VAN IJPBREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Tweede Jaar. Zaterdag 2" Juli 1887. Nummer 27.
De klerikale winkel of papenhaiidel.
Wat staat er na onmiddellijk
te doen
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. por jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100.Alle
berichten van verknopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België,-ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Bcv>sbl. -Men wordt verzocht/ allo hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend ofpersonnalïteifeii bevattende worden niet opgenomen.
f Vervolg).
Eene reusachtige geldafpersing bestaat ook
in het heilig verklaren van afgestorvene
lieden. Wanneer deze hun pijpje uitkloppen,
zijn zij dood gelijk een ander; maar het ge
beurt wel eens later, dat de Paus die afge
storvene lieden heilig verklaart in eene
canonisatie. Daar krijgt de doode, indien hij
zijn proces wint, den titel van eerwaarde,
zalige of heilige, zoodat wij schier mogen
besluiten dat de geestelijke familieorders in
den hemel ook bestaan. De heiligverklaring-
geschiedt, zegden wij, ten guvolge van een
proces. Daarin komen rechters voor in den
persoon eeniger theologanten, de advokaat
van den aanvrager en de advokaat des dui
vels. Onnoodig te zeggen, dat deze laatste
verplicht is den postulant zoo zwart te ma
ken als een pot, om hem aldus te beletten
het eeuwig Rijk binnen te stappen.
Indien 's duivelsadvokaat wint, is 't zeker
kermis in de helle? zoo denken wij het.
Maar is de aanvrager integendeel een per
soon, wiens leven stichtend was en wiens
deugden en godsvrucht prijsbaar waren, dan
wordt de canonisatie uitgeproken, dat is
eene plechtige verklaring des Pauzen, toela
tende dat den naam van zoo'n persoon, X,
bij voorbeeld, in de canons of lijst der hei
ligen geschreven worde.
't Is dus God niet meer, die verklaart dat
gij heilig of verdoemd zijt, 't is de Paus?
En veronderstel eens, dat een afgestorven
mensch voor duizend jaar naar 't Vagevuur
gezonden worde, en dat de Paus hem 10 jaar
na zijne dood heilig verklare.wiemoeter hier
duim leggen: God of de Paus? Blijft dat
zietlje nog in 't vagevuur, volgens Gods recht
vaardigheid? Of zijn de 990 overblijvende
jaren kwijt gescholden, door het feit der
canonisatie? Wij meenen te moeten herin
neren dat de Paus zich nooit bedriegen kan
in zaken van geloof, want hij is onfaalbaar
Zoo een pruilerijtje tusschen God den Vader
en den Paus, wanneer ze over hoop liggen,
nopens eene heiligverklaring, moet waarlijk
prettig zijn
En wanneer de Paus een grillig mensch is
dingen die mogelijk zijn, als hij de jicht
heeft of pijn in zijn eksteroogen dan kan
hij Jan en Alleman heilig verklaren, om
zijne bitsigheid te koelen of zijn ongemak te
vergeten
Hemelsche deugd, wat een winkel, wai
een bazaar
Ziet ge van hier, aandachtige lezer, hoe de
rijke godvruchtige famieljon er aan houden,
een hunner afgestorvene famieljeleden te
doen heilig verklaren, en voor die grootsche
zaak niet nauw kijken en duizenden betalen?
Verstaat gij wel, hoe steeds de kosten grooter
en hooger beloopen, naarmate liet proces
langer duurt en de zittingen talrijker wor
den
Beeldt ge u in, hoe een slimme paus,die de
waarde des- gelds kent, (en Jat kennen al de
papen) met zoo'n middelije aan geld geraken
kan?
En zeggen dat die reusachtige geldkloppe-
rij al eeuwen en eeuw duurt; want liet feit
is hier veel ouder dan liet woord, en dit komt
voor de eerste maal in de pauzelijke bul van
Johannes XV, in 9931!
Voortijds mochten de bisschoppen heiligen
maken of canoniseer enelk in de weder-
zijdsche uitgestrektheid hunner bisdommen;
maar sedert 1172 is de heiligverklaring het
monopolium geworden van den roomschen
paus, qui ïexerce avec de grandes et
utiles lenteurs, après un mür et minu-
tieux examen, en prenant, en un mot
des précautions immaginables
Hoe vindt ge die karotetrekkers?
't Moet wel zijn dat de Paus canoniseert
als hij goeste krijgt of als het in zijn gedacht
komt, want 1). Hinard vertelt dat Paus Pius
VII, bij zijne kroning aan den Keizer voor
stelde, zekeren Bonaventura Bonoparte, die
ergens in een afgelegen klooster overleden
was, heilig te verklaren
Ik vraag mij zeiven af: Was Bonaventura
Bonaparte al rijp voor den liemel? Want de
man was daarom nog niei onder de geluk
zaligen omdat Pius VII het voorstelde;
immers keizer Napoleon had gemakkelijk,
in een oogenblik van slechtgemutstheid,
kunnen antwoorden, dat zijnen homonym
Bonaventura nog wel een beetje kon wach
ten.
Onder de heiligverklaringen die veel ge
rucht maakten en ook veel geld kostten,
noemen wij die der gebroeders Karolus en
Fi-ederik Borromeus, maar vooral de cano
nisatie van den eerwaarden Benoot-Josef
Labre 1
Het walgt me van dien rekel te spreken,
maar ik doe het om der waarheid wille.
Die heilige vuilaard liep op den aardbol
van 1783 tot 1859. Toen zijne heiligverkla
ring op touw stond, gaf Napoleon III, door
een dekreet van 1861, tien duizend franks
om de kosten der canonisatie te dekken. In
1873 werd Labre een definitieve heilige.
Nieuwsgierige menschen kunnen daarom
trent meer inlichtingen vinden in het boek:
Vie admirable du bienheureux pélerin et
mendiant Benoit-Joseph Labre. Paris
1875. Aubineau van den ultramontaanschen
Univers had voor dit werkje zijne beste pen
versneden.
De welriekende Labre woonde te
Amette, bij Atrecht. Hij kastijdde zich liet
lichaam, droeg kousen die tot aan den gordel
kwamen en eenen ouden versleten hoed,
omdat God het alzoo wilde Het was een
walgelijk persoonaadje, die eenen groeten
stank verspreidde; het zicht alleen van den
vuilaard verwekte braaklust.
Hij wilde zich nooit wasschun, noch van
hemd noch neusdoek veranderen. Luizen en
vlooien verschooning, lezer! krioelden
op hem; Cacezani heeft zc bij geheele troepen
gezien op zijn baard en kleederen. Wanneer
men hem vroeg dit ongedierte te verwijderen,
om de andere penitenten, die in denzelfden
biechtstoel gingen biechten, niet afkeerig te
maken, bezag Labre zijne zespoolige kalan
ten met vaderlijke teederheid en antwoordde
met aandoenlijke eenvoudigheid: Ce n'est
pas facile.
Tusschen den heiligen vuillap en zijne
kweekelingen bestond er eene ware aan
trekkingskracht, en wanneer een grillige
langpooter goesting kreeg teverhuizen, greep
Labre hem bedaard terug cn stak hem weer
in zijne mouw
Bij de heiligverklaring van dien vuilen
kerel was het een waar feestMgr. Legnette
noemde hem eene bloem van heiligheid, die
tot in Rome, den geur zijner deugden liet
verspreiden. Na zijne dood bekwam de abt
Melis eene der sloffen van den afgestorvene,
qui lui parut exhaler une o leur suave
De vooringenomenheid van zekere lieden
ging zoover voor den smerigen rekel, dat de
erfgenamen geen voldoende aantal voorwer
pen van Labre bezaten, om ze als herinne
ring ot souvenir aan zijne bewonderaars te
schenken.
Het bevreemdt mij zeer, in ons stedelijk
muzeum geen opgevulde insekten te ontwa
ren, die binst hun leven op Labre's propriéteit
huis hielden 't Ware wenschelijk dat deze
leemte aangevuld wierde
Indien er wat lang over deze bijzonderhe
den gesproken werd, is bet om te bewijzen
dat de Paus, wanneer hij eene aanvraag tot
heiligverklaring ontvangt, weinig rekening
iioudt van den Postulant. Als er maar klui
ten bij zijn om de proceskosten te betalen,
is 't al wat er gevergd wordtvan de ver
ontwaardiging der oudere heiligen, die tegen
het bijzijn van zulken kollega in 't Paradijs
protesteeren, lioudt hij geene rekening, en
van de spotternij der stervelingen evenmin.
Geld, altijd geld X.
De vooruitstrevende liberalen hebben in
hun Congres eene reeks artikelen aanvaard,
welke in het nieuw programma van het libe
ralisme zullen ingeschreven worden en wel
ke, niettegenstaande sommige onuitlegbare
tegenkantingen, eindelijk algemeen zullen
worden aangenomen, omdat het hatelijke
priester-bestuur er de dringende noodzakelijk
heid van doet begrijpen. Het Congres heeft,
men moet het bekennen, belangrijke beslis
singen genomen, van welker ver wezen tlij-
lting de lotsbestemming afhangt onzer duur
baarste ontwerpende uitbreiding van liet
stemrecht aan allen burger die kan lezen en
schrijven; het uitsluitelijk wereldlijk onder
wijs; de afschaffing van al de voorrechten
toegestaan aan de bedienaars der eeredien-
sten; het afschaffen der slichting van missen,
welke slechts een bedekt middel is om de
kapitalen machtig te worden, welke zoo uit
den handel worden getrokken en alleen die
nen ter ondersteuning van eene geheime en
bestendige samenzwering tegen de heden-
daagsche maatschappij; liet intoomen van de
schrikwekkende en gevaarlijke ontwikkeling-
der kloosterlijke doode hand; de herziening
en aanvulling der wetten betrekkelijk do
regeling van de werkverhuring, en de ver
antwoordelijkheid der meesters in rampge-
vallen; de verordening van liet werk dei-
kinderen in de mijnen,werkhuizen en fabrie
ken; de inrichting eener hulpkas ten vuor-
deele van de zieke, oude of gebrekkelijke
werklieden.
Al deze maatregelen, die voortaan de
grondwet zullen uitmaken van het liberalis
me, zijn gestemd en toegejuicht geweest dooi
de afgevaardigden op het Congres te Brussel;
doch, men vergete niet dat het niet genoeg
is eenen maatregel te stemmen opdat deze de
kracht eener wel bezitte.
Het tijdstip van uitvoering gaat dus begin
nen; dit zal voorzeker eene niet gemakkelijke
taak zijn; echter zullen al degenen die tot het
goed gelukken van het congres hebben bijge
dragen, hun werk niet onvoltooid willen
laten; wij zijn overtuigd dat zij nogmaals de
eeis.eti al liunne krachten zullen inspan
nen om het voorgestelde doel te bereiken.
De groote zaak bestaat nu in propaganda
te maken. Bij het sluiten der laatste zitting,
zegde de heer Janson aan de leden der verga
dering Wij hopen dat onze werkzaamheden
eenen heilvollen invloed zullen hebben. Ik
vertrouw het programma, welk gij hebt
aanvaardaan uwe rechtschapenheid en
aan uw politiek eergevoel.
En al de aanwezigen hebben eenparig met
een krachtig geroep van ja! ja! die levendige
woorden beantwoord.
Welnu, het mag niet kunnen gezegd wor
den dat zulke plechtige belofte maar eene
ijdele vertooning was; onze afgevaardigden
hebben recht op al onze erkentelijkheid, zij
hebben het bewijs gegeven van hunnen goe
den wil, en daarom ook sturen wij hun onze
beste lof- en dankbetuigingen toe.
Wij vragen hun thans maar eene zaak
meer, te weten, dat zij gelieven het werk,
waaraan zij hunne toewijding gegeven heb
ben, ten goeden einde brengen dat zij, zoo
ver mogelijk, en elk in den kring zijner
betrekkingen, het programma verspreiden,
tot welks ontstaan zij zoo moedig hebben
medegeholpen; dat zij onbevreesd werken
om liet overal te doen zegenpralenals men
iets wil, moet men het geheel willen.
Ten gevolge huns maatschappelijken stands
en ook door hunne enkele hoedanigheid van
afgevaardigden, genieten allen een zeker
gezag; dat zij hetzelve ten nutte maken om in
alle omstandigheden de genomen besluiten
bij de werklieden en bij de burgerij in 't
algemeen te verklaren, uit te leggen en om
deze in hunne gevoelens te doen deelen; dat
zij de vreesachtigen en de weifelaars moed in
spreken en overtuigen van de noodzakelijk
heid deze maatschappelijke en staatkundige
hervormingen te verwezentlijken; dit alles is
hun een plicht aan welken zij niet zullen
willen ontbreken.
Dat degenen onder de congresleden, die,
in hunne hoedanigheid van advokaat, met
gemak en in eene overtuigingsvolle taal
hunne gedachten in het openbaar weten te
uiten, alle gelegenheden te baat nemen om
de wederspannigsten zeiven in hunne denk
wijze te doen treden.
Vooral mogen zij niet wachten hunne zen
ding te beginnen tot dat het de liberale
associatie belieft hare leden bijeen te roepen,
want derwijze zouden zij voorzeker nog een
geruimen tijd laten voorbij gaan; het ware
geraadzaam dat zij zeiven en zonder verde
ren uitstel vergaderingen beriepen, in welke
zij het nut en de waarde zouden ontwikkelen
van de genomen besluiten.
Dat zij de andersdenkenden op eene hoffe
lijke en grondige bespreking uitnoodigen, in
welke zij zich niet zullen beperken bij eenige
onbepaalde antwoorden of schijnbare weer
leggingen, maar in welke zij stout en vast
den strijd zullen aanvangen en geen duim
van den grond zullen afstaan welken zij be
loofd hebben te verdedigen.
In een woord, dat zij niet ophouden te
werken zoolang eene beslissende zegepraal
hunne aanhoudende pogingen niet bekroond
hebbe; dan en dan alleen zullen zij zich mo
gen beroemen hun woord gehouden te heb
ben.
Het doel dat wij moeten betrachten is htt
getal onzer aanklevers te doen aangroeien,
en dit is niet enkel het werk onzer afge
vaardigden, maar alle vooruitstrevende libe
ralen, zonder uitneming moeten daartoe het
hunne bijdragen.
HET7 WEEK B L AD