VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Eerste Jaar.
Nummer 8.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 4 fr. per jaar voor de stad. 4 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 2 fr. 50. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voh'artikels, enz. 8 fr. per 100.Alle
berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen teil bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor liet buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel.Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Firma H° 1. K. Loie-Piaatselijk.
Nu hebben wij ze alle twee op den nek
De Firma K. Lote-plaatselijk.
Wij hadden eerder moeten denken op de
waarheid: vogels van dezelfde pluimen
vliegen te samen. De tale schildert den
man, en de tekst van een blad, zijne lezers.
Door zijne lezers moet het Nieuwsblad op
juiste waarde geschat worden, 't is te zeggen
ten goede Waar zouden kapelhaans van
den buiten, benevens pilaarbijters en water-
dibben der stad, wekelijks troost, opbeuring,
voldoening... misschien, wijsheiden verstand
zoeken, elders dan in de processievaan? (wij
zijn noch gram, noch spijtig). Dat alleen
wettigt haar bestaan.
De processievaan (wij zijn noch gram, noch
spijtig) veinst het klerikalism, met zijne ze
ven ministeriëele koppen, en de paperij niet
te kennen, anders dan als volmaakte dingen
bij uitmuntendheid. En het bewijs: 't Is, zegt
K. Lote, dat vele liberale ambtenaars een
papengouvernement dienen! Eh zoo? En hoe
veel kadodders dienden er het liberaal be
stuur niet? Zijn dat ernstige tegenwerpingen?
Een ambtenaar moet kunnen leven, vooruit
en vooral; en daarom dient hij alle gouver
nementen, die hem behouden willen.
K. Lote heeft te veel pretentie. Hij pluist
het Weekblad uit en overal waar er hem
iets onder de oogen valt, dat hij denkt op
hem toepasselijk te zijn, schrijft hij het in
het vuilblad (wij zijn min welgezind) om te
kunnen zeggen: Zie hoe gij mij behandelt.
Verdien ik dit wel? Zooveel hoogmoed niet,
K. Lote, wij kunnen ons niet altijd met uwen
ootmoedigen persoon bezig houden, die als
mensch nog al voldoende, maar als krabbe
laar alles behalve kiesch en ernstig is.
Wat de bende betreft, wij beduiden hier
de geheele collectie. K. Lote-Plaatselijk weet
immers zelf genoeg, dat liet nog niet lang is,
dat hem de eer te beurt viel, wekelijks de
processievaan (wij zijn noch gram, noch spij
tig) te vullen! De tegenwoordige firma K.
Lote-Plaatselijk heeft voorgangers gehad,
die wij maar liefst met vrede laten. Men
verstaat wel waarom.
Wij herinneren ons niet het wijwaterblad
(alias Journal d' Ypres) in den persoon van
zijnen rédacteur aux appoinlements de
12000 francs, gekitteld te hebben. Beweert
het Nieuwsbladje zulks, dan kan het alleen
voortkomen uit eene al te openhartige ver
gelijking met hetgeen misschien hier en el
ders maar ook te X. voorviel. Maar als de
kwade trouw eens tegenstrevers zoover be
gint te gaan, zou de vrijheid der drukpers
allicht verdwijnen, want onder voorwendsel
van plaatselijke persoonlijkheden te ontdek
ken, snuistert men in de korrespondentiën
van den buiten of van andere steden en men
neemt er alles uit, wat dienstig is tot het
dossier volledig zij.
Wees altoos ter goede trouw, konfrater,
(wij zijn blijde).
Wij hebben heel natuurlijk bestatigd dat
- hef gemaJ4gd artikel van Zondag laatst niet
te vast stond op zijne pootjes't is alleenlijk
op het laatste dat wij het gewaar wierden
waarom: K. Lote's hoofd werd bolhoorde
GESCHREEUWD DOOR ZIJNEN JONGSTEN BEN
GEL, d. i. stout kind, terwijl hij zijn artikel
als tegenantwoord schreef!!! 't Is om zich
dood te lachen. Ook kunnen wij niet meer
verder....
Firma N° 2. Plaatselijk-K. Lote.
Om het even of de vragen van het Week
blad eerder dan die van het Nieuwsblad
gesteld wierden, dit laatste weigerde hard
nekkig, en blijft bovendien met koppigheid
en gemaakte onnoozelheid weigeren. Onze
vragen nopens de Katholieke Wacht blijven
dus nog altijd daar, om een ERNSTIG ant
woord (en niet belachelijke woordenkramerij)
af te wachten. Maar we zullen lange moeten
wachten, aangezien de Katholieke Wacht
tóch maar bestaat in de werkingen van
eene maatschappij jongheden die met eigen
centen boeren (niet galant voor uws ge
lijken) en dat het eene zaak is die ONS
alleene raakt, schrijft het Nieuwsbladie.
En een dozijn regels verder zegt de onvoor
zichtige scribeWij zijn onuoozel in geheel
de zaak, we weten van niemendalle, wij
hebben geen pekkel bij tafel in de J. W.
Zoo veel te slechter, als reporter van een
Nieuwsb\a.d, zoudt gij er uitnemend op uwe
plaats zijn, en dit om verscheidene redenen.
Het blad van het Nieuws.... 3 weken ach
terna, weet dus niet waarom de voorzitter
der K. W. zijn ontslag gegeven heeft
en vervangen is door Seys, een nieuwbakken
voorzitter, en waarom de jonghedendie
met eigen centen boeren niet overeenko
men
En dat is ernstige discussie 1 speel open
kaart op tafel gelijk eerlijke lieden, en wees
ter goeder trouw jegens eeneu tegenstrever.
Als gij iets belooft tot herte voldoeninge
van 't Weekblad houdt ten minste uw
woord, en doe niet gelijkBerten, Colaert en
Struye, die in 1884 tegen de reserve en de
verhooging der krijgslasten raasden en tier
den en in 1886, hun woord eten, hunne be
loften niet volbrengen, en eene belachelijke,
oneerlijke rol spelen.
Waarachtig Gods, Paljas zou niet beter
komiek spelen in eenen cirk 1
Ons artikel waarin wij over den wedstrijd
van 1885 handelen, blijft dus recht en zoo
lang er geene wederlegging geschiedt zullen
wij blijven geloovendat, indien de leerlin
gen onzer gemeentescholen dit jaar geene
onderscheidingen bekomen hebben, het van
HUNNEN IJVER EN KENNIS NIET AFGEHANGEN
heeft, maar wel om eene reden door de
Toekomst, onze teergevoelige zuster, in
haar nummer van Zondag laatst uiteen ge
daan: En daarom zult gij niet roeren,
Nieuwsbladje, aangezien gij doodsvijand
zij t van al dat officieel is op het gazet
papier en om zulks uwe lezers te doen ge
looven.
Het Nieuwsblad neemt uit het Weekblad
verscheidene regels over, maar laat tusschen
die regels, twee volzinnen achter, vergeet ze
moedwillig. Dat strookt met de goede trouw
en de rechtzinnigheid.
Niet dat wij ons aan iets beters verwacht
ten.-Men kan toch geenen kei schillen, en
uit een olievat tapt men nooit wijn ten an
deren al de k. k. gazetjes (wij zijn kwaad en
spijtig) gelijken elkander.
De sehooloorlog.
De gansche klerikale pers, die ombe-
schaamd genoeg is om de gevloekte onder
wijswet van 1884 te verdedigen en zelfs lof
toe te zwaaien, rept nooit geen enkel
woordje van de onrechtvaardigste der feiten,
die in naam dier jesuïtenwet in ons vrij
landeken gepleegd worden.
Volgens diezelfde pers is er nu overal
schoolvrede, waar die wet eene wezentlijke
toepassing geniet, overal zijn de vaders van
familje nu in staat eene school te kiezen,
die met hunne overtuiging overeenkomt;
overal heerscht nu volkomene vrijheid onder
dat opzicht en nergens bestaat er nog school
dwang; in een woord, voor wat de gewetens
vrijheid en de schoolkens aangaat, is België
in een middellandeken herschapen.
Zooveel woorden, zooveel leugens.
Wilt gij weten, lezer, hoe zij die vrij
heden verstaan, ga naar Ciney, een volkrijk
dorp in het Namensche. Daar zult gij eene
gerneenmoverheid vinden, die de nederigste
en onderdanigste dienares is van alwat kort
of langgerokte drietip heeten mag; daar
zult gij met eigen oogen zien kunnen, hoe
dat gemeentebestuur als handlanger dient
van eene geestelijkheid, vol baat en wraak
lust tegen alwie het officieel onderwijs van
ver of van bij genegen is en rugsteunt. Niet
alleen lijdt het onderwijzend persooneel daar
allerhande schandelijke v: r.oigingen, niet
alleen werkt men daar op alle mogelijke
wijzen de edele pogingen der officiëele op
voeders tegen, maar het onderwijs zelve wil
men er volledig' vernietigen; de school wil
en zal men onbevolkt maken, en het school
gaan in een onmogelijk iets hervormen.
En welke middelen gebruikt men om dit
doel te bereiken?
Alle middelen, zoo mogelijke als onmoge
lijke.
Een enkel er van aanhalen zal voldoende
zijn om er van verontwaardiging de haren
op liet hootd te doen te berge rijzen.
Het onderwijs was er kosteloos. Maar
dat mocht niet. De zeer katholieke gemeen
teraad heeft zich gehaast het betalend te
maken. Dat ware nog eene kleinigheid, zoo
liet enkel de welstellende burgers waren
die men tot betalen verplichtte. Maar neen.
Ieder kind, dat de lessen der gemeente
school volgt zal jaarlijks, voor schoolgeld
alleen twaalf franks betalen.
En zoo de behoeftige ouders niet betalen
willen of kunnen, dan legt men den politie
commissaris de eerlijke en mooie taak op die
kinders uit de school te verdrijven, te ver
jagen.
Is dat niet schandalig? Roept zulks niet
om wraak? Het is ongelooflijk, maar het is
zoo.
Ziedaar, hoever het in 1886 gekomen is,
hoe het nu met het onderwijs in België
gesteld is, dank aan de gemauglieid van den
zachtmoedigeu krijscher Thonissen.
De d i.i
't 1» ai geki wa de klok slaat zeg: een
oud vlaaiusclispreekwoord koperen munt,
koperen zielmis iuii.it een ander; en beide
wijzen op de immer aangroeiende geldafper
singen, onder allerlei voorwendselen en vor
men, door de kerkraven, bij de geioovigen,
zelfs nietgeloovigen gepleegdwant geven de
eenen uit overtuiging of welkdanigen dwang,
de andere laten zich, heden ten dage, maar
al te dikwijls uit menschelijk opzicht, of,
omdat zulks een maatschappelijk gebruik is,
het betalen van luisterlijke kerkceremonien
welgevallen.
Menige burger klaagt gedurig over de
hooge belastingen die bij jaarlijks in de
Staats-, Provincie- en Gemeentekas moet
stortenmaar is hij er wel eens op bedacht
geweest, na te gaan, hoeveel hij zoo wel in
den loop van zijn bestaan, hier op aarde, aan
de kerk te betalen heeft?
Komt hij ter wereld, 't is geldtrouwt hij,
't is geld; sterft hij, 't is geld; worden zijne
kinderen gedoopt, 't is geld doen zij hunne
eerste communie,'t is geld; trouwen zij op
hunne beurt, 'tis weeral geld. In een woord,
niet zoohaast stelt hij zijnen voet in de kerk,
of men eischt hem geldGeld, immer geld,
brave goedjunstige zielen! Geld voor te
mogen zitten of staan in de kerk; geld voor
de eene of andere relikwie te mogen kussen
geld, voor op geboden vastendagen geen
vleesch te moeten derven geld voor de eene
of andere dispensie te bekomen; geld voor
den St-Pieterspenning; geld voor de scholen
met Godgeld voor de zielen van naastbe-
staanden uit het vagevuur te helpenen
honderden dergelijke gevallen, waarvan de
opsomming onmogelijk is.
En dat noemen die oolijke kwakzalvers
en schijnheilige huichelaars, godsdienstige
plichtplegingen
Hier in ons land, gelijk overal elders,
wordt de aangroeiende krisis voor de wer
kende volksklas steeds dreigender en beden
kelijker honderden fabrieken en werkwin
kels vallen stilduizende werklieden loopen
hope- en radeloos, het land in en uit, om hun
duurbaar huisgezin een schamel stukje te
kunnen bezorgen 1 Evenlwel, ééne fabriek,
één winkel bestaat er, waar werkstaking;
noch geldwinning nooit te vreezen is! Wie
kent die niet?'t Is immers de kerk! Eéne
klas van mannen leeft in de samenleving, die
in de droevigste en ellendigste tijden zelfs,
nooit geen gebrek kenden! zijn het niet de
gekruicden des Heeren?
Ja, ééns in hun leven worden zij als toe
komende Herders, hunne kruin geschoren,
't is waar; maar zijl zij scheren hunne
schaapjes in alle omstandigheden des levens,
en dit nog altijd droog, zonder zeep
Een verloren schaap.
Ciericaie Schoolliteraiuur.
Wij bezaten reeds de geniale werkjes van
den heer Machiels, oud officieel onderwijzer
te Ghistel, overgeloopen tot het clericaal
onderwijs, na de afkondiging van de wet
van 1 juli 1879, thans weèr schoolopzichter
van het ofliciëel onderwijs te Oostende.
Wij hebben over eenige weken wat staal
tjes uit zijne meesterstukken aangehaald en
meenden in gemoede, dat zij huns gelijken
niet konden hebben.
Groot was onze dwaling. Even groot was
ons genoegen, wanneer wij over eenige da
gen vernamen dat wij ons aan zulken ergen
en groven misslag hadden plichtig gemaakt.
Inderdaad, wij kregen ter hand les Ex-
ercices d' Arithmétique pour les écoles
primair es par P. J. Hubertz, première
partie, te Leuven uitgegeven in het jaar
O. H. 1875.
In ile voer rede vernemen wij dat men in
dit eerste gedeelte de geuükm van 1 tot iOO
aanleert
Ch ique lego.n jo npr.'nd:
A Ij ais 1.1 .1 :li J\ v, p.t' cn-
lui
bres.
c. E.cerciees pratiques.
En daarmeè begint P. J. Hubertz met zich
alle moeite te getroosten, om in de hersenpan
der lieve kleinen, den naam der getallen te
stoppen.
Zoo bij voorbeeld geldt het eerst het ge
tal 1.
Opdat de leerlingen dan toch niet zouden
vergeten, dat de naam van het eerste getal
één luidt, schrijft P. J. Hubertz er nevens
als oefening van toepassing II y a 1
Dieu. L'homme a 1 rime. Le jour nous
voyons 1 soleil; la nuit, parfois 1 tune.
't Ware te wenschen dat de zon eiken dag
hare stralen op onze aarde liet verschijnen,
ware het slechts om Hubertz te verlichten.
Nu dat al de leerlingen vernomen hebben
dat er 1 God is; dat de mensch 1 ziel heeft;
dat men gedurende den dag 1 zon ziet, en
's nachts, somtijds 1 maan, meent ge mis
schien dat zij goed weten wat 1 is en beduidt.
Ge dwaalt jongen.
Les exercices beginnen.
Luistert aandachtig wat Hubertz hun zoo
al voorschrijft, opdat zij zich goed zouden
herinneren wat 1 is hoe men dat schrijft.
Ecrivez des noms d'objets, zegt hij,
qui se trouvent 1 fois dans l'école, 1 fois
dans voire maison, 1 fois dans Véglise.
Een vraagske nogtans? Kunnen in de scho
len waar les Exercices d'Arithmétique
van Hubertz gebruikt worden, de leerlingen
reeds zoo goed schrijven, wanneer zij begin
nen leeren 1 te lezen en te schrijven?
Drommel! dat moeten vreemdsoortige
scholen zijn!
Nu tot daar. Hubertz zal ons nu aanleeren
wat 2 wel mag zijn:
Isaac avait 2 fils: Esaü et Jacob. XJne
paire de souliers fait 2 soldiers. Une cou
ple d'oeufs 2 ceufs.
Dan beginnen de oefeningen.
Qu'avez-vous deux fois a voire têle?
('t Is Hubertz die zulks aan dejperlingen
vraagt. Wij zouden hun zulke onbelcheidene
vraag niet durven toesturen.).
Wij loopen over tot de 5 en genieten daar
het volgende:
Les stigmates ou marques des 5 plaies
du Seigneur. II y a 5 commandements de
VEglise. Vous avez 5 doigts a chaque main
HET WEEKBLAD
8?.
