VAN IJPERENEN HET ARRONDISSEMENT. PolitiekNieuws-, Handels- en Annoncenblad. Tweede Jaar. Zaterdag 27" Augusti 1887. Nummer 35. Vergelijkingen. Bericht aan de liberale kiezers. STADSNIEUWS. Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers vo m artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle betichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Pyblieüé, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekend toe te zenden. T- Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. In eene volledige vergelijking van twee zaken, moet men op beider overeenkomst en op beider verschil wijzen. Wij zouden wel willen de Kerk vergelijken met onze hedendaagsche samenleving en de onafhankelijke zedeleer. Ongelukkiglijk, vin den wij geene overeenkomst tusschen beide zaken, en zijn wij genoodzaakt ons te bepa len, bij het doen uitschijnen van het verschil welke wij, ten nadeele der Kerk, in onze vergelijking aantreffen. I. De Kerk beschouwt het werk als eene straf, als een verval der menschelijke waar digheid. In zijne verbolgenheid sprak God tot Adam, toen deze in den appel gebeten had: De aarde zal vervloekt zijn, wegens hetgene gij gedaan hebt. Slechts met groo- ten arbeid m moeite zult gij uw voedsel uit dezelfde trekkendoornen en distelen m zal zij u voortbrengenIn het zweet uws aanschijns zult gij uw brood etentot dat gij wederkeeret in de aarde, waaruit - gij getrokken zijt. - De huidige samenleving eerbiedigt, eert en looft het werk. Zij prijst den nederigen zwoeger en deelt zelfs belooningen uit aan degenen, die op eene lange en welvervulde loopbaan mogen wijzen. Wat God den mensch als straf oplegde, aanschouwt de samenle- leving als een plicht! II. De Kerk roemt het celibaat en dringt het haren ministers op, hetgeen deze met de na tuurwetten in opstand brengt. Ook wat gebeurt er?... (Zie daarover ons hoofdartikel van verleden zaturdag.) De onafhankelijke zedeleer bevestigt dat het familieleven die staat is, welke het best met de noodwendigheden en de zedelijkheid des menschen overeenkomt. III. De God der Kristen.en is ook de God der heirmachten De oorlogvoerenden aanroe pen zijnen naam om de overwinning te be halen. Toen Saül aan David het zwaard overgaf, sprak hijGa, en de Heer zij met u! En als David vóór zijnen tegenstre ver stond, riep hij dezen toe- Ik kom in den naam van den Heer der legerscharen en van den God der Israëlietsche legerben- dende Heer zal u in mijne handen overle- veren De onmensdielijkste slachtingen, waarop ooit de geschiedenis te wijzen had, voltrok ken zich onder den kreetGod wil het Men zal ons wel toelaten te gelooven dat de God van vrede zulke schrikkelijke bloedstortingen en wreedheden,niet in zijnen naam, late geschieden. De algemeene zede leer verwijst den oorlog als een onnoodig kwaad. Zij zal er misschien toe gera ken hem te doen ophouden, afschaffen. Men leze daarover de gloedvolle bladzijden van J. J. Cremer, Bortier en anderen. IV. De Kerk onderwijst, aan de haar onder worpene volkeren, de theorie van het godde lijk rechtvolgens haar behooren de schapen hunnen herders, (zinnebeeldige stijl, vriend lezer) en de koningen hebben van God de taak ontvangen hunne kudde te leiden. Steu nen de fransche koningsgezinden zich niet op ditzoogezegdgrondbeginsel? Vinden wij niet, schier op elke bladzijde des Bijbels, dat God zelf zich de moeite gaf de koningen der kin deren Israels te kiezen? Zalf hem zegde hij van David sprekende, want het is deze, dien ik gekozen heb De onafhankelijke zedeleer eischt alle bur gers gelijk voor de wet en zegt dat alle macht uit het volk komt. Onze vrijheden liggen niet in de toegevendheid eens vorsten, maar wel in de rechten des menschen. Het gezag over anderen kan geen goddelijk recht zijn, zelfs geen aangeboren voor recht Men kan het slechts bekleeden door vrijwillige toestemming deronderhoorigen. V. De Kerk steunt zich ook op het grondbe ginsel der mirakels, 't Is bovendien een, voor haar, zeer winstgevend bestaanmiddel; zoo lang zij, als instelling, zal recht blijven, zul len ook de mirakels als geldklopperij aange wend worden. Men herinnere zich hierover een vijftal artikels, onlangs door het Week- blad afgekondigd, onder den titel van: De klerikale handel of papenwinkel. Daarin wees de schrijver op menige kneep, bij de kerkratten in achting en gebruik, om den onnoozelaars, op eene bedekte wijze, hunne centjes af te drogen Een vrijdenker verwerpt het bovenna tuurlijke; hij aanvaardt enkel de wetten der natuur, hem door de juiste wetenschappen geleerd en uitgelegd. Mysteriën en onver staanbare zaken, zelfs voor geleerde lieden, kunnen voor min ontwikkelden enkel dienen tot fopperij. Nochtans wordt de Kerk, om zoo te zeggen, verpletterd door de wezenlijk heid en echtheid der feiten, voorspruitende uit de toepassing der natuurwettenZien wij op kerken en kloosters, kapellen en bid plaatsen, niet een aantal donderschermen? Bewijst zulks niet dat de priesters, die ze daar deden plaatsen, zelfs geen betrouwen hebben in de Almacht, die nochtans deze heiligdommen zou kunnen bevrijden Die zelfde priesters sturen hunne schapen naar Oostakker en Lourdes; maar zij zeiven gaan baden nemen te Vichy (in Frankrijk) of te Heyst(in België), het bevoorrecht strand der geestelijken en broertjes VI. De Kerk heeft de slavernij verrechtvaar- digd, met zich te steunen op de vervloeking van Cham, door zijnen vader Noë. Cham's nageslacht, de huidige wilde zwarten, on dervinden nog de verwezenlijking? dezer bij- belsche woorden, door den slaapdronken patriark uitgesproken Vervloekt zij Ka- naan! Hij zij, ten opzichte zijner broeders, de slaaf der slavenDat Sem en Japhet, integendeel, van God gezegend worden- De onafhankelijke zedeleer en de bescha ving hebben deze barbaarsche instelling doen afschaffen Bij de geleerde volkeren is zij verdwenen. In hetEngelsch en in het Fransch parlement waren het wederzijdsch W. Pitt en Mirabeau die het heilig recht der vrijheid eischten. Moeten wij zelfs de grootmoedig heid van onzen vorst niet bewonderen, wan neer hij door zijn edel pogen, de beschaving in Midden-Afrika zoekt te doen doordringen, en er den slavenhandel, en met hem het be staan der slavernij, wil doen ophouden? VII. De Kerk heeft Labre heilig verklaard, als wilde zij eene openbare premie geven aan walg en vuiligheid. De algemeene opvoeding legt er zich op toe, onder het volk de beste kennissen over gezondheid te verspreiden. VIII. De godsdienstige zedeleer is dwaas in dat gene, waar zij afhangt van de veropenba ring en het dogma, 't Is ook voldoende op de mysteriën, sakramenten en bijbelteksten te denken, om er ras genoeg van te hebben. Zulke zedeleer moet noodzakelijk onzedelijk zijn in haar doktrinaal gedeelte, want zij is onbeweeglijk. Wanneer ze dus sedert achttien eeuwen dagteekent, wordt ze kleingeestig, onverdragelijk en schadelijk, 't Ware immers seherts te eischen, dat onze XIXe eeuw zich plooie naar grondbeginsels, welke de oudere tijden en de middeleeuwen zagen uitbroeien De onafhankelijk zedeleer, die in de lucht hangt, gelijk het een lid der Rechterzijde in in 1879 zegde, is breed van opvatting, ver draagzaam, vooruitststrevend en weldoende. Elk redelijk schepsel volge zijn eigen gewe ten, wanneer het nog niet door cenen klein- geestigen godsdienst gekneed is geworden, en nog niet door valsche grondbeginsels ver kracht. De priester, een schepsel met gebre ken en fouten gelijk eenieder, heeft niet meer dan een ander, het recht den zeden meester te spelen, en anderen te waarschu wen tegen ondeugden waarmede hij zelf be- hebt is. D. N. T. Ziehier de vereischte voorwaarden om ingeschreven te worden op de kiezerllijsten die den 15 Augusti en den 3 September zul len worden aangeplakt, en dienen van ln Mei 1888 tot 1" Mei 1889: Ouderdom. Men moet volkomen 21 jaar oud zijn vóór den 1 Mei 1888. Indigenaat. Men moet: a) Om stemmer voor de Kamer te zijn, Belg zijn van geboorte of de groote inburge ring verkregen hebben. b) Om stemmer voor de provincie of ge meente te zijn, Belg zijn van geboorte of de gewone inburgering verkregen hebben. Woonplaats. Men moet in de gemeente, waar men zich wil doen inschrijven, zijne woonplaats heb ben vóór den 1 Augusti 1887. N. B. Het is niet genoeg, om inwoner der gemeente genoemd te worden, van op de re gisters der bevolking ingeschreven te zijn, men moet daarbij zijne wezenlijke en voor- name woning in de gemeente hebben. Cijns. De cijns is 42 fr. 32 voor de wetgevende Kamers, 20 fr. voor de provincie en 10 fr. voor de gemeente. Men moet: 1° Den bovengemelden cijns be taald hebben in rechtstreeksche belastingen, gestort in de Staatskas, ?e weten.- alleenlijk in 1886, indien men tot dien cijns klimt van grondlasten; in 1885 en in 1886, indien men erdoor persoonlijke belasting en patentrecht komt. 2° Verders voor dezelfde somme in 1887 belast zijn. N. B. De belastingen der vrouw tellen voor den man, om den cijns te vormen. De erfgenamen hebben het recht zich de betaalde belastingen toe te eigenen van den persoon wiens erfgenamen zij zijn, doch slechts in evenredigheid m et het beloop van hun erf deel. Bekwaamheid. Voor de provincie en de gemeente mo gen de voorwaarden van den cijns door de bekwaamheid vervangen worden. De voorwaarde van bekwaamheid moet den 3 September 1887 bestaan. Eene te nemen voorzorg. Het is zeer voorzichtig zich als bekwaam heidskiezer te doen inschrijven, zelfs wan neer men het als cijns kiezer is. Zaterdag laatst verkondigden wij een ar tikel van een onzer medewerkers over het altijd liegen der papen -> in het algemeen en van de kalotebladen in het bijzonder. Alhoewel het Journal d'Ypres ook die schoone en christelijke gewoonte had, dach ten wij toch niet hem zoo rap met de hand in den zak te vangen, en bijzonderlijk op eene zoo schandelijke wijze. Ziehier wat er is: De krabbelaar van het Journal d' Ypres heeft een programma der prijsdeeling aan de leerlingen onzer middel bare school en stadscollegie verkregen; hij heeft de namen der daarin genoemde leerlin gen opgesomd en besluit daaruit dat er in die twee scholen te zamen niet meer dan 140 leerlingen zijn Is zulke handelwijze gelooi- lijk? Eet Journal, wij moeten het bekennen, had bij ons de reputatie van de leugentaal boven alle andere katholieke deugden te beminnen, maar nog nooit had dat eerlijk en treffelijk blad de leugen zooverre ge bracht. En nochtans, als men er op denkt, zou men zich afvragen of het de domheid niet is die hem zoo doet handelen! Neen, de domheid kan zooverre niet gaan. Maar hoe kan men zoo onbeschaamd zijn in een prijs- deeiingsprogramma het getal leerlingen eens gestichts te willen vinden! Iedereen weet toch wel dat, in een collegie of school die zich zeiven eerbiedigt, het slechts de beste leerlingen, dus het kleinste getal, zijn die prijzen behalen. Het is goed bij de broerkens of in een papencoliegie, dat men aan ieder een een blinkertje geeft om papa of mama te voldoen en de jongens aan te trek ken! Sirope is daarom niet altijd voldoende. Het Journal, zijn leugen voortzettende, neemt dan het cijfer der onkosten, door onze twee genoemde scholen veroorzaakt, zoekt wat ieder leerling aan de stadsbeurs kost en vindt het cijfer van fr. 270. Wij zijn verre, niet waar, van de drij duizend franken (zegge fr. 3000), die ieder leerling kostte, volgens net plakkaat dat de ijpersche kaloten den 7n September te Brussel uithingen en welk op hunnen rug zoo schoon werd stuk geslagen! Zoo gaat het met alle leugenaars: de eene leugen vernietigt den anderen! De schrijvelaar is een echt leerling der Jezuieten, die op hun vaandel geschreven hadden Liegt, liegt, er zal er immer iets van blijven! Onze lezers zullen misschien nieuwsgierig zijn te weten hoeveel leerlingen er zijn in onze gestichten: wij vernemen, uit officiëele bron, dat de middelbare school alleen boven de 160 leerlingen telt. Er zijn er dus meer in ééne school dan dat er het Journal d' Ypres inde twee te zamen vond. Geloof ons lezers, de pen valt u soms van walg en afkeer uit de hand, wanneer men zulke tegenstrevers te bekampen heeft! Het Journal d'Ypres verwijt ons ook dat de liberalen hun onderwijs met eigen pen ningen niet kunnen onderhoudendat het stad en Staat is die het moeten doen; terwijl de katholieken hunne scholen staande houden met eigen geld, zonder ooit iets aan de las- tenbetalers te vragen. Daarop antwoorden wij; 1° Dat het onder- HET WEEKBLAD n_n

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1887 | | pagina 1