VOOR POPERINGE EN IEPER
Er is geen plaats
in Vlaanderen
Stropersdrama te Oostduinkerke
Postobonnenten
16
11
S
Hl
Oh, die Electriciteit
Mgr De Smedt wijdde en metste de
eerste steen in der nieuwe kerk
te Oostduinkerke
#a
Ook voor hen kwam Sinterklaas!
ÉiÉl
Herdenkingssteen met oorkonde ingemetst doer Minister Behogne
Postbode
Na de onthulling van het
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER - WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
ZATERDAG
Bladzijden
PRIJS
DECEMBER
3 Frank
1952
Sinterklaas bij zijn echte vriendjes
- J P
L
i
üm IHHr «Ssr
Schoot Anseeuw zelf... of weerde hij enkel het
jachtgeweer van Legein af
Talrijke huiszoekingen en onderhoren in de Gemeente
BUITENLANDS OVERZICHT
De verlaten Onze Kinderen op hartelijke wijze door de
Kindervriend bedacht
AAN ONZE
Het jaar loopt ten einde
en deze week komt de
Legt uw abonnementsgeld voor 1953 gereed, want
hij komt slechts éénmaal
Aan de nieuwe Abonné's
Inschrijvingsbulletijn
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge - Gasthuisstr. 19.
Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Rocselare:
J. VERRIEST-DEZEURE,
St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523.
leper:
P. BRAS-DEKLERCK,
de Stuersstraat 4. - Tel. 445.
Wervik:
ROGER PECTOR,
Leiestraat 11. - Tel. Komen 491.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstraat.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS NIEUWS
POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten)
48' JAAR.
N' 50.
POSTABONNEMENT 1953:
België (tot einde 1953) 136 fr.
Andere landen
4 fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever
J. Sansen, Gasthuisetraat 19, Poperinge
«awsAaoittwet
HET begint met Sint
Maarten.
Ge zoudt peinzen dat
de grote Vlaamse
Volksheiligen liefst
met de korte dagen hun... betaald
verlof krijgen.
In een groot deel van West-
vlaanderen is hij op reis geweest,
zoals hij dat sedert eeuwen doet.,
vooral in de Westhoek. Sint-
MaartenshoekNa hem was het
de beurt aan Ste Cecilia. Zou er
één fanfare zijn, één harmonie,
zou er één kerk- of ander koor be
staan waar Ste Cecilia niet gevierd
wordt? 't Zijn al geen Ste-Cecilia-
koren als dat van Antwerpen; er
zijn wel muzieken waar nu en dan
eens de noten... gekraakt worden,
maar Ste Cecilia kan daarover en
al wie blaast of zingt viert de pa
trones van de muzikanten, en viert
dapper en luid. Hier en daar heeft
Ste Catharina ook haar klanten
zitten die op haar wachten. Wan
neer die drie terug zijn, staan er
twee andere heiligen gereed. Daar
hebt ge St Elooi en St Elooi is pre
cies op weg als reeds St Niklaas
zijn witte schimmel laat losmaken
en zijn bagage laat aanbrengen.
St Elooi weet dat hij thuis is
bij boeren en smeden, bij metaal
bewerkers, mekaniekers, electrie -
kers, garagisten, bij al die mannen
die een overalaantrekken om
met hamers, tangen, Engelse sleu
tels en alle vreemde mekaniek met
zwaar of licht metaal om te gaan.
Dees jaar was St Elooi bijzonder
welgezind: 't deed hem immers da
nig deugd te zien hoe die kerels
van hamer en voorhamer samen-
tropten daar waar St-Elooisreli-
kwieën» werden rondgedragen. Da
gen op dagen heeft de oude bis
schop zijn volk zien vieren. Intus
sen was Ste Barbara op weg, in
de eerste plaats naar de mijn
werkers, maar ook naar onze
brandweerlieden en de oude... ka-
rablniers.
9t Niklaas? Hoe hij het gedaan
krijgt, kan geen mens weten. Zijn
reis gaat per vliegtuig, per heli
copter, per auto. Niet te verwon
deren dat zijn trouwe schimmel
soms zijn kop schudt en meent dat
het zo veel beter ging als St Ni
klaas te... peerde door de lucht
roeI3e en door de hoge schouw zijn
pakken liet naar beneden glijden.
Hoe St Niklaas nu nog alles ver
zint en schikt, zijn reis duurt van
jaar tot jaar langer. Het is een
wonder ding, waar men de heili
gen buiterigooidé, daar haalt men
St Niklaas in; waar nooit een
kruis hing in de... winkel, daar
staat nu een levensgrote St Ni-
kjaas. De heilige is er zelf ver-
ergérd in; men sleept hem overal
binnen, geren of nó, hij moet mee.
Vroeger kwam hij uitsluitend voor
de kinders. Nu zijn de groten dol
jaloers geworden op de kleinen, de
Sint moet meer de grillen voldoen
van mama'sdan de begeerten
van de kleinen. Met dat alles is
de... poulariteit van St Niklaas er
een geworden zonder einde. Geluk
kig maar dat heiligen daar tegen
kunnen
St Niklaas heeft nu al verre zijn
nrogramma afgewerkt, en de wit
te schimmel staat weer op stal
voor een jaar. De Vlaamse volks
heiligen hebben zeker onder me
kaar wel gesproken en geconfereerd
over hun wedervaren bij hun reis
in onze streken. Eigenaardig is het
wel: aan die heiligen wordt geen
concurrentie gedaan; men vond
geen Missom Ste Cecilia of
Ste Barbara te vervangen. De drie
Bisschoppen St Maarten, St Elooi,
St Niklaas vonden nog niemand
die 't wagen durfde te grijpen naar
hun mijter of staf. Zelfs bij de
Waalse mijnwerkers onttroonde
men Ste Barbara niet. Smeden,
mijnwerkers, muzikanten en Ka-
trientjes behoren nog tot het
kruim van ons volk.
Maar we hebben nog anders dan
kruim... We hebben er die af- en
wegglijden van ons volk; die na
der leefden van Parijs en. van
Brussel, ons volk achterlijk vonden
en verlichte bollen meenden te
zijn. «Verlichte bollen»! Al heb
ben we nu van die bollen in onze
straten hangen! Die hadden geen
patroon, ze waren Immers geen...
vulgaire arbeiders, ze zochten veel
eer het gezelschap van vulgaire
boeren en arbeiders te ontgaan.
Zij zochten rijk, selectgezel
schap, ge weet wel of je weet
het misschien niet waar ieder
feestje een... fortuintje vraagt!
We kenden in vroeger jaren die
beruchte réveillcnswaar de
macht plezieriger wordt gemaakt
dan de dag. 't Begon met Nieuw
jaar, maar men sleepte er, vooral
in de oorlog 14-18 ook... Kerstdag
bij. Want de protestantse Duitsers
vierden ook Weihnachten
Was dat niet als een vloek? Is
dat niet als een vloek?
Op de dag dat God zelf mens
werd in een stal en in een krib...
op de dag van de goddelijke ar
moede de rijkdom en de... luxe
laten triomferen! Ik zeg nog veel
te weinig als ik spreek van rijk
dom en... luxe! Paste bij de «me
nu's met gans en kalkoen, met
al de fijne beetjesen cham
pagne»... paste... 't kribbeke daar
wel bij?
En waar men niemand vond,
geen ersatzvoor een Ste Bar
bara of een St Niklaas, daar vond
men er wel iets op om 't kribbe
ke te vervangen. Men vónd er de
Père Noël op uit.
Ge hebt toch reeds die Père
Noëlgezien? Die Père is waar
achtig geen... pater! Het is dat
gedrochtelijk oud ventje met lange
baard, een... Russisch frakske, enz.
dat ons, waarachtig, de krib en
het degelijk Kerstgebeuren moet
doen vergeten!
Een vloek?
En ik heb waarachtig reeds in
onze eigen steden en gemeenten
winkels gevonden waar... prent
kaarten worden verkocht met die
«Père Noël» en 'n «Joyeux Noël»!
Onze Christen Arbeidersvrouwen
e;i een stel Westvlaamse kunste
naars hebben daarop geantwoord
met echteKerstdag en Nieuw
jaar-prentkaarten uit te geven.
Van daaruit kwam reeds reactie.
Maar wat deden of wat doen wij?
Wel, 't is zo eenvoudig!
We kopen dergelijke pruts niet.
Die zijn voorbehouden voor de
mensen die de armoede van Kerst
stal en kribbe niet meer begrijpen
en niet meer verdragen kunnen.
Maar we doen nog wel iets an
ders: we gaan, in de andere we
ken van het jaar, die winkels voor
bij, waar ons in deze weken die
gedrochtelijke Père Noëlschijnt
uit te lachen!
Voor dat baaske is er ruimte en
plaats genoeg achter het IJzeren
Gordijn, maar niet in Vlaanderen!
Hier is wel plaats voor het kmd
in de kribbe, we zijn Bethlehem
niet vergeten!
PÉ VLAMYNCK.
if-
Hl m ImÊÊÊÊÊÈÈm
Jij» ft W fSfe
- >Wm
Welja, waarom zou de lieve Kindervriend ook niet de verlaten tinderkens eens speciaal indachtig zijn?
Voor die 12 jonge kleuterkes, onschuldige slachtoffertjes van zovele wantoestanden, heeft hij speciaal de
reis naar Rurnbeke ondernomen om Onze Kinderen te bezoeken. Zelfs Zwarte Piet was voor die arme
drommelkes zo vriendelijk en meevoelend dat hij samen met hen op de foto mocht. Over dit treffend ge
beuren verneemt de lezer meer in een artikel dat we in dit blad overdrukken.
De electriciteit, traditioneel nauw verbonden aan onze
weersomstandigheden, heeft ons deze week lelijke fratsen ge
speeld. Wanneer vóór een maand de wind de electriciteit in
panne waaide, hebben thans de eerste 3 graden onder 0 de
electriciteit in panne gevroren.
Woensdag konden we niet werken, Woensdagnacht op Don
derdag evenmin en... vóór dat alle loodketels gesmolten waren
was het Donderdagmiddag vooraleer we, met een aanzienlijke
achterstand, het uitgeven van ons blad konden verder door
voeren.
We verontschuldigen ons tegenover Lezers en Correspon
denten, want er werd lelijk met de schaar gewerkt in alles
wat ze ons instuurden. Wij kunnen daar niets aan doen, de
lokale Gaselec-mannen evenmin, maar het is werkelijk on
verantwoordelijk van de grote bazen zo met alle werk in onze
westhoek wispelturig om te springen. We voelen het steeds
meer en meer aan de lijve dat er voor hen geen concurren
tie» bestaat en dat ze de boel maar laten draaien ten beste
of ten slechtste hij kan.
We hopen van verdere triestige bediening gespaard te
blijven... en dat het binnen een paar weken niet voor de sneeuw,
de regen of de mist enz. zijn zal, dat we ons andermaal in ons
werk fel gehandikapeerd zullen voelen.
Kunnen onze vertegenwoordigers of gemeente- en stads
besturen daar niet eens hun woordje in de weegschaal werpen,
en er bij de hogere instanties aandringen op de aanpassing
der netten? Dergelijke onaangenaamheden gebeuren nooit
maar te leper en te Poperinge... bachten de kupe. We twij
felen er niet aan dat, moest dergelijke zakenslordigheld in de
grote steden zich voordoen, er wel wat anders zou gebeuren.
Er zijn zeker niet veel gemeenten
meer in ons land die hun kerk,
door oorlogsomstandigheden ver
woest, niet zagen herrijzen. Oost
duinkerke is nochtans in dat geval.
Einde Mei 1940 werd de aloude
dorpskerk verwoest. Eerst lag het
kerkje onder het vuur der Duitse
kanonnen en vervolgens werd de
genadeslag gegeven door meedo
genloze vliegerbommen.
De zaal van het patronaat werd
als noodkerk ingericht, veel te
klein en ongericvig, maar het
moest gaan. Een lijdensweg van 12
jaar werd doorgemaakt alvorens
men aan de bouw van een nieuwe
kerk kon denken. Nu is dan toch
de schone dag aangebroken dat
met de bouw van een nieuwe kerk
wordt aangevangen. Op 6 Decem
ber, feest van Sint Nicolaas, die
de patroonheilige is der parochie,
werd de eerste steen gelegd der
nieuwe kerk.
DIT IS DE HOEKSTEEN
Een grauwe mistige morgen hing
over Oostduinkerke, vissersdorp en
Boven: een algemeen zicht op de plechtigheid. Vooraan Z. Exc. Mgr
De Smedt, met links Z. E. II. Deken Vandcnbcrghe uit Veurne. Verder
naar achter bemerkt men o.m. van links naar rechts: dhr Burgemees
ter Elorizoone; dhr Behogne, Minister van Openbare Werken; Z. Exc.
Ridder Pierre van Outryve d'Vdewalle, Gouverneur der Provincie en
dhr Van Elslande, Arrondissementscommissaris. Onder links: Mon
seigneur De Smedt maakt met het truweel het kruisteken op de eerste
steen; rechts bemerkt men Z. E. H. Goegcbeur, Pastoor te Oostduin
kerke; midden: Ridder Pierre van Outryve d'Ydewalle tijdens de
eerste-steenlegginp;; rechts: dhr Behogne tijdens het aanbrengen van
de gedenksteen; links op dit deel van de foto dhr A. Cottyn, uit
Jleule, aannemer der bouwwerken.
badplaats, waar het alleen 's zo
mers luidruchtig aan toegaat.
Enkele minuten voor II uur kwa
men de personaliteiten aan het
gemeentehuis toe waar zij verwel
komd werden door dhr Burgemees
ter Florizoone. Onder de vooraan
staande burgerlijke personaliteiten
bemerkten wij Z. Exc. Ridder Pier
re van Outryve d'Ydewalle, Gou
verneur der Provincie; dhr Behog
ne, Minister van Openbare Wer
ken; dhr Van Elslande, Arrondisse
mentscommissaris; dhr J. Gilson,
Architect van de Groes Alpha en
.ontwerper van de nieuwe kerk;
dhr A. Cottyn, Aannemer der
Bouwwerken, en talrijke vooraan
staanden uit de technische dien
sten van het Ministerie van Open
bare Werken alsmede verschillende
medewerkers van de architect en
de aannemer.
Van 't Stadhuis begaven de geno
digden zich stoestgewijze in de rich
ting van het bouwterrein. Onder
weg, ter hoogte van de noodkerk,
sloot Mgr De Smedt, Bisschop van
Brugge, die vergezeld was van Z.
E. H. Vandenberghe, Deken te
Veurne; Z. E. H. J. Goegebeur,
Pastoor te Oostduinkerke, en van
talrijke priesters uit de omgeving,
zich bij de stoet aan nadat dhr
Burgemeester de Kerkvorst eer
biedig verwelkomde.
In groep stapten de schoolkin
deren mede op naar het werkter
rein dat langs de linkerkant der
baan gelegen is die naar Oostduin-
kerke-Bad leidt, op een 500-tal
meter buiten de eigenlijke dorps
kom.
Het was werkelijk geen eerste
steenlegging pro formazoals
men dat vaak meemaakt bij bouw
werken die al een flink einde boven
de grond zijn opgeschoten, want de
bedrijvigheid van de aannemer,
dhr A. Cottyn uit Heule, en zijn
flinke ploeg werklieden, hééft zich
tot nog toe beperkt met 't uitvoe
ren van de zeer uitgebreide grond
werken. Men mag hier werkelijk
spreken van bergen zand die moes
ten uitgedolven worden om de de
gelijke grondvesten, die de archi
tect in zijn plan voorzien heeft,
ten uitvoer te brengen.
Een indrukwekkende hefkraan,
die zich met zijn arm van 20 m.
lengte in het midden van het ter
rein bevindt, wijst van verre de
bouwplaats aan.
Op de eerste grondvesten was
een 30 cm. hoog muurtje opgetrok
ken waarop de witte steen, de
hoeksteen der kerk, moest inge
metst worden. Het is de hoeksteen
zoals zijn opschrift het zegt:
HIC EST LAPIS QUI FACTUS
EST IN CAPUT ANGULI
De plechtigheid begon met het
wijden van het houten kruis dat
op het werkterrein was aange
bracht en vervolgens werd de
mooie witte steen gewijd. De aan
wezigen volgden ingetogen deze
plechtigheid die verricht werd
door Z. Exc. Mgr De Smedt. Na
de wijding spreidde de bisschop
zelf het eerste truweel mortel
open om deze eerste steen aan de
grondvesten te hechten. Na de
kerkvorst kwamen ook dhr Gouver
neur. dhr Minister Behogne en dhr
Burgemeester Florizoone om beurt
deze zinnebeeldige daad stellen.
den de zware steen vast op de
grondvesten.
Alvorens tot de wijding der
grondvesten van de nieuwe Kerk
over te gaan, sprak de Bisschop
enkele woorden tot de aanwezigen
om te wijzen op het groot belang
van deze dag die de opbouw der
nieuwe kerk inluidde. De Kerk
vorst prees het werk van allen die
hieraan medewerkten en wees op
de gevaarlijke taak van de kerk
bouwer die vaak grote gevaren te
trotseren heeft. Opdat Gods zegen
over dit werk en op allen die erin
betrokken zijn, zou mogen rusten,
bad de Bisschop samen met de
aanwezigen een Onze Vader en een
Wees Gegroet.
Na de wijding der grondvesten
begaven de aanwezigen zich tot bij
de ingang van het bouwterrein
waar ook de ingang der Kerk zal
zijn. Daar werd een gedenksteen
onthuld en door Minister Behogne
ingemetseld. Het was een indruk
wekkend ogenblik, wanneer te
midden van een doodse stilte de
motoren van de grote hefkraan
aansloegen en de zware gedenk
steen ter plaatse gebracht werd,
waar de overheidspersonen een
laag mortel hadden open.gespreid
Terwijl de steen zorgvuldig op de
goede plaats werd aangebracht
ondertekenden de genodigden de
perkamenten oorkonde, die herin
nert aan de bouw van deze kerk
en die, in een loden buis gesloten,
ia de gedenksteen wordt ingemetst.
De uitvoering van het Vaderlands
lied besloot deze plechtigheid.
Op een koude Decemberdag
stonden wij te midden van het
indrukwekkend duinenlandschap
van Oostduinkerke. Geen zomer
warmte, geen spelende kinderen,
doch alleen de stugge winterkou
de te midden van grijze duinen,
waar geen voetspoor te bemer
ken valt in het zand dat in dit
jaargetijde niet betreden wordt.
Vier jaar geleden stonden wij
op dezelfde plaats in de duinen,
toen men er het lijk van jacht
wachter Legein had ontgraven.
De zomertoeristen, die daar ieder
jaar genoten van zon en duinen
hebben echter nooit vermoed dat
zich daar zo'n verschrikkelijk
drama afspeelde, want kruis
noch teken herinnert er aan dat
daar een mens gewelddadig om
het leven kwam. De pret der
badgasten werd door geen enkele
lugubere herinnering verstoord
en het zand heeft zich barm
hartig over deze tragedie toege
dekt.
7 OCTOBER 1948
Als men op de plaats staat, waar
jachtwachter Legein in de tragi
sche nacht van 7 op 8 October '48
KAMIEL ANSEEUW
(Cliché Het Volk
Resident - generaal de Hautecloque,
die waarschuwt voor terreur
in Tunesië.
GEEN MIRAKEL EISENHOWER
De nieuw verkozen president van
de Staten is dus in Korea geweest.
Dat was een verkiezingsbelofte, of
liever een stuk- van een verkiezings
belofte. De generaal had immers
gezegd dat hij persoonlijk naar
Korea zou gaan om ter plaatse de
toestand te bestuderen met het oog
op het bereiken van een spoedige
vrede.
Hij is dus ter plaatse geweest,
maar er is nog geen vrede en niets
wijst er op dat die vrede zo spoe
dig zou komen. Bij sommige naïve
Ike-stemmers zal dat wel wat ont
goocheling brengen, maar bij de
nuchtere mensen over de wereld
stond het bij voorbaat vast dat
Eisenhower geen mirakels kon
doen.
Bij eerste opzicht schijnen er
twee methodes te bestaan om vlug
vrede te hebben. Dat is ofwel zich
uit Korea terugtrekken, wat een
klinkende nederlaag zou zijn, of
wel een grootscheeps offensief ont
ketenen om de strijd met de wa
pens te beslechten.
De eerste oplossing is uitgeslo
ten? Daar rijzen verschillende
vragen: blocus van de Chinese
Kust, aantal te bewapenen Ko
reaanse divisies, gebruik van
atoomwapens, gebeurlijke samen
werking met Chinees Nationalisti
sche troepen, enz...
Eisenhower zal zich moeten in
spannen om een antwoord te vin
den op volgende drie vragen:
1. - Beschikken de Verenigde
Naties over voldoende effectieven
om een beslissend offensief te
ontketenen?
2. - Zou een succesvol offensief
het gevaar meebrengen de oorlog
te doen uitbreiden buiten de Ko
reaanse grenzen?
3. - Zal dit offensief het einde
van de Koreaanse oorlog beteke
nen of zal het minstens er toe bij-
AFRIKA
dragen de positie der geallieerden
materieel te verbeteren?
Naar verluidt zouden meerdere
plannen voor een grootscheeps of
fensief kant en klaar liggen. Te
gen de Lente zouden ook de nodige
materiële middelen en troepen
kunnen bezorgd worden op dat
stuk dus geen moeilijkheden.
Maar kan men de communisti
sche legers omsingelen en vernie
tigen zonder tevens de luchtbasis
aan t.e vallen aan de overzijde van
de Jaloe? Het vcor en tegen van
dergelijke operaties werd reeds
overvloedig besproken. Of Eisenho
wer er voorstander van is. is een
open vraag. Maar in elk geval zal
hij wel weten dat dit niet kan ge
beuren zonder acoord met de an
dere landen en vooral met Enge
land.
Of 'n offensief ten slotte de oor
log zou kunnen doen eindigen?
Volgens de New-York Herald Tri
bune zijn de meningen der mili
taire leiders in het Verre Oosten
dienaangaande zeer verdeeld. De
enen menen dat het zou mogelijk
zijn de communistische landlegers
te omsingelen en uit te schakelen,
terwijl dc anderen vrezen dat een
vooruittocht tot aan de Jaloe hen
precies veel beter binnen het be
reik van de Rode Luchtmacht zou
brengen.
In het politieke kamp is men al
even verdeeld. De enen derken
dat China eigenlijk graag gedaan
zou maken met de Koreaanse oor
log en dit ook werkelijk zou doen,
zelfs teven Meskou in, indien de
legers die thans ;n Korea vechten
werden uitgeschakeld. Anderen
daarentegen vrezen dat diezelfde
gebeurtenissen 'n verscherpte hou
ding van de Chinezen voor gevolg
zou hebben. Ook dat punt zal dus
niet gemakkelijk door te hakken
zijn.
Londen schijnt trouwen weinig
goesting te hebben om zich door
Washington te laten doen. Tegen
over het vele geschrijf over het
Koreaans geval heeft de Britse
regering laten horen dat zij niet
te vinden wa.s voor al te veel wa
pengeweld. Een offensief, goed,
maar niet te ver. Zo tot de 40" pa-
ralleel. Dat zou het front met een
tachtig kilometer inkorten. De 160
km. die zouden overblijven zou
den dan meer en meer uitsluitend
aan de Zuid-Koreanen kunnen
toevertrouwd worden.
Alles wat meer is, schijnt de
Britten gevaarlijk toe of onriutig.
Bv. een blocus van de Chinese
kust zou niets uithalen, aangezien
de Russische havens Vladivostok
en Port Arthur toch zouden vrij-
blijven.
Eisenhower persoonlijk zou dan
wel van hetzelfde gedacht kunnen
ziin. Hij heeft al verklaard dat hij
alles zou doen wat mogelijk was
om een uitbreiding van het con
flict te voorkomen. Indien men,
door de Engelse suggestie te vol
gen, het zover kon brengen dat de
boys terug naar huis kunnen, dan
zouden maar weinig Amerikanen
meer vralYDn naar een spoedige
vrede in Kcrea.
(Zie vervolg blz. 2)
Volgens Anseeuw werd hij door
jachtwachter Legein geraakt toen
deze op de vluchtende stroper
vuurde. Anseeuw viel, doch toen ae
jachtwachter naderbij kwam voel
de hij nog kracht genoeg om het
op te nemen tegen de jachtwach
ter. In de eenzame nacht zou het
een gevecht worden op leven en
dood. Steeds volgens de verklaring
van de wildstroper zelf, zou hij
plots gemerkt hebben dat Legein
zijn wapen op hem richtte waar
op Anseeuw de loop vastgreep en
van zich weg duwde. Precies op
dat moment ging het schot af dat
Legein in het aangezicht trof en
hem onkennelijk verminkte. Vol
gens de verklaringen van Anseeuw
zou Legein dus gedood zijn loor
een ongelukkig schot dat uit -zijn
eigen wapen afging. Gans 't nacn-
telijk drama zou dus volgens An
seeuw een fataal ongeluk geweest
zijn. Men kan het begrijpen dar,
een beschuldigde, die in het nauw
gedreven werd, tracht te redden
wat te redden is.
Maar daartegenover staan ande
re feiten en hier dient onderlijnd,
dat het lijk beroofd werd de
brieventas was verdwenen dat
het slachtoffer zorgvuldig wegge-
dolven was onder de grond en
daarbij het feit dat Anseeuw als
dief bekend stond en op zedelijk
gebied een zeer laagstaand leventje
leidde.
EEN LASTIG ONDERZOEK
Wij schreven reeds dat een ge
neeskundig onderzoek fataal werd
voor Anseeuw, doch deze voorstel
ling van zaken is niet volledig
juist, want ondertussen vernamen
wij over de gang van het onderzoek
nadere aanduidingen. Reeds dade
lijk na de moord behoorde An
seeuw tot de kring der verdachten,
want hij was gekend als wildstro-
gedood werd, en men werpt een
blik achterwaarts op het grote
Kindertehuis van het Nationaal
Werk voor Kinderwelzijn, dat aan
de overzijde van de Koninlijke
baan gelegen is, dan denkt men
aan de enigszins vage uitspraak
van Peter Hurkos'k Zie een
jachtwachter lopen langs een groot
gebouw...» Van daar kwam Legein
toen hij op dienstronde was, dwar
ste de Koninklijke baan en botste
op de wildstroper Kamiel Anseeuw
die met de lichtbak aan 't jagen
was.
Wat er toen gebeurde? Peter
Hurkos beweerde hierover'k Zie
de jachtwachter in strijd gewikkeld £eL werkte aan de opbouw van het
met een persoon van grote gestal
te..., 'k hoor schoten vallen...».
Ook dat klopt met hetgeen thans
a: .i het licht kwam, want Anseeuw
is een flink gebouwde manskerel.
Anseeuw heeft Woensdag 3-12
bekentenissen afgelegd, of ten
minste toegegeven dat hi1 in het
stropersdrama betrokken is, waar
bij Legein het leven inschoot. Of
Anseeuw een moordenaar is in de
echte zin van het woord? Daarover
zal het Assisenhof later uitspraak
doen. Ondertussen geeft Anseeuw
zijn eigen versie over het drama
die thans door het gerecht wordt
getoetst aan de vaststellingen die
4 jaar geleden gedaan werden.
hotel Hof ter Duinenwaar
de schop gehaald werd voor het
delven van de put en hij stond
op de koop toe zeer slecht aarge
schreven.
Anseeuw had op de grillige na
tuur gerekend en gehoopt dat
wind en zand ieder spoor in de
duinen zouden uitwissen. Dit ge
beurde slechts gedeeltelijk en in
zoverre dat de voetsporen in het
zand voldoende vaag waren om het
nrmen van afdrukken onmogelijk
te maken, maar niettemin bleven
voldoende sporen over om aan te
tonen op welke plaats het lijk m
de grond gestopt werd.
(Zie vervolg blz. 2)
>3
Het woonhuis van Kamiel Anseeuw in de Weldadigheidsstraat te
Oostduinkerke, waar 4 jaar lang het geheim van het stropersdrama
zorgvuldig bewaard bleef.
Vervolgens vestigden twee werkhe- met die mist?
'n Kort nerveus gerinkel aan de
telefoon... voor de zoveelste maal
vandaag, 'n Nijdige hand die naar
de hoorn grijpt... Allo? Allo?...
Of we morgen naar Rumbeke
komen naar het tehuis van Onze
Kinderen om er de komst van St
Niklaas bij te wonen?
Mens, voor de komst van Sint
Niklaas naar Rumbeke gaan en
dan nog op een Zaterdagavond, de
enige avond in de week waarop we
werkelijk eens gerust gelaten wor
den.
Wel ja, Wekelijks Nieuws, ge
zoudt er ons plezier mee doen, én
we zijn ervan overtuigd dat de
komst van de Sint U ook bevallen
zal.
Allez, we komen af. Wan
neer moeten we daar zijn, wan
neer begint dat feestje? Zo vroeg,
te 16.30 u. reeds, goed. als er niets
speciaals in de weg komt, kunt U
er op rekenen.
't Heeft hoop en al 2 minuten
geduurd dat gesprek.
We reden naar Rumbeke door de
mist die zo dik was dat ge er met i
een mes door snijden ko:i en on
derweg keken we mekaar in d'ogen,
precies alsof we ons afvragen wil
den wat er werkelijk toe leiden
kon ons leven te waaen voor een
Sinterklaasfeestje... Wat zou het
dan vanavond, vannacht worden
Ik weet niet of ge het Tehuis
van Onze Kinderen te Rumbeke
kent. 'n Grote doening, 'n klooster,
vóór jaren gebouwd, dat met de
jaren vervallen, gedurende en se
dert de voorbije oorlog tot 'n gans
ander doeleinde werd heropge-
smukt. Daar wonen 84 jongens. 4
onderwijzers, 1 onderwijzeres, ver
der enkele juffers die de sociale
loep in het Jeven gehoord en aan
gevoeld hebben, en aan het hoofd
van dat alles staat een moeder, een
moeder zonder kinderen die er
nochtans 84 heeft en waarvoor ze
meer voelt en vecht alsof het de
hare waren.
'n Fluitje weerklinkt. In 't gelid
stappen daar 'n 70-tal jonge kerels
aan van 6 tot 13-14 jaar oud. Ke
rels die ge best vergelijken kunt
aan die mooie jongenskoppen
waarmee al onze Westvlaamse bro-
chuurtjes van K.S.A. en Jong-
Knapen verlucht zijn. Model jon
gens, blauwe kijkers, blonde kop
pen, In khaki-sporthemd met vloe
ren broek, blote knieën, wollen ge
breide kousen en bruine hoge
schoenen. Kraaknet in uniform...
alleen hier en daar een zwarte knie
bewijst dat. er rskkersWoed inzit...
en dat het knechtebrokken zijn.
'n Korte: «Dag Mijnheer» als
ze ons voorbij trekken en plaats
gaan nemen langs weerskanten
vooraan in de feestzaal.
Inmiddels zijn nog enkele voor
aanstaanden uit Roeselare en om
liggende toegekomen. Al mensen
die van Onze kinderen, Hun
ne kinderen maken...
'n Belletje verraadt de komst van
de Sint en met Zwarte Piet voorop
stapt hij de zaal binnen. Zwarte
Piet die dit hoog gezelschap reeds
lang kent en... gewoon is ge
worden, haalt onmiddellijk zijn
fratsen boven; de groten lachen en
knippen een oogje naar elkaar;
maar de kleintjes wringen de hand
jes en zien er beangstigd uit om
het lot dat hun te wachten staat.
De Sint plaats zich vooraan in de
zaal. in een grote zetel: meteen
wordt hij het middenpunt der be
langstelling en naarmate Zwarte
Piet daar op een gewone stoel ver
dwijnt. stijgt de Heilige Man in
aanzien. Het moet vast en zeker
een fijne Sint zijn die alles weet
want ziin reukorgaan schijnt fel
ontwikkeld... nu, ieder mens groeit
met de jaren naar zijn beroep, hoe
zou die Heilige Man, die reeds zo
oud is dat ook niet gedaan heb
ben
De vertoning begint. 12 Klein
tjes, in 't blauw opgeknant allen
broerties tussen «te 3 en a.s iaar.
verwelkomen de ,aint. Kostelük om
.(Zie vervolg blz. 7)
DE PRIJS VOOR HET JAAR 1953
IS VASTGESTELD OP 136 FRANK
Alléén zij die wekelijks hun blad door de Postbode
thuisbesteld krijgen, zullen door hem om de vernieu
wing ervan gevraagd worden.
Wilt hem tevens melden welke uitgave U wenst:
ofwel Het Wekelijks Nieuws Roeselare-Izegem-Mcnen,
Het Wekelijks Nieuws Kuststreek,
Het Wekelijks Nieuws Poperinge-Ieper-Wervik.
Wie nog nooit ons blad met de post kreeg, en dit thans
wel wenst, dient heel eenvoudig onderstaand inschrijvingsbul-
letijn in te vullen en het onder open omslag (met zegel 0,20 fr.)
op te sturen naar onze drukkerij. Gasthuisstraat 19, Poperinge.
Enkele dagen daarop krijgt hij dan het bezoek van de brief
drager die het bedrag van 136 Fr. komt ontvangen.
Wij zorgen er dan verder voor dat U regelmatig om de
week de door U begeerde uitgave ontvangt.
Ondergetekende begeert een postabonnement op
«HET WEKELIJKS NIEUWS»
voor het ganse jaar 1953
Uitgave(1)
NAAM
ADRES
GEMEENTE (STAD)
(Handtekening)
Vergeet niet de uitgave te vermelden:
(1) Poperinge-Ieper-Wervik
of Roeselare - Izegem - Menen
of Veurne - Nieuwpoort - Diksmuide.
WIE NU HET BEDRAG VAN HET JAARABONNEMENT,
hetzij 136 fr., stort op Postcheek 4763.60 van Het Wekelijks
Nieuws te Poperinge, ontvangt ons blad per post tot einde '53.
Ons blad is natuurlijk ook wekelijks te verkrijgen bij al
onze lokale verkopers op de onderscheidene gemeenten.
