internationale
eens gedronken...
steeds geschonken
Mevrouw
onder
20 modellen
van
Doms toont zijn «Rijkunst». TEKENVERHAAL «HET WEKELIJKS NIEUWS»
HET ONDERHOUD VAN HET STRIJKIJZER
NUTTIGE WENKEN
EN RECEPTEN
KRUISWOORDRAADSEL
DE EAVORITEN DER LENTEMODE!
7^
RADBO KORTRIJK
HEBT U REEDS NAGEDACHT, MEVROUW?
U KUNT 30 WINNEN
door heden nog uw pelsmantel te kopen
voor het komend Winterseizoen!
ONZE ZOMER- WINTERCOLLECTIES.
VAN FABRIKANT TOT VERBRUIKER
SPIDEX
CALIFORNIA
PELS WA REN FAB RIEK
TOONZALEN 110 Adolphe Maxlaan BRUSSEL
18, Meir, ANTWERPEN
Nr 48.
HET WEKELIJKS NIEUWS». Zaterdag 11 April 1953. Blz. 13
Ja, ja, zucht Tijl, reizen kan
plezant zijn, doch soms ook wel
vervelend lastig. Zoals die kennis
sen van mij, die naar Venetië wa
ren geweest. Ik ontmoette hen op
zekere dag:
Al tei'ug van Venetië? vroeg
ik hen.
Ja, antwoordden ze, maar we
hebben daar een geweldige tegen
slag gehad. Verbeeldt U, toen we
ginds aankwamen, was de stad he
lemaal onder water gelopen!
VADER, vraagt mij m'n kleine
jongen, wat is het leven?
Ik pak hem op, rol hem over de
grond en verberg mijn ontroering
achter een vrolijk stoeien. En alsl
we dan beiden, hijgend en moe. 1
naast elkaar zitten, antwoord ik/
ernstig: l
Het Leven is heerlijk, m'n I
jongen... ga het maar moedig in!I
Ja. ja, zo is de Lente, zo is het
Leven.
Nu mag de Zomer in de velden
[komen:
De Lente heeft ons hart tot hem
[bereid.
We zijn langs droom tot werkelijk-
[heid gekomen
En hebben dan de droom vaarwel
Lgezeid.
Nu mag de Zomer in de velden
[komen:
We zijn geen kleine, dwaze kindren
[meer.
Tevredenheid is over ons gekomen.
We vragen 't leven wat het heeft
niets meer!
Thans zullen wij den rijpen dag
[gaan plukken.
Geen late dwaasheid krijgt ons nog
[vanheen,
En valt het dak boven ons hoofd
[aan stukken,
Zelf in de regen zijn we rijk
[bijeen!
M'N BESTE LEZERS EN LEZE-1
RESJES, ik eindig met U allen toe
te roepen:
c Trekt Juichend en moedig de
stralende Lente tegemoet en tracht
zelf te stralen in die zonnige, her
nieuwde natuur. Doch onthoudt
voor alles: I
WIE ZICHZELF BEKIJKT,
STRAALT NIET
Dag allemaal,
Het Manneke uit de Maan.
VROUWENHOEK.!
uaawVVW!
///GX SS A7/A/G pG-\MOffT- DO/VGG/VS, h/D
TGOS, GOGZS G/= GG - r*ZiE7-r£r/v DG ZGA>Z> - J~
ZEGD .yj H£B7\\T XD/TG*? GK OP/ 1
OPLOSSING VAN HET
VAN VORIGE WEEK
Horizontaal: 1. Pope: Dal; Bent.
2. Aroe: Ogen. 3. Pasen; Ester.
4. Aat; Te; En; Eem. 5. Gaar
deniers. 6. Ut: Do; As; Te.
7. Nu; IJl. 8. In; Es: Is; Sa.
9. Onderzetten. 10. Ode; La; Ge;
Rek. 11. Regie; Imker. 12.
Gent. Stee. 13. Ever; Eer;
Trom.
Vertikaal: 1. Papa; Uri; Orde.
2. Aagt; Node. 3. Pasta; Negge.
4. Ere; Ad; Ed; Ier. 5. Ont-
ronselen. 6. De; Ed; Ra; Te.
7. El; ZZ. 8. Lo; En; Eg; Sr.
9. Genialiteit. 10. Bes; Es; St:
Met. 11. Enter; Erker. 12.
Eest; Snee. 13. Term; Eva;
Krom.
MOP, Ativ/P
Tfyletten
Week v. 12 tot en met 18 April 1953.
zondag 12 APRIL
10.03: Plechtige H. Mis. 11.00:
Boekenschouw. 11.10: Zondagmor
gen zonder zorgen.
MAANDAG 13 APRIL
12.00: Maandagmlddagmelodte.
12.30: Lichte plaatjes. 13.00: Nieuws
berichten. 13.15: Vierde symfonie
in d klein, Robert Schumann. 13.40:
Virginia Morgan aan het electriscli
orgel.
DINSDAG 14 APRIL
16.00: Het ensemble Eugeen Hale-'
wijn. 16.30: .Beroemde concetti. -
Vioolconcerto In Es groot, W. A. Mo
zart. 16.50: In ons operettentheater.
17.30: Kinderuurtje. 18.15: Het
dansorkest Artie Shaw. 18.30:
Dr J. Demey spreekt over Damme,
heerlijke rust». 18.40: Dit onze
Westvlaamse muziekschat. 18,55:
Eigen mededelingen.
WOENSDAG 15 APRIL
19.00: Nieuwsberichten. 19.15:
Voetbalsportpraatje. - Wielersport
praatje. - Duivensportnieuws. 19.30:
Ons Lletdadigheidsradiocrochet 1953
(2° reeks). 20.45: Het orkest Paul
Norman. 21.00: Dit ls Westvlaan-
deren. 22.30: Rhythmclub: Willy
Velghe kommentariëert Jazz-opnamen.
DONDERDAG 16 APRIL
16.00: Tweede bedrijf ut «I,a Tos-
ca», Giacomo Puccini. 16.40: Suite
uit Carmen», Georges Bizet. 16.55:
Potpourri naar operetten van Leo Fall.
17.10: De vrolijke golf. 17.45:
Fluitrecltal door Noël Pollet. 18.30:
Sociaal - economische problemen in
Westvlaanderen. 18.40: Albert Van
Walleghem, bariton, zingt. 18.55:
Eigen, mededelingen.
VRIJDAG 17 APRIL
10.03: Lichte Inzet. 10.20: Sonate
opus 30, Nr 2, voor viool en klavier,
Ludwlg von Beethoven. 10.45: Ope
rarecital door de bariton Otto Edel-
mann. 11.00: Ons radioziekenbezoek.
11.30: Ons refreintjesalbum.
ZATERDAG 18 APRIL
16.00: Ons verzoekplatenprogramma.
17.30: Met de micro door Westvlaan
deren. - Op bezoek bij de centra voor
beroepsherscholing te Roeselare.
17.45: Ons wekelijks operaconcert.
18.30: Mariahalfuur,
wuvwwmwvvtfvwvvwwvvi
Waarom zóudt oók Vaii cfeze gelegenheid geen gebruik
maken?
De PELSWARENFABRIEK van Meulebeke doet al het
mogelijke om zijn kliënteel te bevredigen.
Niet alleen zult U een grote besparing doen wegens het
dood seizoen, maar U zult tevens onze mooie collectie voor de
komende Winter kunnen bewonderen.
In de Zomer vindt U de grootste keus.
Vergeet ook niet, Mevrouw, dat we met genoegen uw man
tel gratis bewaren zolang U het wenst.
Een informerend bezoek loont de moeite voor
UW REISKOSTEN WORDEN IMMERS TERUGBETAALD.
Waarom nog geaarzeld, Mevrouw?
VERGEET HET NIET:
dcrstelling en bewa-
ring van uw mantel
's Zomers. Gemak
van betaling.
Steeds aarborg,
Oralis bewaring.
.gbetaling van
reiskosten aan elke
koper bij .minimum
aankoop van 1.000 tr
De magazijnen
zijn steeds open. ook
's Zondags. Te be
reiken met auto
bus, lijn Kortrijk-
Tielt, tot Meulebeke
Koeivoet, de beton-
baan volgen. Ge-
vraagd: Depothou-
MEULEBEKE tel 245 ders kunnende waar-
MMMBEniM■■■■■■■■J ^Org gOVen.
BIJHUIZEN TE:
BOEZINGE: Mej. Hollynck, Dorpstraat, 39.
BLANKENBERGE: Mad. Waes Langestraat, 79.
DIKSMUIDE: Mr Desmet, Vaartstraat, 60.
DU0ZELE: Mr Denecker, Nieuwstraat, 6.
KORTEMARK: Mr Delos Victor, Kerkstraat, 10.
MENEN: Mevr. Coucke, Wahisstraat, 149.
PASSENDALE: Mr Kindt, Molenstraat, 21.
POELKAPELLE: Mevr, Vandeputte, Nieuwplaats, 15.
RUMBEKE: Mevr. Vermander, Plaats 88, «De Vier Seizoenen».
STADEN; Mej. Nouwynck, Statiestraat, 28.
WERVIK: Mr Demyttenaere, Nieuwstraat, 23- (1831)
MARTINETTE
Uitgesproken eenvoud is de karakteristieke noot van de nieuwe
lente-modellen, en ze brengen juist dat, wat dc vrouwen thans het
meest nodig hebben: een kledij dia veelzijdig bruikbaar is, en in
haar vorm tijdloos werkt.
Ben 365-dagentailleur wordt het eerste model genoemd, omdat
men daarmee dag voor dag, 's morgens en 's avonds aangekleed
is. Naarvolgens de tijd en de gelegenheid, wordt er een sportief of
elegant bloesje bij gedragen. Voor dit kostuum kiest U best een
duurzame wollen stof.
Het. tweede model is een ensemble dat men met of zonder
gordel kan dragen. Dc zomen van het vestje zijn gestept. Daarbij
past een smalle rok met diepe rugspleet. Als stoffen passen wol
cn jersey.
Ten slotte nog een model ivaartoe veel vrouwen zich aange
trokken voelen: een omkeerbare regenmantel. Hij zal liefst in sterk
konstrastcrcndc kleuren gehouden zijn: zoals rood cn zwart., beige
cn bruin. Wilt ge echter twee vliegen in een klap slaan, dan lcom-
bincert U popeline en wollen stof. Hetzelfde kan gebeuren met
grauwe flanel en bruine popeline.
Om deze modellen met dc grootste juistheid zelf tc maken,
kunt U gebruik maken van een knippatroon van BEYERS MODE,
ivdaraan deze modellen zijn ontleed. Vertegenwoordiger van
BEYERS MODE voor België: Boelcenimport G. Dony, ItaÜëlei 91,
Antwerpen.
GISTEREN
VANDAAG
MORGEN
HIER HET GROOTSTE, DOELMA.
TIGSTE KATH. HUWELIJKS-
WERK. Vel. J. practijk. Streng
geheim. Briefwis. Een eindeloze
reeks huwelijkskandidaten voor
U. Schrijf om docum. en lijsten
naar: DE GELUKKIGE TOE
KOMST, Postbus 11, DEINZE. -
Of: Postbus 381, Antwerpen. -
Of: Pos'bus 231, Brussel 1. (6955)
Koffies RADAR
tergend nog een paar seconden bij
het wagentje bleef staan talmen
eer ze haar voet op de terde zette
Kijk me toch niet zo foeilelijk
aan zei ze tegen hem. Ik weet
wel, dat je me gezegd hebt. dat ik
die Duitsers met rust moet laten
maar ik heb je aangekondigd, dat
ik toch eens een praatje met ze
zou maken en dat heb ik gedaan.
Het is gebeurd, mijnheer Dick!
Ze keek hem coquet aan. «En dit
zijn vreselijk aardige Duitsers, zo
dat ik 't niet graag gemist zou
hebben. Ik heb allergezelligst ge
babbeld met die aardige zeeman
met z'n mooie blauwe ogen. Ik za!
't nog wel eens meer doen, denk
ik.
Dick zei niets meer. Hij slak-
haar zwijgend de hand toe om
haar in het wagentje te helpen,
sprong er toen zelf in en nam de
teugels. Elisabeth's valkenier
was met één vlugge beweging naast
hem en maakte inderhaast nog
grimas tegen mij. die moest bete
kenen: «Nou-nou, dat zal er span
nen!
Ze reden weg.
Price en ik liepen samen verder
naar het weiland waar de koe en
het kalf graasden, die naar de
boerderij teruggebracht moesten
worden.
«Lieve deugd, wat was kapitein
Holiday boos op juffrouw Elvey»,
zei de goedige reus. «Ik heb hem
nog nooit zo zien kijken.»
hoord, hoe de lichte dog-cart ach
ter de heg kwam aanrijden. Dick
Holiday stuurde; zijn vriend, ko
lonel Fielding, zat naast hem.
Hij sprong eruit, toen Dick Ho
liday het paard tot staan bracht.
Goede middag, mijnheer Pri
ce», zei Dick Holiday. Mijn hart
begon onzinnig te bonzen, toen hij
me salueerde. Er kwam echter geen
glimlach op zijn bruin gezicht.
«Stap in, Muriel», zei hij. «Ik
zal je naar huis terugrijden.»
Kolonel Fielding, die me heel
wat vriendelijker begroet had, hield
het hekje voor Muriel open.
Maar Muriel liet hen rustig op
haar wachten.
Hallo, neef Dick riep ze hem
luchtig toe. zonder een voet te ver
zetten. Wat kun jij toch altijd
koddig - onverwacht opduiken en
verdwijnen, net als de Dood in de
poppenkast! Moeder en ik dachten
vast en zeker, dat we je pas over
twee dagen verwachten konden!
Kreeg je heimwee, ja? En hoe
maakt Londen 't?
Het staat nog steeds op dezelf
de plaatsantwoordde haar neef
droog. Hij was blijkbaar niet in de
stemming om grapjes te maken.
Stap nu in, Muriel.
Muriel drentelde het hekje uit.
Je schijnt niet in een al te best
humeur teruggekomen te zijn»,
merkte ze op. Toen keerde ze zich
om en wuifde met haar wit-ge-
handschoend handje coquet naai
de Duitser, met wie ze zich zoeven
onderhouden had.
Ik zag, hoe Dick Holiday haar
strak aankeek. Ze lachte, terwijl ze
tegenover je land zó geheel te la-
ten varen, dat je met ze ging staan
3|r flirten en je grotendeels ingeno-
men toonde met hun flauwe com-
S plimentjes!
Het spijt mij, dat onze landen
'p met elkaar in oorlog zijn! zei de
1 Duitse zeeman met een welspre-
1 H kende blik.
^W! Neen. die vriendelijkheid, waar-
Juk mee Muriel de krijgsgevangenen
was gaan aanspreken, was geen
vredelievend verlangen naar ver
dij brcedering alleen maar een
La nieuw staaltje van haar ongenees-
g»,).,. L) lijke zucht tot coquetteren!
«Ja, het spijt mij óók erg!» zei
TOF/ze luchtig en vlot. «Die oorlog
5LC wordt zo vervelend, als 't zo lang
ïjpj» duurt! Er zijn hoe langer hoe meer
F*? dingen, die je gewoonweg niet meer
krijgen kunt! 't Kan me heus geen
met een coquet glimlachje. Ber- steek schelen, of Engeland 't wint
lijn was een heerlijke stad, zalig of Duitsland als 't maar uit is,
gewoon! En de officieren van uw zodat je weer behoorlijk comfor-
landmacht zijn werkelijk heel wat tabel kunt leven!»
hoffelijker en galanter dan de Dat ging nu toch werkelijk een
onze! beetje te ver! fk kon me dan ook
«Dat is heel begrijpelijk», niet weerhouden, verontwaardigd
antwoordde de Duitse zeeman met in het Engels te zeggen:
een vrijmoediger blik. «Wie niet «O! Hoe kun je zulke dingen
aardig zou zijn voor zo'n charman- zeggen! Tegen een Duitser! O, Mu
te Engelse jongedame, die moet riel
wel helemaal geen smaak hebben! Maar nog vóór ik met mijn uit-
Muriel zwaaide met haar parasol val klaar was, riep een andere stem
en glimlachte gevleid bij dit com- haar naam en nog heel wat
pliment van vijandelijke zijde! scherper dan ik gedaan had.
Neen, verbroedering op zichzelf was «Muriel!
heel goed, maar 't had toch óók Het was de stem van kapitein
z'n grenzen. Je kon je vijanden Holiday.
nu alle goed van de wereld wensen Verdiept als we waren in het
maar daarom was 't nu toch volgen van Muriel's gesprek met de
ook weer niet nodig, je loyaliteit gevangene, hadden we niet ge
zou ik wat onder durven verwed- toe. Ze keken haar aan. of ze een
den, te oordelen naar de manier, verschijning uit een andere wereld
waarop hij werkt. Maar ze verstaan was. Het was dan ook de vraag, of
geen van allen een woord Engels, ze in maanden zo'n bekoorlijk
en we hebben niemand op de boer- schouwspel gezien hadden, als Mu-
derij die Duits spreekt.riel op dit ogenblik opleverde.
Hierin vergiste hij zich toen. Ik Ze glimlachten haar in 't gezicht,
sprak wel behoorlijk Duits. toen ze hun middagmaal uit haar
Nadat vader de boerderij in Wa- handjes aannamen en waren blijk-
les had opgegeven, was ik twee jaar baar verrukt, toen ze door haar in
naar dezelfde Berlijnse kostschool hun eigen taal werden aangespro-
gestuurd als Muriel Elvey. Dat was ken.
nu vijf of zes jaar geleden. Maar ik Vindt u 't prettig, hier op het
had de taal niet verleerd, en ik had land te werken? vroeg ze in het
deze gevangenen uitstekend kunnen keurige Duits, dat we in ons Ber-
toespreken. Maar ik had gemerkt, lijns pensionaat hadden cpgestre-
dat Price enigszins verlegen was ken.
over zijn onkunde en daar ik nu O, zeker, gnadiges Fraulein,
eenmaal in zijn dienst was, leek net antwoordde de soldaat met de don-
mij niet vriendelijk hem tegen te kere ogen en het rozige gezicht,
spreken met de verzekering dat ik Het is heerlijk hier op het land.
wel Duits kende en goed ook. Du.s Heel wat prettiger dan in een stad;
hield ik mijn mond maar. Juffrouw daar is nooit iets gaande!
Price scheen bovendien niet graag «O, dat ben ik niet met u eens!
te hebben dat wij meisjes ons met verklaarde Muriel. Ik voor mij
de gevangenen bemoeiden, vóór we geef verreweg de voorkeur aan de
wat beter wisten, wat voor mensen stad. De boer hier wilde graag' we-
het waren. ten, wat u in vredestijd voor een
Maar Muriel riep lachend: beroep hebt.»
«O, haalt u ze eens hier, wilt u? De jonge Duitser antwoordde,
Wat moppig! Ik zal eens met ze dat hij zijn vader had geholpen,
praten! die een grote boerderij in het Rijn-
Price wenkte het groepje vreem- land bezat. Muriel vertaalde dit
delingen. voor de heer Price, die verheugd
Ze stonden op. Twee van hen, de inviel:
matroos en de donkere soldaat, die Zie je wel, dat heb ik nou da-
Muriel zo knap had gevonden, kwa- delijk al gedacht. Hij heeft van
men langzaam op ons toe. alle werk verstand. Het is zo'n
«Toe, mijnheer Price! Laat mij aardige jonge kerel. En erg ge-
hun het eten geven!» vleide Mu- dienstig! Wat is hij blij, dat hij
riel. Ze zette haar parasol tegen de zijn moedertaal hoort, spreken, juf
heg, nam de boer het mandje uit frouw Elvey! Ik hoop dat hij niet
de hand en liep naar de Duitsers te veel heimwee heeft, de arme
KORTE INHOUD:
Joan Mathews, kantoorbediende, die
met een vriendin, Elisabeth, een ap
partement huurt, ontvangt zekere
morgen drie brieven. Een van haar
verloofde, die haar verlaat en een van
een harer aanbidders, Richard Wynn.
Ze wordt uit haar dienst ontslagen. Ze
vertrekt naar het landleger, samen
met haar vriendin. Ze maakt er ken
nis met Kapitem Holiday. Enkele tijd
nadien komt Kapitein Fielding, hun
vroegere verhuurder, met rust in het
ziekenhuis. Joan en Elisabeth worden
verliefd, respectievelijk op Kapitein
Holiday en Kapitein Fielding, doch ze
vrezen in de mondaine Muriel Elvey
een medeminnares te zien. Bende land
meisjes slagen in hun examen, maar
mogen op de hoeve blijven. Elisabeth
verlooft zich niet Kolonel Fielding. Ze
worden samen uitgenodigd met Kapi
tein Holiday en Joan naar een cock
tail.
«Wat Ls die knap voor een mof!
merkte Muriel Elvey op inet ern
critische blik, alsof ze inderdaad
voor 'n hok in de dierentuin stond.
«Maar enfin, sommige van die lui,
waar ik indertijd daarginder mee
gedanst heb, waren ook nogal knap.
bat waren natuurlijk officieren
Uit zijn allemaal gewone soldaten,
is 't niet? Die ene is een matroos,
zie ik. Wat leuk! Wat waren ze
vóór de oorlog allemaal van hun
beroep, mijnheer Price? Weet u
dat?
«Ik zou 't u niet kunnen zeggen,
juffrouw Elvey,antwoordde de
vriendelijke reus. Ik zou zelf ook
wei graag willen weten wat de don
kere jongen is ook een boer. daar
MENfElH/ERK: HET WEXEUJKE N/EUWS
drommel!
En hij schonk de Duitse boeren
zoon zijn vriendelijkste glimlach.
De matroos, die daarna door
Muriel werd aangesproken, stond
me heel wat minder aan. Hoe
dankbaar en flemend hij ook lach
te, zijn ogen lachten niet mee; ze
bleven hard, waakzaam en ietwat
loerend. Van het eerste ogenblik
af wantrouwde ik die man!
Hij sprak met een accent, dat
verried, dat hij tot een beschaafder
klasse behoorde dan zijn makker.
Wat spreek das gnadige Frau-
leir. voortreffelijk Duits! U hebt
ongetwijfeld jaren lang in ons land
gewoond? vroeg hij.
Ik ben twee jaar op een Ber
lijnse kostschool geweest», vertelde
Muriel hem allervriendelijkst en
{'t Vervolgt)
