risten gewagen van de gastvrij heid» in Frankrijk voor hem een zeer bijzondere betekenis hebben gekregen. De reden? Omdat hij Frankrijk zoveel dank verschuldigd is dat hij de schuld nooit zal kun nen betalen of aflossen. Het avontuur van die Engelsman? Mr Sanders was naar Frankrijk gereisd en verbleef in een van de toeristenplaatsjes van de Massif- Central. Daar werd hij nu plots ziek. De dokter oordeelde dat de hoge ligging van dat plaatsje in de bergen1' niet geschikt was voor zijn patiënt. Hij belde een kliniek op te Clermont-Ferrand, bediend door de Züsteirs van de Goede Herder. In taxi, vergezeld van een verpleegster, werd de zieke naar Clermont-Fer rand overgebracht. Bij zijn aankomst in de kliniek stond reeds een professor gereed, een bekende specialist, die de zieke een medicament toediende, zo zeld zaam en... kostelijk dat het slechts voor de dertiende maal In Frank rijk gebezigd werd. Tien dagen werd hij dag en nacht verpleegd en ver zórgd. 'Na tien dagen was de zieke vol komen genezen en zou over Parijs naar Engeland terugkeren. Eerst een half uur voor hij de kliniek zou verlaten kwam Moeder Overste met bijna ontroerende schuchterheid hem vragen of hij iets kon afdra gen van de onkosten van behande lingen en verblijf. Zo dat echter niet kon... kom, dan zouden de zus ters wel hun plan weten te trekken. Mr Sanders begint zijn brief als volgt: «Het zij aan een Engelsman vergund uiting te geven aan zijn gevoelens van dankbaarheid voor de goede zorgen die hem bij een bezoek aan Frankrijk in ruime maat ten deel vielen Hij eindigt zijn brief aldus- «Waar ter wereld, behalve in Frankrijk, zou aan een totaal onbe kende vreemdeling, die zo ziek was als ik, dergelijke liefdevolle verzor ging geschonken zijn geweest nonnekes zijn dat gewoon! Wij mo gen wel zeggen dat we er niet tegen kunnen, omwille van 'k weet al niet wat, of omdat... «ons hert keert»! Die nonnekes zijn dat gewoon. Ze zijn zelfs gewoon blijmoedig en al monkelen het minst aangename werk te verrichten, een goed woord van troost en courageer bij te voegen. Wij zijn gewoon niet meer te zien wat we zouden moeten zien, niet meer te waarderen wat anderen heldhaftig vinden. Daar dacht ik op als die meisjes uit de geburen binnen kwamen om 't lidgeld voor 't Wit-Gele Kruis! Toch zijn er zelfs op onze paro chie een paar die vinden dat al die nonnen nietsnutten zijn, die noch voor school noch voor ziekenverzor ging deugen... maar meer dan de twee-derden zijn lid. 't Zal meer worden dan twee-derden... maar we moeten het. veelal eens ondervinden lijk die Engelsman, daar te Cler mont-Ferrand! PÊ VLAMYNCK. Na die moeizame opzoekingen, in de maand Juli jl. begonnen, kan men thans met zekerheid zeggen dat het stoffelijk overschot van Pater Lievens, uit Moorslede, terug gevonden werd op het kerkhof van Heverlee bij Leuven. Pater Lievens behoorde tot de generatie van Albrecht Rodenbach. Zijn leuze: Vier moet branden bleef hij altijd trouw. Na 7 jaren zwoegen in de door hem gestichte missie van Chota Nagpoer, in In dia, waar hij 80.000 Indiërs bekeer de, moest hij naar Vlaanderen te rugkeren met een gebroken gezond heid. Nog hetzelfde jaar, in 1893, stierï hij. Met zekerheid kon zijn stoffelijk overschot geïndentificeerd worden, dank zij een nauwkeurige studie en foto-opnamen die tijdens zijn laat ste levensmaanden en op zijn sterf bed genomen werden. Schijn en Werkelijkheid Goossens, tot Aartsbisschop van Mechelen. De wijding van de nieu we Kardinaal ging met ongewone luister gepaard. Vooral tijdens de wereldoorlog 1914-18 werd de naam van Kardi naal Mercier op ieders lippen ge dragen. Hij was een voorbeeld van moed en vaderlandsliefde. Zijn her derlijke brief van Kerstmis 1914: Vaderlandsliefde en Volharding bezorgde de Kardinaal een onster felijke roem Na de oorlog werd hem door dé Natie en door gans de wereld een verdiende hulde ge bracht Kardinaal Mercier stierf te Brus sel op 23 Januari 1926. In het Ho ger Instituut voor Wijsbegeerte te Leuven werd op 10 October jl., ter nagedachtenis van deze grote fi guur, een plechtige academische zitting gehouden. DE HEER VISJINSKI die door zijn eerste optreden in de U.N.O. de optimistische stemming gevoelig temperde. VISJINSKI ZE! NEEN, MAAR DACHT HIJ JA? De U.N.O. is dus te Parijs weer aan 't werk gegaan. Volgens het officieel programma zouden twee ernstige kwësties aan de dagorde staan, waaronder Duitsland en Korea. In werkelijkheid gaat het steeds, en onveranderlijk, door alle detailkwesties heen, om te zien en te weten of er een verstandhou ding kan groeien tussen het Oosten en het Westen. En die vradg vindt haar klaarste uitdrukking ih deze andere vraagl "bestaat er kans op een akkoord inzake algemene ontwapening en de controle daarop. Het is immers al te duidelijk dat een steeds ver der gaande bewapening in zich tioee grote gevaren sluit: 1Dat die wapens op een goeie dag ge bruikt worden om een ruim stuk van de wereld te vernietigen en 2) dat de volkeren der aarde tot armoede worden gebracht door steeds maar te moeten werken en belastingen betalen voor zaken die Kardinaal Mercier Die Engelsman was een dankbaar mens; een eerlijk mens, maar hij zal wel geen Katholiek zijn. Want er is geen Katholiek in de wereld, die niet weet wat. a Zusters beteke nen in hospitalen en klinieken, in alle gestichten waar ziekte of mise rie baas speelt. Die Engelsman kon dat niet be grijpen. Hij zou eens moeten naar onze gemeenten komen en de nonnekes van het Wit-Gele Kruis zjen... dra ven dag in dag uit, door droog en nat, door reen en sleen't Zij bijtende koude of brandend heet. Hij zou ze moeten aan 't werk zien in sommige huizen. Hij zou moeten zien met welke hemelse patiëntie de zieken worden verzorgd, vertroe teld. Hij zou er stom-verbaasd op... gapen! Wij... we zijn dat gewoon... We zien dat iedere dag, we vinden dat doodeenvoudig en dood-natuurlijk. Op 21 November 1851 werd te Eigenbrakel geboren, Désiré-Joseph Mercier, die later Kardinaal-Pri maat van België zou worden en een persoonlijkheid door gans de we reld bewonderd. Na schitterende studiën aan het Sint-Romboutscollege te Mechelen, vervolgens aan het Klein- en Groot- Seminarie aldaar en aan de Hoge school te Leuven, werd hij benoemd tot Bestuurder van de Wijsbegeerte aan het Klein Seminarie te Meche len Nadien volgde zijn benoeming tot Leraar aan de Universiteit te Leuven waar hij met vier van zijn leerlingen in 1890 het Hoger Xnsti-, tuut voor Wijsbegeerte stichtte. In Februari 1906 werd Kanunnik Mercier door Paus Pius X aange duid als opvolger van Kardinaal (4114) Over gans het land werd 11 No vember, de wapenstilstandsdag die een einde stelde aan de eerste wereldoorlog in 1918, herdacht. Iedere stad en iedere gemeente deed in eigen kring deze her denking, het is een vaste traditie geworden. Op het strijdtoneel zelf, waar adch de Moet! grachten bevonden die vier jaar lang door onze IJzer- jongens bezet werden, leeft de her innering aan 11 November 1918 het sterkst voort. In het IJzermo nument wordt de gedachtenis be waard van de duizenden die het staakt het vurenniet mochten beleven. Hun plicht stuwde hen naar het hoogste offer dat zij brachten voor land en volk. Daar om voelt men alleen rond de Do- denkrypt, het Heldcnkruis en rond het puin van de vernielde IJzer- toren, ten volle aan wat 11 No vember betekent. In slijk en modder hebben deze eenvoudige frontsoldaten vier ja ren lang gebeden en gestreden om vrede, gesterkt door hun idealen van plichtsbetrachting en stand vastigheid. Op hun graven kwa men thans hun strijdmakkers bid den opdat Vlaanderen met dezelfde idealen moge bezield blijven. DE H. MIS «OPDAT ZIJ RUSTEN IN VREDE» In de mooi versierde kerk van Kaaskerke droeg Z. E. H. Pastoor Hebt ge >t nooit horen zeggen? Die |nu^fse Jpe JStf sneuvelden. Door de kerkramen De doorschoten Christus hij de Ingang der Krypt versierd met de bloemenkransen van het IJcdevaartcomité en V.O.S. In het midden de lauwerkrans die op 8 November werd neergelegd door de Verschaeve- v*ienden hjj gelegenheid van het jaargetijde dat tot züp ziel ernst jjpejd ppgediaiiGJ» gleed milde zonneschijn in het kerkje waar geen stoel onbezet bleef. Onder de aanwezigen bemerkten wij de HH. Prof. Franssen, Voor zitter van het Bedevaartcomité, Clottens, Rombouts, Sterekens, Ga by Vandeputte, Aertsens, Clauw, Jef De Sehuyffeleer, Dr Lebeer, Paemel De Vriendt, Karei Van Cauwelaert, Van Kerkhove, Plat- teau, Karei Auforoek, de Gebroe ders De Winde, broers van de IJzerheld Jules De Winde, de se natoren Sobry en Feryn, dhr De- smyter, schepen te Diksmuide, e.a. Toondichter Renaat Veremans begeleidde aan het harmonium de kerkzangen. Z. E. H. Pastoor Knudde hield na het Evangelie een zeer treffende en. diep Inslaande kanselrede. In eenvoudige woorden schetste hij hoe wij thans voor de zielerust van hen komen bidden die het grootste doodsgevaar trotseerden omdat het hun plicht was. Het is een hulde aan de standvastig heid van hen die deden wat nodig was voor de vrijheid van land en volk. Indien Vlaanderen één eis kan stellen, dan is het dat hun ideaal: «Vlaanderen groot en schoon te maken», ons volk zou bezielen. De dodenkrypt waar zij thans rusten, moet een bron zijn waar ons volk de geest van plichts vervulling uit put. plichtsvervul ling zonder gemakzucht die tot uiting komt in elke handeling en betrachting. Telken jare komen duizenden ter bedevaart en dat is gced, maar die duizenden mceten telkens een sprankel in zich mee dragen van de offergeest en het plichtsbesef onzer IJzerdoden. Men spreekt ervan een nieuwe toren op te bouwen, maar dit zal slechts zin en betekenis hebben wanneer ieder in zichzelf een toren op bouwt van plichtsbewustzijn Terwijl Renaat Veremans de zachte tonen van O Kruise den Vlamingdoor de stille kerk doet zweven, schuift iedereen aan ten offer. Bij de Consecratie klinkt geen «Te Velde», alleen ruist over de hoefden: «Mijn Vlaande ren heb ik hartelijk 'liefterwijl het Calvarieoffer vernieuwd worcit voor hen die hun jong leven offerden... ZEGENING DER KRYPT Ingetogen gaan de aanwezigen na de H. Mis naar Vlaanderens Dodenakker. Een oudstrijdersvlag en twee bloemenkransen worden voorop gedragen. De priesters met de liturgische rouwgewaden ge kleed, zijn voorafgegaan door het processiékruis. De wind speelt In de leeuwen- vbwrgen dia rond da vernield a, IJzertoren gehesen zijn. Bij de in gang van de Krypt, vóór het beeld van de doorschoten Christus van Nieuwpoort, worden bloemenkran sen neergelegd, nainens het Bede vaartcomité door Prof. Franssen en namens de Vlaamse oudstrijders door dhr Clottens. De priester zingt vervolgens het Liberaen gaat daarna rond de Krypt om ieder graf afzonderlijk te zegenen. Bij iedere graftombe flikkeren twee kaarsen en verlichten met een schaarse gloed de halve duisternis der Krypt. Deze godsdienstige plechtigheid wordt besloten met het gebed voor de Vrede van Dom Modest Van Assohe en met het gezamenlijk zingen van Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen waarna de priesters de Krypt ver laten. TOESPRAAK NAMENS DE OUDSTRIJDERS Dhr Goyse, voorzitter van V.O.S. Brussel, spreekt vervolgens de aanwezigen toe. Zijn rede is een striemende aanklacht tegen de wijze waarop onze IJzerhelden ge hoond werden door de aanslag op de IJzertoren en door het uitblij ven van de bestraffing der daders; het is ook een bittere aanklacht tegen de vervolgingen welke door de repressie talrijke strijdmakkers van 14-18 hebben getroffen. Spre ker komt op voor een breed op gevatte amnestie ten voordele der oudstrijders die van hun rechten beroofd werden. Tenslotte houdt spreker een in drukwekkende dodenappel en roept de namen op van die dierbare do den die in de Krypt werden bij gezet. Ingetogen verlaten allen de ge wijde Krypt nadat gezamenlijk Mijn Vlaanderen heb ik hartelijk liefwerd uitgevoerd. Over de IJzervlakte waait een koele wind terwijl de zon alles In licht en kleur zet. De Herfst wil nog geen Winter zijn. GEMO. niets opbrengen en alleen op ver nieling gericht zijn. De rede van Truman, vóór de opening van de zitting in het pa leis Chaillot, alsmede het pldn der Westmachten op de U.N.O.-verga- dering ontwikkeld, gingen in die richting. Jammer genoeg staat op de U.N.O. alles veel meer in het te ken van de propaganda dan van de werkelijke oplossingenAlles ibat daar vooruitgezet of bestreden wordt, wordt niet bestreden omdat het slecht is of vooruitgezet om dat het de enige formule is waar mee men gebeurlijk vrede zou kunnen nemen, maar omdat men de wereldopinie, en vooral de opi nie in beide blokken ervan zou willen overtuigen dat de eigen lei ders gelijk hébben. De Amerikanen hebben het trou wens deze keer zeer duidelijk ge zegd,. Ze hadden er genoeg van de Russen steedsmaar het initiatief te zien nemen van vredesoffen sieven Ze zouden het deze keer eens zelf doen. En ze deden het. Maar vanaf het ogenblik dat hun vredesplan in dat kader werd gezet, en vanaf het ogenblik dat het debat zich daarrond voor de wereldopinie moest ontspinnen, was het vrijwel zeker dat de Russen zouden antwoorden: dat gaat niet: wij zijn niet akkoord. En nu kan men trachten de Uit latingen van Visjinski gunstig of ongunstig, pessimistisch of optimis tisch te verklaren, een zaak is zeker dat men op die publieke vergade ring niet moet verwachten dat, het Kremlin zal zeggen wat het denkt of wat het wil. Indien men ooit tot een akkoord wil geraken, dan zijn wij met Chur chill overtuigd dat men tot de oude methode van de geheime diplo matie zijn toevlucht zal moeten nemen. En dan mag men honderden keren herhalen dat men van geen gèheime akkoorden wil en dat de drie groten géén akkoorden willen afsluiten op hun eentje, aangezien de Organisatie der Verenigde Vol keren daar is om de Wereldproble men te regelen, dat is allemaal de realiteit en de practische mo gelijkheden en moeilijkheden uit de weg gaan. Men draaie en kere het hoe men wil: er bestaan maar twee moge lijkheden. Ofwel wordt het spel met de wapens Uitgevochten (en dat beweert- iedereen niet te willen ofwèl zet men zich rond de tatel Om een akkoord te discussiëren. En aangezien het altijd beter is een slechte overeenkomst te bereiken dan een goed proces te voeren, Wil het practisch zeggen dat er geen ernstige vredesmoaeliikheden bestaan wanneer niet beide var tijen bereid zijn een beetje water in de wijn te doen. Maar toegevingen kunnen nu een maal moeilijk gedaan worden van op de openbare tribune en ten overstaan van een menigte opge wonden supporters Wij herhalen daarom dat we geloven dat Churchill gelijk heeit wanneer hii ivil terugkeren tot de geheime diplömdtie en wanneer hij. naast de openbare U.N.O.-ope raties een discrete bijeenkomst met Trürhah en Stalin wenst te be leggen. DOLLARS EN VREDE Het gerucht dat vóór de Engelse verkieztngén verspreid werd neemt stilaan vaste vormen aan. Chur chill zal in Januari 195Ï Truman op het Witte Huis gaan bezoeken. En het is niet al te moeilijk te raden wat hij daar zal willen be reiken. Hét kan met twee woorden gezégd worden: dollars en vrede. Op het stuk van de dollars vre zen sommige commentators dat Churchill het. zeer lastig zou kun nen hebben. Welnu wij geloven dit niet. En ziehier waarom. Hij zal er ongetwijfeld als bede laar aankomen, maar niet zonder soliede argumenten om Amerika aan te tonen dat het geld dat hij vraagt geen aalmoes is, maar een échte belegging. Vanaf hét eerste uur van het bestaan der nieuwe regering Chur chill heeft die regering aan haar bevolking en aan de gehele wereld gezegd hoe slecht Engeland er economisch voor stond Maar zij heeft er onmiddellijk aan toege voegd dat er geen spraak zou van zijn enige vertraging of vermin- dering te laten gebeuren in de sector der wederbèwapening Dit steekt dan tamelijk schril af tegen de houding van andere At lantische landen, die eerst willen Weten hoeveel dollars zij zullen krijgen vooraleer zich vast te ver binden tot het verwezenlijken van dit of dat militair programma. Besluit dat er dan van zelf voor Amerika uit voortvloeit: Engeland SALAH EL DIN PASHA Egyptisch Minister van Buiten landse Zaken, die verklaarde dat Egypte ten allen prijze zal door zetten in de richting die het inge slagen heeft. zal steeds de trouwste bondgenoot van de States zijn en alles wat bijgevolg aan Engeland gegeven wordt is zich zelf geleend En indien er dan nog een zekere tegenstand vanwege de Taftgroep mocht te verwachten zijn. dan lean men daar nog steeds aan verhel pen door Churchill uit te nodigen zelf het woord te nemen voor de beide Kamers, zoals hij dat gedaan heeft korte tijd voor Amerika in de oorlog is getreden. En dan mag men bij voorbaat zeker zijn van het succes. Dés te meer daar som mige inlichtingen ons toelaten te veronderstellen dat Churchill naar Washington za,l optrekken met ver regaande politieke voorstellen. (Zie vervolg blz. 2.) De wagen der Zaak Rinchard begon te rollen te Nijvel, bij de woning van Dr Patte, rechtover de H. Grafkerk, toen Dr Rinchard, uit Eigenbrakel, in de nacht van 18 op 19 Februari 1949 zich schuldig maakte aan een moordpoging op Dr Patte en op twee wachtmeesters der Rijkswacht, Een met geduld en nauwkeurig uitgevoerd onderzoek door Onderzoeksrechter Nijssens bracht het sinistere verleden van Dr Rinchard aan het licht, die thans zijn misdaden terecht staat en op het bankje gezelschap krijgt van 8 medeplichtigen. In een Week-End Reportage: «De Psychologie van een Moorde naar», gaven wij op 23 September 1950 een overzicht van de bedrijvig heid die deze moordenaar, le docteur-mitraillettezoals een Frans talig blad hem noemde. Ter inleiding van deze Assisenzaak, die wellicht de indrukwekkendste dezer eeuw wordt, geven wij er hier een zeer korte samenvatting van. DE BANK DER BESCHULDIGDEN Op de bank der beschuldigden zullen 9 personen plaats nemen: Dr Celestin Rinchard, 43 j. oud, chirurg, gewezen hoofdgenees heer van het hospitaal te La Louvière, later hoofdgeneesheer van eigen kliniek te Eigenbrakel. Maurice Wauthier, 49 j., auto geleider. Désiré Vienne, 46 j., metserdien der. Lucienne Burion, 49 j., en haar echtgenoot. Fernand Carlot, 50 j., handelaar. Emlel Balligand, 26 j., student. Henri Lefebvre, 49 j., arbeider. Eugeen Delval, 41 j., ijzerdraaier. René Loiseau, 60 j„ koetswerker. DE REEKS MISDADEN De reeks misdaden, die aan deze sinistere bende wordt ten laste ge legd, is indrukwekkend. Hier volgt er de opsomming van: Verklikking van de journalist Deberghe, uit La Louvière, aan de Duitsers; ten laste van Rin chard. Moord op Camille Deberghe; ten laste van Rinchard, echtgenoten Carlot-Burion, Wauthier en Vienne. Het overleden slachtoffer Leon Vanden Bussche. Zaterdag 10 November is de 65- jarige Leon Vanden Bussche, wo nende Poperingesteenweg 2, te Vla mertinge, toen hij naar zijn slaap kamer wilde klimmen, zo ongeluk kig van de trap ten val gekomen dat hij enkele uren later in het gasthuis te leper is bezweken De ongelukkige, die geboren werd op 3 Januari 1887, zou binnen en kele weken op pensioen gaan en aldus de verdiende vrucht genieten van een leven hard werken als losse arbeider. Zover zou het helaas voor hem niet komen, want een stom ongeval zou over zijn leven beschikken Met het middaguur had hij te gen zijn vrouw. Vertriest Marie, ge zegd, alvorens te eten eerst even wat op zijn bed te gaan rusten. Terwijl zij zich aan haar bezighe den begaf trok hij de zoldertrap op. Toen zij terug de woonplaats binnenkwam vond zij haar echtge noot aan de voet van de trap ten gronde liggen. Enkele drup:'els bloed liepen hem uit een wo de aan het hoofd. Verschrikt liep zij om hulp naar het aanpalend l'uis waar haar schoonzoon en doe! bei- Frans Deman-Hauspie wonen. De man werd op zijn bed gedragen en kwam enkele ogenblikken later STAD WERVIK Zaterdag, Zondag en Maandag 17-18 en 19 November, in de lokalen der Kasteelstr. 25 Belangrijke Tabak- en Landbouw tentoonstelling. Zie verdere Inlichtingen op bladzijde 2. Te Colm u' Berg. In hef Groot Hertogdom Luxemburg werd Dinsdag 6 November het huwelijk ingezegend tussen prinses Marie - Gabriclle en graaf Koud van Holslein-Ledreborg. Hierboven beide prinselijke Plesfel'SlWid. tot bezinning Een dokter werd in allerijl Verwittigd. Waar deze eerst meende dat de val geen ergere ge volgen zou hebben werd de man toch naar het gasthuis van leper overgebracht. Daar verloor hij al spoedig het bewustzijn en gaf er d.e geest Zondagmorgen te 1 uur. Men meent dat een bloedstorting in de hersens de dood moet veroor zaakt hebben. Hoe de val feitelijk gebeurd is kan niet met zekerheid worden ge zegd. De man moet, na de zolder val open geduwd te hebben, zich ofwel misgrepen hebben ofwel een mistrap hebben gedaan, zodat hij overzijds en met het hoofd voor ten gronde is gestuikt. Van zo heel hoog was dit niet, enkele treden maar. Het toeval, dat thans eens mild en dan eens streng is, heeft hier gewild dat dit ongeval dode lijke gevolgen heeft gehad Eveneens in Kabinetsraad van 9 November jl. heeft de Raad ken nis genomen van de voorstellen van de Hr Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg ter wijziging van het pensioenstelsel der vrij verze kerden, overeenkomstig de beslui- tn van de jongste Algemene Pari taire Raad. Moordpoging op de verpleegster Aline Lebrun; ten laste van Rinchard. Valsheid in geschriften en ge bruik ervan; ten laste van Rïn- I chard en Lucienne Burion. Granaataanslag op bewoonde huizen; ten laste van Wauthier, Vienne, Delval en Lefebvre. Moord op Emiel Vandenborre; ten laste van Wauthier en Bal- i ligand. Moord op de industrieel Robert; Tavernier; ten laste van Wau thier en Balligand. Moordpoging op de genodigden van Baron Snoy; ten laste van Rinchard en Wauthier. Moordpoging' op Dr Patte en, twee wachtmeesters der Rijks wacht; ten laste van Rinchard en Loiseau. De zaak Rinchard is verre van. eenvoudig. Sommige zijner mede plichtigen, waaronder vooral Wau-j thier, hebben vlot bekend en brach-j ten misdaden aan het licht die an- ders zeker nooit zouden opgehelderd c zijn. In bepaalde gevallen komt Rinchard rephtstreeks in het ge-'. drang, verklikking en moord ran" Deberghe, moordpoging Lebrun, ge bruik van va.lse geschriften, moord poging op Dr Patte en de twee,! wachtmeesters der Rijkswacht. In! andere gevallen wordt Rinchard; onrechtstreeks betrokken door de plichtigen zelf. De debatten zullen hierin meer licht moeten brengen. De hoofdbeschuldigde die tijdens het onderzoek een zwijgzame hou-' ding aannam heeft meer dan eens; beweerd dat hij op het Assisenhof! zou spreken, Zullen er nog andere' personen in het geding betrokken1 worden en zullen er zelfs politieke personaliteiten in betrokken wor den? Misschien doet de sinister©', Rinchard, die liefst anderen voor zich liet werken, nog belangrijke', onthullingen. GROTE FIGUREN IN TOGA Raadsheer Mineur aal de debat1 ten leiden tijdens dewelke niet min' der dan 300 getuigen moeten ge hoord worden. Men voorspelt reedèj dat raadsheer Mineur door de ver dediging zal gewraakt worden daar; hij als voorzitter van het militair gerechtshof Aline Lebrun, die zo gezegd als verklikster de doodstraf! opliep, in voorlopige vrijheid deed stéllen. Advokaat-generaal Bondue treedt op als openbaar aanklager. Wanneer men de lijst der verde digers overloopt, kan men besluiten dat het een strijd zonder voorgaan de zal worden. Wij noemen hier dé voornaamsten Voor Rinchard, Mr Hayoit di Termicourt en Mr Collignon; voo: Wauthier, Mr Rolin en Mr Collon; voor het echtpaar Carlot-Burion; Mr Marcel Grégoire, Mr Gilson en Mr Lachapelle; voor Delval, Mr Mo del; voor Balligand, Mr Tschoffen en Mr Gougnard. Voor de familie Deberghe. die zich: burgerlijke partij stelt, zullen Mrï Sasserath en Mr Bosser optreden. Over de uitslag van dit proces kan niets voorspeld worden. Alles hangt er van af of men het als eeu moordzaak of als een reeks verzets-; executies gaat beschouwen. Tussen beide maakt men onderscheid in ons land. Begin November 1914 lagen de Belgische troepen, uitgeput na een maandenlange aftocht, verschanst achter de IJzerstroom, en spanden hardnekkig hun laatste krachten in, om ons overblijvend plekje grond, tegen de Duitse overweldi gers, te verdedigen. Doch hulp was hoogdringend. Daarom kwam het 1" regiment Zouaven uit Noord-Frankrijk, om de vijandelijke druk op onze moe dige Piotten wat te verlichten, en het nam stelling op de Westeroever van het kanaal van de IJzer. Op het grondgebied der aanpalende gemeenten Noordschote - Merkem. kregen deze Franse soldaten tot bijzondere opdracht; de verdedi ging van de brug de Drie-Grach ten Te 5 uur 's morgens van de 12 No vember 1914, tijdens een dikke mist, trachtten de Duitsers het ka naal van de IJzer te overschrijden en de verdedigingsposten der Zoua ven aan de brug de Drie-Grach ten te overrompelen. Om zijn doel te bereiken gebruikte de vijand een onmenselijke handelswijze door de oorlo^swetten verboden; zij joe gen krijgsgevangen Zouaven vóór zich uit. en beschutten zich achter die ongelukkigen. De Franse schildwachben. hun kameraden ziende naderen, aarzel den het vuur te openen, toen plots een der krijgsgevangenen een paar geweldige sprongen vooruitliep, en met luide stem riep; Maar schiet dan toch, in Godsnaam, het zijn de Moffen! Onmiddellijk daarop schoten de Zouaven een algemeen salvo, en deze kloekmoedige man viel de eerste onder de kogels die de aanvaller tot stilstaan bracht. Men zal nooit de naam kennen van deze held. die zijn schoon en jong léven schonk voor het heil 'zijner wapenbroeders, en door zijn zelfopoffering de list van de vijand wist' te verschalken. Sedert 37 jaren ligt zijn stoffelijk overschot ergens bédolven aan de «Drie Grachten». Hij is begraven geweest zonder toe loop van volk; zonder lijkdienst; zonder klokkengelui; zonder graf tombe in Strenge, naamloze een voud En iijist daarom is zijii offer zo schoon in de ogen van wie enigs-; zins nadenken kan, en in 't har!]5 van wie alle uiting van broederlijk) meevoelen nog niet uitgedoofd ish Het is het glorievol wapenfeit vat! deze onbekende Zouaaf, dat d; Bond der Zouaven van Noord- 1 Frankrijksamen met de plaat- 1 selijke Oudstrijdersbond te Noord^ schote in verbroedering zullen her-1,, denken op Zondag 18 November '5F PROGRAMMA Te 9.30 uur: Rouwdienst voor dé 3 gesneuvelde Zouaven en Oudstrii; t ders van Noordschote 1914-1918 m t de parochiekerk. Nederlegglnt van een kroon door de Hr Voort zitter van de bond der Oudstri.idersj Zouaven van Rijsel op het kerkt hof. Nederlegging van een bloei mengarve, door de Hr Omer Soet nen. Burgemeester van Noordschote! op de Engelse graven. Te 11 uur: Ontvangst ten ge! meentehuize van al de deelnemen de Oudstrij dersbonden van het ge, west. naar de Drie-Grachten s opgeluisterd door de muzlekmaat! schappij Ste Ceciliavan Men kem. oiider het Ere-Voorzitterscha' van Weledele Hr Baron De Conlnct de Merckem, Burgemeester aldaar Te 12 uur: Onthulling van dl helden-gedenkplaat aan de Onbe kende Zouaaf. Bloemenhuldei' o. a. door het Gemeentebestuur va! Noordschote. Toespraak door d Overheden. Te 13.30 uur: Gezamenlijk noen maal in de zaal bij Prosper Call liau, onder het teken der verbroe dering van de Oudstrijdersbonde' N oordschote-Ri jsel OPROEP Het Gemeentebestuur van Noorc schote wenst dat de inwoners hu huizen zouden bevlaggen op Zor dag 18 November 1951, en vraat dat gans de bevolking gulharti het hare zou bijdragen tot het we lukken van dit verbroederingsfees Nog een bijzondere oproep won gedaan tot de Oudstrijdersbondei der omliggende gemeenten, opda zij een afvaardiging zoüdeii sMjrei ayet vlag,

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1951 | | pagina 1