1CCS AM n B VX O D eens gedronken...
l\Ofl lüS i\FmUI\ïï\. steeds geschonken
Petpas en zijn Rakkers
Voor U,
Mevrouw
1 Telefoon 200 s y
U VINDT BIJ ONS
't Qrootste Meubelmagazijn der streek
Casselstraat 47, POPIRINGE k|3(
Rechtover O. L.Vr.-Kerk
NiKs re ma tinne.Zvree]
A K/fR or x>£ Baai re
ftT
DE GELUKKIGE HAARD
HANDEL
EN BLOEMENKWEKERIJ
KENT U FRANS
.Weioi* vermoedend van mijn
riiksesteeawM 53Jient,
WAAROM BIJ ONS NIET KOPEN
WAAR HET MINDER DUUR IS?
COLS - BOAS - CAPEN - BOLEROS
IN ZILVER-, BLAUW- EN PLATINAVOS.
TER GELEGENHEID VAN DE PLECHTIGE
COMMUNIE, SPECIALE BUITENKANS.
VOOR SLECHTS 14 DAGEN
VAN FABRIKANT TOT VERBRUIKER
3 PELS WAR EN FABRIEK! aankoop van 1.000 fr.
VROUWENHOEKJE
NUTTIGE WENKEN
EN RECEPTEN
DE HANDTAS KOMT AAN DE BEURT
DRIE-KWART MANTELS
EEN LENTEMODEL
TEKENVERHAAL HET WEKELIJKS NIEUWS
BENJAMINNEKE GEEFT GAS...
een overgrote keus een beste kwaliteit een fijne afwerking
een gewaarborgde levering de LAAGSTE PRIJZEN I
FABRIEKBoomgaardstraat SÖl^
I Allies wordt KOSTELOOS THUIS BESTELD(1037) X
Nier K£RL£ü£H MZ.T2q-H\
r---T~~ft? KQM£N. r—~J
VQ WBZ-JM CR l/AN
BP,VaNl>ORuS O
Maar,
MAAR
ten we er dan helemaal van af
zien enige indruk te maken?
En daar antwoord ik op: «De
INDRUK, die een mens maakt,
hangt niet alleen af van zijn kap
sel of zijn kleren. Ook de per
soonlijkheid, de gaven van hart en
geest en de manier, waarop we
die hebben ontwikkeld, maken een
goede of een slechte indruk».
Wat uw uiterlijk betreft: een
jong meisje IS mooi, een jonge
vrouw MAAKT zich mooi. Wat U
betreft, oudere dames, ik geloof
dat het niet langer de moeite
loont uw best te doen cm mooi te
zijn, het komt er vooral op aan
dat we er VOORNAAM uit zien.
Als ik met jonge mensen praat,
heb ik bijna altijd de indruk dat
ze zich niet zo bijster gelukkig
voelen. Ik zou het zelfde kunnen
zeggen van de rijpere vrouwen, die
zuchtend en klagend naar die ver
vlogen jeugd blijven verlangen en
er zich geen rekenschap van ge
ven dat de periode, die ze nu be
leven, zeer rijk en schoon kan
zijn.
De schoonheid van de avond is
rustig en stil, het is de zegen van
de bezinning, de rijkdom van her
inneringen, de wijsheid van erva
ring en overzicht. De tijd van il
lusies en verwachtingen is voorbij
en ge blijft gespaard voor ont
goochelingen. Uw ervaring kan an
deren dienen, hetgeen ge met
scha en schand hebt geleerd, stemt
U milder tegenover de fouten en
vergissingen van jongeren.
Veel dingen, die vroeger op de
eerste plaats stonden, wijken stil
aan en maken plaats voor andere,
die tot dan toe verdrongen werden.
Wat ge naar buiten verliest, moet
ge naar binnen zien te winnen:
vermindert uw uiterlijke schoon
heid, dan moet uw innerlijke rijk
dom vermeerderen. Ge hebt zelf
de keus: ge kunt gelijken aan een
boom, die bloem draagt, die het'
oog strelen en nadat ze uitgebloeid
zijn, verslensen en afvallen zonder
vruchten te geven. Ge kunt ook
gelijken aan die andere boom, die
bloeit en vruchten draagt. In het
leven volgen de seizoenen elkander
op, net als in de natuur. Ge moet
er U bij neerleggen en er zelf voor
zorgen dat elk van die seizoenen
zijn eigen schoonheid en rijkdom
biedt. Niemand versmaadt de ge
rimpelde winterappel.
Ik hoor een stem, die opwerpt:
Men zegt dat de citroenboom het
hele jaar door bloeit en vruchten
draagt!
Maar dan begrijp ik ook waarom
de citroenen zo zuur zijn!!!!
KOGGEL is een verwoed kaart
speler en zit met drie kameraden
te bridgen. Ten slotte haalt hij
z'n horloge voor de dag:
Tjonge, tjonge! zegt Koggel,
nu moet ik naar huis, hoor, mijn
vrouw wacht met het middageten!
Kom, kom, zegt een der vrien
den, dat kunt ge morgen toch ook
nog eten.
Ja, zegt Koggel, dat kan wel
zijn, maar ik moet dat van giste
ren ook nog hebben!!!!
EN HIERMEE neem ik afscheid
van U allen, want ik ga ook een
partijtje kaart spelen in 't gebuur-
Aan allemaal een hartelijke
goeie dag van
Het Manneke uit de Maan!
werk der Kath. Huwelijken. Talr.
gelegenh., strikte geheimh., waarb.
verz. - Schr. om inlichtingsdocum
Statiestraat 35, LEISELE. (8821
OVER TE NEMEN
Verkoop natuurlijke-, kunst- en
rouwbloemen, rouwartikelen, enz. -
Bij kerkhof.
Inl.A la Floréalerue du
Touquet, Ee Bizet. (1259)
of Engels, Duits, Boekhouden,
Soc. Wetg., H. Briefw., Voorber.
tot Examens? Leer het per
brief bij
EXCELSIOR INSTITUUT
43, Diestsevest, LEUVEN.
(1166)
het sap van een citroen, of naar goed
dunken de Inhoud van een klein flesje
kappers ln azijn.
Dien de saus gedeeltelijk over het
vlees en gedeeltelijk afzonderlijk op,
en omring de versneden schenkel met
ln water gekookte noedels, waarbij,
nadat ze afgedrulpt zijn, boter en
kaas worden gevoegd.
Nr 44.
KORTE INHOUD
Joan Mathews, kantoorbediende, die
met een vriendin, Elisabeth, een ap
partement huurt, ontvangt zekere
morgen drie brieven. Een van haar
verlooide, die haar verloot en een van
een liarer aanbidders, Richard Wynn.
Ze wordt uit haar dienst ontslagen. Ze
vertrekt naar het htndleger, samen
met haar vriendin. Ze mankt er ken
nis -met Kapitein Holiday Enkele tijd
nadien komt. Kapitein FieMing, hun
vroegere verhuurdermet rust itt het
ziekenhuis. Joan en Elisabeth worden
verliefd, respectievelijk op Kapitein
Holiday en Kapitein Fie&dtnjr, doch ze
vrezen in de mondaine Muriel Elvey
een medeminnares te zien. Beide land
meisjes slagen in hun examenmaar
mogen op de hoeve blijven. Elisabeth
verlooft zich met Kolonel Fielding. Ze
worden samen uitgenodigd met Kapi
tein Holiday en Jcnn naar een cock
tail.
Hij ging voortZij - juffrouw
Muriel heeft een open oog voor
de beste kans. 't Ligt ook voor de
hand; ze heeft natuurlijk grote be
hoefte aan allerlei dingen, waal
mensen, die eli 'n hart heb
ben, wel buiten kunnen. Ze heeft
een goed 'oogje op dat, mooie oude
buitenhuis, dat ui een hospitaal
veranderd is. De een of andere dag
krijgt 't toch weer zijn oude be
stemming! Ik geloof werkelijk, dat
z? zichzelf al in de rol van chate
laine ziet. Tot nu toe heeft ze
waarschijnlijk haar hele leven in
alles haar zin gekregen Maar...»
Hij hield op en glimlachte, een
merkwaardig, bemoedigend glim
lachje. dat opzettelijk voor mij be
doeld scheen.
Hij ging voortIk denk niet
Hij wachtte weer even, voor hij
verder sprak de allerlaatste
woorden, die ik uit zijn mond ver
wacht zou hebben.
Ik denk niet dat ze succes zal
hebben bij onze vriend Richard
Wynn.
Wat? zei ik scherp. Kolonel
Fielding, hoe kwam u erbij, om dat
te zeggen?» «U zei... Richard
Wynn. Wat heeft die ermee te ma
ken? vroeg ik verbijsterd. «Kent
u hem? Omdat ik hem óók ken,
ziet u, en ik
«Of ik hem ken? De jonge man
keek me aan, of ik plotseling gek
geworden was. Of ik Wynn ken?
Holiday?
Ik staarde hem met open mond
aan, Maar u zei Richard Wynn
herhaalde ik radeloos. Bedoelde
u dan kapitein Holiday?
Elisabeth's verloofde gaapte me
nog steeds aan, of hij ernstig aan
mijn verstandelijke vermogens twij
felde.
Toen stelde hij de vraag, die me
een gewaarwording gaf, of een van
de zware olmen uit de laan plot
seling afknapte en met volle zwaar
te op mijn hoofd terecht kwam.
Juffrouw Matthews, wilt u wer
kelijk zeggen, dat u niet wist, dat
Dick Holiday en Richard Wynn...
eh... dezelfde persoon is?
XXVII" HOOFDSTUK
Bijzonderheden omtrent
Richard Wynn.
Mijn eerste gewaarwording was
absolute verbijstering.
Daarna kreeg ik. zonderling ge
noeg, 't gevoel, dat 't eigenlijk
geen nieuws voor me was.
Ik dacht bij mezelfIk heb het
aldoor geweten. Ik heb altijd in
m'n onderbewustzijn de overtui
ging gehad, dat 't iets dergelijks
moest zijn.En mijn gedachten
vlogen terug naar die dag op de
heuvel, toen ik juffrouw Price's
kuikens had gevoerd.
Dat was de eerste keer geweest,
dat ik kapitein Holiday zonder z'n
khaki-uniiorm had gezien. Hij had
me dadelijk zo bekend geleken in
dat oude tweedpak. Door de nevel
van vergetelheid was 'n glimp van
herkennen geschoten, die me had
doen vragen: «Heet u eigenlijk
niet Richard Wynn?
Hij had het ontkend... neen. dat
toch ook weer niet. Hij had me af
gescheept met te zeggen: «U weet
toch, dat ik Holiday heet! En ik
had me dodelijk geschaamd over
m'n onwijze vraag!
En nu, weken later, vertelde zijn
vriend me zo heel terloops, dat hij
Holiday heette en Richard Wynn!
Wat betekende dat? Honderden
vragen verdrongen zich in mijn ge
dachten. Ook kolonel Fielding's ge
zicht was één groot vraagteken,
toen hij me zo perplex zag. We
stonden daar, alsof we veranderd
waren in een paar mijlstenen langs
de landweg'! En ik kon toch niet de
hele avond beslag leggen op Elisa
beth's verloofde! Ik moest me een
beetje haasten met al wat ik te
vragen had.
Ik herstelde me zo goed. ik kon.
Wel, omdat het de laatste wens
van zijn oom was,antwoordde
kolonel Fielding, nog steeds op een
toon, die duidelijk verried, dat hij
er niets van snapte, dat ik dat niet
allemaal wist. U weet toch wel
is 't niet? dat die oom de oude
mijnheer Holiday was, die het hele
goed hier bezat; het witte huis, de
portierswoning, de boerderij van
Price en alles?
«Ja, daar heb ik zoiets van ge
hoord.
Nu, een jaar of vijf geleden Is
die oude heer gestorven en heeft
alles nagelaten aan zijn lievelings
heef, onze vriend Richard Wynn.
Dick zat toen in Canada. Wist u,
dat hij op een farm in Canada had
gewerkt?
Ja, althans dat mijnheer
Wynn daarheen vertrokken was,
zei ik.
Nu, de voorwaarde, die aan die
erfenis verbonden was, luidde, dat
hij zich niet langer Wynn zou noe
men, maar de naam zou aanne
men, die nu eenmaal aan de be
zitting vast zat. Dat eh dat
wordt heel dikwijls gedaan,legde
kolonel Fielding uit, als aan een
kind. «Je betaalt ik ben verge
ten hoeveel en dan laat je in de
krant zetten, dat van nu af aan je
naam niet langer Smith is, maar
Jones of Williams of hoe je maar
wilt. Vooral in verband met testa
menten en erfenissen komt 't nogal
eens voor. Begrijpt u wel?
«O ja! Ik heb er natuurlijk wel
eens eerder van gehoord, dank u!
lachte ik een beetje ongeduldig.
Dat begrijp ik dan ook weL maar
ik snap dat niet goed van Richard
Wynn
Richard Holiday nu, verbeter
de kolonel Fielding. Wel, hij bleef
in Canada, tot de eh oorlog
uitbrak, en kwam toen met de
eerste zending Canadezen naar
Frankrijk en België... Daar werd
hij gewond en gegast...
En gegast?
«Ja, en daar verdiende hij ook
zijn militaire medaille. Ik trof hem
daar in het hospitaal; ik had hem
vroeger niet meer gezien, sedert
we samen op kostschool waren,»
ging kolonel Fielding voort. «Toen
we beter waren, gingen we er sa
men weer op los... Toen werd hij
wéér gewond... eh... nogal erg, in
de knie. En hij kreeg shell-shock.
Dat was deze winter. Toen werd
hij met groot verlof naar Engeland
gestuurd, en kreeg, wat ze noemden
lichtendienst. Dat betekende,
dat hij het kantoorwerk van drie
eh man te doen kreeg in de
Milshott Barakken
«O!» riep ik onwillekeurig. Een
bijzonderheid, die ik me al die
maanden met de beste wil niet
meer had kunnen herinneren, stond
me plotseling levendig voor de
geest. Millshot! Dat was het adres,
dat op het papier van die brief ge
stempeld was die gewichtige
brief, die de ondertekening droeg:
«Richard Wynn.»
Waarom, waarom ter wereld had
ik die brief niet onmiddellijk na
ontvangst beantwoord? Dan had ik
hem gehad. Dan had ik hem ge
had...
gedachten, ging kolanel FleldlBf
voort met zijn blographle.
In Millshot kreeg Dick een bv
zinking. En... heus zo'n wonde'
niet, als je ook maar de helft wis
van wat hij had doorgemaakt sin®
de eh Sornme. Hij lag eers'
een poosje in het hospitaal en toef;
kwam hij hier naar zijn landgoed
om helemaal op te knappen. En
eh en hier Is hij nu. HIJ maal1
't nu al een boel beter. Hij is
eh praktisch weer helemaal
oude... Eh
Hier brak de jonge kolonel af f
keek me aan, alsof hij me wij®
vragenIs er nog iets anders, da1
u wilde weten?
Ik beantwoordde die onuitgespro;
ken vraag door rustig te zeg gen-
«Dank u, dat u me dat allema®1
verteld hebt. Er is nog één ding-'
Ja?
Al wat ik u gezegd heb, was >r
vertrouwen.zei ik, enigszins ver
ward.. Dat ik zo verrast wa,s ove
dia namen, bedoel ik, en dat ifcj
allerlei gevraagd heb. Ik kan n<
u niet uitleggen, kolonel Fieldl»
Maar Ik zou graag willen, dat lfl
onder ons bleef.»
Maar natuurlijk! zei Dick B°'
liday's vriend rustig, ('t Vervolg,
Fr. PER DAG en
*9 P» fl THUIS verdienen tf.e
fes «teil# BREIMACHINE BA
PIDE; breit 12 n»»1
vlugger dan gelijk welk tafelap?3,
raat. - Vlug kosteloos aanleren-
Werk verzekerd. Schr. of k°5,
Brabantstr. 180, Brussel, of
MENQELH/EZK: HET WEKEUJKE N/EUWS
Ongeëvenaarde keus aan ongelooflijke prijzen vanaf 575 fr.
volledig gewattineerd en gevoerd met zijde.
Onmisbaar, Dames, op uw voorjaarsmantel of tailleur.
Een enige gelegenheid die U niet moogt laten voorbijgaan!
NOG ENKELE SOLDEN IN MANTELS EN JAQUETTEN.
GROOTSTE EN MEEST GEVARIEERDE KEUS VAN 'T LAND
Herstelling en bewa-
ring van uw mantel
's Zomers. Gemak
■V '- 1 1
I,
I ItliSsD Gratl3 bewaring.
SSsSvS ik-Sbetallng van
reiskosten aan elke
De magazijnen
BB ''aT''zl^n steeds open, ook
reiken met de auto
bus, lijn Kortrijk-
Tlelt, tot Meulebeke
Koeivoet, de beton-
baan volgen. Ge
vraagd Depothou
ders kunnende waar-
borg geven.
BIJHUIZEN TE;
BOEZINGE: Mej. Hollynck, Dorpstraat, 39.
BLANKENBERGE: Mad. Waes, Langestraat, 79.
DIKSMUIDEMr Desmet, Vaartstraat, 60.
DUDZELE: Mr Denecker, Nieuwstraat, 6.
KORTEMARK: Mr Delos Victor, Kerkstraat, 10.
MENEN: Mevr. Coucke, Wahisstraat, 149.
PASSEND ALE: Mr Kindt, Molenstraat, 21.
POELKAPELLE: Mevr. Vandeputte, Nieuwplaats, 15.
RUMBEKE: Mevr. Vermander, Plaats 88, «De Vier Seizoenen».
STADEN: Mej. Nouwynck, Statiestraat, 28.
WERVIK: Mr Demyttenaere, Nieuwstraat, 23, «In de Gouden
Pluim». (1316)
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 14 Maart 1983. Blz. 8.
en slaagde erin, op vrij rustige toon
uit te brengen: «Kolonel Fielding,
wat u me daarjuist verteld hebt, is
een grote verrassing voor me.
Eh ja, dat schijnt,ant
woordde kolonel Fielding, me nog
steeds verbluft aanstarend. Het
spijt me werkelijk, als ik u eh
een schok gegeven heb. Het ont
glipt me zo af en toe nog wel eens,
ik bedoel, dat ik Dick Wynn
noem in plaats van Holiday
zelfs na al die tijd. Ik moest er nu
anders wel langzamerhand aan ge
wend zijn, dat hij Holidayis.
Is het eh geen vijf jaar ge
leden, sinds hij die naam aannam?
Dat moet u mij niet vragen,
antwoordde ik verbijsterd. Ik wist
helemaal niet, dat hij een naam
had aangenomen l
De nieuwe drie-kwart mantels
die in de lente zullen gedragen
worden onderscheiden zich door
een zeer speciale snit. Deze mo
dellen zijn eens te meer een be
vestiging dat men meer en meer
naar ingewikkelde snit - wijzen
zoekt om nieuwigheden te schep
pen. of de klassieke snit er hele
maal door verdrongen geraakt is
een andere vraag.
ROOMSOEP OP ZIJN MILANEES
Maak een goede bouillon met 1 >/2
Llebig bouillon Blokje, ln 1 Vs liter
kokend water opgelost. Giet ln een
pot waarin 2 eierdooiers met 1 d. lek
kere room geklutst werden. Laat zeer
warm worden en meng vlug met een
klopper, tot het vleesnat lichtjes ge
bonden ls, doch niet kookt. Voeg er
50 gr. boter bij. Dien 100 gr. geraspte
gruyère afzonderlijk op.
FANTASIA EIEREN
Neem 50 gr. boter, 3 kofflelepeltjes
Dubbel Concentraat van Tomaten
Lieblg, 250 gr. garnalen, 8 uit brood ge
sneden medaillons en een klein hand
vol kers voor 8 eieren.
Laat de eieren gedurende 10 minuten
koken. Spoel ze af met koud water,
pel ze. Snijd ze in twee.
Bereid dikke mayonnaise en meng
deze met 3 eetlepels Dubbel Concen
traat van Tomaten Llebig.
Fruit de medaillons ln boter tot ze
schoon gedoreerd zijn, doch ze moe
ten mals blijven. Leg elk el op een
sneedje tomaat, dat op een medaillon
gelegd werd. Bedek elk ervan met
mayonnaise en daarop een klein hoop
je gepelde garnalen. Leg wat kers rond
de garnalen.
RUNDSCHENKEL MET NOEDELS
Laat het vlees ln zoutwater koken,
schuim af. Voeg er een ui, een stukje
look, tijm en laurier bij. Wanneer het
vlees mals ls, neem het uit het kook
nat met een gedeelte van de bouillon.
Maak een saus, door bloem te bewer
ken met een stukje boter, en door te
bevochtigen met de bouillon waarin
per halve liter vocht, een lepeltje
Oxo Bouillon werd gedaan.
Voeg bij de saus een eierdooier, en
T9B Zie vervolg vorige kolom.
Kolonel Fielding keek me weer
aan, alsof hij vreesde, dat ik een
zonnesteek kon gekregen hebben,
en zei: «Maar ik dacht, dat u
eh juist een heel oude kennis
van hem was? U zei toch juist dat
u hem nog gekend had als Richard
Wynn.,.
Ik ben bang, dat alles heel las
tig uit te leggen ls, zei Ik hulpeloos.
Maar we kunnen hier niet tot
tien uur blijven staan. We zullen
verder wandelen en onderweg pra
ten.
We drentelden langzaam voort;
Elisabeth was reeds lang verdwe
nen met die andere jonge man en
zijn twee namen.
Ik begon te vragenWaarom
nam hij in vredesnaam de naam
Holiday aan?
moeilijk om vinden, want de tuin
is niet zo groot en die radio speelt
steeds zo hard dat het meer dan
eens voorvalt dat we met een
zucht en een gevoel van wrevel
naar binnen vluchten en geneigd
zijn deuren en vensters te sluiten
om toch enigszins tegen buurmans
lawaai te worden beschermd.
Er bestaan nog zulke buurmen
sen. Wel, laten zij er voortaan aan
denken dat niet iedereen gediend
is met de muziek van buurmans
radio en dat niet alle mensen even
sterke zenuwen hebben.
VERLEDEN ZONDAG heb ik
iets meegemaakt in de Hoogmis,
dat enig is in de annalen van onze
parochie.
Mijnheer Pastoor gaat naar de
preekstoel en hij begint met een
sermoen op de dronkenschap, voor
al gemunt op de kappe van de
mannen, die hun vrouw en kinde
ren te kort doen om te drinken.
Ja, zei Mijnheer Pastoor, en
hij buiste op de preekstoel, vrouw
en kinderen zitten thuis zonder
brood, zonder vuur, zonder liefde,
maar de laatste stuiver van zijn
zuur gewonnen geld zal de zatlap
op de toog van de herberg smijten
en met zijn zat gezicht zal hij
nog zeggen: bazinne, haal me nog
een pintje!
Jan Klapper, die binst *t sermoen
zat te doezelen, schoot juist bij
die woorden wakker, en Jan, niet
goed beseffend waar hij zat, riep:
Bazinne, breng er ook een
voor mij!
Jan Klapper zat vaak in de kroeg,
Met Piet en Flip en Maarten,
Zij dronken wat en kletsten veel,
Maar zaten steeds te kaarten,
't Verdroot Jan's vrouw dat hij
[aldoor
Des avonds elders toefde
En tijd en geld versmeet, 't Was
[Iets
Dat haar gestaag bedroefde.
Wel sprak zij hem er soms eens
[van;
Zij was niet sikkeneurig
En ook niet kwaad, maar onderwijl
Vond zij 's mans doen heel treurig.
Werd Grietje boos een enk'le maal,
Dan kon 't haar niet veel schelen,
En blafte z'er van alles uit;
Woest wist zij op te spelen.
Alleen daarvc-or had Jan respect,
Maar was hij eens gezeten
Bij 't kaartspel, dan werd moeder
Geheel door hem vergeten. [Griet
Eens zat de man weer in de kroeg,
Wie kan Griet's gramschap malen?
In 't eind sprak zij: «Nu is 't ge-
[noeg.
Ik ga den deugniet halen!
De mannen in het spel verdiept,
Ontdekten niets van Grietje
Toen z'in de kroeg verscheen en Jan
Floot lustig zelfs een liedje.
Ziezoriep hij eensklaps ver-
[heugd,
«Nu zal je wat aanschouwen:
Mijn kans staat goed, ja, wonder-
Lbest,
Want kijk, ik heb vier vrouwen!
Hier is de vijfde ook! riep Griet,
't Klonk Jan toe als een schrikstem.
«Smijt neer die vier... en jij...
Naar huis toe als de bliksem!!!»
OUD WORDEN IS GEEN
RAMP! Dit zeg ik tot m'n beste
Lezeressen, die doorgaans zo'n hei
lige schrik hebben van de onver
mijdelijke ouderdom. De meeste
oudere dames willen de schijn ver
wekken nog tot die flodderige
jeugd te behoren. Ik vrees dat al
die pogingen om er jong uit te
zien, geen ander resultaat hebben
dan u-zelf er mee te bedriegen.
Geen man, geen vrouw, geen jong
meisje laat zich op dat gebied iets
wijs maken.
Maar dan hoor ik vragen: «Moe-
Jtüï. JA
ui «I. O si
WIE VOOR ZICHZELF ZORGT,
ZORGT VOOR EEN GOEIE
VRIEND!
Het is jammer dat er zoveel
voor zichzelven wordt gezorgd.
Och, onze mensen zijn niet slecht,
alleen wordt er te veel aan zich
zelf gedacht en te weinig aan an
deren. Er is te veel egoïsme en te
weinig Liefde. Er is ao weinig
Liefde dat men de beleefdheid
heeft uitgedacht om aan dat
schrijnend tekort te verhelpen. En
bij velen schijnt beleefdheid ook
een dode letter te zijn geworden.
Een mens leeft niet van herinne
ringen, doch ik heb nog een her
innering bewaard van zo'n stuk
egoïsme en liefdeloosheid. Het ge
beurde verleden Zomer.
We waren Maxenta, de kin
deren en ik voor een paar da
gen te gast bij familie. Het was
een drukkend, hete namiddag.
Binnen was het niet om uit te
houden en buiten... we zochten de
tuin af naar het koelste plekje en
zegen daar neer, de ene met een
breiwerk, de andere met een boek.
De kinderen vlijden zicht in het
malse gras en over ons allen
spreidde de treurwilg zijn milde
schaduw uit. Af en toe liet een
ongenadige, ongemanierde vogel
een druppel nat op onze handen
vallen, doch daar wilden we ons
niet aan storen. Het was immers
nergens zo koel en zo goed. als
daar onder die treurwilg. We voel
den ons dichterlijk gestemd en
droomden: o, Zomer, feest van
zon en weelde... tot dat plots de
buurman eerst z'n raam en daar
na zijn radio openzette. De kin
deren bekeken ons, en wij bekeken
elkaar. Daar hadden we het nu
weer! En voor hoelang? En hoe!
Zovelen als we zijn, groot en
klein, we houden van muziek,
doch niet van Jazz. En de buur
man schijnt nergens zozeer van te
houden als van schreeuwende ver-
amerikaanste negermuziek. Hoe le
lijker het wordt, hoe meer hij
zijn radio openzet, zodat het niet
alleen door muren en deuren, maar
door merg' en been dringt. En dat
voor een uur of twee zonder op
houden.
De tuin met zijn veld, bonte
bloemen, zijn schaduwrijke treur
wilg, zijn bloeiende struiken, zijn
mals gras, zijn kwelende vogelen
en stoeiende vlinders, verliest zijn
bekoring. Wat helpt het dat de
wielewaal ergens in de buurt lustig
aan het jodelen gaat, dat de lijster
haar schoonste lied zingt en de
mussen elkaar allerlei grappen
toeroepen? Als het stil is, horen
we de koe in de naburige boom-
«vrerd grazen, de bijen zóemen en
de muggen gonzen. Een blad rit
selt en de krekel sjirpt, maar al
deze kleine geluiden, die de zomer
dag vullen, worden plots overstemd
door het akelig rumoer van buur
mans radio!
Och, we hebben er niks tegen
dat hij die voor zijn eigen plezier
openzet; hij moet het weten als
hij liever naar jazz-musiek luis
tert dan naar vogelen en insecten.
Maar wij verdragen het moeilijker
dat hij ons Telkens weer van het
beste plekje van de tuin verjaagt
op zoek naar een andere plek, waar
we kommer en rust hebben. Het is
D# mooi# lentedagen liggen ln
het verschiet, dagen om van een
aangename wandeling te genieten.
Hetzij op wandeling, hetzij op
reis, altijd hebben wij een hand
tas bij, die onontbeerlijk thuis
hoort bij de vrouwelijke opschik.
De mode heeft daar natuurlijk
ook Invloed op en schrijft af en
toe wel eens een nieuw model
voor, maar wanneer wij het Iet
wat verstandig aan boord leggen
bij de aankoop van een handtas,
dan hebben wij er voor gezorgd
geen te buitengewoon model te
kiezen en zo besparen wij meteen
de onkosten al te dikwijls te moe
ten vernieuwen.
Wat wij echter wel onontbeer
lijk achten ls dat de handtas
steeds fris en netjes voor de dag
komt, daar kunnen wij niet bul
ten. Daarom enkele aanwijzingen
die nuttig kunnen zijn voor het
onderhoud.
Lederen handtassen dat geldt
ook voor valiezen, boekentassen
akten tassen, enz. worden als
volgt schoon gemaakt. Eerst het
leder mot water, waaraan een le
Sel azijn ls toegevoegd, afwassen
ebrulk hiervoor een spons o!
doekje, niet te vochtig, want het
leder mag niet door en door net
gemaakt worden. Op een warme
maar geen zonnige plaats, drogen
en Intussen een mengsel van eislt
en lijnolie ln een schaaltje gereed
maken. Strijk dit mengsel met be
hulp van een stevig borsteltje to
gelijkmatig mogelijk over het le
der uit, laat het er goed Intrek
ken en wrijf de tas vervolgens
met een wollen of flanellen doek
stevig op. Wanneer men een lede-
ren tas op deze manier behandelt
zal men geen last hebben van
droog en hard aanvoelend leder
omdat de lijnolie en het eiwit sa
men het door en door soepel ma
ken. Dit geldt alleen voor natuur-
leder.
Wie gekleurd leder wil opfris
sen doopt een doekje ln wat rau
we melk, wrijft hiermee het leder
goed in, laat de melk enige tijd
intrekken en bewerkt het daarna
met een wollen of flanellen doek
tot het mooi glanzend gewor-
den ls.
Een tas ln lakleder wordt best
gereinigd met behulp van
doorgesneden ajuin. De ajuin
wordt in draaiende beweging over
het leder uitgewreven, nadat dit
eerst met een vochtige spons, in
water met azijn gedoopt, is afge
wassen. Vervolgens wrijven wij
de tas met een flanellen doek
droog en polijsten haar zolang
tot zij weer haar oorspronkelijke
mooie glans heeft teruggekregen
Plastic-tassen worden bij voor
keur behandeld met een sopje van
zuivere zeepvlokken dat niet meer
dan handwarm is. Wrijf ze ver
volgens met een zeemlap, die In
water met een scheutje azijn ge
doopt ls en poets ten slotte op
met een zachte wollen of flanel
len doek.
Misschien hebt u ook wel een
tas in raffia, een boodschappen
tas of een handtas der kinderen,
Zijn zij erg vuil dan worden deze
tassen afgewassen met een lauw
sopje van zeepvlokken. Vervol
gens naspoelen in water waaraan
een scheutje azijn ls toegevoegd.
Tassen ln raffia, die alleen maar
wat smoezelig zijn, wrijft men af
met water waaraan een scheutje
ammoniak is toegevoegd. Het
best gebruikt men daarvoor een
oude tandenborstel of nagelbor
stel. Tot slot wrijft men na met
zuiver water en laat men de tas
drogen zoals hierboven beschre
ven.
Met deze kleine middeltjes li er
goed resultaat te bereiken en gij
zult voor de komende weken en
maanden over een frisse handtw
beschikken.
TANTE KOBA.
Om ons enigszins te verzoener
met de eerder buitensporige mo
dellen krijgen wij bovenstaanic
kleedje. Om de nepen uit te scha
kelen werd een uitsnijding aange
bracht die nadien met knopen ver
sierd wordt. Origineel en mooi lf
het inderdaad.
HA HA, MA!
~R'Jd£N
/S Pi.£~
c O a èJ
