VOOR POPERINGE EN IEPER
Zeker, Meester,
en... geren
8
Alexander Rode wiens
Mgr Ie Smedt op de Gouwdag
van let Algemeen Westvlaams Toneel
te Rumbeke
1 E. H. Kan. Van Besien
benoemd tot Diocesaan Proost
van het N. C. M. V.
Z. E. H. O. Verbek©
Ontzettend verkeersongeval te Kortrijk
16
f O
1©
Het Prinselijk huwelijk te Luxemburg
Vererende benoeming voor
standbeeld dit jaar te Rumbeke onthuld wordt
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER - WERVIK EN OMSTREKEN
ZATERDAG
Bladzijden
PRIJS
3 Frank
APRIL
1953
BUITENLANDS OVERZICHT
Blind was hijzelf, maar zijn leven was een licht voor anderen
Personenwagen komt in de ieie terecht.
Vier inzittenden verdronken
Slechts één drenkeling kon zich redden
LENTEGOUWDAG
DAVIDSFONDS
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZETURE,
St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523.
leper:
P. BRAS-DEKLERCK,
de Stuersstraat 4. - Tel. 1150.
Wervik:
ROGER PEGTOR,
Leiestraat 1L - Tel. Komen 49L
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstraat.
Verantwoordelijke Uitgever.
J. SansenGasthuisstraat 19, Poperinge
HET WEKELIJKS NIEUWS
ONZE 3 UITGAVEN:
POPERINGE en IEPER Xmet Wervik en randgemeenten).
ROESELAR" (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK XVeurne-Nleuwpoort-Dlksmulde en randgemeenten)
49* JAAR.
Nr 16.
POSTABONNEMENT 1953:
Belgi# (tot einde 1953) 102 fr.
Andere landen 4fr. p. week
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
IK was ook uitgenodigd geweest
en ik ging naar die heel bij
zondere. vergadering.
't Was bij Meester te doen.
Ik vond daar Fiel, de smid,
een paar boeren, evenveel werklie
den en burgers. Daar waren ook
vier of vijf jonge kerels bij. Ik kon
me maar niet indenken wat Mees
ter nu wel in zijn mouw of in zijn
kop had. Maar wat ik wel zag en
nog meer ondervond, dat hij goed
7ijn «mannetjes» gekozen had.
Dat was eigenlijk de «kruim» van
de parochie, beste volk, geen trun-
taards, ge moogt het geloven.
Ge weet wel zelf genoeg hoe dat
gaat: eerst waren we verwonderd
daar mekaar te ontmoeten, kenden
mekaar echter goed genoeg om de
«klap» in 't land te brengen. Hoe
weinig nieuws er ook op een rustige
stille parochie ls, ge kunt er altijd
ten minste spreken over 't slecht
weder op Pasen en over Parijs-Rou-
baix. Zodat we allicht op dreef ge
raakten en Meesters beste kamer
stilaan vol pijperook hing.
Waarom waren wij daar nu eigen
lijk uitgenodigd?
Meester had ons laten klappen;
zo was niet alleen het ijs gebroken,
maar was een gezelligheid ingetre
den. Ja, Meester kent niet alleen
schoolkinders, hij kent evengoed de
doening van de grote mensen. Zou
dat zo danig veel van mekaar ver
schillen? En dan. viel Meester met
de deur in huis.
Dat wordt vanavond eigenlijk
een... propaganda-vergadering, zei
hij; en we moeten heel de parochie
bewerken. Wijmoeten de man
nen en 't jong mannevolk aanpak
ken en we zullen dat doen, met lief
de dan nog en bovendien heel se
cuur. Ge ziet wel dat heel de paro
chie vertegenwoordigd is, zelfs de
verschillende wijken, dat zal de
werking gemakkelijker maken, het
werk is op voorhand reeds verdeeld.
We keken eens naar mekaar. Dat
was Iets nieuws bij ons! 't Gebeur
de wel dat de werklieden saam kwa
men, dat deden de boeren ook nog
onlangs voor de geteisterden, imaar
dat was nog nooit gebeurd dat die...
verschillende soorten... mensen sa
men kwamen voor... propaganda!
En welke propaganda zou dat nu
zijn?
Propaganda voor 30 April, zei
Meester!
't Is toch geen nieuws meer dat
op Mei-avond, 30 April, in al de pa
rochies een buitengewone plechtig
heid doorgaat. Ge hebt dat verno
men wanneer de Vastenbrief werd
afgelezen. Onze Bisschop wil dat op
de vooravond, van Mei in al de pa
rochiekerken, wij grote mensen,
plechtig onze «Doopbeloften» ver
nieuwen. Goed en wel, maar dat
moet voorbereid worden. Daar moet
volk zijn in de kerk dien avond; en
de mensen moeten weten wat zij
daar eigenlijk komen doen. Ge
komt gij, die hier nu bij mij thuis
uw pijpe rookt, soms wel bijeen in
«De Kroon» of in «De Leeuw»,
kwestie van een glas te drinken of
een boom te kaarten. Maar buiten
een toneelavond of de feestdag van
de fanfare, ziet ge malkaar nooit
op... propaganda-vergadering. Boe-
rengilde, Werkersverbond, Midden
stand... verschillende dingen met
verschillende mensen! Zo gezeid
verschillend, want we zijn allen...
dezelfde: gelovige mensen. Is 't alzo
niet? Maar we kijken te veel naar
onze dagelijkse doening en bedrij
vigheid, weten beter wat ons ver
deelt dan wat ons samenbindt. We
zijn allen... gelovige mensen en op
de parochie zijn er nagenoeg geen
andere. Maar we denken daar te
weinig aan. Kom, we weten niet hoe
rijk we zijn. We hebben 't grootste
erfdeel te verwachten en we denken
er niet genoeg aan, we zijn de ge
lukkigste mensen ter wereld, want
we geloven en «moeten tasten noch
zoeken naar de waarheid, en we zijn
het zo gewoon dat we er nooit aan
denken.
Als 't plechtige communie is zijn
we wel een beetje ontroerd als wij
de kinderen naar de doopvont zien
gaan. Dan leest er een- van de jon
gens de «Vernieuwing der Doop
beloften voor. Meester had dagen
nodig om een van de jongens zo ver
te brengen dat hij die «Vernieu
wing zou voorlezen zonder ze hele
maal te... radbraken.
Op Sinksendag wordt ons die
«Vernieuwing» voorgelezen van op
de predikstoel. We draaien dan on
ze stoel om, knielen en... laten voor
lezen. We weten allen dat dit ééns
in 't jaar gebeurt en zouden onze
stoel keren voor dat de pastoor het
ons vraagt; want wij weten dat dit
manosuver bij die lezing past!
Maar nu wensen onze Bisschop
pen dat wij, grote mensen, die ver
nieuwing, zonder manceuver, maar
in alle ernst zouden doen. We zijn
gedoopte mensen, een schat die nog
aan een milliard mensen niet ge
schonken werd. Om dat christelijk
geloof over de wereld te dragen,
zwoegen duizenden zendelingen,
verstijven aan de Noordpool of wor
den nagenoeg verbrand in de tro
pische streken. Om dat geloof stier
ven, om dat geloof sterven nu nog
duizenden mensen. Om dat geloof
zijn duizenden opgesloten in gevan
genissen of werkzaam als slaven in
de mijnen.
Dat christen geloofmeedoen met
God, vechten tegen het kwaad;
kunnen iets doorstaan voor dat ge
loof, kunnen en durven tonen dat
we christen mensen zijn, dat geloof
belijden en beleven, het kwaad be
strijden in ons zelf, in ons gezin,
op het werk, in ons midden: dat zou
ieder christen mens moeten doen.
Ziet ge? Wanneer we op 30 April
gezamenlijk die doopbeloften ver
nieuwen, dan beloven we eenvoudig
dat wij zullen meedoen «met God en
vechten tegen al wat kwaad is.
Meester kende zijn... propagan
disten...
Nu zult ge in uw bonden uw man
nen aanspreken; in de bestuursver
gadering allereerst; van daaruit de
propaganda bij de leden. Het
spreekt toch van zelf dat al wie in
een christelijke organisatie is, die
avond met hert en ziel moet mee
doen.
Er volgde dan een bespreking,
vriendelijk gemeend zei ieder 't zij
ne! Ze zouden inderdaad, ze zullen
inderdaad de hele parochie bewer
ken. Ja, ze zullen, en die 30 April-
avond zal inderdaad een gebeurte
nis worden op ons klein nest.
Gij Pé, zei Meester, gij zult daar
over schrijven.
Zeker, Meester, en... geren!
PÊ VLAMYNCK.
IN NEDERLAND 100%.
IN BELGIE 50
Onze rode landgenoten, In
zonderheid gezel Missiaen, "be
weren te pas en te onpas,
dat de «Staatskas geplunderd
wordt ten voordele van het
katholiek onderwijszoals
zij dit in hun bargoens uit
drukken.
Het baat niet dat hun be
weringen regelmatig rechtge
zet worden in de katholieke
pers. Zij gaan voort met de
waarheid geweld aan te doen.
Het gaat er immers om de
Kerk in een verkeerd dag
licht te stellen. Wij hebben
echter van het Paasreces ge
bruik gemaakt om ons licht
te gaan opsteken in Neder
land waar, zoals onze lezers
weten, de katholieken slechts
een bepaald procent van de
bevolking vertegenwoordigen.
De uitslag is verrassend.
In het lager onderwijs wordt
door de Belgische Staat aan
de leerkrachten die in ge
meenschap leven, dit zijn
onze broeders en kloosterzus
ters, slechts 50 van de
normale wedde uitgekeerd en
geen pensioen. In Nederland
ontvangen ze dezelfde wedde
als de leke leerkrachten en
zowel de socialistische als de
{protestantse ministers achten
dit volkomen verantwoord.
Voor gelijk werk, gelijke ver
diensten.
Het is te begrijpen dat de
Belgische socialisten verrast
waren over de geest van ver
draagzaamheid die hun zoge
naamde Nederlandse, Skandi-
naafse en Britse geestesgeno
ten ten overstaan van de
Kerk betonen.
REALISME
ADENAUZR HAD SUCCES
Do West-Duitse Bondskanselier
■was d( laatste in de reeks der
West-Europese staatslieden, die
eens op visitie gegaan zijn naar
Washingtc Wij zouden zeggen
met de Engelsen: the last but
not the least» de laatste, maar
niet de minste.
Inderdaad, geen enkel ander be
zoek heeft zoveel nieuwsgierigheid
gewektzoveel belangstelling ge
kend en, blijkbaarzoveel succes
gehad.
De oorzaken daarvan zijn me-
nigvuldi
In de eerste plaats was het de
eerste maal sedert het einde van
de tweede wereldoorlog dat een
Duitse staatsman van dat gehalte
een reis naar Amerika ondernam.
Ten tweede was er het pikante
dat Adenauer de vertegenwoordi
ger is van het gewezen vijandelijk
land en ook dat prikkelt de
nieuwsgierigheid.
Verder is er de faam van goede
Europeerdie Adenauer vooraf
gegaan was aangezien West-Duits-
land tot nu toe het enige land is
dat het verdrag betreffende de
Europese Verdedigingsgemeen-
schav heeft goedgekeurd. Als men
nu weet dat de doorsnee Ameri
kaan uit de politieke sferen even
stellig gelooft in de heilsformule
Europaals een kindje in Sint
Niklaas, dan kan men zich inden
ken onder welk gunstig gesternte
Adenauer daar is aangekomen.
En wat de belangstelling op de
Zondag, 21 Juni van dit jaar, wordt te Rumbeke het bronzen
standbeeld onthuld van Alexander Rodenbach die zich zelf noemde:
de blinde van Roeselare. Hij werd te Roeselare geboren in 1787, was
in 1830 lid van het Nationaal Congres, Volksvertegenwoordiger ge
durende 37 jaar en Burgemeester van Rumbeke gedurende 25 jaar.
En deze man was blind vanaf 11 jaar.
Van hem dichtte Guido Gezelle ia zijn Kleengedichtjes
Ziet gij traagzaam heenbewegen
Dienen man, die wandelen gaat
Langst de groene wentelwegen,
Waar zijn woonstee neffens staat?
Ziet gij dat Edel hoofd omhooge
Recht op zijne schouders staan.
En die altijd opene oogen
Zoekend naar den Hemel gaan?
Ziet gij dat grootmoedig treden,
't Edele zwaaien van dien stok,
En den eenvoud van die leden
In dien simpelen zwarten rok?
Ziet gij?... dankt nu God en looft Hem
Want, die man daar, dien gij ziet,
Hij en ziet u God beroofde hem
Van het licht 'n ziet niet.
EEN SPELENDE KNAAP
WERD BLIND
Alexander Rodenbach werd op
28 September 1786 geboren te Roe
selare als derde kind in het gezin
van Petrus Rodenbach en Anna
Degeest. Zijn door en door christe
lijke ouders gaven Alexander een
goede opvoeding en nadat hij zijn
eerste jongensbroeken versleten
had bij de Grauwe Zusters op
de Grote Markt, trok de kleine,
in gezelschap van zijn oudere broer
Ferdinand, naar het College der
Paters Augustijnen.
Roeselare-Kermis van het jaar
1798. Kermisgenoegen waar ieder
een het hart aan ophaalde, ook
de levenslustige Alexander Roden
bach.
Wat is er plezieriger voor een
knaap dan in een schiettent te
staan kijken hoe grote mensen pij
pen en popjes aan stukken schie
ten. Maar op deze kermis zou er
iets verschrikkelijks gebeuren met
Alexander. Een afschampende ko
gel trof hem in het linkeroog.
De bekwaamste oogmeesters wer
den geraadpleegd, er werd heelkun
dig ingegrepen, doch niets kon het
getroffen oog redden.
Tegenwoordig zou men een ver
loren oog verwijderen om te be
letten dat het andere oog, door
hetgeen men noemt sympathie
ook zou verloren gaan, maar in
die tijd was de geneeskunde nog
zo ver niet gevorderd en al was
het dan ook nog baron Dubois, de
eigen heelmeester van Napoleon,
die een vierde heelkundige bewer
king zou wagen, de kleine Roden
bach werd eveneens blind op het
goed gebleven oog.
IN DE BLINDENSCHOOL
TE PARIJS
Vader Rodenbach, die voldoende
bemiddeld was om er een fortuin
op te wagen ten einde zijn blind
kind toch nog een sprankel geluk
te geven, bracht zijn zoon naar
Parijs, waar Valentin Haiiv pas
een speciale school voor blinden
gesticht had onder de zonderlinge
benaming Museum voor Blinden
Sedert het ongelukkig gebeuren
was 4 jaar voorbij gegaan. Vier
jaar onderwijs moest goed gemaakt
worden. Was Alexander dan ook
verstoken van het licht der ogen,
zijn verstand was zeer begaafd.
Hij was een knap student en haal
de vlug de jaren in die hij ver
loren had.
In tegenstelling met de andere
HET WOONHUIS VAN ALEXANDER RODENBACH
blinden toonde hij zich niet afge
trokken van vermaak en ontspan
ning, hij nam turnles, leerde dan
sen, schaatsen en zwemmen, hij
leerde zelfs paardrijden. Roden
bach wilde zich ontwikkelen precies
gelijk ieder man van stand het
toen deed.
In 1806 sloot het Museum voor
Blinden zijn deuren, toen kwam
de 20-jarige Rodenbach naar Roe
selare terug en werkte er samen
met zijn vader die chirurg was en
een stokerij uitbaatte. In 1820
stichtte hij, na de dood van zijn
vader, samen met zijn moeder,
broers en zuster de heden nog zo
befaamde Brouwerij Rodenbach
onder de titel Brouwerij Alexan
der Rodenbach en Co
BEROEMD STAATSMAN
Zijn blindheid kon niet beletten
dat Alexander Rodenbach in de
bres sprong toen in 1830 ons land
voor historische gebeurtenissen van
verdragende betekenis stond. Hij
was een voorman in de omwente
ling die ons land losscheurde van
Nederland en werd door Roeselare
aangeduid als lid van het Congres.
Daarna zou hij gedurende 37 jaar
onafgebroken volksvertegenwoordi
ger zijn van het Arrondissement
tot hij in 1868 zijn ontslag zou ge
ven daar zijn gezondheidstoestand
hem niet langer toeliet zich hele
maal aan deze taak te geven.
Vooral dient hier gewezen op het
prachtig werk dat Alexander Ro
denbach verrichtte om in de kri-
tische jaren, die onmiddellijk volg
den op de gebeurtenissen van 1830,
in Vlaanderen de verzoening te be
werkstelligen tussen liberalen en
Katholieken.
EEN BAANBREKER VOOR
BLINDEN EN DOOFSTOMMEN
Niemand beter dan Alexander
Rodenbach had ondervonden dat
een degelijke opvoeding nog veel
kan goedmaken wanneer een mens
door blindheid getroffen is. Hij
wilde daarom voor zijn lotgenoten
en tevens voor de doofstommen
nuttig werk verrichten. In de Ge
meentewet van 1837 deed hij in
artikel 131 volgende paragraaf in
schrijven:
De onkosten van opvoeding
en onderwijs van de onbegoede
blinden en doofstommen, moe-
»ten door de gemeente gedragen
worden, met toelagen van Staat
en Provincie
Voordien had hij reeds enkele
werkjes uitgegeven over deze mis
deelde mensen. In 1843 verscheen
van zijn hand een standaardwerk
betiteld Les Aveugles et les
Sourds-MuetsHet verschijnen
van dat boek was voor die tijd een
zo ophefmakende veropenbaring
over het leven, de bekwaamheden
en de toestand van deze twee soor
ten van gebrekkigen, dat de schrij
ver uit alle hoeken van de wereld
de schoonste lof- en dankbetuigin
gen ontving en door bijna alle
staatshoofden van Europa, ja zelfs
door Z. H. Pius IX, in de rangen
van hun Nationale Orden opgeno
men werd.
EEN BEVOEGD ECONOMIST
De belangen van de vlasnijver
heid, toen nog als de slagader van
het economisch leven in Vlaande
ren, heeft Alexander Rodenbach
steeds met kennis van zaken en
gezag voorgestaan en verdedigd.
Maar vooral in de bange jaren van
hongersnood en typhusziekte (1846-
1848) heeft hij de volle maat van
zijn bezorgdheid voor het arm
Vlaanderen gegeven en zijn klaar
doorzicht in de noden van ons
zwaar beproefde bevolking ver
toond. Door het invoeren van het
mechanisch spinnen in fabrieken,
vielen op de Vlaamse buiten tien
duizenden handen werkloos. Met
de werkloosheid waarvoor toen
geen steun bestond sloop de
armoede binnen. Het mislukken
van de aardappeloogst (1845) en
(Zis vervolg blz. 3)
Hierboven het woonhuis van Alexander Rodenbach te Rumbeke, zo
als het er vroeger uit zag. M menteel zijn nog alleen de twee koton-
nen aan de bi gang bewao*. I, zoals op deze foto te zien is. Het gebouw
zelf, waar de instelling Onze Kinderenthans is ondergebracht,
onderging reeds belangrijke wijzigingen.
Hieronder publiceren wij het vol
ledig programma en nadere gege
vens betreffende de Prov. West-
vlaamse Toneeldagen, ingericht door
het Nationaal Vlaams Kristelijk
Toneelverbond, Prov. Westvlaan-
deren.
ZATERDAG 18 APRIL 1953
Te 17 uur: Studievergadering met
voordracht door dhr A. Vandenbak
der Koninkl. Nederlandse Schouw
burg te Brussel.
Hij behandelt: «Hoe een toneel
stuk instuderen? - Aanpassing voor
realistisch en modern decor.
Regie.
Daarop spreekt dhr J. Deibaere
over Honderd jaar toneel bij de
Verenigde Vrienden te Rumbeke.
Te 18.30 uur: Geleid bezoek aan
het Kasteel.
Te 20.30 uur: KUNSTAVOND met
volgend programma:
li Koor Hemellawerkenuit
Roeselare.
2) Juffr. Th. Rommens, uit Roe
selare, declameert.
3) Opneming in Sint Genesius-
gildvan spelende leden der
Verenigde Vriendendoor
chr Gilbert Libbrecht.
4) Tweede optreden van het koor
Hemeilawerken
5) Tweede optreden van Juffr.
Th. Rommens.
6) Humoristische nummers door
de Verenigde Vrienden
ZONDAG 19 APRIL 1953
Te 9.30 uur: Plechtige Mis met
kanselrede door Weleerw. Heer Alb.
Maertens, proost A.W.T.
Te 10.30 u.: Optocht door de stra
ten van Rumbeke.
Te 11 vu; Akatlemiiohe zitting in
de feestzaal 't Oud Stadhuis on
der voorzitterschap van Mgr De
Smedt, bisschop van Brugge.
Dagorde
- Openingsrede door dhr M. Sercu,
Nat. Voorzitter N.V.K.T.
- Jaarverslag door dhr J. Declercq.
Alg. Propagandaleider der A.W.T.
- Feestrede door dhr M. Balfoort,
regisseur K.N.S.-Antwerpen.
- Opname St Genesiusgild - Uit
reiking diploma's.
- Uitslag categorie-indeling.
- Slotwoord door Mgr De Smedt,
bisschop van Brugge.
Zal op de academische zitting
ook aanwerig zijn: dhr Paul Rock,
directeur van de Dienst der Volks
opleiding, afhangende van het Mi
nisterie van Openbaar Onderwijs.
Verder dhr J. Storme, Bestendig
Afgevaardigde en leider der Kultu-
rele Diensten der Provincie West-
vlaanderen.
Verder dhr Staf Bruggen, die de
toneelopvoering van 's namiddags
regisseert van «Souper» en «Een.
twee, drietwee merkwaardige
satyren.
Te 12.30 u.: Ontvangst op het ge
meentehuis voor de congresserende
leden van het Gouwbestuur A.W.T.
Te 13 u.: Democratisch banket in
het lokaal Verenigde Vrienden
Te 15 u.: Toneelopvoering van
Souperen Een, twee, drie
twee eenakters met satyrische in
slag.
Alle katholieke toneelliefhebbers
op Zaterdag 18 en Zondag 19 April
e.k. te Rumbeke. Het wordt stellig
een hoogdag van het Westvlaamse
Liefhebberstoneel. Alle inlichtingen
op volgend adres: Hoogstraat 13, te
Sllffiës!»
Dhr ADENAUER
knappe verdediger der Duitse zaak.
spits heeft gedreven, was ten slot
te het feit dat het Kremlin precies
in die laatste dagen nieuwe hoop
gewekt had op een hereniging van
Duitsland, zodanig dat men zich
afvroeg of de Duitse Bondskanse
lier zich te Washington niet ging
bevinden tegenover staatslieden
die plots geen lust meer gevoelden
nog zeer positieve verklaringen af
te leggen en verplichtingen op te
nemen in afwachting dat onder
handelingen met Rusland zouden
beginnen.
Ook was men nieuwsgierig om
tg zien wat er zou gevraagd en
verteld worden voor het geval het
Europees Defensieverdrag niet zou
ondertekend worden, en of er zou
gesproken worden en in welke
zin over de Saarkwestie.
Welnu, die veelzijdige belang
stelling is niet teleurgesteld ge
worden.
Adenauer is een zeer verstandig
man en een zeer handig politicus.
Hij weet hoe hij met de Amerika
nen moet spreken en hoe hij, in
verklaringen te Washington afge
legd, voorstellen kan formuleren,
die ook voor andere kanselarijen
bestemd zijn.
In het eerste, het hoofdprobleem,
nl. de positie tegenover Rusland,
heeft Adenauer het niet zeer moei
lijk gehad omdat hij dezelfde taal
gesproken heeft als Eisenhower.
De hereniging van Duitsland, zegt
Adenauer, zeer goed; wij wensen
niet beter. Maar, heren van het
Kremlin, bewijs eens door daden
dat ge werkelijk een verenigd en
democratisch Duitsland wenst, en
begin dus met in Oost-Duitsland
echt vrije verkiezingen te organi
seren.
Zolang de Sovjets dcit niet doen,
zijn al hun voorstellen maar praat
jes en moet het Westen zich dus
niet tot confereren laten verlei
den. Zo spreekt ook het Staatsde-
partement.
West-Duitsland en de States zijn
het dus daarover eens.
En dat betekent dan meteen dat
zij het eens zijn om de ingeluide
politiek van Westerse beveiliging
en Europese integratie verder door
te zetten. Elke schrik dat de U.S.A.
zich door Russische praatvoorstel-
len zou laten verlokken mag dus
weggecijferd worden.
Ten slotte is in dat opzicht ook
verworven dat Amerika geen ver
drag over Duitsland met Rusland
zou ondertekenen zonder dat West-
Duitsland geraadpleegd wordt.
Daarmee is dan ook uitgesloten
dat Duitsland bij een eventueel
vredesverdrag verplichtend zou
geneutraliseerd worden en van de
wereld afgezonderd.
Over hetgeen zou te doen zijn
in geval Frankrijk het Europees
Defensieverdrag niet zou goedkeu
ren, werd officieel niets bekend ge
maakt. Heeft men er niet over ge
sproken? Wij menen van wel en
elkeen weet zo ongeveer wat er in
dat geval zou gebeuren. Maar het
mocht vanzelfsprekend niet gezegd
worden enerzijds om geen koren
te brengen op de molen der Fran
se tegenstanders en anderzijds om
zich niet officieel te binden aan
een oplossing die nog maar een
zuivere hypothese is.
De Saarkwestie integendeel werd
aangesneden en blijkbaar met het
doel Frankrijk op dat stuk zo wei
nig mogelijk zeer te doen, Duits
land tezelfdertijde genoegen te
doen en tevens de Verenigde Sta
ten te bewijzen welke uitstekende
en breeddenkende inzichten en op
vattingen Duitsland er dienaan
gaande op nahoudt. In 't Vlaams
zou men zeggen: drie vliegen in
één slag. En zelfs vier. Kijk maar:
Voor de Fransen: Wij zijn
accoord met een proeve tot Euro-
peanisatie van de Soar, zoals in
een Frans plan voorzien werd».
(Zie vervolg blz. 2)
Erfgroothertog Jan en Prinses Josephine-Charlotte, thans Erfgroot-
hertogin van Luxemburg, groeten de menigte vanaf het balkon van
het Groothertogelijk Paleis.
Gewezen Principaal van het College te Oostende, benoemd
tot Inspecteur van het materiaal voor de Colleges en
Kloosters van het Bisdom.
tot 1930 professor van talen In het
college te Moeskroen, werd hij naar
Tieit verplaatst als professor aan
de Rhetorika alwaar hij in 1934
Principaal aan ditzelfde college
werd benoemd.
Dit college werd onder zijn be
stuur gans verbouwd. Na de oorlog
in 1944 werd hij benoemd als Prin
cipaal aan het college te Oostende,
dat door de oorlog gans geteisterd
was. Daar heeft hij zich door eigen
scholing ontpopt als de priester
bouwer van ons bisdom. Geheel het
college van Oostende werd her
bouwd en vergroot en is thans uit
gegroeid tot het modernste, belang
rijkste en meest bevolkte college
van het bisdom en telt heden 1.500
leerlingen. Voor al deze grote ver
diensten is deze benoeming zeer
vererend voor deze self-made man.
Wij wensen Z. E. H. Odiel Ver-
beke van harte geluk en zijn ervan
verzekerd dat hij met grote kennis
van zaken zijn nieuwe taak zal
waarnemen. Z. E. H. Odiel Verbeke
zal zich vestigen te Lendelede in
de Oostrozebekestraat.
Z. E. H. KAN. VAN BESIEN
Z. E. H. ODIEL VERBEKE
Zaterdag 11. heeft Z. Exc. Mgr
De Smedt, Bisschop te Brugge,
Z. E. H. Odiel Verbeke, principaal
aan het college te Oostende, be
noemd tot Inspecteur van het ma
teriaal voor de Colleges en Kloos
ters van het bisdom Brugge. Deze
nieuwe functie werd in het leven
geroepen naar aanleiding van de
talrijke kloosters en colleges die
verbouwingswerken dienen te on
dergaan en waar men de nodige
kennis in deze moeilijke zaken van
verbouwingswerken mist. Dat de
keuze van Z. E. H. Odiel Verbeke
een zeer gelukkige benoeming is,
bewijst zijn vruchtbare loopbaan.
Geboren te Waregem op 16 Sep
tember 1897, werd hij Priester ge
wijd in 1923, studeerde te Leuven
en behaalde er de kandidatuur in
wijsbegeerte en letteren. Van 1925
Z. Hoogw. Exc. Mgr De Smedt,
Bisschop van Brugge, heeft be
noemd tot Diocesaan Proost van
het N.C.M.V., Z. E. H. Kan. Omer
Van Besien, doctor in Wijsbegeerte
en Godgeleerdheid, Ere-Kanunnik
van de Kathedraal te Brugge.
De Christen Middenstand mag
terecht fier zijn deze hoogstaande
figuur uit het kerkelijk leven in
het bisdom Brugge tot Proost te
hebben.
Z. E. H. Kan. Omer Van Besien
werd geboren te Heist-aan-Zee op
4 October 1905. Hij is de neef van
Pater Gratianus van Sluis, Capu-
cijn, die gedurende 31 jaar, van
19.19 tot 1950, leraar was in Maat
schappelijke Wetenschappen aan
de Universiteit St Appollinaris te
Rome; hij is eveneens de neef van
Z. E. H. Kan. Deschepper, Pastoor-
Deken van O. L. Vrouw te Brugge,
en van Z. E. H. C. Van Besien,
voorheen pastoor te Moerkerke,
thans rustend pastoor te Westka-
pelle.
Van 1917 tot 1918 studeerde Z.
E. H. Van Besien aan het St-Lode-
wijkscoUege te Brugge en van 1919
tot 1923 aan het O. L. Vrouw Col
lege te Oostende. Hij was primus
perpetuus in zijn studiejaren.
Na een jaar Klein Seminarie te
Roeselare, werd hij van 1924 tot
1931 naar Rome gezonden, waar
hij, met de hoogste onderscheiding
en onder toekenning der gulden
médaille van Pius XI, als eerste
met het maximum der punten op
200 concurrenten uit alle landen,
het Doctoraat in de Wijsbegeerte
behaalde. Eveneens te Rofne pro-
■j
in de Godgeleerdheid.
Eens deze schitterende studies
achter de rug, werd de jonge Pries
ter van September 1931 tot Mei
1933 leraar in de Derde Latijnse
aan het Klein Seminarie te Roe
selare en van Mei 1933 tot Juli
1934 leraar in de Wijsbegeerte aan
hetzelfde Klein Seminarie. In deze
laatste periode werd hij tevens Dio
cesaan Proost der Knapen en Jong-
Knapen in de K.S.A. Van Juli 1934
tot in 1943 werd Z. E. H. Van Be
sien bestuurder der Afdeling Wijs
begeerte en stippen wij hier aan
dat hij van 1940 tot 1943 tevens
bestuurder was der Kostschool O.
L. Vrouw Middelares, de Burger
school, te Roeselare. In September
1943 werd hij benoemd tot Be
stuurder van de Dames van Sint
Andreas te Brugge en van de Nor
maalschool voor Kloosterzusters.
Ondertussen was hij in 1942 aan
gesteld tot Diocesaan Proost van
het Vrouwenverbond voor Kath.
Actie, in Maart 1949 tot Diocesaan
Proost van het Wit-Gele Kruis van
Westvlaanderen en in Januari 1951
tot Diocesaan Proost van Familie-
zorg Westvlaanderen.
Op 23 September 1952 benoemde
Mgr De Smedt hem tot Ere-Ka
nunnik van de Kathedraal te
Brugge.
Het waren geen louter titels die
door deze zeer geleerde priester
gedragen werden. Hij leidde tevens
een ongemeen bedrijvig leven. In
een 25-tal tijdschriften verschènen
artikels van zijn hand, dit vooral
op gebied der Katholieke Actie.
Thans is hij nog steeds lid van de
redactie-raad van «De Weg». In
het bijzonder voor wat de stichting
van het Wit-Gele Kruis betreft,
predikte hij in circa 200 narochies.
Op talrijke bijeenkomsten voor Ka
tholieke Actie was hij altijd een
graag beluisterd spreker.
Samen met Z. E. H. Kan. Dubois
was hij medestichter der Knapen
en Jon.g-Knapen. van de K.S.A.-
tijdschriften «Richten» en «De
Klaroen dat thans als titel draagt
Trouw
Verschillende malen trad hij op
als spreker in het Davidsfonds om
er de grote figuur van Pius XII
en van zijn sociaal apostolaat toe
te lichten. Hij specialiseerde zich
in de studie van de kerkelijke toe
standen over gans de wereld, vooral
van de Missie-actie en de her
enigingsactie. Als dusdanig predikte
hij dit jaar de Internationale Bid
week te Roeselare.
Deze zeer actieve priester werd
thans benoemd tot Proost van de
Middenstand. Deze benoeming be
wijst dat Z. Exc. Mgr de Bisschop
de Middenstand een warm hart
toedraagt. De middenstanders zul
len er hun Bisschop dankbaar om
zijn.
Voor de tweede maal dit jaar
heeft zich aan de voorlopige Leie-
brug in de Noordstraat te Kortrijk
een dodelijk verkeersongeval voor
gedaan doch ditmaal werd het een
ware ramp.
In de nacht van Maandag op
Dinsdag, omstreeks 1 uur, kwam uit
de richting van de Beheerstraat een
personenwagen in grote snelheid
aangereden. De autogeleider, de
21-jarige soldaat Florimond Maes de Leie terecht.
uit Harelbeke, scheen het flikker
licht, dat de automobilisten waar
schuwt, niet te bemerken en in
plaats van links te zwenken om de
houten noodbrug over te rijden,
stuurde hij de wagen rechtdoor.
Zelfs 'n hoop grint en kasseistenen
scheen voor de snelrijdende wagen
geen hindernis. Hij beukte vervol
gens nog een houten afsluiting in
en kwam in een razende vlucht in
De witte pi,11 duldt de plaats aan langs waar en waar de auto ln de Lele reed. Inzet: de wagen die
,/a morgen» vroeg opgevist wsal ga waarin mentlriS-iuks» vaad.
In de auto zaten, benevens de
autogeleider, nog twee militairen,
John Catry, caféhouder te Kortrijk,
en de 21-jarige Gustaaf Verspaille,
eveneens caféhouder te Kortrijk,
alsmede twee meisjes, de 22-jarige
Liliane Labarque uit Kortrijk en de
18-jarige Francine Beyls uit Komen,
beide verkoopsters in een waren
huis te Kortrijk.
Slechts Verspaille en Catry slaag
den erin uit de auto te komen toen
deze reeds onder water verdwenen
was. Al zwemmend spanden zij zich
in de oever te bereiken. Verspaille
kon tot bij de schoorpalen geraken,
die de vaargeul afbakenen en werd
daar uit zijn netelige positie bevrijd
door de twee politie-agenten Valcke
en Vantomme, die bij de plaats der
ramp op dienstronde waren. Catry
werd ongelukkigerwijze door een
bloedopdrang getroffen toen hij zich
trachtte in veiligheid te brengen en
verdronk jammerlijk.
De drie overige personen slaag
den er niet in zich uit de wagen te
bevrijden, 's Anderendaags ontdekte
men hun lijken toen de auto met
een hijskraan op het droge getrok
ken werd.
Uit het onderzoek, dat Dinsdag
voormiddag door het parket ge
opend werd, bleek dat de auto juist
naast de paal met het flikkerlicht
in de Leie was terecht gekomen.
De soldaten, die in de auto had
den plaats genomen, waren op weg
naar Wevelgem, waar één hunner
zijn eenheid in de kazerne moest
vervoegen.
Op 19 APRIL 1953
te ROESELARE
GROOTSE
van het Westvlaamse
In het teken van HULDE aan
de VLAAMSE MISSIONARIS
SEN.
