Petras en zijn Rakkers MEUBELS BOONE POPERINGE Voor U, Mevrouw CONTANT KREDIET NOG ENKELE WEKEN EN WE LUIDEN DE LENTE IN I STELLIG ZIET U REEDS UIT NAAR UW VOORJAARSMANTEL OF TAILLEUR I SPOEDT U - HET ZIJN DE LAATSTE 2 BERENKLAUW OP OORLOGSPAD TEKENVERHAAL HET WEKELIJKS NIEUWS Het oudst gekende en meest vertrouwde MEUBELHUIS Casselstraat 47 Tel. 2§0 Rechtover O. LVr.-Kerk HUWELIJKEN PAS OP VOOR KINKHOEST DE KLEINTJES BIJ FEESTGELEGENHEID NUTTIGE WENKEN EN RECEPTEN NACHTKLEED «Weet juffrouw Sybil al, dat dl* Stort 125 fr. HUT WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 14 EetJr. IW9. Bh. tl. -vrnmrmp n 1 jm\ Vergeet niet uw bont te kiezen dat een enig cachet geeft aan een mooi lentepakl KOMT TER PELSWARENFABRIEK, MEULEBEKE, re biedt U een overgrote keus van prachtige cols - boas - capen ln zilver- blauw- of platinavossen, en dit vanaf 750 fr. Ze biedt U tevens fijne garnituren ln vlson - astracan - lynx aan zeer Interessante prijzen. Ze houdt ook ter beschikking van haar geachte kllënteel nog enkele mantels en Jaquetten aan spotgoedkope prijzen tegen 50 vermindering. WACHT NIET LANGER MEER VAN DIT ECHTE BUITENKANSJE TE PROFITEREN 1 t VAN FABRIKANT TOT VERBRUIKER GROOTSTE EN MEEST GEVARIEERDE KEUS VAN T LAND Herstelling en bewa ring van uw mantel Zomer*. Gemak ▼an betaling. Steeds aarborg. Gratis bewaring. .gbetallng ren reiskosten aan elke koper bij minimum aankoop Tan 1.000 fr. De magazijnen zijn steeds open, ook •s Zondags. Ts be reiken met de auto bus, lijn Kortrljk- Tlelt, tot Meulebeke Koelvoet, de beton- baan volgen. Ge vraagd: Depothou ders kunnende waar- borg geven. BIJHUIZEN TE: BOEZINGE: MeJ. Hollynck, Dorpstraat, 88. BLANKENBERGE: Mad. Waes Langestraat, 79. DIKSMUIDE: Mr Desmet, Vaartstraat, 60. DUDZELE: Mr Denecker, Nieuwstraat, 6. KORTEMARK: Mr Delos Victor, Kerkstraat, 10. MENEN: Mevr. Coucke, Wahisstraat, 148. PASSENDALE: Mr Kindt, Molenstraat, 31. POELKAPELLE: Mevr. Vandeputte, Nieuwplaats, 18. rmander, Plaats 88, «De Vier Seizoenen». (768) RUMBEKE: Mevr. Vermander, STADEN: MeJ. Nouwynck, Statiestraat, 28. WERVIK: Mr Deinyttenaere, Nieuwstraat, 28. MN BESTE LEZERS EN LE ZERESJES, het is soms wel eens goed vast te stellen dat het leven een strijd is. Velen wiegen zich ln slaap op het buitensporige ped van het leven, dat alle strijd ln de ecihljn van zich afwerpt en het leven voorstelt als een fontein van genot en gelukzaligheid. Die soort mensen, die dag ln dag uit dansen door het leven, roepend langs de levensbanen: «We leven maar één keer! Die mensen verwerpen alle strijd, omdat ze te laf zijn te strijden. Zed de dichter het ndet steede: De wereld le een strijdtoneel: Elk speelt z"n roi en krijgt s*n deel! Ja, het ls soms goed vast te stel len dot het leven een strijd ls. Dan komt de bezinning. Dan beseft men dat al dat uiterlijk gedoe van ple zier en genot een sterven ls aan het leven. Men gaat niet dansend door het leven, men kruipt ook niet door het leven, men gaat er ook niet mankend doorheen, maar men moet, met het hoofd rechtop, blij en gelukkig, door het leven wandelen, niet bang voor de strijd! Men moet de durf hebben te LEVEN! Z'n eigen leven, niet le ven zoals de mensen het u voor schrijven te doen. Alle buur- en kletspraatjes over zich laten gaan en op uw vierkante meter grond uw eigen man staan. Dat ls leven! Het andere ls de DOOD! Je leeft maar heel kort, Miaar één enkele keer En als Je straks anders wil Kun Je niet meer. Mens, durf te leven! Zeg niet eiken ogenblik Van Je korte bestaan: Wat hebben m'n Pa en m'n Groot- [pa gedaan? Hoe doet er m'n neef, hoe doet er [m'n vrind? En wie weet hoe m'n buurman mij [weer vindt? Of wat heeft het fatsoen voorge schreven? Mens, durf te leven! De mensen bepalen de kleur van [Je das, De vorm van Je hoed, de snit van [Je Jas En van Je leven! Ze kiezen je toekomst, ze kiezen [je werk, Ze zoeken een kroeg voor je uit en [een kerk En wat Je aan d'armen moet geven.. Ze kiezen de paadjes, waarlangs je [moet gaan En roepen: O, foei! als je even [blijft staan, Alsof je iets ergs had misdreven. Mens, durf te leven! De mensen, die schrijven je leef- regels voor, Ze nemen je hand en roepen in [koor: Zo moet je leven. Met die mag je [omgaan En die ls te min en daar moet [je wonen, Al heb Je geen zin Met die moet [je trouwen, Dat eist Je fatsoen. En Je wordt Genegeerd als Jo t anders wou doen. Alsof Je lets ergs had misdreven. Mens, durf te leven! Het leven is heerlijk, het leven is [mod! Maar vheg utt ln de lucht en blijf [niet ln je kool! Mens. durf te teven! Hou een hart vol van warmte en ven Je liefde ln Je barst. Maar wees op Je vierkante meter [Je vorst. Wat Je aoefct kan alleen God je [ger^ix* MENS, DURE TE LEVEN! EN ZO ZITTEN WE straks weer ln de Lente. Ja, Ja, nog een vijftal weken en dear begint de Lente. De maand Maart brengt ons de Lente en de Lente doet ons den ken aan bloemen, het ontluikende maar ook aan de Liefde! Die Jke liefde, die openbloeit tus sen twee Jonge harten ln een op borrelende Lente - atmosfeer. Zo zag lk er gisteren ook twee: HIJ en ZIJ. Het was een heerlijke, frisse morgen. Ze gingen te zomen uit wandelen. Langs schone akkers en welden kwamen ze. HIJ legde be schermend z'n handen op haar rug en streelde heel zacht. HIJ sprak tot haar stille en zoete woorden. Zij keek naar hem op met grote melancholieke ogen, doch sprak geen woord. Ze kwa men aan een prachtige welde. De morgendauw lag blinkend op het gras. Ze bleven een ogenblik staan. HIJ genoot van die schoonheid, zij bleef maar steeds naar de grond staren. HIJ deed het hekken open en zag haar nog eens langzaam aan, want hij beminde haar sinds lang reeds. HIJ liet haar voorgaan. Zij stapte door zonder op te zien. Hij sloot het hekken weer dicht... en zij... begon te grazen. HET WAS EEN KOE! BOB BEEKMAN, da's het zoon tje mn Jef Beekman uit ons ge buurte. Gisteren komt le hullend voorbij m'n deur. Ik vraag zo: Wa Je? vaarom huil je toch zo, Bob- Papa zei ekster tegen Ma ma, schreide hij. Dat is toch niet zo erg, troost te lk. Nee, zei hij, maar Mama riep «aap» tegen Papa!! En moet ge daarom nu zo wanhopig om huilen? vroeg ik. Ja, snotterde hij, want als Mama een ekster ls en Papa een aap, wat ben ik dan?!! DE BRIEVENBESTELLERS ofte facteurs zijn over 't -algemeen treffelijke en graag geziene lui. Ze hebben er een handje van weg om u een brief of een krant in de hand te stoppen, alsof zij zelf er de schenkers en de schrijvers van waren. En rond Nieuwjaar geven ze u een almanak in de handen, waarvoor ge hem een som moet uitreiken, die als barometer van uw liefde en van uw dankbaarheid een heel jaar lang geïnterpreteerd wordt. Maar er zijn ook kwanten bij, olijke kwanten als Jefke Driessens, die gisteren nog een express-brief naar 't station bracht en de ma chinist van de trein toeriep: Denk er om, maatje dat ge een express-brief mee hebt en dat ge dus een beetje sneller rijden moet! Dat Jefken is echter nog niet zo lang bij de «facteurs», hij is nog in z'n eerste vuur en wil dus alles in de perfectie hebben. Dit legt ondertussen uit hoe hij er toe kwam aan z'n lief te schrijven: Marieke, ik bemin u teder en ik beloof u uit ter harte dat ik steeds voor u en voor uw welzijn zorg zal dragen als voor een aan getekende brief! Iedereen weet en begrijpt dat dit op de duur wel veranderen zal met dat mannetje. Het gaat met de dienstijver net als met de liefde. De tijd legt er wat matheid op en brengt er de kalmte en het ver stand in. Of het met Jefke echter ooit zo ver zal komen als met Jaan, 't facteurken van Krielebeke, be twijfel ik sterk. Die Jaan belde eens aan bij Juffrouw Bellekens om te zeggen: Juffrouw, ik had een kaart voor U, maar 'k ben ze verloren, 't Doet er evenwel niet toe, want er stond op dat Marie, uw nicht, morgen zal komen en dat ze haar tien kinderen mee zal brengen. Voila, nu weet ge in ieder geval wat er op stond! Slechts één keer kreeg Jaan een antwoord, dat hem letterlijk stom sloeg, namelijk toen hij een doods bericht overreikte aan Slommeke Tist. Slommeke Tist riep: Jandorie, m'n broer is dood! Ik herken z'n geschrift uit duizend andere! DE MACHT VAN DE PUBLICI TEIT is een feit! Een vaststaand en bewezen feit! Publiciteit kan alles, verovert alles, is de sleutel, die alles opent. Ook de harten van de mensen. Dit bewijst volgende korte geschiedenis, die natuurlijk in Amerika gebeurd is. Een blinde staat te bedelen op de hoek van een straat. Op een bord heeft hij de simpele woorden geschreven: «Blind geboren». Er loopt een publiciteitsagent langs, die met de blinde begint te praten: Hoeveel verdient U per dag? Niet veel: één of twee dollar per dag. Laat mij eens wat anders op uw bord zetten en ge zult eens zien...! De blinde staat toe. De publici teitsagent komt de volgende dag terug. Hoeveel? Prachtig! zegt de blinde. Ik heb meer dan 20 dollar ontvangen. Maar, wat hebt u er op gezet? O, niet veel! Enkel deze zin: De Lente is in aantocht en ik zal het niet zien! Laten wij ondertussen God dan ken dat wij de Lente, in al z'n bloeiende heerlijkheden, wel zullen zien! Ilct Manneke uit de Maan. Voor AL UW REIZEN per spoor, auto, boot en vliegtuig, wendt U tot 't gekendo agentschap KOSMOS-TOERISME, leper of tot haar agent: P. VAN BRUWAENE. Brugre- straat 81, Poperinge. Telef. 445. HIER HET GROOTSTE, DOELMA. TIGSTE KATII HUWEL1JKS- WERK. Vel J. practijk Streng geheim Briefwis. Een eindeloze reeks huwelijkskandidaten voor U. Schrijf om docum en lijsten naar: DE GELUKKIGE TOE KOMST, Postbus 11, D EINZE. Of: Postbus 381, Antwerpen. - Of: Pos'bus 231. Brussel I. (6955) OVER TE NEMEN HOEVE 10 Ha., één blok, 11 die ren en nodig materiaal. Streek GEMBLOUX. - HOEVE 17 Ha., twee blokken, 14 dieren en goed materiaal. Streek Nijvel. Zich wenden: Vande Catsyne, rue de Buisson 32, GEMBLOUX. (737) VROUWENHOEKJE Alhoewel wij het ganse jaar door kinkhoest kunnen aantreffen bij de kinderen ls het zeker nuttig er nu in dit gevaarlijk jaargetijde iets meer over te zeggen omdat de be dreiging groter is. Kinkhoest, die een besmettelijke ziekte is, openbaart zich door he vige hoestbuien die als kenmerk hebben dat het kind hoest zonder in te ademen. De zieke wordt hoog rood en in de erge gevallen blauw achtig ln het gelaat. Na de hoest bui ademt het langdurig en luid- Voor een feestelijke gelegenheid, bij huwelijksplechtigheden of an dere feesten waar onze kleintjee ook uitgenodigd werden om hun ouders tg vergezellen, steken wij hen graag in het nieuw. Voor de kleine meisjes geven wij hier twee mooie modellen die zeer in de smaak zullen vallen. SINTE-CECILIA SOEP Neem een kg. aardappelen, twee wortels, twee uien, zout en peper, de gebruikelijke geurige kruiden (bouquet garni) en het groen ge deelte van preien. Laat langzaam koken met 2 liter water de aardappelen, de gehakte preisten gels, de kruiden, de wortels, de uien, zout en peper. De uien en wortels (in teerlingen gesneden) zal men vooraf even in boter heb ben later^, opkomen. Doe de soep door de teems, maak ze naar smaak af, wanneer de groenten mals zijn. Laat nog vijf tot acht minuten ko ken en voeg er een Liebig Bouillon Blokje bij, opgelost in een weinig kokend water. Dien op met in vet gefruite broodkorstjes. SCHORSENEREN MET JUS Schrap een bussel schorseneren: dit gaat heel gemakkelijk indien U de schorseneren in lauw water dompelt, naarmate ze gereinigd worden. Kook ze gaar in kokend water met zout; hak intussen een ajuin en laat h°m in boter fruiten. Voeg de schorseneren bij de ui, be strooi ze met tarwebloem, laat ze lichtjes nootkleurig bruinen en giet er water met een lepeltje Oxo Bouillon bij. Voeg er een bosje kruiden en wat gemalen peper aan toe. Laat de schorseneren stoven tot ze zeer mals zijn. Giet er e:n iets azijn bij en dien op. De saus moet goed gebonden zijn. SANDWICHES MET KAMPERNOELIES Hak grof 125 gr. kampernoelies. Vergeet niet ze zorgvuldig te was sen, doch het is niet nodig ze te pellen. Laat ze in boter stoven. Voeg er een weinig Liebig Vlees extract bij de twee fijngeklopte eieren. Roer. Neem van 't vuur en laat afkoelen. Zodra ze lauw zijn, voeg er 100 gr. gemalen kaas bij. Meng en laat zeer goed afkoelen. Snijd brood in sneetjes; doe op het ene zeer verse boter, op het andere een dikke laag deeg met kamper noelies, enz., en maak boterham metjes. ruetotlg in. Vaak heeft de hoestbui geweldig braken voor gevolg. Het gebeurt zeer dikwijls dat het kind hoest zonder dat men kan vaststellen dat het werkelijk kink hoest is, doorgaans trouwens tre den de duidelijke symptonen pas een week na de besmetting op. Het is zeker aan te raden de kleine zeer goed te verzorgen zelfs ln deze eerste periode, daar men dan vaak erger kan voorkomen. Alhoewel men het gevaar van kinkhoest niet mag overschatten, is onderschatting van deze ziekte eveneens uit de boze. Voor zuigelingen is hij zeker een ernstig gevaar, reeds na enkele we ken kan een zuigeling de kinkhoest krijgen. Het gevaar op dat ogenblik schuilt meer ln het feit dat een hardnekkige brooho-pneumonie bij na onvermijdelijk volgt evenals in het feit dat er zich bij het kind ernstige zenuwstoornissen voordoen die de dood voor gevolg kunnen hebben. Voor een tweejarig kind reeds biedt de kinkhoest ln het algemeen geen ernstig gevaar. De kleine zie ke zal wel vermageren, daar een normale voeding door het voortdu rend braken verhinderd wordt, doch van de andere kant moet men zeer opletten voor de longontste kingen die dikwijls voor bet verder leven gevolgen meebrengen. Laat uw ziek kind niet bij an dere kinderen komen, zelfs wan neer de dokter toelaat dat het bij zacht weer bulten speelt. In een groot gezin is afzondering natuur lijk onmogelijk, wij bedoelen hier echter het samenzijn met kinderen van andere gezinnen. Het is niet nodig deze patiënten te bed te houden vermits bij kink hoest ln het algemeen weinig koorts optreedt. De moderne wetenschap is er bij de bestrijding van deze ziekte goed op vooruitgegaan. Preventieve in spuitingen tegen deze kwaal kun nen worden toegediend bij zeer jonge kinderen dit vanaf de ouder dom van 6 maand. Deze behande ling is niet gevaarlijker dan de in spuiting tegen de pokken en wordt in tweemaal toegediend met tus senruimten van drie tot vier weken; Ten slotte nog een algemene wenk voor de behandeling van onze kleine zieken ln het algemeen. Dé kinderen die door kinkhoest aan getast zijn, vragen in die periode zeer veel zorg van moeder. Tracht zoveel mogelijk iedere opwinding bij het kind en iedere huilbui te voorkomen, dit om de hoestbuien zoveel mogelijk te vermijden. Dwing de kinderen niet tot eten en zeker niet tot veel eten in eenzelfde maaltijd, maar geef hen tussendoor wat licht verteerbaar voedsel. Ach teraf zult U wei wat aan herop voeding moeten doen, want een kind meent gauw verworven rech ten te hebben, maar moet hierbij bedenken dat. kleine uitzonderings maatregelen tijdens de ziekte ertoe bijgedragen hebben om uw kleine door een gevaarlijke periode heen te helpen. TANTE KOBA. Bij modellen van nachtklederèn treft men ofwel het zeer eenvou dige ofwel het overtollig estetischë model. Hierboven een eenvoudig doch tevens zeer mooi model. Als nieuwigheid kan men hierbij aan stippen: de drie-kwart lengte vap rok en mouwen. RADAR I BOTER Nr 40. KORTE INHOUD: Joan Mathews, kantoorbediende, die met een vriendin, Elisabeth, een ap partement huurt, ontvangt zekere morgen drie brieven. Een van haar verloofde, die haar verlaat en een van een harer aanbidders, Richard Wynn. Ze wordt uit haar dienst ontslagen. Ze vertrekt naar het landleger, samen met haar vriendin. Ze maakt er ken nis met Kapitein Holiday. Enkele tijd 'nadien komt Kapitein Fielding, hun vroegere verhuurder, met rust in het ziekenhuis. Joan en Elisabeth worden verliefd, respectievelijk op Kapitein Holiday en Kapitein Fielding, doch ze vrezen in de mondaine Muriel Elvcy een medeminnares te zien. Beide land meisjes slagen in hun examen, maar mogen op de hoeve blijven. Elisabeth en ik stapten dus maar zonder complimenten de grote koele hall in. We werden begroet door Sybil's werkgevers, de heer en de vrouw des huizes. Hij was een oud militair, in het tweedcostuum van een gezeten landeigenaar; zij een gezette, nog knappe vrouw in een wit - en - zwarte mousselinen jurk, met golvend grijs haar, en met een eiermandje, dat haar nooit ver liet, aan haar arm. Zij zowel als haar man en de andere huisgeno ten praatten onophoudelijk, ge woonlijk in de vorm van vragen. Op deze manier: Kinderen-lief, komt toch bin nen en gaat zitten! Zijn jullie he lemaal van Careg komen lopen? Zijn jullie niet erg moe? jongedames er zijn, moeder? Kun nen we niet meteen thee zetten? Een van jullie is verloofd met die vriend van onze vriend Holi day, niet? Ben jij dat? Nee? Jij? Is dat niet alleraardigst? En wordt het een lange verlov... Waar is juffrouw Sybil? (Op dat ogenblik verscheen onze Sybil op de achtergrond, glimlachend, maar niet bij machte, er een woord tussen te krijgen). En waar zit Vera nu toch en waar hangt die Violet uit Violet, de dochter des huizes, kwam aanstormen en mengde haar stem in het familie-koor. Hallo! Hebt u de weg makke lijk kunnen vinden? Paps, waar zijn de honden?... De honden! (schreeuwend). «Sybil, je gaat toch niet proberen om iedereen voor te stellen, hé? Waarom blijven we hier allemaal staan? Waarom ne men we die mensen niet mee naar de huiskamer? We werden meegeloodst naar een enorme kamer rechts van de hall, vol heerlijke oude meubels en bloemen. In 't midden stond een reusachtige ronde tafel met thee gerei, waaraan nog enige andere gasten zaten. Elisabeth leefde op. Haar blik was gevallen op haar verloofde, kolonel Fielding. Hij zat achter de tafel, naast zijn vriend Holiday. Wat een allergezelligste theevisi te werd dat in dat gastvrije, on gedwongen huishouden. Het was een heel nieuwe ge waarwording, daar tussen allemaal vreemden te zitten, die «echte» zomerjurken droegen. En weer eens een zilveren trekpot te zien, en thee te drinken uit broze, fijne kopjes! Het was voor 't eerst sedert maanden dat wij, Landmeisjes, ons weer in zulke luxe baadden! «Wat een feest is dat allemaal! merkte ik op tegen kapitein Holi day, toen hij me een kristallen bord vol warme cake overreikte. «Ja! zei hij. «Misschien kim je je er nu een voorstelling van ma ken, hoe 't je te moede is, als je, na weken in de loopgravenmodder, weer eens met een paar dagen ver lof in de beschaafde wereld komt! «Toen ik verleden jaar mijn Pa rijs verlof kreeg,zei kolonel Fiel ding, die in een laag stoeltje naast zijn verloofde was gaan zitten, weet je, wat toen 't allereerste was, dat ik deed? Moeten we d'r naar raaien, jon gen? bromde de gemoedelijke heer des huizes, die óók kolonel was. De jonge man glimlachte. Ik zal 't u vertellen. Ik bestelde een grote boeket La France rozen en seringen en liet die op mijn hotel kamer bezorgen met een enorme glazen vaas erbij om ze in te zet ten. En toen ging ik er op de divan naar liggen kijken, tot het tijd was voor het diner. Ik had in geen maanden een bloem gezien! Het gesprek ging voort over ver loven en over het raadselachtig feit, hoe sommige mensen er altijd in slagen, ze los te krijgen en an dere nooit. Ik dacht aan kapitein Harry Markham, die de bijnaam had van d« Verlof-Koning. Maax MENQELH/EZK//Er tVEXEUJKS N/EUWS die herinneringen konden me nu niet meer deren. Ik voelde me voor het ogenblik volmaakt tevreden, zo als ik daar zat tussen mijn moe derlijke gastvrouw en Dick Holiday. Hij plaagde me met mijn on geneselijke zucht naar luxe en ik lachte dolblij, dat ik hem nu eens een half uurtje voor mij alleen had, zonder de onvermijdelijke Mu riel, die tegenwoordig niet van zijn zijde week. Mijn gastvrouw had intussen aan Elisabeth gevraagd, wanneer zij en kolonel Fielding dachten te trou wen? O, nog in héél lang niet! barstte Elisabeth uit, maar de ko lonelsvrouw ging onverstoorbaar voort: «Zoudea V9 hat niet zó kunnen inrichten, dat Je van hieruit trouwt? Ik ben zo dol op bruilof ten... Vera! tegen het lachende, blonde meisje, dat een nichtje van haar was, «je hebt toch niet al die amandelkransjes opgegeten? Want anders is er niets meer voor ka pitein Holidays' nichtje, als ze komt! Dick! Je hebt toch gezegd, dat juffrouw Elvey nog van plan was, later te komen? Ja,zei mijn buurman, ze zal al wel onderweg zijn. Mijn stemming was met één slag bedorven. Muriel Elvey kwam dus toch nog! Terwijl ik daar nog over zat te piekeren, hoorde ik het geknars van wielen op het grint. Een dog cart reed de oprijlaan in ik zag een glimp van een It,hak,i -uniform en een lichte zomerjurk. Een ogenblik later kwam Muriel binnen, een droom van teer-ge- bloemde Georgette, turkoois-blauw ditmaal. Ze deed alle andere meis jes in de kamer op staande voet alledaags lijken. Wat mij betreft, ik voelde me een hobbezak, zoals ik daar in mijn grove leren broek, en mijn lichte, vormloze kiel midden in de kamer zat, mijn zware laarzen op het mollige tapijt geplant. Wat moest Dick Holiday duidelijk het verschil opmerken tussen zijn ele gant meisje en mij! De man, die de dog-cart bestuurd had, kwam een ogenblik later bin nen. Tot mijn niet geringe verrassing was het alwéér Harry! Zo, weer eens 'n verlofje? hoorde ik kolo nel Fielding 'lachen; en toen zei Harry: Och nee, ik ben hier al leen maar voor het week-end. Dus had hij die hele reis ge maakt, alleen maar om één dag bij Muriel te kunnen zijn! Wat een merkwaardige macht moest ze toch over mannen hebben! Zover ik het beoordelen kon, was er bij het kleine gezelschap maar één man, die haar niet onweerstaanbaar vond Elisabeth's verloofde, die, nu het voor zijn oogmerken niet meer nodig was, bijna onbeleefd- weinig notitie van Muriel nam! Ik merkte nog iets anders op. Harry Markham was zichzelf niet vanmiddag. Er was iets, öet hem drukte. Ik wist het! Ik kende zijn ge zicht eo alle wisselende uitdruk kingen daarvan zo goed! Had ik hem niet met de grootste toewij ding bestudeerd, bijna een heel jaar lang? Niemand anders uit het gezel schap zou iets aan hem kunnen merken. Harry was iemand, die zich altijd overal kon aanpassen en zich bij alle denkbare soorten van mensen aangenaam wist te maken. Ook nu zette hij zijn beste beentje voor. Ik kon duidelijk op de gezichten leven bèhalve mis schien op dat van kapitein Holi day. die plotseling zwijgzaam en somber was geworden dat ze hem allemaal een charmante ke rel vonden. Hij praatte gezellig en onder houdend; tegen onze gastheer over de forellenvangst en het militaire leven in het Oosten. Tegen onze gastvrouw over bijen en kippen teelt. Elisabeth feliciteerde hij op de Innemendste manier. Ja, zelfs Elisabeth scheen 'n tikje te ont dooien en te vergeten, dat dit «de vermaledijde Harrywas, op wie ze zo vaak en zo hartig geschol den had! Maar ik kon duidelijk zien, dat hij volstrekt niet zo opgewekt was, als hij zich voordeed. Hoe kwam dat? Ik meende het wel te kunnen raden. Terwijl ze hier naartoe reden, had hij getracht, het enige meis je, dat hem niet dadelijk te voet viel, het hof te maken. Muriel was onvriendelijk tegen hem geweest. Dat viel niet zo moei lijk te gissen. Maar wat er verder zou gebeuren, kon ik allerminst raden! «j; XXV' HOOFDSTUK Een oude wens, die te laat vervuld werd. Eindelijk was het uitvoerig en genoeglijk theedrinken dan toch afgelopen. In kleine groepjes verspreidden de gasten zich over het terrein, een heerlijk-vredig plekje wereld, groen en goud in het late mid daglicht! Ik hoorde kolonel Fielding's flu welige stem murmelen: «Carrisi- ma Dit was zijn lievelingsnaampje voor zijn uitverkorene. Zij noemde hém ValkenierZe drentelden samen weg en verdwenen met de spoed en de volstrekte onvindbaar heid, waarvan geliefden en het mo nopolie delen met kleine jongens, die geroepen worden om him ge zicht te laten wassen. De anderen wandelden naar de vijver of gingen de klassen en de grote moestuin inspecteren, waar Sybil de scepter zwaaide; Sybil, het landmeisje van aristocratische huize, dat hier volkomen ais lid van 't gezin werd beschouwd. Ct Vervolgt) op postcheckrekening 47.63.60 van «Het Wekelijks Nieuws» Poperinge, en U ontvangt or s blad tot einde 1853.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1953 | | pagina 11