Petras en zijn Rakkers
MEUBELS BOONE POPERINGE
Voor U,
Mevrouw
CONTANT
KREDIET
NOG ENKELE WEKEN
EN WE LUIDEN DE LENTE IN I
STELLIG ZIET U REEDS UIT NAAR
UW VOORJAARSMANTEL OF TAILLEUR I
SPOEDT U - HET ZIJN DE LAATSTE
2
BERENKLAUW OP OORLOGSPAD
TEKENVERHAAL HET WEKELIJKS NIEUWS
Het oudst gekende en
meest vertrouwde
MEUBELHUIS
Casselstraat 47 Tel. 2§0 Rechtover O. LVr.-Kerk
HUWELIJKEN
PAS OP VOOR KINKHOEST
DE KLEINTJES BIJ
FEESTGELEGENHEID
NUTTIGE WENKEN
EN RECEPTEN
NACHTKLEED
«Weet juffrouw Sybil al, dat dl*
Stort 125 fr.
HUT WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 14 EetJr. IW9. Bh. tl.
-vrnmrmp n 1 jm\
Vergeet niet uw bont te kiezen dat een enig cachet geeft
aan een mooi lentepakl
KOMT TER PELSWARENFABRIEK, MEULEBEKE, re
biedt U een overgrote keus van prachtige cols - boas - capen
ln zilver- blauw- of platinavossen, en dit vanaf 750 fr.
Ze biedt U tevens fijne garnituren ln vlson - astracan -
lynx aan zeer Interessante prijzen.
Ze houdt ook ter beschikking van haar geachte kllënteel
nog enkele mantels en Jaquetten aan spotgoedkope prijzen
tegen 50 vermindering.
WACHT NIET LANGER MEER
VAN DIT ECHTE BUITENKANSJE TE PROFITEREN 1 t
VAN FABRIKANT TOT VERBRUIKER
GROOTSTE EN MEEST GEVARIEERDE KEUS VAN T LAND
Herstelling en bewa
ring van uw mantel
Zomer*. Gemak
▼an betaling.
Steeds aarborg.
Gratis bewaring.
.gbetallng ren
reiskosten aan elke
koper bij minimum
aankoop Tan 1.000 fr.
De magazijnen
zijn steeds open, ook
•s Zondags. Ts be
reiken met de auto
bus, lijn Kortrljk-
Tlelt, tot Meulebeke
Koelvoet, de beton-
baan volgen. Ge
vraagd: Depothou
ders kunnende waar-
borg geven.
BIJHUIZEN TE:
BOEZINGE: MeJ. Hollynck, Dorpstraat, 88.
BLANKENBERGE: Mad. Waes Langestraat, 79.
DIKSMUIDE: Mr Desmet, Vaartstraat, 60.
DUDZELE: Mr Denecker, Nieuwstraat, 6.
KORTEMARK: Mr Delos Victor, Kerkstraat, 10.
MENEN: Mevr. Coucke, Wahisstraat, 148.
PASSENDALE: Mr Kindt, Molenstraat, 31.
POELKAPELLE: Mevr. Vandeputte, Nieuwplaats, 18.
rmander, Plaats 88, «De Vier Seizoenen».
(768)
RUMBEKE: Mevr. Vermander,
STADEN: MeJ. Nouwynck, Statiestraat, 28.
WERVIK: Mr Deinyttenaere, Nieuwstraat, 28.
MN BESTE LEZERS EN LE
ZERESJES, het is soms wel eens
goed vast te stellen dat het leven
een strijd is. Velen wiegen zich ln
slaap op het buitensporige ped
van het leven, dat alle strijd ln
de ecihljn van zich afwerpt en het
leven voorstelt als een fontein van
genot en gelukzaligheid. Die soort
mensen, die dag ln dag uit dansen
door het leven, roepend langs de
levensbanen: «We leven maar één
keer! Die mensen verwerpen alle
strijd, omdat ze te laf zijn te
strijden. Zed de dichter het ndet
steede:
De wereld le een strijdtoneel:
Elk speelt z"n roi en krijgt s*n deel!
Ja, het ls soms goed vast te stel
len dot het leven een strijd ls. Dan
komt de bezinning. Dan beseft men
dat al dat uiterlijk gedoe van ple
zier en genot een sterven ls aan
het leven. Men gaat niet dansend
door het leven, men kruipt ook
niet door het leven, men gaat er
ook niet mankend doorheen, maar
men moet, met het hoofd rechtop,
blij en gelukkig, door het leven
wandelen, niet bang voor de strijd!
Men moet de durf hebben te
LEVEN! Z'n eigen leven, niet le
ven zoals de mensen het u voor
schrijven te doen. Alle buur- en
kletspraatjes over zich laten gaan
en op uw vierkante meter grond
uw eigen man staan. Dat ls leven!
Het andere ls de DOOD!
Je leeft maar heel kort,
Miaar één enkele keer
En als Je straks anders wil
Kun Je niet meer.
Mens, durf te leven!
Zeg niet eiken ogenblik
Van Je korte bestaan:
Wat hebben m'n Pa en m'n Groot-
[pa gedaan?
Hoe doet er m'n neef, hoe doet er
[m'n vrind?
En wie weet hoe m'n buurman mij
[weer vindt?
Of wat heeft het fatsoen voorge
schreven?
Mens, durf te leven!
De mensen bepalen de kleur van
[Je das,
De vorm van Je hoed, de snit van
[Je Jas
En van Je leven!
Ze kiezen je toekomst, ze kiezen
[je werk,
Ze zoeken een kroeg voor je uit en
[een kerk
En wat Je aan d'armen moet geven..
Ze kiezen de paadjes, waarlangs je
[moet gaan
En roepen: O, foei! als je even
[blijft staan,
Alsof je iets ergs had misdreven.
Mens, durf te leven!
De mensen, die schrijven je leef-
regels voor,
Ze nemen je hand en roepen in
[koor:
Zo moet je leven. Met die mag je
[omgaan
En die ls te min en daar moet
[je wonen,
Al heb Je geen zin Met die moet
[je trouwen,
Dat eist Je fatsoen. En Je wordt
Genegeerd als Jo t anders wou doen.
Alsof Je lets ergs had misdreven.
Mens, durf te leven!
Het leven is heerlijk, het leven is
[mod!
Maar vheg utt ln de lucht en blijf
[niet ln je kool!
Mens. durf te teven!
Hou een hart vol van warmte
en ven Je liefde ln Je barst.
Maar wees op Je vierkante meter
[Je vorst.
Wat Je aoefct kan alleen God je
[ger^ix*
MENS, DURE TE LEVEN!
EN ZO ZITTEN WE straks weer
ln de Lente. Ja, Ja, nog een vijftal
weken en dear begint de Lente.
De maand Maart brengt ons de
Lente en de Lente doet ons den
ken aan bloemen, het ontluikende
maar ook aan de Liefde! Die
Jke liefde, die openbloeit tus
sen twee Jonge harten ln een op
borrelende Lente - atmosfeer. Zo
zag lk er gisteren ook twee: HIJ
en ZIJ.
Het was een heerlijke, frisse
morgen. Ze gingen te zomen uit
wandelen. Langs schone akkers en
welden kwamen ze. HIJ legde be
schermend z'n handen op haar
rug en streelde heel zacht. HIJ
sprak tot haar stille en zoete
woorden. Zij keek naar hem op
met grote melancholieke ogen,
doch sprak geen woord. Ze kwa
men aan een prachtige welde. De
morgendauw lag blinkend op het
gras. Ze bleven een ogenblik staan.
HIJ genoot van die schoonheid, zij
bleef maar steeds naar de grond
staren. HIJ deed het hekken open
en zag haar nog eens langzaam
aan, want hij beminde haar sinds
lang reeds. HIJ liet haar voorgaan.
Zij stapte door zonder op te zien.
Hij sloot het hekken weer dicht...
en zij... begon te grazen.
HET WAS EEN KOE!
BOB BEEKMAN, da's het zoon
tje mn Jef Beekman uit ons ge
buurte. Gisteren komt le hullend
voorbij m'n deur. Ik vraag zo:
Wa
Je?
vaarom huil je toch zo, Bob-
Papa zei ekster tegen Ma
ma, schreide hij.
Dat is toch niet zo erg, troost
te lk.
Nee, zei hij, maar Mama riep
«aap» tegen Papa!!
En moet ge daarom nu zo
wanhopig om huilen? vroeg ik.
Ja, snotterde hij, want als
Mama een ekster ls en Papa een
aap, wat ben ik dan?!!
DE BRIEVENBESTELLERS ofte
facteurs zijn over 't -algemeen
treffelijke en graag geziene lui. Ze
hebben er een handje van weg om
u een brief of een krant in de hand
te stoppen, alsof zij zelf er de
schenkers en de schrijvers van
waren. En rond Nieuwjaar geven
ze u een almanak in de handen,
waarvoor ge hem een som moet
uitreiken, die als barometer van
uw liefde en van uw dankbaarheid
een heel jaar lang geïnterpreteerd
wordt.
Maar er zijn ook kwanten bij,
olijke kwanten als Jefke Driessens,
die gisteren nog een express-brief
naar 't station bracht en de ma
chinist van de trein toeriep:
Denk er om, maatje dat ge
een express-brief mee hebt en dat
ge dus een beetje sneller rijden
moet!
Dat Jefken is echter nog niet zo
lang bij de «facteurs», hij is nog
in z'n eerste vuur en wil dus alles
in de perfectie hebben. Dit legt
ondertussen uit hoe hij er toe
kwam aan z'n lief te schrijven:
Marieke, ik bemin u teder en
ik beloof u uit ter harte dat ik
steeds voor u en voor uw welzijn
zorg zal dragen als voor een aan
getekende brief!
Iedereen weet en begrijpt dat dit
op de duur wel veranderen zal met
dat mannetje. Het gaat met de
dienstijver net als met de liefde.
De tijd legt er wat matheid op en
brengt er de kalmte en het ver
stand in. Of het met Jefke echter
ooit zo ver zal komen als met Jaan,
't facteurken van Krielebeke, be
twijfel ik sterk.
Die Jaan belde eens aan bij
Juffrouw Bellekens om te zeggen:
Juffrouw, ik had een kaart
voor U, maar 'k ben ze verloren,
't Doet er evenwel niet toe, want
er stond op dat Marie, uw nicht,
morgen zal komen en dat ze haar
tien kinderen mee zal brengen.
Voila, nu weet ge in ieder geval
wat er op stond!
Slechts één keer kreeg Jaan een
antwoord, dat hem letterlijk stom
sloeg, namelijk toen hij een doods
bericht overreikte aan Slommeke
Tist. Slommeke Tist riep:
Jandorie, m'n broer is dood!
Ik herken z'n geschrift uit duizend
andere!
DE MACHT VAN DE PUBLICI
TEIT is een feit! Een vaststaand
en bewezen feit! Publiciteit kan
alles, verovert alles, is de sleutel,
die alles opent. Ook de harten van
de mensen. Dit bewijst volgende
korte geschiedenis, die natuurlijk
in Amerika gebeurd is.
Een blinde staat te bedelen
op de hoek van een straat. Op een
bord heeft hij de simpele woorden
geschreven: «Blind geboren».
Er loopt een publiciteitsagent
langs, die met de blinde begint te
praten:
Hoeveel verdient U per dag?
Niet veel: één of twee dollar
per dag.
Laat mij eens wat anders op
uw bord zetten en ge zult eens
zien...!
De blinde staat toe. De publici
teitsagent komt de volgende dag
terug.
Hoeveel?
Prachtig! zegt de blinde. Ik
heb meer dan 20 dollar ontvangen.
Maar, wat hebt u er op gezet?
O, niet veel! Enkel deze zin:
De Lente is in aantocht en ik zal
het niet zien!
Laten wij ondertussen God dan
ken dat wij de Lente, in al z'n
bloeiende heerlijkheden, wel zullen
zien!
Ilct Manneke uit de Maan.
Voor AL UW REIZEN
per spoor, auto, boot en vliegtuig,
wendt U tot 't gekendo agentschap
KOSMOS-TOERISME, leper
of tot haar agent:
P. VAN BRUWAENE. Brugre-
straat 81, Poperinge. Telef. 445.
HIER HET GROOTSTE, DOELMA.
TIGSTE KATII HUWEL1JKS-
WERK. Vel J. practijk Streng
geheim Briefwis. Een eindeloze
reeks huwelijkskandidaten voor
U. Schrijf om docum en lijsten
naar: DE GELUKKIGE TOE
KOMST, Postbus 11, D EINZE.
Of: Postbus 381, Antwerpen. -
Of: Pos'bus 231. Brussel I. (6955)
OVER TE NEMEN
HOEVE 10 Ha., één blok, 11 die
ren en nodig materiaal. Streek
GEMBLOUX.
- HOEVE 17 Ha., twee blokken, 14
dieren en goed materiaal.
Streek Nijvel.
Zich wenden: Vande Catsyne,
rue de Buisson 32, GEMBLOUX.
(737)
VROUWENHOEKJE
Alhoewel wij het ganse jaar door
kinkhoest kunnen aantreffen bij
de kinderen ls het zeker nuttig er
nu in dit gevaarlijk jaargetijde iets
meer over te zeggen omdat de be
dreiging groter is.
Kinkhoest, die een besmettelijke
ziekte is, openbaart zich door he
vige hoestbuien die als kenmerk
hebben dat het kind hoest zonder
in te ademen. De zieke wordt hoog
rood en in de erge gevallen blauw
achtig ln het gelaat. Na de hoest
bui ademt het langdurig en luid-
Voor een feestelijke gelegenheid,
bij huwelijksplechtigheden of an
dere feesten waar onze kleintjee
ook uitgenodigd werden om hun
ouders tg vergezellen, steken wij
hen graag in het nieuw. Voor de
kleine meisjes geven wij hier twee
mooie modellen die zeer in de
smaak zullen vallen.
SINTE-CECILIA SOEP
Neem een kg. aardappelen, twee
wortels, twee uien, zout en peper,
de gebruikelijke geurige kruiden
(bouquet garni) en het groen ge
deelte van preien. Laat langzaam
koken met 2 liter water de
aardappelen, de gehakte preisten
gels, de kruiden, de wortels, de
uien, zout en peper. De uien en
wortels (in teerlingen gesneden)
zal men vooraf even in boter heb
ben later^, opkomen. Doe de soep
door de teems, maak ze naar smaak
af, wanneer de groenten mals zijn.
Laat nog vijf tot acht minuten ko
ken en voeg er een Liebig Bouillon
Blokje bij, opgelost in een weinig
kokend water. Dien op met in vet
gefruite broodkorstjes.
SCHORSENEREN MET JUS
Schrap een bussel schorseneren:
dit gaat heel gemakkelijk indien
U de schorseneren in lauw water
dompelt, naarmate ze gereinigd
worden. Kook ze gaar in kokend
water met zout; hak intussen een
ajuin en laat h°m in boter fruiten.
Voeg de schorseneren bij de ui, be
strooi ze met tarwebloem, laat ze
lichtjes nootkleurig bruinen en giet
er water met een lepeltje Oxo
Bouillon bij. Voeg er een bosje
kruiden en wat gemalen peper aan
toe. Laat de schorseneren stoven
tot ze zeer mals zijn. Giet er e:n
iets azijn bij en dien op. De saus
moet goed gebonden zijn.
SANDWICHES
MET KAMPERNOELIES
Hak grof 125 gr. kampernoelies.
Vergeet niet ze zorgvuldig te was
sen, doch het is niet nodig ze te
pellen. Laat ze in boter stoven.
Voeg er een weinig Liebig Vlees
extract bij de twee fijngeklopte
eieren. Roer. Neem van 't vuur en
laat afkoelen. Zodra ze lauw zijn,
voeg er 100 gr. gemalen kaas bij.
Meng en laat zeer goed afkoelen.
Snijd brood in sneetjes; doe op het
ene zeer verse boter, op het andere
een dikke laag deeg met kamper
noelies, enz., en maak boterham
metjes.
ruetotlg in. Vaak heeft de hoestbui
geweldig braken voor gevolg.
Het gebeurt zeer dikwijls dat het
kind hoest zonder dat men kan
vaststellen dat het werkelijk kink
hoest is, doorgaans trouwens tre
den de duidelijke symptonen pas
een week na de besmetting op. Het
is zeker aan te raden de kleine
zeer goed te verzorgen zelfs ln deze
eerste periode, daar men dan vaak
erger kan voorkomen.
Alhoewel men het gevaar van
kinkhoest niet mag overschatten,
is onderschatting van deze ziekte
eveneens uit de boze.
Voor zuigelingen is hij zeker een
ernstig gevaar, reeds na enkele we
ken kan een zuigeling de kinkhoest
krijgen. Het gevaar op dat ogenblik
schuilt meer ln het feit dat een
hardnekkige brooho-pneumonie bij
na onvermijdelijk volgt evenals in
het feit dat er zich bij het kind
ernstige zenuwstoornissen voordoen
die de dood voor gevolg kunnen
hebben.
Voor een tweejarig kind reeds
biedt de kinkhoest ln het algemeen
geen ernstig gevaar. De kleine zie
ke zal wel vermageren, daar een
normale voeding door het voortdu
rend braken verhinderd wordt,
doch van de andere kant moet men
zeer opletten voor de longontste
kingen die dikwijls voor bet verder
leven gevolgen meebrengen.
Laat uw ziek kind niet bij an
dere kinderen komen, zelfs wan
neer de dokter toelaat dat het bij
zacht weer bulten speelt. In een
groot gezin is afzondering natuur
lijk onmogelijk, wij bedoelen hier
echter het samenzijn met kinderen
van andere gezinnen.
Het is niet nodig deze patiënten
te bed te houden vermits bij kink
hoest ln het algemeen weinig
koorts optreedt.
De moderne wetenschap is er bij
de bestrijding van deze ziekte goed
op vooruitgegaan. Preventieve in
spuitingen tegen deze kwaal kun
nen worden toegediend bij zeer
jonge kinderen dit vanaf de ouder
dom van 6 maand. Deze behande
ling is niet gevaarlijker dan de in
spuiting tegen de pokken en wordt
in tweemaal toegediend met tus
senruimten van drie tot vier weken;
Ten slotte nog een algemene
wenk voor de behandeling van onze
kleine zieken ln het algemeen. Dé
kinderen die door kinkhoest aan
getast zijn, vragen in die periode
zeer veel zorg van moeder. Tracht
zoveel mogelijk iedere opwinding
bij het kind en iedere huilbui te
voorkomen, dit om de hoestbuien
zoveel mogelijk te vermijden. Dwing
de kinderen niet tot eten en zeker
niet tot veel eten in eenzelfde
maaltijd, maar geef hen tussendoor
wat licht verteerbaar voedsel. Ach
teraf zult U wei wat aan herop
voeding moeten doen, want een
kind meent gauw verworven rech
ten te hebben, maar moet hierbij
bedenken dat. kleine uitzonderings
maatregelen tijdens de ziekte ertoe
bijgedragen hebben om uw kleine
door een gevaarlijke periode heen
te helpen. TANTE KOBA.
Bij modellen van nachtklederèn
treft men ofwel het zeer eenvou
dige ofwel het overtollig estetischë
model. Hierboven een eenvoudig
doch tevens zeer mooi model. Als
nieuwigheid kan men hierbij aan
stippen: de drie-kwart lengte vap
rok en mouwen.
RADAR I BOTER
Nr 40.
KORTE INHOUD:
Joan Mathews, kantoorbediende, die
met een vriendin, Elisabeth, een ap
partement huurt, ontvangt zekere
morgen drie brieven. Een van haar
verloofde, die haar verlaat en een van
een harer aanbidders, Richard Wynn.
Ze wordt uit haar dienst ontslagen. Ze
vertrekt naar het landleger, samen
met haar vriendin. Ze maakt er ken
nis met Kapitein Holiday. Enkele tijd
'nadien komt Kapitein Fielding, hun
vroegere verhuurder, met rust in het
ziekenhuis. Joan en Elisabeth worden
verliefd, respectievelijk op Kapitein
Holiday en Kapitein Fielding, doch ze
vrezen in de mondaine Muriel Elvcy
een medeminnares te zien. Beide land
meisjes slagen in hun examen, maar
mogen op de hoeve blijven.
Elisabeth en ik stapten dus maar
zonder complimenten de grote koele
hall in. We werden begroet door
Sybil's werkgevers, de heer en de
vrouw des huizes. Hij was een oud
militair, in het tweedcostuum van
een gezeten landeigenaar; zij een
gezette, nog knappe vrouw in een
wit - en - zwarte mousselinen jurk,
met golvend grijs haar, en met een
eiermandje, dat haar nooit ver
liet, aan haar arm. Zij zowel als
haar man en de andere huisgeno
ten praatten onophoudelijk, ge
woonlijk in de vorm van vragen.
Op deze manier:
Kinderen-lief, komt toch bin
nen en gaat zitten! Zijn jullie he
lemaal van Careg komen lopen?
Zijn jullie niet erg moe?
jongedames er zijn, moeder? Kun
nen we niet meteen thee zetten?
Een van jullie is verloofd met
die vriend van onze vriend Holi
day, niet? Ben jij dat? Nee? Jij?
Is dat niet alleraardigst? En wordt
het een lange verlov...
Waar is juffrouw Sybil? (Op
dat ogenblik verscheen onze Sybil
op de achtergrond, glimlachend,
maar niet bij machte, er een woord
tussen te krijgen). En waar zit
Vera nu toch en waar hangt die
Violet uit
Violet, de dochter des huizes,
kwam aanstormen en mengde haar
stem in het familie-koor.
Hallo! Hebt u de weg makke
lijk kunnen vinden? Paps, waar
zijn de honden?... De honden!
(schreeuwend). «Sybil, je gaat toch
niet proberen om iedereen voor te
stellen, hé? Waarom blijven we
hier allemaal staan? Waarom ne
men we die mensen niet mee naar
de huiskamer?
We werden meegeloodst naar een
enorme kamer rechts van de hall,
vol heerlijke oude meubels en
bloemen. In 't midden stond een
reusachtige ronde tafel met thee
gerei, waaraan nog enige andere
gasten zaten.
Elisabeth leefde op. Haar blik
was gevallen op haar verloofde,
kolonel Fielding. Hij zat achter de
tafel, naast zijn vriend Holiday.
Wat een allergezelligste theevisi
te werd dat in dat gastvrije, on
gedwongen huishouden.
Het was een heel nieuwe ge
waarwording, daar tussen allemaal
vreemden te zitten, die «echte»
zomerjurken droegen. En weer eens
een zilveren trekpot te zien, en
thee te drinken uit broze, fijne
kopjes! Het was voor 't eerst sedert
maanden dat wij, Landmeisjes, ons
weer in zulke luxe baadden!
«Wat een feest is dat allemaal!
merkte ik op tegen kapitein Holi
day, toen hij me een kristallen bord
vol warme cake overreikte.
«Ja! zei hij. «Misschien kim je
je er nu een voorstelling van ma
ken, hoe 't je te moede is, als je,
na weken in de loopgravenmodder,
weer eens met een paar dagen ver
lof in de beschaafde wereld komt!
«Toen ik verleden jaar mijn Pa
rijs verlof kreeg,zei kolonel Fiel
ding, die in een laag stoeltje naast
zijn verloofde was gaan zitten,
weet je, wat toen 't allereerste
was, dat ik deed?
Moeten we d'r naar raaien, jon
gen? bromde de gemoedelijke
heer des huizes, die óók kolonel
was.
De jonge man glimlachte. Ik
zal 't u vertellen. Ik bestelde een
grote boeket La France rozen en
seringen en liet die op mijn hotel
kamer bezorgen met een enorme
glazen vaas erbij om ze in te zet
ten. En toen ging ik er op de divan
naar liggen kijken, tot het tijd was
voor het diner. Ik had in geen
maanden een bloem gezien!
Het gesprek ging voort over ver
loven en over het raadselachtig
feit, hoe sommige mensen er altijd
in slagen, ze los te krijgen en an
dere nooit. Ik dacht aan kapitein
Harry Markham, die de bijnaam
had van d« Verlof-Koning. Maax
MENQELH/EZK//Er tVEXEUJKS N/EUWS
die herinneringen konden me nu
niet meer deren. Ik voelde me voor
het ogenblik volmaakt tevreden, zo
als ik daar zat tussen mijn moe
derlijke gastvrouw en Dick Holiday.
Hij plaagde me met mijn on
geneselijke zucht naar luxe en ik
lachte dolblij, dat ik hem nu eens
een half uurtje voor mij alleen
had, zonder de onvermijdelijke Mu
riel, die tegenwoordig niet van
zijn zijde week.
Mijn gastvrouw had intussen aan
Elisabeth gevraagd, wanneer zij en
kolonel Fielding dachten te trou
wen?
O, nog in héél lang niet!
barstte Elisabeth uit, maar de ko
lonelsvrouw ging onverstoorbaar
voort:
«Zoudea V9 hat niet zó kunnen
inrichten, dat Je van hieruit
trouwt? Ik ben zo dol op bruilof
ten... Vera! tegen het lachende,
blonde meisje, dat een nichtje van
haar was, «je hebt toch niet al die
amandelkransjes opgegeten? Want
anders is er niets meer voor ka
pitein Holidays' nichtje, als ze
komt! Dick! Je hebt toch gezegd,
dat juffrouw Elvey nog van plan
was, later te komen?
Ja,zei mijn buurman, ze
zal al wel onderweg zijn.
Mijn stemming was met één slag
bedorven.
Muriel Elvey kwam dus toch nog!
Terwijl ik daar nog over zat te
piekeren, hoorde ik het geknars
van wielen op het grint. Een dog
cart reed de oprijlaan in ik zag
een glimp van een It,hak,i -uniform
en een lichte zomerjurk.
Een ogenblik later kwam Muriel
binnen, een droom van teer-ge-
bloemde Georgette, turkoois-blauw
ditmaal. Ze deed alle andere meis
jes in de kamer op staande voet
alledaags lijken.
Wat mij betreft, ik voelde me
een hobbezak, zoals ik daar in
mijn grove leren broek, en mijn
lichte, vormloze kiel midden in de
kamer zat, mijn zware laarzen op
het mollige tapijt geplant. Wat
moest Dick Holiday duidelijk het
verschil opmerken tussen zijn ele
gant meisje en mij!
De man, die de dog-cart bestuurd
had, kwam een ogenblik later bin
nen.
Tot mijn niet geringe verrassing
was het alwéér Harry! Zo, weer
eens 'n verlofje? hoorde ik kolo
nel Fielding 'lachen; en toen zei
Harry: Och nee, ik ben hier al
leen maar voor het week-end.
Dus had hij die hele reis ge
maakt, alleen maar om één dag bij
Muriel te kunnen zijn! Wat een
merkwaardige macht moest ze toch
over mannen hebben! Zover ik het
beoordelen kon, was er bij het
kleine gezelschap maar één man,
die haar niet onweerstaanbaar
vond Elisabeth's verloofde, die,
nu het voor zijn oogmerken niet
meer nodig was, bijna onbeleefd-
weinig notitie van Muriel nam!
Ik merkte nog iets anders op.
Harry Markham was zichzelf niet
vanmiddag. Er was iets, öet hem
drukte.
Ik wist het! Ik kende zijn ge
zicht eo alle wisselende uitdruk
kingen daarvan zo goed! Had ik
hem niet met de grootste toewij
ding bestudeerd, bijna een heel
jaar lang?
Niemand anders uit het gezel
schap zou iets aan hem kunnen
merken. Harry was iemand, die
zich altijd overal kon aanpassen
en zich bij alle denkbare soorten
van mensen aangenaam wist te
maken. Ook nu zette hij zijn beste
beentje voor. Ik kon duidelijk op
de gezichten leven bèhalve mis
schien op dat van kapitein Holi
day. die plotseling zwijgzaam en
somber was geworden dat ze
hem allemaal een charmante ke
rel vonden.
Hij praatte gezellig en onder
houdend; tegen onze gastheer over
de forellenvangst en het militaire
leven in het Oosten. Tegen onze
gastvrouw over bijen en kippen
teelt. Elisabeth feliciteerde hij op
de Innemendste manier. Ja, zelfs
Elisabeth scheen 'n tikje te ont
dooien en te vergeten, dat dit «de
vermaledijde Harrywas, op wie
ze zo vaak en zo hartig geschol
den had!
Maar ik kon duidelijk zien, dat
hij volstrekt niet zo opgewekt was,
als hij zich voordeed.
Hoe kwam dat? Ik meende het
wel te kunnen raden.
Terwijl ze hier naartoe reden,
had hij getracht, het enige meis
je, dat hem niet dadelijk te voet
viel, het hof te maken.
Muriel was onvriendelijk tegen
hem geweest. Dat viel niet zo moei
lijk te gissen. Maar wat er verder
zou gebeuren, kon ik allerminst
raden! «j;
XXV' HOOFDSTUK
Een oude wens,
die te laat vervuld werd.
Eindelijk was het uitvoerig en
genoeglijk theedrinken dan toch
afgelopen.
In kleine groepjes verspreidden
de gasten zich over het terrein,
een heerlijk-vredig plekje wereld,
groen en goud in het late mid
daglicht!
Ik hoorde kolonel Fielding's flu
welige stem murmelen: «Carrisi-
ma
Dit was zijn lievelingsnaampje
voor zijn uitverkorene. Zij noemde
hém ValkenierZe drentelden
samen weg en verdwenen met de
spoed en de volstrekte onvindbaar
heid, waarvan geliefden en het mo
nopolie delen met kleine jongens,
die geroepen worden om him ge
zicht te laten wassen.
De anderen wandelden naar de
vijver of gingen de klassen en de
grote moestuin inspecteren, waar
Sybil de scepter zwaaide; Sybil,
het landmeisje van aristocratische
huize, dat hier volkomen ais lid
van 't gezin werd beschouwd.
Ct Vervolgt)
op postcheckrekening 47.63.60
van «Het Wekelijks Nieuws»
Poperinge, en U ontvangt or s
blad tot einde 1853.