VOOR POPERINGE EN IEPER
Er was een Congres
D
De Tabak
Het Mannenverbond voor K. A.
uit Westvlaandoren heeft zijn
nieuwe Voorzitter
De Provinciale Cultuurdagen
te Kortrijk Zondag a.s. sluiten deze
Rinchard
bankske
sn zijn trawanten op het
12
Waaghals komt met ontvreemde auto
in diepe gracht terecht te Poperinge
OM
ém&m
Weldra een Legerdepot
te leper Voor 40 millioen fr. bouw
werken in aanbesteding
De Onbekende Zouaai
gehuldigd te
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER - WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
ZATERDAG
Bladzijden
PRIJS
3 Frank
NOVEMBER
1951
schonk de streek van
Wervik naam en faam
Heer MEDARD HERREMAN uit Poperinge
door Mgr tot dit leidersambt verheven
BUITENLANDS OVERZICHT
Ook dat is werkverschaffing
Waarheen met het toneel in Westvlaanderen
Cultuurdagen te Brugge
Het avontuur liep verkeerd at
Een voorbeeld van zelfopoffering uit de
Oorlog 14-18, door Overheden en Strijd
makkers herdacht
Negen beschuldigden staan voor
het Assisenhof van Brabant terecht
AAN ONZE ABONNENTEN
Inschrijvingsbullefijn
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9 Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
leper;
P. BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. - Tel. 445.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstr.
Roeselare;
J. VERRIEST-DEZEURE
St-Alfonsusstr. 12. - Tel. 1523.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS NIEUWS
POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
47» JAAR
Nr 47
POSTABONNEMENT 1951:
België (tot einde 1951) 15 fr.
Andere landen 4fr. p.week
Verantwoordelijke Uitgever
J. Sansen. Gasthuisstraat 19. Poperinge.
E Socialisten hebben hun
groot Congres gehouden.
Het Is hun recht, we
leven immers In een land
waar de vrijheid geen
lolleke is; waar men vrij
uit zijn mening zeggen mag, of het
nu ook verstandige praat of onzin is.
Hebt ge ooit anders geweten of,
op een congres of grote bespreking
zijn er altijd drie soorten mensen
en meningen: de radikalen of ex
tremisten, de gematigden of geza-
pigen en een middenslag die tussen
die twee uiteinden slingeren! Ge
woonlijk wordt het tussen die drie
soorten uitgevochten; er valt wel
soms een hard woord, als 't een
beetje heftig gaat, maar in onze
beschaafde Westerwereld blijft het
bij harde woorden.
Of er harde woorden vielen, we
ten we niet. We weten wel dat de
heren op 't Congres niet akkoord
gingen over de buitenlandse poli
tiek. De herbewapening van Duits
land was een fameuse stronkeisteen.
Tlelemans van Leuven en Payat
van Brussel waren geweldig gekant
tegen die herbewapening, zelfs te
gen de herbewapening van ons
eigen landje en wanneer Spaak een
andere klok liet horen, haalde de
grote man geen succes. Wat hij nu
te Straatsburg, als voorzitter van
de Raad van Europa, over de vei
ligheid van het Westen vertellen
zal, wordt een raadsel. Of is het
hem toegelaten in 't buitenland het
standpunt van zijn partij te verloo
chenen?... Paling-politiek?
In die zaak bleef het laatste
woord aan de extremisten. En na
hun eerste succes slaagden de ex
tremisten er in ook over de andere
punten van de dagorde het laken
heel en al naar hun kant te trek
ken.
Zo was het eveneens waar het
ging om 's lands economie. Zo pas
zijn de mannen van de Labour-
partlj in Engeland uit de regering
verdwenen. Zij hadden ongetwijfeld
veel gedaan voor de sociale veilig
heid, maar zij faalden erbarmelijk
waar zij tot de nationalisatie over
gingen van het verkeer en van ver
schillende nijverheden. De slotsom
was dat de buikriem tot 't einde toe
moest gespannen worden en dat
Engeland aan de rand van de af
grond staat.
Nu nam Mr Buset, de voorzitter
der partij het op zich, de politiek
van de Engelsen over te nemen.
Na de oorlog waren in West-
Europa de Socialisten overal lid van
de regering, in verschillende landen
zelfs ook met Communisten. Denk
maar aan ons land, aan Frankrijk
en Italië. Nu beweerden de Lahour-
mannen dat alleen het Socialisme
kans had het Communisme te ver
drijven en heel Europa dus Socia
listisch diende te worden. Dat heeft
echter nooit belet dat die mannen
van de Internationalezodanig
nationalistisch voelden en handel
den, dat van de fameuse eenmaking
van Europa maar niemendal in huis
het onderwijs van die kinders die
naar de andere scholen gaan? Waar
is dan de vrijheid van de ouders?
En dan komt men ons zeggen:
Die scholen mogen blijven bestaan,
't zijn maar de Communisten die
alleen Staatsscholen dulden. Nu
spreken de Socialisten net als die
oude Liberale patroons: Zo ge niet
wilt werker aan dat loon dat wij
U willen geven, dan kunt gij het af
trappen... ge zijt vrij! Vrij van te
aanvaarden of de zoete hongerdood
te sterven.
Dat is dus het besluit van dat
Congres: de open oorlog om de bete
brood voor de Vrije Middelbare
Scholen. Zo ver gaat het interna
tionalisme van de Socialisten dat
zij in 't eigen land de landgenoten
pesten!
Geen wonder dat het Congres
eindigde met de Internationale
PÉ VLAMYNCK.
Het Tabaksinstituut te Wer
vik, dat zich de bevordering
van deze nijverheidscultuur
tot taak stelde, heeft Zater
dag 17 November en de twee
volgende dagen, een belang
rijke tabakstentoonstelling ge
houden.
Verslag over deze tentoon
stelling en wetenswaardighe
den over de Tabak vinden
onze lezers op blz. 12 van dit
nummer waar een WEEK-END
REPORTAGE dit onderwerp
behandelt.
op 23 Juni 1911 te Kuurne gebo
ren. Bij het eindoffensief in 1913
werd er weggetrokken uit de streek
en kwam de familie Herreman zich
te Haringe vestigen. Daar liep hij
ter school. Na de dorpsschool riep
hem reeds het werkelijk leven,
maar zijn gebrek aan schoolgele
genheid zou hij vergoeden door een
intensieve zelfstudie wat hem op de
maatschappelijke ladder zeer hoog
zou brengen.
Reeds vóór de oorlog stond hij
in de Poperingse K. A. als plaat
selijke Militantenleider. Van toen
reeds bestond te Poperinge een
sterke kerngroep onder de leiding
van Z.E.H. Veys, thans Pastoor te
Kortemark. Tot die groep behoorde
ook wijlen Lucien Deschodt. Na de
oorlog werd hij kernleider op de
Sint-Jansparochie te Poperinge. In
1949 werd hij diocesaan leider van
Zedenadel en lid van het Nationaal
Bestuurscomité van Zedenadel.
Ook op ander gebied toonde hij
zich een zeer nuttige kracht. Na
de bevrijding werd hij met dhr
Lucien Deschodt medestichter van
de Christelijke Volkspartij in het
Arrondissement leper, en vanaf de
oprichting tot in September 1950
wist hij door een niet afgevende
ijver ais Arrondissementssecretaris
aller bewondering af te dwingen.
De uitbouw van organisatie in
het Arrondissement mag zeker
Tijdens de slotvergadering der Tesch^en°worden In hit
studiedagen van het Mannenver- conS-es dat berin ban dit laar te
kwam. We^weten niet of.Churchill bond.voor Katho^eke Actie, dieiepe|'gehouden "werd, wer'd dhr
IT- ï?aI Herreman als Ondervoorzitter van
HEER MEDARD HERREMAN
ONTWAPENING
minder nationalistisch en meer in
ternationaal voelt, maar die loopt
toch niet rond met de Internatio
nale». Buset ging verder verklaren
dat de Socialisten vast besloten
waren niet alleen de aktie-comité's
in leven te houden, waar het wemelt
van... Communisten in Wallonië,
niet alleen tot het uiterste de
C.V.P.-regering te bestoken, maar
nooit deel te willen uitmaken van
een regering met C.V.P.-collega's!
Buset is echter gewoon van uit zijn
hoogte zware verklaringen af te
geven, 't Was immers dezelfde Buset
die vóór drie jaar, wanneer de
«Volksfrontregering» Van Acker aan
't bewind kwam, plechtig en prach
tig afdonderde dat de C.V.P. in de
eerste honderd jaar buiten de rege
ring zou dompelen! Een verklaring
als die van Hitler over het duizend
jarig derde Duitse Rijk.
Buset vond het immers een schan
de dat de huidige regering het
Schoolvraagstuk zou oplossen en
aan de Vrije Middelbare Scholen
een... gering deel gaf van de sub
sidies die door de regering aan het
onderwijs werden geschonken. Zo
de Kerk in ons land naar de onder
gang gaat, dan zal het haar eigen
schuld zijn en de schuld van de
pastoors die toelagen eisen voor die
scholen Want de Socialisten zijn
tegen de godsdienst niet! Waar
achtig niet!
En 't Congres juichte Buset toe.
Was het nochtans Spaak niet die
ook al eens verklaarde zwijg me
van al die verklaringen van grote
Jannen dat het schoolvraagstuk
vriendschappelijk diende opgelost?
Was Soudan ook niet van die me
ning?
Ja, dat eeuwig schoolvraagstuk.
De vrije scholen mogen be
staan»... dat is volgens de grond
wet! Maar ze moeten een zoete dood
sterven; immers de officiële scholen
zijn, de school van iedereen, de
vrije scholen zijn de scholen van
een partijDat is de laatste slogan.
Gelovigen en partij dat is bij die
heren één en 't zelfde! Inderdaad,
de gelovigen bouwden niet alleen
kerken, maar bouwden zelf eeuwen
lang scholen, hospitalen, wezenhui
zen en betaalden die veelal zelf.
Hoeveel scholen en wezenhuizen,
enz., hebben de Socialisten tot nog
toe uit hun... eigen zak betaald?
De Vrije Middelbare Scholen
moeten een zoete dood sterven. Hoe-
vele mensen want ook de een
voudige werkman heeft toch dat
ber te Roeselare doorgingen, werd
dhr Medard Herreman, Stadsont
vanger te Poperinge, bij monde van
de Hr Vicaris Generaal Quaghe-
beur, door Z. Exc. de Bisschop van
Brugge, tot Provinciaal Leider van
het Mannenverbond voor Katholie
ke Actie, aangesteld. Dit ter ver
vanging van dhr Jos. Laga, uit
Roeselare, welke ontslaggevend was.
Deze benoeming is in de K. A.-
middens en ook er buiten met veel
enthousiasme begroet geworden.
Dhr Herreman staat immers be
kend als een buitengewoon werker,
die aan een kordaat optreden een
nuchtere kijk en helder doorzicht
paart. Hij is de aangewezen man
om van het M.V.K.A. werkelijk een
handelende beweging te maken.
Als derde jongste uit een gezin
van zestien kinderen, waarvan er
nog dertien in leven zijn, werd hij
de C.V.P. van het Arrondissement
verkozen.
Wij zouden verder nog kunnen
wijzen op zijn vele verdiensten als
lid van het Winterhulpcomité ge
durende de oorlog; als lid van
de Urbanisatiecommissie, van het
Sint-Vincentiusgenootschap, enz.
Deze grote activiteit op vele ge
bied staat er voor borg dat Zijn
Exc. Mgr de Bisschop een zeer
goede en weldoordachte keuze heeft
gedaan. Monseigneur vraagt dat
zijn leken zouden werken en hij
heeft een eerste werker ais leider
aangesteld.
Aan dhr Medard Herreman biedt
Het Wekelijks Nieuws zijn beste
wensen aan om deze vererende
benoeming. Moge het Mannenver
bond onder zijn leiding een onge
kende bloei tegemoet gaan.
HET ONMOGELIJKE
VOORSTEL VISJINSKI
De grote vraag die iedereen
thans, niet alleen op de U.N.O. U
Parijs, maar in de gehele werelu
bezig houdt, is ongetwijfeld te we
ten of men er zal in slagen de be
wapeningswedloop stop te zetten
door tot een akkoord te komen in
zake de ontwapening.
Bij de aanvang van de huidige
zittijd van de Organisatie der Ver
enigde Volkeren, woonden wij het
grote steekspel bij van de Vrije
Volkeren tegen de Sovjetkolos. De
drie Wester sen hadden hun voor
stel gedaan en het werd welspre
kend verdedigd door de meest ge
zagvolle Westerse diplomaten, de
huidige Britse minister van Buiten
landse Zaken, dhr Eden
Dit plan kwam hierop neer: geer,
commissies meer in de U.N.O
en geen onderscheid meer tussen
klassieke bewapeningen atoom
wapens.maar een algemene, ver
mindering van alle wapens en een
internationale controle - commissie
over het geheel der bewapeningen
Daarop nam Visjinski het woord
en het was eenvoudig weg om te
zeggen dat de Sovjet-Unie van dit
project niet wilde weten
In een voria artikel hebben wij
uiteengezet viaarom ons dit geens
zins verwonderde, integendeel, dat
een dergelijke reactie normaal te
verwachten was
Officieel gaf men de hoop echter
niet op. want kijk, Visjinski had
zich opnieuw laten inschrijven om
een tweede maal het woord te ne
men. En de optimisten moeten
we zeggen de utopisten? fluis
terden reeds: deze keer zal de Sov
jet-minister een positief antwoord
geven ov het voorstel der drie, zo
danig dat het mogelijk zou worden
zich aan tafel te zetten en een
soort ontwapeningsconferentie bij
een te roepen.
Maar de tweede rede van dlv>-
Visjinski was al even ontgoochelend
als de eerste, en diegene die er
zich aan verwacht hadden dat
Sovjet-Rusland een stap zou ge-
F Y'*--ï
HR ANTHONY EDEN
Britse Minister van Buitenlandse
Zaken.
daan hebben op de weg van de
toenadering, kwamen bedrogen uit.
Inderdaad: het voorstel, door
Visjinski ontwikkeld in zijn tweede
redevoering kwam hierop neer: ab
soluut verbod van het gebruik van
de atoombom en bijgevolg vernie
tiging van alle atoombommen, en
anderzijds vermindering met 1/3
van alle klassieke wapens.
Indien beide partijen nu over ge
lijke wapens beschikten in beide
sectoren dan konden wij onmid
dellijk zeggen: akkoord Maar dat
is nu juist het geval niet, en daar
om kan het Russisch voorstel in
geen geval aangenomen worden.
Dit blijkt onmiddellijk uit vol
gende gegevens: men mag aanne
men dat de Verenigde Staten twin
tig maal meer atoombommen be
zitten dan de Sovjet-Unie. terwijl
anderzijds de Westmachten be
schikken over 20 divisies klassieke
wapens terwijl het Oosters blok er
400 heeft. In elk van beide secto
ren is er dus een verhouding van
een tot twintig.
Indien men nu het voorstel van
Visjinski mocht aannemen dan
zou dit betekenen dat de Sovjet-
Unie onmiddellijk de gehele wereld
baas kan, want Amerika zou over
geen enkele atoombom meer be
schikken en zou met 14 divisies
staan tegen 268.
Het is dus overduidelijk dat het
Westen dit voorstel niet kan aan-
nemen zonder zijn eigen doodvon
nis te tekenen.
En het is dan ook meteen duide
lijk dat de Sovjet-Unie absoluut
niet bereid is de weg der ernstige
en eerlijke ontwapening op te gaan.
Persoonlijk menen wij dat dit
ook niet mocht verwacht worden.
Het Kremlin hoopt nog steeds zijn
atoomachterstand in te halen en
dus op elk gebied het Westen te
overtroeven. Is een. Verder vergt
zijn systeem, uitgebreid tot geheel
Centraal Europa en China het on
derhouden van een zeer sterk leger,
daar waar andere landen met een
zeer gewone politiemacht het kun
nen 'stellen. En ten slotte blijft er
altijd iets waar van hun schrik dat
anderen ook van buiten uit
hun systeem zouden trachten om
ver te gooien zoals het in de jaren
1920 gepoogd werd.
De conclusie is dan. naar ons
oordeel, ook voor de hand liggend:
Sovjet-Rusland zal alleen tot ont
wapening bereid zijn wanneer het
in een minderwaardige positie zou
staan.
Voorlopig moet men er dan ook
naar ons inzicht niet op rekenen
dat er een ontwapeningsconferen
tie zou kunnen bijeengeroepen wor
den met enige kans op succes.
En er is nog meer.
De Sovjet-Unie wil voorlopig het
pad der ontwapening niet opgaan
omdat het er op rekent dat de ge
weldige bewapeningsinspanning die
thans door het Westen geleverd
wordt, in onze landen niet alleen
tot een, economisch en financieel
bankroet zal leiden, maar eveneens
tot sociale woelingen en moeilijkhe
den. Zodanig dat liet Kremlin er
Na de cultuurdagen voor de jeugd, te Roeselare, heeft de provin
cie Westvlaanderen, in het kader van haar letterkundige prijskamp,
een tweede reeks cultuurdagen gewijd aan de vraagstukken van het
toneel. Nagenoeg vijfhonderd afgevaardigden uit de Westvlaamse to
neelwereld kwamen op Zaterdag 17 en Zondag 18 November 11., met
dit doei bijeen in het stadhuis te Kortrijk.
Hierboven foto der «vier» die een referaat hielden onder het mot
to: WAT VERWACHT IK VAN HET TONEELVan 1. naar r.
HH. Willem Putman, de auteur; J. Storme, bestendig afgevaardigde,
die de debatten leidde; Antoon Van der Plaetse, de acteur; Rred En-
geien, de regisseur en Ir Jos. De Meester, de toeschouwer
DE EERSTE DAG
De zitting op Zaterdagnamiddag
werd vereerd met de tegenwoordig
heid van dhr Ridder P. van Outry-
ve d'Ydewalle, gouverneur der pro
vincie, en van dihr Coussens, burge
meester van de stad Kortrijk.
Dhr Jos. Storme, lid van de Be
stendige Deputatie, sprak de ope
ningsrede uit en wees op de dub
bele bedoeling van de cultuurdagen
voor toneel. De provincie, aldus
spreker, wil zich geenszins in de
plaats stellen van de bestaande to
neelverbonden, doch hen integen
deel aanmoedigen en betrekken in
de zorg van de volksopleiding.
Het eerste referaat over de he
dendaagse strekkingen op toneel
gebied, werd gehouden door dhr
F. Mortier, directeur van de K.N.S.
van Antwerpen.
Aan de hand van de toneelge
schiedenis, toonde dhr Mortier aan
dat het toneel, als de gemeen
schapskunst bij uitstek, sinds na
genoeg vier eeuiwen onmiskenbaar
Onder de rubriek der «Aanbeste
dingen» van dit nummer vinden
onze lezers de vermelding dat op
10 December e. k, tot aanbesteding
zal overgegaan worden, van het
bouwen van 4 goederenloodsen en
het aanleggen van toegangswegen
op de militaire terreinen te leper.
Het bestek voorziet 40 millioen voor
de uitvoering hiervan.
Dat is dus de eerste stap naar de
verwezenlijking van het plan vol
gens hetwelk te leper troepen zul
len gelegerd worden.
In 1919 kreeg leper een kazerne
toegezegd. Zelfs rees in de De
Montstraat een gebouw uit de
grond dat met dit doel werd opge
trokken; het zou een piottenkar
zerne worden doch verder dan de
muren geraakte het niet en zonder
dak bleef het logge gebouw als een
vraagteken staan In de jaren 1930
werd de knoop doorgehakt in deze
zin, dat de laatste illusies vernie
tigd werden ooit troepen naar
leper te zien komen en het reeds
opgetrokken gebouw werd tot de
grond afgebroken.
Op dezelfde plaats werd een
Rijkswachtkazerne opgetrokken.
Latere pogingen om de wagen te-
EEN AUTO IN DE GRACHT
Zondagmorgen, 18 dezer, deed te
Poperinge het gerucht de ronde,
dat een mooie personenauto op de
Provensteenweg, even voorbij de
melkerij, in een gracht was terecht
gekomen. Gekwetsten of gewonden
waren er niet te betreuren en zo
scheen het een van die alledaagse
gevalletjes te zijn van auto's die
wel eens van het rechte pad af
wijken en met min of meer zware
averij langs de weg verzeilen.
Dhr Julien Suffys, die vlak naast
de plaats woont waar het ongeval
gebeurde, wist aan de onderzoeken
de Rijkswachters een eigenaardige
geschiedenis te vertellen.
AUTOMOBILIST IN NOOD
Tijdens de nacht van Zaterdag
op Zondag werd dhr Suffys plots
te 2.10 u. gewekt door het gierend
geluid van een auto die in een draal
van de baan scheen weg te slippen.
De man hoorde de auto voorbii ziin
woning razen en dan plots met een
geweldige slag tegen iets aanbotsen.
In minder dan geen tijd was
iedereen in de woning te been want
recht? kunnen nog die onkosten men vermoedde een zwaar ongeval,
dragen? Zij betalen toch reeds voor 1 Toen dhr Suffys licht ontstak en
buiten kwam, bemerkte hij rechts
Zo vond men Zondagmorgen de wegen van dhr J. Masselus terug met
de kop vooruit in een diepe gracht.
van zijn woning een auto die met
de kop voorop in de diepe gracht
stak. Enkele stappen verder zag
hij een persoon die haastig wegliep.
Hé daar, wat gebeurt er?
De vluchtende man bleef staan
en kwam dan op zijn stappen terug.
Hij klauterde terug in de wagen,
waarvan de lampen nog brandden.
'k Heb stuurbreuk gehad en
'k ga een depannage-wagen zoe
ken vertelde de vreemdeling toen
hij terug uit de wagen kroop. is
er hier dichtbij misschien een te
lefoon?
Toen dhr Suffys hem een woning
aanwees waar telefoon voor handen
was, scheen de autobestuurder te
aarzelen en opperde de mening dat
het nu toch te laat was om die
mensen lastig te vallen. Kon hij
misschien een fiets lenen om een
garagist te gaan opzoeken Dhr
Suffys stemde geredelijk toe om de
man te helpen en bood hem een
rijwiel aan.
Intussen was de dochter van dhr
Suffys ook even komen kijken wat
er buiten gebeurde.
Ah, 't is Frans Debaene. die
daar isDe automobilist scheen
heel verwonderd en bezag het meis
je ongelovig.
Cij vergist U, Juffrouw, ik ben
Frans Debaene niet, misschien ge
lijk ik er wel aan
Inmiddels was vader Suffys met
de fiets buiten gekomen. Alvorens
weg te rijden, keek de vreemdeling
nog even naar de wagen en vroeg
aan dhr Suffys dat: hij bij de autö
zou blijven tot hij terugkeerde.
't Is van Lahaye uit Sint Jan
wist hij op vertrouwelijke toon te
vertellen. en ge zult goed voor uw
moeite beloond worden
ONTVREEMDE WAGEN
Gans de nacht hield dhr Suffys
de wacht bij de auto. maar noch
automobilist noch garagist daagde
op. 's Morgens werd de man dan
toch hst wachten beu en verwittig
de voorzichtigheidshalve de Rijks
wacht.
De zaak begon vlug te rollen.
Men maakte uit dat de wagen in
kwestie toebehoorde aan dhr Julien
Masselus uit de Ieperstraat te Po
peringe. Dhr Masselus was 's Za
terdags laat thuis gekomen en had
zijn wagen gegareerd in zijn berg
plaats op de koer van het lokaal
«Ons Huis» in de Ieperstraat. De
eigenaar van de wagen was niet
weinig verwonderd toen hij zijn
auto zo aantrof-
Het stond huiten twijfel dat de
wagen in de nacht van Zaterdag
op Zondag ontvreemd werd en men
kon uitmaken dat de dief er onge
veer 12 kim. mede afgelegd had.
Volgens de nagelaten sporen stond
het vast dat de wagen, op het
ogenblik van het ongeval, in de
richting van Poperinge reed en dus
reeds op de terugweg was van een
kort plezierreisje.
GEKNIPT
In Ons Huishad Zaterdag
avond een bal plaats gehad van de
«Liberale Jonge Wachten». Mis
schien had een der feestvierders
zich aan een autorit gewaagd? In
ieder geval was het verhaal van dhr
Suffys en zijn dochter reeds een
aanduiding. Op het aangeduide
spoor werd ernstig voortgezocht.
Van de aanwezigen op het bal kon
men vrij spoedig een min of meer
volledige lijst aanleggen en op die
lijst kwam ook zekere André De
baene uit Reningelst voor die de
avond had doorgebracht in gezel
schap van renner Pierre Rycke-
waert uit Proven.
Maandagmorgen werd aan Pierre
Ryckewaert een bezoek gebracht
door de Rijkswacht. Ja, hij was
(Zie vervolg blz. 2.)
rug aan het rollen te krijgen mis
lukten.
©p„het laatste van 1949 werden
stappen gedaan door invloedrijke
personen uit het stadsbestuur en
werd andermaal getracht troepen
naar leper te krijgen De zaak
kwam er door, leper zou een leger-
opslagplaats der Luchtmacht krij
gen. Het bleef niet bij een belofte
en niet bij vage plannen. Opmetin-
gen werden gedaan en tevens de no
dige onteigeningen. Op verschillen
de terreinen langs de steenweg op
Kemmel kan men sedert maanden
de borden zien met het opschrift:
Militair terrein
Thans zijn de eerste gebouwen in
aanbesteding; 10 December e. k. zal
de toewijzing gebeuren. Vier goede
renloodsen vormen het eerste punt
van het programma, deze loodsen
meten eik 40 op 60 meter en zijn
bestemd als legerdepot voor het
vliegwezen. Kledingstukken der
manschappen, voedingswaren, uit
rustingsstukken zullen er onderge
bracht wórden. Men heeft het ge
rucht verspreid dat het hier ging
om een munitiedepot Volgens in
lichtingen van zeer bevoegde zijde
kunnen wij deze geruchten formeel
logenstraffen. Trouwens een muni
tiedepot wordt nooit aangelegd in
de onmiddellijke nabiiheid van een
of ander centrum, daarvoor wor
den bij voorkeur bossen en derge
lijke eenzame plaatsen opgezocht,
zoals dit b. v. het geval is te West-
rozebeke
Het complex met toegangswegen
zoals in deze eerste aanbesteding
voorzien is. zal een oppervlakte van
1 Ha. beslaan. Dit is echter nog
maar een begin want vermoedelijk
in de loop van volgend jaar zal ook
de opbouw van de kazerne in aan
besteding komen Voorlopig zullen
de manschappen ondergebracht
worden in de lokalen der muziek
academie.
Voor de stad en de streek is deze
gebeurtenis van groot belang. Bui
ten de gewone manschappen van
het leger zullen zich eveneens nog
een groot getal beroepsmilitairen
te leper komen vestigen. Dit alleen
zal reeds een aangroei der bevol
king met zich brengen. Een gehuw
de beroepsmilitair vestigt zich door
gaans met zijn gezin daar waar
hij zijn werkkring heeft. Waar de
bevolking aangroeit, komt er meer
nering en weistand
Wij vernoemen hier ook nog de
werkgelegenheid die dergelijke le-
geropslagplaatsen altijd met zich
meebrengen. Voor werkzoekenden
zullen er zeker nog schone toe
komstmogelijkheden zijn in deze
verwezen lij k ing.
Zo dikwijls wordt er over indus
trialisatie gesproken om de werk
loosheid op te lossen. Ook dit is
een uitstekende vorm van indus
trialisatie waarvan er veel goeds te
verwachten is.
Wij vernamen dat ook te Kem
mel onteigeningen gedaan werden
met het oog op de uitvoering
militaire werken Er komt dus eir
delijk beroering in de Westhoek.
nog op speculeert dat de bewape- ter^ wi rkahdrgrotrmlSa zo-
^^esTud"gescMeddein^.e Griek-
rf&SSS leS mirakelspel. °f h6t middeleeuws
Slotsom: persoonlijk hébben wij Spreker citeerde in dit verband
in de huidige omstandigheden, niet de opvattingen van Goethe, Dide-
de minste hoop op een ontwape- rot en Galbriël Marcel, en was van
nincisconferentie, en. moest zij er
toch komen dan zijn wij bij voor
baat zeker dat ze zou mislukken.
oordeel dat het hoftoneel uit de
Renaissance nog steeds dat soort
van psychisch nomansland laat
(zie vervolg blz. 2.) gapen tussen de spelers en het pu
ff
■sf
x^iiWKI*» M \M
uv ii! r vr
mi! i! j
Zondag, 18 dezer, werd te Noordschote de gedenkplaat onthuld ter
herinnering aan de Onbekende Zo-iaaf Men ziet hier dhr Bur
gemeester van Merkem tijdens zijn toespraak. Boven rechts bemerkt
men de pas onthulde gedenkplaat. Tussen de bloemen, die voor de
gedenkplaat werden neergelegd, staat het kunstwerk dat door de
Zouaven van Koks'Me werd aangeboden en dat de «Onbekende
Zouaafvoorstelt terwijl hij roept: «Maar schiet dan toch...».
(Zie verslag blz. 2)
bliek, ook al hebben tientallen ex
perimenten sindsdien getracht dit te
verhelpen, zonder evenwel het to
neel als zodanig te vernieuwen.
Waar de schouwburgzaal het pu
bliek' noodzakelijk indeelt in cate
gorieën, meende dhr Mortier het
openluchtspel te mogen begroeten
als dé hefboom tot waarachtige
veredeling van het volk, dat aldus
bij elk groot gebeuren zijn eigen
Festspiele zou kunnen opvoeren.
HET HEDENDAAGS TONEEL
Hetzelfde onderwerp werd onder
een ander gezichtshoek onderzocht
door dhr André Demedts, directeur
van de B. N. R. O. Kortrijk, in zijn
referaat over enige aspecten van
het hedendaags toneel.
Dhr Demedts trok allereerst een
treffend parallel tussen de inhoud
van de welsprekendheid en van het
toneel. Hij ging na, hoe alle wijs
gerige stromingen, ook op het to
neel, vanaf Ibsen tot J. P. Sartre
en Camus, gezocht hebben naar een
verklaring van het menselijk pro
bleem, en hoe de toneelspeelkunst
uiteindelijk, na een parenthesis van
25 eeuwen, thans teruggekeerd is
naar de essentiële bestaansreden
van het klassiek toneel: de mens.
Spreker wees erop dat hetgeen
waar is voor de inhoud, ook zijn
toepassing kan vinden in de speel
stijl, waar alle aandacht moet gaan
naar de speler en niet naar de ac
cidenten, en ook in de reacties van
het publiek dat met hem meeleeft.
Dhr Demedts was van oordeel
dat de toneelkringen niet te veel
mogen offeren aan het uiterlijke,
maar dat zij hun hoge taak begrij
pen en volbrengen wanner zij, hoe
gebrekkig ook, de nadruk leggen op
de scheppende vértolkende, of op
de meeluisterende, medescheppende,
niet-jjassieve persoonlijkheid.
Tijdens, de bespreking die op de
ze beide referaten volgde, werd
vastgesteld dat het werk van eigen
toneelkunstenaars zo zelden op de
affiche komt (dhr Van der Plaetse),
dat het massatoneel hoge eisen
stelt (dhr Storme), dat een groot
publiek wellicht de vervlakking van
het gepresteerde medebrengt (dhr
Maertens), en dat de intellectuelen
slechts weinig achting koesteren
voor de inspanningen van de lief
hebbers-groepen (dhr Bourdon).
Op suggestie van dhr Gouver
neur, stelde dhr Storme tenslotte
ook nog de vraag of het gemis aan
bezoekers niet moet gezocht worden
in het feit dat het cerebraal uit
zicht van zekere kunst een breuk
geslagen heeft tussen de scheppen
de kunstenaar en zijn publiek en
omgekeerd.
DE TWEEDE DAG
De tweede zitting, op Zondag
ochtend werd besteed aan de vraag:
Wat verwachten auteur, regisseur,
speler en toeschouwer van het to
neel? Deze vergadering, die o. m.
ook bijgewoond werd door de hh.
Gillon en Bossuyt, leden van de
Bestendige Deputatie, mocht zich
verheugen in een ongemeen grote
belangstelling.
Dhr Storme leidde bondig het
onderwerp in en verleende aller-'
eerst het woord aan dhr Willem
Putman, ook bekend onder het
pseudoniem Jean du Pare.
Op de vraag wat een toneel
schrijver verwacht van het toneel,
antwoordde dhr Putman dat de
auteur méér verwacht dan auteurs
rechten! Spreker zegde dat het to-
(Zie vervolg blz. 7.)
Maandag 19 November is het binnengeleid werd de jury samen-
doek opgegaan ter behandeling van gesteld. Onder hen telt men drie
Diegenen die van nu reeds begeren hun abonnement te
betalen voor het ganse jaar 1952. gelieven nota te nemen dat
de abonnementsprijs voor het volle jaar 1952: 136 fr. bedraagt.
Ondergetekende begeert een postabonnement op
HET WEKELIJKS NIEUWS
voor het ganse jaar 1952, aan 136 fr.
Uitgave
NAAM
ADRES
(1)
GEMEENTE (STAD)
(Handtekening)
Vergeet niet de uitgave te vermelden:
(1) Poperinge - leper
of Roeselare - Izegem - Menen
of Veurne - Nieuwpoort - Diksmuide.
de zaak Rinchard voor het Assisen
hof van Brabant.
De openingszitting van dit proces,
dat nu reeds betiteld wordt als de
grootste Assiscnzaak dezer eeuw,
had veel weg van een première in
een of andere schouwburg. Toen de
acteurs, de negen beschuldigden, in
het bankje kwamen plaats nemen
en niet minder dan drie rijen, vlak
voor hen, bezet werden door hun
advocaten, trokken niet minder dan
een vijftigtal persfotografen ten
aanval met hun blitz-toestellen om
alles te vereeuwigen. Op de pers-
banken scherpten meer dan 100
journalisten, waaronder verschil
lende buitenlanders, hun pen om
maar geen woord van de debatten
te verliezen.
En toch is het een Assisenzaak
gelijk een andere. De voorzitter is
gekleed in rode toga want de be
schuldigden deden bloed vloeien,
hetzij als uitvoerders, aanhitsers of
medeplichtigen. Ontdaan van alle
romantisme en van alle eretekens,
waarvan Lucienne Burion er ter
zitting zelf zeven op de borst
draagt, blijft het tofch een vulgaire
moordzaak.
GEEN WRAKING
VAN DE VOORZITTER
Men vreesde dat de behandeling
van de zaak Rinchard zou beginnen
met een remmend incident en dat
de verdediging de voorzitter van het
Hof. raadsheer Mineur, zou wraken
omdat hij destijds tegen Rinchard
een advies had uitgebracht in de
zaak Lebrun. De verdediging heeft
dit niet gedaan en de zaak haar
verloop gelaten.
Nadat de beschuldigden waren
industriëlen, vier ingenieurs, een
handelsingenieur, een bediende, een
candidaat-notaris, een architect,
een officier op rust, een expert-
boekhouder.
DE AKTE VAN BESCHULDIGING
Vooraan in "de zaal was in drie
houten kisten het bewijsmateriaal
tegen Rinchard en zijn trawanten,
aangebracht. Het is een keuze van
revolvers, mitrailletten, granaten,
mijnen en ander moordtuig. Ook de
fles met vitriool, die ontdekt werd
in. de wagen van Rinchard bij de
aanslag op Dr Patte te Nijvel, staat
er bij.
De eerste zittingsdag werd schier
helemaal in beslag genomen door
het voorlezen van de óeschuldi-
gingsakte. We gaven in ons vorig
(Zie vervolg blz. 6j
De 11 Maart 1949 werd er te Nijvel overgegaan tot de hersamen-
stelling van de aanslag op Dr Patte. Op de foto zien toij Dr Rinchard
die fel bewaakt op de plaats van de aanslag wordt gebracht
