maktalles
extra-voedzaam
De Indische Missiebisschop
Mgr Kujur veilig terug in de
Lievensmissie in Indië
Specialisten
zouden de IJzertoren
gedynamiteerd hebben
Automobilisten!
TUPOR
Lijk van vermiste herbergier Caura
uit de vaart opgedregd
Auto 90 meter door trein
meegesleept te Moen
Vrouw door haar man het
hoofd ingeslagen te Tielt
VAN MARCKE
De onwaardige echtgenoot pleegt zelfmoord
Pe verdwijning ie Snaaskerke opgehelderd
De actie van IVIilac
SCHUIF
Grijsaard
door auto gevat
te Langeiriark
Wesfvlaanderen
Inzittenden bij wonder aan de dood
ontsnapt
NIEUWE VERKIEZINGEN
TE LEKE
EN TE LAMPERNISSE
NERO
FIRMA GEBROEDERS DEWULF te HOOGLEDE
EEN LOT B8LLE&1ANS
want SoLo is puur-natuurlijk voedsel
Vrosiw door
auto gegrepen
te Oostvleteren
LAAT U NIET BEETNEMEN
18 maanden gewaarborgd
M D P HHHffiSIBBIi Batterij
Rijselstraat 30, I E P E R
HEBT U REEDS EEN...
POSTABONNEMENT OP
HET WEKELIJKS
NIEUWS
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 29 Nov. 1952 Blz. 9.
Veertien dagen, dag op dag,
nadat de verdwijning van de 48-
jarige Lucien Caura, uitbater
van het café Sportkringte
Snaaskerke, de ganse streek in
opschudding had gebracht, werd
liet lijk van de vermiste uit de
vaart van Nicuwpoort - Plassen-
dale bovengehaald, op een 150
meter afstand van de plaats waar
een paar dagen tevoren zijn rij
wiel was opgevist geworden. Daar
volgens de eerste vaststellingen
geen sporen van geweld op het
fijk werden gevonden, is het bij-
nl zeker dat de thesis van moord
hiermede valt, en dat men
liier met een dramatische ver
drinking mag rekening honden.
Meteen valt de spanning weg die
twee weken lang gans Snaaskerke
en omstreken, waar Caura zeer
goed gekend en gezien was, in de
band hield.
De lezers zullen zich zeker nog
de omstandigheden herinneren hoe
de ongelukkige verdween, zonder
ook maar enig spoor na te laten.
Het was op Maandag 10 November
dat Lucien Caura, die benevens
met de uitbating van een herberg
en een rijwielhandel, ook nog als
brugdraaier der Kalsijde-brug te
Snaaskerke aan de kost kwam,
zor.der veel uitleg naar Snaasker-
!:e-dorp was gefietst zogezegd om
er enkele zaken af te handelen.
Naar achteraf bleek moet hij ver
scheidene herbergen hebben be
zocht. Van Edmond Willems ont
ving hij nog een som van 252 fr.
ter vereffening van een rekening.
Het was rond acht uur dat hij
de drankgelegenheid van Frans
't Jonck verliet en sedert dat
ogenblik was hij door niemand
meer gezien geworden.
Toen Woensdagmorgen Caura
nog niet was thuisgekomen, werd
de rijkswachtbrigade van Leffinge
verwittigd, terwijl de schoonbroe
der van vermiste nog even naar
De fiets werd opgevist. Het Is het
begin van de opheldering van deze
geheimzinnige zaak.
Het probleem van de verlengde
dienstplicht is niet alleen een pro
bleem van louter militaire inspan
ningen. Voor de ouders stelt zich
veel meer de ernstige vraag: In
welk midden komt mijn jongen te
recht? Wat zal hij daar moeten
doen? Hoe krijg ik hem terug?
Welnu, om die ouders in te lich
ten en vooral om die toekomstige
soldaten een stevige voorbereiding
te geven op hun legerdienst, werd
door MILAC, de soldatendienst van
het Jeugdverbond voor Katholieke
Actie, een handig en degelijk ge
ïllustreerd boek uitgegeven: het
Handboek van de SoldaatDit
boek geeft de milicien een volledi
ge kijk op het toekomstige solda
tenleven. Het schenkt hem een
perfecte en juiste voorlichting over
de morele en materiële aspecten
van het legermilien en bevat bo
vendien een zeer uitgebreide docu
mentatie nopens alle technische en
sociale legeraangelegenheden. In
een woord: het stelt hem het le
ger voor, zoals het er In feite uit
ziet.
De reeds 40.000 verspreide exem
plaren en de thans verschenen
dertiende verbeterde uitgave, zijn
alleen reeds een sprekend bewijs
van de degelijkheid.
Dit HANDBOEK VAN DE
SOLDAAT is verkrijgbaar op het
Nationaal Milac-secretariaat, Foln-
earélaan 78, Brussel, tegen de ge
ringe prijs van 20 fr. per exem
plaar.
In deze periode van het Jaar or
ganiseert MILAC eveneens, prac-
üsch in alle gemeenten van het
Vlaamse land, voorbereldlngsavon-
clen voor toekomstige miliciens,
waarop een dokter, een aalmoeze
nier en een oud-soldaat het woord
\oeren en alle problemen behan
delen, waarvoor de soldaten van
morgen in de realiteit komen te
staan.
Verleden Jaar grepen aldus een
300-tal avonden plaats waarop in
totaal ongeveer 15.000 toekomstige
miliciens aanwezig waren.
na lezing, ons blad In de handen
van een vriend of gebuur dte
het nog niet heeft, bewijst
er ons een dienst mee. Dank.
Zondagavond omstreeks 19 uur
kwam de grijsaard Henrl Vuylsteke
van bij landbouwer Jozef Vuylste
ke, waar hij op bezoek was geweest
met het inzicht naar zijn woonst
terug te keren, die een paar hon
derd meter verder is gelegen en
waar hij inwoont bij zijn schoon
zuster. Op het ogenblik dat hij de
baan overstak werd hij verrast
door de personenwagen van Louis
Pattyn uit St-Jan-bij-leper. Niet
tegenstaande de menner al deed
wat hij kon om de ouderling te
mijden, werd deze toch gevat en
tegen de stenen gesmakt. Hij werd
aanstonds geholpen door buren die
kwamen toegesneld, doch een bij
geroepen dokter oordeelde het
noodzakelijk, gezien de ernst der
verwondingen, het slachtoffer naar
de Kliniek der Zwarte Zusters te
leper te doen overbrengen, waar
men vaststelde dat hi1 breuken op
gelopen had ln niet min dan zeven
nlaatsen, armen en benen. We kun
nen echter het valse gerucht de
kon indrukken ais zou het slacht
offer overleden zijn.
Tragische bijzonderheid: Louis
pattyn kwam juist, terug van een
bezoek aan zijn vader die schielijk
was overleden.
Gistel fietste om er in bekende
drankgelegenheden navraag te
doen. Niemand had evenwel Caura
gezien.
Daar Caura bij zijn laatste her
bergbezoeken tot driemaal toe in
geheimzinnige bewoordingen te ho
ren had gegeven dat men hem
hier niet meer zou zien en de te
rugweg naar huis langs de vaart
liep, dacht men onmiddellijk aan
een verdrinking.
Een flinke ploeg dreggers trok
onmiddellijk aan het werk, doch
na enkele dagen inspanning had
men geen resultaat bekomen en
werden de werken stopgezet. De
dagen verstreken en de spanning
rond het raadsel dezer geheimzin
nige verdwijning nam met de dag
toe. Een brief zou echter voor een
spoedige oplossing zorgen. De ge
naamde Vergauwen Gilbert uit
Leffinge, beroepsmilitair en ge-
kantonneerd ln Duitsland, was op
bedoelde Maandag 10 November
met verlof. Toen hij omstreeks 20
uur langs de vaart kwam gefietst
op ongeveer 1.600 meter van de
Kalsljde-Brug, hoorde hij plotse
ling geroep. Hij sprong van zijn
flets, riep een paar malen terug,
maar kreeg geen antwoord. Daarop
had hij zijn weg voortgezet. Toen
hij langs de dagbladen ln zijn kan-
tonnement het geval van die ver
dwijning vernam dit gebeurde
pas enkele dagen later liet hij
aan zijn moeder weten wat hij die
bewuste avond had gehoord. Zijn
moeder verwittigde de familie Cau
ra en de rijkswacht en Donderdag
11. hernamen dreggers Marcel Pol
let en Georges Casteleyn hun
werk.
Hun pogi-gen zouden een spoe
dig resultaat kennen, want reeds
omstreeks 10.30 uur werd het rij
wiel van Lucien Caura opgehaald,
de dynamo van het fietsiicht nog
tegen de band gedrukt. Het was
ongeveer op de plaats door Ver
gauwen aangewezen.
Met de avond werden de werken
stopgezet en Maandagmorgen her
nomen door Georges Casteleyn,
Frans 't Jonck en Camille Vanbel
le. Met een lijn over de vaart ge
spannen, waaraan vijf nevens el
kaar aangebrachte dreggingshaken
waren bevestigd, sleepten ze de
vaart af. Met de middag werd
plots hun moeite beloond. Nadat ze
reeds verscheidene soorten afval-
goederen hadden opgepikt, voelden
ze plots een grotere weerstand.
Het lijk van Caura was gevonden.
Een der haken had zich aan de
rugzijde van de vest vastgezet. Het
lijk werd aan de oei'er gebracht en
de Instanties werden verwittigd. De
familieleden herkenden aanstonds
het slachtoffer.
Daarmede is grotendeels t doek
over deze ophefmakende zaak ge
vallen. Algemeen geldt de mening
dat het hier niet om een ongeval
gaat, daar op die plaats de vaart
omzoomd is door een tamelijk hoge
berm, waardoor het onmogelijk is
met een fiets in het water terecht
te komen. De berm is echter hier
en daar doorsneden met doorgan-
gen van nauwelijks een meter. Het
voor zulk een opening dat het
rijwiel werd bovengehaald. Het
lijk moet ongeveer 150 meter met
de stroom zijn afgedreven.
Het lijk van de ongelukkige komt boven water. Men bemerke de ln
rij geschakelde dreggingshaken.
Donderdagavond, rond 19.10 uiur,
reed dhr Matton Albert, loodgieter
te Moen, vergezeld van zijn echt
genote, de Langestraat te Moen in.
Gekomen aan de onbewaakte over
weg, lijn Kortrljk - Ronse, ver
minderde hij zijn reeds lage snel
heid alvorens de spoorlijn te over
schrijden, doch hij had de in aan
tocht zijnde goederentrein, die uit
de richting Moen - Heestert kwam,
wegens de grote duisternis niet be
merkt met het noodlottig gevolg
dat zijn auto door de buffers van
de locomotief vierkant werd opge
nomen en ingedeukt.
Wanneer de trein een 90-tal me
ter verder tot stilstand kwam en
de machinist en stoker het ergste
vreesden voor de inzittenden, en
enkel nog doden dachten aan te
treffen ln de gans verbrijzelde
auto, kwamen dhr Matton en zijn
echtgenote uit de auto gekropen.
Terwijl dhr Matton, die slechts
enkele kwetsuren aan de neus en
aangezicht, alsook een stoot in de
lenden had opgelopen, kwam zijn
echtgenote er enkel met de schrik
van af. Wat wel onbegrijpelijk
scheen en een wonder mag ge
noemd worden, als men de verniel
de auto zag.
Dr Pillen uit Moen, op de plaats
ontboden, diende dhr Matton de
nodige zorgen toe door het toe-
naaien der neuswonde, waarna de
beide echtelingen naar huis kon
den keren.
De rijkswacht uit St Denijs,
spoedig ter plaats, deed de nodige
vaststelling.
Het ongeval werd begrijpelijk
druk besproken, gezien de zo ge
lukkige afloop. De echtgenoten
Matton zijn vader en moeder van
zes minderjarige kinderen.
Gemeenteraadsverkiezingen
van 12 October 1952
In zitting van 21 November 1952
heeft de Bestendige Deputatie de
gemeenteraadsverkiezingen, die ln
de navolgende gemeenten plaats
hadden, geldig verklaard.
Arr. BRUGOE: Oostkamp, Rud-
dervoorde, Snellegem, Stalhille.
Arr. OOSTENDE: Ettelgem, Gis
tel, Snaaskerke.
Arr. KORTRIJK: Aalbeke, Dot-
tenijs. Harelbeke, Helklln, Hcr-
zeeuw, Hulste, Luingne, Wevelgem.
Arr. DIKSMUIDE: Kaaskerke,
ICelem, Woumen.
Arr. IEPER: Dranouter, Geluveld,
Hollebeke, Houtem, Kemmel, Ko
men, Mesen, Ploe.^steert, St-Jan,
Vlamertinge, Werv'ik, Wulvergem,
Wljtschate.
Arr. ROESELARE: Ardoole. Ize-
rem. Moorslede, Oostnieuwkerke, St
Eloois-Winkel.
Arr. TIELT: Ooigem.
De verkiezing die te Lampernls.se
plaats had werd nietig verklaard,
wegens onregelmatigheid bij de
voordracht van candidaten.
Ingevolge een beslissing van de
Bestendige Deputatie van West-
vlaanderen, zullen nieuwe verkie
zingen gehouden worden in twee
gemeenten van het Arrondissement
Diksmuide, nl. te Leke en te Lam-
Pernissc, waar, bij het indienen
de lijsten,
Eigenaar: Wed. Debusschere te Kortemark.
Geboren: 30/1/50. Gewicht: 1.104 kg.
Werd gekweekt met Glutextra 1, 2 en 3 kalverkorrels.
Wordt voortgekweekt met VTTAGEENSCHILFHIS van de
(d-10.976)
Eigenaar: G. Lammerant te Wulpen.
Worden deze winter gemest met VITAGEENSOHILFERS van de
FIRMA GEBROEDERS DEWULF te HOOGLEDE
Vraag uw handelaarem .Viiagssasc&jlfws psvi'ULF.
Ja, Solo bevat louter puur-
natuurlijke grondstoffende fijnsteen
lichtst verteerbare oliën, geperst uit
arachide-, cocos- en palmnoten
drie der voedzaamste vruchten die
de natuur ons schenkt en zo uit
zonderlijk rijk aan calorieën I De
vitaminen D en A waarmee Solo
nog wordt verrijkt verzekeren haar
bovendien een constante extra
voedingswaarde.
Solo wordt met uiterst hygië
nische zorg bereid, automatisch ver
pakt en onmiddellijk verzonden
zodat zij steeds vers op ieders tafel
komt.
Solo, puur-natuurlijk voedsel, fijn
van smaak en zeer licht verteerbaar,
maakt alle gerechten fijner en sma
kelijker en geeft hun het toppunt
van voedingswaarde.
Geef hun dikwijls
een boterham met een flink
laagje Solo op. 't Is
uitstekend om de
verbruikte energie
weer aan te vullen.
Iedereen heeft dat nodig,
ook uw man en Uzelf.
S099A 01422 BPV
UNION MAAGARIN1ÉR6 BEIGE. MERKSEM-ANTWERPEN
HEERLIJKE ONTVANGSTEN
Wat Ik me wél. herinner, zei Mgr
Kujur verder, zijn die duizende
sympathieke gezichten van vaders
en moeders van missionarissen, van
weldoeners, die scharen van kin
deren en volk, de ontvangst bij de
Kardinaal, de Nuntius en de Ko
ning. Zijne Majesteit zei me aan
het eind van het onderhoud: «Zeg
aan uw volk, hoezeer ik hen gene
gen ben, hoezeer India mij per
soonlijk dierbaar is. Zeg vooral
aan uw katholieken hoe ik verlang
dat ze trouw en standvastig zijn
en waardig van hun geloof Zijne
Heiligheid de Paus ontving me
saam met zes andere bisschoppen,
en zegende allen die zich hier in
spannen voor het rijk van Christus
op aarde, in deze missie, waarvan
hij veel verwacht.
Toen dankte Mgr Kujur zijn
plaatsvervanger, Mgr Sevrin, die
tijdens zijn afwezigheid het Bis
dom zo zorgvol had bestuurd... Het
applaus verdoofde de laatste woor
den.
FEESTELIJKE
VOORBEREIDINGEN
Mgr Kujur werd ln zijn bis
schopsstad Ranchl terug verwacht
voor de eerste Vrijdag van Novem
ber. Het vliegtuig van de S.AT.E.
moest de 4* November landen te
Calcutta. Te Ranchi waren de pro
gramma's gedrukt en verspreid
voor de feestelijke verwelkoming.
Mgr zou met de trein komen tot
Moeri, 40 km. van Ranch! Daar
zou hij Mis lezen in een aluml-
nium-fabrlek, waar nu en dan de
H. Mis wordt opgedragen voor de
katholieke arbeiders. Zijn eigen
auto zou hem daar afhalen en
naar Ranchl voeren tegen 9 uur
morgens.
Toen kwam er een kort telegram
van Mgr Kujur uit Rome: Vertrek
uitgesteld voor 24 uur. Geen ver
dere uitleg. Men weet nooit met
een vliegtuig... Dan maar alles ver
schoven naar Zaterdag, 's Ande
rendaags nieuw telegram: Vertrek
voor andermaal 24 uur uitgesteld.
Nu geen nieuws meer, maar Vrij
dagvoormiddag landde Mgr Kujur
te Calcutta. Dus onthaal te Ranchi
op Zondag 9 November.
NOG EEN TEGENVALLER
's Morgens vroeg te 5 mm, reed
de Jeep van de Ranchipastorie om
de bagage van de Bisschop naar
Moeri. Bij de terugkeer slipte ze.
De pastoor, Pater Durt, kreeg de
bagage op zich terwijl de Jeep kan
telde; hij moest dadelijk naar het
nabije militaire hospitaal gebracht
worden met nogal erge verwondin
gen. De chauffeur kwam er beter
van af. De telefoon berichtte dit
te Ranchi en ook te Moeri. waar
Monseigenur aan het ontbijt zat.
ONDER DE PRAALBOGEN
Ondertussen zo meldt een on
zer Vlaamse zendelingen ging ik
de brede Poeroeliaroad opwandelen,
de Bisschop tegemoet. Op 'n paar
km. van 't centrum was hij uitge
stapt, gedwongen door de talrijke
groepen katholieken om de rest van
de weg te voet af te leggen. We
hoorden al de knalbommetjes, maar
zagen enkel volk en nog volk. Toen
ineens een motorfiets: Monseigneur
is vlakbij, roept Pater Meeus (van
Lede). De fanfare van St-John's-
school dreunt haar marchen. De
wit-blauw-rode uniformen van de
meisjesgidsen en de geei-groene
uniformen van de scouts komen in
beweging. Vlaggen per fiets, vlag^
gen te voet, nog meer knallers, nog
meer geroep: Bishop Swami kl Jai:
Leve onze Bisschop! Toen ineens,
tussen de bloemenstrooiers, merkte
ik het zwarte vilt met groene koord
van een bisschopshoed tussen al
het wemelende wit: daar was Mon
seigneur, de oude, goedige glimlach,
él hart, Al vreugde, zegenend, ge
bogen onder de bloemenkransen.
De katholieke lekelelders van de
stad en de Missie-overste van de
Jezuïeten begeleidden hem. Ter
wijl ik zijn ring kuste, zag ik, hoe
de bloemknlpsels, die men langs de
weg had geworpen, op zijn voor
hoofd bleven hangen en in zijn
haar. Men kon wel raden, hoe aan
genaam hij was: zo'n welkom had
hij wel nooit verwacht.
DANS EN GONG
Traag vordert de stoet. Altijd
meer mensen vervoegen ons. On
gevraagd springen groepen trom
melaars uit de wijken bij. Een
ketting van dansende en cirkelende
meisjes trippelde voor hem uit.
Heel vooraan het spontaanste van
al: een jochie van 5-6 jaar, met
een ronde ijzeren gong in één
hand, en met een houten knuppel
ln de andere, galmde al de kinder
vreugde uit die uit te galmen was.
Telkens wanneer nieuwe groepen
bijkomen, werden de handen van
de Bisschop gewassen, volgens In
dische gewoonte, nadat hij eerst
duchtig met palm- en olijftakken
vol water besproeid was. Zo'n
Palm-Zondag is eeuwig Oosters.
We bereikten reeds het klooster
van de inlandse Zusters daar
woont ook een zuster van Mon
seigneur. Daar is de kathedraal:
het ganse plein ervoor is ingeno
men door het volk. Op het verhoog
wachten de Ursulinen van Tildonk,
de seminaristen, de Hogeschoolpro-
■ismnsn Y&U St SavUr'ê, de Paters
van Ranchl. Allerhartelijkst was
de ontmoeting met Mgr Sevrin, de
goede, trouwe voorganger, die wel
dra naar zijn eigen bisdom terug
keert, en de Zondag te voor fees
telijk was gevierd ten afscheid.
Nog fanfare, nog zang voor de
micro, welkomspeech door de Hr
Voorzitter van de Katholieke Ac
tie. Monseigneur vernam de vreug
den en de zorgen van zijn bisdom
gedurende zijn afwezigheid: oppo
sitie tegen de Universiteit voor
Meisjes, rijstplaag, maar goede
hoop voor de volgende oogst...
MGR KUJUR
WEER VOOR DE MICRO
Monseigneur was zijn Hindi ze
ker niet vergeten met al dat Ne
derlands in België. Maar, zoals
naar het schijnt hem eveneens
overkwam bij zijn eerste verwel
koming in België, te Leuven op 16
Mei 11., stokten hem de woorden
vanwege de ontroering. Hij vertel
de dan. In België en ln Benelux,
in Duitsland en Zwitserland had
hij op zijn tochten haast geen
moeilijkheden ondervonden. Maai
bij de afreis uit Rome had het
hem erger kunnen worden dan de
twee telegrams lieten vermoeden.
Toen het vliegtuig pas uit Rome
vertrokken was en de Middellandse
zee overvloog, viel «en van de mo
tors stil. Zo goed en zo kwaad het
kon, keerde het terug naar Rome,
tot de schade hersteld was en het
weder rustiger.
TERUG THUIS EN... ROUW
De fanfare speelde weer terwijl
Monseigneur zich naar zijn resi
dentie, enkele kamers in het Se
minarie, begaf. Maar dichtbij het
gebouw gekomen, zweeg de fanfare.
Diezelfde nacht was één van de
eerstgewijde Indische priesters van
het bisdom overleden. De heili
gezo noemden wij hem, de Wel
eerwaarde Mathias Barla. Hij was
zo vroom, zo goed, spijts zijn
uiterst zwakke gezondheid, die hem
de laatste jaren weerhield op zijn
kamer. Deze namiddag na het Lof,
te 5 uur, wordt hij begraven op
«Tamtam», het kerkhof waar de
tientallen pioniers varl de Lievens
missie hun laatste kruiske hebben
boven him graf, witte letters op
zwart hout, wachtend vol hoop...
Medeged. door Llevens
Missie - Centrale, Leuven.
- Postrekening 4113.12 -
Een herinnering aan het bezoek van Mgr Kujur aan ons land
Als Bisschop van de Lievensmissie. hiehl hij er aan een bezoek te
brengen aan Moorslede, waar eens Pater Llevens' wieg heeft gestaan.
NIEUWE WENDING VAN HET ONDERZOEK
Over het onderzoek naar de da
ders der dynamitering van de
«IJzertoiendat enkele v.eken
geleden heropend werd en cp zéér
discrete wijze wordt doorgevoerd,
is tot nog coe weinig uitgelekt.
De mantel der discretie is de
jongste dagen toch even opgelicht
en volgens persberichten heeft de
onenigheid tussen de liberalen te
Oostende, waarvan wij reeds vroe
ger een echo brachten, een en an
der aan het licht gebracht en de
tergen losgemaakt.
De gerechtelijke politie heeft in
derdaad een nieuwe reeks van per
sonen ondervraagd. Zo werd een
zekere Maurice V. van Oostende
opgeleid cn i::middels veer vrijge
laten. Hij zóu, evenals een inge
nieur van Russische afkomst, die
destijds te Oostende verbleef, maar
een paar weken geleden te Brussel
Overleed, vroeger in dienst geweest
zijn van een maatschappij, waar
van een der beheerders Raymond
Daenens, van Diksmuide, was. De
ze laatste behoorde, zoals men weet
tot de groep personen die op 1
April 1918 werden aangehouden in
verband met de vernieling van de
xJzsrtoren.
Volger.s zekere verklaringen van
derden, zou Daenens tijdens een
zakenreis in Frankrijk, aan V. en
aan de Russische ingenieur ver
klaard hebben, dat de dynamite
ring het werk was van vaklui en
dat hij een van de militairen
kende, die er zich mee bemoeid
hadden
Door ae gerechterlijke politie on
dervraagd. heelt Daenens zopas
verklaard dat het wel mogelijk is,
dat hij gezegd zou hebben, dat de
dynamitering het werk was van
technici. Hij loochent echter dat
hij zou verklaard hebben een dei-
technici te kennen.
Alhoewel dit rug weinig nieuws
aan het licht brengt, houdt men in
bevoegde kringen staande dat bin
nenkort nieuwe feiten aan het
licht zullen komen, die het onder
zoek een beslissende wending ge
ven. Anderzijds logenstraft men
het bericht volgens hetwelk perso
nen uit nieuwe ordebewegingen
van tijdens de oorlog zouden on-
derfloord geweest zijn.
Donderdag 20 November werd
Tielt in beroering gebracht door
de ontdekking van een verschrik
kelijk familiedrama, weer een
moord en zelfmoord. De jongste
tijd hoort men schier niets an
ders meer dan de verhalen van
moordtonelen, St Truiden, Lier,
Ettelgem... Precies op de dag dat
beide slachtoffers van het drama
te Ettelgem begraven werden,
kwam te Tielt een nieuw drama
aan het licht. Alle eerbied voor
andermans leven schijnt bij
sommige mensen gans verloren.
Gezonde levensnormen tellen
voor velen niet meer. Zelfmoord
epidemie, trachten sommige ge
leerden staande te houden. Uit
vloeisel van een ziekelijke tijd,
zou juister zijn.
HET GEZIN MARTENS
Het gezin Gustaaf Martens -
Bonne Maria was een doodgewoon
werkersgezin, zoals er vele zijn. De
man was sedert lange tijd werk
loos en men moest dus leven van
steungeld. Nochtans waren de
moeilijkste jaren achter de rug.
Drie der vier kinderen waren reeds
gehuwd en het vierde kind, de 17-
jarige Jacqueline was nog alleen
thuis. Het meisje ging naar de fa
briek werken en hielp aldus het
inkomen van het gezin verzekeren.
Toen een maand geleden de
dochter Adolphine in het huwelijk
was getreden, had dit heel wat
moeilijkheden verwekt. Martens
Gustaaf wilde zijn toestemming
tot het huwelijk niet geven en
plaatste ten slotte slechts met te
genzin zijn handtekening voor ak
koord. Zag de man wellicht in dat
er weer een kostwinner minder
zou zijn in het gezin? Bij de twee
vorige huwelijken van zijn kinde
ren was het ook zo gegaan.
Zondag 11., bij valavond, kwam
dhr Andrè Pil-Acquet, wonende
Schazenstraat te Oostvleteren, sa
men met zijn vrouw en zoon langs
de grote baan Veurne - leper ge
fietst. Zoals het moet hielden zij
de rechterbaan der tramlijn. Ge
komen nabij de hoeve Fauwelyn
moesten zij echter de baan over
steken om aan de linkerzijde het
verplichte fietspad te bereiken.
Vader en zoon waren reeds de
baan over, maar toen de vrouw
over wilde, kwam een vrachtwagen
aangehold. Mevr. Pil liet deze voor
bij maar zal waarschijnlijk de per
sonenwagen die op de vrachtwa
gen volgde niet bemerkt hebben.
Toen zij de baan overstak werd
zij dan ook gevat en hevig ten
gronde geslingerd. Onmiddellijk
stopte de autogeleider, dhr Frimout
uit Poperinge, en terwijl toesnel
lende personen hulp boden, werd
het slachtoffer opgenomen en bin
nengedragen in de hoeve Pauwelyn.
Mej. Clara Pauwelyn, verpleegster
en Dokter Carton die ontboden
werd, dienden het slachtoffer de
eerste zorgen toe, waarna een zie
kenwagen de gekwetste naar de
kliniek te leper overbracht. Daar
werd vastgesteld dat de ongelukki
ge een schedelbreuk en een sleutel
beenbreuk opgelopen had. De erge
verwondingen in acht genomen, is
haar toestand voor het ogenblik
bevredigend.
De vrouw, Bonne Maria, had het
dan ook niet gemakkelijk met haar
echtgenoot. Iedere dag was er kra
keel in huis. Zondag 16 November
was het nog tot een hoogoplopende
twist gekomen tussen Martens en i
zijn schoonzoon Jozef Coucquyt. j
Deze twist had zich op straat af
gespeeld en Martens was toen zijn
schoonzoon te lijf gegaan met een
mes, gelukkig zonder hem te kwet
sen.
DE VRESELIJKE ONTDEKKING
Donderdagmorgen was Jacuellne
zoals iedere dag te 6.15 uur opge
staan om zich gereed te maken i
voor het werk. Moeder was ook
naar beneden gekomen om haar
dochter behulpzaam te zijn en de
koffie gereed te maken. Eens dat
Jacqueline weg was naar de fa
briek begaf de vrouw zich terug
naar bed om nog wat te rusten. In
de mening dat de twist tussen va
der en moeder weer was bijgelegd
trok Jacqueline naar het werk.
's Middags kwam het meisje te
rug naar huis voor het middag
maal. Zij vond het vreemd dat de
deur nog gesloten was en dat de
luiken nog dicht waren.
Plots overviel een angstig voor
gevoel het meisje. Zij dacht er aan
hoe de avond voordien vader nog
dreigende woorden geuit had aan
het adres van moeder en terwijl
dit ais een flits door haar hoofd
joeg spoedde het meisje zich tot
in de Bruggestraat, waar zij wist
haar zuster Adolphine aan te tref
fen, die er bij hun oom het mid
dagmaal gebruikte. Terwijl het
angstig voorgevoelen zich meer en
meer toespitste, en ook. Adolphine
de verschrikkelijke vermoedens van
haar zuster deelde, trokken beide
meisjes naar de politie.
Een agent trok mede naar de
ouderlijke woning der meisjes. De
deur werd opengebroken en zonder
dralen begaf men zich naar de
slaapkamer der moeder.
Daar trof een afschuwelijk to
neel hun blikken. Maria Bonne lag
te bed met verbrijzeld hoofd op de
vloer lag een bebloede hamer en
een bebloed mes. De agent stelde
vast dat het lijk reeds koud was
en kon dus wel vermoeden dat de
moord reeds een paar uren vroe
ger had plaats gehad. Alles wees
er trouwens op dat de vrouw in
haar slaap moet ven-ast geweest
zijn.
Koe afschuwelijk dit vermoeden
ook was, toch had men omzeggens
zekerheid dat Martens zelf hierin
de hand had.
Onmiddellijk trok de agent naar
de slaapkamer van Martens waar
hij een kom aantrof met water in
dat met bloed gekleurd was. De
moordenaar had zich dus de han
den gewassen na zijn gruwelijk
werk.
Terwijl het huis verder door
zocht werd, kwam de agent in een
aangebouwd werkplaatsje waar hij
met ontzetting het lijk ontdekte
van Martens. Deze had zich ver
hangen aan een in de muur beves
tigde fietshaak.
Dit droevig gezinsdrama kreeg
aldus een vrij spoedige opheldering,
Het parket kwam de Vrijdag ter
plaatse en gaf bevel de lijkschou
wing te doen. Hieruit bleek dat de
vrouw Martens met een hamer de
schedel gekloven werd en nadien
het lichaam door messteken door
korven werd. Vermits tot geen
verder gerechterlijke actie aanlei
ding bestond werd toelating tot be
grafenis gegeven.
Vraagt aan uw garagisten de
BRUSSEl
welke steeds de meeste voldoening zal schenken!
OFFICIEEL SERVICE STATION
TE WERVIK VIERDE DE DUIVENMAATSCHAPPIJ
DE OOST- EN VREDESDUIF FEEST
Kampioenen 1952 gevierd.
Verleden Zondag, 16 November
1952, was de duivenmaatschappij
De Oost- en Vredesduif te Wer-
vik in feestviering ter gelegenheid
van de huldiging der Kampioenen
1952 der bond.
Te 13 uur vergaderden al de
duivenliefhebbers der maatschappij
in het lokaal, herberg De Vijf-
wege bij Abraham Degryse.
Stoetsgewijze, met een gelegen-
heidsmuziek vooraan, trok men
naar de woning van de Ere-voor-
zit der Bond, dhr Valeer Brou-
ckaert, de I" kampioen 1952. Na
dat het muziek een huideserenade
had gebracht aan de kampioen '52,
hield dhr Pierre Vanhéule, secre-
taris der bond, een korte toespraax,
waarin hij hulde bracht aan de
kampioen 1952 om zijn prachtige
en verdiende zegepraal. Namens de
boud overhandigde dhr Valeer Ver-
faillie, voorzitter, een prachtige
bloemenruiker aan de gevierde
duivenmelker. Daarna had in het
huis van de kampioen een plechti
ge ontvangst plaats waar de ere-
wijn aan al de aanwezige duiven
melkers werd geschonken.
Na deze ontvangst had een ga-
zamenlijke uitstap plaats naar de
leden-herbergiers der maatschap
pij. Daarna keerde men in stoet
terug naar het lokaal, waar een
grote feestvergadering werd ge
houden! Daar werden de overige
kampioenen, namelijk de HH. Os
car Vanheule, 2* kampioen, Desma
rets - Bousse, 3* kampioen; Bouss*
Henri, 4* kampioen en Daniel Gal-
loo, 5' kampioen op bijzondere wij
ze gevierd. Deze kampioenenhulae
besloot met een groot feest en een
gezellig samenzijn, aangeboden
aan al de leden en familie der
maatschappij.
Wij bemerken er In liet midden de gevierde ere - voorzitter, de heer
Valeer Brouckairt, de 1' kampioen en koning 1952 bij de duivcnbor.d
«De Oost- en Vredesduif» te Wervik. Hij is omringd door de overige
kampioenen, zijn trouwe duivenverzorger, de heer Daniel Verfaillie,
en bestuursleden van de bond. waaronder wij herkennen de heer Va
leer Verfaillie, voorzitter, de heer Vanacker Georges, ondervoorzitter
en dhr Vanheule Pierre, secretaris;
