Onder de Oppervlakte
De Bezieler, de Generaal...
L
Zonlauineiti
ASPERGESOEP ROVCO
ROYCO, 'nfestyn.Jneefiooqwnkklaar
DAG KLAPPER
Geen heil voor Vlaanderen
buiten de C. V. P.
lóf
f -
In de Brandstichtingszaak van
Moorslede werd Jozef Ollivier
tot 2 j. opsluiting veroordeeld
ïmm
De heerlijke smaak
van Lente-asperges
hutting,
BISDOM BRUGGE
Kerkelijk Nieuws
EEN KANS OP TIEN
UW INZET BEDRAAGT!
KOLONIALE
LOTERIJ
OvtQ
eLe. AjozAX**.
Emigratie
naar Frankrijk
Assisenhof van Westvlaanderen
Zijn Broeder werd vrijgesproken
Prijsvragen van
het Davidsfonds
Brief uit Brussel
TORENS VAN LICHT
PUROL GENEEST
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 27 Sept. 1052 BIz. 2,
PRIESTERLIJKE
BENOEMINGEN
Zijn Hoogw. Excellentie Mgr De
Smedt, Bisschop van Brugge, heelt
lencemd:
tot Nationaal Proost van het
A.C.V., Z. E. H. Amand Desmet,
Bestuurder van de Broeders Van
Dale, te Kortrijk;
tot Hoogleraar en Econoom aan
het Groot Seminarie te Brugge,
Z. E. H. Alfred Vanneste, S.T.D.,
Student aan het Instituut voor
Bijbelse Wetenschappen, te Ro
me;
tot Bestuurder van de EE. Broe
ders Van Dale en Proost van de
Sociale Werken te. Kortrijk,
E. H. Camiel Denys, Onder
pastoor op St Jan te Kortrijk;
tot Pastoor:
te Nieuwpoort, E. H. Van den
Abeele G., Pastoor op St Anto-
nius te Oostende;
te Aarsele, E. H. Moenaert J.,
Pastoor te Zandvoorde, bij Oost
ende;
te Kanegem, E. H. De Braban-
dere Leo, Pastoor op Sint Jan.
Wingene;
te Oostende, St Antonius, E. H.
Desmet Gerard, Onderpastoor
op St Pieters, te Tlelt;
te Klerken, E. H. Masquelier
Jos., Pastoor te Vinkem;
te Vinkem, E. H. Ghyssaert Jan,
Onderpastoor op O. L. Vrouw,
Oostende;
te Zandvoorde, bij Oostende,
E. H. Maeyens G., Onderpastoor
op O. L. Vrouw, te Brugge.
BISDOM BRUGGE
Op Zondag 28 September, bij de
Grauwe Zusters, Nonnenstraat te
Roeselare, diocesane studiedag voor
Ule missie!jveraarsters: Pauselijke
Missiewerken, Naalkringen, enz.
Te 9.30 u.: H. Mis; te 10.20 u.:
studievergadering waar onder meer
spreekbeurten door E. P. Boutsen,
a.f.m., E. P. A. Brys, Scheutist.
's Namiddags, prachtige missie-
llm door de Witte Paters.
Congreskaarten (25%) vermin
lering op spoor, te bekomen: Kas-
;anjeboomstraat 16, Brugge.
om uw inzet te verdubbelen
en nog deelnemen aan de
trekkingen van 4.218 andere
loten, waarvan het grootste
VIJF EN TWINTIG DUI
ZEND MAAL
Ja, U hebt het geraden: de
ïljeen, kan U zulke kansen
aanbieden.
VOLGENDE TREKKING
3P 4 OCTOBER TE ROCHEFORT
(d-9880)
Week van 27 Sept. tot 3 October
De dagen korten met 22 minuten.
WEERSPREUK
Septemberregen
brengt ook nog zijnen zegen.
ZATERDAG 27 SEPTEMBER
3H. Cosmas, Damiaan, Delphina,
Eleazar.
Zon op te 5.45 u., onder te 17.37 u.
L627: Geboorte van de Franse kan
selredenaar Bossuet.
L826: Geboorte v. de Westvlaamse
letterkundige Deken De Bo.
1849: Geboorte van de Vlaamse
schilder Emile Claus.
1862: Geboorte van de Zuid-Afri
kaanse staatsman L. Botha.
ZONDAG 28 SEPTEMBER
(17° Zondag na Sinksen)
HH. Wenceslaus, Marcus,, Lieve
(Livijne, Lioba).
Zon op te 5.47 u., onder te 17.35 u.
855: Dood van Lotharius, klein
zoon van Karei de Grote.
L803: Geboorte van de Franse let
terkundige Pros. Mérimée.
1881: Geboorte van de Frans-Bel
gische schrijver Fr. Hellens.
1895: Dood van de Franse genees
kundige Louis Pasteur.
MAANDAG 29 SEPTEMBER
HH. Michaël (Aartsengel), Lud-
wijn, Everard.
Zon op te 5.48 u., onder te 17.33 u.
1518: Geboorte van de Italiaanse
schilder Tintoretto.
1547: Geboorte van de Spaanse
schrijver Cervantes.
1867: Geboorte van de Duitse so
cioloog Walt her Cervantes.
1921: Dood van de Vlaamse taal
kundige Prof. Lecoutere.
DINSDAG 30 SEPTEMBER
HH. Hieronymus (Jerome), Celes-
tina.
Zon op te 5.48 u., onder te 17.33 u.
1871: Geboorte van de Nederland
se schrijver Jan Fabricius.
1883: Geboorte van de Vlaamse
schrijfster Zuster Maria-Jo
sephs.
1897: Dood van de H. Theresia
van het Kind Jezus.
1913: Dood van de Duitse inge
nieur Rudolf Diesel.
WOENSDAG 1 OCTOBER
HH. Remi, Bavo (van Gent), War-
nulph.
Zon op te 5.51 u., onder te 17.29 u.
1551: Geboorte v. de Vlaamse hu
manist Leonardus Lessius.
1684: Dood van de Franse dichter
Jean Racine.
1873: Geboorte v. de Nederlandse
romancier Israël Querldo.
1887: Geboorte v. de Nederlandse
dichter Pieter van Eyck.
DONDERDAG 2 OCTOBER
HH. Engelbewaarder, Geerwin,
Leodgar.
Zon op te 5 52 u., onder te 17.26 u.
1847: Geboorte v. de Duitse veld
maarschalk P. Hindenburg.
1869: Geboorte van de Indische
vredesapostel Gandhi.
1878: Geboorte van de Vlaamse
priester - dichter Jan Ham-
menecker.
1941: Dood v. de Vlaamse beiaar
dier Jef Denijn.
VRIJDAG 3 OCTOBER
HH. Gerard (van Brogne), There
sia v. 't Kind Jezus, Plat.
Zon op te 5.54 u., onder te 17.24 u.
Volle Maan.
1859: Geboorte van de Italiaanse
actrice Eleonora Duse.
1871: Geboorte van de Vlaamse
schrijver Stijn Streuvels.
1905: Dood van de Franse dichter
de Héredia.
1943: Dood van de Vlaamse schil
der Gustave de Smet.
WEEKSPREUK
Gevoerd met harteleed
I» vaak het rijkste kleed.
De hydraulisch bediende stuurin
richtingen van de Saginaw Stee
ring Gear Division van General
Motors bestaan uit volledig mecha
nische stuurinrichtingen zoals vroe
ger. met bijvoeging van een nieuw
hydraulisch mechanisme, dat met
3e vroegere constructie één geheel
iitmaakt. Moest het hydraulisch
mechanisme door omstandigheden
nulten werking worden gesteld, dan
olijft de mechanisch bediende
stuurinrichting normaal werken en
wordt de wagen gewoon bestuurd.
(Vervolg van. 1* blad)
En wat er naast die vliegende
bommen nog bestaat, weten wij
ook niet. Maar vliegende schotels
bijvoorbeeld zijn naar ons oordeel
niet zo onbestaande als men wel
wil doen geloven.
Tegenover die nieuwe vernieti-
gingsmogelijkheden kan men dan
ook alleen maar met afgrijzen ver
vuld zijn en hopen dat ze nooit
zullen gebruikt worden.
EDEN TE BELGRADO
De eerste reis die de Britse Mi
nister van Buitenlandse Zaken, na
zijn huwelijksreis, ondernam, ging
naar de hoofdstad van Yougo-Sla-
vië. Br moest een beetje met Tito
gepraat worden.
En er werd gepraat. Van dat ge
praat kregen wii echter alleen de
officiële tafelspeeches te horen en
te lezen. En die waren gesteld in
een uiterst vriendschappelijke taal.
Een mariage de raison zeggen
de Engelsen en wij geloven hen,
want het hart van de Britten zal
nooit gaan naar een dictoriaal re-
g me zoals er in Yougo-Slavië een
bestaat.
Waarover de gesprekken tussen
Tito en Eden gelopen hebben, is
niet moeilijk te raden. Er waren
zeker drie hoofdthema's:
1) De affaire van Triest en de
verhoudingen met Italië.
2j De verstandhouding van Yougo-
Slavië met Griekenland en Tur
kije die een zekere flankdekking
zou geven voor het Middenlands
Zee gebied.
S) De algemene samenwerking
tussen Belgrado en Londen, zowel
op economisch- als op militair ge
bied.
Het mag nu verwondering wek
ken dat men zó poeslief wordt met
Tito sedert hij een communistische
rebel geworden is, in plaats van
een jaknikker. Vooral wanneer
men aan de andere kant bedenkt
dat ditzelfde Engeland nóg altijd
hardnekkig gekant blijft tegen een
opneming van Spanje in de Atlan
tische Unie of in de Europese
Verdedigingsunie.
Waarom inderdaad die twee mar
ten en die twee gewichtent
Omdat Londen een linkse dicta
tuur sympathieker vindt dan een
rechtse t Helemaal niet. De hele
kwestie zit in deze twee punten:
1) Yougo-Slavië ligt op de voor
posten van het anti-communistisch
front, terwijl Spanje ten hoogste
een verdedigingsbruggenhoofd zou
zijn. Het is dus van groter belang
Tito goed te behandelen dan
Franco. Bij Franco is er trou
wens geen gevaar dat hij ooit
communist zou worden, maar bij
TitoT Wie weet.
2) Alles is een kwestie van eco
nomie, even goed als van militaire
uitrusting. Spanje is dan zo ver-
achterd en vervallen dat eerst ont
zaglijke sommen zouden nodig zijn
om het land gewoonweg een alge
meen moderne uitrusting te geven
om zijn landbouw weer op te beu
ren. Pas over if jaar ongeveer zou
men dan ernstig kunnen denken
aan militaire uitrusting. Maar
Franco wil dat nu juist anders.
De Westmachten hebben nu ook
niet zoveel geld te verkwisten dat
ze het zo maar kunnen weggeven.
Daarom gaat hei eerst naar die
landen die het grootste rendement
kunnen geven.
Daarom is men dus met Tito
vriendelijk en met Franco niet.
Maar of men daarvoor, gelijk
onze socialistenbaas Buset, hart
roerende artikels moet schrijven
over Yougo-Slavië alsof al de bal
dadigheden die Tito heeft uitge
haald en nog uithaalt niet meer
bestaan, dat is een andere vraag.
NOG STEEDS:
INDIJKING OF OPROLLING
VAN HET COMMUNISME
De Amerikaanse kiesstrijd woedt
in volle hevigheid. Stevenson en
Eisenhower trachten alle groepen
twijfelaars aan hun kant te krij
gen. De ambtenarencorruptie, de
Taft-Hartley wet, de persoonlijke
inkomsten van de candidaten (b.v.
de Nixon-affaire) zijn zoveel pun
ten van gepassioneerde debatten
Voor of tegen de new-dealvoor
of tegen een rassenonderscheid,
voor of tegen het isolationisme,
enz.
Maar de hoofdbekommernis van
veel Amerikanen en in alle geval
van alle Europeanen is en blijft
de opvatting der candidaten en
hun partijen over de internationale
politiek, en, in dit kader, over de
buitenlandse politiek van de Ver
enigde Staten.
Men kent de twee stellingen:
Eisenhower spreekt over oprolling
van het communisme, terwijl de
officiële democratische stelling
luidt: indijking.
Als men die twee houdingen nu
op de keper beschouwt, dan komt
men tot de eigenaardige conclusie
dat geen van beide voldoening
geeft.
Oprolling betekent bevrijdings
oorlogen en terugdrijven van het
communisme binnen zijn grenzen
van 1939, t.t.z. binnen de grenzen
van de Sovjet-Unie. Wat dat aan
risico's, aan bloed, geld en tranen
betekent is niet te meten. En het
lijkt des te fantastischer naar
mate men vaststelt dat de indij-
kingspolitiek die reeds zo enorme
offers gevraagd heeft, ten slotte
weinig of geen resultaten heeft
opgeleverd.
Inderdaad: hoeveel milliarden
dollar zijn er niet naar China ge
vloeid, zonder daarom de overrom
peling door het communisme te
kunnen belettent
En nu staan we dus voor de toe
stand dat Móskou een reusachtig
continent beheerst waarmee hij de
gehele wereld kan onder de voet
lopen en waarvan de ontzaglijke
ruimte practisch onveroverbaar is-
Het is dan ook goed aanneme
lijk dat Moskou op dit ogenblik
verzadigd is en een zekere tijd no
dig heeft om te verteren wat het
reeds heeft opgeëten, i. a. w. dat er
een tijd nodig is om te consolide
ren wat reeds veroverd werd.
Realistische geesten geven er zich
dan ook rekenschap van dat men
voor een hele tijd zal staan voor
het Euro-Aziatisch blok dat thans
werd opgericht. De enige hoop
schijnt dan ook te kunnen liggen,
niet in een opstand van de vol
keren der satellietstaten zoals de
republikeinen aanprijzen, maar in
een evolutie van die staten zelf in
een onafhankelijke richting, zoals
meTito het geval geweest is.
De vraag is alleen maar, of die
formule kans heeft op slagen. De
hoop die men op China gesteld
had om een nieuw Titoland te wor
den, schijnt in alle geval niet in
vervulling te gaan.
De enige conditie waarin dit zou
kunnen slagen is dat Moskou ener
zijds zijn quislings tot het uiterste
uitperst en dat anderzijds de vrije
wereld, in de randgebieden van
de Sovjetzone zó sterk wordt, dat
de satellietregeringen het aandur
ven tegen Moskou in opstand te
komen omdat ze een sterke
macht achter zich weten die be
reid zou zijn hen te helpen indien
het Kremlin hen gewapenderhand
mocht willen aan de leiband hou
den.
Het is dan ook, in dat opzicht,
van belang dat de wederbewape-
ning van de vrije wereld zou ge
beuren.
23-9-1952. V. WESTERLINCK.
Het Ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft bijkomende inlichtin
gen ontvangen over de mogelijk
heid tot Immigratie van Belgische
landbouwers in Frankrijk (30.000
gelegenheden tot vestiging), waar
van in Juni jl. in een rondschrij
ven van het Instituut Francais
d'immigration rurale Beigewerd
gewag gemaakt.
Ingevolge een door de Belgische
ambassade te Parijs ondernomen
stap, heeft het Franse Ministerie
van Landbouw medegedeeld dat
het zonder zijn medeweten opge
richte instituut «althans voor het
ogenblik doeleinden nastreeft, die
in strijd zijn met de politiek van
de Franse regering inzake de ves
tiging van buitenlandse landbou
wers
Het voegde er aan toe, dat de
Franse autoriteiten, in beginsel de
vestiging van Belgische landbou
wers genegen zijn, doch het zich
tot plicht achten die vestiging der
wijze te regelen, dat zij niet
schaadt aan de belangen van de
Franse landbouwbedrijven.
Op het Ministerie van Buiten
landse Zaken worden de betrokke
nen er aan herinnerd dat zij zich
voor elke inlichting kunnen wen
den tot de diensten van de land-
bouwattaché bij de Belgische am
bassade te Parijs (rue d'Agnesseau
17, Paris 8°).
vernietigt RAT EN hu.
Doos fr. 18,-
Maandag en Dinsdag jl. heeft
Assisenhof van Westvlaanderen te
Bru""e ue brandstichtingszaak van
Moorslede behandeld. De gebroe
ders Henri en Jozef Ollivier ston
den hiervoor terecht.
Het Hof was voorgezeten door
raadsheer Carnewall terwijl dhr
Boudolf het ambt van Openbaai
Ministerie bekleedde.
De akte van beschuldiging eraf
het relaas van de brand die in de
nacht van 4 op 5 Februari 11. uit
brak in het wagenkot der hofstede
bewoond door de gebroeders Olli
vier.
Geburen hadden alarm gegeven,
de sirene loeide en weldra was de
brandweer ter plaatse die alleen
uitbreiding van brand kon voor
komen.
Het was opvallend dat de ge
broeders Ollivier niets gemerkt
hadden van al het lawaai en door
de rijkswacht moesten gewekt
worden. De achterdeur der hof
stede was niet op slot. De beide
gebroeders waren te bed evenals
de twee kinderen van Henri Olli
vier, die weduwnaar is.
Volgens het verslag opgemaakt
door een deskundige was er in be
doeld wagenkot niets aanwezig
dat gemakkelijk kon ontvlammen,
er lag ook geen electrische leiding
op de hofstede, zodat men tot het
besluit kwam dat kwaadwillig tot
brandstichting werd overgedaan.
Tn deze thesis werd men gesterkt
door het feit dat zich tijdens de
brand een ontploffing voordeed.
Bij nader onderzoek bleek het een
fles alcool te zijn die ontplofte
door de warmte. Een ledige bus
werd eveneens ontdekt waarvan
men vermoedt dat zij benzine be
vat heeft.
Ter zitting werden tegenstrij
dige verklaringen afgelegd waaruit
moeilijk kon opgemaakt worden
of er werkelijk benzine of petro
leum voor de brandstichting ge
bruikt werd. Alleen het deskundig
verslag wordt ter zitting zeer klaar
bevestigd en bleek zeer bezwarend
voor de beschuldigden.
Procureur Boudolf hield een
zeer keurig requisitoir en vond het
verdacht dat niemand op de hof
stede gewekt werd door het lawaai
van de roepende mensen, van de
sirene en van de blaffende hon
den. De procureur steunde zich
anderzijds op het deskundig ver
slag om te bewijzen dat werkelijk
kwaadwilligheid in het spel ls.
De verschillende verdedigers heb
ben vervolgens allen de onschuld
van hun kliënten volgehouden. Dhr
Verthé wees er op dat. het Open
baar Ministerie zelf toegaf geen
rechtstreekse bewijzen tegen de
verdachten te bezitten. Dhr De
Haeck, tweede verdediger bevestig
de deze thesis. Nadat dhr Snoeck
liet uitschijnen dat er geen bewij
zen zijn tegen Henri Ollivier, hield
dhr Raesbuit uit leper, een schit
terend pleidooi om aan te tonen
dat Henri Ollivier niet de minste
5^
schuld treft. Hij had immers geen
belang bij de brand, hij bezat
niets en had bij de brand niets te
winnen. Het zou erg zijn, zo riep
de verdediger uit, iemand te straf
fen omdat hij niet wakker kwam
en te vast sliep!
Na enkele korte maar vinnige
replieken van Openbaar Ministerie
en verdediging en na een formele
verklaring der beschuldigden dat
zij onschuldig zijn, beraadslaagde
de jury over de gestelde schuld
vragen.
Betreffende Henrl Ollivier wer
den de vragen ontkennend beant
woord, zodat hij dadelijk vrij
mocht uitgaan. Betreffende Jozef
Ollivier werden 7 bevestigende
antwoorden en 5 ontkennende ge
geven. Het Hof diende dus te be
slissen en het sloot zich aan bij de
meerderheid.
Met In achtneming van verzach
tende omstandigheden vorderde
het Openbaar Ministerie 7 jaar
hechtenis voor Jozef Ollivier. Na
beraadslaging werd hij verwezen
tot 2 jaar hechtenis.
Zo viel het doek over een zeer
duistere zaak, waarvan zeker alle
punten niet volledig opgehelderd
werden.
De jaarlijkse letterkundige prijs
vragen van het Davidsfonds, be
ogen de aanmoediging van de Ne
derlandse letterkunde en weten
schap.
Voor 1953 schreef het Davids
fonds opnieuw zijn traditionele
prijsvragen uit: Em. Vliebergh-
prijs, 60.000 fr., voor èen róman;
A. Boon-prijs, 20.000 fr., voor een
studie; Am. Joos-prijs, 12.000 fr.,
voor een jeugdverhaal. Belangstel
lende auteurs wenden zich voor
verdere inlichtingen tot het Hoofd
secretariaat van het Davidsfonds.
Blijde Inkomststraat 75, Leuven.
R 21-01420 Bfl
Hier is nog een schitterend kooksucces van Royco de nieuwe
Royco Aspergesoep, een fqest voor tong en gehemelte
U zult verrukt zijn over haar heerlijke.lentefrisse geur
en over haar fijne, appetijtelijke smaak. Proef deze
aspergesoep, het wordt uw lievelingsgerecht en zoals allen
die er reeds het genot van kennen, zult U zeggen
"Zelden heb ik zo iets lekkers gegeten l"
HARTOG'S voedingsproducten n. v. merksem-antwerpen
EEN ONGEHOORDE
PRETENTIE
Er is dus werkelijk niets aan te
doen.
De 10.000 manifestanten die op
14 September door de hoofdstad
gemarcheerd hebben achter hun
spandoeken en de nieuwe uitgave
van het Comité van Waak en Sluit
vertegenwoordigen het hele land.
Ze hebben het zelf gezegd.
Honni soit qui mal y pense.
De franstalige kranten hebben
welwillend van ««tienduizenden
gesproken en de socialisten heb
ben er wel vijftig duizend geteld.
De Libre die haar overtuiging
vooral in de portemonnee heeft,
heeft enige dagen gefoeterd tegen
het Comité van Beroep op Wallo
nië omdat Pholien daardoor ge
sneuveld was en dan het even
wicht bij de Waalse lezerscllëntele
hersteld met een geflatteerd ver
slag over een manifestatie dlgne
et emouvantDaarna geen stom
woord commentaar... en maar af
wachten.
De Vlaamse kranten hebben ech
ter de mannetjes van Ros eens
stevig aan hun vaderlandse tan
den gevoeld en bevonden dat er
nog vele suikertanden zijn en dat
de wijsheidstand nog niet eens is
doorgebroken. Met kracht van re
denen is in de Vlaamse pers aan
getoond dat het Comité van Be
roep op het Land een verkapte
wederuitgave is van het beruchte
Comité Waak én Sluit, dat het al
leen zichzelf en ten hoogste Wal
lonië vertegenwoordigt en aldus
eigenlijk alleen de naam verdient
van Comité van Beroep op Wal
lonië. Voorts is terecht gewezen
op de omstandigheid dat deze wre
kers van het civisme en achttien-
karaatse patriotten een bedenke
lijk gebrek aan vaderlandsliefde
tentoon spreiden doordat zij 's
lands instellingen, zoals het par
lement, met de voeten treden en
zich daarboven stellen en doordat
zij verkeren in het hoogst beden
kelijk gezelschap van socialisten
en communisten die de driekleur
niet eren noch het vaderlandse lied
maar de rode vaan en de revolu-
tionnaire Marseillaise.
Al deze ongezouten waarheden
zijn door vooraanstaande Vla
mingen, onder meer door Volks
vertegenwoordiger Kiebooms, in
de Vlaamse pers neergeschreven.
Daarop heeft het Comité voor Be
roep op Wallonië een communiqué
in het licht gezonden waarin het
heet dat zij al de vaderlandse
kringen van het hele land verte
genwoordigen.
Wij kunnen deze ongehoorde
pretentie niet stilzwijgend op haar
vaderlands pieterstalleke laten
staan. Daarom moeten wij op deze
aangelegenheid eens te meer, en
meer dan ons lief ls, terugkomen.
WIJ KOKEN
ONS EIGEN POTJE WEL
En dan zeggen wij: Wij, Vla
mingen, die te Diksmuide in zeer
gematigde termen voor amnestie
gemanifesteerd hebben in zeer gro
ten getalle, zijn ten minste even
goede vaderlanders als de mani
festanten die te Brussel betoogd
hebben tegen elke amnestie. Wij
behoeven ons door niemand de les
te laten lezen: niet door de rode
vaantjes, niet door de partij van
De Man en Van Eynde, niet door
het verkapte Comité voor Actie en
Waakzaamheid en niet door de
krapulocratie van de straat waar
van wij allang dubbel en dik onze
buik vol hebben.
Wij, Vlamingen, zijn in dit land
sedert lan jaren in de hoek ge
drumd op alle gebied. Wij worden
in dit gezegende jaar 1952 in de
Vlaamse randgemeenten van Brus
sel in het Frans bestuur, in het
Frans bepreektin de kerk. Wij
worden in de rijksbesturen ver
drongen naar de ondergeschikte
plaatsen en wij zijn te stom om
in een examen te slagen voor de
militaire school of voor de gen-
darmerieschool. Maar ondanks al
deze pesterijen en deze geniepige
of openlijke beduvelingen hebben
wij in onze bovenkamer nog ge
noeg gezond verstand om te zeg
gen: laat ons ondanks alles samen
leven met de Walen en Brusse
laars in ons gemeenschappelijk
vaderland België.
Meer nog. Sommigen onder ons
doen zichzelf werkelijk <*ewe!d aan
om het federalistisch gestook van
sommige Wallingantische kringen
kategoriek af te wijzen: omdat het
de ogen uitsteekt dat een federale
inrichting van ons staatsbestel de
Vlaamse zaak dient maar ook 's
lands eenheid in gevaar brengt.
Desondanks verkiezen wij 's lands
eenheid boven ons Vlaams belang.
We hebben laatst de foto gezien van
Kanunnik Cardijn, te bed In een kliniek.
Gelukkig aan de beterhand en weer aan
zijn drukke bezigheden.
We hebben even geschokken: die man
hebben we nog nodig.
Mocht Ons Heer hem nog lange en ge
zonde dagen geven. Mede als een natuur
lijk loon voor zoveel werk,
ziel van de jonge arbeider is zoveel waard
dat men er zijn leven moet kunnen voor
geven In Gent wordt de eerste land
dag gehouden met 4000 man.
In 1927 grijpt de eerste studieweek
plaats... reeds lionderde werden sindsdien
gehouden.
In 1929 trokken nu 1.500 jonge arbei
ders naar hun grote vriend te Rome,
We mogen wel eens een blik terugslaan stierf mijn arme vader, Uitgeput door gelijke, diepe, verstandelijke, zedelijke en En toen is M. Cardijn begonnen. Drie Paus Pius XI. Hij heeft de bedevaarders
over net argeiegae werk. want wij neb- al-t»eicj> gedood door zij zoon. En na zijn godsdienstige vorming te geven. uren lang heeft hij met de Paus gespro- met open armen ontvangen ln zijn Va-
ben er allen veel, zeer veel uit te leren. 0gen gesloten te hebben heb ik een eed ken, met een vurigheid, met een over- derlijk huis. Eén voor één heeft Hij zs
MIJN VADER WAS EEN WERKMAN 8ed'aan °P zdjn stoffelijk overschot, dat ik DE OORLOG 1914-18 KWAM tuiging, met een kennis van zaken, met de hand gedrukt en gezegend. Hij heeft
mij zou doodwerken voor het heil van de Hij zag met beklemd hart, met angst ln een inzicht, een bezieling en een geest- ze één voor één aangemoedigd om met
Kanunnik Cardijn, de stichter en ge- arbeidende stand. de ziel, zijn beste mannen optrekken. Al- drift, die alles te boven ging. meer ijver de zware veroveringsstrljd
neraal der K.A.J., schreef zelf volgende Later werd E. H. Jozef Cardijn onder- les zou te herbeginnen zijn. Maar O. L. zijn uiteenzetting moet iets geweldigs vai1 de arbeidersstand door te zetten,
ontroerende bladzijde over zijn eigen le- jjas,to0r in de grootstad van Brussel. Hij Heer zou hem niet loslaten. gewèest zijn, want na 3 uren was de Paus ^l stond gans de wereld opnieuw
V6?ir' w zou zijn dure eed gestand houden en zich Hij bleef dezelfde bekommernis, dezelf- totaal begeesterd en overtuigd. 'n verbazing: ditmaal waren het 5.500
volksklas.' Ik zou'met mijn twaalfde of helemaal Seveu aan de arbeidersstand. delUefde in £jn^harWragen. Op ^een dag «Eindelijk, zegde de H. Vader, einde.
17a rit rrlMn» LI i Ar\ nnn rtyrr\-r
Kajotters en Jocisten (Franssprekende
TO beriotenWhij a^nd BTm -«Tig
veertiende jaar mijn fles en mijn boter- uur" gewöon""feitje° geweest! "dat maar "weinig ^de nood"ën"de"redding van "de' op bedevaart trokken- Het een stoute
hammen hebben moeten meenemen naar "^ders zouden natr buiten komen opschudding had verwekt... hij bleef on- ZL onderneming voor jonge arbeiders, want
het werk, indien het gegaan was zoals aioeiaers zouaen naar Dunen komen. b£kend Maar God waakte massa.» toen gingsn de janden gebukt onder een
voor de anderen. Zo ik priester ben, heb Hij sprak een paar mannen aan en En terwi11 hi< eenza"am jn ZHn cej «Ja, gij moet ze verenigen, ze samen- zware crisis... En toch... want zonder de
ik het te danken aan mijn vader. kwam een eindje mee met hen naar huis. _at kwaI'n hem nlots de gedachte te bin- hengen in een machtige organisatie... hulp van hierboven zou men bezwijken.
*Rri bil mn.fl.r ovfir ££n dine" bftt. aH rrmpt pt nn nlf. Tiiin Hooi Hp maocQ 1932 stond Antwerpen in rep en
Hij was een arme werkman, die lezen En hij praatte maar over één ding. het nen een programma op te stellen.
noch schrijven kon. Hij moest op zijn werk. Hij sch^elb zijn handboek. En toen hij
elfde jaar beginnen werken. Hij heeft Stilaan begonnen ze die kleine ge- weerJ in vrijheid kwam was zijn pro
gij moet er op uit zijn heel de massa
te veroveren... Iedere werkmansziel bezit roer: 15.000 Kajotters kwamen"er"beto-
een oneindige waarde en zolang wij ze gen en ledereen zei: «De K.A.J. breekt
Christus en zijn Kerk mogen wij niet ken!
rusten... Zeg en herhaal het aan uw pro- 1935: de definitieve Inzet van de wereld-
pagandisten en uw leden dat de Paus K.A.J.
met hen is en dat Hij hen uit ganser op het Heysel-stadion, te Brussel,
gezwoegd met moeder, om zijn kinderen, jaagde pastoorte kennen. Ze begon- sramma ongesteld ziin' handboek ge- niet allen hebben teruggebracht naar door over gans het land, ln alle fabrie-
waarop hij fler was, groot te brengen. nen smaak in hem te vinden, en hij in schreven trovl'
Ik herinner me nog, toen ik dertien hen. Waarom zouden ze niet eens naar
jaar was, dat ik op zekere avond, terwijl zijn huis gaan, op een avond? UL grote siae
mijn broers en zusjes reeds te bed waren, z gezegd m gedaan en daar zaten ze Nu of nooit zou hij het halen.
als klein duimpje naar beneden sloop en d avonds bii die Driester od een klein Hij trok naar de Aartsbisschop van harte zegent... stond daar een jeugd, die fris en krach
tot mijn vader zei, die een pijp zat te mant-arripkamerHe tp nratpn tp vertpl- Mechelen, Kard. Mercier, en stelde voor Zonder de minste terughouding, gaf tig de wekroep bracht van de nieuwe tijd. I
roken, en tot moeder, die kousen stopte: len> discutere^ te luLeren. "aa^ Rome te gaan. de Paus zijn zegen aan de K.A.J., die nu 25 Oogst i935 ls een hoogtepunt ge-
Vader, zou ik niet mogen voort stude- sj.j]aa„ v-gggn ze hem lief gingen ?<r6 kardinaal was niet direkt akkoord, definitief van wal stak. weest ln de Kajotterswereld: 100.000 Ka-
rCn tut e i «hu v- ze van hem houden het was ook zo'n Maar die onderpastoor drong aan, Onze beweging is niet geboren in een jotters, familieleden, kennissen en bewon-
«Maar kind, op uw leeftijd was ik ze v nouaen-"was ook zon vroeg opnieuw, smeekte, hield vast, en studeerkamer. deranrs hebben daar deelgenomen aan
reeds aan het werk en ik word oud en W»!»1Hg» P*'het^e^rop^ndl °P d,f dtUU1i ?af de Kardinaal ze§en- gij is gegroeid uit de nood van een de machtigste uiting van het Kajotters-
mijn krachten nemen af wiuen gingen ze op net werx propaganda en detoelating. arbeidersjeugd, en in het hart van een „plnnf
Om zijn toestemming af te dwingen zei ^Tegfn huë kam'eLdën gë °p 13 Aprü 1924 werd die onbekende- aP°stelziel: Kanunnik Cardijn. Daar hebben dle 100000 KajoUers, bij-
ik dan: men, zegaen ze tegen nun Kameraaen, ge wjens naam we nog niet genoemd heb- ftenerekomen uit 20 landen van de wereld
«Ik geloof dat God mij roept, ik zou gaat ?en v°°r een vent da^ ben, omdat men hem tot nog toe ook ONTPLOOIING een^komen m^mnaen^va^ae wereld,
willen priester worden». hij begrijpt ons, komt eens, ge gaat het niet kendei aangesteld door Hunne Ex- Na de oorlog 1914-1918, toen M. Car- s£eiling, voor a.1 wie 't horen wou: Wie
Mijn vader, die anders niet ontroerd 2aen- cellenties de Bisschoppen tot Algemeen dijn weer ln vrijheid gesteld was, en en- ze warén en wat ze wilden
was, werd wit als een doek en dikke tra- En stilaan groeide de bende aan... Bestuurder der Kristene Arbeidsjeugd. kele besliste leiders en leidsters zich kor- Onvergetelijk, groots, machtig was het
nen gleden over zijn vermagerde wan- Weldra konden ze niet meer allemaal Het was E. H. Cardijn, inmiddels be- daat bij hem aansloten, werd de eerste spreekkoor, dat daar opgevoerd werd.
Sen. samen bij hem binnen. En toen besloot stuurder geworden der Kristelijke Maat- grondslag gelegd voor een vereniging van In 1937 greep het 2' Internationaal
De handen mijner moeder, waarvan de hij bijeen te komen ln de patronaatzaal. schappelijke Werken van het arrondisse- jonge arbeiders en jonge arbeidsters. Congres plaats ln het Prinsenpark te
nagels afgesleten waren door het jaren- Dsuir zou hij nu zijn studiekringen hou- ■na^ut Brussel. Die vereniging trad in 1919 vooruit Parijs. I
lange hard werken, begonnen te beven, den, daar zou hij zijn onderzoeken lance- En ln Maart 1925 trok hij, uitgelaten onder de naam: «De Jonge Syndicalis- 80.000 Kajotters uit 25 landen waren
Mijn vader zei dan: ren. van vreugde... naar Rome. Hij was zo ln ten». er vertegenwoordigd. Er werd een nacht-
Nu vrouw, we hebben reeds veel ge- schrikwekkende toestanden kwa- de weer geweest' dat hiJ een heleboeI T°en nam die jonge beweging een feest van de arbeid gehouden, dat Iets
werkt. Om de grote eer een zoon priester f vjR ,7„rf. uu p4«v i dingen vergeten had mee te nemen, en machtige vlucht, die door niets meer zou ente was
wat harder erbij aar1 ^Irkl da* ^Ifs niet eens de nodige schik- te stuiten zijn. Het schijnt een klein mi- 6Toen ws
werken»" iWQer CmJ ïèen dé'wVrkjö^eV'ma~ar "ëëiTde'werk- dat "J Tilts SCmK" H6t S0WJnt 6611 kleln ml" Toen was de tweede wereldoorlog daar.
wersen». mpisies behhen dat was ook de arhpi- Kmgen getionen nad voor de reis. rakel. Het ligt nog vers in aller geheugen hoe
En zij hebben nog meer gewerkt. dprsieiurd Hij moest de Paus spreken, en al de In 1920 verscheen het eerste Kajotters- er gewerkt werd voor liet zedelijk en
Het grootste leed van mijn leven was aelsJeuga. rest was bijZaak, En aangekomen te Ro- blad «De Jonge Werkman». stoffelijk welzijn van alle arbeiders mede
dfEt,«0P het Tm? Van fllosoflscbe zo. va" dag dag' bl"e'dde d® me, haastte hij zich naar het Vatikaan. Terwijl Kan. Cardijn met zijn wroeters door de hulp van Kajotters en Kajotsters.
studies, nauwelijks acht dagen voor de kring zich sto^ meer en m«er uit. En zonder veel complimenten te maken ge- de plannen uitbouwt, gaat hij spreken De beweging groeit, het ledental stijgt,
telegram riep: kom al watze vertelden, tekende|hij °p--- het raakte hij daar binnen, en nu lang rond- op alle mogelijke en onmogelijke verga- de Kajotterij verovert de wereld,
spoedig. as P1.)1111)^. vern .derend, bescha end... lopen en zoeken in alle soorten van gan- deringen, gevraagd of ongevraagd, over- Wat onze Christelijke Arbeidersjeugd
ZO BEGON HET De jonge arbeiders moesten verenigd gen en zalen... kwam hij plots tegenover a! heeft hij iets te zeggen en steeds eni_ vermag, werd onlangs nog bewezen te
Ik snelde er heen. Ik vond vader op worden, georganiseerd ln een machtige Zijn Heiligheid Paus Plus XI te staan. digt hy met de k.A.J. Het waren kruis- Lourdes.
zijn ziekbed. Hij zag mij aan en lachte beweging. De Paus herkende hem, en zegde al- vaart-jaren. Onze hoop op deze beweging is groot,
mij toe. En terwijl ik mij over hem heen- En die organisatie zou ln staat moeten leen dit: «Haha... volla done l'homme In Maart 1935 is Kan. Cardijn terug bij God behoede Kanunnik Cardijn, de be-
boog, gaf hij mij zijn laatste zegen. Zo zijn om aan de jonge arbeiders een de- (dat is dus de imau). Z. H. de Paus, die hem verklaarde: «De zieler, de generaal.
Walen en Brusselaars, wij heb.
ben u niet nodig: wij hebben u
niet nodig, u niet en uw lessen in
vaderlandsliefde niet Als gij uw
potje op uw eigen manier wilt ko
ken doet het dan maar. Maar blijlt
ons uit de weg met uw keukenre
cepten over burgerdeugd.
Wij zullen ons soepje ook wei
gaar krijgen. En het is nog te be
zien waar de vetste ogen zullen
staan.
Wij moeten helaas ook van On»
afspreken tegen sommige hard
leerse partijgenoten die in Wallo
nië en te Brussel werkelijk al te
schoolmeeeterachtig de plak willen
zwaaien over de C.V.P. alsof die
met hun staat, of valt. Sommige
C.V.P.-ers vergeten al te gemak
kelijk dat de macht van de C.V.P.
alleen komt uit Vlaanderen en dat
de Christelijke Volkspartij in Wal
lonië tot een onbelangrijk nlke-
mendalletje ineenschrompelt op de
dag dat de Vlaamse C.V.P.-ers blok
vormen om in de Kamer en de Se
naat de Vlaamse belangen reso
luut als een man te verdedigen.
Het is kiezen of delen.
Ofwel moeten de heren de taaie
bijziendheid afleggen en deze ele
mentaire waarneTd erkennen en er
de gevolgen uit trekken.
Ofwel moeten zij dan maar hu®
eigen weg gaan. Maar het zal hun
wel duidelijk zijn dat deze eigen
weg heel spoedig een verloren
paadje wordt.
GEEN HEIL BUITEN DE C.V.P,
Gelukkig Is de Christelijke Volks
partij in Vlaanderen tot nog toe
de enige grote partij gebleven dl?
werkelijk in staat is om de Vlaam
se belangen te verdedigen. Deze
omstandigheid maakt ons nu ook
sterk om van ons af te spreken
tegen Vlaamsvijandige kringen die
van alle hout, ook van dat der
snotterende vaderlandsliefde, pijlen
maken om one te bekampen.
Wij zijn in Vlaanderen In ds
C.V.P. ongelooflijk sterk zodra wij
van onze macht gebruik maken,
omdat onze macht onverdeeld ie.
Wij zijn gebundeld in een enkel
partijorganisme dat wij kunnen
gebruiken zodra wij dit willen.
Eendracht maakt macht, zegt
onze vaderlandse leuze.
WIJ kunnen dit ook ln enger
partijverband toepassen en zeggen
eendracht maakt macht, is macht
Wij zijn sterk omdat wij niet ver
snipperd zijn over verschillende
partijen. Het is een niet geringe
verdienste van bepaalde Vlaamee
kranten dat zij deze grote waar
heid door dik en dun verdedigd
hebben bij het Vlaamse lezerspu
bliek. Men mag zeggen dat duizen-
de Vlamingen, hierdoor weerhou
den zijn van onverantwoordelijks
daden, van een misdadige houding.
Wij spreken ons duidelijk uit,
Het is een onverantwoordelijks
daad, ja een misdadige houding
ten opzichte van het land en van
Vlaanderen nu zijn stem te ont
zeggen aan de C.V.P. en zijn stem
uit te brengen op scheurlijsten,
hoe geconcentreerd deze ook mo
gen zijn.
Voorzeker kan niemand een
geestdrift tonen die hij in zijn bin
nenste niet voelt. Maar ieder ka
tholiek Vlaming met een greintje
gezond verstand moet erkennen
dat er in ons land slechts een
grote partij is die bekwaam is om
én de katholieke belangen én de
Vlaamse te dienen.
Tot onze vreugde moeten wij er
kennen dat het gezond verstand in
de kringen der katholieke Vlamin
gen steeds meer ere wordt bewe
zen. Tevens rijpt de overtuiging
dat het geheel in hun macht ligt
om de homogene meerderheidsper-
tij die zij steunen tot e?n betere
behartiging van de Vlaamse belan
gen aan te zetten. In dezelfde mate
groeit het besef dat elke scheur
makerij volgens vooroorlogse ge
plogenheden een roemloos elnds
beschoren is.
De malcontente geconcentreer-
den van de Vlaamse scheurlijsten
zullen misschien zo fier zijn als
een pauw als zij er in slagen er
gens een zeldzame verkozen® in
het sop der gemeenteverkiezingen
te doen bovendrijven. Maar zij
zullen intussen wel beseffen welke
grenzeloze stommiteit zij uithalen
door de machten die tegen hen
zijn te versterken en de enige
macht die met hen kan zijn te
verzwakken.
Daar is voor Vlaanderen geen
heil buiten de C.V.P.
PAS.
ruwe en kapotte handen
OPGEPAST! GEVAAR!
Deze uitroepen zien we soms op
onze moderne wegen: een bord dst
cle automobilisten verwittigt dat ze
een gevaarlijk wegpunt naderen-
Zelfde uitroepen ontmoeten we dik
wijls op onze levensweg.
De doodzonde is de 'dodelijke vel
die de leverisautomoblllsten van de
weg van God afslaat, de dagelijks'
zonde ls het kleine ongeluk dat men
kan oplopen.
Het gebeurt zo dikwijls ln ons
leven, dat wij, zonder God de rus
toe te keren, toch ietwat' van de
rechte weg afwijken. Dit gebeurt
telkens wij, in de Wet van God, een
deel weglaten; uit nalatigheid, een
deel niet doen en opofferen aan
eigen, lauwheid en lafhartigheid. Ze
is: met opzet een weinig te laat ko
men ln de Zondagsmis, een weinig
toegeven aan zondige gedachten en
begeerten,... geen formele Opstand
tegen het gezag van God, maar een
lamlendigheid ten opzichte van de
wil van God.
De boosheid van zulke daden be
staat hierin, niet dat zij de wet
van God afbreken, maar wel, dat
zij schade toebrengen aan de orde
door God gesteld. Door zulke daden
trekken we God minder aan, wij be
minnen Hem minder... Door dage
lijkse zonden offeren wil een deel
der liefde, aan God verschuldigd, op
aan 't schepsel; wij wijken van de
weg af door een ongeregeld najagen
van schijngoederen. Door die daden
wordt er iets ontwricht ln de ver
houding tussen God en ons: er
steekt, in die afwijkingen, ln da-
najagen van goederen bulten de Weg
van de Wijsheid en van de Liefde
een ongehoorzaamheid tegen het
goddelijk gezag.
En daarin Juist ligt een zeker'
belediging van God. dat wij, met
dagelijkse zonden, afbreuk doen aan
Gods goedheid te onze opzichte, en
niet tenvolle Gods. wet naleven.
De boosheid van de dagelijks?
zonde bestaat dus hierin: dat tij
God enigszins beledigt ln Zijn op
perst wetgevend gezag, en de Veder
krenkt ln Zijn algoedheid en Zijn
onuitputbare liefde Jegens ons. De
dagelijkse zonde belet ons geheel
rechtstreeks naar God op te gaan.
Hierom moeten wij, na de dood
zonde. de dagelijkse zonde vluchten
als het grootste kwaad: 't Is er ons
toch niet enkel om te doen, niet ln
de hel te komen. Vóór alles moeten
wij betrachten Gods gezag en Gods
üefde»tot ln de kleinste zaken!
Op de baan moet zowel een klein
als een groot ongeluk vermeden.
daarom de borden: «Opgepast! Ge
vaar I Op de levensbaan ook.-- een
klein ongelukske kan zware gevolgen
hebben, één kleine dagelijkse zonde
kan het begin zijn van een reek»
grote zonden, Opgepast dm
