L 'ij
Petras en zijn Rakkers
v_ M
Kruiswoordraadsel ir 15
BMijjrzBWBr
r Voor U,
ALS KERSTDAG NADERT
ULt
EEN GANZENHISTORIE
TEKENVERHAAL HET WEKELIJKS NIEUWS
HUWELIJKEN
Se dat er een sterke vrouw bestaat?
lem zegt soms van die vrouw dat
ze behoort tot het zwakke ge
slacht. Welnu, d'r bestaat toch op
de wereld één sterke vrouw. Ja. ze
werd gevonden te Oklahoma. Ze is
115 Jaar oud, hielp tot op heden
negen mannen in het graf, we.rd
zes keren gebeten door slangen en
eens door een hond en werd ten
slotte door een auto overreden.
EevnanPIhAer HUIS CNUDDE
STOF EN BREI
TE SAMEN
DE GELUKKIGE HAARD
RADSO KORTRIJK
BIJ DE FABRIKANT KOPEl!
IS 30 VOORDELIGER
KOPEN
Mantels in bruine Astracan
vanaf 7.750 frank.
VROUWENHOEK*
SPORTTRUI
VOOR JONGE MEISJES
NUTTIGE WENKEN
EN RECEPTEN
HEBT U REEDS EEN...
POSTABONNEMENT OP
HET WEKELIJKS
NIEUWS
('t Vervol*1
l
M"N BESTE LEZERS EN LEZE
RESJES, er zijn drie dingen, waar
toe de men» geboren is: arbeid,
vreugde en smart, doch er is maar
één ding waartoe onze vaders en
moeders geboren zijn: de opvoe
ding voor ae Vrede.
De atoombom of de waterstof
bom, waarover tegenwoordig zoveel
wordt geschreven e:i gepalaberd,
waarvoor menigeen een stille vrees
koestert, zou weikelijlc overbodig
zijn zo al onze ouders hun kinde
ren zouden opvoeden voor de Vre
de, waar de Liefde primeert.
Wamt in het gezin wordt een on
uitwisbare Indruk ontvangen. Al
les is er toevallig, alles geschiedt
door middel van een geboren ge
baar, door zwijgen, door een glim
lach of door een enkel woord van
het dagelijkse leven.
Jammer dat men ln bepaalde
gezinnen het egoïsme als een
bloem opkweekt. Men leert er de
kinderen, of het enig kind. elk le
vend wezen als een mogelijke te
genstander te beschouwen.
Men hoort het in de tram
Zoek gauw een plaats vóór ze
hem voor uw neus wegnemen!
Men hoort het op straat :«De
lelijke hond, die baby bang heeft
gemaakt, moet een pak slaag heb
ben
Het egoïsme van het gezin wordt
openlijk getoond: «De anderen...
die moeten zich maar zien te red
den. Dat doet er niet toe, de
Staat betaalt wel.Altijd die
vreemdelingen, die bij ons de zaak
komen opeten!
Andere gezinnen daarentegen
zijn even zorgzaam voor ander-en
als voor zichzelf. Edelmoedigheid
en zelfverloochening worden daar
bestreefd.
De opvoeding door het gezin ge
schiedt op honderd verschillende
wijzen. Hierbij leg ik de nadruk op
de Invloed van het gebed ln het
gezin, op de belangrijkheid van de
gewoonten, die men er leert, op ée
ontvangen voorbeelden en de ge
hoorde overwegingen.
Het gebed is een weerspiegeling
van de ziel: heeft men een be
langstellende ziel, dan is er ook
een belangstellend gebed. Reeds op
de arm van hun moeder leren de
kindéren tot Jezus bidden voor ze
slapen gaan: voor vader en moeder
zonder twijfel, maar ook voor de
kleine, zwakke, zieke buurjongen...
De gewoonten: de doos chocola,
die men onder elkaar verdeelt. Het
spel, waarvan men de vriendjes
mee laat profiteren.
Maar boven alles is het waar dat
het werk der liefde, waaraan we
ons hechten, meer dan een louter
menselijk werk is, het is goddelijk.
De taak van degenen, die zich aan
de opvoeding wijden, is dus niet
tevergeefs. Zij wordt geschraagd
door een vaste hoop. Mogen zij het
enthousiasme opwekken voor een
kruistocht van de Vrede, mogen zij
in de zielen opwekken de mystiek
van de eenheid en van de wereld
vrede.
EEN OUWE JONGGEZEL vroeg
aan de Pastoor of zijn uitverkore
ne wel de geschikte vrouw voor
hem was.
Dat zou ik geloven, zei de
Pastoor, ge kunt er geen betere
vinden al zocht ge uw leven lang.
Ze heeft alle» wat ge nodig had.
Trouw er gerust mee, nog liever
vandag dan morgen.
Hartelijk dank, Mijnheer Pas
toor... Maar wat heeft ze dan
eigenlijk zo blzonders al» ik U vra
gen mag?
Toen antwoordde de Pastoor met
©em glimlach:
Ja, mijn Jongen, ze heeft ver
stand voor tweel!
DE MENSELIJKE maatschappij
ia samengesteld uit twee grote
klassen: De eerste omvat diegene,
die meer maaltijden dan eetlust
hebben, en de tweede, die meer
eetlust dain maaltijden hebben.
Maar daarnaast zijn er nog twee
klassen: de koppen zonder haar:
de kletskoppen, en de koppen met
haar: de haarkoppen.
Ik weet wel dat een kletskop
een weinig gewaardeerd en weinig
gewenst geschenk van moeder Na
tuur is. Ge kunt er 's nachts wel
een muts over trekken en over dag-
een kalotje, maar hij blijft U hin
deren. Hij loopt met u mee als een
spiegelbeeld van uw geluk. Ieder
een lacht er mee. Iedereen, behalve
gij zelf, die er mee geplaagd zit.
En wie er een heeft, weet goed
genoeg dat het voor goed is. Haar-
zalf en flessen van uitvinders, die
daar in de krant veel reklaam voor
maken, helpen geen zier. Zo loopt
Notaris Versuyp van onze parochie
ook rond met een kletskop.
Ma, waarom heeft Pa geen
haar? vroeg Jefke Versuyp laatst
aan z'n moeder,
En moeder, zoals alle vindingrij
ke moeders, antwoordt:
Omdat Pa zoveel nadenkt,
Jefke.
Jefke scheen echter met deze
uitleg geen vrede te nemen, want
hij bleef moeder aankijken met
oogjes, waarin iedereen lezen kon
dat de kwestie voor het ventje nog
niet helemaal opgelost was.
Maar, Ma, vroeg Jefke, hoe
komt het dan dat gij zoveel haar
hebt?
Moeder stond er versteld van. Ze
zocht naar een uitleg, doch tever
geefs.
Omdat... omdat..., aarzelde
ze, doch verder geraakte ze niet.
Maak algauw dat ge in de kamer
zijt en begin onmiddellijk met uw
huiswerk.
Ben andere keer vroeg Jefke aan
zijn moeder wat dan toch eigen
lijk een woestijn was. De mees
ter had daar in de school over ge
sproken, maar Jefke had hem niet
begrepen. Een woestijn was voor
hem een raadsel gebleven.
Ha, zei moeder, een woestijn,
dat 1s een kale vlakte, waarop
niets groeien wil. Verstaat ge 't nu
Jefke?
Natuurlijk, glunderde het
mannetje, dat is zoiets lijk vaders
kletskop
't Ergste gebeurde achter toen
vader Jefke meenam naar de coif
feur. Hij moest er wachten, want
de kapper had nog een klant on
der 't mes zitten.
Vader, vroeg Jefke toen luid
op, moet gij hier evenveel betalen
als die Mijnheer daar?
Nooit voelde Notaris Versuyp
zich zo beledigd. Rood als een
pioen zette hij zich nadien in de
scheerzetel en liet hij z'n zeldzame
haren fatsoeneren. Doch hij kwam
maar niet tot bedaren. Toen de
coiffeur hem ten slotte vroeg of zo
alles in orde was, riep hij er venij
nig uit:
Nee, lk had het liever wat
langer naar voren gehad!
En op die kletskop van Notaris
Versuyp heeft Karei Slepkens, een
bengel uit ons gebuurte, een ge
dichtje gemaakt, dat echter erg
dubbelzinnig aandoet. Oordeelt U
zelf maar:
WEKELIJKS NIEUWS*™* Zafertfftf 18 Ce«. 1982 Bï*. 18.
HAAR
Hij treurde, kwijnde van verdriet,
Niemand kon hem vertroosting schenken.
Sprak men van troost... het hielp toch .niet,
Aan haar alleen bleef hij steeds denken.
Aan haar, die trouwloos hem verliet.
Voor haar wilde hij alles geven
En zucht en staart hij ln 't verschiet,
Neen, zonder haar kan hij niet leven.
Hij weent, stort tranen dag en nacht,
Die voren graven in z'n wangen,
Hij laat ze vloeien, met de macht
Laat moedeloos de armen hangen.
En dit om haar, om haar alleen,
Tot wanhoop wordt hij nog gedreven
En steeds zucht hij in droef geween
Neen, z»nder haar kan ik niet leven.
Doch alles slijt, er komt een eind...
Dat is zowat de gang van 't leven,
Zijn toestand danig ondermijnd
Begon weer eensklaps hoop te geven-
Hij fleurde op, 't was wonderbaar,
Wat kon hem uit fa droefheid wekken?
Hij kocht een pruik... nu had hij haar
Om zijnen kaalkop te bedekken
DEFT. JONGELING, 32 Jaar,
staatsbediende, zacht, gevoelig, na-
tuurminnend. Innemend voorko
men. Wenst huwelijk met meisje
van 22 tot 34 jaar. Schrijf: A.U.B.
bureel van 't blad. (11.220)
WEDUWNAAR, 60 jaar, vrij
beroep, vaste positie, goed en jong
voorkomen. Wenst nieuwe gelukki
ge haard te stichten, met goede be
grijpende vrouw van 50 tot 63 jaar.
Schrijf: G.D.W. bureel van 't blad.
(11.221)
DEFTIGE WEDUWNAAR, 50
Jaar, eigen winstgevende uitbating,
deftig voorkomen, 1,70 m. Zwart
haar, donkere ogen, levenslustig.
Wenst huwelijk met jonge dochter
of weduwe van 40 tot 53 jaar.
Schrijf: O.K.T. bureel van t blad.
(11.223)
1TN BESTE LEZERESKES, wist;
Toen de slangen haar beten, viel
niet zij, doch vielen de slangen
dood. De hond, die haar beet, liep
jankend weg met de staart tussen
de poten. En de auto, die haar
overreed, nu Ja, die bezorgde de
vrouw wel verschillende gebroken
ribben, maar toch was ze nog zo
kloek na het ongeval, dat ze aan
de dokter vroeg:
't Zal zeker weer niet erg rijn,,
hé dokter? Maar zeg eens, hoe is
het met de chauffeur cie me om
ver reed? Leeft hij nog?
Ja, Ja, dat ls zeker wel een
vrouwelijke uitzondering!
Best» Lezersschaar, ik eindig
met een spreuk, iet» om over na
te denken, want in het leven komt
die spreuk voor velen dikwijls van
pas:
AL DRAAGT DE AAP EEN GOU-
[DEN RING,
ZO BLIJFT HIJ TOCH EEN LE-
[LIJK DING!
Tot ziens allemaal en houdt er
de moed maar in.
Het Manneke uit de Maan!
JONKMAN, 41 Jaar, vaste
staatspositie, goede opvoeding, be
grijpend en zacht. Wenst huwelijk
met juffer of weduwe van 30 tot 45
jaar. Schrijf: L.U.S. bureel van 't
blad. (11.222)
KERSTDAG - NIEUWJAAR!
Het mooiste geschenk!
Voldersstraat, 7, Gent.
Groot gemak van betaling. (11.230)
n 1)
werk der Kath. Huwelijken. Talr.
gelegenh., strikte geheimh., waarb
verz. - Schr. om inlichtingsdocum
Statiestraat 35, LEISELE. (6681)
Horizontaal
1. Onvriendelijk;
praatvogel; wereld
deel. 2. Kleine
rivier op de Krim;
gebruik in kleding.
3, Banketgebak-
sel; familielid.4.
Uitroep van pijn;
achter; muzieknoot;
boomloot. 5. Bele
diging. 6. 3,1416;
vorm van een pers.
voornw.; gewicht
(afk.); waterstand.
7, Familielid; ge
heel. 8. Berg
ruimte: uitroep;
luipaard; oud-ro-
meinse munt. 9.
Medewerkers. 10.
Hondsnaam; 'n li
chaamsdeel; voor
zetsel; weldoende
god. 11. Afge
scheurde godsdien
stige partij; geslo
ten hoek balkon.
12. Ierland; li
chaamsdeel. 13.
Duitse munt; berg
op Kreta; lang stuk hout.
Vertikaal. 1. Jongensnaam; geneesmiddel; geneeskundige plant. 2.
Koon van Jakob; voedster. 3. Borrel; vraolitschip. 4. Groente; Ro-
inanum Imperium (afk.); idem (afk.); kleine slag. 5. Voedster. 6.
Uitroep van afkeer; twee klinkers; pers. voornw.; vogelproduct. 7. Mu
zieknoot; rivier ln Friesland. 8. voorzetsel; Frans eiland; gemeente in
Westvlaanderen; burgwal. 9. Overbabbelen. 10. Gravin van Holland;
achtervoegsel; tweeklank: tros. 11. Gebruiken van een volk; vuurpijl
12. Niruwe; gemeente in Brabant. 13. Vereert; zangstem; Jongens
naam.
OrLOSSING VAN VORIGE WEEK
Horizontaal. 1. Winden; Akelei. 2. Aria; Alm; Mond. 3. Tigre;
Rondo. 4. Tsetse; Pateel. 5. Re; Lia; In. 6. Nu; La; De; NN.
7. RIJ; Lij; Er; Zo. 8. Te; Si; As; El. 9. PP; Ere; Ta. 10. Rellen;
Buigen. 11. Trier; Eland. 12. Eine; Aas; Lage. 13. Letter; Toeten.
Vertikaal. 1. Watten; Tortel. 2. Iris: Ure; Erie. 3. Niger; Plint.
4. Dartel; Spleet. 5. Es; AU; Er. 6. Na: El; En; Ar. 7. Lo; Ik;
Ur; Ja. 8. Am; Pa; Eb; St. 9. Ra; Dra; UE. 10. Emotie; Stille.
11. Lonen; Agaat. 12. Ende; Noë; Enge. 13. Idolen; Londen.
PROGRAMMA-OVERZICHT
leder winterseizoen keert het
samengaan van stof en breiwerk
terug. Hier een model met drie
kwart mouwen. De manchetten en
de panden der zakken zijn in brei
werk.
Week van 14 tot en met 20 Dec.
ZONDAG 14 DECEMBER.
10.03: Mooie opera-aria's.
10.30: Concert door de Muziek
maatschappij Kunst veredeltv.
de Nederlands Gist- en Spiritusfa
briek te Brugge. 11.00: Boeken
schouw. 11.10: Concert door de
muziekmaatschappij Kunst ver
edelt uit Brugge (vervolk)
11.30: Zondagmorgen zonder zor
gen.
MAANDAG 15 DECEMBER.
12.00: Maandagmiddagmelodie.
12.30: Nieuwe fonoplaten. 13.00:
Nieuwsberichten. 13.15: Suite v.
strijkers, Henri Purcell, bew. Bar-
birolll. 13.30: Het orkest André
Kostelanetz.
DINSDAG 16 DECEMBER.
16.00: In ons operettentheater.
16.40: Beroemde concerti: vioolcon
certo opus 77, Johannes Brahms.
17.15: Het musette-orkest Will
Glahe speelt. 17.30: Kinderuur
tje. 18.15: Mooie klavieropna
men. 18.30: Dr J. Soete spreekt
over Sporen van de volkstaal in
het verleden». 18.40: Uit onze
Westvlaamse muziekschat. 18.55:
Eigen mededelingen.
WOENSDAG 17 DECEMBER.
19.00: Nieuwsberichten. 19.15:
Voetbalsportpraatje. 19.30: Onze
bonte Woensdagavond. 21.00:
Rond den Heerd... 22.00: Casi
noconcert. 22.35: Wij spelen ten
dans.
DONDERDAG 18 DECEMBER.
16.00: Vierde bedrijf uit «La Bo
hème», Giacomo Puccini. 16.30:
Vijfde symfonie in c klein. Ludwig
von Beethoven. 17.00: Optreden
van de lustige Tyrolers uit Roese-
lare, olv. Jules Babyion. 17.50:
Klavierrecital door Martha Eve-
raert. 18.20: Het orkest Herry
Davidson speelt. 18.30: Missie
kroniek. 18.40: Het mooie Vlaam
se lied. 18.55: Eigen mededelin
gen.
VRIJDAG 19 DECEMBER.
10.03: Lichte inzet. 10.15: Ap-
passionata-sonate opus 54 voor
klavier, Ludwig von Beethoven.
10.30: Uittreksel uit de opera «De
troubadoerGuiseppe Verdi.
11.00: Ons radioziekenbezoek.
11.30: Ons refreintjesalbum.
ZATERDAG 20 DECEMBER.
16.00: Ons verzoekplatenprogram-
ma. 17.30: Met de micro door
Westvlaanderen. 17.45: Ons we
kelijks operaconcert. 18.30: Ma-
riahalfuur.
tr
Ter relegenheid der komende feest
dagen fantastische keus van wonder
mooie PELSMANTELS aan
EINDE SEIZOENPRÏJZEN.
ENIGE FABRIEK IN BELGIE
VERWERKENDE HET RUW VEL
TOT PELS
Grootste en meest gevarieerde keus
van het land.
Parijse modellen Verzorgde snit
"TWt PELSMANTEL Vanaf 1.200 fr. of
4 fr. per dag.
Gevraagd Depothouders kunnende
waarborg geven.
Herst*Ulng «n bewa
ring Tan uw mantel
Zomera. - Gemak
ran betaling. Steeda
waarborg. Gratie be
waring. - Geechenk
en terugbetaling van
reiskosten aan elke
koper bl) minimum
aankoop van 1000 fr.
De magazijnen zijn
•teeds open, ook
Zondags. Te be
reiken met de auto
bus UJn Kortrljt-
Tlelt tot Meulebeke-
KoelToet, de beton-
baan Tolgen.
BIJHUIZEN TE:
BOEZINGE: Mej. Hollynck, Dorpstraat, S9.
BLANKENBERGE: Mad. Waes, Langestrsiat, 79.
DUDZELE: Mr Denecker, Nieuwstraat, 6.
KORTEMARK: Mr Delos Victor, Kerkstraat, 10.
MENEN: Mevr. Coucke, Wahisstraat, 149.
PASSEND ALE: Mr Kindt, Molenstraat, 21.
I'OELKAPELLE: Mevr. Vandeputte, Nleuwplaata, 15.
RUMBEKE: Mevr. Vermandere, «Do Vier Seizoenen».
STADEN: Mej. Nouwynck, Statiestraat, 28.
WEBVIK: Mr Demyttenaere, Nieuwstraat, 23, «In de Gouden
Pluim(11.227)
asiiiii ui uil
Geen enkel feest van het jaar
wordt zo algemeen en door ieder
een meegevierd als het naderende
Kerstfeest, 't Ia een winterfeest
dat de gezelligheid van ds huis
houdelijke haard vereist terwijl
het buiten wintert en vriest. Wij
houden van het kontrast van kou
de buiten en warmte binnenhuis
en moesten wij iets te zeggen heb
ben aan de weermakerij, dan zou
den wij zeker maar op één dag
van de winter zeker een fatsoen
lijk sneeuwvachtje over de natuur
willen uitgespreid zien en wel op
Kerstdag.
Kerstmis is het gezelligste fami
liefeest van het jaar, Voor ons,
Katholieken, heeft dat zin, want
wij herdenken dan de geboorte
van Kristus. Andersdenkenden heb
ben dat met lede ogen aanzien en
hunkerden ook naar de gezellig
heid van een Kerstfeest. Maar die
kribbe met het Kindeke Jezus,
Maria en Jozef, de Herders en de
Drie Koningen, de Ster en de zang
der Engelen dat zat hun dwars
omdat er precies datgene opgeroe
pen wordt wat voor de ongelovi
gen geen waarde heeft. Vooral in
een tijd van U.N.O., U.N.E.S.C.O.
en consoorten wil men de scherpe
hoeken en de kontrasten afron
den en wil men de wereld zaken
voorschotelen waaraan zowel de
ongelovige als de gelovige kan ge
loven. De jongste Jaren is de be
ruchte «Père Noël» in alle wereld-
Zoekt g'iets t'huren ot te Kopen,
Zoekt ge 'n meld, 'n plaa. oj watT
Wacht niet langer, plaats nog lieden
'n Kleine ZOEKER» ln ons bladl
Aan de sportieve winterkledij
man de warme sporttrui niet ont
breken. Hier een model met opge
rolde kraag. De speciale nylon
sportkousen horen er natuurlijk
bij. De rok wordt bij voorkeur uit
effen stof gekozen.
KRACHTIG VLEESNAT
RODOLPHE
Laat 2 liter water koken met 1
doosje Dubbel Concentraat van
Tomaten Liebig. Bindt de soep
door middel van een eierdooier
geklopt met een lepel room en 40
gr. rijstmeel. Kook afzonderlijk
kleine bosjes bloemkool en 20 gr.
macaroni, in stukjes zo groot als
een erwt gebroken. Voeg ze bij de
soep en dien een schoteltje met
geraspte Parmezaan op, of liever,
indien U niet van kaas houdt,
voeg er een weinig gehakte peter
selie bij.
SELDER IN SCHELPEN
Wordt met verse of opgelegde
selder gemaakt. Neem er twee
stengels van, snijdt deze in blok
jes en voeg er blokjes Fray Cor
ned Beef bij.
Leg selder en vlees in schelpen en
overdek met een dikke mayonnai
se. Bestrooi met gehakte peterselie,
een weinig Liebig Selderijzout, en
dien op.
OSSELEVER MET UIEN
Laat de in sneden verdeelde
osse- of vaarzelever fruiten in een
pan waarin U eerst een stuk boter
of vet hebt laten goudbruin wor
den. Doe er zout en peper op.
Voeg er uien bij, welke U vooraf
hebt laten stoven, een goede lepel
mostaard, en een scheutje azijn.
Laat gedurende een kwartier
zachtjes koken. Doe er een soep
lepel Oxo Bouillon bij, een beetje
water, en dien na tien minuten
koken op met gefruite aardappe
len (frites) of met aardappel
strootjes (pommes paille).
talen betiteld geworden en drlei
ter dan ooit komen aanzetten; 1
onze streken noemt men dat dln
het kerstmannetje. Dat lulvtr h«
dene broeinet heeft onbeschaam
een aanval Ingezet op het Ken
stalleke. Op zakelijk gebied ko
het natuurlijk als geschenkenul
deler doorgaan, dus waa het rei
derend en stond het ln de gum
van ledereen die handel drijft c
kreeg het een goede publiciteit
Moest die geschiedenis van hi
kerstmannetje zich beperkt hel
ben tot een éénjaars-publicltel
men zou er kunnen over heensta]
pen en het een modegril noeme
maar het koppig manneke schlji
er lust voor te voelen ieder jat
terug te keren en zijn onderml
ningswerk voor te zetten.
Er is in de jongste tijd in l
pers een reactie losgekomen tege
dit misbruik van het Kerstfees
Het ware jammer moest een k
tholleke huisvrouw, die gehecht
aan haar heilige tradities, nalati
van mee te doen aan de actla i
op touw gezet werd tegen de;
ontheiliging van het Kerstfeest
Dat andersdenkenden de lee;
heid van hun gemoed trachti
aan te vullen met een heidens mi
baksel dat is hun zaak. In on
katholieke gezinnen blijft de ken
man echter buiten. Bij ons sta
de kerstkribbe op de ereplaal
Stellen wij een kerstboom op, v<
sierd met lampjes, akkoord, s
wij er de kribbe bij plaatsen 1
wij de ster van Bethlehem in
top van de boom laten schitter*
Daaraan zullen onze kinderen v
doende genot beleven en daarro
zal er plaats genoeg zijn voor
schenken.
Ons wachtwoord is dat wij
kerstman buiten onze kerstvieri
houden en dit op elk gebied. J
die indringer hardhandig aani
pakt wordt en huismoeder»
ten wat dat betekent dan k:
gen wij hem van zelf buit.en. 1
gelegenheid van Kerstmis verw
den wij alleen prentkaarten n
kristelijke kerstmotieven. Daarv
houden wij ook rekening bij
aankoop van snoep en speelgo
Wanneer de winkeliers, en vi
daar de groothandelaars en fat
kanten, éénmaal zullen ondervi
den hebben dat wij, huisvrouw
niet gediend zijn met kerstma
prullen dan zullen wij er volge
jaar al van zelf niet meer mee
plaagd worden.
Wij moeten naar geen grote i
den zoeken om onze overtuig]
te belijden, wij kunnen dat i1
eenvoudig doen en op doelmat
wijze.
Vergeet ook niet dat het na'
dan tijd wordt dat wij samen n
al de kinderen de kerstliedjes e«
herhalen die wij met Kerstmi»
men zullen zingen. Ook dat 1»
schone oude traditie die wij os
ten ln ere houden. In onze alot
letterkundige en muzikale kut
schatten zijn kerstliedje» opgeb
gen die eeuwen oud zijn. Die kl
ken mooier dan het moderne
tjingel-tjangel en daar zit ten a
ste iets in dat ons deugd doet
't Lijkt misschien wel op i
preek, maar 't zijn dingen die t<
eens moeten gezegd worden
dat het te laat is. Moeder, bewa
ster van het heilig haardvuur, v
u ls hier een taak te vervullen
belangrijker is dan gij het P
schien zelf kunt vermoeden.
Zorg dat uw kinderen een Kei
feest vieren dat heilig U. GIJ I
daar zelf de schoonste vruch
van plukken.
TANTE KOBt
Nr 31.
KORTE INHOUD:
Joan Mathews, kantoorbediende, die
met een vriendin, Elisabeth, een ap
partement huurt, ontvangt zekere
morgen drie brieven. Een von haar
verloofde, die haar verlaat en een raai
een harcr aanbidders, Richard Wynm.
Ze wordt uit haar dienst ontslagen. Ze
vertrekt naar het landleger.
Ik zag hem weer voor me, zoals
op de avond van het concert, in
die schitterende imitatie van eem
Spaanse schone. Wat had hij het
halve gehoor kostelijk beetgenomen
met zijn onnavolgbare knipoogjes
aan het adres van kapitein Holi
day! En die coquetterie! Voor zo'ti
performatie was geest nodig. En,
zoals Elisabeth zelf hem later ver
dedigde, een man krijgt het D.S.O.
toch óók warempel niet alleen
voor blozen en stotteren! Ondanks
zijn in mijn ogen on-geniet-
baar-meisjesachtig voorkomen
waren er blijkbaar toch nog on
vermoede diepten in Elisabeth's
afgod!
En wat kwam hij nu eig:emlijik
vertellen?
Ehbegon hij, ik heil) ge
hoord. dat u beiden uw examen
met goed gevolg hebt afgelegd, en
dat u nu J-ier vandaan gaat».
Ja, we vertrekken Maandag
zei Elisabeth met vaste stem.
Hij sloeg met zijn stok tegen
een der bemoste stenen en vervol
de, schijnbaar verlegen:
Ek Holiday vertelde met wu-
lets. Staat staat uw nieuw-»
werkkring u aan?
We weten er nog niet van zei
ik opgeruimd. Maar ik verwacht
van wel
«O! Holiday vroeg zich af
dat wil zeggen, ik vermoed, dat
Holiday het me misschien kwalijk
zou nemen, als hij wist, dat ik er
met u over gesproken hadging
hij verward voort. Maar het idee
was toch van hem. En eh ik
zie niet in, hoe hij er ooit achter
wil komen, als hij 't u niet vraagt,
hé?
Tegelijk vroegen Elisabeth en ik:
Wat vraagt?
Nu. Holiday vroeg zich af, of
u beiden ervoor zoudt voelen, op
de boerderij te blijvenaarzelde
kolonel Fielding.
Ik zag, dat Elisabeth haar oren
spitste.
Hier blijven!» echode ik.
Maar onze training is afgelopen!»
Eh ja. Maar de Prices heb
ben twee landarbeidsters nodig
om de plaatsen in te nemen van
twee van hun knechts, die nu
juist weer opgeroepen zijn. En
Holiday dacht, dat eh om
dat ze zo goed met u tweetjes
kunnen opschieten, en omdat u nu
toch juist geslaagd bent voor het
examen nu, 't zou geschikt
warden, ziet ubesloot kolonel
Fielding triomfantelijk. 't Hangt
or natuurlijk maar van af, of u
graag hier zoudt blijven. Of zoudt
u liever veranderen?
Dat was me een vraag.
Blijven of heengaan?
Bliksemsnel schoot alles, wat
vóór en tegen de beide mogelijk
heden te zeueen viel. me door het
hoofd.
Weggaan betekende afscheid ne
men van allerlei mensen en din
gen, waaraan ik me in die weken
gehecht had. Afscheid van de
Prices, van de vriendelijke reus en
zijn tenger vrouwtje, van hun
goedhartigheid en oprechte be
langstelling. Die dominéé en zijn
vrouw kopden allerliefste mensen
zijn maar of ze mijn eerste
werkgevers zouden kunnen evena
ren?
En dan moest ik de boerderij
vaarwel zeggen, waar mijn hart
hing aan elke akker, elk verge
zicht, elke schuur tot zelfs aan
de beroemde koeistal, die ik die
eerste morgen had moeten uit
mesten! Ik moest vaarwel zeggen
aan de vrolijke middagmaaltijden
in de zonnige keuken! Vaarwel
aan de lieve, oude, witte merrie en
de koeien, die me zo goed kenden!
Vaarwel aan de morgenwandeling
door de bedauwde velden! Vaar
wel aan het leven in het rumoe
rige kamp: vaarwel aan Vic, aan
Sybil, aan kleine Peggy met haar:
«Ik sta verbaasd over je!» aan
de roodharige Aggie met haar
zacht Welsch accent, aan Krulle
nde met haar steile haren en aan
de jonge leidster, die ons zo ge
mengde troepie bemoederd had!
We hadden één grote familie ge
vormd. Nu zou ik dat alles moeten
verlaten. Want dat betekende het
heengaan. Jr
Maar blijven betekende, dat ik
kapitein Holiday nog vaker zou
ontmoeten. Hoe kon ik hem ver
geten en elke gedachte aan hem
MENQELH/ERKHET WEKEUJKS M/EUH/S
uit mijn hoofd zetten, zoals ik me
zo vast had voorgenomen, als ik
wist, dat ik hem steeds op de
meest onverwachte momenten vóór
me kon zien, met de wit-en-bruine
collie op z'n hielen? Hoe kon ik
berusten en me in zijn lot leren
schikken, als ik voortdurend de
kans liep, hem met Muriel tegen
te komen? (De Elvey's schenen
wel voor goed hun tenten in Ca-
reg te hebben opgeslagen.) O. ik
was ei-van overtuigd, dat blijven
wel het onverstandigste was, wat
ik doen kon, voor zover het mezelf
betrof!
Maar ik had niet uitsluitend aan
mezelf te denken.
Bij de klank van dat éne tover
woordje blijven had ik Elisa
beth's teer gezichtje zien opleven,
alsof er een zonnestraal op viel.
Meteen deed ze ook alweer haar
uiterste best om een strak gezicht
te zetten. Maar ik wist veel te goed
wat er in haar omging!
In één ogenblik was dus mijn
besiuit genomen.
«O! Als dat geschikt kon wor
den! We zouden, het natuurlijk
allebei het prettigst vinden, als we
hier konden blijven, waar we nu
al eenmaal zijn ingeburgerd. Ja,
we blijven! zei ik zonder aarze
ling.
Zelfs de rand van Elisabeth's
hoed scheen opgelucht! En wat de
jonge kolonel betrof wat waren
zijn gevoelens? Stelde hij belang
in mijn vriendinnetje, dat zo red
deloos haar hartje aalt hem verlo
ren had, of was hij een nieuwe
slaaf aan de zegekar van de alles
veroverende Muriel? En wat had
hij kapitein Holiday voorgepreveld
over de mogelijkheid, ons hier te
laten blijven? Of was het idee
werkelijk van de ander? Nog uren
brak ik daar mijn hoofd mee.
Waarom had kapitein Holiday
juist aan ons gedacht? De model
boerderij stond op zijn land, maar
wat bekommerde hij zich verder
eigenlijk daarom? Hij was hier
toch alleen maar met ziekenver
lof, evenals zijn vriend Fielding.
Ik piekerde er voorts nog over,
hoe lang Mui-iel en haar moeder
hier nog zouden blijven hangen en
wanneer de coquette, wispelturige
en veeleisende Muriel nu eindelijk
eens zou beslissen, met wie 'ze
wenste te trouwen?
XIX" HOOFDSTUK
Het hooien.
Veertien dagen later waren al
die vragen nog steeds onopgelost.
Elisabeth en ik werkten nu als
vaste landarbeidsters onder onze
vriend Price, maar we woonden
nog steeds in het kamp, en wan
delden vandaar elke morgen naar
ons werk. Krullemie was vertrok
ken; zij had in onze plaats dat
baantje bij die oudjes gekregen.
Ook Sybil was weg. Zij verzorgde
de moestuinen van een tuinderij
buiten Careg, die het hospitaal van
extra groenten voorzag. De Elvey's
logeerden nog steeds in de portiers
woning, want de arme mevrouw
Elvey had een aanval van rheu-
matiek gekregen en kon onmoge
lijk weg. Wat Muriel betrof, dacht
ik bitter, die verlangde waar
schijnlijk helemaal niet, weg te
komen!
Een van de gewichtigste dagen,
die men op een boerderij kent, de
dag van de grote hooi-oogst, stond
voor de deur.
Nooit zal ik die dag vergeten!
Lieve hemel, wat een toestand!
Een woest-drukke dag op kantoor
was er niets bij!
Het was snikheet. Er was geen
wolkje aan de lucht, die niet
blauw was, maar wazlg-paars; het
land leek verschroeid tot khaki.
Het vee dromde bijeen in de scha
duw van de elzenstruiken, of
waadde loom door het water, dat
nog in de sloten en beken was
overgebleven, traag de vliegen
wegzwiepend met de lange staar
ten.
Tegen etenstijd kwam Price met
een paar lange passen binnen; hij
zag er opgewonden uit en zijn ron
de blauwe ogen schitterden.
De barometer loopt hard ach
teruitzei hij. «En ik heb het
in de verte horen rommelen. Ik
zal jullie eens wat vertellen. Ik
denk, dat we een. grote wedren te
zien zullen krijgen tussen een
zwaar onweer en ons, als we dat
hooi daar nog op tijd binnen wil
len hebben!
Juffrouw Price, die bezig was,
brood te snijden, hief haar klein,
grijs hoofdje op.
Dan zullen we moeten zien, dat
we het klaarspelen,,zei ze. Ze
zullen allemaal wel willen helpen
Ja, maar dan. ook allemaaL
verklaarde Price, terwijl hij
ongelooflijk snel tempo zijn
naar binnen werkte. Ieder
hier op de boerderij. En ik ga
kijken, of ik wat jongens van
hospitaal hier kan krijgen. Ga
dan Intussen naar de vrouwen
de knechts en haal ze allen
hier. Zeg, dat ze hun was en
werk laten liggen, hun babies
een hoek van. het veld brengen
allemaal meehelpen!»
Juffrouw Price trippelde haa
weg, om deze vrijwilligers te i
oproepen. Wij de vaste wer
van net bedrijf stormden
naar buiten. öj
Het was inderdaad: alle T
aan dek! op die ademloze mld<
Half Careg scheen te zijn ui'
lopen naar het grote veld; oj
schoten jongens, oude mani
soldaten in blauw hospitaaltin1
vrouwen met rozige gezichten
linnen zonnehoeden dit wé
de vrouwen van de knechts
het front, die juffrouw Price
allerijl was gaan halen. Ze vn
ten allemaal als negers. En ter
we voortzwoegden, werd het
stiller en drukkender: het J>
paars van de lucht verdonkerde
een onheilspellend indigo, en -
in de verte hoorden we het ger
mei van de donder. Het en*
kwam opzetten langzaam, K
onafwendbaar.
