VAN IJPERENEN HET ARRONDISSEMENT.
PolitiekNieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Tweede Jaar. Zaterdag 27" Augusti 1887. Nummer 35.
Vergelijkingen.
Bericht aan de liberale kiezers.
STADSNIEUWS.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers vo m artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
betichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Pyblieüé, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. T- Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
In eene volledige vergelijking van twee
zaken, moet men op beider overeenkomst
en op beider verschil wijzen.
Wij zouden wel willen de Kerk vergelijken
met onze hedendaagsche samenleving en de
onafhankelijke zedeleer. Ongelukkiglijk, vin
den wij geene overeenkomst tusschen beide
zaken, en zijn wij genoodzaakt ons te bepa
len, bij het doen uitschijnen van het verschil
welke wij, ten nadeele der Kerk, in onze
vergelijking aantreffen.
I.
De Kerk beschouwt het werk als eene
straf, als een verval der menschelijke waar
digheid. In zijne verbolgenheid sprak God
tot Adam, toen deze in den appel gebeten
had: De aarde zal vervloekt zijn, wegens
hetgene gij gedaan hebt. Slechts met groo-
ten arbeid m moeite zult gij uw voedsel
uit dezelfde trekkendoornen en distelen
m zal zij u voortbrengenIn het zweet uws
aanschijns zult gij uw brood etentot
dat gij wederkeeret in de aarde, waaruit
- gij getrokken zijt. -
De huidige samenleving eerbiedigt, eert en
looft het werk. Zij prijst den nederigen
zwoeger en deelt zelfs belooningen uit aan
degenen, die op eene lange en welvervulde
loopbaan mogen wijzen. Wat God den mensch
als straf oplegde, aanschouwt de samenle-
leving als een plicht!
II.
De Kerk roemt het celibaat en dringt het
haren ministers op, hetgeen deze met de na
tuurwetten in opstand brengt. Ook wat
gebeurt er?... (Zie daarover ons hoofdartikel
van verleden zaturdag.)
De onafhankelijke zedeleer bevestigt dat
het familieleven die staat is, welke het best
met de noodwendigheden en de zedelijkheid
des menschen overeenkomt.
III.
De God der Kristen.en is ook de God der
heirmachten De oorlogvoerenden aanroe
pen zijnen naam om de overwinning te be
halen. Toen Saül aan David het zwaard
overgaf, sprak hijGa, en de Heer zij
met u! En als David vóór zijnen tegenstre
ver stond, riep hij dezen toe- Ik kom in
den naam van den Heer der legerscharen
en van den God der Israëlietsche legerben-
dende Heer zal u in mijne handen overle-
veren
De onmensdielijkste slachtingen, waarop
ooit de geschiedenis te wijzen had, voltrok
ken zich onder den kreetGod wil het
Men zal ons wel toelaten te gelooven dat
de God van vrede zulke schrikkelijke
bloedstortingen en wreedheden,niet in zijnen
naam, late geschieden. De algemeene zede
leer verwijst den oorlog als een onnoodig
kwaad. Zij zal er misschien toe gera
ken hem te doen ophouden, afschaffen. Men
leze daarover de gloedvolle bladzijden van
J. J. Cremer, Bortier en anderen.
IV.
De Kerk onderwijst, aan de haar onder
worpene volkeren, de theorie van het godde
lijk rechtvolgens haar behooren de schapen
hunnen herders, (zinnebeeldige stijl, vriend
lezer) en de koningen hebben van God de
taak ontvangen hunne kudde te leiden. Steu
nen de fransche koningsgezinden zich niet op
ditzoogezegdgrondbeginsel? Vinden wij niet,
schier op elke bladzijde des Bijbels, dat God
zelf zich de moeite gaf de koningen der kin
deren Israels te kiezen? Zalf hem zegde
hij van David sprekende, want het is deze,
dien ik gekozen heb
De onafhankelijke zedeleer eischt alle bur
gers gelijk voor de wet en zegt dat alle
macht uit het volk komt. Onze vrijheden
liggen niet in de toegevendheid eens vorsten,
maar wel in de rechten des menschen. Het
gezag over anderen kan geen goddelijk
recht zijn, zelfs geen aangeboren voor
recht Men kan het slechts bekleeden door
vrijwillige toestemming deronderhoorigen.
V.
De Kerk steunt zich ook op het grondbe
ginsel der mirakels, 't Is bovendien een, voor
haar, zeer winstgevend bestaanmiddel; zoo
lang zij, als instelling, zal recht blijven, zul
len ook de mirakels als geldklopperij aange
wend worden. Men herinnere zich hierover
een vijftal artikels, onlangs door het Week-
blad afgekondigd, onder den titel van: De
klerikale handel of papenwinkel. Daarin
wees de schrijver op menige kneep, bij de
kerkratten in achting en gebruik, om den
onnoozelaars, op eene bedekte wijze, hunne
centjes af te drogen
Een vrijdenker verwerpt het bovenna
tuurlijke; hij aanvaardt enkel de wetten der
natuur, hem door de juiste wetenschappen
geleerd en uitgelegd. Mysteriën en onver
staanbare zaken, zelfs voor geleerde lieden,
kunnen voor min ontwikkelden enkel dienen
tot fopperij. Nochtans wordt de Kerk, om
zoo te zeggen, verpletterd door de wezenlijk
heid en echtheid der feiten, voorspruitende
uit de toepassing der natuurwettenZien wij
op kerken en kloosters, kapellen en bid
plaatsen, niet een aantal donderschermen?
Bewijst zulks niet dat de priesters, die ze
daar deden plaatsen, zelfs geen betrouwen
hebben in de Almacht, die nochtans deze
heiligdommen zou kunnen bevrijden Die
zelfde priesters sturen hunne schapen naar
Oostakker en Lourdes; maar zij zeiven gaan
baden nemen te Vichy (in Frankrijk) of te
Heyst(in België), het bevoorrecht strand der
geestelijken en broertjes
VI.
De Kerk heeft de slavernij verrechtvaar-
digd, met zich te steunen op de vervloeking
van Cham, door zijnen vader Noë. Cham's
nageslacht, de huidige wilde zwarten, on
dervinden nog de verwezenlijking? dezer bij-
belsche woorden, door den slaapdronken
patriark uitgesproken Vervloekt zij Ka-
naan! Hij zij, ten opzichte zijner broeders,
de slaaf der slavenDat Sem en Japhet,
integendeel, van God gezegend worden-
De onafhankelijke zedeleer en de bescha
ving hebben deze barbaarsche instelling doen
afschaffen Bij de geleerde volkeren is zij
verdwenen. In hetEngelsch en in het Fransch
parlement waren het wederzijdsch W. Pitt
en Mirabeau die het heilig recht der vrijheid
eischten. Moeten wij zelfs de grootmoedig
heid van onzen vorst niet bewonderen, wan
neer hij door zijn edel pogen, de beschaving
in Midden-Afrika zoekt te doen doordringen,
en er den slavenhandel, en met hem het be
staan der slavernij, wil doen ophouden?
VII.
De Kerk heeft Labre heilig verklaard, als
wilde zij eene openbare premie geven aan
walg en vuiligheid.
De algemeene opvoeding legt er zich op
toe, onder het volk de beste kennissen over
gezondheid te verspreiden.
VIII.
De godsdienstige zedeleer is dwaas in dat
gene, waar zij afhangt van de veropenba
ring en het dogma, 't Is ook voldoende op de
mysteriën, sakramenten en bijbelteksten te
denken, om er ras genoeg van te hebben.
Zulke zedeleer moet noodzakelijk onzedelijk
zijn in haar doktrinaal gedeelte, want zij is
onbeweeglijk. Wanneer ze dus sedert achttien
eeuwen dagteekent, wordt ze kleingeestig,
onverdragelijk en schadelijk, 't Ware immers
seherts te eischen, dat onze XIXe eeuw zich
plooie naar grondbeginsels, welke de oudere
tijden en de middeleeuwen zagen uitbroeien
De onafhankelijk zedeleer, die in de lucht
hangt, gelijk het een lid der Rechterzijde in
in 1879 zegde, is breed van opvatting, ver
draagzaam, vooruitststrevend en weldoende.
Elk redelijk schepsel volge zijn eigen gewe
ten, wanneer het nog niet door cenen klein-
geestigen godsdienst gekneed is geworden,
en nog niet door valsche grondbeginsels ver
kracht. De priester, een schepsel met gebre
ken en fouten gelijk eenieder, heeft niet
meer dan een ander, het recht den zeden
meester te spelen, en anderen te waarschu
wen tegen ondeugden waarmede hij zelf be-
hebt is. D. N. T.
Ziehier de vereischte voorwaarden om
ingeschreven te worden op de kiezerllijsten
die den 15 Augusti en den 3 September zul
len worden aangeplakt, en dienen van ln
Mei 1888 tot 1" Mei 1889:
Ouderdom.
Men moet volkomen 21 jaar oud zijn vóór
den 1 Mei 1888.
Indigenaat.
Men moet:
a) Om stemmer voor de Kamer te zijn,
Belg zijn van geboorte of de groote inburge
ring verkregen hebben.
b) Om stemmer voor de provincie of ge
meente te zijn, Belg zijn van geboorte of de
gewone inburgering verkregen hebben.
Woonplaats.
Men moet in de gemeente, waar men zich
wil doen inschrijven, zijne woonplaats heb
ben vóór den 1 Augusti 1887.
N. B. Het is niet genoeg, om inwoner der
gemeente genoemd te worden, van op de re
gisters der bevolking ingeschreven te zijn,
men moet daarbij zijne wezenlijke en voor-
name woning in de gemeente hebben.
Cijns.
De cijns is 42 fr. 32 voor de wetgevende
Kamers, 20 fr. voor de provincie en 10 fr.
voor de gemeente.
Men moet: 1° Den bovengemelden cijns be
taald hebben in rechtstreeksche belastingen,
gestort in de Staatskas, ?e weten.- alleenlijk
in 1886, indien men tot dien cijns klimt van
grondlasten; in 1885 en in 1886, indien men
erdoor persoonlijke belasting en patentrecht
komt.
2° Verders voor dezelfde somme in 1887
belast zijn.
N. B. De belastingen der vrouw tellen
voor den man, om den cijns te vormen. De
erfgenamen hebben het recht zich de betaalde
belastingen toe te eigenen van den persoon
wiens erfgenamen zij zijn, doch slechts in
evenredigheid m et het beloop van hun erf
deel.
Bekwaamheid.
Voor de provincie en de gemeente mo
gen de voorwaarden van den cijns door de
bekwaamheid vervangen worden.
De voorwaarde van bekwaamheid moet
den 3 September 1887 bestaan.
Eene te nemen voorzorg.
Het is zeer voorzichtig zich als bekwaam
heidskiezer te doen inschrijven, zelfs wan
neer men het als cijns kiezer is.
Zaterdag laatst verkondigden wij een ar
tikel van een onzer medewerkers over het
altijd liegen der papen -> in het algemeen
en van de kalotebladen in het bijzonder.
Alhoewel het Journal d'Ypres ook die
schoone en christelijke gewoonte had, dach
ten wij toch niet hem zoo rap met de hand
in den zak te vangen, en bijzonderlijk op
eene zoo schandelijke wijze.
Ziehier wat er is: De krabbelaar van het
Journal d' Ypres heeft een programma der
prijsdeeling aan de leerlingen onzer middel
bare school en stadscollegie verkregen; hij
heeft de namen der daarin genoemde leerlin
gen opgesomd en besluit daaruit dat er in
die twee scholen te zamen niet meer dan 140
leerlingen zijn Is zulke handelwijze gelooi-
lijk?
Eet Journal, wij moeten het bekennen,
had bij ons de reputatie van de leugentaal
boven alle andere katholieke deugden te
beminnen, maar nog nooit had dat eerlijk
en treffelijk blad de leugen zooverre ge
bracht. En nochtans, als men er op denkt,
zou men zich afvragen of het de domheid
niet is die hem zoo doet handelen! Neen, de
domheid kan zooverre niet gaan. Maar hoe
kan men zoo onbeschaamd zijn in een prijs-
deeiingsprogramma het getal leerlingen eens
gestichts te willen vinden! Iedereen weet
toch wel dat, in een collegie of school die
zich zeiven eerbiedigt, het slechts de beste
leerlingen, dus het kleinste getal, zijn die
prijzen behalen. Het is goed bij de broerkens
of in een papencoliegie, dat men aan ieder
een een blinkertje geeft om papa of
mama te voldoen en de jongens aan te trek
ken! Sirope is daarom niet altijd voldoende.
Het Journal, zijn leugen voortzettende,
neemt dan het cijfer der onkosten, door onze
twee genoemde scholen veroorzaakt, zoekt
wat ieder leerling aan de stadsbeurs kost en
vindt het cijfer van fr. 270. Wij zijn verre,
niet waar, van de drij duizend franken (zegge
fr. 3000), die ieder leerling kostte, volgens
net plakkaat dat de ijpersche kaloten den 7n
September te Brussel uithingen en welk op
hunnen rug zoo schoon werd stuk geslagen!
Zoo gaat het met alle leugenaars: de eene
leugen vernietigt den anderen!
De schrijvelaar is een echt leerling der
Jezuieten, die op hun vaandel geschreven
hadden
Liegt, liegt, er zal er immer iets van
blijven!
Onze lezers zullen misschien nieuwsgierig
zijn te weten hoeveel leerlingen er zijn in
onze gestichten: wij vernemen, uit officiëele
bron, dat de middelbare school alleen boven
de 160 leerlingen telt. Er zijn er dus meer in
ééne school dan dat er het Journal d' Ypres
inde twee te zamen vond.
Geloof ons lezers, de pen valt u soms van
walg en afkeer uit de hand, wanneer men
zulke tegenstrevers te bekampen heeft!
Het Journal d'Ypres verwijt ons ook dat
de liberalen hun onderwijs met eigen pen
ningen niet kunnen onderhoudendat het
stad en Staat is die het moeten doen; terwijl
de katholieken hunne scholen staande houden
met eigen geld, zonder ooit iets aan de las-
tenbetalers te vragen.
Daarop antwoorden wij; 1° Dat het onder-
HET WEEKBLAD
n_n