GROOT MUZIEKFEEST Onze prijsdeelingen. Festival. Naamlooze Maatschappij IJZER-WEGEN Op Zondag 28 Oogst 1887, A AT BURGERMACHTEN Burgerstand KUNST- EN LETTERNIEUWS. Een beejte geschiedenis. wijs moet gegeven worden, ingevolge de schikkingen onzer Grondwet, ten publieke koste, en dat de gemeentescholen open zijn voor alleman en niet alleenlijk voor de hin ders der liberalen. 2° Dat het Journal d'Ypres liegt, wan neer het zegt dat het katholiek onderwijs allleenlijk onderhouden is door vrijwillige giften der kaloten. Onze lezers hebben immers niet vergeten wat er al uitgebracht is geweest in het pro ces Dumont-Durousseau te Doornijk, en wat al leugens de papen gebruiken om de erfe nissen in te palmen. Indien het Journal die zaken vergeten heeft, zal het zich toch wel herinneren wat er hier in ons IJperen ge beurd is 1° Met welk geld heeft men dat prachtig klooster gebouwd, dat nu bewoond is door de nonnen die uit de Lamotteschool werden gejaagd? Men vergete niet dat er 40000 (zeg ge veertig duizend) franken te kort waren in de rekeningen der fondatie, toen de arme nonnekens verhuisden 2° Toen, in 1S62, eene zekere julïer Sartle te I.Jperen stierf, ondervond haar erfgenema die niemand anders was dan de klerikaal heer Sartel, oud-voorzitter onzer Rechtbank dat men aan de overledene, eenige dagen voor hare dood, tien duizend franken afge perst had. Een proces werd tegen den biecht vader der overledene ingespannen en,in 1867, verwees de rechtbank van Kortrijk den ge zegden biechtvader tot de teruggaaf der som van tien duizend franken met de intresten en tot de kosten van 't proces. Niet waar, het katholiek onderwijs is al leenlijk ondersteund door vrijwillige giften der kaloten! En wij spreken nog niet van de omhalingen, ten huize gedaan door pastoors en kapelhaans, die vrouwen en kinders en zelfs de mannen weten te dwingen hunnen laatsten stuiver aan den grooten bloedzuiger, dien men de Kerk heet, te geven. Wanneer, wanneer, zal men toch dien papen winkel kunnen sluiten? Donderdag, 18 dezer, had de prijsdeeling plaats aan de meisjes der betalende lagere school en aan de leerlingen van den Kinder tuin. De plechtigheid is allerbest gelukt. Wij zijn Mej. Vander Haegen allen lof verschuldigd; hare kieschheid en hare we tenschap hebben den voorspoed bewaard van een onzer g achtste onderwijsgestichten. De officiëele wereld was er ruimschoots vertegenwoordigd: het schepencollegie, het meerendeel der gemeenteraadsleden, leden van het magistraat, officieren der burger wacht en van het leger. Talrijke aanschouwers verdringen zich in de zaal en juichen uit ganscher harte de verschillende deelen van het programma toe. Zondag en Maandag 11. hadden de laatste prijsdeelingen plaats: het zijn deze aan de leerlingen onzer koslelooze scholen. In beide plechtigheden was de menigte talrijk en samengesteld, zoowel uit ofïïcieele personen als uit de ouders en nieuwsgieri gen: wij zijn gelukkig het te bestatigen, de sijmpathie onzer bevolking voor onze twee prachtige volksscholen, zoo uitmuntend be stuurd door Mev. D'Haeseleire et M. Ver- duyn, is verre van te verminderen. Integen deel! Dien uitslag is men vooral verschuldigd aan den ijver van het onderwijzend perso neel en der leden van den wereldlijken school penning. Deze laatsten hebben dit jaar ter beschikking van M. Verduyn eene som van 700 fr. gesteld om in prijzen uitgedeeld te te worden. Allen hebben recht aan onzen lof en aan onze oprechte dankbaarheid. De oefeningen, in beide plechtigheden, genoten den meesten bijval. De plaats ont breekt ons om er over uit te weiden, doch wij kunnen niet nalaten te zeggen dat wij Maandag de eerste uitvoering gehoord heb ben eener marsch van M. Eug. Van Elslaude bestuurder der Philharmonie van Poperinghe De march van den wereldlijken Penning» is opgedragen aan den heer H. Thiebault, den zoo ijverigen voorzitter des comiteits van den wereldlijken Schoolpenning. Het stuk is meesterlijk gemaakt en strekt tot eere aan den verdienstelijken kompomst. De uitvoering was onder alle opzichten zeer voldoende. Kortom beide feesten lieten niets te wen- sclien en getuigden van de zorgen die men wijdt aan het onderwijs onzer volkskinderen. De Monüeur van 19 Augusti laatst, laat ons de nieuwe wet kennen op de pachten. Wij denken dat het van eenig belang zijn kan, aan onze lezers van den buiten te zeg gen in wat die wet bestaat. Het registratierecht op de pachten is ta melijk verminderd, en alle oude pachten die binnen het jaar zullen ter registratie aange boden zijn, zullen aan de nieuwe wet on derworpen zijn en geene loet moeten beta len. Een goed nieuws komt ons uit Frankrijk, Ingevolge een dekreet van den heer voor zitter der fransche Republiek in datum van 22 februari 1887, zullen de steden Roubaix en Tourcoing overeenkomen voor het zuive ren hunner fabriekwateren in dier voege dat de stroomen Espierre en Leie niet meer zul len besmed zijn zooals het nu zoo dikwijls gebeurt. Een ontwerp van overeenkomst zal dezen avond door de gemeenteraden van Tourcoing en Roubaix gestemd zijn. Men zou aanstonds hand aan 't werk zet ten en de noodzakelijke werken zouden moe ten gedaan zijn tegen 22 februari 1889. In de zitting van verleden Zaterdag heeft het komiteitj der Liberale Associatie den heer Doktor Gornette, Schepene van IJperen en oud-schrijver der Associatie,tot voorzitter gekozen. De heer Kinoo, gemeentesekretaris te Oostvleteren, is vereerd met het burgerkruis van le klas, in belooning der diensten gedu rende meer dan 35 jaar bewezen. Een koninklijk besluit staat belooningen toe voor daden van moed. zelfopoffering en menschlievendlieid, aan de hiernagenoemde personen uit het arrondissement IJperen. Eene medaille van 2® klas aan Maertens Victorine, te Zantvoorde; Vallaeis Pieter, bakkersgast, Kemmel; Demerlie, politieagent te IJperen, en Rommel Achiel, schooljongen, te St-Jan bij IJperen. Eene medalje van le klas aan Vanderhae- ghe Theophiel, politie-commissaris, te Wer- vick. Eene medalje van 3e klas aan Gryffon Erniel, smidsgast, te IJperen. Een eervolle melding, aan Fiers Theodoor, Mortier Pieter, Fiers Hendrik en Wulleman Emile, te IJperen. Het is heden, 28 Augustus, dat het luister rijk festival plaats heeft, waaraan 47 maat schappijen, zoowel van 't land als van den vreemde zullen deel nemen. Het stadsbestuur heeft niets verwaarloosd om der vreemde muziek- en koormaatschappijen een gulhar tig onthaal voor te bereiden en hun verblijf alleraangenaamst te maken. Wij hopen dat onze neringdoeners er een mooi stuiverken zullen bij winnen en dat zij, op tijd en stond, de goede meening van het stadsbestuur zullen indachtig zijn, tot spijt van die 't benijdt. WEST-V LAANDEREN. te IJperen, Bijzondere treinen. Gaan. Kortrijk vertrek 1-00 u. 's namidd. Wevelghem 1-10 Meenen 1-20 Wervik 1-29 Komen 1-37 Hou them 1-45 IJperen aankomst 2-00 Keer en. IJperen vertrek 11-00 u.'s avands. Hou them 11-17 Komen 11-24 Wervik 11-31 Meenen 11-41 Wevelghem 11-50 Kortrijk aankomst 12-00 van lipsren. Schieting- van Maandag 22 Augusti. Ligy Albert 4 5 3 4 4 20 Masscheleyn Alph. 1 4 5 3 4 17 Ro tiers J ules 4 2 4 2 4 16 Poot Arthur 3 4 3 3 3 16 Bogaert Alphonse 1 3 3 3 4 14 Vantlioll Henri 4 5 0 2 4 14 Butaye Arthur 3 4 3 2 2 14 Lesaffre Auguste 4 1 0 4 3 12 Gaimant Arthur 4 3 0 3 2 12 Isidorius Werrebrouck, hulp-toeziener der stadswerken, en Helena Santy, winke lierster. Edmondus Billiau, hovenierswerkman, en Maria Gillioen, kleermaakster. O verlï j den». Eugeen Latour, voermansknecht, 37 jaar, "echtgenoot van Emma Lcleu, Meenenstr. Jozef Lacante, toeziener der wegen, 49 jaar, echtgenoot van Euphrosina Achslogh, St Maartens-Nieuweg. Juliaan Allaer, winkelier, 59 jaar, echtge noot van Rosalia Mieroo, Boterstraat. Amelia Waelsche, naaister, 75 jaar, onge huwd, Wenninckstraat. Engel Deleye, dagloormr, 74 jaar, echtge noot van Amelia Calmeyn, Beestenmarkt. Emma Ghekiere, kantwerkster, 31 jaar, ongehuwd, Meenenstraat. Silvia Verhaeghe, kloosterlinge, 32 jaar, Bollingstraat. Kinderen beneden de 7 Jaren. Mannelijk geslacht 1. Vrouwelijk, id. 0. van den 19" tot den 26" Augustus 1887. Geboorten. Mannelijk geslacht 3. Vrouwelijk id. 5. Huwellj ken. Albert Westendorp, schrijver in het celge vang, en Emma Maegerman, zonder ber. Julius Dehollander, wever, en Hermanie Duprez, kantwerkster, Vervolg en slot.) Het klerikaal Nieuwsblad van IJperen beschuldigde mijnen vriend L. de geschiede nis te vervalseden met volgender wijze over Van Maerlant te spreken: Van Maerlant, in Vlaanderen, verspreidde onder het volk den schat der mensciielijke wetenschappen: hij, de eerste, leerde ons volk lezen en werd daarom in den ban der Kerk geslagen. Hij vertaalde in vlaamsche verzen de werken der besteen beroemde schrijvers: Vincentius de Beauvais, Petrus Comestor, Albertus Ma gnus en Aristotes. De Geschiedenis alleen kan ons de vrijheid doen waardeeren en lief hebben. Van Maerlant deed ze kennen alsook liet Evangelie, welks verhevene voorschriften gansch schenen vergeten te zijn. Toen het volk genoeg geleerd was, sprak hij hem van zijne rechten en zijne plichten: zijne wrakende verzen, die Reynaerl de Vos zoo kort op volgden, hadden eenen machtigen indruk op dat vlaamsche volk, dat nimmer de verdruk king duldde. [Weekblad van 9n Juli '87, Nr 28, 1® bl.) Thans zullen een tiental aanhalingen van gezaghebbende letterkundigen en geschied schrijvers bewijzen dat bovenstaande regelen geene platte vervalschinge der geschiede- nisse mogen heeten. Al Van Maarlants geschriften doen ons hem kennen als een man van buitengewoon talent, die ver boven zijne tijdgenooten door uitgebreide kennis en door eene edele en verlichte denkwijze uitblonk. Onge- twijfeld hebben zij krachtig bijgedragen tot de ontwikkeling en versterking der burgerlijke vrijheid. Met recht mag hij een hervormer genoemd worden. [Overzicht der Nederl. letterkunde, bl. VIII, door G. D. Mlnnaert). In 't volgende vinden wij dezelfde gedach ten en beoordeeling: Maerlant, de groote schrijver, had door zijne talrijke en leerrijke schriften, den geest des volks opgeleid. Onvermoeibaar in zijnen strijd voor de vrijheid op ieder gebied (dus ook op godsdienstig gebied. Nota van den schrijver.) geeselde hij on- barmhartiglijk de landvergeten edelen, wier eer en woord voor geld te koop was. Dank aan zijne schriften, voelde de burgerij zich sterk en voelde in zich zeiven de noo- dige kracht om, tegenover de Fransche legers, legenover de verkochte edelen het Vaderland vrij te vechten en Vlaanderen te te redden. (Volksschool, julinr, bl. 233.) Luister thans naar de beoordeeling van een klerikaal professor bij 't Brugsch Athe neum.- Van Maerlant had zijn leven gewijd aan de opvoeding der blinde massa, die welhaast de burgerij moest worden. Hij had haar geleerd wat recht was en plicht. en dat recht op plicht was gesteund. Hij had de misbruiken gegeeseld, daar waar hij ze vond, zoo bij klerk als bij leek (De papen kregen dus ook hun deel. N. v. d. schrijver.) bij ridder als bij laat-, en om de gloeiende fakkel der kennis hoog te houden, had hij de bevallige lier van den minnezanger aan zijne voeten laten vallen.» Prof. A. Nelis. (Bijvoegsel van Burgerwel zijn van 7 Mei '87, De Conine en Breidel, door Th. Sevens.) Van Maerlant hield zich vooral bezig met berijmde schriften onder de lieden te bren- geu, opdat zij door goed onderwijs van de buitensporigheden der weelde mochten terugkomen. P.P. M. Alberdingk-Thijm. (Bijvoegsel, enz.) In zijne voorrede over Van Maerlant's Van den lande van Over-See zegt wijlen prof. Heremans, der Hoogeschool van Gent, het volgende: Is het waarschijnelijk, dat onze Jacob met de geestesproducten van den franschen trouvére Rutebeuf be- kend was, zoo zal men nochtans, na de lezing van de Dietsche en de Fransche gedichten, waarin door beide sprekers een warme oproep wordt gedaan om de onge- loovigen uit het H. Land te verjagen, en DE GEBREKEN DER TIJDGENOOTEN, VOORAL A Damme mourut en 1300 le père des poètes flamandsJacques Van Maerlant doni les ouvrages refièlent Vesprit libr'e et progressif de sa patrie. [Histoire de Belgique. Deel I, bladz. 268, door Th. Juste.) M. Bruno Kervyn, die over drie jaar de Lettenhove geworden is, schrijft over Van Maerlant deze regelen. Non moins véhé- ments, non moins énergiques (que Reinaert de Vosétaient les vers oü Jacques Van Maerlant gémissait sur les brebis éga- rées au milieu des loups, devenus pas- teurs depuis que l'orgueil et l'avarice donne, a quiconque possède de hor, le droit de parler dans le conseil des prin- ces. II existait sans doute dans ces satires mille allusions qu'il est aujourd'hui difficile de saisir, et au moment mème oh les mé- nestrels célébraient. dans leurs chansons frangaises la générosité et la magnificence du comte de Flandre, plus d'un bourgeois applaudissait sans doute aux vers fla- mands, oü l'on montrait la source de cette générosité et de cetle magnificence dans les taxes et dans Les emprunts im- posés aux communes par un prince hostile a leurs franchises. Histoire de Flandre, deel rII, bladz 19, door Br. Kervyn.) Hier volgen eenige nota's uit den Cursus van Nederlandsche Letterkunde, gegeven in de hcogere normaalschool van humaniora te Luik, door prof. Van VeerdeghemVan Maerlant had een edelmoedig hart en was een moedige strijder. Hij bekampte met onverschrokken volharding de machti- gen zijner dagen, de edelen en de gees- ielijken. Hij schreef niet alleen om de bur- gerij te verlichten, maar ook om ze te verheffen, en om in haar de kiemen van waren adel en echte deugd te ontwikkelen. In zijne aanvallen gaat Van Maerlant soms zoo verre dat men hem van communisme heeft willen beschuldigen. Doch om zulke gevallen rechtvaardig te beoordeelen mag men nooit uit het oog verliezen, dat Van Maerlant slechts aanvalt wat verdorven is, en dat hij zich gansch aan zijne gemoeds- beweging overgeeft, wanneer hij verdor- venheid aangrijpt. Hij laakte datgene welk hem m den maatschappelijken stand onbillijk scheen en wat hij bij de geestelijken aanstootend vond. Verder nog: Hij valt de geestelijkheid aan; personen, maar niet de zaak. Wat hij betreurt is dat zekere geestelijken het gedrag niet houden, dat ze dienden te hebben. Zijne aanvallen bewijzen dat hij overtuigd was van de spreukDe kap maakt den monik niet. Hij is juist geen vijand van de kloosters, maar hij hekelt de ongeregeldheden en misbrui- ken, die in de kloosters destijds bestonden. Voor hem was de adel een ideaal. Daar- om kastijdt hij, in nijpende verzen, die edelen, welke aan zijn ideaal niet beant- woorden. Op bladz. 23, van zijne Nederduitsche taal- en letterkundige lessen, zegt E. Van- driessche het volgendeVan Maerlant zweept.de misbruiken zijnstijds ten bloede; hij zet, in de 13" eeuw, grondbeginsels van menschelijke rechtvaardigheid vooruit waarover de verlichting onzer 19® eeuw gansch niet zou te blozen hebben. De volkslievende vlaming schrijft in zijnen Wapene Martijn Daar het Nieuwsblad waarschijnelijk het vlaamsch van Van Maerlant zoo goed niet kent, als zijn plaatselijk straatvlaamsch, geef ik hieronder eene losse .omschrijving van bovenstaande regelenHier is een edele, daar een vrijman, verder een slaaf of lijfei gene. Van waar komen deze namen? Aan dorper of veldeling zegt men nu: Foei! Ga weg 1 Gij doet Gode oneer aan 1 Gij zijt der wereld tot schande. De edelman heeft het al te zeggen; men juicht hem toe en roept: wees welkom 1Daarover maak ik mij gram, want ik vind het onbehoorlijk, onbetamelijk. Zeker, zegt Dl' Jan Ten Brink Schels eener geschiedenis der Nederlandsche Letterkunde bl. 117) volksgezinde Lands- heeren als Willem II en Floris V, zouden geen beter dienaar, geen verlichter onder- daan kunnen aanwijzen dan Van Maerlant, die de waarde van denmensch.'tzij edel ge- boren, 't zij vrij, 't zij eigenhoorig, met zoo echt humanen, liberalen zin opvatte, als in bovenstaand heerlijk gedicht. Bovendien vind ik in het merkwaardig werk van Dr Jan Ten Brink eene menigte gedachten en oordeelvellingen welke Van Maerlant voor goed onder de vrijzinnige schrijvers rangschikken. Zoo leest men op bladz. 118: Dat edellieden genoegen kon- •k DER VAN DER GEESTELIJKEN, FEL WORDEN GEHEKELD de overtuiging verkrijgen dat de Westl Vlaming in zijne geestdriftige strophen den beroemden Franschman niet heeft nage- volgd. [Van den Lande van Over-See uitgegeven door D'' J.F.J. Heremans, bl. 8.) Es d een Edel, dander vri Die derde Eyghin-man daer bi? Wanen quam deze name? Twi seghet men ten dorpre: Fi 1 Ganc wech 1 God onnere di 1 Du best der wereld scame! Die edel hevet al 't ghecri Men seghetWillecome, ghi 1 Dats, dies ic mi vergrame Wantet dinct mi ontname

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1887 | | pagina 2