VOOR POPERINGE EN IEPER 12 7 Duizenden mensen zullen daar zijn L 35 Doden vallen te betreuren Bedrijvige Valsmuntersbende ontmaskerd te Wervik De Wervikse Handelsfoor H. Hartprocessie te Roeselare op Zondag 22 Juni 1952 15 Overlevenden werden uit de verongelukte autocar gered KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER - WERVIK EN OMSTREKEN ONZE 3 UITGAVEN: ZATERDAG PRIJS JUNI 3 Frank 1952 DE GROOTSE GULDENSPORENFEESTEN TE KORTRIJK 1302-1952 Een der grootste katastrofen van het baanverkeer ooit in Europa gekend dompelde op Sinksenavond de Franse Noorderkust in rouw BUITENLANDS OVERZICHT Aanhoudingen in verschillende plaatsen van Zuid-Westvlaanderen HOOFDBUREEL en REDACTIE: Poperinge Gasthuisetr. 19. Tei. 9. - Postcheckr. 47.63.60. PLAATSELIJKE BURELEN: Roeselare: J. VERRIEST-DEZEURE, St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523. leper: P. BRAS-DEKLERCK, de Stuersstraat 4. Tel. 445. Wervik: ROGER RECTOR, Leiestraat 11. - Tel. Komen 491. Veurne: M. D'HERT, Noordstraat 14. Nieuwpoort: Drukkerij DUMON, Marktstraat. Aangesloten 6ij het Verbond der Belgische Periodieke Pers. HET WEKELIJKS NIEUWS POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten) MAR. N' 23. Bladxijdan POSTABONNEMENT 1952: België (tot einde 1952) 80 fr. België (6 maand) 70 fr. Andere landen 4fr. p. week Verantwoordelijke Uitgever: J. Santen, Gasthuisstraat IS, Poperinge Belgische Autocar met 50 Toeristen uit Gent stort in het water te Grevelingen Ook dit jaar hebben de Sinksen dagen duizenden toeristen op de baan gelokt, die het eerder twij felachtig weder trotseerden om er eens voor één of twee dagen tus sen uit te zijn. Zo vertrok uit Gent, Sinksen- morgen rond 8 uur, een autobus der Flying Cars volgeladen met 50 toeristen; mannen, vrouwen en jongelingen die voor die dag eens hun hartje gingen ophalen in het Franse Noorden. En of ze erop ge vierd waren! Dit gezelschap waren immers trouwe supporters van de Gentse voetbalploeg La Gan- toise»... Week na week hadden ze hun spaarcenten weggelegd om alle verplaatsingen van hun ploeg mede te doen, maar de «gesloten deuren» te Luik hadden hen van een Zon dagreisje beroofd en van wat ze gemist, maar te goed hadden, daar zouden ze nu eens dubbel en dik van genieten. De Kaap Griz Nezwas hun bestemming en niemand ontbrak op hot appel toen vertrokken werd. Van Gent zakten ze af aio ver Kortrijk naar leper, waar ze na een kort oponthoud verder Cassel, St Omer en Boulogne aandeden. Kortom hun reisje was het tra ditionele eendagsreisje reeds door duizenden autobussen met Vlaamse mensen gedaan. Van Boulogne keerden ze dan terug langsheen de kust, aiover Kaap «Griz Nez», Kaap Blanc Nez Kales, Greve lingen... Neen, verder dan Grevelingen kwam het niet, daar wachtte hen het noodlot en begon voor 35 on der hen de reis naar de eeuwig heid. Alleen 7 mannen, 6 vrouwen en 2 knapen ontsnapten aan de dood, doch beleefden er de ver schrikkelijkste ogenblikken van hun leven. DE RAMP We weten niet lezer of ge de baan kent, wellicht zijn velen on der u reeds over datzelfde stukje baan gereden, zonder er groot ge vaar in te zien. Werkelijk. Terwijl we daar op de plaats der ramp stonden, hebben we het ons hon derden malen afgevraagd hoe dit toch kan gebeurd zijn... hoe dit toch mogelijk was en we hebben tientallen malen dat eindje baan bekeken. TE 18 UUR. Een algemeen zicht op de Vauban-sluisbrug gedurende de reddingswerken, nadat de eerste drenkelingen reeds gered werden. Rechts de bijgebrachte gemotoriseerde hefkraan. Beneden (daar waar het witte kruisje zich bevindt) de plaats waar de autocar onder water zit. Men bemerkt er het kleine reddingsbootje van de Bruggen en Wegen, waarin de duiker, die pogen zal de kabels rond de car te spannen om deze op te halen. DE EERSTE REDDINGEN Gelukkig voor enkele inzittenden der car stond het openschuifbare opperdek ongeveer, 1 meter open. Een 5-tal personen aldus briga dier Evrard, die ondertusen seffens toegelopen kwam moeten zo door het, water uit d.e car gezwalpt zijn geworden en kwamen aan de op pervlakte. Als bij wonder lag daar aan de kade vastgeankerd de Franse kustvaarder Quic-en- Goigne», die zo pas van een reis uit Portsmouth was binnengevaren en wiens matrozen nog aan dek wa ren. Deze, op het hulpgeroep van het mogelijke werd gedaan om de om huln roepende drenkelingen, die bovenkwamen, te redden. Twee tolbedienden, de matroos Wadoux 'en een herberguitbater, die op dit hulpgeroep eveneens kwamen toegesneld, sprongen on verwijld in het water en zo slaag de men er in 15 personen te red den, onder wie 7 mannen, 6 vrou wen en 2 jongens. In dit getal zijn begrepen. 4 per sonen die de twee matrozen-ge- broeders, Matayer is hun naam, wisten uit te halen, nadat ze langs 20.45 UUR. De autocar is voor de eerste maal bovengehaald. De lijken worden door de hellende houding langs achteren gedreven. Enkele ogenblikken later zal de kabel afglijden en het logge ge vaarte zal terug in de afgrond verdwijnen. Het u beschrijven? Zo eenvou dig! 'n Brede baan met in rechte lijn op zelfde as slechts een ver nauwing om over een ijzeren brug te rijden bij het binnenkomen van Grevelingen, als men van Kales komt. Op die brug, langs weers kanten, twee verhoogde voetpaden voor de veiligheid der voetgangers. Meer niet, en toch. daèr is 't dat die Flying Car die op Pinksteren daar misschien als de 3 i 4001' autobus voorbijkwam, een daad zou stellen waarbij 35 mensen levens zouden te betreuren vallen. Langs de uiterst linkse kant, in plaats van het midden te houden, is die ear op de brug gekomen, is hij met het linkervoorwiel op dat verhoogde voetpad gereden, door gereden... doorheen de lichte U- ljzeren balustrade, om zo, na een onderdeel van een seconde te heb ben blijven steken, traag in het Water te glijden. Dit gebeurde in de vooravond, rond 17 uur. Een Frans tolbeambte, brigadier Evrard, zag van op korte afstand dit ontzettend ongeluk ge beuren. Hij hoorde de inzittenden van de autocar schreeuwen en hui len, toen een zware plons in het water aan dit geluid een einde stelde. Een .plotse stilte viel in, 50 mensen vochten wanhopig met mekaar op leven en dood. WANHOPIGE REDDINGSWERKEN Die brug bevat tegen haar flan ken langs de rechterkant sluizen. Aan deze sluizen begint het Aa- Kanaal. Het ongeluk wilde dat het nu hoog tij was, dat de sluizen dus gesloten waren, om te beletten dat het water uit de zee het land zou intrekken. Links, richting zee, stond het water ogeveer 2 meter hoger dan rechts, aan de andere kant der brug. Ware de autobus langs de andere kant, de rechtse, gevallen, dan had in deze ongeveer 3 meter diepte wellicht zich nooit zo een afgrijselijk drama afge speelde. maar links hadden we 5 meter en daarin verdween de autocar totaal. brigadier Evrard, stormden seffens ter plaats en duikelden onmiddel lijk het water in. In een oogwenk konden ze 5 per sonen aan boord slepen. Ondertus sen waren nog andere personen toegesneld, die nu ook met alle middelen waarover ze beschikten, poogden de drenkelingen aan land te krijgen. Koorden werden uitge worpen, reddingsboeien, kortom al de kap de autobus waren binnen gedrongen. Achteraf wisten ze me de te delen dat ze, eens de bus binnengedrongen, in een vechten de mensenmassa waren terecht gekomen en dat ze er 4 hadden kunnen bevrijden, na deze eerst bewusteloos geslagen te hebben, om zodoende zelf hun eigen leven te reddenzo wild waren die tegen de dood vechtende mensen. GEORDENDE REDDING MAAR TE LAAT De redding dezer overlevenden had slechts enkele minuten se- duurd. Van de geredden konden ei 13 ter plaats verzorgd en opgeno men worden in bijliggende private huizep. Twee erg gekwetsten wer den onmiddellijk naar het hospi taal te Duinkerke overgebracht. Intusen waren de Franse dien sten gealarmeerd e.n was dhr Dorp, ingenieur van Bruggen en Wegen in de haven van Grevèlingen, ter plaats om de leiding te nemen der reddingswerken. Ook de gerechter- lijke instanties, onder leiding van dhr Fichaux, proeureur der Repu bliek, kwamen ter. plaats, terwijl een sterke politiemacht de orde dienst verzekerde. Intussen was het 18.30 uur ge worden, toen een gemotoriseerde hefkraan langs de kade werd op gesteld om de autocar uit het wa ter te halen. Aanvankelijk scheen alles vlot te zullen verlopen, want door bemid deling van een duiker uit Duin kerke, slaagde men er vrij vlug in de kabels rond het voertuig té krijgen. Toen dit echter voor twee derden uit het water was, knapte een kabel door en plonsde de auto car terug in het water. Tot vier maal toe werd de poging herhaald doch het bleef verloren moeite. Ten slotte slaagde men erin meerder kabels stevig vast te ma ken aan het voorgedeelte van de autocar en deze aldus in hangende houding boven het wateroppervlak te brengen. EEN HELS VIZIOEN Voor de omstaanders werd het een hels vizioen, dat bijna onbe schrijfelijk is en waarvan we bij dit relaas een paar foto's toevoegen. De ruiten van de car moete: door de wanhopige mensen stu geslagen zijn geworden, terwijl zij vochten om hun leven. Toen heti voertuig een eerste maal boven wa-j ter getrokken was en terug neer stortte, kwamen vier lijken rèed. buitengeslingerd, deze van twe mannen en twee vrouwen. In het licht van de schijnwer pers, want het was inmiddels 22 u geworden, zag men thans verschil lende lijken door de stukgeslagen vensters half naar buiten hangen. Het achterste gedeelte van de wa gen vertoonde het verschrikkelijk ste schouwspel dat men zich ooit inbeelden kan. Daar lagen de lij ken op elkaar gestapeld. Een na! een werden zij eruit gehaald en' aan boord van een klein reddingsJ bootje naar de kade gevoerd. (Zie vervolg blz. 21.39 UUR. Het achterdeel der bovengehaalde car. Men bemerkt er de lijken bet e luv "b hel andere opeengestapeld. De ruiten zjjn stuk en op de gebinten zijn de ongelukkigen half in, half uil blijven sicken. Links bqv en een, vrouw,links .onder het li jltJe van een jongentje. ONZE WESTHOEK? Zo niet het schoonste, dan toch van 't schoon ste uit onze Vlaamse streken. Wie kent er onze bergen niet? 't Is misschien waar, de Kemmel- berg kwam eerst aan de beurt om... wereldberoemd te geraken onder de oorlog 14-18. Dan was het als een begankenis of bedevaart van. oud strijders en nieuwsgierigen. Sedert brak het... toerisme los en nu is het een wemeling van autocars over en naar onze Westvlaamse bergen. Schoon! en... oud! Die Westhoek? Wat een rol heeft die niet gespeeld in de... bescha ving van Vlaanderen! Het ging uit van wat we nu Frans Vlaanderen noemen; van die vermaarde abdij van St Omaars, die haar monniken uitzond, uit zwermen liet, land en volk bewer ken liet en tot hoge bloei bracht. Wie hoorde er niet over de be roemde abdij van, «de Duine»? Is men te Koksijde niet bezig met verder te zoeken naar... het puin van de grootste kerk onzer streek? Wie bezocht dat juweel van een kerk niet van de... stad Lo? Eén juweel, één schat, een oude abdij kerk! Zo waren er nog in de West hoek! Zo was er een te Voormezele, nu een rustig dorp, bedolven in het groen van weiden en koren, diep in de vlakten, van waar ge de Kemmelberg voor uw neus ziet zijn hoge rug opsteken, van waar ge de kerk van Wijtschate als een reus ziet oprijzen. Voormezele, een vlek welig, weelderig groen. En ook daar was een abdij, en met die abdij bemoeide zich de grote Heilige Bisschop St Jan van Waasten, een van de glories der kerk uit de heel vroege middel eeuwen... Och, wie durft zeggen dat hij onze streek en haar ge schiedenis kent? Wie hoorde ooit over de abdij van Voormezele en over haar grote schat, een relikwie van het Heilig Bloed? de abdij Is... ver dwenen. De hoog-vereérde relikwie blijft bewaard! Die oude Abdij van Voormezele? St Jan van Waasten hervormde reeds in t jaar 1100 het kapittel tot klooster, met de regel van St Augustinus. De proost van het klooster, Isaac, reisde af en toe .haar de Paus en -bracht uit Rome in 1152 een relikwie mee van het H. Bloed van O. L. Heer. 29 Juni 1152 werd die kostbare schat van lepér in stoet naar de Abdij van Voormezele overgebracht. Van die dag af werd in de abdij die relikwie vereerd en bewaard. Maar we hebben in Vlaanderen zo veel beroerde tijden beleefd, ge looft ge mij als ik zeg dat we zo weinig afweten van de geschiedenis van dit kleine hoekje dat Vlaande ren heet, van dat heel kleine... Westland. Daar Is de geuzentijd. Dertig jaar lang zullen fanatieke dwepers, met hun hagepredikersaan beeld stormerij doen, talloze kerken en kunstschatten verbranden en ver nielen. Twintig jaar lang werd de relikwie verborgen in de Réfugié van de abdij, in de Hondstraat te leper. De abdij was... verdwenen! Ia 1584 keerden de monniken naar Voormezele terug. Beroerde tij den! 1.648, nieuwe vlucht naar leper. De Fransen hebben immers de abdij vernield en wat nog over schoot wordt door Spanjaards met de grond effen gemaakt. In 1664 wordt de relikwie weer om plechtig naar de abdij overge dragen en nu kent Voormezele een bloeitijdperk van verering. De hele streek stroomt saam om jaarlijks te bedevaarten naar het H. Bloed. De Franse Revolutie komt nu de vrede storen. 10 Mei 1794 gaat de abdij in de vlammen op, de Sans- Kulotten hebben daarvoor gezorgd. De relikwie berust weer te leper. Maar ze zou nog wel verder reizen. Inderdaad, onder de oorlog 14-18 werd zij gered en reisde tot Lourdes bij Pastoor Desmet, oud-onderpas toor van Izegem. De pastoor bracht in. 1919 de relikwie naar Voormezele terug, 't is te zeggen naar de plaats die men vroeger Voormezele noem de, want heel het dorp was ver gaan,, verdwenen... een obusput! De laatste tocht ging weer naar... leper. Er was drie dagen gevochten geweest in 1940, tot 29 Mei, Pastoor Pecceu was echter te Voormezele gebleven. Op bevel van de Bisschop werd de relikwie te leper in veilig- .heid gebracht. Kerstdag 1944 brachten de leper- lingen Voormezele's rijkste schat terug en in 1945 waren duizenden bedevaarders aanwezig wanneer voor, het eerst de H. Bloedprocessie Weer door het dorp trek. Nu is heel het .dorp, het stille dorp, al bedrijvigheid! 't Is 800 jaar geleden... 1152, dat proast Isaac'uit Rome'de relikwie mede bracht... 800 jaar! Voormezele herdenkt dat groot, dat enig gebeuren! 800 jaar is het dorp in bezit van die enige schat. 800 jaar werd die relikwie daar vereerd, door eigen bevolking en die van. de hele Westhoek en Frans-Vlaanderen. Vcprmezele herdenkt. Voormezele visit; De koorts heeft het stille dorp aangegrepen. 27 Juni en 29 Juni zijn de grote jubeldagen waar in pracht en praal llll Voormezele ons tonen zal hoe het kleine dorp houdt van zijn grote schat. Voormezele heeft zijn plicht begrepen! Dat er in die schone, oude West hoek zo veel gebeurde... wist gij dat? Maar wat gij wel weet, evenals ik zelf, dat we hoe langer hoe meer houden van alles wat het onzeis. En wat ik even goed weet? Dat het op die jubeldagen stromen zal van volk... heel de Westhoek benevens velen uit Frans Vlaanderen, uit Zuid, Noord en Oost, om die aloude kostbare re likwie te vieren, mee te jubelen met Voormezele, waar, 800 jaar ge leden, proost Isaac uit Rome het H. Bloed meebracht, om daar, allen Vlamingen, de grote tijden van ons klein landje weer te overzien en over ons landje zegen en vrede af te smeken. »- Als ik U zeg, dat er die dagen te Voormezele duizenden en dui zenden Vlamingen zullen komen meevieren en... bidden! PÉ VLAMYNCK. In de Guldensporenstad te Kortrijk werd reeds een aanvang ge nomen met de opbouw van het machtig podium, waar de opvoeringen zullen plaats grijpen van het prachtig GULDENSPORENSPEL dit ter gelegenheid van de 650e verjaring van de Guldensporenslag. Niet min den 8 opvoeringen van dit reusachtig historisch spel zijn thans reeds voorzien, namelijk op 6, 7, 8, 9, 10, 11,12 en 13 Juli. Hier geven wij een geslaagd beeld van de werkzaamheden aan het podium op de markt te Kortrijk, waar het prachtig Gulden- sporenspelzal opgevoerd worden. Op de achtergrond bemerkt men de Sint-Maartenskerk, de Hoofdkerk van Kortrijk. Stellingen in Botsing NOG DE AKKOORDEN VAN BONN De contractuele vredesverdra gen die de vorige week tussen West-Duitsland en de Westmach ten ondertekend werden, zijn nog steeds het voorwerp van heftige discussies zowel buiten als binnen Duitsland. Aangezien die ondertekening nu een gedane zaak is, twist men ei- niet meer over of ze al dan niet moeten getekend tvorden, maar men tracht in de gebeurtenissen van de jongste tien dagen het be wijs te vinden dat men gelijk had. Er zijn inderdaad mensen die gezegd hebben dat die onderteke ning fataal zou leiden tot de de finitieve splitsing van Duitsland en tot het definitief afspringen bij voorbaat van alle mogelijke ren daarentegen hielden vol dat men zich niet door vage Russische, voorstellen mocht, laten weerhou den van onmiddellijk te doen wat men later ten slotte toch zou doen indien het moest blijken dat nieu we onderhandelingen met de Sov jets toch weer niets zouden ople veren. Nu is het gemakkelijk begrijpe lijk dat de eerste categorie triomf kraait. De jongste dagen hebben toe inderdaad een stel dingen in Duitsland zien gebeuren die de in druk wekken dat Oost-Duitsland DHR PINAY Frans Eerste-Minister, die in wer kelijkheid aan de wereld toont, dat Frankrijk, wars van alle commu nistisch gedoe, zijn lotsbestemming weer vast in handen neemt. thans werkelijk dieper van het Westen zal worden afgescheiden. De toegangen tot Berlijn worden practisch afgesneden en tussen Oost- en West-Berlijn wordt een Over valsmuntersbenden hoorde men de laatste maanden niet veel, want in postkantoren en bankgebouwen hangen nog altijd de reeds lichtjes vergeelde waarschuwingsbilletten van een drietal jaren geleden, toen men een briefje van duizend frank van het oude type eerst tweemaal moest bekijken eer men het veilig durfde wegbergen. Alhoewel de valse briefjes voor een tijdje uit de circulatie bleken ver dwenen te zijn, zou het toch maar tijdelijk zijn, want Zaterdag 31 Mei, zijn de gevaarlijke briefjes te Wervik terug op de proppen gekomen. Gelukkig wist politiecommissaris Schmidt uit Wervik er dadelijk de domper op te zetten en meteen de jacht in te zetten op de gevaarlijke sjacheraars die in 4 dagen tijds één na één in de handen van moeder Justitia vielen. ingericht door het N. C. M. V. j| H WERVIK, onder de hoge be- M =3: s scherming van het Stadsbe- 1 stuur, in de lokalen en bijgc- g H bouwen der Fabriek, gelegen j Kasteelstraat, gaat door op jj I 14 - 15 - 16 - 21 - 22 - 23 Juni. g HOE HET UITLEKTE Het was reeds iedereen opgeval len dat de 30-jarige Roger Zègres, slachter in de Speiestraat te Wer vik, op grote voet leefde en zich zelfs de laatste tijd nog een splin ternieuwe Amerikaanse wagen had aangeschaft. Iedereen wist noch tans dat de slachterij Zègres, vroe ger te Komen gevestigd, failliet was gegaan en dat de jonge Zègres toch in een paar jaar tijd tot der gelijke welstand niet kon opklim men. Maar Zaterdag jl. leverde de be trokkene zelf het bewijs hoe hij dit klaar speelde. De Wervikse politiecommissaris, dhr Schmidt, had inderdaad reeds vernomen dat er door een onbeken de persoon vals geld verhandeld werd in de streek. Discretie was geboden en over het net dat ge spannen werd, lekte niets uit. Za terdagnamiddag bood zich te Ko men een persoon aan die op vier verschillende plaatsen groot ver teer maakte en zich daarbij nog overvloedig Frans geld aanschafte. Dit kwam de politie ter ore en het bleek weer Zègres te zijn die de briefjes liet wapperen. Ook te Wervik bood hij zich aan bij een inwoner der stad en vroeg om er 4.000 B. fr. in Franse munt te wisselen. Zonder achterdocht te 1 koesteren werd hem het gevraagde overhandigd, maar toen Zegres met vier briefjes van duizend fr. be taalde, scheen het dat hij over stuur was en beefde. Terwijl hij reeds aanstalten maakte om weg te gaan. bekeek de vrouw, die het geld had uitgewis seld, de briefjes nog een.; aandach tig' en was er door getroffen dat de bankbilletten ruw aanvoelden en dat de handtekening zo grof was. Terwijl Zègres reeds aan de voor deur was, bekeek de vrouw de brief jes tegen het licht en stelde met verbazing vast dat er geen spoor van watermerk te bespeuren viel. Met de uitroep der vrouw; 't Is slecht geld wist haar echtgenoot dadelijk wat er haperde en terwijl hij op straat ging. kon hij nog net op tijd Zègres, die reeds in zijn auto zat, toeroepen even terug naar binnen te komen. In een paar seconden tijd wist Zègres dat hij ontmaskerd was en koelbloedig stemde hij er in toe zij-r Frans geld terug tc, geven In ruil voor zijn vier briefjes. Maar daarmede bleef het niet. want de politie van Wervik was intussen van uit Komen gealarmeerd ge worden en alhoewel Zègres nog ge durende een paar uren op vrije voeten wist te blijven, werd hij tegen de avond in zijn woning door dhr politiecommissaris om. uitleg verzocht. AAN 'T ROLLEN Aan loochenen viel er niet te denken en Zègres bekende hoe hij op vier verschillende plaatsen in Komen en op'één plaats te Wervik zijn valse briefjes aan de man had gebracht. Toen het er op aan kwam uitleg te verschaffen over de herkomst van het vals geld, wist hij te ver tellen dat hij het bekomen had door een betaling' die hem gedaan was door een slachter uit Geluwe, zekere Gerard Lecleir. Te goeder trouw, beweerde hij. en om geen schade tc doen, heb ik van dat slecht geld trachten af te geraken. Daar deze uitleg te schoon was om waar te zijn, werd Zègres mee naar het politiebureei geleid. Eerst werd er in zijn woning nog eens goed gezocht, maar van valse brief jes waren er maar een paar exem plaren meer te vinden. Zègres werd in verzekerde bewa ring opgesloten en om over deze zaak geen gras te laten groeien, trok de' heer politiecommissaris Schmidt nog dezelfde avond naar Geluwe. Hij deelde zijn bevindin gen mede aan de plaatselijke po litie en Lecleir moest op zijn beurt rekenschap geven. Deze. zocht eerst naar een smoes je met er op te wijzen dat zijn vrouw de geldzaken deed en hij van niets op de'hoogte, was. Maar toen zijn vrouw. Antoinette Ben- tein, enkele ogenblikken later thuis kwam, moest er toch uitleg ver strekt worden. Intussen was er bij Lecleir nog een voorraad van 25 briefjes van duizend fr. voor de pinnen gekomen. Allemaal splinter nieuw en natuurlijk door en door vals. Oin zich te trachten te redden, schoven de echtelingen Lecleir de schuld cp Zègres die hen het vals goedje zou bezorgd hebben. Maar de politie liet zich geen oren aan naaien en ook het echtpaar Lecleir vloog de bak in. Alhoewel de vangst goed was, scheen dit toch maar een begin te zijn en de B.O.B. yap leper werd nog dezelfde avond verwittigd. (Z ie vervolo OU. 2j echte muur opgetrokken. Tezelf- dertijde wordt het Oosten thans officieel gemilitariseerd en begint men gevaarlijke geruchten te ho ren over grensincidenten aan de grens tussen de twee Duitslanden. Aan de andere kant zijn omsin gelingen als deze van het commu nistische radiogebouw in de Britse zone van aard om plots zeer ern stige spanning te verwekken in dien daar ooit een schot moest vallen. Het is nu zeer duidelijk dat deze tweede blokkade van Berlijn door Rusland gewild is en goedgekeurd, en dit lijkt reel op een verharding van het Kremlin tegenover de Westmachten. Maar aan de andere kant kan men niet zeggen dat de Russen al iets gedaan of gezegd hebben waar uit zou blijken dat zij over een vre desverdrag met Duitsland of ér-1 hereniging van het Rijk niet meer willen onderhandelen. De laatste Russische nota die we in ons vorig artikel besproken hebben, doet de deur niet dicht. En de feiten die sedertdien ge beurd zijn kunnen evengoed als chantage geïnterpreteerd worden dan als wat anders. Wat nu gebeurt moet men zeker niet lichtzinnig opnemen, want daar kan altijd een warme oorlog uitspringen, maar men moet het ook niet dramatiseren. Als men wil oorlog voeren zal men altijd een reden vinden en als men het niet wil vindt men ook altijd een vreedzame oplossing. EUROPA-PLANNEN Ook te Straatsburg heeft men voor tegenstellingen gestaan. De Raad van Europa was weer eens voor een week bijeengeko men en daar werden twee ideeën tegenover mekaar geplaatst. De enen willen voortgaan met het stap voor stap realiseren van de Europese eenmaking langs spe ciale plannen en autoriteiten om. Zo hebben wij het Schumanplan, het Europees Leger, het Groen Plan, enz. Anderen daarentegen menen dat men onmiddellijk een algemene wetgevende vergadering zou moe ten bijeenroepen en dat alle Hoge Autoriteiten, die in het leven wor den geroepen, tegenover die ver gadering verantwoordelijk zouden zijn om daarna werkelijk een soort Europese regering te krijgen, ten minste voor de zes landen die bij het Europees Leger en bij het Schumanplan betrokken zijn. Ten slotte bestaat er een me ningsverschil tussen diegenen die niet onmiddellijk aan een Euro pese grondwetgevende vergadering denken. De enen willen Straats burg tot de zetel van alle Hoge Autoriteiten maken, terwijl de an deren vinden dat dit al te zeer een (Zie vervolg blz. 2.) Weerom nadert voor Roeselare de grote dag waarop zijn wijdver maarde H. Hartprocessie haar rondgang doet. Zondag 22 Juni, te 3 uur, zal de stad vollopen met mensen die van heinde en verre komen om deze kleurrijke gewijde stoet te bewon deren. Wat er dan zo bijzonders aan deze processie is dat haar faam zich van jaar tot jaar verder ver spreidt en sinds enige tijd zelfs de grenzen van het land heeft over schreden? Daar is vooreerst de weelde van kleuren die werkelijk schitterend mag worden genoemd, de frisheid van voorkomen die een lust is om bekijken. Roeselare heeft een mo derne processie. Daar is vervolgens de inhoud zelf die uitgebeeld wordt en hierin mag de H. Hartprocessie zeker de vergelijking met gelijk welke andere doorstaan. Wat ten slotte de toeschouwers het meest boeit is de ernst, de vroomheid waarmede alle deelnemers hun taak opvatten. De H. Hartestoet te Roeselare is niet enkel en zeker niet op de eer ste plaats een processie die de nieuwsgierigheid voldoet, ze is er ene die de mensen aanzet tot godsvrucht en een getuigenis af legt van het betrouwen van een ganse stad tot het H. Hart. Een Processie dus die, én door haar omvang én door haar inhoud, een waar godsdienstig kunstgebeuren is. Ongetwijfeld wordt 22 Juni een grote dag én voor Roeselare én voor allen die er zullen aan houden daar tegenwoordig tè zijn.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1952 | | pagina 1