Petras en zijn Rakkers
Aderspatkousen
NEEN
1 Vo o r U, 1
V Mevrouw
het wekelijks nieuws Zaterdag 31 Jan. 1953.
Blz. 12.
7
RADIO KORTRIJK
TOCH EEN VOORHISTORISCHE KOE!
TEKENVERHAAL HET WEKELIJKS NIEUWS
HUWELIJKEN
NUTTIGE WENKEN
EN RECEPTEN
E. DE PONTHIÈRE
WINTERSPORT
HET
NIET
IS NOG
TE LAAT!
KANS!
WAAGT UW
VROUWENHOEKJE
Zout en Citroen, vrienden der Huisvrouw
Stort 136 fr.
MET KRAAG EN SJAAL
HU
M'N BESTE LEZERS EN LEZE
RESJES, lk had verleden wèek het
ongeluk 's avonds door een jachten
de, lichtende stad te kuieren. Ik had
m'n trein gemist! Ja, dat zit zo in
een: ik moest naar die grootstad
gaan spreken voor de geltenbond (ik
bedoel voor de leden van de geiten-
bond) over kalverliefde! Ik was in
de gloed van mijn kalverliefde-
speech voor de leden van de geiten-
bond wat te ver over m'n tijd heen
geraakt en toen ik, in vliegende
vaart, de trein wou halen, was ie
gaan fluiten. Zo was ik genoodzaakt
te waohen op de volgende en ik be
sloot de grootstad even in te wan
delen. Wat is zo'n mierennest
's avonds toch opwindend. Licht
Licht! Licht! Flitsende reclames in
alle kleuren dansten voor m'n ogen.
Coca-Cola had het erg te verduren.
En toen ik zo in gedachten al dat
reclame-vuurwerk zag tintelen en
schitteren, dacht ik plots bij me
zelf Moest men in plaats van al die
commerciële, ontspannings- en an
dere reclames eens overal zien flit
sen in en uit uit en in in
grote, sierlijke, brandende letters:
«MEN IS NOOIT TE GOED!»,
wat een indruk zou dat niet maken.
Overal, in alle steden van de wereld,
diezelfde lichtende, zedelijke levens-
reclame: MEN IS NOOIT TE
GOED! Wat een ophef, wat een
revolutie zou dat niet teweeg bren
gen? Ja, m'n beste vrienden, men
is op deze wereld nooit te goed. En
ik dacht op hetzelfde ogenblik aan
die charmante anecdote:
In een klooster leefden twee
kloosterlingen, die goeie vrienden
waren, maar in hun karakter was
er enig verschil. De eerste legde
maar steeds de nadruk op de
strengheid van de leer, de andere
op de goedheid.
Ze spraken af dat de eerste, die
zou sterven, zou terugkomen om de
andere in te lichten over de les, die
hij zou krijgen als ie in de heimei
aankwam.
De strenge stierf het eerst. Hij
hield zijn belofte.
Ik kom uit de hemel! zei hij.
En...? vroeg de andere.
Wel, U kunt nooit te goed zijn.
Als mensen u verdrieten,
Weemoed in 't harte u daalt.
Zo doe hen gauw wat goed is,
En licht weer voor u straalt.
Ais gij een woord van liefde hebt,
Verberg het niet in 't harte,
Breek als een bloementwijg het af,
Tot heling bitterder smarten.
Dit tranendal is vol van haat,
Vol open lijdensmonden,
Een woord, dat uit het harte gaat,
Heelt menig zielewonde!
VAN RECLAME gesproken: in
onze straat zijn er alleszins, zonder
overdrijven, een twintigtal winkels.
Ge moet niet vragen, hé, of er ge-
concureerd, gereclame-eerd wordt.
Onze straat is werkelijk de straat
van de bamum-reclame. En fijne
tistens dat ze zijn, zeg, om reclame
t.e voeren.
Voor een paar dagen zegt Jef
Krieke, één van de spekslagers uit
onze straat:
Zie eens, ik heb een uithang
bord laten maken. Ik zal het mor
gen uithangen. Ik heb er m'n naam
laten op schilderenJef Krieke, en
daarondereen flink, groot verken,
datde. mensen direct kunnen zien
wat ik ben!
Ja, ja, 't zijn tistens, hoor!
Charel de Blok, een winkelier,
trachtte met volgende aankondiging
in z'n etalage klanten binnen te
lokken:
Ga niet naar anderen op de
winkel om bedrogen te wordein!
Kom bij ons!
Zo voert men ln onze straat re
clame!
VRIJGEZELLEN, gij allen, die in
vrede leeft, vrij van kommer en
zorg, vrij van vrouwelijke bemoei
zucht, vrij van hartskwellingen,
weet u wel eigenlijk wat een vrij
gezel is?
Dat is een man, die nog even uit
kijkt alvorens hij de sprong waagt
en dan... NIET springt!
JEFKE KOEKOEK was geen
vrijgezel en wist er alles van. Ze
waren een paar maanden getrouwd
en pas geïnstalleerd op hun nieuw
appartement in de stad in een groot
blokhuis. Op een avond komt ie
nogal laat thuis en wordt plots van
uit een deur onverhoeds aangeval
len door een vrouw. Hij werd be
handeld met de bezemsteel, ze trok
hem de haren uit het hoofd en
krabde hem met haar lange nagels
(o, ironie der moderne wreedheid)
dat het resultaat deerlijk was om
aan te zien. Hij stond daar als een
sukkel te weeklagen toen de vrouw
ineens haar excuses begon te ma
ken.
Asjeblief, mijnheer smeekte
ze ga niet naar de politie. Ik heb
me vergist! Ik dacht dat ge m'n
man waart!
Och, mevrouw, antwoordde de
bloedende Koekoek, dat ls- nop, zo
erg niet. Veel erger is het dat ik
seffens van m'n eigen vrouw nog
een pak van "t zelfde laken te ver
wachten heb
Nu, Jefke zal wel gedacht heb
ben: in alle geval geen beleefd
vrouwmens!
BELEEFD ZIJN in het leven is
alles! D'r zijn weinig mensen, die
tegenwoordig nog beleefd kunnen
zijn. Ge moet maar eens op een
kermis aan een feesttafel aanzitten.
Dm een haan in z'n kam te doen
rood worden. Weet ge wat er moet
vermeden worden aan tafel om be
leefd te zijn:
de vinger» aan het tafellaken
afvegen:
aan de spijzen rieken of er aan
doen rieken;
vingers, mes of lepels aflikken;
iets met de vingers uit glas of
soep halen, b.v. een stukje kurk
of een vlieg die er in valt. Men
doet dit met de punt van een
mes of met de steel van een vork;
te veel Ineens ln de mond ne
men;
te vlug eten en slokken;
de mond te ver openen bij het
kauwen;
luidkeels roepen, op tafel slaan,
uitbundig lachen, bijzonder als
eenieder niet weet waarom;
meer spijs of drank nemen dan
men kan gebruiken;
zijn bord met brood uitvagen;
iets op zak steken voor zichzelf
of voor de thuisblijvers;
zich van nagerecht bedienen
vóór het aangeboden wordt, of
er te veel van nemen;
een groot stuk vlees op z'n vork
houden, net als een vlag aan een
stok;
zich half ontkleden, b.v. zich ln
z'n hemdsmouwen zetten als het
een beetje te warm wordt en veel
minder nog de broeksband los-
zetten omdat men te veel gege
ten heeft.
Wie deze gulden regels trouw op
volgt, die is op en top een beleefd
mens. Pas echter op dat U niet zo
danig beleefd aandoet dat U onbe
leefd wordt. Zoals Janssens:
Janssens was op een dinetje ge
vraagd. Bleu en nerveus, als altijd,
sprak Janssens aan tafel bijna geen
woord. Hij begreep echter dat hij er
niet van afkwam zonder enige
vriendelijke, beleefde woorden tot
z'n gastvrouw te hebben gericht.
Eindelijk zag le z'n kans schoon
toen z'n tafel-gebuur-dame fluwe
lig tot hem zei:
Ik geloof dat het Mijnheer
Janssens vanavond niet smaakt, is
het wel?
Janssens antwoordde hierop heel
galant:
Het feit, Mevrouw, dat U naast
me zit, zou iedereen z'n eetlust doen
verliezen!
IK HEM ME deze week een vraag
gesteld. Een heel eenvoudige vraag:
zijn de vrouwen, van nature uit,
vergeetachtig?
U zult me misschien vragen:
waarom stelt ge zo'n dwaze vraag?
Wel, m'n beste vrienden en vrien
dinnen, omdat ik deze week tot het
ontstellend resultaat ben gekomen
dat Marenta ofwel begint te lijden
aan geheugenverlies ofwel, als
vrouw, vergeetachtig van natuur is.
Het spel begon 's Maandags: ze
had vergeten zout in de soep te
doen en dat de aardappelen geen
peper nodig hebben.
De Dinsdag gaat ze uit boodschap,
komt buiten, springt op haar flets
en viel zich een bloedneus omdat ze
vergeten was dat ze geen flets bij
zich had. Ik schrok me haast een
bult toen die sierlijke val gebeurde.
's Woensdags was 't nog erger:
toen ik 's middags, verhongerd,
thuiskwam, lag Marenta nog profij
telijk te "bed. Ze was vergeten op te
staan!
De Donderdagavond was ze met
een buurvrouw gaan winkelen. Ze
had vergeten dat ik op die avond
altijd een kaartje ga leggen en zo
zat ik met de thuiswacht.
En zo ging dat lijstje maar ver
der tot ze 's Zaterdags om een per
manente ging en haar porte-mon-
naie nu eens NIET vergat!
In alle geval, ik ben tot de con
clusie gekomen dat vrouwen ver
geetachtige schepsels zijn.
Zo denken z'er te Madagascar ook
over, want daar keert de lijktoet,
bij de begrafenis van een vrouw,
vóór men zich naar het kerkhof be
geeft, nog even naar haar huis te
rug in het naïeve geloof dat vrou
wen steeds wat vergeten als ze van
huis weggaan.
Maar kom. ik hoor stommelende
voorbereidingen voor een vertrek. Ik
geloof dat Marenta van nlan is uit
winkelen te gaan. Ik zal haar maar
gauw gaan opzoeken om haar te
heioen vooral niks te verbeten. want
anders loopt de boel wéér mis!
En daar z.al ik me wel
Voor hoeden.
Want als de boel ln 't honderd loopt,
Moet ik dat boeten!
Het Manneke uit de Maan.
Week van 1 tot 7 Februari 1953.
PROGRAMMA-OVERZICHT
ZONDAG 1 FEBRUARI
10.03: Plechtige H. Mis. 11.00:
Boekenschouw. 11.10: Zondagmor
gen zonder zorgen.
MAANDAG 2 FEBRUARI
12.00: Maandagmlddagmelodle.
12.30: Nieuwe tonoplaten. 13.00:
Nieuwsberichten. 13.15: Zesde sym
phonic opus 68 ln F groot, de Pasto
rale», Ludwlg von Beethoven.
DINSDAG 3 FEBRUARI
16.00: In ons operettetheater.
16.45: Dubbel klavierconcerto ln O
groot. Johann Sebastian Bach. 17.10:
Rudl Schuricke zingt. 17.30: Kin
deruurtje. 18.15: Het orkest Joe
Heyne. 18.30Het Toneelleven ln
Westvlaanderen door Jozef Van Doe-
le. 18.40: Uit onze Westvlaamse
muzlekschat. 18.55: Eigen medede
lingen.
WOENSDAG 4 FEBRUARI
19.00: Nieuwsberichten. 19.15:
Voetbalsportpraatje. 19.30: Onze
bonte Woensdagavond. 21.00: Rond
de Heerd.... 22.00: Casinoconcert.
22.30: Rhythmclub.
DONDERDAG 5 FEBRUARI
16.00: Derde bedrijf uit «Madame
Butterfly». Glacomo Pucclnl. 16.25:
Tango-herinneringen door het radio-
(~f. PFFF !R HOUD^
fwonderl'jre vondst!.. dtt is een 2)££l^
van het geraamte enex phipnaphophe j
thes ~r' COPama LUiSTRis ofte voorhis
torische koe'. vr/end ge nog
een veren vln dt jéü fssg moe t ge m'j ver
wittigen.
(Oeff.Het zaÓ
Een halve roe
ge meest zon-
iRVtRD N/ETS
MEER.
(He Dan heeft ons Moe
ver soep gerookt met
-BEENOEXEN VRNEEN JooR-
\H/SroR/SCH£ ROE
tango-orkest van Hamburg. 16.40:
Suite uit Het Meisje van Arles Bi-
zet Georges. 17.00: De Vrolijke Golf.
17.45: Zangrecital door de sopraan
Irène Verhack. Fono-lntermezzodans
der Stonden uit La Gioconda Pon-
chielll. 18.30: Sociaal-economische
problemen ln Westvlaanderen. 18.40:
George Gershwin suite. 18.55: Eigen
mededelingen.
VRIJDAG 6 FEBRUARI
10.03: Lichte inzet. 10.15: Sonate
voor viool en klavier ln G groot. Le-
keu Guillaume. 10.45: De tenor Ju
lius Patzak zingt opera-aria's. 11.00:
Ons radioziekenbezoek. 11.30: Ons
refreintjesalbum.
ZATERDAG 7 FEBRUARI
16.00: Ons verzoekplatenprogramma.
17.30: Met de micro door West
vlaanderen. 17.45: Ons wekelijks
operaconcert. 18.30: Marlahalfuurtje.
HIER HET GROOTSTE, DOELMA-
TIGSTE KATH. HUWELIJKS-
WERK. Vel. J. practljk Streng
geheim Briefwls. Een eindeloze
reeks huwelijkskandidaten voor
U. Schrijf om docum en lijsten
naar: DE GELUKKIGE TOE
KOMST, Postbus 11, DEIN ZE.
Of: Postbus 381, Antwerpen. -
Of: Pos'bus 231, Brussel L (6955)
SOEP VAN RAPEN
Was, schil zorgvuldig en snijd
een half kgr. rapen ln kleine stuk
ken. Laat ze gedurende vijf minu
ten koken In 1 liter kokend ge
zouten water, met een half pond
rijst, en een weinig boter. Vertraag
vervolgens het koken. Wanneer het
kooksel mals Is, doe het door de
teems. Leng aan met warm water
waarin een Liebig Bouillon Blokje
opgelost werd. Doe in de soepter
rine een soeplepel boter, alvorens
er de soep in te gieten.
NAPOLITAANS OSSEGEBRAAD
Braad een schoon stuk ossevlees,
rib of ossenhaas, in de oven zoda
nig dat het nog bloedend ls. Al
vorens op te dienen neem het uit
de oven, snijd het in schijven en
houd het vlees heel warm. Voeg
bij het braadsap: een lepeltje Oxo
Bouillon, een glaasje Maderawijn,
een flinke lepel Dubbel Concen
traat van Tomaten Liebig en laat
de saus niet meer koken. Giet deze
over het vlees; leg er in boter en
citroen gestoofde champignons rond
en dien terzelfdertijd noedels met
kaas op waarvan de smaak ver
hoogd werd c' nor toevoeging van
een weinig Dubbel Concentraat van
Tomaten Liebig.
van goede kwaliteit.
KOSTELOOS
voor Mutualisten
Breukmeester- Orthopedist
Te leper: Rijselstraat 1.
Te Veurne: Zuidstraat 11.
Te Wervik: Ooievaarstraat 24.
(d-10.722)
OMKLEED WITLOOF
Werp 1 kgr. witloof ln kokend
water, waaraan wat citroensap of
azijn toegevoegd werd. Als de
groente gaar is, laat ze afdruipen
en verkoelen. Bereid mayonnaise
waaraan een dessertlepel vloeibare
Oxo Bouillon toegevoegd werd. Om
kleed elk stuk witloof met een
snede gerookte zalm en versier de
schotel in stervorm. Leg mayonnaise
tussen het witloof en m 't midden
van de schotel. Bestrooi de mayon
naise met 100 gr. gepelde garnaal;
versier met een kroon van hard
gekookt eiwit en -geel en een
handgreep gehakte peterselie.
Voorheen
Nu
5.000
3.000 fr.
3.000
2.000 fr.
8.500
4.000 fr.
2.800
1.900 fr.
6.000
3.000 fr.
6.200
3.000 fr,
6.500
3.500 fr.
3.500
2.000 fr.
3.500
2.100 fr.
1.200
700 fr.
750
300 fr.
De Pelsenwarenfabrlek van Meulebeke
geeft U nog een laatste kans!!
Ze biedt U een reeks mantels en jaquetten tegen echte spotprij
zen en dit slechts nog voor enkele dagen.
Mantels Agneau dTtaïle
Pattes chevrette noire
Agnea*. J'Argentlne brun
chat lustré
Agneau Pérou noir
Opposum renard bleu
Pattes agn. d'Argentine bn
enz... enz...
Jaquetten agneau d'Italie ligné
chat tlgré
lap. Martre brun
Gilet agneau brun
Kindermantels tegen 200 fr.ü!
Doet aanstonds uw keus!! Morgen ls het misschien te laat!!
VAN FABRIKANT TOT VERBRUIKER
GROOTSTE EN MEEST GEVARIEERDE KEUS VAN T LAND
PARIJSE MODELLEN VERZORGDE SNIT
Herstelling en bewa
ring ran uw mantel
'a Zomers. Gemat
van betaling.
Steeda waarborg.
Gratia bewaring.
Terugbetaling van
reiskosten san elke
koper bij minimum
aankoop van 1.000 fr.
De magazijnen
zijn steeds open, ook
's Zondags. Te be
reiken met de auto
bus, lijn Kortrljk-
Tlelt, tot Meulebeke
Koelvoet, de beton-
baan volgen. Ge
vraagd Depothou
ders kunnende waar
borg geven.
BIJHUIZEN TE;
BOEZINGE: MeJ. HoUynck, Dorpstraat, 39.
BLANKENBERGE: Mad. Waes, Langestraat, 79.
DIKSMUIDE: Mr Desmet, Vaartstraat, 60.
KORTEMARK: Mr Delos Victor, Kerkstraat, 10.
DUDZELE: Mr Denecker, Nleuwstraat, 6.
MENEN: Mevr. Coucke, Wahlsstraat, 149.
PAS SEND ALE: Mr Kindt, Molenstraat, 21.
POELKAPELLE: Mevr. Vandeputt», Nleuwplaats, 15.
RUMBEKE: Mevr. Vermander, Plaats 88, «Do Vier Seizoenen»,
STADEN: Mej. Nouwynck, Statiestraat, 28.
WERVIK: Mr Demyttenaere, Nleuwstraat, 23. (499)
SS®
Beide bovenstaande modellen
zijn wel ontworpen voor de win
tersport die men meest in Zwit
serland moet zoeken, maar kun
nen ook dienstig zijn als sportieve
kledij voor meisjes. De motieven
die op de anorak (boven) gebor
duurd werden zijn ontleend aan
de sneeuwkristallen.
op postclieckrekening 47.63.60
van Het Wekelijks Nieuws
Poperinge, en U ontvangt o- s
blad tot einde 1953.
Wij zijn zodanig gewoon geraakt
aan het gebruik van allerhande
produkten, die wij onder vreemd
soortige benamingen ln de handel
vinden, dat wij het verwaarlozen
nog gebruik te maken van een
voudige grondstoffen die wij iede
re dag bi) de hand hebben. Wij
willen nu precies de vooruitgang
der wetenschap niet ontkennen en
zeker niet ln twijfel trekken, maar
het is ook waar dat wij in geval
van nood het bepaalde handels-
produkt dikwijls niet bij de hand
hebben en zelfs niet eens kennen,
zodat wij in dergelijk geval moe
ten kunnen beroep doen op een
voudige middeltjes die binnen ons
bereik zijn.
Zout en citroen zijn twee zeer
eenvoudige schoonmaakmiddelen
die wij altijd in huis hebben om
dat zij een rol spelen bij de voed
selbereiding. Voor het reinigen van
gebruiksvoorwerpen of voor het
verwijderen van vlekken zijn zij
zeer nuttig. In beide gaan ook
zeer goede eigenschappen schuil
voor wat betreft de lichaamszorg.
Ruwe handen, waarvan iedere
huisvrouw weet mee te spreken,
kan men terug zacht krijgen door
ze in te wrijven met een doorge
sneden citroen. Ook de harde na
gelriemen worden op dezelfde wij
ze ingewreven.
Hetzelfde geldt voor ruwe elle
bogen. Men kan ze verzachten
door ze eens per week te masse
ren met wat zout, daarna afspoe
len en afwrijven met een doorge
sneden citroen.
Om mooie witte tanden te krij
gen en te behouden kunt u ze eens
of twee maal per week borstelen
met gewoon keukenzout. Hiervoor
gaat men te werk als met gewoon
tandpasta; dus de tandenborstel
nat maken, met een weinig zout
bestrooien en de tanden vervol
gens flink borstelen. Daarna de
mond met lauw water spoelen tot
de zoutsmaak verdwenen is.
Citroen en zout zijn ook goede
ontvlekke'rs. Oude inktvlekken bij
voorbeeld, die men met melk niet
meer kan verwijderen, worden
vlug weggewerkt bij middel van
zuiver citroensap vermengd met
zout; dit geldt zowel voor inkt
vlekken op hout als op stof. Vruch-
tenvlekken, kalkvlekken, grasvlek-
ken, enz... verdwijnen eveneens
door behandeling met een doorge
sneden citroen ln zout gedoopt.
Om de lof over de citroen te
besluiten moeten wij er nog op
wijzen dat deze vrucht een goed
reinigingsmiddel is voor gebruiks
artikelen waarmede wij anders
geen weg kunnen. Dat is onder
meer het geval voor ivoor. Het sap
van een citroen, waarbij men een
snuifje zout voegt, kuist het ivoor
op perfecte wijze.
Zout alleen, het eenvoudigste
keukenmiddel en ook het voorde
ligst ls een probaat reinigings
middel. Vuile sponzen worden ln
sterk zoutwater weer fris; daarna
moeten zij nagespoeld worden ln
lauw water zonder zout. Wij spre
ken hier over dierlijke natuur-
sponzen en wijzen er ln het voor
bijgaan op dat zij nooit met te
warm water mogen behandeld
worden, zonder gevaar te lopen ze
ernstig te beschadigen.
Ten slotte is zout een niet te
versmaden wasmiddel. Zoutwater
dient voor het weken van donkere
wollen stoffen en zijden kleding
stukken.
Het is een uitstekend wasmiddel
voor wollen dekens die wij daar
voor een nacht ln zoutwater te
week zetten. Hetzelfde geldt voor
fluweel dat zijn wasbeurt krijgt
ln een zoutwaterbad.
Deze eenvoudige middelen zullen
u zeker vroeg of laat eens dienst
bewijzen. Zij dragen wel geen ge
leerde naam maar bewezen ln de
praktijk hun deugdelijkheid.
TANTE K0BA,
Fr. PER DAG en meer
ij THUIS verdienen met
IJ BREIMACHINE RA-
PIDE; breit 12 maal
vlugger dan gelijk welk tafelappa
raat. - Vlug kosteloos aanleren, -
Werk verzekerd. Schr. of kom:
Brabantstr. 180, Brussel, of Kort-
rijksesteenweg 53, Gent.
(10,2701
Nina Ried stelt deze mantel
voor in kersenrode wol. Opvallend
is de kraag die terzelfiertijd
dienst doet als sjaal. Het voor
beeld leent zich trouwens tot va
rianten die er op neer komen va"
deze mantel een zeer deugdelijk
kledingsstuk te maken.
Nr 38.
KORTE INHOUD:
Joan Mathews, kantoorbediende, die
met een vriendin, Elisabeth, een ap
partement huurt, ontvangt zekere
morgen drie brieven. Een van haar
verloofde, die haar verlaat en een van
een harcr aanbidders, Richard Wynn.
Ze wordt uit haar dienst ontslagen. Ze
vertrekt naar het landleger, samen
met haar vriendin. Ze maakt er ken
nis met Kapitein Holiday. Enkele tijd
nadien komt. Kapitein Fielding, hun
vroegere verhuurder, met rust in het
ziekenhuis. Joan en Elisabeth worden
verliefd, respectievelijk op Kapitein
Holiday en Kapitein Fielding, doch ze
vrezen in de mondaine Muriel Elvey
een medeminnares te zien. Beide land
meisjes 'slagen in hun examen, maar
mogen op de hoeve blijven.
In de geest zag ik de hele scène
voor me. Juffrouw Price's bakkeu-
ken met de grote tafel, waar ze al
tijd het deeg maakte. De geweldige
oven, waarmee ik haar de vorige
week zelf had geholpen. Al heel
vroeg moest die worden aange-
naakt met vervaarlijke takken
bossen. Het vuur werd aangestoken
en dan verder met rust gelaten,
tot het hout verbrand was tot poe
rt erf ij ne as en het gewelfde bak
stenen dak van de oven wit
gloeiend was. Dan werden de grote
broden naar binnen geschoven, die
juffrouw Price met haar tengere
handjes even vakkundig wist te
kneden als de beste bakkersgezel!
Juffrouw Price en Elisabeth wa
ren juist in dit stadium der werk
zaamheden aangeland, toen kolo
nel Fielding verscheen op zijn
speurtocht naar het meisje, dat
hij besloten had, te trouwen.
Van wat er vervolgens gebeurde,
hoorde ik later het een en ander.
(Niet alles!Gedeeltelijk van Eli
sabeth, gedeeltelijk van hem.
't Was een merkwaardige hof
makerij: typisch voor de oorlogs
toestanden. hyper-modern, en toch
weer zo oud als de wereld. Kwa
men de jongelui van honderden
jaren geleden hun uitverkorenen
óók al niet opzoeken in de warme
huiselijkheid van de keuken, waar
ze bedrijvig heen en weer schoten
tussen het kraakzindelijk gereed
schap?
Juffrouw Price dribbelde rond in
haar frisse, grijslijnen schort, met
een oude ivoren broche midden op
de borst. Elisabeth was haar vol
ijver aan 't helpen. Haar gezichtje
was rood van opwinding en haar
dik kort haar hing in verwarde
krulletjes, dat kan ik me zo voor
stellen.
Daar verscheen dan plotseling
kolonel Fielding met zijn schijn
heilig blosje en het gebruikelijke
smoesje: of hij de dames misschien
op de een of andere manier van
dienst kon zijn, want hij had ge
hoord, dat ze zo'n drukke dag
hadden!
Juffrouw Price zei onschuldig:
Het zou onbegrijpelijk zijn, als
de boerderij dit jaar niet floreerde,
gezien al de hulp, die we van het
leger krijgen, 't Is heel vriendelijk
van u. ons te willen helpen. Is het
deeg allemaal in de vormen, Elisa
beth? Prachtig; misschien wil de
kolonel je dan helpen, het hiermee
ln de oven te schuiven.
Ze gaf hem de houten ovenplank
met de onmenselijk-lange stok er
aan. Elisabeth zette er het ene
brood na het andere op, en hij
schoof ze keurig achter in de hete
oven.
Toen moest juffrouw Price voor
een poosje weg om allerlei andere
nodige bezigheden te gaan opknap
pen. Of deed ze het opzettelijk om
die twee een pcosje alleen te laten
bij hun poëtisch werk in de ge
zellige, 'geurige bakkeuken?
Een paar minuten lang zwoeg
den ze zwijgend en ingespannen
voort. Geen ander geluid verbrak
de stilte dan het schrapen van de
houten ovenspaan tegen de stenen
van de oven.
Toen begon hij, heel minzaam:
Weet u, met wie ik te doen heb?
Nee,zei Elisabetli, terwijl ze
haar laatste broodvorm op de oven
spaan zette. «Met wie dan?»
«Eh... met de mensen, die zich
moeten verloven in een stad,was
zijn raadselachtig antwoord. Wat
een akelig gedoe krijg je dan!
Niets dan taxi's en holpartijen om
treintjes te halen en restaurants
propvol mensen, die je allemaal
zitten aan te staren! En dan moet
je naar de schouwburg samen...
Én dan gaan telkens de lichten op,
of het gordijn. En de mensen be
ginnen dadelijk kwaadaardig te
sissen: «Ssssst!» als je één woord
tegen het meisje wilt zeggen.
Iedereen zit je dwars. Geen ogen
blik vrede! Geen ruimte! Geen tijd
-om eli iets te zeggen of te
MENGELWERK: HET WEKEL/JKS N/EUWS
ii
voelen. Vindt u ook niet?»
Ik kan me levendig de wanho
pige pogingen van de mannenhaat-
ster voorstellen om bij deze woor
den haar blijde verrassing te ver
bergen. Ze wijdde zich haastig
aan de vruchtentaartjes, die vóór
in de oven moesten komen.
Kolonel Fielding's schuchtere,
maar vaste stem ging voort: «Ik
vind, dat je 'n eh aanzoek
alleen kunt doen in een prettige
omgeving. Waar het rustig is. En
waar je gezellige dingen om je
heen ziet. En eh gezellige
dingen te doen vindt. Zoals hooien
bijvoorbeeld. Of... brood bakken.
Wat vindt u daarvan?
Natuurlijk vond ze er precies
hetzelfde van. Maar ik veronder
stel, dat ze als enig antwoord al
dieper en dieper bloosde, half van
emotie, half tengevolge van de
ovenhitte.
Toen we bij dit stadium der ge
beurtenissen waren aangeland
voor zover Elisabeth me die dan
verkoos te vertellen vroeg ik in
spanning: «En onmiddellijk daar
na heeft hij je toen zeker ge
vraagd?
Maar Elisabeth zeiHij heeft
me helemaal niet gevraagd.
Wat? schreeuwde ik.
Hij heeft me niet gevraagd,
herhaalde de mannenhaatster met
nadruk. Dat deed ik.
«Jij?»
Ik moest wel,verklaarde mijn
vriendinnetje met een kleur als
vuur. Hij dwong me ertoe.
Hoe kan dat nou?
Elisabeth legde uit, hoe dat ge
praat over verlovingen haar zo
zenuwachtig had gemaakt, dat ze
niet meer geweten had, wat ze
zich voor 'n houding moest geven
en van pure radeloosheid vreselijk
was gaan snauwen.
Ze zei scherp: «De ingemaakte
bessen moeten in de oven, zodra
het brood eruit komt, dus u deedt
beter, ze vast uit de bijkeuken te
halen, in plaats van daar maar te
staan redeneren.
Bij die woorden scheen kolonel
Fielding ineen te krimpen. Hij zag
er plotseling diepellendig uit (vol
gens Elisabeth). Hij zei met een
innig-treurige stemHeb ik
eh iets misdaan? Ik vrees var
wel. U is boos op me, juffrouw
Weare. Ik zal weggaan.
Elisabeth verzocht hem, niet weg
te gaan (ik veronderstel, dat het
schijnheilig wezen een beweging
in de richting van de deur had ge
maakt) en gaf te kennen, dat ze
ln het minst niet boos was, waar
om zou ze in vredesnaam?
De jonge kolonel sloeg toen een
heel pathetische toon aan (ik kon
't horen) en beklaagde zich, dat
alle meisjes altijd de pik op hem
schenen te hebben. Ja! Ze vonden
hem altijd onuitstaanbaar en ver
foeiden hem, zonder dat hij er ooit
achter kon komen, wat hij misdre
ven had.
Ik kon me voorstellen, hoe hij
zijn hoofd een beetje schuin had
gehouden, terwijl hij Elisabeth
zijn sprookje vertelde, jongensach-
tig-naief.
Ze gooide eruit: «Ik verfoei u
niet! en haastte zich naar de bij
keuken om de grote glazen potten
met inmaak te halen. Hij volgde
haar op de voet, eveneens potten
met bessen torsend en klagelijk
mompelend, dat géén meisje ooit
werkelijk Iets om hem zou geven
echt veel geven.
Elisabeth zei, dat hij meer dan
ooit leek op die Valkeniervan
dat prentje uit haar kinderjaren.
Ik kon me haar verzaligden blik
levendig voorstellen
Ze stonden nu weer in de keu
ken, vlak voor de oven. Hij had
met twee handen een pot bessen
gegrepen, die zij nog vasthield.
Ik zou het nooit kunnen gelo
ven, verzekerde die jonge bandiet
haar met een gretige, blik op haar
radeloos-blozend gezichtje. Niet
vóór ik 't uit haar eigen mond
hoorde! Maar niemand zou na
tuurlijk óóit zóveel van me kun
nen houden, om me dat ronduit te
durven bekennen!
Hier brak Elisabeth haar verhaal
af met een uitdagend: «Dus je
ziet het!
Maar wat zei je? drong ik aan.
Doch dat wilden z» me geen van
beiden vertellen. Vóór echter de
goede juffrouw Price terugkwam
(ze maakte zich misschien 'n tikje
bezorgd over haar brood) had Eli
sabeth het gezegd wat 't dan
ook geweest mocht zijn!
XXIV" HOOFDSTUK
Toekijken!
Ik was geweldig in m'n schik
met het geval. Eén van ons beiden
zou 04 tenminste toch, gclukjyg
worden! Ikzelf was blijkbaar voor
bestemd om eenzaam te blijven.
Tweemaal had ik nu in al"
ernst mijn hart verloren. En twee
maal was het op niets uitgelopen
Eerst was ik verliefd geworden
op die wispelturige flirt van een
Harry Markham, die me alle reder
had gegeven om te geloven, dr!
mijn gevoelens beantwoord wer
den. Waarschijnlijk had hij nooj'
enige serieuze bedoeling gehad, zeik
vóór hij me in de steek liet vod
Muriel. "*H|
Daarna was ik gaan houden va'
een man, die honderd Harry-
waard was. Dick Holiday had noon
enige poging gedaan, me het Ir"1
te maken. Hij was alleen maa*
hulpvaardig, vriendelijk en beton?'
stellend geweest; en had nooit o'
indruk trachten te wekken, dat W
iets diepers voor me voelde. W
kon ik mijn eigen hart onmogeuk
het z.wijgen opleggen. En nu W:
hoorde ook hij met hart en
aan Muriel toe; ik wachtte ailef,1
nog maar op de officiële beken''
making van hun verloving.
Ik moet och eens wat nref
aan kaartspelen gaan doen; ik
bepaald griezelig gelukkig ffljh;
oordelen naar het geluk, dat ik
de liefde heb!dacht ik met P'
genhumor.
Want ik had m'n gevoel
humor nog steeds niet verloren,
verbaasde me er zelf over,
het was een feit: Ik droeg r®'
tweede ongelukkige liefde heel
manmoediger dan mijn eerste.
vervol
